Heeren Bontkragen
w
NITTMIC KIOMS
He-Magazijn JE VLIJT"
ÉierskleeÉg
p.
PSIIS DER ADUifN niet inbegrip van cca
BUITENLAND
FEUILLETON.
Jan, de zoon van Finn.
ISNrfi'Mi
i. 0WEI8BST-if n
DE EEMLANDER"
Politiek Overzicht
L. J. LUYCX EN ZOON
19e Jaargang N6, 64
«7
per post 60, per week (met fitotis verickcrmg
legen ongelukken) 0.170, i(tonderlijke nummers
f\. 05.
ft
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
Dinsdag 14 September 1920 N
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dicnstaanb:c«
dingen en Licidadighcids-adveifenticn voor de helft
der prijs. Voor handel cn bedrijf beslaan zeer
voordccligc bepalingen voor het advcrtecicn. licne
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Br heeft verluid, dat van Engelsche zijde
!ot Kamenef het verzoek is gericht Enge-
and te verlaten, maar uit Britsche bron ver-
f;men wij nu, dat rekening wordt gehouden
et de spoedige terugkomst van den sovjet-
govaardigde, die waarschijnlijk bij zijn we
derkomst in Engeland het antwoord van
Moskou zal ter hand stellen op de voorwaar
den, die Lloyd George heeft gesteld met be
trekking tot het weder aanknoopen der han
delsbetrekkingen.
Voordat Kamenef echter Engeland verliet,
heeft hij gesproken met den Engelschen
premier. De bladen deelen nu bizonderhe-
den mede over het onderhoud, dat drie uur
duurde. De Daily News zegt, dat het onder
houd zich kenmerkte door gemis aan harte
lijkheid, die de vroegere bijeenkomsten zoo
zeer kenmerkte.
Lloyd George legde Kamenef dan ook in
een aantal bepaalde gevallen ten laste, dat
hij zijn woord gebroken had en dat, als hij
zelf niet om zijn paspoort gevraagd
had, hij het gekregen zou hebben.
De politieke onderhandelingen zouclen niet
hervat worden vóór het bij de Britsche re
geering vaststond, dat de overheidspersonen
te Moskou elke poging opgegeven hadden,
óm zich in de binnenlandsche zaken van
Groot-Brittannië te mengen.
Lloyd George's beschuldigingen legen
Kamenef waren vier in getal1. dat hij de
hand had gehad in den verkoopvan de
Russische keizerlijke juweelen in Engeland
2. dathij onderhandeld had over een subsi
die van 75,000 voor het extremistische
Spcialistische blad de Daily Herald 3. dat
hij relaties onderhield met de organisatie
uit cle Britsche arbeiders, die zichzelf „raad
fan actie" noemt en 4. dat hij met moedwil
«e Britsche regeering had misleid ten aan-
van de bepaling omrtent de burgermi-
Mtfc in de* wapenstilstandsvoorwaarden met
Polen.
Kamenef loochende al deze beschuldigin
gen ten stelligste. Krassin werd nadrukkelijk
buiten de bedenkingen, die tegen zijn col
lega's gemaakt werden, gehouden en er
werd te verstaan gegeven, dat de economi
sche onderhandelingen niet als afgebroken
werden beschouwd.
Of de eene helft van de Rusissche missie
%a\ willen blijven, nu de andere helft vrijwel
het land uitgezet wordt en haar verboden
wordt terug te keeren, staat te bezien, merkt
de Daily News op.
