„-DE EE M LAN DER"
aUlTÊNLAND^
ABONHEMEKTSPKiiü f"3 T Tm'
PRÜS llili AÜÏEÜUHTIÊd mT. !nbc,'ipC«n
Van wssk tot weet
FEUILLETON.
De Sterkst© Band.
ÜCocpi uw Schoenwerk
bij J. Carootiendorsf
19e jaargang wc. 4
ioort J 2 10, idem lianco
per post 2.60, per weck (met gratis verzekering
tegen ongelukken) f 0.175, afr.ondcilijkc nummers
f C.O Sm
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
DIRECTEUR: J. VALKHCFF.
TEL. INT. 513
Maandag 5 Juli 1920
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaaiibic*
dingen cn Licldadlghcids-adveitentiën voor de helft
der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
voordcclige bepalingen voor het advcrlecicn i cnc
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Williamson, de Anvarikaansche schrijver,
met mooie reisbeschrijvingen en onbe-
JStidende liefdesgeschiedenisjes begon, maar
•cÖei nu d© wereld verrast met literal uur van
©enig© beteekenis, die zich dus verdiept
heeft tot een auteur met een fijnen gedach-
tengarug, heeft in één van z'n laatste werken
gesproken ovef: „iemand, le ridderlijk voor
den tijd, waarin wij leven". Dat i-s een aan
klacht tegen cften tiid, die niet ongegrond
is en voor Williamsons's tijdgenooten
en dus d'e onize minder prettig. En al
zal geen mensch ter wereld zeggen: „dat
slaat op m ij", het is zéér waar.
Als iemand! het gebracht heeft tot: Ga
voor!, Tot genoegen I, Groete thuis!, eniz.,
enz. noe/mt hij zich beschaafd', neen, eigent
hij zich een eersterangs diploma „algemee-
ne ontwikkeling" toe, met het predicaat
„gentleman". Dit jasje van de meest ele
mentaire vormen is hij geneigd uit te trek
ken, zoodVa hij iemand een half uurtje kent
en ,met hem kan opsQhi'eten", hij wil dan
het ijs v/at breken, de malle stijfheid laten
varen en wat meer familiaar zijn. Hij ver
geet, dat die malle stijfheid van het eerste
oogenblik hem toch de illuzie gaf van „z'n
wereld te kennen" en dat, als hij haar dade
lijk afdankt, die kennismaking met z'n we
reld dan toch kort is. Is zijn bezoeker niet
van die familiariteit gediend, negeert hij
het tutoyeeren en de onbescheiden vragen,
dan pruttelt men: a-a ns teller ij Verbeelding!
Er is zoo'n groot verschil tusschen het
bereid zijn tot een kennismaking, tot vriend
schap zelfs en de permissie om een serie
vragen te stellen, die begint mei: Hoeveel
verdien je? Kim je er van rond komen?
Is je huwelijk gelukkig en eindigtJoost
weet waar! Toch zijn er maar èl te veel
beste brave lieden, die hierin hoegenaamd
geen kwaad zien en argeloos vragen, omdat
ze 't wel aardig vindén alles van elkaar te
weten, „dan ben je eigen".
Daar tegenover staat, dat vriendschap,
die niet zoo „eigen" is, héél wat scherpe
verwijten voorkomt, die te groote bekend^
heid met eens anders interne omstandighe
den uitlokken. Want het is wel droevig,
maar in zakelijke kwesties (vorden steeds
persoonlijke feiten gehaald, die daarin hul
peloos verdwalen. Niet alleen daarom is die
malle vrager ij ai te keuren. Verscheidene
punten m ons bestaan willen we niet vertel
len. Niet om z?e te verbergen, maar om ze
niet te vertellen. Dat is een gToot
verschil: Of wel: wij willen ze vertellen waar
en wanneer wij willen en ni-et op een vraag
uitgesproken door iemand die ons koud laat
op een ongelegen plaats. Bovendien bestaat
er nog een zakelijke vriendschap, die met
persoonlijke vriendschap niets uitstaande
heeft. Toch worden hiermee soms de gekste
vergissingen gemaakt. Alen zal bijv. den
secretaris -eener vereeniging een inlichting
verzoeken. Hij geeft een rondje en inviteert
zich bij U voor een avond. Wie dan weigert
loopt kans een vijand te krijgen, maar is
van véél g-ezanilf af.
