„DE EEMLANDER"
BUITEN LAN D_
mmw» ;r;
PUIS Dü IMIfHlIlll r,
FEUILLETON.
De groote Liefde.
K' V 18e Jaargang Ne. 166
per po6'. f per week (met pratis verzeker ng
legert oagelukkca) 0J3*. *iiondcilykc nummert
1 0.05.
HOOFDREDACTEUR: M,. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF Co
BUREAU: ARNHEMSCHE POCRTWAL hopk urRocHrscmisr».
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Vrijdag 9 Januari 1920
bewijsnummer, elke icgol meer 0.20, cliensta.mbio»
dingen l - 5 1 egels 0.50. Voor handel cn bedrijf
bestaan zeet vooidcckgc bepalingen fol hel herhaald
advcrlcctcn bij abonnement. licnc ciiculaire,
bevattende de voorwaarden wordt op aanvraag
toegezonden. Bewijsnummers 5 cent.
Politiek Overzicht
Voor de ratificatie van het vredesverdrag
van Versailles is nu alles in het reine. Alle
bezwaren zijn uit den weg geruimd en er is
aangekondigd, dat de onderteekening van
hot protokol, dat het nederleggen van de
ratificatie-oorkonden op de voor hunne be
waring bestemde plaats moet constateeren,
vast en zeker in den namiddag van 10 Ja
nuari zal geschieden. Nu die zekerheid is
verkregen, kan de belangstelling zich naar
andere zaken wenden. Het is nog slechts
een deel van den vredesarbeid, die met het
tot stand komen van den viede met Duitsch-
land is volbracht. Veel blijft er nog te doen
over.
Daarvoor zal in de volgende week in Pe
dis eene vergadering van staatslieden bij
eenkomen zoo talrijk als er sints de onder
tekening van het Duitsche verdrag op 28
Juni niet bijeen is geweest. Onder de zaken,
die te berde zullen komen, staan bovenaan,
het Hongaarsche vredesverdrag, het Turk-
sche vredesverdrag, de Adriatische kwestie.
Rusland. Dit zijn allen zaken, die de volle
aandacht waard zijn. Voor 't oogenblik
schijnt de Turksche kwestie hel meest een
onderwerp van strijd te zijn.
De Italiaansche en de Fransche pers hou
den zich uitvoerig bezig met de mogelijkhe
den, die 2ich in deze zaak voordoen. Van
hel Italiaansche standpunt uit wordt het
vraagstuk bekekekn in een correspondentie
van de Corriere della Sera uit Konstantino-
pel. Daarin wordt gezegd, dat de bij de op
lossing van de Turksche kwestie bijzonder
geïnteresseerde staten. Engeland, Frankrijk
en Griekenland, steunende op een Fiansch-
Engelsche overeenkomst, de taktiek voor
slaan door partieele oplossingen vooruit te
loopen op het vredesverdrag met Turkije.
Griekenland koloniseert stelselmatig het
vilajet Aidin. De Grieksche commissaris in
Smyrna verbiedt evenals de Fransche in
Adana de verkiezingen voor het Turksche
parlement. Engeland wijdt zich inmiddels
aan de teak, de Turksche nationale beweging
politiek en militair onder den duim te hou-»
den.
"~~De vooruitzichten van deze beweging
schijnen, naar deze Italiaansche» bron te
oordeelen, zeer gedaald te ziin. Frankrijk en
Engeland hebben wel een militair optreden
tegen Mustafa Kemal Pacha vermeden,
maar hebben alle hulpmiddelen, waarop
zijne ü>acht steunde, onderbonden. Het ge
lukte hun daarmee een toestand te verkrij
gen, die hen toestaat het lot van Turkije
naar eigen goedvinden te bepalen. De Porte
heeft het gewicht begrepen van de overeen
stemming, waartoe de beide mededingers
gekomen zijn, en heeft zich afgewend van
de nationalisten.
Tot zoover de Raliaansche voorstelling.
Zij gaat uit van de onderstelling, dat Frank
rijk en Engeland thans gemeenschappelijk
werken. Daarmee strookt echter geenszins de
alles behalve welwillende beoordeeling, die
de Engelsche voorstellen tot oplossing van
de Turksche kwestie vinden in de Fransche
pers. De oplossing, die den oppersten raad
door Engeland is voorgelegd, wordt ge
zegd de volgende punten te omvatten: Kon-
stantinopel en de zeestraten worden geïn-
ternationaKsi ?rd en onder een Fransch-En-
gelsch protectoraat geplaatst. De zetel van
de Turksche regeering wordt naar Klein-
Azië verlegd. De sultan wordt als hoofd van
de mohammedanen erkend en Konstantino
pel blijft in naam hoofdstad van den islam.
