AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander-
Amersfaortsche Particuliere Bewakingsdienst
Gouden Pois-horioges
buitenland
BINNENLAND
Willem Groenhuizen
derde blad.
Wilt (ie er van overtuigd wezen dat Uw woning, magazijn
of pakhuis des nachts goed bewaakt wordt, geeft U dan
nog heden op als lid. De contributie is zeer laag gesteld
terwijl de automatische controle uiterst doeltreffend werkt.
Kantoor: Barchman Wuytierslaan 156. Tel. 399.
"FEUILLETON.
TROTS.
18e Jaargang
No. 35
Zaterdag
4 October 1919
„Den 28sten September beslist Luxem
burg door een volksstemming over ziin po
litieke en economische „Neuorientierung
Het is het eerste der kleine landen, die,
door den oorlog uit hun gewone verband
gerukt, op deze wijze hun toekomst bepa
len, Het referendum was het redmiddel, dat
regeering en parlement aangrepen, om uit
de verwarring der eigen besluiteloosheid te
geraken. Naar één zijde is de beslissing,
zonder dat het volk is gehoord, reeds ge-
vallen- De verwijdering van Duitschland
door uit het tolverbond te treden en door
alle- erdragen op te heffen is een voldon
gen feit, dat door 't vredesverdrag is beze
geld. Duitschland erkent, dat Luxemburg
van 1 Jan. 1919 af niet meer deel uitmaakt
van 't tolverbond, ziet af van alle rechten
ten aanzien der spoorwegbedrijven, stemt
toe in de opheffing der neutraliteit en
neemt bij voorbaat alle overeenkomsten
aan, die door de geallieerde en geassoci
eerde mogendheden betreffende het groot"
nertogdom worden gesloten. Wij moesten
bovendien den Luxemburgers al de voor
dcelen gunnen, die in 't vredesverdrag voor
dc ..Angehörigen" der Ententestaten wa
ren bedongen.
Aldus klaagde Zondag j.l. de Frankfurter
Zeitung, denzelfden dag, toen&het referen
dum plaats heeft gehad, >dat moest beslis
sen of het groothertogdom zich bij België of
rnnkrijx zou aansluiten. Het resultaat is,
gelijk men weet. geweest, dat een groote
meerderheid der bevolking zich ten gun
ste an groothertogin Charlotte heeft uitge
sproken en voor een tolverbond met Frank
rijk. Van de kiezers stemden er 11504 vcor
de groothertogin, 3978 voor de instelling
;an de republiek, 12,089 voor een tolunie
met Frankrijk en 3843 voor een unie met
België. Uit deze gegevens blijft dus dat
voor Luxemburg de dynastie blijft behou
den
Volgens een telegram uit Rotterdam aan
i'e Vossische Zeitung d.d. 29 Sept. bleek
f de binnenkomende berichten, dat de
mil kalm is verloopen, ja, men zou kunnen
teggen „interesselos". Van geen enkele
zijde vond propaganda plaats en er was
dan ock g.een sprake van een verkiezings
campagne.
„Men is er van overtuigd", aldus een pas
sage uit het telegram, „dat 75 van alle
stemmen ten gunste van het groothertog
dom werden uitgebracht. Over de andere
vraagstukken is de meening der Katholie
ken verdeeld. Hun voornaamste leiders zijn
voor de aansluiting bij België, de anderen
verwachten van een aansluiting bij Frank
rijk beter prijzen voor hun landbouwpro
ducten. De liberale pers komt op voor de
aansluiting bij België. De socialistische
leiders ziin niet één en dezelfde meening
toegedaan. Vele socialisten zullen aan de
stemming niet deelnemen, omdat Frank
rijk de voorwaarden voor een aansluiting
niet bekend heeft gemaakt. Zij meenen, dat
een aansluiting bij Frankrijk een sprong in
het onzekere zou zijn. Deze teekenen wij
zen er op, dat men mag aannemen, dat Lu
xemburg een groothertogdom blijft en de
irnsluiting bij België zal zoeken."
