Dixi- li Beritet
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „DE EEMLANDER
FIRMA KLAAS BAVING
M Middenstands Crodietbank
Willem Groenhuizen
Soudsü Kettiiipn«n Ringen
TWEEDE BLAD.
politiek en zelfregeering.
JOH. SCHUT.
Amersfoort en Omstreken. -
FEUILLETON.
De groote Liefde.
Toe jaargang
No. 161
n
Zaterdag
3 Januari 1920
on
Br is, neor wij in de dagbladen hebben
gelezen, weer eens eene nieuwe politieke
partij opgericht. Haar naam is ons alweer
ontschoten, bewijs, dat het feit van de< ge-
poorte van deze vier en twintigste politieke
jjroep maer weinig indruk op ons heeft ge-
Maakt.
i 'i Bij de.invoering van het stelsel van Even
redige Vertegenwoordiging hebben wij eene
aanvankelijke toename-van het aantal staats
partijen verwacht. Niet, wijl er behoefte aan
Svas ol is, maar wijl de doorsnee-Nederlan-
i'der nu eenmaal particularistisch is. Boven
dien hebben tal van onwetenden in de
oolitiek, die alles, wat slecht gaat of niet
naar hun zin, toeschrijven aan de onbe
kwaamheid van de volksvertegenwoordigers,
aan cïe onmaclü van het parlement en aan
J,-,de booze politiek", vat gekregen op de
vele ontevredenen, die door de wereld-ellen
de in aantal sterk zijn toegenomen. Als zij,
de niet-polilici, maar eens schoon schip zou
den kunnen maken in den Haagschen Augi-
as-stal, dan zouden de boeren en burgers
eens iets anders zien! Dan was het uit met
^de politiek", dan zouden alle denkbaar-noo
dige maatregelen tot heil van heel de be-
'volking onmiddellijk worden genomen.
Deze dwaze redeneeringen hebben geleid
:ot eene bestrijding van de „politiek"
door de oprichting van nieuwe politieke par
tijen; enkele van die partijen en enkele be-
Jangen-krmgen, die zich oofc al tot staats
partijen hebben gevormd, kregen werkelijk
een of meer vertegenwoordigers in de Twee-
de Kamer en men mocht reeds hopen, dat
het kiezerscorps uit hun volslagen fiasco de
leering zou puiten, dat de belangen van heel
het Nedërlandsche volk, die door het par
lement dienen te worden behartigd, weer
over heel de linie moeien worden toever
trouwd aan die partijen, die in het door haar
r beleden beginsel een richtsnoer hebben
'voor hunne houding in „de politiek".
Reeds mocht men verwachten, dat het
den kiezers duidelijk zou zijn geworden, dat
het geroep „geen politiek" eenvoudig be-
teekende, dat men zelf de plaats wilde inne
men, die nu door mannen van beginsel wordt
bezet. En wijl men geen kans zag een nieuw
beginsel te formuleeren, koos men hel lee-
lijke standpunt van „weg. met alle politiek
omin de politiek te komen.
Het is", hélaas, blijkbaar nog niet het geval,
el keert men zich, blijkens de provinciale
stembus, af van de nieuwe partijen, die geen
levensvatbaarheid toonen te bezitten na
tuurlijk, wijl 2e niet op een beginsel steu
nen! maar nog steeds richt men bij too-
verslag nieuwe partijen op en smeult de ge
wekte alkeer tegen „de politiek" dóór onder
de asch der parlementaire kalmte, waarin
wij nu verkeeren.
Het eerste verschijnsel is van tijdelijken
aard. Na één of twee parlementaire perio
des, als de mislukking van alle nieuwe par
tijtjes, die niet stoelen in de levensopvatting
van de kiezers, een door iedereen erkend
leit zal zijit, zullen alle die nieuwe groepen
verdwijnen, zooals ze zijn gekomen.
Het tweede verschijnsel is erger en als het
niet wordt bestreden, zal hét van langen
duur 2ijn. Wij bedoelen de ondermijing van
de beleekenis van de politiek en de daarmee
samengaande onbillijke critiek op het par
lement.
