ST. EMILION
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
1.1S0K8TERMA1 Zn., UtreclMe str.1I, Tel. 145.
SHYERS
M -
Fontein Schippers
ÏAN0ISR3TELS, KHMH, HAARBORSTELS
Bock-Bier
i. SRI0TEHB88ST -if 29.
Eigengemaakte KinMIeeding.
F O N N E
Per flesch f 1.75, per anker f 72.-
firma KLAAS BAVING (joh. schut)
amersfoort
BARCHMAN WUIJTIERSLAAN 156 TELEFOON 399.
tUTOMSBIEUIt
10 H. P.
IIEHI CARS
ELECTRISCHE
Meubileeringen - Kunsthandel - Behangerjj en Stoffeerderij
i Cangestraat 24. Te!. Int. 486. - AMERSFOORT.
TWEEDE BLAD.
BUITENLAND.
KOLONIËN.
VA!^3 DE WEG. Langestraa^ 23.
BINNENLAND."
Lnnchroom „Princesse"
wordt thuis bezorgd
Magaz. „De Dom31.
4
I
WÜUM BROfHiülZEH luwelier Amersfoort.
FEUILLETON.
EEN WAAN
«3 VHETBALLEM en
VOETBALSCHOENEN
100 Jaargang
No. 186
Zaterdag
S Februari 1921.
zeer aan te bevelen
ORIGINEELE
Bordeaux gewas 1917
Hoofdsgenturen voor de provincis UTRECHT ran da OVERLAND—4.
Nieuwe en gebruikte wanens uit voorraad leverbaar.
SCHKL- EN TF.I.FFOON INSTALL1TIEÜ
VOLGENS SPECIAAL SYSTEEM
LANGDURIGE GARANTIE
- TELEPHOON 169. -
VLASAKKER WEG 52d.
Politiek Overzicht.
Gionnmi, een der beide Italiaansche des-
kun d n, die de Brusselsche en Parijsche
conierentie hebben bijgewoond, heeft een
interview toegestaan aan den diplomatieken
(medewerker van de Daily Telegraph. Opge
merkt wordt, dot de Italiaan een fundamen
teel en zeer verspreid wanbegrip heeft weg
genomen, dat heerscht met betrekking tot de
belasting van 12 pet ad valorem, die -van
den toekomstigen Duitschen uitvoer zal wor
den geheven. De Italiaansche staathuishoud
kundige zette uiteen, dat die belasting" geen
belasting is op den uitvoer, maar een per
centage van alle ontvangsten, door den uit-
vo.er verkregen. Een belasting op den uit
voer zou beteekenen, dat de belasting zou
moeten worden geïnd door de Duitsche be
lastingkantoren, voordat de goederen uit
Duitschland zouden mogen worden gevoerd
en zij zou dan alleen kunnen worden op
gebracht in Duitsch papieren geld en on
der onmiddellijk toezicht van ambtenaren
der geallieerden. Giannini vervolgdeWij
hebben geen Duitsche papieren marken noo-
dig, maar goud en wij wenschen niet dat de
kooper, hij zij dan geallieerd of neutraal, de
belasting zal betalen en die verhalen op den
geallieerden of neutralen klant, zooals- hij
onvermijdelijk zou hebben te doen in geval
"\an een belasting op den uitvoer, die dien
naam terecht zou dragen. Anderzijds zou
een percentage op alle ontvangsten van den
Duitschen uitvoer beteekenen, dat de geal
lieerden zich zouden verzekeren van 12
pet., nadat de Duitsche goederen hun be
stemming in het buitenland hadden bereikt,
van het geld te betalen door den importeur
'en wel in t wettig betaalmiddel van dezen
laatste, d. w. z. in goud of een gelijkwaar
dig betaalmiddel. Dit zou beteekenen, dat
de geallieerden, door toedoen van de com
missie voor de schadeloosstellingen, groote
credieten tot hun beschikking zouden heb
ben in muntsoorten van verschillende lan
den kronen, peseta's, dollars enz. door
middel waarvan zij onderpanden of goederen
in die landen zouden kunnen koopen. Een
dergelijke financieele handeling van een
statistische controle zou nu kunnen worden
tot stand gebracht door erkende arbitrage-
banken, zoowel als door een centraal kan
toor te Berlijn. De Duitsche regeering zou in
staat zijn den Duitschen importeur in pa
pieren marken schadeloos te stellen voor
den aftrek van zijn ontvangsten uit het bui
tenland.
