KOFFIE VANGEND* Co. SiiispRiis Tuo.n s iisoiiiwfiiiiiimxS';!';.^, BUITENLAND Politiek Overzicht Reclames tl. FEUILLETON. DE SPOOfCHOEVE 18e Jaargang No. post f 2.30, ptt «eek (met gratis verzekering tegen ongelukken) f 0.15. afzonderlijke nummers 7-0.05. - Wekelijksch byvoegscl »WaMram— per 3 maanden 60 cent AMERSFOORTSCH „DE EEMLANDER" HOOFDREDACTEUR; Mn. D. J. VAN SCHAARDENBURG UIIG EVERS: VALKHOFF Co BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, wofk utrechtschgotb INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513 iw »?tni ifiut dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50, groote letters naar plaatsruimte. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer voordccligc bepalingen tot het herhaald advcr* tccrcn in dit Blad, hij abonnement lienc circulaire bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. ^Bewijsnummers 5 cent De eerste van de stappen, die nog rn°e" ven worden gedaan om te komen aan den eindpaal van den weg naar den vrede, is ge zet. Gisteren heeft de Duitsche nationale vergadering met 208 tegen llo stemmen het den 28en Juni le Versailles gesloten vre desverdrag bekrachtigd. Er is een maand tijd gelaten, om de "goedkeuring van de parlementen te verkrij gen op het stuk, waaronder de gevolmach tigden van de staten, die met elkaar in over- log geweest zijn,op den laatsten Zaterdag van de vorige maand hunne handteekenin- gen hebben gezet. Duitschland heeft niet >.ot het einde van dien termijn gewacht. Voor \et tot stand- komen van de ratificatie was een overeenstemmend besluit noodig van >Staatenausschuss", het lichaam dat voor den vroegeren bondsraad in de plaats is gekomen, en van de nationale vergadering. De „Staatcnausschuss" heeft verle den Maandag de ratificatie goedgekeurd. Terstond daarna werd door de regeering bij de nationale vergadering het ontwerp inge diend van de wet, die goedkeuring verleent aan hei vredesverdrag met het daarbij be boerende protokol en dc overeenkomst over de militaire bezetting van Rijnland onder be paling. dat deze wet in werking treedt op den c. ■- VGn nare afkondiging. In de vergadering van gisteren is dit wets ontwerp aan de orde gestéld. Onder de tele grammen vindt men het verslag van deze gedenkwaardige zitting. Het debat heeft zich bepaald tot een reeks protesten tegen den geweld vrede, die aan Duitschland is op gelegd en waaraan het zich, door de nood gedrongen, moet onderwerpen. Een voor stel was ingediend om aan het besluit tot goed!:uring het voorbehoud te verbinden, dat door onpartijdige deskundigen onder zoek moet worden gedaan naar de schuld aan den oorlog en naar de vfaag of het vol kenrechtelijk toelaatbaar is, dat een eenzij- lig samengesteld gerechtshof wordt inge heid om vonnis te vellen over de voorman den van de onderliggende partij op wie men deze schuld wil laden. Het werd verworpen, waarna de aanneming van het wetsontwerp is geschied met de hierboven vermelde stem- mer.ï afhouding. .W.rv.r ns de regeering heeft de minister van hiiücr.ióndsche zaken, rekenschap gege ven a den spoed, dién zij met ue ratifica tie heeft gemaakt. Dat is geschied omdat uitzicht gegeven is, dat de opheffing van .a blokkade daardoor kan worden verhaast. Ook wordt de hoop gekoesterd, dat het her stel van den vrede een gunstigen invloed zal hebben op het lot van de Duitsche krijgsgevangenen, die snakken naar den te rugkeer naar het vaderland. Duitschland heeft dus zooveel doenlijk haast gezet achter het werk. Terecht, want al is de dag der ratificatie