Het spreekt vanzelf, dat zij, die geen
vriendschappelijke gevoelens kunnen koes
teren, zonder familiaar te zijn, zich voor hun
huisgezin allerminst intoomen. Ze moeten
hem maar nemen, zooals hij is. Hij heeft
geen trek, zich voor te doen, of hij héél wat
was. Hij is maar een eenvoudige jongen en
geen kale druktemaker enz. enz. De waar
heid is, dat hij de rol, die hii zich een half
uurtje oplegt, niet volhouden kan. Hij is zoo
niet. 't Is maar een grimas. Maar toch doet
hij het eventjes, telkens weer, want d.at
hoort zoo, dat doet iedereen.
Maar de man. die zich langen tijd gere
serveerd betoont, die z'n beleefdh-eidsplicht
vervult, ongerekend den duur der kennis
making, wordt getoond. De onbeschaafde
heeft steeds scheldv. 0G:c'.an klaar. En wer
ken die niet krachtig genoeg, den helpen
hem de insinuaties. „Die Hagenaar doet of
hij een heele piet is". Alsof men een heele
piet moest zijn, om elementaire beleefdheid
vol te houden. En dadelijk volgt: „Houdt
hem in dè gatenDat is de lafste en daar
door meest gebezigde verdachtmaking.
Wat nu Williamson constateert, ctat de
ridderlijkheid, die een diepere en minder
modieuse vorm van beleefdheid1 is, verdwij
nen gaat, is treurig. Juist waar het een ab
stractie geldt, die zoo zegt men toch
niet of moeilijk wordt aangeleerd, is het
zoo lastig hiertegen te velde te trekken Nie
mand bijna zegt: „ik ben een onbeleefd
mensen", zelfs' niet tegen zichzelf in een in
tiem oogenblik. Of wel, men laat er op vol
gen méér ik zeg zooals ik 't meen, die
pluimstrijkerijen dan beginnen de drog
redenen weer.
Maar het toont weinig inhoud, als men
dadelijk beleid' is. z'n innerlijke of huiselijke
gesteldheid (en die is toch óók innerlijk!)
iedereen te expliceeren en dan een gelijke
informatie hiervoor in de plaats te verwach
ten, Met „geheimzinnig doen" of andere
minder fraaie epitheta heeft de reserve
niets te maken I
Politiek Overzicht
Van de Italieansch-Beigi^he strubbelin
gen op de conferentie te Brussel is reeds
eerder melding gemaakt. Wanneer men zou
mogen afig-aan op een H.-R.-telegram, werd
Zaterdagochtend in officieele Belgische
kringen een belangrijke ontspanning ge
constateerd. Terwijl eenerzijds wordt ge
seind, dat en dLt nog wel volgens mede-
deelingen uit de befaamde gte>ede bron
de kwestie der schadevergoeding nog niet
geregeld is en men in particuliere bijeen
komsten er nader over van gedachten zou
wisselen, wordt .anderzijds telegrafisch ge
meld, dat op een conferentie van Fransche,
Belgische, Italiaansche en Engelsohe minis
ters, die Zaterdag van elf tot half twee werd
gehouden, een feitelijke overeenstemming
is bereikt en wel op den volgenden grond
slag van de schadevergoeding zai Frank
rijk 52 ontvangen, Engeland 22 Italië
10 België 8 en Servië 5 Wat er
verder overschiet zai worden verdeeld tus
schen Rumenië, Portugal en Japan, terwijl
Italië bovendien een economische en finan-
cieele compensatie zal ontvangen.
Ondertusschen is-Zaterdag de conferen
tie te Brussel geëindigd en heeft men een
communiqué van de laatste zitting in het
Palais des Académies gepubliceerd, waarin
o.a. wordt medegedeeld, dat de procedure
en de agenda van de conferentie te Spa
zijn 'besproken, waarna werd besloten, dat
de volgende zitting Maandag 5 Juli, 11 uur
's ochtends te Spa zal plaats vinden.
