„DE EEMLANDER"
JBUITEN LAN D_
Yan week tot week.
FEUILLETON.
DE SFOOKHOE VE
18e Jaargang No. *2
BBBBISPW&TmEV
0!t t 2.30. per week (met gratis veriekenng
ongelukken) f 0.15. «Wonderlijke nummen
1 0 05. - Wekelijkse!» bijvoegsel «IPcreWrevnee
p<t 3 maanden 60 cent*
HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG
Uil GEVERS: VALKHOFF Co
ARrJHEMSCHE POORTWAL, «o« uthcoht.che.t.
IIVTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Maandag 74 «Juli 1919
dienstA.mbicdingcn 1—5 regels f 0.50, groote lettert
naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf beslaan
teer voordcclige bepalingen lot het herhaald advcr»
teeren in dit Blad, bij abonnement Ecne circulaire
b.-vattende de voorwaarden* wordt op aenvraag
toegezonden. Bewijsnummers 5 cent.
De oorlog welke th'ons gelukkig ten einde
echter zonder dal wij mogen spreken van
'i* gelukkigen vrede is, zooals wij onlangs
nog schreven, 'n oorlog van louter domhe
den en misdaden geweest. De vrede zei
was niet zoo heel veel beter en zelfs na en
vrede schijnt men nog in der),ou<Jfun
te willen doorgaan. Men bereidt althans n
nieuwe domheid voor: men wil exAeizer
Wilhelm, wiens weinig roemrijk bestaan al
bijna vergeten was, de martelaarskroon op-
tetten. Het Londensche straat- en bioscoop
publiek verlustigt zich in het vooruitzicht
2en bloedverwant van hun koning, beiden
kleinzoon van Koningin Victoria 1 als mis
dadiger voor het gerecht t© zien komen en
in sommige regeeringskringen verkeert men
nog in de waan met zulke grove sensatie de
bevolking te kunnen behagen.
Toch ontbreekt ook verstandiger inzicht
niet en het zijn lang niet de eersten de bes-
ten die hun waarschuwende stem doen hoo-
ren tegen de dwaasheid, welke men op het
punt staat te ondernemen. De ex-keizer torst
de grootste last der verantwoordelijkheid
voor dézen oorlog. Hem niet alleen, zelfs
niet Duitschland en de andere bondgenoo
ten, treft alle schuld maar ontzaglijk veel
had door hem voorkomen kunnen worden
Dat hij."niet voorzien heeft waar het heen
ging, pleit hem niet vrij van verantwoorde
lijkheid voor de rampen, welke de wereld
getroffen hebben. Maar de wijze waarop men
nern die verantwoordelijkheid zou willen in
peperen, getuigt van 'n kortzichtigheid,
waarover wij verbaasd zouden staan als wij,
niet de jaren 1914—1919 beleefd hadden.
't Gesol met 'n weerloozen overwonnene
weinig verheffend en ernstige mannen
zelfs 19e eeuwschen menschen onwaar
dig. Maar misschien redt onze regeering de
Engelsche nog wel uit den brand door de
uitlevering van onzen compromitteerenden
gast voor 'n dergelijke vertooning te weige
ren.
Onze Tweede Kamer is met vacantie ge
gaan.
Weinigen zullen er iets van bemerken,
nog minder zich er iets van aantrekken. De
faits et gestes van die 100 menschen, van
wie de meeste wel niet aan Staatsmansbe
kwaamheden hun zetel te danken hebben,
Wekken nog maar bitter weinig belangstel-
>;.g Onze groote mannen of wat daarvoor in
'n l.lein land kan doorgaan, zijn overleden
IK uitgeworpen en 't meerendeel hunner,
plaatsvervangers waardeert men eerder te
hoog dan te laag door hen bij de middel
matigheden in te deelen. Het nieuwe, fris-
>che geluid, dat sommigen van het nieuwe
kiesstelsel verwacht hadden, heeft niemand
'ets vernomen. Nieuwe geluiden genoeg, te
zeel zelfs, maar 'n nieuwen frisschën geest
zo.eke men tevergeefs onder de huidige
volksvertegenwoordigers. De vreemdste ge
luiden doen de communisten hooren maar
zelfs de sociaal-democraten klonk dat als
„krankzinnigen taal" in de ooren.
