Geldorsche Credietvereeniging
SPOÜTFEE3TEÜ OE
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlanper"
iitLEi mrnirn
^Padvindarsklssding
VerricJjt alls
Zilveren CDUve:ts en groententepcls
Taktlek en beginsel.
ARM HEM, -s-
Kapitaal en Reserves i 18.633.000
JU WELBER
Ie ktas goederen
PRIMA AFWERKING.
FEUILLETON.
B® Sterkst® Band.
bij J. GR00TEND0B8T Kof 20
18e Jaargang
No. 307
Zaterdag
26 Juni 1920.
•Toévellig sprak ik ©en 'dezer dagen met
tén liberaal man over de Nederlandscke
H.itiek en deze democratische liberaal, zoo-
hlj zich zelve gaarne tïtuleetrt, bleef ge-
uw aan de gewoonte van zijne liberale
«vrienden, als zij met ons spreken. Hij begon
met te zejgigen, dat (hij in de politiek vlak
Aaast ons, vrijzinnig-democraten, stond, ja,
èat er fei bedijk geen beginsel-verschil be-
Stonid tusschen zijn vrienden en ons. Méén...
Bij zuüke\ gesprekken, id'e geachte lezer
heeft het wellicht ook bij ervaring, is de
vriendelijke inleiding en de dJaoihij behoo-
rende verklaring van- „Ik ben het feitelijk
heolemaal met jullie eens" bijzaak. Hoofd
taak is wat komen gaat rva het woordje
V/maer", dat op zulk een -inleiding met zeker
heid volgt.
Ditmaal nu volgde op dit „maar" de ook
vrijwel gebruikelijke aanval op den leider der
vrijzinnig-democraten. N-u moest Mardhanit
het ontgelden om zijne houding ten aanzien
van de revolutiewet.
Wij vervielen, bij ons gesprek, niet in dc
fout van onzen liberalen vriendwij gingen
niet Ibetoogen dat juist zijne fractie een o. i
.vrij onverkwikkeüijke wijze van doen heeft
vertoond bij de behandeling van het zoet
houdertje der rechterzijde en wij zufllen dat
ook nu niet doen.
Want niet over die inmiddels aangenomen
wet wiülen wij het ditmaal hebben.
Wij wensciven ditmaal uit te gaan van het
slot-verwijt, dat in 't zooeven bedoelde ge
sprek Merchants ooren moet hebben doen
tuiten.
Onze liberale vriend sprak nl. ten slotte
'over Merchant's verklaring, in de Tweede
(Kamer afgelegd, dat (hij wel wist, dat de
boud'jng van ome fractie aan onze partij
•stemmen zou kosten.
Dat vond hij ec-ne „stommiteit" van Mer
chant-, die weer eens bewees -wait een weinig
'fe-c fcisch po&itious onze Ledcler wel is I
Inderdaad1. March-ant's uitlating is het
OPGERICHT 1866.
die geestelijke stroomingen me enen te 'kun
nen keeren met papieren dammen.
Noodwetten missen voor ons alle beko
ring, ook en vooral omdat ze in schijn een
nieuw recht scheppen, dat bij toetsing wel
eens onrecht zou kunnen blijken.
In dit lidhit bezie men de houding van on
ze kamer-fractie bij de behandeling van de
onti-revoluti'ewet.
De demagogie van rechts had de kiezers
willen doen tgeflooven, dat de duurtewat een
middel zou zijn lot bestrijding van de hoo-
ge prijzen. Wij begrepen dat dit middiel on-
deugdelijk zou blijken en tegelijk, dat dit
middel zou leiden tot onrecht-
Rechts had, al weder met demagogische
doeleinden, dit cvr.ti-revolutie~vetje noodig.
