NMANTELS
:/®5y|£2S|
Ü1 Middenstands Miettai
iïyOGW
DE EEMLANDER"
Amersfoort en Omstreken.
IMEACHÏ No. 4. TELEPHOON No. 394
BUITENLAND
«JTUUISV
9 PLU)
imwuisNus 7?;- z tl
m. VleeschhouWer,
-t papenhofstede
EERSTE BLAD.
Hergroepeering.
Fourneert Cheques
op Binnen- en Buitenland
nu Heeft uitgebreid Giro-verkeer.]
1
19e'Jaargang No. 21
per post 1 2.60, pet week (met firatls veirckcr.ng
tegen ongelukken) f 0.17s, sliondctlijke nummers
V C.05.
AMERSFOORTSCH
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
Zaterdag 24 Juli 1920
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanhc*
dingen en Licldadigheids-advc. tentien voor de helft
der prijs. Voor handel en bedrijf bestaan zeer
vooidcclige bepalinqen voor het advertccren- Lcne
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden
Meubelfabrikant - Hof 48.
amersfoort
Fabriek t
in den grooten Magazijn-Voor*
raad zult U allieht iets
van Uwe gading
- - vinden -
In de jongste vergadering van den
Economischen Bond heeft prof. Treub,
de vader van dezen bond, de leider van
tiezon bond, de groot-propagandist voor
zijn onpolitiek-streven, voor het uitbannen
van de politiek uit 's lands vergaderzaal,
y'oor het vereenigd optrekken van allen,
'die 's lands welvaart willen bevorderen,
een merkwaardige openingsrede gehou
den, een openingsrede, die tegelijk graf
rede is voor den tot politiek lichaam ge
worden Economischen Bond.
Den aanhanger van een politiek begin
sel zou prof. Treub's redeneering slechts
een: „de Econ. Bond ruste in vrede" be
hoeven te ontlokken, indien de veelbe
sproken speech inderdaad zuiver het ka
rakter van eene grafrede zou hebben ge
had.
Maar nu er in die speech van langen
adem een politiek vraagstuk is aange
roerd, nu prof. Treub op zijn politiek sterf
bed nog richtlijnen meende te moeten aan
geven, die „de vrijzinnigen" zouden heb
ben te volgen, nu is er alle reden om
Treub's opvatting te toetsen aan de wer
kelijkheid.
1 Laat ons dus een oogenblik teruggaan
tot de verkiezingscampagne van 1918, de
perste verkiezing gehouden onder de vi-
gueur van het stelsel van evenredige ver
tegenwoordiging.
Wij zijn als goede democraten, altijd
voorstanders van dit stelsel geweest en
we hebben mede gepropageerd voor de
invoering er van. We hebben er altijd de
groote voordeden van gezien en zien die
nog. Maar we zien ook de nadeden en
hebben die ook, lang van te voren, voor
speld.
Eerste nadeel is de mogelijkheid voor
éénlingen, om een aantal menschen om
zich te groepeeren, die, te vereenigen tot
eene politieke (of onpolitieke!) partij, om
zoodoende in het gestoelte der eere te
komen. De mogelijkheid van belangen
groepen om vertegenwoordigers te zenden
naar de volksvertegenwoordigers, waar
door het parlementaire stelsel in zijn we
zen wordt aangetast, is een tweede na
deel.
Dat we mét de voordeelen van de even
redige vertegenwoordiging ook die nadee-
len hebben aanvaard, het geschiedde in
liet vertrouwen, dat deze nadeelen van
zeer tijdelijken aard zonden blijken.
Welnu reeds in 1918, bij de eerste po
ging tot samenstelling van eene volksver
tegenwoordiging op den grondslag van
evenredige vertegenwoordiging, bleken de
nadeelen niet zoo heel groot. Het aantal
eenlingen, dat streefde naar een plaats in
de politiek, was heel klein, liet aantal be-
langen-groepen had veel grooter kunnen
zijn. De invloed èn van die eenlingen èn
van de belangengroepen bleek zeer gering.
De „neutrale" kamerfractie van 1918-1922.
zal voor den historicus een maat zijn voor
de grootte van iiet parlementair besef van
Nederland's kiezers in 1918. Slechts onge
veer 7 percent dier kiezers heeft zich la
ten foppen.
