„DE EEMLANDER" JBUITEN LAN D_ Yan week tot week. FEUILLETON. DE SFOOKHOE VE 18e Jaargang No. *2 BBBBISPW&TmEV 0!t t 2.30. per week (met gratis veriekenng ongelukken) f 0.15. «Wonderlijke nummen 1 0 05. - Wekelijkse!» bijvoegsel «IPcreWrevnee p<t 3 maanden 60 cent* HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG Uil GEVERS: VALKHOFF Co ARrJHEMSCHE POORTWAL, «o« uthcoht.che.t. IIVTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513 Maandag 74 «Juli 1919 dienstA.mbicdingcn 1—5 regels f 0.50, groote lettert naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf beslaan teer voordcclige bepalingen lot het herhaald advcr» teeren in dit Blad, bij abonnement Ecne circulaire b.-vattende de voorwaarden* wordt op aenvraag toegezonden. Bewijsnummers 5 cent. De oorlog welke th'ons gelukkig ten einde echter zonder dal wij mogen spreken van 'i* gelukkigen vrede is, zooals wij onlangs nog schreven, 'n oorlog van louter domhe den en misdaden geweest. De vrede zei was niet zoo heel veel beter en zelfs na en vrede schijnt men nog in der),ou<Jfun te willen doorgaan. Men bereidt althans n nieuwe domheid voor: men wil exAeizer Wilhelm, wiens weinig roemrijk bestaan al bijna vergeten was, de martelaarskroon op- tetten. Het Londensche straat- en bioscoop publiek verlustigt zich in het vooruitzicht 2en bloedverwant van hun koning, beiden kleinzoon van Koningin Victoria 1 als mis dadiger voor het gerecht t© zien komen en in sommige regeeringskringen verkeert men nog in de waan met zulke grove sensatie de bevolking te kunnen behagen. Toch ontbreekt ook verstandiger inzicht niet en het zijn lang niet de eersten de bes- ten die hun waarschuwende stem doen hoo- ren tegen de dwaasheid, welke men op het punt staat te ondernemen. De ex-keizer torst de grootste last der verantwoordelijkheid voor dézen oorlog. Hem niet alleen, zelfs niet Duitschland en de andere bondgenoo ten, treft alle schuld maar ontzaglijk veel had door hem voorkomen kunnen worden Dat hij."niet voorzien heeft waar het heen ging, pleit hem niet vrij van verantwoorde lijkheid voor de rampen, welke de wereld getroffen hebben. Maar de wijze waarop men nern die verantwoordelijkheid zou willen in peperen, getuigt van 'n kortzichtigheid, waarover wij verbaasd zouden staan als wij, niet de jaren 1914—1919 beleefd hadden. 't Gesol met 'n weerloozen overwonnene weinig verheffend en ernstige mannen zelfs 19e eeuwschen menschen onwaar dig. Maar misschien redt onze regeering de Engelsche nog wel uit den brand door de uitlevering van onzen compromitteerenden gast voor 'n dergelijke vertooning te weige ren. Onze Tweede Kamer is met vacantie ge gaan. Weinigen zullen er iets van bemerken, nog minder zich er iets van aantrekken. De faits et gestes van die 100 menschen, van wie de meeste wel niet aan Staatsmansbe kwaamheden hun zetel te danken hebben, Wekken nog maar bitter weinig belangstel- >;.g Onze groote mannen of wat daarvoor in 'n l.lein land kan doorgaan, zijn overleden IK uitgeworpen en 't meerendeel hunner, plaatsvervangers waardeert men eerder te hoog dan te laag door hen bij de middel matigheden in te deelen. Het nieuwe, fris- >che geluid, dat sommigen van het nieuwe kiesstelsel verwacht hadden, heeft niemand 'ets vernomen. Nieuwe geluiden genoeg, te zeel zelfs, maar 'n nieuwen frisschën geest zo.eke men tevergeefs onder de huidige volksvertegenwoordigers. De vreemdste ge luiden doen de communisten hooren maar zelfs de sociaal-democraten klonk dat als „krankzinnigen taal" in de ooren. De oogst van de laatste weken is niet ge ring. Daar is allerreest de Arbeidswet van Min. Aalberse. Zonder diepgaande discus sies en zonder ingrijpende wijzigingen