Hl Middensiands RrsManR
LIFS' SAFE-INRICHTING!
MAISGN ,,L' UlHONOELLc" SM ROSSOM, AMERSFOORT
„DE EEM LANDER"
BUITENLAND.
raisiiiiraiiTEüii^
EERSTE BLAD.
Links en Rechts.
UHBMn Na. i IMS a 391
Deposóto-Rerste
8en jaar vast 5®;0
268 maanden opzegging 4'
een dag 31,1
BINNENLAND.
19© Jaargang Ne. 185
per pott f 2.60, per weck (met gratis veizekcr ng
llgen ongelukken) f 0.175, ,[tondcrlijke nummers
jf 0.05.
AMERSFOORTSGH1 DAGBLAD
DIRECTEUR: J. VALKHCFF,
BUREAU:
ARMHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
Zaterdag 5 Februari 192f
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dicnstaanlve*
dingen en Licldadigheids-advcitentlën voor de helft
der prijs. Voor handel en bedrijf bestaan zeer
voordcciigc bcDalinpcn voor het advcrtceicn. bene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
j Bij herhaling hebben wij erkend, dat de
linkerzijde als geheel slechts een negatief
jbeginsel gemeen had den tegenzin tegen
het dogma, die zich uit in anti-clericalisme,
jJaar waar de dogmatici tot clericalisme ko-
knen.
Daarmee is echter niet erkend, dat deze
negatieve zijde van ons streven van minder
l>etcekenis zou zijn dan welke positieve be
ginselen ook. Wie een bliksem-afleider op
zijn huis zet, wie een dollen hond, die hem
JjeJaagr, doodschiet, wie zich laat inënten te
gen pokken, hij deed aan negatieve politiek,
die hem echter positief beschermt.
Bovendien is ook ons negatief beginsel uit
vloeisel van ons positief standpunt, dat we,
bbjectief gezien, stellig niet d e waarheid be
zitten en hier vertoont zich een eigenschap
van de vrijzinnigheid, die haar in den grond
iïoet verschillen van de kerkelijken en de
andere dogmatici.
Wij zijn overtuigd als iedereen, die een
wol-omlijnde levensopvatting heeft van
de waarheid van ons standpunt, precies als
ile 'felste katholiek dit is. Maai* we zijn vrij
zinnig genoeg, om te beseffen, dat een an
der, die een ander uitgangspunt kiest dan
zei en dus noodzakelijk tot andere opvattin
gen moet komen, ook overtuigd kon zijn
Von de waarheid van eigen standpunt.
Wij gelooven dus wel, dat wij, subjectief,
gelijk hebben en „de waarheid in pacht",
meer wij begrijpen, dat er „objectief" geen
absolute waarheid is, en wij voelen ons ver
plicht te erkennen, dat voor het standpunt
van den tegenstander in diens eigen oog
evenveel valt te zeggen als voor het onze
naar onze inzichten.
Dit maakt den vrijzinnige verdraagzaam.
Zeker, wij weten het wel. In het felste van
den polrtieken strijd vergeten wij wel eens,
dat onze waarheid slechts subjectieve waar
heid is. Dan maken wij ons, zonder het te
willen, wel eens schuldig aan de fout, an-
ïlerer waarheid te verguizen. Maar als we
dan tot bezinning zijn gekomen, moeten we
ons zelf toegeven, dal we onvrijzinnig zijn
geweest.
Hier nu openbaart zich zooals gezegd
het verschil tusschen Rechts en Links zoo
duidelijk mogelijk. De dogmaticus van
Rechts is overtuigd, dat zijn uitgangspunt en
zijne conclusie niet alleen subjectief, maar
ook objectief d e wraarheid bevatten. En
daarom kan en mag hij geen waardeering
hebben voor onze overtuiging, die hij als
ketterij moet beschouwen.
Dit nu is op zichzelf betreurenswaard èn
ioutiei. Men ziet het in ons land wel zeer
duidelijk. Ter Rechterzijde vindt men drie
groote en een aantal kleinere partijen, die
ieder voor zich d e waarheid rneenen te be
zitten en zich toch verplicht voelen tot sa
menwerking. Hier is samenwerking tusschen
groepen, die absoluut gesproken, elkander
n»et verdragen en wonderlijk genoeg
tezamen van onze linksche gemeenschappe
lijke denkwijze afkeerig zijn.
