mmisFSüis e?
ÜMÜSSsSSSt-
OeSderscite üreillëtvereeniging
FEUILLETON.
EVENWICHT.
Csroofe Sorteersng
in alia santen Schoenwerk
DE EEMLANDER"
BUITENLAND
Op Corsica.
«a nnirn—i in
ARftHEK3.
Opgericht 1868.
Gestort Kapitaalf 10.000.000
Reserven- 4.400.000
Verricht alle bankzaken.
MIJ. BROOTES DORST H8F38.
18© Jaargang Nft. 247
n.undcfk voor Aracrs*
ioort 210, idem Line©
ptt f 9d v* week teel gratis verzekering
ongelukken) f 0A7b. adzondeilijke nummers
1 0.03. telephoon 513.
93
directeur: J valkhoff
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
HOOFDREDACTEUR:
M». D. J. VAN SCHAARDENBURG.
Donderdag 15 April 1920
bewijsnummer, elke icjjel meer 0.20, diensij.nu c*
dmgen 1-5 icgels ">0. Voor handel cn bed rijt
bestaan zcci vooidc- hep.ilin.qen tn» het herhaald
adv Ar tccicn bii abonnement Rene drcii'^re.
bevattende de voorwaarden, wordt op aauvraag
toegezonden. Hewiisnummers 5 cent.
(Slot).
Ook de steden maken nog lang geen mo
dernen, indruk. Er zijn trouwens geen giroote
steden. Ajaccio heeft ruim 25.000 eni Bastia
30.000 inwoners. Beiden zijn dus ongeveer
te vergelijken met Amersfoort maar hoe ont*
zettend ver zijn onze Hollandsche steden
vooruit f Bastia is 'n oude stad, de handels-
si ad van Corsica. Van zee uit gezien tegen
den bergachtó'gen achtergrond maakt het
geen slechten indruk, maar 't valt tegen.
Echt Italiaansch vuil. De bewoners werpen
hun afval, in afwachting van de primitieve
vuilniskarren, op straat, soms ieder voor z'n
deur, soms op één gemeenschappelijke hoop
tot verlustiging van al wat hond of kat
is. In de benedenstad zijn eenige breede
verkeerswegen met vrij goede winkels, be
tere zelfs dan te Ajaccio. Maar de oude stad
is vol nauwe, glibberige straatjes, zonder
veel merkwaardigs. Eenige schilderachtige
doorkijkjes op de blauwe Tyriheensche Zee,
waar men duidelijk de Ilaliaansche eilanden
Elba en Capraia ziet liggen, 't Bergland
schap is hier minder wild en grootsch dan
elders op Corsica, 't is veel vriendelijker
met z'n akkers en wijnstokken, met z'n witte
villa's omgeven door heerlijke palmentuinen
waar na de amandelboomen thans de per
ziken in hun fijne bloesemtood pronken te
midden van de helaas reeds bijna uitge
bloeide mimosa's en de nog hun oranje
vruchten dragende sinaasappel- en citroen-
hoornen.
Bij Bastia begint Corsica op z'n smalst, 'n
ongeveeT 1000 M. hooge bergrug, die uit
loopt in Cap Corse. Mooie wandelingen zijn
te maken langs de berghellingen, vanwaar
men al spoedig de Ibaliaansche kust ont
waart. Een van de mooiste wandelingen is
naar Col de Teghime, 'n 600 M. hooge
bergpas, vanwaar men uitzicht heeft over de
Middellandsche en de Tyrrheensche Zee,
beiden even azuur.
Bijna de geheele Oostkust ten Zuiden van
Bastia is laag en vlak, soms zelfs lager dan
de zee. Groote meren strekken zich uit tot
vlak aan zc-e. De spoorlijn naar Ajaccio
wendt zich spoedig de bergen in, langzaam
stijgend tot ruim 000 M. hoogte. Het is 'n
prachtig traject en behoort t-ot de schoon
ste en stoutste van Europa. Tusschen de
massieve bergreuzen zoekt de trein sluip
weggetjes langs steile berghellingen, lang
zaam zig-zag naar boven, door nauwe klo
ven, over diepe ravijnen en" bergstroomen,
door dichte, oude bosschen, met overal de
schitterendste uitzichten over 't bergland
schap met de schilderachtig gelegen dorpen,
Waarboven de sneeuwkruinen zich fronsen,
welke to#d:ep in 't voorjaar heel Corsica
overzien en dan ook van 't Noorden tot aan
Kaap Pertusato in 't Zuiden zichtbaar zijn.
