"Vo'ïr0 AMERSFOORTSCH DAGBLAD „DE EEMLANDER"
Geldersche Credietvereeniging
B.V. Middenstands Credietuank
JDe Stem van Frankrijk.
TWEEDE BLAD.
Arbeidsloon.
Fa. KLAAS BAV1NG (Joh. Schui).
alle maten voorhanden.
ARNHEM.
Opgericht 1886,
Gestort Kapitaal f 10.900.000
Reserven4.400.000
Verricht alle bankzaken.
WILLEM GROENHUIZEN
I Pnrfi I Zilver 4
'I PI! I Alpaca I
i 8
BINNENLAND
Amersfoort en Omstreken.
[mum Ho. 4. THEPHOOM Nu 304
Fourneert Cheques
FEUILLETON.
De ar.M.ejte rn&gê verouderd zijn, moge
Wt ve/rcveg dü iïtïdafe) genreen ecfa on
juiste en ongewenschte partijgroepeering^
veroorzaken, zij gluurt toch telk-ens weer om'
pet hoekje. De leiders van de partijen, die
yle antithese gaarne zien gehandhaafd, heb
been jeene groote virtuositeit in het verzin
ken t-an leuzen en „slagwoorden", waarin
de antithese ten aanzien van aanhangige
'Vraagstukken is belichaamd. Zoo ook thans.
Nu alom de salarissen en loonen worden
herzien, nu daardoor overal het loonvraag-
6tuk gemoederen, vergaderingen en pennen
jbezig houdt, nu hebben de heeren van
iR echts de bij velen inslaande leuze: „vóór
gezinsloon'' in het debat geslingerd en se-
pei t voelt schier elk man van „chistelijke"
jbeginselen zich geroepen, voor „gezins-
ioon" te pleiten en dit „stelsel" voor te stel
len als het eenig juiste, practische en toe
laatbare.
Laat ons nu onmiddellijk erkennen, dat ev
In de argumentatie van de voorstanders
Van „gezinsloon" elementen voorkomen, die
ook ons aangenaam aandoen. Oppervlakkig
'schijnt het zoo logisch, zoo van zelfspre
kend, zoo echt-menschelijk den vader van
een groot aantal kinderen een hooger loon
toe te kennen dan den man zonder kinderen
of den ongehuwde. Als er dan ook bij na-
deie beschouwing geen groote bezwaren te-
een „gezinsloon" zouden rijzen, dan zou
iedereen wel willen meegaan met de aan
hangers van dit hoog geprezen locn-stelsel.
Die bezwaren komen echter al gauw te
voorschijn. Men heeft niet diep na te den
ken om in te zien, dat men bij toepassing
van het „gezinsloon" zich feitelijk stelt op
het standpunt „loon naar behoefte". In den
lijd, dat een patroon slechts enkele werk
lieden, dat eene gemeente slechts weinige
arbeiders en beambten in dienst had, had
men dit loonstelsel billijk kunnen toepassen.
Thans is dit practisch onmogelijk, omdat
men de behoeften van de talrijke werkne
mers, ieder afzonderlijk, niet kent. Het is al
'dadelijk niet waar, dat twee even groote ge
zinnen van arbeiders, die een zelfden arbeid
verrichten, die dus „gelijken in stand" kun
nen worden geacht, evenveel noodig heb
ben. Hier spelen allerlei persoonlijke facto
ren een rol. Het is zelfs niet waar, dat een
beambte met zes kinderen meer noodig
heeft den zijn ongehuwde collega. Deze kan
b.v. een oude moeder moeten onderhouden
of een ziekelijke zuster, een plicht, die vol
strekt niet lager slaat dan de plicht, vrouw
en kinderen den kost te geven.
Behalve onmogelijk is regeling van het
loon naar behoefte ook onbillijk. Het feit,
dat iemand een groot gezin heeft, maakt zijn
prbeid toch niet meer waard dan den -gelij
ken arbeid van zijn ongehuwden collega. En
per saldo betaalt de "industrieel en de ge
meenschap den arbeid, te zijner of harer
behoefte verricht. Het „loon naar arbeid"
schijnt wellicht minder sympathiek dan het
'„loon naar behoefte", het is in elk geval
\eerlijker.
