„DE EEMLANDER" BUITENLAND. *mp»iJsrrjmTsrzt:: PRilS DER ADVERTEHTIEM FEÜ5LI ETON. TROTS. *8e Jaargang No. 112 t. pC5t f 2JO pet week (met cratU eertekennjt 'l B onscluUteo) 0.1 J. «Izondctlljke nummete 1 ftOl Dinsdag 4 November 1919 HOOFDREDACTEUR: M.. O. J. VAN SCHAARDENBURG UITGEVERS: VALKHOFF C. BUREAU: ARNHEMSCH E POORTWAL. mo«n UTRSCHTSCH ctt R, INTERCOM M. TELEFOONNUMMER 613 van 1-4 regelt r 0.85b met Inbegrip van tea bewijsnummer, elke icgel meet I 0.201 dienslaanbic. dingen 1-5 .egel. 1 05a Voot handel en bcdiijl bestaan teer voordeeligo bepalingen lol het herhaal J advcrigcren. bij abounement hcne tticulaire bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Bewijsnummer» 5 cent. Politiek Overzicht .\ls bijlage van een memorie,, die zij heeft opgesteld over de valutakwestie, heeft de Duitsche regeering in een grafische voor stelling een aanschouwelijk beeld gegeven ran den Joop van den koers der Duitsche mark in de oorlogsjaren en den tijd tus- schen oorlog en vrede, waarin wij ons nu nog steeds bevinden. Het is geen gestadig dalende lijn, die zich aan het oog vertoont. Soms wordt de daling tijdelijk onderbroken door een rijzing, die echter steeds door een nieuwe beweging in dalende richting ge volgd wordt. Het jaar 1916 sloot na een tijdelijke verbetering ongeveer zooals het begonnen was. Daarna ging het weer sterk naar beneden. Een nieuwe kenterirtg volgde. Groote. militaire successen, het begin van de vredesonderhandelingen met Rusland en »en krachtig ingrijpen van de rijksbank brachten te weeg, dat de koers in Januari zich herstelde tot een stand, zooals men sedert 1915 niet had gezien. Daarna zette weer een dalende beweging in. Het Duit sche vredesaanbod in October 1918 bracht éene kjorte opleving, waarop weder om de dalende beweging hervat werd. Dit maal zette zij zich voort met steeds grooter nadruk. In het midden van de vorige week was de koers nog slechts 860. Dat wil zeg gen, dat in Nederland thans betaald wordt f 8.60 voor 100 Duitsche marken bij een muntpariteif van 59gulden. fn het debat, dat in de Duitsche nationole vergadering bij de derde lezing van de r'ijksbegreoting is gevoerd, heeft de rijks minister van financiën Erzberger nadruk gelegd op de groote nadeelen, die de on gunstige stand van de Duitsche valuta te veeg brengt niet alleen voor het land zelf maar ook voor andere landen. Hij zeide daarover:. „De landen met groote transportindustrie hebben er hel grootste belang bij de valuta calamiteit van Midden-Europa te helpen bestrijden. De slechte valuta staat op ééne lijn met een hoogen tolmuur. Zij komt hier op neer, dat wij tolrechten heffen van 500 pet. en uitvoerpremiën van een gelijk bedrag verleenen. Wanneer echter onze valuta verbetert, dan kunnen wij grondstof fen voor dragelijke prijzen invoeren en het economische bedrijf in de hoogte brengen. Slechts uit het wederkeerig samenwerken van alle krachten kan het grodtste nuttige effect-, verkregen worden. Het is daarom oor ,het buitenland zelf van het grootste elang, dat de valutakwestie spoedig wordt >pgelost. Wij hebber» verder credieten noodig om *le gewichtige zaak van onze volksvoeding rejier te stellen. Ook dat is in het belang van het buitenland, want de buitenlandsche koopman kan dan gemakkelijk zijne goede ren bij ons afzetten. Wij hebben 16 X milliard deposito's en ander Duitsch geld, dat in de wereld rondzwemt. Misschien kun nen wij dal in een vaste leening omzetten om hel *in zijne waarde te consolideefen. Daarmee zouden wij en de andere landen gelijkelijk geholpen