REGENMANTELS MiïÊIÜIÏ - IS 11 fiBÖHKEWSEHïSPRUS f tuint EEM-liANDER PfiUS KMDVEBTEITIEI ~Z «p BUITENLAND Maison „L'HirondelIe" FEUILLETON. De Sterkste Basid. B IJ 1de Jaargang Ne. 5 looit 2,10, lunco I - 'Sr - ïpct post2.60, p$t. week (roergratis verzekering fcg") ;«8W*l«kW'r o.lf.yÜfr•^:i!ukc'nuEaict* DIRECTEUR: J. VALKHOFF. -,~A. .-7. ,'.JT~ Een socialisatle-plaa. 1 Burgemeester en Wethouders ven Am- Sterdam hebben btj den Raad dier gemeen- te een voorstel ingediend tot het instellen yan een gemeentelijk meikbedrijt, een voor stel dat ook voor niet-Amsterdammers van belang is en dat derhalve oSk in niet-Am- sterdamsche bladen we! eens mag worden Besproken. Hel dagelijksch bestuur van onze hoofd stad grondt zijn voorstel op een rapport yan den directeur van den gemeentelijken gezondheidsdienst, een rapport, dat van Veel studie getuigt, een studie weer, waar vóór de rapporteur drie maanden verlof hooft gehad. Bij bestudeering van het rapport komt men el spoedig tot de overtuiging, dat de Studietijd veel korter had kunnen zijn en hYt rapport veel minder uitvoerig, omdat Be rapporteur blijkbaar vóór hij met zijn lïudie begon zijn eind-conclusie al klaar had. De melkvoorziening zou en moest ge socialiseerd worden en even van zeil spreekt het dat de wethouders De Miranda eh Wibaut met die conclusie in hun knol lentuin waren. Men stelt dus voor, een gemeentelijk melkbedrijf in te richten. De gemeente zal van één of meer coöperaties van veehou ders 350,000 liter melk per dag koopen, die melk reinigen en pasteuriseeren in vier, daarvoor op te richten, melkinrichtingen en die melk daarna aan de ingezetenen verkoo- pen. Het zaakje zal in opzet eventjes vijf millioen gulden kosten en de jaarlijksche Omzet zal Zooiets van twintig millioen gul- Ben bedragen. Ook wie weet, dat de gemeente Amster dam niet bang is voor proefnemingen, dat zé heel wat durft, moet zich verbazen over de lichtvaardigheid, waarmee men zulk een ver strekkend voorstel durft in te dienen; hier speelt de liefde voor het woord „socia lisatie" den heeren weer eens parten! Want het staat voor ons vast wij zijn oevallig in de gelegenheid geweest, deze :aak met ter zake erkende deskundigen te bespreken dat de in het rapport aan gevoerde gronden absoluut onvoldoende zijn om de getrokken conclusie te wetti gen. De beschouwing in het rapport komt hier- >p neer, dat de gemeentelijke gezondheids- (jenst met zijn toezicht op melk niets heeft (irnnen bereiken. Van de te Amsterdam resleten melk is een hoog percentage on deugdelijk van samenstelling en verkeert pen hoog percentage in ondeugdelijken toe- 'itand, ondanks de pogingen van den ge zondheidsdienst, gedurende zeer vele ja ren, om dit euvel te bestrijden. f Dit eenmaal geconstateerd zijnde, zegt de directeur van dien dienst, dat er maar één afdoend middel ter verbetering is en 'dat is monopoliseering van den melkhan- Hel In handen der gemeente. De conclusie is wei! wat heel b oir dl Intus- Sohen is de gedachtengang Van'den geleer de, die het rapport schreef, duidelijk. Dr. Ringeling, rapporteur over de vraag, hoe pene goede melkvoorziening van Amster dam moet worden ingericht, kon onmoge lijk de conclusie trekken die ieder ander Beskundig rapporteur zonder kwestie zou hebben getrokken dat dr. Ringeling, de directeur van den gezondheidsdienst het toezicht op de melk blijkbaar niet op de meest doeltreffende wijze heeft uitgeoefend. Want dót is de slotsom, waartoe een on afhankelijk onderzoeker zeker zou zijn ge komen. Overal anders, ook in de groote steden Rotterdam en Den Haag, hebben de keuringsdiensten in korten tijd de gemid delde samenstelling van de melk weten to i: BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL. TEL. INT 513. Dinsdag 6 Juli IbkB bewijsnummer, elke tegel nicer 0,25, dieostaanbc» dingen en Licldadiohcids-advcxtenticn voor de helft der prijs. