buitenland.
Co rsetten.
feuilleton.
AB'jüHErüEHTSPRliS f"3 TS* v?or
DE EEMLANDER
PRI1S DER ADVERTENTIE met inbegrip van con
get gezantschag bij dan Heiligen
Stoel.
2'1® ZENDING
KÜ9EL38ESEX
.L'HIRQNOfeLLE."
Mi-Nqujji JE VLIJT"
L. J. LUYCX EN ZOON
TOT 20 OCTOBER
voordeelige aanbieding in
Jan, de zoon van Finn,
v
r.„i
li
10e Jaargang No. 87
A
foort 2.10^ taem uanco
per post f 2.60, per week (met gratis verzeker ng
t^en ongelukken) f 0.176, afzonderlijke nummert
■f tjQ5.
M
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POCRTWAL.
TEL. INT 5I3.
Maandag 11 Ootober1920
bewijsnummer, elke regel meer 0 25, dienstaanb c#
dingen en IJcfdadighcids-adveitcntien voor de helft
dei prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
voordcclige bepalingen voor het advcrJccrcn. licno
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Bijna 200 fel als hu die Kuyper-maanden
yan 1005 is in onze pers de strijd opgelaaid
tftsschen Roomsohen en niet-Roomschen.
2n dat alleen omdat op de begrooting voor
Buttenlandsohe Zaken een post is uitgetrok
ken voor een bBjvend gezantschap bdj den
Paus.
1 In 1015 werd een tijdelijk gezantschap in
gesteld» De Regeering verdedigde dit toen
door de wenschelijkheid te betoogen, dat
on? land zou zijn vertegenwoordigd in een
milieu van diplomaten, vanwaar wellioht po
gingen tot herstel van den vrede zouden
worden gedaan. Behalve in enkele kringen
-r niet ter linkerzijde, maar juist in 'het met
Romö bevriende rechtsche kam/pf rees
er feitelijk tegen het instellen van dit tijde
lijke gezantschap geen verzet.
En nu komt men met bezwaren! Nu ver
geet men, dat op wat in 1015, als tijdelijke
i&aatregel, we-rd' goedgekeurd, niet kan wor
den teruggekomen, zonder een, derde deel
van het Nederlandsche volk diep te grieven.
Nu deinst men terug voor de coneéquenrie
Van een besluit, dat in 1015 precies even
fputief was als het nu in 1020 zat zijn,
Even foutief, zeggen wij en wij voegen
ej dadelijk het verzoek tot onze Katholieke
confraters 'bij, zich niet boos te maken, voor
zij dit artikel tot het slot hebben uitgelezen.
Reeds in 1015 hebben wij onze overtui
ging uitgesproken, dat de geheime diploma
tie mede verantwoordelijk moet worden ge
steld voor het uitbreken van den oorlog. De
mannen aangesteld om de goede verstand'
houding tusschen de volken te bevorderen,
hebben niet alleen hun plicht verzaakt, zij
hebben, tegen hun plicht in, den wereldoor
log helpen uitbreken.
Hierover nadenkende, moet men wel tot
de conclusie komen, dat het instituut der ge
zantschappen een gevaar is voor het volk,
dat zijne gezanten uitzendt. Die gezanten ko-
ipen in den regel uit een milieu waarin de
ideëen van de volks-massa's nauwelijks be
kend zijnzij zijn volksvertegenwoordigers,
zonder dat ze op eenige wijze verantwoor
ding voor hunne daden schuldig zijn.
Reeds hierom passen niet in het kader
vpn onze democratische sta^ats-imsteilingen.
Behalve gevaarlijk is het instituut ook on^
noodig. Toen er nog geen telegraaf en geen
telefoon was, toen was er voor het aanstel
len van vertegenwoordigers bij de Regeerin
gen van bevriende volken veel te zeggen.
Thans kunnen d'e ministers van Buitenland-
sche Zaken elkaar op ieder oogenbliik langs
den eiectriscben draad bereiken. Is al eens
een mondeling onderhoud gewensoht dan
brengt de vliegmachine den deskundigen re-
geerings-representant in enkele uren,, waar
hij moet zijn.
