N.V. Centrale Credlet-
en Landbouwbank.
Fontein Schippers
PON NE
Bock-Bier
GELUKKIGE MENSCHEN
Eigengemaakte Kinderkieedinn.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
'voetballen"^"
,9vr;ir amersfoortsch dagblad „DE EEMLANDER" s "%2I.
Amersfoort.
Uitgifte van f 500.000.aandeeien
volgestort en aan toonder verdeeld in stokken van f 1000.
f500— en f250.-.
Fsrma KLAAS BAVIföG (joh. schut)
AMERSFOORT
BARCHMAN WUIJïlERSLAAN 156 - TELEFOON 399.
SATEIS
SIK
wam
101). P.
itoHi CMS
iMenblleerinyen - Kunsthandel - Mangerjj en Stoffeerder*}
f Larsgestraat 24. Ted. int. 4S6. - AMERSFOORT.
Sïa EM1LSOW
Per flesch f 1.75, per anker f 72.-
1.1. SCHOT™ t Zn., Htreclitschsstr. II, Ie!. 145.
FABRIEKSINSTALLATIES VLtSAKKKltViKÜ 52d.
TWEEDE BLAD.
KOLONIËN.
Ontsmetfinggs-Artikal®
A. VAN DE WEG. Larogestraac 23.
Lunchroom „Princesse"
wordt thuis bezorgd
IVIagaz. „De Dorm".
9UUMJIIEIIIIZEN lüwsiior Amersfoort.
VOETBALSCHOENEN
Directie: H. I. A. DüLliEBT) F. H. G. VAN K ESS EL.
NaaUcliappelijk Hnpltanl f l.OOO.OOO.—
Geplaatst en volgestort f 250.000.—
Houders van thans uitstaande aandeelen hebben recht van voorkeur.
Ondergeteekende bericht, dat de inschrijving op bovengenoemde uitgifte zal
zijn opengesteld van
MAANDAG 3 tot en met 13 JANUARI a.s.
tot den koers van 100 pCt. ten kantore der
K.V. Centrale Crediet- en Landbouwbank (Commanditaire Bankveraeniolng
H. L Jk. DDLLAERT Co.. (In liquidatie) te Amersfoort en hare bijkan
toren te Utrenbf, Soest, Steenbergen. Arnbem, Twello en te Amsterdam
bü de H V. Manier Co.
Prospectus en inschrijvingsbiljeilen zijn bij hen verkrijgbaar.
N. V. CENTRALE CREDIET- EN LANDBÏHJWBANK.
5®
Hooldagenluren voor de provincie UTRECHT van de OVERLAND
Nieuwe en gebruikte wagens uit voorraad leverbaar.
4.
zeer aan te bevelen
ORIGINEELE
Bordeaux gewas 1917
Oost-lndiê.
Japan en de Sumatraansche
olievelden.
In een van de laatste nummers van de
Kobe Chronicle troffen wij, schrijft de Sum.
Het Wonder is het liefste kind van het
Geloof.
Post, het volgende entrefilet aan, dat hier
onder onverkort moge volgen:
Sumatra en zijn olievelden kan in deze
dagen niet aan de aandacht ontsnappen.
Een Nederlandsch concessionaris kwam in
dit voorjaar over naar Japan, in de hoop,
zijn éigen petroleum veld en op Sumatra van
de hand te kunnen doen. De Nipon Sekiyu
Kaisha (Japansche Petroleum Mij.), die zich
voor de zaak interesseerde, zond eenigen
tijd geleden enkelf ingenieurs near dat
eiland, met de opdraenrom daar de noodige
onderzoekingen in te stellen.
Volgens het door hen uitgebrachte rap
port beslaan daar de olievelden een zeer
groote area, waarop met groote waarschijn
lijkheid rendeerende bronnen aangeboord
kunnen worden wanneer met de exploitatie
werkelijk een aanvang wordt gemaakt.
Het voornaamste bezwaar hierbij is, dat
%en bedrag van ten minste 10.000.000 yen
noodzakelijk is om de bronnen in exploi
tatie te brengen, hetgeen verre gaat boven
de krachten van de Japansche Petroleum
Mij.
