DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
FEUILLETON.
tms'erdam-NSzza.
.«"«MWBSL.'riïz'r:
ras Ki turaimit» r,
f 10.75
VOETBALLEN EN
VOETBALSCHOENEN
J.G!GTEiöRSÏ - HOF?
19e Jaargang Ne, i
per po«t 1 2.60, per w«k (wet eralis venckcrmg
legen ongelukken) f 0.176, «liondcrlijke nummeit
V 0.05,
AMERSFOORTSCi
77
DIRECTEUR: J. VAUKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
taaanaag to raovomoer nr^v
bewijsnummer, elke repel inccr 0.25, dicnstaanlic*
dingen en l.icfdadicheidsadvcitcnticn voor de helft
der prijs- oor handel cn bedrijf bestaan zeer
voordccligc bepalingen voor het advcrfccicn. licno
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht.
De beste manier om Óen toestand in
Rusland1 te wijzigen is te beginnen met
deze repubKek handel te drijven. Ziedaar
teen mecning, in een rede te Oxïordt ver
kondigd door den president van de Board
bi Trade (minister van handel) Sir Robert
Kortte* Hij zei-d/e er volkomen van te zijn
overtuigd, dat zoolang er een aan zijn lot
overgelaten Rusland in Europa bestond, een
gelukkig en rustig Europa een onmogelijk
heid was. Zoolang de reserves van Rusland
niet op de wereldmarkt worden gebracht,
aldus is Sir Home van oordeel, zal, door het
ontbreken van voorraden, een toestand van
onrust onder de arbeiders van nagenoeg
alle landen voortduren; de tegenwoordige
regeering van Rusland heeft zooals zij zegt
de vrijheid van het proletariaat willen bren
gen, maar had een der ergste tyrannieën
gebracht, die ooit de wereld teisterde. De
handel was een der meest beschavende in
vloeden, die men op een dergelijk land kan
doen inwerken. Rusland besefte thans zijn
belang op dat gebied. Sir Robert Horne
vertrouwde, dat het mogelijk zou zijn een
regeling te treffen om den handel tusscheh
Rusland en Engeland te doen beginnen. Dit
kon slechts zoetjesaan gaan, maar geleide
lijk zou de omvang toenemen en hij hoopte,
'dat do invloeden, die men aldus op Rusland
liet inwerken, langzamerhand de bescha
ving ten goede zouden komen.
Tot zoover Horne. Middelerwijl is er
reden voor de Russen de toekomst wat
zonniger in te zien. De tegenslag in den
Oorlog met Polen scheen wel-is-waar ge
volgd te worden door allerlei binnenland-
sche troebelen, maar deze laatste schijnen
nogal op krachtige wijze te zijn onderdrukt.
De vrede van Riga bracht bovendien dit
voordeel mee, dat de sovjetrepubliek haar
troepen vrij kon maken aan het Poolsche
front en diiigeeren naar het zuiden om met
Wrongel af te rekenen. De berichten der
lealsten tijd luidden voor dezen generaal
niet bijster gunstig, maar Fransche bladen
stelden den toestand meestentijds minder
zwart voor. Maar het laatste nieuws zal het
greintje 'hoop der Fransche WrangeKereer-
deis wel heelemaal wegblazen, daar Wran-
gel's leger vernietigd schijnt te zijn. Het
Fransche departement van buitenlandsche
zaken deelt n.l. mee, dat door de roode
soldaten Sebastopol is veroverd, terwijl een
grpote hoeveelheid materiaal in hun hajv
den is gevallen. Het aantal soldaten, dat de
sovjetlegers gevangen namenmoet
150.000—200.000 bedragen. Zoo ver
neemt ook de Temps uit Sebastopol, dat
generaal Wrangel zich daar bevindt; bet
Fransche oorlogschip Waldeck Rousseau
moet in de haven liggen om den generaal
aan boord te nemen. Onder Wrangel's
troepen zou muiterij zijn uitgebroken en
deze omstandigheid zou de buitengewoon
sr.elle nederlaag moeten verklaren. Onge
twijfeld zal dis succes der sovjetsoldaten
Rusland's prestige ten goede komen, hët-
geen buiten kijf evenmin zal nalaten gun-
siig te werken op de binrienlandsche situatie
der republiek. Voor Frankrijk echter 'betee-
kcnl Wrangel's nederlaag mede een échec,
dna het öf te laat met zijn hulp is gekomen
öf Wrange! onvoldoende heeft gesteund.