Ly Lloyd George's vermelding van het sub-
fijdieeren van de Daily Herald vestigt weer
fle aandacht op de belangwekkende onthul
lingen, die drie weken geleden gedaan zijn
qoor de publicatie van opgevangen draad-
looze correspondentie tusschen Tsjitsjerin en
jJtwinof over deze kwestie. In de berichten
Werd ge.zegd, dat de Daily Herald wat de
Russische zaken betreft, deed alsof zij een
gig en orgaan der bolsjewisten was. De Daily
Herald wraakte met verontwaardiging het
\Jenkbeeld, dat zij 75,000 van de sovjet-
Öutoriteiten had ontvangen, of dat het pa
pier voor het blad uit die bron kwam. Nu
geeft zij echter toe, dat één van hoor com
missarissen op eigen verantwoordelijkheid
jiet geld inzamelde, waarover men het toen
eens was geworden, namelijk £75,000. Dit
geld zou bewaard worden voor de derde in
ternationale en, zco noodig, aan de Daily
jKerald aangeboden worden. Deze som is nu,
isegt het blad verder, in het bezit van dien
pommissaris. De Daily Herald noodigt nu
haar lezers uit om bun meening te zeggen
pver de vraag, of zij het geld moet aanne-
fnen.
Hoewel de mijnwerkers tot dusver geen
duidelijk blijk hebben gegeven, dat zij hun
houding zullen wijzigen, duiden toch ver
schillende berichten, naar uit Engelsche
bron verluidt, er op, dat achter de schermen
beraadslagingen plaats hebben inzake een
tusschenkomst. De "subcommissie van het
drievoudig arbeidersverbond komt vandaag
in vergadering bijeen en men meent in ar
beiderskringen, dat als resultaat van die bij
eenkomst maatregelen genomen zullen wor
den, om het met elkaar eens te worden.
Gehoopt wordt dan ook, dat het drievoudig
verbond formeel door het bestuur der mijn
werkers zal worden uitgenoodigd onderhan
delingen met de regeering in te leiden. Het
is bekend dat, terwijl zij de eischen der mijn
werkers steunen als grondslag der bespre
kingen, de spoonvegmannen en transportar
beiders, die de twee andere secties van het
verbond vormen, zeker voorbehoud maken
ten aanzien van den omvang, tot welken zij
die eischen zouden willen steunen met het
oog op de bijlegging van het geschil met de
regeering.
De bladen verhelen niet hun vrees, dat
het optimisme onder het publiek, als zou een
staking in de steenkoolindustrie worden ver
meden, tot gevolg zal kunnen hebben, dat
men te weinig zal zijn voorbereid en te wei
nig voorzorgsmaatregelen zal hebben getrof
fen, wanneer de komende twaalf dagen geen
schikking mochten brengen. Doch de regee
ring schijnt zich ten volle bewust van den
ernst van den toestand toebereidselen wor
den althans getroffen voor het voortzetten
van de belangrijkste diensten en de contro
leur voor de voedselvoorziening maakt be
leend, dat rantsoeneering van de voedings
middelen opnieuw zal worden ingevoerd om
een voldoende, maar beperkte voedselvoor
ziening door het geheele land te verzeke
ren. Vandaag komt het uitvoerend comité
der mijnwerkersfederatie bijeen het spreekt
vanzelf, dat aller belangstelling is geconcen
treerd op deze conferentie der mijnwerkers
leiders. Horne, de minister van handel (pre
sident van de Board of Trade) beeft ver
klaard, dat de regeering vastberaden is. Dit
zal wellicht beteekenen, dat het desnoods
hard tegen hard zal gaan.
Over de conferentie te Aix les Bains
wordt thans de tekst geseind van -c ge
meenschappelijke verklaring der beide
premiers. Het heeft geen zin de ly
rische uitwassen van het stuik der hee-
ren Millerond en Giolitti in den -breede te
vermelden. Wij vermelden daarom ook
slechts het voornaamste: de kern der ver
klaring.
