REGENMANTELS
MiïÊIÜIÏ - IS 11
fiBÖHKEWSEHïSPRUS f
tuint
EEM-liANDER
PfiUS KMDVEBTEITIEI ~Z «p
BUITENLAND
Maison „L'HirondelIe"
FEUILLETON.
De Sterkste Basid.
B IJ
1de Jaargang Ne. 5
looit 2,10, lunco
I - 'Sr -
ïpct post2.60, p$t. week (roergratis verzekering
fcg") ;«8W*l«kW'r o.lf.yÜfr•^:i!ukc'nuEaict*
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
-,~A. .-7. ,'.JT~
Een socialisatle-plaa.
1 Burgemeester en Wethouders ven Am-
Sterdam hebben btj den Raad dier gemeen-
te een voorstel ingediend tot het instellen
yan een gemeentelijk meikbedrijt, een voor
stel dat ook voor niet-Amsterdammers van
belang is en dat derhalve oSk in niet-Am-
sterdamsche bladen we! eens mag worden
Besproken.
Hel dagelijksch bestuur van onze hoofd
stad grondt zijn voorstel op een rapport
yan den directeur van den gemeentelijken
gezondheidsdienst, een rapport, dat van
Veel studie getuigt, een studie weer, waar
vóór de rapporteur drie maanden verlof
hooft gehad.
Bij bestudeering van het rapport komt
men el spoedig tot de overtuiging, dat de
Studietijd veel korter had kunnen zijn en
hYt rapport veel minder uitvoerig, omdat
Be rapporteur blijkbaar vóór hij met zijn
lïudie begon zijn eind-conclusie al klaar
had. De melkvoorziening zou en moest ge
socialiseerd worden en even van zeil
spreekt het dat de wethouders De Miranda
eh Wibaut met die conclusie in hun knol
lentuin waren.
Men stelt dus voor, een gemeentelijk
melkbedrijf in te richten. De gemeente zal
van één of meer coöperaties van veehou
ders 350,000 liter melk per dag koopen,
die melk reinigen en pasteuriseeren in vier,
daarvoor op te richten, melkinrichtingen en
die melk daarna aan de ingezetenen verkoo-
pen. Het zaakje zal in opzet eventjes vijf
millioen gulden kosten en de jaarlijksche
Omzet zal Zooiets van twintig millioen gul-
Ben bedragen.
Ook wie weet, dat de gemeente Amster
dam niet bang is voor proefnemingen, dat
zé heel wat durft, moet zich verbazen over
de lichtvaardigheid, waarmee men zulk een
ver strekkend voorstel durft in te dienen;
hier speelt de liefde voor het woord „socia
lisatie" den heeren weer eens parten!
Want het staat voor ons vast wij zijn
oevallig in de gelegenheid geweest, deze
:aak met ter zake erkende deskundigen te
bespreken dat de in het rapport aan
gevoerde gronden absoluut onvoldoende
zijn om de getrokken conclusie te wetti
gen.
De beschouwing in het rapport komt hier-
>p neer, dat de gemeentelijke gezondheids-
(jenst met zijn toezicht op melk niets heeft
(irnnen bereiken. Van de te Amsterdam
resleten melk is een hoog percentage on
deugdelijk van samenstelling en verkeert
pen hoog percentage in ondeugdelijken toe-
'itand, ondanks de pogingen van den ge
zondheidsdienst, gedurende zeer vele ja
ren, om dit euvel te bestrijden.
f Dit eenmaal geconstateerd zijnde, zegt
de directeur van dien dienst, dat er maar
één afdoend middel ter verbetering is en
'dat is monopoliseering van den melkhan-
Hel In handen der gemeente.
De conclusie is wei! wat heel b oir dl Intus-
Sohen is de gedachtengang Van'den geleer
de, die het rapport schreef, duidelijk. Dr.
Ringeling, rapporteur over de vraag, hoe
pene goede melkvoorziening van Amster
dam moet worden ingericht, kon onmoge
lijk de conclusie trekken die ieder ander
Beskundig rapporteur zonder kwestie zou
hebben getrokken dat dr. Ringeling, de
directeur van den gezondheidsdienst het
toezicht op de melk blijkbaar niet op de
meest doeltreffende wijze heeft uitgeoefend.