van dit vredes verdrag een dag van vernedering voor Duitschland, hij is ook de dag waarop kan worden begonnen met het werk, dat moet worden verricht om het ontzettende kwaecl, dat de oorlog heeft aangericht, weer goed te maken. Het is een dag, die dringender dan coit het Duitsche volk tct het besef brengt van al de jammer en ellende, aan den oorlog verbonden, maar die toch niet geheel in donker is gehuld, want een licht straal breekt door de duisternis, die de hoop wekt op eene toekomst, die lichter Z3l zijn dan het droevige heden. Het tijdperk van vernieling is met dezen dag afgesloten; de wederopbouw kan beginnen. Der. keizer te doen terechtstaan of hem op te hangen reeds voordat men hem doet terechtstaan, zooals bij de algemeene ver kiezingen waaruit het tegenwoordige Brit- sche parlement is voortgekomen verkondigd werd is een aantrekkelijke volksleus. Maar het lid van de Engelsche balie, wiens beschouwingen wij hebben aangehaald, waarschuwt met het oog op de precedenten, die er zijn van de tegen gekroonde hoofden gevoerd^ processen, dat zij die het wel mee- nen met de democratie, voor de uitkomsten moeten vreezen. Napoleon, die met keizer Wilhelm II het lot deelt van bekend te staan als de aartsmisdadiger der wereld, is niet voor den rechter gebracht. De Engelsche regeering in 1815 was zoozeer bevreesd voor de volksgeestdrift voor den „Corsicaanschen menscheneter", dat zij weigerde hem te ver gunnen van de Bellerophon te Southamp ton aan land te gaan. Niets heeft meer 'bijgedragen om koningin Mary van Schotland, Karei den „martelaar" en Louis Seize in de schatting van tijdgenoot en nazaat te doen rijzen, dan dat men hen heeft doen terecht staan voor een politieke rechtbank. Men kan begrijpen, dat het schouwspel van den keizer, die, na geduren de dertig jaren den schepter te hebben ge zwaaid, de vernedering ondergaat van eene publieke terechtstelling in een vreemd land, dat geregeerd wordt door zijn eigen neef. we gens het uitoefenen van een regeeringsdaad, die, hoezeer afkeurenswaardig, tot dusver nooit als een misdrijf werd beschouwd, het ridderlijke medelijden zal opwekken, dat nooit lang slapende gebleven is in de borst van een Engelschman. Wat hiervan moge zijn, er is geen rechts geleerde, die zich niet bewust is van de be zwaren, die tegen zulk een rechtsgeding zijn in te brengen. VuTige republikeinen, zoo nis Algernon Sidney en Sir Harry Vane wa ren, hebben geweigerd deel te nemen aan het rechtsgeding tegen koning Karei. Slechts 65 van d® 135 leden van het hof waren aanwezig den 26en Januari 164Q, toen Karei ter dood veroordeeld werd als een „tiran, verrader, moordenaar en openbaar vijand van het goede volk van dit land." Maar van welken aard zal de aanklacht zijn, die tegen den keizer zal worden uitge bracht? De dagbladen zeggen, dot zijn mis drijf is, dat hij het verdrag van 1830 heeft geschonden, waardoor Pruisen (niet het Duit sche rijk) de onzijdigheid van België heeft gewaarborgd. Waar zal hij terechtstaan? Sommigen noemen de Law Courts, anderen de Old Bailey, weer anderen met beter his torisch gevoel de Westminster Hall, het too- neel van het rechtsgeding tegen Kerel, Strafford en Warren Hastings In welke taal zal het proces worden gevoerd. Zal 't het Duitsch zijn, de taal waarin von Bethmann Holliveg sprak van het verdrag als een „vod papier", of het Fransch, de taal der diplo matie, of het Engelsch, de taal van Londen en de lingua franca van de wereld? Dit zijn echter zaken waarop het minder aankomt. Het eerste, waarvan