"Vo'ïr0 AMERSFOORTSCH DAGBLAD „DE EEMLANDER" Geldersche Credietvereeniging B.V. Middenstands Credietuank JDe Stem van Frankrijk. TWEEDE BLAD. Arbeidsloon. Fa. KLAAS BAV1NG (Joh. Schui). alle maten voorhanden. ARNHEM. Opgericht 1886, Gestort Kapitaal f 10.900.000 Reserven4.400.000 Verricht alle bankzaken. WILLEM GROENHUIZEN I Pnrfi I Zilver 4 'I PI! I Alpaca I i 8 BINNENLAND Amersfoort en Omstreken. [mum Ho. 4. THEPHOOM Nu 304 Fourneert Cheques FEUILLETON. De ar.M.ejte rn&gê verouderd zijn, moge Wt ve/rcveg dü iïtïdafe) genreen ecfa on juiste en ongewenschte partijgroepeering^ veroorzaken, zij gluurt toch telk-ens weer om' pet hoekje. De leiders van de partijen, die yle antithese gaarne zien gehandhaafd, heb been jeene groote virtuositeit in het verzin ken t-an leuzen en „slagwoorden", waarin de antithese ten aanzien van aanhangige 'Vraagstukken is belichaamd. Zoo ook thans. Nu alom de salarissen en loonen worden herzien, nu daardoor overal het loonvraag- 6tuk gemoederen, vergaderingen en pennen jbezig houdt, nu hebben de heeren van iR echts de bij velen inslaande leuze: „vóór gezinsloon'' in het debat geslingerd en se- pei t voelt schier elk man van „chistelijke" jbeginselen zich geroepen, voor „gezins- ioon" te pleiten en dit „stelsel" voor te stel len als het eenig juiste, practische en toe laatbare. Laat ons nu onmiddellijk erkennen, dat ev In de argumentatie van de voorstanders Van „gezinsloon" elementen voorkomen, die ook ons aangenaam aandoen. Oppervlakkig 'schijnt het zoo logisch, zoo van zelfspre kend, zoo echt-menschelijk den vader van een groot aantal kinderen een hooger loon toe te kennen dan den man zonder kinderen of den ongehuwde. Als er dan ook bij na- deie beschouwing geen groote bezwaren te- een „gezinsloon" zouden rijzen, dan zou iedereen wel willen meegaan met de aan hangers van dit hoog geprezen locn-stelsel. Die bezwaren komen echter al gauw te voorschijn. Men heeft niet diep na te den ken om in te zien, dat men bij toepassing van het „gezinsloon" zich feitelijk stelt op het standpunt „loon naar behoefte". In den lijd, dat een patroon slechts enkele werk lieden, dat eene gemeente slechts weinige arbeiders en beambten in dienst had, had men dit loonstelsel billijk kunnen toepassen. Thans is dit practisch onmogelijk, omdat men de behoeften van de talrijke werkne mers, ieder afzonderlijk, niet kent. Het is al 'dadelijk niet waar, dat twee even groote ge zinnen van arbeiders, die een zelfden arbeid verrichten, die dus „gelijken in stand" kun nen worden geacht, evenveel noodig heb ben. Hier spelen allerlei persoonlijke facto ren een rol. Het is zelfs niet waar, dat een beambte met zes kinderen meer noodig heeft den zijn ongehuwde collega. Deze kan b.v. een oude moeder moeten onderhouden of een ziekelijke zuster, een plicht, die vol strekt niet lager slaat dan de plicht, vrouw en kinderen den kost te geven. Behalve onmogelijk is regeling van het loon naar behoefte ook onbillijk. Het feit, dat iemand een groot gezin heeft, maakt zijn prbeid toch niet meer waard dan den -gelij ken arbeid van zijn ongehuwden collega. En per saldo betaalt de "industrieel en de ge meenschap den arbeid, te zijner of harer behoefte verricht. Het „loon naar arbeid" schijnt wellicht minder sympathiek dan het '„loon naar behoefte", het is in elk geval \eerlijker. Daar komt nog iets bij. Als men rekening houdt met de grootte van het gezin van den werknemer bij de bepaling van diens loon, 'don komt men in elk geval tot een verschil lend loon voor verschillende categorieën Van hen, die eenzelfden arbeid verrichten. 