Als het voornaamste doel, waarnaar moet
worden gestreefd, Beschouwen Giolitti en
MiMerand het n&derbij brengen van den
algemeenen vrede onder omstandigheden,
die in overeenstemming zijn met den eer
bied voor de onafhankelijkheid dei' volken
en het herstel van normale economische be
trekkingen, met uitsluiting van elke gedach
te aan eenzijdige overheersching op politiek
of economisch gebied. Zij zijn van meening,
dat cle eerste grondslag voor een dergelij-
ken vrede, die rechtvaardig moet zijn om
duurzaam te blijken, moet worden gevormd
door een nauwe samenwerking tusschen de
geallieerden over de geheele wereld en in
het bizonder in Europa tusschen Engeland,
Italië en Frankrijk. Het herstel van normale
toestonden, zoowel op politiek als op moreel
gebied, is gebaseerd op cle rechtvaardige en
oprechte toepassing van de groote verdra
gen, die een einde aan den oorlog maakten,
alsmede van de verdragen, die nog moeten-
worden gesloten om den vrede in Europa
definitief te verzekeren. -
De uitvoering van het verdrag van Ver
sailles wordt van vitaal belang geacht voor
Frankrijk. De nauwgezette eerbiediging der
verplichtingen, die de volken op zich hebben
genomen, is voor hen de hoofdvoorwaarde
om deel uit te maikenvan dén volkenbond.
Om dit resultaat te bereiken wordt het
noodzakelijk geacht, dot er in de eerste
plaats een einde wordt gemaakt aan den
oorlog tusschen Rusland en Polen, en aan
den strijd, die de Turksche nationalisten in
botsing brengt met de regeering te Con-
stantinopel, waardoor de uitvoering van het
met Turkije gesloten vredesverdrag wordt
vertraagd.
De verzekering van de onafhankelijkheid
en vrijheid van Polen tegen eiken aanval
binnen zijn ethnografische grenzen is het
doel, dat door beide regeeringen wordt na
gestreefd. Z-ij zijn er van overtuigd, dat de
„edele" Poolsche natie (d'èze lyriek behou
den wij) in de vredesvoorwaarden, die zij
aan de sovjets zal voorstellen, in haar over
winning blijk zal geven van evenveel gema
tigdheid en eerbied voor de onafhankelijk
heid der volken ols zij vastberadenheid
toonde te bezitten voor de verdediging van
haar vrijheid.
Giolitti en Millerand verklaarden met vol
doening, dat hun politieke inzichten met be
trekking tot Turkije en zijn integriteit in
overeenstemming met elkaar waren, even
als omtrent de middelen, die cle uitvoering
van het verdrag van Sèvres zullen waarbor
gen. Ook waren zij van oordeel, dat cle
Fransche en Italiaansch-e belangen in K.lein-
Azië zich moeien ontwikkelen door vriend
schappelijke samenwerking tusschen beide
landen, waarbij de concurrentie tusschen
beider onderdanen zal worden vermeden.
mi-ngsrecht, verzoekt thans de Duitse he re
geering in een nieuwe nota omtrent Eu pen
en Mulijrédy aan den Volkenbond de onder
Belgische leiding plaats gehad hebbende
volksraadpleging in dit gebied onecidig te
verklaren.
Dc Duitsche regeering toont in de nota
nan, dot de Belgische overheidspersonen in
strijd met de verzekeringen der geallieerden
hebben gehandeld en daardoor het vredes-
veidrag hebben geschonden, waardoor zij
het bij verdrag gewaarborgde recht hebben
onmogelijk gemaakt. De nota verzoekt door
een onmiddellijk ingrijpen van den Volken
bond de,volksraadpleging in Eupen en Mal-
médy te laten plaats vinden. In een bij de
nota gevoegd Witboek zijn ongeveer 70
uitingen weergegeven, waaruit blijkt hoe de
volksraadpleging door de Belgische autori
teiten hindernissen .in den werd gelegd.
Met de Duitsche Jv>ta s 1 °d:it zich o.a. het
Berliner Tageblalt bc/ \\v. f wij, aldus
het blad, de feiten en _en der rijksre-
geerir.g voegen bij het memorandum der
bevolking, dan ontvangt men een materiaal,
dat eiken twijfel aan de onrechtvaardigheid
der volksstemming onder Belgische leiding
buitensluit. Daorom krijgt de uitsoraak van
den Volkenbond een bizondcre beteekenis-
De Volkenbond beslist 15 Sept. niet over het
lot van 60-000 Duitschers, hij beslist voor
eiken onbevoordeelden mensch eveneens,
of hij een onpartijdige toepassing wcnscht
van bet vredesverdrag van Versailles, of
dat hij de militaristische en annexionisti-
sche belangen van Frankrijk en België wil
dienen.
