0ooi* de |jeugd«
Hst PlnksSerïuinlJe.
door C. H.
weldra zette de trein zich in beweging. In ..Annio heeft het bedacht.'' zei Hans. '™at ze doen en laten moest met Bruintje, dat
Utrecht moesten ze overstappen. I Eigenlijk vond Tante Jeltje het jammer, op het eigenlijk te verwonderen was, dat Emmy
Eindelijk, daar naderden zij Breda I Beeds dat mooie mos te loopen, maar ze deed htt cr met mee in de war kwam en de aanwijzin-
vóör de trein stil stond, zag Annie Tante Jeltje toch: dat hoorde nu eenmaal bij de feest- Sen juist verkeerd toepaste,
wuiven t Dat was «-en v rooi Ijk weerzien Met vreugde. sprak den geheelcn tijd op Iluistercn-
i hun drietjes gingen zij nu met de #am naar Annie en Hans hadden heerlijke Pinkster- "en toon en verlangde van Emmy en Pim, dat
„AnnieV Ausl Kom eens gauw beneden] Er ,Ginncken. dagen en toen Tante 's avonds Annie goeden zij hetzelfde zouden doen, ais zij op den zolder
teen brief voor je!" riep Moeder onder aan I En toen Vader den volgenden dag huiswaarts nacht kuste en haar toedekte, zei ze: Al zei, dat als zij te hard praatten,
e trap. |keerde. vertelde hij Moeder, hoe hun Ans .Mat heeft het Pinksterplanlje in jouw 1 m"tJe ;s e 'g wakker zou worden.
Een brief voor mij, Moeder? Van wie? j van het eerste «ogenblik ai - bij Tante op hartje vandaag mooi gebloeid, lieve kind." I. rim wist echter wel beter. Een paar dagen
ju "eg Annie nieuwsgierig, terwijl zij de trap dreef was geweekt Annie kreeg een kleur en Tanle zei verdei "a at 1 umlje voor zijn winterslaap in elkaar
afholde om toch gauw Ie weten wie haar 't Waren echt gcnoceciij! e dagen, vond' Je hebt je jalouzie overwonnen en-dat heeft Se0°8en lag en Nel zich met in de buurt bc-
ichrcefeij wat er wel in dien brief zou staan. '.Annie, én eigenlijk verlangde zij heelemaal niethe meest plezier gedaan. Jo bent een'."nd, was Pim stilletjes naar den zolder ge-
Na Vader en Moeder goeden morgen ge- 'naar de komst van Hans. Ja, Annie, die in heve meid.' ?aan' m Bruintjes oor gegild, maar het
Icgd le hebben, scheurde Annie haastig het 'haar hart een klein tikje jaloerscli was, zou Anne begreep wel niet goed, hoe Tante .marmotje had zelfs de oogen niet opgeslagen,
couvert open. j het wèl zoo prettig gevonden hebben, als zij wist, dat zij in gedachten eerst niet heel vrien- Al was Pim nog maar een klein baasje, hij
„O, van Tante Jeltje!" riep ze blij uit. 1 met Tante alleen gebleven was. delijk tegen Hans was geweest, maar dit l was toch verstandig genoeg om dit niet le
Tantje Jeltje^woonde heelemaal in Ginne- Vrijdag vóór Pinksteren vertelde Tante Tante het wist, bleek duidelijk. Nu ook bc- vertellen en evenals zijn beide zusjes te fluis-
ken maar at was dat ver weg Annie woon- 'Jeltje, hoe in haar geboortedorp, in Oost- greep Annie, waarom zij dien heelen dag zoon lI,fn'
jdc met haar ouders in Zwolle 't was toch Friesland, de kinderen 's morgens in alle heerlijk, blij gevoel had gehad. j m e ijk had Nel alles gezegd en nog eens
niet te ver om veel, heel veel van Tanle te vroegte Pinkstertuintjes kwamen maken van De Pinksterdagen waren nog prettiger, dan £e^e-^' }vat ZÜ °P het hart had. Zij bukte zich.