Want dót is de slotsom, waartoe een on
afhankelijk onderzoeker zeker zou zijn ge
komen. Overal anders, ook in de groote
steden Rotterdam en Den Haag, hebben de
keuringsdiensten in korten tijd de gemid
delde samenstelling van de melk weten to
i:
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
Dinsdag 6 Juli IbkB
bewijsnummer, elke tegel nicer 0,25, dieostaanbc»
dingen en Licldadiohcids-advcxtenticn voor de helft
der prijs. Voor handel en bedrijf bestaan zeer
voordcclige bepalingen voor het advcrtccrcn. Eene
circulaire, bevattende dc voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden-.
verbeteren en het percentage vervaltci\i
gen tot een klein getal terug weten te bren
gen.
Dies moet worden nagegaan of met re
organisatie van den gezondheidsdienst en
met eene wijze van werken, die elders goe i
de resultaten heeft opgeleverd, ook te Am-
sterdam geen belangrijke verbetering is te
beieiken.
Dat ar. Ringeling niet tot deze conclusie
is gekomen, moge begrijpelijk zijn, dat het
gemeentebestuur die slotsom niet heeft ge
trokken is een bewijs, dat men ook te wei
nig critisch tegenover de hoofdambtenaren
van zijne gemeente kan staanl
Eene reorganisatie van den dienst, een
proef met eene andere wijze van werken,
gedurende drie jaar bijv., het zou -een heel
wat voorzichtiger voorstel zijn dan de instel
ling van een reuzen-bedrijf. Eerst als zou
blijken, dat te Amsterdam niet mogelijk is,
wat elders gemakkelijk is te bereiken, zou
men tot meer ingrijpende voorstellen moe
ten komen.
Haar. zelfs- dan zou het als koopvrouw
optreden van de gemeente in een zoo
moei-elijk bedrijf als de melkhandel niet
gemotiveerd zijnzelfs dan zou men moe
ten zoeken, naar een stelsel van. melk voor
ziening, dat den eigenlijken handel in melk
aan particulieren overlaat.
Als het voorstel van B. ^en W. wordt
aangenomen wij hopen van harte, dat
dit niet zal geschieden don zullen on
geveer duizend' slijters broodeloos worden
gemaakt en de in vele melkinrichtingen ge
stoken kapitalen vernietigd worden.
Het publiek zal zijn melk betrekken van
de gemeente. Bij ontvangst van melk die
niet smaakt, die te sterk verhit is, óf die
bedorven is, zal de mogelijkheid ontbre
ken een anderen leverancier te nemen. Het
klachtenboek van de geijmeenteiijke instel
ling mag wei heel -dik zijn!
Op de details van de plannen van het
Amsterdamsche gemeentebestuur kunnen
we hier niet ingaan. Dat er practische en
hygiënische bezwaren in menigte tegen die
plannen rijzen, zij dus slechts aangestipt.
Maar ook zonder technische of handels
kennis zal men kunnen begrijpen, dat de
monopoliseering van den melkhandel per
se moet leiden tot hooge melkprijzen.
Al dadelijk wijl men de melk gaat koo
pen bij een apar coöperaties van veehou
ders; want de consequentie van de socia
liseering van het melkbedrijf, aankoop
en exploitatie van ruim honderd veehou-
dersbedrijven, elk met ruim twee honderd
koeien durven B. en W. van Amsterdam
niet aan f Die beide coöperaties krijgen
feitelijk ook een monopolie en daar de
veehouder er nu eenmaal naar streeft,
zooveel mogelijk geld te verdienen, zal de
inkoopsprijs van de melk met eenige cen
ten, per liter om hoog gaan.
Dat een overheidsbedrijf niet goedkoop
werkt, het is bekend. Tegenwoordig is de
marge tusschen in- en verkoop van de
melk voor Amsterdam ongeveer 6 cent per
Liter. Onder de werking van een monopo
listisch gemeentebedrijf zal die macge ze
ker wel 10 cent worden.
