Bi „Lil
"feuilleton.
GELUKKIGE MENSCHEN
BUITENLAND.
BINNENLAND.
IWHH1SPK
DE EEMLANDER"
PRÜS DER AöVfREENTIEH met inbegrip van een
AMERSFOORT
KOLONIËN.
m PaiviiiitafcÉg
bif J. Gs'oofcerBciorst.
19e Jaargang No. 138
per 3 maanden voor Amers*
]*r po«t 1 Iff*. T« w«el: Pi-atis vetiekct ng
tegen ongelukken) f O.l'.A eliondetlijkc aummei»
f CAS, ••-•••••
AMERSFOORTSC
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
Vrijdag ÏO December 192U
bewijsnummer, elke icgcl meer 0 25, dicnstaanb-c-
dingen en Licidadi *,heids adveitentiën voor de helft
der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
voordecligc beuatincen voor liet advcrtccrcn. bono
circulaire, bevattende de oorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
De Armeensche kwestie.
-Ter voïken'bandsvergadiering ven 22 Nov
O. weird, gelijk lord Robert Cecil zulks reeds
bad gedaan, ook door den Noorschen ge
delegeerde 'het- amendement van Lafoantaine
aangenometn. Wij hebben hier te doen, al
dus redieneierde dir. Nansen, met een vitale
kwestie en wanneer wij nu dez-e commissie
van zes leden benoemen, moet zij, gezien
de urgentie vam het vraagstuk, ten allerspoe
digste haar verslag uitbrengen aan de ver
gadering.
„De gedelegeerde van Gnoot-BriLitannië
heeft, in verband met het 'belang dat er aan
verb on deen is, er op aangedrongen een mo
gendheid als mandataris te zoeken. Dit mid
del zou stellig uitermate de oplossing van
't waagstuk vergemakkelijken, maar 't lijkt
mij niet volstrekt noodiig onze toevlucht
daartoe te nemen. Wij hebben hier inder
daad te doen met een kwestie, die twee be
langrijke kanen heeft: eenerzijds dienen
wij uit overwegimgen van humaniteit van
den ondergang en den dood een volk te red
den, dat uitgemoord wordt; het moet gered
worden, Voordat de grenzen van zijn grond-
gebied worden vastgesteld."
Dr. Nans>en vroeg zeer juist zich af, waar
toe het eigenlijk zou dienen deze grenzen te
bepalen, wanneer er geen volk meer over
bite ef om dit gebied te bewonen. Maar dan
kwam het er in de tweede plaats nog op aan
een mogendheid als mandataris te vinden
om het Armeensche volk te beschermen, na
dat de Volkenbond het zou hebben gered
Dit was eveneens een kwestie van belang,
maar de eerste was van meer gewicht dan
al de anderevan de meeste importantie
was het de Armeniërs te redden.
„Laten wij bedenken, dat elke verloren
dag zijn gewicht Ln de schaal legt en dat mis
schien, terwijl wij hier deze aangelegenheid
bespreken, de moorden hun gang gaan."
Deze opmerking van dr. Nansen is van
een sobere duidelijkheid, waaraan niets zou
behoeven te worden toegevoegd. Het weten,
dat Armenië e'k verloren oogenblikje bloed
en tranen kan kosten, heeft niettemin tot
niets anders tot dusver aanleiding gegeven
dan tot betuigingen van deelname in het
rampzalige lot van dit „volk van smarten".
Dit ontstellende weten heeft de dadeloos
heid1 niet gedood, niet aangespoord tot vlot
en krachtig hulpbetoon, tot opoffering en
sterken steun. De groote mogendheden
zochten uitvluchten door te wij-zen op de
lasten, dïe hun de jongste oorlog oplegde,
de kleinere neutralen gaven te kennen wel
graag te witten, maar het was zoo duur enz.