En oök hiertegen hebben wij ons verzet-
•Nu weten wij, dat „the man in the strec-t"
de beide wetjes heeft toogojuioht, de minder
ontwikkelde staatsburger mocht in de beide
onder weinig bescheiden titels aangeboden
wetsontwerpen elementen zien, die hem be*
koren, hij moge hebben verwacht voor
zoover hij tot onze geestverwanten hoor-
62 KANTOREN.
„Deze partij moet daar niet om treu
ren.
In alle landen 'blijkt het, hoe moeilijk
het is onder iheu, die niet tot de arbei
dersklasse behooren, vuurvaste demo
craten te vinden. Het eischteen zich los
maken van traditie en een 'begrijpen
van de tegenwoordige stnrktuur der
maatschappij, waartoe de groote massa
der bungerij nog niet in staat is- Haar
beginsel zuiver te h'ouden moet de par
tij meer waard zijn dan. een groot aan
tal stemmen. Haar leiders behooren
zidh te onthouden van allereerst te wil
len grijpen naar de regeermacht, dat
hun beginselen doordringen in andere
partijen, moet hun genoeg zijn".
Dit zou precies kunnen, zijn geschreven
over onze Vrijzinnig-democratische partij
W:-e dit begrijpt, wie doorvoelt, hoe demo
cratisch regeeren onmogelijk is, zonder on
ze beginselen te verwerkelijken, die moet
zich verheulgen in 'Marchant's optreden, dat
ons stemmen mag hebben gekost, maar clnt
de zuiverheid van ons beginsel mei zoo
groote scherpte in het licht heeft gesteld.
regiment, de kapitein H. Meywert, van het
4de regiment
aan den kolonel W. F- Hartman, comman
dant der 1ste Infanteriebrigade, op zijne
aanvrage, ter zake van langdurigen dienst,
onder toekenning van pensioe, eervol ot-
den militairen dienst verleend-
Int cru. J ii ris te neon teren tic.
De adviseerendc Juristencommissie, heelt
gisteren haar voorloopigc gedachtenwisseling
over vraagstukken betreffende de. rechters
van het door den Volkenbond te stichten. Per
manent Internationaal Gerechtshof, beëindigd.
Ofschoon nog geen bepaalde besluiten wor
den genomen, schijnt men het eens te zijn
geworden over twee algemecne beginselen:
lo. dat het Ilof inderdaad permanent moet
zijn, zooals in het Verdrag is bepaald cn ten
allen tijde geopend moet zijn voor dc behan
deling van zaken; 2o. dat een of andere me
thode dient te worden aangegeven volgens
welke dc rechters gelegenheid kregen gere
geld naar hun land terug te keeren. Hot eerste
wordt als een essentieel bestanddeel in de in
richting van het Hof beschouwd, terwijl.het
tweede noodzakelijk wordt geacht om zich
van de beste krachten als rechters te kunnen
Verzekeren
liet denkbeeld werd geopperd, dat di' twee
ledig doel ware te verwezenlijken door den
president, den vice-president en de griflier
van het Hof te verplichten hun vast domicilie
te houden ter plaatse waar het Hof zal zete
len, met bepaling van zekere perioden, waar
in het gehecle Hof zou moeten zitiing houden
cn andere, gedurende welke slechts Kamers
van het Hof zouden behoeven bijeen zijn.
Op doze wijze zoo betoogde men zou het
Tlof permanent zijn in den volsten zin des
woords, terwijl tevens de leden niet genood
zaakt zouden worden zich geheel en al los te.
maken van dc zaken in bun land.
Ook liepen de mecningen uiteen omtrent den
duur van het mandaat- Benoeming voor het le
ven werd aanbevolen als liet beste middel ter
verzekering van dc volkomen onafhankelijk
heid der rechters en de continuïteit in de
rechtspraak van hel Hof, terwijl benoeming
voor den duur van 0 of 10 jaren verdedigd
leger enxle vloot in het begin von den oorlog,"
op do thans verdwijnende populariteit.