De Economische Bond was liet maak
werk van Treub. Voor den tijdgenoot valt
liet moeilijk uit te maken of deze bond
werd georganiseerd om Treub in de Ka
mer te brengen, dan wel of niet feitelijk
ook deze bond een belangengroep was.
Voor Treub zelf was de organisatie van
dezen bond eene poging om de bestaande
politieke scheidingslijnen weg te wisschen.
Treub had in de regeering gropie dingen
gedaan en al had hij daarbij^iok groote
voor
i
fouten gemaakt, toch werd hij door den
gemiddelden Nederlander voor een groot
man gehouden. Dit wist Treub en hij
meende van zijn populariteit als kracht
figuur gebruik te moeten maken, nu hij
ook zich zelf een groot man achtte. Hij,
Treub, zou nu eens beproeven, wat de
groote politici ter linkerzijde sinds de da
gen van Groen van Prinstercr tevergeefs
hadden geprobeerd. Hii zou de Kitypc-
riaansche antithese den nek omdraai m.
Hij zou in zijn partij vrijzinnigen, Room-
schen en protestantsch-clericalen vereeni-
gen!
Hij dit deed op eene wijze, dm in den
politiek geschoolden Treub onbegrijpelijk
was. In stede van een nieuw staatkundig
beginsel op te stellen, verkondigde hii, dat
alle staatkunde uit den booze was. Hij
maakte zich dus schuldig aan de fout,
die in de leiders der belangen-groepen,
(die de zelfde fout maakten) begrijpelijk
mocht zijn, maar die voor den politicus
onvergeeflijk was. Hij wilde staatkunde
zonder politiek, hazepeper zonder haas!
Slechts de betrekkelijk weinigen onder
de kiezers, die verblind waren door
Treub's groote daden of die onder de be
koring zijn gekomen van Treub's propa
gandistische kracht, misten het inzicht in
het wezen van het parlementaire stelsel,
en meenden dus Treub's nieuwe „begin
sel" te moeten volgen. Het gros der kie
zers bleef de altijd beleden beginselen
getrouw.
En thans? Treub ziet nu in, dat er voor
zijn-Economische» Bond geen plaats is in
de rij der politieke partijen. Noch voor
hem en zijn oeconomische vrienden, nóch
voor den middenstander, den amusements
kunstenaar, den landbouwer of den onder
officier, is er in den parlementairen strijd
plaats.
Het pleit voor Treub dat hij dit, nu hij
liet inziet, openlijk uitspreekt en dat hij
derhalve adviseert het in 1918 betreden
dwaalpad te verlaten.
Maar wat ons in Treub verbaast is, dat
hij, begrijpende dat hij zich twee jaar ge
leden ernstig heeft vergist, zich opnieuw
als groot-politicus aanmeldt en zich in
staat acht ons en anderen te vertellen, hoe
de vrijzinnigen zich nu moeten liergroe-
peeren.
Daarbij vertelt hij niets nieuws. Er is
niets grootsch in zijn plan. Al jaren en ja
ren is dezerzijds betoogd, dat er slechts
voor twee vrijzinnige partijen plaats is in
ons land. Er zijn maar twee wegen om
daartoe te komen. De eene is de snelste:
de Liberale Unie als middelgroep, ga over
tot harikiri en hare leden sluiten zich aan
bij de Vrije Liberalen, sommige bij de
Vrijzinnig-Democraten. De Unie heeft ge
meend dit al een paar malen gegeven ad
vies niet. te moeten opvolgen. Dies blijft
er maar ééne methode over en deze gaat
langzamer. De kiezers zullen meer en meer
zich richten naar de Vrije Liberalen en
naar de Vrijzinnig-Democraten; beider
standpunt is duidelijk en beider beginsel
vindt steun in ons volk.
Wat wij, vrijzinnig-democraten al jaren
en jaren lang wenschen, liet wordt nu ook
door anderen -als gewensclit uitgesproken.
En liet zal er ook wel toe komen.
Of men dit procédé zal kunnen versnel
len door conferenties'die tot samenwer
king of tot fusie zouden kunnen leiden,
blijft de vraag.
De pogingen, die men zou willen be
proeven, 0111 alle vrijzinnigen in ééne par
tij te vereenigen, blijven in elk geval beter
achterwege. Wij, vrijzinnig-democraten,
doen er onder geen voorwaarde aan mee.
ovciden een en twintig machinegeweren en
bemachtigden tevens verdere buit. In de
streek van Doebrro moet de Poolsche tegen
stand gebroken lijn en werden de Polen uit
ce stad gejaagd. Nabij Wolonlsjisk, ten Z.
en Z.W. van Doebno, zijn de twee belligc-
renten met elkaar in gevecht gewikkeld.