Maar dit terloops. Het komt er thans op
aan, vast te stellen, dat de dogmatici van
Rechts principieel geheel anders tegenover
ons staan, dan wij tegenover hen. Hun dog
ma 2egt hun, cial zij onze beginselen niet
mogen v/aardeeien, dat ze niet verdraag
zaam mogen zijn.
•k-
Men heeft ons, van Rechts, herhaalde-
lijk verweten, dat wij van onze verdraag
zaamheid niets meenden. Dit nu is een
gevolg hiervan, dat men daar zelf het be
grip erdiaagzaamhcid niet verstaat.
Onze „verdraagzaamheid" mag ons niet
voeren tót de conclusie, dat de meening
van de heeren aan de overzijde voor ons
evenveel beteekenis meet hebben als voor
her.ze moet ons slechts herinneren aan
het betrekkelijk-juiste van onze overtuiging
en ons er voortdurend toe brengen te be
denken, dat de mannen van Rechts ob-
jectiel evenveel recht hebben op ver
dediging van hunne denkwijze als wij op
de becleiting van de onze.
Dit maakt, dat wij tegenover de denkbeel
den van Rechts heel anders staan, dan de
belijders van het Rechtsche dogma tegen
over de onze; dit wordt trouwens door hen
erkend. Zij verwijten ons, dat we niet zoo
verdraagzaam zijn, als wij wel beweren, maar
geven toe, dat zij niet verdraagzaam mogen
en kunnen zijn.
In „Bergopwaarts", weekblad voor Chris
tendom en cultuur, van 4 October '19,
kwam een artikel „Verdraagzaamheid" ge
titeld voor, waarvan de schrijver die ver
draagzaamheid wel eens wat meer van na
bij wilde bekijken.
Na betoogd te hebben, dat er nóch op
religieus gebied, nóch op zedelijk gebied
verdraagzaamheidmogelijk is, be
weert de schrijver, dat ook op intellectueel
gebied geen verdraagzaamheid bestaat.
Iedere vaste overtuiging is onverdraag
zaam. Iedere waarheid sluit zich af tegen
de onwaarheid, den dwang, de domheid, de
leugen, en stoot die af, verwerpt die. Iedere
waarheid is absoluutal wat er buiten valt
is, op z'n zachtst genomen, dwaling."
En even later heet het: „Verdraagzaam
heid bestaat niet. Ja toch, ze bestaat, maar
dan is ze, op de keper beschouwd, „on
verschilligheid". „Als ik zelf geen overtui
ging heb, respecteer ik anderer overtui
ging".
„Persoonlijk, ethisch gesproken, is ver
draagzaamheid een ondeugd, een bewijs van
zwakheid, een decadentie-symbool. Overal
waar sterk, diep leven is, daar is onver
draagzaamheid."
Wij weten niet, wie J. H. de schrijver
van het artikel is, noch kennen wij zijn ge
loof of zijn politiek. Maar deze man is vast
en zeker een dogmaticus, die het verschil
tusschen subjectieve en objectieve waar
heid niet vermag te doorvoelen.
En dan vergelijkt hijLiefde is niet een
objectief, betrekkelijk oordeel over het ge
liefde. Liefde is absoluut van daar hare
extreine, paradoxale uitingen, die
dwaasheid zijn in de ooren van de
wijsheid dezer wereld d. i. van de bui
tenstaande verstandigheid. „Liefde zegt
nietdeze is mooier, beter dan andere na
men, zij zegtdeze of geen deze is het,
het; deze is de ware, de eenige, elk an
dere zijn leelijk, wil ik niet".
„En zooals liefde is hoogte punt van het
natuurlijke leven, zoo is geloof in het gees
telijke, over liefde voor een zaak, iedere
warme overtuiging, waarlijk fanatiek, on
verdraagzaam."
Zoo redeneert 'de dogmaticus, die in de
politiek recht 'hebben te zoeken. En ook
wanneer hij webemschappedijk man is, ziet hij
niet, hoe foutief zijn standpunt sis, hoe on
juist zijne vergelijkingen zijn.
