BONTSTELLEN.
n
mrnr KOOPT
Mode-Magazijn „DE VLOT"
MIE MiJTElS
BUITENLAND
„DE EEMLANDER"
fïiiiii niet inbegrip van cca
bewijsnummer, elke regel meer O 25, dicnstiunb c*
dingen en Liefdadigheids advc. tentien voorde helft
der prijs Voor handel en bedrijf beslaan zeer
vOordceligc bcpalinecn voor liet adverleercn. bene
circukiire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
De politie.
L. J. LUYCX EN ZOON
Grooie Keuze
- DEGELIJKE -
FEUILLETON.
Jan, Je zoon van Finn.
19e Jaargang) No. 63
iMmmMs r;;;zt::
•ier post f 2.60, per weck (wet gratis vcizckcr ng
[egen ongelukken) f 0.17ö, afzonderlijke nummer®
AMERSFG6RTSCH
t C.oj.
Vl
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
Maandag 13 September 1920 v
Er is een droevig feit te comstateeren de
ïgheiyjie verslapt en het werk wordt slech-
fter. Dit geódt voor bijna elk veld van arbeid,
jden gee£t er duizend verklaringen van,
Yfyaar hot feit blijft bestaanlevensvoorwaar
den mogen verbeteren, het werk wordt
a-eohter.
jj Maar het is een geluk, een groot geluk,
qat dit niet van toepassing is op de politie.
Het is ons behoud. De politie, hoe slecht
wordt zij niet begrepen I Zij is er niet in de
e'erste plaats, om aan een aantal verorde
ningen de hand te houden en te straffen,
waar deze worden overtreden, maar zij houdt
de maatschappij in bedwang. Haar aanwe
zigheid, overal en op elk uur, haar vastbe
radenheid en hare kennis, is het, die het
grootste dieel der zwakxe broeders in toom
houdt en de overtreders „am sohneMsten"
ncutralaseert.
De politiedienst is het behoud der maat
schappij. En als die maatschappij degene
reert en dat er eenigszins van degenera
tie sprake is in onze dagen, zal wei niemand
ontkennen) is het de politie die het verband
bewaart. Wie dJt ndet begrijpt en meent, dat
de politie s&echts de „bekeuringsdienst" ver
tegenwoordigt, stelle zich eens een toestand
Voor met pö&tie, die niets dan corrigeerend
werk verrichtte. Ware in onze degen een po
litiecorps aan het verslappen, de ellende zou
fviet te overzien zijn.
Gelukkig is daarvan geen sprake- Integen
deel, geen bedrijf ging zóó vooruit en trok
zdó de elementen tot zich, als het politie
corps. En om vcor dit corps Uwe waardee-
ring nog te doen stijgen, deden wij U een
ep ander mede over de werkwijze, de func
ties en de verantwoordelijkheid der politie.
Bn dan zult U weten, dat deze verantwoorde-
Oijkheid agenten en hooger personeel er toe
brengt het verantwoordelijkheidsgevoel te
Verfijnen tot een dienst, die eerbied en dank
baarheid aid1 wing t.
Het zijrn de jvarrigen, die de politie ver
eer7: vagen met de gummistok, de boeien
en '.ei: dwangbuis. Deze hardhandige instru
menten -echter zijn de allerlaatste medicij
nen, een verweer tegen .geweldpleging. Maar
de fijne en moeilijke arbeid van het voor
komen en het gezorvd-houden, wordt niet ge-
zjen en niet begrepen.
