«wnwETSrztr
REGENMANTELS
S Padvindirskleedïiig
PadvindersbinoodiidhedBii.
„DE EEMLANDER"
BUITENLAND
FEUILLETON.
De Sterkste Band.
Sijj J. GRÖOTENDORST Hof 20
19e Jaargang No. 23
j.cr post 2.60, pcc weck (met gratis vei zeker r.g
legen ongeiukben) f 0.175 afzonderlijke nummers
C.05.
AMERSFOORTSC
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEM5CHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
Dinsdag 27 Juli 1920
SS Si® met inbegrip van een
'bewijsnummer, elke icgcl meer 0.25, dienstaanb e»
ngen en Licldadighcids-advcitenticn voor de helft
der prijs Voor handel en bedrijf bestaan zeer
voordcelige bepalingen voor het adverleeien Fene
ci'cula'ic, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Ds winkelsluiting.
Bij de behandeling in de raadsvergade
ring van het voorstel tot wijziging van de
ver orde rvin^ -op de winkelsluiting1 kregen wij
den in-dfruk, dat het voorstel gedaan was na
óverleg met de middenstandsorganisaties.
Dit hadden teróuwens B. en \V. in hun korte
tóelichting va.n het voorstel zelf" geschreven.
Achteraf blijkt nu echter, dat die organi
saties van de gewijzigde verordening al heel
weinig moeten hebben. Wij mogen niet aan
nemen, dat B. en W. den Raad misleid heb
ben en zijn dan ook veeleer geneigd de
schuld te geven aan de besturen dei mkl-
tienstandsorgaiai-seties, die, ongetwijfeld gie-
heel ter goedeT trouw, dat overleg op een
wel wat vreemde manier moeten hebben
opgevat. Hebben de besturen soms overleg
gepleegd zonder het gevoelen der leden
voldoende te kennen? Was de meening der
winkeliers zoo bekend, dat de meest aan
gewezen weg, ril. het houden eener enquête
ondier hen, niet bewandeld schijnt te zijn?
Dan toch had men» geweten, hoe de midden
stand tegenover het voorstel stond- Van
bet koopend publiek spreken we niet eens;
ook wij willen dat eens geheel buiten be
schouwing laten
De meeste middenstanders dan schijnen
ui geer* flauw idee te hebben gehad van de
draagwijdte der voorgestelde wijzigingen en
-ersf toen ze voor.het feit stonden, begre
pen ze pas goed aan welke bepalingen zij
zich voortaan hadden te onderwerpen. En
dadelijk volgde de oppositie. Natuurlijk, zou
den we haast zeggen. Jn de eerste dagen der
vervroegde sluiting t-och heeft het publiek
zich nog n-iet aangepast aan den nieuwen
toestand en vele winkeliers voelen zich be
nadeeld, zelfs in hun zakten bedreigd. W»at
later, als de menschen koopen- vóór het slui
tingsuur, ervaren ze meesttijds, dat de
schade niet zoo heel groot is-en dat de
vrije tijd, hun geschonken, toch wel een
klein offer waard is.
De vraag is nu echter of er werkelijk
slechts kleine offers gebracht moeten wor
den. Zijn er niet bepaalde groepen van win
keliers, die door de verscherpte bepalingen
aanmerkelijk benadeeld worden? En dan
hebben we vooral het oog op de algeheel©
Zond!ag-shidting.
Bern groot winkelier, met een afzetgebied
onder een aantal vaste klanten, zal van de
strengere sluitirvg.sbepalingan weinig anders
dan voordeel ondervinden. Zijn klanten ko
men. wel, wonneer de zaak geopend 1$ en
v<m de loopkkmterv moei bij het gewoonlijk
niet hebben. Verschillende branches zTjn er
bovendien, die Zondags toch niets verkoo-
pen en dan ook reeds lang d'ien dag geslo
ten zijn.