Het is de vraag echter of Frankrijk thans
nut de handen in den schoot zal blijven
zitten.
De Deutsche Allgem. Ztg. zegt in een
hoofdartikel omtrent Tardieu's uiteenzetting
in de Illustration van 30 Oct. over de
kwestie der schadevergoeding o.a. in te
stemmen met Tardieu's veroordeeling van
het voortdurende uitstel der vaststelling
van de schadevergoeding, die voor alle par
tijen nadeelig is.
De hooggespannen verwachtingen van
Terdieu, die voor Frankrijk alleen 200 mil
liard goud-franken verwacht, zal echter,
vindt het Duitsche blad, geen Duitsche re
geering kunnen vervullen. Duitschland wil
niet iets onmogelijks beloven; als het dat
wel deed zou het met een bedrregelijke
bankbreuk eindigen. Het kon daarom op
den duur ook niet voorgaan met het leveren
van goederen, die millioenen waard zijn
begen, een lage crediteerinjg op de schade
vergoedingsrekening en zou gaarne afstand
doen van een onveranderde verlenging der
overeenkomst van Spa. De kolenlevecingen
in den omvang van thans waren alleen mo
gelijk als daarvoor een prijs werd gerekend,
die overeenkwam met de prijzen der we
reldmarkt.
„Dat Tardieu den rentedienst van de
Duitsche oorlogsleeningen wil te baat ne
men, zal wel een wamh oops voorstel zijn,
voortkomend uit het inzicht, dat de stipte
uitvoering van het vredesverdrag ten slotte
zou kunnen leiden tot het slachten van de
kip, vóór zij gouden eieren heeft gelegd."
De gezantenraad heeft den voorzitter der
Duitsche vredesdelegatie te Parijs het ant
woord inzake de kwestie der Dieselmotoren
overhandigd, waarin o.a. gezegd wordt, dat
de gezantenraad, in tegenstelling met de
Duitsche regeering, van meening is, dat, als
niet te bewijzen valt, dat de Dieselmotoren
inderdaad zonder eenige wijziging voor de
I nijverheid zijn te gebruiken, het feit, dat er
267 in goeden staat in voorraad worden ge-
houden, een schennis is van het verdrag
van Versailles. De Duitsche regeering ver
zekerde, dat het mogelijk is van de motoren
een nuttig gebruik te makep. De raad, die
in geen enkel opzicht invloed wenscht uit
te oefenen op Duitschland" s productiever
mogen, zal deze verzekering aanvaarden en
is bereid de werktuigen voorloopig ter be
schikking van _de Duitsche regeering te
laten, op voorwaarde, dat zij louter en alleen
voor handel en nijverheid zullen worden
gebruikt. Hieraan wordt de voorwaarde
vastgeknoopt, dat Duitschland voor 31
Maart 1021 een opgave overlegt van de
Dieselmotoren, die in de nijverheid worden
gebruikt en in dien tusschentijd de geal
lieerde maritieme commissie van toezicht op
alle mogelijke manieren de controle over
het gebruik der motoren vergemakkelijkt.
On9 Vaderland, het orgaan van de
Vlaamsche frontpartij, was reeds meer dan
eens in de gelegenheid te wijzen op de in
consequente houding der Belgische, en
meer bepaald, de Waalsche socialisten, met
betrekking tot de Vloamsch-Waolsche
kwestie. Het blad schrijft dan: „Daar hebt
ge een partij die beweert internationalis
tisch te zijn en door haar triomf den wereld
vrede te kunnen vestigen en toch kan ze
niet eens voot een plaatselijk geschil een
zedelijke oplossing brengen. In dit opzicht
was de stemming der Kamer inzake de wet
op het Vlaamsoh in het bestuur uiterst
merkwaardig: voor deze zoo gematigde wet,
die de al te schreeuwende ongelijkheid tus-
schen Walen en Vlamingen moest vermin
deren. stemden enkel een drietal Waalsche
socialisten, terwijl de anderen tegen stem
den of zich onthielden. En liever dan met
de Vlaamsch-katholieke democraten een
democratische regeering te vormen, verkie
zen de meeste Waalsche socialisten, uit
vees toegevingen te moeten doen aan de
Vlamingen, eei\ coalitie-regeering met ka
tholieke en liberale reactionairen. Bij deze
wondere socialisten gaat hun Waalsoh im
perialisme hun liefde tot de democratie te
boven."
