Hofberg en Mannborg
Firma R. VAN DEN BURG.
JW IJs-Truien
HARMONIUMS,
Belangstellenden noodigen wij gaame uit tot
viije bezichtiging.
MIISOH „L'HISONDEILÉ"
1ËM8ISMÖF20.
„DE EEMLANDER'
BUITENLAND.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
PRIJS GER ADVERTEHTIEM met inbegrip van ccn
vu.
In Verbid mst de teenemsnde aanvrat naar onze boemde
exooseeren wij heden in onze magazijnen,
ook met het oog op de a. s. feestdagen een
prachtcoüectie van deïe fabrikaten, in dispo-
sitie's van 1 tot 9 spel.
Als bijzondere gelegenheid bieden wij tevens
een aantal GEBRUIKTE ORGELS tegen
billijken prijs aan.
HOOFDM'GAZIJN Arnhenischestraat 8. j
.sjaals
'JOLLENjerseys
jumpers
"■•AMERSFOORT
Berichten.
GELUKKIGE MENSCHEK
in diverse prijzen bij
19© Jaargang No. 142
pet po* f 2.60, r« w«k («el eralis veueket ng
iepen ongelukken) f 0.17', aliondeilijkc nummert
1 C.O».
AMERSFOORTSCH
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
BUREAU.
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TFL. INT 513.
Woensdaq 15 Oocembor 192»
bewijsnummer, elke regel meer 0 25, dienstaanb c»
«i'ngcn en Llcidadiehcids adve. tentien voor de helft
der prijs oor handel cn bcdrijt "bestaan iccc
vooidccxgc bcoalin< en voor het advcrlceicn- lïcno
ciicuiaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
De Armeensche kwestie.
Lord Robert Cecil, aldus liet Viviani na
diens rede zich uit, heeft gezegd wat men
ons vraagt te doen, heeft de Raad vruchte
loos ten uitvoer trachten te brengen. Ik
merk op, dat men in heel de wereld nergens
een natie heeft gevonden, die zich met een
mandaoit wenschte te belasten. Het komt
er op aan te weten, of de commissie van zes
leden meer invloed zal hebben dan de Raad.
Ik heb toen voorgesteld den mogendheden te
vragen één harer aan tewijzen, niet om een
mandaat in heel zijn gewicht en omvang,
maar om de verantwoordelijkheid voor on
derhandelingen op zich te nemen.
„Men heeft ons gezegd Armenië lijdt, het
verkeert in nood en het slaakt wanhoops
kreten; door de ruimte heen bereiken die
kreten dezen kring. Welke oplossing stelt
men ons voor Een commissie. Wanneer in
een huis een zieke op sterven ligt, gaat men
éen dokter halenNeen, mijne heeren,
men blijft op den drempel slaan en men zegt:
„Een commissie". Zal deze commissie dade
lijk worden samengesteld Wij maken, gij
en ik. deel uit van commissies en sub-com-
Cissaes, nietwaar Tenzij wij de gave der al
om tegen wooidigh ei d bezitten, zullen wij ons
onmogelijk van den avond tot den morgen
kunnen verplaatsen in twee commissies en
in drie sub-commissies. Gij voegt er aan toe:
„In den loop der zitting zal men verslag uit
brengen". Is het dèt, wat gij vanavond Ar
menië wilt meededen Wilt gij het gaan
zeggen dat een zitting, waarvan het einde
nog niet is aangekondigd, niet uiteen zal
gaan, zonder dat men aan Armenië heeft ge
dacht Wanneer gij dat doet, zult gij de
verwachtingen, die het in u heeft gesteld,
doen verkeeren en een déceptie".
Viviani wees bij voortduring op het belang
der unanimiteit, maar, zoo liet hij zich onge
veer uit, wanneer lórd Robert Cecil en sena
tor Lefontaine 't niet eens kunnen worden
met mijn voorstel, dan zal ik n\ij niet mee-
verzetten tegen de verwijzing van de kwestie
naar een comnvisie, opdat wij eenstemmig
heid mogen bereiken, met dien verstande,
dat het eerst bet voorstel der Fransche dele
gatie wordt overwogen.