Twee en veertig groote en kleine staten,
zich te buiten gaande aan soc ié té-des-ma
li ons-ide^Iisme, met elkander een geweldige
.nacht kunnende vormen, wanneer zij sleohts
wilden en niet opzagen tegen wat moeite,
onweerstaanbaar zijnde, wanneer ze slechts
wat meer wezenlijke liefde bezaten, laten
door hun tekort aan gulle bereidheid een
'land. dat schreeuwt om dadelijke hulp door
de dhèd, dat niet alleen, naar wijlen Kuy-
per in ander verband zich eens uitdrukte,
geer. dag en geen nacht, maar zeftfs niet on
moedig een minuut ka-n wachten, vrijwel in
den steek en gieten op zijn wonden, bij mon
de hunner woerd voerders, de balsem hun
ner eloquentie, die geen schrijning vermag
weg te nemen.
„Wanneer elk der staten slechts in zóón
mate blijk gaf van zij-n offerin, dat het on-
middelijk 4000 man ter beschikking stelde,
of anderszins een bescheiden quote-part
volgens een onderling overeen te komen
rereiing, zou, zonder dat de landen zich al
te zware lasten op de schouders legden,
gemakkelijk een leger van honderdduizend
man op de been kunnen worden gebracht".
Zoo schreven wij een aantal dagen gele
den. Wij noemden met opzet een beschei
den contingentsterkte. Dr. Nansen nu merk
te in zijn rede op, d)at, bekeken van uit den
technisch en gezichtshoek, de meest doel
treffende maatregel het zenden var> een ex
peditie zou zijn, maar te dien einde zouden
troepen en geld moeiten worden gezonden.
Een millioenenleger om de Komalisten te
bestrijden of te intimideeren
„Ik denk, dat 00.000 man aan troepen
en een uitgave van om-ende-bij twintig mil-
lioen pond voldoende zouden zijm", merkte
Dr. Nansen op. En hij voegde er aan toe
„Tot dusver hebben de Ver. S-t. gewei
gerd een mandaat over Armenië te aanvaar
den, maar ik ben er zeker van, dat zij zich
niet weigerachtig zullen betoonen om ons
te helpen teneinde dit ongelukkige volk te
redden. Zij hebben te veel gedaan voor Ar
menië en zij hebben te zeer 'be'ang bij deze
kwestie, dan dat zij doof zouden blijven
voor een tot hun gerichten oproep". Ten
slotte merkte Dr. Nansen opStellig, gelijk
zeer juist is opgemerkt, is 't gevaarlijk voor
de Vergadering zich bezig te houden met
deze kwesties, waarvan ze niet zeker is ze
te kunnen oplossen, maar er bestaat een
veel grooter gevaardadeloos te blijven te
genover een zóó ontzettende situatie en te
weigeren tusschenbeide te komen.
Het was ter vergadering de Roemeensche
afgevaardigde prof. Thomas Jonescu, die in
't begin zijner rede de opmerking maakte,
dat de alarmkreet van Armenië allen vrijen
volken ter wereld den gebiedenden en d-i-
rec'.en plicht oplegde „onze broeders, de
Armeniërs" te redden. Hij voegde er aan
toe, d'at deze moordpartijen niet dateerden
van den laatsten tijd, maar dat elkeen ze
kende. Wanneer er nog Armeniërs beston
den, dan was zulks te danken aan hun wil
om te leven, aan den weerstand die zij hun
onderdrukkers had-den geboden. Spsak Tho
mas Jonescu het verlossende woerd, toen
hij vroegWat kan de Volkenbond ant
woorden op den schreeuw om hu'p van
onze broerders, de Armeniërskan hij er
zich mee tevreden stellen hu-n den steun
van zij-n moreele kracht te verleenen, of
moet hij hrm de 'hulp bieden, die bestaat in
materieele, physieke, reëele kracht?
Men lu-istere „De heer Viviani heeft het
een tijdje gebeden gezegd wij be zit'en geen
rèëeV macht. Def is de waarheid. Deze Vol
kenbond, in moreel opzicht, naar 't schijnt,
zoo sterk, is ontbloot van elke materieele
kracht en dét is zijn groot gebrek. Ik kan,
na wat de -heer Viviani heeft gesproken, dan
ook slechts herhalen, dat te dezer zake,
waarin wij verlangend zij-n heel een volk
soulaas te brengen, wij niet anders kunnen
doen dan hopen".
