IWDBIOTIB^.'rTÏZ'IZ „DE EEMLANDER" BUITENLANDT MAISON ,,l' HMBELLE" t VAN ROSSUM, AMERSFOORT EEN WAAN m VOETBALLEN ea pssF* VOETBALSCHOENEN ilïEii 19e Jaargang Nb. 180 per post f 2.60, per week (met emfis verzeker ng legen ongelukken) f 0.176, alzondcilijkc nummers f 0.05. Maandag 31 Januari 1921 PRI1S m AQVERTEHTSËH DIRECTEUR: J. VALKHOFF. BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL. TEL. INT 513. van 1-4 regels f 1.05 met inbegrip van een bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dicnsta.mb c* dingen en Licldadighcld^-advcitenticn voor de helft der prijs Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordcclige bepalingen voor het advcrlcctch liene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden uchteud-rood. door Mevr." E. H. du Quesne- van Gogh. En roodgestert was heel het bleeke blauw van de uchtendlucht, Waarheen de boomen reiken Die bladerloos te treuren lijken, Tot dat de lente vroeg ze sieren wou. Op 't groengekraagde naaldënhout. Op 't bronsgekleurde mos beneden. Komt drijven van het roserood en goud, En komen flitsen gouds omlaag gegleden. Op lage schutting, op de wrakke schuur, Op kippenhok en dichte struiken. Komt goudstof op dit vroege uur gestoven, op gesloten luiken Maar kortde doodsheid treedt wêer in De zoete kleuren vangen aan te kwijnen Maar in het hart zijn rozerood en goud, In wond're schoonheid nog aan 't schijnen. Politiek Overzicht. Trots de verschillen, welke tusschen de geallieerden op de conferentie te Parijs tot uiting kwamen, trots d-e op waarheid berustende of vrucht der fan tasie zünde geruchten omtrent de af wezigheid van ook maar eenige over eenstemming kisschen de bondgenooten, schijnen^ de heeren, die over Duitsch- land s wel en wee delibereerden, het vol- lïiaakt eens te rijn geworden. De voltallige ochtendzitting eindigde Zaterdag j.l. om half twee. Twee en een half uur waren voldoen de geweest om de besprekingen, die reeds aardig waren opgeschoten door des onder handelingen der laatste dagen, te voltooien en ook lukte het de algeheelè overeenstem ming, aldus een draadloos bericht uit Parijs, waarin de werkzaamheden waren geschied, te bevestigen. De bijeenkomst was gewijd aan het onderzoek van de twee voornaam ste kwesties: de schadeloosstelling en de ontwapening. Wat het eerste vraagstuk be treft, heeft de conferentie geen enkele wij ziging aangebracht in de den vorigen avond genomen besluiten. De waarborgen en de sancties, die deze met zich brengen en die herinneren aan die van Boulogne, zijn aan vaard. Men rekent op een a.s. bijeenkomst te Brussel, waartoe de Duitschers zullen worden uitgenoodigd, gevolgd door een nieirwe samenkomst der deskundigen, waar de détails van de uitvoering zullen worden vastgesteld. Wat betreft de ontwapening is het rap port der militaire deskundigen aanvaard. Al is het waar, merkt een Parijsch bericht op, dat enkele uitstellen, waarvan het uiterste niet verder loopt dan Juni a.s., aan Duitsch land zijn toegestaan voor de ontbinding van de Beiersche en Oost-Pruisische burger wachten, niettemin is het billijk te erken- ven, dat de JBritsch'e bondgenooten meer lan men kon hopen hebben toegestemd in iet principe van de sancties, zonder welke ie te Parijs genomen beslissingen waarde los zouden zijn. Officieel wordt nog d.d. 29 Jan. gemeld omtrent de vergadering van dein Op persten Raaddat de conferentie in den loop van haar twee zittingen vol ledige overeenstemming bereikte met be trekking tot twee der voornaamste aange legenheden: de ontwapening en