Hoewel dus de conferentie van Brussel
tot h<et verleden behoort, is het van belang
weer te geven wat de correspondent van de
Daily News over de gewichtige aangele
genheden te berde heeft gebracht. Z. i.
wordt het steeds duidelijker, dat het wel
slagen der conferentie te Spa afhangt van
't feit, of de Duitschers de noodzaak zuilen
erkennen concrete voorstellen te doen. die
door de geallieerden kunnen worden aan
vaard als grondslag voor onderhandelin
gen. In de Duitsche nota's der laatste dagen
is met klem gewezen op den ongunstigen
toestand der Duitsche geldmiddelen. Wan
neer echter de Duitschers verstandig zijn,
aldus de Daily News, zullen zij te Spa zioh
beijveren om aan te tconen niet hoe weinig
ze kunnen prestoeren, maar hoe veel.
Mochten zij voorstellen doen, die de geal
lieerden weigeren te bespreken of erger
nogmochten zij in 't geheel geen voor
stellen doen, dan zal de grondslag van be
spreking worden genomen, dien de verbon
denen te Boulogne in groote lijnen hebben
pogen vast te leggen. De correspondent
geeft ten slotte als zijn opvatting te ken
nen, da.t, wanneer de besprekingen te Spa
zouden mislukken, een toestand in 't leven
zou worden geroepen, die ongunstig zou
zijn voor de geallieerden, maar nog erger
voor Duitschland.
De Daily Chronicle, zich bezig houdende
met de Duitsche nota s, die aileen gewag
maken van armoe en 't gewicht der lasten,
welke Duitschland heeft te cirGgen, herinnert
aan Duitschland's uitspraak, dat wanneer de
mark op de waarde van vóór den oorlog
wordt geschat, ziin directe belasting per
hoofd de Engelsche thans overtreft. Hierop
moet worden geantwoord, volgens het En
gelsche orgaan, in de eerste plaats, dat de
mark niet kan worden berekend naar cie
waarde van vóór den oorlog, zelfs niet voor
binneniandsche doeleinden, en in de twee
de plaats, dat de Duitsche militaire uitga
ven die van Engeiand -thans zouden over
treffen, wanneer cle mark aldus werd bere
kend. „Dit is een omstandigheid, die onge
rijmd schijnt in vergelijking met de tegen
woordige militaire verantwoordelijkheden
van Engeland, De ontwapening is inder
daad niet zonder belangrijken iniloed.
zelis op de vergoedingen.
H< t memorandum van de Duitsche des
kundigen o.p economisch gebied inzake
Duitschland's economische draagkracht,
dat op 30 Juni aan den Oppersten Raad is
overhandigd, bevat in het eerste gedeelte
een uitvoerig overzicht van den cconomi-
schen toestand van Duitschland.
Het tweede deel houdt zich bezig met de
omstandigheden, waarmede rekening moet
worden gehouden bij het bepalen van het
bedrag der schadevergoeding en behandelt
in de eerste plaats het aanbod der Duit
sche vredesdelegatie te Versailles op 20
Mei 1919, waarbij Duitschland zich wilde
verbinden tot het betalen van een maxi
mumbedrag van ICO milliard gouden mark.
De deskundigen achten de grondgedach
ten van het aanbod in beginsel ook nu nog
juist; het aanbod kan echter nu niet wor
den herhaald, omdat* van de indertijd als
integreerend cteel van het Duitsche aanbod
opgesomde voorwaarden ook zelfs geen en
kele is vervuld en bovendien de binnen- en
buitenlandsche economische toestand van
Duitschland, voor een zeer aanzienlijk deel
mede door de schuld der geallieerde en
geassocieerde mogendheden veel ongun
stiger is geworden. Bij de bespreking van
de mogelijkheden van het Duitsche presta
tievermogen zijn de deskundigen tot de
opvatting gekomen, dat de bemoeiingen van
alle belanghebbenden zich louter moeten
bepalen tot de oplossing der kolenleveran-
ties en die der deelneming van Duitschland
SV3r.ason b9 L'HPirondelle"
Aangaande de Duitsche bewering inzake
de belasting herinnert het blad aan de cij
fers, dienaangaande een week geleden door
den kanselier der schatki-st in antwoord op
een vraag in het pariement verstrekt. De
kanselier verklaarde, dat de hoofdelijke be
lasting in Engeland was toegenomen van 1
pond 10 sh. 8 p. tot 21 pond 15 sh. 8 p.,
indien men rekent naar de waarde van den
mark vóór d-en oorlog, hetgeen ongeveer
overeenkomt met 3 pond 1 sh. bij de tegen
woordige waarde van den mark.