De toestand in Karinlhie vraagt voorts
3 U
toen de inhoud van hun ransel ontdekt was,
onmiddellijk in de gevangenis geworpen. Hit
alles spreekt dc klaarblijkelijke angst van
de Zuid-Slaven, dot zij de eerste zAnc zul
len verliezen, aklus merkt het W. B. op.
Ten slotte vermelden wij, dat de kwestie
van West-Hongarije -eveneens nog onopge
lost is. Duizenden hebben Zondag j.l. de
groote betooging op cle Rathausplalz voor
cle aansluiting van West-Hongarije bij
Duitsch-Oostenrijk bijgewoond, waarop ver
tegenwoordigers van alle partijen op die
aansluiting aandrongen. Met olgemeene
stemmen is een motie aangenomen, waar
in aangedrongen werd op een snelle uit
voering van de bepalingen van het verdrag
van St. Germain inzake de aansluiting, op
een verordening van de Entente, dot Hon
garije Duitsch West-Hongarije ontruimt en
op de onmiddellijke instelling van een
voorloopige regeering met zetel te Wcenen,
De deelnemers der betooging begaven zich'
vervolgens naar het parlement, waar cle mo
tie aan staatssecretaris Mayer werd ov*er*
handigd. Deze verklaarde, dat de regeering,
voor zoover haar 'bekend was, de noocligfl
hulp zou krijgen om dc aansluiting door to
zetten. Oostenrijk is ruiet in staat om mei
eigen kracht hiervoor te zorgen.
Maison ,jL'.HirOndel8e" Buitenlandsehe Borichtan.
De normale betrekkingen met Servië
moesten worclen hersteld en voorts moet de
Adriatische kwestie wórden geregeld. Frank
rijk en Italië eerbiedigen eikaars vrijheid
van handelen ten opzichte van de Sovjet-
regeeriog en wenschen beiden in Rusland
een staat tot ontwikkeling te zien komen,
die aan dit; groote land de mogelijkheid
biedt, met de. volken in vredelievende be
trekkingen te leven. Het ruilverkeer ze' als
dan kunnen worden hersteld, hetgeen in 't
belang wordt geacht zoowel van Rusland als
dat der w-erekl.
Miüerand zette uiteen, dat hij groot ge
wicht hechtte aafl een spoedige oplossing
van de Adriatische kwestie door een over
eenkomst tusschen de belanghebbende na
ties, zooals door de ItoKaansche regeering
wordt voorgestaan, welke overeenkomst de
gewettigde aanspraken van Italië zou eer
biedigen alsmede de belangen van alle be
trokken partijen, opdat er een verhouding
lot de naburige staten zal ontstaan, die het
aanknoopen van - vriendschappelijke betrek
kingen mogelijk zal maken.
Veel nieuwe gezichtspunten, eerlijk ge-
zegd, zijn feitelijk in bovenstaande verkla
ring niet geopend. Italië en Frankrijk hou
den heel vel van elkaar, is de strekking van*
het beioog en zij meenen het goed met de
geheele wereld. Er zal dus nooit weer oor
log komen! En nooit weer ruzief
De natioftaliteitskwesties blijven bij voort
during behooren tot de doornigste vraag
stukken. Daar is o.a. de kwestie Eupen-
Malmédy. Onder verwijzing naar de nota
der geallieerden van 16 Juli 1910, waarin
de verbondenen verzekerden, dat geen over
dracht van gebied aan België zou plaats
hebber, die niet volgens de beslissing der
bevolking gebaseerd was op het zeM'bestem-
aandacht. Op een in tegenwoordigheid van
Entente-officieren gehouden groote beloo
ging van Duitsche bewoners uit cle tweede
stemmingszone is aan de plebisciet-commis
sie verzocht waarborgen te verschaffen
voor c-en niet-beïnvloede stemming, die door
de Zuid-Slavische overheid onmogelijk
wordt gemaakt.
