ülSOi „l'IKMElir DE EEMLANDER" BUITENLAND. 'BINNENLAND." FEUILLETON. GELUKKIGE MENSCHEN M. VLEESCHHOUWER SJAALS 'WOLlEü! JERSEYS JUMPERS AMERSFOORT 19e Jaargang No. 147 p«r porf m V"H« «nekcr nS Mg«o 0€^d«kk<a) 0.)7&. altondnlijke nummett f OM AMERSFOOBTSC Dirsï a-< V| Ososmber I92Q PRIJS DER MEIIEIIIM r, LU£L M DIRECTEUR: J. VALKHOFF. BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL. TEL. INT 813. 1.0S eSa bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanb c# d ngen co UcJdAdigheids-adve.tenticn voor de helft der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan xecr vooiacciige bcnalin«-cn voor het adveriecren- hens ciicu a>re, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. MEUBELFABRIKANT, HOF 16, AMERSFOORT 8TEBD.8 BEN IK TOT UWEN DIENST INDIEN UMI'NE ENORME COLLEC TIE MO DERNE.OUDHOLLAN DSCHE JACOBEAN-QUEEN-ANNE EN A - DERE AMEUBLEMENTEN WILT KOMEN BEZICHTIGEN. De Armeensche kwestie. IX. onze voorafgaande acht atikelen over de Armeensche kwestie hielden wij ons in hoofdzaak bezig niet de Volkenbondsverga dering van 22 Nov. 1920. Het verder ver loop moge hier volledigheidshalve worden aangestipt. Na Viviani's rede maakte de Zuid-Afrikaner lord Robert Cecil nog een opmerking naar aanleiding van het door den Franschen gedelegeerde gesprokene; hij zeide oprecht te wenschen, dat Viviani's voorstel werd aangenorrien, maar, aldus Cecil, m. i. zijn onze hulpmiddelen nog geenszins uitgeput, als de onderhandelin gen eens op niets mochten uitloopen. Dan iomt het er op aan een middel te vinden om Kemel onzen wil op te leggen. Ik hoop, dat de commissie, die wij gaan benoemen, den weg zal wijzen, die moet worden inge slagen, wanneer de onderhandelingen eens Vruchteloos mochten zijn. De president ging daarna den stand van «aken nog eens beknopt en overzichtelijk i»a. Na te hebben opgemerkt, dat de voor stellen, waarover zou worden gestemd vol gens art. 5 ven het Pact al de stemmen op zich zouden moeten vereenigen, wilden ze worden aangenomen, herinnerde hij er aan, dat lord Robert Cecil, de auteur van het eeTste voorste!, zich vereenigd had met het voorstel, door Lafontaine ingediend. Ten aanzien van dit vqorstel bestond dus tus schen de twee laatstgenoemde heeren over een «teirming over den volgenden tekst; -ten commissie van zes leden op te dra- gen een onderzoek in te stellen naar de mar.trc ekn, die dienden te worden geno men om een einde te maken aan de vijan- eelijkhed-en tusschen Armenië en de Ke- jnrJisfen en daaromtrent een verslag uit te brengen aan de Vergadering in den loop der zitting van thans." Het voorstel van Viviani luidde: „De Vergadering, den wensch koesteren de om met den Raad samen te werken, ten einde binnen den kortst moge!:;1 :n tijd een einde te maken aan de afschuwelijke Ar meensche tragedie, noodigt den Raad uit rich te verstaan met de regeeringen, opdat een mogendheid er mee worde belast de vereischfe maatregelen te nemen, om een einde te maken aan de vijandelijkheden tusschen Armenië en de Kemalisten". De president stelde voor eerst te stem men over Viviani's voorstel, omdat dit het meest alf emeene was en dat van Ceci! en Lafontaine niet uitsloot. Maar hiervan wil de Cecil niet weten en het eind van het h'edje, waarin Viviani gezongen heeft met luide, lyrische uitheften, was, dat beide voor stellen tegelijkertijd in stemming werden gebracht en aanvaard door zitten en op staan. De benoeming had daarna plaats (door 't Bureau der Vergadering) van de zes commissieleden, waarvoor werden aan gewezen: lord Robert Cecil (Zuid-Afrika), Lafontaine (België), dr. Nansen (Noorwe gen), Pueyrredon (Argentini), Schantzer (Italië) en Viviani (Frankrijk). Men zou, naïevelijk, meenen, dat, gezien de urgentie van het Armeensche vraag stuk, waarover ter