De „Politiek", d. i. de staatkunde, de we
tenschap, die zich bezig houdt met de vraag,
hoe de wetgever de ethische en materieele
belangen van alle burgers hei best lean be
hartigen, is voor het volkswelzijn eene on
misbare weienschap. Met haar zwart te ma
ken, kan men slechts bereiken, dat de leiding
van 's lands zaken in handen komt van hen,
iie daartoe èn de bekwaamheid èn de be
ginselvastheid missen, van politieke avontu
riers, die, onder de pretentie, het algemeen
belang te dienen, slechts het eigen belang
najagen.
De volksvertegenwoordiging controleert,
in opdracht van het Nederlandsche volk, de
regeering. Wie die volksvertegenwoordiging
smaalt en dus haar gezag ondermijnt, gaat
lijnrecht* in tegen de democratie en doet het
zijne om eene terugkeer tot minder-verant-
woordelijke regeeringen mogelijk te maken.
Toch gaat men door met het in gebreke
stellen van het parlement. De duizend en
nog wat vraagstukken, die door allerlei be
volkingsgroepen aan de ordo zijn gesteld en
die successievelijk inderdaad behandeling
eischen, kunnen nu eenmaal niet alle tege
lijk worden afgedaan. Dat behoort iedereen
in te zien. Maar ongerijmd en ongehoord is
het, zijne verwijten te slingeren naar regee
ring of Tweede Kamer, wijl het vraagstuk,
dat men greag zag opgelost, nog geen beurt
kreeg.
Zoo lazen wij een dezer dagen in d e V er-
zekeringsbode een artikel van de re
dactie, wóarin deze haar verwondering er
over uitspreekt, dat onze wetgevers zich nog
maar steeds niets aan ons verzekeringsbe
drijf gelegen laten liggen. Zij wijst dan op
de vele misverstanden in het levensverze
keringsbedrijf en zeg-t dan
„Moet die toestand nu zoo voortduren?
Zal er nu nooit een Kamerlid zijn, die de re
geering het vuur eens na aan de schenen
legt, of moeten we maar altijd alles blijven
opofferen aan de verpolitieking van elk on
derwerp, dat de volksvertegenwoordiging in
haar handen krijgt?"
Le tour est faitl Mr. Treub, de Haagsche
Post ei\ Henri ter Hall/hebben school ge
maakt!
Wij achten het een ongehoorde brutaliteit,
het parlement te verwijten, dat zij eenig be
lang heeft verwaarloosd, zoolang men zelf
niet alles heeft gedaan, om de misstanden
op te ruimen. Er is in den laatslen tijd alom
een streven naar zelfregeering. Wat ligt nu
om ons even bij den jongsten aanval op
de politiek te bepalen meer voor de hand,
dan dat de groote en solide levensverzeke
ringmaatschappijen in onderling overleg de
normen vaststellen, waaraan een goed ge
organiseerd bedrijf moet voldoen. Als zij die
normen wereldkundig maken en door hare
pers die instellingen signaleeren, die zich
yiiet aan die eischen houden en minder solide
zijn, dan zouden zij daarmee het publiek en
zich zelf een -enormen dienst bewijzen. Als
zulk eene normaliseering van de eischen van
soliditeit eenmaal zoude zijn geaccepteerd
en door de publieke opinie gesteund, dan
zou de wetgever, die de materie al geregeld
ziet, al gemakkelijke^ zijn te bewegen tot
vastlegging van het stelsel, dat door zelf-re-
geering zou zijn ontstaan, in de wet.
Wat wij hier schematisch aangeven als de
weg, die belanghebbenden behooren te vol
gen, ten einde hunne politieke verlangens
bevredigd te zien, geldt voor allerlei belan
gengroepen, geldt voor allerlei materie.
Laten zij, die beweren wars van de politiek
te zijn, zelf de hand aan den ploeg slaan.
In plaats van hun tijd te verdoen met poli-
iiek-partijtje te spelen, zouden zij nuttig
werk verrichten met in eigen kring de be
staande moeilijkheden op te lossen. Ze zijn
de belanghebbenden en de deskundigen, de
aangewezen menschen om den wetgever
voor te lichten.
Bij den toenemenden omvang ven dë taak
des wetgevers ware deze vorm van zelfre
geering de beste methode om den wetgever
snel en goed werk mogelijk te maken.
Reading-Siandai-d Motorrijwielen.