zijn de voorstellen, waarvan wij onlangs den korten inhoud weergaven, aangenomen. De 8-urige werkdag zal dus eerlang, als de Eer ste Kamer er even gemakkelijk in berust, als in het Vrouwenkiesrecht, 'n feit zijn. Mo ge de sociale vrede en de zoo noodzakelijke samenwerking er door bevorderd worden. Te tal vrije uren hangt zulks af doch van het gebruik dot men er van maakt. Voorts nam de Komer 'n speelkaarten-be lasting aan, kleinwerk waarmee men niet veel opschiet en waarbij de poHtiek-christe- lijke heeren zich afvroegen of 2ij de zonde aldus wel mochten sanctioneeren. Ditmaal vonden de meesten dat het wel mocht maar ze voelden toch wel dat ze zich op glad ijs begaven. Daar zouden zij ook op gekomen zijn als de socialisten hun zin gekregen had den met hun amendement om Zondagsar- beid in begin9el te verbieden en uitzonde ringen te stellen waar zulks noodig was. De minister wees al dadelijk op het Amuse mentsbedrijf. Zou van 'n weliswaar in daden tamelijk vrijzinnige en democratische doch in naam toch altijd nog „christelijke" regee ring te verwachten zijn, dat zij voor come- die, bioscoop, tingeltangel, danshuis .enz. verlof tot Zondagsarbeid en in haar oogen Zondagsontheiliging zou geven? Zij wil de Zondagsontheiliging wel dulden doch sancti oneeren ware te veel gevergd. Het soc.-dem. voorstel zou ons den Engelschen Zondag gebracht hebben in z'n oudenvetsche gestal te, welke hij juist in Engeland zelf begint to verliezen. Utrecht kan thans gerust zijn over z'n Jaarbeurs. Het Rijk zal allen finantieclen steun verleenen en het is niet alleen wijl het de hoofdstad onzer provincie betreft, dat wij ons daarover verheugen. De Eerste Kamer heeft het Vrouwenkies recht geslikt. De meesten waren cr wel te gen maar ze hebben ten slotte toch maar vóór gestemd. Dat is het noodlot van het conservatisme, het lean nooit consequent blijven en moet ten slotte toch toegeven wat het liefst weigeren zou. Politiek Overzicht Het loon, dat voor Duitschland in uitzicht was gesteld als het haast maakte met de rati ficatie van het vredesverdrag, heeft zich niet long laten wachten. Bij besluit van den raad van vijven Is de blokkade van Duitschland met ingang van den 12en Juli opgeheven. Men had gehoopt, dat de opheffing van de blokkade de prijs zou zijn voor de ondertce- kening van het vredesverdrag. Daarin is men teleurgesteld, want de Entente meende de blokkade nog noodig te heben als middel van druk om de ratificatie te verhaasten. Nu is do ratificatie verkregen. De blokkade heeft dus hare diensten gednan zij k3n ver vallen en Duitschland is vrij om op econo misch gebied weer in vredesbutrekkingen te treden met de staten, waarmee het geduren de vijf jaren op oorlogsvoet heeft gestaan. Het verder herstel van den vredestoestand moet wachten totdat ook de andere partij het verdrag zal hebben bekrachtigd. Het zal niet noodig zijn de uitvoering van het verdrag te laten rusten totdat alle ratification verkre gen zijn. Volgens het Journal zal, wanneer het vredesverdrag, behalve door Duitschland, door drie van de geallieerde staten is gerati ficeerd, in Parijs een conferentie van gede legeerden dezer staten bijeenkomen, welker protokol zal bepalen, dat het verdrag dade lijk in werking treedt. De uitvoering van het vredesvedrag cischt echter een omvangrijk voorbereidend werk, dat niet met een handgebaar kan worden afgedaan. Zoo zal veertien dagen na de ratificatie Opper-Silezië verlaten moeten zijn door alle Duitsche bestuursambtenaren, veel onheil is reeds gesticht door het om j de gemeenteambtenaren daaronder begre- politieke redenen aangekweekte wantrou-J pende Duitsche troepen zullen het land .wen, dat ten slotte