Iets anders is het echter voor den kleinen
winkelier en in 't algemeen ook voor de
winkeliers in consumptieartikelen en in ta
bak en sigaTen. Deze ontvangen ongetwij
feld zeer veel van den gaanden en kornet
den man. Voor hen kan de sluiting op Zon
dag zeer zeker een ernstig nadeel zijn. N4
zegge men niet', wat n\en noodig heeft haalt
men wel in huis. Dat toch gaiat voor deae
artikelen veelal niet op. En bovendien, t as
toch vaak de gelegenheid die doet koopen.
bij het tap verbod redeneerde men trouwens
ook niet zoo. Gezwegen dan nog van de
vreemdelingen, die Zondags Amersfoort be
zoeken of hier doortrekken. Een algeheele
sluiting op Zondag moet deze winkeliers be-
ftadeelen, te meer daar er velen zijn, die het
Yoor een goed deel van den Zondag moeten
hebben.
De middenstandsorganisaties kernen deze
menschen of zullen ze in ieder geval weten
t© vinden. Zij zullen nu een enquête hou
den onder hen en het resultaat d aar van ze
ker med'edeelen aan den Raad. Blijkt het
dan, dat er werkelijk groot nadeel wordt ge
leden, clan bestaat er alle reden aan te drin
gen op wijziging cler verordening en wij zijn
vost van meening, dat de Raad daarvoor
dan niet doof zal zijn.
En laat men nu ook eens nagaan, welk
een omvang de verkoop van gebak en si
garen' in cöfé's.en- lunchrooms neemt. Daar
over wordt veel-gepraat en het onbillijke er
van breed uitgemeten. Is die vérkoop wer
kelijk zoo beduidend als men voorgeeft, dan
is dat zeer zeker hatelijk en grievend1 voor
de handelaren in diie artikelen, die het toe
kijken hebben. Een verwijzing na'ar het/ge
bruik ter plaatse" gaat niet op, daar het
eenvoudig niet te controleeren is, of het
gekochte werkelijk steeds ter plaatse wordt
gebruikt. Wij zouden daaromtrent wel eens
een rapport willen zien van den Commis
saris van Politie. Niet onmogelijk zou hij
daanin aandringen op een aanmerkelijke
uitbreiding van het politiecorps, dat met de
Amersfoortschle dwangverordeningen de
handen overvol zal hebben.
De bezwaren tegen de nieuwe verordening
lijken ons van genoegzaam belang, om er
alle aandacht aan te schenken. Maar met
gepraat in de ruimte komt nien er niet. Van-
daar dat wie het houden eerver enquête be
slist toejuichen. Met degelijk feitenmate
riaal doet men toch meer, dan met tal van
vergaderingen, waar ieder zoo graag zijn
eigen belangetjes naar voren schuift.
Laat otizs eigen kleine kinderen
geen bijzaak zija.
Door
Mevr. E. H. DU QUBSNE—VAN GOGH
Een zomersohe Zondag met hemelsch
mooi weêrgeèn hitte had het Joover ge
deerd geur van nieuwgesn-eden gras had
zich Zomer als een welriekende sluier om
htet lokkig hoofd geslagen. Daar wielt een
jong paartje voorbij: Hoe gezellig, zoo sa
men met hun schat, een kereltje van even
twee jaar in een manden-stoeltje achter op
moeders rijwiel l Dag Janneman, fijn hè
Daagzoo keert moedertje zich- nu en
dan naar haar ventje, dat met schrandere
gluur-oogjes rondkijkt. Ja, echt gezellig, en
de jonge man en vader kan het een schrij
ver der oudheid nazingen „Al het mijne
voer ik met mij." 's Avonds in het naar 'huis-
gaan, knikkebolt het hoofdje heen en weer
hij had al lang in zijn ledikantje moeten lig
gen, zulke kleintjes zijn nergens beter dan
.Al»***0 "Mjbpv ui® ?,1V 'lrvo.~. ^-.p. -Kjin» iS?Êö8«St
hebben? Wie kan men zijn kinderen nog
toevertrouwenDan maar niet uit
gaan, zoolang ze zoo klein zijn.