de schade vergoeding. Omtrent de werkzaamheden der Pacijsche conferentie, die van 24 tot 29 Ja nuari heeft geduurd, dient te worden opge merkt, dat de groote vraagstukken, die op de agenda stonden alle, zoo niet tot een finale oplossing werden gebracht, dan toch definitief werden georiënteerd: de ontwape ning, de schadevergoeding, de steenkolen- levering na 31*Januari, de Oostersche en Grieksche kwestie, de wederopbouw van Oostenrijk en de erjeenning van de Balti* sche en Kaukasische staten. Als het belangrijkste resultaat dér confe rentie wordt genoemd de overeenstemming, die heerschte en die door Briand werd ge karakteriseerd met de woorden: eenheid van front in den vrede, gelijk zij in den oor log werd verwezenlijkt. De tekst van de inleiding der resoluties lyidt: De geallieerden, dié zeker zijn, det hun nauwe eensgezindheid alleen den vrede kan verwezenlijken zodals zij de overwinning heeft verzekerd, zijn besloten geen enkele inbreuk hierop te gedcogen. Zij achten haar den meest zekeren waarborg voor den vrede. Zaterdag werd ook reeds te Londen ver wacht. dat men dien dag in den Oppersten Raad definitief het eens zou worden ten aan zien van de Duitsche vergoeding. De biaon- dere commissie, bestemd om een weg te vinden, die leidde uit de moeilijkheden, welke Donderdag waren gerezen, nam als grond slag voor haar besprekingen op Vrijdag het schema van Boulogne, dat te Brussel verder is uitgewerkt, voor de betaling van jaarlijk- sche termijnen door Duitschland op de vol gende w'iize: 150 millioen jaarlijks in de eeTSte vijf jaar; 500 millioen in da volgen de vijf jaar; 350 millioen in de volgende 32 jaar. Het totaal wordt don 13,450 mil lioen. Men verwacht, dat in deze voorstellen be langrijke wijzigingen zullen komen, waar door de annuïteiten verminderd zullen wor den tot 100 millioen en geleidelijk zullen stijgen tot 300 millioen. Om de verminde ring van de termijnen te compenseeren, stelt men voor eep recht van ^en Duitschen uitvoer te heffen, dat, naar verluidt, 1214 procent zou bedragen.'" Keuren de geallieerden dit stelsel goed, dan zal een nieuwe conferentie te Spa ge houden worden, waartoe de Duitschers uit genoodigd zuilen worden. Deze voorstellen vallen bi-nnen het bestek dat Lloyd George aangaf. Als een aanwijzing, dat h-et tot een compromis zou komen bescnou\yde^ men, even voordat de resultaten bekend werden, het feit, dat Briand Vrijdag de kleine com missie gepresideerd heeft, die bovenge noemde voorstellen formuleerde. Het ver slag, dat die commissie Zaterdag aan den Oppersten Raad zou uitbrengen, zcii een stemmig zijn en de Daily Chronicle verklaar de, dat het een oplossing zou aangeven, die. voor alle partijen aannemelijk is. Zij is ge baseerd1 op de overeenkomst van Boulogne, die Lloyd George gehandhaafd wilde zien, maar voert de annuïteiten in, die Briand wenschte met een aandeel, dat stijgt bij het toenemen van Duitschland's welvaart. Duitschland zal in staat zijn zijn schuld te betalen in verhouding tot zijn vermogen daartoe. Tegelijkertijd krijgen de geallieer den stoffelijk belang bij Duitschland's econo misch herstel. De Daily Chronicle zegt dat er, om tot deze conclusie t-e komen, tal van gesprek ken tusschen Lloyd George en tusschen an dere ministers nooclig zijn geweest. Zaterdagochtend heeft Bria-nd aan den correspondent van de Exchange Telegraph meegedeeld, dat hij volkomen voldaan was over d-e bereikte overeenkomst. Hij zeide er zeker van te zijn, dat zij bekrachtigd zou worden en dat de noodige stappen gedaan zouden