Waar blijvende vertegenwoordiging noo
dig is in het belang, van onzen handle1! en1 on
ze industrie, daar kunnen die belangen heel
goed worden gediend door onze consulaire
vertegenwoordigers.
Wij zijn uit dien hoofde tegen bestendi
ging van het instituut, dat zooveel kwaad
heeft 'gebrouwen en dat overbodig is gewor
den en dus stellig tegen uitbreiding van het
aantal van onze gezantschappen.
Daarom hebben wij al in 1915 niets ge
doeld voor de instelling van een gezant
schap bij den Paus overtuigd als wij warep,
dat dit tijdelijk gezantschap na den oorlog
n:ot zou kunnen worden opgeheven.
Er was nog meer tegen een gezantschap
(bij den Paus. Gezantschappen accrediteert
men bij >eg,eeringen en sinds 1870 heeft de
Paus geen wereldlijke macht.
Nog voor kort heeft de Katholieke pers
artikelen gewijd aan dit verlies van d'e we
reldlijke macht en zij betreurt dit na 50 jaren
nog steeds. Indien de trouwe zonen van de
Katholieke kerk zich maar eens indachten in
de mogelijkheid, dat de indien nog be
staande Kerkelijke Staat aan den oorlog
had moeten deelnemen en dat de legers van
dezen Staat dan hadden moeten vechten te
gen de in hoofdzaak Katholieke legers van
Oostenrijk, dan zullen zij toch tot andere ge
dachten moeten komen. Wij gelooven, dat
men eens zal inzien, dat de Heilige Stoel
genoeg heeft aan zijn religieuse en ethische
taak.
De omstandigheid dat beëindiging van het
oorlogsgeweld door ethische overwegingen
onmogelijk moest worden geacht, was in on
ze oogen voldoende om tegen het instellen
van een gezantschap bij den Paus bezwaren
te hebben.
Indien dan ook de minister die den be
grootingspost zal hebben te verdedigen, zal
worden gesommeerd mede te deelen wat
onze gezant bij den Heiligen Stoel wel heeft
gepresteerd, dan zal hdj zijn gehoor wel wei
nig meer dan eenige algemeene phrases
kunnen aanbieden. Buiten 'het parlement,
waar men minder deftig mag zijn dan daar
binnen, kunnen we wel zeggen, dat de Paus
op de beëindiging van den oorlog niet den
minsten invloed heeft kunnen uitoefenen en
dat a forteriori onze gezant bij het Vaticaan
evenveel arbeid ten gunste van den vrede
heeft verricht als zijne collega's bij heusche
regeeringen. Maar de gezant bij het Vaticaon
heeft een excuus dat voor anderen niet
geldthij was geaccrediteerd bij een geeste
lijke macht, die evenals alle hoogere facto
ren in den oorlogs-chaos was uitgeschakeld.
Men zal ons toegeven, dat wie de zaken
zóó zi'et, niet enthousiast kon zijn voor de
instelling van het tijdelijk gezantschap bij
den Paus en het evenmin kan zijn, nu wordt
voorgesteld dit gezantschap blijvend te ma
ken.
Eisdht nu de consequentie, dat we tegen
den. begrootingspost adviseeren
Geenszins. Slechts als we tegelijk het ge-
heel-e instituut der diplomatieke vertegen
woordiging konden op z\\ zetten of het zou
den kunnen wijzigen in democratischen
gee9t, zouden we een eind willen maken aan
onze vertegenwoordiging bij den Heiligen
Stoel.
Zoover zijn we echter nog niet. Het diplo
matiek gevaar is nog niet te omzeilen.
Bovendien heeft thans, nu men niet aan
een nieuwen oorlog kan denken en het ge
vaar althans tijdelijk dus zeer gering is, de
diplomatieke vertegenwoordiging slechts het
karakter van eene beleefdheid jegens de Re
geering, waarheen men den 'gezant zendt.
En nu vragen wijwaar eenmaal de Ne-
derlandsche Regeering den Paus deze be
leefdheid heeft bewezen, mag zij daar zoo
onbeleefd zajn, dien vertegenwoordiger te
rug te roepen?
iWij meenen van niet.