houden. In de zpmervacanüe had Tante Jeltje bloemen, die ze buiten geplukt hadden. Annie die zich had voorgesteld en toen Moeder £a* Bruintje een kusje, een Ijeel zacht kusje
bij Annie's ouders gelogeerd en wat hadden I „Wat aardig riep Annie uit. ..Doen ze dat haar na drie weken weer kwam halen, was o™ e*u nie* wakker te maken, deed het
ze toen dikwijls gelachen met die vroolijkc hier ook. Tante?" zij een blozend, gezond Anneke geworden. Va- nokje dicht, verliet den zolder en ging naar
Tanle. En mooi vertellen als Tante kon! Zulke 1 „Nee, kindje. Hier is dat geen gewoonte." der en Moeder merkten wel, hoe zij meer aan afscheid te nemen van haar an-
leuke verhalen waren het soms, dat het klokje „Jammer," meende Annie met een teleur- 1 anderen dacht en zelf minder de eerste wilde OTa
al lang het gewone uurtje van naar bed gaan gesteld gezichtje. In het volgend oogenblik zijn. Ook dat had liet Pinkslerbezoek bij Tante
geslagèp had, als Annie dacht, dat het nog helderde het echter plotseling op Ja, ja dat Jeltje uitgewerkt,
heel vroeg was. Maar ook ernstige dingen kon zou ze doen Een tuintje voor Tante Jeltje
Do hollo boom.
dcre dieren.
Hierbij hoefde? zij haar zusje en broertje
niets op te dragen, want zelfs Nel moest er
kennen, dat Emmy ze even goed kon .verzorgen
als zij.
De kinderen hadden altijd konijnen, Guinee-
schc biggetjes en witte muizen gehad, maar
Bruintje was het eerste marmotje en daarom
was Nel zoo bezorgd.
Toen zij eindelijk van al haar lievelingen af-
Naar het Engelsch van G. M o c k 1 e r.
Vrij bewerkt door C. H.
HOOFDSTUK I.
Een slapend marmotje.
Nel zou bij Grootmoeder gaan logeeren en scheid genomen had, was zij klaar om te ver-
Tante vertellen: zóó als Tante de verhalen uit maken. Ze zou Zondagmorgen heel vroeg op-
den Bijbel vertelde, vond je ze nog veel mooier. staan en dan allerlei bloemen plukken, net als
Je zag alles vóór jc, je was er zoo heelemaal ze in Oost-Friesland deden. Leuk, dat Tante
I dat juist vertelde
Eu wat er nu in Tante Teltje's brief stond'? I Toen Hans Zaterdagmiddag kwam, had
\k Geloof, dat ik hem jullie maar eens even Annie net een gevoel, alsof Tante niet meer
Zal voorlezen, dan mis je er niets van. Hij i »-an haar alleen was. En dat gevoel wilde maar - r,.
luidde'. i niet wijken. Tante za« het wel aan vóór haar vertrek gaf zij Emmy en 1 im or- trekken. De bagage van Moeder en haar stond
;haar gezichtje en toen zij '5° avonds, vóór het ders- w« ziJ Bruintje, haar marmotje, al op het rijtuig, maar Moeder was nog boven,
Lieve, beste Ans, naar bed gaan, het eeuwenoude Pinksterver- "toosten doen. zoo at ^zij nog den tijd had.
haal zóó mooi vertelde, dat je wel luisteren Het was wlnt«r en Bruintje lag, m elkaar Zonder er een woord over aan Emmy en
Als Vader en Moeder het gocd\.'en, wil'moest en aan niets anders denken kon, gedoken, in zijn nestje van heerlijk zacht Pim te zeggen, die in bewondering waren voor
ik je vragen, of je tegen Pinksteren bij mij voelde Annie wel, >iat ze niet onaardig legen hooi- E,ken ke.er als Pim hcm aanraakte - het paard en den koetsier vroegen, hoeveel
komt logeeren. Je weet, ik woon hier maar j Hans mocht zijn. en da* hij volgens Nel „veel te dikwijls hooi en ander voer hij'eiken dag kreeg, sloop
alleen, maar je hoeft niet hang te wezen, dat Hoe mooi zei Tante datzei hij, dal Bruintje onmogelijk lekker sla- zij^het huis^in en rende de trappen op.
het saai zal
Tante Betsy
een paar maa'
hen jullie elkaS! I. POj PHpL
immers met zijn ouders iti Indië ik twijfel j zij, dat zij het aan anderen moesten mede- was hang hem door de verhuizing wak- a 11 e r 1 a a t s t goedendag te zeggen,
er toch niet aan, of jullie zult al heel gauw deelen. Zoo wordt ook in het hart van elk ker *e maken en zette hem daai oni niet bij de Op het portaal vóór de kinderkamer kwam
biste maatjes zijn. onzer een klein zaadje gelegd, het zaadje der kacheL -uur-. \c Zï\ Juf tcgen- Vervélend, w-ant Juf liet haar
Daar Hans zoo in mijn buurt woont en ook liefde. Eerst is het nog maar een heel klein Natuurlijk vond Nel het heerlijk, met Moe- j stilstaan om te kijken, of zij er wel netjes uit-
wi-er naar school moet, kan hij maar van plantje, dat niet tegen guur. stormachtig weer dcr hij Grootmoeder te gaan logeeren, maar zag.
