«Miwitis 7";'™ iz
DE EEMLANDER
_BUITENLAND
Ntnmc mtm
IMe-Magazijn „DE VLIJT"
Jan, de znnn van Finn.
VOETBALSSHDEHLN lij
j. ilïïliüï IE 20
PRIJS DER ABVERTEÜTIÉH
Politiek Overzicht
llS Maison .jL'Hirondelie"
L. J. LUYCX EN ZOON
KOUSEN VOOR
DAMES EN KINDEREN.
FEUILLETON.
w
19e Jaargang Ne. 61
per poet 1 2.60, per week (met praHs verrckcrng
jegen onge'ukken) f 017®, afzonderlijke nummers
1 ISA.
Vrijdag 10 September 1920
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
II
TEL. INT 513.
van 1 - 4 regels f 1.05
met inbegrip van cea
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbiee
dingen en Licfdadiehcids-adveitcntiën voor de helft
der prijs Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
voordcclige bepalingen voor het advcrtecrcn. licne
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden-
Volgens Reuter is de conferentie tusschen
de mijnwerkers en de Engelsche regeering
Jiitgeloopen op een mislukking; op deze bij-
'tenkomst van shr Robert Home met het be
stuur von het mijnwerkersverbond1 heeft
Home herhaald, dat de regeering besloten
!s, ckït het vraagstuk van verlaging van den
>rijs van hitishoudkolen door het parlement
dient te worden geregeld en dat de eisch
Inzake verhooging van loon aan het in-
'dustrieele hof moet worden voorgelegd; na
lang gepraat te hebben over bizonderheden,
hield het mijnwerkersbestuur een afzonder
lijke beraadslaging, waarna Smiilde aan
Home meedeelde, dat er, naar het oordeel
der mijnwerkers, door hen geen nieuwe ge
zichtspunten waren geopend, die konden
leiden tot een bevredigende oplossing.
Home sprak hierover zijn leedwezen uit en
verklaarde daarop de besprekingen geslo
ten.
Het plan om een generalen staf te vor
men „teneinde toezicht te houden op alle
bewegingen Ln de. nijverheid en eenheid te
brengen in dé behandeling van algemeene
kwesties en het vraagstuk der loonen en
arbeidstijden" werd gisteren door het vgk-
yereenigmgscongres te Portsmouth met
vroote meerderheid van stemmen goedge
keurd. Voorgesteld is den generalen staf
derwijze samen te stellen, dat de mijnwer
kers, spoor wegmannen en trahsportarbei-
Jers elk door drie en de overige arbeiders
èoor viier leden zullen worden vertegen
woordigd.
Hoewel de mislukking nog niet gelijk
taat met een dadelijke staking, is de kans
fcchter toch oneindig veel kleiner geworden,
dat zij kan worden voorkomen.
Engeland heeft niet alleen last met zijn
arbeiders, maaT loopt eveneens door de
doornige lersche kwestie met een pijnlijk
blok aan zijn been. Asquith heeft het be
sluit om den burgemeester van Cork, den
neer Swiney, desnoods van honger te laten
sterven wel een polit-ieken blunder van het
grootste kaliber genoemd, maar dit neemt
niet weg, dat de Engelsche regeering met
een onverbeterlijke halsstarigheid haar
Standpunt bij voortduring blijft innemen,
vit blijkt opjueoiw uit een interview, dat de
Daily Chronicle had met den. Engelschen
premis-; Lloyd George verklaarde in dit on
derhoud, dat het kabinet er niet aan dacht
de hongerstakers Ln vrijheid te stellen, daar
^en dergelijke maatregel den toestand veel
êr^er zou maken. Het vrijlaten van den bur
gemeester van Cork zou een noodlottige
uitwerking hebben op degenen die bezig
^ijn de wet en de orde in Ierland te hand
haven--
De telegrammen, aldus wordt ons ge-
jrieild van Engelsche zijde, die niet sympa
thiseert met die Sinn Feiners, die uit Ier
land gezonden worden om i'nvlo^d te oefe
nen op de openbare meening ten gunste
van de Sinn Fei.n-hongerstakers, leggen
greoten nadruk op het feit, d'at de eflf man
nen, dde te Cork .gevangen zitten en voed
sel weigeren, niet terecht hebben gestaan
en niet veroordeeld zijn; ze waren niet be
recht, omdat zij 2"ich door bun hongersta
king in zuik een lichamelijk eri toestand ge
bracht hebben, dat zij ongeschikt zijn om
terecht te staan.