Het grootste deel von het Ncderlundschc volk
is b lind voor het groote belang der bewapening^
Dit is verkeerd en Onze Vloot moet op de bres'
staan om dc Regeoring te steunen, waar zij de
Murine wil versterken. Toen zij voorstelde de in
aonbouw 2ijde kruisers niet nf tc bouwen, werd
een protestvergadering belegd, wat door velen
is kwalijk genomen, doch naar spr. meent, was'
oen dergelijk optreden noodzakelijk. Hot is ze-
kor voor een niet gering deel te danken aan do
door dc verceniging gevoerde actie, dat beslo
ten werd om de kruisers toch te bouwen.
Toen echter bleek, dat dc afgebouwde krun
sers zouden worden verkocht, meende hot hoofd-'
bestuur, dat het tijd werd ont met con eigen
vlootprogramma tc komen.
Spr. hoopt, dat de volgende jaarvergadering
nog gunstiger perspectieven zal openen (Ap
plaus).
Aan de Koningin, Koningin-Moeder cn Prins
Hendrik werden telegrammen van hulde gezon
den.
De secretaris, jhr. v. d. Wijd:, heeft vervol
gens het jaarverslag uitgebracht. Daaruit bleek
o.a. dat het ledental der vereeniging steeg met
1018 leden tot QS04. Op voorstel van de bo
st uren der Indische nfdeelingcn werd in I9ïf>
besloten om die nfdeelingcn tot een afdceling)
Nederlandsch Oost-Indië te vercenigen.
Bij acclamatie werden als leden van het hoofd
besiuur herkozen de lw ren J. v. d. Eist, mr. HJ
C. Guépin cn jhr. mr. J. \V. Schorcr. In plaats
von de heeren H. Colijn on A. C. A. van Vuu-
ren werden benoemd, eveneens bij acclamatie,
de liceron L. J. H. Willinge cn mr. dr. A. B. G.;
ven Rijckcvorscl. In 'dc pleats van jhr. mr. A. Cd
D. de Graaf, die bedankt heeft, werd als vicc-
voorzitter gekozen bij acclamatie de heer mr.
L. J. Plemp van Duiveland.
De aftredende leden van den AlgemecneiV
Raad werden herkozen, torwijl in dc wegens
overlijden van mevr. barssc. Sweerts de Londos
Wyborgh ontstane vacature werd benoemd de
hoer B. Nierslrasz.
De volgende algemeene jor.rvc.-r ..deling zal in
Middelburg worden gehouden.
De voorzitter deelde vervolgens de plannen
van het Hoofdbestuur mede.
Met besiuur luid het voornemen het Marine*
program van de verceniging Onze Viool it
'Beste (herwijs, dat 'hij voor dlemaigoog rui et
deugt, cïtot hij in iet op kiezersvan,'g®t uitgaat.
En voor wie parlementaire redevoeringen
slechts propatga-mda-materiaal zijn, voor wie
(de hoogste «tactiek is, zoo te spreken en zoo
te doen, dat men zooveel mogelijk kiezers
achter zich 'krijig.t, voor zulk een politicus is
Mardhamt's optreden raadselachtig dom.
Nu hebben wij, vrijzinnrig-democraten, ons
nooit gesteld op heit standpunt, dat onze
partij uit zooveel mogelijk rn'emsc'hen moet
Beslaan en dat we zooveel mogelijk kiezers
iaóhter orus moeten krijgen. Wie 'bij ons wel
eens achter de coulissen heeft igezien, zou
ikwrrven weten hoe wij ons meer dan eens
'er in 'hebben vöheugd, dat de een of andere
politicus cnrze partij verliet, hoe wij de bin
nenkomst in onze partij van menschen, die
hog el een gTOOte aamhaing mee zouden
Brengen, bobben tegengehouden.