'Men komt tot minstens vier soorten loon: (Voor den gehuwde met kinderen, den ge huwde zonder kinderen, den ongehuwden man en de ongehuwde vrouw. Men neemt dus een stelsel aan, dat van allen kant ver oordeeld is; men bevordert, dat de patroon liever ongehuwde vrouwen te werk stelt, dan mannen, liever ongehuwde mannen dan vaders van gezinnen. Zoo bereikt men het 'omgekeerde van wat men wenscht en de fceeren van Rechts, die zoo vurig pleiten voor gezinsloon" en „kindertoeslag", be- hooren in te zien, dat hun streven juist zal leiden tot een toestand, waarbij de meisjes en de ongehuwde mannen meer kans heb- AMERSFOORT - B. Wuijtiers'aan. - Telef. 399. Hooidvovtegenwoordigstor voor Nederland v.in de DIXI Luxe Automobielen en Vrachtwagens. SINGER 10 H P Licht Car SAYERS Six Amer. 6 cyl. Wagens Sub-Agentschap der: BERLIET Automobiolen en READING-STANDARD Motorrijwielen eOEIlilL BAN OEI», 8000 K.M. GARANTIE Grocte voorraad aiitomoliielonderdeeteii en toebehooren. De onschuld is vaak een zeer onvrijwillige verdienste. JUWELIER AMERSFOORT Roman door ADRÏEN BERTRAND. Bekroond met den Prix-Goncourt 35 Anderen lieten een half onderdrukte klacht frooren. Bij elke onwillekeurige beweging, die kij maakten, huilden <zij 'het uit van pijn. Vaissette bemerkte twee of -drie jagers *van jhet bataillon. Hij ging naar hen toe om eenige A\oorden van aanmoediging te spreken. Hij j oelde neiging hen te omhelzen. Hij erkende Korporaal Gros: een kogel was hem cföor het |j)01* gedrongen en was uitgekomen bij het oog, Jdat hij tegelijkertijd had uitgerukt. Maar Gros Jjkpji niet spreken. ben op werk (en op aanstelling- door zuinige beheerders van gemeentekassen) dan de gehuwde mannen en de vaders van vele kinderen. Nu zeggen de voorstanders van gezins loon en kindertoeslag, dat de gemeenschap belang heeft bdj de vorming van groote ge zinnen, en dat dus de overheid de groote gezinnen van hare ambtenaren en werk lieden moet steunen door kindertoeslagen. Het eerste deel van die redeneering is juist. Het zijn inderdaad de groote gezinnen, die de maatschappij vooruit helpen. De samen leving heeft er dus wel belang bij, dat er groote gezinnen worden gevormd, maar de overheid moet inzien, dat het voor haar en voor de gemeenschap absoluut zonder be lang is, of juist hare dienaren de vaders zijn van gTOote gezinnen. Zij mag dus de groote gezinnen steunen bij de regeling van belastingen en bij de vaststelling van schoolgelden, maar bij de vraag, hoe zij ambtenaren en werklieden moet bezoldigen dient met de behoefte der afzonderlijke gezinnen niet te worden ge rekend. Nu neme men ook dit weer niet te abso luut. Bij de vaststelling van het salaris van den beambte en h-et loon van den volwassen werkman mag men wel rekening houden met het feit, dat het gros der manden gaat trou wen of getrouwd is en dat de beambte en de werkman een gezin heeft te onderhou den. Maar dit zal automatisch het geval zijn. Want de overheid zal rekening moeten houden met alle factoren, die in de