FEUILLETON.
MMiwtnispRus A::z
DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
puis der ADïtaitmiEi r, I..:;;".'..
mltsih „raw i. ui «m, amersfoort
een waan
koopt 'jh schoenwebk
19e Jaaroano Ne. 184
per W»l 1 2-60. P« w"k (mel Kratis VCI"k« n8
tegen ongelukken) f 0.17», efionde.lijke nummer»
f aoj.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORT V/AU.
TEL. INT 513.
vrijdag 4 Februari 1921
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dicnstaanirc*
dingen en Licfdadighclds-advcitcnticn voor de helft
der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
vooidccligc bepalingen voor het advcrtcercn. licne
circulaire, bevattende dc voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht.
(Door Briand is-gisberen in het Fransche
jftèrlement een verklaring afgelegd, waarin
JM» opmerkte, dat de regeering, bekleed met
hét gezag, dat zij ontleende aan 't vertrou
wen der volksvertegenwoordiging, getracht
heeft door de Parijsche conferentie binnen
net kader van 't verdrag van Versailles het
programma te doen aannemen, dat door de
J<amer met gTOOfe meerderheid werd goed
gekeurd. Z. i. was het eerst noodige: een
eind te maken aan het in gebreke blijven
.Ven Duitschland met betrekking tot 'f vre
desverdrag en de overeenkomsten van
Boulogne en Spa betreffende de ontwape
ning. De Fransche regeering, die het recht
had de toepassing te eischen van de te Spa
bepaalde sancties was erop gesteld deze
kwestie openhartig te bespreken met de ge
allieerd e mogendheden. Zij wenschte, dat
deze zich volkomen zouden overtuigen van
de gematigdheid, waarvan zij steeds blijk
had gegeven bij het nastreven van haar on-
omstoolelijke rechten. Briand wees er
voorts op, dat de militaire deskundigen be
last waren niet liet opstellen van een lijst
van de inbreuken van Duitschland en voegde
eraan toe: de kwestie van de ontwapening
blijft inderdaad een levensbelang voor de
veiligheid van Frankrijk. De Fransche af
vaardiging heeft op de.meest nadrukkelijke
/wijze erop aangedrongen, dat de bepalingen
'der opeenvolgende verdragen en protocol-
Jen op alle punten zouden worden uitge
voerd binnen redelijke termijnen, maar op
poene van de sancties, die geschikt zijn
de verwezenlijking ervan te verzekeren.
Nadat de kwestie van de ontwapening, al
dus Briand, tot onze algeheele voldoening
■was geregeld, hield de conferentie zioh
bezig met die van de schadeloosstelling. Dit
vraagstuk was uiterst samengesteld. De ge
heele wereld wenschte het herstel van het
«- enwicht der economische betrekkingen
zoowel in materieel als moreel opzicht
was 't voor Frankrijk noodig, dat het scha
devergoeding erlangde voor het herstel der
verwoeste gebieden. Slechts op voorwaar
de, dat de onmogelijkheid hiervan werd
aangetoond, zou Frankrijk bereid zijn te
buigen. Ondertussohen had de Fransche
regeerin'g zich de volgende doeleinden voor
©ogen gesteld: 1. Eindelijk van Duitschland
te verkrijgen de werkelijke en onmiddellijke
Stoiting van een 'zoo hoog mogelijk bedrag
om op de werkelijkheid te kunnen bouwen.
Dit was onvermijdelijk, nadat twee jaren
.o^en verloopen na den wapenstilstand, ge
durende welke Frankrijk verscheiden tien
tallen müliarden had moeten voorschieten
ean Duitschland. 2. Voordeel te trekken,
door een passende combinatie van schuld-
eischende volken, uit het economisoh hen
stel van Duitschland om het immoreele
schouwspel te vei mijden van een verrijkten
overwonnene tegenover een berooiden
Overwinnaar. Als wij, constateerde Aristide
Briend, het denkbeeld van vaste jaarlijksche
betalingen, gegrond op het betalingsvermo
gen van Duitschland, niet hebben verwor
pen, dan is dit aangezien wij het waar»
schijn li jke geval hebben voorzien, dat, ten
gevolge. van de economische ontwikkeling
van dit land, zijn mogelijkheden van beta
ling in de toekomst zouden worden vermeer
derd. Wij hebben alle reden om te geloo-
ven, dat de aanvaarding van een aanvul
lende annuïteit, onmiddellijk gevolg van den
uitvoer van Duitschland en betaalbaar op
een basis van het goud, overeenkomstig het
voorstel, gedaan door de Fransche afvaar
diging, dit vraagstuk met de meest moge
lijke veiligheid en rechtvaardigheid heeft
opgelost.