De positie der regeoring ten aanzien van
deze mannen wordt duidelijk uiteengezet in
het antwoord, d'at Lloyd George op door
hem ontvangen telegrammen gegeven heeft
en waarin wordt geconstateerd, dat de En
gelsche regeering ernstige aandacht beeft
gewijd aan het beroep ten gunste der elf
niet berechte gevangenen, die thans in de
gevangenis te Cork „hongerstaken". Deze
mannen, die allen in afwachting zijn van
hun berechting, werden gearresteerd óf we
gens het plegen ven moorddadige aanval
len op politie of soldaten, of ingevolge
rechtsfreeksche en duidelijke getuigenissen
omtrent hu-n medeplichtigheid aan derge
lijke aanvallen 6f wei wegens andere zeer
ernstige misdrijven.
Het is duidelijk, volgens Lloyd George,
dat zij bezig zijin met -een gezamenlijke po
ging om hun berechting onmogelijk te ma
ken, daar zij allen, hoewel op -verschiftende
dagen gearresteerd, tegelijkertijd op II
Augustus zijn begonnen met hun honger
staking. Door dit middel brachten zij zich-
zeiven in een physieken toestand, die hen
ongeschikt maakt om terecht te slaan en
aan de regeering is het advies gegeven, dat
het wettelijk onmogelijk is hun ernstige ver
grijpen bij verstek te behandelen of te be-
hamdelen, voordat een .verklaring is afge
legd, dat zij geschikt zijn cm terecht te
slaan. Zonder hun weigering om voedsel te
gebruiken zouden zij allen reeds hebben
terecht gestaan en zij zouden onverwijld be
recht worden als zij er in toestemden voed
sel te gebruiken en .voldoende hersteld wa
ren.
De getuigenissen waren im elk afzonder
lijk geveil nauwkeurig nagegaan. De regee
ring achtte het onmogelijk toe te staan, dat
mannen, aan wie zu'ke ennstige vergrijpen
zijn ten laste gelegd, aan berechting ont
snappen door een daad' van berizelven.
Werd dit toegestaan, dein zou de mogelijk
heid cm aan de wet en de "rechtspraak te
ontkomen geen grenzen kennen.
Ziedaar nogmaals de uiteenzetting en mo
tivering van de Engelsche regeering, waar
uit wel blijkt, dat deze onvermurwbaar blijft.
Uit een Milasnscbe Dena-corresponden-
tie van 7 Sept. zou zijn af te leiden, dat de
actie clcr IleCCoemsche arbeiders toeneemt
in kracht en dat de berichten, die gewag
maken van een bijleggen ven 't conllict, ge
decideerd voorbarig zijn. De regeering
neemt nog steeds tegenover de arbeiders
een passieve houding aa'n.
De beweging der arbeiders is te Tut ij n
ingöleid, waar verschillende Noord-Italiaan-
sch-e metaallabrie'ken 'het verzoek der arbei
ders om loorus verhoog Lng beantwoordden
met een uits'ui-ting. Desniettegenstaande
giingien d'e arbeiders d'e fabrieken binnen en
kozen arbeidersraden. Behoudens enkele
uitzonderingen zijn alle ijzer-, staal- en
automobielfabrieken, scheepswerven, loco-
motief- en wagenfabrieken, alsmede andere
fabrieken, die met de metaalnijverheid niets
hebben uit te staan, door de arbeiders be
zet; d'eze'n zetten, tegen den will der bezit
ters, gewoonweg het bedrijf op eigen
houtje voort. De discipline onder d'e
arbeiders moet alleruitmunt-endst zijn,
maar niettemin zal het wel onmogelijk zijn
dezen toestand te doen voortduren. Sov
jets bestaan thans in Turijn, Alexandria, Mi
laan, Genua, Sampierdarena, Savorua, Spe-
zia, Lrvcrno, Florence, Rome en Napels.