„Toe, Maatje, gaat u met ons mee", vleit
een stemmetje. „Nee kindje, jullie gaat met
'juf" en jong vrouwtje maakt haar zeegroen
crêpe de chine uitgaanskleedje los uit den
greep van kleverige vingertjes. „Helpt u mij
eens, mama, ik kan de staart van dien haan
miet uitknippen, die is zoo vreéselijk moei
lijk I"
Moeder, beziig de papieren bij elkaar te
zoeken voor het comité, dat ze aanstonds
presideeren gaat, is haast de verleiding te
sterk, om den boel er aan te geven en tus-
schen de papiersnippers, naast haar meiske
op den grond, te helpen aan de onoverko
melijke moeilijkheid, het uitknippen van de
staart van den haan. Maar nee f onmogelijk l
en weg is zij, met cle belofte van dadelijk te
rug te zijn. Ja, ook de Maatschappij legt
een sterke 'hand op den schouder van vader
of moeder, maar _het is ontegenzeggelijk
waar, dat ouderliefde, algeheel en onbaat
zuchtig, het onzichtbaar roer is dat onze
'kinderen voortstuwt door de.n golfstroom
van het leven en de herinnering aan het
ouderhuis een 'baken, dat hun klippen zal
doen ontwijken.
Politiek Overzicht
De scvjcfregcering hebft de regeering te
Londen doen weten althans volgens de
Daily Mail dat zij er in toestemt een
vredesconferentie in de Engelsche hoofd
stad te houden, maar zij heeft hierbij de
voorwaarde gesteld, dat eersc generaal
Wrangel zich zal overgeven, waarbij hem
persoonlijke vrijheid worclt gegarandeerd.
Ook in 't Lagerhuis heeft Lloyd George
bij het beantwoorden van vragen bevestigd,
dat de regeering te Moskou het Engelsche
voorstel inzake een vredesconferentie te
Londen heeft aangenomen en hij heeft de
mogelijkheid geopperd, dot ook vertegen
woordigers der geallieerde' mogendheden
die conferentie zouden bijwonen. De premier
voegde er aan toe, dat de Engelsche regee-
ring zich met haar geallieerden in verbin
ding had gesteld over dit onderwerp. In ant
woord op andere vragen' verklaarde
Lloyd George, dat de Russisohe regeering
toegestemd had in een wapenstilstand-met
Polen. De Engelsche regeering had haar.
bezwaren tegen de voortzetting van de reis
der Russische handelsdelegatie ingetrokken.
Bovendien verklaarde Lloyd George, dat hij
zc-er hoopvol gestemd was ten opzichte van
den vrede, waaraan de wereld zoover be
hoefte heeft.
Twee feiten mogen dus thans wel als vast-
staand worden aangenomen 1. er zal een
wapenstilstand worden gehouden; 2. de
Russisohe regeering stemt toe in een vre
desconferentie te Londen.
Ten aanzien van 't eerste punt verluidt
nader, dat cle Russische sovjetregéerimg in
een draadloos telegram den Poolschen mi
nister van buiter.landsche zaken heeft ver
wittigd, dat de opperbevelhebber van het
roode leger bevel heeft gekregen, onver
wijld met den Poolschen legerbevelhebber
besprekingen in. te leiden inzake het sluiten
van een wapenstilstand en ter. voorberei
ding van een toekomstig en vrede tusschen
beide landenden Russischen bevelhebber
zal worden opgedragen met den Poolschen
rv-J-* l_0 l qetre,n omtrent Dlaats en
datum waarop acf.-o.fi. ,ITllfn
beginnen. Tegelijkertijd heeft de Russische
bevelhebber een dergelijk draadloos tele
gram gezonden aan den Poolschen, mét de
toevoeging, dat de opperbevelhebber ge
volmachtigde vertegenwoordigers zal zen
den naar een nader aan te wijzen plaats
aan het Russische front.