't Treintje gaat langzaam genoeg om reeds
eerwgen indruk te geven van 't leven ten
plattenlande; wij rijden langs de zonnige
wegen, waarover de geduldige ezels met hun
berijders zich traag voortbewegen, wij zien
hier en daar 'n eenzaam huisje, opgetrok
ken uit ruwe rotsblokken en omgeven door
'n hooge cactushaag, wij snellen voorbij
herders met hun bewegelijke kudden scha
pen of geiten en v.orden aangeblaft door de
honden, die 'n tijdlang 't sukkelend treintje
bijhouden. Op de stations gewoonlijk vrij
langdurig oponthoud om de weinige reizi
gers en goederen in en uit te laden. De
kippen van den chef staan reeds op het per
ron te wachten, wel wetend dat er altijd rei
zigers zijn, die hun wat broodkruimels toe
werpen.
Eindelijk wordt onze „express" opgeslokt
door 'n 5 K.fyl. lange tunnel en als zij deze
verlaten heeft, krijgt men weldra 't verruk
kelijk uitzicht over de witte stad Ajaccio, zoo
wonderschoon gelegen aan de beroemde
Golf van Ajaccio.
Maar ock Ajaccio valt bij aankomst niet
mee. Het is kleiner, ruimer en minder vuil
da-n Bastia en de wijk der vreemdelingen
met z'n voornamere botels en prachtige tui
nen is modern maar in de stad zelve is men
heel spoedig uitgekeken, 't Is vooral de lig
ging en 't zeer zachte klimaat, waaraan
Ajaccio z'n roem te danken heeft, 't Ligt,
met z'n citadel iets vooruit springend in de
Golf, aan den voet van 'n mooien, hoog be
groeiden berg, de vreemdelingen wijk volko
men beschut tegen den N. O. wind. De stad
is vol herinneringen aan Napoleon, wiens
geboortehuis, 'n ouderwetsch palazzo in 'n
nauw straatje, 'n bedevaartsoord voor vele
Franschen is.
Het is 't uitgangspunt voor tallooze excur
sies, naar de wilde en majestueuse berg
kom la Spelunca, langs de rotsige kust welke
met al hare baaien en kapen telkens weer
doet denken aan de Noorsche fjorden, naar
't merkwaardige natuurwonder, de calanches
van Piana, die hooge roode rotsen die in
hun fantastische geschondenheid den in
druk maken van zoo opgedoken te zijn uit
den zeebodem, waar de beukende en slij
pende kracht der golven ze duizenden jaren
lang bewerkt en misvormd heeft tot hun te
genwoordige gedaante.
Ook Ajaccio is 't schoonst op grooten af
stond. Een van de mooiste panorama's over
de stad en de Golf geniet men van 't Paleis
Pozzo di Borgo, 600 M. boven de stad ge
legen, 'n interessant gebouw, opgetrokken
uit materiaal afkomstig van de Tuilerieën.
Maar feëeriek is 't panorama, dat men
heeft op de bergen in 't Zuiden, 'n verruk
kend uitzicht over de geheele Golf, afge
sloten door de Sanguinarische eilanden
en met de witte stad als 'n parel in
azuren schelp. Dat is 'n visioen, waaraan
men zich met moeite ontrukt.
Het is 'n lange en afwisselende tocht van
Ajaccio naar Bonifacio, heel in 't Zuiden van
't eiland. Men komt door de binnenlanden
en wisselt van automobiel in 't merkwaar
dige, oude stadje Sartène, aan 2 zijden hoog
boven diepe ravijnen gelegen, in 't berucht
ste deel van Corsica, 't Zuiden van 't eiland,
boomloos en moerassigris in den zomer 'n
hel.
Bonifacio, 'n stad uit 'n droom. Hoog op
de overhellende, langzaam door de zee on
dermijnde kalkrotsen. De zee dringt dooT 'n
smalle opening tusschen de verweerde rot
sen het land binnen, aldus 'n natuurlijke
haven vormend en de hooge stad op haar
smalle ongeveer 1500 M. lange rots bijna
geheel afsnijdend, 'n Lagere, nog smallere
rots houdt de verbinding in stand en 't is
vooral op deze, dat de zee, die wild spoken
kan in de slechts 11 K.M. breede Straat van
Bonifacio, tusschen Corsica en Sardinië, 't
gemunt schijnt te hebben.