men zich moet vergewissen, is of Nederland meegaande ge noeg zal zijn om den keizer uit te leveren- diè als politiek vluchteling zijne gastvrijheid heeft gevraagd. Zouden de Vereenigde Sta ter. of Frankrijk Kosciusko honderdtwintig jaren geleden aan Rusland hebben uitgele verd? Zou Engeland Kossuth hebben uitge leverd aan Hongarije of Garibaldi en Maz- zini aan de kleine tirannen van Italië? Aldus spreekt deze Engelsche rechtsge leerde zich uit over de strijdvraag, waarvan de wereld met spanning de beslissing tegemoet ziet. Met zijn slotwoord steekt hij Nederland een hart onder den riem voor het geval, dot ons de vraag wordt gesteld om- den keizer uit te leveren. Maar die vraag is nog niet ge steld; al is aangekondigd, dat zij zal worden gesteld, men kan hier nog slechts onderstel- lenderwijs spreken. los 100-115-125 ets verpakt l!0-!29-l25-i30-140-:50 ets p, pond Biiitenlanösche Berlchtu Weifnar, 9 J u 1 i. (W. B.) De nationale vergadering heeft de ratificatie van het vre desverdrag met 208 tegen 115 stemmen goedgekeurd. Tweede telegram. Bij de behande ling in eerste lezing van het wetsontwerp tot ratificatie van het vredesverdrag ver klaarde de rijksminister van buitenlandsche zaken Muller, in zijn rede o.a. het volgende Ten opzichte van het vredesverdrag zelf hebben wij onze houding reeds bepaald. Wij zullen steeds ons eenparig protest staande houden tegen deze tot verdrag geworden overweldiging. (Bijval). Evenzeer handhaven wij onze toezegging omtrent de uitvoering van het verdrag. In hoeverre wij het verdrag onuitvoerbaar houden, hebben wij reeds uit eengezet, toen onze onderteekening werd afgedwongen. Behalve de zekerheid van de opheffing der blokkade, hebben wij nog de hoop op den terugkeer onzer krijgsgevangenen. Wan neer het woord „vrede" nic-t elke beteekenis zal verliezen, moet thans de teruggave der gevangenen geschieden. Wij zijn dankbaar voor de zorg der neutrale staten, bij wie onze krijgsgevangenen herstel en rust heb ben gevonden. Wij danken deze volken en den. Paus van ganscher harte. Wij danken ook het Roode Kruis. (Bijval). Zoodra het vredesverdrag ook door drie der vijandelijke groote mogendheden onder teekend is, hebben wij een verbrokkeld Duitschland, waarvan een gedeelte, dat vol gens de zeden .en de taal tot ons volk be hoort, is afgescheurd, zonder dat de bevol king van het recht kon gebruik maken om naar vrije verkiezing over haai nationaliteit te beslissen. Wij zijn niet bij machte, dit ongeluk te voorkomen. Overigens zullen wij ons Duitsche huis met alle kracht, die ons is overgebleven, in den moeilijken lijdénstijd op zoodanige wijze tooien, dat bij onze zifsters en broe ders, clie ons zijn ontrukt, het bewustzijn van nationale saamhoorigheid blijft leven, tot dat binnen een, naar wij hopen niet al te langen tijd, op vreedzame wijze in een wa ren volkerenbond olie nog niet beslechte nationale problemen een oplossing vinden, waarbij met de rechtmatige wenschen der volkeren rekening wordt gehouden (Toejui-i chingen). Afg. Kratzig verklaart namens de soc.