IWDBIOTIB^.'rTÏZ'IZ
„DE EEMLANDER"
BUITENLANDT
MAISON ,,l' HMBELLE" t VAN ROSSUM, AMERSFOORT
EEN WAAN
m VOETBALLEN ea
pssF* VOETBALSCHOENEN
ilïEii
19e Jaargang Nb. 180
per post f 2.60, per week (met emfis verzeker ng
legen ongelukken) f 0.176, alzondcilijkc nummers
f 0.05.
Maandag 31 Januari 1921
PRI1S m AQVERTEHTSËH
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
van 1-4 regels f 1.05
met inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dicnsta.mb c*
dingen en Licldadighcld^-advcitenticn voor de helft
der prijs Voor handel en bedrijf bestaan zeer
voordcclige bepalingen voor het advcrlcctch liene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden
uchteud-rood.
door Mevr." E. H. du Quesne-
van Gogh.
En roodgestert was heel het bleeke blauw
van de uchtendlucht,
Waarheen de boomen reiken
Die bladerloos te treuren lijken,
Tot dat de lente vroeg ze sieren wou.
Op 't groengekraagde naaldënhout.
Op 't bronsgekleurde mos beneden.
Komt drijven van het roserood en goud,
En komen flitsen gouds omlaag gegleden.
Op lage schutting, op de wrakke schuur,
Op kippenhok en dichte struiken.
Komt goudstof op dit vroege uur
gestoven, op gesloten luiken
Maar kortde doodsheid treedt wêer in
De zoete kleuren vangen aan te kwijnen
Maar in het hart zijn rozerood en goud,
In wond're schoonheid nog aan 't
schijnen.
Politiek Overzicht.
Trots de verschillen, welke tusschen
de geallieerden op de conferentie te
Parijs tot uiting kwamen, trots d-e op
waarheid berustende of vrucht der fan
tasie zünde geruchten omtrent de af
wezigheid van ook maar eenige over
eenstemming kisschen de bondgenooten,
schijnen^ de heeren, die over Duitsch-
land s wel en wee delibereerden, het vol-
lïiaakt eens te rijn geworden. De voltallige
ochtendzitting eindigde Zaterdag j.l. om half
twee. Twee en een half uur waren voldoen
de geweest om de besprekingen, die reeds
aardig waren opgeschoten door des onder
handelingen der laatste dagen, te voltooien
en ook lukte het de algeheelè overeenstem
ming, aldus een draadloos bericht uit Parijs,
waarin de werkzaamheden waren geschied,
te bevestigen. De bijeenkomst was gewijd
aan het onderzoek van de twee voornaam
ste kwesties: de schadeloosstelling en de
ontwapening. Wat het eerste vraagstuk be
treft, heeft de conferentie geen enkele wij
ziging aangebracht in de den vorigen avond
genomen besluiten. De waarborgen en de
sancties, die deze met zich brengen en die
herinneren aan die van Boulogne, zijn aan
vaard. Men rekent op een a.s. bijeenkomst
te Brussel, waartoe de Duitschers zullen
worden uitgenoodigd, gevolgd door een
nieirwe samenkomst der deskundigen, waar
de détails van de uitvoering zullen worden
vastgesteld.
Wat betreft de ontwapening is het rap
port der militaire deskundigen aanvaard. Al
is het waar, merkt een Parijsch bericht op,
dat enkele uitstellen, waarvan het uiterste
niet verder loopt dan Juni a.s., aan Duitsch
land zijn toegestaan voor de ontbinding van
de Beiersche en Oost-Pruisische burger
wachten, niettemin is het billijk te erken-
ven, dat de JBritsch'e bondgenooten meer
lan men kon hopen hebben toegestemd in
iet principe van de sancties, zonder welke
ie te Parijs genomen beslissingen waarde
los zouden zijn.