geen een van de geallieerden door zijn
schuldeischers medegedeeld, dat van hem
alleen zou worden gevraagd zijn oorlogs- en
buitenlandsche schold te kwijten overeen
komstig zijn vermogen tot betalen. Duitsch
land zal in dit opzicht een soort van prefe
rente behandeling genieten.
In verband met het feit, dat dr. Simons,
de Duitsche minister van buitenlandsche
zaken, heeft verklaard, dat de eischen der
geallieerden inzake de schadeloosstelling
onmogelijk kunnen worden vervuld en nu
de Duitsche pers nog krachtiger verklaart,
dat zij niet kunnen worden aanvaard (het
Berliner Tageblatt gaat zelfs zoo ver, dat
het de conferentie van Parijs bespot als een
bijeenkomst van krankzinnigen) mag
wel eens worden gewezen op de punten, die
de'aandacht der Duitschers waard zijn,.aldus
de aanhef van een draadloos Horsea-be-
richt, dat vervolgt:
Ten eerste bedragen de eischen der ge
allieerden nog niet de helft van hun ver
liezen in den oorlog, dien Duitschland heeft
veroorzaakt. De kosten van Engeland alleen
waren 10.000 millioen. Het geheele be
drag, dat gevraagd wordt door de geallieer
den 11.300 millioen is maar weinig
meer dan het financieele verlies van slechts
één der geallieerde landen. Ten tweede kan
men gerust aannemen, dat als Duitschland
den oorlog had gewonnen, het geen twee ja
ren had besteed aan het delibereeren over
de schadeloosstelling, of zich even schroom
vallig zou hebben betoond bij het toebren
gen van letsel aan zijn verslagen vijanden,
zooals de geallieerden dat hebben gedaan.
De geallieerden hebben steeds gelet op den
economischen toestand van Duitschland en
hun eischen bepalen zich tot het volkomen
rechtvaardige.
De Pall Mall Gazette sfcelt tegenover de
edelmoedige eischen der geallieerden de
vraag, hoe de toestand thans zou zijn ge
weest, als Duitschland den oorlog had ge
wonnen. Te oordeel-en naar de gewoonte in
dat land zou Duitschland België en Roe
menië tot op 't naakte lichaam hebben uit
gekleed en provincies van Frankrijk hebben
bezet. „Elk van ons had zich af moeten beu
len onder de bedreiging der Duitsche garni
zoenen en werkopzichters, om aan zijn
eischen te voldoen. De geallieerden hebben
geen schadeloosstelling geëischb die eeni-
germate overeenkomt met de schuld van
hun vijanden."
Giannini eindigdeDoor middel van de
Oost-Indië.
Het goiivenienr-cesn'iaftlschftp
vaui NeiL-IiHfllfc.
Het persagentschap Eastern Service
meldt
De „Tokio Nichi Nichi" van 10 Dec. j-1.
bevat een artikel, waarin de benoeming van
belasting van 12H pet. op alle inkomsten mr. D Fock tot Gouvcvneur-Generaal van
uit den Duitschen uitvoer - welk bedrag in j ^S J beSprokePn WOrdb
n..:»o^kio«^ i v.«k fi t- Het blad zegt om.: „ten enkele opmer-
Duitschland m het geheel niet behoeft bin- lx r i - i
„on lTl king omtrent deze bestuurswisseling lijkt ons
nen te komen hebben wij een middel ont- h t
.Qi, n hier niet overbodig, wanneer wij in het oog
dekt om niet alleen Duitschland le laten be- t T a--a a k^^iT
f j houden, dat via Ned. Oost-Indie de betrek-
talen, maar ook om het in goud te laten be- KT T
tQ,en 6 J kingen tusschen Nederland en Japan in den
i laatsten tijd van veel inniger aard zijn ge-
De medewerker van de Daily Telegraph worden. Wat Ned. Oost-Indlë betreft, kan
voegt hieraan toe Uit het voorgaande zal men gerust zeggen, dat graaf van Limburg
men merken, dat de Italiaansche afgevaar-Stirum een nieuw tijdperk in de Nederland-
digden evenzeer er op gebrand zijn Duitsch- sche koloniale politiek heeft ingeluid, zoools
land te laten betalen als wie ook van de an- blijkt uit de gelukkige resultaten van zijn
dere geallieerden. Inderdaad hebben de Ita- j vierjarig" bestuur.