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordcclige bepalingen voor het advcrtccrcn. Eene circulaire, bevattende dc voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden-. verbeteren en het percentage vervaltci\i gen tot een klein getal terug weten te bren gen. Dies moet worden nagegaan of met re organisatie van den gezondheidsdienst en met eene wijze van werken, die elders goe i de resultaten heeft opgeleverd, ook te Am- sterdam geen belangrijke verbetering is te beieiken. Dat ar. Ringeling niet tot deze conclusie is gekomen, moge begrijpelijk zijn, dat het gemeentebestuur die slotsom niet heeft ge trokken is een bewijs, dat men ook te wei nig critisch tegenover de hoofdambtenaren van zijne gemeente kan staanl Eene reorganisatie van den dienst, een proef met eene andere wijze van werken, gedurende drie jaar bijv., het zou -een heel wat voorzichtiger voorstel zijn dan de instel ling van een reuzen-bedrijf. Eerst als zou blijken, dat te Amsterdam niet mogelijk is, wat elders gemakkelijk is te bereiken, zou men tot meer ingrijpende voorstellen moe ten komen. Haar. zelfs- dan zou het als koopvrouw optreden van de gemeente in een zoo moei-elijk bedrijf als de melkhandel niet gemotiveerd zijnzelfs dan zou men moe ten zoeken, naar een stelsel van. melk voor ziening, dat den eigenlijken handel in melk aan particulieren overlaat. Als het voorstel van B. ^en W. wordt aangenomen wij hopen van harte, dat dit niet zal geschieden don zullen on geveer duizend' slijters broodeloos worden gemaakt en de in vele melkinrichtingen ge stoken kapitalen vernietigd worden. Het publiek zal zijn melk betrekken van de gemeente. Bij ontvangst van melk die niet smaakt, die te sterk verhit is, óf die bedorven is, zal de mogelijkheid ontbre ken een anderen leverancier te nemen. Het klachtenboek van de geijmeenteiijke instel ling mag wei heel -dik zijn! Op de details van de plannen van het Amsterdamsche gemeentebestuur kunnen we hier niet ingaan. Dat er practische en hygiënische bezwaren in menigte tegen die plannen rijzen, zij dus slechts aangestipt. Maar ook zonder technische of handels kennis zal men kunnen begrijpen, dat de monopoliseering van den melkhandel per se moet leiden tot hooge melkprijzen. Al dadelijk wijl men de melk gaat koo pen bij een apar coöperaties van veehou ders; want de consequentie van de socia liseering van het melkbedrijf, aankoop en exploitatie van ruim honderd veehou- dersbedrijven, elk met ruim twee honderd koeien durven B. en W. van Amsterdam niet aan f Die beide coöperaties krijgen feitelijk ook een monopolie en daar de veehouder er nu eenmaal naar streeft, zooveel mogelijk geld te verdienen, zal de inkoopsprijs van de melk met eenige cen ten, per liter om hoog gaan. Dat een overheidsbedrijf niet goedkoop werkt, het is bekend. Tegenwoordig is de marge tusschen in- en verkoop van de melk voor Amsterdam ongeveer 6 cent per Liter. Onder de werking van een monopo listisch gemeentebedrijf zal die macge ze ker wel 10 cent worden. Het publiek, dat minder goed don thans zal worden bediend, zal de melk dus veel duurder moeten betalen dan het bij hand having van den particulieren melkhandel zou doen. Zóó zal een gemeentelijke melkmonopo- lie dat eene hygiënische verbetering be doelt, een oeconomisch kwaad worden. Men zou wellicht dit oeconomisch kwaad van dure melkprijzen op den koop toe moe ten nemen, indien de inderdaad gewensch- ze hygiënische verci.ning niet op andere wijze kon worden vc; kregen. Dit nu is wel degelijk het geval. Het stel sel van de gemeentelijke melkcentrole, waarbij de gemeente voor zoover noodig, de melk, door particuliere slijters gekocht, onderzoekt, reinigt, pasteuriseert en koelt, 'legerf eene retributie ter dekking van de kosten, kan hygiënisch precies hetzelfde bereiken als het risquant# en ongewensch- te overheidsbedrijf, dat B. en \V. Van Am sterdam zich voorstellen op te richten. Een onpartijdig deskundige heeft dit on langs met zooveel wc-orden erkend. Hij voegde erbij, dat men slechts op politieke gronden kon komen tot