vrije maatschappij van invloed zijn op de beloo ning van den werknemer. Wij vrijzinnig-de mocraten, verlangen, dat de overheid een goede werkgeefster zijde door haar te be talen salarissen en loonenbehooren min stens even hoog te znjn als die, die de par ticuliere industrie betaalt. In het particuliere bedrijf nu stellen de loonen zich als van zelf in op een punt, waarbij een gezin van middelmatige grootte kan bestaan. Daar worden alle factoren scherp beoordeeld en op waarde geschat het door den werknemer genoten onderwijs, zijn opleiding, zijn vakkennis, zijn ervaring, het milieu, waarin h-ij krachtens zijn kennis en zijne opvoeding moet komen, alle deze dingen samen komen bij de beoordeeling van de vraag, hoe hij moet worden bezoi- In een klein zijkamertje stonden drie bed den. Bovendien waren er nog twee matras sen gehaald. De blinden waren gesloten. Er hcerschte een indrukwekkende stilte. Het scheen, dat men hier in een sterfkamer was. Op een der bedden lag Lurien Fabre te dut ten. Het binnenkomen van Vaissette maakte hem wakker. Hij opende de oogen en glim lachte. „Iloe gaat het met je?'' vroeg Vaissette. Als bij instinkt had hij Lucien getutoyeerd. „Ik geloof dat ik mijn arm zal kunnen be houden,antwoordde Lucien. Met een soort van moederlijke teederheid keek hij naar het verband dat om het ge wonde lichaamsdeel was gelegd. Hij sprak zacht maar met groote radheid. En zijn wan gen waren hoogrood gekleurd. „Ik dacht dat je doodgeschoten was," ver volgde Fabre. „He hel) absoluut geen letsel gekregen," ant woordde Vaissette. Evenals de vorige maal voelde hij het als een schande, dat hij daar levend en onge deerd stonid, te midden van al deze vermin king en al die wonden. „De heele compagnie is dood, nietwaar?" vroeg Lucien. Vaissette zei, dat er nog een dertigtal ja gers over waren. Fabre wilde het niet geloo- ven. Evenals alle gekwetsten kon hij zich niet ontworstelen aan de gedachte dat al zijn ka meraden en al zijn mannen waren gevallen. „Wij hebben Laumont, genomen," vertelde do tweede-luitenant. „Laumont?" vroeg Lucien. Hij begreep het niet. Hij kon het zich niet meer herinneren. Hij had -den naam vergeten van het dorp, in welks nabijheid hij was ge vallen. Hij grist, alleen,jno£ maar van het net digd, in aanmerking. Ook de wet van vraag en aanbod is van invloed; men mag- dit jam mer vinden, het is nu eenmaal zoo en daar aan is niets te veronderen. Door zich .te richten naar de honoraria, de loonen, in de particuliere industrie en in den handel betaald, gaat de overheid veilig uit. Zóó alleen zal zij hare bedrijven op com- mercieele wijze kunnen exploiteeren. En zoodra zij dit stelsel toepast in hare bedrij ven, moet zij de beambten en werklieden in andere -'akkert van dienst beloonen op over eenkomstige wijze, ten einde ontevreden heid onder hare dienaren te vermijden. Om de boven aangegeven redenen denkt de industrieel of de handelaar er niet aan de ouders van groote gezinnen kindertoe slagen te geven: hij ziet er het onmogelijke en het ongewenschte van in. Gaat de overheid een anderen weg uit, richt zij hare loonen wèl naar de grootte van het gezin, dan worden hare bedrijven op minder oeconomische wijze geleid, dan geeft men de tegenstanders van overheids- exploitatie van bedrijven een nieuw wapen in handen, dan