Zelfs zijn samentrekkingen van bolsjewis
tische troepen waargenomen aan de grens
van Karelië, hetgeen in Finland ongerust
heid heeft verwekt,
2. De Duitsche zaakgelastigde te Parijs,
dr. Mayer, heeft Donderdag Millerand een
bezoek gebracht, waarbij hij Millerand's aan
dacht vestigde op het gevaar voor Duitsch.
land bij een opmarsch der Russische troe
pen. Millerand heeft geantwoord, dat de ge
allieerden missies naar Polen hadden gezon
den en dat hij de rapporten van deze missies
moest afwachten, voor hij iets over den' toe
stand kon zeggen.
Ondertusschen heeft de Eerlijnsche ver
tegenwoordiger der sovjet-regeering een te
legram ontvangen, waarin regeering te
Moskou opnieuw verzekert geen duimbreeds
Duitsch gebied te zullen betreden en dat het
streven van Rusland is met Duitschlond in
vrede te leven en de beste betrekkingen te
onderhouden.
Naar de Danziger Zeitung weet te berich
ten, is Donderdag in de haven van Neufahr-
wasser een Poolsch stoomschip binnenge-
loopen, dat oorlogstuig voor Polen aan boord
had, maar de havenarbeiders hebben gewei
gerd het te lossen; de Poolsche vertegen
woordiger heeft in verband met dit feit de
bemiddeling gezocht van het Christelijke en
het Duitsche verbond van transportarbei
ders, maar men is niet tot overeenstemming
gekomen.
3. Het Journal des Débats Levicht, dat
de Poolsche bisschoppen aan de Katholieke
geestelijkheid der geheele wereld een ge-
meenschappelijken oproep zullen zenden,
met het verzoek om dit land te hulp te ko
men. Het begint dus voor Polen, dat met
verlangen naar den bijstand der geallieer
den uitziet, te nijpen. Wij hebben reeds uit
voerig meegedeeld, dat Lloyd George en
Millerand, resp. in het Engeische Lagerhuis
en de Fiansche Kamer hun protégé hulp
hebben toegezegd; laatstgenoemde heeft nu
in den Senaat een soortgelijke verklaring af
gelegd als Dinsdag in de Kamer. Sprekende
over de Poolsche kwestie, verklaarde Mil
lerand, dat er een Fr-ansche en een Engei
sche commissie naar Warschau waren ge
zonden, die aan de beide regeeringen moes
ten meedeelen, welke h het Pnnlsrhe
leger eischt. Millerand voegde er aan toe,
dat de Fransche regeering vast besloten was
het mogelijke en onmogelijke te doen om
„onzen geallieerde" te hulp te komen. „Wij
hebben niet tot heden gewacht om aan
Polen nuttige wenken te geven. Het is nu
niet het oogenblik voor verwijten. Onze
Poolsche vrienden verwachten iets anders;
ik geef hun de verzekering, dat zij er niet
tevergeefs op zullen wachten
m gros ,-^-nr wik. r<- v.
JCJ T.vjjoci.r-j
Politiek Overzicht
Ten aanzien van de Poolse h-Russische
kwestie bestaan er enkele punten, die bi-
zondere aandacht verdienen: 1. De stand der
krijgsverrichtingen. 2. Duitschland's houding
tegenover de belligerenten. 3. De maatrege
len, door de Entente te nemen bij het con
flict der strijdvoerenden. 4. Tsjitsjerin's ant
woord op Lloyd George's eerste telegram.
5. Rusland- en de Volkenbond.
1. Naar verluidt heeft generaal Brc.'/ssi-
lof, de Russische opperbevelhebber, /aan
zienlijke strijdkrachten samengetrokken[voor
Dwinsk (Dunaburg), dat in handen it der
Letten, maar thans rechtstreeks wordt be
dreigd, evenals de rechtervleugel vai het
Lettische leger. De roode legers dringe bij
hun opmarsch naar de Duitsche grens r- ieds
Lithausch gebied binnen, maar Polen schijnt
gevrijwaard te zijn tegen een inval; wanneer
de berichten niet moedwillig te rose zijn
getint, is het Poolsche leger stevig ver
schanst aan weerszijden van de groote Pri-
peï-moerassen, waar het zich, indien het al
thans er in slaagt voldoende hoeveelheden
munitie toegezonden te krijgen," ^oor onbe-
paalden tijd allicht kan handhaven.
