f 10.75
longens-Salpantoffels
i.GiBITt! DOIST RIF 2S
BUITENLAND.
PRÜS DER ADVERTEMIIEH
„DE EJEMLANDER"
nabetrachting over den
üemeenieraad.
1. SMITSKAMP - TDIHARCHITEDT ZEIST
FEUILLETON.
Amsterdam—INlizza.
19e Jaargang No. 1*4
r
p» post 2.60, pec week (met gratis verzekering
jjis.-n ongel ukken) f 0.175, aizondcrlijke nummer»
i
f C.05.
Donderdag II November 1920
Dir.iC. .UR: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
van 1 4 rege's f 1.05
met inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer 0 25. dicnstaanb.c*
dingen en Licldadighcids-adveitcnticn voor de h^lft
der prijs Voor handel en bedrijf beslaan zeer
voordteligc be alinccn voor het advcrlcercn. Keno
circuiairc. bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden. m
Het w-as Dinsdag kltekjesdag. De vorige
ffcadsvergad-erinig-en toch was de dis bh, zoo
j^éivoorzien, dat onz>e vroede vaderen on
mogelijk alles konder* verorberen, zoodat
£«n en ander bleef staan, dat nu Dinsdag
avond moest worden geconsumeerd. En r.ls
Jou d'oeuvre wt-s er aan toegevoegd do
frfcthoudersverkiezing.
Vooraf deed de heer Van Wijngaarden
bBide incomste. Deze kreeg liet hoek-
■«tvje van den Benjamin van den Raad,
ut Kier Rekké, die nu een zetel mocht op-
,Surven.
Dttrop kwam de verkiezing voor wethou-
jhWie gedacht mocht hebben, dat in de
plaats zou gezocht worden naar den
geschikten candidaat, kwam bcdro-
mem uit. De politiek gaf den doorslag en
werd de he.er Hofland, als woordvoer-
09 der sterkste fractie, gekozen. Deze was
fcoo bescheiden- dit als een hulde aan zijn
persoon te beschouwen, maar de hooge
pomes in Amsterdam hebben- hun veto uit
gesproken, dus mocht hij den zetel niet
aanvaarden. De h-eer Overeem, wien daar
na de eer te beurt viel, bracht de zaak tot
de juiste proporties terug toen hij zei: Kiest
nu maar geen sociaal-democraat, want we
nemen het toch niet aan.
Bij derde stemming mocht de heer Van
Traa zich in het vertrouwen van den.
Raad verheugen. Hij kreeg nl. 7 van de 18
stemmen en had het alleen aan het groot
aantal blanco stemmen te danken, dat hij
de meerderheid/ verwierf. Geen uitslag dus,
die den gekozene het uitzicht opent op al
te groeten steun in den Raad en wij vinden
het dan ook zeer begrijpelijk dat de heer
Van Traa achteraf bedankte voor de eer.
Afgezien van de persoon van Mr. van Traa,
dien wij zeer zeker onder de beste Raads
leden rangschikken, vinden wij de keuze in
dit geval niet bijster gelukkig, daar, na al
wat er ln den laatsten tijd is voorgevallen,
een bouwkundige in het college van B. en
W. zeker niet misplaats zou zijn. Het is ech-
t ?r genoegzaam bekend, dat men in sommi-
kringen met alle macht de eventueele
benoeming van een vakman tegenwerkt en
deze „nevenregeering" schijnt, dank zij het
groot aantal blanco stemmen ook thans
weer te hebben gezegevierd.
De heer Rekké nam het op voor'de demo
cratie. Natuurlijk, zouden we haast zeggen.
Maar toch gelooven we dat hij ditmaal de
democratie zag waar deze niet was. Wat
toch is het geval In' een, laten we zeggen,
onbewaakt oogenblik, schafte de Raad het
stenografisch verslag af, in den vorm, waar
in het als bijlage van de Amersf. Courant
werd gegeven. Hierin nu zag d'e heer Rekké
een verkorting van de democratie want de
burgerij moet -weten, wat haar afgevaardig
den in d;en Raad zeggen. Nu meenen wij,
dat d'e verslagen in d'e plaatselijke bladen
op werkelijk ruime wijze de door de Raads-
Tel®!, interl. 158.