positieve sociale arbeid ontruimd, geallieerde troepen het bezet slechts belemmeren kan. moeten hebben. Dat zal bezwaarlijk mogelijk Of de verkorte arbeidsdag inderdaad tot ie zedelijke en geestelijke verheffing van den arbeider strekken zal? Niet van het aan zijn, als men wil vermijden, dat ernstige be zwaren ontstaan in de verzorging van de be volking met levensmiddelen en de handha ving van de orde. De volksstemming, die daar is toegezegd, zal y^houden worden op ziin vroegst zes maanden, op zijn laatst acht tien maanden nadat het bestuur is overge nomen door de intergeallieerde commissie. Er zullen maatregelen genomen moeten wor den om de zaken aan di« commissie over te geven op eene wijze, die de handhaving van de orde zoo goed mogelijk verzekert. De termijn van veertien dagen is daarvoor al zeer kort. Hetzelfde geldt van de andere gebieden, waarin een volksstemming zal moeten beslissen tot welken staat zij voort aan zullen behooren (Noord-Sleeswijk, Oost- Pruisen). Maar ook de overdraeht van de landstreken, die zonder stemming aan Polen moeten worden sfgestaan, en de regeling, die met den foekomstigen vrijstaat Dantzig moet worden getroffen, zijn zaken waarbij veel komt kijken envoor welker afwikkeling tijd noodig zal zijn. Met de vermindering van zijn leger zal Duitschland dadelijknyoeten beginnen. Bin nen drie msanden na het sluiten van den vrede moet de legersierx'ic tot 200,000 man teruggebracht wordon Thans wordt de sterkte opgegeven als 350,000 man. Op 1 Maart 1920 moet de voorgeschreven sterkte van 100,000 man bereikt zijn. Bij de nu in Duitschland heerschende revolu- lionairè stemming is een zoo geringe troe penmacht natuurlijk geheel onvoldoende om de orde in het binnenland* te verzekeren. De geallieerden zullen tot h©t inzicht moéten: komen, dat dit een chaos zou beteekenen. Zij hebben er zelf grqpt belang bij te verhoe den, dat Duitschland aan het bolsjewisme vervalt. Zij zullen 'dus voor rede vatbaar zijnmaar inmiddels moet alles gedaan wor den om althans te komen tot het cijfer van 200,000. In verband- daarmee moet de ge- heele organisatie van het leger aan de be palingen van het vredesverdrag aangepast worden. Wapenen, munitie en verder oor- logsmalerieel mogen slechts in de door de geallieerden daarvoor aangewezen fabrieken vervaardigd worden; alle ai\dere inrichtin gen van de oorlogsindustrie moeten binnen drie maanden gesloten of voor eene nieuwe bestemming ingericht worden. Wapenen, munitie en oorlogsmaterieel moeten uitge leverd worden om te worden vernietigd. Binnen drie maanden na de ratificatie moeten ook de vestingwerken gesloopt wor den, die liggen in de strook van 50 Kilo- metrs ten oosten van den Rijn. De inkrim ping van de marine tot de voorgeschreven sterkte zal met nyndcr bezwaren gepaard gaan, omdat her meeste reeds is uitge leverd. Hoe echkti de talrijke industrie el e inrichtingen, die voor de oorlogsvloot werk ten. in de toekomst voor vredesarbeid ge schikt zullen zijn, is een vraag, die veel hoofdbreken zal kosten. Voor het bouwen ven hendelsschepen zijn zij slechts in be perkte mate le gebruiken. BuitBFdanösche Berichten P a r ii s, 12 Juli. (N. T. A. Draadloos). De opperste raad der bondgenooten heeft Vrijdagmiddag vergaderd. Clemenceau, Bal four, Lansing, Crespi en Matsui waren te genwoordig. Zij werden bijgestaan door Tardieu. Maarschalk Foch en verscheidene zijner officieren zijn als deskundigen ge hoord. De raad heeft de ratificatie van het verdrag door Duitschland, zooals die door president Ebert is geschied, als geldig er kend. De stelling, volgens welke de ratifi catie door Pruisen en Beieren noodig zou zijn, vond geen steun. De deskundigen wa ren