0. SCHOTERMAN Zn., ütrechtsche str.17, Tel. 145
Fill DE COLOGNE ea ZEEPEN
T. EMILION
Fontein Schippers
Bock-Bier
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
SAYERS
SIX
...r ussch f_j 75 LudoniBdoc
Sf LiflSLIUfi per anker 72.-
GR00TEM8Ï -H 20.
10 H. P.
Eigengemaakte KinMMing.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
a No. 179
Per flesch f 1.75, per anker f 72.-
Firma KLAAS SAVING (joh. schut)
amersfoort
BARCHMAN WUIJTIERSLAAN 156 - TELEFOON 399.
ttlTSMOeiELEH
USUI UIIS
STOOM-APPENDAGES P O N N E
PIJP-AFSLUITERS - PAKKING TELEPHOON 169. -
MeDli!leeri»geii - Kunsthandel -
Lanqeslraat 24. Tel. Int.
Behangerü en Stoffeerden]
Mayazyn „DE MOOR" FinxiaBRANDSEN.
KOLONIËN.
TWEEDE BLAD.
BUITENLAND.
Lunchroom „Princesse"
wordt thuis bezorgd
IVIagaz. „De Dom".1
A. WAM DE WEG. Langesfrasii 23.
EEN WAAN
~T~~ VOETBALLEN en
f|W=r VOETBALSCHOENEN
19© Jaargang
zeer aan te bevelen
ORIGINEELE
Bordeaux gewas 1917
Hooldagenturen voor io provincie UTRECHT van de OVERLAN D—4.
Nieuwe en gebruikte wagens uit voorrad leverbaar.
cn VERDERE MACHISEKiMEB BEHOliFTEX VEASAKKEBWEO 52d.
496. - AMERSFOORT.
per flesch f '.50
per anker - 60.
LANGESTRAAT 8, TELEFOON 129.
steunen. Zoo zou Frankrijk ook ten aanzien
van de Litausche kwestie aan de zijde van
het toekomstige Rusland staan.
De verhouding van Frankrijk tot het
bolsjewistische Rusland gaf aanleiding tot
grooter beduchtheid: Polen sloot mét dit
Rusland vrede. Frankrijk daarentegen erken
de het niet en wilde er geen politieke be
trekkingen mee aanknoopen. Zou Frankrijk
niet probeeren op 't gegeven oogenblik Po
len tot deelneming aan een politiek tc be
wegen, die het ingrijpen in dc Russische
aangelegenheden tot strekking had? Wan
neer Frankrijk na het débade van Wrangel
en na het sluiten van den preliminairen
vrede tusschen Polen en Rusland" nog geen
bepaalde politiek ten opzichte van Rusland
volgde, dan kon hierin later niettemin maar
al te gemakkelijk een verandering komen.
Frankrijk nu diende te weten, dat Polen
voor interventie-plannen niet te vinden was
en een oprechte, vreedzame politiek diende
te voeren.
Uit dat al bleek, dal Polen op het gebied
der Oost-Europeesche politiek bepaalde
eischen aan Frankrijk moest stellen, die on
geveer in dezer voege konden worden ge
formuleerd:
1. Frankrijk /noet den vrede van Riga als
een feit erkennen en in cl? toekomst niet ten
nadeele van Polen en ten gunste van Ihet
door Frankrijk erkende Rusland ingrijpen.
2. Frankrijk moot met betrekking tot het
Litausche vraagstuk niet ten gunste van
Rusland ingrijpen en niet op eenzijdige
wijze de regeering te Kofno steunen.
3. Frankrijk moet erkennen, van hoeveel
belang vopr Polen het bestaan der z.g. rand
stalen en een confederatieve, verhouding
tot hen is.
4. Frankrijk meet geen stoornis brengen
in de Poolsche vredespolitiek met betrek
king tot sovjet-Rusland en van Polen niets
eischen, wat deze politiek zou kunnen scha
den en Polen meesleeper. ih een nieuwen
oorlog.
Politiek Overzicht.
Gezien den tegenwoordig.en politieken
toestand, vindt de Deutsche AMgeméine Zei-
•hmgfiet een natuurlijke zaak, dat Warschau
een hoofdkwartier is van de Fransche pro
paganda; die dear onbeschroomd haar on-
dermijnenden, anti-Duitschen arbeid ver
richt. Maar tot des te meer blijdschap stemt
het, aldus het blad (dat, in 't voorbijgaan
opgemerkt, niet langer het officieuse orgaan
is der Pruisische regeering, nu Hugo Stin-
nes het heeft gekocht), dat er ook te War
schau nog kranten zijn, die, wat de Poolsch-
Fransche verhouding betreft, blijk geven
nog een onbevangen blik en een nuchter
oordeel te bezitten. Zoo is het a.s. bezoek
van Pilsoedski aan Parijs voor de Warschau-
sche Robotnik aanleiding haar licht te wer
pen op de Fransche buitenlandsche staat
kunde, voorzoover deze de verhouding van
Frankrijk tot Polen betTeft.