lieansche afgevaardigden nooit narelaten j Er waren lang bestaande klachten onder
erop te wijzen, dat de schadeloosstellingen de Inlanders over de opvattingen omtrent
de eenige buitenlandsche oorlogsschuld van autoriteit en verschil in behandeling van
Duitschland zijn en bijna zijn eenige bui- Hollanders en Inlanders. Onmiddellijk na
tenlandsche schuld. Toch is tot dusver aan zijn optreden echter nam hij beslissende
maatregelen, waardoor de Inlanders in hun
vroegere rechten hersteld worden en waar
bij bleek, dat hij wars was van rassenonder
scheid.
De „Nichi Nichi" herinnert dan aan de in
stelling van den Volksraad, het slagen in j
een goede voedselvoorziening tijdens den
oorlog en het belang van den gelukkigen i
suikerhandel.
Eveneens herinnert de „Nichi Nichi" aan
de verschijnselen van den nieuwen tijd n.l.
de stakingen onder de inlandsche arbeiders
waarbij graaf van Limburg Stirum een ge
lukkige positie wist in te nemen.
Speciaal dankbaar is de „Nirhi Nichi"
voor al hetgeen de afgetreden G-G. deed
om de relaties tusschen Japan en Ned. Oost-
Indië beter te maken.
Over den nieuwen Gouverneur-Generaal
teekent het blad o-m. aan, dat hij door ziin.
vijftien-jarige advocaten-praktijk in Indië
volkomen op de hoogte kwam van. de toe
standen onder de inboorlingen.
De „Nichi Nichi" besluit met onrechte wen
schen dat de vriendschapsbanden tusschen
Nederland en Japan, gelegd door den huldi
gen Gouverneur-Generaal, graaf Van Lim
burg Stirum, nog nauwer zullen worden aan
gehaald door ziin oovoKer. mr. D. Fock.
Staf en-Generaal.
Klii«lcrrccltter. euz.
De Memorie van Antwoord is verschenen op
het voorloopig verslag betreffende het wetsont-
werp tot invoering van den kinderrechter en
ven de onder toezichtstelling van minderjari
gen.
De door eenige leden gekoesterde vrees, dat
door het voorgestelde het verantwoordelijk
heidsgevoel der ouders zal worden verzwakt,
komt, zegt de Minister van Justitie, niet ge
grond voor. Het ontwerp gaat immers juist uit 1
van het beginsel, dat de oud'ers de natuurlijke
opvoeders van het kind zijn. Indien de ouders,
hoewel van goeden wil, tot een goede opvoe-
ding zelf niet in staat zijn, doch dit gebrek
door steun ven onderen kon worden verholpen,
dan sluit het wetsontwerp dergclijken steun j
niet uit. Doch wanneer do omstandigheden van
dien aard zijn, dat den ouders niet de vrije be-
slissing kan worden gelaten de wenken, welke
hem ten aanzien van de opvoeding gegever.
worden, al of niet op te volgen, don is juist de I
onder toezichtstelling van het kind op haar j
plaats, waardoor een gezinsvoogd optreedt, die
aan den ouder de noodige aonwijzigmgen geeft
om de opvoeding in de goede richting te leiden,
terwijl bij ernstig veronachtzamen dier aanwij
zingen ontzetting uit de ouderlijke macht kon
volgen.