„Ik stel voor, dat het principe der onder
handelingen wordt aanvaard. Wanneer wij
In dit opzicht niet slagen, wanneer een
nvogendhed niet het minimum van verant
woordelijkheid op zich neemt, d. w. z. wan
neer zij er niet in toestemt te onderhande
len, dan zul'en wij a priori geen mogendheid
vinden, die in staat is het maximum te doen,
d. w. z. naar de wapens te grijpen en zestig
tot tachtig duizend menschappen op zijn
grondgebied op de been te brengen. Wan
neer ge een mogendheid vindt, die bereid
is te onderhandelen, des te beter. Maar laten
wij Armenië geen literatuur en telegrammen
zenden. Ik bid u: overweegt, dat wij van
daag en gezamenlijk moeten slagen. Het is
om deze reden, dal wij moeten doen, wat ik
Heb voorgesteld en wel unaniem."
Viviani wilde daarom volmacht geven aan
den Raad, die b.v. in den avond van 22 Nov.
bijeen kon komen, om zich te wenden tot de
regeeringen. Den 23sten bijgevolg zouden
•de regeeringen dan kunnen weten, wat de
Raad van haar verlangde en in "staat worden
gesteld mede te deelen, of een harer bereid
was de onderhandelingen te leiden. Indien
zij weigerden, indien de Bond derhalve geen
gouvernement, tot onderhandelen genegen,1
kon vinden, dan moest men daarom nog niet
wanhopen, maar met des te meer moed en
flinkheid arbeiden om den Volkenbond te
versterken en hem voor den vervolge, indien
de menschheid nog eens voor een soortge
lijk geval mocht komen te staan, het wapen
te verschaffen, dat den Bond thans ontbrak.
„Ik stel voor de propositie der Fransche
afvaardiging, strekkende tot het nonknoo-
pen van onderhandelingen, aan te nemen.
En daar, ondanks alles, het kan gebeuren,
dat niet onderhandeld wordt, dat geen mo
gendheid wordt gevonden, dat men dan het
voorstel van lord Cecil en den heer Lafon-
taine verwijze naar de commissie, daar wij
dan genoodzaakt zijn de practische maatre
gelen na te gaan, strekkende tot het ver
krijgen van geld en manschappen voor 't
geval de onderhandelingen schipbreuk le
den."
Lord Cecil in zijn bescheid gaf te kennen,
dat hij er zeer prijs op stelde een unaniem
besluit te nemen en bereid was Viviani's
voorstel te accepteeren. Hij wenschte slechts
te weten, of hij Viviani goed had belenen.
Hij meende verstaan te hebben, dat Viviani
voorstelde, dat de Raad in den namiddag
van 22 Nov. bijeen zou komen om te onder
zoeken, of eenige mogendheid zich zou wil
len belasten met de leiding der onderhande
lingen tusschen Kemolisten en Armeniërs.
Tezelfder tijd zou de commissie, door Cecil
en Lafontaine voorgesteld, bijeenkomen om
de maatregelen te overwegen, die d'enden
te worden genomen, indien de onderhande--
Üngen, welke zouden worden begonnen door
df> mogendheid, die hiervoor werd aange
wezen, eens op niets mochten uitloopen.
„Indien ik de opvatting van den heer Vi
viani goed begrijp, dan sluit ik mij c-r ge
heel bij aan, daar zijn voorstel tot strekking
heeft de kwestie naar den Raad te verwij
zen en de benoeming ta aanvaarden van
de door ons voorgestelde commissie van zes
leden."
De heer René Viviani antwoordde hier
op: Wij zijn het volkomen met elkaar eens
Buitenlandsche Berichten.
Parijs, 13 Dec. (H. R.) De Opperste
Oorlogsraad keurde eenstemmig het ont
werp-leger wet goed, dat door de regeering
zad worden ingediend.
Kopenhagen, 1 3 Dec. (V. D.) De
Noorsche spoorwegstaking gaat verloopen.