Automobielen en Motorrijwielbanden in verschillende maten
uit VOORRAAD leverbaar.
Telef. 399
Teiogr. adres DIXI.
BINNENLAND
Staten-Generaal
TWEEDE KAMER.
Verkiezing voor de Kamers van
Koophandel.
In een nadere nota van wijziging nopens hel
wetsontwerp betreffende de samenstelling, in
richting en bevoegdheid der Kamers van Koop
handel en Fabrieken is een nieuwe regeling
voor de verkiezingen opgenomen.
Met behoud van den grondslag der evenredige
vertegenwoordiging, n.l. dat elk aantal stem
men, dut gelijk is aan het kièsquotiënt, reent
geeft op het bezetten van één zetel, wenscht de
minister te bepalen, dat vereenigingen op het
gebied van handel en nijverheid in plaats van
hun leden, die de vereischten voor het kiesrecht
bezitten en zich daarmede akkoord verklaard
hebben, stem kunnen uitbrengen en dus zooveel
leden van de Kamer van Koophandel kunnen
aanwijzen als het anntol dezer leden medebrengt.
Dat wil dus zeggen, dat," wanneer het totaal aan
tal kiezers bijvoorbeeld 100 is, het oontal leden
van de Kamers van Koophandel 10 en het aan
tal leden-kiezers van de vërc enig ine 100, de
vereeniging ook één lid Aanwijst. Men'zou al
dus naast het individucel ook een collectief kies
recht verkrijgen.
Voor de zetels, niet bezet dcor personen,
welke door de vercenigingen worden gekozen,
zou dus een individueele stemming moeten
plaats hebben. Deze zal volgens hel oorspron
kelijk voorgenomen stelsel kunnen geschieden.
De bezwaren, tegen de algemeen© toenns^ing
van het nnmmêi'stelsel ingebracht, ien dan
niet meer in dié-mate, daar het önr.Lii candida-
ten zoowel als het aantal uit le brengen stem
men veel geringer zal-zijn.
Kuslverdcdigingsfonds.
Bij nota van wijziging heeft de Minister von
Oorlog, de heer Alting von Geusau, de artikelen
1, 2 en 3 van het wetsontwerp tot vaststelling
van de begrooting von inkomsten en uitgaven
van het Fonds ter verbetering van de Kustver
dediging, dienst 1910, verminderd met
40,000, 2,120,000 en f 25,COO. In de toe
lichting schrijft hij, dat deze nota van wijzigin
gen hare aanleiding vindt in de omstandigheid,
dat de werkelijke uitgaven over het dienstjaar
1919, welke beperkt werden tot die welkein
verband inet de uitvoering van eenigc tijdens
de indiening van het wetsontwerp reeds onder
handen werken strikt onvermijdelijk waren,
thans vrijwel nauwkeurig kunnen worden ge
raamd. De aanbesteding van nieuwe werken,
met name van hel maken van be ton dekkingen
op dc forten bij Vlissingen en Kijkduin, waar
voor in de begrooting gelden waren uitgetrok
ken, is in verband met de vertraging in de be
handeling van het wetsontwerp uitgesteld.
De Nota vm Wijzigingen geeft voorts aan de
sedert bekend geworden juiste bedingen van de
uitgaven over de dienstjaren 1977 en 1918.
Tevens^ blijkt daaruit, dat de middelen van het
Fonds voldoende zijn om de uitgaven over de
dienstjdVen 1918 en 1919 te dekken, zoodat over
die jaren geen voorschotten uit 's Rijks schat
kist ten behoeve van het Fonds behoeven te
worden verstrekt.
Hertrouwen Visschersweduwcn.
Ingediend is een wetsontwerp tot wijziging
van de termijnen, bedoeld in de artikelen 523,
52.6 en 549 van het Burgerlijk Wetboek en af
schaffing dei* wet van 9 Juli 1855.
Naar de geldende wettelijke bepalingen kun
nen vrouwen, gehuwd met visschers, die in dc
laatste oorlogsjaren, vermoedelijk veelal ten ge
volge von ontploffing von mijnen op zee zijn
omgekomen, zonder dat ooit omtrent hun lot of
het lot van het vaartuig, waarop zij waren uit
gevaren, eenig bericht is vernomen, nog in geen
jaren een nieuw huwelijk sluiten. Op het be
staan in verschillende zeevisschersploalsen van
zoodanigen noodtoestand, welke uit zedelijk
oogpunt bedenkelijke gevolgen zou kunnen
medebrengen, werd de laatste maanden gewe
zen in adressen. Deze adressen heeft de Minis
ter van Justitie gesteld in handen der op 1 Oct.