Het eerste nu is wél uitgekomen, maar
stemming heeft ons laten zien, dat de
eerderheid der bevolking de aansluiting
oii Frankrijk preferabeler vond dan die bij
België. Dat het beruchte „comité de politi
que nationale" met zijn annexionistische
verlangens de Belgische kansen heeft ver
beterd, mag met reent worden betwijfeld en
ziin leden zullen tot hun teleurstelling uit
hel resultaat van het referendum de ge
volgtrekking kunnen maken, dat bij het
o\ ergroote deel der Luxemburgers al bitter
weinig .neiging iheótond door de nobele he&-
ren der nationale politiek ffbevrijd" 4e wor
denhet liefst handhaafden zij de
regeerende vorstin zoodnt oo
van de invoering van een republikeinsch
regiem niets is gekomen.
Kon er sprake ziin van een volkomen
vrije zelfbeschikking? Neen, meent de
Frankfurter Zeitung, want, wanneer de
Luxemburgers zich wilden uitspreken vooi
een toenadering tot Duitschland, dan stond
hun het vredesverdrag in den weg en 2ii
konden slechts kiezen tusschen de aanslui
ting bij of toenadering tot de westelijke bu
ren
„De vroegere geestdrift daarvoor heeft
nu voor ontnuchtering plaats gemaakt, sinds
men merkte, dat het groothertogdom het
voorwerp van een niet geheel dooizichiige
'politiek van Frankrijk en België was ge
worden. De Belgen noemen Luxemburg
gaarne hun „Elzas-Lolharingen", omdat het
bij de afscheiding van België .van Holland
niet mede kon worden verkregen. Voor de
vereeniging met België werd, ook in
Luxemburg, voornamelijk door clericalen
moeite gedaan. Frankrijk koestert een oer
oude liefde voor het grenslandje, waarin
liberaal-socialistische partijgangers die nei
ging beantwoorden. De bevolking wordt nu
door deze beide stroomingen in beroering
gebracht. Zonder twijfel is de wensch naar
behoud der politieke zelfstandigheid weer
zeer sterk geworden. Hij werkt thans ook op
de beslissing nopens de zuiver-economischo
orienteering terug. Het langen tijd deel uit
maken van Luxemburg van de Duitsche tol
unie heelt wel bewezen, dat dit wel met
elkander overeen is te brengen. Maar
slechts het karakter van Duitschland als
bondsstaat bood de garanties, die bij het
gecentraliseerde Frankrijk en België niet
voorhanden zijn. Men vreest, dat de econo
mische aansluiting slechts de brug zou zijn,
die leidt tot „Angliederung". Uit dezen
hoofde moest de Belgische regeering on
langs nog officieel verzekeren, dat zij afzag
van alle dynastische aanspraken op den
groothertogelijken troon. In een volkomen
stilzwijgen hult zich Frankrijk, over welks
plannen veel meer een sluier ligt dan over
de Belgische. Tusschen Parijs en Brussel
bestaan geheime overeenkomsten, die de
Franschen noodzaken terughoudend tc zijn.
België heeft zich een zekere prioriteit in
de Luxemburgsche aangelegenheden verze
kerd."
Het is niet onbelangwekkend deze be
schouwingen van het Duitsche bind, die
werden geschreven vóór de stemming plaats
vond, te vergelijken met de uitkomsten van
het referendum. Voorloopig is dus deze
Luxemburgsche kwestie opgelost; maar of
de oplossing in den tegenwoordigen vorm
van langen duur zal zijn, hangt af van
Frankrijk's wezenlijke aspiraties, terwijl al
licht de rivaliteit tusschen België en Frank
rijk te eeniger tijd ook nog eens een rol
gaat spelen. ,Een belangenconflict kan zelfs
gezamenlijk overwinnende vrienden maken
Tot op elkander naijverige tegenstanders.
Dit kunnen echter zaken zijn van een meer
of minder veiTe toekomst, die echter thans
no® niet als feiten de aandacht vragen.
woa^ zij niet verantwoordelijk
Dir. JOH. SCHUT.
Uit de Pers
Ntderlaind en BtUil.
Het „Handelsblad" dringt aan op klaar
heid in het Nederlandsch-Belgische geschil
en op bespoediging der besprekingen te
Parijs. „Daar moet nu toch eindelijk eens
een eind aan komen", «schrijft het blad. Het
acht zulk een einde '.vanneer men niet eraan
toegeeft, dat de zaak ter vrille van de "Bel
gische inwendige politiek noodeloos wordt
gerekt thans ook spoedig te bereiken.