Het blad merkt op, dat Frankrijk zich in
den tsoristischen tijd heeft gekant tegen de
onafhankelijkheid van Polenin verband
met de belangen ven het Russische rijk.
Den eisch betreffende een onafhankelijk
Polen had niet Frankrijk, maar Amerika het
Oost-ïndië.
De Iiczoliü'diii: thii «ie Indische
aaihicsiai'cii.
De Locomotief ontleent onder meer
het volgende aan de Memorie van Toelich-
1 ting op de door de Indische regeering voor-
i gestelde verhooging van de salarissen der
j Indische ambtenaren.
eerst op de politieke agenda geplaatst. Scherp onderscheid zal zijn tc maken tus-
Frankrijk had pas in de onafhankelijkheid j schen dc betrekkingen die nu en in de naa-
van Polen toegestemd, toen de voorloopige
Russische regeering na den val van 't tsaris
me deze onafhankelijkheid in beginsel had
erkend. In" het met Polen gesloten verdrag
van Versailles werd de onafhankelijkheid
van Polen onder uitdrukkelijk beroep op
het betreffende besluit der Russische regee-
ïing erkend, een formuleer-ing, waarvan de
stoot buiten kijf was uitgegaan van Frank-
rijlc's vertegenwoordiger.
Frankrijk beschouwde alle tegenwoordige
Poolsche Oost-grenzen nis tijdelijk, d. w. z.
v^n kracht zijnde zoolang Rusland bolsje
wistisch is. De Curzon-linie was geen En
gelsche vinding, maar kwam overeen met dp
Fransche politiek, die aan het toekomstige
Rusland de grensgebieden wilde toekennen.
Natuurlijk kan Polen, dat thans te Riga met
de bolsjewisten vrede sloot en zijn Ooste
lijke grenzen vaststelde, er.geen genoegen
mee nen\en, dat Frankrijk deze grenzen
naderhand als ongeldig beschouwde, wan
neer 't bij een omwenteling in Rusland de
Fransche republiek meer gelegen kwam de
aanspiaken van het toekomstige Rusland te
ste toekomst nog in hoofdzaak vervuld moe
ten worden door uit Nederland uitgezonden
klachten, en de ambten, welke geheel of
grootendeels worden'vervuld door hier te
lande opgeleid en aangeworven personeel.
De regeering erkent, dat de herziening van
de wedden dor importkrachten het meest
nijpt, wil men van een vlotte werving ver
zekerd zijn. Zal, naar het zich laat aanzien.
r!e herziening voor het meerendeel der ii\-
heemschen in hoofdzaak het karakter dragen
van een nivelleering d?r thans min of meer
uiteenloopende bezoldigingen, ten aanzien
vnn het meerendeel der importkrachten gaat
het, naast de zoo noodïge egalisatie der
d; nstvoorwaarden, ook om cene verhoo
ging van de bezoldigingen zelve, ten einde
het zoo noodzakelijke verschil met de Ne-
drrlandsche bezoldigingen op het vereischte
peil te brengen. Deze weddeherziening is j ]Qtie Q}) h,et eijan(i fjempta, dat naar bekend
de basis is van de mijnbouwkundige excur-
voegdheidseischen voor het beklceden der
onderscheiden ambten cn in verbond hier
mede in aard en duur der genoten opleiding,
Voor de importkrachten zullen daarnaast
ook de in Nederland genoten salarissen de
maatstaf zijn te zoeken voor de aan te leg
gen stondeardbezoldigingen.
Als aafivangsbezoldiging is voor acade
misch gevormde groepen van importkrach
ten, zonder speciale vorming, en ongedoc
toreerd, gesteld 500 per mannd,"ols maxi
mum I2ÖO per maand. Voor buitenge
wone bijdragen in liet weduwen- cr. weezen
fonds zal eene tegemoetkomende regeling
worden getroffen. De volgende weddeschaal
is ontworpen:
le jaar 500;. 2e jaar 550; 3e jaar
600; 4e jaar 650; 5e jaar 700; 6e
jaar. 700; 7e jaar 775; 8e jaar 775;
Qr jaar 850; 10e jaar 850; 11e jaar
f 925; 12c jaar 925; 13e jaar 1000;
14e jaar 1000; 15e jaar 1100; 16e jaar
1100; 17e jaar 1100; 18e jaar 1100;
19e jaar 1200; 20e jaar 1200; 21e jaar
1200.