Zaterdag tot Dinsdag komen, maar ik hoop, kan. Als er b.v. een drift- of jalouzic-bui over- het zou nog prettiger zijn, als ze haar lieve- Maar Nel zag er netjes uit. Gelukkig hield
dat Vader en Moeder goedvinden, dat jij er heen gaat,-verschrompelen de blaadjes, wordt Eng Bruintje had mogen meebrengen^ Juf haar dus niet lang op; zij streek alleen
•en paar weekjes bij aanknoopt. Kom dan het dor en gaat het spoedig dood. Maar, als Bruintje was echter niet uitgenoonig in- even jiaar haar g]acj en zeuc haar hoed recht
V. onsdag vóór Pinksteren met den middag- het door een lief zonnetje besehenen wordt en tegendeel, Grootmoeder had onder aan haar ^fel nam nu ook afscheid van Juf en holde de
«rii en als Vader of Moeder je brengt, reken j gekoesterd door vriendelijkheid en opofferin- brief geschreven, dat ia 3 .zoldertrap op
k er
bli'ven
ast op, dat ze tot den volgenden dag gen, kijk, dan gedijt dat plantje zóó mooi, dat Nel één van haar dieren meebracht.
Het marmotje sliep nog, maar Nel hoopte
I het tegen Pinksteren volop in bloei staat Dcn lakten keer hadden de kinderen met bijna, dat het even heel eventjes maar
1< r r schreef juist, dat je weer heelemaal I Toen Annie dien avond in haar bedje lag, hun, drieën, bij Grootmoeder gelogeerd en wakkcrr zou worden. Zij geloofde zeker, dat
"c* V-nt, maar dat je vooreerst nog niet naar kon zij die laatste woorden van Tante Jeltjo daar dc °\lde dame locn ™et gcschi'even ajs ?(t weggjngf hij dit stellig doen
.tt. mag en nog w at moet aansterken. En maar niet vergeten. Telkens moest zij er weer over de dieren. hadden zij er ieder zóóveel zou, maar daar hij het niet wist, slien hij rustig
lieve kind, zul je zoo gauw je roode opnieuw aan denken. Eerst had het plannetje, meegebracht, dat bij de opwinding van un ^oor
tangetjes terugkrijgen als hier in Ginneken? alleen voor Tantes tuintje te zorgen, haar aankomst allen ontsnapt waren en <le Konij- Toen dced Npl wa[ ze Emmy en pim zoo
weet, ik woon vlak !)ij het bosch. Ik heb jc niets vreemd geleken, maar n u was het net, nen cn Guincesche biggetjes na een wilde uitdrukkelijk verboden had. Haastig keek zij
vs van mijn omgeving verteld en welk een a|s 0f ze een stemmetje hoorde, dat tegen haar iacht door het Sehecle huis eindelijk allen om zic]1 hccn om zjcj1 t(? overtuigen, dat het
aardig, klein buisje ik heb. Wat zou het gezel- zei„Als jc Hans mee laat doen, zal het weer gevangen waren. Twee witte muizen wa- t,vrr(nj j,aar „iet gevolgd was en drukte zij
lig zijn, als je dat alles eens zagl We zullen p]antje in je hartje, het plantje der liefde, ren «Bier weg en bleven weg. j,cm (e„cn z;cj, aan Och wat was dat kleine,
wel weer heel wat te babbelen hebben 1 Schrijf mooier bloeien." En natuurlijk wilde ze graag, Grootmoeder had dit heel onp eizierig ge- zarhtc lichaampje koud! Pim had eigenlijk gc-
mc maar eens gauw, of je mag enlust dat het heel mooi was met Pinksteren vonden. Zij was een dame op leeftijd en hi lijk. maar als ze hem op een warmer plaatsje
hebt, want dat hoort cr toch ook bij, is het j Op haar teenen sloop zij uit bed en naar de van ^'itte muizen, vooral niet, als zi] vrij zou rnisschien wakker worden en
deur, die de kamers van Hans en haar ver- d°or Eet hui^ konden rondloopen. iedereen zei. dat marmotten den geheelen win*
bond. Hans was nog wakker en niet weinig speet Nel wel heel erg, dat r00tnV"J^ ter moeten slapen.