Daarom heeft deze Mij., in samenwerking
•met de Hoden Petroleum Mij., een verzoek
gericht tot de Japansche regeering om haar
steun te verleenen met een voorschot tegen
lage rente. Het motief, daarbij opgegeven,
is dat het verkrijgen van voordeel beloven
de, petroleumbronnen niet alleen een voor
deel voor Japan is, maar dat zulk een
koopje, als zij nu geboden wordt, in de
toekomst nauwelijks tot eleken prijs te ver
krijgen zal zijn.
De onderhandelingen voor het verkrijgen
van de fondsen bleven echter zonder suc-
ces, daar de Japansche regeering, die wel
tot dit voorstel overhelt, op het oogenblik
geen gelden te missen heeft.
Verspreide Berichten.
Een middel ter voorkoming van mond- en
klauwzeer.
De Zuivelcourant ontleent aan het Déen-
sche Kalb. Polkeblad bijzonderheden over
een nieuw e methode ter voorkoming van
11 mond- en klauwzeer:
I ,,De heer N. Beek, hoofd van een proef
station, heeft in samenwerking met de land
bouworganisaties gedurende 1915 proeven
genomen met een lysol- of sapaformol-op-
lossing van 1 V\ pCt. sterkte op 29 boerde
rijen, olie op Fünen gelegen. Hieronder
waren aangetaste veestallen, ernstig be
dreigde veestallen, besmette veestallen,
waarin gezonde dieren gebracht werden en
gezonde veestallen, waarin men aangetaste
dieren bracht. De behandeling bestond
slechts hierin, dat zoowel de veeteelt als de
dieren tweemaal per dag met de hiervoor
genoemde oplossing bespoten werden.
Het jongvee en de varkens werden op de
zelfde wijze in behandeling'genomen. Er
werd gebruik gemaakt, van een gewone
vruchtboomspuit, terwijl de desinfectie op
de volgende wijze werd uitgevoerd: men be
woog zich langzaan^ voorwaarts, eerst ach
ter tie voedergangen, terwijl de spuit naar
boven gericht was en langzaam heen en
weer bewogen werd, waardoor de bolder en
de lucht hoven de dieren doortrokken wer
den met een fijn verdeelden nevel. Daarna
werd iedere rij van voren in behandeling
genomen, waarbij rug, hols en klauwen der
dieren bevochtigd werden, terwijl de zij
gangen, wanden en deuren op dezelfde wijze
besproeid werden. Het rc-sullaat was,-.dat
geen der veeslallen door het mond- en
klauwzeer werd aangetast, zoolang de desin
fectie dagelijks werd verricht. Bij een vee
stapel werd de ziekte op 15 April waarge-
I nomen; 29 April begon men de desinfec-
tie. Een week later werden gezonde koeien
op den besmetten veestal geplaatst, temid
den v an de andere aangetaste dieren zelfs
weid één der koeien opgestald op de plaats,
1 waar enkele dagen te voren een dier gestaan
had, dat aan de ziekte bezweken was. Beit
koeien bleven echter gezond, wat door den
veearts geconstateerd werd. Een dergelijk
geval werd bij een anderen veehouder waar
genomen.
De gebruikte vloeistof had een sterkte
van ten hoogste 1.116 pCt-, terwijl zoowel
sapaformol als lysol gebruikt werd en wel
met even goeden uitslag; deze stoffen wer
den opgelost in gewoon koud water. De
prijs van de lysol bedroeg twee kronen per
pond, zoodat de kosten van deze behande
ling niet behoeven af te schrikken"*.
Uit de Pers.
r« 1 roepen iianr i-uis.
Het Volk, gewagende van het afdee-
lingsverslag der Tweede Kamer, nopens het
wetsontwerp inzake de troepenzending naar
Wilna, noemt dit verslag „géén stuk dat
maar in een vloek en een zuc"ht beantwoord
kan worden."