zijn. Men moet niet gelooven, dat door eenige radicale kuur onze valuta plotseling weer gezond kan worden gemaakt. Als zulk een kuur bestond, dan zou ik geen minuut met de toepassing dralen. Slechts arbeid kan ons helpen. Dat'gold reeds voor den oorlog en geldt eerst Techt na den oorlog. De regeering kan.hier niet helpen, geen regee ring van de wereld zou kunnen helpen. Het Duitsche -völk kun zrch slechts zelf helpen. Hoe minder er-geschreven en gesproken ep hoe meer er gewerkt wordt, des te beter voor de valuta. Ook in Berlijn zou veel meer gewerkt kunnen worden. Waar is het oude zindelijke Berlijn gebleven? Het besef van deze dingen moet in de laatste hut gedra gen worden. Wij moeten het valuta vraag stuk van drie kanten tegelijk aanpakken: de goederenproductie moet zooveel mogelijk omhoog gebracht, de vlottende credieten in het binnen- en buitenland moeten gecon solideerd en door belastingheffing moet te gengegaan worden, dat de markt met be talingsmiddelen overvoerd wordt. Rijk landen en gemeenten moeten hier samen werken. Er moet aangestuurd worden op een gemeenschappelijk onderzoek van de geheele openbare leeningsmarkt der ver schillende openbare lichamen. Alle overige maatregelen zijn slechts hulpmiddelen." De toestand van Duitschland op finan cieel gebied wordt op treffende wijze ge kenschetst door een woord, dat de rijks minister van financiën in de nationale vergadering heeft gesproken. Hij heeft daar gezegd: „Wij zijn niets anders dan de cura tors van den faillieten boedel van de ver boven de krachten van het volk opgedre ven oorlogsonderneming." Dat heeft minis ter Erzberger van de tegenwoordige ïijks- regeering en hare meerderheid gezegd, en dit harde woord bevat waarheid, want de vreeselijke economische en financièele nood, waarin Duitschland zich bevindt, is inderdaad niets anders dan het 'directe en indirecte gevolg van den in een algemeene débacle geëindigden oorlog. Gelijktijdig is ook in het Britsche lager huis een debat gevoerd over den finan- cieelen toestand. In Augustus was bet lager huis met vacantie gegaan onder den indruk van een zeer pessimistisch gestemde rede van den kanselier der schatkist, waarin een nationaal bankroet als aanstaande werd voorspeld, als niet de openbare en bijzon dere uitgaven op krasse wijze werden be snoeid. Het eerste wat het huis deed bij zijne terugkomst om den arbeid te hervat ten, was dan ook, dat de regeering aan den tand werd gevoeld hoe zij nu dacht over de financieele omstandigheden. En ditmaal had de regeering daarop een geheel anderen kijk. Al bleef minister Chamberlain van meening, dat de toestand ernstig was, hij verklaarde, dat er voor paniek geen reden was en liet zich spottend uit óver „som mige mensdhen, die hysterie met kracht verwarren." Het geraamde tekort was wel is waar toegenomen van 223^ millioen zooals^hif in April verwachtte tot 477^ millioen, maar dat was meer te wijten aan vertraagde ontvangsten dan aan vermeerde ring van uitgaven. Ofschoon slechter dan bij de indiening van de begrooting, was de toestand nu bepaald beter dan hij zich in Augustus liet aanzien. Van een algemeene kapitaalheffing tot ver sterking van de inkomsten, verklaarde de minister zich een besliste tegenstander. Hij zou eerder zijn ambt neerleggen dan daarin toestemmen. Wel stond hij sympathiek te genover het denkbeeld van een heffing van in den oorlog verworven kapitaal, maar hij wees op de groote bezwaren, die bij de uit voering zouden zijn te overwinnen. Bij de tegenwoordige basis van belastingheffing zou 'in 'het