Naar met zekerheid wordt medegedeeld
(dit bericht is van Wolff) weigert cle Zuid-
Slavische regeering standvastig gevolg te
geven, aan den eisoh der geallieerde com
missie om alle militairen uit de- éérste zóne
te verwijderen. De Zuid-Slaven willen on
voorwaardelijk een deel van dc militairen
in het stemmingsgebied laten. Voor de com
missie schijnt ex geen ander middel te be
staan dan, met behulp van de militairen der
geallieerden, aan hun bevelen kracht bij te
zetten. Van de terroristische daden in de
eerste zóne woidt voornamelijk de Zuid-Sla
vische overheid beschuldigd, die van de
ambtenaren, door bedreiging met onmid
dellijk ontslag, deelneming aan deze terro
ristische betoogin.gen eischt.
Verwijdering van deze niet tot het land
behoorende cpstokers wordt onvoorwaarde
lijk noodzakelijk geacht. Nieuwe sohande-lij-
ke buitensporigheden van Zuid-Slavische
ambtenaren zijn bekend gemaakteen
Duitsch-Karinthisch arbeider uit cle eerste
zóne is door een Zuid-Slaviër overvallen en
zwaar lichamelijk letsel toegebracht. De da
der ging vrij uit, maar dc broeder van den
aangevallene, die met woorden ziin broeder
bijstond, werd op staanden voet geruisen
genomen. Een ander gewei, dat onder de
bevolking groote opschudding heeft te
weeggebracht. is het volgende: twee jonge
lieden uit Klagenfurth, die sr.et druk., erk
naai de eerste zóne gingen, werden door
Zuid-Slavische gendarmes orrderzoch: en,
Londen, 13 Sept. (R.). I Iet notional®
bestuur van cle Arbeiderspartij heeft weige
rend geantwoord op het vcrzoeic om aan
sluiting, gedaan door de nieuwe communis
tische partij, die het Sovjet-stelsel voorstaati
de dictatuur van het proletariaat en aanslui
ting bij de derde internotionnle.
Londen, 13 Sept. (R.). Vijftig gewa
pende en gemaskerde Sinn Fein ers hcbbei\i
de kustwacht-post van Torrhead in het graaf
schap Antrim aangevallen, den officier er.
vijf man bezetting overweldigd, cn de revol
vers, munitie en telescopen, enz. meegeno
men.
Weencn, 1 2 ".Se p t. (W. B.) De was
vun dc Donau heeft Zaterdagavond het
hoogste punt bereikt. Toen wees de peil'
schaal aan cle Reichsbrücke 4.78 M. Het
water is langzaam beginnen te vallen.
Budapest, 12 Sept. (H. K. B.) Naar
aanleiding van de oivlongs in het buitenland
verspreide geruchten als zou Hongarije in
overleg met Frankrijk een militair ingrijpen
in Oosten-rijk voorbereiden, kan het H. K. B,
op grond van betrouwbare inlichtingen deze
geruchten tegenspreken.
Verspreide Berichten
Hei sc tiultewlud over
lnanilei'i'ia.
Het Secretariaat van den Dietschen Bond
ontving het volgend beroep op den Nedér-
landschen Stam
Aan den Dietschen Bond f
Het België, dat onder den wereldoorlog is
opgetrèden als kompvechter voor het le
vensrecht der kléine volkeren, misbruikt se
dert den wapenstilstand cle overwinning, om
binnen zijn grenzen liet Vlaamsche volk te
verdrukken en het door middel van kogels
en kerkers er onder te houden.
De Vlamingen, die oncler den oorlog het
levensrecht van hun volk hadden afgeleid
Iv-
De menschen hebben steeds durf en
rijkdom bewonderd. Durf is een overwin
ning op den dood. rijkdom is een overwin
ning op den honger en niets vreezen de
n"^!.schen zoozeer als d-ood en honger.
door
A. J. DAWSON
Met autorisatie vertaald door
Mevr. 1. P. Wesselink—Van Rossum.