De Minister staat verre van het denkbeeld
het kinder straf recht te doen vervallen. Hij
is ten volle overtuigd, dat de godsdienst voor
de opvoeding van het kind groote waarde heeft.
Naar de meening van den Minister zal zeer
zeker els regel moeten worden benoemd een
gezinsvoogd vnn dezelfde godsdienstige ge
zindheid nis die van het gezin.
Een volstrekt verbod om een persoon van
amd'crc godsdienstige gezindheid als gezins
voogd te benoemen, ook al zou deze doortoe
overigens door de omstandigheden zijn nangè-
wezen, schijnt echter minder raadzaam. Er zijn
gevallen, waarin niet wel is uit te maken, welke
de godsdienstige gezindheid van het gezin is;
men denke bv. aun gemengde huwelijken.
Ook bij nadere overweging blijft de Minister
van oordeel, dat de kantonrechter niet de aan
gewezen persoon is om nis kinderrechter op
te treden.
De kinderrechter zal naast juridische kennis
psychologisch cn paedagogisch inzicht moeten
hebben. Dat een dergelijk inzicht allen leden
der rechterlijke macht te stade kan komen,
wordt niet ontkend. Moor daarmede is -toch
nog geenszins gezegd, dot het ambt van kin
derrechter niet het best kan worden vervuld
door personen, die „het kind" uitnemend ken
nen cn meer dan anderen weten, wat in een be
paald geval voor een bepaald kind het beste
is. De4 Kroon zal bij benoemingen tot kinder
rechter eenzijdig ontwikkelde personen als
zoodanig aanwijzen.
Had do Regcering, zooals andere' leden be
toogden; nog verder moe ten gaan door de fur c-
tic van kinderrechter geheel los te maken van
d'e Rechtbank?
De Minister blijft van meening, dot de mid-
v. Vollenhoven's
!3apsEaB53ss.i.«5uaaa3ir ■■ia
Varkensmarkt - Amersfoort.
Specliile afdcoliiig
4<
4
i
i
«MA*
Maison VAN EIMEREN.
Coillour Posiicltciir Coitteiiuo
WIJERSSTKAAT 11. - Tol. 20.1
Hoogst Modorno Salons voor
DAN ES en IIHLUGN Manicure
.Magazijn van Partumurioèn on
Toil ot-Arti kolen.
BADINRICHTING
Hotel Caté Res aurant
,W!OMOPOLE"
S3
De Directie ïiiaukt békend,
«lat zij tegen nailer overeen
te li«»iuen voonvaarileu «Ie
ACHTERZAAL mot GESLO
TEN SERRE gedurende liet
winterseizoen voor gesloten
ilnnscliilis beschikbaar stelt.
Nadere inlichtingen 'l|
Dlree'le '^l. 3 1 r.
de
denweg van het ontwerp in dezen verkieselijk
is.
Wanneer de kinderrechter is kinderrechter
zonder meer, zou hij ols zoodanig onafzetbnar
wezen cn in het stelsel van het ontwerp is deze
onafzetbaarheid als kinderrechter geen nood
zakelijkheid.
Ten onrechte hebben verscheidene leden uit
de Memorie van Toelichting afgeleid, dat de
Minister de beslissing' van de vraag, in hoe
verre de Grondwet de benoeming van vrouwen
tot rechters toelaat, aan de Staatscommissie
voor de Grondwetsherziening wenschte over te
laten. Het gevoelen der Staatscommissie werd
slechts gevraogd, omdat dezer oordcel mede
van invloed zou kunnen wezen op het stand
punt vnn den Minister.
De Minister meent, dot het vraagstuk dei
deelneming vnn vrouwen «an de rechtspleging
in zijn geheel onder de oogen moet worden ge
zien en acht het daarom minder juist bij dit
wetsontwerp dienaangaande iels te bepalen.
Het gezegde, dat de advocaten uit den oord
van him opleiding en hun dngclijkschen werk
kring meer plegen te letten op de juridische
dan op de pnedagogische zijde der kinderzoken,
mag niet onweersproken blijven.