De oogst van de laatste weken is niet ge
ring. Daar is allerreest de Arbeidswet van
Min. Aalberse. Zonder diepgaande discus
sies en zonder ingrijpende wijzigingen zijn
de voorstellen, waarvan wij onlangs den
korten inhoud weergaven, aangenomen. De
8-urige werkdag zal dus eerlang, als de Eer
ste Kamer er even gemakkelijk in berust,
als in het Vrouwenkiesrecht, 'n feit zijn. Mo
ge de sociale vrede en de zoo noodzakelijke
samenwerking er door bevorderd worden. Te
tal vrije uren hangt zulks af doch van het
gebruik dot men er van maakt.
Voorts nam de Komer 'n speelkaarten-be
lasting aan, kleinwerk waarmee men niet
veel opschiet en waarbij de poHtiek-christe-
lijke heeren zich afvroegen of 2ij de zonde
aldus wel mochten sanctioneeren. Ditmaal
vonden de meesten dat het wel mocht maar
ze voelden toch wel dat ze zich op glad ijs
begaven. Daar zouden zij ook op gekomen
zijn als de socialisten hun zin gekregen had
den met hun amendement om Zondagsar-
beid in begin9el te verbieden en uitzonde
ringen te stellen waar zulks noodig was. De
minister wees al dadelijk op het Amuse
mentsbedrijf. Zou van 'n weliswaar in daden
tamelijk vrijzinnige en democratische doch
in naam toch altijd nog „christelijke" regee
ring te verwachten zijn, dat zij voor come-
die, bioscoop, tingeltangel, danshuis .enz.
verlof tot Zondagsarbeid en in haar oogen
Zondagsontheiliging zou geven? Zij wil de
Zondagsontheiliging wel dulden doch sancti
oneeren ware te veel gevergd. Het soc.-dem.
voorstel zou ons den Engelschen Zondag
gebracht hebben in z'n oudenvetsche gestal
te, welke hij juist in Engeland zelf begint to
verliezen.
Utrecht kan thans gerust zijn over z'n
Jaarbeurs. Het Rijk zal allen finantieclen
steun verleenen en het is niet alleen wijl het
de hoofdstad onzer provincie betreft, dat wij
ons daarover verheugen.
De Eerste Kamer heeft het Vrouwenkies
recht geslikt. De meesten waren cr wel te
gen maar ze hebben ten slotte toch maar
vóór gestemd. Dat is het noodlot van het
conservatisme, het lean nooit consequent
blijven en moet ten slotte toch toegeven
wat het liefst weigeren zou.
Politiek Overzicht
Het loon, dat voor Duitschland in uitzicht
was gesteld als het haast maakte met de rati
ficatie van het vredesverdrag, heeft zich niet
long laten wachten. Bij besluit van den raad
van vijven Is de blokkade van Duitschland
met ingang van den 12en Juli opgeheven.
Men had gehoopt, dat de opheffing van de
blokkade de prijs zou zijn voor de ondertce-
kening van het vredesverdrag. Daarin is
men teleurgesteld, want de Entente meende
de blokkade nog noodig te heben als middel
van druk om de ratificatie te verhaasten.
Nu is do ratificatie verkregen. De blokkade
heeft dus hare diensten gednan zij k3n ver
vallen en Duitschland is vrij om op econo
misch gebied weer in vredesbutrekkingen te
treden met de staten, waarmee het geduren
de vijf jaren op oorlogsvoet heeft gestaan.
Het verder herstel van den vredestoestand
moet wachten totdat ook de andere partij het
verdrag zal hebben bekrachtigd. Het zal niet
noodig zijn de uitvoering van het verdrag te
laten rusten totdat alle ratification verkre
gen zijn. Volgens het Journal zal, wanneer
het vredesverdrag, behalve door Duitschland,
door drie van de geallieerde staten is gerati
ficeerd, in Parijs een conferentie van gede
legeerden dezer staten bijeenkomen, welker
protokol zal bepalen, dat het verdrag dade
lijk in werking treedt.