vergadering in alle toon aarden werd gesproken, in allen gevalle thans reeds iets feitelijks, ter hulp, zou zijn gedaan. Inderdaad echter bleef alle bijstand Armenië tot dusver onthouden. De-machte loosheid van den Bond wordt door het Ar meensche probleem wel allerduidelijkst g illustreerd. Zelfs is het gemartelde land i>iet tot den Bord toegelaten en is 't slechts een deelname in de technische orean.isnms van den Bond in uitzicht gesteld, in de zilting van 17 Dec. heeft de Roemeensche gede legeerde Jonescu wel een voorstel inge diend om een internationaal expeditiecorps van 40.000 man naar Armenië te zenden, dat den order bevel zou komen te staan van den intergeellierrden generalen staf, maar het werd naar de speciale commissie verwezen met de opdracht in de zitti-ig van 18 Dec. daarover te rapportoeren. Pre sident Hijmans gaf echter uiting aan zijn vrees, dat de kwestie in de bijeenkomst van thans niet meer kon worden opgelost. Den 18 Dec. daarover te repporteeren. Pre- gadering, is het besluit genomen de bemid delingsactie tusschen Armenië en Kemal pasja op te draden aan den Raad, die zich tevens zou hebben bezig te houden met het onderzoek van bovenvermeld Roe- meensch voorste). Van onverwijlde hulp aan Roemenië komt dan ook niets en het blijft aan zichzelf overgelaten. In verband met het bovenstaande is van belang een artikel in de Kölnische Zeitung van 16 Dec., waarin wordt opgemerkt, dat onder het document, dat aan Turkije was gezonden als „vredesverdrag van Sèvres", ook de handteekeningen voorkomen van de vertegenwoordigers van Armenië, hetzelfde Armenië, dat thans het toetreden tot den Volkenbond is geweigerd, omdat te Erivsn een radenregering zich van de macht heeft meester gemaakt. „Tezelfdertijd heeft Wilson, die merk waardige miskenning der r iten onder scheiden is met den Nobelprijs voor den vrede, op verzoek van den te Geneve ver gaderenden Volkenbond zich bereid ver klaard de grenzen van Armenië an Ort und Stelle te laten vaststellen door een vertrou wenspersoon. Hij is niet de eenige, die deze moeilijke kwestie wil oplossen. Raden-Rus land. de Armeniërs zelf en de Anatoliërs van Moestapha Kemal beschouwen zich als meer bevoegd en hebben reeds op hun wijze de oplossing gevonden. De vraag rijst, op welke manier Wilson het gedaan zal weten te krijgen, want een nieuwe theo retische oplossing zonder* het voornemen deze door te voeren, zou de zwakte (Faden- scheiivigkeit) van den Volkenbondsvrede slechts nogmaals bewijzen. Met vele.mooie woorden hebben de staten van den Volken bond verzekerd, dat^zij geensz'ns tot d-eden bereid waren om te helpen bij 't stichten van een Armenië. Inmiddels zal niemand het in de Armeniërs kunnen gispen, wan neer zij, in het Oost-Anatolische hoogland met Kun gevaarlijke tegenstanders alleen gelaten, trachten zich met hen te vereeni- gen". Wanneer, aldus vervolgt de Kölnische Ztg., Wilson als geografisch en ethnogra- fisch paus wil optreden, dan moet worden toegegeven, dat hij aJs president der Ver- eenigde Staten over oneindig veel meer goed theoretisch materiaal kan beschikken dan welke andere „Stelle" ook: Amerika toch is het eenige land, dat sinds decern nia inrichtingen yan onderwijs in grooten stijl onderhoudt in door Armeniërs be woonde streken. De corresDondent merkt dan op: „Wie Midden- en OosUAnatolië heeft doorreisd, heeft zich verbaasd over den omvang en den grootscheepschen opzet van deze Amerikeansche inrichtingen. Het zijn ge woonlijk schoolburchten, goed te verdedi gen en met wapens voorzien; men vindt daar hardwerkcrsscholen en drukkerijen, modelboerderijen en bibliotheken. In deze inrichtingen wordt, misschien zonder me thodische be dc-eUro en, een vrijzinnigen geest gekweekt, die weinig harmonieerde met het cor tempi p tie