1919 geïnstalleerde Staatscommissie-Kappeyne.
Het reeds eind November door deze commissie
aangeboden wetsontwerp heeft de Minister om-
gewijzigd overgenomen.
Door dc termijnen in de wet van 1855 ge
noemd, te bepalen op één jaar voor alle daar
genoemde gevallen, wordt het doel bereikt vun
een snelle voorziening.
Daar het ontwerp in een noodtoestand wil
voorzien, onthoudt de Minister zich van dc be
handeling der vraag, of niet ook bijv. bij rampen
van vliegtuigen overkomen, een korteren ter
mijn moet worden gesteld dan de artikelen 523,
526 en 549 B. W. eischen.
Uil d»> Per»
(tntiuipenlHK «if niet
In Het 'Vaderland komen enkele
militairen van naam op tegen het door den
gep. luit.-generaal Koolemans Beijnen ge
opperde denkbeeld om ons leger af te schaf
fen en te vervangen door een politieleger
van 's. 10,000 man.
O. m. zegt de gep. luit.-gen. C. D. H.
Schneider:
„Bijaldien er geen oorlogen n\cer le ver-
wachlenw aren, waartoe zou dan Engeland
blijkbaar meester van de vrije zee wonsr hen
ie blijven en zich daartoe voortdurend in
richten, waartoe zou Amerika 500 nieuwe
oorlogsschepen bouwen Laten wij lu-t er
kennen Nederland zou, bij afschuffing van
zijn krijgsmacht, een uitzondering maken,
het welvarende Nederiond, het Nederland
mef zijn roemrijke verleden 1"
Ten slotte geeft de schrijver als zijn ziens
wijze over legervorming het volgende
„In stede van afschaffing van het legrr,
behooren wij de geheele mannelijke bevol
king voor de verdediging van ons land ge
schikt te maken, waarmede reeds vroegtij
dig, en wel na don schoololichtigen leeftijd
bii wi'zc van vóóroefeningen moet aange
vangen worden Dit is alleszins mogelijk
en verdient ongetwijfeld, mede uit een ge
zondheidsoogpunt, alle aanbeveling. .Lr.ter,
vóór den 20-jarigen leeftijd, volgt de voor
bereiding' voor de militaire oefeningen, ge
volgd door een algemeenen dienstplicht met
eerste opkomst von enkele ma a-n den.
terwijl aan de opleiding van het kader be
paald meer zorg wordt besteed en dc keuze
van hen, die daarvoor in aanmerking wor
den gebracht, met de meeste zorg plaats
heeft. Talrijke, niet te langdurige herha
lingsoefeningen, welke bij zooveel mogelijke
localiseering der militie moeten plaöls heb
ben, dienen bij te dragen om bet .gekarde
te .onderhouden en zoowel dc krijgstucht als
den korpsgcest le bevorderen.
Ik houd mij ovcrtluigd, dot, vooral door
den korteren eersten oefeningstijd, een
streng toegepaste localiseering der militie
en het houden van veelvuldige korte her
halingsoefeningen, het mogelijk is in de toe
komst een leger te verkrijgen dot aan de
eischen, welke men daaraan moet kunnen
stellen, voldoet en den lust om te dienen
bevorderlijk zal zijn, terwijl de daartoe ver-
eischte geldelijke uitgaven nlsdnn niet lan
ger een bezwaar zullen uitmaken voor hen
diegeroepen worden hieromtrent te beslis-
©erlchlen
Nieuwjaarsreceptie ten II o v.e.
II. M de Koningin lieofl op den ecis'ten Januari
jl. zonder de eigenlijk gebruikelijke Nieuw
jaarsreceptie te houden, dc hooge autoriteiten
cn .dc in de Residentie aanwezige leden 'Ier
Hofhouding in de gelegenheid gesteld Hare
Majestict liünnc gclukwenscjien aan te bieden.