Zohder dat wij ons de opwinding van de
Katholieke pers kunnen begrijpen, nu som
mige organen van Links op zakelijke gron
den de instelling van een blijvend gezant
schap bestrijden, zonder eenig enthousiasme
voor het gezantschap bij den Paus, advisee
ren wij derhalve den begrootingspost goed
te keuren.
Politiek Overzicht
De Litauers gaan door met de Polen te
beschuldigen van schending der wapenstil
standsovereenkomst.
Thans meldt het Litausch TelegraaF-agent-
schap, dat op 7 Oct. de Polen, in tegenwoor
digheid van dè intergeallieerde arbitrage
commissie, ihet wapenstilstandsverdrag met
Polen teekenden. Maar denzelfden avond
nog vielen zij de Litausche stellingen onver
hoeds aan, breken door de afbakeningsli-nie
en rukten met buitengewonen sterke strijd
krachten tegen Wilna op. Verbitterde ge
vechten zijn gaande; te stad en land zijn
burgerwachten gevormd. Aan de Pcc'sc^
overmacht schijnt het te zijn gelukt tot
15 KM. ten Zuiden van Wilna door te drin
gen, terwijl de Litausche regeering haar
departement naar Kofno hèeft verplaatst. De
intergeallieerde commissies hebben zich op
verzoek der Litauers bereid verklaard
de bescherming der Litausche belangen
te Wilna op zich te nemen en deden
een nieuwe poging het opmarcheeren der
Polen een halt toe te roepen. Het telegrom
van 't Litausch T. A., ons door Wolff mee
gedeeld, besluit: Deze ongehoorde schen
ding van 't wapenstilstandsverdrag en het
breken van alle tot dusver gedane beloften
en ten slotte de ongehoorde buitensporig
heden der Polen tegenover de Litausche
burgers, hebben een felle verbittering in 't
leven geroepen. Ook Havas meldt, dat do
Litausche regeering, die weer te Wilna was
gevestigd, den bijstand heeft ingeroepen
van den Franschen vertegenwoordiger voor
het geval Wilna wederom door de Polen
mocht worden bezet. Ondertusschen meldt
een bericht uit Warschau, dat overeenkom
stig de wapenstilstandsbepalingen de vijan
delijkheden tusschen Rusland en Polen eer
gisteren moesten eindigen. Voorts verluidt,
dat, na een uiteenzetting van den Poolschen
minister van buitenlandsche zaken (prins
Sepieha) over de Poolsch-Litausche betrek
kingen de commissie van buitenlandsche za
ken de meening was toegedaan, dat het
district Wilna, in verband met den wensch
van 't volk, tot Polen moet behooren. Dik
wijls reeds was verklaard, dat het district
een onontbeerlijke factor was voor een
duurzamen vrede. Komt hier het Poolsch
imperialisme weer om den hoek gluren en
zal het voor de Entente weef tijd worden bij
Polen wederom aan te dringen op gematigd
heid?
Frnnkfortcr meisje door een Pransrh soldaat
neergeschoten), de Hessische regeering een
nota heeft gezonden aan 't Frnnsche opper
commando te Mainz. Betoogd wordt hierin,
dat men te Ober-Ingelheim den indruk heeft
TokreTen. dat het gebeurde een opzettelijke
'~"t> was van Fransohe zijde. Daar de
cering zeer groot is, verzocht de Hessi
an e regeering het oppercommando met
klem de troepen van thans door andere te
vervangen. Bovendien zal ze zich tot de
rijksregeering wenden om gedaan te krijgen,
dat van het gouvernement van de Fransche
republiek een schodeloosstelling wordt ver
kregen. Naar Wolf? ter oor^ kwam, heeft de
regeering te Berlijn mei kwestie zich
reeds bezig gehouden.