Officieel wordt nog d.d. 29 Jan. gemeld
omtrent de vergadering van dein Op
persten Raaddat de conferentie in
den loop van haar twee zittingen vol
ledige overeenstemming bereikte met be
trekking tot twee der voornaamste aange
legenheden: de ontwapening en de schade
vergoeding. Omtrent de werkzaamheden der
Pacijsche conferentie, die van 24 tot 29 Ja
nuari heeft geduurd, dient te worden opge
merkt, dat de groote vraagstukken, die op
de agenda stonden alle, zoo niet tot een
finale oplossing werden gebracht, dan toch
definitief werden georiënteerd: de ontwape
ning, de schadevergoeding, de steenkolen-
levering na 31*Januari, de Oostersche en
Grieksche kwestie, de wederopbouw van
Oostenrijk en de erjeenning van de Balti*
sche en Kaukasische staten.
Als het belangrijkste resultaat dér confe
rentie wordt genoemd de overeenstemming,
die heerschte en die door Briand werd ge
karakteriseerd met de woorden: eenheid
van front in den vrede, gelijk zij in den oor
log werd verwezenlijkt.
De tekst van de inleiding der resoluties
lyidt: De geallieerden, dié zeker zijn, det hun
nauwe eensgezindheid alleen den vrede kan
verwezenlijken zodals zij de overwinning
heeft verzekerd, zijn besloten geen enkele
inbreuk hierop te gedcogen. Zij achten haar
den meest zekeren waarborg voor den vrede.
Zaterdag werd ook reeds te Londen ver
wacht. dat men dien dag in den Oppersten
Raad definitief het eens zou worden ten aan
zien van de Duitsche vergoeding. De biaon-
dere commissie, bestemd om een weg te
vinden, die leidde uit de moeilijkheden, welke
Donderdag waren gerezen, nam als grond
slag voor haar besprekingen op Vrijdag het
schema van Boulogne, dat te Brussel verder
is uitgewerkt, voor de betaling van jaarlijk-
sche termijnen door Duitschland op de vol
gende w'iize: 150 millioen jaarlijks in de
eeTSte vijf jaar; 500 millioen in da volgen
de vijf jaar; 350 millioen in de volgende
32 jaar. Het totaal wordt don 13,450 mil
lioen.
Men verwacht, dat in deze voorstellen be
langrijke wijzigingen zullen komen, waar
door de annuïteiten verminderd zullen wor
den tot 100 millioen en geleidelijk zullen
stijgen tot 300 millioen. Om de verminde
ring van de termijnen te compenseeren,
stelt men voor eep recht van ^en Duitschen
uitvoer te heffen, dat, naar verluidt, 1214
procent zou bedragen.'"
Keuren de geallieerden dit stelsel goed,
dan zal een nieuwe conferentie te Spa ge
houden worden, waartoe de Duitschers uit
genoodigd zuilen worden. Deze voorstellen
vallen bi-nnen het bestek dat Lloyd George
aangaf. Als een aanwijzing, dat h-et tot een
compromis zou komen bescnou\yde^ men,
even voordat de resultaten bekend werden,
het feit, dat Briand Vrijdag de kleine com
missie gepresideerd heeft, die bovenge
noemde voorstellen formuleerde. Het ver
slag, dat die commissie Zaterdag aan den
Oppersten Raad zou uitbrengen, zcii een
stemmig zijn en de Daily Chronicle verklaar
de, dat het een oplossing zou aangeven, die.
voor alle partijen aannemelijk is. Zij is ge
baseerd1 op de overeenkomst van Boulogne,
die Lloyd George gehandhaafd wilde zien,
maar voert de annuïteiten in, die Briand
wenschte met een aandeel, dat stijgt bij het
toenemen van Duitschland's welvaart.
Duitschland zal in staat zijn zijn schuld te
betalen in verhouding tot zijn vermogen
daartoe. Tegelijkertijd krijgen de geallieer
den stoffelijk belang bij Duitschland's econo
misch herstel.
De Daily Chronicle zegt dat er, om tot
deze conclusie t-e komen, tal van gesprek
ken tusschen Lloyd George en tusschen an
dere ministers nooclig zijn geweest.
Zaterdagochtend heeft Bria-nd aan den
correspondent van de Exchange Telegraph
meegedeeld, dat hij volkomen voldaan was
over d-e bereikte overeenkomst. Hij zeide er
zeker van te zijn, dat zij bekrachtigd zou
worden en dat de noodige stappen gedaan
zouden worden, indien Duitschland niet be
reid was er in toe te stemmen. Op één punt
wilde hiij vooral de aandacht vestigen: de
welwillendheid, die onder de geallieerden,
met name var. Engelsche zijde, geheerscht
had. Dit land had zijn best gedaan om aan
de Fransche opvatting inzake de vergoeding
tegemoet te komen. Het verheugde hem ook,
dat België in de* kwestie een bemiddelende
rol had gespeeld.