Wanneer men den agent van politie zijn
$$ns-t zie.t doen en men de langzame pas
^ftirmcemt, zijn er nog maar al te veel lie
ten; die meenen, dat die gang „lummelen"
b en dat de aanwezigheid van dien a-gent
voldoende is- Zij weten niet, dat deze agent
wiet suft, maar mee&eeft met de straat, voort
durend waakzaam moet zijn voor de lijfsvei-
Bgl veid van het publiek en de leiding van het
Verkeer in handen houden. Bij een verwon
ding geldt voor hem het initiatief; het on
middellijk ingrijpen (want niem-aind meer
der. de politie kent beter de waarde van het
i' Mollijk ingrijpen en het verband leggen
bn evenals men van den politieman ver-
Jlteoht, dat hij verbinden kan, dat hij kunst-
ifoatige ademhaling kan toepassen en hon
derd dergelijke tech/nische vaardigheden van
cte „eerste hulp" meer, evenzoo verwacht
men ten allen tijde persoonlijken moed. En
dat wij in onze s'-ad agenten hebben, die,
waar noodlg, dezen moed blindelings geven,
is nog onlangs gebleken, toen een hollend
paard! de Berg afsloeg, hetgeen onvermijde
lijk noodlottig moest worden, had niet een
onzer agenten zich laten meesleuren tot het
dier stond f
De Koni: ":n gmf blijk dit te waardeenen
door dezen agent de redcl-ingsmednille toe
te kennen, gelijk reeds veilen uit ons po
litiecorps dit eereteeken dragen.
Zoo zijn er vele voorbeelden, waar het pu
bliek denkt„dat is z'n vak".
Maar is het geen bewonder'-mgswaardig
yak, dat zulke kwaliteiten eischt en dat de
roeping kent, de maatschappij in haar ver
band te houden F
Dat de aigenten deze taak gevoelen en
haar zèW zoo uitgebreid mogelijk wenschen,
blijkt uit het feit, dat zij op eigen initiatief
allen lid werden van de Amersf. Reddings
brigade en velen der rijperen leeftijd de
zwemkunst om menschillevende redenen gin
gen beoefenen.
Dat men mensohen als dezen in dienst
boude I Zij zijn het, die een goeden geest in
het corps kunnen brengen.
Boven d'eze straatpolitie staat de dienst
der recherche, een lichaam fijner bewerk
tuigd en van méér preventieve werking.
Waar de agent een sirjet waarneemt en zegt:
„de man doet niets, ergo laat hem gaan",
-is het veelal de rechercheur, die iets in
den man ziet, d-at hem waarschuwt. En zijn
maatregelen voorkomen de misdaad.
De inspecteurs, de leiders zijn tenslotte
de menschen van het initiatief. Zij leven ge
heel en al met de stad -hunner inwoning me
de, kennend ha-ar eigenaardigheden en re
kening houden daarmee. Zij houden contact
met gansch het openbare en voor een groot
deel met het innerlijk leven der stad. Voor-
hen zijn de agenten niet slechts .onderge
schikten, doch tevens makkers, wier wel en
wee hen ter harte gaat, zoowel als clat hun
ner gezinnen.
Men zie in onze politie niet slechts een
verdediging). Zij doet oneindig veel meer
voor het gewone dageJijksoh verband der
dVigen-Dat wij dezen arbeid niet bemoeilij
ken en hem i»n staat stellen onder de guns
tigste omstandigheden te worden volbracht.
1'olltfek Overslrh}
Talrijke tck-giciv.men bereiken ons over
de onlusten en arbeidcrsconilieien in Italië,
'De besp.ckinigen te Milaan hebben
niet tot een gunstig resultaat geleid.
Dit wordt geweten aan de houding der ar
beiders, die nieuwe eischen stelden tegen
over de tegemoetkomende voorwaarden
dier fabrikanten. Volgens de Epoca toonen
de uiterste elementen te Milaan steeds meer
neiging niet langer het economisch karak
ter der actie te handhaven. Het aantal werk
lieden, dat uit de fabrieken ontsnapt, neemt
echter tce, zocdat rcode gardes hen moe
ten bewaken. Naar hetzelfde blad uit Turijn
meldt, hebben lieden, die in dichtgespijker
de vrachtauto's aankwamen, een inval ge
daan in een bandenfabriek, die door hen
bezet werd. Nadat zij wapens hadden uit
gedeeld en den werklieden 'asl-gevingen
verstrekt hadden, verdwenen zij echter
weer.