I-it eenlae attesten
dat. hel resultaat van Uvrschoppins: boven
verwachting zelfo heeft voldaan dat eon
ieder, die het ziet. verrukt ia ovor don f raaien
aanblik en huldo brengt aan den ontwerper
G. F. v. T.
zeer tevredou te zijn over den keurigen en
emaakvollen aanleg van oen erroot gedeelte van
wijn buitenplaats te 's Graveland
J. B.
leden uitgesproken redevoeringen onder de
aandacht van het publiek brengen. Die ver
slagen worden werkelijk ook gelezen, het
geen van een stenografisch verslag niet
kan gezegd' worden. Voor een zeer gerin
gen prijs stelde de Amersf. ext. indertijd dit
verslag ook beschikbaar voot onze lezers.
En het aantal aborimé's er op was werkelijk
heel, heel klein. Wij meenen hieruit te mo
gen concludeeren, dat de belangstelling
ervoor bij de burgerij toch werkelijk niet
zoo heel groot is. Maar er is nog iets anders.
Nemen we aan, dat was natuurlijk volstrekt
niet de* uitgesproken bedoelingen van den
heer Rekké, dat de Amersf. Crt. weer het
stenografisch verslag krijgt te leveren. Hoe
veel personen uit de burgerij krijgen het
dan Zeker niet zooveel dat van algemeene
verspreiding kan gesproken worden. Heusch
de raadsverslagen in de plaatselijke bladen,
waarvoor de gemeente green cent betaalt,
zijn uit dat oogpunt veel beterdie worden
werkelijk gelezen en het zij in volle beschei
denheid gezegd er wordt in Amersfoort
werkelijk veel werk aan besteed. Het werk
der verslaggevers, die hier onder zulke
uiterst primitieve omstandigheden moeten
werken, verdient bewondering. Zij maken
het stenografisch verslag tot een volkomen
luxe, welke ée gemeente zich in dezen tijd
niet mag veroorloven. Dat wij dan ook het
thans bestaande getypte verslag eerv- over
bodig weelde artikel vonden behoeft zeker
geen nader betoog.^
Bij de rondvraag kwam de heer Noorde
wier nog eens terug op de slechte voorzie*
ning met leermiddelen der lagere scholen.
Wij vinden het -eigenaardig dat de heele
reorganisatie nu schijnt te draaien om pen
houders of flesscben inkt, dia nog niet aan
wezig zijn. Daardoor dreigt de reorganisatie
te worden mooi op papier, maar naar bin
nen een mislukking. Maar daarmee staat of
■valt de reorganisatie toch niet I Mogelijk
komen wij daarop later nog eens terug,
want de klachten in onderwijskringen over
de reorganisatie eijn legio. In de onderha
vige kwestie zit het echter eenvoudig hierin,
dat ons Gemeentebestuur bij alle best-ellirv
gen de Amersfoortsche boekhandekjrerv
passeert. Alles moet van buiten komen. Een
flesch inkt is dus zoo maar niet te verstrek
ken want die moet komen uit Gasselternij-
v-eensche mond of daar ergens uit de buurt
En de leerboeken worden rechstreeks bij de
uitgevers besteld. Dat geeft besparing heet
het. Maar laat de h-eer Noord-ewier daar
eens een onderzoek naar doen. Dan zal hij
mogelijk goed op de hoogte komen ven de
oorzaken waarom de levering der leermid
delen nu en dan hokt.
en deel U hierbij meclo dat ik bij
zonder tevreden ben over den nieuwen aanleg
van mijn tuin.
Wed. H. J. W.-DE K.
Politiek Overzicht.
Gisterochtend is het lijk van den onbe
kenden Tommy te Boulogne sur Mer aan
boord van den torpedojager Verdun ge
bracht voor 't vervoer naar Engeland. Er
woeien vlaggen in de stad en de stoet, waar
aan maarschalk Foch en vele Fransche en
Engelsche opperofficieren deelnamen, trok
door de s-traien, waar aan weerszijden eer
biedig de menigten (vaders, moeders, ver
wanten en vrienden van velen, die vielen),
stonden geschaard. Foch herdacht, volgens
Havas-Reuter „de roemrijke daden van En
gland's leger". De Engelsche generaal
Macdonald zei dank voor den lof, waarna
de Verdun het ruime sop koos, onder het
salvo van 't geschut.