Ook Lloyd George heeft zich tegenover
eenige Brusselsche journalisten uitgelaten
en bij deze gelegenheid er op gewezen, dat
de Duitschers op de conferentie te Spa niet
het recht zullen hebben het verdTaig van
Versailles te bespreken. Alleen zullen zij
de maatreg-elen voor de tenuitvoerlegging
van 't verdrag ter kennis mogen brengen.
De kwestie der schadevergoeding ter spra
ke brengend, gaf Lloyd George uiting aan
zijn vertrouwen, dat men overeenstemming
zal bereiken. Wij zijn allen, zoo zeide hij,
met den besten wil bezield; doch er is
slechts een land, dat betaalt, en er zijn vele
landen, die moeten ontvangen. Het is be
grijpelijk dat er eenige moeilijkheden be
staan cm text overeenstemming te geraken.
Op een vraag, of het juist was dat de
Engelschen van plan waren hun percentage
in de schadevergoeding te verminderen ten
bate van België, verklaarde Lloyd George,
dat dit feit juist was. Engeland had toege
stemd in een bepaalde vermindering van
het aandeel, dat aan dit land was toegezegd.
Met betrekking tot de jpilltaire overeen*
komst, waaromtrent besprekingen zijn ge
opend' tusschen België en Frankrijk, alsme
de ten opzichte eener eventueele deelne
ming van Engeland aan deze overeenkomst,
verklaarde Lloyd George, dat daarvan op
het oogenblik geen sprake is.
aan den wederopbouw van Frankrijk in den
letterlijken zin.
De deskundigen achten het noodig, dat
de onderhandelingen omtrent de deelne
ming aan den arbeid, verbonden aan het
herstel van Frankrijk, met spoed worden
voortgezet en tot een tastbaar resultaat lei*
den. Verder is voor Duitschland noodza
kelijk de invoer van voldoende hoeveelhe
den van die arlikele-n, welke voor het on
middellijk herstel der menschelijke werk
kracht en van den landbouw noodig zijn.
Voor het tijdperk van 1 Juli 1920 tot 30
Juni 1921 is, volgens de berekening, d-er
deskundig-en, de invoer van 414 millioen ton
levensmiddelen' en minstens 300,000 ton
fosfaten onvoorwaardelijk noodig, waartoe
Duitschland in het buitenland een noodlee-
ning zou dienen te sluiten.
Ten slotte houdt het memorandum zich
bezig met de vcorwharden voor een nieuw
Duitsch aanbod en de samenstellers komen
tot de gevolgtrekking, dat een dergelijk aan
bod slechts mogelijk is, wanneer bij de uit
voering van het verdrag van Versailles van
de volgende proemissen wordt uitgegaan,
die hiermede echter niet volledig zijn op
gesomd
Aan Duitschland worden, met inachtne
ming van we derk ©engheid, meest- 'begun
stiging, economische rechtsgelijkheid en
rechtszekerheid in het buitenland gewaar
borgd.
D^ economische vrede wordt verzekerd
door de nadrukkelijke toezegging, dat geen
•represaillemaatregelen zullen worden geno
men.
Duitschland's souvereiniteitsrechten op
economisch gebied in het binnenland blij
ven onverlet.
Duitschland's eenheid als toltgebied wordt
door geenerlei inbreuken bedreigd.
Het vrije verkeer met Oost-Pruisen wordt
gewaarborgd.
De lasten uit de bezetting voortvloeiendo'
worden ingekrompen en verzacht. J
De restitutie voor de uit de bezette ge
bieden uitgevoerde waarden moeten in do
schndevergcedingschuld worden opgeno
men.
De finoncieele reg-eling met de voorma
lige bondgenootén wordt met mede werking;
der Entente mogelijk gemaakt.