Te Rome worden van uur tot uur verdere
fabrieken dcor de arbeiders bezet. Terwijl
een deed der arbeiders het werk voortzet,
houdt een ander deel zich bezig met het
in staaf van verdediging brengen der fabrie
ken. Rondom de fabrieken zijn schuttingen
gebouwd met prikkeldraad, waardoor een
electrisc'he s-troom gaat van hooge span
ning. Van de technische ken'nis der arbei
ders wordt zooveel mogelijk profijt getrok
ken. De werklieden arbeiden acht uur en
verrichten drie uur wachtdienst; de wach
ten zijn bewapend.
De ïndustrieelen zijn naar Rome veTbrok-
i
ken, waar een samenkomst plaats vindt van
het kartel der metaalindustrie. Zij protestee
ren tegen cke handelinge» der arbeiders, die
indruischen tegen de bepalingen van de
wet, daar voorloopig de afschaffing van het
particuliere eigendom in Italië nog iviet door
een wef is vastgelegd. De Arbeiderskamer
te Milaab heeft pionnen voor de bezetting
der fabrieken tot in de kleinste bizonder
heden uitgewerkt. Ook verluidt, dat tot de
vorming van roode arbeiderscompagnieën
besloten is. Te Turijn en Milaan zijn mili
tairen uit de provincie aangekomen en op
ver9chi'lende plaotsen der stad geposteerd.
De troepen hebben machinegeweren opge
steld, maar grijpen niet in. Ze verklaren,
dot ze slechts aanwezig zijn om het publiek
te beschermen en neet om zich te mengen
•in het geschil tusschen arbeiders en kapita
listen. Te Genua hebben de bemanningen
der schepen de handeJsvonrtuigcn bezet; die
arbeiders hebben algemeen verklaard, dat
zij de f&hrieken niet goedschiks zouden ver
laten.
De minister vaa arbeid, Labriola, heeft
meermalen getracht een vergadering uit te
schrijven, waar vertegenwoordigers van aT-
beidsgevers en -niemers dkoor dan zouden
kunnen ontmoeten om de kwesties, die een
geschilpunt uitmaken, te bespreken, maar
tot dusverre heelt hij vergeefs stappen in
deze richting gedaan. De revolutionairen
sln&n nog al een hoog'en en scherpen toon
aan en verklaren, dat de strijd, die begon
nen is als een economische strijd, heel ge
makkelijk een po'itiek karakter kan aanne
men. In een oproep van de arbeiders wordt
gezegd, del de tegenwoordige actie de in-
Het Poolsch-Litausche vraagstuk begint nu
ook zoo langzamerhand eeU Poolsch-Li-
tausch-Duitsche kwestie te worden. Men
wist volgens de Temps al sinds gemimen
tijd van de Duitsche kuiperijen om de po
gingen tegen te werken van het Poolsche
staatshoofd om een verbond te scheppen,
waarbinnen de Polen, Lit-auers en Russen
uit de Oostzeeprovinciën zouden kunnen
samenleven. Sinds de bezetting lieten de
Duitschers niet na, van den diplomatieken
invloed daarvan gebruik te maken. Zij ver
wierpen alle voorstellen, diie op een ver
bond tusschen deze landen aanstuurden en
boden aan de Litauers streken aan, die on
tegenzeggelijk Poolsch waren. Zij gingen in
hun wensch om de Polen te bestrijden zelfs
zoover, dat zij met het roode leger één lijn
trokken.
De aanwezigheid van Duitsohe officieren
In het kad-er van drie Litausche divisies
maakte, dat deze konden drsponeeren over
Duitsche kanonnen, geweren en munitie.