Het publiek, dat minder goed don thans
zal worden bediend, zal de melk dus veel
duurder moeten betalen dan het bij hand
having van den particulieren melkhandel
zou doen.
Zóó zal een gemeentelijke melkmonopo-
lie dat eene hygiënische verbetering be
doelt, een oeconomisch kwaad worden.
Men zou wellicht dit oeconomisch kwaad
van dure melkprijzen op den koop toe moe
ten nemen, indien de inderdaad gewensch-
ze hygiënische verci.ning niet op andere
wijze kon worden vc; kregen.
Dit nu is wel degelijk het geval. Het stel
sel van de gemeentelijke melkcentrole,
waarbij de gemeente voor zoover noodig,
de melk, door particuliere slijters gekocht,
onderzoekt, reinigt, pasteuriseert en koelt,
'legerf eene retributie ter dekking van de
kosten, kan hygiënisch precies hetzelfde
bereiken als het risquant# en ongewensch-
te overheidsbedrijf, dat B. en \V. Van Am
sterdam zich voorstellen op te richten.
Een onpartijdig deskundige heeft dit on
langs met zooveel wc-orden erkend. Hij
voegde erbij, dat men slechts op politieke
gronden kon komen tot een gemeentelijk
meLkmonopolie.
Ook wij zij'rt van meening, dal sCechts de
lust tot socialiseering kon leiden tot een
voorstel, als nu in Amsterdam aanhangig
is gemaakt.
De Amsterdamsche Raad zal goed doen
met zorgvuldig te overwegen, of hij B. en
W. op dit roode glibbeiige pad moet vol
gen. Wij wenschen er met nadruk tegen
te waarschuwen
Ook in het belang van de wenschelijk-
heid tot overheids-exploitatie van bedrij
ven die daarvoor wèl geschikt zijn. Want
mislukte socialisaties en deze melkmo-
nopolisatie zou stellig en zeker eene mis
lukking blijken belemmeren de mogelijk
heid van overheidsexploitatie van andere
takken van bedrijf.
was, is de conferentie te Spa uitgesteld tot
hedenmiddag twee uur.
Hot spréékt vanzelf, dat, nu zulke belang
rijke problemen het onderwerp vormen van
lallooze beraadslagingen, er drink geïnter
viewd wordt. Zoo heeft b.v. rijkskanselier
Febrenbaoh in een vraaggesprek verklaard,
d-ot de Duitsche afgevaardigden dc bespre
kingen te Spa niet slechts beschouwen van
een Duitsch standpunt, doch ook i.n het
internationaal belang. De oorlog heeft veel
verwoest, ook in Duitschland, aldus Feh-
renbach, maar wij lijn bereid loyaal mede
te werken aan den economischen weder
opbouw van de wereld en aan de uitvoering
van het vredesverdrag naar de mate van
ons kunnen. 'Het verdrag bevat bepalingen,
die wij steeds als onuitvoerbaar hebben be
schouwd. Wij zijn gekomen met het voor
nemen het verdrag uit te voeren voor zoo
ver dat in ons vermogen ligthet hangt af
van ue- grenzen van onze capaciteiten. Wij
hebben orde en rust noodig, want ons volk
heeft veel geleden van den oorlog en er is
nog altijd een groot aantal werkloozen
waaruit de jongste ongeregeldheden te ver
klaren zijn. Wij moeten onze productie op
voeren en levensmiddelen en grondstoffen
importeeren uit het buitenland. Wij hopen
dat, wanneer die voorwaarden vervuld zijn,
de economische wedergeboorte van ons
land ons in staat zal stellen onze financieele
verplichtingen, wat de schadeloosstellingen
betreft, na te komen. Wij zijn bereid, den
Politiële Overzicht
Het eerste officieele communiqué van de
gisteren te Spa begonnen conferentie is ge
publiceerd. Omtrent het verloop van de zit
ting, die werd geleid door Delacroix, wordt
opgemerkt, dat na de vaststelling dier agen
da (waarvan de voornaamste punten zijn
de uitvoering den' militaire, marine- en
hiohtvaartartikelen van 't verdrag, de, kwes
tie der schadevergoeding en die der kolen-
leveranties) rijkskanselier Fehrenbach uit
naam van 't Duitsche volk te kennen heeft
gegeven, dat DuitscbLxnd bereid is loyaal
mede te werken om de traotaatsclawsules
uit te voeren.