Daar komt nog iets bij. Als men rekening
houdt met de grootte van het gezin van den
werknemer bij de bepaling van diens loon,
'don komt men in elk geval tot een verschil
lend loon voor verschillende categorieën
Van hen, die eenzelfden arbeid verrichten.
'Men komt tot minstens vier soorten loon:
(Voor den gehuwde met kinderen, den ge
huwde zonder kinderen, den ongehuwden
man en de ongehuwde vrouw. Men neemt
dus een stelsel aan, dat van allen kant ver
oordeeld is; men bevordert, dat de patroon
liever ongehuwde vrouwen te werk stelt,
dan mannen, liever ongehuwde mannen dan
vaders van gezinnen. Zoo bereikt men het
'omgekeerde van wat men wenscht en de
fceeren van Rechts, die zoo vurig pleiten
voor gezinsloon" en „kindertoeslag", be-
hooren in te zien, dat hun streven juist zal
leiden tot een toestand, waarbij de meisjes
en de ongehuwde mannen meer kans heb-
AMERSFOORT - B. Wuijtiers'aan. - Telef. 399.
Hooidvovtegenwoordigstor voor Nederland v.in de
DIXI Luxe Automobielen en Vrachtwagens.
SINGER 10 H P Licht Car
SAYERS Six Amer. 6 cyl. Wagens
Sub-Agentschap der:
BERLIET Automobiolen en
READING-STANDARD Motorrijwielen
eOEIlilL BAN OEI», 8000 K.M. GARANTIE
Grocte voorraad aiitomoliielonderdeeteii en toebehooren.
De onschuld is vaak een zeer onvrijwillige
verdienste.
JUWELIER AMERSFOORT
Roman door
ADRÏEN BERTRAND.
Bekroond met den Prix-Goncourt
35
Anderen lieten een half onderdrukte klacht
frooren. Bij elke onwillekeurige beweging, die
kij maakten, huilden <zij 'het uit van pijn.
Vaissette bemerkte twee of -drie jagers *van
jhet bataillon. Hij ging naar hen toe om eenige
A\oorden van aanmoediging te spreken. Hij
j oelde neiging hen te omhelzen. Hij erkende
Korporaal Gros: een kogel was hem cföor het
|j)01* gedrongen en was uitgekomen bij het oog,
Jdat hij tegelijkertijd had uitgerukt. Maar Gros
Jjkpji niet spreken.
ben op werk (en op aanstelling- door zuinige
beheerders van gemeentekassen) dan de
gehuwde mannen en de vaders van vele
kinderen.
Nu zeggen de voorstanders van gezins
loon en kindertoeslag, dat de gemeenschap
belang heeft bdj de vorming van groote ge
zinnen, en dat dus de overheid de groote
gezinnen van hare ambtenaren en werk
lieden moet steunen door kindertoeslagen.
Het eerste deel van die redeneering is juist.
Het zijn inderdaad de groote gezinnen, die
de maatschappij vooruit helpen. De samen
leving heeft er dus wel belang bij, dat er
groote gezinnen worden gevormd, maar de
overheid moet inzien, dat het voor haar en
voor de gemeenschap absoluut zonder be
lang is, of juist hare dienaren de vaders zijn
van gTOote gezinnen.
Zij mag dus de groote gezinnen steunen
bij de regeling van belastingen en bij de
vaststelling van schoolgelden, maar bij de
vraag, hoe zij ambtenaren en werklieden
moet bezoldigen dient met de behoefte der
afzonderlijke gezinnen niet te worden ge
rekend.
Nu neme men ook dit weer niet te abso
luut. Bij de vaststelling van het salaris van
den beambte en h-et loon van den volwassen
werkman mag men wel rekening houden met
het feit, dat het gros der manden gaat trou
wen of getrouwd is en dat de beambte en
de werkman een gezin heeft te onderhou
den. Maar dit zal automatisch het geval
zijn.