Er moest niet uit het oog worden verloren
bij het beschouwen van deze kwestie, dat
Duitschland, om Frankrijk te betalen, zich
elk jaar binnenlandsche rijkdommen moet
verschaffen door zijn uitvoer slechts tot het
strikt noodzakelijke te ontwikkelen en dat
zou het slechts kunnen doen ten nadeelc
van handel en nijverheid der geallieerden.
Dit was het vreemde en bedroevende ge
volg va.n de feiten zelf. Het heffen van een
proportioneele annuïteit, te betalen in bui
tenlandsche munt, op den geheel en uitvoer
van Duitschland, zou voorzoover dit moge
lijk is, dezen paradoxalen toestand verbete
ren.
Daarna is door Briand nog herinnerd
aan de wijze van betaling door Duitschland
en erop gewezen, dat Duitschland aldus zijn
schuld zal betalen, voorzoover zijn econo
misch prestatievermogen dit gedoogt, waar
van de voornaamste uiting was: de ontwik
keling van zijn uitvoer. Bovendien zou het
mogelijk zijn het juiste cijfer van dien uit
voer te verifieeren en vast te stellen om
elk geknoei ten nadeele van Frankrijk te
voorkomen. Te dien einde was een welom
schreven plan opgemaakt en de controle
maatregelen, waarin is voorzien bij de sohik-
kingen, die gesloten zijn tusschen de ge
allieerden, zouden van dien aard zijn, dat
zij de volledige inning van die annuïteiten
garandeerden.
Door de combinatie van vaste en wisse
lende annuïteiten, waardoor de schuldvor
dering der geallieerden belang kreeg bij de
toekomst van Duitschland, had de Fransche
regeering geenszins afgezien van de moge
lijkheid van Duitschland, als dit zich econo
misch herstelt, de betaling van de geheele
schuld te verkrijgen. De commissie ,roor
de schadeloosstellingen zou, overeenkom
stig het verdrag, het bedrag daarvan vast
stellen vóór 1 Mei 1921. Het afhouden van
12 pot. op den uitvoer noemde Briand een
duidelijk teeken en het zou niet mogelijk
zijn den economischen voorspoed van den
schuldenaar t-e verbergen. Het zou Frank
rijk in staat stellen de twee cijfers het
werkelijke cijfer en het cijfer van het recht
naast elkaar te zetten. Ten slotte had de
conferentie van Parijs, hoewel in andere ge
daante, de te Boulogne besproken waarbor
gen duidelijk herhaald: dat de sancties, die
bepaald zijn met het oog op de entwape-
ning, onveranderd zouden worden toege
past op het vraagstuk ven de schadeloos
stelling.
De conferentie zou niets hebben uitge
licht, wanneer zij zich had bepaald tot het
omschrijven van verplichtingen zonder de
uitvoering daarvan door sancties te waar
borgen. De sancties, die de geallieerden in
volkomen eensgezindheid hebben vastge?
steld, warenmogelijke verlenging van den
tijd van de bezetting der gebieden in de
Rijnstreek; in beslag neming van de Duit-
sche douanegeldenbezetting van een
nieuw deel van het Duitsche grondgebied,
hetzij de Roerstreek of een anderetoepas
sing in het bezette gebied van de Rijnstreek
van douane- of andere maatregelenonmo
gelijkheid voor Duitschland deel te nemen
aan den Volkenbond, zonder waarborgen te
hebben gegeven van zijn loyalen wil om de
op zich genomen verplichtingen te vervul
len.