Van Fransche zijde wordt hierin het bewijs
gezien, dat de tegenwoordige incidenten
het werk zijn van de Duitschers, dat de Po
len overtuigd zijn, dat een vergelijk met
Litauen onmisbaar is tegenover het ge
meenschappelijk gevaar, hetwelk de Weste
lijke nabuurschap oplevert, en veronder
steld, dat dat vergelijk mogelijk zal zijn, als
de regeering te Kowno zich zal vrij maken
van den invloed van Berlijn.
Middelerwijl duurt de spanning tusschen
Polen en Litauen voort; er wordt tusschen
beide partijen gevochten en volgens een
Poolsche lezing bevestigen bttrgers van door
de Polen heroverde steden, dat de Litauers
leiding is tot den grooten strijd, die vroeger
of later zal moeien komen Tot dusverre
hebben nog nergens birfïer.'Sporigheden
plaats gehad; al'ieen in Napels ziin de arbei
ders met de gendarmen „in contact" ge
weest, doch de laatsten nemen een defen
sieve houding aan. Te Turijn hebben de
arbeiders in do riat-automobielenfafcriek
barricaden opgericht, die op alle wegen, di»e
naar de fabriek leiden, met gewapende ar
beiders zijn 'bezet. De radicale socialist Gïu-
letti. voorzittt!" van -den zeriHeden-bcmd,
heelt het bevel gegeven tot de bezetting der
Italia&nsche koopvaarders in de haven van
Genua; aan zijn orders is door de arbeiders
gevolg gegeven ook. De zeelieden heschen
overal de roode vlag, maar hebben tevens
het 'besluit genomen onder de strengste
controle der vckvereenigingen aan het wrerk
fce blijven.
Ook breidt zich volgens telegrammen in
Duitsche bladen uit Triest de algemcene
staking aldaar hoe k.ngier hoe meer uit. De
employé s in de hotels, restaurants en kof
fiehuizen Lebben zich bij de staking aan
gesloten; de spoorwegmannen besloten, in
geval de regeering 'mocht overgaan tot een
contra-actie, eveneens het bijltje er bij neer
te gooien. Het gehoele ploatselijk verkeer
te Triëst ligt stil; in de voorsteden kwam
h'et tot'botsingen tusschen de stakers en de
naticmlisten, maar ook tusschen de politie
•en benden diexen en plunderaars, die de
heerscher.de duisternis zich ten nutte maak
ten. De krr.nten kvmnen, met uitzondering
va'n slechts het socialistische orgaam Lavo-
ratore, niet verschijnen. Ook de republikein-
sche partij heelt zich bij de staking aange
sloten.
samengingen met de bolsjewisten. De bi
zonderheden der stafberichten zijn echter te
onbelangrijk om ze in de telegrammenru-
briek onder te brengen. Alleen is misschien
van gewicht het telegram van Havas-Reuter,
volgens 't welk de Litauers thans een demar
catielijn hebben bezet, die zij wenschen te
handhaven, omdat zij gunstig is; zij willen
die loten gelden als basis voor een wapen
stilstand, maar het wordt weinig waar
schijnlijk geacht, dat zij hun zin krijgen.
Buitenlandsche Beriohtan.
L o r. d e n, 9 Sept. (V. D Wegenis de
moeilijkheid om transport te verkrijgen voor
de vredesgedelegeerden van Dantzig naar
Riga. heeft de Poolsche regeering het ver
langen to kennen gegeven, dat een Britsche
kruiser de gedelegeerden zal overbrengen.
Berlijn, 8 Sept. (N. T. A. Draad
loos). De Belgische regeering heeft een aan
tal Duitsche burgemeesters in 't bezette ge
bied van Eupen van hun post ontheven,
daar zij weigerden den eed van trouw af te
leggen op de Belgische grondwet.
W i 1 h e 1 m s h a f e n, 8 Sept. (V. D.)
In het oude loboratoriumgebouw van het
artilleriedepót ontstond brand bij het ont
laden van granaten, die op het nieuwe la
boratorium oversloeg. Het gebouw is geheel
afgebrand. Vooral in het oude gebouw duur
den explosies van patronen tot den avond
voort. Van de arbeiders, die in het gebouw
werkzaam waren, is het grootste deel ge
red. Tot nu toe zijn 20 gewonden geteld;
5 brandweerlieden worden vermist.