een gemeentelijk meLkmonopolie. Ook wij zij'rt van meening, dal sCechts de lust tot socialiseering kon leiden tot een voorstel, als nu in Amsterdam aanhangig is gemaakt. De Amsterdamsche Raad zal goed doen met zorgvuldig te overwegen, of hij B. en W. op dit roode glibbeiige pad moet vol gen. Wij wenschen er met nadruk tegen te waarschuwen Ook in het belang van de wenschelijk- heid tot overheids-exploitatie van bedrij ven die daarvoor wèl geschikt zijn. Want mislukte socialisaties en deze melkmo- nopolisatie zou stellig en zeker eene mis lukking blijken belemmeren de mogelijk heid van overheidsexploitatie van andere takken van bedrijf. was, is de conferentie te Spa uitgesteld tot hedenmiddag twee uur. Hot spréékt vanzelf, dat, nu zulke belang rijke problemen het onderwerp vormen van lallooze beraadslagingen, er drink geïnter viewd wordt. Zoo heeft b.v. rijkskanselier Febrenbaoh in een vraaggesprek verklaard, d-ot de Duitsche afgevaardigden dc bespre kingen te Spa niet slechts beschouwen van een Duitsch standpunt, doch ook i.n het internationaal belang. De oorlog heeft veel verwoest, ook in Duitschland, aldus Feh- renbach, maar wij lijn bereid loyaal mede te werken aan den economischen weder opbouw van de wereld en aan de uitvoering van het vredesverdrag naar de mate van ons kunnen. 'Het verdrag bevat bepalingen, die wij steeds als onuitvoerbaar hebben be schouwd. Wij zijn gekomen met het voor nemen het verdrag uit te voeren voor zoo ver dat in ons vermogen ligthet hangt af van ue- grenzen van onze capaciteiten. Wij hebben orde en rust noodig, want ons volk heeft veel geleden van den oorlog en er is nog altijd een groot aantal werkloozen waaruit de jongste ongeregeldheden te ver klaren zijn. Wij moeten onze productie op voeren en levensmiddelen en grondstoffen importeeren uit het buitenland. Wij hopen dat, wanneer die voorwaarden vervuld zijn, de economische wedergeboorte van ons land ons in staat zal stellen onze financieele verplichtingen, wat de schadeloosstellingen betreft, na te komen. Wij zijn bereid, den Politiële Overzicht Het eerste officieele communiqué van de gisteren te Spa begonnen conferentie is ge publiceerd. Omtrent het verloop van de zit ting, die werd geleid door Delacroix, wordt opgemerkt, dat na de vaststelling dier agen da (waarvan de voornaamste punten zijn de uitvoering den' militaire, marine- en hiohtvaartartikelen van 't verdrag, de, kwes tie der schadevergoeding en die der kolen- leveranties) rijkskanselier Fehrenbach uit naam van 't Duitsche volk te kennen heeft gegeven, dat DuitscbLxnd bereid is loyaal mede te werken om de traotaatsclawsules uit te voeren. De rijkskanselier kondigde voorts de komst te Spa aan van den minister der rijksweermacht Gessier, en van generaal von Seeckt, die dringend ontboden waren en volgens een later bericht gisteravond reeds naar Spa zijn vertrokken. De con ferentie besloot de aankomst van deze twee personen af te wachten en de volgen de zitting, in overeenstemming met de wen schen der geallieerde mogendheden en der Duitsche afgevaardigden, te wijden aan de militaire, marine- en luchtvaart-artikelen van het verdrag.-Tevens werd besloten, dat de Duitsche minister van justitie uit Berlijn zal komen om deel te nemen aan de spe ciale bijeenkomst op Donderdag a.s., die ten doel heeft de uitvoering van de artike len van het verdrag ej\ de verschillende schikkingen, noodig voor de betrachtingen, te bestudeeren. In verband met het feit, dat het vraagstuk der ontwapening het eerst op het tapijt wordit gebracht en de Duitschers deze kwestie niet wilden bespieken omdat Gess ier, de minister van defensie, niet aanwezig geallieerden loyaal onze boekan en stukken te openen, die niet speciaal klaar zijn ge maakt voor deze gelegenheid. De menschheid zal de pers dankbaar zijn, wanneer zij met ons medewerkt om den vredesarbeid (e Spa tot een goed „einde te brengen. Ook de Duitsche minister van builenland- sche zaken, Von