Duitschland heeft meer dan eens te ken
nen gegeven in den Poolsch-Russischen
strijd volstrekt neutraal te zullen blijven
men herinnert zich ook wellicht het onlangs
opgenomen telegram, volgens hetwelk in de
Saksische Kamer wo-orden van verontwaar
diging werden gesproken, wijl men meende,
dat door middel van een trein via Duitsch
land Enlgelsche militairen naar Polen wer
den gesmokkeld- Thans schijnt zich weer
een dergelijk geval tê hebben voorgedaan;
Zondagmiddag kwam, naar de Hessische
Landes-Zeitung weet mede te deelen, uit
Giessen een Poolsche goederentrein aan,
waarin zich vreemde officieren, alsmede ge
weren en munitie bevonden. Op 't station
te Marburg verzamelde zich, toen de aan
komst yan dezen trein bekend w'ercl,»een
groot? volksmenigte, die tegen'het vertrek
van den trein protesteerdeenkele wagons
werden opengebroken en de zich daarin be
vindende geweren vernield. De trein zal tot
nader bericht van de rijksregeering op een
station bij. Marburg blijven staan. Officieel
wordt later medegedeeld, dat cle te Mar
burg aangehouden trein een z.g. Polönia-
trein is, cl. w. z- een van cle 155 treinen, die
op grond van het Duitsch-Poolsche econo
mische verdrag van 22 Oct. 1019 deels met
militaire goederen, deels met goederen voor
de civiele bevolking door Duitschland zou
den doorgevoerd worden. De spoorweg
autoriteiten hebben reeds telegrafische aan
wijzingen gekregen dergelijke treinen niet
iVieer aan te nemen, doch deze trein schijnt
toen reeds op Duitsch gebied geweest te
zijn. Trouwens de Duitsche rijksr.egeer.liag
heeft met 't oog op haar neutraliteit in den
Poolsch-Russischen strijd clen doorvoer ven
wapenen cfoor Duitschland verboden, terwijl
ook het bestuur van den bond van spoor
wegpersoneel besloten heeft elke schending
der onzijdigheid door 't transport van
vreemde troepen of oorlogsmateriaal te zul
len verhinderen
Zagen wij bc/ven, dat de bolsjewisten cle
conditie hebben gesteld, dat geperaol
\\Tangel zich zou overgeven, deze zelf roert
zich nog al. Volgens inlichtingen, die de
Temps heetf ingewonnen, zijn de troepen
van generaal Wrangel bij Kriwaja.Kossa,
tusschen Mariampol en Taganrog ont
scheept. Nowo Nikolajewsk schijnt in han
den te zijn gevallen van generaal Wrangel,
die een aanzienlijke buit veroverde en vier
honderd gevangenen maakte. Voorts heeft
'hij aangevallen in cle richting van Alexnn-
'drefsk, waar cle vijand) een duizendtal gevan
genen verloor. Het roode Lettische regi-
3 IJ
Maison n L'^êrondeile"
'ment, dat het.gaideregiment was van Trotz-
ky, heet naar .generaal Wrangel te zijn over-
'geloopen-
Uit het officieele versla,» omtrent de con
ferentie tusschen een deputatie van de En
gelsche arbeiders en Lloyd George, waar de
lersche kwestie werd besproken, blijkt, dat
dc georganiseerde Engelsche arbeiders zich
verklaren ten gunste van een dominion-
home-rule en dat zij erkenden, dat het Ul
ster-probleem moet worden overwogen. Bo
vendien moeten bepalingen worden ge-
Tot dusver lijkt het er niet op, dot de Sinn
Peiners iets anders willen, bespreken dan
juist dat ééne wat buiten alle discussie valt,
wanneer Engeland zijn bestaan niet in ge
vaar wil brengen, n l- de absolute onafhan
kelijkheid van Ierland. Dezer dagen liet
iemand mij een kaart zien, waarop de Duit-
schers zelf hadlden aangeteekend! waar hun
duikbooten schepen in den grond hadden
geboord en ge zoudt verbaasd zijn geweest
te zien hoeveel daarvan juist bij Ierland tot
zinken zijn gebracht en wel niettegenstaan
de het feit, dat wij de lersche havens be-
heerschten. Wanneer die havens in handen
waren geweest van een vijandige overheid,
dan zou onze positie eenvoudig onmogelijk
zijn geweest. Daarom kunnen wij niet toe
geven, tenzij wij er in berusten óns zelf ge
heel weerlpos te maken. Ik ben bereid met
verantwoordelijke leiders der lersche open
bare meening plannen te bespreken voor
een regeling van de lersche kwestie, maar
slechts onder twee voorwaarden. De eerste
is dat wij niet kunnen toestemmen in een
scheiding in Amerikaanschen zin en cle
tweede is, dat wij voor het noordoosten het
zelfbeschikkingsrecht moeten hebben.
BmtenEandbctie Berichten. v>
Spa, 2 6 J u 1 i. (V. D.). Dc conferentie ta
Spa heeft unn dc Belgische logeering iefs
meer dan 1 millioen francs gekost, daar zij
de kosten der delegaties moest dragen.