Het spoorwegbestuur heeft op alle groote
lijnen treinen loopen, terwijl het aantal ar
beiders, dat zich weer aandient, met eiken
dag grooter wordt.
M a d r i d, 1 3 D e c. (H. R.) De uitslag
der verkiezingen voor alle district-en, waar
slechts een persoon candidaat was gesteld,
is als volgt: Gekozen zijn 38 ministerie el en,
3 aanhangers van Maura, 1 aanhanger van
Lacierva, 13 van Romanones, 17 democra
ten, 7 Albisten, 1 reformistische republikein,
1 regionalist, 2 Jaimdsten, 2 republikeinen,
3 onafhankelijken.
Warschau, 13 Dec. (Orient). Naar
men verneemt zullen weldra twee nieuwe
lichtingen, van 1895 en 1896, gedemobili
seerd worden; ook demobiliseert de regee
ring 25 pet. der officieren. Bovendien zul
len 68 generaals en 600 kolonels op pen
sioen 'worden gesteld.
K o n s t a n t i n o p e 1, 12 Dec. (H. R.)
WTangel blijft voorloopig te Constanlino-
pel: hij woont op zijn jacht.
Athene, 14 Dec. (V. D.) De Griek
sohe hoofdstad bereidt zich voor op een
triomfant el-ijken intocht van koning Con*
stantijn. Het voornaamste blad dei- Venizo-
listen Patrix geeft als wachtwoord aan zrijn
lezers: „Sluit u aan bij de regeering van
koning Constantijn". Het Grieksche volk,
a-ldus het blad, moet vereend zijn voor.de
verdediging van zijn rechten en van de
veiligheid van zijn grondgebied.
Luzern, 14 Dec (R.). Constantijn er. j
zijn gezin zijn heden per gewonen trein uit
Luzern naar Venetië vertrokken.
Kr rreroverz: ch t.
Tweede Kamer.
Te 11 uur 10 werd de vergadering van
Dinsdag wegens onvoltalligheid tot 12 uur
geschorst. Dan wordt voortgegaan met de
behandeling der tijdelijke afwijkingen van
de
Militie en Landstormvoorzie
ningen.
Minister Pop verklaart dat de regeering
aan ontwapening niet kan denken, voordat
de Volkenbond deugdelijker waarborgen te
gen den oorlog geeft. Dat de internationale
arbeidersbeweging-oorlogen zal weten te
De motie Ter Laan tot afschaffing van het
vestingsstelsel is voor de regeering onaan
nemelijk.
Het voorstel-Wijnkoop om den eersten
termijn als niet geëindigd te beschouwen,
wordt verworpen met 59 tegen 3 stemmen.
Aan de orde is een voorstel van den voor
zitter om de beraadslagingen te openen
over de plannen der regeering ten aanzien
van de outillage der reserves.
De heer L o h m a n (c. h.) deelt mede, dat
de chr. hist zullen voorstemmen, niettegen
staande zij het geen de regeering voorstelt,
onvoldoende achten. Daarmede wordt even
wel niet vooruitgeloopen op definitieve
voorstellen ten aanzien waarvan de chr. hist,
zich volle vrijheid voorbehouden en waar
bij zij politieke consideraties geheel, .zullen
voorkomen is vooralsnog niet te verwach
ten een politieleger is niet voldoende tot
handhaving onzer krachten, maar de uit
rusting van het leger dat we kunnen hebben,
maet goed zijn.
Spr. betoogt dat het regeeringsstelsel het
langst profijt doet trekken van de oefenin
gen Vooralsnog moet de regeering met be
slistheid vasthouden aan de eerste oefen
tijden door haar voorgesteld. Het drieplo-e-
genstelsel laat toe hel meest economische
gebruik te maken van de beschikbare leer
krachten. Het ontwerp beoogt geen princi-
oieele beslissing over de legerorganisaties
De aanneming zal voor de regeering aan
leiding zijn om de indiening van eene alge-
meene regeling van den dienstplicht te be
vorderen. Bij verwerping zullen de motieven
daarvoor de houding der regeering bepalen.
terzijde laten.