Daarna sprekende over de kolenkwestie,
verklaarde Briand, dat de commissie voor de
schadeloosstelling aan Duitschland had te
kennen gegeven, dat het 2200000 ton
maandelijks voor Februari en Maart moet
leveren, waarbij moeten worden gevoegd
250.000 ton per maand om den achterstand
in de vorige leveringen in te halen. Hij voeg
de eraan toeals Duitschland dit zou be
twisten, zou het vallen onder de bepalin
gen van het verdrag, waarin hoogere cijfers
zijn opgenomen.
Ook de Oostersche kwestie werd aange
roerd er was overeenstemming bereikt tus
schen de geallieerden, die besloten hebben
te Londen een conferentie bijeen te roepen,
die een onderzoek zal instellen naar de
amendementen, aan te brengen in hqt ver
drag van Sèvres, en waartoe, behalve de
geallieerden, zullen worden opgeroepen af
gevaardigden van Griekenland en de twee
Turksche machten. De kwestie van Cilicië
zou dientengevolge worden opgelost volgens
de inzichten van het parlement van dat land.
Briand voegde eraan toe, dat de conferen
tie zich zal bezighouden met de practische
middelen (van economischen en financiee-
len aard) die het Oostenrijk mogelijk zul
len maken onder een doeltreffend toezicht
zijn bedrijvigheid op industrieel gebied te
hervatten en tot een normaal leven terug te
keeren. De confererttie had besloten tot de
erkenning van GeorLië, Estland en Letland.
Briand beslootIwij hebben het gebied
der verwerkelijkingen betreden, dank zij den
grooten geest van verzoeningsgezindheid en
den goeden wil van onze bondgenooten. De
conferentie te Parijs heeft de banden der
Entente nauwer aaneengeknoopt. Maar es
sentieel werk is geweest het land naar bui
ten sterker te maken, waardoor het allen
weerstand zal te boven komen en de ver
antwoordelijken zal verplichten hun schuld
te voldoen. Het zal niet een van de minste
vocideelen van deze bijeenkomst zijn, dat
hij geëindigd is in een atmosfeer van harte
lijkheid, die het ons mogelijk maakt de toe
komst in het vervolg in volkomen vertrou
wen en veiligheid tegemoet te zien.
alle vermakelijkheden 'moeten worden ge
schorst.
B e r 1 ij n 3 F e b r. (W.-B.). In een be
spreking tusschen vertegenwoordigers van
het departement voor de luchtvaart en ver
tegenwoordigers der bladen heeft Geheim-
rat prof. dr. Bendemann verklaard, dat de
voorwaarden inzake de Duitsche luchtvaart,
die de Ententg te Parijs heeft opgesteld,
eensgezind van de hand zouden worden ge
wezen, omdat zij rechtstreeks in strijd zijn
met het vredesverdrag. Met name het uit
voerverbod van luchtvaartuigen, dat in de
nota der Entente is opgenomen, is strijdig
met het verdrag. De geëischte schadever
goedingen van milüoenen voor vernielde
Zeppelins en ongeoorloofd uitgevoerd lucht-
vanrtmnterieel zijn niet geweigerd,- doch de
Duitsche regeering heeft de betaling afhan
kelijk gesteld van nauwkeurige opgayen.
Deze zijn tot dusver nog niet ingediend. Als
Duitschland dc voorwaarden der Entente
aanvaardde, zou het zichzelf een ondragelijk
ingrijpen in zijn toekomstig luchtverkeer op
leggen en een rem voor een tok van nijver
heid, die duizenden Duitsche arbeiders werk
kan verschaffen. Het doel der bepalingen
is door dwang het Duitsche lucMvaartwezen,
dat goede vooruitzichten biedt, voor goed te
worgen.
B e r 1 ij n, 2 F e b r. (N. T A. Draadloos).
Uit Frankfort a. d. Main wordt gewag ge
maakt van het eerste transport Fransch-ï
kleurlingen uit Zuid-Frankrijk naar den El-
NOG EEHiGE DAGEN OPRUIMING DER HG
reeds ontvanwen: OP. HIEÜHr
irmrii
WINTERHOEDEN
:oi.i.w;riE voou.ta ahshofofti
Buitenlandsche Berichten.