De Parijsche bladen bespreken zonder
uitzondering dit plan in afkeurenden zin.
Het Journal vindt van alle combinatiën die
van de overplaatsing van den kalif naar Azië
de minst geschikte. Het zou geheel verkeerd
zijn in Konstantinopel een régime te willen
oprichten, dat zelfs in Tanger niet is kunnen
slagen. De Echo de Parijs vraagt door
wien men Turkije in Konstantinopel wil ver
vangen. Toch zeker niet door de Bulgaren
en evenmin door de Grieken! Waarschijnlijk j
zal men in Konstantinopel een soort staat
inrichten naar het mode) van den volken
bond met een Zwitserschen of Belgischen
president; maar dan is te verwachten, dat
in werkelijkheid Engeland in Konstantinopel
zal regeeren. Ook de Temps verklaart
zich tegen een afscheiding van regeeving
en kalifaat en zegt, dat de regeering, als zij
naar Angora, Konia of Broessa wordt ver
legd, iederen invloed op Konstantinopel
moet verliezen. Geheel onmogelijk is een
oplossing, die de regeering naar Azië zendt
en den sultan als godsdienstig hoofd in,
Konstantinopel laat, want de godsdienstige
mocht van de sultan berust op zijn politie-
ken invloed. Gescheiden van zijne regee
ring, heeft de sultan geen macht; geschei
den van den sultan, is de regeering een
lichaam zonder hoofd. Als bijzonder gevaar
lijk beschouwt de Temps deze oplossing voor
de belangen van Frankrijk in Syrië en
Cilicië.
Uit deze beschouwingen blijkt, dat de
door Italië onderstelde overeenstemming
tusschen Engeland en Frankrijk in werke
lijkheid niet aanwezig is. De tijd zal moeten
leeren of de besprekingen, die weldra zul
len aanvangen in Parijs en waarvan de in
Londen tusschen Nitti en Scialoja met de
hoofden der Engelsche regeering gevoerde
overleggingen het voorspel vormen, tot deze
overeenstemming zullen leiden.
Bnitenlanflsche BerichH.ii
P a r ij sr 8 Ja n. (N. T. A. Draadloos uit
Lyon). De plechtigheid van de uitwisseling
der ratificatie-besluiten is officieel op Zater
dagmiddag vastgesteld.
P a r ij s, 7 Jan. (N. T. A. Draadloos van
Lyon). De Duitsche commissie von Simson
en de commissie Lerond kwemen heden bij
een. Men besprak ondergeschikte punten,
waarvan het voornaamste is de rechtspositie
der bezette gebieden, in het bizonder Öp-
per-Silezië.
Een andere commissie van deskundigen
zal eveneens bijeenkomen; zij zal van geal
lieerde zijde door Hammerer, van Duitsche
zijde door graaf Lerchenfeld worden gepre
sideerd.
Het is niet onmogelijk, dat de ondertee
kening van het protocol en de uitwisseling
der ratificaties nog Zaterdag zal plaats vin
den, maar waarschijnlijker is, dat de plech
tigheid Maandag zal plaats hebben.
P a r ij s, 7 Jan. (N. T. A. Draadloos van
Lyon). Het is niet waarschijnlijk, dat de geal
lieerden schriftelijk zullen antwoorden op
het memorandum (aide-mémoire), waarin de
Duitsche afvaardiging de tegenwerpingen
samenvatte naar aanleiding van het op I
Nov.. 1919 opgestelde protocol. Deze aide-
mémoire schijnt inderdaad niet bestemd te
zijn om nieuwe besprekingen, die overbodig
zouden zijn, in te leiden, maar alleen om op
duurzame wiize den zin vast te leggen van
de argumenten, mondeling door de Duitsche
delegatie aangevoerd.
Parijs, 7 Jan. (RDe besprekingen
met de Duitschers over «Ie rechtsbedeeling
in de bezette gebieden zullen waarschijnlijk
nog eenige da«?en aanhouden. De uitwisse
ling van de ratification zal waarschijnlijk uit
gesteld worden tot het begin van de vol
gende week.
