KOFFIE
VANGEND* Co.
SiiispRiis Tuo.n s
iisoiiiwfiiiiiimxS';!';.^,
BUITENLAND
Politiek Overzicht
Reclames
tl.
FEUILLETON.
DE SPOOfCHOEVE
18e Jaargang No.
post f 2.30, ptt «eek (met gratis verzekering
tegen ongelukken) f 0.15. afzonderlijke nummers
7-0.05. - Wekelijksch byvoegscl »WaMram—
per 3 maanden 60 cent
AMERSFOORTSCH
„DE EEMLANDER"
HOOFDREDACTEUR; Mn. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UIIG EVERS: VALKHOFF Co
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, wofk utrechtschgotb
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
iw »?tni ifiut
dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50, groote letters
naar plaatsruimte. Voor handel cn bedrijf bestaan
zeer voordccligc bepalingen tot het herhaald advcr*
tccrcn in dit Blad, hij abonnement lienc circulaire
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden. ^Bewijsnummers 5 cent
De eerste van de stappen, die nog rn°e"
ven worden gedaan om te komen aan den
eindpaal van den weg naar den vrede, is ge
zet. Gisteren heeft de Duitsche nationale
vergadering met 208 tegen llo stemmen
het den 28en Juni le Versailles gesloten vre
desverdrag bekrachtigd.
Er is een maand tijd gelaten, om de
"goedkeuring van de parlementen te verkrij
gen op het stuk, waaronder de gevolmach
tigden van de staten, die met elkaar in over-
log geweest zijn,op den laatsten Zaterdag
van de vorige maand hunne handteekenin-
gen hebben gezet. Duitschland heeft niet
>.ot het einde van dien termijn gewacht. Voor
\et tot stand- komen van de ratificatie was
een overeenstemmend besluit noodig van
>Staatenausschuss", het lichaam dat voor
den vroegeren bondsraad in de plaats is
gekomen, en van de nationale vergadering.
De „Staatcnausschuss" heeft verle
den Maandag de ratificatie goedgekeurd.
Terstond daarna werd door de regeering bij
de nationale vergadering het ontwerp inge
diend van de wet, die goedkeuring verleent
aan hei vredesverdrag met het daarbij be
boerende protokol en dc overeenkomst over
de militaire bezetting van Rijnland onder be
paling. dat deze wet in werking treedt op
den c. ■- VGn nare afkondiging.
In de vergadering van gisteren is dit wets
ontwerp aan de orde gestéld. Onder de tele
grammen vindt men het verslag van deze
gedenkwaardige zitting. Het debat heeft
zich bepaald tot een reeks protesten tegen
den geweld vrede, die aan Duitschland is op
gelegd en waaraan het zich, door de nood
gedrongen, moet onderwerpen. Een voor
stel was ingediend om aan het besluit tot
goed!:uring het voorbehoud te verbinden,
dat door onpartijdige deskundigen onder
zoek moet worden gedaan naar de schuld
aan den oorlog en naar de vfaag of het vol
kenrechtelijk toelaatbaar is, dat een eenzij-
lig samengesteld gerechtshof wordt inge
heid om vonnis te vellen over de voorman
den van de onderliggende partij op wie men
deze schuld wil laden. Het werd verworpen,
waarna de aanneming van het wetsontwerp
is geschied met de hierboven vermelde stem-
mer.ï afhouding.
.W.rv.r ns de regeering heeft de minister
van hiiücr.ióndsche zaken, rekenschap gege
ven a den spoed, dién zij met ue ratifica
tie heeft gemaakt. Dat is geschied omdat
uitzicht gegeven is, dat de opheffing van
.a blokkade daardoor kan worden verhaast.
Ook wordt de hoop gekoesterd, dat het her
stel van den vrede een gunstigen invloed
zal hebben op het lot van de Duitsche
krijgsgevangenen, die snakken naar den te
rugkeer naar het vaderland.
Duitschland heeft dus zooveel doenlijk
haast gezet achter het werk. Terecht, want
al is de dag der ratificatie van dit vredes
verdrag een dag van vernedering voor
Duitschland, hij is ook de dag waarop kan
worden begonnen met het werk, dat moet
worden verricht om het ontzettende kwaecl,
dat de oorlog heeft aangericht, weer goed
te maken. Het is een dag, die dringender
dan coit het Duitsche volk tct het besef
brengt van al de jammer en ellende, aan
den oorlog verbonden, maar die toch niet
geheel in donker is gehuld, want een licht
straal breekt door de duisternis, die de hoop
wekt op eene toekomst, die lichter Z3l zijn
dan het droevige heden. Het tijdperk van
vernieling is met dezen dag afgesloten; de
wederopbouw kan beginnen.