Het kan Ons Vaderland enkel verheugen,
dat er onder d-e Vlaamsche socialisten
voortdurend m-eer worden gevonden, die
oog hebben voor het onhoudbare van den
toestand. Het blad merkt op, dat d-e socia
listen uit Vlaanderen tfc>k wel beginnen in
te zien, dat het samengopan der Waalsche
socialisten met de- aarts-reactionaire fran-
kiljons uit Vlaanderen, zooals Woeste,
Brnun en Strauss, hun politieke tegenstre
vers in het Vlaamsche land een flink argu
ment aan de hand doet. „De socialisten,
diie evenals de oprechte christelijke demo
craten er steeds op gewezen hebben dat
„vrijheid" voor den kleinen man veelal be-
teekent de vrijheid om zich door den groot
kapitalist te laten uitzuigen, wenden het
evenwel over een andieren boeg, waar het
gaat tusschen franskiljons en Vlaamschge-
zindc-n. Deze laatsten beweren, dat de vrij
heid tusschen een plaatselijke taal en een
wereldtaal, een gevaar oplevert voor de
eerste, dat men 97 ten honderd der Vlaam
sche bevolking niet kan dwingen een vreem
de taal aan te leeren, om te believen aan
3 ten honderd, dat de Staat niet mag mede-
helpen aan de 3 t. *h. de mogelijkheid te
verschaffen zich af te zonderen van hun
natuurlijke gemeenschap. Het staat hun na
tuurlijk vrij dit' te doen, maar ze kunnen
niet verlangen dat de Staat het geld der
gemeenschap uitgeve tegen het belang der
gemeenschap.
Te zamen echter met de Straussen staan
de meeste Walen het taal-manchesterianis-
me voor en dit, wél te verstaan, op een
oogenblik dat men met het Fransch in de
Belgische besturen overal en met het
Vlaamsch nergens komt."
king dat nu reeds de Fransche taal bemyit
en beoefent?"
Daartegenover stellen wij het feit, dat de
rechtmatige belangen der Walen in g-eenen
deele door die vervlaamsching gekrenkt
worden, dat de franskiljons dan nog steeds
over Leuven, Brussel en Luik beschikken,
en dat de oplossing door den heer Wou
ters aarv de hand gedaan de gevoelens zal
krenken van alle Vlaamschgezinden. Een
enkele oplossing kan vrede brengen: dit is
de vervlaamsching van Gent. Alle andere
oplossing wordt door de Vlamingen ver
worpen; wie ze mocht aanvaarden zal door
ons op de meest krachtdadige wijze bestre
den worden.
We zijn benieuwd om de houding der
Vlaamsche socialisten op het aanstaande
congres te zien.
Buitenlandsche Berichten.
G e n v e, 13 Nov. (W. B.). Op de
agenda voor de eerste zitting van den vol
kenbond staan drie punten voorlezing van
het schrijven tot bijeenroeping door Hy-
rr.ans, toespraak van den bondspresident
Motta en verkiezing van een voorzitter. Uit
kringen van het secretariaat-generaal van
den Volkenbond wordt vernomen, dot de
eerste tien dagen zullen gewijd zijn aan öl-
gemeene vergaderingen, de volgende tien
dagen aan werkzaamheden der commissies
en de laatste tien dagen aan verslagen, der
commissies en discussies daarover in de al-
gerneene vergadering.
P a r ij s, 1 3 N o v. (H. R.) Het congres van
het Katholiek Verbond voor Internationale
Studies, waaraan in het bizonder Nederlond-
sche afgevaardigden hebben deelgenomen,
HJC3>£^ ONTVANGEN
NIEUWE WOLLE
BLOUSES
BIJ MAISON
„L'HIROMDELLE."