worden, indien Duitschland niet be reid was er in toe te stemmen. Op één punt wilde hiij vooral de aandacht vestigen: de welwillendheid, die onder de geallieerden, met name var. Engelsche zijde, geheerscht had. Dit land had zijn best gedaan om aan de Fransche opvatting inzake de vergoeding tegemoet te komen. Het verheugde hem ook, dat België in de* kwestie een bemiddelende rol had gespeeld. De correspondent van de Exchange meldt dat volgens de aanbevelingen van de com missie aan den Oppersten Raad Duiischland 42 bepaalde annuïteiten zal moeten betalen, die als volgt gesteld zullen zijn: 1. Twee annuïteiten van twee milliard marken in goud. 2. Drie annuïteiten van drie milliard marken in goud. 3. Drie annuïteiten van vier milliard marken in goud. 4. Drie annuïteiten van vijf milliard markeh in goud. 5. Een en dertig annuïteiten van zes milliard marken in goud. Verder zou Duitschland aan de geallieer den twaalf en een half percent moeten beta len van het totes! van zijn uitvoerhandel. Hoe meer geld Duitschland maakt, hoe meer de geallieerden van Duitschland zouden ont vangen. Een nader bericht uit Parijs luidt, dat de Opperste Raad het cloor de subcommissie, voor cte Duitsche schadeloosstelling aange nomen ontwerp in zijn geheel heeft aan vaard; alleen ivoren enkele-veranderingen van ondergeschikte beteekenis door den Raad aangebracht. Do definitieve tekst zou te vier uur des Zaterdags door d-e gevol machtigden der mogendheden worden ge rekend. Bovendien werd door den Raad een zeker aantal maatregelen goedgekeurd, die zullen worden genomen bij niet-nakoming. de>r ontwapening-clausules: in de eerste plaats een opschorting der ontruiming door de geallieerden van 't Rijngebied; ten twee de de bezetting van nieuw Duitsch gebied; ten derde het toepassen van doucnemaat- regeien in de Rijnstreek. Door Curzon wc-xd voorgesteld, dat de geallieerden zich ook zouden verzetten tegen het toelaten va-n Duitschland tot den Volkenbond. r.ckeve uitstellen aan Duitschland toegestaan, terwijl de Duitsche regec-ring zal worden uitgenoodigd, zekere wetgevende bepalin gen aan den rijksdag voor te leggen. Terwijl, naar kan blijken-'uit de telegram men-rubriek, de Fransche bladen juichkreten atynheffen, merkt naar aanleiding van het Hava-s-berich't betreffende het schode'loos- stelli-n-gsontwerp der sub-commissie uit den Oppersten Raad het Berliner Tageblutt op, dat Duitschland verplicht is de werkelijk door Düitschla-nd aangebrachte schade te vergoeden, maar niet om bovendien nog tol- looze miiliarden te betalen aan staten,, die, ondanks den grooten buit, dien zij hebben verworven in den vorm van land, koloniën, schepen, enz. hun financieel evenwicht niet kunnen herstellen en dit thans op Duitsch land willen verhalen. Het spreekt van zelf, schrijft het blad, dat de geallieerden, die niet den weg van overleg schijnen te kiezen, Ons buitenissige eischen kunnen voorleggen, doch zij zullen hierdoor zeker niet bereiken, dnfr de Duitsche regeering dergelijke over matige eischen zal erkennen. Tot een vrij willige betaling zullen wij ons slechts dan Verplichten, wanneer óver het bedrag en de noodzakelijke voorwaarden der door ons te betalen vergoeding overeenstemming zal zijn bereikt tusschen Duitschlond en de ge allieerde mogendheden. In het andere geval zullen de geallieerden wel genoodzaakt zijn eiken pfennig zelf uit Duitschland te balen en zij zullen dan onder de oogen moeten zien, op welke wijze zij de drie tot zes mil liard. waarvan hun commissie ggwa^gL te gen den wil van het Duitsche volk zullen kunnen verwerven. Wij verwijzen verder naar de rubrieken Telegrammen en Politieke Be richten. m EEN GE DAGEN OPRUIMING DfR HOG -RESTEERENGE WINTERHOEDEN KKF.RS ONT VA Vijl EST: AI-KfllVE (OLI.KCITG VOORJAARSHOEDE!