De rijkskanselier kondigde voorts de
komst te Spa aan van den minister der
rijksweermacht Gessier, en van generaal
von Seeckt, die dringend ontboden waren
en volgens een later bericht gisteravond
reeds naar Spa zijn vertrokken. De con
ferentie besloot de aankomst van deze
twee personen af te wachten en de volgen
de zitting, in overeenstemming met de wen
schen der geallieerde mogendheden en der
Duitsche afgevaardigden, te wijden aan de
militaire, marine- en luchtvaart-artikelen
van het verdrag.-Tevens werd besloten, dat
de Duitsche minister van justitie uit Berlijn
zal komen om deel te nemen aan de spe
ciale bijeenkomst op Donderdag a.s., die
ten doel heeft de uitvoering van de artike
len van het verdrag ej\ de verschillende
schikkingen, noodig voor de betrachtingen,
te bestudeeren.
In verband met het feit, dat het vraagstuk
der ontwapening het eerst op het tapijt
wordit gebracht en de Duitschers deze
kwestie niet wilden bespieken omdat Gess
ier, de minister van defensie, niet aanwezig
geallieerden loyaal onze boekan en stukken
te openen, die niet speciaal klaar zijn ge
maakt voor deze gelegenheid.
De menschheid zal de pers dankbaar zijn,
wanneer zij met ons medewerkt om den
vredesarbeid (e Spa tot een goed „einde te
brengen.
Ook de Duitsche minister van builenland-
sche zaken, Von Simons, heeft zich tegen
over journalisten uitgelaten. Op de vraag
of Duitschland bepaalde voorstellen had
medegebracht, gaf Von Simons ten ant
woord, dat het natuurlijk volstrekt buiten
gesloten was bepaalde sommen te noemen.
Maar mócht het lukken door uitvoerige vrij
moedige onderhandelingen het volkomen
eens te worden ten aanzien van zekere voor-
wrarden, dan zou Duitschland zeer goed in
staal zijn een bepaald aanbod te doen.
Verder werd door Von Simons opge
merkt, dat hij verleden jaar, toen het ver
drag van Versailles onderteekend werd,
zijn positie in den rijksdienst had opgege
ven, daar z. i. Duitschland de. ontzettend
harde oorwaarden niet kon vervullen;
sindsdien heeft hij een gewichtige post bij
de Duitsche industrie bekleed. Hij heeft ge
legenheid gehad nauwkeurig té bestudee
ren tot welk bedrag Duitschland in staat
het verdrag van Versailles uit te voeren.
In elk geval zou hij alleen dét onderschrij
ven, wat z. i. Duitschland kan vervullen.
De Fransche pers tenslotte maakt verkla
ringen openbaar van generaal Noliet, vol
gens welke de ontwapening van Duitsch
land voor het grootste gedeelte haar be
slag heeft gekregen. Maar er bHj-ft nog wel
iets te doen over.,Hoewel de Duitschers z. i.
op hel oogenblik niet in staat zijn d-erv oor
log opnieuw te beginnen, moet men, nu de
militaire ontwapening een feit is geworden,
de moreele ontwapening in zekeren zin
trachten te verkrijgen. Volgens Noliet en
ineerceren staan deze opv«i ing voor
koestert men vooral in universitaire kringen!1
de revanchegedachte. In deze kringen moet!
ook dc pangcrmcnistische geest nog zeefl
levendig zijn. 1
Het is niet ondienstig nog enkele hoofd*
zaken mede te deelen uit het memorandum!
inzake Duilschlaivd's capaciteit in verband
met het herstel van de schade, die de En
tente heeft geleden. In dit geschrift wordt?