Ben bericht uit Milaan deelt mee, dat de
fabrikanten en arbeide/rs een langdurig on
derhoud hebben gehad met den prefect, dat
leidde tot nauwkeurig omschreven voorstel
len, die tusschen de beide partijen werden
besproken. De vertegenwoordigers der ar
beiders verklaarden deze voorstellen eerst
aan de vergadering van het Algemeen Ar-
bei'dsverbond (A. A. V.) te moeten voorleg
gen. Dit bericht uit Milaan is van 9 Sep
tember, de mededeeiing, dat de besprekin
gen te Milaan op een mislukking zijn uit-
geloopen van 10 September. De nauwkeu
rig omschreVen voorstellen, waarvan boven
sprake is, zijn dus verworpen. Bij de bespre
kingen in den raad van het A. A. V. is er
door verschillende sprekers op gewezen, dat
voor het' welzijn van het land de productie
verhoogd dient te worden en dat, wanneer
het systeem der patroons hiertoe niet bij
machte is, het proletariaat zelf de verant
woordelijkheid en de uitvoerende macht op
zich moet nemen.
De gedelegeerden der arbeiders hebben
een motie aangenomen, voorgesteld door
d'Axrftgona, den secretaris van de Italiaan-
sche arbeidersfederatie, waarin het toezicht
van d«e vakvereenigingen op de fabrieken
geëischt wordt en de arbeiders aongespooid
worden zich tegen uitsluitingen te blijven
verzetten. Verder wordt in de motie erkend,
dat de arbeiders zich technisch en intellec
tueel moeten ontwikkelen met het oog op
het toekomstig beheer der takken van nij
verheid. Ook wordt ons nog een bericht ge
seind van de Giomale cTItolia, volgens welk
blad een motie van d'Arrogona aangeno
men is door de arbeiders-gedelegeerden,
waarin oen overeenkomst met de industri-
eelen aanbevolen wordt op den grondslag
van onmiddellijke economische verbeterin
gen; voorts wordt in de motie verklaard dat
men, wat de hervorming der kapitalistische
industrieën betreft, niet op de toekomst wil
vcoruitlcopen, daar over deze kwestie het
parlement zich zal moeten uitspreken. De
«notie der maximalisten, die verlangden, dat
alle andere fabrieken door de arbeiders be
zet zouden worden, wêrcFvêrworpen.
De socialistische parlementaire fractie
heeft in verband met het bovenstaande den
Italiaanse hen minister-president en den
voorzitter der Kamer eer. telegram gezon
den, waarin verlangd wordt, dot de Kamer
bij eenderec- pen zal worden om den toestand
te bespreken en wettelijke maatregelen te
treffen inzake de inbeslagneming en het
toezicht op de fabrieken, waardoor aan de
actie, door de arbeiders in het belang der
gemeenschap ondernomen, een vaster ba
sis zal worden gegeven.
De bladen maken verder gewag van het
feit, dat te Turijn een tweetoal leerlooierijen
door de arbeiders is bezet, de arbeiders te
Venetië de stad doortrekken onder het zin
gen der Internationale, terwijl 2ij roode vlag
gen met zich meevoeren.
De arbeidsraad van de scheepstimmerlie
den te Palermo heeft order gegeven de pok
huizen, waarin voor millioenen aan goede-
ien zijn opgeslagen, in bezit te riemen. Dit is
geschied en de enkele politieagenten, die
de gebouwen bewaakten, werden overmand.
De arbeiders hebben ook de kantoren be
zet.
Te Tuiijn is de bandenfabriek van Michelin
In beslag genomen. In verband hiermee
heeft de Fransche consul-generaal bij de
Italiuansche regeering officieel protest aan-
geteekend tegen die bezetting van deze fa
briek, daar ze het eigendom is van een Fran
sche maatschappij. Het protest wijst er op,
dat hierdoor inbreuk is gemaakt op de wet,
die de bescherming regelt van het eigen
dom van vreemde onderdanen.
De Epoca verneemt uit Napels, dal de
organisaties van „witte" metaalarbeiders te
Porifci oen motie hebben aangenomen,
waarin zij zich uitspreken ten gunste van de
deelneming der arbeiders aan de onderne
merswinst, maar zij verklaarden zich echter
afkeerig van geweldmiddelen om dit doel te
bereiken. De arbeiders te Cornigliano heb
ben een soortgelijke motie aangenomen, ter
wijl die van de papierfabriekeh te Falso-
nara de fabrieken bezetten en roode vlag
gen op de gebouwen aanbrachten.
