ST. EMILION BORSTELWERK, SPONSEN en ZEEMEN AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander" SAYERS SIK Fontein <8s Schippers Eippete KinderMeedinq. "binnenland. mm SROENHUIZEH Juwsliör Amersfoort. feuilleton. r*= FiRMA KLAAS BAVBNG (JOH. SCHUT) n iO II. P. LIGHT dis voor LICHT en KRACHT POIIE Ie KLASSE B/IATERIAAL. telephoon 139. Per flesch f 1.75, per anker f 72.- j. iSCMENM h,DtreGhtssksir.1T, Tel.145. Bureau voor Beroepskeuze, n. fclagaz. „De Dom". ZATERDAG na 121! uur worden GEEN bestellingen meer aan huis bezorgd. bi] MOTIliSï-lF 20. 19e Jaargang No. 197 Zaterdag 19 Februari 1921. AMERSFOORT BARCHMAN WUIJTIERSLAAN 156 - TELEFOON 3S9. UINIIIEifl MdaptofM «ooi de proiincio UTRECHT »an dB OVERLAND Nieuwe eis gebruikte wansrs uit voorraad leverbaar. ELEGTRISCHE INSTALLATIE5? OPGERICHT S906. VLASAKKXIRWEG sa<i Meubileeringeii - Knnsthandst - Pebanprij en Stoffeerder- Langestraat 24. T©?. ?ni. 49©. - ASt^ERSFOO^T. zeer aan te beveiei ORIGINEELS Bordeaux gewas 1917 TWEEDE BLAD. Wi) het advies inzake beroepskeuze vol- Komen waar de hebben, cloni dient het ge grond te zijm op een onderzoek, ingesteld op een leeftijd, welke waarborgt dat h<et karak ter vam den jongen mensch reeds vastere vormen heeft aangenomen. Dat nu is op 12- of 13-jarige>n leeftijd volstrekt niet het geval. Juist in dre jaren valt de grootste ontwikke ling van het karakter en zijn nog tal van eigenschappen aanwezig, d'ie weer door an dere verdrongen worden. Dat het juist is, dat men reeds in den sohoolleeftijd in staat is sluimerende eigenschappen te raden, er kent dr. v. d. Hoeve, maar niet durft hij zon der meer aan te nemen de mogelijkheid om ie bepalen, welke overheers oh end zullen worden. Verschuiven der beroepskeuze over eeni- ge jaren1 lijkt dius dringend nood'ig. Sissingh «cbtte reeds 6 jaren geleden het begin van den volwassen leeftijd de beste tijd voor een beslissing en hij maant aan te bescheidener te zijn met het beoordeelen der kenmerken, ■die de persoonlijkheid stempelen, naarmate het onderzoek op jeugdiger leeftijd plaats •heeft. Afwachten dus ©enige jaren? Maar is het dan geoorloofd de jaren van 14 tot 18 te yulfen met een algemeen ontwikkeld onder wijs, terwijl men gedurende dien tijd niet of onvoldoende gebruik maakt van de gelegen heid o>m juist in die jaren van het hoogste opneroingsvermogetn den grondslag te leg gen tot de bijzondere vaardigheid', die het beroep eischt? Het advies komt dus veeltijds te vroeg en geen mogelijkheid daaraan te ontkomen zon der andere schadekansen. Bn dan ten slotte geeft dr. v. d. H. nog worden, hoe de verhouding is tirssdhen winst en verlies voor de gemeenschap. Na al de genoemde bezwaren getuigt het van een benijdenswaardig optimisme, Dr. v. d. Hoeve te hooren zeggen, dat deze hem geen tegenstander van het instituut hebben gemaakt. Maar wij zouden toch willen vra- en of het aanbeveling verdient een bureau voor beroepskeuze in te richten, waar blijk- <aor zoo weinig positiefs is van te verwach- en. De kosten er voor zullen zeker niet ge- Lng zijn en mag nu de giemeentehuishou- Img nog bezwaard worden met uitgaven oor een instituut van zoo problematisch iut? Wij meenen van niet en te meer niet, laar één algemeen bureau, te dezer stede dthans, zeen: zeker niet zal voldoen. „De Bombode" heeft er reeds op gewezen, dat ie katholieken zich ni-et een algemeen, neu raal gemeentelijk instituut voor beroeps keuze niet kunnen vereenigen. Bij de keuze van een beroep