Het lag in de bedoeling de nicuv^e rege
ling te laten gelden vanaf 1 Januari 1921.
Ëxpcilltio naar NicuwGhiiiicii.
De Bandoe<i\gsche correspondent van
de „Loc." meldde:
„Volgens het laatste journaal, van den ka
pitein van Overeem, commandant van het
militaire detachement, dat de excursie op
Noord-Nieuw-Guinea beveiligt, ontvangen,
had hij den bergtop bereikt, van waaraf in
dertijd de luitenant ter zee Doorman neer-
blikte in het bekende lengtedal, dat zijn
richting had naar het Zuiden, maar waarin
hij om verschillende redenen niet is afge
daald.
Waargenomen werd toen, dat het dal be
woond was, maar verder is er niets van deze
laagte die in haar geheele lengte door een
rivier wordt doorsneden, bekend geworden.
ThanS bestaat het uitzicht, dat we spoedig
over dit terra incognita zullen worden inge
licht.
We vernemen toch, dat kapitein Van
Overeen herwaarts seinde, op 8 Dec. j.l. met
den controleur J. Jongejans, die aan (Je ex
peditie is gevoed met het oog op de meege
voerde Dajaks, door 'hem op Borneo voor
roeiersdiensten aangeworven, in het Pionier
bivak tc zijn teruggekeerd, na een succes
volle tournee door het le-ngledal, langs de
rivier, die door hem naar den generaal
Swarl is gedoopt, o. m. wijl deze deel uit
maakt van hel bestuur van het Indisch comi
té voor wetenschappelijke onderzoekingen,
dat dé expeditie op touw heeft gezet.
Zooals gezegd: interessante bijzonderhe
den mogen nu tegemoet worden gezien.
We kunen verder vertellen, dat de berg
top, die het eindpunt vormde van den tocht
van luitenant Doorman, thans naar dezen is
genoemd en niet 3810, doch^SSOO meter
hoog blijkt te zijn.
Ten siotte mag worden meegedeeld, hoe
nuttig deze expeditie is gebleken teneinde
uit te wijzen welke eischen dienen te worden
gesteld aan de radiografische stations, wel
ke liet verkeer lusschen de buitengewesten
en Java zullen kunnen onderhouden.
In dit verband nog de mededeeling, dat
het exploratie detachement thans geregeld
er binding met Java onderhoudt door te ra-
diografeeren van rit het Pionierbivak, welke
seiner, worden overgenomen door de instal-
v. Vollenhoven'*
Varkensmarkt - Amersfoort.
•Spceialo aftlccliiig
I
j cMuiismvniiriu
Maison VAN EIMEREN.
Coiffeur Posflclicur Coilleu.se
W IJEBSSTBAAT 14. - Tel. 203
Hoogst Modorno Salons voor
DA9IÊS en IÏFFI6EN - Manicure
Magazijn van Parfuniurioiïn on
Toilol-Arlikolon.
BADINRICHTING
Hoïel Café Restauran
„MONOPOLE"
Do Directie mankt bekeurt,
«lat zij lege» Bintlcr overeen
te komci) voorwa«i«lcn «Ie
ACHTERZAAL met GESLO
TE IV SERRE gc«lurenrto het
winterseizoen voor gesloten
«lnnsclubs beschikbaar stelt.
Nadere inlichtingen bij «Ie
Directie (Tel. 41J.
lei
daarom, als het meest urgent, het eers-
hand genomen.
De maatstaf voor de aan te leg.gen stan-
daardbezoldigingen zal n de eerste plaats
worden gezocht in de verschillende be-
us*T~~" -o -r
sie bij de Oostgrens van Nieuw-Gumeo, die
doorgeeft naar de Admiraliteitseilanden,
waarna de berichten langs den kabel (via
Eastern) hun eindbestemming bereiken."
Naar aanleiding van bovenstaand ver
neemt de „P. B" dat de wetenschappelijke
expeditie in het centrale berglerrein van
Nieuw-Gulnea een geheimen volksstam ont
dekte, waarmede vriendschappelijke aan
sluiting werd verkregen.