* Het protocol, waarin de besluiten van den Oppersten Raad, zoowel wat de schadeloos, stelling a-Is de ontwapening betreft, werden Zaterdag te half zes geweekend. Vandaag al zal een en ander ter kennis worden gebracht van de Duitsche regeering, terwijl het proto col morgen zal worden gepubliceerd, tege lijk met het daaraan toegevoegde begelei dend schrijven. Bovengenoemde dwang maatregelen, nl. verlenging der bezetting van het Rijn-g^ebied, toepassing/van douane- maatregelen, bezetting van nieuwe Duifëche streken en verzet tegen Duitschlands toetre ding tot den Volkenbond, zullen worden ge nomen in verhouding tot de twee catego rieën van Duitschlands verdragsverplichtin gen, n.l. de schadeloosstelling en de ontwa pening. j Wat betreft de aan Oostenrijk te verlee- nen hulp, werd het door Loucheur uitge brachte rapport aangenomen, volgens het welk een financieel syndicaat met een kapi taal van 200 millioen zal worden ingesteld. Om kwart voor ze-s werd de zitting geslo ten. De gevolmachtigden verklaarden, dat alle overeenkomsten zonder de minste moei lijkheid werden geteekend. De algemeene indruk is, dat de Fransche politiek een aan zienlijk succes heeft behaald, terwijl de op- 'ossing alle geallieerde mogendheden ge heel bevredigt. Zoo schrijft de Temps met betrekking tot het vergelijk inzake de scha* deloosstelling, dat men heeft bepaald, dat Duitschland zijn verhandelbare fondsen zal moeten overdragen tot een bedrag, gelijk nan de annuïteiten, welker bedrag thans is vastgesteld. Betreffende ontwapening zijn Buitenlandsche Berichten. ^olgens den diplomatieken medewer ker van Havas zijn de volgende besluiten in den loop van den avond aan Duitschland medegedeeldMet betrekking tot de ont wapening is het rapport van Foch met en kele onbeteekenende wijzigingen aangeno men. Duitschland zal zijn wetgeving in over eenstemming moeten brengen met de be palingen van het vredesverdrag err zijn overtollige officieren moeten ontslaan. Het ministerie van Oorlog moet voor 15 April het overtollige oorlogsmateriaal uitleveren, voor 28 Februari de burgerwachten ontbin den, voor 30 Juni de reservesohepen ont wapenen, voor 31 April de in aanbouw zijn de oorlogsschepen moeten sloopen, alsme de alle onderzeëbooten en voor 31 Juli de in 1919 vernielde Zeppelins moeten ver goeden. Het moet afzien van de vorming eener luchtpolitie en de bepalingen der ge allieerden aanvaarden in zake de onder scheiding tusschen civiele en militaire lucht vaart. De door de geallieerden getroffen re geling inzake de schadeloosstelling zal aan de commissie voor de schadeloosstelling worden medegedeeld, die den Duitschen uit voer zal controleeren. Duitschland zal den geallieerden bons verstrekken ter waarde van het hun toekomend deel der annuiteit. Aan het slot van de conferentie verklaar de Briand, dat hij het succes, dat bereikt was door de bereidwilligheid tot wederzijd- sche concessies, op prijs stelde. Hij ver klaarde zich gelukkig te achten, aan deze belangrijken stap te hebben medegewerkt en zoodoende zoowel de menschheid als den-geallieerden een dienst bewezen te heb ben. Hij dankte zijn collega's voor hun on schatbare medewerking, die zooveel tot hel welslagen der conferentie heeft bijgedrag gen. Lloyd George antwoordde, dat het uitste* kende resultaat