zijn ook andere don bloot nateirieel-e belangen betrokken, die de Bem- ode doen wenschen de zaken van beroeps- euz>e op eigen «terrein te werken. „Het werk der voorlichting draagt een opvoedend karakter ep hiermede staat de godsdienstige richting uiteraard In het nauw ste verband. De oudere van katholieke kna- ->en en meisjes winnen Over de beroeps-keu- -e bet allerliefst raad in bij diegenen, d'ie in evensopvatting hun het naast staan en de odsdienstige gevoelens met hen doelen. Hierbij -komt nog in aanmerking, dat aan le voorlichting bij de beroepskeuze voor de llerjeugdigste personen tevens onmiddol- ijk plaatsing verbonden is en het vinden van en mil'lreu, waarin een jeugdig persoon zich "al hebben te ontwikkelen, van de grootste >eteekenis kan zijn voor zijn toekomst. Bij deze keuze wordt door zeer velen de hoogste trijs gesteld op de voorlichting van personen ;an eigen godsdienstige richting." Nu mag men daaromtrent van meening verschillen met de Eembode, de tijd is voor bij, dat „de minderheden clan maar onder drukt moeten worden". Men zal dus wel Idegelijk rekening er mee moeten houden, dat men met één algemeen bureau er niet *af is. En ook van andere zij-de is het streven naar „een eigen bureau" gekomen^ Niet lang geleden kwamen in de bladen adverten ties voor omtrent voorlichting bij beroeps- een vraagpunt ter overdenking, ©en sociaal- j keuze, welke de onderteehe-ning droegen van personen van kerkelijke richting. Het is crus oeconomisohe quaeslie. Meestal wordt als krachtig argument vóór acivies gewezen op de sociaal oeconomische voorde elen, die een goed ge>l©id advies op leveren kan. Tot nu toe werd de toefoop naar een be paald beroep echter beheenscht door vraog volstrekt niet denkbeeldig, dat men ook in amti-nevolutionaire en christelijk-historische kringen van een gemeentelijk bureau niet gediénd is. Wel is waar doen bun bezwaren, evenmin als d'ie der katholieken, van het principe van het instituut niets af, maar dat cleze bezwa- en aanbod. Gesteld nu eens, dat het govern pen wel dec,e^k overwogen moeten worden, van advies in zake beroepskeuze op-gro-nd ;s ^fteïrTrjr. De pamtenle heeft niet alleen van aanleg en jeschdrtheid werkelijk alge- le bevoorcteefen of een zaak goed is of niet, meen werd toegepast, dan zou dit een nieu- we factor, en wel een zeer belangrijke, wor den in. de verdeelimg van het aantal mietn- schen over de verschillende beroepen. Het is a priori zeer onwaarschijnlijk, dat bet aan tal geschikten voor een bepaald beroep zou overeenstemmen met de vraag naar arbeids krachten in dat vak, zoodat opeenhoopiing hier en tekort ginds het gevolg zou zijn. Rekening houden met vraag en aanbod zou toch opnieuw voeren tot het plaats-en in min der geschikte beroepen. De consequentie hiervan zou zijn: veran deren van beroep, verspilling van werk kracht, verminderde productie, kortom alles wat juist gedreven heeft tot het geven van advies, en nogmaals moet de vraag gesteld maar moet ook en vooral rekening houden met de fin an creel e consequenties. En waar het dan een zaak geldt als een bureau voor beroepskeuze, zeggen wij iaat de financi- eele zijde zwaar wegen, daar in deze mate rie zeer zeker de grootste omzichtigheid is aan te bevelen. Staten-Generaal. TV/EEDE KAMER. OorlogsbcgTOoting voor 1918. Ingediend is een wetsontwerp tol verhoogir.g van het VUIste hoofdstuk der Staatsbegrooting voor 1918. Blijkens de Memorie van Toelichting moc.t, VAPi IDE WEG. Langestraa* 23. SEES 7??