Het zal de taak der Vlaamsche socialis
ten zijn, oordeelt 'het orgaan der frontpartij,
hun Waalsche partijgenooten in dezen tot
gezonder opvatting te brengen" en ook
meent het blad, dat, om de overredings
kracht der Vlaamsche socialisten te ver-
hoogen, het front er voor moet zorgen een
bedreiging te worden, ook voor de socialis
tische partij.
Ten slotte geeft Ons Vaderland dan de
volgende uiteenzelling ten beste:
Óp het laatst? e^ngTe? der socialisten is
het Vlaamsche vraagstuk niet te berde ge
komen. Het beroerd vraagstuk werd verzon
den naar een bizonder congres, einde No
vember. Tot verslaggever is de heer Wau-
rers, minister van Arbeid, benoemd. Deze
Waal zi-et ten minste in, dot een ernstige
oplossing zich opdringt, en dat men een
volk niet het recht kan ontzeggen op zijn
eigen taal; hij ziet ook in dat de kwestie
verband houdt met de opkomst van d-erv
vierden stand.
Evenwel waar het er op aankomt de
politieke gevolgtrekkingen er uit te halen,
bliift hij in gebreke. Wel verdedigt hij de
wet op het Vlaamsch in de besturen, maar
reecis in zake het Vlaamsch in het leger
blijft hij bij oppervlakkige beschouwingen
en ontwijkt hij elke ernstige oplossing. Wat
de Hoogeschool betreft, verdedigt de ver
slaggever het oprichten van een nieuwe
Vlaamsche Hoogeschool te Gent nevens de
bestaande Fransche Universiteit.
Tot rechtvaardiging van die oplossing
vindt hij enkel den volgenden zin: „Wa-ar-
om op 't oogenblik dat het gaat om tot ver
zoening te geraken, de gevoelens krenken,
ni-et enkel van de helft van het land, doch
ook van dat gedeelte der Vlaamsche bevol-
heeft den wensch uitgesproken, dat katho
lieke geleerden zich zouden richten tot den
Volkenbond om de rol, die door den Heili
gen Stoel is gespeeld bij de uitwerking van
het volkenrecht onder de Christenen, in het
licht te stellen. Daarna heeft een gedachten-
wisseling plaats gehad, die tot onderwerp
had de verzoenende rol van den Heiligen
Stoel in de internationale conflicten en de
deelneming van de katholieken aan natio
nale vereenigingen, die gesticht zijn ten gun
ste van den Volkenbond.
B e r I ij n, 13 Nov. (W.-B.) In de raads
vergadering van Eupen heeft de burgemees
ter, dr. graaf Melternich, verklaard, niet te
kunnen besluiten voor de Belgische regee
ring den eed van trouw af te leggen. De
Belgische gouverneur beeft hem daarop ont
slagen.
B e r I ij n, 1 3 N o v. (N. T. A. Draadloos).
In verband niet het bericht uit Parijs, volgens
hetwelk de Fransche minister van oorlog in
't begrootingsontwerp voor 1921 als onder
houdskosten voor 236 officieren en 7193 of
ficieren in het Saargebied een bedrag
vraagt van 41.750.000 franken, merkt de
francophile Berlijnsche Voss. Ztg. op De
Fransche militaire overheden schijnen ook
a.s. jaar met een eventueele bezetting van
het Ruhrgebied rekening te. houden. Dit
voornemen druischt in tegen het vredesver
drag, dat voor het Saargebied slechts plaat
selijke gendarmerie voorschrijft.
Berlijn, 1 3 N o v. (N. T. A. Draadloos).
De openbare meening van Duitschland is in
haar nopjes over het bericht uit New-York,
volgens hetwelk de voorzitter van de leger-
commissie, afgevaardigde Hahn, in 't Ame-
rikaansch econgres ran zins is aan te drin
gen op het terugtrekken van clc troepen uit
Coblenz en als motief zal aanvoeren, dut zij
geen kassiers of politie-agenten voor andere
volken zijn.
B e r 1 ij n, 1 3 N o v. (N. T. A. Draadloos).