- dem. fractie Wij keuren de ratificatie göed. Wij protesteeren tegen den geweldvrede en zullen nooit ophouden te protesteeren te gen het feit, dat Elzas-Lothöringen aan Frankrijk moet worden afgestaan, zonder dat met het zelfbeschikkingsrecht rekening wordt gehouden. Een protest laten wij hoo ien tegen het wegnemen onzer koloniën. Het Duitsche volk wilde dezen oorlog niet. Wij zijn overtuigd, dat eenmaal de macht der internationale klassen der bewuste ar beiders sterker zal blijken te zijn dan het imperialisme. Dan zal ook het onrecht van dezen vrede worden herroepen. Dr. Spahn (centrum) verklaartHet vre desverdrag is niet in overeenstemming met de beginselen van den christelijken geest, die de volkeren vereenigt en het eischt van ons een met de waarheid in strijd zijnde schuldbekentenis. In weerwil daarvan keuren wij het vredesverdrag goed. Dit geschiedt niet uit vrijen wil en uit overtuiging, maar uitsluitend omdat wij zwichten voor den dwang der feiten, om het rijk van anarchie en verval té reddên, om volk en vaderland voor innerlijken ondergang te bewaren. Een spoedige herziening is een onafwijsbare noodzakelijkheid. Afg. Schikking, de bekende pacifist, zei- de De fractie der Duitsch-democratische partij verklaart, dat zij haar instemming met het wetsontwerp betreffende het vredesver drag niet geven kan. Zij laat zich ook thans nog, evenals vroeger, door de overweging leiden, dat bij het aanvaarden van dezen vrede het Duitsche volk nog "grooter nadee- len dreigen dan bij de verwerping. Wij pro- lesteeren plechtig en openlijk tegen de schending van het zelfbeschikkingsrecht der volken, tegen alle andere bepalingen in het vredesverdrag, die niet de ons beloofde en door ons vol vertrouwen aanvaarde rechts grondslagen des vredes onvereenigbaar zijn en vestigen onze hoop op het geweten der wereld, op een herleving en versterking der rechtsgednchle. (Instemming). Afg. Traub verklaartEenparig heeft de Duitsche nationale fractie besloten te pro testeeren tegen de ratificatie van het voor gelegde vredesverdrag. Het verdrag is onuit voerbaar. Dat zullen wij steeds weer herha len. Eenmaal komt de dag der Duitsche be vrijding. Als men het zou wagen de hand te slaan aan de beste leiders van ons volk, dan zeggen wijHanden thuis f Alles heeft zijn grenzen 1 De wond van dit vredesverdrag zal zich nooit sluiten en moet zich nooit slui ten! (Bijval rechts, alsmede op de galerijen). Voor de Duitsche volkspartij verklaart afg. dr. Kahl, dat zij haar goedkeuring niet kan hechten aan de ratificatie van dit vre desverdrag. Afg. Henke verklaart uit naam der onafh. soc.-democraten Wij stemmen voor de ra tificatie onder den dwang van het geweld. Afgevaardigden uit de afgescheurde ge bieden dienden jirotesten in tegen het on recht, dat hun landen en de bevolking daar van geschiedt. De president Fehrenbach sloot zich' bij hen aan ten opzichte von Elzas-Lothorin- gen. Bij de tweede lezing werd het voorstel van de Duitsch-nationale volkspartij (goed keuring met een voorbehoud omtrent de schuld aan 'den oorlog en de berechting van Duitschers als schuldigen door een eenzijdig samengesteld gerechtshof) aan de orde ge steld. Het werd verworpen, waarna Let wets ontwerp met 208 tegen 115 stemmen werd aangenomen. Parijs. 9 Juli. (N. T. A., draadloos uH Lyon.) Dc commissie voor dc territoriale vraagstukken nam hedenmorgen het verdrag met Bulgarije in behandeling. N e w-Y o r k, 8 Juli. (R.) President Wil* son is aon lend gestopt. Door een reusach tige menigte gegroet, reed hij naar de Coiv ncgie Hall, waar hij eene rede hield en wees 0]i hetgeen de volken verwachten van Ame rika, dat aan die verwachtingen moet be antwoorden. Hij zeide, dat de vredesarbcid eerst zou beginnen als de vrede ondertee* kend is. Ncw-York, 9 Juli. (N. T. A., draadloos uil Parijs.) Een escorte van vier dreadnoughts cn zes en dertig torpedojagers voer de „Gcorgof Washington" ter hoogte van Sandy Ilook tege moet. Vijf cn veertig oorlogsbodems