De correspondent van de Exchange meldt
dat volgens de aanbevelingen van de com
missie aan den Oppersten Raad Duiischland
42 bepaalde annuïteiten zal moeten betalen,
die als volgt gesteld zullen zijn: 1. Twee
annuïteiten van twee milliard marken in
goud. 2. Drie annuïteiten van drie milliard
marken in goud. 3. Drie annuïteiten van vier
milliard marken in goud. 4. Drie annuïteiten
van vijf milliard markeh in goud. 5. Een en
dertig annuïteiten van zes milliard marken
in goud.
Verder zou Duitschland aan de geallieer
den twaalf en een half percent moeten beta
len van het totes! van zijn uitvoerhandel.
Hoe meer geld Duitschland maakt, hoe meer
de geallieerden van Duitschland zouden ont
vangen.
Een nader bericht uit Parijs luidt, dat de
Opperste Raad het cloor de subcommissie,
voor cte Duitsche schadeloosstelling aange
nomen ontwerp in zijn geheel heeft aan
vaard; alleen ivoren enkele-veranderingen
van ondergeschikte beteekenis door den
Raad aangebracht. Do definitieve tekst zou
te vier uur des Zaterdags door d-e gevol
machtigden der mogendheden worden ge
rekend. Bovendien werd door den Raad een
zeker aantal maatregelen goedgekeurd, die
zullen worden genomen bij niet-nakoming.
de>r ontwapening-clausules: in de eerste
plaats een opschorting der ontruiming door
de geallieerden van 't Rijngebied; ten twee
de de bezetting van nieuw Duitsch gebied;
ten derde het toepassen van doucnemaat-
regeien in de Rijnstreek. Door Curzon wc-xd
voorgesteld, dat de geallieerden zich ook
zouden verzetten tegen het toelaten va-n
Duitschland tot den Volkenbond.
r.ckeve uitstellen aan Duitschland toegestaan,
terwijl de Duitsche regec-ring zal worden
uitgenoodigd, zekere wetgevende bepalin
gen aan den rijksdag voor te leggen.
Terwijl, naar kan blijken-'uit de telegram
men-rubriek, de Fransche bladen juichkreten
atynheffen, merkt naar aanleiding van het
Hava-s-berich't betreffende het schode'loos-
stelli-n-gsontwerp der sub-commissie uit den
Oppersten Raad het Berliner Tageblutt op,
dat Duitschland verplicht is de werkelijk
door Düitschla-nd aangebrachte schade te
vergoeden, maar niet om bovendien nog tol-
looze miiliarden te betalen aan staten,, die,
ondanks den grooten buit, dien zij hebben
verworven in den vorm van land, koloniën,
schepen, enz. hun financieel evenwicht niet
kunnen herstellen en dit thans op Duitsch
land willen verhalen. Het spreekt van zelf,
schrijft het blad, dat de geallieerden, die
niet den weg van overleg schijnen te kiezen,
Ons buitenissige eischen kunnen voorleggen,
doch zij zullen hierdoor zeker niet bereiken,
dnfr de Duitsche regeering dergelijke over
matige eischen zal erkennen. Tot een vrij
willige betaling zullen wij ons slechts dan
Verplichten, wanneer óver het bedrag en de
noodzakelijke voorwaarden der door ons te
betalen vergoeding overeenstemming zal
zijn bereikt tusschen Duitschlond en de ge
allieerde mogendheden. In het andere geval
zullen de geallieerden wel genoodzaakt zijn
eiken pfennig zelf uit Duitschland te balen
en zij zullen dan onder de oogen moeten
zien, op welke wijze zij de drie tot zes mil
liard. waarvan hun commissie ggwa^gL te
gen den wil van het Duitsche volk zullen
kunnen verwerven.