Gezien van zee uit of van kaap Pertusato,
de Zuidelijkste punt van Corsica onderschei
den de angstig samengedrongen grijswitte,
hooge huizen van de bovenstad zich nauwe
lijks van de gelijkkleurige rotsen en de
rosse daken vervoegen tegen het roedgra-
jv*et van de bergen op den achtergrond.
Loodrecht beneden de bovenstad, on
zichtbaar uit zee, aan den voet van den 60
M. hoogen rotsmuur de havenstad. En even
buiten de haven nog meer wonderwerken
van de zee, de hoogst merkwaardige grotten
van Bonifacio. Fantastische gangen en
holen heeft de zee in de rots gewoeld; 't
schoonst en boeiendst is de grot la Sdiago-
nate, 'n geweldige dom bijna zuiver uitge
voerd; de ingang is 'n laag portaal, dat bij
sterken \V. wind door de golven verzwolgen
wordt. Zoo hoog is 't gewelf, d'at het door de
aardkorst heenbreekt en 't daglicht doet bin
nenvallen, echter zeer getemperd door 't
struikgewas aan den rand der opening, wel
ke eigenaardige speling der natuur -
juist de vorm van het eiland Corsica heeft.
In de grot, aldus van twee kanten belicht,
tooveren de schitterendste lichteffecten
en de bodem, welks rotsen en klippen be-
gToeid zijn m'et kleurige mossen, gelijkt
onder 't doorzichtige water 'n heerlijk tapijt.
De reisbeschrijving van de Zuidpunt naar
de Noordkust, per auto en spoor van Boni
facio naar Calvi, zal ik den lezer besparen.
Calvi, 't laatste station voordat wij 't eiland
weer gaan verlaten.
Van verre gezien lijkt 't nog heel wat,
coquet als 't ligt op z'n door de zee om
spoelde citadelrots maar van dichtbij is 't
'n nest. De nieuwe, benedenstad al even ar
moedig als de bovenstad. Columbus schijnt
behalve te Genua ook te Calvi geboren te
zijn. Het huis waar die blijde gebeurtenis nl
dan niet heeft plaats gehad, is de glorie van
't stadje. Maar heel Corsica is trotsch op
den beroemden landsman, 't Is jammer voor
Calvi dat 't zoo'n machtigen concurrent in
Genua heeft, de groote heeft meestal luider
stem dan de kleine en wordt eerder geloofd.
Maar op Corsica zelf laat men zich niet door
de Genueezen, de oude onderdrukkers, Co
lumbus ontnemen en om maar goed te doen
uitkomen dat hij van de Corsicanen is, heb
ben zij alles, hotels, straten, couranten en
honden, naar hem vernoemd.
Politiek Overzicht
De Duitsche bladen bevatten een van of-
ficieele zijde hun gezonden bericht, dol, zoo
het waarheid bevat, een klaren kijk geeft op
Frankrijk's bedoelingen en waaruit zou zijn
op te maken, dat het Fr.nsohe militarisme
aanstuurt op de verbrokkeling van Duitsch-
land. Op 9 April heeft te Mainz een bespre
king plaats gehad van hooggeplaatste Fran-
sche officieren uit het bezette gebiedde
beraadslagingen golden de politiek, die ten
opzichte van Duitsohland zou moeten wor
den gevolgd.
Frankrijk acht het handhaven der Rijnli
nie noodzakelijk om duurzaam beveiligd te
zijn en de zekerheid te bezitten, dat geen ge
vaar dreigt van de zijde der Duitsche mili
taire kringen, wier revanche-denkbeelden
allicht voor de Fransche republiek fatale ge
volgen zouden kunnen hebben. De Fran
sche aspiraties zijn verre van bescheiden
er wordt dan ook niets minder gewenscht
dan de toevoeging aan den bufferstaat van
dat deel van den rechter Rijnoever, dat
Frankfort aan den Main en omgeving als
mede het Ruhrgebied en de Dusseldorfer
ïujverheidsstreek omvat.