J i:~r vnend^.f,voor nen Daarom zou het zeker goed zijn, dat hij
koud was, maar Nel dacht toch, dat dit geen
- - prettige gewaarwording voor hem moest zijn.
„Ja, wat is er?" klonk het op gcdemplen hel een prettige gedachte, dat dit'gcheur e ij Zij aaide voorzichtig over zijn zacht vellc-
toon terug. 1 Grootmoeder, die er al evenmin hon en a s •ejs 7jj wej eens jn het geheim
.Hans, ik sta morgen heel vroeg op, om katten op nahield. deed, want dat mochten Emmy en Pim naluur-
emen te plukken en daarvan een tuintje te Zoolang de witte muizen ilus maar zorg-en j.^ n00jt 7;en; zou sleclxt- voorbeeld zijn
liad voorgelezen. maken voor Tante. Dat deden ze in het dorp, Grootmoeder en haar dienstmeisjes ui en „kleintjes"' zouden het stellig elk oogen-
Yader keek Moeder eens aan cn zei met een i w'aar Tante als kind woonde, altijdmaar weg te blijven, waren ze bijna c\en ge u t ug ^oen
knipoogje: hier gebeurt dat nooit. Daarom zou ik het als in hun hokje in de schuur thuis, me e Plotseling slak Nel hem in den zak van haar
Zou.je heel graag willen?" j graag voor Tante willen doen enneen... konijnen en de Guineesche biggetjes als naas e moj en g]ee(j daar in, alsof die voor hem
Nou Vader, of!" luidde het antwoord. doe je mee buren. N u had Grootmoeder echter uitdru v -e- rtemaaj-j. was. zjj schudde nu zijn hooi wat op
„Goed dan, maar op één voorwaarde en die j „Nou hoor, wal graag Dat's leuk en ik lijk geschreven, dat zij geen dieren moe t mee- maakte een nieuw, zacht nestje voor hem.
•s. dat je je van le voren niet te veel opwindt vind het aardig, dat je het samen wilt doen," brengen. Bruintje moest dus „Nel! Nel!" riep Emmy in het volgend oogen-
Groet Vader en Moeder hartelijk van mij.
Eea aar dikke zoenen
van
Je Je liefh.
Tante Jeltje.
O Moeder! Vader! Wat dol! Ik mag toch?" „naus, IK Sla inurgen licci vroeg op, om -r nrfr.d#»n
ri'.-n Ann-ie opgewonden uit; toen zij den brief bloemen te plukken en daarvan een tuintje te Zoolang de witte muizen dus maar zo g
bond. Hans was nog wakker en niet weinig ru-t speet nei
verbaasd, toen hij die witte verschijning in .der, die altijd zoo lief en vrmmdp 1 I
het schemerachtig vertrek gewaar werd was, zoo geschrikt was.
..IInns fluisterde Annie. I n" toch erg en's moesten roek raken was
en nu begint met flink je boterham op te eten antwoordde Hans.
- - j 1. iivi. 1 UJJ 1.1HI11) lil i.Vl
Nd maakte zich erg bezorgd over haar lieve- ^...j Nel hagr naar boyen hoorde ko.
„Ja Vader, bestl zei Annie. Annie voelde, dat ze een kleur kreeg. Hans ling. Zij wist, dat zij Emmy de zorg voor ïcm men Moeder wacht op je! Als je niet gauw
Die belofte leek haar zoo gemakkelijk te moest eens weten, dat zij hem er bijna buiten kon opdragen dat hoopte zij en mms c. kom^ gaat Moeder alleen."
houden, maar al heel gauw merkte zij, hoe gehouden had Even later ging ze voort'Emmy was één jaar jojigcrdanNel „Ik kom!" riep Nel haastig terug. Dat
moeilijk hel was, kalm te blijven bij zoo n i „ik heb mijn weklcertje op zes -uur gezet, maar
Nel was hang, dat de kleine, vijfjarige
zou toch al te vrecselijk zijn! „Blijf maar
w 1 1 1 tMr lUUI Oi it; „vi
heerlijk vooruitzichtHet begon al bij dc Zai ik je dan roepen?" Pim Bruintje bij de kachel in de kin ervame beneden. Em," riep zij, „ik kom al. Dag, lieve
boterham, 't Was net, of die niet door haar! „Afgesproken!" zou zetten. Zij liet haar broertje daarom e- pj-uintjgr
keeltje verkoos te gaan. En Moeder had er Vlug klauterde Annie nu weer in bed en loven hem niet uit zijn hokje te nemen en Voorzichtig deed zij nu voor den tweeden
nog wel suiker op gestrooid Dapper kauwde den volgenden morgen, precies zes uur, trok verbood hem zelfs dit aan te raken, als (jc (^cuf- van het hokje dicht. Even later
cn slikte Annic echter, zoodat haar bordje ^jj Hans aan een arm. Wat sliep die jongen er niet bij was. Doc*h Pim was nog maarden kwam zjj hijgende beneden.
eindelijk heelemaal leeg was.