Wij verwijzen verder naar de rubrieken
Telegrammen en Politieke Be
richten.
m EEN GE DAGEN OPRUIMING DfR HOG -RESTEERENGE WINTERHOEDEN
KKF.RS ONT VA Vijl EST: AI-KfllVE (OLI.KCITG VOORJAARSHOEDE!*
Het protocol, waarin de besluiten van den
Oppersten Raad, zoowel wat de schadeloos,
stelling a-Is de ontwapening betreft, werden
Zaterdag te half zes geweekend. Vandaag al
zal een en ander ter kennis worden gebracht
van de Duitsche regeering, terwijl het proto
col morgen zal worden gepubliceerd, tege
lijk met het daaraan toegevoegde begelei
dend schrijven. Bovengenoemde dwang
maatregelen, nl. verlenging der bezetting
van het Rijn-g^ebied, toepassing/van douane-
maatregelen, bezetting van nieuwe Duifëche
streken en verzet tegen Duitschlands toetre
ding tot den Volkenbond, zullen worden ge
nomen in verhouding tot de twee catego
rieën van Duitschlands verdragsverplichtin
gen, n.l. de schadeloosstelling en de ontwa
pening. j
Wat betreft de aan Oostenrijk te verlee-
nen hulp, werd het door Loucheur uitge
brachte rapport aangenomen, volgens het
welk een financieel syndicaat met een kapi
taal van 200 millioen zal worden ingesteld.
Om kwart voor ze-s werd de zitting geslo
ten. De gevolmachtigden verklaarden, dat
alle overeenkomsten zonder de minste moei
lijkheid werden geteekend. De algemeene
indruk is, dat de Fransche politiek een aan
zienlijk succes heeft behaald, terwijl de op-
'ossing alle geallieerde mogendheden ge
heel bevredigt. Zoo schrijft de Temps met
betrekking tot het vergelijk inzake de scha*
deloosstelling, dat men heeft bepaald, dat
Duitschland zijn verhandelbare fondsen zal
moeten overdragen tot een bedrag, gelijk
nan de annuïteiten, welker bedrag thans is
vastgesteld. Betreffende ontwapening zijn
Buitenlandsche Berichten.
^olgens den diplomatieken medewer
ker van Havas zijn de volgende besluiten in
den loop van den avond aan Duitschland
medegedeeldMet betrekking tot de ont
wapening is het rapport van Foch met en
kele onbeteekenende wijzigingen aangeno
men. Duitschland zal zijn wetgeving in over
eenstemming moeten brengen met de be
palingen van het vredesverdrag err zijn
overtollige officieren moeten ontslaan. Het
ministerie van Oorlog moet voor 15 April
het overtollige oorlogsmateriaal uitleveren,
voor 28 Februari de burgerwachten ontbin
den, voor 30 Juni de reservesohepen ont
wapenen, voor 31 April de in aanbouw zijn
de oorlogsschepen moeten sloopen, alsme
de alle onderzeëbooten en voor 31 Juli de
in 1919 vernielde Zeppelins moeten ver
goeden. Het moet afzien van de vorming
eener luchtpolitie en de bepalingen der ge
allieerden aanvaarden in zake de onder
scheiding tusschen civiele en militaire lucht
vaart. De door de geallieerden getroffen re
geling inzake de schadeloosstelling zal aan
de commissie voor de schadeloosstelling
worden medegedeeld, die den Duitschen uit
voer zal controleeren. Duitschland zal den
geallieerden bons verstrekken ter waarde
van het hun toekomend deel der annuiteit.
Aan het slot van de conferentie verklaar
de Briand, dat hij het succes, dat bereikt
was door de bereidwilligheid tot wederzijd-
sche concessies, op prijs stelde. Hij ver
klaarde zich gelukkig te achten, aan deze
belangrijken stap te hebben medegewerkt
en zoodoende zoowel de menschheid als
den-geallieerden een dienst bewezen te heb
ben. Hij dankte zijn collega's voor hun on
schatbare medewerking, die zooveel tot hel
welslagen der conferentie heeft bijgedrag
gen.