B e r 1 ij n, 2 6 Jul i. (WJty. Jn het nieu
we ontwerp nopens de legerwct is aan por.
1 de volgende aanvulling toegevoegd Do
algemeen© dienstplicht is afgeschaft. De
hiermede in strijd zijnde bepalingen zijn
vervallen.
S a a r b r c k e n,*2 5 J u 1 i. (W. B.) Het
Amtsblatt der legeering maakt een schik
king openbaar, volgens welke de behartiging
van de-belangen de bewoners von t Saarge-
bied in t buitenland aan de Prnnsche re»
geering is toevertrouwd. Volgens een ver
ordening van een regeeringscommissi©
worclt een Saarlaridsch jagerscorps opgie-
richt, die tot tank heeft te zorgen voor ordo
en rust in 't Saargebied. De Prnnsche gen
darmerie komt rechtstreekse!» onder dc re*
geeringscommissic te staan.
Brussel, 26 Juli! (V. D.). Naar ver*
luidt, zullen dc pransche cn Belgische
staotsoverheden cleze week te Parijs bijeen^
komen, teneinde cle sterkte der legers te be<'
spreken en de vermoedelijke kriigsverrich*
tingen in geval van oorlog.
L 0 n cl e n, 2 4 J u 1 i. (N. T. A. Draad*
loos van Horsen). Dol een super-dikke*
Bertha te Sheffield wordt vervaardigd, hr
door clen lord-moyor van genoemde slW
meegedeeld ter gelegenheid van het feit/
clat aan earl -Beatty het eereburgerschap
werd aangeboden. De lengte van 't kanon is
80 voet en het schiet 8-inch granaten ovei
een'afstand van 70 80 mijl.
Lonclen, 25 J u 1 i. (R.) Dc bladen ver
nemen del. 24 Juli uit Athene, dat cle Grie
ken Ad'rianopel hebben bezet. De Turken
trokken terug op Kirk Kilisse. Morgen trekt
koning Alexander de stad, die niet heeft ge*
leden, binnen.
P a r ij s, 2 5 Juli. (V. D.). Uit Konstan*
tinopel wordt gemeld, dnt Adrinnopel in
vlammen staat. Er hebben gevechten tus
schen de Grieken en de Turken plaats. Da
troepen var* Jafar Jay ar zijn tusschen KirW
Kilissee en Adrianopel geconcentreerd. Da
Grieksche troepen hebben den opmarsch'
snel voortgezet en reeds Luie Burgos be
machtigd. Grieksche infanterie rukt op naai
de Tsjataldsja-linie.
Athene, 25 Juli. (H.-R.). Het com
muniqué uit het algemeen hoofdkwartier
maakt gewag van nieuwe vorderingen der
ffétsHfir uêiëi. «x cherepóm
Grieksche voorposten de lijn Tserkes—
MoesselinNandre, en het spoorwegstation
Babseski. De vijand leed zware verliezen.
Op verzoek van het Britsche hoofdkwar
tier hebben de Grieken een krachtig deta
chement naar het schiereiland Ismidt gezon*
den om de Kemalistische benden te verdrij
ven De actie ontwikkelt zich' snel aan do
Aziatische zijde van den Bosporus, tegen*
over Constantinopel, die binnenkort even
eens van Kemalisten zal worden gezuiverd.
B e i r 0 e t h, 2 5 J u 1 i. (H. R.) De houding
van de sherifijnsche troepen noopte gene
raal Gouraud zich een weg te banen na«r
Damascus, waar de Europeescbe wijk in den
morgen moet worden bezet. Op verzoek van
emir Faisoel heeft generaal Gouraud op 22
Juli zijn opmarsch gestaakt. Een kleine
Fransche kolonme, die den hollen weg vom
Tripoli naar Homs bewaakte, werd daarop
aangevallen door geregelde sherifijnsche
troepen. Teneinde een verwacht wordende
actie op den Weg van Damascus naar Bei
roe th te verijdelen, Verdreef gisteren dö
zuidielijke Pransche kolonne <fe sherilijnscho
troepen uit het gebergte tusschen de vlak*
Vooral voor abstracties geldt ditdat
wat de een niet kan, hij meent, dat ook een
énd er niet kan.
door f:
SUZE LK CHAPELLfS ROOBOL), m
26
„Ik" zal dan een uurtje op de bank in dc
studeerkamer gaan liggen," zei zij.