Aan. Duitschland wordt de voor zijn be-1
staan noodzakelijke scheepsruimte ter be
schikking gesltld.
De tegenwaarde der geliquideerde en de
eigendom der nog niet geliquideerde rech
ten en belangen in het buitenland blijft ter
onmiddellijke beschikking der rechthebben
den.
Het behoud van Opper-Silezië is een on
afwijsbare voorwaarde voor elke verplicht
ting tot schadevergoeding.
Builen^ndscl-.c Berichten.
Spa, 4 Juli. (H. R.) De Duitsche cïole-
gatie, bestaande uit Fehrenibach, minister
van buitenlandsche zaken Simons, minister,
van economie Schok, minister van finan
ciën Wirth, minister van voedselvoorziening)
Hermes, de financieele raadsman Melchior,
de chef van 't kabinet van buifeenlandscho!
zaken Reimhardt en de Duitsche gezant t<5
Brussel, kwam om tien minuten over ©enen!
te Spa aan, waar zij uit naam der Belgische!
regeering werd ontvangen door Rolinl
Jacquemijns en graaf Duchatel. De dele
gatie begaf zich per auto naar de villa del
Sorbiers. Geen enkel incident had plaats,
Venizelos en verschillende Griekschc offi
cieren kwamen des ochtends aan. Ook def
Poolsch-e generaal Rosvadoszky is aangeko
men.
Brussel, 3 Juli. (1 l.-R.). 1 Iet assisen
hof 'heeft bij verstek Gentsqhe -activisten!
gevonnistvier hunner ter dood, een vanl
hen tot levenslangen dwangarbeid veroor
deeld. Drie activisten zijn veroordeeld tot
straffen loopende van 12 tot 20 jaar dwang
arbeid.
P a r ij s, 3 J u 1 i (N. T. A. Draadlobs). Do
president der republiek is vandaag vertrok
ken naar 't kasteel van Rambouillet.
Londen, 3 Juli. (R In een vergade
ring van het personeel der Londensche
waterbedrijven is besloten een termijn van
zeven dagen te stellen, binnen welken da
eisch inzake een minimumloon van vier
pond per week moet worden ingewilligd.
Genua, 2 Juli. (H. R.) De zeelieden-
conferentie heeft de beraadslaging over da
conventie inzake de werkloosheid hervat.
Art. II, waarbij in de havensteden der aan
gesloten landen gratis-plaatsingbureaux
werden opgericht, werd met 56 tegen vijl
stemmen aanvaard. Art. III stelt de werk
wijze van deze bureaux vast. Art. IV waaw
borgt de zeelieden de vrije keuze van(
schip en von reeder. Art. V bepaalt, dat da
contracten voor engagementen alle waar
borgen moeten bevatten. Deze artikelen!
werden met algemeene stemmen aangeno
men.
Rome, 2 Juli. (H. R.) De socialistischa
partij heeft besloten Turatti en Ciccotti inl
staat van beschuldiging te stellen wegen©
het onderseunen van niet zuiver socialisti
sche denkbeelden.
R o m e, 2 J u 1 i. (H. R Te Perugia en in
het heele omliggende district is het werk:
hervat. De beroering onder de boeren duurt
evenwel voort. Men poogt een overeen
stemming te bewerken tusschen de landei
genaren en de boeren.
Ween e n, 4 Jul i, (H. R.) Het nieuwo
Oostenrijksche ministerie bevat 14 leden, in
plaats van zooals vroeger 17. Het zal zich1
zeer waarschijnlijk Woensdag a.s. aan d>$
Zaken doen zonder adverteeren staat ge
lijk met 'n meisje toelachen «in heit donker;
het is vergeefsche moeite, want h'et wordt
niet opgemerkt.
door
SUZE LA CHAPELLE-ROOP-OL'.
9 -
Toen, nadat zij bijna vijf jaar ge
trouwd waren geweest en de goede ver
standhouding met haar man. die op geen
hechten, zuiveren grondslag steunde, reeds
verstoord dreigde te worden door ongemoti-
veerde kibbelpartijen, door kregele aanmer
kingen op eikaar s gewoonten, door weder-
zijdsche ergernis, stierf van Bonten plotseling
aan longontsteking. Het onverwachte en bru
tale van dien dood, het wreede toeval dat een
kerngezond, jong en levenslustig man in een
paar -dagen van het leven beroofde, versloeg
en versufte haar in de eerste Weken. Een
groote leegte liet bet heengaan van Van Ben
ten niet na en, zij moest het zicluelf wel he
ldennen, diep ongelukkig voelde zij zich niet.