va'n oordeel, dat de door den rijkspresi dent plechtig op zich genomen verplichtin gen voldoende zijn. Het geratificeerde trac- taat is aan het departement van buitenland- sche zaken overgemaakt in den vorm van oen dik boekdeel ran meer dan 400 bladzij den in bruin marokijn-leer gebonden, met grijze schut-bladen. Het zegel van den rijks- president hangt aan het uiteinde van witzij den linten. De volgende brief, met de eigenhandige onderteekening van president Ebert, verge zelt het dokument: Daar het vredestractant, dat den 28en Juni 1919 door de Duitsche gevolmachtigden en door die van de ver bonden en geassocieerde mogendheden ge- teekend is, het daarbij behoorende protocol en de conventie betreffende de militaire be zetting van de R»jn-provincie, denzelfden dag geteekend van welke dokumenten hier de tekst volgt goedgekeurd zijn door de wetgevende organen van het Duitsche rijk,-verklaar ik, dat ik het tractaat, fiet pro tocol en de conventie bekrachtig en ik be loof, dat ik cr de bepalingen van zal nako men en doen uitvoeren. Versailles, 11 Juli. (W. B.) In de voorbereidende besprekingen over de uit voering van de prestatiën van leverontiën, df* Duitschland in het vredesverdrag op zich heeft genomen, werd overeenstemming verkregen, dat over een reeks bijzondere kwestiën, in 't bijzonder over de levering van kolen en chemicaliën reeds in de vol gende week een speciale commissie van des kundigen in Versailles moet bijeenkomen. Van Fransche zijde werd dringend verlangd, dot voor het opruimingswerk in de door den oorlog verwoeste Fransche gebieden ten spoedigste vrije Duitsche hulpkrachten in ruime mate beschikbaar zouden worden ge steld. Voor België werd de deelneming van Duitsche v/erklieden niet noodig geacht. Van Duitsche zijde werd toegezegd, dat deze kwestie nauwkeurig zal worden onderzocht on spoedig gepaste voorstellen zullen wor den gedaan. Voor h-et overige verklaarden de verte genwoordigers van de Entente, dat zij voor de deelneming van Duitschland aan den wederopbouw van Noord-Duitschland en België schriftelijke uitgewerkte voorstellen over de uitvoering moeten afwachten. S t o c k h o 1 m, 1 2 J u 1 i. (W. B.) Volgens mcdedeelingen aan het Zweedsche depar tement van buitenlandsche zaken is de En gelsche censuuf over de neutrale post op geheven. S a i n t-G e r m a i n, 12 J u i 1. (Corr.- bür.) De Duilsch-Oostenrijksche vredeson derhandelingen heeft heden tegenvoorstel len overhandigd op alle bepalingen van het ontwei p-verdrag, uitgezonderd de eco nomische voorwaarden. Zij betreffen voor namelijk het staatsburgerschap, het recht der minderheden en de bescherming der arbeiders. P o r ij s, 1 2 J u I i (N. T. A. Draadloos uit Lyon). Een commissie van vertegenwoordi gers der verschillenden betrokken ministe- rieele departementen heeft hedenmorgen be raadslaagd over de gevolgen, die de ophef fing van do blokkade zal hebben voor de handelsbetrekkingen tusschen Frankrijk en Duitschland. In een nn afloop van deze vergadering uit gegeven nota werden de voorwaarden aan gegeven waaronder deze handelsbetrekkin gen hervat kunnen worden. Goederen, wel ker uitvoer uit Frankrijk vrij is, kunnen naar Duitschland gezonden worden. Voor goede ren, waarvan de uitvoer verboden is, kunnen afwijkingen van dit verbod worden toege staan in den gebruikelijken vorm door het ministerie van financiën. Goederen, afkom stig uit Duitschland, kunnen in Frankrijk slechls worden ingevQerd met een bijzon dere vergunning, afgegeven door het minis terie yen financiën. Versailles, 12 Juli. (W. B.) Het Journal officiel zal morgen voormiddag het besluit publiceeren, waardoor de hervatting van de economische betrekkingen