ve leven in Turkije. Duizenden Armert'^rs hebben deze scho len doorloopen; zij hebben voor 't grootste deel, dank zij de' verkregen taalkennis en hun geslepenheid in zaken in Amerika en En-pelend vermogens verdiend en zijn de a-postels van den opstand tegen Turkije ge worden. Zij hebben met ruime geldmidde len rl d-TP rrvxvrir-cn '-■estevrrl en ervoor gezorgd, dat de pers in Europa en Amerika als klankbodem voor de klachten en be zworen der Armeniërs diende. Abdoel Ha- mid heeft 'herhae-ldelük, moar vruchteloos deze voor hem pevaarlirke „Statten" trach ten te vernietigen; vruchteloos was ook de bloedige wraak der Turken. Duizenden Ar meniërs waren in de scKoolburchten ge vlucht, die de Turken niet durfden aan te vallen, omdat daarboven de vlaggen mef'de sterren wapperden". tij lucht, op het laatste congres der arbei ders aangenomen, uit de partij getreden. Essen, 18 Dec. (W. B.). Het jaarver slag van Fried. Krupp A. G. voor 1919-20 stelt vast, dat sedert twee menschenleeftij- den voor de eerste maal in de Krupp-fabrie- ken, tengevolge van de bepalingen in het vredesverdrag, geen oorlogsmateriaal werd vervaardigd. De terreinen en fabrieken staan na af schrijving van Mk. 10 mill, voor Mk. 257.2 mill, te boek tegen v. j. 233.1 mill, tegen 11.7 mill. v. j. Na aftrek van uitgaven en verlies v. j. blijft een netto winst over van Mk. 79.5 mill., waarvan 35 mill voor bizondere reser ve, 29 mill, voor aanbouw van arbeiders woningen en 20 mill, voor welvaartsinrich- lingen wordt gebruikt. Het saldo wordt op de nieuwe rekening overgebracht, zoodat wederom geen d'v-Vend vrdf uitgekeerd. Londen, 20 Dec. (N. T. A. Draad loos uit Horsea). Zeven menschen, die van Holyhead naar Dublin 'in een Handley- Page-vliegtujg vertrokken om een zending van de rep-eering uit te voeren, zijn nau welijks ontsnapt aan verdrinking i-n de Iersche Zee. Vijftien mijlen van Holyhead bleek, dat er iets n-iet in orde was met een der machines. Toen men inzag dat er niets anders overbleef dan in zee te vallen, werd een S. O. S.-sein verzonden. De boodschap werd opgevangen door het stoomschip i Italy van de Dempster-lijn, dat zich op 28 i mijlen afstand bevond. Met volle kracht voer het schip naar de aangeduide plaats I en vond het vliegtuig gedeeltelijk onder water, terwijl de zeven man op de vleugels zaten. De reddingsboot werd neergelaten, de mannen werden bevrijd en naar Liver pool gebracht. Vijf minuten later zonk het vliegtuig. Londen, 20 Dec. (R.) In 't Hooger- huis zijn alle kwesties betreffende de amen dementen op de Home-Rule-wet tusschen de beide Huizen geregeld, zoodat het wetsont werp voor het reces aan 't einde dezer week wet zal worden. Constantijn is weer Griaksch koning eil het spreekt vanzelf, dat hij bij deze gele genheid een boodschap heeft gericht tot hel Heileensche volk. Hij merkt hierin op, dal hij, luisterend naar den hoogen plicht te< genoveT het vaderland, Griekenland drif smartelijke en eindelooze jaren hoeft ven laten. In dien tijd, aldus de koning, heb ill ver van u geleefd in angstige spanning, zon# der dat echter de troost, die mij geweid dooi uw lrefce en mijn vertrouwen, mij éém oogenblik heeft verlaten. De koning zegt dan verder, dot hij in het binnenland rust zal brengen door eendracht en nSar bui tem de voltooiing van het nationaal herstel zal bevorderen door te steunen op het heldhaf tige leger. De eendracht zal rust brengen* den voorspoed van het land verzekeren ent de krachten doen toenemen ter verwezen* hiking der nationale doeleinden en ospi- roties. De koning zoJ alles in het werk stek len tot versterking van zeer goede betrek kingen met de geallieerde groote mogend* heden en tot het vaster maken von de bon den met „onzen dapperen bondgenoot'* Servië. De verloving van 's konings