Het is ons er altijd om Le doen (geweest
slechts hen te bewegen tol aansluiting bij
bnze partij, van wie wij wisten, da«t zij zich
pninoipie-el gei veel konden vereoniigen met
bnze politieke en economische opvattingen-
Merchant heeft herhaaldelijk den nadruk
gelegd op de noodzakelijkheid van eensge
zindheid in ontze gelederen «lvij heeft er ons
op gewelzen, dat v.-e veel meer bereiken met
■een kleine, homogene partij, dan met een
groote partij, uit 'heterogene elementen sa
mengesteld.
En Marohant is nu zidh zelf volkomen
gelijk gebleven. 'Orus vrijzirunig-democratisdh
'beginsel verbiedt ons, zoowel ons te stellen
■aan den kant van 'hen, die desnoods hun
itoevludht nemen tot revolutionair geweld,
als ons te plaatsen aan de zijde van hen,
de dat de onzen deze „goedbedoelde" po
gingen tot onderdrukking van booze dingen
zouden helpen bevorderen.
Onze Vrijzinnig-democratische volksver
tegenwoordigers mochten dezen geestver
wanten niet in het gevlij komen-
En nu beeft Merchant, wetende, dat zijn
optreden niet naar den zin zou zijn van d?t
soort geestverwanten, eenvoudig en open
hartig geconstateerd, dat zijn optreden ons
stemmen zal kosten
Wat is nu zijn fout Dat hij de werkelijk
heid ziet, zooals ze is
Dienit hij niet veel eer geprezen, nu hij,
wetende dat hij er zijne partij mee zou
schaden schaden, wat het aantal kiezers
betreft, dat ons volgt des al niet te min
op grond van ons beginsel en ons inzicht in
de verschijnselen van dezen tijd de door
velen toegejuichte wetsontwerpen heeft be
streden
'Merchant is een verstandig politicus.
Hij versmaadt medewerking aan wetsont
werpen, die hij in strijd acht met het Recht
en dus met het landsbelang, ook al zou die
medewerking ons op d/it oogen'blik kiezers
toevoeren.
Wij weten het reeds het aantal van onze
volgelingen is voor ons succes van minder
groote beteekeJiiis, dat het voor'andere par.
tijen is. Ons succes, het te«genwo-ordigé en
•het komende, 'ligt veel meer in de onmisbaar
heid van ons 'beginsel, in de-zen tijd meer
den ooit.
In „De Opbouw" van Juni schrijft Bolke-
stein over de Duitsche Democratische Partij
en haar verliezen bij de jongste stembus
Hij zegt:
De Staatscourant van heden Vrij
dag 25 Juni bevat o m. de volgende kon.
•besluiten
benoemd tot voorzitter bij de Algemeene
Rekenkamer jhr. mr. J- H. v. Reenen;
op erzoek eervol ontslagen metd ank als
lid van den Onderwijsraad dr. H. F. Jonk
man, ojd-directeur van de R. H. B. S. met
5-j. c. te Utrecht;
benoemd tot lid in dien Raad J. C. Dijx-
hoorn, hoogleeraar aan de Technische Hoo-
geschool te Delft, mevr. W. Mans hok
Andreae, lid van de Provinciale Staten van
Groningen en van den Gemeenteraad te
Uhum, en W. C G. H. v. Mourik Broekman,
directeur van de G- H. B. S. met 5-j. c. te
Haarlem
benoemd hij den Dienst der Werkloos
heidsverzekering en Arbeidsbemiddeling tot
vakkundig ambtenaar belast met de arbeids
bemiddeling voor hotel-, café- en restau
rant-personeel S. A. P. M. Martini
voor het tijdvak van 1 Juli 1920 tot I
December 1920 wederom benoemd tot as
sistent bij de kennis der menschelijke voe
dingsmiddelen van dierlijken oorsprong
aan de Veeartsenijkundige Hoogeschool to
Utrecht T. P. A. B. Sperna Byland aldaar;
benoemd bij het wapen der Infanterie, tot
kolonel, commandant van de 1ste brigade,
de luitenant-kolonel .J. van der Scheer, com
mandant van 'het 16de regiment;
lot luiten&nt-kolonel, commandant van
het 16de jegjmeivt, de majoor J. Dorre, van
het 15de regiment; tot majoor, bij het 1ste
.werd, omdat daardoor gelegenheid werd ge
geven om de rechters te vervangen, die onge
schikt bleken of die dit' werden. In elk geval
scheen men het erover eens dat dc bezoldiging
zoodanig moest zijn, dat zij de eerste juristen
der wereld zon aantrekken, zich voor het
ambt bcstfiikbaar te stellen.