Der. keizer te doen terechtstaan of hem
op te hangen reeds voordat men hem doet
terechtstaan, zooals bij de algemeene ver
kiezingen waaruit het tegenwoordige Brit-
sche parlement is voortgekomen verkondigd
werd is een aantrekkelijke volksleus.
Maar het lid van de Engelsche balie, wiens
beschouwingen wij hebben aangehaald,
waarschuwt met het oog op de precedenten,
die er zijn van de tegen gekroonde hoofden
gevoerd^ processen, dat zij die het wel mee-
nen met de democratie, voor de uitkomsten
moeten vreezen. Napoleon, die met keizer
Wilhelm II het lot deelt van bekend te staan
als de aartsmisdadiger der wereld, is niet
voor den rechter gebracht. De Engelsche
regeering in 1815 was zoozeer bevreesd voor
de volksgeestdrift voor den „Corsicaanschen
menscheneter", dat zij weigerde hem te ver
gunnen van de Bellerophon te Southamp
ton aan land te gaan.
Niets heeft meer 'bijgedragen om koningin
Mary van Schotland, Karei den „martelaar"
en Louis Seize in de schatting van tijdgenoot
en nazaat te doen rijzen, dan dat men hen
heeft doen terecht staan voor een politieke
rechtbank. Men kan begrijpen, dat het
schouwspel van den keizer, die, na geduren
de dertig jaren den schepter te hebben ge
zwaaid, de vernedering ondergaat van eene
publieke terechtstelling in een vreemd land,
dat geregeerd wordt door zijn eigen neef. we
gens het uitoefenen van een regeeringsdaad,
die, hoezeer afkeurenswaardig, tot dusver
nooit als een misdrijf werd beschouwd, het
ridderlijke medelijden zal opwekken, dat
nooit lang slapende gebleven is in de borst
van een Engelschman.
Wat hiervan moge zijn, er is geen rechts
geleerde, die zich niet bewust is van de be
zwaren, die tegen zulk een rechtsgeding
zijn in te brengen. VuTige republikeinen, zoo
nis Algernon Sidney en Sir Harry Vane wa
ren, hebben geweigerd deel te nemen aan
het rechtsgeding tegen koning Karei.
Slechts 65 van d® 135 leden van het hof
waren aanwezig den 26en Januari 164Q,
toen Karei ter dood veroordeeld werd
als een „tiran, verrader, moordenaar en
openbaar vijand van het goede volk van dit
land."
Maar van welken aard zal de aanklacht
zijn, die tegen den keizer zal worden uitge
bracht? De dagbladen zeggen, dot zijn mis
drijf is, dat hij het verdrag van 1830 heeft
geschonden, waardoor Pruisen (niet het Duit
sche rijk) de onzijdigheid van België heeft
gewaarborgd. Waar zal hij terechtstaan?
Sommigen noemen de Law Courts, anderen
de Old Bailey, weer anderen met beter his
torisch gevoel de Westminster Hall, het too-
neel van het rechtsgeding tegen Kerel,
Strafford en Warren Hastings In welke taal
zal het proces worden gevoerd. Zal 't het
Duitsch zijn, de taal waarin von Bethmann
Holliveg sprak van het verdrag als een „vod
papier", of het Fransch, de taal der diplo
matie, of het Engelsch, de taal van Londen
en de lingua franca van de wereld?
Dit zijn echter zaken waarop het minder
aankomt. Het eerste, waarvan men zich moet
vergewissen, is of Nederland meegaande ge
noeg zal zijn om den keizer uit te leveren-
diè als politiek vluchteling zijne gastvrijheid
heeft gevraagd. Zouden de Vereenigde Sta
ter. of Frankrijk Kosciusko honderdtwintig
jaren geleden aan Rusland hebben uitgele
verd? Zou Engeland Kossuth hebben uitge
leverd aan Hongarije of Garibaldi en Maz-
zini aan de kleine tirannen van Italië?