De uitvoering van het vredesvedrag cischt
echter een omvangrijk voorbereidend werk,
dat niet met een handgebaar kan worden
afgedaan. Zoo zal veertien dagen na de
ratificatie Opper-Silezië verlaten moeten
zijn door alle Duitsche bestuursambtenaren,
veel onheil is reeds gesticht door het om j de gemeenteambtenaren daaronder begre-
politieke redenen aangekweekte wantrou-J pende Duitsche troepen zullen het land
.wen, dat ten slotte positieve sociale arbeid ontruimd, geallieerde troepen het bezet
slechts belemmeren kan. moeten hebben. Dat zal bezwaarlijk mogelijk
Of de verkorte arbeidsdag inderdaad tot
ie zedelijke en geestelijke verheffing van
den arbeider strekken zal? Niet van het aan
zijn, als men wil vermijden, dat ernstige be
zwaren ontstaan in de verzorging van de be
volking met levensmiddelen en de handha
ving van de orde. De volksstemming, die
daar is toegezegd, zal y^houden worden op
ziin vroegst zes maanden, op zijn laatst acht
tien maanden nadat het bestuur is overge
nomen door de intergeallieerde commissie.
Er zullen maatregelen genomen moeten wor
den om de zaken aan di« commissie over te
geven op eene wijze, die de handhaving van
de orde zoo goed mogelijk verzekert. De
termijn van veertien dagen is daarvoor al
zeer kort. Hetzelfde geldt van de andere
gebieden, waarin een volksstemming zal
moeten beslissen tot welken staat zij voort
aan zullen behooren (Noord-Sleeswijk, Oost-
Pruisen). Maar ook de overdraeht van de
landstreken, die zonder stemming aan Polen
moeten worden sfgestaan, en de regeling,
die met den foekomstigen vrijstaat Dantzig
moet worden getroffen, zijn zaken waarbij
veel komt kijken envoor welker afwikkeling
tijd noodig zal zijn.
Met de vermindering van zijn leger zal
Duitschland dadelijknyoeten beginnen. Bin
nen drie msanden na het sluiten van den
vrede moet de legersierx'ic tot 200,000 man
teruggebracht wordon Thans wordt de
sterkte opgegeven als 350,000 man. Op
1 Maart 1920 moet de voorgeschreven
sterkte van 100,000 man bereikt zijn. Bij
de nu in Duitschland heerschende revolu-
lionairè stemming is een zoo geringe troe
penmacht natuurlijk geheel onvoldoende om
de orde in het binnenland* te verzekeren. De
geallieerden zullen tot h©t inzicht moéten:
komen, dat dit een chaos zou beteekenen.
Zij hebben er zelf grqpt belang bij te verhoe
den, dat Duitschland aan het bolsjewisme
vervalt. Zij zullen 'dus voor rede vatbaar
zijnmaar inmiddels moet alles gedaan wor
den om althans te komen tot het cijfer van
200,000. In verband- daarmee moet de ge-
heele organisatie van het leger aan de be
palingen van het vredesverdrag aangepast
worden. Wapenen, munitie en verder oor-
logsmalerieel mogen slechts in de door de
geallieerden daarvoor aangewezen fabrieken
vervaardigd worden; alle ai\dere inrichtin
gen van de oorlogsindustrie moeten binnen
drie maanden gesloten of voor eene nieuwe
bestemming ingericht worden. Wapenen,
munitie en oorlogsmaterieel moeten uitge
leverd worden om te worden vernietigd.
Binnen drie maanden na de ratificatie
moeten ook de vestingwerken gesloopt wor
den, die liggen in de strook van 50 Kilo-
metrs ten oosten van den Rijn. De inkrim
ping van de marine tot de voorgeschreven
sterkte zal met nyndcr bezwaren gepaard
gaan, omdat her meeste reeds is uitge
leverd. Hoe echkti de talrijke industrie el e
inrichtingen, die voor de oorlogsvloot werk
ten. in de toekomst voor vredesarbeid ge
schikt zullen zijn, is een vraag, die veel
hoofdbreken zal kosten. Voor het bouwen
ven hendelsschepen zijn zij slechts in be
perkte mate le gebruiken.
BuitBFdanösche Berichten
P a r ii s, 12 Juli. (N. T. A. Draadloos).
De opperste raad der bondgenooten heeft
Vrijdagmiddag vergaderd. Clemenceau, Bal
four, Lansing, Crespi en Matsui waren te
genwoordig. Zij werden bijgestaan door
Tardieu. Maarschalk Foch en verscheidene
zijner officieren zijn als deskundigen ge
hoord. De raad heeft de ratificatie van het
verdrag door Duitschland, zooals die door
president Ebert is geschied, als geldig er
kend. De stelling, volgens welke de ratifi
catie door Pruisen en Beieren noodig zou
zijn, vond geen steun. De deskundigen wa
ren va'n oordeel, dat de door den rijkspresi
dent plechtig op zich genomen verplichtin
gen voldoende zijn. Het geratificeerde trac-
taat is aan het departement van buitenland-
sche zaken overgemaakt in den vorm van
oen dik boekdeel ran meer dan 400 bladzij
den in bruin marokijn-leer gebonden, met
grijze schut-bladen. Het zegel van den rijks-
president hangt aan het uiteinde van witzij
den linten.