Haar was geen wond voor het leven geslagen
fijft zijherstelde zich spoedig van den schok-
ppor van Benten goede zorgen kon zij \>n»
bekrompen leven. liet groote huis, waarin zij
gewoond had. werd verkocht en in een klei-'
i]Pr aan den buitenkant van de stad gelegen
"®la, richtte zij zich in. Geruimen tijd be-
It^edde zij om haar woning te maken Lot een
j^ezellig, artistiek' en -intiem tehuis,. _ma3r zij
begreep dat die omgeving Jiatu* niet voldoen
kon, dat zij op de een of andere manier haar
leven moest vullen. Reeds gedurende haar
huwelijk had zij schilderlessen genomen, maar
alleen omdat zij behoefte had ann afleiding.
Nu begon zij-zich met ijver loe te leggen, zij
werkte hard, besteedde al haar wilskracht en
energie om iets te bereiken. Zij was geen ras-
artiste, een echte kunstenaarsziel bezat zij
niet. wanneer dat zoo was geweest zou het
zich vroeger, veel vroeger reeds geopenbaard
hebben, maar zij liad talent, tact, een fijne op
merkingsgave, een groot vermogen om zich
aan te passen aan den heerschenden smaak
en veel werkkracht. Daarenboven was zij een
vrouw van zeer bijzondere schoonheid, een
vrouw die zicli gewaagd durfde klecden, die
niet gaf om conventie, zich niet stoorde aan
lasterpraatjes, en met hoogheid neerzag op
iedereen -die aanmerking op haar levensma
nier maaktefc zonder nochtans reden tot ge
gronde ergernis te geven. Dat alles deed haar
binnen vier, vijf jaar naam maken als schilde
res. Zij kwam in de mode, zij organiseerde een
tentoonstelling; men kocht haar werk, ook al
omdat zij geen al te hoogè prijzen vroeg. Zij
bad succes, maar het verblindde haar niet.
Voor zicli zeil' wist zij wel dat haar werk geen
blijvende waarde bezat, dal bet een iftode-
arlikel was. Misschien, omdat het op smaak
en sierlijkheid kon bogen, zou hel zich lang
in de gunst van het publiek verheugen, maar
het einde zou toch zeer zeker vergetelheid
zijn. En zij glimlachte lijntjes als zij een zeer
overdreven, ophemelende beoordeeling las cn
bleef zeer bescheiden bij den meest uitbuu-
digen lof van bewonderaars en vrienden.
Evenmin als zij zich van de wijs liet brengen
door het oordeel van de menschen, voelde
zij zich ongelukkig door liet besef dat zij geen
wezenlijk uitverkorene in de kunst was. En
de jaren verliepen, natuurlijk ging zij het le
ven niet door zonder emotie. Zij ontmoette veel
kunstenaars, veel mannen die haar van lief
de spraken, die haar begeerden. Maar zij
bleef onbewogen, soms» ('acht zij wel een
oogenblik dat liet groote gebeuren mi komen
zou, ma;:r de illusie verdween, "t Was zoo dik
wijls alfeen om haar fortuin of om den naam
dien zij zich gemaakt had èn zij wilde dat men
haar liefhad alleen om haar zelf. Ook ont
moette zij niemand die zoo tut haar zinnen of
tot haar hart sprak dat zij zich verder geen
rekenschap gaf. Zoo bleef zij alleen en leerde
haar vrijheid liefhebben en waardeeren.