versterkt men de reactie. Ook uit dit oogpuflt ga men niet in op het slechts schijnbaar sympathieke, maar bij nadere beschouwing ongewenschte, ja ge vaarlijke loonstelsel, dat men tegenwoordig van Rechts meent te moeten «eanprijzen. De Staatscourant van 12 Maart bevat 0 a. dc volgende Kon. besluiten: met ingang van 1 April 1920 benoemd tot leeraar aan de Rijles II B. School te Venlo J. W. Ourlos, thans onderwijzer aan de Rijks- leerschool te Nijmegen; zijrf A. bevorderd tot hoofdcommies: lo> te rekenen vanaf 1 Januari 1920 a. bij 'het Rijks archief in Zeeland te Middelburg mr. A. Meer kamp van Embden, thans commies bij dat archief; b. bij het Rijksarchief te Utrecht mr. A. Le Corquino de Bussy, thans commies bij dat archief; met ingang van 1 April 1920 hij liet Alge meen Rijksarchief te 's Gravenhage jhr. mr. II. J. L. Th. v. Rhecneck Lcyssius, thans com mies bij dat archief; B. benoemd tot adj-commies 'hij het Rijks archief in Utrecht te Utrecht; dr. A. C. Bon man thans tijdelijk adj.-commies bij dat ar chief; C. benoemd tot tijdelijk commies bij het Al gemeen Rijksarchief te is Gravenhage, jlir. mc van prikkeldraad en van de aardhoopen, die zijn uitzicht belemmerden, toen hij daar op den grond lag. „Weet je nog wel," izci Lucien nog, „hoe erg wij naar een bed verlangden? Nu hebben ze mij dan een 'bed gegeven, maar het heelt mij geen plezier gedaan. Ik heb te veel pijn." Hij sprak zeer snel en zeer luid. Vaissette begreep, dat zijn tegenwoordigheid hem ver moeide. „Ik ga nu heen," zei hij-, „ik kom je nog eens opzoeken, als je dan ten minste niet al weg bent. Hier is Girard, hij heeft mij het geld van de compagnie gegeven. Je wordt geëvacueerd. Zorg dat jc spoedig genezen bent. Misschien zal je binnen drie maanden weer bij ons kun nen zijn, als de oorlog dan nog niet is £lfgc- loopen..." Hij 'kuste 'hem op rijn bleek en van koorts 'gloeiend voorhoofd; toen iging hij met den or donnans weg. Hij was diep terneergeslagen. Ilij'had het lij den van al te nabij gezien. En dit bezoek aan Lucien had hem nog meer van rijn stuk ge bracht. Zijn vriend verkeerde niet in levens gevaar. Ook scheen hij niet veel pijn tc heb ben. Maar hij had slechts onbeduidende woor den gesproken, woorden zonder diepen zin, als een kind. Vaissette had geen zedelijke schoonheid in het lij-den en geen grootheid in 'het sterven ontdekt. Hij had niet dc onvergan kelijke woorden hooren uitspreken, waarop hij vagelijk had gehoopt. Hij had op deze plaats van nood en ellende de heilige bezieling van den strijd niet gevoeld. Nergens had hij de overgave ontdekt van den martelaar, die met hartstochtelijk geloofsvertrouwen den folter dood' ondergaat voor een heilige zaak. Er waren niets dan verminkte lichamen, groote plassen 'blocd^ smartkre tenten, gekerm, I W. G. Fcith, thans róóds, als zoodanig werk zaam. eervol ontslagen op verzoek P. C. Tol!;, clcctrotechniseh ambtenaar dér telegrafie; op verzoek eervol ontslagen mej. G. A. van Gorkomr accountant der directe belastingen tc Arnhem; benoemd tot inspecteur van de directe be lastingen te 's Gravenhage lie afdecling der adjunct inspecteur S. A. Takken, thans idem ter inspectie Arnhem; dc ontvanger J. S. Koopman ontheven van zijn -detachecring aan het ontvangers-kantoor der directe belastingen te