De agitatie in Duitschland neemt toe door
de dreigende bezetting van verdere Duitsche
gebieden door de Entente. De regeering
staat op 't standpunt, dat de tot nu toe be
zette gebieden reeds een pand voor de uit
voering van het vredesverdrag vormen en
ook als zoodanig reeds een te ver doorge
voerde eisch is.
P a r ij s, 13 Nov. (H.-R.). De commissie
herstel heeft Duitschland uitgenoodigd
de benoemde deskundigen naar Parijs te
zenden om vóór 20 Nov. de kwestie der
veelevering aan Frankrijk en België te re
gelen.
Brussel, 1 3 N o v. (H.-R.). De kabinets
crisis is nog steeds niet opgelost in verbond
mot het verschil van opvatting omtrent den
duur van den militairen diensttijd.
Charleroi, 13 Nov. (H.-R.). Daar het
referendum onder de mijnwerkers van het
bekken van Charleroi niet de statutaire 70
pet. stemmen voor een staking had opgelet
verd, heeft de mijnwerkersfedcratie heslo**
ten het werk Maandag te hervatten.
B e r 1 ij n, 13 Nov. (N. T. A. Draadloos),
De Duitsche ambtenaarsbond, door de«\ aU
gemeenen noodslond gedwongen, hooft dc
regeering een ultimatum gesteld, waerin hij
op 15 Nov. dreigt met een staking, tenzij
den leden een verhooging van den duurte-
bijslag wordt toegekend. Het Pruisisch©
staolsministerie heeft besloten den Landdag
te verzoeken zijn goedkeuring te vevleeneril
aan een bespoedigde invoering van de nieu
we bezoldiging der ambtenaren.
P a r ij s, 1 3 N o v. (R). Het bestuur der
mijnwerkersfederatie besloot tijdens de be
sprekingen het werk voort te zetten.
P a r ij s, 1 3 N o v. (H-R.). De onderstaats
secretaris voor het mijnwezen heeft vanoch
tend verklaard, dat hij niet verwachtte, dat
het geschil met de mijnwerkers voor Zondag
opgelost zou zijn, maar dat hij hoopte, dat de
staking nog vermeden zou kunnen worden*
Er is voor 't oogenblik een aanzienlijke
steenkolenvoorrcnd, maar in geval van sta
king zou toch de verlichting der groote ste
den beperkt worden-
P a r ij s, 1 4 Nov. (H.-R). Het uitvoerend
comité van het nationaal verbond van
spoovwegmannen heeft een motie aangeno
men, waarin wordt geprotesteerd voorname
lijk tegen de willekeurige inhechtenis hou
ding der spoorwegmannen, die lid van een
vakvereeniging zijn, wegens een complot te
gen de niet meer in dienst neming der ont
slagenen te Metz en den tégenstond van den
minister van arbeid bij de uitwerking van
het statuut cn de loonschaal. In de motie
wordt besloten de kwesties voor te leggen!
aan een op 19 Nov. te houden vergadering,
die een beslissing zal hebben te nemen, die
noodzakelijk is niet het oog op een actie ter
verkrijging van voldoening.
L o n d'e n, 13 Nov. (R.). Asquith heeft
op een vergadering van liberalen in Noord-
Londen gezegd, dat het niet mogelijk was
•den beireurenswoardigen en Iragischen toe
stand in Ierland te overdrijven, dat een
schouwspel was vol verwijt en oneer voor
de Britsche staatsmanskunst en het Britsche
gezond verstandz. i. was er maar een ma
nier, waarop deze materie kon worden be- 1
handeld, n.l. door het aanbieden eenerzijds
en het aanvaarden anderzijds van een vrij
volledig en ongebonden zelfbestuur in Ier
land.
Rome, 13 Nov. (H. R.) Het agentschap
Stefani ontvangt uit Santa Margherita. be
richt, dat de Italiaansche en Zuid-Slavische
gedelegeerden cok het eens zijn geworden
Wil nooit iemand terechtwijzen, wanneer
ge uit uw humeur zijt I
Naar Milaan 1 Als we Genua verlaten, ver
gezeld van een 'brandende morgenzon, gaat
net arbeidende gedeelte van de stad per
trim of per pedes apostelorum naar hun
werk We riiden volksbuurten door, niet mor-
elger dan dergelijke bij ons. Hier en daar
zij.n bekendmakingen aangeplakt dat graaf
'X of mijnheer J is overleden en waar en
wanneer de begrafenis zal plaats hebben.