TER BESCHUTTING
en ontsmetting dor stom* en koolorganen f:—
bruiko men de sedert 75 jaren boliendo W J' Ir erf.
Taltlclfun. Hot besto togon hoesl cn
keelpijn.
Vraagt illeu lïïlEftT-TABLElTEK
Blauwe blikkon doozon il 80
cont mot novonalaand
fabrioksraork.
Uit de Pers.
TiOOils aan boord.
De hoefijzer-correspondent- van het
Handelsblad heeft een bezoek ge
bracht aan de loodsdiensten in Vlissingen.
Hij is met een loodsvaorluig buitengaats
geweest, en geeft van zijn tocht een be
schrijving in het Hbld., welke beschrijving
aldus aanvangt:
Br is wrijving in den laalslcn tijd tus-
schen hel Hollnnd^che en het Belgische
loodswezen te Vlissingen. Dc Hollandscho
loodsen beweren, dat de Belg.cn èn door
steeds* meer cn steeds beter scheepsmate
riaal aan le voeren, cn door o n eerlijke
middelen van concurrentie, bezig zijn, het
Nederlandi-che element uit het beloodsen
der Schelde te verdringen, een element,
dat daar toch reeds in de minderheid is.
De zaak is van groot belang, niet alleen
omdat het een cerezaak is *voor de Hol*
landsche loodsen, ook niet alleen om do
ES5
Sarcasme is smart.
li attent an aken op
«le groote sorteeriug
GOM- in ZILVERWERKEN.
WILLEM SROEHHUIZEN Juwelier Amersfoort.
door
SU2E LA CHAPELLE-ROOBOL.
3
pa kwam een schrede nader. „En-
zöoeven zei je zelf
it „Hij heeft me niet gevraagd, maarik
Leb me door hem laten zoenen en hem te-
Tuggezoend."
4 Ik had een gevoel alsof 't plafond: op mij
neer zou vallen en onwillekeurig kromp ik
ineen. Ik hoorde echter moeder's stem
„Foei kindT Gertrude I En dat voor een
fatsoenlijk meisje."
varb" zei pa. „Als ik je be-
nanoeide, zooals je verdiende, dan stuurde
ik je naar een strenge kostschool, maar ik
,nu eenmapï gezegd Brussel en dus
blijft 't zoo. Met clat jonge mensch zal ik
eens een hartig woordje spreken als hij hier
na de vacantie terugkomt: En nu basta. Van
daag over veertien dagen breng ik je weg,
als ma lust heeft gaat ze mee."
En ma nam mij onder den arm en ging met
'mij naar de huiskamer. Daar gekomen snik
te ik *t uit en bezwoer haar, ik weet niet meer
in welke bewoordingen, te maken dat ik niet
weg hoefde. Ik vertelde haar dat ik van
Ernst Rosdijk hield, dat ik zeker dood zou
gaan als ik hem niet meer zien zou. Ik ging
zelfs zoover, geloof ik, om te beweren dat
het misdadig was om ons van elkaar te
scheiden.
Ma liet mij uitschreien, zei af en toe een
woordje, werd eindelijk ongeduldig. Ze had
nu geen tijd meer om naar al die mallepraat
te luisteren. Juist om mij al die dwaasheden
uit het hQofd te zetten, zond pa mij naar
Brussel. Tic zou nu verstandig doen met geen
woord meer te reppen van die gekke ge*
schiedenis en mij stilletjes te verheugen op
mijn verblijf in den vreemde.
Toen ging ik naar mijn eigen kamertje,
deed de deur op slot en gaf mij over aan
mijn wanhoop. Ik dacht ten minste, dat ik
wanhopend was, want ik wist toen niet dat
er bij mijn verdriet een zekere ijdelheid, een
streelende voldoening kwam omdat ik zoo
iets belangrijks, als een gedwarsboomde
liefde, beleefde.
Natuurlijk dacht ik er geen oogenblik aan
om te gehoorzamen.
Ze zouden mij dwingen om naar Brussel
te gaan, daartegen hielp geen verzet, maar
zij konden niet beletten dat Ernst en ik el
kaar trouw bleven en ten slotte over alle
hinderpalen zegevierden. Maar hoe Ih zou
beginnen met hem te schrijven, hem alles
te vertellen. Hij zou wel een middel vinden.
Ik geloof zelfs dat het derkbeeld van een
schaking mij niet onmogelijk voorkwam.