P a r ij s 0 S e p t. (H. R.> Het nationale
congres van de textielarbeidBrs heeft met
5256 tegen 377 stemmen een motie van
vertrouwen in de C. G. T. aangenomen .en
de aansluiting bij de derde Internationale
verworpen.
Londen, 9 Aug. (R.) De confe-
rentie tusschen de m ij n w c r-
kers cn de regeering is op
een mislukking uitgeloopcn.
RcggioNell'Emilia, 9 Sept. (If-
R )- Om half drie 's nachts is er weer een
hevige aardschok geweest. Ernstige schade
is aangericht, voornamelijk te Ospednlettcv
Ruscna, Teano en Cavona.
F^> m e 9 S e p t. (H. R.) De bladen mei*
den uit Triëst, dut gisteren bij een grooten
volksoptocht, die deelnam aan een begra
fenisplechtigheid, een paard op hol ging en
een paniek veroorzaakte. Twee carabinieri,
die zich door de menigte bedreigd waanden,
nomen een defensieve houding aan. Er «rip*
I entwee dooden en een dertigtal gewon
den. Er we»d een protect aking \an 24 uur
geproclameerd.
P a r ij s, 9 Sept. (H.-R.) De Temps ven-
neemt uit Boekarest, dpt Romenië een nota
heeft gericht tot den Oppersten Raad om te
protesteeren tegen de verdeeling der Duit
sche schadeloosstelling. Daarin wordt ge
zegd, dot Rumeniië niet kan nalaten, dat
sommige geallieerde landen veel ontvan
gen, terwijl hun verliezen minder ernstig
zijn geweest. In de nota wordt er bij ge
voegd, dot de voorgenomen verdeeli-ng door
Rumenië niet kan erkend worden. Aan het
slot wordt een dringend beroep gedaan op
den Oppersten Raad om de verdeeling voor
de elrger voor het lan'd te doen zijn.
S i m 1 o, 7 Sept. (R-). Troepen inboorlin
gen uit het district der Zwarte bergen de
den 29 en 31 Augustus een aanval op het
militaire kamp te Oghi. Beide keeren werd
deze aanval met zware verliezen afgesla
gen. De Engelsche verliezen zijn gering.
Een voorpost aan de grens te Banohgali
werd door den vijand verinten en verbrand.
Vliegmachines opereerden met succes te
gen vijandelijke verzamelingen in dit gebied.
De toestand is thans goed De inboorlingen
blijkdh de dwaasheid van hun onderneming
in te zien.
Simla, 7 Sept (R-). Te Mazara is do
toestand meer normaal geworden. Een in
vloedrijke deputatie van geestelijken en lei
dende persoonlijkheden bezoohit Maneshra
en gaf verklaringen of aan de pelgrims van
Afghanistan en sprak verder valsche ge
ruchten tegen betreffende door de Engel
schen aanigeriohte vernielingen te Mekka
en Medina. Met volk keert tot zijn gewone
bezigheden terug, terwijl de gevoelens van
trouw en welwillendheid worden versterkt.
Berlijn, 9 S e p t. (W. B.). Volgens be
richten uit Melbourne heeft de Australische
borVdsTegeering op 20 Juli bij verordening
den invoer van bijbels, gezangboeken en on
der godsdienstig drukwerk in de Duitsche
taal, die tot dusver in de Luthcrsohe kerken
van Australië werden gebruikt, algemeen!
verboden
Verspreide Berichten
Het kan verkeeren. Uit Parijs
nvoldt men aan de „N R. Ct", dat gene
raal Nicolnjef, vroeger een der chefs van 't
Russische leger, met een handwagen door
de straten van Parijs rijdt. Kolonel Doros-
jewik, zijn wapenbroeder, heeft met andere
gewezen Russische officieren een zaak, waar
Een vrouw kan slechts één man tegelijk
beminnen. Het staat aan. den echtgenoot te
zorgen, dat hij die man is.
door
A J DAWSON.
Met autorisatie vertaald door
Mevr. 1. P. WesselinkVan Rossum.