Voorts is een beraadslaging aangevangen
over de vraag of personen die zekere offi-
cieele function uitoefenen, als die van lid van
eten Baad of van dc Vergadering van (Ten Vol
kenbond, of von een minister of van de P»c-
gecring van ons land ,zouden zijn uilgesloten
van hel ambt van rechter in liet Ilof. Over het
algemeen was men van oordeel, dat hoezeer
het ook moeilijk zou zijn een dergelijke schei
dingslijn te trekken zonder zeer gewensehte
personen ilit te sluiten, het Hof tegen eiken po-
litieken invloed zooveel mogelijk zou moeten
worden beveiligd.
Pei mnuemt iuiern. gerechtshof.
Naar wij vernemen, lieefl dc Inlernatio-
nale adviseerendc juristencommissie heden
met algemeene stemmen besloten in haar ont
werp voor het te stichten permanente inter
nationale gerechtshof, dat voorgelegd zal
worden aan de algemeene vergadering van
den Volkenbond op te nemen, dal liet Ilof zal
worden gevestigd te 's-Gravenhage.
Owze Vloot.
Tc Arnhem is de algemeene vergadering ge
houden van het Hoofdbestuur, den Algeniee-
nen Raad en de afgevaardigden der afdeelir.gen
van de Kon. Ned. Vereeniging Onze Vloot, on
der voorzitterschap van den heer H. M. van
Bemmelen.
Deze wees na ziin openingsrede, na herinnerd
te hebben aan de groote populairiteit van het
Sioole oplaag te verspreiden.
Reeds was het werkje gedrukt, de verspreiding
had evenwel niet plaats in afwachting van liet
werk der Regeerir. 'scommissic voord cn weder
opbouw van de Marine. Waarschijnlijk zal het
rapport dezer commissie binnen enkele moon-
den verschijnen.
De heer F. Avcnstcin, Arnhem, constateert
met genoegen, dot er een andere wind gaat
waaien. Er is toch reden om zich af te vragen
of de vereeniging wel aan hr.or doel beant
woordt. Er is wel een goed werk gedaon, maar
het is noodig, dat men ook eens aan politiek
gaat doen, door alleen politiek cn techniek bij
de vraagstukken der Marine in aanmerking ko
men.
Jammer is het echter nu dc eerste stap is
gezet, dat men alweer terugkrabbelt en aarze
lend wil afwachten hel rapport der Stantsconw
missie.
De protestvergodering heeft mooie resultaten
opgeleverd, maar nu zal men ook voort moeten
goon.
De ofdceling Arnhem stelde voor een commis
sie te benoemen, die in opdracht heeft een bij
zondere studie te maken van de vraag wat gc*
daan moet worden om hen te bereiken die be
reikt moeten worden.
De voorzitter deelde mede, namens het Hoofd
bestuur, dat er niet aan gedacht wordt zich met
de politiek te bemoeien. Spr. wil thans eenige
dingen meedcelen, die lot dusver gc-
h c- i m waren en ook voor dc leden nog een'
geheim zijn, zelfs voor dc bestuursleden, dio
geen lid zijn van het Dog. Bestuur.