Simons, heeft zich tegen over journalisten uitgelaten. Op de vraag of Duitschland bepaalde voorstellen had medegebracht, gaf Von Simons ten ant woord, dat het natuurlijk volstrekt buiten gesloten was bepaalde sommen te noemen. Maar mócht het lukken door uitvoerige vrij moedige onderhandelingen het volkomen eens te worden ten aanzien van zekere voor- wrarden, dan zou Duitschland zeer goed in staal zijn een bepaald aanbod te doen. Verder werd door Von Simons opge merkt, dat hij verleden jaar, toen het ver drag van Versailles onderteekend werd, zijn positie in den rijksdienst had opgege ven, daar z. i. Duitschland de. ontzettend harde oorwaarden niet kon vervullen; sindsdien heeft hij een gewichtige post bij de Duitsche industrie bekleed. Hij heeft ge legenheid gehad nauwkeurig té bestudee ren tot welk bedrag Duitschland in staat het verdrag van Versailles uit te voeren. In elk geval zou hij alleen dét onderschrij ven, wat z. i. Duitschland kan vervullen. De Fransche pers tenslotte maakt verkla ringen openbaar van generaal Noliet, vol gens welke de ontwapening van Duitsch land voor het grootste gedeelte haar be slag heeft gekregen. Maar er bHj-ft nog wel iets te doen over.,Hoewel de Duitschers z. i. op hel oogenblik niet in staat zijn d-erv oor log opnieuw te beginnen, moet men, nu de militaire ontwapening een feit is geworden, de moreele ontwapening in zekeren zin trachten te verkrijgen. Volgens Noliet en ineerceren staan deze opv«i ing voor koestert men vooral in universitaire kringen!1 de revanchegedachte. In deze kringen moet! ook dc pangcrmcnistische geest nog zeefl levendig zijn. 1 Het is niet ondienstig nog enkele hoofd* zaken mede te deelen uit het memorandum! inzake Duilschlaivd's capaciteit in verband met het herstel van de schade, die de En tente heeft geleden. In dit geschrift wordt? opgemerkt, dat het Duitsche volksvermo- gen vóór den oorlog door velen wordt over schot. Afgaande op den aanslag voor den1 „We bib ei t rag" dient men dit vermogen op' ongeveer 220 milliard mark in goud te ro men. Dit vermogen is door het verlies der koloniën, van de ondernemingen in het bui tenland, door het afstand doen van gebie den, door de gevolgen van den oorlog zeer sterk verminderd; thans mag men het op niet hooger dan 100 milliard schatten na' het verlies van grondgebied in Oost ent] West, van de geheele handelsvloot, vani alle buitenlandsche papieren, van een ge durende zes jaren gepleegden roofbouw vont alle productiemiddelen, van het verbruiken! van alle voorraden. Tegenove-r dc vei min-1 derde productieve kracht staat een schuld, van ongeveer 50 milliard mark, alleen uifl het goederenverkeer. Voor de naaste toe komst zal allicht kunnen worden gerekend op een Duitschen uitvoer van 35 tot 45 mil liard papier, waar tegenover staat een in voer van misschien 80 milliard mark aam levensmiddelen en grondstoffen. De Duit sche handelsbalans is dus passief en kan slechts actief worden, als de Duitsche nij verheid in zoo'n omvang kan gaan werken, dat zij voldoende produceert om de binnen- lnndsche behoefte te dekken en den ge- heelen import te betalen. Zij kan pas actief worden, nnciat Duitschland zich geheel heeft hersteld. Het verdesverdrag, aldus nog steeds het memorandum, gaat echter van de veronderstelling uit, dat de handelsba lans jeeds actief is. De genezing van het economische :even van Duitschland is niet mogelijk zonder de genezing van cle Duit< sche nijverheid. In den ernstiigen ^toestand van het Duitsche financieele leven kan ook' geen verbetering gebracht yvorden door het gewelddadige middel van een staatsban kroet. Omdat een groot aantal oorlogslee- ningen in handen zijn van kleine lieden, dié door een staatsbankroet gedreven zouden worden naar het kamp van de sociale anar chie en doordot het geheele Duitsche eco nomische leven gebouwd is op het crediet- systeem, zou het staatsbankroet een volko men ineenstorting ten gevolge hebben op sociaal en politiek gebied. Het