30
Wanneer bijvoorbeeld Finn en Jan in de
buuit van de veranda van Nuthill lagen en
een vreemde man, die geen van beiden ooit
gezien hadden, den. tuin inkwam, stonden
beide honden dadelijk op. Jan zou waar
schijnlijk vroolijk tot welkom geblaft heb
ben. Finn zou geen geluid gegeven hebben;
Jan zou langzaam en vriendelijk naar den
vic-emdeling toe <.>jn gegaan, tot aan zijn
voeten, met ziin kop omhoog om gestreeld
te worden. Fin-n 20u bever sterven clan zoo
iets te doen. Hii 20U pal blijven staan, onbe
wegelijk, noch vriendelijkheid, noch vijand
schap toonend, niets dan ernstige, onafge
broken waakzaamheid. Als die vreemdeling
zonder te kloppen, of 2onder uitnoodiging
van een lid van het gezin den diempel zou
overgaan, kon men er zeker van zijn, dat
Finn zou blaffen en den man op de hielen
zou volgen. Jan zou vermoedelijk om hem
heeh springen, zonder eenxge achterdocht
te köéfrifiren. Ata een landlooper od den w-eiz.
een dikken stok in de hand had, zou dat feit
Jan niet weerhouden naar hem toe te stap
pen om kennis met den man te maken; ter
wijl Finn nooit een vreemdeling met eenige
vriendelijke bedoeling naderde, zonder dat
deze voorgesteld was. En nog iets: indien
iemand, mét» uitzondering van Bctty, den
Baas of de Vrouw, naderde als hij in liggen
de houding was, zou hij, zonder uitzonde
ring, opstaan. Jan zou in zijn volle lengte
dwars over het voetpad gaan liggen, als hij
er .voor voelde zijn gemak te nemen, zoodat
hij de menschen bijna de gelegenheid gaf
om over hem heen te stappen. Na een ken-
nismalung van tien minuten zou hij gaan
slapen, met zijn kop aan zijn voeten, als '/ij
op dat oogenblik tenminste slaap had.
Maar ondanks al deze vertrouwelijkheid
gromde Jan waarschijnlijk een twintigtal
keeren of meer, voor eiken keer dot Finn
gromde. En er valt niet aan t-e twijfelen dat
'Jan op één dag meer blafte dan Finn in een
maand. Jan joeg met vroolijk geblaf; Finn
in volmaakte stilte. Jan vertrouwde ieder
een, en nam iedereen op als zij hem be
lang inboezemden en hij er lust toe gevoel
de om hen op te nemen. Finn, zonder be
paald iemand te wantrouwen, sloeg ieder
een aandachtig gade en vertrouwde alleen
zijn beproefde vrienden. Jan zocht in leven
dig verlangen om geprezen te werden en
lof te verwerven, dit van iedereen. Finn zou
geen loftuiging zoeken, zelfs niet van zijn
Baas. Hij was er echter dankbaar voor als
deze van een echt vriend kwam.
Bovendien was Finn veel. gevoeliger voor
woorden dan Jan. Het kwam soms geen en
kele maal in drie maanden voor, dat de
Baas zijn stem moest verheffen als hij to»
Firn sprak, Indien Firm met woorden door
een lid van het gezin werd beknord, zag
men dat hij ziin kop liet hangen, en er een
floers over zijn oogen kwam. Jan zou, ter
wiil hij beknord werd, met zijn staart kwis
pelen, zelfs heel sterk, en hij zou vijf minu
ten later voor de tweede maal moeten wor
den geroepen, en wel op een scherpen toon,
vóór hij zich afwendde van een belangwek'
kenden geur, of een takje op het pad.