In al'en gevalle, aldus was verder de
strekking van Jonescu's betoog, kunnen wij
Armenië den steun bi-eden onzer moreele
krachthet feit, dat hier 42 stoten bijeen
zijn gekomen, kan een krachtiger steun vor
men voor de Armeniërs in hun strijd van
eiken dag.
„In de eerste plaats komt het erop aan
met spoed te handelen en den Armeniërs
het bewijs te geven, dat al-Ie vo'keren der
wereld mèt hun zijn. Ten tweede komt het
er op aan, of wij 'hen wezenlijk kunnen hel
pen. Te dézen aanzien dunkt mij het voor
stel van Viviani het beste. Wij moeien ons
wenden tot de regeeringen van aPe landen
om te weten te komen, of er een is op deze
aarde, die. die reëele en materieele verdedi
ging der Armeniërs tegen de Kemalistische
benden op zich wil nemen. Stellig: wat
de Kemalisten betreft, ia! onze - moreel©
kracht niet het minste gewicht in die schaal
leggen, maar zij zal van belang zijn voor de
Armeniërs, voor wi*e zij een aanmoediging
van groote waardij beteekent in den strijd,
dien zij voortzetten. Zij zal tevens van ge
wicht zijn met betrekking tot de regeerin
gen der wereld. Wellicht komt een harer er
toe om tot interventie te besluiten. Mis
schien zal het Amerika zijn, dit gene-reuse
volk, dat eenmaal de wereld heei- weten te
redden van de barbaren. Misschien zal het
een ander volk zijn, hetzij klein, hetzij groot,
dat, bezield door hetzelfde verlangen om
een geheel volk niet te zien uitroeien, tijdig
tusschenbeide z«l komen. Hoe dit ook zij, ik
sl-urt mij, uit naam der Roemeensche diele
gatie, aan bij hot voorstel van den heer Vi
viani, dat m. i. het meest beknopt en duide
lijk is en op de meest spoedige wij. hulp
kon veri-eenen aan onze broerders. d-p Ar
meniërs, die zoo dringend om onzen bij
stand smeken".
Buitertlaüdsche Berichten.
Washington, 8 Dec. (R.) President
Wilson heeft weigerend geantwoord op de
uitnoodiging van den raad van den Volken
hond om Amerikaansche gedelegeerden t-e
zenden ter deelneming aan de beraadsla
gingen over ontwapening, al was het mam-
om raad te geven zonder mee te stemmen.
In ziin antwoord wees Wilson er op, da: r-
de Ver. Staten geen lid.zijn van den Vo!':
bond, hij zich niet gerechtigd achtte een
commissie voor het gevraagde doel te be
noemen. De president v oegde er echter aan
toe, dat dc Ver. Staten sympathiseer en met
elk plan voor algemeene ontwapening.
brief geschreven met het verzoek broeder
moord te voorkomen. De burgemeester ant
woordde, dat niets zou worden nagelaten om
te trachten het vraagstuk van Fiumc op te
lossen langs vreedzomen weg, op voorwaar
de, dnt de Italiannsche regeering het recht
van Fiume zou erkennen om zich met het
Italiaansche vaderland te vereenigen,
Weei>en 9 Dec. (K. B.) De Bonds
vergadering koos met 129 van tie 214
stemmen dr. Michael Hainisch tot Bonds
president. Seitz verkreeg 85 soc.-dem. stem
men.
De gekozene behoort tot geen partij. Hij
heeft zich als schrijver en ook praclisch op
economisch en sociaal-politiek gebied be
wogen. Hii is de zoon van de beleende
voorvechtster der vrouwenrechten Ma
rianne Hainisch. De nieuwe president is 60
jaar oud.
Kopenhagen, 9 Dec. (W. B.) Naar
aarv de Berlimgske Ticlende uit Warschau
wordt geseind, is de Oekrainische regee
ring onder leiding van Petljoera gisl-pren te
Kielce aangekomen, waar zij door Polen ge-
j interneerd is.
Wilna, 7 Dec. (Orient). In het leger
I van Litauem, waarvan Kofno de hoofdstad,
wordt een groote demoralisatie vastgesteld,
j In sommige detachementen zijn 30 pCt. der
I r>gedeserteerd. Het wantrouwen
ie' ens de regeering, wien het
mm zich te handhaven, dan'k zij de
-bek i l.m ilna weldra zal zijn heroverd
cn do Polen volkomen uitgeput zullen wor
den.