De volgende brief, met de eigenhandige
onderteekening van president Ebert, verge
zelt het dokument: Daar het vredestractant,
dat den 28en Juni 1919 door de Duitsche
gevolmachtigden en door die van de ver
bonden en geassocieerde mogendheden ge-
teekend is, het daarbij behoorende protocol
en de conventie betreffende de militaire be
zetting van de R»jn-provincie, denzelfden
dag geteekend van welke dokumenten
hier de tekst volgt goedgekeurd zijn door
de wetgevende organen van het Duitsche
rijk,-verklaar ik, dat ik het tractaat, fiet pro
tocol en de conventie bekrachtig en ik be
loof, dat ik cr de bepalingen van zal nako
men en doen uitvoeren.
Versailles, 11 Juli. (W. B.) In de
voorbereidende besprekingen over de uit
voering van de prestatiën van leverontiën,
df* Duitschland in het vredesverdrag op
zich heeft genomen, werd overeenstemming
verkregen, dat over een reeks bijzondere
kwestiën, in 't bijzonder over de levering
van kolen en chemicaliën reeds in de vol
gende week een speciale commissie van des
kundigen in Versailles moet bijeenkomen.
Van Fransche zijde werd dringend verlangd,
dot voor het opruimingswerk in de door den
oorlog verwoeste Fransche gebieden ten
spoedigste vrije Duitsche hulpkrachten in
ruime mate beschikbaar zouden worden ge
steld. Voor België werd de deelneming van
Duitsche v/erklieden niet noodig geacht. Van
Duitsche zijde werd toegezegd, dat deze
kwestie nauwkeurig zal worden onderzocht
on spoedig gepaste voorstellen zullen wor
den gedaan.
Voor h-et overige verklaarden de verte
genwoordigers van de Entente, dat zij voor
de deelneming van Duitschland aan den
wederopbouw van Noord-Duitschland en
België schriftelijke uitgewerkte voorstellen
over de uitvoering moeten afwachten.
S t o c k h o 1 m, 1 2 J u 1 i. (W. B.) Volgens
mcdedeelingen aan het Zweedsche depar
tement van buitenlandsche zaken is de En
gelsche censuuf over de neutrale post op
geheven.
S a i n t-G e r m a i n, 12 J u i 1. (Corr.-
bür.) De Duilsch-Oostenrijksche vredeson
derhandelingen heeft heden tegenvoorstel
len overhandigd op alle bepalingen van
het ontwei p-verdrag, uitgezonderd de eco
nomische voorwaarden. Zij betreffen voor
namelijk het staatsburgerschap, het recht
der minderheden en de bescherming der
arbeiders.
P o r ij s, 1 2 J u I i (N. T. A. Draadloos uit
Lyon). Een commissie van vertegenwoordi
gers der verschillenden betrokken ministe-
rieele departementen heeft hedenmorgen be
raadslaagd over de gevolgen, die de ophef
fing van do blokkade zal hebben voor de
handelsbetrekkingen tusschen Frankrijk en
Duitschland.
In een nn afloop van deze vergadering uit
gegeven nota werden de voorwaarden aan
gegeven waaronder deze handelsbetrekkin
gen hervat kunnen worden. Goederen, wel
ker uitvoer uit Frankrijk vrij is, kunnen naar
Duitschland gezonden worden. Voor goede
ren, waarvan de uitvoer verboden is, kunnen
afwijkingen van dit verbod worden toege
staan in den gebruikelijken vorm door het
ministerie van financiën. Goederen, afkom
stig uit Duitschland, kunnen in Frankrijk
slechls worden ingevQerd met een bijzon
dere vergunning, afgegeven door het minis
terie yen financiën.
Versailles, 12 Juli. (W. B.) Het
Journal officiel zal morgen voormiddag het
besluit publiceeren, waardoor de hervatting
van de economische betrekkingen tot
Duitschland wordt toegestaan.