Voor het overige waren Jan's fouten zóó
als ze nu eenmaal waren,-niet ernstiger op
te vatten clan cl ie van een goed opgevoeden
levendigen, goedhartigen, Engelschen
schooljongen." Finn's aard wos ridderlijk,
maar 'net was de aard van een beproefd en
oud ridder, en niet dien van een zwierigen,
jongen hofmaker. Onder zijn dik zwart-en-
grijs vel droeg Jan eenige litteekenen, zoo
sluw hadden Grip's slagtanden hun werk
gedaan; maar hij was ternauwernood nog ge
vormd door het Leven; en hij droeg daar
stellig geen litteekenen van. Fn toch hoe
goed en gezond ziin hart ook was, hoe rein
en oprecht zijn aard ook mocht wezen, be
zat hij nooit die zeldzame en teere hoffe
lijkheid, die zijn vadc-r zich zoo deed onder
scheiden onder de honden. Zelfs Desdemo-
na hoezeer ze ook ongetwijfeld een aan
zienlijke dame was miste de ernstige hof
felijkheid van den wolfshond. Evenmin be
zat Jan dien; hij was driester. De bloedhond
in hem deed hem er nu en clan 'ernstig uit
zien, maar van natura was hij volstrekt geen
ernstig persoon.
Aon den anderen kant was Jan niet lan
ger een jonge hond. Het proces van „har
den," en hem in een betere positie brengen
zou doorgaan tegelijk met het verbeteren
van zijn physiek, tot het einde van ziin
tweede jaar, maar hij had stellig het jonge-
hondiesachtige afgelegd, toen hij achttien
maanden oud was, en bezat een werkelijk
indrukwekkend voorkomen. Hij was bij zijn
schouder drie duimen korter den zijp. vader
dc grootste jachthond van Engeland;
maar hij toonde even groot, doordat hii
eenigszins zwaarder was gebouwd. Hij bezat
de snelheid van een wolfshond, en de zware
stevigheid van den bloedhond. Zijn borst
was gew'ldig breed; zijn voorpooten, len
den en dijen waren buitengewoon krachtig.
En de gerimpelde zwaarte van ziin kop,
evenals de breedte van zijn zwarten rug,
gaven hem den schijn van grooter omvang,
krocht en gewicht.
Op zijn tweeden verjaardag woog hij hon
derd vier en zestig pond; en dat was acht
pond zwaarder dan ziin vader,'een merk
waardig iets met het oog op het feit, dat hii
volstrekt niet. grof was, en niet vet; dank zij
de vele mijlen duinland, die hij eiken dag
van zijn leyen, door het jagen met Finn en
het wandelen met Betty Murdoch aflegde
Alles tezaamgenomen bevond zich Jan
waarschijnlijk op ziin tweeden verjaardag
in een even goede conditie, en was even
cned ontwikkeld als eeniee hond in Fnrrü-
land; en het is bijna niet denkbaar dat er
over de geheele wereld een sterker jacht#
hond kon worden gevonden. Het kan zijn
dat, wat hardheid en „taaiheid" betreft, hij
zonder veel moeite zijn meester had kunnen'
vinden; want moeilijkheden wekken on
versaagd heid, en Jan had tot nu toe nog
geen moeilijkheden leeren kennen. Maar
op het eind #von zijn tweede jaar was hij
een schitterend exemplaar van een volko<
men ontwikkelden hond, en door zijn be*
schaving gemakkelijk te onderscheiden vart
alle andere jachthonden.
En toen, tw.ee maanden na ziin tweeden
verjaardag, kwam Dick Vaughan met een
kort verlof thuis; een voorrecht dat hij ten
volle verdiende, zooals kapitein Will At*
nuth aan dokter Vaughan schreef.
HOOFDSTUK XX.
Tucht.
De thuiskomst van Dick Vaughan was
eer.igszins een gebeurtenis voor hel dis
trict, zoowel als voor dokter Vaughan en het
gezin op Upnofr en voor Betty Murdoch,
en de Nutlull-famiiie Hij was een geheel
ander persoon geworden dan de zorgelooze
nu en dan wat roekelooze Dick Vaughan,
die achttien maanden geleden naar Canada
was vertrokken. Teder had gehouden van)
den ouden Dick Vaughan die nu ver
dwenen was maar niemand betreurde
schijnbaar volkomen het verlies van dezen,
en ieder stemde er in overeen, om den
nieuwen Dick mc-t meer of mindere geest*
driLtte bewonderen. JïS
(Wordt vcrvolgdl