opgemerkt, dat het Duitsche volksvermo-
gen vóór den oorlog door velen wordt over
schot. Afgaande op den aanslag voor den1
„We bib ei t rag" dient men dit vermogen op'
ongeveer 220 milliard mark in goud te ro
men. Dit vermogen is door het verlies der
koloniën, van de ondernemingen in het bui
tenland, door het afstand doen van gebie
den, door de gevolgen van den oorlog zeer
sterk verminderd; thans mag men het op
niet hooger dan 100 milliard schatten na'
het verlies van grondgebied in Oost ent]
West, van de geheele handelsvloot, vani
alle buitenlandsche papieren, van een ge
durende zes jaren gepleegden roofbouw vont
alle productiemiddelen, van het verbruiken!
van alle voorraden. Tegenove-r dc vei min-1
derde productieve kracht staat een schuld,
van ongeveer 50 milliard mark, alleen uifl
het goederenverkeer. Voor de naaste toe
komst zal allicht kunnen worden gerekend
op een Duitschen uitvoer van 35 tot 45 mil
liard papier, waar tegenover staat een in
voer van misschien 80 milliard mark aam
levensmiddelen en grondstoffen. De Duit
sche handelsbalans is dus passief en kan
slechts actief worden, als de Duitsche nij
verheid in zoo'n omvang kan gaan werken,
dat zij voldoende produceert om de binnen-
lnndsche behoefte te dekken en den ge-
heelen import te betalen. Zij kan pas actief
worden, nnciat Duitschland zich geheel heeft
hersteld. Het verdesverdrag, aldus nog
steeds het memorandum, gaat echter van
de veronderstelling uit, dat de handelsba
lans jeeds actief is. De genezing van het
economische :even van Duitschland is niet
mogelijk zonder de genezing van cle Duit<
sche nijverheid. In den ernstiigen ^toestand
van het Duitsche financieele leven kan ook'
geen verbetering gebracht yvorden door het
gewelddadige middel van een staatsban
kroet. Omdat een groot aantal oorlogslee-
ningen in handen zijn van kleine lieden, dié
door een staatsbankroet gedreven zouden
worden naar het kamp van de sociale anar
chie en doordot het geheele Duitsche eco
nomische leven gebouwd is op het crediet-
systeem, zou het staatsbankroet een volko
men ineenstorting ten gevolge hebben op
sociaal en politiek gebied. Het nakomen
van het vredesverdrag in den vorm van
thans zou het financieele leven in Duitsch
land nog meer bedreigen. Gaat men van do
veronderstelling uit, dat het vredesverdrag
Duitschland een belasting zou opleggen'
van slechts 60 milliard mark in goud, dan'
zou een huishouding van vier menschen
ongeveer 40,000 mark schuld hebben.
Hetgeen tegen 6 procent 2400 mark per
jaar zou bedragen. Thans moet aan belas
ting reeds opgebracht worden meer dan 30
milliard mark. Een huishouding van vier
personen zou dus per jaar .4400 mark be
lasting moeten betalen. In 1918 heeft ech
ter 81 van dc Pruisische belastingbe'
talers een inkomen gehad van niet meer
dan 3000 mark. In het geheel zouden min
stens 2,4 milliard mark in goud of 24 mil
liard mark i<n papier het Duitsche budget
belasten. In de tegenwoordige omstandig
heden kan dit slechts geschieden doordat
de Duitsche regeering nieuwe vlottende
schulden uitgeeft. Zonder economische be
wegingsvrijheid en economische samenwer*
king met andere vodken kan Duitschland
door
SUZE LA CHAPELLE- ROOBOD.
Hij voelde een tikje op zijn schouder en om
kijkend zag hij Linda staan.
„Wel?" vroeg hij mei de ongegeneerdheid
van een man van over de veertig, tegenover
©en jong meisje.
„Gaat u fietsen van middag?'*
„Waarom wou je dat weten?"
„Ik zag mevrouw uitgaan met Ferrie, ilc
wou vragén of u met mij meegaat. Ik weet oen
mooie tocht."
#.Ik heb er niet veel lust in."