Hij keek haar even aan. Jn d<en lautsten
- tijd had zij er niet anders uitgezien dan vroe
ger, ten minste dat had hij willen denken,
omdat zij niet zichtbaar vermagerde en niet
bleekér zag, maar nu was er iets in haar'ge
zicht (fat hem schrik aanjoeg en hem tegelijk
mof een groot medelijden vervulde.
Hij waagde Let even haar hand te vatten.
..We hebben toch geen reden om zóó onge»
nvt te zijn"', fluisterde hij.
Maar met een beweging als van ondrage
lijke pijn trok zij haar hand terug en ging
heen.
Fritg bleef alleen, hij zette zich voor het
raam en tuurde in den tuin. Heb prachtige
zomerweer van de laatste dagen was voorbij
egaal grija welidei zich de Junihenvel, een
bijna koude y»'ind schudde het jonge loover
aan de takken der hoornen en deed de bloei
ende heesters krimpen, de kleuren waren
.verdoft, de geuren van sering cn goudèn
"regen verloren zich in dè kille atmosfeer.
föritg buurde ponder te_zien. Hij dacht
aan zijn zoontje, de angst dat het kind erger
zou worden, dat het sterven zou lag lood
zwaar op zijn ziel, hij kon er niet aan ont
komen, hij was bang voor die angst, trachtte
haar weg te redeneereh als iets bespottelijks,
als een gevolg van de ovei'spanning waarin
hij 'Men laatslen tijd verkeerd had, maar tel
kens als hij het gesloten gezicht van den dok
ter" zag, als hij, tersluiks, wanneer zij dacht
dat hij niet op haar létte, naar Agatlra keek
kwam hel benauwde gevoel en wist hij dat
zij gemarteld werd door dezelfde vrees.
Agatha in zijn gedachten was zij zoo on
afscheidelijk met Ferric verbonden dat er
bijna niets anders meer was. In dc angst om
het behoud van hun kind waren zij thans
vcre.enigd, hoe ver zij ook in al liet andere
van elkaar afstonden.
Ongedurig wendde hij zich weer van het
venster. Ilij durfde dc kamer niet op eendeer
loopen uit vrees den kleinen lijder te storen,
en toch, stil zitten en nadenken was hem on
dragelijk»
Er werd zacht, aan de deur geklopt cn de
meid trad binnen om hem een brief te over
handigen. Hij keek naar het adres, ver
weg met zijn gedachten dat hij niet eens da
delijk het schrift herkende. Toen, terwijl hij
liet1 couvert openscheurde, begreep hij dat
het van Machteld was. Den vorigen dag was
frij nog even bij haar geweest, een oogenblik
maar, alleen om te zeggen dot het toch niet
goed ging met den kleine, dat hij zich onge
rust maakte. En teen zij trachlie hem moed
in te spreken, hom op te beuren cn zijn vrees
te niet te doen was hij kregelig geworden.
Wat wisli zij er van? Natuurlijk dat zij zich
niet bevreesd maakte. Zij toch kon niet voor
het' 'kind voelen, zij kende liet bijna niet.
Hij was .wel hij machte geweest b'm /lie harde
woorden niet' uit tc spreken, maar zijn be
zoek had maar heel kort geduurd, hij was
verlangend om weg te komen, om naar huis
te gaan waar het kind was en Agatha, die
hem begreep en die met hem lecdv
E11 nu, in meer dan vier en twintig uren
was hij niet bij haar geweest cn had hij liaar
ook geen lijding gezonden. Hij verweet zich
dat wel, terwijl hij haar brief las, een brief
waarin zij al dc benauwdh^d, waardoor zij
zelf gefolterd werd, ..terug hield, hem alleen
om tijding verzocht, maar waaruit,, ondanks
dc eenvoudige, kalme woorden haar groote
liefde toch zoo duidelijk sprak, dat het hem
voor het oogenblik weldadig aandeed cn
een warm gevoel van geluk hem door
stroomde.