In T9I5 werd een geheime commissie be-*
noemd, beslaande uit grool-industrieclen, pro
fessoren enz., die tol laak had het Nederlond-
sche volk voor te lichten over het belang der
koloniën voor ons volk cn daarvoor van cca
goede vloot.
Zich inhouden valt moeilijk als men geen
inhoud heeft.
<loor
i .SUZE LA CIIAPELLE—ROOBOL'.
2
Schijnbaar (Onverschillig voor den indruk
tlie haar verschijning maakte, schreed de
iTeemde rustig voort. De eigenaar kwam haar
egemoet en wees haar het tafeltje dicht bij
ïp Verborgs. Frits kon haar van terzijde
nauwkeurig gade slaan zonder dat zij het
Jnerkte.
f Hij vond haar heel mooi, niet bepaald jong,
usschiea wel van Agatha's leeftijd maar in
Rar bewegingen, in haar Jleele voorkomen
$8* zh yeel iemrditfer. Ilaar matbleeka tint
had niets ongezonds, want telkens schemer
de er een zacht rood doorheen. Vuurrood wa
ren de lippen van den bekoorlijken mond, het
blonde haar kroesde natuurlijk om de slapen
en was eenvoudig in een groote wrong op
haar achterhoofd bevestigd. Ilaar oogen kon
hij niet zien, maar hij Zag dc donkere wimpers
en de zuivere lijn van voorhoofd cn neus.
"Hij boog zich voorover tot Agatha en
fluisterde:
„Wat een mooie vrouw, hé?"-
Zij keek even, kritisch.
„Ja," beaamde zij flauwtjes.
„O, vind jij het soms niet? 't Is een pracht."
„Wat is ze zonderling gekleed."
Ilij haalde de schouders op, geërgerd. „Wat
weet jij nu van een elegant toilet? Zoo als jij
er uitziet.
„Ik zou me zoo niet willen kleeden. Nie
mand draagt zoo iels. Alle dames kijken er
naar en vinden het gek.'
„Omdat zc er jaloerscli van zijn en geen
van allen smaak hebben."
„Wel mogelijk... maar het kan me niet sche
len. 't Eten is hier toch buitengewoon goed,
't zal jou afvallen als we weer thuis zijn."
Frits gaf geen antwoord. Ilij was uit zijn
humeur, zonder zelf goed te weten waarom.
Af en toe keek hij naar de vreemde. Hoe oud
zou zij zijn? 't Deed er niet toe. Mooi was ze
en voornaam in haar kleed van licht gele
crêpe de chine dat in losse plooien om haar
heen hing, op de borst saamgchouden door
een antiek zilveren broche. Verder droeg zij
geen enkel sieraad. Was eigenlijk alles dood
eenvoudig, maar een eenvoud die toch aan
stoot gaf, dat begreep hij wel.
Vóór het dessert werd gediend stond zij
op en ging weer langzaam de hecle zaal
door., de oogen neergeslagen, zonder of
links te kijken. De hoofden aan de verschil
lende tafeltjes bogen zich nogmaals naar
elkaar toe.
„Wil je koffie?" vroeg Frits oan Agatha.
„Ja, dat's goed."
•„Dan gaan we naar 't terras."
Ilij ging haar vóór naar buiten. Op het uit
gestrekte terras, van waar men een verrukke
lijk uitzicht had op een groot weiland door
een donker bosch omzoomd, waren reeds ver
scheiden tafeltjes bezet. Frits keek met een
snellen blik rond, de vreemde was er niet.
„Wel mevrouw, hebt u van middag een
mooien tocht gemaakt?' vroeg een dikke
dame, die met man en dochter vlak bij de
Verborgs zat.
Agatha haalde haar handwerk uit haar
zwart zijden werktaseh. „We hebben lieele-
maal niet gewandeld, we hebben maar stil in
't bosch gezeten."
0 hoe jammer,'1 meende het jonge meisje,
„wij zijn naar de ruïnen van St. Olof ge
weest. Prachtig, daar moet u bepaald heen
gaan meneer Verborg, en liefst met mane
schijn, over een paar dagen is 't volle maan."