Keulen wordt binnen vier jaren ontruimd,
Coblenr waarschijnlijk oq!c. Frankrijk (of al
licht is het juister te spreken de Fransche
militaristen en annexicnisten) is nu be
ducht, dat, indien voordien de rechter en
linker zijde van den Rijn niet „ongeglic-
dert" zijn. Frankrijk het zal kunnen bele en,
Mainz en de PfaTz ook te moeten prijsgeven
de schulden zijn dan niet betaald, maar
Duitsohland is er weer bovenop gekomen en
vormt een,gevaar: vooral door zijn kolen,
zijn industrieele techniek en den Rijn, die
het kanaal is voor de grondstoffen naar
Rijnland, Westfalen en Zuid-Duitschland.
Frankrijk wil in troebel water visschcn,
profiteeren van elke verwarring, die Duitsch-
lond teistert en het verklaart dan ook fond-
uit, dot telkens, wanneer Duitschlanrl zich ir.
een dergeJijken staat bevindt, van de gele
genheid moet worden gebruik gemaakt cm
voordeelen voor Frankrijk te behalen. Daar
Engeland, aldus is het leidend denkbeeld der
Franschen, zich niet al le ver van de kust
in een onderneming wil begeven, Frankrijk
de natuurstaat is en Amerika genoeg met
Engeland en Japan heeft te stellen, moet
Frankrijk, zoolang h-et de vrije hand heeft,
alles doen om zich vast te nestelen en de
verbondenen voor een voldongen feit plaat
sen.
Van den eerstvolgenden oorlog verwach
ten de Franschen, dat hij hun lend nun der
schade en last zal berokkenen dan Enge
land, Amerika en Japon en voor politieke
onrust in 't binnenland is Frankrijk heel
weinig beduchtnoohtans wordt, veiligheids
halve, den raad gegeven tegenover Elzns-
Lotharingen een tegemoetkomende houding
aan te nemenvrees voor de socialisten be
staat bij de Fransche militaristen evenmin;
h. i. zijn deze rooden voldoende op den ach
tergrond gedrongen.
Frankrijk stelt zich voor Duitsohland in
vijf of zes bondsrepublieken uiteen ie 'aten
vallen en zou dan ook veel voelen voor de
volgende splitsing
1. Beieren, Baden, 'Wurtembcrg.
2. Rijnlandsche republiek met de beide
oevers.
3. In het Noorden: Pommeren, Mecklen
burg en Sleeswijk-Holstein, die in hooMzvuk
een agrarisch karakter dragen; de llnnsn-
steden zijn dan van geen belang.
4. Thürlftgén en Saksen als industriecen
tra en ah middel-Duitsche republish
5. Berlijn met Silezië en een klein deel
van Pommeren met de Mark als kleine re
publiek op de wijze van Weenen cn Buda
pest.
Vooral wil Frankrijk gebruik ma1-en, po
sitief zoowel als negatief, van de onmoge
lijkheid eener coalitieregeering, die de te
genstellingen van centrum tot meerderheids»
-socialisten omvat en daarbij tegen do ad:-l-
'lijke officieren en reactionaire ambtenaren
.heeft te strijden. Ock België moet bij deze
aangelegenheid worden betrekken in ver
binding met dit land wil Frankrijk op grond
van verschalende artikelen ven 't vredesver
drag Du'tschlarvd binnenrukken en or zich
nestelen; partij zal hierbij worden getrokken
van den steun der middelgroote, kapi'alhti-
sche richting in Duitsohland en de onafhan
kelijke socialisten, die voor Frankrijk's doel
einden moeten worden gewonnen om als
negatieve bondgenooten op te treden tegen
de regeering van Berlijn. Frankrijk acht het
dan ook wenschelijk, het geloof bi» dezen
te versterken, dot hun misère een fevoh i?
van de houding d r ikeriijnsche rug zringd
„Dan kunnen wij vervolgt het geheime
document, dat thans aan do openbaarheid
is prijs gegeven, „wonneer in het/Ruhrge
bied onlusten ontstaan, met de Beigen ;.rs
buren en meest-belanghebbenden dan- bin
nenrukken. Tot dien tijd is de rechter vleu
gel versterkt en administratief tot kalmte
gekomen. Hebben wij echter de beide vleu
gels, don valt de middelmoot tegenover den
Engelschen en Amerikaanschen set tor u!s
uit een tang vanzelf in onzen schoot en zoo
doende zou de Rijnlandsche republiek »'n hel
leven zijn geroepen, mnar aan beide zijder,
van den Rijn. De algemet ne staking zondei
de onafhankelijk en (U. S. P.) en burgerlijke
partijen is in de Rijnsche republiek onmo
gelijk, vooral wanneer de staat van beleg
is afgekondigd. Zij valt op de meerderhekfs-
socialisten en eventueel de democraten te-
rug.