Ilaar eerste werk was natuurlijk een brief
aan Tante Jeltje. Zij schreef
Allerliefste Tanle,
r.aar U Vader en Moeder laten U heel harte
lijk groeten en ik omhels U in gedachten.
Duizend kusjes van
Uwe U liefh. Ans.
Nadat Annic den brief van een adres had
voorzien en Moeder er een postzegel opgeplakt
had. bracht zij hem zelf naar de bus. Met
jeen plof viel hij naar beneden.
hè
vast I Zou ze hem maar laten slapen Nee, kleine jongen en vergat wel eens meer zijn
nee, m e t Hans moest ze Tanle's tuintje maken, beloften.
wilde het werkelijk goed zijn. Vlug nam zij Natuurlijk zou zij Bruintje v>c1 crgens--^"'
een natte spons en kneep die boven Hans' ge- nen verstoppen, totdat zij terugkwam
zicht uit als hij dan eens wakker werd en honger
„Hei, wat is .dat riep Hans verschrikt kreeg terwijl zij weg was. zóó n honger kreeg,
Jleel, heel graag kom ik bij u logeeren. „SstTanle's tuintje! Opstaan!" fluisterde dat hij niet meer kon inslapen en sternen
kader cn Moeder vinden het best en Vader Annic. ging, terwijl zij bij Grootmoeder wast i cc»
komt mij brengen. Nog maar tien daagjes en! Ilans was. nu ook-klaar wakker. j dat zou zij zichzelf nooit kunnen
dan ben ik bij U "t Zijn niet eens zoo heel Annie ging weer naar haar eigen kamer Men had haar verteld, dat marmotten
veel dagen, om af te tellen, vindt U wel terug en het duurde niet lang, of de beide geheelen winter doorslapen en \an en 1
Maar ik denk, dat ze toch veel te langzaam j kinderen waren aangekleed en slopen onhoor- herfst, tot het vroege voorjaar "\oc
zullen voorbijgaan. Moeder zegt, dat ik een baar het huis uit. noodig hebben, maar dat kon zij toe me
tuin jurk meekrijg, dan kan ik U heerlijk hel- I Zij hadden niet ver te loopen, of zij konden gel o oven. Daarom had zij na veel NV1," 'f
pen in den tuin, dat lijkt me zoo leuk. En wat met plukken beginnen: pinksterbloemen wegen besloten het hokje pnder Emmy s1
prettig, dat ik juist vóór Pinksteren komen madeliefjes en dotterbloemen. Er stonden er achter te laten, met de opdiaentnu
mag! Eenig O, Tante, wat verlang ik toch 1 meer, dan zij konden vasthouden. Annie's beele tweemaal per dag naar hem te 'U
jurk was al vol, toen Hans nog een paar mocht hem echter onder geen voorwan (.e
stukken mos vond bij den ingang van het bosch wakker maken.
„Die stop ik in mijn blouse," zei hij, en hij „Natuurlijk," zei Nel. terwijlzy «o
stak er zóóveel in, dat hij wel wat van een trap opliep om een laatsten blik op aar
gestopte worst had, maar dat was minder. veling te werpen, „natuurlijk za ij
„Van dat mos maken we een tapijt op 't niet zoo prettig hebben, als wanneer i
paadje vóór Tanle's deur," zei Hans, „daar ben, maar jij zult goed op om passen
moet Tante dan overheen loopen, als zij naar £m?"
de kerk gaat." -| Emmy niet heel tevredeo over dea
Toen Tante Jeltje het antwoord van haar i ^oo vlug als hun vrachtje dit toeliet, liepen woorden. Zij was een kleine jon0e
nichtj'c gelezen had, gleed er een glimlach 1 de hinderen 1111 naar huisTante sliep aan den 1 gaU\v op haar teentjes getraPt vasten sn
over haar gezicht Wat was het kind blij en 1 achterkant, gelukkig maar. want zij mocht cr Kel zag, dal haar zusje min of meer hclcc tg
hoe verheugde zij zich op de logeerpartij I j natuurlijk niets van merken: dan was alle was, haastte zij zich' vrede te sluiten. Mc 7
Toch ontging het Tante niet, dat ze de komst aardigheid er af. al heel slechl uitkomen, als Emm> ist
van Hans met geen enkel woord aanstipte.] jaen fceurjg mospaadje maakten zij en aan ziji Nel. wegging weigerde nadr Bruin ig
'Annic zou toch niet een tikje jaloersch zijn vveerszijden daarvan kleine mosperkjes, waar- nm te kijken. Wat moest er dan van haar
Op haar neefje? j„ yroolijk de gele dotterbloemen lachten en marmotje worden?