voor het overgroote de was toe te schrijven aan de bewonderens waardige wijze, waarop Briand de werkzaam heden der conferentie heeft geleid. Hiji voegde er bij, dat hij af en toe criiiek o Briand had uitgeoefend, maar slechte uit" genegenheid voor dezen cn om het goede resultaat te verkrijgen, dat men thans heeft' bereikt. Hij bracht hartelijk dank aan Bri and, Doumer. Loucheur en do andere colle ga's, die er toe hebben bijgedragen tot In t voor de toekomst von Europa zoo vruchtba re resultaat der conferentie. In zijn rapport over Oóstenlijk advise -tc Loucheur of te zien van .Vlo schuldvor le ringen op Oostenrijk ter zake van schade- loosstelling of kosten van bezetting. Hij kon digde aan, dat er een z.g. „financieel syn dicaat," zou worden gc-vormd, dat door ban kiers zou zijn aanbevolen. Parijs, 29 Jan. (H.-R.), De heele pers is tevreden over de resultaten, die gisteren zijn verkregen door Me commissie uit de 1 - nlliéerde donferenlic. Zij meent, dat er de finitief een volledige overeenstemming tot stand-is gebracht door de samenwerking eru goeden wil van alle geallieerden. Dit duidt het einde aan van een periode van oorlog en het begin van een periode van herbouw en vrede van Europa. Alle bladen huldigen c'e knappe diploma tie van Briand, die, zeggen zij, de aange wezen man was om de rechten en de waar digheid van Frankrijk te handhaven. Vol gens de Petit Pnrisien heeft de verkregen oplossing de onvergelijkelijke verdienste van een eind te maken aan een periode van hinderlijk tasten. Door het aanvaarden van den weg van het gezond verstand, heeft de conferentie een antwoord gegeven nan hon, die haar aanrieden zoowel in "het Fransche als in het algemeen belang moedig op haar stuk te blijven slaan. De Petit Journal schrijftAlle geallieerden, zullen winnen bij dit nauwer aaneensluiten van de Entente, die haar beslag heeft ge kregen door de zeer duidelijke overwinning van de idee der rechtvaardigheid, die door Frankrijk werd voorgestaan voor het wel zijn van Europa en de geheele wereld. De Matin meent, dat het waarlijk een his torische dag is. De Gaulois constateert, dat de moeilijke en beangstigende dag ten slot te bevredigend voor Frankrijk is afgeloopea en voor den man, die de hachelijke verant woordelijkheid voor den slag op zich heeft genomen en die het maximum heeft verkre gen van wat de Franschen konden hopen. De Eclair huldigt Briand, die het program ma, dat hij zich had gesteld, heeft verwer kelijkt Parijs, 2 9 Jan. (B T. A.). Nadat de overeenkomst, betreffende de ontwapening was getcekend, verlieten de militaire des kundigen de vergaderzaal. Toen Barihou het gebouw verliet, verklaarde hij, dat de kwes tie der ontwapening tot volle bevrediging der geallieerden was geregeld en dat de vei ligheid hunner landen was verzekerd. De technische gedelegeerde in de com missie van herstel, Aron, benevens de mi nister van het mijnwezen, zijn door den raad! uitgenoodigd de thafts gevoerde besprekin gen over het steenkoolvraagstuk bij te wo nen. Het Petit Journal melrt, dat Fooh op de intergeallieerde conferentie heeft verklaard', dat in geval de Amerikannsche troepen uit de Rijnlanden worden teruggetrokken, deze door Fransche en Belgische troependeeleni' zullen worden vervangen en wel voor doop Fransche en 1door Belgen. Engelsche trog/- pen zouden daaraan niet deelnemen. B r 1 ij n, 2 9 J a n. (X. T. A. Draadloos van Nauen). De Duitsche pers van alle pnr- tijrichtingen acht het nieuwe schadevergoe« In een dag velt men een boom, die een eeuw behoefde om te groeien. door SUZE LA CHAPELLE-ROOBOL. 