Doelbewuste verstandige politiek stelt
ons in een of twee jaar in 't bezit van wat
Foch wilnamelijk de militaire Rijngrenzen
met sterke bruggenhoofden, zonder ernsti
ffen tegenstand van Duitsohland en onza
verbondenen."
De Vossischc Zeitung, die van T geheime
bescheid der Fransche militaristen even
eens gewag maakt, noteert daarbij
„De inhoud der publicatie karakteriseert
de zuiver militaristische beschouwingswijze,
die bijna stereotiep terugkeert, hetzij hot
gaat om Duitsche generaals in de Russi
sche randstaten en roodc scctorcommanx
denten voor Wezel, hetzij hot gnat om Fran
sche troepenleiders hij d m Rijn. Een bizon-
der kenteekon van do opvatting van dit mi
litarisme is ook het feit, dat zij steeds maar
met den oorlog rekening houden cn den
vrede beschouwen als een van den regel af
wijkende uitzondering (normwidrige Aus-
na'hme)".
BusfienBandsche Berichten.
B a z e 1, 1 3 A pér j I. (V. D De Press In
formation verneemt uit Brussel, dat de En-
gelsche regeering een proiestr.oto naar Bel
gië heeft gezonden, wegens het zenden van
troepen naar hét Duitsche gebied. In deze
nota wordt gezegd, dat door dergelijke han
delingen de alliantie in gevaar wordt ge
bracht.
P a r ij s 14 A p; i 1. V. D.) Uit Mainz
wordt gemeld: Het detachement Belgische
troepen, wien is opgedragen met de Fran
schen samen te werken inzake de bezet
ting van Frankfort en bestaande uit een ba-
taillon van het 10de infanterie-regiment, ge
commandeerd door kolonel Huygue, is aan
het station van Mainz aangekomen, alwaar
Het ontvangen werd du r generaal Degouttc.
De Belgische en F.-.mscb.e officieren bega
ven zich naar de uack I .mer van het sta
tion, die voor réizende officieren gerest*
veerd was. Genera D joutte hi een
rede; daarna bracht kolonel Huygue ctn
toast uit op den pr< rid,, der rapuhli. k, ,\:t
Fransche volk en h.ri Frcnsche let,c
B e r 1 ij n, 1 4 A pril. B.) De Berliner
Lokalonzriger bericl t, u- cncrrel Von
Waller, bevelhebber ven Wehrkreiskom-
mando no. 6 (Munster) gisterochtend te Ber
lijn is aar gekomen, 's fvrnri c! d hij
j.fsprci..
nt.
een lang onderhoud met t
waaraan ook c*a Pruisische
nènlar.dsche zaken en rij' oi.
vering deelnamen en >v;-arbij dc v
ken, die s: c.hungc.i met «Fa
I Ruhrgcer, -Lig werden o\
Volgens het blad is d- - d
thans ven dien aard, du'. t« cp her
gCTekend. det de r. »k :i;c operatic
Westen in de eeistvuh t. h richer
beëindigd.
Be r 1 ij n 14 v- p r i J. (V IDe
vaartafv rnrdj^irm heeft vaii de cnnrr»ï«m
van herstel bericht gekregen, dat er geen
-m;
in het
ri firn
Waar toch de tijd gebleven mag zij-n, die
•wij door spoorwegen, telephoon, telegraaf
en stenografie hebben bespaard Of heb
ben we soms een reservefonds gesticht,
waarmee de -eeuwigheid tenslotte voor ons
zal worden verlengd
1
Roman door
J. EIGENHUIS.
11
Piet hoorde haar met verwondering door
draven en toegeeflijk bekibbeld worden door
Jaap, die zijn best deed haar oogen te openen
.voor al het mooie in haar leven. Maar als een
blind paard bleef zc doorhollen, de akeligste
dingen bewerend: dat ze het leven de moeite
niet waard vond, en dat ze T met pleizier een
eind aan zou maken, als ze 't niet voor 'er
kindertjes liet, en dat ze als jong meisje zich
van het huwelijk zooveel had voorgesteld cn
zulke idéalen had gebouwd en dat het toch
alleen hierop neerkwam, dat f'e vrouw nog
minder dan dienstmeid was.