Do dagen, die nu aanbraken, kropen om. ,te madeliefjes op hun korte steeltjes hun „Maar natuurlijk," verbeterde zij zicnzr
frond Annie. Nog nooit had een dag haar zóó gouden hartjes lieten zien. Op de hoeken prijk- haastig, ,.zal hij even tevreden zijn, want >U
lang geduurd als nu Toch kwam er een eind (en bosjes pinksterbloemen, 't was een toer, ze slaapt toch en zal het verschil niet me
aan en na veel drukte van boodschappen doen, rechtop te laten staan, maar dan werd er Deze troost was eigenlijk nog net -
halcken en allerlei kleinigheden, brak eindelijk maar eon j,00g walletje van mos omheen ge- vleiend, doch Emmy scheen du gelukkig
de Woensdag vóór Pinksteren aan. legd. zoodat het net was, alsof ze in een op te merken.
Na de koffoe stapte zij met Vader naar 't vaasje stonden. Ilé, wat was dat aardig Annic j „Ik zou wel eens willen weten, 01.3"e
Station. O, wat had die laatste morgen haar ba(j ,wcj kunnen dansen van plezier, 't Was motten zoo vast slapen in den win
lang geschenen I En Vader h3d zoo akelig den 00j. z00 m00j uitgevallen Maar 't meest blij Emmy, „het is toch eigenlijk erg lui van z
Üjd I Annic dacht vast, dat ze nog te laat w'as ze eigenlijk, dat ze 't niet alleen had ge- Herinner je jc nog, dat wij er drie gezien
zouden komen. Nu, daar zorgde Vader natuur- daan, dat ze Hans gevraagd had, mee te doen. hebben in een hollen boom in oe g
lijk wel voor en ze was dan ook heel Nu had ook hij plezier. 'toen wij daar waren? Die sBepen ïee em.
^Verwonderd, de ze nog een half uu vóór het I Dat was me een vreugde, toen Tante be-, niet maafliepen vroolijk rond -
.(Vcnrek van den h-ein aan het station kwamenr"7jeden kwam. Drie stralende gezichten keken j „Ja, maar dat was in den zomer antwoori -
Pat was toch zeker vroeg genoeg, zei Vader naar dien bloemenscliat en ik weet heusch de Nel. „Bruintje zal dat ook wel oen, z
»n Annie knikte vroolijk niet, wie er het vroolijkst uitzag Tante, de 1 gauw als het warm wordt.
Vader en dochter kregen goede plaatsen en kinderen of de hloemên. Hierna gaf "-ii Emmy zóóveel vermaningen.
(Wordt vervolgd).
Miesje.
door C. H.
1.
Micsjc wóu een roosje plukken.
Maar zij deed haar handje pijn.
Heul beteuterd keek ons kleintje.
DachtZou dal de straf soms zijn
o.
Moeder zei, niet lang geleden,
Pluk geen rozen, kleine meid,
Want zij hebben scherpe doornen.
En die prikken je altijd.
3.
Miesje durft haar zieken vinger
Niet aan Moeder laten zien,
Denktals ik maar rustig hier blijf,
Merkt Moes niets ervan misschien.
4.
Maar kijk ginder door het laantje
Komt klein Miesje's moeder aan
Zij begrijpt niet, waarom Miesje
Zoo bedeesd en stil blijft slaan.
5.
-- Miesje, kind, zegt Moes wat later,
-t jc vingertje zoo'n pijn
Zai «k (>r een koekj' op leggen
Doc s vast je medicijn.
G.
begint nu luid te snikken,
u.ar niet om de kleine wond,
Wèl, omdat zij Moeder s woorden
Veel tc lief, te vriend'lijk vond.
7.
Moedertje begrijpt natuurlijk,
Waarom 'l kleine ding zoo snikt.
En zegt zachtjes tegen Miesje,
Wijl zij ernstig kijkt en knikt
8.