volgende jaar een behoorlijk overschot béschikbaar zijn voor schuldver mindering; nieuwe belastingen zouden dan niet behoeven te worden gevoteerd, tenzij het huis tot nieuwe uitgaven mocht beslui ten of eene vluggere schuldaflossing mocht wenschen dan die, welke thans als regel geldt. Het optimisme van minister Chamberlain vond geen algemeene instemming. Som migen konden zich zijne <*nkeeiing in de weinige weken tpsserven Augustus en Octo ber niet begrijpen. Maar de groote meerder heid van het huis hoorde de verklaringen van den kanselier der schatkist met groot genoegen. Met 405 tegen 50 stemmen werd een. motie aangenomen,- door de re geering voorgesteld, waarin het huis werd uitgenoodigd hartelijken steun toe te zeg gen aan de regeering voor alle yerstandiges zij 't ook drastische, voorstellen tot inkrim ping van de .uitgaven en vermindering van de schuld. Men heeft dus In het Engelsche lagerhuis een gunstigen kijk op de dingen. Toch is ook daar de waarschuwing uitgesproken, dat vermeerdering van de productie een levens belang is voor den staat. Het hoofd van het departement van financiën heeft dat ge- zegd en de eerste minister Lloyd George heeft het met grooten nadruk nog eens her haald, door te zeggen: „Veel is er gezegd over spaarzaamheid. Volkomen juist! Het verheugt mij ook zeer, dat op het gewicht van de productie nadruk is gelegd. Wat-zien wij nu? Eene waarde vermindering van den sovereign, in het eigen land en in den vreemde. Dat is op dit oogenblik de zwaarste belasting op de natie. Voor de zwaarste belasting is niet de kan selier van de schatkist verantwoordelijk in zijne begrooting. Er is slechts één middel om daaraan het hoofd te bieden, en dat is door de productie van de natie te vermeer deren. Buitenlandsche Berichtiu Par ij s, 2 No v. (N. T. A. Draadloos uit Lyon). De Opperste Raad nam den tekst aan aan van de nota, die de Duitsche regeering zal worden gezonden door bemiddeling van de wppenstilstandscommissie. In deze nota verzoeken de geallieerden de Duitsche re- geering de gevolmachtigden aan te wijzen, belast met het teekenen van 'het proces verbaal van de ratificatie, alsmede van het toegevoegde protocol^ waarbij Duitschland zich verbindt de wapenstilstandsbepalingen na te komen, die-nog niet waren uitgevoerd Aan den teks^van het protocol is ook toege voegd een nota, waarbij de Duitsche regee ring wordt uitgenoodigd afgevaardigden naar Parijs te zenden, die tot opdracht hebben met de geallieerde vertegenv/ooidigers re gelingen te treffen omtrent de wijze van het teh uitvoer leggen van 't verdrag van Ver sailles. Het -heeft betrekking op de ontrui ming der gebioden, onderworpen aan een vojksstemmlnjr -l-en hun'"-bezetling door de geallieerde troepen. y Parijs, 2 Nov. (N. T. A Draadloos uit Lyon). De Opperste Raad vergaderde Zaterdag j.l. twee maal: des ochtends en des namiddags. Maarschalk Foch woonde de ochtendzitting bij. De Raad keurde het ont- werp-antwoord op de opmerkingen der Bulgaarsehe deputatie goed. De aan Bulga rije opgelegde voorwaarden blijven gehand haafd. Toegestane wijzigingen hebben slechts op détails betrekking. Het antwoord der geallieerden zaj in 't begin der volgen de week aan Theodoroff ter hand worden gesteld. Zij zal worden vergezeld van een geleibrief. Aan de Bulgaarsehe regeering zal een korte termijn men denkt van 10 da gen worden toegestaan om te berichten omtrent de definitieve aanvaarding, die voor 15 Nov. plaats zal moeten hebben gehad. Londen, 2 Nov. (R.) Venezilos heeft Londen 's namiddags verlaten om zich naar