De bolsjewisten moeten 80 K.M. (50 En
geische mijlen) verwijderd zijn van het ge
bied van Memel, dat overeenkomstig het
vredesverdrag aan de geallieerden is afge
staan en thans bezet is door een Fransoh
garnizoen ondci generaal Odry. Volgens
een draadloos bericht uit Meskou zetten de
roode troepen met succes de aanvallen
voort langs de beide Njemeno.evers en heeft
de vijand zware verliezen geleden: de
maakten gevangenen, ver-
4. De Tribune weet den tekst mee te
deelen van het draadloos geseinde ant
woord der regeering te Moskou op Lioyd
George's telegram, waarin deze voorstelde
een wapenstilstand met Polen te sluiten en
te Londen een vredesconf-eren ie t? h.Quden.
Het Russische antwoord luidt als volgt:
Moskou, 10 Juli. Volkscommissaris van
buitenlandsche zaken Tsjitserin heeft aan
het Britsche ministerie medegedeeld, dat de
nota van de Britsche regeering, welke ten
doel had van Polen de gevolgen" der vijan
delijkheden, die voor Polen zoo noodlottig
zijn geweest, af te-wenden, niet kan worden
geacht afkomstig te zijn van een onpartij
dige derde partij, die alleen in alle omstan
digheden als bemiddelaar tusschen de strij
dende groepen zou kunnen worden geac
cepteerd. Het was noodzakelijk de Britsche
regeering er aan te herinneren, dot zij zelf
dan toestand, die na het aannemen der voor
waarden van den len dezer ontstond, als
„wapenstilstand" aanduidt, en zichzelf dear-
door als in staat van oorlog met Sovjet-Rus
land verklaart, een omstandigheid, die
geenszins er toe geëigend is om Engeland
de rol van een bemiddelaar tusschen Rus
land en ar.dere oorlogvoerenden te laten
spelen. De Russische regeering heeft in haar
antwoord op het memorandum van den len
dezer maand een volstrekt verzoenende ver
klaring afgelegd en alle eischen, die die Brit
sche regeering stelde, aanvaard. Ze heeft
daardoor duidelijk getoond, dat ze alle voor
wendselen voor verdere conflicten uit den
weg wil ruimen en een definitieve vrede met
Groot-Brittannië wil tot stand brengen. Zij
wenscht tevens vrede met Polen en zij houdt
voor dit doel rechtstieeksche onderhande
lingen met dit land, met uitsluiting van elke
inmenging van buiten af, voor 't beste. Die
vorm van onderhandeling is eveneens nood
zakelijk tegenover Groot-Brittannië zelf, in
dien er tusschen Rusland en Groot-Brittan
nië een vrede zou zijn tot stand te brengen.
De Sovjet-regeering is des te minder ge
negen de bemiddeling van Engeland bij de
onderhandelingen met Polen toe te laten,
daar deze bemiddeling zonder twijfel de .on
derhandelingen zou verzwaren, wijl de be^
longen en het lot van Polen in vergelijking
met die der anderen, welke uit den vrede
met Rusland voordeelen willen halen, een
totaal ondergeschikte plaats innemen. Met
die openhartigheid, die alleen geschikt is om
alle misverstanden tusschen de beide regee
ringen uit den weg te ruwneh, wenscht de
Sovjet-regeering de Britsche regeering er
aan te herinneren, dat een der leden van het
Britsche Lagerhuis de hulp van Groot-Brit
tannië aan Koltjsak en Denikin hiermede
rechtvaardigde, dat strijd van Denikin en
Koltsjak tegen Sovjet-Rusland bijdroeg ter
verdediging van Britsche belangen in Indië
en Azië, ter afweer dus van eert groot ge
vaar voor Groot-Brittannië.
Bij de onderhandelingen betreffende de
handelsbetrekkingen tusschen Sovjet-Rus
land en andere landen, werden tol van be
trekkingen tusschen Rusland en andere lan
den aangeroerd, die enkel Russische en geen
Britsche belangen moesten dienen. De
Sovjet-regeering is van meening, dat een
verzoening tusschen haar en Polen alleen
dan met succes kan worden tot stand ge
bracht, wanneer de belangen van d'eze beide
landen alleen in bet oog worden gehouden.