Maar ik stuitte reeds op de eerste moeie-
lijkheid. Ik wist zijn adres niet. Hij en zijn
vrienden waren dien eigen mojgen allen ver
trokken, hij had niet gezegd waarheen hij
het eerst ging. Eigenlijk had hij zoo heel
weinig gezegd, wij hadden niets besproken.
Alles wat er dien vorigen avond lusschen
ons was voorgevallen kwam mij ineens
vaag en onwezenlijk voor. We hadden elkaar
gekust en gevoeld dat we van elkaar hiel
den, het was onuitsprekelijk veel, maar na
wat pa had gezegd, na wat er nu gebeuren
ging, leek het zoo weinig.
Ik had een oogenblik opgehouden met
huilen om na te denken, maar het gevoel
van mijn hulpeloosheid d'eed de tranen weer
komen. O, als pa dat alles maar acht dagen
geleden gedaan had, dan was Ernst nog te
bereiken geweest, dan hadden we samen
kunnen overleggen maar nu het was
valsch, gemeenik haatte pa, en ma,
die met hem meepraatte, die hem gelijk gaf,
ook.
Ik dacht aan gisteravond, wat waren we
gelukkig geweest, hij was het nog, hij wist
niets. Wat zouden de anderen wel zeggen?
De anderen. Rika Staal Zou zij geen raad
weten? Zij was zooveel knapper, zooveel
meer bij de hand en doortastend dan ik. Zij
zou mij zeker kunnen helpen. Eenigszins
bemoedigd sprong ik op. Ik dacht niet aan
mijn Toode oogen en gezwollen gezicht.
Zonder in den spiegel te kijken zette ik be
neden in de ?ang mijn muts op, sloeg een
cape om en' ik was op straat.
Rika zag mij toevallig aankomen en deed
mij zelf open. Zonder een woord te zeggen
trok zij mij mee, naar boven, naar haar eigen
kamertje, gooide de deur in 't slot.
„Ik zit al een- uur op je te wachten. Je be
grijpt toch wel dat ik dood-nieuwsgierig
bert
Ik gaf geen antwoord. Hoe kon ik begin
nen, Rika voorbereiden op het vleselijke,
dat ik te vertellen had?
Nu eerst zag zij mij aan en riep verschrikt:
„Hemel Truus, wat zie je er uit. Heb je
gehuild Is 't mis Heeft hij je gisteren
avond niet gevraagd?"
„Mij gevraagd?" stotterde ik. Ik weet niet
wraarom Rika's nieuwsgierigheid mij ineen*
hinderde. Wij waren zulke vriendinnen, ver
telden elkaar alles. Plotseling voélde ik, dat
ik haar niet zou kunnen vertellen van giste
ren avond. Zij zou mij uitlachen als ik zei
dat Ernst niets gezegd had, dat ik mij al
leen maar had laten kussen, en 't was toch
lieelemaal niet belachelijk, 't was mooi en
heerlijk geweest.
„Ik kwam om je iets te vertellen," zei ik,
„er is iets veel ergers."
„Wat dan, je doet me schrikken."
„Pa en ma willen dat ik naar Brussel ga>
over veertien dagen moet ik al weg."
Toen ik het vreeselijke uitsprak, over
stelpte mijn verdriet mij weer zoo erg, dat
ik opnieuw begon te snikken.
„Naar Brussel," herhaalde Rika, mij meti
groote oogen en open mond aanstarend,
„en huil je daarom
„Maar begrijp me tooh," stotterde ik,
„niet voor een paar dagen, voor een heel
jaar, pa wil dat ik Ernst nooit meer zie..
„Maar, als er niets lusscherJ jullie is
Nu kon ik weer niet velen dot Rika denken(
zou d-at er niets bestond tusschen Ernst em
mij, en zoo goed ik kon vertelde ik haar,'
dat we gisteren avond nog wat gewandeld;
hadden en dat pa toen woedend was gewor
den en ineens een besluit had genomen. I
Rika zweeg en keek bedenkelijk. Ik had
haar wel heen en weer kunnen schudden. jj
„Weet jij er niets op?" vroeg ik. „Kan ja
niet helpen?" 1
„Weet je zeker, dat hij je vraagt als hiji
door zijn examen is
„Ja, natuurlijk." J
„Zie-je, hij heeft toch ook eigenlijk^ geeri
vooruitzichten. Je pa heeft wel gelijk.
„Maar Riek," riep ik verontwaardigd^
„hoé kun je zoo iets zeggen? Je hebt toc|^
altijd met me mee gepraat en je zou 't toen
zalig hebben gevonden als een van de
deren jou had gevraagd."
(Wordt vervolgd).