Z. K. IL dc Prins was daarbij tegenwoordig.
Op dc registers van geluk wcu&chhig. ten
Koninklijken Paleize neergelegd, werd druk
voor
MEfiMHT Ho. 4. TEIEPHOOH Ho. 304\
Foisrneert Cheques
opBinnen- enSuilenland.
Heeft uitgebreid Giro-verkeer J
gi tcekend, o. m. door dén Kroonprins \afl
Rjccjaknrta.
Veldpredikers en aolmoeze»'
n i e r s. Naar wij vernemen is met ingang
van 1 Januari aan den hoofdaalmoezenier
bij het leger te velde, aan den-veldprediker)
in algemeenen dienst, benevens aan de aal
moezeniers van het leger te velde en aan
de veldpredikers een eervol ontslag uit lunvc
ne betrekking als zoodanig verleend cnr
daarbij aan deze heeren den dank der Ko-|
ningin betuigd voor de in hunne betrekking!
tot de geestelijke verzorging bij het leger'
te velde bewezen diensten.
Tol secretaris van den Raad van Arbeidt
tc Tiol K benoemd mr. J. van Nes te Scheve-
pingen.
Alweer een bedank j e. De heei
V. van der Weide, S. D. A. P., heeft vooi.
zijn benoeming t< t wethouder bedankt.
De afcl. Wageningen van de S. D. A. P.
heelt besloten geen wefhouderszètel tc aan<
vaarden.
E c n o u \v a a r d i g r a a d s 1 i d. l)c soc.
dcm. raadsfractie in de genieepte Vlachtwcd-
de verzocht hl dc Dinsdag gehouden raads
vergadering, een onderzoek in te stellen naar
het haar ter oorè gekomen gerucht, dat het
raadslid, dc lieer J. M„ tc Vkiclitwcddo als
lid der levensmiddelen-commissie een vaatja
zachte zeep aan de distributie onttrokken ea
ten ciger. bale zou hebben aangewend. Onder,
instemming van den heer M. werd besloten1
door oen raadscommissie, door R. en W. aait-
te wijzen, oen onderzoek in tc stellen. De heojv
M. is soc. dom. raadslid, doelt door dc rands<«
fractie wegens diepgaand mecningsversehil
uitgeworpen Ken poging orn hem als lid der.,
partij tc royeeïen mislukte, omdat de lieer M,.
door do. hoogcrc partijleiding in liet gelü^
werd gesteld,
verkf idsraad.
In de, laatst gehouden vergadering van deru
Nijverheidsr-aad werden klachten behandeld"
over de' bij de N.U.M. geldende regeling dat
op dc aonvraag-formuiieren voor uitvoerver
gunningen naam .en adres van den geadres
seerde moeten worden vermeld. De Raad
meende, dat daardoor de buitenlandsche re»
lalies van fabrikanten aan hunne concurrent»
ten bekend konden worden, vooral, wanneer,,
zooals voorkomt, de aanvragen om advies
naai een commissie moeten worden gezond-
den, waarin concurrenten van den aanvrat
ger zitting hebben, en belast aan de Directie»
der N. U. M. le verzoeken de regeling tot
wijzigen.
In aansluiting, aan het in de vorige ven
gader.'-ng" behandelde over gebrek aan kan*-
toorpersoneel voor ifê nijverheid in ver handt
met de uitbreiding van openbare administrn»*
lies, werd de wenscheliikheid in het licht ge«-
steld om bij d.e begrooting aan te dringem
bij de .verschillende publieke diensten de ad<!
ministralie zooveel mogelijk te vereenvoudi
gen. In de eerste plaats werd de aandacht,
nog gevestigd, dat een minder ingewikkeld:
aangifte-systeem voor de diverse benamin»
(ren een groote besparing van arbeid em
kosten zoowel voor de belastingplichtigen^,
als ook voor den fiscus zelf zou kunnen me»
debrengen. Besloten werd zich dienaangaan
de tot deix Minister van Financiën te wem-
den. Het aan dien Minister verzonden schsij*.
ven luidt als volgt
De dilettant heeft na jaren tobben niet
meer veroverd, dan den grond onder zijn
voeten.
JUWELIER
Langestraat - Amersfoort
Roman door
ANNA WAIILENBERG.