Zooals dc Belgische bladen hebben mede
gedeeld, wil de- conferentie te Parijs van een
verandering in het militair-staatkundig ré
gime van dc Schelde niets weten; dus kun
nen de Belgen, .zich verdere moeiie sparen.
Wat het economisch regime der Schelde
betreft, heeft onze Regeering zich bereid
verklaard, op den grondslag van het begin
sel der gemeenschappelijkheid, nieuwe be-
heersrcgelen op tc bouwen. Aanvaardt Bel
gië de grondgedachte, dan schijnt de uit
werking daarvan niet veel tijd tc behoeven.
Blijft dus alleen over de Limburgschc
quaestie. Ook hieromtrent is het Nederland-
sche standpunt eenvoudig en klaar. Van
militaire arrangementen wil Nederland niet
weten, omdat het ervan overtuigd is, dot
deze, in plaats van oorlogen tc voorkomen,
als regel, juist eene bron worden van vijan
delijkheden; bovendien is een militair ac-
coord met België, van welken aard ook,
door het van Belgische zijde zoo ruim
schoots gezaaide wantrouwen voor longen
tijd ten eencnmale uitgesloten.
Wot dit betreft merkt het blad op, dat
wanneer inderdaad Limburg een zwakke
plek zou vormen in onze verdediging, zooals
men van Belgische zijde voortdurend be
weert, men hel Nederland zeker niet euvel
zou kunnen duiden, wanneer het, na al wat
er is gebeurd, vooralsnog het oog meer ge
richt hiekl op het westen dan op het oosten.
„Die opmerking", zegt het blad, „moge hard
klinken tegenover een volk, waarmede wij
zooveel gemeen hebben en zoolang in
vrindschap hebben geleefd, dat zij moet
worden uitgesproken, is zeker niet aan ons
te wijten."
H#t gevaar Tun Belgischen
overval.
De heer C. K. Elout vestigt in „De Toorts"
de aundacht op het gevaar van een „onof-
ficieele" Belgische overrompeling van Hol-
landsch Limburg en Zeeuwsoh-Vloanderen
en wijst in verband doormede naar bel voor
beeld van Fiume:
„Door heeft men het geval van een Ge
allieerde Regeering, die een stuk land van
een andere (Geallieerde Rcgeering^ wilde
hebben, zich ,dat ontzeggen zag door het
Sanhedrin des Vredes, er noode en wrok
kend in berusttemaar aan een avon-v
turier gelegenheid gaf om voor hoor te doen
wat zij niet zelve aandorst. En de "rfndcrc
mogendhedenschijnen nu op hoar
beurt, beu vtm ol het vredeskrakecl, te nei
gen naar berusting. Fiume wordt wel ge
blokkeerd, maar d'Annunzio met zijn vrij
buiters blijft er zitten en schijnt Mac Mohon
te kunnen nazeggen: Yy suis, j'y restc.
„Denkt men dat er, onder dc heethoofden
van het Comité de Politique Nationale, niet
verschc-idenen zijn die zinnen op navolging
van „d'Annunzio's voorbeeld en die verlan
gen naar zoo'n roem? Hebben we niet al ge
lezen van zoo'n romanticus, die al bij Lim
burg klaar zat en die nu in Koning Alberts
gevolg naar 't schijnt, zal v/orden geëva
cueerd over d'Oceaan? En is er nog iemand
in Holland, die Hijmans houdt voor beter
dan Nitti?
„Dc oogen en de ooren open, door aan
de grens van Limburg en Zecuwsch-Vloan-
derenl Opdat we de evenluecle gepantser
de automobielen der geldmagnaten van het
C. P. N. kunnen ontvangen als Krugcrs
Boeren het den raid von Jameson deden."
Elders in. het bln-d schrijft de Redactie
van „De Toorts" over hetzelfde onderwerp:
„Thans vraagt ook eindelijk de Nieuwe
Rotterdamsche Courant „of wij den toe
stand toch niet ols te -onschuldig beschou
wen."
„Inderdaad begrijpt men in Holland niet
voldoende, hoe voordeclig het den Belgi
schen annexionisten moet toeschijnen, als
bezitters van Zeeow.sch-Vlaanderen cn
Hollandsch Limburg tc onderhandelen.'