tot Duitschland wordt toegestaan. P o r ij s, 13 Jul i. (N. T. A. Draadloos uit Lyon). Baron Lersner heeft gisteravond aan kolonel Henrys een tamelijk lijvige nota overhandigd, die een aantal statistieke op gaven over kolen cn metallurgie bevat* welke waren gevraagd aan de Duitsche commissien voor den wederopbouw on de voedselverzorging. Washington, 11 Juli. (R Er zuilen stoomvaartlijnen naar Hamburg en Bremen geopend worden zoodra lodingen beschik baar zijn. Een schip is rechtstreeks van Philadelphia naar Hamburg bevracht. Ka toen zal worden verladen direct van de zui delijke havens uit. B e r 1 ij n 1 2 J u 1 i. (W.-B.). 16,000 of ficieren moeten, volgens een dagbladbericht uit Weimar, nog in deze maand op grond van de vredesvoorwaarden hun ontslag nemen, waaronder waarschijnlijk alle gene raals, behalve de bevelhebbers van de vrij-* willigersformatiën en bijna alle slafoffn eieren. Innsbruck, 12 Juli. (Corr.-Bur.) De landsregeering von Tirol heeft aan het En gelsche Hoogerhuislid lord Bryce een tele gram gericht, waarin zfj hem innig denk zegt voor zijne bemoeiingen ten gunste van de eenheid en de vrijheid van Duitsch Tirol, en hem verzoekt, zijn gewaardeerde actie "voort te zetten. Brussel. (N. T. A. Draadloos uit Lyon van 13 Juli). De ministerraad heeft beraad slaagd over een voorstel van den minister van binnenlnndsche zaken betreffende de herziening van de grondwet. De ministers stelden den tekst op van een wetsontwerp* dat, na door den ministerraad te ziin goed gekeurd, aan de Kamers zal worden onder worpen. De ministerraad heeft de regelen vastge steld, die na de ratificatie van het vredesver drag zullen worden in acht genomen voor het binnenkomen en het verblijf van vreem delingen in België. M u n c h e n, 12 Juli. (W. B.) In het hoögverraadsproces tegen Mühsam en zijne medebeklaagden is het vonnis uitgesproken. Mühsam is wegens hoogverraad tot 15 jaren vestingstraf- dr. Wadier wegens medeplich tigheid tot acht jaren tuchthuisstraf en ont zegging van de burgerlijke eererechten ver oordeeld. Budapest, 12 Juli. (Hongnarsch corr.-bur.) Bela Kun heelt een uitvoerig te legram aon Clemenceau gezonden met ver zoek, dot aan de Rumconsche troepen op dracht gegeven wordt zich op de door de geallieeide en geassocieerde regeeringen aangewezen Theiss-linie terug te trekken. Weenen, 12 Juli. (Corr.-bureau). Vol gens een dagbladbericht uit Bukarest ver luidt daar, dat generaal Franchet van de vredesconferentie de ruimste volmachten heeft gekregen om op te treden legen Sov jet Hongarije. Er zal aan de radenregeering te Budapest een laatste waarschuwing ge richt worden met de aansporing, dat zij ter stond het ambt moet neerleggen en plaats maken voor eene vrij door het volk gekozen regeering. De nota zal een korten termijn stellen; wanneer er niet aan wordt voldaan* dan zal de militaire actie legen Hongarije dadelijk beginnen. W a s h i n g t o n, 1 1 Juli. (R.) De boncis- commissie* die een - onderzoek instelt naar de industrie van geconserveerd vlecsch, dringt aan op het nemen van krachtige maatregelen om te voorkomen, dat de „pac kers" de internationale macht krijgen over den handel in vleeschproduclen. Er word! verklaard, dat vijf groote maatschappijen, Stuk voor stuk schijnt de mensch1 nog 'oo kwaad niet, z'n slechte eigenschappen Veden vooral in massa-verband naar voren. d°°r - JEAN "WEBSTER. Schrijfster van Vadertje L'angb'ecn. Vertaald door A'. Quarlcs de Quarles. 