De heer W ij k (weerm.) acht de voorstel
len der regeering zeer deugdelijk. Om de
Kamer te noodzaken zich duidelijk te ver
klaren dient hij een motie in, uitsprkende
dat Nederland zich bij een aanval door een
ander land niet behoeft te verdedigen.
De heer K. ter Laan (s. d.) verklaart
ten aanzien van de motie-Wijk, dat de S. D.
A. P. haar eigen tijd. wenscht af te wachten
om te komen met moties.
De Minister denkt er niet aan om
300,000 landstormers uit te rusten en te
encadreeren
De motie-Ter Laan (afschaiiing van het
vestingstelsel) wordt verworpen met 46 te
gen 28 stemmen.
De motie-Wijk wordt verworpen mei 66
legen 3 stemmen.
Het amendement-van Zadelhoff om het
tijd li ik karakter aan de voorstullen te ont
nemen, wordt verworpen met 48 tegen 28
stemmen.
De amendementen Oud om den eersten
oefeningstijd voor de infanterie terug to
brer.gen tot'IK maand, voor voorgeoefendo
tot 2): maand, voor cavallerie tol 12 maan
den, werd verworpen met 49 tegen 29 stem
men.
Het wetsontwerp betreffende tijdelijke of-
wijking van de Militiewei, wordt zonder
hoofdelijke stemming aangenomen.
Het wetsontwerp inzake Landslormvoor-
/iening wordt aangenomen met 50 tegen
27 stemmen.
De Staatscourant van Dinsdag
avond bevat o.a. de volgende Kon. beslui
ten:
benoemd tot ambtenaar bij het O. M.
bij de kantongerechten in het arrondisse
ment Arnhem met standplaats Arnhem jhr.
mr. dr. L. H. K. G. van Asch van Wijk, -thans
te Tiel;
op verzoek eervol ontslagen jhr. C. W. P.
C. van Lit-h de Jeude als notaris te 's-Gra-
venhage;
op verzoek eervol ontslagen uit 's lands
dienst de Indische ambtenaar met ver'of J,
C. F. Caspori, laatstelijk onderwijzer 3e kL
bij het Europeesclve lager onderwijs in India»
Het coiitllct niet Servië,
Men meldt ons uit Den Haag
Naar ons bekend is, kunnen zeer binnen
kort nadere mededeelingen van het depar
tement van buitenlandsche zaken worden
verwacht ten aanzien van de tusschen Ne
derland en Servië gerezen kwestie.
He ci-erilefovereeukottiftl met
I)iai FiolilAit'C.
Naar de N. O. verneemt is mr.
J. C. A. Everwijn, hoofd der afdeelirtg han
del in het departement van landbouw, aan-
geweztjn voor benoeming «Is Nederlond-
sche regeeringscommissoris, met de laak
controle uit te oefenen op het behper van
het crediet en de waarborgen, bepaald in het
met het Duitsobe rijk gesloten crediet- en
sfceenkolenverdrag.
Ons gezantschap te Was
hington. Volgens een telegram uit
New-York aan de Tel. zou de aftredende
gouverneur-generaal van Ned.-Indië, graaf
van Limburg Stirum, den heer Cremer, als
Nedcrlaivdsch «ezant te Washington opvol
gen. Ook wordt de tegenwoordige zaak-ge*
lastigde, jhr. de Beaufort, genoemd.
Hot «Imirtcrnpportf.
Verschenen is het op 21 October j.L
vastgestelde en enkele dagen later nan H.
M. de Koningin aangeboden verslag der
Staatscommissie inzake de dultrté. Aan de
commissie was opgedragen a. een onder
zoek in te stellen in zake de bestaande duur
te van de voornaamste levensbehoeftenb.
na te gaan of en in hoeverre door regee-
vingsmaatregelen of anderen algemeene
prijsstijging kan worden tegengegaan of al
thans voor bepaalde artikelen beperkt; c. in
dien zij termen tot een als sub b. bedoeld
ingrijpen aanwezig acht, daartoe strekkende
voorstellen te doen.