Even buiten de stad een lange stoffige weg
mei aan beide zijd-en een goot met stroo-
rn&nd water, waarmede van afstand tot af
stand een contonniere met een schop be
wapend den weg nat gooit, 't Wordt dan
Oen glibberige geschiedenis, zoodat de wa
gen de vreemdste bewegingen en -glijtoeren
gao: maken. We laveeren zoo een spoorbrug
onderdoor en 'beginnen langzamerhand te
stiioenom de bergmuur te overschrijden die
bust en binnenland scheidt. Een mooie berg-
tce-, doch erg tam, nog geen 800 M. We
zullen Pa via zien en de Povlakfe f Ik had
mil vroeger altijd heel veel bijzonders van
Italië voorgesteld. Natuurlijk Florence, Ve
netië, Rome en Napels en dan Sicilië, dat
is de roem van het land. Doch onvi'llekeu-
rk meent-men dat op alles wat Italiaansch
Is*, iets van 'die roem afstraalt I 't Viel niet
iriAeDat was dus de Povlakte Onze Haar
lemmermeer is heel wat mooier en interes
santer 1 Eentonige. lan^e wegen, tout com-
me chez nous, in de meer! Onze wegen
zijn echter honderdmaal beter.
Aan beide zijden mais en nog eens mais
De ossen, soms met zes tegelijk voor den
ploeg gespannen, dragen een muilband van
kettingen. Ze zijn niet zoo mooi en levendig
als die in het gebergte. Trouwens de berg-
koeien zijn intelligent bii onze koeien ver
geleken. 't Zal de Struggle for Life zijnOp
de bergen wordt van hun omzichtigheid en
speurzin heel wat gevergd 1 Ezeltjes, aan
beide zijden een beladen mand, gaan rus
tig hun weg. Vrouwen dragen korven met
I maïskolven op den rug. Nu en dan een stuk
Land met korenschoven. Die hebben overal
een velschillende vorm. De druiven worden
ook verschillend geleid op verschillende
plaatsen. Hier vooral horizontaal en een
eindje van den grond. En, zeggen de dames
de kinderen worden ook overal verschillend
gedragen. Op de bergen*zagen we er loo-
pen leeren, ingespannen -als een paard.
Pavia met zijn mooie oude brug maakte
een goede indruk. Een sterk garnizoen, al
thans het wemelde van officieren van aller
lei waperus. De Po toonde ons een bijna
l'edige bedding, was echter reusachtig ver
geleken bij het slootje, Ticino geheeten 't Is
een slechte tijd voor die rivieren in de
maand Augustus. Later op de St. Gotthard
zagen we de Ticino ontspringen.
Tijdig voor de lunch kwamen we Milaan
binnenrijden. Een mooie flinke stad Zie
verder Baedeker. Het Domplein baadde in
het zonnelicht. De Cathedraal is onbeschrijf
lijk mooi, van buiten gezien. Gaat men er
binnen, komende van de 'helle warmte in het
koel? duister dan heeft men eenigen tijd
noodig voor de oogen in staat zijn op te
nemen f Heel in de verte gloeit een lichtje.
verder is er niets. Dan werden we langza
merhand ziende en het is of de hemel open
gaat
Deze ontzaglijke ruimte is begrensd door
zooveel schoonheid, aan vorm, afmeting en
bewerking van steen,' van wonderl.leurige
kerkramen, van gesneden hout. dat men de
gen en weken noodig zou hebben om zich
rekenschap te geven van de duizenden in
drukken.
Eén ding voelt men onmiddellijk, de
grootheid en de onsterfelijkheid van d;e
kunst tegenover de eigen nietigheid. Het
deed komiek aan,* dat een kerkdienaar ons
vroeg of we de schatten ook wilden zien.
Alsof er i'ets mooiers zou kunnen bestaan,
door menschenhanden gemaakt, dan we
reeds beschouwden en. waar we maar niet
genoeg van konden genieten door gebrek
aan «tijd.