18 Hoewel het een verlichting voor me was te voelen, dat hij niet schuldig was, maakte de kwestie mo toch zenuwachtig cn bleef ik cr over lobben. Ik wist, dat het misdadig was nicls te doen en toch waren mijn handen ge bonden. Ik kon nauwelijks zeil een onderzoek gaan instellen, want elke leidraad voerde .naar het spoor van het spook en dat, zoo had tH? duidelijk te kennen gegeven, was verbo- r?ll.)tmin' Do kolonel was intusschea b'etrek- ,«ehjk<kalm, daar bij veronderstelde, dat de „sjetective nog steeds met het geval bezig was. ;®c ze» dientengevolge niets, doch hield mijn ,oo en wijd open, in dc hoop, dat cr het een of •nder gebeuren zou. Rad had de eerste week', defective vertrokken was. een onver- dragelijk humeur. De reden hiervan had niets .met de obligaties te maken, doch betrof uit- fluitend hei gedrag van Polly Mathers. Zij (flccd nauwelijk of Rad bestond; zoo ging zij lAFdieel in het jonge districtshoofd op] dje iQ den zevenden hemel was. Vat dc kwestie was, wist ik niet, doch ik veronderstelde, dat het de praatjes over het spook waren, die in stilte verspreid werden. Ik herinner mc één avond in 't bijzonder, dat ze hem tegenover de gelieele buurt op een onhebbelijke wijze behandelde. Wij waren een weinig laat op een partij gekomen en vonden Polly, zooals gewoonlijk, liet middelpunt van een groep lachende jongelui, die allen dansen opeischten. Zij verbreedden den kring om Rad toe te laten, op een wijze, die stilzwijgend zijn eerste rechten erkende. Ilij vroeg met een eer biedige buiging welke dansen zij voor hem overgehouden had. Polly antwoordde op een korte, hooghartige manier, dat het haar speet, doch dat haar boekje reeds vol was. Rad haalde onverschillig dc schouders op en naar de deur slenterend, verdween hij voor de rest van den avond. Toen hij 's morgens vroeg vreer op „De vier Plassen'' verscheen, vertelde oom Jake me, dat zijn paard cr uitzag, alsof het door „den duivel in eigen persoon" bereden was. Met Radnor in dezen toestand en den kolo nel, die dagelijks prikkelbaarder werd over het voortdurende raadsel der obligaties, valt het niet te verwonderen, dat zij in hooge mate °P gespannen voet waren. Nu ik meer en meer zag hoe de kolonel Rad behandelde, kwam ik tot het besef, dat er heel wat veront schuldigingen voor Jefferson's lichtzinnigheid aan te voeren waren. Terwijl hij in den grond van zijn hart een goedaardig man was, had hij een ontembaar humeur en een bepaald despotischen wensch om iedereen te regeeren. Zijn wil was de cenige, die op de plaats recht van bestaan bad. Ilij trachtte Rad op twee-en- twintigjarigen leeftijd op dezelfde wijze te be- handejen, .ah; toen deze twaalf .was. Enkele maanden voor mijn komst (dit hoorde ik Inter) had liij hem zelfs geslagen, waarop Radnor zich omgekeerd had en de deur was uitgegaan en cr slechts twee weken later in toegestemd had terug te komen, toen hij hoorde, dat de oude heer ziek was. Als er ooit twee mannen een vrouw noodig hadden om tusschen hen tc schipperen, dan waren yij het wel. Ik geloof, dat als mijn tante geleefd had, cr veel verdriet bespaard zou zijn. Rad v.as echter niet de eenige, die onder de prikkelbaarheid van den kolonel over lre.t blijvende raadsel van den diefstal leed. Zijn optreden tegenover de be dienden was ruw en zelfs wreed. Iedereen op de plaats deed op een halfschuwc wijze zijn werk. Ilij behandelde Mose als een hond. Waarom de kerel het duldde, weet ik niet De kolonel scheen nooit le kunnen leeren, dat de slavernij afgeschaft was en dat de negers hem niet meer mc-t lichaam en ziel toebehoor den. Ilij bestuurde zijn plantage als een des poot- Iedereen yan zijn eigen zoon tot het kléinste negerkind toe was aan dc genade van zijn grillen overgeleverd. Als hij in zijn humeur was, dan was hij dc vriendelijkheid zelf tegenover de zwartjes; als dit niet het geval was. dan luchtte hij zijn toorn op wie zich in zijn