In den vroegen middag is de destroyer te
Dover aangekomen. Het vaartuig bleef een
wijle buitengaats liggen, maar toen de sche
mering over de aarde viel, donderden de
ka-nonnen en voer de Verdun de haven in.
De doodkist werd aan land gebracht en met
militaire eer naar 't station, vervoerd. Zij
zal met den trein naar Londen worden ge
bracht.
Men herdenkt ook den onbekenden poilu.
In de vroegere feestgalcrij van Verdun was
een rouwkapel ingericht, op dezelfde plaats,
waar eens president Poincaré generaal Pé-
tain den maarschalksstaf overhandigde. Uit
verschillende sectoren van 't slagveld zijn
de acht doodkisten aangebracht. In één sec
tor van het champ de bataille lagen de ge
sneuvelden zoo schrikwekkend ordeloos
dooreen, dat het onmogelijk was een graf
te vinden, waarvan met zekerheid was te
zeggen, dat het inderdaad een Fransch graf
was. Men liet het daarom na uit dezen sec
tor een lijkkist naar de citadel van Verdun
te brengen. Telkens, wanneer het overschot
van een onbekenden Franschen poilu voor
de rouwkapel aankwam, liet een kapitein de
troepen, die de eerewacht hadden, het ge
weer presenteeren en gaf hij het volgende
bevel„In naam van den onbekenden sol
daat, die zijn laatsten slaap zal gaan slapen
in eeuwigen roem onder den Are de Tri-
omphe; in naam van alle soldaten, die op
het slagveld rusten, opent de ban".
Een groot deel der bevolking uit Verdun
heeft mede de wacht gehouden bij de acht
doodkisten "der onbekende soldaten, die on
der bloemen waren bedolven. Er defileerden
schoolkinderen, terwijl de ministers Thou-
myre en Maginot waren aangekomen met
een talrijke deputatie van verminkten, oud-
strijders en veteranen van 1870.
rentie van Spa op het stik ven c!e ontwape
ning den waarborg verschaft had, dat de
tegenwoordige regeerders van Duitschland
volmaakt oprecht waren in hun besluit de
voorwaarden van het traktaat naar hun bes-
ie kunnen uit te voeren.
Een tweede punt van overweldigend be*
lang en in vele opzichten moeilijker achtie
Lloyd George het vraagstuk van de schade
vergoeding, maar het verheugde hem te
zien, dat de Duilsohe regeering zich beijver
de wegen en middelen te viijden, om haar
schulden te betalen. Het is, aldus de pre
mier, een vraagstuk van methode en een
vraagstuk van vermogen. Deze vraagstuk
ken kunnen onder deskundigen het best
eerst behandeld worden. De financieele des
kundigen der geallieerden en van Duitsch
land zullen spoedig bijeenkomen in twee
conferenties en ik heb veel hoop en ver
trouwen, dat hun beraadslagingen zullen lei
den tot lastbare resultaten De geallieerden
zoeken naar het beste financieele advies
voor dit vraagstuk, de Duitschers doen het
zelfde en als in alle geallieerde landen de
menschen luisteren naar den rand dergenen,
wier eenig doel is het herstel der verwoeste
strek^h en niet het herstel der verwoeste
reputaties, dan twijfel ik geenszins, of de
vrede zal gevonden worden langs den weg
van goede verstandhouding.
Gewagende van Rusland, betreurde Lloyd
George het, dat hij niet zoo vol hoop kon
spreken; het bolsjewisme was z. i. iets-, dat
geen stand kan houden. „Het is zoo'n on
mogelijk geloof, hetis zoo'n potsierlijk ge-
HEIIKS «M'ÏAJICliN
NIEUWE WOLLEN
BLOUSES
BIJ MAISGN
„L'HIRONDELLE."