33
Maar'bij et n van deze blikken bleven haar
oogen geopend. Zij had iets gezien dat haar
boeide. Op het dek, juist bij het laken, lag Ar
thurs hond tn in deze lag die van Inga. En ze
schenen daar niet bij toeval te liggen als een
soort begroeting of als een teeken van deelne
ming oJ sympathie. Zij Jagen daar rustig, alsof
zij recht hadden daar te liggen. Zij rustten in
elkaar, deze twee handen, zooals handen van
verlooiden eiliaixler .vinden,
Edit richtte zich haastig op, klaar"wakker3
door gemoedsbeweging nog bleeker dan eerst
en met een vragenden blik in haar oogen.
Arthur legde zijn arm om haar heen.
,.Ja, Edit," zei hij. „Inga en ik.... Inga blijft
voor altijd bij ons.''
Kr kwam geen woord over Edits lippen. Zij
drukte zich slechts tegen hem aan en verborg
haar gelaat aan zijn borst. En toen zij einde
lijk haar hoofd weer ophief, was het slechts
Om V.icli om Inga's hals te werpen en ook déar
haar gelaat te- verbergen. Daarfia zat zij
rechtop en beschouwde hen met van blijd
schap stralende oogen, zoodat het voor ieder
onmogelijk zou zijn om haar niet vriendelijk
toe 'te lachen.
Zij kuste hen. Zij streelde met haar vingers
herhaaldelijk hun wangen, als wilde zij er zich
van verzekeren dat het Werkelijkheid was en
geen droom, en een paar onduidelijke woor
den fluisterende, zonk zij weer in liaar kussens
terug. Maar haar oogen stonden steeds open
-al? vergroot, en het lachje van stralend geluk
verliet haar gelaat niet.
„Nu geloof ik dat ik weer beter zal worden,
zei ze.
En werkelijk leek het of er een wonder was
gebeurd. Haar krachten kwamen sneller dan
anders terug na de. nachtelijke aanvallen.
Na een paar uur reeds stond zij op en
kleedde zich. 's Middags zat zij mee aan tafel,
en daarna ging zij met de anderen mee naar
het salon om met hen bij den haard te zitten.
Zij had zich altijd kunnen indenken in het
geluk van wie zij liefhad, als in haar eigen, en
het geluk, waarvan zij nu meende dat Arthur
en Inga het gevonden hadden, gaf haar nieuw
leven. Vol van een geestdrift, die bij haar na
tuur hoorde, jmaax di®-onder liaai^ .ziekte in
4oh laatslen tijd geleden had, begon zij de heer
lijkste en meest fantastische lucjitlcastéelen tc
bouwen voor hen allen, terwijl de groote
vreugde haar gezicht opklaarde cn het een
schijn yan verheerlijking verleende.
Inga had zich beangst gemaakt haar rol niet
goed te zullen kunnen spelen, maar ontdekte
spoedig dat zij hiervoor niet bevreesd behoef
de'te zijn. Zij behoefde nauwelijks een woord
te zeggen, het was genoeg als zij maar ant
woordde met een glimlach. Edit vroeg niets,
zoo verdiept was zij in het bouwen van haar
luchtkastcelen, waarbij zij flink hulp kreeg van
Arthur.. ITet was^hem een genoegen haar fan
tasie met nieuwe bijzonderheden te verrijken.
Zij spraken over rei/en in het buitenland. Zij
spraken over het tehuis van luin jeugd in Lund,
met uien mooien boomgaard, zooals er geen
tweede in de wereld was, en over het ouder-
wetsche woonhuis, dat sedert een paar ineiiv
schep levens in hun bezit was geweest. f*
Er waren nog een paar on verhuurde kamers,
die zij voor zich konden inrichten, en waar zij.
konden intrekken op dc hecir- en terugrei?,
wanneer zij hun tochten zouden maken. Zij
spraken over de familiestukken, die zij Inga
zouden toonen, over oude tradities, waarin zij
haar zouden inwijden.
Edit leefde niet meer in de schaduw van
ziekte en dood. Deze waren vergeten en ver
dwenen. Zij had weer een toekomst. En Arthur
scheen, evenals zij, te vergeten. Ilij leefde,
evenals zij, in de luchtkasteelen der toekomst.