Utrecht, bevolen bij K. B. van 21 Januari 1919. Stbl. No. 22 en li ij tijdelijk werkzaam gesteld aan de inspectie der directe belastingen tc Utrecht leaf deeling; aan C. F. v. öijen, te Haarlem eervol ont slag verleend als hoogleer'aar aan- dc Vcc- artscnijkundige Höogeschool te Utrecht; benoemd, bij h'ct wapen der artillerie lot luitenant kolonel, dc majoor C. J. van ITeus- den, commandant van het korps pontonniers; tot majoor, hij het 2<lc regiment vestingartil lerie, de kapitein A. K. L. Verschool van het 2de regiment veld-artilleric; met ingang van 16 Maart 1920 den •eersten luitenant op 11 on activiteit A. E. Roest van Lim burg, van het wapen der genie, op zijn ver zoek, een eervol ontslag uit don militairen dienst verleend, Een is hij benoemd tot reserve- eerste luitenant bij het wapen der genie en wel bij het regiment genietroepen Koninklijke belangstelling voor d e „S.C held e"~w e 1 f. Als blijk van Hr. Ms. belangstelling in deze voor beide Maatschappijen belangrijke gebeurte nis ral morgen bij het van stapel loopen op de scheepsbouw werf „de Schelde" te Vlis- singeh van het nieuwe stoomschip „Prinses Juliana" der Stoomvaartmaatschappij, „Zee- land" tegenwoordig zijn cte adjudant van H. M. de Koningin, de kapitein-luitenant ter zee Ten Bvoecke Hoekstra. StftHtX'ftiiimliia!* tnsnbe bïl Borinlliintle-Traacitnli. Thans kan worden medegedeeld dat hij Koninklijk Besluit is ingesteld ccno Staatscom missie aan welke wordt opgedragen te on derzoeken door welke wettelijke maatregelen de. voortbrenging en yerdeeling van gocdc-ren meer dienstbaar kunnen worden gc-maakt aan het algemeen belang. De commissie is gemachtigd 'desge wenscht partieele rapporten aan de Kroon uit tc bren gen of voorstellen aan de Kroon te doen. Aan de eommfesic is dc bevoegdheid ver leend om buiten haar staande personen tc hooren en inlichtingen tc vragen. Bepaakl is dat hel uit tc brengen advies zal worden vastgesteld hij meerderheid van stemmen, doch dat het den leden vrij slaat hun gevo'elen; indien het van dat der meer derheid afwijkt, door het indienen van afzon derlijke nota's aan de Kroon te doen kennen. Verder is bepaald dat de commissie haar vergaderingen zal houden te 's Gravenhage tei- plaats dooi* den voorzitter aan te wiiz-en. Benoemd zijn tot lid en voorzitter: Prof. mr. dr. W. II. Nolens, lid van (lc Tweede Ka mer der Staten Generaal, plaatsvervangend voorzitter van den Ho ogen Raad van Arbeid; tot leden Prof mr. dr. G \V. J. Bruins, hoog leeraar aan de Nederl Handels IlÖOgeschool tc Rotterdam; D. Croll, oud-voorzitter van liet Kon. Instituut van Ingenieurs tc Bottel- dam; mr. P. S Gerbrandy, lid van Gedepu teerde Staten van Friesland, te Snoek; J. ter Maar Jr., lid van den Gemeenteraad van Am sterdam; II. G. M. Hermans, lid van dc Twecd'c Kamer der Staten Generaal te 's Gra venhage; A. J. Jurgcns, lid van dc Eerste. Ka mer der Sfatcn-Gcncraal te Nijmegen; mr. II. P Ma reliant, lid van de Tweede .Kamer der Staten Generaal te 's Gravenhage: mr. J. R. II. van Scliaik, lid van de Tweede Kamer der Staten Generaal tc 's Gravenhage; C. Smecnk, lid van de Tweede ICamer der Staten Gene raal te Arnhem; Cd. F. Stork, industrieel tc Hengelo fO.); mr M W. F. Treilb, lid van de Tweede ICamer der Staten Generaal tc 's Gra venhage; W de Vlugt, wethouder