Lloyd George antwoordde, dat het uitste*
kende resultaat voor het overgroote de
was toe te schrijven aan de bewonderens
waardige wijze, waarop Briand de werkzaam
heden der conferentie heeft geleid. Hiji
voegde er bij, dat hij af en toe criiiek o
Briand had uitgeoefend, maar slechte uit"
genegenheid voor dezen cn om het goede
resultaat te verkrijgen, dat men thans heeft'
bereikt. Hij bracht hartelijk dank aan Bri
and, Doumer. Loucheur en do andere colle
ga's, die er toe hebben bijgedragen tot In t
voor de toekomst von Europa zoo vruchtba
re resultaat der conferentie.
In zijn rapport over Oóstenlijk advise -tc
Loucheur of te zien van .Vlo schuldvor le
ringen op Oostenrijk ter zake van schade-
loosstelling of kosten van bezetting. Hij kon
digde aan, dat er een z.g. „financieel syn
dicaat," zou worden gc-vormd, dat door ban
kiers zou zijn aanbevolen.
Parijs, 29 Jan. (H.-R.), De heele pers
is tevreden over de resultaten, die gisteren
zijn verkregen door Me commissie uit de 1 -
nlliéerde donferenlic. Zij meent, dat er de
finitief een volledige overeenstemming tot
stand-is gebracht door de samenwerking eru
goeden wil van alle geallieerden. Dit duidt
het einde aan van een periode van oorlog
en het begin van een periode van herbouw
en vrede van Europa.
Alle bladen huldigen c'e knappe diploma
tie van Briand, die, zeggen zij, de aange
wezen man was om de rechten en de waar
digheid van Frankrijk te handhaven. Vol
gens de Petit Pnrisien heeft de verkregen
oplossing de onvergelijkelijke verdienste
van een eind te maken aan een periode van
hinderlijk tasten. Door het aanvaarden van
den weg van het gezond verstand, heeft de
conferentie een antwoord gegeven nan hon,
die haar aanrieden zoowel in "het Fransche
als in het algemeen belang moedig op haar
stuk te blijven slaan.
De Petit Journal schrijftAlle geallieerden,
zullen winnen bij dit nauwer aaneensluiten
van de Entente, die haar beslag heeft ge
kregen door de zeer duidelijke overwinning
van de idee der rechtvaardigheid, die door
Frankrijk werd voorgestaan voor het wel
zijn van Europa en de geheele wereld.
De Matin meent, dat het waarlijk een his
torische dag is. De Gaulois constateert, dat
de moeilijke en beangstigende dag ten slot
te bevredigend voor Frankrijk is afgeloopea
en voor den man, die de hachelijke verant
woordelijkheid voor den slag op zich heeft
genomen en die het maximum heeft verkre
gen van wat de Franschen konden hopen.
De Eclair huldigt Briand, die het program
ma, dat hij zich had gesteld, heeft verwer
kelijkt
Parijs, 2 9 Jan. (B T. A.). Nadat de
overeenkomst, betreffende de ontwapening
was getcekend, verlieten de militaire des
kundigen de vergaderzaal. Toen Barihou het
gebouw verliet, verklaarde hij, dat de kwes
tie der ontwapening tot volle bevrediging
der geallieerden was geregeld en dat de vei
ligheid hunner landen was verzekerd.
De technische gedelegeerde in de com
missie van herstel, Aron, benevens de mi
nister van het mijnwezen, zijn door den raad!
uitgenoodigd de thafts gevoerde besprekin
gen over het steenkoolvraagstuk bij te wo
nen.
Het Petit Journal melrt, dat Fooh op de
intergeallieerde conferentie heeft verklaard',
dat in geval de Amerikannsche troepen uit
de Rijnlanden worden teruggetrokken, deze
door Fransche en Belgische troependeeleni'
zullen worden vervangen en wel voor doop
Fransche en 1door Belgen. Engelsche trog/-
pen zouden daaraan niet deelnemen.
B r 1 ij n, 2 9 J a n. (X. T. A. Draadloos
van Nauen). De Duitsche pers van alle pnr-
tijrichtingen acht het nieuwe schadevergoe«
In een dag velt men een boom, die een
eeuw behoefde om te groeien.
door
SUZE LA CHAPELLE-ROOBOL.
4
„Nu ja," zei Rika en zij trok mii naast zich
Öp de kanapé. ,,'t Idee om geëngageerd te
zijn, als je nog maar achttien bent, is ook
wel heerlijk, vooral met een officier, 'n Uni
form staat zoo chic, en dan visites maken,
ibij de familie gepresenteerd te worden en
fte weten dat al Je vriendinnen jaloersch op
ije zijn-, dat is leuk. Maar aan den anderen
Jiant, een engagement op de eeuwigheid
heeft ook niet veel aanlokkelijks en dat is
ftit nog niet eens."