De opperste raad vergaderde heden niet,
omdat Sir Eyre Crowe lijdt aan influenza.
P a r ij s, 7 Ja n. (N. T. A. Draadloos van
Lyon). Vanochtend is de Hongaarsche vre-
desafvaardiging te Parijs aangekomen. Zij
bestaat uit graat' Albert Apponyi (president),
de commissarissen-generaal graal Paul
Teleki, graaf Etienne Bethlem, Michael
Popovics, baron Guillaume de Lers, graaf
Ladislas Somssichde commissarissen
Tibor Kalloy, graaf E. Csaki, baron Baltha-
sar de Lang, Emil Hannek, Louis Wnlkó en
Richard Bartha. De deskundigen zijn: Tibor
de Soitevsky, E. de Jormay en Laurent
Hegedus. Dertien secretarissen, zes steno-
dactylografen, vier boden en acht en twintig
andeie personen vergezellen de delegatie.
P a r ij s, 7 Jan. (N. T. A. Draadloos uit
Lyon). Heden zal in het ministerie van bui-
tenlandsche zaken, onder voorzitterschap
van Ignace, onder-stao'ssecretaris van jus
titie, de intergeallieerde militaire commissie
bijeenkomen, die balast is met de regeling
van de maatregelen tot uitlevering van de
Duitschers, die zich schuldig gemaakt heb
ben aan misdrijven tegen het volkenrecht.
Deze commissie zal ook de verdeeling van
de beschuldigden over de verschillende
militaire rechtbanken van elke naiie rege
len.
Met de lijsten der beklaagden is men thans
gereedgekomen.
B e r 1 ii n, 7 Jan. (W. B.) De rijkspFesi-
dent aanvaardde heden in 't bijzijn ven
rijkskanselier Bauer en de ministers Schiffer
en Mayer 't presidium van het Rijksverbond
van Duitsche industrie. De bondsvoorzitter
dL Sorge verzocht den rijkspresident ol zijn
invloed te doen gelden, opdat in 't nieuwe
jaar een eensgezinde en krachtige productie-
politiek zou worden gevoerd. Hij voegde er
aan toe, dat men zijn woorden niet zóó op
moest vatten, dat hij de hoop opgaf en ge
brek aan wil. tot medehelpen constateerde.
De rijksminister antwoordde o.a.: Boven
aan staat tegenwoordig de vervulling der
levensbehoeften van 't Duitsche volk. De
regeering is besloten tegen elke ongerecht
vaardigde weigering om te arbeiden in 't
belang der gemeenschap en in 't belang
der werknemers zelf op te treden. Ander
zijds stelt zij zich eveneens tot taak aan
gerechtvaardigde eischen der werknemers
.derwijze tegemoet te komen, dot de volle
ontwikkeling der productie tot haar recht
komt. Maar voordat het weer in orde is met
onze ontredderde financiën, kan de produc
tie niet tot volle ontwikkeling komen. De
toestand der Duitsche geldmiddelen eisc'nt
imperatief ingrijpende maatregelen.
B e r 1 ij n, 8 Jan. (W. Bln de kringen
van de Fiansche indusjvieelen komt men,
volgens de Vossische Ztg., met kracht op
voor de candidatuur van Loucheur voor den
gezantschapspost te Berlijn. Deze kringen
gaan uit van de opvatting, dat hel beter is
in Berlijn een met economische kwestiën
goed vertrouwden deskundige te hebben
dan een diplomaat.
P a r ij s, 8 J a n. (N. T. A. Draadloos van
Lvon). De dagbladen beschouwen het als
zeker, dat de parlementaire groepen de
candidatuur van Clemenceau voor het presi
dentschap der republiek zullen goedkeuren.
Men is in de Kamer van meening, dat ^Cle
menceau bij eerste stemming met meer dan
700 stemmen zal worden gekozen-.
Londen. 8 Jan. (N. T. A. Draadloos
uit Carnarvon). Winston Churchill en de le
den van den le^er-raad hebben hun opwach
ting gemaakt bij den eersten minister, om
hem de ster voor 1914'15 van de Britsche
oorlogsmedaille en de overwinninesmedallle
te overhandigen, met goedkeuring van den
koning. De plechtigheid die niet publiek
was. duurde slechts enkele minuten; de toe
spraken van Winston Churchill bij het over
handigen der onderscheidingen en van den
premier waren niet van offirieelen aard.