Want de overheid zal rekening moeten
houden met alle factoren, die in de vrije
maatschappij van invloed zijn op de beloo
ning van den werknemer. Wij vrijzinnig-de
mocraten, verlangen, dat de overheid een
goede werkgeefster zijde door haar te be
talen salarissen en loonenbehooren min
stens even hoog te znjn als die, die de par
ticuliere industrie betaalt.
In het particuliere bedrijf nu stellen de
loonen zich als van zelf in op een punt,
waarbij een gezin van middelmatige grootte
kan bestaan. Daar worden alle factoren
scherp beoordeeld en op waarde geschat
het door den werknemer genoten onderwijs,
zijn opleiding, zijn vakkennis, zijn ervaring,
het milieu, waarin h-ij krachtens zijn kennis
en zijne opvoeding moet komen, alle deze
dingen samen komen bij de beoordeeling
van de vraag, hoe hij moet worden bezoi-
In een klein zijkamertje stonden drie bed
den. Bovendien waren er nog twee matras
sen gehaald. De blinden waren gesloten. Er
hcerschte een indrukwekkende stilte. Het
scheen, dat men hier in een sterfkamer was.
Op een der bedden lag Lurien Fabre te dut
ten. Het binnenkomen van Vaissette maakte
hem wakker. Hij opende de oogen en glim
lachte.
„Iloe gaat het met je?'' vroeg Vaissette. Als
bij instinkt had hij Lucien getutoyeerd.
„Ik geloof dat ik mijn arm zal kunnen be
houden,antwoordde Lucien.
Met een soort van moederlijke teederheid
keek hij naar het verband dat om het ge
wonde lichaamsdeel was gelegd. Hij sprak
zacht maar met groote radheid. En zijn wan
gen waren hoogrood gekleurd.
„Ik dacht dat je doodgeschoten was," ver
volgde Fabre.
„He hel) absoluut geen letsel gekregen," ant
woordde Vaissette.
Evenals de vorige maal voelde hij het als
een schande, dat hij daar levend en onge
deerd stonid, te midden van al deze vermin
king en al die wonden.
„De heele compagnie is dood, nietwaar?"
vroeg Lucien.
Vaissette zei, dat er nog een dertigtal ja
gers over waren. Fabre wilde het niet geloo-
ven. Evenals alle gekwetsten kon hij zich niet
ontworstelen aan de gedachte dat al zijn ka
meraden en al zijn mannen waren gevallen.
„Wij hebben Laumont, genomen," vertelde do
tweede-luitenant.
„Laumont?" vroeg Lucien.
Hij begreep het niet. Hij kon het zich niet
meer herinneren. Hij had -den naam vergeten
van het dorp, in welks nabijheid hij was ge
vallen. Hij grist, alleen,jno£ maar van het net
digd, in aanmerking. Ook de wet van vraag
en aanbod is van invloed; men mag- dit jam
mer vinden, het is nu eenmaal zoo en daar
aan is niets te veronderen.
Door zich .te richten naar de honoraria,
de loonen, in de particuliere industrie en in
den handel betaald, gaat de overheid veilig
uit. Zóó alleen zal zij hare bedrijven op com-
mercieele wijze kunnen exploiteeren. En
zoodra zij dit stelsel toepast in hare bedrij
ven, moet zij de beambten en werklieden in
andere -'akkert van dienst beloonen op over
eenkomstige wijze, ten einde ontevreden
heid onder hare dienaren te vermijden.
Om de boven aangegeven redenen denkt
de industrieel of de handelaar er niet aan
de ouders van groote gezinnen kindertoe
slagen te geven: hij ziet er het onmogelijke
en het ongewenschte van in.
Gaat de overheid een anderen weg uit,
richt zij hare loonen wèl naar de grootte
van het gezin, dan worden hare bedrijven
op minder oeconomische wijze geleid, dan
geeft men de tegenstanders van overheids-
exploitatie van bedrijven een nieuw wapen
in handen, dan versterkt men de reactie.
Ook uit dit oogpuflt ga men niet in op
het slechts schijnbaar sympathieke, maar bij
nadere beschouwing ongewenschte, ja ge
vaarlijke loonstelsel, dat men tegenwoordig
van Rechts meent te moeten «eanprijzen.