,,'t Kan me niet schelen dat Ernst niet
trijk is, duizendmaal liever arm met hem, dan
Schatrijk met een ander. We kunnen toch
'gelukkig zijn."
Rika zette haar aardig gezichtje in een
ternstige plooi.
I w't Is niet prettig om arm te zijn, Truus.
Be geloof dat je pa gelijk heeft."
„Rika," ik huilde weer van boosheid en
fyezontwaar d iging.
„En dan," ging zij bedaard voort. „Denk
teens aan, naar Brussel. Als mij zoo'n ge-
jmkje te beurt viel zou voor 't oogenblik geen
Jeen jongen rriij kunnen schelen. Ga jij eens
j^aar Clara Effers, ze zal er je wonderen van
ivertollen, 't Moet heerlijk zijn. In jou plaats
ik 't dol vinden."
ajRika," zei ik tragisch. „Houd op. ik kan
je niet meer aanhooren, wij begrijpen elkaar
niet meer."
„Ach kind," lachte mijn i'riendin netje.
„Noem 't toch zoo ernstig niet op. Omdat
je nu een beetje met zoo'n aanstaand luite-
nantje geflirt hebt, wat beteekent dat? Dat
zal je wel eens meer gebeuren. Er is niets
tusschen jullie. Je hebt een prettigen winter
gehad en daarmee is 't uit."
„Voor mij en Rosdijk is 't niet uit, dat
weet ik."
„Hij zal wel versandiger zijn, vooral als
je pa eens met hem gesproken heeft. Jullie
kunnen immers niets doen."
„Neen maar ik had gedacht, Rika, dat
jij iets zoudt verzinnen."
„Ik... lieve Truus, wat wil je dat ik ver
zin
„Je hebt gelijk," zei ik mat. Voor geen
geld ter wereld zou ik haar al de opgewon
den, romantische gedachten hebben mee
gedeeld die mij vervulden. Nu zij- 't zoo
kalm opnam voelde ik mij vieeselijk ont
nuchterd.
„Nu dan ga ik maar zei ik
„Ik zie je toch nog- voor je weggaat
„Natuurlijk, ik ga pas over veertien da
gen."
Rilca loonde zich hartelijk, ik was koel.
Ais 't geval omgekeerd was geweest, zou ik
heel anders doen dan zij, dacht ik bitter.
Maar wat ik in die omstandigheden zou ge
daan hebben was mij toch niet duidelijk.
Loom en onverschillig liep ik naar huis.
De zon scheen heerlijk, de hemel was vlek
keloos blauw, de uitbottende heesters tril
den in den zoc-!en wind, de madeliefjes bloei
den in het frissche, jonge gras. Alles bloe-
semde, leefde, juichte in weelde, maar ik
had een gevoel alsof ir.iin eenige lente uit
gebloeid en voorbij was en in mijn verbeel
ding zag ik wintersneeuw en grijze, dood-
sche eentonigheid1.
Ik telde nog geen achttien jaar, een ge
zond, levenslustig kind dat nog nooit ver
driet had gehad en ofschoon ik me verbeeld
de dat die eerste slag mij terneer zou vel
len, was ik veel veerkrachtiger den ik dacht
of wilde zijn. Ondanks mijzelf praatte ik
meer dan eens belangstellend met ma over
de nieuwe japonnetjes die ik mee naar Brus
sel zou nemen. Een paar keer bracht ik een
bezoek aan de dochter van den burge
meester en ik hoorde allerlei heerlijks over
het verblijf bij mademoiselle Derral. Ik be
gon mii zelfs een beetje te verheugen, om-
bit:
dat Rika en mijn andere vriendinnen mij
zoo benijdden. Kortom,-toen pa en ma mij
eet\ dag of veertien iater wegbrachten deed
ik nog wel mijn best om heel rampzalig en
ongelukkig te zijn en' ergerde ik mij wel
over het sarkastische gezicht waarmee pa
mij tusschembeiden aankeek, maar ik was
toch heelemaal niet onverschillig voor het
nieuwe leven, waarin ik mijn intrede deed.