Lloyd George heeft gisteravond aan het
Lord Mayor's banket te Londen gezegd, dat
er nu een betere toestand buitenslands was
en een betere stemming binnenslands. De
zaken, zeide hij, komen in orde. Wij hebben
geduld, hardnekkigheid, volharding, vertrou
wen noodig. De wereld heeft welwillendheid
onder de menschen vannoode. Er zijn te
veel veeten. Wij moeten onze vooroordee-
len en afkeer laten voren en beheerschen.
Indien wij ze botvieren, zal Europa een
chaos van woedende hoatuitbarsiingen blij
ven. Wij hebben behoefte aan meer wel
willendheid, onder volken, onder natres, on
der rassen, onder klassen. Gij kunt, vervolg
de de eerste minister, de wereld niet op
nieuw opbouwen op een fondament, dat
wankel staat. De ware vrede is wait de we
reld dringend behoeft.
Het misverstand tusschen West- en Mid
den-Europa dient te worden weggenomen
en ook het misverstand in de twee groote
gebieden van Oost-Europa.
De ontwapening van Dui-tschland achtte
Lloyd George met name de ware toets van
Duitsoh'and's oprechtheid. Die ontwapening
zou het teeken zijn, dat Duitschland zijn
bij verdrag aangegane verplichtingen niet
wilde verzaken. Hij had juièt een rapport ont
vangen van het ministerie van oorlog over
het onderwerp van Duitschland's ontwape
ningen het was zeer bevredigend. Het leger
was ingekrompen tot minder den 150,000
man en men was snel op weg naar het eind
cijfer, dat afgesproken is 100,000 man.
De groote Duitsehe oorlogsmachines wa
ren zoo goed als al'e uitgeleverd, maar er
waren nog te veel geweren in Duitschland
in omloop en in het bezit der bevolking. Zij
waren een grootere bedreiging voor den
vrede van Duitschland zelf, daar de confe
loof, het is zoo'n krankzinnig geloof, dat het
niet kan blijven voortleven. Maar wat wel
stand kan houden is de anarchie. Het bolsje
wisme zal voorbijgaan. Indien Rusland ech
ter -tot anarchie vervalt, zal het misschien
een menschenleeftijd duren, voor het verlost
is. Het is een slag voor Europa, het is erger.
Het is een fisbei, die de atmosfeer van de
wereld zal vergeven. Daarom hebben wij,
ondanks alles, volhard in de poging om den
vrede te verzekeren. Wij zijn van plan om te
volharden, omdat wij het gevaar be
seffen van een Rusland, dat slachtoffer is
van de anarchie".
Daarna sprak Lloyd George over den bln-
nenlandschen toestand, nadruk leggende op
de noodzakelijkheid om de atmosfeer van
argwaan onder de werklieden, zelfs tegen
over hun eigen leiders, weg te vagen. Er
waren teekenen, dat de toestand in de nij
verheid kalmeert. Bij de jongste onderhan
delingen bemerkte Lloyd George een betere
stemming en een verlangen van den kant
van de leiders om tot een bevredigende re
geling te komen.
Omtrent Ierland zeide spreker, dat, als hij
zich niet vergiste, de overheid daar den
moordenaar bij de keel had. De politie kreeg
de ware schuldigen te pakken en, als het
noodig was om over meer macht te beschik
ken, zou de fbgeering daarom vragen. De
beschaving kon een dergelijke uittarting
niet du'den. Wat de regeering aan Ierland
aanbood, was geen dienstbaarheid, maar een
eervolle plaats in het grootste rijk der we
reld. Maar, zei de premier, er kan van geen
verzoening sprake zijn, vóór het moorden
en samenzweren een einde he-eft genomen.
Te Santa Margherita Ligine vergaderen de
Zuid-Slaven en Italianen om over de Adria-
tische kwestie het eindelijk eens te worden.
Maar het lijkt, dat het niet lukken zul. Nnar,j
de Giornalc d'Italia weet te berichten, heeft
Troembitsj aan de Italioansche gedelegeer
den een stuk overhandigd, dat de Zuid-Sla
vische tegenvoorstellen zou bevatten, wel
ke op het volgende moeten neerkomen
De grens zou een lijn volgen, het mM 'en
houdende tusschen de grens van presi»! nt
Wilson en die van hel verdrag van Loi n,
waarbij de Monte Nevoso niet aan Italië zou
komen en dit land evenmin een ononder
broken verbinding met Fiume zou krij ;on.
liet Idriabekken zou aan do Zuid-Slaven
worden toegewezen.