Zeker, in zijn liefde ziet de jongeling zijn
meisje cis de eenige vrouw, die 'lief is, mooi
en goed. Maar als hij met zijn vriend praai,
zal hij dezen wel willen toegeven, da:t ook
dienstmeisje een ideaal is naar alle richtin
g-en. En als hij in zich zelf ook denkt„ik
heb de mijne toch liever, zij is beter dan de
zijne", dan dient hij te begrijpen, dat zijn
vriend dezelfde gedachte heeft. Hieruit volgt
onmiddellijk, dat hij moet erkennen, dat zijn
meisje slechts voor hem de ware is, dat zijn
oordeel subjectief is, zoodat de ander eveiv
veel recht heeft op zijn subjectief gevoel en
de uiting daarvan.
Verdraagzaamheid moge den dogmaticus
onmogelijk zijn, zij is eerste plicht van den
wetenschappelijken ïrver.sch, eeTSte plicht
ook van den vrijzinnige.
De onverdraagzame dogmaticus, die rede
neert a's J. H. wv „Bergopwaarts" zal de
overtuiging van den vrijzinnige voor «minder
waardig houden, julsl wijl hij geen waard ee-
ring heeft voor de meen-injg van anderen.
„De liefde verdraagt nHe dingen", zegt hij,
„maar liefde die een mededinger verdraagt,
is geen liefde." Deze 'bewering is even brut
als aanvechtbaar. Liefde, die 'haar object
aan den medeminnaar gunt, rs wellicht hoo-
ger dan egois.ische liefde. Liefde, diie z-ich
richt op ééne- vrouw, moet gevoel hebben
voor de Kef-de van een ander, die eveneens
op eigen object is gericht.
Zoo zien wij, vjijzinmgen, onze holde en
onze ove:tUi?ging. Onze overtuigingen zijn
ons even heilig als de dogmatici de hunne.
Dat «wij dit begrepen en onomwonden er
kennen, maakt ons tot vrijzinnigen, doch zij
dii niet mogen erkennen maakt de he er en
van rechts tot riGgmatici.
Dit verschil van Rechts en Links gaat in
derdaad diep en de hier gapende (klove zal
inderdaad nooit kunnen worden overbrugd.
Buitenianösche Berichten.
B e r 1 ij n 4 F e b r. (\V. B.) Naar Wolff
verneemt, heeft staatssecretaris Bergmann,
de eerste afgevaardigde van Duitsch'and ter
bijeenkomst te Brussel, een uitnoodiging
ontvangen tot voortzetting dier onderhan
delingen op 7 dezer. Bergmann heeft geant
woord, dat de Duitsche afgevaardigden niet
in de gelegenheid waren om aan de uit
noodiging gevolg te geven, omdat de Duit
sche regeering zich op het oogenblik bezig
houdt met het onderzoek en het doorwer
ken van de besluiten van Parijs en daarbij
de hulp van dc voor Brass:1. bestemie des
kundigen niet kan missen.
B r u s s e 14 F e b r. (3. T. A.) De minis
ter van landsverdediging machtigt tot de
verklaring, dat de geruchten omtrent een
mobilisatie van Belgische troepen in Eupen
en Malmédy, die zich zelfs zou uitstrekken
tot alle geallieerde troepen in het bezet'.e
gebied van Duitscnlar.d, volkomen onge-
t grond zijn.
Brussel, 4 Feb r. (B. T. A.) De Indé-
pendance meldt, dat Duitsche matrozen van
0 het s.s. Curvello, dat op weg van Hamburg
naar Brazilië te Antwerpen aankwam, de be
paling wilden overtreden, die hen verbiedt
aan wal te gaan. Dit werd hen belet, waar-
Voorbijgangers, hierover ontstemd, .hielden
een contrabetooging. De politie moest in
grijpen.