brachten! Wilson het cere-saluut. Dc president kwam te tien minuten oven drieën aan, ontvangen door een groot aantal hoogwaardigheidsbekleders. Met zijn gevolg vertrok Wilson per rijtuig van de kade. Dö menigte zong het volkslied. Dc stralen waren,' versierd. In dc Carnegie Ilall werd Wilson! door hel gemeentebestuur ontvangen. Donderdag zal dc president den Senaat me* dcdecling doen van licl vredesverdrag cn liet volkcnbondsverdrag. Men beweert, dat Wilson den wenseh heeft uitgesproken dc zitting open baar te doen zijn. N c w-Y o r k, 9 J u 1 i. (N. T. A.. draadloos.), Over dén terugkeer van president Wilson! schrijft dc „Ncw-York Times'' o.a.: Bij zijn aankomst zal dc president worden' begroet als een groot Amerikaan, die een groot werk tot stand tieeft gebracht Kritiek /al men natuurlijk blijven uitoefenen, daar dc ver. kiczingscampagne voor het presidentschap na. dert. Dc „Ncw-York World" /.egt: Wilson heelt meegewerkt aan liet opstellen van een vredes. verdrag, dat dc vruchten der overwinning ver. zekert, liet is wel geen volmaakte vrede, maar, hij wordt gewaarborgd door den volkeren, bond. De beeritiseerde bepalingen van bet vrc. desverdrag zouden nooit daarin zijn opgeno men. indien het niet was geweest om dc oppo. sitic in Amerika tevreden tc stellen. _W a s b i n g t o n, D .Tul i. (N. T. A Radio.)' Polk heeft verklaard dal, omtrent zijn vertrek naar Parijs niets valt lc zeggen, voordat hij Wilson heeft gesproken. (Een Radio-telegram lilt Londen meldt daar-- entegen, dat in conferentiekringen het gerucht gaal, dat Lansing door Wilson is teruggeroep pen on lerstond uit Parijs zal. vertrekken cit, opgevolgd zal worden door Polk. Red 1o.) Parijs, 9 Juli. (N. T. A-, draadloos vae Lyon.) Makino cn Saionji vertrokken gislcrclV naar Londen. Saionji zal 13 Juli tc Marseille sclïcep gaan naar Japan. Makino zal den 1'cu, Augustus, na de ondcrleekcning van bet ver. drag me| Oostenrijk, orreizen, daar Japan met dc andere landen niet in oorlog was. «Brussel, 9 Juli. (N, T. A. Draadloos uit Parijs.) Dc „Nation Beige" meldt, dat bet bc. sluit, houdende dc benoeming van Gniffier d< Hcsitray tot gezant van BclgiC to Parijs, deq koning ter teekening is aangeboden en dco Men Juli in dc „Monitcur" zal verschijnen. I B c r n, 9 Juli. (W. BBij dc heden gchotlj den tweede bespreking van do volkcnbondsj kwestie hield in den Bonderaad Calander op. nieuw een rede, waarin, hij mededeelde, datdfn commissie van deskundigen inzake den volkc? enbond op 17 Juli weer zal bijeenkomen. liet liootd van het politieke departement sprak als zijn overtuiging uit, 'dat een nictk toetreden van Zwitserland cn bet daarmca verbonden politieke isolement een groote fouj zouden zijn. Dc Parijscbc volkenbond was steW. lig maar een onvolkomen mensclicnwcrk eijj dient verbeterd te worden; maar was tocfi een arbeid, waarvoor men eerbied moest hebt ben en die dc mcnschbcid vooruit zou ltunnctt brengen. Colan'dër wees er op, "dar dc staatsboden Entente. Zwitserland gedurende 'den: oor menig Bewijs van vertrouwen Hadden tyScbO I nd« orlofj cHoiW Het is 'n verdacht verschijnsel wanneer lusschen teveel menschen gelijk- en gelijk vormigheid in denker, en voelen bestaat; dot duidt op afwezigheid van behoefte aan zelfstandig denken. door JEAN WEBSTER. Schrijfster van Vadertje Langbeen. V_m ;cT door A. Quarlcs de Quarlcs. 10 ^>Bicn vCrkl ar ik niet, dal zijn mijn zaken niet. Mar..