Zijn zwaarste proef en, sinds hij het doel
£i' van begreep, zijn grootste bron van vol
doening, was de moeilijke le?, waarin hii
^aar huis werd gezonden, in het begin van
,de morgenwandebng. Eerst was hel bij het
hek; later was hel bij her hek van den boom-
jgaarcl in het laantje, en nog later op de open
Downs, een mijl, of meer, ver. Hij was bij
',voorbeeld aan het stoeien met Finn, genie
tend \an het buiter.-zijn, en plotseling en
onverklaarbaar kwam het bevei om naar
jhuis te gasn. Finn mocht blijven en prettig
fwandeler.. Jan moest, geheel onverdiend,
naar huis en wachten. Ten laatsve deed hii
hei zonder aarzelc-n of tegenstribbelen en
nog later zelfs zonder tegenzin, alleen door
dat zijn groote trots op zijn eigen knapheid
en volkomen gehoorzaamheid dit gevoel van
^tegenzin overschaduwde.
Hij moest soms ïieiv minuten op de sloep
van Nuthill waohten, soms een half uur of
'igflgflf; 'maar het was opmerkelijk* dat hii
altijd beloond werd, als hij deze bijzondere
taak had volbracht. Hij werd er altijd meer
dan anders voor beloond en geaaidook
liep hij er nooit zijn wandeling heelemaal
door mis, want Dick verbat niet hem weer
mee uit te nemen, óf dadelijk, óf later op
den dag. Het was een harde d-obber om de
ze les te leeren ;dit was de reden, dat het
in praktijk brengen er van, Jan's gevoel
kerde.
van eigenwaarde en fierheid zeer aonwak-
In het algemeen gelukte het Dirk Vaug-
han om, in den loop van die drie drukke
weken van vacanti-e en hofmakerij, aan Jan
een niet te verwerpen afspiegeling te geven
van de voordeelen, die in de laatste acht
tien maanden zoo zeer tot zijn eigen ont
wikkeling had-'d-en bijgedragen. Het verschil
in Jan was werkelijk merkwaardig.
„We hebben Jan een sterk lichaam be
zorgd, niet waar, Betty?" zei de Baas vol
bewondering, „maar in drie weken heeft
deze toovenaar een Koninklijke Noord-
Westelijke Bereden Politie-rnan van hem
gemaakt, volkomen uitgerust, op de spiaak
en de uniform na!"
„O," zei Dick lachend, ,we praten toch
niet veel in het Westen, weet u, en wat de
uniform bet.eft, is Jan's zwart-en-grijze
vacht een heel pracrische dracht en kan heel
wat beter tegen sneeuw, bageH en regen dan
de allerbeste tuniek denk je ook niet,
Jan
HOOFDSTUK XXI.
Van Sussex naar Saskatchewan.
Zcnaer die leerschool van drie weken zou
4§_efiis nagj RegiAê twijfel jeen al*
lerdroevigsle geschiedenis voor Jan ge
weest zijn. Ze duurde bijna veertien dagen,
en Jan had gedurende dien tiid weinig vrij
heid.
Jan was niet, zooals zijn enorme vader,
ooit gestolen geworden enhad dus niets
geleerd van alle onplezierige mogelijkheden,
verbonden aan een opsluiting achter ijze
ren tralies. Hij was tamelijk benauwd op
gesloten op die reis; maar hij dacht dat elke
dag de laatste was, en niemand mishandel
de hem, en w*t nog veel belangrijker was
hij kreeg eiken dag een bezoek van Dick.
m
en
Volgens de gewoonte van zijn soort, was
hij van Finn en de Nuthilibewoners ge
scheiden zorder het minste voorgevoel van
de langdurigheid der scheiding te hebben.