B e r 1 ij n, 8 D e c. (V.-D.) Van de Russi
sche grens wordt gemeld Naar een draad-
PFLTERUKN
CONFECTIE
HOEOEN
Berlijn, 8 Dec. (W.-B.) Officie-el. Het
rijkskabinet heeft zich vandaag met d. voor
bereidselen voor de Brusselsche conferentie
van deskundigen bezig gehouden en daarbij
besproken onder welke voorwaarden de zen
ding van 'Dui'.scire deskundigen zcu plaats
hebben. E-eri der voornaamste condities
voor het aanvaarden der uilnoodiging zou
deze zijn, da-t de besprekingen der deskun
digen te Brussel slechts zouden gelden a's
„Vorarbeit" voor do in. uitzicht gestelde
conferentie van gevolmach'ü de regeerings-
vër t eg en w oordi g-er s
Parijs, 8 Dec. (H.-R.) Heden had de
plechtige iniTOnisatie plaats van den nieu
wen aartsbisschop van Parijs. De kardinaal
deed te half drie 's middags zijn intree in de
No'.re Dame. Millerand en Leygues waren
v ert-egemv o or d i gd
Milaan, 8 Dec. (V.-D.) Een telegram
uit Triest aan de Corriere d-ella Sera meldt,
dat het grootste deel der bemanning van
den torpedojager Brouzette tijdens een
maaltijd de officieren heefi aangevallen en
gekneveld. De bemanning voer daarop met
het schip, dat deel moest nemen aan de
blokkade van Fiume en de bewaking der
ei-landen, naar Fiume. Zij werd daar enthou
siast door de bevolking ontvangen. D'An-
nunzio ontving de bemanning en sprak hen
toe. De officieren verlangden, d-at het schip
naar zijn basis zou t-erugkeeren. D'Annunzio
verklaarde, dat de officieren vrij zijn het
gebied van Fiurne ie verlaten, doch dat de
torpedojager te Fiume zal blijven.
Rome, 9 D e c. (Havas). Kardinaal Gas
pari heeft den burgemeester van Fiume een
loos telegram uit Moskou bericht, heeft de
sovjetregeering een legen tal van volkscom
missarissen gerichte samenzwering ontdekt
Zij deelt thans nvede, dat zaj alle in haar
macht zich bevindende contra-revolutionai
ren als gijize'aars voor de veiligheid der
volkscommissarissen zal beschouwen-,
Athene, 8 Dec. (H.-R). De regeering
zal heden aan Constantijn den uitslag van
de volksstemming seinen en aan hem de be
slissing omtrent zijn terugkeer overlaten. In
politieke kringen verwacht men, dat de ko
ning de volgende week te Athene zal komen.
Londen, 9 Dec. (R). Reuter verneemt
uit Parijs, dat het ministerie van buitenland-
sche zaken bericht heeft ontvangen, dat de
Grieksche regeering Constantijn telegrafisch
teruggeroepen heeft, ondanks het verzet van
Rhallis, den eerste-minrster, die de verant
woordelijkheid voor den terugkeer op den
koning wilde laten rusten.
Londen, 9 Dec. (N. T. A. Draadloos
uit Horsea). In het Lagerhuis deelde Harms-
worth, de onderminister voor buitenlond-
sche zaken, mede, dat de Britsche regee
ring in Februari 1918 een crediet ten bate
van Griekenland had geopend van onge
veer 10 millioen p. st. De regeering van
V-enizelos had' hiervan reeds ongeveer 6!^
millioen gëbruikt. Nu is de Grieksche re
geering meegedeeld, dat, als ex-koning
Constantijn op den troon terugkeert, geen
•erdere financieele steun zal worden ver
leend en Griekenland geen gebruik meer
kon maken van het cr-ediet.
Constantinopel, 9 Dec. (H.-R.).