nakomen van het vredesverdrag in den vorm van thans zou het financieele leven in Duitsch land nog meer bedreigen. Gaat men van do veronderstelling uit, dat het vredesverdrag Duitschland een belasting zou opleggen' van slechts 60 milliard mark in goud, dan' zou een huishouding van vier menschen ongeveer 40,000 mark schuld hebben. Hetgeen tegen 6 procent 2400 mark per jaar zou bedragen. Thans moet aan belas ting reeds opgebracht worden meer dan 30 milliard mark. Een huishouding van vier personen zou dus per jaar .4400 mark be lasting moeten betalen. In 1918 heeft ech ter 81 van dc Pruisische belastingbe' talers een inkomen gehad van niet meer dan 3000 mark. In het geheel zouden min stens 2,4 milliard mark in goud of 24 mil liard mark i<n papier het Duitsche budget belasten. In de tegenwoordige omstandig heden kan dit slechts geschieden doordat de Duitsche regeering nieuwe vlottende schulden uitgeeft. Zonder economische be wegingsvrijheid en economische samenwer* king met andere vodken kan Duitschland door SUZE LA CHAPELLE- ROOBOD. Hij voelde een tikje op zijn schouder en om kijkend zag hij Linda staan. „Wel?" vroeg hij mei de ongegeneerdheid van een man van over de veertig, tegenover ©en jong meisje. „Gaat u fietsen van middag?'* „Waarom wou je dat weten?" „Ik zag mevrouw uitgaan met Ferrie, ilc wou vragén of u met mij meegaat. Ik weet oen mooie tocht." #.Ik heb er niet veel lust in." ,,ls u nog boos om wat ik gisteren avond zei van die vreemde dame?" l'rits ergerde zich vreeselijk over zichzelf omdat hij voelde dat hij een kleur kreeg. „Ik ben niet boos geweest," zei hij, ineens vriendelijker dan hij tol nog toe gesproken had. „Nu, gaat u dan met mij fietsen, toe, pa en ma gaan rijden, maar ik vind 't zoo verve lend om in zoo'n landauer vond te sjokken-" „Ik heb van middag 't een en ander te doen en zooals ik zei ik heb geen zin dm te fietsen," „Dan niet," zei Linda plotseling heel ver ontwaardigd, „verheeld u maar niet dat ik er om soebatten zal." Dat verbeeld ik me zeker niet," lachto •F«'hs ,.een anderen keer ga ik graag met ie *nee.". ,,'t Zal lang duren eer ik het weer vraag." en met een boozen blik draaide zij hem den rug toe en ging heen. Frits keek haar na, ondanks zichzelf een beetje gevleid, toen met een kregelige gewaar wording om die jongensachtige ijdelheid. Wat kon hem dat kind schelen? Hij trachtte weer zijn aandacht te bepalen bij het tijdschrift, maar het was hem onmo gelijk, hij las de woorden werktuigelijk zon der ze in zich op te nemen, zonder er iets van te begrijpen. Eindelijk gooide hij het boek neer, kwaad op zichzelf. Wat bezielde hem toch? Waarom zat hij hier in dc nu geheel verlaten hall, niet weiende wat hij moest aan vangen, berekenend of hij geen gelegenheid kon vinden om mevrouw van Benten weer te ontmoeten en zich toch diet willende beken nen dat dit eigenlijk het eenige was waarmee zijn gedachten zich bezig hielden? In godsnaam, hij zou maar een eind gaan loopen, ergens gaan liggen in het zand en pro- beeren zijn ergernis en zijn verveling meester te -worden. Maar toen hij in de hall terug keerde om zijn hoed te halen kwam Ma elite ld van Ben- ten dc breede trap af. Een groote blijdschap deed zijn hart kloppen en maakte hem duize lig. Wat was ze aanbiddelijk mooi zooals zij daar rustig, maar met onvergelijkelijke be valligheid, naar benoden daalde. Toeft zij hem zag wilde zij hem met een groet voorbij gaan, maar dat lag niet in zijn bedoeling. „Ik zal u niet ophouden mevrouw van Den ten," zei hij, haar staande houdend, „maar mag ik u even iets vragen?'1 .,U houdt mjj niet op, ik heb niets 'te doen. Ik wou maar wat wandelen of een plekje zoe ken waar ik wat rustig kan zitten lezen of h and werken 1" ,,'t Is misschien heel onbescheiden als ik vraag met u mee te mogen gaan. Ik heb ook niets tc doen. Maar als u liever alleen wilt zijn, moet u 't mij ronduii zeggen, dan heb ik niet meer dan mijn verdiende loon voor mijn brutaliteit." Zij