Aldus spreekt deze Engelsche rechtsge
leerde zich uit over de strijdvraag, waarvan de
wereld met spanning de beslissing tegemoet
ziet. Met zijn slotwoord steekt hij Nederland
een hart onder den riem voor het geval, dot
ons de vraag wordt gesteld om- den keizer
uit te leveren. Maar die vraag is nog niet ge
steld; al is aangekondigd, dat zij zal worden
gesteld, men kan hier nog slechts onderstel-
lenderwijs spreken.
los 100-115-125 ets
verpakt l!0-!29-l25-i30-140-:50
ets p, pond
Biiitenlanösche Berlchtu
Weifnar, 9 J u 1 i. (W. B.) De nationale
vergadering heeft de ratificatie van het vre
desverdrag met 208 tegen 115 stemmen
goedgekeurd.
Tweede telegram. Bij de behande
ling in eerste lezing van het wetsontwerp
tot ratificatie van het vredesverdrag ver
klaarde de rijksminister van buitenlandsche
zaken Muller, in zijn rede o.a. het volgende
Ten opzichte van het vredesverdrag zelf
hebben wij onze houding reeds bepaald. Wij
zullen steeds ons eenparig protest staande
houden tegen deze tot verdrag geworden
overweldiging. (Bijval). Evenzeer handhaven
wij onze toezegging omtrent de uitvoering
van het verdrag. In hoeverre wij het verdrag
onuitvoerbaar houden, hebben wij reeds uit
eengezet, toen onze onderteekening werd
afgedwongen.
Behalve de zekerheid van de opheffing
der blokkade, hebben wij nog de hoop op
den terugkeer onzer krijgsgevangenen. Wan
neer het woord „vrede" nic-t elke beteekenis
zal verliezen, moet thans de teruggave der
gevangenen geschieden. Wij zijn dankbaar
voor de zorg der neutrale staten, bij wie
onze krijgsgevangenen herstel en rust heb
ben gevonden. Wij danken deze volken en
den. Paus van ganscher harte. Wij danken
ook het Roode Kruis. (Bijval).
Zoodra het vredesverdrag ook door drie
der vijandelijke groote mogendheden onder
teekend is, hebben wij een verbrokkeld
Duitschland, waarvan een gedeelte, dat vol
gens de zeden .en de taal tot ons volk be
hoort, is afgescheurd, zonder dat de bevol
king van het recht kon gebruik maken om
naar vrije verkiezing over haai nationaliteit
te beslissen. Wij zijn niet bij machte, dit
ongeluk te voorkomen.
Overigens zullen wij ons Duitsche huis
met alle kracht, die ons is overgebleven, in
den moeilijken lijdénstijd op zoodanige
wijze tooien, dat bij onze zifsters en broe
ders, clie ons zijn ontrukt, het bewustzijn van
nationale saamhoorigheid blijft leven, tot
dat binnen een, naar wij hopen niet al te
langen tijd, op vreedzame wijze in een wa
ren volkerenbond olie nog niet beslechte
nationale problemen een oplossing vinden,
waarbij met de rechtmatige wenschen der
volkeren rekening wordt gehouden (Toejui-i
chingen).
Afg. Kratzig verklaart namens de soc.-
dem. fractie Wij keuren de ratificatie göed.
Wij protesteeren tegen den geweldvrede en
zullen nooit ophouden te protesteeren te
gen het feit, dat Elzas-Lothöringen aan
Frankrijk moet worden afgestaan, zonder
dat met het zelfbeschikkingsrecht rekening
wordt gehouden. Een protest laten wij hoo
ien tegen het wegnemen onzer koloniën.
Het Duitsche volk wilde dezen oorlog niet.
Wij zijn overtuigd, dat eenmaal de macht
der internationale klassen der bewuste ar
beiders sterker zal blijken te zijn dan het
imperialisme. Dan zal ook het onrecht van
dezen vrede worden herroepen.
Dr. Spahn (centrum) verklaartHet vre
desverdrag is niet in overeenstemming met
de beginselen van den christelijken geest,
die de volkeren vereenigt en het eischt van
ons een met de waarheid in strijd zijnde
schuldbekentenis. In weerwil daarvan keuren
wij het vredesverdrag goed. Dit geschiedt
niet uit vrijen wil en uit overtuiging, maar
uitsluitend omdat wij zwichten voor den
dwang der feiten, om het rijk van anarchie
en verval té reddên, om volk en vaderland
voor innerlijken ondergang te bewaren. Een
spoedige herziening is een onafwijsbare
noodzakelijkheid.