Volgens berichten^ uit Angora zou het vre
desverdrag tusschen Armenië en de Kema
listen in den nacht van 2 op 3 Dec. t
Alexandropol zijn geteekend. Alle wapens
met uitzondering van 1500 geweren, 2C
machinegeweren en 3 kanonnen, zouden nan
de Turken zijn uitgeleverd. Het Armeen*
sche gebied is «beperkt tot de streek von
Eriwan en Goktsjameer, met uitzondering
van Kars en Alexandropol.
Oost-lndlë.
Zware storm.
Uit Weltevreden wordt d.d- 7. Dec. ge*
seind
Tengevolge van een storm zijn bij Baga-
napiopi 250 vischvanrtuigen min of meec
ernstig beschadigd en enkele vergaan-
Twaalf handelszeilschcpen werden ernstig
beschadigddrie handelsvaartuigen en an
dere vernield. Zeven huizen zijn omge
waaid en 163 djermals nagenoeg geheel
vernield.
De totale schade bedraagt vijf ton, do
gouverncmontsschado 4500.
Negen visschers ziin vermoedelijk ver
dronken.
Parachutist doodgevallen.
Uit Medan wordt gemeld De luchtacro
baat Eaton is bij een parachute-daling op het
dak van het Paleis van Justitie gevallen. Hij
werd gedood.
Kameroverzicht
Tweede Kamer.
In <Jc zitting van Donderdag was aap du ordo net
omwerp tot tijdelijke afwijking van dc niiliiicwct
en dr. landstorm-voorzieningen.
De lieer De M u r a t gaat dc houding na van
verschillende partijen ten aanzien van het militaira
vraagstuk en wijst daarbij op tic tegcnstrijdiglfeid
dat sociaal-democraten in andere landen, waar zij
to beslissen hebben hot incest militaristisch zijn. In
dc voorstellen der regeering is zeer veel wat spr.
aantrekt.
Spr /ou liever het bcrorpspersonccl nog verder,
beperkt cn den oefentijd op 4^ maand gesteld zien*
Mil waarschuwt tegen spoedig stemmen tegen dc
voorstellen op dc oorlogsbcgrooting. Een nieuwe
minister van oorlog zou reden en aanwijzing mis
sen voor de richting van hein verlangd.
Do heer K. ter L a a 11 ziet in het ontwerp be
treffende dc militie veel goeds. Doaricgcnovcr slaat
evenwel de ontzettende verzwaring der lasten van
den landbouw. De reg<-pring is dan ook zoo mili
taristisch als ooit te voren,
De heer Ter Laan betoogt, dat ontwapening
onvermijdelijk is. Om daartoe een eersten stap to
doen dient hij- een motie in, uitsprekende dat do
tijd gekomen is voor ophcifing van het gcbccle vc«-
.lingstclsel.
Dc heer A. I' Staalman ziet in dc voorstel
len een waardeloos stelsel, dat in vredestijd een
sch'rjnvcrtooniug, in oorlogstijd ccn bloedbad bctcc-
kent. Hij wil geen toch geen nutteloos leger maar,
alleen een goed gewapend cn goed geoefend poii-
lielogcr aangevuld door reserves van betrouwbare
mannen.
Dc heer D u y m a c r van Twist betoogt dat
in het stelsel van dc Regeoring de legerkern slcchto
60.000 man sterk zal worden cn dat door te klcino
ocfcngrocpen dc oefening onvoldoende zal zijn
Spr. vreest van dc Regeeringsvóórstcllcn verzwak
king van dc landsverdediging, cn hij acht ze on-
noodig duur. Bovendien is de Landstorm ongeschikt
oni den eersten stoot op te vangen. Hij wil geenf
vermindering van contingent, doch een oefentijd van
twee maanden, na c-n vooropleiding -waaraan ment
na loting op 17-jarig! 11 leeftijd vrijwillig zou kun
nen deelnemen onder vrijwillig kader.
De heer Van der Laar gelooft niet aan cct\
tweeden wereldoorlog. Mij acht het tijdstip gekomen
onze lamlmach^u maken lot een politiolcgcr.
Berichten.
tDe Staatscourant van heden 0 De
cember bevat o. m. de volgende Kon,
besluiten
De armen vinden somtijds weldoeners
2elden vrienden.
van
GUSTAF AF GEYERSTAM.