Deze belangen zijn gemakkelijk te vereeni
gen, terwijl een verzoening buitengewoon
moeilijk zou zijn, indien ook met de belan
gen van een derde macht gelijktijdig reke
ning moest worden gehouden. De arbeiden
de massa's van het Russische rijk wenschen
een volkomen verzoening met Polen en om
deze tot stand te brengen, moet de
bemiddeling van alle elementen, die de
belangen en wenschen der bevolking
en van de beide regeeringen benadee-
len, worden geweigerd. Naast de levens
kwesties en de wenschen van de Russische
arbeidende massa, houdt de Sovjet-regee
ring enkel en alleen d«e belangen van de
Poolsche-arbeidende massa's van belang en
zij is van meening, dat om den zoozeer ge-
wenschten vrede met Polen te bereiken, al
leen rcohtstreeksche onderhandelingen
vrucht kunnen afwerpen. De Sovjet-regee
ring stelt daarbij op den voorgrond, dot het
haar zonder inmenging van buitenaf gelukt
is vrede te sluiten met drie naburige staten
en dit ondanks de waarschuwing van den
Oppersten Raad aan die kleine staten om
geen vrede te sluiten. Bij de onderhandelin
gen in Londen is gebleken, dat de Britsche
regeering van het feit dezer vredessluitin-
gen niet op de hoogte was en zelfs op 12
dezer noemde de Britsche regeering Litauen.
als een der randstaten, die met Sovjet-Rus-
land vrede had te sluiten, terwijl on land
zich reeds sinds langen tijd in vredestoe
stand met Sovjet-Rusland bevindt. De
Sovjet-regeering#gelooft, dat zij met hetzelf
de succes als bij de drie andere Randstaten
ook met Polen kan onderhandelen, zonder
dat van eenigerlei inmenging van buitenaf
daarbij sprake kan zijn.
(w. g.) Tsjitserin.
5. De algemeene secretaris van den Vol-
s u
Rflaison L'HirondelIe"
kenbond heeft een démenti openbaar ge
maakt van de beschuldigingen, vervat in de
nota der sovjet-regeering. Hij zegt, dot de
raad van den volkenbond nooit in de gele
genheid is gesteld om kennis te nemen, of
kennis heeft genomen van de kwesties tus
schen Polen en de sovjet-autoriteiten. Óe
Raad heeft nooit «enig aanbod van bemid
deling tussohen Polen en de sovjet-autoritei
ten gedaan, daar de kwestie nooit voor dien
Raad is gebracht, noch door een van de be
trokken partijen, noch door eenig lid van
den raad. De verdachtmaking, dat een lid
van hef secretariaat Roemenië of een ander
Jand zou hebben trachten te overreden om
vijandig op te treden tegen de sovjet-autori
teiten, wordt geheel onjuist genoemd.
Buitonlandsche Berichten.
B e r 1 ij n2 3 Juli. (W. B.) Op het mi
nisterie van defensie heeft een bespreking
plaats gevonden tusschen vertegenwoordi
gers van alle Duitsche staten omtrent de
ontwapening der burgerbevolking. Men was
het erover eens, dat het rijk zelf de ontwape
ning zoo snel mogelijk ten uitvoer móet
brengen. Een wetsvoorstel dienaangaande is
reeds uitgewerkt.
Berlijn, 2 3 Juli (\V. B.). In de Vor-
warts schrijft Otto Hue over de opbrengst
der F rans oh e kolenmijnen o.a. Ook op de
ze plaats moet ik verklaren, dat Frankrijk
zelfs dan aanspraak zou kunnen maken op
onze talenlevering, als Duitse hlend in den
oorlog de overwinnaar was geweest. Wij
willen het helpenalleen al daar wij die
hulp ais onzen men schel ijken plicht be
schouwen. Waarom is te Spa de oplossing
van de kolencri'sis niet van dit gezichtspunt
bekeken? Doordiat men te Spa het zwaard
als toll: i shrinkte, kon men wel de in mili
tair opzicht zwakste partij dwingen tot on-
derfreekening van het voorschrift, maar die
oplossing van het internationale talenvraag
stuk liet men buiten beschouwing.