In het hokje naast den slager, waarin hij op
zijn reis over den Atlantischen Oceaan zat,
dacht hij dikwijls aan Finn, aan Betty en
Nuthillmaar nooit met droefenis. Op zee
kreeg hij eiken dag verscheiden bezoeken
van Dick, en gedurende de voorafgaande
weken was Diok Jan's held en souverein
geworden.
Jan zou nooit opgehouden van Betty Mur
doch te houdenmaar het was heel natuur
lijk dut de zachte, vroolijke Betty onmogelijk nen prijs: de goedkeuring von zijn meester
dat voor den grooten hond kon wezen, wat en tr-ct
de flinke Dick Vaughan was. Ziin hart was
dikwijls opgesprongen als Betty hem
aaide, maar zijn heele wezen trilde bij dc
aanraking van Dick's sterke hór d oi bii een
bevel, een woord van lof of bestraffing van
hem. Jan was nu een volwassen hond, en
pas in de vreugde gedisciplineerde
dienstbaarheid i?v;
De trein \v u gr dan het schip:
maar die v h< i grootste gedeelte
van een dag nut Dick in de schilderachtige
straten van CY'kec te hebben doorgebracht.
Zelfs op den trein, nut ziin duivelsche ge
luiden en kreunen-:!, schokkend, schuddend
gc-mis aan gerr r-k, bracht iedere clag hem
een glimp van Dick en gezegende herade-
minigen van t>on minuten aan de stations.
Jan had c-1 in een F.r.golschën trein gereisd;
maar toen was hii een'passagier geweest
en had met andere passagiers in een ge
wone coupé, g.ezeter. In het donkere, be-
rnmvde er. ongelooflijk rumoer' e honden
hok op „No. 93" (zooals deze trehi naar het
Westen, heette) besefte dan, dat reizen per
"spoor hoogst oruargenaam kan zijn voor
'een hond. Een maand "oe„€r zou deze on
dervinding bent uitgeput hebben, omdat hij
al zijn krachten zou verspild hebben in
v-ruchtelooze woede en treurigheid en in
even vruchtelooze pogingen, om door stalen
muren heen te breken. N u kon h;j .zijn be
nauwde kwartier verdragen, doordat kalme
onderwerping, gehoorzaamheid aan een
persoonlijk bevel van zijn souverein be-
teekenae. Hetgeen anders ellende en onge
mak zou zijn, werd nu gewillig aanvaarde
discipline, en het verdienen van een schoo-
1115 tvt gueuKfi inAIJM
..ots op zijn eigen onderworpenheid
een zeer verschillend iets van pijnlijke ge
vangenschap.
Kapitein Will Arnuth had uit een brief van
INuthill alles over Ian gehoord. Er moest
liever niet ;;czegd kunnen worden, dat zulk
j een belangrijk persoon als de kapitein, ex-
pres naar het station te Regina ging, orr%
Dick en Jon af ie halen, maar het gebeurde
werkelijk, dat hij de bloemen in den stati*
onstuin stond te bewonderen, toen .No.
93" uit het Oosten aankwam; nu hij ei
toch was, besloot l ij op het perron te aan
en naar binnenkomen van dan trein te
kiikén, en levens naar iedereen, die toeval
lig op dat oog-enb!ik te z]en was.
Het zou misschien onaangename gevol<
gen hebben, els alle manschappen van <li'
K. N. W. B. P. in de kozern-o 'icren ginget
houden. Hieraan hadden Dick en kapiteii.
Arnuth beiden gedacht en daarom wer/
Jan, zoon van Finn en Desdemona bij zij^
[eerste verschijning in d-e hoofdstad vat
Saskatchewan welkom gelvecten als de hono
van kapitein Arnuth, uit Eng land meege<
[biacht door Dick Vaughan, die in het ver-
1 voig door den laatste verzorgd zou worden,
'Jan zou gelachen hebben, als hij deze on
schuldige bedriegerij van de menschen ge
merkt had; het was wel zoo goed, dat hij
het niet begreep, daar hij er zich rooit met
ove. tvigin'g toe geleend zou hebben.
(Wordt vervolgd).