De Staatscourant van 12 Maart bevat
0 a. dc volgende Kon. besluiten:
met ingang van 1 April 1920 benoemd tot
leeraar aan de Rijles II B. School te Venlo J.
W. Ourlos, thans onderwijzer aan de Rijks-
leerschool te Nijmegen;
zijrf A. bevorderd tot hoofdcommies: lo> te
rekenen vanaf 1 Januari 1920 a. bij 'het Rijks
archief in Zeeland te Middelburg mr. A. Meer
kamp van Embden, thans commies bij dat
archief; b. bij het Rijksarchief te Utrecht mr.
A. Le Corquino de Bussy, thans commies bij
dat archief;
met ingang van 1 April 1920 hij liet Alge
meen Rijksarchief te 's Gravenhage jhr. mr.
II. J. L. Th. v. Rhecneck Lcyssius, thans com
mies bij dat archief;
B. benoemd tot adj-commies 'hij het Rijks
archief in Utrecht te Utrecht; dr. A. C. Bon
man thans tijdelijk adj.-commies bij dat ar
chief;
C. benoemd tot tijdelijk commies bij het Al
gemeen Rijksarchief te is Gravenhage, jlir. mc
van prikkeldraad en van de aardhoopen, die
zijn uitzicht belemmerden, toen hij daar op
den grond lag.
„Weet je nog wel," izci Lucien nog, „hoe
erg wij naar een bed verlangden? Nu hebben
ze mij dan een 'bed gegeven, maar het heelt
mij geen plezier gedaan. Ik heb te veel pijn."
Hij sprak zeer snel en zeer luid. Vaissette
begreep, dat zijn tegenwoordigheid hem ver
moeide.
„Ik ga nu heen," zei hij-, „ik kom je nog eens
opzoeken, als je dan ten minste niet al weg
bent. Hier is Girard, hij heeft mij het geld van
de compagnie gegeven. Je wordt geëvacueerd.
Zorg dat jc spoedig genezen bent. Misschien
zal je binnen drie maanden weer bij ons kun
nen zijn, als de oorlog dan nog niet is £lfgc-
loopen..."
Hij 'kuste 'hem op rijn bleek en van koorts
'gloeiend voorhoofd; toen iging hij met den or
donnans weg.
Hij was diep terneergeslagen. Ilij'had het lij
den van al te nabij gezien. En dit bezoek aan
Lucien had hem nog meer van rijn stuk ge
bracht. Zijn vriend verkeerde niet in levens
gevaar. Ook scheen hij niet veel pijn tc heb
ben. Maar hij had slechts onbeduidende woor
den gesproken, woorden zonder diepen zin,
als een kind. Vaissette had geen zedelijke
schoonheid in het lij-den en geen grootheid in
'het sterven ontdekt. Hij had niet dc onvergan
kelijke woorden hooren uitspreken, waarop hij
vagelijk had gehoopt. Hij had op deze plaats
van nood en ellende de heilige bezieling van
den strijd niet gevoeld. Nergens had hij de
overgave ontdekt van den martelaar, die met
hartstochtelijk geloofsvertrouwen den folter
dood' ondergaat voor een heilige zaak.
Er waren niets dan verminkte lichamen,
groote plassen 'blocd^ smartkre tenten, gekerm,
I W. G. Fcith, thans róóds, als zoodanig werk
zaam.