B e r 1 ij n, 4 Febr. (N. T. A.). De Duit
sche staatssecretaris Bergmann heeft voor
zijn vertrek uit Parijs een Duitsche nota over
de kolenkwestie overhandigd, waarin ver
klaard wordt, dat het onmogelijk is de te
Spa getroffen overeenkomst te verlengen en
waarin de volgende nieuwe regeling wordt
voorgesteld
Van 1 Februari af zal Duitschlar.d zes
maanden lang per werkdag aan de geallieer
den 72000 ton steenkool leveren. Deze
hoeveelheden zouden dan bij een aantal van
25 werkdagen per maand 1800.000 ton
opleveren.
De Duitsche regeering verzoekt bovendien
voortzetting van de betaling van de goud
premie van 5 mark per ton, cismede om het
verschil tusschen den binnenlandschen prijs
en den marktprijs geringer to maken.
Berlijn, 4 Febr. (\V. B.). Ter dekking
van het tekort, dat door de verhooging van
de salarissen dc-r regeeringsbeambten in de
rijkskas is ontstaan, zijn nu verschillende
ontwerpen ingediend voor de verhooging
van indirecte belastingen. Naar de Deutsche
Allgemeine Zeiiung verneemt, beoogt men
een verhooging van de belasting op suiker
van 14 mark per 100 K.G. Voorts zijn ont
werpen in voorbereiding voor een verboo
ging van de brandewijnbelasling, de rijksze-
gelbelasting, de belasting op de verzekerin
gen en die op de beurstransacties, terwijl te
vens de invoering van een belasting op de
diviesen-omzetten wordt voorgesteld. Daar
bij denkt men de omzet- en steenkolenbe-
lastingen te verhoogen.
Londen, 4 Febr. (N T. A. Draadloos).
De minister van financiën hee,ft medege
deeld, dot de weg thans geëffend was voor
de afschaffing van de oorlogswmst-belas-
ting. Wij zijn niet van plan voegde dc
minister aan zijn mededeeling toe die
belasting voor het a.s. begrootingsiaar te
vervangen door andere nieuwe belastin
gen. Hij geloofde dat deze verzekering ver
trouwen zou wekken en den handel ten
goede komen. De minister merkte nog op,
dat de oorlogswinstbelasting een oorlogsbe-
lasting was, maar dat de omstandigheden
waren veranderd en dat de belasting nu liet
doen van nieuwe zaken belemmerde.
gezonde politiek is, tot betere betrekkingen
terug te kecren en de hartelijke verhoudin
gen van vóór den oorlog te betrachten en
te herstellen.
Holland en België hebben te zanven groote
gemeenschappelijke belongein. De breede
schare van ons volk is de verschuldigde
dankbaarheid voor de zoo edelmoedige, on
baatzuchtig verleende hulp gedurende dén
oorlog aan onze lundgenooten niet vergeten.
Voor wie verder ziet dan het lieden, is het
maar al te duidelijk, dat ten slotte in de
internationale wereld België en Holland sa
men vallen of staan. Niemand kan er aan
twijfelen, dat met een weinig goeden wil
langs beide kanten het nog hangende ge
schil wel op redelijke en billijke wijze kan
geregeld worden.
Er volgde op deze woorden levendig ap
plaus.
De redacteur te Brussel der Msb. seint
del. 3 Februari:
De „Vingtième Siècle" schrijft: De Neder-
landsche regeering heeft nieuwe moeilijk
heden uitgelokt voor dc Belgische scheep
vaart op de Maas. Sedert gisteren eischen
de overheden van Maastricht van de Belgi
sche schippers, die die enkele kilometers
van het grondgebied der enclave van Maas
tricht moeten overschrijden, een paspoort,
dat door een consul der Nederlanden ge
viseerd is. Tengevolge van deze nieuwe for
maliteit, die vroeger nooit bestaan heeft en
die nu zonder verwittiging is ingevoerd, zijn
crschiilende Belgische schepen aan de
grens geblokkeerd. De ontroering bij dc Bel
gische schippers is zeer groot.
Naar aanleiding van het bericht van
de „Aciion Nationale" heeft voornoemden
correspondent zich tot den minister van Na
tionaal Verweer, den heer Albert Deveze,
gewend. Deze deelde mede, dot hij in vol
ledige onwetendheid verkeert over een der
gelijk incident, dat hij natuurlijk niets in
dien geest aan 'n Belgischen militairen
vliegenier heeft opgedragen en dat hij on
middellijk 'n onderzoek zal doen instellen,
om te weten te komen of men hier te doen
heeft met de fantasie van een vliegenier of
met een valsch bericht. Eventueel zal hij
die maatregelen treffen, die de feiten zullen
voorschrijven.