Ileb jc van je stout-zijn, kindje, e
Nu toch o, zoo'n erge spijt
Wees dan in 't vervolg gehoorzaam,
Als mijn ÏÏ&ft grooteeJasMk*— -
9.
Mies slaat nu haar beide armen
Om den hals van Moeder heen,
En zegtNooit zal ik meer stout zün,
U zult zien. dat ik het meen.
STAATSLOTERIJ
De hoogste prijzen iter 5. klam,,
TREKKING VAN DONDERDAG 12 JUNL
f 15C0UG205.
f. 1000: 1309 4115 5615 G3S4 13031 13409
17088 17697.
f 4000074 9142.
f 200 2199 9766 13251 1400S 15762 16073
18565.
f 100: 1675 1808 7900 9711 13341 17132
13414 13454 18509.
PRIJZEN VAN f 70.-.
27 219 373 512 56G 596 837 1030 1033
1089 1173 1109 1416 1446 1492 1496 1658 1825
1840 1914 2250 2337 2351 2419 2431 245S 2561
2096 2770 2941 2982 3149 3161 3162 3278 3237
3300 3416 3-142 3490 3195 3627 3675 3694 3693
3839 3S91 4100 4237 4541 4596 4609 4641 4722
472-1 1755 5069 5106 5192 5201 5232-5264 5515
5537 5668 5679 5751 5782 5860 5951 5956 5997
6101 0108 0125 6126 6123 6146 6208 0249 627G
6341 6404 0195 6500 6570 6612 6686 6780 6910
6963 6996 7048 71S3 7295 7331 7378 7427 7546
7615 7682 7938 8001 S076 8151 S177 8198 8220
S400 8501 8514 8565 8945 9255 9275 9290 9292
9327 9331 9332 9130 9618 9676 90S1 9712 10001
10242 10265 1037S 10516 10623 10661 10756 11009
11027 11109 11158 11170 11171 11266 11389 11438
11448 11474 11565 11675 11843 11883 11904 11972
11975 12157 12163 12426 12116 12480 12678 13147
13269 13313 13389 13131 13501 13700 13729 11024
1405-1 14221 14284 14323 14346 14451 14498 14522
14572 14751 11857 15031 15000 15053 15167 15251
15201 15373 15116 15533 15538 15559 1614G 16231
16234 16244 16217 1G265 16441 16451 16857 16897
16899 17099 17123 172S8 17330 17383 17418 17482
17575 17696 17710 17075 18164 18192 18498 18635
1S684 18716 1S7S5 18862 18901 18020 19021 19050
19070 19214 19256 19387 19100 19102 19597 19644
19763 19764 19869 19S78 19965 19989 20066 20292
20382 20418 20444 20570 20005 20606 20705 20880
NIETEN.
5 -15 72 73 S-l 99 130 134 159
160 237 260 292 322 311 305 370 428
511 518 565 580 583 006 025 641 730
749 815 S23 934 990 1077 1096 1190 1192
1203 1271 1336 1350 1413 1+18 1525 1514 1620
1661 1703 1726 1752 1850 1801 1S84 1945 2028
2014 2121 2187 2197 2214 2228 2244 2251 2253
2265 250 1 2524 2516 2550 2559 26-11 2697 2731
2S00 2814 2S67 2S73 2878 2971 2998 3005 3006
3072 30S8 3134 3153 3200 3251 3257 3329 3373
3108 3124 3125 3417 3478 3521 3571 3633 3654
3GG6 3680 3691 3751 3779 3790 3853 3906 3939
3950 3954 1031 4053 4075 4112 4190 4223 4244
4256 4268 1305 4311 4310 4310 4382 4429 -1-137
•1142 4480 4526 1530 4586 4601 4623 4645 1672
1714 4725 1750 -1810 4840 -1819 -1852 4859 ISC8
1893 1895 4913 4951 5079 5085 5108 5136 519»
5203 5219 5231 5236 5308 5123 5506 5532 55-11
5584 5587 5597 5611 5G21 5621 5648 5703 5713
5711 5722 3741 5767 5815 5847 5970 5983 G07S
6103 6118 6123 6171 6176 6177 6194 6242 6243
6297 6321 6328 6345 6363 6365 6424 6531 6618
6635 6736 6763 G767 67S8 6792 GS02 6814 6849
6852 6864 6867 68G9 6899 G922 7015 7069 7051'
709 1 7122 7130 7155 7201 7211 722G 7239 7214
7268 7272 7309 7310 7335 7346 7348 7397 7576
7557 7570 7598 7603 7607 7608 7612 7660 76S60
7721 7761 7767 7773 7777 7913 7946 7975 7977
7996 7999 8011 7071 8097 8135 8174 S201 8223