,,ls u nog boos om wat ik gisteren avond
zei van die vreemde dame?"
l'rits ergerde zich vreeselijk over zichzelf
omdat hij voelde dat hij een kleur kreeg.
„Ik ben niet boos geweest," zei hij, ineens
vriendelijker dan hij tol nog toe gesproken
had.
„Nu, gaat u dan met mij fietsen, toe, pa en
ma gaan rijden, maar ik vind 't zoo verve
lend om in zoo'n landauer vond te sjokken-"
„Ik heb van middag 't een en ander te doen
en zooals ik zei ik heb geen zin dm te fietsen,"
„Dan niet," zei Linda plotseling heel ver
ontwaardigd, „verheeld u maar niet dat ik er
om soebatten zal."
Dat verbeeld ik me zeker niet," lachto
•F«'hs ,.een anderen keer ga ik graag met ie
*nee.".
,,'t Zal lang duren eer ik het weer vraag."
en met een boozen blik draaide zij hem den
rug toe en ging heen.
Frits keek haar na, ondanks zichzelf een
beetje gevleid, toen met een kregelige gewaar
wording om die jongensachtige ijdelheid. Wat
kon hem dat kind schelen?
Hij trachtte weer zijn aandacht te bepalen
bij het tijdschrift, maar het was hem onmo
gelijk, hij las de woorden werktuigelijk zon
der ze in zich op te nemen, zonder er iets van
te begrijpen. Eindelijk gooide hij het boek
neer, kwaad op zichzelf. Wat bezielde hem
toch? Waarom zat hij hier in dc nu geheel
verlaten hall, niet weiende wat hij moest aan
vangen, berekenend of hij geen gelegenheid
kon vinden om mevrouw van Benten weer te
ontmoeten en zich toch diet willende beken
nen dat dit eigenlijk het eenige was waarmee
zijn gedachten zich bezig hielden?
In godsnaam, hij zou maar een eind gaan
loopen, ergens gaan liggen in het zand en pro-
beeren zijn ergernis en zijn verveling meester
te -worden.
Maar toen hij in de hall terug keerde om
zijn hoed te halen kwam Ma elite ld van Ben-
ten dc breede trap af. Een groote blijdschap
deed zijn hart kloppen en maakte hem duize
lig. Wat was ze aanbiddelijk mooi zooals zij
daar rustig, maar met onvergelijkelijke be
valligheid, naar benoden daalde. Toeft zij hem
zag wilde zij hem met een groet voorbij gaan,
maar dat lag niet in zijn bedoeling.
„Ik zal u niet ophouden mevrouw van Den
ten," zei hij, haar staande houdend, „maar
mag ik u even iets vragen?'1
.,U houdt mjj niet op, ik heb niets 'te doen.
Ik wou maar wat wandelen of een plekje zoe
ken waar ik wat rustig kan zitten lezen of
h and werken 1"
,,'t Is misschien heel onbescheiden als ik
vraag met u mee te mogen gaan. Ik heb ook
niets tc doen. Maar als u liever alleen wilt
zijn, moet u 't mij ronduii zeggen, dan heb ik
niet meer dan mijn verdiende loon voor mijn
brutaliteit."
Zij bedacht l^ij zichzelf of hij zijn kans had
afgewacht en daarom irrel was uitgegaan.
„U mag wel meegaan,zei zij onverschil
lig, „vooral als u mij een prettig. beT-chaduwd
plekje kunt wijzen."
Hij knikte en /ij gingen, ditmaal den ande
ren kant uit, jiaar dc duinen.
Machleld sprak niet.
kowsesi
„Ik moet u mijn excuus maken voor mijn
vrouw," begon Frits, .jliet spijl mij \reesel-ijk
dat zij uw. aanbod van van morgen heeft ;if-
gewezen en ilc verzeker u dal 't nh-t met mijn
goedkeuring was."
Zij keek hem met een betoovPrendcn glim
lach aan. „Wij leven in een vrij land, meneer
Verborg. Ah mevrouw L niet prciug vindt dat
ik een portret van haar kleinen ioiu.m maak,
dan mag zij dat toch wel zeggen Ik l oud van
oprcelilheid.