„Wel geeft men te kennen, dat mochten dc
Belgische annexionisten deze provinciën
binnenvallen, men goed en bloed er voor
zou over hebben, om hen daarvoor te straf
fen, maar v.aar het op aankomt, is hen tc
beletten er in komen. Dc moeilijkheid
om achteraf een vijandelijk leger uit Zuid-
Limburg en Zeeuwsch-Vlaandcrcn tc ver
drijven, moet men niet onderschatten. Bo
vendien, heeft eenmaal België deze gebie
den door een „coup de main" kunnen be
zetten. dan moet men niet voorbijzien de
mogelijkheid, dot dc Entente, uit „mcnsch-
lievënde overwegingen", om „bloedvergie
ten te voorkomen", aan Holland zal belet
ten, het Belgisch nnncxionistenleger ann te
tasten. Het is daarom noodig: lc. dot een
krachtige Hollandsche legermacht gereed
staat om Belgische troepen het overtrekken
van dc grens te verhinderen; 2e. dat alge
meen bekend gemaakt worde, dat Hol-
londsch-Limburg en Zeeuwsch-Vloandcren
in staat van krachtigen tegen
weer zijn gebracht, opdat de Belgische
soldaten, die men tot cox overval poogt op
tc cuien,. zullen weten, dat het niet gaat om
een „militaire wandeling", maor om een
strijd op leven en doo d."
4Itij4 hetzelfde.
Onder dezen titel schrijft Prof. Dr. Slote
nmaker de Bruine in „De Voorzorg", het
orgaan van den Ghr. National en Werkmans
bond
„Naarmate dc sociaal-democraten verant
woordelijkheid verkrijgen voor den gang
van zaken in gemeente of rijk, naar die mate
vergeten zij hun vroegere critiolu op het
gedrag van de „burgerlijken" en nemen zij
zelf dit gedrag over.
Reeds schreven wij over de weder-invoc-
ring von een soort stukloon in~~Duitschlnnd
en zelfs in Rusland.
Maar het aantal voorbeelden is lcgiö.
Thans verbiedt een sociaal-democratisch
minister dc uitgave van een revolutionair
blad
Vroeger heette dat reactionair.
Merkwaardiger zijn nog een paar Am»
sterdamschc dingen.
Daar zijn de sociaal-democraten een deel
"van de meerderheid en dus mee verant
woordelijk. Daar vormen de communisten
een aporie groep, die in oppositie is.
Wat gebeurt nu
Precies hetzelfde wat vroeger gebeurde,
toen de sociaal-democraten tot dc oppositie
behoorden dc minderheid is vooruitstre
vend en dc meerderheid is reactionair. Dat
gebeurt altijd behalve dan, waar dc min
derheid uit zeer eerlijke menschen bestoat
men kan gerust critiseeren men wordt
er toch niet vóór gezet. Alleen, wie do
dingen moeten uitvoeren, zijn verplicht om
aan de mogelijkheid tc denken de rest
cischt of critiseert maar raak. Het valt nu
extra op, nu de sociaal-democraten als cri-
tiseérders van vroeger geworden zijn tot
mede-verontwoordelijken. En nu dus hun
eigen woorden-vnn-vroeger neerkomen op
hun hoofd.
Bij de laatste anarchistische gebeurtenis
sen is dat zeer sterk gebleken.
De anarchistische gemeentewerklieden
leggen een groot deel van de gemeente
dienst stil, o. a de overzctvceren van het
IJ. De dienst wordt met goedvinden van
sociaal-democraten gaande gehouden door
matrozen
Wij achtn dit uitnemend.
Maur zullen wij het geval eens vertellen
in bewooidingen, zooals men ze vroeger
in „Het Volk-" «omtrent Amstecdam kon
lezen en ze morgen nog lezoh kan omtrent
plaatsen,
zijn r l
Aldus hier is een strijd van de arbeid
dors tegen dc kapitalistische maatschappij^
waarin de machthebbers gebruik maken
van het militaristische dwongstelscl en wnnv-«'
in matrozen geronseld worden om nis strijd*
brekers en onderkruipers dienst te doen
tegen hun eigen klasse
Als men dit thans zoo niet ning zeggdn,
danm ocht men het vroeger ook niet zeg*
■gen. Als men dit thans niet zeggen mag
tegen den socianl-democratischcn wethou
der, dan mocht men het vrocgor niet Volt
sociaal-democratischo zijde zeggen teffofi
een „burgerlijk" bewindsman.