Afg. Schikking, de bekende pacifist, zei-
de De fractie der Duitsch-democratische
partij verklaart, dat zij haar instemming met
het wetsontwerp betreffende het vredesver
drag niet geven kan. Zij laat zich ook thans
nog, evenals vroeger, door de overweging
leiden, dat bij het aanvaarden van dezen
vrede het Duitsche volk nog "grooter nadee-
len dreigen dan bij de verwerping. Wij pro-
lesteeren plechtig en openlijk tegen de
schending van het zelfbeschikkingsrecht der
volken, tegen alle andere bepalingen in het
vredesverdrag, die niet de ons beloofde en
door ons vol vertrouwen aanvaarde rechts
grondslagen des vredes onvereenigbaar zijn
en vestigen onze hoop op het geweten der
wereld, op een herleving en versterking der
rechtsgednchle. (Instemming).
Afg. Traub verklaartEenparig heeft de
Duitsche nationale fractie besloten te pro
testeeren tegen de ratificatie van het voor
gelegde vredesverdrag. Het verdrag is onuit
voerbaar. Dat zullen wij steeds weer herha
len. Eenmaal komt de dag der Duitsche be
vrijding. Als men het zou wagen de hand te
slaan aan de beste leiders van ons volk, dan
zeggen wijHanden thuis f Alles heeft zijn
grenzen 1 De wond van dit vredesverdrag zal
zich nooit sluiten en moet zich nooit slui
ten! (Bijval rechts, alsmede op de galerijen).
Voor de Duitsche volkspartij verklaart
afg. dr. Kahl, dat zij haar goedkeuring niet
kan hechten aan de ratificatie van dit vre
desverdrag.
Afg. Henke verklaart uit naam der onafh.
soc.-democraten Wij stemmen voor de ra
tificatie onder den dwang van het geweld.
Afgevaardigden uit de afgescheurde ge
bieden dienden jirotesten in tegen het on
recht, dat hun landen en de bevolking daar
van geschiedt.
De president Fehrenbach sloot zich' bij
hen aan ten opzichte von Elzas-Lothorin-
gen.
Bij de tweede lezing werd het voorstel
van de Duitsch-nationale volkspartij (goed
keuring met een voorbehoud omtrent de
schuld aan 'den oorlog en de berechting van
Duitschers als schuldigen door een eenzijdig
samengesteld gerechtshof) aan de orde ge
steld. Het werd verworpen, waarna Let wets
ontwerp met 208 tegen 115 stemmen werd
aangenomen.
Parijs. 9 Juli. (N. T. A., draadloos uH
Lyon.) Dc commissie voor dc territoriale
vraagstukken nam hedenmorgen het verdrag
met Bulgarije in behandeling.
N e w-Y o r k, 8 Juli. (R.) President Wil*
son is aon lend gestopt. Door een reusach
tige menigte gegroet, reed hij naar de Coiv
ncgie Hall, waar hij eene rede hield en wees
0]i hetgeen de volken verwachten van Ame
rika, dat aan die verwachtingen moet be
antwoorden. Hij zeide, dat de vredesarbcid
eerst zou beginnen als de vrede ondertee*
kend is.
Ncw-York, 9 Juli. (N. T. A., draadloos
uil Parijs.) Een escorte van vier dreadnoughts
cn zes en dertig torpedojagers voer de „Gcorgof
Washington" ter hoogte van Sandy Ilook tege
moet. Vijf cn veertig oorlogsbodems brachten!
Wilson het cere-saluut.
Dc president kwam te tien minuten oven
drieën aan, ontvangen door een groot aantal
hoogwaardigheidsbekleders. Met zijn gevolg
vertrok Wilson per rijtuig van de kade. Dö
menigte zong het volkslied. Dc stralen waren,'
versierd. In dc Carnegie Ilall werd Wilson!
door hel gemeentebestuur ontvangen.
Donderdag zal dc president den Senaat me*
dcdecling doen van licl vredesverdrag cn liet
volkcnbondsverdrag. Men beweert, dat Wilson
den wenseh heeft uitgesproken dc zitting open
baar te doen zijn.