*ïBjK2fEC??;r in legenstelling met den dienst van 1917, die blijkens Staatsrekening, na het tot stand komen ven de z.g. regularisatiewet, ccn over schot gaf van f 38,450,983.54, bij het hierbij 'aangeboden wetsontwerp ten slotte een bedrag van f 21,910,080 suppletoir wqjrden aange vraagd om, zelfs na cvrnvindcring van de arti kelen die doorvoor in aanmerking konden ko men, de begrooling voor 1918 in overeenstem ming le brengen met de gebleken behoeften. De ambtsvoorgangers von den minister van Oorlog' hebben zich gedurende dc oorlogsjaren telkenmale geplaatst gezien voor de moeilijk heid om voor de aan te vragen buitengewone kredieten die grondslagen te vinden. Onder 'len invloed van de telkens wisselende omstan digheden en als gevolg vnn de niet te voor ziene maQtregelen, die daaruit voortvloeiden, on het wel niet anders of dc werkelijke be hoeften in menig opzicht belangrijk afwijken van de verwachting, die de Regeering bij het aanhangig maken der kredietaanvragen had ge koesterd. Invoering van het Wetboek van Militair Strafrecht en van de Wel op de Krijgstucht. Verschenen is de Memorie van Antwoord (Tweede Kamer) in zake bedoeld wetsontwerp Het was de Regcormg zeer aangenaam, uit j het Voorloopig Verslag te ontwaren, dat de Bij zondere Commissie in haar geheel van oor deel is, dot het uiterst bedenkelijk zou zijn, in dien te dezer gelegenheid de beraadslagingen over het nieuwe militaire straf- cn tuchtrecht wedden heropend. De vrees, dot don de invoering van dat recht nog geruimen tijd in haar huidig stadium van voorbereiding zou blijven vcrkceren, acht ook j zij geenszins ongegrond. Dot de Commissie zich ook lvecft kunnen ver- i eenagen met het door de Rcgcering ingeno- men standpunt, om bij deze wetsvoordracht geen voorstellen lot wijziging van de in te voe- 1 ren wettelijke regelingen te doen dan op grond van sedert 1Q03 gebleken feitelijke noodzake lijkheid, werd met voldoening vastgesteld. Hetzelfde mag' volgens de Rcgcering ook getuigd werden met betrekking tot de opvat ting van dc minderheid von de Comm. welke minderheid hoewel zij er prijs op stelt te verklaren, «lat zij hel zeer gewenscht acht, dat hi het Wetboek van Militair Strafrecht cn de Wet op de Krijgstucht verschillende princi'pi- eele wijzigingen worden aangebracht l het niettemin thans, bij de behandeling van de Invoeringswet, niet het juiste oogenblik acht. om die wijzigingen, welke reeds eerder ter sprake kwamen, doch toen door Regoering en Staten-Generaal niet werden aanvaard, we derom tot een onderwerp van beraadslaging te maken. Zulks kon slechts aan vlotte afdoening ■van het wetsontwerp ten goede komen. Met ccr.ige verwondering werd dan ook ken nis genomen van de meaning van de minder heid ven de Commissie, dat het met boven staande opvatting volkomen in overeenstem ming zou zijn, indien bij deze gelegenheid in de Wet op de Krijgstucht cenrgo veranderingen van principieelen aard, niet name de instelling van tuchlraden cn de invoering van voorwaar delijke veroordeeling luchtzaken, werden aan gebracht. Een nota van wijzigingen vergezelt de Me morie van Antwoord. Berichten. De VrijheMoboud. Dc N. A« nli. Cl. heeft aan ccn aantal naar voren tredende politieke persoonlijkheden hun oordeel ge vraagd over" den 'nicutVcn Vrijheidsbond. Prof. T r e u b schrijft o.a. Naar dc vaste overtuiging van hen, die in den nieuwen bond bun verccnigingspunt vinden, zal de vreedzame ontwikkeling van ons volk naar lioogcre