Fiume zou een vrije staat worden als en
clave in Zuid-Slavië, waarbinnen ook'de
spoorweg Fiume-San Pietro zou vallcin
Dalmatië zou geheel aan Zuid-Slavië wor
den toegekend, met inbegrip van Znra, dat
echter administratieve autonomie zou ver
krijgen.
De Giornale zegt, dat de tegenvoorstellen
onmiddellijk werden besproken en dat Sfor-
za en Bonomi de Itoüannsche voorstellen
krachtig handhaafden. Volgens de Tribuna
loopt het gerucht, dat Vesnitsj gisteren naar
Belgrado zou gaan.
Een der Ilnlinansche gedelegeerden heeft
zich gisterochtend naar Troembitsj begeven'
om te kennen te geven, dot Italië onwrik
baar bij zijn eischen bleef inzake de Julische
Alpen, de onafhankelijkheid van Fiume en'
de kwestie der Dolmtische ejlonden. In Ita-
liaansche kringen is men, volgens H.-R.
zeer gereserveerd, maar men houdt noch
tans rekening met de mogelijkheid, dat mcnl
het met elkaar eens zal worden, hoewel het
greucht reeds heeft geloopen, dat de on
derhandelingen zoudfen worden afgebroken.
Nader wordt uit Itnliannsche bron mee
gedeeld, Hat in Zuid-Slavische kringen een
zeker optimisme zich boon schijnt te bre
ken. Men verzekert dan ook reeds, dot
Troembitsj alle Italioansche eischen zou
aanvaard hebben en dat men in Zuid-Slavi
sche kringen de overeenkomst zoo goed als
geteekend bescnouwt. Giolitti zal vandaag"
zich naar Santa Margherita begeven en dit
beschouwt men als een teeken, dat de on
derhandelingen nog bevredigend kunnen
eindigen.
Volgens berichten uit Berlijn, staukten do
arbeiders, werkzaam in 't electrisch bedrijf,
gisteren nog steeds. Den uitslag van do
stemming, waarbij de vereischte twee-derde
vóór het handhaven der staking niet werd
vereischt, achtten zij niet op hen toepasse
lijk Zij besloten gisteren opnieuw te beraad
slagen, in verband met den toestand, in het
leven geroepen door de vijandige gezind
heid der gemeentearbeiders ten opzichte
van de staking. Het tramverkeer kon niet
hervat wordendaarentegen liepen de
lucht- en ondergrondtreinen weer.
Een oproep der communistische arbei
ders-partij en de arbeiders-unie eischt van,
de arbeiders het steunen van de staking, die
uit een vokvereenigingsslrijd een groote po
litieke' strijd geworden is. Het moet een al
gemeene staking worden, wenschen deze
partijen.
Evenals de meerderheids-socialisten zijn
ook de rechter- en linkervleugel van de on-
nfhankelijken tegen een algemeene stoking.
In de Chnrlottenburgsche gemeente-gas
fabrieken verrichten de rrbeiders alleen do
allernoodzakelijkste werkzaamheden. Tegen
gisteren waren echter vergaderingen van het
personeel bijeengeroepen om over een her
vatting van den arbeid te beraadslagen.
De Vorwarts, naar reeds eerder uit onze
telegrammen rubriek bleek, is niet best te
spreken over de wilde staking. Thans laat
het blad zich aldus uit„De wilde staking
der electriciens zal vandaag of morgen op
de een of andere wijze eindigpn. Het zal
geen roemvol blad in de geschiedenis der
Berliinscne en Duitsehe arbeidersbeweging
gewees' zijn.
Beter een leven vol teleurstelling, dan
een leven zonder ideaal.
't Stond er duidelijk NICE 63 K.M.
Leelijke tegenvaller 1 Op de aanwijzing
der excursie had men zio'n met dit gedeelte
van het traject maar even 40 K.M. ver-gist.