Minister Deveze besloot zijn verklaring
HOG EEH.Gt DAGER OPRUIMING DER HOC RESMEIIDE WINTERHOEDEN
KS5EI>S OSTVA'V'GF.V: 3>E NIEUWE COLLECTIE VOORJAARSHOEDEN
Londen, 4 Febr. (R Er is aangekon
digd, dat de Engelsche regeering heden den
pri's van de bloem opnieuw met een shil
ling per mud heeft verlaagd. Sinds Novem
ber 1920 is dus de prijs met 12 shilling per
mud verlaagd. Men verwacht verder een
nieuwe daling van 5 tot 10 pet. van de in
dexcijfers betreffende dc kosten van het le-
ei.sonderhoud.
Londen, 4 Febr. (N.T. A. Draadloos).
De Engelsche admiraliteit bericht, dat een
nauwkeurig onderzoek is ingesteld naar dc
omstandigheden waaronder de duikboot K
5, met zes officieren en 21 man, op 20 Jan.
is vc-rgaan. Aangezien niemand der beman
ning deze ramp heeft overleefd, kan nie
mand eenige blaam treffen.
De olficieele verklaring luidt als volgt:
„Het is uitgemaakt, dat de K 5 niet is ge
zonken door aanvaring met een ander vaar
tuig. De gevonden wrakstukken geven geen
aanwijzingen omtrent de oorzaak van het
ongeluk, die slechts verondersteJlenderwijze
kan worden behandeld. Het is mogelijk, dat
de controle over hei schip is verloren ge
gaan, terwijl het zich| onder water bevond,
ten gevolge waarvan het op een diepte is
gekomen, waarbij de waterdruk van buiten
af te groot is geworden en waardoor het
vaartuig spoedig in -elkaar werd gedrukt.
De gTOote afmelingen der onderzeeërs der
klasse-K maken bun behandeling bij het
duiken moeilijker dan bij onderzeeërs van
geringer afmetingen. Dit is een der voor
naamste technische vraagstukken, die nog
zullen moeten werden opgelost.
Washington, 4 Febr. (R.) Butler,
voorzitter der loot-commissie uit het Huis
van Afgevaardigden, die onlangs met Har
ding in diens woning een conferentie, heeft
gehad, verklaarde heden dat de Ver. Sta
ten een internationale conferentie zouden
bijeenroepen cm de ontwapening te be
spreken.
Het Brielsche gedenktee-
k e n. Ook Prins Hendrik heeft een bijdrage
geschonken voor het tot stand komen van
de Brielsche gedenktafelen.
Wcdlerlai5<3 cii
Mr. Louis Franck, Belgische minister van
koloniën, zesde, na-ar de Brusselsche corres
pondent der N. R. Ct. seint, eergisteren in
zijn rede te Antwerpen over België's bui
ten- en binnenlandsche politiek woordelijk
het volgende ten opzichte van de betrek
kingen tusschen België en Nederland:
De houding onzer afgevaardigden ter Pa
ri jzer conferentie heeft duidelijk doen uitko
men, hoe belangrijk de rol der kleine naiiën
is geworden op internationaal gebied. Dat
on rij ..Die Wacht am She in" aanhieven, toont aan, dat 'het voor België en Holland
met ons te zeggen, dat hij vooralsnog weinig
geloof hechtte aan deze geschiedenis.
De redactie van het Brusselsche „Laatste
Nieuws" deelt mede, tijdens de zitting der
Belgische Kamer van Donderdagmiddag, in
lichtingen ie hebben ingewonnen over het
door de „Action Nationale" met veel ophef
meegedeelde bericht, dat een Belgische
militaire vlieger boven Vlissing&n vloog en
de militaire werken bij de Zeeuwsche stroo
men zou hebben verkend. Het blad schrijft:
„De aanwezige ministers Carton de Wiart,
Vsndervelde, Devèze, Anseele, Wauters en
Theemis, verklaarden op de stelligste wijze:
1. Dat er geen enkel bevel is gegeven aan
een vlieger boven de Schelde of Vlissingen
te vliegen, en zij geen kennis hebben van
hetgeen het blad meedeelt.