N c w-Y o r k, 9 J u 1 i. (N. T. A.. draadloos.),
Over dén terugkeer van president Wilson!
schrijft dc „Ncw-York Times'' o.a.:
Bij zijn aankomst zal dc president worden'
begroet als een groot Amerikaan, die een groot
werk tot stand tieeft gebracht Kritiek /al
men natuurlijk blijven uitoefenen, daar dc ver.
kiczingscampagne voor het presidentschap na.
dert.
Dc „Ncw-York World" /.egt: Wilson heelt
meegewerkt aan liet opstellen van een vredes.
verdrag, dat dc vruchten der overwinning ver.
zekert, liet is wel geen volmaakte vrede, maar,
hij wordt gewaarborgd door den volkeren,
bond. De beeritiseerde bepalingen van bet vrc.
desverdrag zouden nooit daarin zijn opgeno
men. indien het niet was geweest om dc oppo.
sitic in Amerika tevreden tc stellen.
_W a s b i n g t o n, D .Tul i. (N. T. A Radio.)'
Polk heeft verklaard dal, omtrent zijn vertrek
naar Parijs niets valt lc zeggen, voordat hij
Wilson heeft gesproken.
(Een Radio-telegram lilt Londen meldt daar--
entegen, dat in conferentiekringen het gerucht
gaal, dat Lansing door Wilson is teruggeroep
pen on lerstond uit Parijs zal. vertrekken cit,
opgevolgd zal worden door Polk. Red 1o.)
Parijs, 9 Juli. (N. T. A-, draadloos vae
Lyon.) Makino cn Saionji vertrokken gislcrclV
naar Londen. Saionji zal 13 Juli tc Marseille
sclïcep gaan naar Japan. Makino zal den 1'cu,
Augustus, na de ondcrleekcning van bet ver.
drag me| Oostenrijk, orreizen, daar Japan met
dc andere landen niet in oorlog was.
«Brussel, 9 Juli. (N, T. A. Draadloos uit
Parijs.) Dc „Nation Beige" meldt, dat bet bc.
sluit, houdende dc benoeming van Gniffier d<
Hcsitray tot gezant van BclgiC to Parijs, deq
koning ter teekening is aangeboden en dco
Men Juli in dc „Monitcur" zal verschijnen. I
B c r n, 9 Juli. (W. BBij dc heden gchotlj
den tweede bespreking van do volkcnbondsj
kwestie hield in den Bonderaad Calander op.
nieuw een rede, waarin, hij mededeelde, datdfn
commissie van deskundigen inzake den volkc?
enbond op 17 Juli weer zal bijeenkomen.
liet liootd van het politieke departement
sprak als zijn overtuiging uit, 'dat een nictk
toetreden van Zwitserland cn bet daarmca
verbonden politieke isolement een groote fouj
zouden zijn. Dc Parijscbc volkenbond was steW.
lig maar een onvolkomen mensclicnwcrk eijj
dient verbeterd te worden; maar was tocfi
een arbeid, waarvoor men eerbied moest hebt
ben en die dc mcnschbcid vooruit zou ltunnctt
brengen.
Colan'dër wees er op, "dar dc staatsboden
Entente. Zwitserland gedurende 'den: oor
menig Bewijs van vertrouwen Hadden tyScbO
I
nd«
orlofj
cHoiW
Het is 'n verdacht verschijnsel wanneer
lusschen teveel menschen gelijk- en gelijk
vormigheid in denker, en voelen bestaat;
dot duidt op afwezigheid van behoefte aan
zelfstandig denken.
door
JEAN WEBSTER.
Schrijfster van Vadertje Langbeen.
V_m ;cT door A. Quarlcs de Quarlcs.
10
^>Bicn vCrkl ar ik niet, dal zijn mijn zaken
niet. Mar..- V <Ln\. dr.t Radnor dadelijk bereid
zal z-.:i zi»Lr, deen. daar goal hij naar
•üc.n bre!, wij zuilen hem even roepen.''
v.'Scnt even, ik ben nog r.ict klaar
tv.:-; v.t ik tt ie -eggen heb. Ik was door kolo
nel Gaylord nptzgenomen om uit te vinden wie
de obK.' wtct stal, en daarin ben ik geslavgd.