Parijs te begeven, waar hij blijft tot het vredesverdrag met Bulgarije is geteekend. P a r ij s, 2 N cTy. (N. T. A. Draadloos uit Lyon). In de zitting van Zaterdag be sloot de Opperste-Rnad Duitschland te ver zoeken een zeker aantal lichte oorlogssche pen, drijvende dokken, kranen en ander vloot-materiaal af te staan, om de schade, den geallieerden toegebracht door de ver nietiging der Duitsche schepen in Scapo Flow, te vergoeden. Dit verzoek werd opge nomen in het protocol, dat aan Duitschland wordt gezonden. P a r ij s, 2 No v. (N. T. A. Draadloos uit Lyon). Uit Compiègne wordt vernomen, dat de repatrieering van de Duitsche gevan genen is begonnen. Verschillende treinen zijn Zaterdag het station gepasseerd. Parijs, 2 Nov. -(N. T. A. Draadloos uit Parijs). Overal in Frankrijk had Zaterdag de herdenking plaats der soldaten, die voor 't vaderland vielen. De president van de Republiek bezocht de voornaamste kerkho ven. Meer dan 360.0000 personen brach ten er voorts een bezoek. Uit de provincie komen berichten van denzelfden aard. Gent, 3 N o v. (Havas). De lossers in de haven zijn in staking gegaan. Zij eischen een loon van 18 francs en den achturigen werk- dag. B e r 1 ij n 3 Nov. (W. B.) De Germa- nia meldt, dat de toestand van den aartsbis schop van Keulen, kardinaal Hartmann, die aan gezichts-neuralgie lijdt, door een inge treden hartszwakte verergerd is. Aan don kardinaal zijn de laatste snerementen der stervenden toegediend. Landen, 3 Nov. (N. T. A. Draadloos van Carnavon). In het wetsontwerp, dat Robert Horne, de minister van Arbeid, heden bij het Lagerhuis zal indienen, wordt voor gesteld,, dat de oorlogsloonen van kracht ztrllen blijven tot 30 Sept. 1920. Door deze bepaling wordt aan de arbeiders van alle bedrijven dezelfde toezegging gedaan, die de spoorwegarbeiders reeds hebben ontvan gen. Tot bijlegging van arbeidsgeschillen wordt verder in het- wetsontwerp voorgesteld, een permanent Industrieel Hof en een Hof van Onderzoek in te stellen, die de bevoegdheid zullen hebben getuigen op Je roepen. O. a. zal de taak van laatstgenoemd Hof hierin bestaan, dat het de openbare meening zal voorlichten door een onpartijdig verslag van elk geschil te publiceeren. Deze maatregelen worderv beschouwd als een experiment voor een centraal arbitrage tribunaal, dat tijdens den oorlog zoo bevre digend heeft gewerkt, zoodat men mag ver wachten, dat de regeering het Industrieel Hof ip een permanenten grondslag zal willen vestigen. De voornaamste arbeidersleiders moeten van oordeel zijn dat gedwongen arbitrage op het oogenblik niet kan worden ingevoerd, en deze opvatting moet door het meerendeel der werkgevers worden gedeeld. In het wets ontwerp wordt dan ook voorgesteld, dot het Industrieel Hof, dat door de .regeering wordt -ingesteld, de bevoegdheid zal hebben ge schillen bij te leggen, indien beide partijen, de arbeiders en de werkgevers, hiermee hun instemming betuigen en nadat dezen tever geefs beproefd hebben het geschil onderling uii den weg te ruimen. In de laatste twaalf maanden is het steeds de politiek van de regeering geweest, dat de werkgevers en de vakverenigingen zooveel mogelijk zelf de kwesties, die hen alleen aangaan, moeten behandelen en oplossen, en dat zij slechts hun toevlucht tot de hulp van anderen moeten nemen, als hun eigen pogingen schipbreuk hebben geleden. De wet zal verder den minister van .rbeid volmacht .verleenen tot de instelling van raden van onderzoek naar de oorzaken en de omstandigheden van handelsconflicten en hem in staat stellen om, zoo dit wensche- liik mocht blijken, aan de raden van onder zoek de bevoegdheid te verleenen getuigen op te roetn n de inzage van documenten, boeken en andere papieren te eischen. H e 1 s i n g f o i s 3 Nov. (W.