In 't eerst had ik nog zoo'n beetje een
gevoel alsof ik 't verplicht was aan mijn ge
dwarsboomde liefde om melankoliek en ver
slagen te zijn. Ik trachtte mijzelf wijs te
maken dat ik niets geen plezier had in het
heerlijke leventje in Brussel,dat mijn ge
dachten altijd maar verwijlden bij Ernst;
maar 't nieuwe overweldigde mij toch ge
heel. In later jaren heb ik met dankbaarheid
teruggezien op den tijd, dien ik in Brussel
doorbracht.
Moeder had gelijk, een kostschool kon
men 't volstrekt niet noemen.
Mesdemoiselles Derral, tweelingzusters
uit een deftige, maar *wat achteruitgegane
familie, namen jaarlijks zes, hoogstens acht
meisjes bij zich. De pensionnaires bleven
niet langer dan een jaar. In dien tijd werd
alles gedaan om de opvoeding van een jong
meisje, zooals men dat een vijf-en- tv/ in tig
jaar geleden verstond, te volmaken. Tegen
woordig hecht men niet veel meer aan „la
jeune fille bien elevée," maar in mijn jeugd
was 't nog van groot belang zich goed en
met gepaste vrijmoedigheid te kunnen pre
senteeren, onberispelijk te dansen, te weten
hoe men zich in gezelschap van oudere
menschen moet gedragen, enz. 't Was alles
heel Oppervlakkig, een vernisje, dat men
wel missen kan, maar in mijn later leven 19
't mii toch wel te pas gekomen.
Onder de meisjes die ik bij de dames
Derral ontmoette, waren twee Engelsche,
een Duitsche, drie Fransche en behalve, ik
zelf, een Hollandsche.
Maar ofschoon die laatste binnen enkele
weken mijn intieme vriendin geworden was,
verzweeg ik de reden waarom ik van huis
was gezonden. LangzamerLand vond ik mijn
geschiedenis niet meer zóó interessant. Ik
had eerst nog gehoopt op de een of andere
manier iets van Ernst te vernemen. Rika
schreef mii dat zij hem na zijn terugkomst
enkele malen had gezien, maar gesproker*
bad zij hem niet. Van den picnic, dien wijl,
in Mei zouden hebben, was niets gekomen,
ons heele clubje was uit elkaar gegaan. Zij
vermoedde det pa met Rosdijk gesproker*
ha<jL Heller, dien zij nog wel eens zag, hadj
daar met een enkel woord op gezinspeeld;!
maar de jonsrelui waren allen druk aan het
werk, voor flirten en verliefd zijn was nu
geen tijd. Toen begon ik te begrijpen dat ik
aan dien lenteavond alleen mocht denker*!
als aan iets dat voorhij was, dat ik mij veell
meer ingebeeld had dan de werkelijkheid:
gaf. Ik leerde mijn eerste, nuchtere levens-*
les om de zaken kalm en practisch op tel
nemen; er waren zelfs oogenbÜkken, waarin
ik geheel overtuigd was dat pa gelijk had
gehad. Maar praten over het prozaische eind;
van wat zoo dichterlijk begonnen was, konj,
ik niet en later, in mijn volgend leven, hebj
ik dikwijls iets pijnlijks' gevoeld op mooia
lente-avonden als de sterren zacht glansdenl
aan den lichten hemel en de nachtegaal
zong in het jonge, geurende groen.
Mijn proefjaar was voorbij en ik kwarnl
thuis, opgewekt, vroolijk, met een beetjej
meer pretentie dan vroeger. Aan Ernst Ros*\
dijk dacht ik nog slechts nu en dan. Ik hadl*
gehoord dat hij na een prachtig eindexamenf
in Leeuwarden was geplaatst, verder hadj
niemand meer iets van hem vernomen. Met'
Rika kon ik het niet zoo goed vinden alst'
vroeger. Ik werd kregel als zij over de ge^
schie^lenis sprak en met een air van be-<
scherming beweerde, dat zij toch maar ge-*1
lijk had gehad en 't allemaal kinderspel waï
geweest.
(Wordt vervolgd).