En dan had men toen reeds daar mo<Mei%
zeggen, wat van onze zijde altoos is goztigdt'
zulk optreden van militairen hoeft mot
„klasse" of „bourgeoise" of „uitbuiting"
niets te maken. Het moet gebeuren om d»
overgroote meerderheid van ons volk niet
te ontrooven, Wat het niet missen kflri s
voedsel, melk, dokter, brandweer enz. 'enz."
Waarom wij dit alles opmerken vraagt!
de schrijver.
„Niet om goedkoop ons vroolijk t«- ma
ken over de inconsequentie doze" "mnneiv
Maar om non te wijzen, hoe vermuyp'Or
delijk een oppositie handelt, die niet bij at
haar woord en daad overweegt, of zij óók
zoo spreken cn doen zou ols zij behoorde!
tot de meerderheid. Zij handelt niet slechts
onverantwoordelijk maar verachtelijk. Sindv
de Fransche revolutie kennen wij het spreek
woord „Een Jacobijn nis minister is grfln
Jacobijnsch minister." Dat zal wel zoo zijiv
en het zal wel telkens van vele pnrtijci) en
groepen gelden.
Maar verschrikkelijk is hot even goéd. jj
Het is eigenlijk een zonk, die grootfli
kalmte gevcit kan aan wfe door Xócr feller
oppositie en eritick Ontmoedigd worden*
moor nu op eens ontdekken, dat do crifMti
niet ernstig gemeend is. Zij was voor do
tribune bestemd en beoogde propaganda.
Don zullen wij er ons niet door loten ver
schrikken en rccht-uit gaan, op het vnslo
doel afongedeerd door het verwijt, dat
wij burgerlijk zijn of reactionair of kapita
listische enz. Wij welen beter. En de be
oordeelaarsweten, ook beter bi moes
ten beter weten."
■•ricfitea
De Frankfurter Einfuhr-
m e s s e. Het departement van buitenland-
scheezaken brengt ter kennis van belangheb
benden, dat de Ned. cnosul-generoal t9
Frankfurt a. M., met het oog op cl«
schaarschte der beschikbare kamers in da
hotels aldaar, en met het oog op het groótê
bezoek van Nederlandsche onderdanen ge
durende de „Einfuhrmesse", die van 1 tot 15
October te Frankfurt zal worden gehouden,
een bespreking had met het gemeentebe
stuur der stad. Overeengekomen is, dot een
de Nederlandsche bezoekers de voorkeur tul
gegeven worden tot het reserveeren von ka
mers. Tevens heeft de wn. consul-generaal
maatregelen genomen, opdat Nederlandsche
onderdanen gedurende de Messe de „Licht*
cerwerke" door het hoofdubreau van poHtié
aldaar dadelijk verlengd krijgen.
Het bureau der „Einfuhrmesse" zal boven
dien aan het consulaat dagelijks een nnflfitt
kamers ter verzorging der Nederlandsche
onderdanen stellen.
Het consulaat zal tevens voor Nederland
sche bezoekers in een der gebouwen der
Messe geopend zijn des middags van 3 föt
5 uur.
II o n i g-, w a s- en b ij c n m n r k t. Ta
Eerbeek (Veluwe) is wederom een welge
slaagde honig-, was- cn j)ijenmarkt gehouden.
Dc aanvoer bestond uit ruim 180 halve Iv.G.
honig in flacons, ruim 100 halve K.G. bijenwas
en 35 bijenvolken, ook bijenvolken vonden
goeden aftrek. Raathohig eerste soort gold van
1.60 tot 1.80, tweede soort van f 1,25 tot
f 1.40'; derde soort van f 0.00 tot f 1.10 'alles
per K.G. Voor bijenwas werd van f 1.75 tot
1.90 per K.G. bedongen. Bijenvolken voot.
overwintering golden van f 15 tot f 17!
kolonie.
w-*-
De dief, die geen kans ziet te stelen,
acht zichzelf een eerlijk man.