der gemeen te' Amsterdam; prof. I. P. de Voovs, hoogleer- nar aan dc Technische Ilooeeschool m Delü: dr. Th. van der Woerden, lid van de Tweede Kamer der Staten Generaal tc Amsterdam: .F. M. Wibaut, wethouder <tei' gemeente Am sterdam; tot secretaris: Mr.' E. G. Kortcnhprsl, 'advocaat te Amsterdam. heel de primitieve eenvoud der physiclce smart. DERDE DEEL'. HOOFDSTUK XI. W i 11 <1 S t i 11 c. Mejuifrouw Couxtois voelde, dat zij er dien dag aardiger dan ooit uitzag. Op een rieten stoel in haar tuin gazelen, wachtte zij op Lui tenant Lucien Fabre. die beloofd had, haar te komen bezoeken. De stralen der Maartzon kondigden dc lente aan. Alle knoppen waren aan het uitbotten en alle- struiken stonden in bloei. In dc tuinen leefden dc hoornen hun le ven van teederc kleuren en schoonheid: dc grijze amanidelboomen, dc groote kerselaren, de kleine, stevige perrikstammetjes spreidden het fijne weefsel van liun blanke en roze bloemtrossen uit, onder dc reeds krachtige zon van Provence. Marguerite Courtois had in dc laatste dagen van Augustus, evenals zoovckn, Parijs verla ten.'Wat zou zij nog langer doen in dc hoofd stad, waar zij, bij een belegering, slechts een onnutte mond. tc meer zou zijn die moest wor den gevoed? En zoo was zij don op een goeden morgen aangekomen te Meillanne, waar zij van haar familie ccrw paar stukken grond en een landhuisje had geërfd. Zij kende Provence niet. Maar de streek bracht haar dadelijk in geestdrift. Ja, het scheen dat heel het landschap hier was bedoeld als een passende omgeving voor haar bekoorlijkheden, de schallende vreugde der zuidelijke landen, -de fijne scha duw der aman/deïboomen over de weiden, dc wingerdranken tcgon do witte hutzen, het voor Op Binnen- en Buitenland Heeft uitgebreid Giro-verkeer, Zeebrieven. Het bestuur der Ne- derlandsche Recclersverceniging verzoekt' in een adres aan de Tweede Kamer, het wetsontwerp tot heffing van een recht voor hel afgeven van zeebriev.en niet nan to nemen. Uo l(KnireormR<*. Op vragen van den heer Rink betref fende den in ons land aanwezigen voorrnotl kaas, heeft minister Van üsselsteijn geant woord dal liet juist is, dal in Nederland thans nog een aanzienlijke hoeveelheid kans aanwezig is. Blijkens inventarisatie van 30* Augustus 1010 en 1 Februari 1020 bevon den zich de volgende hoeveelheden kna» nier te lande: Volvette Gouda 6.500.000 K.G.„ 7.100.000 K.G., Edammer 4.000.000 K.G., 4.400.000 K.G.Friesche 11.700.000 K.G., 14.100.000 K.G. Te znmeiv 23.100.000 K.G. an 25.600,000 K.G. Hoe groot de voorraden thans nog zijn, is bezwaarlijk juist op te geven. De oorzaak, dut op 30 Augustus 1019 een zoo groote hoeveelheid kans beschik baar was, is hierin gelegen, dut met het oog:- op de bij uitvoer te behalen groote winsten), in den voorzomer, de 'marktprijzen der kaas; onrustbarend werden opgedreven, wot een ernstig gevaar voor de mclkvoorziening kon opleveren. De minister heeft, met het doel een geregelde mclkvoorziening tegen rede lijken prijs te waarborgen, er aanstonds op gewezen, dat uitvoer van kaas niet zou kun nen worden toegestaan, tenzij de prijzen» voor dit artikel in overeenstemming wnroiv niet die van de melk en de boter. Desniet tegenstaande trad geen prijsverlaging van eenige beteekenis in, alvorens hier te lande de kaasvoorraad