Even slecht als de verhoudingen tus~-
schen Frankrijk en Duitschland zijn, zijn die
tusschen Duitschland en Polen. Naar aanlei
ding van de berichten in de bieden over
z.g. Duitsche wapentransporten, die zouden
hebben plaats gehad vanuit Duitschland
naar 't volksstemmingsgebied in Opper-
Silezië, wordt, naar uit Duitsche bron ver
luidt, van welingelichte zijde meegedeeld,
dat reeds sinds lang berichten zijn ontvan
gen, dat van Poolschen kant wapens, die in
het niet bezette gebied van Silezië tot eiken
prijs zijn aangekocht, over Opper-Silezië
naar Polen werden overgebracht. In enkele
gevallen was het inderdaad gelukt derge
lijke transporten op te vangen en de daders
te arresteeren, die uitsluitend in Poolschen
dienst waren. De dreden van die wepenzen-
dingen liepen over Warschau. De transpor
ten werdfh zeer begunstigd door het feit,
dat geen effectieve grensafsluiting tusschen
Opper-Silezië cn Polen bestaat, terwijl ge
bleken was, dot de zoogenaamde Duitsche
wapentransporten in werkelijkheid Poolsche
zijn. Vandaag of morgen krijgen we dus een
Orient-telegram te vertalen, volgens het
welk Duitschland liegt, dot het zwart ziet.
Dit welles- en n i e te s-spelletje zal he
laas, nog wel een tijdje voortduren, omdat
voorloopig aan volkerenver-zoenrng nog na
genoeg alles ontbreekt.
ONTVANG E N
MAISON
Door den gezanten ra ad is het besluit ge
nomen afwijzend te beschikken op 't verzoek
van Duitschland! om den termijn van 10 Oct.
te verlengen inzake 'het naar huis zenden
van de troepen in Oost-Pruisen. Bij dit Pa-
rijsche bericht nopens het verzoek om de
demobilisatie in Oost-Pruisen nog een
poosje op te schorten, merkt Wolff op, dat
het bericht klaarblijkelijk niet juist is, om
dat door de Duitsche regeering een zoodanig
verzoek niet was gedaan; wel had zij ver
zocht geen bezwaar te maken tegen de ver
lenging van 't dienstverband van hen, die
genegen zijn de regeering hun diensten aan
te bieden, wanneer er onlusten mochten uit
breken. Een en ander zou echter alleen van
kracht moeten blijven, totdat de Russisch-
Poolsche vrede tot stand was gekomen.
Heeft het bovenstaande dus betrekking op
de relaties tusschen Duitschland en de En
tente, die nog steeds door een zekere mate
van wantrouwen worden gekenmerkt, de
verhouding tusschen Duitschland ^n Frank
rijk, ondanks de fraaie woorden van Laurent
en Mayer, is nog lang niet zooals zij moest
zijn; de incidenten keeren hardnekkig terug.
Thans wordt opgemerkt, dat naar aanlei
ding van. de gebeurtenissen, die zich af
speelden bii de inwijding der kerk te Ober-
Ingelheim (naar men zich zou kunnen her-
inneren, werd bij deze gelegenheid een
Een groote spoorwegramp In Frankrijk
heeft tallooze slachtoffers geëischt; de ex-
presstreln, die van Parijs kwam en in de
richting van Nanles reed, kwam in botsing
met een goederentrein op 't station to
Houilles. De minister van binnenlandsche
zaken zond onmiddellijk een hulptrein met
verplegers-personeelenz. Vastgesteld
schijnt te zijn, dat vijf en veertig personen
bij het ongeluk het leven verloren. Een vijf
en twintig dertig lijken werden onderge-
braoht in de bioscoop van Houilles, terwijl
een 50 00 gewonden per trein naar Parijs
zijn vervoerd om naar de ziekenhuizen te
worden vervoerd. De Telegraaf geeft een
verslag over de ramp: Parijs is weer onder
den indruk van een groot spoorwegongeluk,
dot gisteravond te 7 uur 20 min. te Houilles,
op de lijn Parijs—Nantes, plaats vond. Het
ongeluk is aan een fatalen samenloop van
omstandigheden te wijten. Niemand treft
hier eenige schuld. De koppeling van den
zevenden wagon v.an een goederentrein uit
Nantes brak, zonder dat het werd bemerkt.