Het vraagt n de regeering een lange
reeks inlichtingen, waarvan er vele reeds
in de mi zeer armoedig uitgevallen toelich
ting van het ontwerp verstrekt haddon bo-
hooren te zijn. Zij wijzen er op, dut men
in de Kamer deze zaak met meer ernst be
handeld wil zien, dan de regccring er aan
vankelijk bij ten toon spreidde. Men toont
in de Kamer te hcSeffen, dat in dezen on-
uccrshoek var. Europa allerlei ovontuui-
lijke mogelijkheden aanwezig zijn, waaraan
onze soldaten niet gewaagd mogen wor
den. Er zijn verschillende vragen gesteld,
die de regeering' niet zonder moeite af
doend zal kunnen beantwoorden en waarop
toch met alle sympathie voor het insti
tuut der volksstemming, als verwezenlij
king vun het zelfbeschikkingsrecht der vol
keren, dat slechts een 'roaktiooair orgaan
als de anti-revolutionaire „Rotterdammer."
els in strijd met „het gezag d'er ovprheid"
kan verwerpen een volkomen bevredi-
ger.d antwoord vereischt is. alvorens tol
Ncderlcndsche deelneming aan de uitzen
ding cener irtérrationale troepenmacht
toestemming verleend mag worden.
Maar ook bij den Road van den Volken
bond blijkt twijfel te zijn gerezen, of deze
eerst als zoo onschuldig voorgestelde zaak
wel geheel in orde is. Het secretariaat van
den bond zendt ons den tekst van op 20
December' aan de vertegenwoordigers vol'
Pc-len en Litauen gerichte brieven, wnÜrb
nadere verzekeringen gevraagd werden om
trent hun volle bereidheid tot medewer
king van het goede verloop der volksstem
ming. Die bereidheid stond dus nog geens
zins vast, hoewel het aldus in de toelichting
van het Ncderlandsche wetsontwerp werd
voorgesteld. In het schrijven aan Polen
waarschuwt de Raad dat hij „nooit met zijn
zedelijk gezag een volksstemming zal wet
tigen, die gehouden wordt onder voorwaar
den, welke geen voldoende waarborgen ge
ven aan alle betrokken pprtijen". Ook deze
waarbcrg.cn blijken dus nog allerminst
vastgestaan te hebben, toon het Ncder
landsche wetsontwerp werd ingediend.
Voorts v/ordt in den brief gevraagd of
generaal Zeli^owski, de Poolsche bevel-
vcerc'er die op eigen gezag het betwiste
gebied bezette, door die Poolsche regec-
ving verplicht zal worden zijn troepen te
ontwapenen, te ontbinden of terug te trek-
Iccd, v-et d.us neg evenmin vaststaat.
De Raad van den Volkenbond blijkt ech
ter ook te beseffen, dot in het geheele ge
val een botsing met Sovjet-Rusland dreigt.
Mij wijst er cp, dot hij zich geheel buiten
het geschil lusschon Polen en Rusland hou
den wil en „neemt oan", dat de Poolsche
regedrirg in de uitzending der troepen
macht var. Pen Volkenbond geen „gevaar
voor het behoud van den vrede in dit deel
van Europa" zol zier. Wat wil dit anders,
zeggen, dan diat de'Raad zelf hieromtrent
lar.g riet zeker is?
Wat hiermee bedoeld wordt, zet de Raad
ijv ccr. bijgevoegde nota aan die Poolsche
regeering uiteen. Wij lezen daar: „Het be-
twisle gebied is het onderwerp geweest van
overeenkomsten Vusscben de regeeringen
resp. vnn Polen-en van Lithouen eenerzijds,
en anderzijds een derde regeering, die den
Volkenbond niet erkent en nimmer verte-
v. Vollenhoven's
SsfTÏ»
Varkensmark! - Amers-cort
Speciale nlileellug
f Maisan VAN EIMEREIU.
IVfaison VAN EIMEREN.
Coiffeur PosUclienr Collleu-se J
WIJERSSTKAAT 11. - Tel. 205 j
Iloogst Modorno Salons voor
DAMKScii ÜIRÏ'fllF.lV - Manicure
Magazijn van l'nrfumurioOn on A
'J'oilot-Arlikolen.
BADINRICHTING
Hotel Café Resiaurant
„MONOPOLE"
I)c Directie maakt Iiekvuil,
«lat y,ij fegen nailer overeen
te It nee li voorwaarden «Ie
ACH B EIKZAAL met GKSLO-
TE\ SERltK gciliirciHlc liet
winterseizoen voor geslote»
dansclubs beschikbaar stelt.