tot een buitengewoon hoog peil was geslegen. Nadat een, zij het ook op dat tijdstip nog" niet voldoende prijsverlaging had plaats ge vonden, werd in September 1919, mot 3? October daaraanvolgende, uitvoer toege staan in vier perioden' van een hoeveelheid* gelijkstaande met 60 van den op 30 Augustus aanwezigen voorraad volgens in ventarisatie. Ook toen konden aanvankelijk nog zeer hooge prijzen in het buitenland worden bedongen aanmerkejjjk hooger. dan, naar verklaring van den handel tcgeir- over den minister mogelijk zijn zop. Sedert is een groote daling van buitenlandschc valuta gevolgd, waardoor een winstgevende export steeds bezwaarlijker werd, Op dit oogenblik kunnen dan ook de handelaren hun in den zomer 1919 tegen zeer hooge* prijzen gekochte kaas vermoedelijk niet dan. met geldelijk verlies van cle hand zetten. Hoi w«ii«4»»twer)> op den tal>nkanect|n>. Naar aanleiding van het gewijzigde wetsontwerp op den tabaksaccijns heeft da commissie, inzake tabaksbelasting, bcsiaaiwftr uit vertegenwoordigers van het Verbond van* Vereenigingen van Sigarenfabrikanten in Ne derland: den R. K. Rond van Sigarenfabrikan ten, te 's-Boscli; dc Vereen, van Tabaksfabri kanten in Nederland; den Ned. Bond van Sb garenwinkcliers-Vereenigingen; den Nation^»* Jen TIanzcbond van Sigarenwinkeliers; den Ned. R. K. Bond van Tabakbewerkers; dem Chr. Bond. van Tabaksbewerkers en Sigaren makers; dc Vereen, van Reizigers in Bewerkte Tabak „Uns Belong"; den Ned. Bond van: 11 j zonnelicht, druipend op de stoffige wegen, op. de ravijnen, op de velden. Margüéritc was gc-1- lukkig. Zij lachte. Zij ging wonen op haar' klein landgoed Een laan van bamboe en taxis-struiken. Alle planten in den tuin schoten met dezelfde weelderigheid in het wild opj. Het huis, met groote palmboomcn aan weers zijde, bad een ronde vorm als van c-en toren;* dc slecnen waren blinkend wit. Olijlhoomen, stervend 'van ouderdom, maar nog dicht be- bladerd en dikwijls bekleed met een harnas van klimop, vormden ccn groep, niet ongelijk aan een heilig bo^cli van liet oude Hellas* Marguerite vond, dat zij was aangeland in» de mooiste streek vm het mooiste land tcir wereld. Zij doorkruiste de velden. Het kleine stadje was ingeslapen. Zij maalt» te liet wakker. Alles was dadelijk vol leven- én beweging. Iloe, men had niets gedaan voor' de nationale verdediging, dan liet breien vaa*. wollen sokken, iets waar 7.ij heclcmaal geen* smaak in had? Zij stichtte een hulp-liospitaafl* Daar was een geneesheer, dokter Constantino, die niet gemobiliseerd was geworden. Daajr was ook oen vervallen klooster, waarvan dep nonnen werden verjaagd ten tijde dal dc mi nisters der Republiek de lichten van den ster-»- rcnhcmel doofden. Meer was niet noodig. Ieder gezin gaf bedden, lakens en dekens: van dc autoriteiten verkreeg men dc noodige vergum*. Ringen; want Marguerite had heel goede re laties. Zoo werd dan liet hospitaal ingericht*. Er was een keuken en een gezelschapskamer», een linnenkamer en een apotheek, een opcra>- tic-zaal en een zieken/aal. De oude abdij mcfc zijn wingerden en zijn ornnjeboomen geleott: op een Italiaansch klooster. De dames van bet stadje namen er om beurten den dienst waar. Slechts dc zieken ontbraken nog. (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1920 | | pagina 5