zoon George, den troonopvolger, met prinses Elizabethl van Roemenië en van 's koning's dochter Helena met prins Carol, den Roemeenschenl troonopvolger, zullen nieuwe gelukkige bon* dien vormen tusschen Griekenland en hel terecht vergroote Roemenië. Doordrongen van onze nationale zending! zullen wij bewijzen, aldus eindigt de bood schap, dot het Heileensche v-olk zijn eeu wenoud beschavingswerk voortzet. De bood schap besluit met den uitroepLeve het Heileensche volk! Een en ander is niet bijster smakelijke, want te luid-rhetoretlsche, lectuur, maar do intenties zijn beminnelijk en wij hebben nog slechts erop te wachten, dat de bedoelingen rijpen tot daden. Washington, 19 Dec. (V. D.) Het Huis vifn Afgevaardigden heeft een voor stel aangenomen, dat zich uitspreekt vooi opheffing von -den nog steeds best&anden oorlogstoestand met Duitschland1 en Oos tenrijk. PINNEN- WM BUITENLANDSCHE A. VAN DE WE&. La neg ©straat 23, De berichtgever is van oordeel, dat de directie van dit schoolwezen, daar tusschen de Zwarte Zee en Syrië zich tallooze dezer inrichtingen bevinden, in staat is, over veel ethnogreflsc'he vraagstukken goede inlich tingen te Verstrekken en dat een gunstige uitslag kan worden verwacht, daar politieke overwegingen te dezen aanzien maar wei nig in aanmerking komen. Tot zoover de Kölnische Zeitung. In middels circuleerden medio December be richten uit Batoem, waaruit zou moeten worden afgeleid, dat na het sluiten van den vrde tusschen Armenië en de Turksche na tionalisten te Erivora de onderhandelingen over het vaststellen der Armeensche gren zen zijn begonnen. De rege'ering te Moskou zou officieel te kennen hebben gegeven, dat zij de onafhankelijkheid van Raden- Armenië zou erkennen en waken over de onschendbaarheid der Armeensche belan gen. Buitenfandscho Berichten. Genève, 17 Dec. (H. R.) De Vo'ken- Madrid, 20 Dec. (H. R.) Te Madrid kregen de monarchisten een gTOote meer derheid. Tweee socialisten werden gekozen. De republikeinsche partijen kregen geen enkelen zetel. Rome, 18 Dec. (H. R.) De Nazionale verneemt uit Zara, dat twee vliegtuigen uit het kamp van Jemanico naar Fiume ver trokken, om d'Anriunzio van dienst te zijn. Rome, 20 Dec. (H. R.) Generaal Ca- viglia, die tot bevelhebber der troepen te Venetië is benoemd, heeft op last der re geering daarvan kennis gegeven aan den commandant van het regentschap van Fiu me, opdat deze officieel zal kennis dragen van $en wil en de bevelen van het vader land. Rome, 20 Dec. (H. R.) Nadat het ver drag van Rapollo door Senaat en Kamer was geratificeerd, heeft ook de koning het bekrachtigd. IV p e n e n, 1 9 D e c. (V. D.) De regee ring heeft aangekondigd, dat de broodprijs KOLONIËN. bondsraad heeft besloten den Enqelschen met een derde van den tegenwoordigen prijs generaal Cahing voor den tijd van één jaar verhoogd zal worden. Tegelijkertijd' zal d'e te benoemen tot hoogen commissaris Pantzig. van broodprijs voor meccgegoeden nog meer j verhoogd wordMr. Deze verhooging is nood- Brussel, 19 Dec. (H.-R.) Volgens de zakelijk door de verhooging der loon«n van Peuple is de minderheid (groep-Jacquemot-j de ba-kkersgezellr n. Deze verhooging zal te), in verhand met de motie inzake de par- voorloopig door de regeering betaald wor- den. Oost-lndlë. Resident van de Prcanger. Men seint ons uit Weltevreden d.d. 17 Dec. De resident van Modioen, de heer Eijckc» is benoemd tot resident van de Preonger. Ongeluk in een mijn. Uit Weltevreden wordt geseind. Ten gevolge van een plotselinge door braak is de diepmijn Tikoes nabij Tandjong- panden onder water geloopen en binnen tien' minuten volgeloopen. 