Het betoog der leden, die dc bcrech'n.g van
alle overtredingen, door kinderen gepleegd, aan
den kinderrechter zouden willen zien opgedra
gen, heeft den Minister niet ven de onjuistheid
zijner afwijkende meening overtuigd
De Minister wenscht niet te ontkennen, dat
in het strafstelsel voor kinderen wel enkele ver
beteringen zouden kunnen worden aangebracht.
Nochtans zou hij huiverig zijn om wijzigingen,
welke met het kader van dit wetsontwerp-invoe
ring .van den kinderrechter en van de onder
toezichtstelling van minderjarigen slechts in
Weinig begeeren is veel bezitten.
F attent snaken op
«le groote sorteering
N- en ZILVE1
SUZE
8
door
LA CHAPELLE-ROOBOL.
Soms, als Ik dat dacht, vond ik mijzelf on
uitstaanbaar, schold ik mij een .pedante
blauwkous, benijdde Nelly, die op dat alles
inging en er zich kostelijk mee amuseerde.
•Was Ernst Rosdijk dan zoo anders geweest?
Ik wilde niet anKvoorden op die vraag, fn
bem had ik nooit iets gemist, toen was ik
echt jong, en had ik niets anders noodig dan
het genot om hij hem te zijn, hem te zien,
te lachen en te genieten van mijn jeugd en
vrooliikheid. Toen had de jubel van de len
te mij bedwelmd maar dat, dacht ik, kon
maar eens gebeuren. Mijn teleurstelling en
mijn verdriet was ik te boven, nu en dan
voelde ik wel dat er iets in mij gebroken
was, iets wat ik zelfs niet had kunnen noe
men, wat nog maar zelden pijn deed, maar
wat toch onherstelbaar bleef.
Alfred had er al dikwijls op aangedron
gen dat ik zijn huis eens zou komen zien.
Er was veel waarin ik belang zou stellen. De
dagen waren elkaar opgevolgd zonder ons
de gelegenheid te geven het plan ten uit
voer te brengen. Eindelijk zouden we bij
hem gaan lunchen, de „five o'clock tea'
was in die dagen nog niet doorgedrongen.
Mevrouw Eerhof verkondigde dien morgen
aan het ontbijt dat zij zware hoofdpijn had,
die later op den dag zeker nog zou vererge
ren en dus niet mee kon gaan. Zij maakte
bezwaar, dat twee jonge meisjes bij een on
getrouwd heer alleen, gingen lunchen; kon
dat eigenilijk wei?
Nel schaterde
„Maar ma. bij een ouwen vrijer 1 Niemand
kan t in z'n hoofd halen, daar iets in te
vinden."
„Je praat weer als een kind, Nelly," be
rispte mevrouw Eerhof. „Alfred heeft niets
van een ouwen vrijer. Wat denk jij Gertru
de? Zouden je ouders 't goed vinden als ik
jullie liet gaan?"
„Ja zeker, mevrouw," stemde ik ijverig
toe. 't Idee dat pa en ma op zoo iets aan
merking zouden maken was eenvoudig be
lachelijk, maar toen zij met een zucht zei
„Nu, als ie 't dan zóó heerlijk vindt, wil
ik 't je niet verbieden" ergerde zij mij, en
wilde ik tegenwerpingen maken. Nellv voor
kwam mij
„We zouden het niet eens meer kunnen
afzeggen. Alfred heeft natuurlijk vorstelijke
toebereidselen gemaakt om ons te ontvan
gen."
We gingen wat vroeger weg en zouden
wandelen. Alfred woonde tamelijk ver. 't
Was een, zonnige, mooie winterdag met een
beetje sneeuw, die ongerept lag op de da
ken. Er was een schittering van goud in de
lucht, de menschen liepen opgewekt, met
gezichten, frisch en blozend van d'e winter
kou.
fel"*
„Vin-jij dat Alfred iets van een ouwen
vrijer heeft?" vroeg Nel, toen we waren
uitgepraat over de japonnen, die we aan
hadden en die we den volgeraien avond op
het concert zouden dragen.
„Wat versta je onder het type?"