G e n v e, 2 Febr. (B. T. A.) Hymans
heeft aan het secretariaat-generaal van den
Volkenbond meegedeeld, dat hij zijn func
ties als president overdroeg aan De Cunha,
Braziliaansch gezant te Parijs, overeenkom
stig het besluit, genomen in den loop der
laatste zitting, volgens hetwelk in den ver
volge het presidentschap beurtelings aan elk
der leden wordt toegewezen.
B e r l ij n, 2 F e b r. (W. B.). Bij de bespre
king der partijleiders met dr. Simons over
de ontwapeningskweslie was men het er over
eens, dat de nieuwe voorwaarden aanvaard
moesten worden 1 ior zoover zij niet ver
der gingen dan het verdrag van Versailles.
Dat doen zij echter volgens de c /atting der
Duitsche regeering wel in de kwestie óer
luchtvaart. Men zal derhalve trachten langs
den weg van zakelijke besprekingen de be
langen der Duitsche luchtvaart te bescher
men. Ook werd de mogelijkheid van een
scheidsgerecht overwogen.
Dresden, 3 Febr. (W.-B.). In den
Landdag heeft Frasdorff,, de voorzitter, voor
het begin der beraadslagingen o. a. hel vol
gende opgemerktDe Landdag is met den
rijksminister van buitenlandsche zaken van
oordeel, dat de besluiten van Parijs geen
grondslag kunnen vormen voor onderhande
lingen. Reeds een gedeeltelijk aanvaarden
dezer opgelegde voorwaarden is onmogelijk
en moet schipbreuk lijden op de economi
sche financieele onmacht van Duitschland.
De hooge uitvoerrechten zouden de Duitsche
nijverheid totaal lam slaan. Wij hier in Sak
sen hebben eerst recht reden om tegen de
zen dwang te protesteeren. Onze nijverheid
en onze werkende stand zijn meer dan in
eenig ander deel van het rijk op uitvoer aan
gewezen.
München,2Febr. (W.-B.). Da minis
terraad heeft besloten, dat van 3 dezer af.
zas en het o-s. dirigeeren ervan naar Duit
sche garnizoenen.
Dc politie moet te Maagdenburg en
Stendol communistische putsch-plannen
hebben ontdekt. Het was de bedoe'ing de
eerstvolgende dagen de„Putsche" te doen
uitbreken. In Stendal is een aantal personen
gearresteerd, evenals te Maagdenburg. De
communistenleider Albert Fater werd ge
vangen genomen.Bi j de huiszoekingen in het
Bui eau van de K. P. D. werden zeer bezwa
rende documenten gevonden.
P a r ij s 2 F e b r. (B. T. A.). Een twintig
tal anarchisten deden des avonds een inval
in de bureaux van de Humanité om de rec
tificatie te eischen van een artikel, onlangs
verschenen naar aanleiding van den dood
van Lefèvre, Vergeat en Lepetit, dat zij be-
leedigend achtten voor de overledenen. Ei
werd aan hun verzoek niet voldaan, waarop
de meubels werden stuk geslagen en de
redacteuren, in 't bizonder Caohin, werden
afgeranseld.
D voorloopige cijfers omtrent*het totale
resultaat van dc leening op 31 Januari zijn
27.848,417,300 francs, waarvan in gereed
geld 10,908,236,097 francs.
Londen, 3 Febr. (R.) Officieel wordt
medegedeeld, dat 20 man van de politie
waren betrokken bij een gevecht in het
graafschap Cork tegen 500 opstandelingen.
Zes opstandelingen werden gedood. De po
litie had geen verliezen en bemachtigde een
groote hoeveelheid wapens. De opstande
lingen sloegen op de vlucht.
L ,o n d e n, 3 F e b r. (R.) Twee gewapende
m-annen hebben heden een kassier van de
spoorwegen aangehouden in een straat te
Dublin en hem beroofd van meer dan 2000
pond, die bestemd waren voor de uitbeta
ling van loonen. Te Tullowbeg (graafschap
Carlow) zijn vier politiemannen in een hm-
ci er laag gevallen. Twee hunner werden ges»
dood, een gewond.