8284 8299 S307 8316 8326 8372 8423 8430 813S
8453 8457 8-161 8464 8477 S478 8484 8553 8554
8574 8592 8598 8610 8651 S68S 8691 8774 8811
892-1 8956 8971 8985 8989 8992 9000 9028 9033
9043 9055 9082 9140 9168 9233 9279 9342 9345
9348 9390 9148 9500 9508 9521 9528 9561 9571
9579 9626 9692 9727 97-15 9774 9788 9854 9862
9906 9937 9966 9973 9986 9992 1001G 10022 10049
10076 10109 10120 10123 10118 10175 10206 10214
10274 10267 10288 10293 10294 10306 10318 10312
10390 10391 10100 10410 10139 10446 10455 10190
10509 10521 105IG 10563 10565 10602 10628 10617
10651 10674 10705 10720 10751 10779 10809 19314
10827 10854 10885 10923 10927 10959 10979 10990
11010 11034 11071 11079 11106 11135 U150 11193
11283 11286 11292 11328 11362 11368 11417 11122
11447 11488 11-191 11531 11606 11644 11689 11745
11759 11795 11799 11880 11881 11SS5 11907 11936
11913 12067 12093 12116 12199 12233 12252 11322
12333 1 2353 12364 12376 12377 12408 12467 12192
12498 12504 12510 12526 12529 12515 12547 12S52
12659 12690 12708 12717 12772 12781 12809 12820
12823 12835 12906 12933 1293S 12996 13028 13114
13272 13296 13309 13336 13316 13353 13384 13386
13388 13420 1.3435 13500 13552 13558 13563 13-567
13668 13712 13754 13765 13781 13804 13821 13831
13829 13S40 13S78 13879 13929 139:» 13957 14093
14095 14175 11197 14201 14232 11259 14276 14312
14330 11391 11398 11407 14431 11458 14500 14510
14561 11562 11GG8 116SS 11707 11721 11804 11825
14851 14921 14955 14994 15030 15086 11515 15163
15189 15216 15320 15332 15385 15398 15422 15140
15164 15302 15522 15555 15591 15599 15615 15636
15681 15697 15713 15714 157-17 15760 15791 15821
15883 15934 15980 1602-1 16067 16088 1G094 16157
16207 16213 16255 16262 16372 16377 16380 163S2
16161 16194 1G526 16560 16572 1G573 16580 16653
16661 16715 16763 16790 16798 1G815 16817 16687
16S95 16910 16923 16940 16946 16961 16970 1697+
16998 17005 17005 17110 17169 17215 17259 17265
17267 17287 17292 17297 17302 17.115 17363 17387
173S8 17122 17187 17558 17665 17755 17772 17822
17837 17894 17926 17947 18023 18027 1S0-10 18073
18121 18147 1S163 18203 18220 18229 18231 1S216
18252 18261 18264 18303 18368 18375 18128 18169
18171 18475 18-190 18506 18510 1S609 18625 18641
18672 18G74 18679 18691 18741 18746 18754 18780
18824 18927 1S971 19001 19020 10nX' '9073 19098
19131 19158 19162 19163 19172 19lu. 1920S 19251'
192% 19336 19339 19112 19420 19429 19431 19137
19136 19113 19488 19508 19520 19549 19594 19613
19657 19660 19665 19693 19697 19752 19760 19767
19770 19778 19781 19826 19838 19863 19865 198S3
19913 19980 20021 20026 23101 20186 20199 202.30 -
20243 20333 20373 20107 20438 20159 20467 20487
20521 205% 29552 20592 20650 20681 20715 20747
-M806 20350 29873 20881 20936 20957 20959
i Lijst 10 Juni Stond 10156 m ƒ70 m. z. mul
i r,w-
420ste Stia atsloêterij.
Vijfde of laatste klasse.
Vierde of laatste week.
Trekking van 12 Juni 1Q1Q (ÏOOO loten.)
Ten kantore van den colecteur A. C. R.
O. Leinweber te Amersfoort (Breestraat 20)
zijn aan de navolgende nummers te beurt
gevallen:
JPriis van 200 op no. 15762.
Pr!j?èn*?an7'7E>: 4541, 8565 en 19644.
Te zamen 4 prijzen.
Zonder prijs zijn uitgetiokken: 452fJ
4530, 5441, 8553, 8554, 15794, 1964A
70657 en 19660.