Omtrent hare werkwijze deelt de commis
sie mede, dat zij getracht heeft zooveel mo
gelijk inlichtingen te verkrijgen over loo-
pénde denkbeelden betreffende de duurte-
bestrijding. Zij richt zich daarom tot het pu
bliek en tot besturen van gemeenten boven
20.000, en diende, mede als resultaat van
besprekingen met de regeering, een wets
ontwerp in, dat door dc regeering werd
overgenomen, maar door de Tweede Kamer
verworpen. Na deze verwerping heeft de
Zonder offer geen liefde.
van
GUSTAF AF GEYERSTAM.
23
En Karei Anton waagde het slechts lang
zamerhand aart deze mogelijkheid te geloo-
•,ven, die hem nu in al haar omvang duide
lijk werd'. Indien de controleur zich totaal
niets meer herinnerde van dien avond, had
hij natuurlijk ook alles vergeten wat Karei
Anton gezegd en gedaan had. Hij kon dus
ook niet meer weten, dat Karei Anton hem
met den vuist gedreigd had en evenmin dat
hij hem een schurk had genoemd. Karei An
ton had dus eeen ■pevaarliiken viiand' meer.
Hij stond vast en veilig, zooals hij altijd had
gestaanja, nog vaster en hij behoefde met
den controleur in het ge-heel geen compli
menten te maken. Daarom klaarde zijn ge
zicht plotseling op, en als door een toover-
slag verdwenen alle dreigende wolken van
den hemel van zijn naaste toekomt. Karei
Anton werd eensklaps weer zich zelf en zijn
vriend zag dat ook met de zelfvoldoening
van een diplomaat, die ziet, dat zijn beleid
volle en slimme woorden op het punt staan
gehoor te vinden.
De controleur sprak echter dezen keer
bijna de'zuivere waarheid, want hij had wer
kelijk, zooals hij het zelf uitdrukte, de herin
nering verloren. En hij had zelfs geen flauw
vermoeden dat men hem bij zijn kraag had
gegrepen, op een tafel geworpen, en over
laden had met scheldwoorden. Indien Karei
Anton meer geneigd was geweest tot zelf
beschouwing dan vereenigbaar was met zijn
onschuldige natuur, zou hij deze zwakte van
geheugen hebben kunnen vergelijken met
zekere gapingen in zijn eigen herinnering,
die hem later veel hoofdbreken hadden ge
kost.
Maar dat deed hij niet om zeer gegronde
redenen, 't Was hem meer dan voldoende,
dat hij meende te kunnen gelooven wat hij
hoorde. Maar al had de controleur van zijn
kant ook de volle waarheid gesproken, dat
nan\ niet weg, dat hij een duister vermoeden
had van zijn eigen onvoorzichtigheid. En
bovendien had hii volstrekt niet de waarheid
gesproken, om der wille van de waarheid
zelve. Hij had deze bekentenis slechts ge
bruikt als een geschikte inleiding en toen hij
nu bemerkte dat hij indruk maakte op den
winkelier, vervolgde hij met goed gehui
chelde onverschilligheid
„Ik zal trouwens dien avond mijn mond
wel aardig voorbij hebben gesDrol.er.."
„Dat weet ik niet," antwoordde Karei An
ton. Maar je hebt wel veel verteld."
„Wat heb ik dan verteld?" vroeg de con
troleur met zeer natuurlijke nieuwsgierig
heid.
„O, heel veel," antwoordde Karei Anton,
die ^enoot van zijn meerderheid.
„Weet je niet meer wat Ik zou blij zijn,
als het niets bijzonders was."
„O, ja," antwoordde Karei Anton aarze
lend. „Je zei dat je zoo-iets Khd, dat je een
verhouding noemde. En je vertélde dat zij
Hilda Carlsson heette en dat zij mijn winkel
zou krijgen."