Arrestaties zijn niet uitgebleven; de po-
Van belang is dan ook het Times-bericht
uit Milaan, waarvan De Courant van heden
ochtend melding maakt: Na een debat van
20 uur nam aldaar de conferentie van de
elgemeene arbeidersfederatie en de socialis
tische partij een besluit omtrent cle kwestie,
of aan de syndicalistische beweging der
metaalarbeiders, die beslag op verschillende
fabrieken legden, een politiek karakter zou
worden gegeven. Een desbetreffende motie,
voorgesteld door de socialistische partij,
werd verworpen met 591.245 tegen 409.559
stemmen. De verwerping dezer motie wordt
hoofdzakelijk toegeschreven aan Turati.
Daarentegen werd een motie aangenomen,
die verklaart, dat de tegenwoordige betrek
kingen tusschen patroons en wenklieden niet
langer kari worden toegestaan, daar het doel
ven den strijd moet zijn de erkenning door
de patroons van het syndicalisme in de in
dustrie. De metaalbewerkers werden aange
spoord de in beslag genomen fabrieken in
handen te houden, totdat z»ij onder beheer
kunnen worden gesteld van de werklieden
in het belang cler gemeenschap. Deze motie
roept verder alle werklieden op de metaal-
bev. :r!:ers in hun strijd geldelijk te steunen.
Ook cle spoorwegarbeiders mengen zich
in de kwestie, wanneer het althans juist is,
wat de Matin schrijft. Volgens dit blad heb
ben cle spoorwegarbeiders op het congres
van den raad van vakvereenigi-ngen te Bo
logna besloten het vervoer van troepen, die
bestemd zijn om de orde te herstellen, te
verhinderen. Reed-s werden ëfenige treinen
aan. ehouden, die niet eerder konden door
gaan, vóór cie daarin gezeten militaire auto'
ribei'ten waren uitgestapt.
r>3 bezetting der fabrieken te Milaan moet
zich ook hek-ben uitgebreid tot de fabrieken
van de chemische industrie en te Turijn tot
allerlei and-ere werkplaatsen.
BIJ
lYlaison L'Hêrondelle"
litie te Genua heeft een aantal leden van
den „rooden oorlogsraad" in hechtenis ge
nomen, onder wie zich een vijftiental Russen
en Hongaren bevonden.
Het ziet er in Italië dus momenteel nog al
onrustig uit; geheel in tegenspraak met het
bovenstaande is echter een officieele mede
deeiing uit Rome, waaruit moet worden af
geleid, dat het conflict in de metaalnijver
heid rustig verloopt en d'e onderhandelin
gen voortduren.
Bui&enlandsche Berichten.
Z r i c h, 1 1 Sept. (H.-R.) Draadloos be
richt van Moskou van TO Sept. Ten Z.-W.
van Grodno plaatselijke gevechten. Ten W.
van Brest-Lit-ofsk in de streek van het sta
tion Wnbinka zijn gevechten aan den gang.
In de strook van Wlodawa en Wladimir Wo-
linski leveren wij slag om de pogingen van
den vijand te verijdelen, die op enkele pun
ten op den rechterov-er van de westelijke
Boeg is gekomen. In de streek van Lemberg
zijn hevige gevechten aan den gang om het
bezit van den sector van Boesk. Wij maak
ten krijgsgevangenen en veroverden ka
nonnen. In de streek van Roha-tyn zij.n he
vige gevechten gaande. In den Krimsector
hebben wij verschillende dorpen bezet, 35
werst ten Z. van Oekof.
Londen, 11 Sept. (RDe volken-
bendsraad 'heeft besloten het Poolsche ver
zoek om bemiddeling te willen verleenen in
het Pcolsch-Lilausche geschil in onde-rzoek
te nemer». De betrokken regeeringen z'jn
uitgenoocligcl vertegenwoordigers te zend-en
naar de vergadering van den raad, die op
'10 September te Parijs za-1 worden gehou
den.