P o r ij s, 13 Jul i. (N. T. A. Draadloos
uit Lyon). Baron Lersner heeft gisteravond
aan kolonel Henrys een tamelijk lijvige nota
overhandigd, die een aantal statistieke op
gaven over kolen cn metallurgie bevat*
welke waren gevraagd aan de Duitsche
commissien voor den wederopbouw on de
voedselverzorging.
Washington, 11 Juli. (R Er zuilen
stoomvaartlijnen naar Hamburg en Bremen
geopend worden zoodra lodingen beschik
baar zijn. Een schip is rechtstreeks van
Philadelphia naar Hamburg bevracht. Ka
toen zal worden verladen direct van de zui
delijke havens uit.
B e r 1 ij n 1 2 J u 1 i. (W.-B.). 16,000 of
ficieren moeten, volgens een dagbladbericht
uit Weimar, nog in deze maand op grond
van de vredesvoorwaarden hun ontslag
nemen, waaronder waarschijnlijk alle gene
raals, behalve de bevelhebbers van de vrij-*
willigersformatiën en bijna alle slafoffn
eieren.
Innsbruck, 12 Juli. (Corr.-Bur.) De
landsregeering von Tirol heeft aan het En
gelsche Hoogerhuislid lord Bryce een tele
gram gericht, waarin zfj hem innig denk zegt
voor zijne bemoeiingen ten gunste van de
eenheid en de vrijheid van Duitsch Tirol, en
hem verzoekt, zijn gewaardeerde actie "voort
te zetten.
Brussel. (N. T. A. Draadloos uit Lyon
van 13 Juli). De ministerraad heeft beraad
slaagd over een voorstel van den minister
van binnenlnndsche zaken betreffende de
herziening van de grondwet. De ministers
stelden den tekst op van een wetsontwerp*
dat, na door den ministerraad te ziin goed
gekeurd, aan de Kamers zal worden onder
worpen.
De ministerraad heeft de regelen vastge
steld, die na de ratificatie van het vredesver
drag zullen worden in acht genomen voor
het binnenkomen en het verblijf van vreem
delingen in België.
M u n c h e n, 12 Juli. (W. B.) In het
hoögverraadsproces tegen Mühsam en zijne
medebeklaagden is het vonnis uitgesproken.
Mühsam is wegens hoogverraad tot 15 jaren
vestingstraf- dr. Wadier wegens medeplich
tigheid tot acht jaren tuchthuisstraf en ont
zegging van de burgerlijke eererechten ver
oordeeld.
Budapest, 12 Juli. (Hongnarsch
corr.-bur.) Bela Kun heelt een uitvoerig te
legram aon Clemenceau gezonden met ver
zoek, dot aan de Rumconsche troepen op
dracht gegeven wordt zich op de door de
geallieeide en geassocieerde regeeringen
aangewezen Theiss-linie terug te trekken.
Weenen, 12 Juli. (Corr.-bureau). Vol
gens een dagbladbericht uit Bukarest ver
luidt daar, dat generaal Franchet van de
vredesconferentie de ruimste volmachten
heeft gekregen om op te treden legen Sov
jet Hongarije. Er zal aan de radenregeering
te Budapest een laatste waarschuwing ge
richt worden met de aansporing, dat zij ter
stond het ambt moet neerleggen en plaats
maken voor eene vrij door het volk gekozen
regeering. De nota zal een korten termijn
stellen; wanneer er niet aan wordt voldaan*
dan zal de militaire actie legen Hongarije
dadelijk beginnen.
W a s h i n g t o n, 1 1 Juli. (R.) De boncis-
commissie* die een - onderzoek instelt naar
de industrie van geconserveerd vlecsch,
dringt aan op het nemen van krachtige
maatregelen om te voorkomen, dat de „pac
kers" de internationale macht krijgen over
den handel in vleeschproduclen. Er word!
verklaard, dat vijf groote maatschappijen,
Stuk voor stuk schijnt de mensch1 nog
'oo kwaad niet, z'n slechte eigenschappen
Veden vooral in massa-verband naar voren.
d°°r -
JEAN "WEBSTER.
Schrijfster van Vadertje L'angb'ecn.
Vertaald door A'. Quarlcs de Quarles.