4 „Nu ja," zei Rika en zij trok mii naast zich Öp de kanapé. ,,'t Idee om geëngageerd te zijn, als je nog maar achttien bent, is ook wel heerlijk, vooral met een officier, 'n Uni form staat zoo chic, en dan visites maken, ibij de familie gepresenteerd te worden en fte weten dat al Je vriendinnen jaloersch op ije zijn-, dat is leuk. Maar aan den anderen Jiant, een engagement op de eeuwigheid heeft ook niet veel aanlokkelijks en dat is ftit nog niet eens." ,,'t Kan me niet schelen dat Ernst niet trijk is, duizendmaal liever arm met hem, dan Schatrijk met een ander. We kunnen toch 'gelukkig zijn." Rika zette haar aardig gezichtje in een ternstige plooi. I w't Is niet prettig om arm te zijn, Truus. Be geloof dat je pa gelijk heeft." „Rika," ik huilde weer van boosheid en fyezontwaar d iging. „En dan," ging zij bedaard voort. „Denk teens aan, naar Brussel. Als mij zoo'n ge- jmkje te beurt viel zou voor 't oogenblik geen Jeen jongen rriij kunnen schelen. Ga jij eens j^aar Clara Effers, ze zal er je wonderen van ivertollen, 't Moet heerlijk zijn. In jou plaats ik 't dol vinden." ajRika," zei ik tragisch. „Houd op. ik kan je niet meer aanhooren, wij begrijpen elkaar niet meer." „Ach kind," lachte mijn i'riendin netje. „Noem 't toch zoo ernstig niet op. Omdat je nu een beetje met zoo'n aanstaand luite- nantje geflirt hebt, wat beteekent dat? Dat zal je wel eens meer gebeuren. Er is niets tusschen jullie. Je hebt een prettigen winter gehad en daarmee is 't uit." „Voor mij en Rosdijk is 't niet uit, dat weet ik." „Hij zal wel versandiger zijn, vooral als je pa eens met hem gesproken heeft. Jullie kunnen immers niets doen." „Neen maar ik had gedacht, Rika, dat jij iets zoudt verzinnen." „Ik... lieve Truus, wat wil je dat ik ver zin „Je hebt gelijk," zei ik mat. Voor geen geld ter wereld zou ik haar al de opgewon den, romantische gedachten hebben mee gedeeld die mij vervulden. Nu zij- 't zoo kalm opnam voelde ik mij vieeselijk ont nuchterd. „Nu dan ga ik maar zei ik „Ik zie je toch nog- voor je weggaat „Natuurlijk, ik ga pas over veertien da gen." Rilca loonde zich hartelijk, ik was koel. Ais 't geval omgekeerd was geweest, zou ik heel anders doen dan zij, dacht ik bitter. Maar wat ik in die omstandigheden zou ge daan hebben was mij toch niet duidelijk. Loom en onverschillig liep ik naar huis. De zon scheen heerlijk, de hemel was vlek keloos blauw, de uitbottende heesters tril den in den zoc-!en wind, de madeliefjes bloei den in het frissche, jonge gras. Alles bloe- semde, leefde, juichte in weelde, maar ik had een gevoel alsof ir.iin eenige lente uit gebloeid en voorbij was en in mijn verbeel ding zag ik wintersneeuw en grijze, dood- sche eentonigheid1. Ik telde nog geen achttien jaar, een ge zond, levenslustig kind dat nog nooit ver driet had gehad en ofschoon ik me verbeeld de dat die eerste slag mij terneer zou vel len, was ik veel veerkrachtiger den ik dacht of wilde zijn. Ondanks mijzelf praatte ik meer dan eens belangstellend met ma over de nieuwe japonnetjes die ik mee naar Brus sel zou nemen. Een paar keer bracht ik een bezoek aan de dochter van den burge meester en ik hoorde allerlei heerlijks over het verblijf bij mademoiselle Derral. Ik be gon mii zelfs een beetje te verheugen, om- bit: dat Rika en mijn andere vriendinnen mij zoo benijdden. Kortom,-toen pa en ma mij eet\ dag of veertien iater wegbrachten deed ik nog wel mijn best om heel rampzalig en ongelukkig te zijn en' ergerde ik mij wel over het sarkastische