2. Dat zij het geval zullen onderzoeken.
3. Dat zij, moest het feit waar blijken,
maatregelen zullen nemen.
4. Dat zij alle commentaar van bedoeld
blad afkeuren en overtuigd ziin, dat ook Ne
derland geen belang aan dergelijk geschrijf
zal hechten."
Erfopvolging. Verschenen is
de Memorie van Antwoord (Tweede Ka
mer) betreffende het wetsontwerp tot wijzi
ging en aanvulling van de bepalingen van
het Burg. Wetb. omtrent de erfopvolging.
War betreft de door enkelen gestelde
vraag, of het wel aangaat, dat de regcering
uit het reeds eerde ingediende voorstel van
wet van den heer Treub c. s. enkele onder
werpen heeft gelicht en zoodoende dat ont
werp don wind uit de zeilen heeft genomen,
verklaart dc minister van Financiën, nog
maals, dat hij bij de indiening van een ont
wei p zijnerzijds, beoogde van zijn sympa
thie met enkele der voorgestelde wijzigin
gen in het erfrechtelijke doen blijken, en
dot het hem daarom aangewezen scheen,
die voorstellen van Regeeringswege in te
dienen, losgemaakt uit het verband, hetwelk
bovengenoemde voorstellers hebben gelegd
tusschen de regeling van het versterferf
recht van echtgenooten en bloedverwanten
en die omirent bet Staalserfrecht.
Naar wordt medegedeeld, is cp enkele
punter, in het ontwerp wijziging gebracht,
o-in. naar aanleiding van prof- Meyers cri-
tiek.
Voorts deelt de minister om. mede, dat
wat betreft een herzienig der regeling van
het geheele huwelijksgoederenrecht bij
twe ede en verder huwelijk, hij met de Staats
commissie Kappeyne-Limfctrrg van gedach
ten wil wisselen.
Iïet noortwels-ontwerp op levens-
verzckci'lDjis-inaBtschappljan.
Dh ontwerp waarvan wij met een enkel
woord reeds melding maakten loopt, naar
het Hbld. uiteenzet, r.iet vooruit op een
■algemeene regeling van het levervsverzeke-
rin-gsbedrijf, maar wil alleen een voorzie,
ning treffen ten aanzien van die maat
schappijen), die op het oogenblik feite*
1 ij k niet in den juridischen zin insol
vent zijn, d. w. z. op den duur zeker niet
aan haar verplichtingen kunnen voldoen.
Voor de verzekerden van zulk een maat
schappij zou een faillissement hoogst nadee-
lig zijn; voor surséance van betaling of toe
passing van de „Uitstelwct-1914" besta-at
geen reden. Daarom is een stelsel uitge
dacht, waardoor een dergelijke instelling,
niet alleen zooveel mogelijk, maar ook te
genover haar verschillende verzekerden zoo
billijk mogelijk aan haar verplichtingen zal
voldoen.
De hoofdbepalingen van lvet ontwerp zijn?
Wanneer een levensverzekering-maat
schappij wel h-aar opeischbarc schul
den kan betalen, maar, naar redelijkerwijze
te voorzien is, dot zij in dc toekomst nictf
aan al haar verplichtingen zol kunnen vol
doen, kan de rechtbank verklaren dat zij
„verkeert in een toestand, die bijzondere»
voorziening behoeft". Deze verklaring kan
op verzoek van de maatschappij zelf of op
vordering van hei Openbaar Ministerie wor
den uitgesproken; beroep van de beslissing
der rechtbonk staat open op het gerechts
hof.
De rechtbank onderzoekt eerst de zaak,
hoort bestuurders en commissarissen van (Ie
maatschappij en eventueel deskundigen,
neemt zoo noodvg inzage van boeken, enz.
Is er tegelijkertijd een verzoek tot fnillisse-
monts ver klaring aanhangig, dan wordt dit
opgeschort tot na de beslissing over de toe
passing van deze wet.