33 mijnwerkers, die men niet in staat was te redden, zijn zeer waarschijnlijk omgekomen. Alle beschikba re pompen werken nacht en dag door om de mijn droog te malen. Brand. Het verdiepingsgebouw van Carl Schiie- per te Batavia is afgebrand. Ettelijke ton. nen schade wordt door assurantie gedekt* Ks m ero verzi oh t. Tweede Kamer. In de zitlirvg van Maandag werd de On- de.rwijsbegrooting verder behandeld. De heer A I bard a (S. D.) wenscht sola- risverbetering der leeraren H. B. S. en 19 feleurgestekl over de niet-overneming door het rijk van de H. B. S. te Apeldoorn, heU geen aanvankelifk in het voorstel lag. De londheid e. geld aan hun .-11 offeren eerst hun ge- t geld en vervolgens hun 1 zond'heid. van GUSTAP AF GEYERSTAM. 27 „Werkelijk/* vervolgde de onbekende en pjn stem smolt bijna weg van nederbuigend medelij-den, „de jacht is een der weinige zegeningen, dne een genadige Schepper Mn zijn ongelukkige mens chenkind eren heeft ten deel later» vallen. De jacht is een teeken van de heerschappij van den raensch or er het dier. Weet u, waarom tegenwoordig hv onze geciviliseerde maatschappij zoo wei nig men<schen genieten van de jacht? Ook dat niet? De jacht is namelijk een van de weinig overgebleven voorrechten van den geboren edelman. Daarom zijn boeren en burgers over bet algemeen doodsbang voor een vuurwapen, dat hurt trouwens Yerböden fc le dragen." De vreemdeling sprak deze laatste opmer- *ing op een zeer vriendelijken era beleefden ♦oon uit. Daardoor was het Karei Anton on- n:op)ijk zich beleedigd te toonen over de o,'drukking burger, ook al had hij zich daar- oor gegriefd gevoeld. De jager nam. inte gendeel bij deze woorden zijn witten hoed at en stelde zioh voor als Isidoor Wahlblom, örnst. hetgeen Karei Anton beantwoordde door zijn grooten strooien hoed in de lucht te laten fladderen en eveneens met groote plechtigheid zijn naam te noemen, waaraan hij echter geen bizond-eren titel toevoegde, na de laatste opmerking van den ander. Karei Anton was in zijn hart eigenlijk ver rukt over deze gebeurtenis. Want geduren de de laatste dagen van de week, die hij reeds op het land had doorgebracht, had juffrouw Klara zooveel bezigheden ge kregen, dat Karei Anton zich, vooral in de lange namiddagen eenzaam en verlaten had gevoeld, en het verlangen naar gezel schap soms bif hem was opgekomen. De omgang met den koewachter kon hem op den duur niet genoeg boeien, daar de mensch, zooals bekend is, naar boven en niet naar beneden streeft om gezelschap in spel en ernst te vinden. En daar juffrouw Klara's nieuwe bezighe den eigenlijk daaruit bestonden, dat zij zioh zeer op haar gemak bevond bij haar niéuwe kennis. Mevrouw Carlsson, die met drie kin deren en eera miniatuur kindermeisje reeds in net einde van Mei naar buiten was ge trokken, was het natuurlijk gevolg daarvan, dat Karei Anton altijd moederziel alleen rondliep. De jachtbeminnende artist scheen even eens hoogst ingenomen te zijn met deze ont moeting. Dat gaf hij te kennen door ver schillende uitbarstingen van vroolijkheid, benevens door de plechtige belofte, dat in dien de heer Hazelkwist (hij vroeg en pas sant of hij ook een titel moest gebruiken, hetwelk Karei Anton verlegen ontkende), wilde zorgen voor het noodige vischgereed- scnap, hij, Isidoor Wahlblom hem <ie goede plaatsen zou wijzen, waar vïsch was. Voor dit edelmoedige* aanbod sprak de kleine winkelier zijn oprechten dank uit. En de jager stelde toert voor, dat ze voor dezen dag, nu het benoodigde vischgereedschap nog niet aangeschaft was, de jacht zouden voortzetten. Karei Anton antwoordde hierop, dat hij geen jager was en bovendien ook geen ge weer bezat. Maar deze kleine bezwaren wist zijn nieu we kameraad spoedig te overwinnen. „Dat kan niets sohelen," zei hij. „Dat is niets. Ik begeer ook niet, dat u zal sohieten. U kan mgegaan era zien hoe ik schiet. U kan •een boot nemen, en wanneer ik iets tref, haalt u het wild, terwijl