„Ga je dan mee?" vroeg Frits lachend.
Mama veranderde het onderwerp van ge
sprek.
„Weet u ook wie die vreemde dame is die
van middag zoo laat binnenkwam? vroeg zij
Agatha.-
..Nee mevrouw, ik ken hier bijna niemand."
„Een deksels mooie vrouw," liet papa zich
liooren, „wat een houding, chic hoor!"
,,Mooi. nu ja", zei de dochter, met al dc
brutaliteit van een bedorven, onopgevoed
kind... „maar ik vind het een goede aanstel
ster."
„Wel heb ik van me leven, waarom? in
formeerde papa.
„Omdat zc zoo laat binnenkwam toen ieder
een er al was en weer wegging vóór dat
iemand anders opstond, dat deed ze toch al
leen maar om bekeken te worden."
„Daar heeft Linda wel een beetje gelijk in",
stemde mama toe en zich tot Agatha wen
dend:
dend: „vindt u ook niet mevrouw?"
Maar nog vóór deze iets antwoorden kon
zei Frits:
„Als je zóó mooi bent, bewijs je de menschen
een gunst door zc in dc gelegenheid te stellen
naar je tc kijken."
„Ja, zoo op de manier als je naar een man
nequin in een modezaak kijkt," merkte Linda
kwaadaardig op.
Papa schaterde het uit. „Wat hen jij een
scherp ding", lachte hij, zijn dochtertje onder
de 'kin strijkend. „Weel jc "wel dat als de
vrouwen zoo op elkaar afgeven, zij altijd een
beetje jaloerscli zijn?"
„Ik, jaloerscli op dat oude mer.sch?" ant
woordde Linda hevig verontwaardigd. „Nee,
daar heb ik gelukkig geen reden voor".
De post werd aan dc gasten gebracht cn
Frils maakte van de gelegenheid gebruik om
zich in zijn courant te verdiepen en het ge
zelschap aan het andere tafeltje een beetje
den rug toe te keeren. Ilij ergerde zich, lot
nu toe had hij die Linda wel een aardig kind
gevenden om af en toe een praatïe mee t-
maken. Een enkelen keer had hij ook wel eens
met haar gefietst als hij haar 's morgens lcw
genkwam, want Agatha fietste niet. Nu nam
hij zich voor o'm dat nest, zooveel hij kon, te
ncgecren en toch moest hij om zichzelf lachen.
Wat kon t hem schelen. De vreemde had na
tuurlijk de ergernis van alle aanwezige vrou
wen opgewekt. Zelfs Agatha had zich daar
niet heelcmaal aan. -kunnen onttrekken.
„Is er geen nieuws in de courantI" vroeg
zij.
Hij wierp haar het tweede blad toe.
„Ach nee, zóó interesseert het mij niet. Als
er iets bijzonders is zal je hel mij wel \cr-<
lellen." i
Ilaar gebrek aan belangstelling voor allcö
wat buiten het kringetje van haar huishouden
cn haar kind lag. hinderde hem plotseling he
vig- i
Zij haakte een tien minuien ijverig door,
toen stond zij op:
„ik ga kijken of Ferric goed slaapt," zei zi]
kalm, hier en daar e-cn stijven, groet wisselend^
ging zij tusschen de verschillende tafeltjes/
het hotel in. Dat gebeurde zoo iederen avond/1
Meestal sloot Frits zich dan een oogenblik aan''
bij dc anderen gasten. Ilij mankte een gunstig
gen indruk en men mocht hem graag. Linda's
ouders hadden zelfs wel naar wat meer intF
miteil getracht, maar dat stuitte af op dc bur^
gtrlijkc stijfheid van zijn vrouw, die zie»
met niemand bcmoeida
"X
(Wordt vervolgd).