De Ooste-nrijksche regeering heeft op ver
zoek van dé commissie dea- Entente te Wee-
nen de volksstemming in Tirol over de uan-
sluiting van die landstreek bij Duitschland,
waartoe de Tiroler Landdag hod besloten,
verboden.
Belgrado, 3 Febr. (B. T. A.) Do
constituante is voor 40 dagen op reces ge
gaan om de commissie voor de grondwet in
stoat te 9tellen-haar ontwerp gereed te ma
ken.
Kopenhagen, 3 Febr. (W. B.) Naar
Politik on uit Riga meldt, zijn de Poolsch-
Russische onderhandelingen hervat. Polen
heeft zijn financieele eischen tot de helft
teruggebracht.
P a r ij s 3 Febr. (B. T. A.). De Mat'n
verneemt uit Constantinopel, dat de opper
bevelhebber der Fransche strijdkrachten ter
zee een ultimatum zond aan de Kemolisti-
sohe regeering, waarin de onmiddellijke in-
vrijheidsstelling werd geëischt van Fransche
soldaten, die gevangen wo'. :n genomen te
Zoengoeldak. In geval van weigering zou
des ochtends het bombardement der stud
beginnen.
Washington. 3 Febr. (R.). De com
missie voor buitenlandsche zaken uit het
Huis van Afgevaardigden heeft een gunstig
rapport uitgebracht over de motie, waarbij
president wordt gemachtigd de volken
van de wereld uit te noodigen afgevaardig
den te zenden naar een conferentie over do
ontwapening.
Washington, 3 Febr. (R Daniel?
heeft, onder betuiging van zijn instemming,
aan het congres het ïapport overgelegd van
den Algemeenen Raad voor de Marine,
waarvan admiraal Badger voorzitter is. In het
rapport geeft de Rand uiting aan zijn ven
trouwen in slagschepen, als voornaamste
eenheden van de vloot. Hij zegtZonder die
schepen kunnen de Ver. St- niet hopen het
hoofd te kunnen bicden aan groolerc vloo-
ten. Het rapport legt er evenwel den na
druk op, dat, hoewel „gelijkheid van kracht"
een blijvende 'factor van de Amerikaonscha
vlootpolitiek behoort te zijn, er niet over
wordt gedacht een internationale wedstrijd
in het schepenbouwen te beginnen en ver
klaart, dat geen ander volk met reden aan
een cJercrelijke hóudinc aerstoo' kan nemen.
Washington, 2 Febr. (R.). De Com
missie uit den Senaat voor dc buitenland
sche betrekkingen heeft rapport uitgebracht,
volgens hetwelk verdere leeningen aan an
dere mogendheden worden verboden zonder
toestemming van het Congres. Bij deze ge
legenheid werden aan het departement vol<
ledige inlichtingen gevraagd over de beta*
ling van interest op en refvndeering van buu
tenlandsche leeningen.
Reed, deel uitmakende van de juridische
commissie, critiseerde het crediet van
67,329,000, dat aan Tsjecho-Slowakije
werd verleend na de voorschotten, die clat
land reeds had ontvangen tot een totaal be
drag van 61,256,000. Reed ontkende, dat
de regeering de vrijheid had zulk een lee*
ning onder de tegenwoordige omstandigho»
den toe te staan.
Verspreide Berichten.
L i in o g e s 2 F e b r. (B. T. A.). Doordal
een personentrein met een goederentrein ir
botsing kwam, werden vier wagons van den
eerste totaal vernietigd. Er zijn 3 dooden
en 47 gewonden
Mijnongeluk.
Toen gisterochtend een ploeg arbeiders
Ilbeisteelt (Anhalt) in de kalimijn wilden of-
dalen, stroomden hun giftige gassen teg>
moet. Zestig man werden bewusteloos Vier
arbeiders zijn gestorvennegen bevinden
zich nog in de mijn. Men is bezig met hif
reddingswerk.
Wie in toorn handelt, gaat in storm on
der zeil.
door
SUZE LA CHAPELLE-ROOBOL.