-B.). On-aei Engelsche leiding hebben tusschen de re* geeringen cler Esten en der Letten onder handelingen plaats gevonden. Thans zou den deze tot een verdrag tusschen Letland en Estland gevoerd hebben, onder de vol gende voorwaarden 1e. Letland doet on voorwaardelijk afstand van het district Wolk j en een deel van het district Walmur aan Estland; 2o. De Letten krijgen Estisc-h* hulptroepen te onderhouden3e. EventueeL krijgsbuit komt aan de Esten4e. Het opper bevel over de Lettisch-Estische troepen wordt opgedragen non generaal Ljiidonner. Als tegenprestatie zullen de Esten de Let ten aan het front bij Riga met troepen on derst^unen. H 1 s i n g f o r s, 3 Nov. (W. B.) De bolsjewisten hebben tot bevelhebber van de vloot benoemd udmiraal Seljoni, die vroe» ger een bekende aanvoerder van de Zwarte honderd en gunsteling van den czaar was. Generaal Munnerheim verklaart in een open brief aan president Stahlberg, dat voor Finland het uur geslagen heeft om Peters* burg te nemen en de radenheerschappij ten val te brengen. De geheele beschaafde menschheid richt hare blikken op Finland en verwacht, dat de jonge natie door een moe dige daad zich de woardeering van alle vol ken zal vermerven. Londen, 3 Nov. (N. T. A. Draadloos uit Carnavon). Gisteren is te Londen een Joodsehe bijeenkomst gehouden, ter her denking van den tweeden jaardag van de verklaring der Britsche ïegeering ten gunste ven de stichting van een Joodschen nat in* nalen staat in Palestina. Er werd een brief voorgelezen van Lord Curzon, waarin wordt betoogd, dat de politiek der regeering in deze aangelegenheid niet is veranderd se dert Balfour's mededeeling, twee jaar gelee den. Lord Robert Cecil schreei: De vertra ging in de regeling dei internationale vraag- stukken, die uit den oorlog zijn voortgeko men, oefenen natuurlijk een druk uil op all% daarbij betrokken volken, doch de verkla ring, die de Britsche regeering heeft afge legd, en die de andere geallieerde regecrirv gen hebben aanvaard, is het voornaamste middel om de wereld vrede te brengen. IV twijfel niet of het Joodsehe -volk zal in be "trekkelijk korten:tijd"in staat zijn de taak tot stichting van een naionaal tehuis in Palest* na krachtig ter hand te nemen Herbert Samuel zeide in- een rede, dat hij de toekomstige betrekkingen tusschen d< Arabische en Joodsehe bevolkingen in Pa lestina zonder bezorgdheid afwacht Sokolow, die het Zionisme ter vredescon ferentie heeft ver légert vvoordigd, zeide, dot de vredesconferentie het beginsel heeft aan. vaard, dat Palestina een staat zal worden, maar onder souvereiniteit van den volken bond. Er zal gén regeering worden ingesteld die verantwoordelijk zal zijn voor hol be stuur en de verdediging des lands. Hij had alle reden te gelooven, dat het mandaat aan Groot-Bi ittannië zal worden tdegekend, waf de droom ven vele gt - n is geweest. Londen, 2 Nov. (R.) In New-Yorker ar beiderskringen wordt het aantal stakende mijnwerkers op 435.000 geschat. De ra mingen der njelrsfèkende en niet-aan- esloten mijnwerkers varieeren van 1 tot 200.000. N e w-Y o r k 5 No v. (R). Naar verschil lende plaatsen Zijn troepen gezonden tot be scherming van (ie werkwillige «mijnwerkers. De mijnwerkers bereiden er zich op «oor te Iconen, dat zij in staat zijn de kofcn* productie stóp te .zetten. Zekere Van D. werd op heeterdaad be trapt bij hei plukken van'peren uit een tuin. Roman door Mr. I II .1 LAMBERTS IIUIUÏELBRINCK. 