AixlesBains, 11 Sept. (H.-R.) Gio-
litti kwam te 20 minuten voor 6 alhier aan,
nn op 't station te zijn begroet. Hij begnl
zich naar 't Albion-hotel. Millciand worcR
Zondagochtend verwacht. Giolitti verklaar
de aan Frans-che joirrnnlisten ervan over
tuigd te zijn, clat cle besprekingen da
Fransch-ltaliaonsche vriendschap nog inni
ger zol maken.
B e r 1 ij n, 1 O S e p t. (N. T. A. Draadloos).
De Duitsche openbare rneenrrig noemt het
Parijsche bericht van d-e Echo de Paris, vol
gens hetwelk 15 Oct. te Geivève slechts do
lvoofden der geallieerde regeeringen zullen!
onderhandelen, zonder de Duitschers daar*
aan te laten deelnemen, nadat de Duitscho
gedelegeerden vooraf hun vooastellen aan
de commissie voor herstel hebben ingediend,
een mystificatie.
Ter officieele plaatse In Duilschland zijn/
"tot nu toe geen berichten ingekomen, die
op een dergelijk plan der Fransch-Bclgischo
politiek (Delecroix zou Millerand dit ploni
hebben voorgesteld) wijzen. Ook is men in
officieele kringen overtuigd, dat Engeland
en Frankrijk bezwaarlijk voor zulk een plan
te vinden zouden zijn.
'Londen, 1 1 S e p t (R Reuter ven*
neemt van welingelichte zijde, daft liet uit
stel der conferentie von Genève tot de vol
gende maand (waarop het herstel-vraagstuk
zal word'en besproken, als bijna onvermijde
lijk moet worden beschouwd, els gevolg vart
de finandeele conferentie te Brussel, waar
aan verschillende afgevaardigden moeien
deelnemen, die tevens naar Genève zullen
gaan.
B e r 1 ij n, 11 Sept. (N. T. A. Draad
loos). Naar de Kölnische Volkszeitung meldt
heeft de vrije staat Lippe Detmoki bij de
Pruisische regeering een voorstel tot inlij
ving van dien staat bij de republiek Pruisen
aanhangig gemaakt. De bedoeling is om, als
de onderhandéHrvgon tot een resultaat lei
den, den claat in twee landsraadsdistrioten:
té verdeelen.
B e r 1 ij n, 1 O S e p t. (N. T. A. Draadloos).
Onder voorbehoud geven de Berlijnscho
bladen een bericht weer uit Beznl, uit Parijs
afkomstig, volgens hetwelk in politieke krin
gen aldaar verluidt, dat op de conferentie
te Brussel de Engelschen een ontwerp z>ub
len voorleggen inzake een internationale
leerling, die aan Duitschlond toegestaan za'
woorden. Het ontwerp voorziet in een leenin#
onder beperkende bepalingen, die Duitsclv
land zullen verplichten, het bedrag der lee»
ning niet aan te wenden voor Duitsche
staatsondernemingen, die met deficit wer
ken zooals spoorwegen en post. Voor de lee
ning worden bepaalde waarborgen verlangd.
B e r 1 ij n, I 1 Sept. (N. T. A. Draadloos).
Frankrijk storJd dear uitvoer van erls toe
naar Duitschland, bericht de Voss- Zlg. uit
Luxemburg.
Parijs, II Sept. (V -D.) Bevestigd
wordt, da>t MLÈlerand medio September naar
Zwitserland zal vertrekken, om met presi
dent Motta belangrijke vraagstukken van
beide landen te bespreken. O.m. zal worden
besproken de bolsjewistische propaganda,
Gedicht wordt er genoeg. Dichters zijn
er niet vele f
door
A. J. DAWSON,
Met autorisatie vertaald door
Mevr. I. P. WesselinkVan Rossum.
SJ
Ofschoon het punt dikwijls besproken
was, werd het nooit uitgemaakt wie het
eerst het plan opperde, dat Jan met Dick
Vaughan mee zou gaan, toen deze, na een
verblijf van drie korte weken thuis, weer
naar het Westen trok. De Baas geloofde
voor zichzelf, dat de eeTSte wenk daarvoor
door .hem gegeven was. Dick was er zeker
van, dat h i; om het voorrecht gevraagd had.