toestanden zoowel op geestelijk als op stoffelijk ge lded afhangen van de mate, waarin het gelukken zal, het gestelde ideaal nabij le komen. Dc heer J. T. C r c m c r, lid van dc Eerste Ka mer, kon met het oog op zijn gezondheidstoestand geen uitvoerige bijdrage zenden. Toch machtigde hij zijn naam tc noemen en wel onder ccn kort en krachtig: „Eendracht maakt macht". Prof. dr J. K r a u s c. i., lid van dc Eerste Kamer ..Met is meermalen voorgekomen, dat ik van per sonen, in wie 'ik, na jarcnlangen omgang, nauwe politieke geestverwanten had inccncn le zien, als bij toeval vernemen moest, dat zij anders vrijzinnig heetten dan ik. Vaak bleek dan, dat niet zoozeer verschillen van beginsel of van inzicht, als wel bij zondere omstandigheden of persoonlijke relaties, op Varkensmarkt - Amersfoort. SneciaJo nfileolin:-, Liaison VAN EIMEREN. I I Coiffeur l'ostichear C'oilfeusc WIJERSSTRAAT 14. - Tol. 205 - ITooecst Modorno Salons voor DAMES en MEEHEIV Itluiilciirc Magazijn van Partumurioön on (ft Toilol-Artikolen. S RAniNmDHTiir^ KoteB ca?é Restaurant .WIOMSQPOLE" De Directie ruiAnkt b^keitil, dat zij togen nader overeen le komen voorwaarden de A€HTEIt7iAAh snel ClRSl.O- TEUT SEKRE {gedurende liet winterseizoen voor {gesloten dansclub* beschikbaar stelt. Nadere inlichtingen l»ij de Directie (Tel. 41 p. J. J. HAMERSÏELD Hoofdagent „Amstel"-bieren. hun aansluiting bij dc ecne of andere partij hadden invloed gehad. Voor allen, die iets soortgclcijks mochten hebben' ervaren, is het daarom reeds een voldoening, dat sa mensmelting der vrijzinnige partijen in ons land werkelijkheid is geworden." In het schrijven van den heer F. J. W. D r i o n, (ld van dc Tweede Kamer, wordt gezegd: Men wordt groot door zijn karakter, niet doof zijn verstand. Slechts volmaakt onderling vertrou wen cn volkomen eenheid van wil kunnen aan ccni partij karakter geven. Als een wat langduriger onderhandelen die beide kunnen brengen, kan dc tpekomst van het Ncdcr- landschc politieke leven er slechts bij winnen. Zóó gezien is er dus reden tol blijdschap over dg op i Januari getoonde voorzichtigheid. Mr. dr. R J dc Visser, wethouder van Arn< hem, besloot zijn schrijven Daarom is het bovcnals plicht voor allen, die par tij kiezen voor het individu tegen het opdringen' der gemeenschap, zich aaneen tc sluiten cn dat kan niet anders, bij dc huidige constellatie der partijen' in ons land, dan door zich aan te sluiten bij den bond der middengroepen. Het Eerste Kamerlid mr. dr. C C. G e e r t s fi rn a tc Groningen, is vol goeden moed, maar blijft voorzichtig afwachten wat dc toekomst brengen zal. Wij hebben alle reden om bescheiden tc zijn enj moeten toonen dat wij na onze nederlaag vecj heb ben vergeten en veel hebben geleerd om wederom, het vertrouwen in den lande le krijgen. Dc heer E d o J. l> c r g" s m a, lid van dc Eer ste Kamer, kan niet aan het verzoek voldoen om een beschouwing aan de fusie tc wijden. Hij voelt zich ,,tc weinig partijman om vast in ecnigc partij vooraanstaand tc kunnen zijn." Mcj. D. Roothaan, een voorgangster uit do. vrouwenbeweging tc Arnhem, schrijft dat 15 Janu- Goede smaak kan het ook zonder kost" kaarhek! stellen. Ti aticnl maken opt de sroote soi'leering "1^ COliüfH- en ZIlVERWEf EE^ WAAN door SU2B LA CHAPELLE-ROOBOL". 