Nu ging het in halte en heele duisternis
langs smalle ravijnen, slapende" plaatsjes en
ruischende stroomen. Nice, 59 K.M., Nice,
58 K.M., Nice, 57 K.M. Het schoot niet erg
op, naar onzen zin. We reden een hangende
brug over. Dan ineens geen bordjes meer.
Waren we een verkeerden weg ingeslagen?
Dat moest er nog bijkomen Gelukkig, een
spoonvachter zei dat we goed reden. We
vermoedden een mooie, interessante streek
door te komen, doch zageu niets. Dan werd
de weg breed, aan weerszijden beplant en
'we jakkerden voort. Kromming, over die
spoorbaan, wederom en nogmaals. Dan een
door laag geboomte bezette pijlrechte weg
zonder einde. De bergen weken geheel en
werden allengs lager. Een prachtige ster
renhemel. We roken de zee reeds. Doch die
weg wilde maar niet eindigen. Mijn horloge
wees kwart voor 10. We komen nooit op
tijdWe ontwikkelden een voortdurende
snelheid van 85 K.M. Daar 'kwam een bocht.
'Die verborg 'het eindpunt voor onze blikken.
Mis f Weer eer.-rT 'e eindelooze rechte
weg, weer spoorbanen oversteken en snel-
heitj inboeten.
Eindelijk verbreedt zich de weg. Halt f Oc
trooi f Het is 5 minuten voor 10. We zeggen
„rien" en betalen den man het eerste het
beste geldstuk dat we voor de hand hadden,
't Scheen hem niet tegen te vallen en ruim
schoots de taxe te vertegenwoordigen. Het
licht van zijn lantaarn viel op de geziohten
van twee nieuwsgierigen die op de tram
stonden te wachten. Moeder en zoon. Zon
der plichtplegingen trok een onzer dames
den jongen in de auto, toen hij verklaard
had, 'het'hotel te kunnen aanwijzen. Zijne
moeder gaf vlug haar zegen of toestemming
geloofden we, tenminste de jongen strib
belde heelemaal niet tegen. Bn daar zag
Nice een vliegende auto binnenkomen en
de boulevards onveilig maken. Eenige agen
ten schoten Tiaar voren en wenkten. We
hadden geen tijd om aan 'hun uitnoodigmg
tot stoppen gevolg te geven. Minutenlang
was geen woord gesproken. De jongen gaf
de richting aan in het helverlichte Nice,
rechts en links pantoffelparade in de pal-
menlanen en de zoele avondlucht. Muziek
jn het Casino, muziek er tegenover, muziek
overal. We bogen een straat in en nog een
en daar reden we het voorplein van het hotel
op, terwijl de klokken-10 sloegen. De por
tier nam er goede nota van. Klokke tien wa
ren we kinnengekomen. TriomfT
Toen we gereinigd en verkleed het hotel
verlieten om te trachten wat te eten te krij
gen, was het al wel 11 uur. In het Casino
bomde de muziek maar door en knalde het
'kam-ervuurwerk. Geen rustige eetgelegen
heid, aangenomen dat er wat te eten zou
zijn. Op den boulevard naast ons hotel, het
1 Hp Savoye, g«an we zitten. Er is erh-
j ter zoo goed als niets te krij en. Ja, als we
I willen, sandwiches. Dan maar sandwiches,
I voor elk drie. Lang wachten en dan komen
ze. Twee oudbakken boterhammetjes met
korst en al. Zooiets als ham er tusschen. Bij
1 de afrekening bleek zoo'n ding 4 franken
I te kosten. We hadden elk 12 franken voor
onzen maaltijd te betalen en nog evenveel
honger als te voren.
't Deerde ons niet! In den zaligen, tropi-
i schen nacht wandelden we de boulevards
I langs, dankbaar en blij. Jammer dat de maan
nog niet opkwam om ons de zee te toornen,
dóe we alleen maar hoorden.
voorhanden ba^s
De volgende dag zou rustdag zijn, daar-
j ovat waren we het aamdoenlijk eens. Even
|weer töt ons zelf komen! We zochten onze
kamers op met 'het verruimende gevoel, dat
het jachten uit was er. we den volgenden
i niorgen éindelijk eens niet weg moesten^
Wat was het warm f 't Enkele donsdeken-
tje was nog te veel.