„Nel," riep ik, bevend van verontwaardi
ging, „als je nog een woord zegt, dan pak ik
am n koffers weer en ik ga naar huis, wat
denk je wel?"
Ik voelde mij werkelijk zoo diep beleedigd>
dat de tran-en mij in de»oogen sprongen. Op
haar beurt keek Nelly mij verbaasd aan.
„Dan ben jij een gans," zei zij eindelijk
,Xalm. frJe moet 't me niet kwalijk nemen, je
M*as zoo bescheiden en je sprak zoo in den
Igeest van mijn broer. Ik dacht heusch dat je
zin in hem hadt. 't Zou zoó'n kwaad
ding nog niet zijn Truus, ik zou 't wel leuk
/vinden, maar ik twijfel toch. Als Alfred nog
jooit trouwt zal hij 't toch niet met zoo'n
'pong meisje doen Van hem zou het een
loomheid zijn."
„Zal je nu zwijgen Waar haal je 't in
godsnaam vandaan? Ik moest er niet eens
ï>p antwoorden."
r „Maar dat doe je toch," en mijn vrien
dinnetje, die meer gelezen had en veel meer
yan de wereld wist dan ik, lachte.
•/Jö," zei ik ijverig en wezenlijk boos, „om
je ineen* van dien onzin af te brengen. Ik
moeite doen voor zoo'n ouden man, die mijn
vader kon zijn. Ba, hoe kom je er aan? Ik
was liever dood
„Je zou je wel eens bedenken. En zoo erg
is Alfred nu ook weer niet."
„Dat zeg ik niet." Ik vond dat ik mij wel
wat bar uitliet over meneer Eerhof. Hij was
toch Nel's halve broer en sommige men
schen zijn veel meer familieziek dan men
denkt. „En dan ook, ik geloof niet dat ik
ooit, op wien ook, meer verliefd zal kunnen
worden."
„Dat wil zeggen, dat je 't geweest kent!"
•hernam Nelly, snel en juist in 't maken van
gevolgtrekkingen, „en dat je niet veel ple
zier van de historie gehad hebt?"
„Nee, dat heb ik ook niet, maar al ben je
nog zoo nieuwsgierig, ik zal 't je niet vertel
len. want je zoudt 't niet begrijpen."
„Ach kind," meende Nel eigenwijs, „dat
begrijp ik ook zonder dat je 't me vertelt."
Ik kon niet uitstaan dat zij zoo geringschat
tend dacht over iets wat ik nog alijd belang
rijk vond, wet mjj nog altijd pijn deed in 't
herdenken, en eer er een kwartier verloo
pen was, had ik ha3r mijn geheele geschie
denis met Ernst Rosdijk verteld. Maar Nel
vond 't heelemoal niet interessant.
„Je doet heusch alsof 't een heel tragisch
geval is," zei ze glimlachend, „kom, zoo iet?
heeft ieder meisje al wel een paar keer ge
had. Je pa had groot gelijk, dat zie je nu
toch ook in."
„Pa Misschien welmaar hij."
„Wie bedoel je
„Hij, ErnstIk heb nooit meer iets van
hem gehoord. Hoe zou iii dal vinden
„Heel naruurlijk," antwoordde zij beslist.
-f/Wat kon de stakker je laten hooren? Je
pa zal hem duchtig onder handen genomen
hebben, en hij heeft begrepen dat hij niets
meer doen kon en mocht."
„Is dat dan geen bewijs dat hij eigenlijk
niets om mij gaf?"
„Wel nee. ik vind 't een bewijs dat 't van
weerszijden nog minder dan een kalverlief
de was."
Ik zuchtte. Op die manier had Rika zich
ook uitgelaten. Mijn riendinnen beschouw
den de zaak heelemaal niet als iets gewich
tigs. Een gevaarloos verliefdheidje tusschen
een jongen en een meisje zcoals honderd
maal voorkomt, meer niet. Zóó moest ik 't
dan ook maar leeren beschouwen, als iets
doodgewoons.
J.