Pas te Sartrouville bemerkte men, dat een
gedeelte van den trein bi j^ Houilles was
achtergebleven. Juist liep een sneltrein uit
Parijs het station binnen. Men trachtte deze
nog door noodseinen tot stilstand te bren
gen, doch deze werden door den machinist
te laat bemerkt om tijdig te kunnen stoppen
en met een snelheid van 55 K.M. stortte d-e
sneltrein zich op de goederenwagens. De
locomotief viel omver en eenige wagons
achter deze vlogen over-elkander op de
overblijfselen van die goederenwagens. De
tweede wagon stond boven op de eerste en
de derde werd weer tusschen deze over
blijfselen geslagen, zoodat deze zich onge
veer op de hoogte van de brug van liet
station opstapelden. De vierde wagon werd
geheel versplinterd. Het ergste was, dat de
wagons imperiales hodden, zoonis de meeste
Fransche wagons, en dat deze vol passa
giers zaten.
Zoo moest het aantal dooden wel groot
zijn.
Een afgrijselijk gekerm volgde op den
donder van brekend hout en ijzer, honder
den passagiers, beklemd tusschen sluven en
banken, schreeuwden om hulp. Zelfs do
n iet-gewond en, die verspreid rondom logen,
trachtten weg te komen en gilden luid van
angst. Gelukkig was er dadelijk hulp van
het station sper son eel en inwoners van Houil
les. Jammerlijke tooneelen speelden zich nf.
Vele gewonden moesten uit de overblijfse
len uitgezaagd worden. Een man, wiens en
kel in het ijzer beklemd zot, smeekte dat
men hem zijn voet zou afsnijden. Een vrouw,
die op het punt stond moeder te worden en
wier beenen verbrijzeld waren, moest onmid1-
del 1 ijk naar een vroedvrouw vervoerd wor
den. Er werd onmiddellijk een verhand-trein
in gereedheid gebracht en een autodienst
georganiseerd. De gewonden werden naar
een Parijsch ziekenhuis vervoerd, terwijl dc
dooden voorloopig in de wachtzaal van het
station werden gebracht. Zij, die niet her
kend zijn, zijn heden naar de Parijsche
Morgue vervoerd. De trein bevatte voorna
melijk menschen, die Zaterdagavond van
hun werk naar buiten terugkeerden, en lie
den die den Zondag buiten 'bij hun familie
gingen doorbrengen.
De balans was droevig: er waren meer
don honderd slachtoffers, waarvan 50 dood
eft 2D zeer ernstig gewond. De meesten
hadden geen identiteitspopicren bij zich,
zoodat dertien dooden nog niet zijn her
kend. Heden hebben zoowel de president
Millerand als die minister van binnenland-
sche zaken Steeg een bezoek aan de plants
van het onheil gebracht en in de Parijsch»
ziekenhuizen de gewonden bezocht.
Buitenlandsche Berichten.
Brussel, O Oct. (H. R.) De bijeen
komst van dein Voker.bond, bepaald op 14
Oct. te Brussel, is uitgesteld tol 20 Oct.
S 0 f i 0 8 O c t. (V. D.) De Entente heeft
in naam van Roemenië, Griekc-nlnnd en Ser
vië aan de Bulgaarsdhe regeering een nola
gezonden, waarin de uitlevering van 507
miljtaire en civiele personen els oorlogsmis
dadigers wordt geëischt. Daaronder is de
vroegere tsaar Ferdinand, verder minister
president Radoslovvovv en generalissimus
Schekow.
Augsburg, 8 Oct. (\VB.) Dezer da
gen verscheen bii de Auigsüurg-Nürnuer-
ger Maschinenfabrik een Enlentecommissie
om den voorraad Diesel-motoren op te ne-
Vriend:'-j zi-n els ioxi'sels het regent, vindit
men er -i.
door
A. J. DAWSON.
Met autorisatie vertaald door
Mevr. I. P. Wesselink—Van Rossum.