gezicht waarmee pa mij tusschembeiden aankeek, maar ik was toch heelemaal niet onverschillig voor het nieuwe leven, waarin ik mijn intrede deed. In 't eerst had ik nog zoo'n beetje een gevoel alsof ik 't verplicht was aan mijn ge dwarsboomde liefde om melankoliek en ver slagen te zijn. Ik trachtte mijzelf wijs te maken dat ik niets geen plezier had in het heerlijke leventje in Brussel,dat mijn ge dachten altijd maar verwijlden bij Ernst; maar 't nieuwe overweldigde mij toch ge heel. In later jaren heb ik met dankbaarheid teruggezien op den tijd, dien ik in Brussel doorbracht. Moeder had gelijk, een kostschool kon men 't volstrekt niet noemen. Mesdemoiselles Derral, tweelingzusters uit een deftige, maar *wat achteruitgegane familie, namen jaarlijks zes, hoogstens acht meisjes bij zich. De pensionnaires bleven niet langer dan een jaar. In dien tijd werd alles gedaan om de opvoeding van een jong meisje, zooals men dat een vijf-en- tv/ in tig jaar geleden verstond, te volmaken. Tegen woordig hecht men niet veel meer aan „la jeune fille bien elevée," maar in mijn jeugd was 't nog van groot belang zich goed en met gepaste vrijmoedigheid te kunnen pre senteeren, onberispelijk te dansen, te weten hoe men zich in gezelschap van oudere menschen moet gedragen, enz. 't Was alles heel Oppervlakkig, een vernisje, dat men wel missen kan, maar in mijn later leven 19 't mii toch wel te pas gekomen. Onder de meisjes die ik bij de dames Derral ontmoette, waren twee Engelsche, een Duitsche, drie Fransche en behalve, ik zelf, een Hollandsche. Maar ofschoon die laatste binnen enkele weken mijn intieme vriendin geworden was, verzweeg ik de reden waarom ik van huis was gezonden. LangzamerLand vond ik mijn geschiedenis niet meer zóó interessant. Ik had eerst nog gehoopt op de een of andere manier iets van Ernst te vernemen. Rika schreef mii dat zij hem na zijn terugkomst enkele malen had gezien, maar gesproker* bad zij hem niet. Van den picnic, dien wijl, in Mei zouden hebben, was niets gekomen, ons heele clubje was uit elkaar gegaan. Zij vermoedde det pa met Rosdijk gesproker* ha<jL Heller, dien zij nog wel eens zag, hadj daar met een enkel woord op gezinspeeld;! maar de jonsrelui waren allen druk aan het werk, voor flirten en verliefd zijn was nu geen tijd. Toen begon ik te begrijpen dat ik aan dien lenteavond alleen mocht denker*! als aan iets dat voorhij was, dat ik mij veell meer ingebeeld had dan de werkelijkheid: gaf. Ik leerde mijn eerste, nuchtere levens-* les om de zaken kalm en practisch op tel nemen; er waren zelfs oogenbÜkken, waarin ik geheel overtuigd was dat pa gelijk had gehad. Maar praten over het prozaische eind; van wat zoo dichterlijk begonnen was, konj, ik niet en later, in mijn volgend leven, hebj ik dikwijls iets pijnlijks' gevoeld op mooia lente-avonden als de sterren zacht glansdenl aan den lichten hemel en de nachtegaal zong in het jonge, geurende groen. Mijn proefjaar was voorbij en ik kwarnl thuis, opgewekt, vroolijk, met een beetjej meer pretentie dan vroeger. Aan Ernst Ros*\ dijk dacht ik nog slechts nu en dan. Ik hadl* gehoord dat hij na een prachtig eindexamenf in Leeuwarden was geplaatst, verder hadj niemand meer iets van hem vernomen. Met' Rika kon ik het niet zoo goed vinden alst' vroeger. Ik werd kregel als zij over de ge^ schie^lenis sprak en met een air van be-< scherming beweerde, dat zij toch maar ge-*1 lijk had gehad en 't allemaal kinderspel waï geweest. (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1921 | | pagina 1