Heeft deze toepassing plaats, dan kon de
maatschappij door haar schuldeischers niet
gedwongen worden tot nakoming van haar
verplichtingen; aangevangen executiën wor
den geschorst en gelegde beslagen verval
len (cle maatschappij draagt de gemaakte
kosten). Daartegenover wordt een lid van
de rechtbank tot rechtcr-ccmmissaris be
noemd, die voor de belangen der verzeker
den waakt; hij wordt bijgestaan door een
commissie van advies, die door de recht
bank benoemd wordt. De rcchter-commissa-
ris kan dadelijk voorschrijven, dot op de op-
eischbare vorderingen een bepaald percen
tage wordt bepaald; hij geeft aan bestuur
ders en commissarissen de voorschriften, die
hij noodig acht. Hij kan zich door de advies
commissie laten vervangen; bestuurders of
commissarissen, die niet behoorlijk mede
werken, loan hij ontsloan (behoudens beroep
op de rechtbank).
De rechten-commissaris kan besluiten, dat
alle of zekere bepaalde handelingen door
de maatschappij kunnen worden verricht
met bijstand- of machtiging van de com
missie, oi oo-k zondc-r eenigen bijsta-nd of
machtiging.
In de rechten van de maatschappij eri
va«n haar verzekerden kan de recht
bank w ij z i g i n g e n aanbrengen, op
oordracht van den rcchter-commissaris.
Overeenkomsten met dc maatschappij (vóór
de bovenbedoelde uitspraak) gesloten, kun
nen .dus veranderd worden; de verzekerin
gen kunnen bijv. worden gesplitst, zoodat de
erzekerden voor de premies die zij alsnog
betalen, 100 krijgen en voor de vroe
ger gestorte premies een zeker percentage.
elk geval echter kunnen den verzekerden
nooit grootere verplichtingen opgelegd wor
den. Ook kan de geheele portefeuille van
de maatschappij of een gedeelte ervan door
een andere instelling worden overgenomen;
al deze maatregelen worden uitsluitend be
oordeeld uit het oogpunt van net belang der
verzekerden. Beroep van een beslissing der
rechtbank slaat open op een gerechtshof.
Elk besluit v&n leden of aandeelhouders
behoeft de goedkeuring von den rechter
commissaris.
Op diens voordracht kan dc rechtbank ten
allen tijde de maatschappij failliet verklaren.
De beslissing, dat een maatschappij ver
keert in een toestand, die bijzonderc voor
ziening behoeft, blijft hoogstens twee jaar
van kracht en kan daarna telkens hoogstens
met twee icar worden verlengd.
Als overgangsbepaling geldt o.o., dat op
een maatschappij, die failliet is verklaard
nft Febr. 1921, nvaar vóór het in werking
treden va«n ck?e wet, alsnog door de recht
bank deze wet toegepast kan worden, met
opheffing van het faillissement. Een com
missie uit de schüldcischers cn dc curator
worden in dit geval eerst gehoord.
Sepevhine ma in
v:krbrtDil met rtejirijsiIftuRiK.
Van den minister ven oorlog is dc volgen-
do roHMSterieefc beschikking xritgegc.gr.an
Sedert eer.-lgen tijd- is oer.e behmgnj-e
orijsdaling Ingetreden, terwijl met greo e
oarschi'r.hikheid verdere prijsdalingen ziin»
te verwachten.
Dc toestand van 's lands geldmiddelen
eischt gebiedend, det van de te verwachten»
prijstfcimj zooveel moge'.ijk voordeel worde
getrokken.
Met het oog op de bestrijding von de
werkloosheid is net intusschen niet de be
doeling, dat opdrachten en bestellingen,
welke toch moeten plaats vinden, zoovecS
mogelijk achterwege worden gelaten, dcchi
wel om er op aan te dringen, dat scl. ,p wor
de toegezien op de prijzen, welke door oe
leveranciers worden bedongen, en dot, zoo
veel als eenigszins mogelijk is, v.crde ver
meden, overeenkomsten al te sluiten, tenzij
daarbij de- mogelijkheid werde ooenaehou-