D-eb de kolonel vermoedde niet, wetke vwn-
i'.'Pg zaak zou nemen, anders bad hij ms
r./oit Uterr komen. Nu vraag ik me af, of bet
niet beVr zou zijn, het hem niet te la'en «-
ten.' Hij heeft genoeg verdriet over ztln
oudsten zoon gehad, Radnor is alles, wat hij
nog heeft, liet jongmens-h scheen me werke
lijk een boel geschiki,, kerel ik denk, dal nij
zich wel beteren zal er. hel tot iets brengen.
Waarschijnlijk beschouwde hij het geld reeds
a's het nelk geval is hij litól vzier.de-
luk VQQv mi£ jut.wecsi en i/m ijs bran xfflnrnJe
een dienst bewijzen. Laten wij er nu met ons
drieën eens over praten en hel nis het ware
buiten de rechtbank om behandelen. Ik heb
mijn tijd hiervoor gegeven en moet mijn geld
ervoor hebben, doch misschien zou het in alle
opzichten beter zijn nis de zoon in plaats van
den vader hel me gaf."
Dit'kwam mij ook als de beste oplossing
voor en was een billijke voorslag, Clancy's ge
zichtspunt in aanmerking genomen. Ik voor
mij geloofde geen oogenblik zijn vermoedens,
maar ik dacht, dat het 't verstandigste zou
zijn Rad te zeggen, hoe de zaken stonden en
hem don brief tc laten verklaren. Ik liet Clancy
in liet tuinhuisje wachten en ging Rad zoeken.
Ik wilde degene zijn, die het hem uitlegde,
daar ik wist, dat hij zulk een beschuldiging
waarschijnlijk niet kalm op 7.ou nemen.
Ik vond hem in den stal en mijn hand op
zijn schouder IcggSnd, nam ik hem mee den
tuin in.
„Radzeide ik. „Clancy heeft zijn gevolg-
tn i'kir.gen betreffende den diefstal der obli
gaties gemaakt en ik wil, dot jc hem overtui
gen zult, dat hij zich ver-rist
„Nu, la*t me zijn gèvolg'.wkk'nw-n höoren."
„Klj d*nkl, dat jij ze wegnam, tegelijkertijd
•mi«t het geld."
„Je bedoelt, dal ik zc stal?"
Dat denkt hij."
Gerikt hij dat denkt hij dat? Laai hij hel
dfc.i bewijzen."
Radnor rukte zich vafi me los en liep naar
het tuinhuisje. De detective nam zijn uitval
kalm op; zijn houding gaf tc kennen, dat hij
gewoon was met opgewonden standjes om tc
gaan.
„Gaal u zitten, mijnheer Gnylord; en laat ons
deze zaak eens rustig bespreken. Als u naar
ljli-SJlfiL-fc. /ion VPl!7Atop ilr fl J/ nip.t
verder zal gaan
„Bedoelt u, dat u me beschuldigt die obliga
ties gestolen te hebben?" schreeuwde Radnor.
Clancy hield waarschuwend zijn hand op.
„Spreek niet zoo bard, men zou 11 kunnen hoo-
ren. Gaat u zitten". Hij .wees op een stoel aan
den anderen kant van bet rieten tafeltje. „Ik
zal ii de zaak uitleggen, zooals ik haar inzie
en als u een van mijn bewijzen kunt weerleg
gen. zal ik meer dan blij zijn."
Radnor bedaarde »n zat met een norsch ge
laat tc luisteren terwijl dc detective op een
volkomen onpersoonlijke wijze zijn theorie uit
eenzette en oindigde me' den brief te voor
schijn tc halen.
„Waar beeft u dien vandaanvroeg Rad.
„Uit den zak van uw jas, die ik door het
raam boven uw deur opgevischt heb." Hij ver-
lelde dit heel leukjes, zoo iets was blijkbaar
een allrctangsche gebeurtenis bij hem.
„U komt dus als gast in fatsoenlijke huizen
en brengt don [;:d door met rondsluipen en bun
particuliere correspondentie te lezen?'-
Een booze flikkering kwam in Clancy's
oogen en hij stond op.
„Ik kwam niet als gast bij u. Ik kwam voor
zaken bij kolonel Gaylord. Nu mijn bezighe
den afgcloopen zijn, zal ik hem mijn verslag
uitbrengen cn vertrekken".
Radnor stond ook op.