bedacht l^ij zichzelf of hij zijn kans had afgewacht en daarom irrel was uitgegaan. „U mag wel meegaan,zei zij onverschil lig, „vooral als u mij een prettig. beT-chaduwd plekje kunt wijzen." Hij knikte en /ij gingen, ditmaal den ande ren kant uit, jiaar dc duinen. Machleld sprak niet. kowsesi „Ik moet u mijn excuus maken voor mijn vrouw," begon Frits, .jliet spijl mij \reesel-ijk dat zij uw. aanbod van van morgen heeft ;if- gewezen en ilc verzeker u dal 't nh-t met mijn goedkeuring was." Zij keek hem met een betoovPrendcn glim lach aan. „Wij leven in een vrij land, meneer Verborg. Ah mevrouw L niet prciug vindt dat ik een portret van haar kleinen ioiu.m maak, dan mag zij dat toch wel zeggen Ik l oud van oprcelilheid. ,,'t Was een schandaal," barstte bij los. ..Ik schaamde me voor haar, maar zoo is Agatha nu eenmaal. Natuurlijk had zij niet dc minste bedoeling om u tc belecyligefl door haar wèi- geriug. Maar zij heeft geen begrip van zulke dingen. Zij weet eenvoudig niet waaraan zij zich schuldig maakt door zoo'n aanbod af te slaan. „Maak u er toch zoo'n ophef niet van. h Zou nog zeer de vraag zijn of 'I portret geen mislukking *as geweest. Kinderen zijn buiten gewoon inoeiclijk te treffen. Mevrouw had eigenlijk groot gelijk." Ilii wilde haar tegenspreken; door die be scheidenheid leek zij hem nog aantrekkelijker, maar hij bedacht zich Waarschijnlijk ver veelde bet onderwerp haar en wilde zij cr niet meer van hooren, 't leek hem tactvoller het thans maar tc laten rusten. Zij waren aan dc duinen gclioir.cn cn klom men de heuvels op en af. t Viel hem op met hoeveel jeugdige vlugheid zij steeg en daal de, als een jong meisje, zonder moe of warm le worden. Wanneer liij daar W.gntlia bij ver geleek die. als zij een heuveltje, niet lioogel' dan een molshoop, op moest, hijgde cn pufte, vuuri-ood zag en haar'gezicht afveegde. „Waar is mi'het prettige, beloofde plekje?" vroeg zij. „We zijn er dadelijk." De weg ging nog omhoog, toen kwamen zc aan een tuiiitop, waar vier of vijf hooge hoo rnen schaduw verleenden. liet mos, onder de knoestige berken, was als oen zacht tapijt, heel in dc verte dc zilveren spiegel der Zui derzee, waarop hier en daar »'e kleine zeil scheepjes, die op reusachtige witte meeuwen leken, te onderscheiden waren; Met een zucht van welbehagen zette Mach- teld' zich neer. Frits strekte zich in volle leng te uil en lag «aan haar voeten. Hij kon niet spreken, hij moest eerst tot zichzelf komen» begrijpen dat het werkelijkheid was. Hij sloot dr oogen en vroeg zich at of bi; ui** 1 de. Hij was hier alleCn iu dc wijde uitgei strektheid van de duinen, alleen met cc» vrouw, niet met Agatha, maar met dc wonder mooie, bekoorlijke vrouw die hij van liet eerste. 9ogenblik af bewonderd had. waarloo -hij zich voelde aangetrokken mei een nooit gekend verlangen. Zijn hart klopte, in hem was een groote, onstuimige vreugde, zijn wam gen brandden. Luid had hij kunnen jubelen van genot, en hij keek naar haar op om l© zien of hij in haar gezicht ook iets kon lezen van dezelfde heftige vreugde die hem door* tintelde. Maar hij kon niet zeggen of haar, stemming aan dc zijne beantwoordde. Door, het loopen en klimmen hadden haar wangen' zich zacht rozig gekleurd, maar in haar oogen was geen schittering van niet tc bedwingen levensvreugde, zij staarden kalm ell peinzend, in dc verte en toen, langzaam als iemand die zich volkomen rustig en -op haar gemak be* vindt, opende zij de groote laseh van chinee- scbe -zijd.p die aan haar arm hing en nam haar werk. Ilij keek naar haar handen, waar* van de blankheid voordeelig uitkwam tus* schen de strengen van fel gekleurde wol ert waarvan de sierlijke bewegingen hein troffen^ evenals toen zij dien morgen palet en pensee* len hanteerden. „Jammer dat u uw schetsboek aict me6 liebl genomen," zei hij eindelijk. .,0, ik zou nu toch niet hebben kunnellf werken." „Waarom niet?" (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1920 | | pagina 1