Londen, 8 Jan. (N. T. A. Draadloos
van Carnarvon.) De Italiaansche minister van
buitenlandsche zaken Scialoja heeft in een
persgesprek de beste verwachtingen uitge
drukt voor een spoedige oplossing vnn de
Fiume-kwestie en vnn de andere zaken, die
Italië interesseeren in de Adriatische en de
Middellondsche zee. In de voorbereidende
discussiën te Londen is men niet op be
zworen gestuit; maar natuurlijk is ook de te
genwoordigheid van Frankrijk in de raad
kamer noodig om deze zaken verder te bren-
gen.
Londen, 8 Jan. (R.) Lie]d George is
heden, vergezeld van Curzon en Bolfour, als
mede van Nitti en Scialoja, naar Parijs ver
trokken.
P a r ij s 8 Jan. (N. T. A. Draadloos vnn
Toulon). De Servische gezant te Parijs Ves-
nitsj zal binnen kort uit Frankrijk vertrek
ken, om zich naar zijn land te begeven Hij
zal in Cannes zich aan boord begeven van
de to p r'oboot Bamboro.
Londen, 7 Jan. (R.) De vergadering
van spoorwegmannen, die vanmorgen werd
gehouden, is uitgesteld tot morgen. Er werd
nog geen besluit genomen, doch de leider
Thomas verklaart, dat de moties van ver
schillende afdeelingen met een verplette
rende meerderheid zich uitspreken tegen de
aanvaarding der schikkingen, voorgesteld
door de leiders.
Londen, 8 Jan. (N. T. A. Draadloos
van Carnorvan). De r cdèlegeerden vnn de
verschillende afdeelin-jgn der nationale
unie van spoorwegmannen zijn in conferen
tie bijeen om de voorstellen van de regee
ring betreffende de nieuwe loonschaal te
overwegen. De secretaris van het hoofdbe
stuur Thomas beval met grooten nadruk de
aanneming van de voorstellen der regeering
aan. Een groot aantal gedelegeerden is ech
ter gestemd voor staking van de onderhan
delingen met de regeering, om betere voor
waarden te bedingen. De conferentie zal
morgen een besluit nemen.
Londen, 8 Jan. (R.) De Times bericht
uit Dublin, dot Sir Joseph Byrne, de in
specteur-generaal van het koninklijke ler-
sche politiekorps, plotseling ontslagen is.
Elf politiesoldnten sloegen een aanval terug
van gewapende en gemaskerde mannen op
de politiekazerne te Drumlish, graafschap
Longford. De aanvallers gebruiken bommen
en hakten .boomen om om wegen te ver-
speiren.
Gemaskerde mannen, die met revolvers
gewapend waren, deden een inval in het
postkantoor te Camberwell. Het hoofd van
het kontoor, een vrouw, viel een der man
nen aan maar werd met een ijzeren staaf
neergeveld. De roovers ontkwamen met 100
pond sterling.
Weenen, 8 Jan. (W. B.) In de finan-
cteele commissie der Nat. Verg. constateer
de staatskanselier dr. Renner, dot de regee
ring inzake de grondwetsherziening alleen
streeft naar het tot stand komen van een
bondsconstitutie, die de betrekkelijke zelf
standigheid des rijks en de taak der geheele
regeering met elkoar in overeenstemming
zal brengen. Op den grondslag van een
coalitie-program is een ontw^p opgest'eld,
waarover thans met de landsregeeringen
besprekingen worden gehouden.
Staatssecretaris van financiën Reisch be
sprak de financieele vraagstukken, met name
de noodzakelijkheid van het in overeen
stemming brengen der nationale prijzen
met die van de wereldmarkt om de valuta
te verbeteren, alsmede de noodzakelijkheid
van zeer spoedige hulp der Entente.
De besprekingen nopens het tabaksmono-
politie zijn in vollen gang en hij hoopt bin
nen enkele weken een voorschot van 30
millioen Holl. guldens te ontvangen.
De oorzaken van het toenemen der bank-
biljettencirculatie, die op 23 Dec. 13-023
millioen bedroeg, waren in de eerste plaotj'
in de vertraging der ratificatie van het vre<
desverdrag en het uitblijven der Entcnlc*
credieten gelegen.