- V <Ln\. dr.t Radnor dadelijk bereid zal z-.:i zi»Lr, deen. daar goal hij naar •üc.n bre!, wij zuilen hem even roepen.'' v.'Scnt even, ik ben nog r.ict klaar tv.:-; v.t ik tt ie -eggen heb. Ik was door kolo nel Gaylord nptzgenomen om uit te vinden wie de obK.' wtct stal, en daarin ben ik geslavgd. D-eb de kolonel vermoedde niet, wetke vwn- i'.'Pg zaak zou nemen, anders bad hij ms r./oit Uterr komen. Nu vraag ik me af, of bet niet beVr zou zijn, het hem niet te la'en «- ten.' Hij heeft genoeg verdriet over ztln oudsten zoon gehad, Radnor is alles, wat hij nog heeft, liet jongmens-h scheen me werke lijk een boel geschiki,, kerel ik denk, dal nij zich wel beteren zal er. hel tot iets brengen. Waarschijnlijk beschouwde hij het geld reeds a's het nelk geval is hij litól vzier.de- luk VQQv mi£ jut.wecsi en i/m ijs bran xfflnrnJe een dienst bewijzen. Laten wij er nu met ons drieën eens over praten en hel nis het ware buiten de rechtbank om behandelen. Ik heb mijn tijd hiervoor gegeven en moet mijn geld ervoor hebben, doch misschien zou het in alle opzichten beter zijn nis de zoon in plaats van den vader hel me gaf." Dit'kwam mij ook als de beste oplossing voor en was een billijke voorslag, Clancy's ge zichtspunt in aanmerking genomen. Ik voor mij geloofde geen oogenblik zijn vermoedens, maar ik dacht, dat het 't verstandigste zou zijn Rad te zeggen, hoe de zaken stonden en hem don brief tc laten verklaren. Ik liet Clancy in liet tuinhuisje wachten en ging Rad zoeken. Ik wilde degene zijn, die het hem uitlegde, daar ik wist, dat hij zulk een beschuldiging waarschijnlijk niet kalm op 7.ou nemen. Ik vond hem in den stal en mijn hand op zijn schouder IcggSnd, nam ik hem mee den tuin in. „Radzeide ik. „Clancy heeft zijn gevolg- tn i'kir.gen betreffende den diefstal der obli gaties gemaakt en ik wil, dot jc hem overtui gen zult, dat hij zich ver-rist „Nu, la*t me zijn gèvolg'.wkk'nw-n höoren." „Klj d*nkl, dat jij ze wegnam, tegelijkertijd •mi«t het geld." „Je bedoelt, dal ik zc stal?" Dat denkt hij." Gerikt hij dat denkt hij dat? Laai hij hel dfc.i bewijzen." Radnor rukte zich vafi me los en liep naar het tuinhuisje. De detective nam zijn uitval kalm op; zijn houding gaf tc kennen, dat hij gewoon was met opgewonden standjes om tc gaan. „Gaal u zitten, mijnheer Gnylord; en laat ons deze zaak eens rustig bespreken. Als u naar ljli-SJlfiL-fc. /ion VPl!7Atop ilr fl J/ nip.t verder zal gaan „Bedoelt u, dat u me beschuldigt die obliga ties gestolen te hebben?" schreeuwde Radnor. Clancy hield waarschuwend zijn hand op. „Spreek niet zoo bard, men zou 11 kunnen hoo- ren. Gaat u zitten". Hij .wees op een stoel aan den anderen kant van bet rieten tafeltje. „Ik zal ii de zaak uitleggen, zooals ik haar inzie en als u een van mijn bewijzen kunt weerleg gen. zal ik meer dan blij zijn." Radnor bedaarde »n zat met een norsch ge laat tc luisteren terwijl dc detective op een volkomen onpersoonlijke wijze zijn theorie uit eenzette en oindigde me' den brief te voor schijn tc halen. „Waar beeft u dien vandaanvroeg Rad. „Uit den zak van uw jas, die ik door het raam boven uw deur opgevischt heb." Hij ver- lelde dit heel leukjes, zoo iets was blijkbaar een allrctangsche gebeurtenis bij hem. „U komt dus als gast in fatsoenlijke huizen en brengt don [;:d door met rondsluipen en bun particuliere correspondentie te lezen?'