Nadere inlichtingen bij de
Directie Iel. 41).
genwoordigd is geweest bij de besprekin*
gen, die voor den Raud hebben plaats ge
vonden". Met deze „derde regeering" is
die der Sovjets gemeend.
Het valt d-an ook te begrijpen, dat deze
nota besluit met de woorden: „Duidelijk is
in de instructies, aan het detachement ge
geven, neergelegd, dat als het gebied der
volksstemming opnieuw het tooncel van
gewapende conflicten mocht worden, het
detachement aanstonds teruggetrokken
moet worden, aangezien zijn taak door dit
fc-rt onmogelijk zou zijn geworden".
Het ligt echter voor de hand, dat, waar
de Raad van den Volkenbond zulke moge
lijkheden voorziet, de eenige, goede poli
tiek zou zijn, zich van de uitzending van
het detachement te onthouden, zoolong
niet mcnschelijkerwijs de zekerheid bestaat,
dot „gewapende konfliktcn", als hier drei
gend genoemd worden, niet zullen voorko-
II attent maken op
de groote sorlcering
GOtiOfH- En ZILVERWERKEN.
van
GUSTAF AF GEYERSTAM.
39
Misschien komt deze ziekte meer voor,
'dan ik vroeger met mijn weinig menschen-
kennis gedacht heb. Maar 't is tooh wonder
lijk, dat ik zestig jaar geworden ben, zon
der een enkel geval te treffen en nu in zoo'n
korten tijd er twee ontmoet."
Karei Anton begon er over na te denken
boe gek het voor een mensch moest zijn,
plotseling zijn geheugen te verliezen.
Als hij bijvoorbeeld eens geheel vergat,
dat hii met Klara getrouwd was. of dat hii
een winkel in-de Oosterstraat had bezeten.
Of als Klara eens vergat, dat zij een ge
trouwde vrouw was en dat zij de huishouding
moest doen, eten koken, wasschert en de
kamer schoonmaken.
En Karei Anton verdieptö zich in be
schouwingen, hoe de wereld er eigenlijk
wel zou uitzien, indien deze raadselachtige
ziekte meer voorkwam.
Hij werd echter in zijn gepeins gestoord
door den grooten jager, die plotseling op
schrikte alsof hij wakker werd en koud was.
Verstrooid strekte hij zijn hand uit, greep
de brandewijnflesch, vulde het glas tot aan
den rand-, ledigde het in één teug,, rilde nog
eens ent zei peinzend
„Heb ik werkelijk gezegd, dat ik een ar
tist was?"
„Zoo, zoo," dacht Karei Anton weer.
„Daar hebben wij 't al."
„Wanneer ik zoo iets zei-de," vervolgde
de groote jager, „dan heL ik daar natuurlijk
een heel andere beteekenis aan gehecht,
dan de alledaagsche en banale opvattuvg van
dat wooicl aangeeft. Als ik geze:rd' heb,- dat
ik een artist ben, is dat natuurlijk de waar
heid. Misschien ben ik het ook wel, maar
daarom ben ik nog geen schilder. Kan u mfj
het verschil zeggen tusschen een artist en
een schilder?"
Dat kon Karei Anton natuurlijk niet, en
nadot de spreker tot zijn groote voldoening
deze tekortkoming in de ontwikkeling van
den winkelier geconstateerd had, vervolgde
hij met een zwaarmoedig lachje
„Een schilder schildert schilderijen, die
hij verkoopt, of soms ook niet. Een artist
denkt schilderijen, die hij altijd voor zichzelf
houdt. Dit is mijn geheim, dat ik met mii in
het graf zal nemen."
Nadat de groote jager met de noodige
plechtigheid deze woorden geuit had, ver
zonk hij opnieuw in gedachten .Ook dezen
keer greep hij in zijn verstrooidheid naar
de brandewijnflesch en oo'k nu -bleef hij er
langen tijd naar staren, alsof hij nauwkeu
rig en kalm den invloed van den alcohol op
het menschelijke lichaam wilde onderzoe
ken.
Nadat hij zoo eenigen tijd hed gezeten,
stond hij op, zuchtte diep en zei ernstig
„Goeden nacht, mijn jachthond."