Binnenkort zal Reisch machtiging vragen
tot het uitschrijven van een leening op lan*
gen termijn, waarvoor de omstandigheden'
tot dusver nog niet gunstig weren.
Weenen, 7 Jan. (W. B.) In de hoofd
commissie von de nationöle vergadering
verklaarde staatskanselier Renner, dat hij I
na zijne Parijsche reis kan hopen, dot het
voornaamste von 't geen noodig was voor,
Oostenrijks bestaan op economisch en fi-'
nancieel gebied zou worden verzekerd. Wat
het moreele herstel van Oostenrijk betreft
is de reis naar Parijs een bepaald succes
geweest. De regeering is voornemens op
den ingeslagen weg voort te gaan en do
verbinding met den oppersten raad blijvend
te handhaven.
Van bijzonder gewicht is het natuurlijk
met de naburige staten in goede betrekkin*
gen te komen. Daarvoor gaan de leden dcC
iègeering naar Prang; ook met Belgrado zijn
economische onderhandelingen aange*
knoopt.
Budapest, 7 Jon. (Korr. Bur.) Frie-
drich, minister van oorlog, verklaarde aart
een vertegenwoordiger van het Heng. Corn
Bur.: Wij weten niet precies hoeveel divi
sies Hongarije na het sluhen van het vre«
desverdra^g gelaten zullen worden. Nochtans
organiseer en wij binnen het kader der ver
moedelijke grenzen een nationaal leger om
de orde in 't land te verzekeren en ons to
kunnen verdedigen tegen een eventueel?/
buitenlondschen bolsjewistischen aanval.
Londen, 8 Jan. (N. T. A Draadloos
van Carnarvon). O'Grody's zending naar
Kopenhagen heeft reeds het resultaat opge
leverd, dat een schikking is getroffen om
deze week over Finland een hoeveelheid
warme hleeren, voedsel en geneesmiddelen
naar de Britsche onderdanen in Rusland to
verzenden. Een gedeelte daarvan zal aan de
Fransche en Italiaansche gevangenen wor
den afgestaan.
O'Grady hervat eveneens zijn onderhan
delingen met Litwinof over de hoofdkwes
tie: de uitwisseling der krijgsgevangenen ett
geïnterneerde personen.
De vertegenwoordiger der sovjet heeft
blijkbaar uitgebreider volmachten ontvan
gen dan hij bij het begin der besprekingen
had. Ook die van O'Grady zijn uitgebreid,
zoodat hij thans kan onderhandelen over de
Fransche en andgre onderdanen in sovjet-
Rusland.
Nu de besprekingen zijn hervat, zullen
waarschijnlijk de voorwaarden vastgesteld,
waarop onder de auspiciën van het Roode
Kruis medicijnen naar sovjet-Rusland ge»
zonden zullen kunnen worden.
Parijs, 7 J a n. (N. T. A. Draadloos van
Lyon). Emir Faycal zal heden Parijs verla
ten om naar Syrië terug te keeren. Het
hoofd der muzelmannen scheept zich aan
boord van een Fransch vaartuig in. Over
de onderhandelingen, die plaats hadden,
licht de Petit Parisien volgenderwijze in:
De besprekingen werden in vriendschappe-
lijken geest gevoerd. De samenwerking tus
schen Frankrijk en de bestuurders van Da
mascus, Aleppo en andere, voor het mee-
rendeel door Arabieren bewoonde steden*
is ter sprake gebracht. Zij komen in den
indirecten invloedssfeer te staan van Frank
rijk, zooals die is aangegeven in de Fransch-
Engelsche conventie van 1917, bevestigd en
nader omschreven in 1918. Zoo Frankrijk
deze gebieden al niet bezet, denkt het er
niettemin de orde te handhaven door delf
plaatselijken autoriteiten stem te verleeneifc
Faycal 2al den loyalen bijstand, die troi**
wens onontbeerlijk is, aanvaarden. Binnen
Waat is het geloof E^r. vaste grond
der dingen, die men hoopt.
Roman door
ANNA WAHLENBERG.