19
Deze vragen welden eveni ini Karei Anton's
.ziel op, maar nqoit zou hij die hebben dur-
,ven uitspreken voor zich zelf. Want nu ver
zocht juffrouw Klara de barones met haar
rvriendelijkste stem of deze haar den kelder
,wi!de laten zien. Van den kelder ging de
£ocht naar den zolder en van den zolder naar
tie pomp. Van de pomp liet juffrouw Klara
rich brengen naar de plaats waai' het natte
jfoed kon worden uitgeslagen en toen ze te-
tugkwamen van deze tocht, waaronder zij
voortdurend haar schreden geteld had en
jn. stilte haar berekening gemaakt had, vouw
fle juffrouw Klara met de grootste kalmte
taar handen over elkaar en bood de 'baro
nes vijf en twintig kroon minder dan deze
gevraagd had.
Deze brutaliteit had bijna een uitbarsting
Veroorzaakt van Karei Anton's gevoelig ge-
|vet-en. Warvt de prijs was volstrekt niet te
Koog berekend en Karei Anton vond, dat
le voorname barones zich reeds vreeselijk
feel moeite had getroost door zoo heen en
•veer te vliegen als een spoel in het weef
touw, en dat was toch ook iets waard.
Niemand kan dus zijn verbazing voorstel
den, toen de barones echter na npm ogen
blik nadenken ja antwoordde en de zaak dus
was besloten.
Maar toen Karei Anton en zijn vrouw
voor de eerste maal aTleen waren in hun
eerste zomerverblijf, dat zoo mooi gelegen
was en dat zij voor zulk een billijken prijs
gehuurd hadden, meende Karei Anton, dat
hij nooit geweten had welk een schat hij
bezat in zijn vrouw.
En toen juffrouw Klara, die den geheelen
tijd de stemming van haar man begrepen
en er van genot-en had, plotseling zonder
voorbereiding zei
„Het kan nooit schad-en, dat zij van het
begin af zich eraan gewend dat ik geen
complimenten met haar denk te maken", be
reikte Karei Anton's verrukte bewondering
zulk een hoogte en opwinding, dat hij begon
te fluiten en zijn vingers op zulk een handi
ge en buitengewone wijze liet knappen, dat
-het de verbazing en verrukking van eiken
vreemde opgewekt zou hebben, die dit
merkwaardig verschijnsel had kunnen waar
nemen. Juffrouw Klara onderbrak echter
-deze uitbarsting van vreugde van haar man
door -hem bij den- arm te trekkeni en vrien
delijk maar beslist te zeggen:
„Stel je niet zoo aan. Karei Anton, men
kan je zien door het venster."
Maar in den grond van haar hart was zij
even opgeruimd als Karei Anton, doch haar
vroolijkheid uitte zich op een heel andere
wijze. Juffrouw Klara kookte op dit oogen-
blik van ijver om aan het werk te gaan. fvlet
dit doel maakte ze de breed e keelbanden
los em zette den hoed af legde den mantel
over de sofa en c'e zwarte handschoenen op
de tafel, waarop de hoed reeds prijkte te- j
midden van een zec-r groote verzameling1
u~ed<epennen. T3«ar ston-d nu juffrouw Kla
ra in dezelfde kleeding, die ze droeg o;i een.
gewonen Zondagmorgen in haar eigen ka
mer bij haar eigen gasstel, en op heizelfde
oogenblik kwam er van het hoofdgebouw
een koffiepot, een paar kopjes, borden,
glazen en andere voorwerpen, die de waar
dige juffrouw verzocht had- te mogen lee-
nen.
Juffrouw Klara zond haa; man nu naar
buiten om wat hout te halen om de kachel
aan te maken. Ze zei, dat ze van het begin
ar de adellijke familie wilde laten gevoelen,
dat ze zich zelf dacht te helpen, zonder zich
daarvoor te gefteeren. Daarna begon juf
frouw Klara de voorbereidselen voor een
heel smakelijk middagmaal.