55
Als dit bevel dan kwam, zetten alle zeven
honden zich met ijver aan hert werk. Hun
harde zolen krabbelden verwoed op het pad,
dm de eerste moeite van het in beweging
brengen der zwaar beladen "sleden te over
winnen, voordiat deze de glijdende vaart
kreeg, die ze geen enkel oogenblik lieten
verminderen, zoolang het bevel nog niet
kwam om stil te houden. Al® een van de
honden een ons minder druk op den borst
band legde, dan hij m staat was te doen,
wist Jan dit dadelijk en zekerder dan de
oplettende man achteraan en blafte scherp
en bassend. Elke hond van het span wist
.naar al te goed wat dat geblaf betéekende.
Ze vreesden het meer dan Jean's zweep.
Want Jan had 'hen geleerd, dat zijn geblaf
e;en waarschuwing was voor een erger slag,
dan eenige zweep kon uitdeeleneen slag,
waaraan niet te ontkomen' was. Eén nVensch
kon ëen toegezegde straf rvo<g wel eens door
het' hóófd gaan'. Zoover ze wisten 'had Jem
nog nooit vergeten' zijn beloofde beten uit
te deelenen, verliepen' er soms twaalf
uren tusschen de belofte en de betaling,
zooveel te ere er voorden schuldree: wamt
Jan had zijn eigen systeem van samenge
stelde interest-rekening, een systeem, die
elke hond vroeg of laat o.p de proef had
gesteld en hem hoogst onaangenaam had
aangedaan.
Ja, hel span van Jean en Jake was ge
durende de veertien dagen, na het schieten
van den eland en de verdwijning van Bill,
•het mooiste en knapste span m die witte
wereld van harde, zwaar gedrilde, zwoe
gende menschen en honden. Ook was er
geen tevredemer span en geen dat in be
tere oond'itie was. Weinigen onder hen
krijgen eiken' dag elandsvleesch te eten.
Maar behalve deze stevige aanvulling van
'hun voedselvoorziening, die Jean'sgeluk
kig schot hen bezorgd had, was het slede-
span krachtig en handig, omdat 'het vol
maakt goed geleid en volmaakt goed ge
drild werd.
Daarna kwam de vreemde verwarring van
de rumoerige mijnwerkers-stad en het eind
van deze merkwaardige periode uit Jan's
1'evenL
'PÏOOFDSTUK XXXm.
De gevolgen van onbekwaam
heid.
Jan's indrukken van het noordelijke mijn
stadje waren ten eerste, dat het de leelijk-
ste plaats was, die 'hij ooit -gezien had ten
tweede, dat hèt vermoedelijk de meest in
teressante plek was, die hij immer had aan
schouwd en ten derde en ten laatste, dat
het een goede plaats was om weer te ver
laten, en dat hij blij zou zijn, wanneer hij
al de merkwaardigheden er van weer ver
wisselen kon voor het harde werken ven
een tocht in de witte wereld.
Jam. 'bleef nog een week in de stad maar
in die eene week had hij meer nieuwe en
opwindende indrukken van allerlei aard op
gedaan dan meestal ooit eenige mensche-
lijke debutante gedurende haar eerste win
terseizoen in de groote stad zal verkrijgen.
Een cynicus zou kunnen beweren dat me
nige moderne debutante even goed ter
koop wordt aangeboden aan de meestbie
dende, als dat met Jan het geval was. In
ieder geval wordt een jongedame heel wat
zorgvuldiger ingepakt en bedekt en wordt
er meer tfjd aan haar besteed.
s
'rhSF /'1
Jean had vast besloten, dat hij Jan vcor
geen cent minder dan vijf honderd dollar
zou laten gaan. (rlad Jan hem niet twee
honderd gekost op dien avond, cat Bill ver
dween Wanneer er ervaren hcncenken-
ners in de stad geweest waren, die een
hond no'odig hadden, zouden ze niet over
Jan's prijs met zijn eigenaar getwist heb
ben. Maar toevallig deed er zich geen en
kele voor. Het resultaat was, dat Jan vijf
achtereenvolgende melen werd voorgeleid
ten behoeve van vijf verschillende koopers,
die geen van allen in staat waren zijn bui
tengewone eigenschappen naar waarde te
schatten, tot eindelijk de vijfhonderd' dol
lars in Jean's geldbuidel verdwenen, en hii
afscheid van zijn leider moest nemen.