En terwijl hij geheel opging in zijn plannen,
legde hij zijn arm vertrouwelijk om de leu
ning van Inga's stoel.
Het was zulk een natuurlijke en eclit vriend
schappelijke beweging dat Inga zich niet te
ruggetrokken zou hebben, al§ alles lusschen hen
geweest was als vroeger. Maar nu trok zij zich
terug en gevoelde een' zekere strakheid over
haar gelaat komen.
Deed hij het in gedachte of behoorde bet
ook lot de vertooning?
Oj) hetzelfde oogenblik echter schrikte zij
Zou Edit het gezien hebben? Maar toen zij naar
Edit zag, kon zij geen verandering op haar ge
laar bcspreuren. Zij had niets gezien of begre
pen.
En hoe zou zij het ook kunnen begrijpen?
De kracht die over Edit gekomen was door
■hare blijdschap, had echter haar grens en zij
naderde die snel. Ifaar hoofd zonk steeds die
per terug in de kussens. Haar handen rustten
slap op (ie armleuning, en hoewel zij liet hoofd-
ontkennend schudde toen Arthur haar vroeg-
of zij vermoeid was, moest zij tóch eindelijk
toegeven dat zij liet niet meer uithouden, kon.
Vergezeld door dc anderen, ging zij lang
zaam naar haar kamer, maai wilde volstrekt
niet dat Inga haar verder hielp. Dat was bel
werk van Sofie, en niemand deed liet beter.
„En overigens", zei ze met lachenden blik
van den een naar de andere ziende, „denk je
dat ik zoo egoïstisch ben dat ik je hier v bil
houden?"
Bij de deur stond zij stil, en wendde zich
tot hen.
JJa' is nog iets, wat ik je zeggen moei,' zei
ze. „Zie je, Arthur, je hebt nic iets geleerd,
waarana ik vroeger nooit dacht. .Tc hebt mc
leeren bidden.'' Zij zweeg met een verleg.-»
en vragenden blik, alsof zij zich voorbereidde
op twijfel van hunne zijde. Maar toen ging zij
voort:
„Want icdcren avond, wanneer ik mij ter
ruste begaf, heb ik gebeden. Somtijds lot Hem,
die alles om ons heen bestuurt, en soms heb
ik gebeden tot de machtige geesten, die mi^
schicii tocz'cn en liooreii, iiefzij wij hier o.p d«r
aarde «f in dc droomwereld of in dc wereld
achter dc (1 roomverèfd verkeeren. Weet jij*
wat ik soms gebeden heb? Ja, om het grooté.
gelul: dal je nu bobt verkregen. Is bet geeir
wonder, Inga? Zeg, Arthur, zou men niet ge-
looven aan een goed en almachtig God, wam
neer zulk e.-n gebed wordt verhoord? ZegT
„Ja, daarin hel) je gelijk."
En bij lachte haar toe, warm en vroolijk.
Maar nu bëhóef ik niet meer te bjddeaH,
zei ze. „Vanavond, wanneer ik mijn hoofd op
bot klissen leg, zal ik mijn best doen spoedig
tc - japen. Neen, niet terstond! Eerst moet iV
danken; wanneer ons gebed verboord is moet
•men voor liet goede dat men ontvangen beeft,
danken.
En zich mot de handen aan de deur stou*
tiende,, overschreed zij-den drempel, zonden,
baar blik van hen af tc wenden, met ooger*
die straalden v ui geluk en die zij nog meen
den tc zien., nadat zij ^erdwenen was.
Zij gingcii' xrunen terug uit de kamer, eenig*
worn den wiedende over Edits tor -land. Mitat
toen ging Edit naar dc hal.
„Ga je?" vroeg hij.
„Ja, ik moet nog een brief schrijven".
Zij greep het eerste bet beste voorwendsel
aan dat zij kon bedenken.
„Je wiit alleen zijn/' zei hij, terwijl hij naast
baar bleef loopen. bin daar zij niet antwoord»
do legde Ilij zijn hand op haar arm, zoodh»
zij wel moest blijven su«?m.
„Kost hot.je zooveel moeite?" j
»,J«V zei ze cn zog naar hem.op met een uit
drukking, alsof het haar een verlichting v;a»
hem dit anirzoord te geven.
'Wordt ve.rvnlödL