„Nou, Mien, nou overdrijf je," troostte Ma
rie.
Maar toen begon Micn nerveus haar lot met
dat van haar zuster tc vergelijken, die maar
twee kinderen had, en al veel grootere, cn
die kleiner huis bewoonde en over meer hulp
en veel ruimer inkomen kon beschikken.
«Kom. zussie." zei Piet. „werken is zalig..
Ik lig nou heerlijk lui te genieten, terwijl ik
de eendjes idyllisch koekkruimeltjes voer.
Maar die idylle zou me toch al hed gauw
vervelen en me naar m'n zwarte, stoffige, ru
moerige fabriek jagen met al het gekonkel,
om aan werk te komen en geschipper, om het
behoorlijk uitgevoerd tc krijgen...
„Ja, maar een man ziet alle dag wat anders,
terwijl wij vrouwen niets om ons hebben dan
een grommige meid en drenzige kindertjes..."
„En een schattigen man,'' plaagde Piet.
„Ja, hij is wel een snoes," lachte Mien toch
nog; „als ie maar niet tot negen, tien uur
's avonds van huis- was..."
„Kom m'n kleine bromstertje," vleide Jaap,
zijn hoofd tegen het hare streelend ...Tc moet
er altijd maar van dat chapiter afbrengen.
Piet, want don slaat zc door als een blinde
vink."
„Blinde vink,stoof ze verontwaardigd op,
„omdat je 't niet graag hoort en er niks tegen
weet te zeggen.
„Kom," deed Jaap grappig verbluft, „maak
je nou niet. boos. Ik weet er een heclen boel
tegen te zeggen. .Te hebt een man <Jie z'n best
doet en schatten van kinderen, en je kan
financieel rondkomen, cn je hebt een groot
huis en een mooien tuin. En jc bent mooi en
jc man is dol op je en alle kennissen vinden
je 'n aardig vrouwtje..."
„Flauw!" pruilde zc en tegelijk met een al-
ler-innemend?t glimlachje: „Piet, zal ik ie nog
een kop thee inschenken, en jou Marie, en
m'n heer gemaal," terwijl ze dezen tegen z'n
wang klopte en een kus gaf met een intiem
naampje.
't \Yerd wat kil en in de ruime voorkamer
zouden ze een kaartje leggen. Mnar dc kinde
ren moesten naar bed gebracht cn hei was
weer liet gewone spelletje yan binnenkomen
en onvindbaar wezen, zoodat Mien in haar
wanhoop Jaap met verwijten overlaadde, of
hij nooit een hand uit de mouw stak, en Jaap
goedzielig de heele bende naar boven bracht,
in zichzelf overleggend, dat zoo'n vrouwtje
toch ook werkelijk tc veel aan haar hoofd
had. 7e verlangde naar drukte en logé's om
de eentonigheid van het dorpsleven, maar zc
kon er eigenlijk niet tegen.
Toen hi; beneden kwam, was hij een on al
liefheid voor zijn vrouw, sjouwde naar den
kelder, waar ze een famcuse flesch Bergerac
hadden liggen, die zc bij deze extra gelegen
heid r.aaar zouden opentrekken..
Maar het ongeluk w ilde, dat de oono i- te
gezegden Mien telkens weer brachten r-p het
idee, dat haar leven sloven, cn Waterkerk een
gat en haar huis een bakbeest en haar meid
een ondankbaar mormel was. Ze had er wel
een vaag besef van, dat ze op deze wijze niet
erg gezellig voor haar gasten was, waar zo
anders zoo innemend tegen deed, maar... zc
mocht tegen T eigen zuster toch wel eris
verti ouwelijk spreken. Telkens vermande z.e
zich tot een beminnelijk lachje en één of an-
d?:\. voorkomendheid, maar haar zelfbeklag
wss sterker dan zij cn gelijk aan een lawine
die haar meesleepte naar beneden.