„Dat weet je zoo goed als ik. Hou je niet
van de domme."
„Een oöwe vrijer, neen, dat vindi ik niet.
Maar daar is hij eigenlijk ook nog te jong
voor."
„Nu, hij is drie en veertig. Tooh jammer
dat hij nooit getrouwd is. Als hij nu een
aardige vrouw kon vinden van zijn leeftijd,
zou 't voor mij veel prettiger zijn. Hii is heel
lief voor me, maar ik zou er dan toch veel
meer aan hebben."
„Hij kan moeielijk alleen trouwen om jou
plezier te doen, Nel. Weet je ook waarom
hij 't nooit gedaan heeft?"
„Nee, ik denk dat hij er ?een lust in had
en vond dat hij beter profiteered kon van
zijn leven als hij vrij was, want geprofiteerd
heeft hij, dat verzeker ik je."
Ik wist niet heel'juist wat Nel daarmede
bedoelde.
Ofschoon ik twintig jaar telde en een jaar
in Brussel had doorgebracht, was ik weinig
wereldwijs, erg onschuldig, heel groen, zoo
als Nel, in dit opzicht verre mijn meerdere,
lachend zei. Aan haar bewering dat Alfred
veel genoten en geprofiteerd' had, hechtte ik
geen andere bedoeling dan dat hij zijn vrij
heid gebruikte om veel op reis te gaan, men
schen te zien enz. Het deed hem een beetje
afbreuk in mijn gedachten. Ik had een an
dere uitlegging gegeven aan zijn niet ge
trouwd zijn. Zonder dat er eenige aanleiding
toe bestond, of ik er eenig gegeven voor
had, dichtte ik den man een heelen roman
toe. Ik verbeeldde mij dat hij er onder gele
den had, toen zijn vader trouwde met een
toen waarschijnlijk mooi, aantrekkelijk jong
meisje. Misschien was hij zelfs wel verliefd
geweest op zijn stiefmoeder, had dat gevoel
bedwongen, er tegen gestreden, haar nooit
iets laten merken. Maar, dacht ik verder, of
schoon hij als een held uit den strijd was
gekomen, de teleurstelling had hem toch
verbitterd, de wond was alleen maar ge
heeld, niet genezen. Hij zou nooit een ande
re vrouw lief krijgen, nooit trouwen. Voor
geen geld ter wereld zou ik Nel' hebben wil
len vertellen tot welk een romanheld ik haar
broer in mijn verbeelding had verheven^
Misschien stelde zij zich de zaak ook wel
heel anders voor. Nel met haar wufte, op
pervlakkige beschouwing begreep van zutko
zaken ook eigenlijk niets.
Alfred Eerhof woonde in een pension
waar hij vier of vijf kamers naar zijn eigeni
smaak had ingericht. Toen ik binnenkwam,
wist ik niet waar ik eerst kijken moes'. D<ï
vertrekken waren opgevuld met kostbaar
heden en zeldzame, oude schilderijen, go
belins, prachtig gebeeldhouwde stoelen, kost
bare weefsels en stoffen. OveTal Perzisch®
tapijten, oud koperwerk en tin. Je wist nie<
of je op een schildersatelier, in een antiquit
teilen magazijn of een museum kwam. Alles
was netjes gerangschikt, toch maakte hef
den indruk van vreeselijk vol te zijn, geenj
enkel ding kwam tot zijn recht, omdat er
veel bij elkaar was, omdat de aandacht vart
iets moois, telkens naar iets nog mooierN
werd afgeleid.
Onze gastheer bracht ons naar een kleinjj
achtkantig vertrekje, in oosterschen stijf
gemeubeld. Wij kwamen wat vroeger dan hif
gedacht had en hij verontschuldigde ziek
een oogenblik, onder voorwendsel van no|
een paar bevelen te moeten geven.
„Aardig hier, hè rei Nel. Ze ging op cei
divan zitten tusschen een hoop zijdenl kus
sens en lachte om mijn verwonderd gezich'
„Ja/' beaamde *k aarzelend» „maar zo-
vreemd."
(Wordt vervolgd).