eervol ontslagen op verzoek P. C. Tol!;,
clcctrotechniseh ambtenaar dér telegrafie;
op verzoek eervol ontslagen mej. G. A. van
Gorkomr accountant der directe belastingen
tc Arnhem;
benoemd tot inspecteur van de directe be
lastingen te 's Gravenhage lie afdecling der
adjunct inspecteur S. A. Takken, thans idem
ter inspectie Arnhem;
dc ontvanger J. S. Koopman ontheven van
zijn -detachecring aan het ontvangers-kantoor
der directe belastingen te Utrecht, bevolen bij
K. B. van 21 Januari 1919. Stbl. No. 22 en li ij
tijdelijk werkzaam gesteld aan de inspectie
der directe belastingen tc Utrecht leaf deeling;
aan C. F. v. öijen, te Haarlem eervol ont
slag verleend als hoogleer'aar aan- dc Vcc-
artscnijkundige Höogeschool te Utrecht;
benoemd, bij h'ct wapen der artillerie lot
luitenant kolonel, dc majoor C. J. van ITeus-
den, commandant van het korps pontonniers;
tot majoor, hij het 2<lc regiment vestingartil
lerie, de kapitein A. K. L. Verschool van het
2de regiment veld-artilleric;
met ingang van 16 Maart 1920 den •eersten
luitenant op 11 on activiteit A. E. Roest van Lim
burg, van het wapen der genie, op zijn ver
zoek, een eervol ontslag uit don militairen
dienst verleend, Een is hij benoemd tot reserve-
eerste luitenant bij het wapen der genie en
wel bij het regiment genietroepen
Koninklijke belangstelling
voor d e „S.C held e"~w e 1 f. Als blijk
van Hr. Ms. belangstelling in deze voor
beide Maatschappijen belangrijke gebeurte
nis ral morgen bij het van stapel loopen op
de scheepsbouw werf „de Schelde" te Vlis-
singeh van het nieuwe stoomschip „Prinses
Juliana" der Stoomvaartmaatschappij, „Zee-
land" tegenwoordig zijn cte adjudant van
H. M. de Koningin, de kapitein-luitenant ter
zee Ten Bvoecke Hoekstra.
StftHtX'ftiiimliia!* tnsnbe bïl
Borinlliintle-Traacitnli.
Thans kan worden medegedeeld dat hij
Koninklijk Besluit is ingesteld ccno Staatscom
missie aan welke wordt opgedragen te on
derzoeken door welke wettelijke maatregelen
de. voortbrenging en yerdeeling van gocdc-ren
meer dienstbaar kunnen worden gc-maakt aan
het algemeen belang.
De commissie is gemachtigd 'desge wenscht
partieele rapporten aan de Kroon uit tc bren
gen of voorstellen aan de Kroon te doen.
Aan de eommfesic is dc bevoegdheid ver
leend om buiten haar staande personen tc
hooren en inlichtingen tc vragen.
Bepaakl is dat hel uit tc brengen advies
zal worden vastgesteld hij meerderheid van
stemmen, doch dat het den leden vrij slaat
hun gevo'elen; indien het van dat der meer
derheid afwijkt, door het indienen van afzon
derlijke nota's aan de Kroon te doen kennen.
Verder is bepaald dat de commissie haar
vergaderingen zal houden te 's Gravenhage
tei- plaats dooi* den voorzitter aan te wiiz-en.
Benoemd zijn tot lid en voorzitter: Prof.
mr. dr. W. II. Nolens, lid van (lc Tweede Ka
mer der Staten Generaal, plaatsvervangend
voorzitter van den Ho ogen Raad van Arbeid;
tot leden Prof mr. dr. G \V. J. Bruins, hoog
leeraar aan de Nederl Handels IlÖOgeschool
tc Rotterdam; D. Croll, oud-voorzitter van
liet Kon. Instituut van Ingenieurs tc Bottel-
dam; mr. P. S Gerbrandy, lid van Gedepu
teerde Staten van Friesland, te Snoek; J. ter
Maar Jr., lid van den Gemeenteraad van Am
sterdam; II. G. M. Hermans, lid van dc
Twecd'c Kamer der Staten Generaal te 's Gra
venhage; A. J. Jurgcns, lid van dc Eerste. Ka
mer der Sfatcn-Gcncraal te Nijmegen; mr. II.
P Ma reliant, lid van de Tweede .Kamer der
Staten Generaal te 's Gravenhage: mr. J. R.