- Een booze flikkering kwam in Clancy's oogen en hij stond op. „Ik kwam niet als gast bij u. Ik kwam voor zaken bij kolonel Gaylord. Nu mijn bezighe den afgcloopen zijn, zal ik hem mijn verslag uitbrengen cn vertrekken". Radnor stond ook op. „Ilc-t is een leugen en u beeft geen enkel tast baar bewijs." j Clancy klopte veelbeteekenend op den zak, waarin de brief zat. j ,.Dat," zeide Radnor verachtelijk", „lieert be trekking op twee obligaties, die ik verleden winter kocht rr i geld vanfen hypotheek, die ik verkocht had. Ik verkoos mijn geld in obli gaties ie beleggen, omdat die makkelijker tc vnrhahdïdon ik i-o! w liïi miin makelaars als nevenborg voor een andere belegging. Ver leden weck had ik' gereed geld noodig en schreef hun ze te verkoopen. Mijn mededce- ling kan gemakkelijk bevestigd worden; geen tc goeder naam bekend staand «detective zou ooit zulk een ongerijmde aanklacht gronden op den inhoud van een brief, dien hij niet be- greep." „Natuurlijk," zeide de detective, „hebben wij getracht op een andere wijze achter de kwes tie tc komen, docli Jacoby Ilaigh en Co. wei geren om over de zaken van hun cliënten te spreken. Ik drong er niet erg op aan, daar ik geen vragen wilde uitlokken. Ik moet echter bekennen, mijnheer Gaylord," glimlachte hij, „dat uw verklaring mij een weinig ongeloofe- lijlc voorkomt. Misschien wilt u een vraag beantwoorden. Verzond u den nacht van den diefstal uw brief aan hen in Kennisburg als extra bestelling?" „Toevallig wel, maar dot was enkel een sa menloop van omstandigheden cn heeft niets met den diefstal lc maken." „Zoudt u zoo goed willen zijn te verklaren waarom u des nachts naar Kennisburg reed en waarom u het geld zoo plotseling noodig had?" „Neen, dat wil ik niet. Dat is een zaak, die mij alléén* aangaat." „Uitstekend! Toevallig grond ik mijn be schuldiging niet op dien brief; ik had mijn meaning reeds gevormd, voordat ik van diens beslaan afwist. Durft u tc loochenen, dat uzelf hel geloof aan bet spook bij dc negers heeft aangewakkerd? Dat-u bij meer dan één gele genheid u of uw medeplichtige, die Mosc met zijn kalicnoogen, voor spook hebt gespeeld? Dat, terwijl u tegenover kolonel Gaylord voor gaf hel een even groot raadsel tc vindon als hij, u in waarlieid' 'achten dé fiécló kwesSé' zat?" Radnor keelt onrustig ftaar mij cvi aarZeKÖ alvorens tc antwoorden. „Neen/; zeide hij eindelijk', „dat loochen niet, maar ik blijf er bij, dat! dit niets met F diefstal tc maken heeft" De detective lachte. „U moet me niet kwalijk némen, nujnhei Gaylord, als ik" de meening toegedaan l>lifj dat ik het raadsel heb opgelost" Hij maakte een beweging om naar het Huia terug te kecren, doch Radnon verspénde ficöiu den ingang. JU „Denkt u, dat ik lieg, wanneer ïk Zég, dat Ü0' niets van die obligaties afweet?'' ■\t „Ja, mijnheer Gaylord', dat' denk ik.iJ Een oogenblik dacht ik", dat Radnon hem dc slaan, maar ik trok h'em terug en Wend me tot Clancy. „Hij weet niets van de obligaties/- zeïde 1 „doch niettemin moet u zulk een verhaal ni aan kolonel Gaylord vertellen. Hij is oen ou man en terwijl hij niet zou gelooven, dai zij zoon schuldig is, zou het Hem tocH hinde: Er-is dien naclit nog iets an'dors gebeurd j niets misdadigs 'doch Öafj wij liever hebben, dat hij verneemt. Daarom wil lk dat u met dat idiote verhaal, dat u venzo ■hebt, naar hem toegaat.'^ Dit was maar een proefschot yaii mij, <h het trof doel. Radnor staarde me verba: aan, doch zei niets en het was duidelijïc dat i detective aarzelde. „Kom", zeide ik', mijn. chequeboek voor dei dag balend, „stel, dat ik u de som betaal, die 1 gekregen zoudt hebben, ab u de obligaties on! dekt had en dat .wij u van uw verdere dienstel ontslaan?': (Wordt vervolgd^

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1919 | | pagina 1