„Nor moet ik jc toch eris wat zeggen, Va-n-''
zei Marie. Als je zoo tobberig hert. dan meet
jc uitrusten. Dan ben je riek: een iigkuur of
zoo iets.
Dat was een windvlaag in een smeulend
vuurtje.
Iedereen moest haar gelijk geven, dat je
in zoo'n bedoening nooit tot rust kon komen,
en dat je net zoo min uit zoo'n bedoening kon
loepen..
Jaap werd er voor zijn zwager verlegen on
der en trachtte met lievighckljes en vergocTj-
kendc woordje haar klachtonvloed t stuiten,
zonder dat het hu lp.
Mijn man zou jc niet met zoo iets moeten
aankomen, ging Marie haar tegen „Die zou
zeggen: Moe? Goed, dan rusten. En of je dan
hoog of lang sprong, dan zou je rustan. Ui:
niet moe? Nou hou er dan jc mond over."
„Dan Tiep ik weg," kibbelde Mi?n tegen
En toen Piet haar lachend met den vinger
dreigde, zei ?e:
...Li, ja .mannen zijn wel groote bazen, maar
ffc heb ook m'n willetje.''
Nee, Mien,antwoordde Piet, „dat heb K'
op het oogenblik niet- Als ie cn willetje hebt,
dan toon jc dat allereerst, door nesterijen,
die ie hinderen, van jé af te gooien, om er een
ander ook niet mee tc hinderen."
Als je jc nou tegen jc familie ïvct oris
openhartig mag uiten..
„"Welzeker, kindje, maar dan moot jc f,-it
doen, om steun en goeièn raad te ontvangen.
Niet om maar door tc draven, of niemand
wat voelt van ie moeilijkheden.
Zijn bruine, zachte oogen streelden haar en
van.dat fijne, tëer-bleckc gelaat schoen iets
uit te gaan, dat haar woordenvloed stuitte.
,Jk zou 't niet zoo botweg doen, als Marie
zegt. Maar legen haar redeneering is toch
niets in te brengen. Ben je zoodanig overprik
keld. clan moot ie rusten Wij kunneo best één
of twee maanden voo« ie kindertjes zorgen:
O. n"je, dan ging zc zeker dood. oL óór*
lc?m
Is yc ''1
ziie.
iMi'tnaal,
i huis-
of jwec maand:r z>.i
rustkuur moest doen. Vei'
sanatorium* dan v-erd
die zwaartillende iv-nsrli?r-
Ze was heelemaol niet i
maar 't *vas hier oen dóód
vrouw hail h -elerespl dan dr-"-
zigc kinu' wtjes'cn i maasmond..
Zoo was «Ie l.-iing eer volgereden erd
.Tuist." zei Piep. t- ril I 'i haar nrii.stiff
aankeek. k Gcloo- b i omin al. 'ii zelf,,
dat jc z' k bont. k Gelord alieen, dat u zoo
tobt, omdat jo jc mun en mij en ie huren
niet guur. dal -<> t zoov.'l mukkeliMcer «tl
ple;-/."-riff.?»*.hebben in de wereld—'
Zc haalde nvnach'rivl de schouders of
ze 't de raocite niet vond, daarop in uaaii.
„Je moet me toestemmen,' vervolgde iiij#
„dat die i niet zooveel beter hebben, of gc"
makla .'ijker. Iedereen weet van verveling en
leb i'stelling en vermoole'.vdc drukte 'n cnr<->-
ken En de mënsch *-» itiots u- do«m iiel>-
heil, dan scheppen zc zich allerlei I» rif». Dat
doe je zeli ooomdat jenoff nici
doen hebt. Je doet je I. g voor f<- s.
O in. dat vind ik dol," viel -/e in.
„Of je vraagt logé's.*'
„Heerlijk- een huis - ol lr *"s! i'e dan
om llooineus..." schaterde ze.
Maar hij bleef ernstig, cn vei v -lgde: Zie
jc wel, dat jc nflc'ding ook !fonoeg hebt. En
als je aan nog méér afleiding behoefte hebt.
•dan g:< ie fietsen met Cato, of jp. let ri oen i-o-
mnnneije...''
Zc deed of ze wat zeggen wou en zc
hem ook eigenlijk aan hel kaarten •viil-f*
herinneren. Maar ze wou toch crcis weten*
VTsUü dat preckje op uitloopen zou.
(Wordt vervolgd).