Hij had het plan om Snip aanvoerder van
zijn span te maken, omdat Snip een eigen
aardig, meedoogenloos bees' was, en om
zoo goedkoop mogelijk een „husky" te koo-
pen, cm vóór Blackfoot te loopen den
zachitzinnigsten van alle honden uit h£t
span.
Jean's afscheid van Jan was- teekenend voor
den man. Hij had een genegenheid vol be
wondering en trots voor den grooten hond
opgevat en zou liever gestorven ziin dan
dit aan iemand te toor-en. Zijn trots op goe
de eigenschappen van het dier*liet hij,
wel is waar, herhaaldelijk zelfs blijken, maar
zijn oprechte genegenheid vond hij een
laakbare zwakheid, die geen levende ziel
mocht merken zelfs Jen r.iet. Want zijn
slegen en vele venvenschingen misleidden
Jan niet, die zich Jean's genegenheid heel
goed bewust was en bij wien dit gevoel in
hooge mate wederkeerlg^ Was. Hij was niet
aan Jean gehecht, maar mocht hem graag,
hij vertrouwde, en eerbiedigde hem om zijn
bekwaamheid' en kunde.
„Ja-a," zei Jean langzaam tot den rijken
chechacuo, die Jon gekocht had, „die Jan
is de beste leidier, dien ik ooit gezien heb
en ik heb er rvoj al wa>t gezien. Maar geloof
me, Mister Beeching, u moet Jan geen an
dere plaats dan die van leider van uw span
geven. Als u het niet doet, zal uw leider
het aan den lijve voelen, en er misschien
nog wat vel en haar bij inschieten ook,
denk ik. Maar die Jan is een uitstekende
leider, let op mijn woorden. Tot ziens, baas,
ik moet weg. Teruig, Jan! Duivels, blijf waar
je bent, als ik het je zeg. Waarom, voor den
drommel, loop je achter mc aan? Terug!"
Dit was Jean's afscheid va>n Jan. Deze
was zich vaag bewirs» v»n n-aderende moei
lijkheden en besloot bij Jean te blijven,
meenend dat hij al heel listig te werk ging.
Maar Jean pakte hem telkens terug en
schopte hem teorg naar de plaats waar de
chechaquo stond en gaf hem tot afscheid
een flink pok slaag op zijn kop.
„lk zal je wel leeren me achterna te loo
pen," zei hij brommig.
„Die geeft ook machtig weinig om zijn
honden," dacht de nieuweling, en hij keer
de zich (met zijn zachtere gevoelens) om
en wilde Jan's kop streelen. Maar Jan bukte
plotseling zijn kop om aan de aanraking te
ontkomen gehoorzaam aan Jean, zijn be
proefden meester, bleef hij op dc plaats, dio
hem was aangewezen.
Dit gebeurde binnen vier en twintig ina*
na Jan's vertrek uit het stadje. Gedurende
de dagen, die aan het afscheid van .Jcan
vooraf gingen, had hij vrij door de stad ge
dwaald met Blackfoot, Snip en de rest van'
het span, opmerkend en kennis makend,
aanvallen afwerend, bestraffingen uitdee-
lend en grapjes uithalend met de beesten
van een groot aantal sledehonden van al
lerlei soorten, grootte, in alle verschillende
roestenden en dikte, glanzend, gezond en
geheel uitgemergeld Want er waren hon
den bij, die kort geleden harde tijden met
hun meesters hadden doorgemaakt en die
weken van_verzorgin'g noodig hadden om ze
geschikt voor een tocht te maken. Sommi
gen van dit soort waren te koop en kon<
den voor een tiende van Jan's prijs of mirv
der gekocht worden. Andere waren op
„wachtgeld", terwijl hun verarmde meesters
het een of ander ambadht uitoefenden oom
genoeg geld te verdienen om weer een
detocht te kunnen ondernemen.
(W ordt vervolgd);