II. van Scliaik, lid van de Tweede Kamer der
Staten Generaal tc 's Gravenhage; C. Smecnk,
lid van de Tweede ICamer der Staten Gene
raal te Arnhem; Cd. F. Stork, industrieel tc
Hengelo fO.); mr M W. F. Treilb, lid van de
Tweede ICamer der Staten Generaal tc 's Gra
venhage; W de Vlugt, wethouder der gemeen
te' Amsterdam; prof. I. P. de Voovs, hoogleer-
nar aan dc Technische Ilooeeschool m Delü:
dr. Th. van der Woerden, lid van de Tweede
Kamer der Staten Generaal tc Amsterdam:
.F. M. Wibaut, wethouder <tei' gemeente Am
sterdam; tot secretaris: Mr.' E. G. Kortcnhprsl,
'advocaat te Amsterdam.
heel de primitieve eenvoud der physiclce
smart.
DERDE DEEL'.
HOOFDSTUK XI.
W i 11 <1 S t i 11 c.
Mejuifrouw Couxtois voelde, dat zij er dien
dag aardiger dan ooit uitzag. Op een rieten
stoel in haar tuin gazelen, wachtte zij op Lui
tenant Lucien Fabre. die beloofd had, haar
te komen bezoeken. De stralen der Maartzon
kondigden dc lente aan. Alle knoppen waren
aan het uitbotten en alle- struiken stonden in
bloei. In dc tuinen leefden dc hoornen hun le
ven van teederc kleuren en schoonheid: dc
grijze amanidelboomen, dc groote kerselaren,
de kleine, stevige perrikstammetjes spreidden
het fijne weefsel van liun blanke en roze
bloemtrossen uit, onder dc reeds krachtige zon
van Provence.
Marguerite Courtois had in dc laatste dagen
van Augustus, evenals zoovckn, Parijs verla
ten.'Wat zou zij nog langer doen in dc hoofd
stad, waar zij, bij een belegering, slechts een
onnutte mond. tc meer zou zijn die moest wor
den gevoed? En zoo was zij don op een goeden
morgen aangekomen te Meillanne, waar zij
van haar familie ccrw paar stukken grond en
een landhuisje had geërfd.
Zij kende Provence niet. Maar de streek
bracht haar dadelijk in geestdrift.
Ja, het scheen dat heel het landschap hier
was bedoeld als een passende omgeving voor
haar bekoorlijkheden, de schallende
vreugde der zuidelijke landen, -de fijne scha
duw der aman/deïboomen over de weiden, dc
wingerdranken tcgon do witte hutzen, het
voor
Op Binnen- en Buitenland
Heeft uitgebreid Giro-verkeer,
Zeebrieven. Het bestuur der Ne-
derlandsche Recclersverceniging verzoekt'
in een adres aan de Tweede Kamer, het
wetsontwerp tot heffing van een recht voor
hel afgeven van zeebriev.en niet nan to
nemen.
Uo l(KnireormR<*.
Op vragen van den heer Rink betref
fende den in ons land aanwezigen voorrnotl
kaas, heeft minister Van üsselsteijn geant
woord dal liet juist is, dal in Nederland
thans nog een aanzienlijke hoeveelheid kans
aanwezig is. Blijkens inventarisatie van 30*
Augustus 1010 en 1 Februari 1020 bevon
den zich de volgende hoeveelheden kna»
nier te lande:
Volvette Gouda 6.500.000 K.G.„
7.100.000 K.G., Edammer 4.000.000 K.G.,
4.400.000 K.G.Friesche 11.700.000
K.G., 14.100.000 K.G. Te znmeiv
23.100.000 K.G. an 25.600,000 K.G.
Hoe groot de voorraden thans nog zijn,
is bezwaarlijk juist op te geven.
De oorzaak, dut op 30 Augustus 1019
een zoo groote hoeveelheid kans beschik
baar was, is hierin gelegen, dut met het oog:-
op de bij uitvoer te behalen groote winsten),
in den voorzomer, de 'marktprijzen der kaas;
onrustbarend werden opgedreven, wot een
ernstig gevaar voor de mclkvoorziening kon
opleveren. De minister heeft, met het doel
een geregelde mclkvoorziening tegen rede
lijken prijs te waarborgen, er aanstonds op
gewezen, dat uitvoer van kaas niet zou kun
nen worden toegestaan, tenzij de prijzen»
voor dit artikel in overeenstemming wnroiv
niet die van de melk en de boter. Desniet
tegenstaande trad geen prijsverlaging van
eenige beteekenis in, alvorens hier te lande
de kaasvoorraad tot een buitengewoon hoog
peil was geslegen.