Betty vond het prettig te denken, dat haar
gift ongevraagd en spontaan was geweest.
In ieder geval twijfelde niemand meer aan
:cle juistheid van het besluit, toen het een
maal genomen was. Betty's eigen schikkin
gen droegen er wel wat toe bij. Want de
Baas en de Vrouw hadden er hun zinnen op
gezet, dat Betty een „season" in Londen
jfeou meemaken ,en één of twee maanden
op het vasteland zou doorbrengen, giedeel-
feliik met haar vrienden van Nirthill, en ge
deeltelijk met een ander familielid. Dit
rkte het vooruitzicht om eenigen tijd van
gescheiden te zijn veel gemakkelijker.
Verder had Dick Vaughan zeker een
Vr'Oöjdje tot BetLy gesproken. Hij had zelfs
kêfiLyee] gespifikêihvves hei
toestemmend wooidje gegeven, dat voor I In Canada behoefden Dick's paaiden
•hem dierbaarder en van meer beteekenis ren hij dresseerde er heel \>at nooit vast-
was dan alle andere woorden ter wereld i gebonden t.e worden. Ze bleven zoo noo-
samen. Het was Dick Vaughan's eivgen denk- j dig den heelen dag slaan op de plaats,
beeld, om nog een proeftijd uit te dienen. waar hij hun beval te blijven .Ze zouden een
Het was zijn eigen idee, dat hij den zegen nian een heel eind met hun neus voojtclu-
van den Baas zou verdienen door den rang j wen en besnuffelen, zonder hem om te
van sergeant bij de K. N. W. B. P. te ver- j gooien. Ze konden in elke aangegeven rich-
krijgen; en dat hij dan eerst zijn vader zou i ting, zonder ruiter, weggoloppeeren en pal
toestaan, om hem in Engeland een vast be
staan te bezorgen. Dit besluit verheugde
Dr. Vaughan en overtuigde den Baas, dat
zijn vertrouwen niet misplaatst' was. Het be-
teekende wel een langere afwezigheid ,maar
Betty Murdoch was verstandig genoeg om
irotsch te zijn op de fierheid, die achter
Dick's plan school; en dus waren allen het
ééns.
Jan's opinie van het geval kon moeilijk
vast gelegd worden; maar niemand, die Dick
en Betty.ooit met Jan en Finn op de Downs'
zag, en gezien had hoe de jonge hond naar
Dick luisterde, zou er aan getwijfeld heb
ben. Dick's overwicht op dieren was altijd
opvallend geweest; zijn zekerheid van hun
genegenheid was een van de merkwaardig
ste kenmerken van zijn leven. In dit, even
als in andere dingen, had zijn ondervinding
in het Westen hem veel geleerd.
Thuis, in Sussex, als kleine jongen, had
Dick Vaughan altijd veel meer van een
middelmatig paard gedaan kunen krijgen
dan ieder ander in het dictrict. Op de prairie
had hij deze gave dusdanig ontwikkeld dat
zijn paard, op een bevel van hem, op den
grond ging'liggen en als dood bleef liggen,
zonder zijn zadel te bederven, of te verplaat
sen, totdat het weer mocht opstaan zelfs
als zijn hals werd gebruikt om zijn geweer
op Ie steunen, en Dick het daar af-
stil blijven staan, als ze Dick's stem hoor
den. Hij leerde zelfs een merrie om op zijn
commando haar veulen te laten slaan. Het
wildste en boosaardigste ongetemde paard
kon hem niet weerstaan, als hij zijn zinnen
er op had gezet het te onderwerpen; toch
droeg hij kwastjes, met een gat er in ge
boord, in zijn sporen in plaats van wieltjes,
en höd nooit een karwats bij zich; soms
leende hij er wel een \oor bijzondere gele
genheden.