Heel vroeg in den morgen wotd ik opge
schrikt door luide stemmen voor mijn raam
op het voorplein. Een auto, een der onze,
bleek juist binnengekomen te zijn en de be
stuurder vertelde zijn wedervaren aan
iprr^-d die boven 1-- r
had. Ze hadden den naoht doorgebracht in
de omgeving van de Col d'AliosToen
het flink donker begon te worden en ze
reeds wat omgedwaald hadden, bleken de
lichten niet te werken. Verder doorrijden
zou gelijikgestaan hebben met zelfmoord.
Eersi werd wel geprobeerd, Iemand met een
zaklantaarn te laten voorgaan, de auto
zachtjes volgend', doch dat was niet lang vol
t° houden. De remmen werden flink aange
zet. Een paar steunen tegen de wielen en
het gezelschap trachtte in de auto den nacht
slapende door te komen. Wat zal daar het
opkomen der zon mooi geweest zijn f
D'L was de 6de auto die Nizza bereikte.
Alvorens het verslag van dit gedeelte
van onze re'rs te beëindigen wil ik hulde
brengen aan de H. H. Reinsbergen en Henri
Meijer van wie 't initiatief is gekomen en die
d'e zaak op pooten hebben gezet. Zij zuilen
evenals wij veel geleerd hebben en daar
van een volgende keer bij het organiseeren
van dergelijke tochten een dankbaar ge
bruik maken. Hulde, zéker in niet mindere
Ynate, verdienen de 6 wagenbestuurders, die
ondanks moeilijkheden en«* tegenslag-en,
kalm hun gang gingen en hun scheepje op
tijd in veilige heven brachten. Zij hebben
het groot-toerisme, dunkt mij een goeden
dienst bewezen en zullen hoop ik, de pion-
niers geweest blijken te zijn van een nieu
we richting in onze autosport. Over het ge
heel genomen zijn zij buitengewoon fortuin
lijk geweest. Behoudens een enkel banden-
pechje Ted-en de wagens cïfcra 1600 K.M.
in allerlei terrein, bij betrekkelijk groote
temperatuurverschillen uren en uren ach
tereen, zonder eenige averij te bekomen.
.Hen factor de allerbelangrijkste voor het
Va. en van dergelijke excursies hangt
van het toevr.l af, n.l. het weer. De enkele
buien die wij hadden kwamen goed van pas
'er beperking van de stofplaag. Overigens
hadden we voortdureml het mooiste weder
dat men zich denken kan. Neem echter eens
aan, dat het anders geweest ware. Stel U
voor een aantal regendagen zoonis we nu,
in de laatste helft van Augustus, doormakeiw
Don volt alles in het water. Glibberige we
gen, waardoor de bergen te gevaarlijk wor
den om te berijden. Geen uitzichten. Onder
de kap rijden, zonder afleiding f Men ver*
teert dan tijd en geld in armoede. Of zoo'ni
reis duur is Gemiddeld genomen niet goed1*
koopei of duurder dan reizen in Hollands
Hierbij in aanmerking te nemen, dat we ze
kerheidshalve overal zooveel mogelijk de
eerste hotels namen, wat we in Holland niet
gedaan zouden hebben, waar het ook niét
noodzakelijk is.
Vlug ontbeten Vrijdag, voor zoover merv
bij den strijd tusschen het onsmakelijke
broed en de plichtmatig kauwende kokenl
van vlug mag spreken. Daarna het hotel uit,
den boulevard en de promenade gekruist enl
de zee aanschouwd. De zon brandde reeds
en het water schoot vonken. De kleur blau*
wer dan die van onze zee, doch geen strand.
Slechts -groote steenen. \Ve moesten i-n de
stad wat boodschappen doen en namen een!
rijtuigje. Deze vehikels hebben een hemel
tje, een zonnescherm met franje dat uitminv*
tende diensten bewijst, waardoor het onder
■het rijden heerlijk koel is. De paarden schij
nen van de warmte geen last te hebben, zei
zien er goed uit en ontwikkelen een snol
heid, die eën Hollandschen aapjeskoetsiec
met respect zou vervullen.
(Wordt vervolgd)