Nadat een, zij het ook op dat tijdstip nog"
niet voldoende prijsverlaging had plaats ge
vonden, werd in September 1919, mot 3?
October daaraanvolgende, uitvoer toege
staan in vier perioden' van een hoeveelheid*
gelijkstaande met 60 van den op 30
Augustus aanwezigen voorraad volgens in
ventarisatie. Ook toen konden aanvankelijk
nog zeer hooge prijzen in het buitenland
worden bedongen aanmerkejjjk hooger.
dan, naar verklaring van den handel tcgeir-
over den minister mogelijk zijn zop. Sedert
is een groote daling van buitenlandschc
valuta gevolgd, waardoor een winstgevende
export steeds bezwaarlijker werd, Op dit
oogenblik kunnen dan ook de handelaren
hun in den zomer 1919 tegen zeer hooge*
prijzen gekochte kaas vermoedelijk niet dan.
met geldelijk verlies van cle hand zetten.
Hoi w«ii«4»»twer)> op den
tal>nkanect|n>.
Naar aanleiding van het gewijzigde
wetsontwerp op den tabaksaccijns heeft da
commissie, inzake tabaksbelasting, bcsiaaiwftr
uit vertegenwoordigers van het Verbond van*
Vereenigingen van Sigarenfabrikanten in Ne
derland: den R. K. Rond van Sigarenfabrikan
ten, te 's-Boscli; dc Vereen, van Tabaksfabri
kanten in Nederland; den Ned. Bond van Sb
garenwinkcliers-Vereenigingen; den Nation^»*
Jen TIanzcbond van Sigarenwinkeliers; den
Ned. R. K. Bond van Tabakbewerkers; dem
Chr. Bond. van Tabaksbewerkers en Sigaren
makers; dc Vereen, van Reizigers in Bewerkte
Tabak „Uns Belong"; den Ned. Bond van:
11 j
zonnelicht, druipend op de stoffige wegen, op.
de ravijnen, op de velden. Margüéritc was gc-1-
lukkig. Zij lachte. Zij ging wonen op haar'
klein landgoed Een laan van bamboe en
taxis-struiken. Alle planten in den tuin schoten
met dezelfde weelderigheid in het wild opj.
Het huis, met groote palmboomcn aan weers
zijde, bad een ronde vorm als van c-en toren;*
dc slecnen waren blinkend wit. Olijlhoomen,
stervend 'van ouderdom, maar nog dicht be-
bladerd en dikwijls bekleed met een harnas
van klimop, vormden ccn groep, niet ongelijk
aan een heilig bo^cli van liet oude Hellas*
Marguerite vond, dat zij was aangeland in»
de mooiste streek vm het mooiste land tcir
wereld. Zij doorkruiste de velden.
Het kleine stadje was ingeslapen. Zij maalt»
te liet wakker. Alles was dadelijk vol leven-
én beweging. Iloe, men had niets gedaan voor'
de nationale verdediging, dan liet breien vaa*.
wollen sokken, iets waar 7.ij heclcmaal geen*
smaak in had? Zij stichtte een hulp-liospitaafl*
Daar was een geneesheer, dokter Constantino,
die niet gemobiliseerd was geworden. Daajr
was ook oen vervallen klooster, waarvan dep
nonnen werden verjaagd ten tijde dal dc mi
nisters der Republiek de lichten van den ster-»-
rcnhcmel doofden. Meer was niet noodig. Ieder
gezin gaf bedden, lakens en dekens: van dc
autoriteiten verkreeg men dc noodige vergum*.
Ringen; want Marguerite had heel goede re
laties. Zoo werd dan liet hospitaal ingericht*.
Er was een keuken en een gezelschapskamer»,
een linnenkamer en een apotheek, een opcra>-
tic-zaal en een zieken/aal. De oude abdij mcfc
zijn wingerden en zijn ornnjeboomen geleott:
op een Italiaansch klooster. De dames van
bet stadje namen er om beurten den dienst
waar. Slechts dc zieken ontbraken nog.
(Wordt vervolgd).