«c. I ■iiji.l-o»annwr<iwjLir—n mm i m 'i ui111 mm—Ma»
Toch is die lenteavond, toen Ernst en ik
elkaar kusten als een paar verliefde kinde
ren, de schoonste van mijn geheele leven
geweest.
Maar toen ik als twintig-jarig meisje in den
Haag logeerde, geloof ik niet dat die ge
dachte bij mij opkwam. Toen verwachtte ik
nog wel iets van het leven.
Nelly's beschuldiging dat ik moeite had
gedaan om een goeden indruk op haar broer-
te maken verontrustte mij. Ik was geheel ter
goeder trouw geweest, zonder eenige bijge
dachte had ik Alfred gevraagd mij bij mijn
rvaam te noemen, 't Zou niet bij mij zijn op
gekomen om hem het hoofd opvhol te bren
gen, zelfs al had ik hem de moeite waard
geacht en dat deed ik niet. Ik dacht aan hem
als aan een bejaard heer.
Toen Nelly die zonderlinge veronderstel
ling uitte, vroeg ik mij af, of hij zich ook
zou kunnen inbeelden dat ik op hem specu
leerde? Ik moest dus wel heel voorzichtig
ziin en dat gevoel hinderde mij ontzettend.
Toen we den volgenden avond naar de
opera gingen was ik zoo stug en stil, dat
Nel mij tot tweemaal toe vroeg of ik mij
niet amuseerde. Alfred Eerhof nam geen
notitie van mijn kwaad humeur. Hij zat ach
ter ons in de loge, vertelde heel aardig van
verschillende artisten, die hij in Parijs en
in Duitschland gekend had en was zoo be
leefd en vaderlijk welwillend, dat ik ont
dooide en mijzelf overtuigde dat Nelly die
nonsens alleen maar verkondigd had om
mij te plagen. Langzamerhand raakte ik hee-
lemaal met hem op mijn gemak en ik betrap
te er mij zelfs op dat ik het prettig vond als
hij kwam, dat de dagen die ik met Nelly en
haar moeder alleen doorbracht mij lang niet
zoo amusant leken, als wanneer hij ons ge
zelschap hield.
Toch vond ik in die gewaarwording niets
wat mij beangstigde, want er was geen kwes
tie van eenige verliefdheid.
Ik bloosde niet als hij bijzonder vriende
lijk was, ik deed niet de minste moeite om
er goed uit te zien als ik wist dat hij komen
zou. Ik toonde mij volkomen onbevangen,
zóó zelfs dat Nel zich van iedere zinspeling
onthield «n. 't ook een> doodcrewoon
scheen te vinden dat Alfred veel kwam. We
gingen dikwijls uit, een enkelen keer met
mevrouw Eerhof, meestal met hem. Er wa
ren ook avonden dat we thuis bleven en ge
zellig zaten te praten in de mooie, ouderwet-»
sche zitkamer. Dikwijls, tegen negen uur
kwam Alfred nog. Ik zie hem nog zitten in
den zwaren, antieken fauteuil bij den haard,
waarin het vuur zoo vroolijk brandde. Dan
vertelde hij van zijn reizen, hij was Europa
zoo wat rond geweest, hij sprak onderhou
dend, ik luisterde graag en met alle aan-i
dacht. In zijn manieren begen ons meisjes^
was hij heel hoffelijk en vriendelijk, hij
maakte geen onderscheid tusschen Nelly,
en mij, en zoo bleef ik volkomen rustig*'
kwam het denkbeeld zelfs niet bij mij op*j
dat de man mij miet andere oogen zag diani
met die van een aardig, bejaard heer, die/
plezier heeft in de weetgierigheid en hel
gebabbel van een jong meisje.
Toch, als het eens gebeurde, dat Nel enj
ik op een dineetje of een avondpartij waren>
kon ik 't niet laten vergelijkingen te makeij
tusschen de jongelui, die naast mij oanl
tafel zaten en Alfred Eerhof. Wat waren dé
zoutelooze complimentjes, het flauwe gefliril
en de banale praetjes, die ik, met weinig vdj
riatie, steeds aanhoorde, vergeleken, bij dé
ernstige, interessante dingen die hij ver*
telde
(Wordt vervolgd).