De natuurlijke en uitgeiaten vroolijkheid
waarmede de waardige controleur deze me-
deeling ontving, is onmogelijk te beschrij
ven. Hij sprong van zijn stoel op, boog zich
voorover naar Karei Anton zoo dat zijn neus
bijna in diens baard boorde, en verzocht
hem deze grappige geschiedenis nog eens
te vertellen. Karei Anton vervulde dezen
wensch en de verrukking van deft grijsaard
kende geen grenzen.
„Dacht ik dat niet?" barstte hij keer op
keer u' :k c'rt niet redaeht? Ik wi-t
wel dat ik klinkklare onzin gesproken had.
Ik voelde dat. Want iets dergelijks is mij al
eens vroeger overkomen. Het was toen ik
mijn medaille kreeg en ik 's avonds vertelde
dat ik een onechte zoon was van den vader
van onzen president. Dat was precies dezelf
de geschiedenis. Toen had ik ook volkomen
het bewustzijn verloren."
En de witharige controleur kreeg opnieuw
een apoplektische lachbui, die zijn geheele
lichaam deed schudden. Gedurende deze
heele scène kon Karei Anton niet meer dan
een paar woorden stamelen.
„Is het dan niet waar?"
Dus ook die laatste wolk zou verdwijnen
va;\ den 'hemel van zijn naasten toekomst.
Dit was het eenige, wat Karei A^ton kon
onthouden van alles wat er gesproken werd.
En deze gedachte bevatte zulk een diep
gaande verandering van het heden zoowel
als van het toekomende, dat Karei Anton
geen. woorden Icon vinden voor zulk een blij
de mogelijkheid. Anders zou hij der. con
troleur wel tegengehouden h-ebl^en,Toeni de
ze een blik wierp op zijn horloge en ver
klaarde; dat zijn zaken hem noopten heen
te gaan zonder dat hij de waarde juffrouw
Klara een bezoek had -kunnen brengen. Ka-
rel Anton zou, indien hij had gekund, heel
veel geantwoord hebben toen de controleur
zijn vreugde uitsprak, dat dit ongelukkige
misverstand zoo gelukkig opgelost was. Ja,
hij zou hem op Het laatste'oo^enblik tegen
gehouden hebben, toen ze elkaar de hand
schudden en de controleur in een vroolijk
humeur den winkel verliet, overtuigd- dat -hij
den indruk uit^ewischt had van zijn overijl
de vertrouwelijkheid.
M?*r K*rel Anton kon hM-niet. Hii hler1
onbewegelijk staan op dezelfde plaats ach
ter de toonbank. Een oogenblik later ging
hij in diepe gedachten op den eenzomen,
houten stoel zitten, die eenige oogenblikken
geleden het gewicht van den waardige pa-
triach op zijn smalle pooten Had gedragen
Daarna stond Kaiel Anton op en toen hij
de deur op een kiertje opendeed zag bij, dat
het kleine woonvertrek leeg was, en dat juf
frouw Klara dus om de een of ander oorzaak
de lachbuien van den controleur niet had
gehoord.
't Doet er niet toe wat Körel Anton dacht
of niet dacht, een feit is het, dat deze om"
standigheid hem verhinderde zijn vrouw
-deelgenoote te maken van hetgeen was
voorgevallen, en dat hij zich daardoor zeef
verlicht gevoelde. Hij hield zijn gedachte
voor zichzelf en het verheugde hem dat er
tenminste een mogelijkheid scheen te be
staan, dat deze dreigende lijdensbeker aart
hem zou voorbijgaan.
Zeker is het dat toen de vonkel gesloten
werd en de eeheele huurt verzameld was
cm deze plechtige gebeurtenis bij te wonen.
Karei Anton zidh opgeruimder gevoelde dart
hij anders zou geweest zijn.
En toen de bezittingen van de beide oud-"
jes na véle ongelukken en w eder w a a rd ighe
den eindelijk verhuisd waren naar den wit<
ten vleugel tegenover de landingsbrug van
Kruisberg slaakte^ Karei Anton oen 'zucM
van verlichting en besloot 'hij om het besta
te hoooen. nu de zoo zoo heerlijk scheen
en de lieflijke tijd van den midzomer nadej»
de.
(Wordt vervolgd).