„Ilc-t is een leugen en u beeft geen enkel tast
baar bewijs."
j Clancy klopte veelbeteekenend op den zak,
waarin de brief zat.
j ,.Dat," zeide Radnor verachtelijk", „lieert be
trekking op twee obligaties, die ik verleden
winter kocht rr i geld vanfen hypotheek, die
ik verkocht had. Ik verkoos mijn geld in obli
gaties ie beleggen, omdat die makkelijker tc
vnrhahdïdon ik i-o! w liïi miin makelaars
als nevenborg voor een andere belegging. Ver
leden weck had ik' gereed geld noodig en
schreef hun ze te verkoopen. Mijn mededce-
ling kan gemakkelijk bevestigd worden; geen
tc goeder naam bekend staand «detective zou
ooit zulk een ongerijmde aanklacht gronden
op den inhoud van een brief, dien hij niet be-
greep."
„Natuurlijk," zeide de detective, „hebben wij
getracht op een andere wijze achter de kwes
tie tc komen, docli Jacoby Ilaigh en Co. wei
geren om over de zaken van hun cliënten te
spreken. Ik drong er niet erg op aan, daar ik
geen vragen wilde uitlokken. Ik moet echter
bekennen, mijnheer Gaylord," glimlachte hij,
„dat uw verklaring mij een weinig ongeloofe-
lijlc voorkomt. Misschien wilt u een vraag
beantwoorden. Verzond u den nacht van den
diefstal uw brief aan hen in Kennisburg als
extra bestelling?"
„Toevallig wel, maar dot was enkel een sa
menloop van omstandigheden cn heeft niets
met den diefstal lc maken."
„Zoudt u zoo goed willen zijn te verklaren
waarom u des nachts naar Kennisburg reed
en waarom u het geld zoo plotseling noodig
had?"
„Neen, dat wil ik niet. Dat is een zaak, die
mij alléén* aangaat."
„Uitstekend! Toevallig grond ik mijn be
schuldiging niet op dien brief; ik had mijn
meaning reeds gevormd, voordat ik van diens
beslaan afwist. Durft u tc loochenen, dat uzelf
hel geloof aan bet spook bij dc negers heeft
aangewakkerd? Dat-u bij meer dan één gele
genheid u of uw medeplichtige, die Mosc met
zijn kalicnoogen, voor spook hebt gespeeld?
Dat, terwijl u tegenover kolonel Gaylord voor
gaf hel een even groot raadsel tc vindon als
hij, u in waarlieid' 'achten dé fiécló kwesSé'
zat?"
Radnor keelt onrustig ftaar mij cvi aarZeKÖ
alvorens tc antwoorden.
„Neen/; zeide hij eindelijk', „dat loochen
niet, maar ik blijf er bij, dat! dit niets met F
diefstal tc maken heeft"
De detective lachte.
„U moet me niet kwalijk némen, nujnhei
Gaylord, als ik" de meening toegedaan l>lifj
dat ik het raadsel heb opgelost"
Hij maakte een beweging om naar het Huia
terug te kecren, doch Radnon verspénde ficöiu
den ingang. JU
„Denkt u, dat ik lieg, wanneer ïk Zég, dat Ü0'
niets van die obligaties afweet?'' ■\t
„Ja, mijnheer Gaylord', dat' denk ik.iJ
Een oogenblik dacht ik", dat Radnon hem
dc slaan, maar ik trok h'em terug en Wend
me tot Clancy.
„Hij weet niets van de obligaties/- zeïde 1
„doch niettemin moet u zulk een verhaal ni
aan kolonel Gaylord vertellen. Hij is oen ou
man en terwijl hij niet zou gelooven, dai zij
zoon schuldig is, zou het Hem tocH hinde:
Er-is dien naclit nog iets an'dors gebeurd j
niets misdadigs 'doch Öafj wij liever
hebben, dat hij verneemt. Daarom wil lk
dat u met dat idiote verhaal, dat u venzo
■hebt, naar hem toegaat.'^
Dit was maar een proefschot yaii mij, <h
het trof doel. Radnor staarde me verba:
aan, doch zei niets en het was duidelijïc dat i
detective aarzelde.
„Kom", zeide ik', mijn. chequeboek voor dei
dag balend, „stel, dat ik u de som betaal, die 1
gekregen zoudt hebben, ab u de obligaties on!
dekt had en dat .wij u van uw verdere dienstel
ontslaan?':
(Wordt vervolgd^