HOF 20
T'ertrekkenen1 over de trap, het grasplein
en de ruwe stammen der boomen schitterde
zulk een warme en vrooiijke zonneschijn, dat
net wel scheen alsof die expres besteld wa9
voor het eerste middagmaal der beide oud
jes in hun zomerverblijf. Toen haalde zij de
brandewijnkaraft met de mooie rozen te
Ze dekte de tafel en opende de deur, die
van den vleugel toegang gaF naar het park
achter het hoofdgebouw. De frissche lucht
Stroomde naar binnen, en verjoeg de ijzige
winterkoude, die J«in-2' in de onbewoonde
voorschijn, de bierflesscben. weiden uit het
papier gewikkeld. De boter, kaas, hardge
kookte eieren en koude bnlgehaktjes lagen
smakelijk en de eetlust wekkend op het witte
tafelkleed.
Het allerlaatst haalde juffrouw Klara met
groote voorzichtigheid en volkomen bewust
van de blijde beleekenis en het gewicht van
het oogenblik deni hoogen stapel flensjes
met gelei er tusschen voor clen dag, die op
d'en bodem van de mand lag en de lrot§
en de specialiteit der huisvrouw uitmaakten.
Op hetzelfde oogenblik vlamde het hout
hoog op, dat verschafte juffrouw Klara de
groote voldoening te zien dat de schoorsteen
trok. En na eenige oogenblikken verspreid
de zich die aangename geur in de kamer, die
bc-weès dat de koffie op het punt stond te
koken.
Toen namen de beide oudjes naast elkaar
plaa-s, beiden voelden dat dit een plechtig
oogenblik was. Want met hun beiden aan een
gedekte tafel te zitten in hun eigen kamer,
was iets wat anders alleen op groote feest
dagen gebeurde, wanneer juffrouw Klara
het tafeltje voor de sofa opruimde en daar-
het witte linnen kleed spreidde, dat daasop
bleef liggen, zoo land de feestdag duurde en
dat 's avonds lichtte in den glans van de
versierde en vergulde waskaarsen rondom
de hanglamp.
Nu wisten ze bovendien dat ze zoo zou
den- zitten, van den lichten mid zomertijd,
met den warmeh, koesterenden zonneschijn
tot de herfstmaand aanbrak met lange avon
den, maneschijn, sterrenschittering en
avonddauw.
T Was daarom niet vreemd, dat het een
werkelijke feestmaaltijd werd; niet vreemd,
dat Karei Anton zoowel een heel e als een
halfje nam, zonder dat juffrouw Klara er iets
tegen in le brengen had, en evenmin was
het vreemd dat zij zelf ter eere van het feest
ook een dropje nam, dat ze onder vreese-
lijke grimassen, proesten cn kuchen naar
binnen slijete. Evenmin was lvet te verwon
deren, dat Karei Anton ten slotte, ontroerd
door al het heerlijke dat hem toestroomde
gelijk de gaven van een paradijs uit Dui
zend en een Nacht in een staat van ver
rukking geraakte, die oneindig grooter was
dan' hij placht te ondervinden, wanneer hij
op een stillen Zaterdagavond in Stochholm
genoot van de gedeeltelijke gestolen genoe"-
gens van het caféleven, waarvoor juffrouw
Klara terwille van den huisvrede een maal
in de maand de oogeni placht te sluiten.
De balgehakjes verdwenen in gezelschap
van de hardgekookte eieren en, het bier
leschte de dorst, die de zeereis had veroor
zaakt en die door den maaltijd nog verer
gerd1 was.
De flensjes brachten een pauze in het
eten, maar deze pauze beteekend-e alleen,
dat Karei Anton tijd noodig had, om, nadat
hij de eerste gegeten had een lofrede te
houden op zijn vrduws kookkunst. Dat was
hun beiden tot een gewoonte geworden em
diende slechts om de feestelijke stemming
te verhoogen.
Maar toen, de koffie op tafel kwam en
juffrouw Klara eindelij-k -het groote geheim
van den dag verraaddeeen halve flesch]
punsch met twee glazen, -die ze op een|
hoogst vernuftige wijze en met groot gevaar
van -de glazen te breken verborgen had on
der een dik bordpapier op den bodem van
de mand, kende Karei Anton's ontroerde
dankbaarheid ceen eren grenzen.
lWor''i vervolgd.i