JUWELIER
Langestraat - Amersfoort
Roman
door
Mr. J, H. J. LAMBERTS HURRELBRINCK.
IC-
„Omdat Jeanc toch zou gèkonx.- .rijn. ook
zonder permissie en dat zou je natuurlijk oog
veel meer chagrijn gedaan hebben."
,.Da s gelogen, dal zou de jongen nooit ge
daan hebben, daarvoor hield hij toen nof tc
vee) van ons."
Jawel vader,, Jcanc he<ft mij ni«t ctas.
mi.ar zeiier tien maai $ê*óhi*«a de brieven
heb ik nog allemaal dei hl) oo <len dog, dal
liij drie en twintig jtar xou worden goedschiks
of kwaadschik* hul* zou nlt.ff»nn dxut hij
het daar in Ilolzhcim hij al die stomme hoe
ren niet meer zou kunnen uithouden, dat hij
zeker vandaag of morgen een gekken streek
zou uithalen, als ik hem niet hielp om weg tc
komen.
„Canaille, crapule, hondsvot" terwijl bloed-
vlammcn zijn aderen, de vastgebaldc vuisten,
als zware mokers, zwaaien boven zijn hoofd.
Hij loopt mcl zware stampende passen over
het dikmollig tapijt 't ruime vertrek heen en
weer, als koorden opgezwollen de aderen op*
zijn voorhoofd, in zijn nek, terwijl de drei
gende vuurbogen woest rollen in de kassen.
„Dan weer vlak voor haar."
„Leugens, leugens, alles wat je bazelt je
hebt zelf gezegd, dat die kcre.1 van jou, die
schavuit, dal stuk deftiglTéid ook slecht voor
jou was dat wist je locb, hé?"
„Ja, dal wist ik, da s waar.''
„Waarom beo ie mij dat dan niet gezegd,
aan mij, je biced-cigcn vader, waarom heb je
i«;e:-g:oar, wat je zoc even zei zuc dikwijls
van zi-, tc zij:; geweest, waarom ben je niet
Lij - terogtfekomen?
Ik durMr* niet-'
Je durfde niet, je durfd" niet, waarvoor "was
je dar bang; je xvi*t toch wel, dat wij je geen
hard woerd zoiuWi toegevoegd hebben, dat je
1 goed zoudt gehad hebben bij je vader cn
moeder cm da* je daar ook niet al di* gcmcc-
nlgfceld zoudt zien."
••Da'* ai1*s waar... maar toch durfde ik niet.'"
*&fc$r Nondedlu, waarvoor... waarvoor dan
irfcfct'
„Omdat ik te trotsch was... ja te trotsch"...
tegenover Xobus. dat zul je wel begrijpen, zon
der dat ik je dat nader expliceer, tc trolsch
tegenover aj de andere meiden en knechten,
die mij allemaal zouden uitlachen cn ook... te
trotsch «egenover inu. vadjiiV'
..Tegenover mij?"
,-Ja, ik wilde je niet bekennen, dat ik onge
lijk had, loen ik jouw raad niet wilde .volgen,
toen ik niet met een hoer wilde trouwen,-maar
meende het hoogcr op tc moeten zoeken."
Jezus Maria Jozef nog zij ook zij ook
al te trotsch le trotsch zij ook hel
slachtoffer, de prooi van die trots al was
het ook een andere trots dan dc zijne_— zij
ook verdoemd, vertrapt door die trots, baar
geheel verder leven en dat van haar kind naar
den bliksem, door die trots... haar trots... baar
trots... de. schuld, dat hij dat stuk heeft gc-
teekend.... neen, neen, da's' niet waar, niet haar
schuld, maar de zijne... zijn schuld, dc schuld
van bom alleen... hij heeft Jeanc naar Luik
gestuurd om zich zeken te kunnen verhoo-
vaardigen op een dcfligen, geleerden zoon...
lid van dc Staten, verdoemd nog, dat is het
begin geweest van al die miserie... zijn schuld,
zijn eigen stomme schuld, dat zij nu allemaal
aj'm zijn, als een worm, dat zC kunnen gaan be
delen, hij. z'n oude vrouw, z'n dochter met
haar kind met niets anders om en aan. als dc
klceren aan hun lijf- zijn... zijn schuld.