18
Hoewel het een verlichting voor me was te
voelen, dat hij niet schuldig was, maakte de
kwestie mo toch zenuwachtig cn bleef ik cr
over lobben. Ik wist, dat het misdadig was
nicls te doen en toch waren mijn handen ge
bonden. Ik kon nauwelijks zeil een onderzoek
gaan instellen, want elke leidraad voerde
.naar het spoor van het spook en dat, zoo had
tH? duidelijk te kennen gegeven, was verbo-
r?ll.)tmin' Do kolonel was intusschea b'etrek-
,«ehjk<kalm, daar bij veronderstelde, dat de
„sjetective nog steeds met het geval bezig was.
;®c ze» dientengevolge niets, doch hield mijn
,oo en wijd open, in dc hoop, dat cr het een of
•nder gebeuren zou. Rad had de eerste week',
defective vertrokken was. een onver-
dragelijk humeur. De reden hiervan had niets
.met de obligaties te maken, doch betrof uit-
fluitend hei gedrag van Polly Mathers. Zij
(flccd nauwelijk of Rad bestond; zoo ging zij
lAFdieel in het jonge districtshoofd op] dje iQ
den zevenden hemel was. Vat dc kwestie was,
wist ik niet, doch ik veronderstelde, dat het
de praatjes over het spook waren, die in stilte
verspreid werden.
Ik herinner mc één avond in 't bijzonder,
dat ze hem tegenover de gelieele buurt op een
onhebbelijke wijze behandelde. Wij waren een
weinig laat op een partij gekomen en vonden
Polly, zooals gewoonlijk, liet middelpunt van
een groep lachende jongelui, die allen dansen
opeischten. Zij verbreedden den kring om Rad
toe te laten, op een wijze, die stilzwijgend zijn
eerste rechten erkende. Ilij vroeg met een eer
biedige buiging welke dansen zij voor hem
overgehouden had. Polly antwoordde op een
korte, hooghartige manier, dat het haar speet,
doch dat haar boekje reeds vol was. Rad
haalde onverschillig dc schouders op en naar
de deur slenterend, verdween hij voor de rest
van den avond. Toen hij 's morgens vroeg vreer
op „De vier Plassen'' verscheen, vertelde oom
Jake me, dat zijn paard cr uitzag, alsof het
door „den duivel in eigen persoon" bereden
was.
Met Radnor in dezen toestand en den kolo
nel, die dagelijks prikkelbaarder werd over
het voortdurende raadsel der obligaties, valt
het niet te verwonderen, dat zij in hooge mate
°P gespannen voet waren. Nu ik meer en
meer zag hoe de kolonel Rad behandelde,
kwam ik tot het besef, dat er heel wat veront
schuldigingen voor Jefferson's lichtzinnigheid
aan te voeren waren. Terwijl hij in den grond
van zijn hart een goedaardig man was, had
hij een ontembaar humeur en een bepaald
despotischen wensch om iedereen te regeeren.
Zijn wil was de cenige, die op de plaats recht
van bestaan bad. Ilij trachtte Rad op twee-en-
twintigjarigen leeftijd op dezelfde wijze te be-
handejen, .ah; toen deze twaalf .was. Enkele
maanden voor mijn komst (dit hoorde ik Inter)
had liij hem zelfs geslagen, waarop Radnor
zich omgekeerd had en de deur was uitgegaan
en cr slechts twee weken later in toegestemd
had terug te komen, toen hij hoorde, dat de
oude heer ziek was. Als er ooit twee mannen
een vrouw noodig hadden om tusschen hen tc
schipperen, dan waren yij het wel. Ik geloof,
dat als mijn tante geleefd had, cr veel verdriet
bespaard zou zijn. Rad v.as echter niet de
eenige, die onder de prikkelbaarheid van den
kolonel over lre.t blijvende raadsel van den
diefstal leed. Zijn optreden tegenover de be
dienden was ruw en zelfs wreed. Iedereen op
de plaats deed op een halfschuwc wijze zijn
werk. Ilij behandelde Mose als een hond.
Waarom de kerel het duldde, weet ik niet
De kolonel scheen nooit le kunnen leeren, dat
de slavernij afgeschaft was en dat de negers
hem niet meer mc-t lichaam en ziel toebehoor
den. Ilij bestuurde zijn plantage als een des
poot- Iedereen yan zijn eigen zoon tot het
kléinste negerkind toe was aan dc genade
van zijn grillen overgeleverd. Als hij in zijn
humeur was, dan was hij dc vriendelijkheid
zelf tegenover de zwartjes; als dit niet het
geval was. dan luchtte hij zijn toorn op wie
zich in zijn nabijheid vertoonde.