OW SCHOENWERK 5>iS
Op zijn wandelingen met Betty en de
twee honden op de Downs had hij Jan ge
leerd om te gaan liggen, in de houding te
staan, in elke richting weg te hollen, om te
keeren, en terug te komen zonder te aarze
len, en om dit alles onmiddellijk op bevel te
doen, of op een wuiven met de hand. Hij
sprak met Betty af, dat ze Jan, bijvoorbeeld,
een kwart mijl zou meenemen en hem dan
j niet vost zou houden, maar alle pogingen in
j het werk zou stellen om hem bij zich te hou
den. Dan riep Dick en floot nog eens lang
gerekt. Het. was vreemd om Jan's inwendi-
gen strijd op zijn gezicht te lezen. Maar het
einde was altijd hetzelfde. De tweede roep
deed hem wegdraven, zelfs van Betty. Ver
der werd Jon geleerd om elk voorwerp: een
slok, een handschoen yeen pet te bewaken,
terwijl Dick en Betty en ook Finn uit zijn
gezicht verdwenen, en soms een half inir
wegbleven.
Jan leerde deze dingen graag en gemak
kelijk. Toch was zijn eenige belooning nu
en dan maar een liefkoozing en een woord
van lof. Klaarblijkelijk bestond er in Dick's
opvoedingssysteem geen straf. Hij sloeg
Jan ten/minste nooit. Hij had zooveel in
vloed op den jongen hond, dat het weer
houden van een woord van lof al een scher
pe bestraffing voor hem was. Jan had er zelf
geen begrip van, waarom hij zich door Dick
liet africhten, of waarom hij dezen man
nveer gehoorzaamheid en een groot ere toe
wijding bewees dan iemand anders. De
gTondtoon von Dick's niacht was de buiten
gewone gave van magnetisme, dat cle wil
en persoonlijkheid von anderen, zij het
mensch of dier, onderwerpt.
Maar, nog meer dan deze gave, had Dick
een voorbeeldig geduld met dieren. Hij gaf
nooit een bevel zonder zeker te zijn, dat het
begrepen werd. Nooit verraadde hij het
kleinste teeken van onzekerheid, maar
toor. Je kalm vertrouwen.
„Blijf hier Jan," zou hij zeggen. „Be
waak dit." Zijn stem was zacht, zijn
spraak langzaam, nadrukkelijk, duidelijk.
Het was een stem, die oplettendheid af
dwong, en toch niet scherp of meesterach
tig'' was. Wanneer hij in het begin wel eens
ïeden had om te zeggen: „Dot is niet goed
gedaan. Dat deugt heelemaal niet, Jon,' of
„je moet het nog een massa beter doen.
Jan," dan wondden die woorden en de toon
den hond, alsof hijmet een zweep geslagen
v/erd. Men kon Jan zien terugdeinzen,
niet onderworpen of ontmoedigd, maar ge
raakt in zijn trots, en geweldig verlangend
om het den volgenden keer beier te doen
en het zachte: „Brave hondf Mooi zool Bra
ve jongen, Jan," te verdierven, soms verge
zeld van een streelen van zijn kop, het
zachte wrijven von ziin ooren.
Jon wist niet waarom hij leerde; waarom
hij van de lessen en den meester hield;
waarom hij zoo onmiddellijk gehoorzaamde,
of waarom lof hem met blijden trots ver
vulde, terwijl het weerhouden daorvan, of
een uiting van misnoegen zijn staart tot
zijn enkels deed dolen, en zijn vroolijkheid
lot het nulpunt. .Tan wist niet, dat hij een-*
voudig gehoorzaamde aan een oude wet. De
Israëlieten begrepen, dat rechtschapenheid
gc-luk was, en dat er zonder die geen vreug
de bestaat. Rechtschaj>enhei(l doe recht
is een ander woord voor discipline. De
meest trotsche en gelukkige menschen ter,
wereld zijn de best pedisciplineerden. Vol-,
maakte discipline is rechtschapenheid om"
der rechtschapenheid wille. In zijn opvatting
bcsiond voor Jan rechtschapenheid uit ge-'
hoorznamheid aan Dick. Vandaar zijn blijdo
trots in den vooruitgang van zijn opvoeding.
Geen enkele vorm van eigenbelang ver-
schafte Jan (of iemand anders) een tiende
gedeelte van de voldoening, die hij na
kreeg, door de onderwerping van zichzelf,
(Wordt vervolgd).