HOF 20
Slechts Avanneer zif een gelukkige moeder zag
voelde zij afgunst, het gemis van een kind
bleef schrijnen, zij vulde het aan zoo goed zij
kon, ontgaf het zich dikwijls voor langen lijd
maar soms, zooals dien morgen, werd 7.ij ei'
zich van-bewust. Zij begreep nu haar plotse
linge, impulsieve handeling, 't Was een be
hoefte geweest om op te gaan in cn zich te
vereenzelven met dal kleine, aantrekkelijke
wezen en toen het haar zoo botweg geweigerd
werd had zij „Wel kalme onverschilligheid
voorgewend, maar het bloed vloog haar naar
dc wangen toen zij aan die vrouw -dacht. Die
vrouw, naar het uiterlijk ouuer dan zij, een
wezen zonder eenige charme, plal, alledaags
«n toch _de .gchikkigc mpe.tlpr van .dat lieer-.
lijko,gezonde kind, misschien de gelukkige
gade van een man als Verborg.
Machteld stond op, rekte zich uit en lachte
voor zich heen. Uiterlijk pasten die u.enschen
heclemaal niet bij elkaar. Die dikke moeke
met knar bedaarden ietwat schommclenden
gang kon wc] voor dc moerlcr doorgaan van
den slanken, bewegclijken Verborg. Ilij had
duidelijk laten merken dat hij haar bewon
derde. t Liet haar onverschillig, aan derge
lijke bewondering was zij gewpon, zij lette er
dikwijls niet op, maar nu zij aan dc rustige
zelfgenoegzaamheid van zijn vrouw dacht,
voeld? zij den lust bij zich opkomen om zich
ten koste van dat echtpaar te amusceren.
't Kon een aardige afleiding zijn en mevrouw
Verborg moest een les hebben. Zij begon met
tc besluiten om niet voor den lunch naar be
neden tc 'gaan. Verborg zou natuurlijk naar
haar uitzien, haar wegblijven aan de een of
andere oorzaak toeschrijven, misschien er eon
reden in vinden om met ziin vrouw te kibbe
len, in ieder geval zouden zijn gedachten zicli
met haar bezig houden
Inderdaad heerschte er een onaangename
stemming tusschen het echtpaar. Zij waren
niet meer op het onderwerp terug gekomen,
maar Agatha merkte duidelijk dat Frits erg
uit zijn humeur, was. Aan den lunch was hij
stil, hij keek onophoudelijk naar dc deur, mé-
vrouw van Byiien verscheen niet. Wat bclee-
kende dat? Agatha voelde den lust bij zich
opkomen om een stekelige opmerking aan het
adrcj van hun nieuwe kennis te maken, maar
zij deed het niet. Een onaangename gewaar
wording maakte zich van haar meester als zij
aan die mevrouw van Benten dacht Dat
mensch was haar in alle opzichten antipathiek.
Haar eerlijke, rechtvaardige natuur kwam daar
tege^ iji opstand, zij hield zich voor dat cr
geen 1'eden voor was. Zij beroemde er zicli
01niet jaloersch te zijn en lachend had zij
dikwijls beweerd dat zij wel dagwerk kon
hebben wanneer zij zichzelf plaagde door
naijverig op haar man te zijn, want Frits
maakte gt aag het liof aan mooie vrouwen, liij
was toch een onverbeterlijke flirt en zij bleef
cr kalm cn -gemoedelijk onder, vast vertrou*»
wend dat het hij flirten en hofmaken zou blij*
ven. Waarom dan nu dat stekende, bijna pijn.*
lijke gevoel, dien heftigen weerzin die lieï
haar onmogelijk maakte om zelfs den naam
van de vreemde le noemen?
„"Waar gaan wc van middag heen?" vroeg
zij, toen de gasten zich verspreidden en Frits
een sigaar aanstak.
,,'t Kan me niet schelen.'*
,,'t Weer is opgeklaard, ga jc niet mee naai!
de zandplek?"
„Dank jc, ga maar met Juf."
„En wat ga jij dan doen?
,.Dat raakt je niet." i|
Agatha keek hem van ter zijde aan. Ba#
eigenlijk was het toch al tc flauw. De kalm®
uitdrukking an haar trekken verscherpte zicli-
en bits voegde zij hem toe:
„Je lijkt wel een kwajongen."-
Zonder liaar te antwoorden keerde hij zicH
om, slenterde naar de hall en begon daar da
tijdschriften in te zien. Agatha ging naar bo*
ven en een kwartier later zag hij haar met dtf
juffrouw en het kind uitgaan. t
(Wor'dt VêTVoIg'dfJ