nabijheid vertoonde. Ik zal nooit het gevoel van verontwaardi ging vergelen, toen ik hem voor 't eerst een man zag'slaan. Men had op zekeren morgen in de nabijheid van hel kippenhok een vreem den neger betrapt en deze werd door twee staljongens naar het huis gebracht. Mijn oom, die op de stoep van het terras op zijn paard wachtte, was in een hijzonder woeste bui, daar hij zoo juist een hevige ruzie met Radnor ge had had. De man zei, dat hij honger had en om wérk kwam. Doch dc kolonel, bijna zon der ie wachten wat bij zcL viel in een vlaag van blinde woede op hem aan en sloeg hem met zijn zware rijzweep eenige keeren over zijn gezicht. Dc neger, die een krachtig ge bouwde kerel was, kroop met zijn handen over zijn hoofd over den grond in plaats van op te staan cri zich als een man te verweren. „loe, kolonel Gaylord", griende hij, „laat u me gaan Jk heb niets gedaan. Ik heb geen kip pen gestolen. Om Gods wil, sla mc niet!"' Ik sprong met een toornigen uitroep naar voren en greep mijn oom bij den arm. De kerel stond onmiddellijk op en snelde de laan uit zonder oen enkele maal om te zien. De kolonel keek een oogenblik van mijn verontwaardigd gezicht naar den man, die in dc verte ver dween en barstte toen in lachen uit. „Ik denk, dat hij mc niet meer lastig zal vallen/' merkte hij op, terwijl hij zijn'paard 'besteeg en wegreed, blijkbaar weer in een vol komen goed humeur. Ik beken, dal het cenigen tijd duurde, voor dat ik over die scène heen was. Doch het ergste was, dat hij zijn eigen bedienden op dezelfde kort aangebonden wijze behandelde. Wat mij het meest bevreemdde, was dc manier, waaróp zij het zich lieten welgevallen. Mose, die altijd bij de hand was, werd meer dan een der andere negers om dc ooren geslagen, doch zoover ik uit kon maken, scheen dit slechts zijn liefde en vereering voor den kolonel te doen toenemen. Ik geloof niet, dat iemand uit het Noorden ooit zulk een toestand begrijpen zou. Zoo stonden de zaken, toen ik ongeveer een maand op „De vier Plassen'', was. Mijn vacan tie had lang genoeg geduurd, maar ik vond het cr buitengewoon pleizierig en voelde niet den minsten lust weg le gaan. Dc eerste weken van Mei waren voor mijn niet verwende stads- oogen van een verblindende, pracht. Hef land schap schitterde van gclc narcissen, roze per-» zikblocSems en het frisschc groen van do jonge tarwe, dc. velden werden verlevendigd door dc lammeren, die er vroolijk in rond huppelden en dc veulens, die cr kwamen gra« zen. Het was met een lievig gevoel van af keer, dat ik aan liet vooruitzicht dacht naar New-York met zijn steenen plaveisel en as phalt terug tc moeten gaan. Mijn werk riep mij, doch ifc was zoo lui mijn vertrek van dag tot dag le verschuiven. Alles.op de plantage scheen zijn gewone sleur hernomen tc hebben. Waar dc obligaties zich bevonden, bleef nog steeds een raadsel, doch dc geest was naar zijn graf teruggekeerd, ten minste, voor zoover zijn verschijningen hef huis betroffen. Ik geloof, dat men de „gecstf van dc Broriliolte" een paar maal uit een wolk van zwavelachligen rook omhoog had zien stijgen, doch dc opgewondenheid hierover wa9 streng tot het neger kwartier beperkt gebleven;1 Niemand op dc plaats, die op een heelc huidj prijs stelde, zou liet gewaagd hebben het woord „spook"' in tegenwoordigheid van kolonel Gaylord uit te spreken. Dc verhouding tus schen Rad cn zijn vader was> iels minden gespannen, cn alles ging vrijwel naar wensch* toen plotseling uit een helderen benul dia reeks van vreemde en vrceselijkc gcbci vtenisj' sen ksvam vallen, die alles op „De vier PI issen^ veranderde. Wordt vervolgdj

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1919 | | pagina 1