„Arm, arm Berbkc, arm kindje" terwijl hij
zijn arm klemt om haar hals. haar met vasten
druk prangt tegen zijn hart.
„Je~ bent al-zoo niet meer kwaad op me, va
der?"
„Op jouneen Berbke... op jou niet meer...
ik ben kwaad razend op..''
„Op wie?*
,,'t Komt cr niet op aan, niet op jou, laat jc
dat genoeg zijn."
„Neem je me dan ook met jc mee?''
„Goed, ga mee, dan k'.tu jc mij ook helpen
met../'
„Met wat vadert'*
1i-L
JMel alles aan moeder le vertellen, alleen
durf ik het niet."
„Heilige Maria, Moeder Gods., hoe zullen
wij dal moeten aanleggen... haar vertellen
van... Jeanc."
„Dat vraag ik mij /elven ook... hoe zullen
wij dat aanleggen, maar t moet 't moet; 't is
beter, dat ze 't uit onzen mond hoort dan uil
die van vreemden.''
„Daar heb je gelijk in."
„Allo vooruit dan ook maar, pak dc noodigc
spullen en kleed den jongen aan, dat wc weg
komen, -400 gauw mogelijk, uil dit "pesthol."
„Ja vader, weg... weg en dat ik dan nooit
meer van m n le\en een poot hier nog heb tc
zetten.-'
Op straat beeft Berbkc haar rader gevraagd
een rijtuig tc nemen.
„Waarvoor schaam je je voor mij, omdat
ik een pet op heb, omdat iedereen kan 7.icn,
dat ik een boer ben dat hoeft antlers nou
riet meer."
„Neen vader, daarvoor niet, maar ik schaam
me wel voor dc menschen, die ons zouden te
genkomen. mij met dc vingers zouden nawij
zen om dan tot elkaar tc zeggen; kijk, daar
gaat de vrouw en dc «ttister van die bankroe
tiers, die er van door zijn."
„Dat laat zich begrijpen roep er maar
een."
Dien avond voor dc poort van den Leienhof
Kobus en Trinet met hunne twee kinderen,
'u sterke jongen, 'n flinik meisje met blozende
wangen.
Zij ziji\. opgestaan als zij den meester ont
waren met z'n dochter en 'baar kind; vriende
lijk hel/ben zij Befbke goeden dag gezegd,
maar dia heeft Juin groet baaiywoortl met
sleclit$ even nikkend hoofd en neergeslagen
oogen.
„Jezus, wat heeft die het hoog zitten hoh
jc gezien, ICobus, ze salueert ons nauwelijks
meer/* gromt Trinet.
„Ik geloof niet, dat het déze keer uit gróót*
sigheid was, vrouw, dat «ze ons niet wou ken
nen daar zit wat anders achter heb jö
niet gezien, hoe ze d'r uit ziet, net of zo 'n
weck achter alkaar gegriend heeft en wat '111
scharminkel van '11 kind/' met fotsehen blik
op eigen kroost, „,bij die i.s 't geluk zeker ook!
dc deur voorbij gegaan."
„Ilaar verdiende loon, waarom moest die
ook absoluut naar Luik om de sjiekc Madame
te spelen 'l was toch ook niks meer als
simpele boerin, al had dc vader nog iooveei
een ten! f 1
„Da's recht, *t was zeker voor haar veej be
ter geweest, als ze stilletjes hier was geble
ven."
„Dat spijt je zeker, hè Kobus," met plagon-
den lach, „dat zij hel niet gedaan heelt, dait
zou jij nu misschien geen knecht meer ho<rven
tc zijn."
„Och schei uit, vrouw, ik ben best met jo
content, ,,wij" zullen ten minste geen ruzie ma
ken."
„Begrijp je dan niet, dat die twee mot liefi»
hen 7.ij met die cadé, die deftige mijnbeer
met z'n splifbroek cn worgkraag om z'n itclc,"
„Hoe weet jij dat?"
„Wel, da's nogal glad waarom moest die
oude zoo in eens weg... waarom moest hij mij
voorliegen, dat hij naar Maastricht ging, waftti
om heeft haar man of Jeanc haar zelf niet
gebracht als 4) zoo absoluut hier moest zijn*
zoo midden it dc weck?"
(Wordt vervolgd).