Na deze eigenaardige wijze om ie danken
voor den maaltijd ging de groote jager naar
binnen en viel oogenblikkelijk in slaap op
de zachtste hoop takken.
Karei Anton bleef verbaasd achter en zag
peinzend, hoe de maneschijn steeds meer
de duisternis van het bosch verjoeg. Ein
delijk stond hij op, en als een gevolg van
zijn stille gedachten hield hij de brande
wijnflesch in den maneschijn. Het manne
tje van de maan keek neer op Karei Anton,
en Karei Anton keek naar de flesch. Maar
hoe langer hij keek, hoe duidelijker het hem
werd, dat de flesch leeg was. Er was geen
enkele druppel meer in en met deze verras
sende ontdekking oo ziin geweten, ging
Karei Anton in gedachten verdiept den kel-
'der binnen en kroop op de plaats, die de
I groote jager voor hem open had gelaten,
j Het duurde geruisen tijd, voor Karei An-
ton insliep. Maar toeni dit eindelijk gebeur
de sliep hij natuurlijk des te vaster.
Eindelijk ontwaakte hij en zag, dat hij a.l-
leen in den vervallen kelder lag. Toen hii
buiten kwam, zat de groote jager op een
steen hii zwaaide met een leege flesch in
de lucht en liep zoo hard hij kon om bier.
Achter hem kwam de zon juist op, en om
gaf zijn nu een weinig verwarde haren met
een trillende auTC-ool.
Dennenaalden en takjes staken nog in
ziin knevel en haar en gaven hem het uiter
lijk van een: woesten boschgod, met een
achtergrond van in 'den zonsopgang gloei
ende dennen. De hemel vlamde, een ge
jubel van vogelstemmetjes en pas ontwaak
te levensvreugde begroette den slaperigen
Karei Anton.
En onderwijl zwaaide de jager voortdu
rend met de flesch, alsof hij. gelijk een
oude vuuraanbidder, de zon wilde begroe
ten. Den geheelen tijd brulde hij om kier,
zoodat hij zelfs tammer dieren dan een das
verjaagd zou hebben.
Deze gemengde indruk van den zonsop
gang in het bosch, de leege flesch, die hij
eindelijk herkende als zijn. eigen cognac-
flesch, de groote jager, die als een beze
tene met korie, vaste tusschentiiden om
bier brulde, was meer daa Karei Anion in
één oogwenk in zich kon opnemen. Hij
kreeg plotseling een heel nieuwe opvatting
van zijn vriend en jacrtgezel, en deze wan
kelde zelfs niet, toen d^ jager met een
plotselinge gevoelsverendering de flesch
wegslingerde en verklaarde, dat de iarht nu
een aanvang zou nemen. Daarop wandelde
Isidoor Wahlblom met groote stappen het
bosch in, zonder de moeite te doen zijn
witten hoed op te nemen, die achter den
steen gévallen was, waarop hij gezeten had
en nu precier geleek op oen grooten afge-
trapien paddenstoel op het vodhtige mos.
Karei Anton sjokte hem achterna, mol het
vroeger zoo door hem benijd hoofddeksel.
De zon steeg steeds hooger en hooger em
de woudvogels vervulden de lucht met kras
send geschreeuw.
Maar Karei Anton dacht niet meer aan
de jacht met de wisselvallige kansen. Hij
peinsde er nu alleen over, hoe het moge-<
lijk was, dat één persoon in zulk een kor*
ten tijd zulk een groote hoeveelheid olco*
hol-kon verteren en dan nog op zijn bee4
nen kon staan.
De groote jager echter was in een geheel
anderen gemoedstoestand. Hij zong den ge-4
heelen tijd, maar om de waarheid te zeg4
gen, ziin repertoire was van dien. aard, dat
Karei Anton God dankte, dat niemand, be
halve dc dieren des wovds hem kondert
hooren. J
Toen hij een grooten steenhoop had be4
reikt, die volgens zijn bewering het das<
senho was, begon hij den zwavel op koria
afstand aan te steken, en toen de zwavel
begon te branden verzocht de groote jager,
die nu geheel buiten zich zelf van vreugde!
scheen te zijn. Karei Anton er om heen
springen en te blaffen als een hond.
(Wordt vervolgd).