•°»8
Een ge-voel van vernedering kwam over
haar. Wilde hij op deze wijze haar zeggen
tint de Overeenkomst tusschen hen teifiet ge-
flann was? Was hij bang dat /ij het anders niet
begrijpen zou? Was hij bang dat zij berouw
tzoii hebben over haar afwijzende houding,
dien avond vóór Edits dood? Hij moest zich
itoeli verheugen over deze houding want het
!$of ,hem een geldige reden om zich terug te
.IrekUcn. liet was immers terwille van Edit dat
luj zijn voorstel gedaan had. Wat hem/elven
betrof, wilde hij zeker hover vrij zijn en het
jvas een geluk voor hem dat zijn zuster zoo
spoedig was heengegaan en er een einde was
gekomen aan een vertooning, die voor haar
ïwerd opgevoerd.
Sofic had de deur van Rennsburgs kamer op
een kier laten st-oan en nu hoorde zij voetstap
pen naderen. Misschien zou zij, wanneer zij
.wegging, de deur zoo open laten staan dat
Arthur in de bibliotheek kon zien? Inga boog
rich over haar boeken. Als hij haar zag, moest
bij haar niet verrassen terwijl zij met iets an
ders bezig was. En terwijl juffrouw Sofie haar
froorbij liep, schreef zij ijverig haar aanteekc-
ijiigoi» Maar toen weer alleen lei
lïaar pen neer en steunde haar voorhoofd met
de hand.
Zij dacht, zooals zoo dikwijls reeds, aan zijn
vraag op dien tfvonö; 0f zij niet geloofde dat
zij behoefte aan elkander zouden krijgen. Hij
had in oprechtheid gesproken toen hij dat deed
en waar was hij ook geweest. Hij wenschte
dat zij iets voor elkander konden zijn en hij
\s;as een eerlijk man. Zijn eer had hem verbo
den haar een voorstel te doen zonder hUn ver
bond als echt te beschouwen. In het andere ge
val zou het immers een vernedering "voor liaar
zijn geweest, en Arthur Rennsburg w:as geen
man die een vrouw vernederen kon. Maar nu
was hij vrij van iedere verplichting jegens
haar. £ij had hem zelve vrjj gemaakt door zijp
aanbod af te wijzen, en door haar te ontwij
ken toonde hij haar op de béste.en duidelijk
ste wijze dat hij hun verhouding aldus opnam.
Hij behoefde echter niet bevreesd te zijn
dat /ij hem niet zou hegrijpen. Geen stap zou
zij doen om zich bij hem in te dringen. Trou
wens was het zoowel zijn- als haar wenseh,
dat het onnatuurlijke in hun verhouding opge
heven zou worden.
Met een krachtige poging om zich te dwin
gen® nam zij de pen weer op en besloot zich in
haar arbeid te verdiepen, in plaats van toe te
geven aan opwindende gedachten .Maar na
eenige seconden had zij er zich toch weer in
verdiept en haar hand rustte opnieuw. Keer
op keer deed zij een poging zonder beter resul
taat en ten slotte pakte zij ongeduldig haar
boeken bij elkaar.
Zoolang als zij wist dat hij daarbinnen ach
ter de gesloten deur zat, kon zij zich van deze
gedachten niet losmaken en verwachtte zij
dat hij ondanks alles uit de kamer zou komen
en vóór haar zou staan. Neen, vandaag vlotte
het niët met werk» jii jt/rnj? zua aa
been Maar op "weg naar de hal moest zij blij
ven stilstaan, want haar blik werd getroffen
floor een groot portret van Edit, dat op een
antieke kast stond tusschen een paar boeken
kasten, en het was haar oi de zachte oogen
van het portret haar aankeken met een verwij
lenden blik.
„Inga, je hebt me bedrogen", schenen zij
te zeggen. ,,.Tc hebt beloofd mijn lieven, bemin
den broer te redden uit zijn groote eenzaam
heid, maar je houdt je belofte niet".
„Hoe kan ik dat?'' vroeg Inga aan de ver
wijtende oogen. ..Hij wil immers niet dat >k
het doe; hij ontwijkt mij".
En zij wendde haar gelaat af en haastte zich
weg. Maar in de avonduren en ook in den
droom vervolgden haar de verwijtende oogen
van het portret- Zij zeiden haar'dat zij op de
een of andere manier een middel moest zoeken
om Arthur te redden uit zijn groote verlaten
heid. Het was plicht zulk een reden te vinden.
Nu Edit niet meer bij hem was om hem te
helpen en te troosten, moest Inga zich in haai1
plaats stellen.