Als wij, trots onze goede voornemens,
stuiten op onoverkomelijke bezwaren tegen
het afleveren van c!e voorgeschreven 2 mil-
"WEESPERS
•,;t
lioen ton per maand en maarschalk Poch1
rukt nochtans het. Roerbekken birunen, dan
kan dot niet anders opgevat worden dan nis
een militaire executie van de arbeiders, da
mijnwerkers in de eerste plaats. De gevol*
gen zouden zeker geen eind maken aan deni
kolenmood in West- en Zuid-Europa. Danr-
om moet men nu eindelijk het zwaard eens
in de schede steken, des te beter zal men
er in slagen de productieve krachten op ta
wekken om elk ear wederzijds in den VoH
kenbond te steunen. J
B e r 1 ij n, 2 3 Juli (W. B.). Op de cojv-
ferentiie in het ministerie voor de voedsel
voorziening gaf minister Brauns de richt*
snoeren aan voor de uilvoering van het ko-
lenverdrng. De verhoogimg van de kolenop-
brengst werd als dringend noodzakelijk op
den voorgrond gesteldals voornaamste
maatregel werd vergrooting der ploegen,
met name van die der houwers, gcëischt.
B ru s s e 1, 2 3 Juli (H. R.). In den loop
der besprekingen over de begrooting van
buitenland9che zaken in den Senaat heeft
de minister, sprekende over de kwestie dor
oorlogsmisdadigevs, bevestigd, dat het be
sluit der geallieerden na lang beraad was
genomen. Te Spa zijn wijzigingen gevraagd
van de uitvoering der berechting van 45
schuldigen door het Hooge Hof te Leipzig.
De minister constateerde, dat de uitlog van
het verdrag, die aan alle geallieerden g&>
meen is, geen enkele arrestatie toesloot in
het gebied, dot sinds 10 Jan. 1920 is bezet.
B e r 1 ij n, 2 2 Juli (N. T. A. Draadloos).
Terwijl het rijk het plan om poroeleinenl
geld te vervaardigen wc e.r heeft laten varen,
boI do Soi.oiocko desondanks daarvan
voor vijf miHioen mark aan porceleineu
geld uitgeven.
R o m e, 2 3 J u 1 i (H. R.). De staking is af-
geloopen en de stad krijgt weer haar nor-
maal aanzien.
P r ava g, 2 2 J u 1 i (C. S. P. B.). De alge
meene staking in de streek van Liberets enl
Joblomets duurt voort. De fabrikanten heb
ben zich eens van zin verklaard met de ar
beiders en eischen vrijer export van grondw
stoffen. De Czechiche pers kant zich tegen-
't drijven- der Duitsche nationalisten, dia
'■an de staking een politieken strijd tegen
den Czecho-Slowakischen staat wenschen
te maken.
Praag, 22 Juli (C. S. P. B.). De Oos-
tenrijksche commissie voor den handel, fi
nanciën en voedselvoorziening is gisteren
te Praag aangekomen voor het openen derf
onderhandelingen over het afwikkelen vo«n
het compensatie verdrag van 1919.
(oloanti
Vürjum,
W-A ^4. enZy
Weenen, 23 Juli (W. B.). De groot-*
Duitsche afgevaardigde Schürff heeft bij do
Nat. Verg. het voorstel Ingediend om bij dó
verkiezingen van 17 October, met vone in*
achtneming van artikel 88 van het verdrag)
von St. (Jj er main, een volksstemming te 'hou
den om den wil van het Oostenrijksche kie
zerscorps nopens de aansluiting van Oos
tenrijk bij Duitschland te 1 eieren kennen.
W e e n e n, 2 3 J u 1 i (W. B.). Volgens M
Arbeiterzeitung is de toonbeweging van df
landarbeiders geëindigd. Zij hebben eer(
verhooging van 40 50 gekregen.
Stonislanof, 18 Juli. (U- P. B.)<
Slechts een klein deel der Ukrainische troe<
pen, n.l de Galicische afdeelingen en de afd
deeling Betsroetsjiko, heeft na den slag bij
Kamenetz de Zbroetj overschreden om op
Galicisch gebied terug'te trekken, tenv'jj
het gros van het leger, bestaande uit het le<
ger van Pawlenko, oostwaarts getrokken if
en thans in Podolië optreedt tusschen df
Zbroetsj, de Dnjeper en den spoorweg Bal^