Het verlangen om Machteld te zien om
door haar gelroost le worden werd plotse
ling machtig in hem, hij zou gaan-, dadelijk,
als Agatha terug kwam. De kleine jongen
was nu rustig, dat moest tocli wel een goed
teeken zijn. Hij keek weer eens in het bedje,
maar dc oogen van het kind waren geopend
en de hulploos, pijnlijke blik in het smaller
en smaller wordend gezichtje maakte hem
weer halt waanzinnig van angst.
„Slaap je niet ventje?"
Maa^ Ferrie bewoog zich niet. Zou hii hem
niet verstaan? Fritg meende daii zijn blik
zich richtte op een tafeltje waar ccnig speel
goed! stondy een doos waaruit 'zij gewoon
waren samen te boflwen.
„Willen, wc waL spelen?'' \rocg hij ge
smoord.
Wezenloos keek het! kind hem aan. Dc va
der knc.cp de handen saam. Hij voelde wel
dat hij het ondragelijkste zou willen lijden
om zijn jongen van pijn te -\crlossen. Mijn
C-od. dot je zoo vreeselijk vcql van zoo'n
kind kon houden en zoo machteloos kon
staan l
Het kind kreunde: „Mammie," stamelde hij.
„Ze slaapt een beetje ventje, wit ik bij je
komen zitten en je wat vertellen?"
„Mammie," herhaalde hob stemmeLje dof,
haast onverstaanbaar.
Frits voelde iets smartelijks* afgunstigs, om
dat het kind niet genoeg aan hom alleen
had, toen tilde hij aan de deur van zijn
studeerkamer.
Een paar seconden later kwam Agatha
binnen.
„Is cr iets?"
„Nee. maar hij vroeg naar ie.'*
Zij boog zich over het bedje, glimlachte
tegen het kind, Toen zij opkeek zag Frils
haar bleek gezicht met de donkere kringen
onder ide oogen, hij zag de mei geweld be
dwongen emotie, de smartelijke kracht waar
mee zij zich beheersclne en een gevoel van
eerbied cn bewondering maakte zich van
hem meester.
Zij nam den koortsthermometer en legde
hem aan. Gedurende tien minuten spraken-
geen Yan heiden; toen zij den thermometer
weg nam keek Frits vragend.
Zij hield het gloeiend handje van het
zieke kind in de hare. Het ventje scheen pn
rustiger door te worden.
Frits stond weer voor bet venster. II«i
durfde Agatha bijna niet aanzien. Hij ver*
baeLddc zich in haar oogen dc vraag te lezen
waarom hij eigenlijk dMr was. Wat deed bij
ook in de ziekenkamer? Ilij voelde wel dat
zijn tegenwoordigheid voor de moeder een
smartelijke kwelling te meer was, maar hij
kon niet weggaan, zijn oogenblikkclijk ver-»
langen om hij Machteld te zijn was alwccfl
verdwenen, hij dacht niet meer aan haar.
Dc stihe in de kamer werd alleen verbro*
ken door bel pijnlijk kreunen van Ferric. AU
Agalha tegen hem sprak klonk haar stem go*
ruststellend, kalm en opgewekt, maar Fritï
hoorde er, ondanks die voorgewende vroo*
lijkheid, dc smartelijke klaulc van tranen in*
Ilct begon t.e schemeren in dc kamer, hotf
regende, dc wind stak meer op.
Zou dc dokter van avond nog komen?"1
fluisterde Frits.
Tlij wenkte haar, maar /ij kon niet opstaan^
zij hield het kind nog altijd vast cn zóó, mei
zijn handje in die van moeder, was hij ingo*
dommeïd.
„Zouden we niet aan den dokier vragctf
om een verpleegster te sturen? -
Zij schudde het hoofd.
„Althans voor den nacht. Je kunt liet nicf
volhouden."
•„Ilc wil geen verpleegster.''-
Ilij drong niet verder aan, wel wetend dal
'l noodcloos was. Hij voelde zich weer kleit*
cn ellendig, als een vreemde, wiens tegen\
woordfghcid een wanklank was, t<»cn vroej
hij ootmot'dig. bijna smcekend.
(Wordt vervolgd).,-.