3ö Neon. neen, 2e dort hot niet, zc doet het «iet ze gaat niet mevr daarheen vader moet maar alleen gaan maar wat zal hij dan nuieten -zeggen welk excuus opgeven •oor haar weigeren voor haar ondankbaar zijn hij zal boos op haar zijn in 's II melsn.iam, .liever, honderdmaal liever dat dan vécr' die Hellepijnert. <>iwl.;en heeft niet begpof; het onharte lijk zijn zijner kinderen hij heeft niet kun nen vermoeden dc reden van hun weigeren om hem 'den eerstvolgende» Zondag te ver gezellen naar de hoeve der Zcllcbekers: 't was niet m«oi van bun, heeft hij gezegd, Berbkc moest toch begrijpen, dat zij aan Theodoor het lev*ï> tedanben had van haar zoontje, dat zonder ziji* jbuip- het arme kind nu, in stuk- Ken gescbetnxh dogv dat óntnig," naakt in het bosch zou liggen neen het was niet nobel." Zij heeft hem geantwoord, dat hij gelijk .Jiad, dat zij-tegen zijn redeneerrng niks kon '•eggen maar xC veelde zich Jiiet goéd, nog te iteroerd- tc Jsmtex&lïg..., zij zól» wél eens ,'n an- _<lere» keer iumv e» .teanc... 'dfeJhad *ich dien .heden Zondagmorgen nog niet laten zien die was al vroeg uitgegaan, die was zelfs de zen keer niet in dc Mis geweest 't was dc al lereerste maal, dat hij zijn plichten had ver zuimd, gedurende- al den tijd, dat liij nu hier was. E11 dc oudé is gegaan, alleen met Graduske, die moejl nu maar de plaats van de moeder innemen. Met brandende koortsoogen heeft zij uage- staard don wagen, waarin haar vader en haar kind, rijdend naar dat 'huis, dat zij ziet. daar heel in de verte... waarin hij... 'hij...* haar ge luk, haar leven. O Gód, 0 God waarom deed Deze haar zoo lijden, waarom strafte Hij haar, zoo hard, zoo wreed, voor die onbezonnenheid van jong meisje, voor de trots van een kind, want dat was ze toch eigenlijk nog maar... een onnoo- zel kind, toen ze met dien anderen trouwde, die ..nog'' haar man is. Oh die verdoemeling, dat canaille, die schurk,'die"dief/die haar altijd had gejudast, toen zij bij hem* vvasv- nog altijd judaste, nu hij al lang weg was, haar zal blijven judas- "teii haar geheele leven lang. Een getier van woede hijgt in haar op; een krankzinnige drift schiet door haar hersc- nen; zij haat hem, zij haat bem. zoonis ze hem nog niet heeft gehaat. Woest veert zc op van haren zetel, weg van het venster, ze wi| niet meer zien 'dat huis, waar ze nu zeker .al zijn. vader en ha-ar- kind, waar -die spreken, woorden van dank, die zij had moeten zeggen, die hij had moeten hooren uit haren mond. Zij heeft, zich geworpen op haar bed, de handen onder haar hoofd, tuiend omhoog met wijde, strakke gloeioogén, terwijl zware ha- mèrsiagen -moke^n ia haar hart terwijl bon- Scn haar slapen. Zoo uren, die verstrijken, Toen let geluid van naderenden wagen.... daar zijn ze weer en met inspanning van al haar krachten springt zij op.struikelt hen te gemóet. „Wat hébben zc gezegd vader? met heeschc stem. „Och, wat zouden ze gezegd hebben, dat zij blij waren, daf bet zoo goed was afgeloopen." „En... hebben zij niet naar ons gevraagd, naar... Jeanc en... naar mij?'' Waren zij niet boos, dat wij ook niet gekomen waren? „Ik weet het niet... ze hebben d'r niks van gezegd zc hebben jelui namen niet ge noemd.' Uit alzoo... zijn liefde voor haar.haar naam niet genoemd... haar eenvoudig gene geerd... gedaan of zij niet meer voor hem be stond... weggetrapt... toch... toch misschien nog het beste. Enkele dagen later in Robcrtsville, Bërbko met Graduske in dc sjees. In de hoofdstraat