BIJ:
De galerijen met de mooie winkels en ge
zellige café's en restaurants werden nu door
ons bezocht, tot het doen van inkoopen.
Daarna de lunch met spaghetti en de voort
zetting van de tocht om Como te bereiken.
Nu, de reis was voorspoedig en Como in
een paar uur bereikt. Een flinke plaats aan
het meer, maakt een zindeliike indruk. Toch
zouden we daar het- anker n'iet uitgooien. Bii
het zoeken naar een hotel, kwamen we in de
richting van het dorpje Cefnobbio, een uur
gaans van Como, en zagen een bccid waar?
op Hotel Villa d'Este reclame maakte. Die
naam was meer gehoord 1 Daar moesten we
heen Heel gauw d'aarna zaten we te maal-
tij.den in het prachtige, sprookjesachtige ho
tel Villa d'Este, onze gelukster dankend die
ons hierheen had geleid.
De voormalige, vorstelijke eigenares van
deze villa scheen het gebouw met bijna al
len inhoud, tot schilderijen toe, te hebben
verkocht. Ten behoorlijk voorziene Ahnen-
galerii en prachtig ingerichte kamers, uit
komend op een terrasachlig ba-lcon, van
waar men een ideaal uitzicht hsd op het
Coni'omeer. Kostbaar ingerichte eet- en con-
vergatiezalen. Een alleraardigste American
Br.r. Overal loopers en tapijten om stilletjes
mee te nemen. En een park, met schatten
van hoornen en bloemen 1
Aan de achterzijde zit men onder de hoo
rnen aan het meerNa het diner speelde
daar een strijkje. Toen het donker was en
overa! in de rondte teg-e de bergen de lich
tjes compleet waren, lieten we ons een uur
tje roeien. Het meer weerkaatste de lichtjes
van de omgeving en de heerlijke sterren
lucht. Nu en dan verschoot er een stor en
degenen van ons die 't zagen, haastten zich
een wensch te doen, doch wilden, het niet
weten. Als men zoo omringd is van schoon
heid komt de kinderlijkheid, het schoonste
in ons, weer terug Het lichte 'kabbelen van
het water, het zacht plonzen van de roei
riemen en het verwijderd geluid van de
viool op het terras, wes het eenige dat men
kon hooren. Voor de tweede keer dien dag
waren we in cathedraalstemmin f
Het Comomeer heb ik niet blauw 'gezien
niet 's middags bij aankomst en niet den
volgenden morgen. Ik weet eigenlijk niet, of
op den duur dat groenblauw mij niet zou
gaan vervelen.
Hebt u de zon wel eer.s zien opgaan Ik
bedoel rv.eb na een al of niet pleizierig door
waakte nacht, doch met al uwe vermogens
om dat groo'sche gebeuren in u op te ne
men? Zoo neen, dan hebt u toch wel eens
eene beschrijving gelezen, waarbij langzaam
aan een gevecht ontstaat tusschen den ko
menden dag en den wijkenden nacht. Van
gloeiende en kleurende stralen eeiverzijds en
van het oprollen der matten, ik bedoel slui
ers of waden, door den vijand?
Zoo'n beschrijving is altijd min of meer
juist, doch de werkelijkheid is niet te be*
schrijven. Van het balcon van mijn hotelka
mer le Cernobbio heb ik de geboorte van
eer. wonde,schoonen dag met spanning ge
volgd EV-st het vage schijnsel in de lucht
waargenomen, c!an de eerste straal op een
bergtop, dat alles onder knlmc belangstel
ling van sterren, en maan. De maan had d-e
vorm van een vingertop r'!e als gebiedend
r.r.ar het Oosten wees en de zon tot stijgen
dwong. Het meer nog onbewogen, wazig en
koud. Op de omgevende bergen nog licht
jes. Eindelijk begint een streepje vnn het
meer te glinsteren, hier er. daar nog een
streepje. Aan de overzijde tirkelt een. aardig
kerkklokje en lichten verdwijnen, nog een
klokje en nog een, alles even teer van
klank. Dan gaat het unisono. Even stilte en
een zwaar geluid van een kerkklok uit Como
antwoord- Dan duurt het n'-t lang meer of
de zegevierende dag doet vrooiijk zun in
trede
(Wordt vervolgd).