Den dag daarop, toen zij in de hal haar
mantel uittftfk, bemerkte zij dat de maaltijd
nog niet afgeloopen was. Zij hoorde Sofie in
de zaal de borden omruilen.
Goddank, nu kon Arthur haar niet ontko
men, wanneer hij door. de bibliotheek naar
zijn kamer ging. Juffrouw Sofie had gezegd
dat hij daar nooit meer zat- Er brandde daar
geen kachel, en zijn koffie gebruikte hij in de
eetkamer.
Inga haastte zich naar haar boekenkasten,
nam <Ie boeken die ze noodig had er uit en leg
de ze met haar papieren op de groote tafel,
maar alles met zulk een omzichtigheid d£t
"nL-XTil"*^ if- ic- vi Hrt"'1
dringen. Hij zou anders .onraad kunnen be
speuren en door de hal raar het kantoor gaan.
Haar verwachting om hem te zien werd niet
verijdeld. Na eenige minuten kraakte de deur
van de zaal. en daar stond hij in de deurope
ning met een zeer verrast gelaat. Hij was zoo
verwonderd dat hij even draalde voordat hij
haar begroette.
„Nu al aan het wérk," jci hij. „Zoo gauw
al?'
„Wij aten van middag vroeg en ik verlang
de naar hier, naar de bibliotheek".
„Werkelijk?"
En alsof haar woorden hem troffen, ging hij
zitten in een stoel naast den hare.
„Ja," zC'i ze ..het is niet aangenaam in het
pension, was het tenminste vroeger niet. En
het schijnt dat de anderen er ook zoo over
denken. Voor mij kan het nooit een recht te
huis worden, nadat ik hier heb gewoond."
Hij zag haar vragend en wantrouwend aan
en wist niet wat hij ervan dónken moest. Daar
zat zij en sprak van haar verlangen naar dit
huis, en eenige dagen geleden had zij zich ge
uit op een manier, die van iets heel anders ge
tuigde. Hij zocht naar een verklaring.
„Je bent als een poes," zei hij glimlachend.
,.Die verlangt ook naar het huis, dat het hare
geweest is".
Zij glimlachte ook.
„Neen, Arthur, ik heb niets van een poes, die
naar het huis verlangt; ik. verlang ook naar
de menschen hier".
En plotseling werden hare oogen groot en
ernstig.
„Ik verlangde naar jou, Arthur!'' zci ze.
Er was niet dc minste behaagzucht in haar
stem, eerder een zekere schuwheid, alsof zij
bang was dat hij dc woordcr *J»«lerfc zou op*
f.-cJ - ryV-—1m.-..
„Naar mij?" riep hij uit zonder haar te he*
grijpen
„Ja, ik heb het gevoeld in de laatste dagelV
toen ik hier 's middags zat en bij mijzelvd
vroeg of je niet zoudt komen .Door dien twij-4
fel kon ik niet recht op streek komen met mijn;
werk. Eerst dacht ik natuurlijk dat je gc«ï
tijd hadt. Je werdt opgehouden op je kantoor
en hadt gewichtige zaken. Maar toen ik wis!
dat je hier in je eigen kamer zat, had ik er)
geen vrede mee. En gister, toen juffrouw Sofic i
bij je binnen ging, terwijl ik hier zat, hoorde,
ik je stem. Ik zat hier en verlangde naar je, J
maar je wilde mij niet zien".
„Ik was er niet zeker van of jij mij woa
zien." I
„Och waarom zou ilc dat niet willen?" riep
zij met ongeduld uit. „Als je eens wist hoeJ
boos ik op je was! Ik dacht dat je onvriende*
lijk en onbeleefd was, en ik was van plan
uren in de bibliotheek te veranderen, zoodat iKi
hier nooit meer in den namiddag behoefde tC(
komen. Maar ik kon het niet doen. Ilc zou er
geen vrede mee gehad hebben, ik gevoelde daf]
ik je eerst spreken moest."
Wat zij eigenlijk had willen zeggen, zei
niet. Zij wendde haar blikken van hem af, en
keek op haar papieren, -waarop zij allerlei'
strepen en cijfers en onbestemde figuren bc--'
gon te trekken. I]
Rennsburg wachtte. J
„Nu," vroeg hij na eenige oogenblikkctv,
„waarover wilde je met mij spreken?"- A
Toen zag zij haastig op, en haar wang©*'
werden hooger gekleurd.
(Wordt vervolgdi-