ik opnieuw laad. Het hindert u toen niet, dat u dus op deze wijze dienst doet als een soort jachthond?" Karei Anton begreep, dat hij zioh in hooge mate belachelijk zou aanstellen, indien hij 3po kleingeestig was en daardoor een zoo zeldzaam genot bedierf. De beide heeren stapten daarom in de boot en nadat ze den geschoten vogel opgehaald hadden, wiens lichamelijke gelijkenis met een eend en wonderlijk gevormde kuif Karei Anton in hooge mate interesseerden, roeiden ze ver der langs het strand, om de plaabs te zoe- hii leefde. ken, vanwaar de joger meende de meeste kans te hebben tuimelaars te schieten. Het landgoed lag namelijk op een eiland, dat zich in een wijden cirkel achter het ge bouw uitstrekte. Hei huis zelf lag bovendien op een hoogen heuvel, en daar de geheele vlakte dicht begroeid was met struiken en gicote loofrijke boomen, kon een boot rond om het eiland roeien, zonder dat er eenige mogelijkheid bestond, ontdekt te worden door de ramen van het hoofdgebouw of de vleugels. Het scheen 4al deze omstandig heid den heer Isidoor Wahlblom een bizon der genoegen verschafte, want toen de boot deni anderen oever bereikt had en de beide heeren aan land gestegen waren, legde hij den vinger op den mond ten teeken van ge heime verstandhouding. En ter zelfder tijd •knipte hij zoo listig tegen het hoerenhuis, alsof het hem veel genoegen deed, dat ze nu uit het gezicht van alle menschen waren. Het riet strekte zich 'hier in een wijden, diecen boog uit langs een overstroomde weide. En ofschoon het nog vroeg in don zo mer was, werd het riet aan de oevers al dun, zoodat men reeds 00 verren afsiand de vo gels kon onderscheiden, die er in krioelden. Op fluisterenden toon verklaarde de groote jager de beteeker.is van alles wat ze hoor den era.zagen aan den bescheiden winkelier, wieras oogen van verrukking straalden over deze voor hem geheel nieuwe en vreemde wereld. De jager wees hem in de verte kivieten, wier vleugels boven den waterspiegel .glans den hij leerde Karei Anton hun kreten on derscheiden era vertelde van huif merkwaar dige eieren, waarvan vorst Bismarck min stens honderd per jaar verteerde, zoo lang Hij leerde KeTei Anton het knorren der waterhoenders onderscheiden van het ge snater der eenden. ITij vertolkte de bizondere bewegingen' der tuimelaars en beschreef met de woede van een hartstochtelijken jager hoe de kwaadaardige -dieren de eieren en nesten der eenden verwoestten en op die wijze de een- deraiacht te gronde richtten. Toen klonk er een geplas in het riet en over het 'heldere watervlak zeilde een on versaagde tuimelaar pralend met zijn gelen kuif, die in het zonnelicht glansde. Karei Anton wist in de spanning van het oogenblik niet hoe hij zioh moest gedragen om den vogel niet te verschrikken. Hij had wel eens hooien vertellen dat zeevogels kun nen duiken en hij hield zijn adem in uit vrees van den kuif met den kop en al onder de wateroppervlakte te zien verdwijnen. Maar kop en kuif kwamen integendeel steeds dichterbij, en onder den dunnen hols schitterde' langzamerhand de bonst zoo hel der, dat men kon zien hoe de vogel zijn veeren schudde. En nu zag Karei Anton hoe de groote jager zijn geweer tegen zijn wang legde. De winkelier had een gevoel alsof de tijd stilstond, zijn eigen hart van spanning op hield te kloppen/ en een eeuwigheid met wachten verstreek. Eindelijk knalde het schot, en Karei An-, ton stond op het punt^teen te snellen, even.' ijverig om dc-el te nemen, aan de jacht als een van de dappere jaohtmatadoren van de vierbeenige soort, wier rol de groote jager hem zoo juist schertsend had opgedragen, maar tot zijn groote verrassing gebeurde er iets, wat hij nooit had kunnen vermoeden. (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1920 | | pagina 1