,,'t Was een schandaal," barstte bij los. ..Ik
schaamde me voor haar, maar zoo is Agatha
nu eenmaal. Natuurlijk had zij niet dc minste
bedoeling om u tc belecyligefl door haar wèi-
geriug. Maar zij heeft geen begrip van zulke
dingen. Zij weet eenvoudig niet waaraan zij
zich schuldig maakt door zoo'n aanbod af te
slaan.
„Maak u er toch zoo'n ophef niet van.
h Zou nog zeer de vraag zijn of 'I portret geen
mislukking *as geweest. Kinderen zijn buiten
gewoon inoeiclijk te treffen. Mevrouw had
eigenlijk groot gelijk."
Ilii wilde haar tegenspreken; door die be
scheidenheid leek zij hem nog aantrekkelijker,
maar hij bedacht zich Waarschijnlijk ver
veelde bet onderwerp haar en wilde zij cr niet
meer van hooren, 't leek hem tactvoller het
thans maar tc laten rusten.
Zij waren aan dc duinen gclioir.cn cn klom
men de heuvels op en af. t Viel hem op met
hoeveel jeugdige vlugheid zij steeg en daal
de, als een jong meisje, zonder moe of warm
le worden. Wanneer liij daar W.gntlia bij ver
geleek die. als zij een heuveltje, niet lioogel'
dan een molshoop, op moest, hijgde cn pufte,
vuuri-ood zag en haar'gezicht afveegde.
„Waar is mi'het prettige, beloofde plekje?"
vroeg zij.
„We zijn er dadelijk."
De weg ging nog omhoog, toen kwamen zc
aan een tuiiitop, waar vier of vijf hooge hoo
rnen schaduw verleenden. liet mos, onder de
knoestige berken, was als oen zacht tapijt,
heel in dc verte dc zilveren spiegel der Zui
derzee, waarop hier en daar »'e kleine zeil
scheepjes, die op reusachtige witte meeuwen
leken, te onderscheiden waren;
Met een zucht van welbehagen zette Mach-
teld' zich neer. Frits strekte zich in volle leng
te uil en lag «aan haar voeten. Hij kon niet
spreken, hij moest eerst tot zichzelf komen»
begrijpen dat het werkelijkheid was. Hij sloot
dr oogen en vroeg zich at of bi; ui** 1
de. Hij was hier alleCn iu dc wijde uitgei
strektheid van de duinen, alleen met cc»
vrouw, niet met Agatha, maar met dc wonder
mooie, bekoorlijke vrouw die hij van liet
eerste. 9ogenblik af bewonderd had. waarloo
-hij zich voelde aangetrokken mei een nooit
gekend verlangen. Zijn hart klopte, in hem
was een groote, onstuimige vreugde, zijn wam
gen brandden. Luid had hij kunnen jubelen
van genot, en hij keek naar haar op om l©
zien of hij in haar gezicht ook iets kon lezen
van dezelfde heftige vreugde die hem door*
tintelde. Maar hij kon niet zeggen of haar,
stemming aan dc zijne beantwoordde. Door,
het loopen en klimmen hadden haar wangen'
zich zacht rozig gekleurd, maar in haar oogen
was geen schittering van niet tc bedwingen
levensvreugde, zij staarden kalm ell peinzend,
in dc verte en toen, langzaam als iemand die
zich volkomen rustig en -op haar gemak be*
vindt, opende zij de groote laseh van chinee-
scbe -zijd.p die aan haar arm hing en nam
haar werk. Ilij keek naar haar handen, waar*
van de blankheid voordeelig uitkwam tus*
schen de strengen van fel gekleurde wol ert
waarvan de sierlijke bewegingen hein troffen^
evenals toen zij dien morgen palet en pensee*
len hanteerden.
„Jammer dat u uw schetsboek aict me6
liebl genomen," zei hij eindelijk.
.,0, ik zou nu toch niet hebben kunnellf
werken."
„Waarom niet?"
(Wordt vervolgd).