Ik zal nooit het gevoel van verontwaardi
ging vergelen, toen ik hem voor 't eerst een
man zag'slaan. Men had op zekeren morgen
in de nabijheid van hel kippenhok een vreem
den neger betrapt en deze werd door twee
staljongens naar het huis gebracht. Mijn oom,
die op de stoep van het terras op zijn paard
wachtte, was in een hijzonder woeste bui, daar
hij zoo juist een hevige ruzie met Radnor ge
had had. De man zei, dat hij honger had en
om wérk kwam. Doch dc kolonel, bijna zon
der ie wachten wat bij zcL viel in een vlaag
van blinde woede op hem aan en sloeg hem
met zijn zware rijzweep eenige keeren over
zijn gezicht. Dc neger, die een krachtig ge
bouwde kerel was, kroop met zijn handen over
zijn hoofd over den grond in plaats van op
te staan cri zich als een man te verweren.
„loe, kolonel Gaylord", griende hij, „laat u
me gaan Jk heb niets gedaan. Ik heb geen kip
pen gestolen. Om Gods wil, sla mc niet!"'
Ik sprong met een toornigen uitroep naar
voren en greep mijn oom bij den arm. De kerel
stond onmiddellijk op en snelde de laan uit
zonder oen enkele maal om te zien. De kolonel
keek een oogenblik van mijn verontwaardigd
gezicht naar den man, die in dc verte ver
dween en barstte toen in lachen uit.
„Ik denk, dat hij mc niet meer lastig zal
vallen/' merkte hij op, terwijl hij zijn'paard
'besteeg en wegreed, blijkbaar weer in een vol
komen goed humeur.
Ik beken, dal het cenigen tijd duurde, voor
dat ik over die scène heen was. Doch het
ergste was, dat hij zijn eigen bedienden op
dezelfde kort aangebonden wijze behandelde.
Wat mij het meest bevreemdde, was dc manier,
waaróp zij het zich lieten welgevallen. Mose,
die altijd bij de hand was, werd meer dan een
der andere negers om dc ooren geslagen, doch
zoover ik uit kon maken, scheen dit slechts
zijn liefde en vereering voor den kolonel te
doen toenemen. Ik geloof niet, dat iemand uit
het Noorden ooit zulk een toestand begrijpen
zou.
Zoo stonden de zaken, toen ik ongeveer een
maand op „De vier Plassen'', was. Mijn vacan
tie had lang genoeg geduurd, maar ik vond
het cr buitengewoon pleizierig en voelde niet
den minsten lust weg le gaan. Dc eerste weken
van Mei waren voor mijn niet verwende stads-
oogen van een verblindende, pracht. Hef land
schap schitterde van gclc narcissen, roze per-»
zikblocSems en het frisschc groen van do
jonge tarwe, dc. velden werden verlevendigd
door dc lammeren, die er vroolijk in rond
huppelden en dc veulens, die cr kwamen gra«
zen. Het was met een lievig gevoel van af
keer, dat ik aan liet vooruitzicht dacht naar
New-York met zijn steenen plaveisel en as
phalt terug tc moeten gaan. Mijn werk riep
mij, doch ifc was zoo lui mijn vertrek van dag
tot dag le verschuiven.
Alles.op de plantage scheen zijn gewone sleur
hernomen tc hebben. Waar dc obligaties zich
bevonden, bleef nog steeds een raadsel, doch
dc geest was naar zijn graf teruggekeerd, ten
minste, voor zoover zijn verschijningen hef
huis betroffen. Ik geloof, dat men de „gecstf
van dc Broriliolte" een paar maal uit een wolk
van zwavelachligen rook omhoog had zien
stijgen, doch dc opgewondenheid hierover wa9
streng tot het neger kwartier beperkt gebleven;1
Niemand op dc plaats, die op een heelc huidj
prijs stelde, zou liet gewaagd hebben het woord
„spook"' in tegenwoordigheid van kolonel
Gaylord uit te spreken. Dc verhouding tus
schen Rad cn zijn vader was> iels minden
gespannen, cn alles ging vrijwel naar wensch*
toen plotseling uit een helderen benul dia
reeks van vreemde en vrceselijkc gcbci vtenisj'
sen ksvam vallen, die alles op „De vier PI issen^
veranderde.
Wordt vervolgdj