eensklaps het sentje; „kijk moeder,-'daar komt oom Theodoor." Jezus Christus nog... wat... wat nu. terwijl angst heeft door haar leden als nu toch dc grond zich kon openen onder haar, als zc kon verdwijnen zoo in eens... hij gaat voorbij, slechts koude vormelijke groet, zónder haar aan te zien, een even tikken aan den rand van zijn hoed, zonder lach, zonder knik zelfs... een drang in haar om hem te roepen, hem te smce- ken niet kwaad op haar te zijn... hem alles, alles te vertellen, dan zou liij begrijpen... me delijden hebben neen 't kan niet. 'f kan niet een felle, driftige zweepslag op den rug van het paard en harder, sneller rijdt voort dé wafföU- ik moet morgen voor een po ar 'dagen weg heeft Jeanc tot vader cn Berbkc gezégd. „Zoo. waarheen?'' „Ik heb een brief gekregen van den heer King, den groQ'tsten landeigenaar van Texas, waarin liij mij schreef, dat er een round up, zoo'n wilde stieren jacht, waarvan ik je. al eens verteld heb, vader, zal gehouden worden ik zelf heb twee en zestig stieren, gedurende de. drie jaren, dat cr zulk een round up niet meer gehouden is, in de praericn gestuurd t is nlzoo wel dc moeite waard.'* „Pas dan maar op jongen, je hebt mij zelf verteld, dat-zoó'n jacht niet zonder gevaar is.' „Zeker, dat heb ik ook gezegd, maar er bij gevoegd: gevaarlijk voor een niet uitstekend ruiter en Florentino beweert, dat ik nu goed genoeg kan rijden, hij heeft mij dan ook per missie gegeven om aan 'den tocht deel te ne men." En hoe lang denk je weg te blijven'? je be grijpt zonder jou en dc knechten zal er op dc farm niet vee) gewerkt worden „Alles is geregeld als de koeien maar op hun fijd gemolken worden, daar zal Gueneha voor zorgen en jij en Berbkc zullen zeker 'ook wel een beetje toezicht willen houden." „Natuurlijk, daar kan je op vertrouwen." Den .volgenden morgen bij nog vage scheme ring, een verward geschreeuw en hoefgetrap pel voor. den Leienhof. ISen tiental Mexicanen, prachtkerels met hunne slanke figuren cn ruwe verweerde door dc zou gebruinde gezichten, waarin fonkelen de gitfwarfe vlammende oogen; de borsten, bccncn en handen beschermd onder dik lede ren buizen, broeken cn handschoenen; het hoofd bedekt door breedgerande vilten som breros; de voeten, gestoken iu hooge laarzen, voorzien van scherpfwmtigc sporen; over de schouders een licht gcweêr; om hun middel een gordel met- patronen; allen nog naast hun ne paarden, dc saci lesten van de farm. Voor hen Elorentino, die met vorschend4 monsterend oog alles en alles onderzoekt. Hij, thans de geleider, dc meester van den troep, aan w'cn allen" zich heb'l>en ie onder werpen. aan W'ien allen blindelings moeten ge hoorzamen gedurende den geheelcn tocht. „Wat hebt gij in dien kruik, don Juan?" „Whiskey." „Laat dat maar hier, dien mogen wij niet drinken en iu dat zware pak? „Brood met vleegfb.'' „Ook hier laten, de paarden zoo min mogc< lijk befasten, «-• zullen genoeg eten onder weg vinden, daar hoeft ge li niet bezorgd over te maken. - liegt gy tal ik?" „Ja." „Veel?" „Een kilo." „W'i.or? „(lier onder het 'zadel. „ÖoU tc veel yoor een beest, dat moet gé m.uionder allen Vcr'd'éblt'n.^ pleiziér.'' v don Juan, gij hebt uw lasso verge* ten. „Wat zou ik daaraan hebben; je weet tocli dat ik geen lasso werpen .kan. dat ik liet oMtf nooit zal leeren." „Dat weet ik, dat leert niemand, als hij cl niet 111 Vn. kinderjaren mee begonnen is maar toch meenemen, don Juan, gij zult hen noodig -hébben, dat verzeker ik u (Wordt vcrvJgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1919 | | pagina 1