20 Bn hoe vreemd het ook moge klinken, in al jaTen was Alfred mij nader gekomen- Er waren o ogenblikken geweest, en soms kwamen ze nog terug, dat ik hem haatte, dat alles in mij schreide omdat ik, jong en krachtig, voor mijn leven gekoppeld was «aan een ziekelijken man, die mijn buwe- fcfkeleven tot een spotternij maakte. Ik voel- ,«e een groot medelijden met mijzelf, omdat flitijn 'beste, mijn bloeienidste jaren voorbij gingen zonder dat ooit nieuwe moederweel de mlfn deel kon zijn, omdat ik 'kamote met I mijn natuur, en het leven, waartoe hij mij gedoemd had, onnatuurlijk ers dor was. Soms welden woorden van bitter verwijt naar mi jn lippen, maar ik kreeg de kracht om ze niet uit te spreken, want ik begon deer nis te krijgen met den man, die zooveel leed, die mij ondanks alles beminde en die, zco- veed hij kon, trachtte te vergoeden, wat hij aan mij misdaan had. Want hij leed, niet al leen door zijn ziekte en door de wetenschap dat hij altijd verergeren zou en misschien ■heel oud zou worden, maar meer nog door zijn. berouw, door bet bewustzijn dat eigen schuld hem een gelukkig leven met de vrouw, die hij liefhad, onmogelijk bad ge maakt. De angst om het behoud van ons kind leefde bij hem sterker nog dan bij mij en daarom leerde ik hem verdragen en ver geven. Ik had hem nooit hartstochtelijk lief gehad wanneer dat zoo geweest was had ik mij misschien geheel aan hem kunnen wijden als zijn verzorgster, zijn verpleegster, maar tot zooveel zelfopoffering was ik niet in staat. In de eerste tien, twaalf jaar van ons huwelijk kwamen de aanvallen van zijn ziekte nog niet zoo heel veelvuldig voor. Maanden achtereen voelde hij zich redelijk wel en was het aandoenlijk om te zien hoe hij zich inspande om mij te doen genieten. Hij ging met mij uit, bracht mij in de we reld. In den beginne vond ik mijzelf zoo ver ongelijkt, dat ik het alles aannam, veinsde niet te zien, hoe hij zich inspande om naar een diner of een bal te kunnen gaan, deed alsof ik het niet begreep welk een geweld hij zich aandeed om mij op reis te kunnen vergezellen. Ik wilde tenminste wat genie ten van mijn jeugd, 't kwam mij toe, dat was de egoïstische gedachte die ovèr- heerschte. Jonc en mooi en rirk, onthrak 't mij natuurlijk niet aan bewonderaars en soms kwam het denkbeeld bij mij op, om mijn leven te leven gelijk zooveel vrouwen en te nemen wat mij zoo ruimschoots gebo den werd- Maar ik deed het niet, nooit, daarvoor had ik mijn kleine Franciska te iief en daarvoor, want.ik wil mijzelf geen brevet van onverdiende deugd geven, was de verzoeking niet groot genoeg. Want noch op de badplaatsen, die wij ter wille van Alfred's gezondheid bezochten, noch in de deftige of mondaine kringen, waarin we verfoeiden, ontmoette ik een enkel man die zóó sprak tot mijn zinnen of tot mijn hart dat ik een dwaasheid voor hem over had. VOETBALLEN eö VOETBALSCHOENEN Zoo kreeg ik den naam van een koude coquette, wat ik allerminst was, maar ik vond 't goed om de menschen in dien waan te laten. Ik geloof ook dat de wereld me benijdden en misschien was daar reden,voor. Want nu heb ik leeren inzien, dat ik in dien tijd, dat ik mijzelf dikwijls beklaagde, eigen lijk gelukkig was. Alleen maarik wist het nietIk weet het nu, na zooveel ja ren, nu er een andere storm over mijn hoofd gegaan is. fie kon woedend worden op mijn moeder, die, meer en meer verbaasd en verblind kon dat ik niet juichte in het bezit van kost bare juweelen en mooie toiletten. Ik antwoordde niet wanneer mevrouw Eer hof mij wees op het geluk van een dochter te bezitten, die zich zoo lief ontwikkelde als mijn Franciska. Mijn lippen plooiden zich verachtelijk wanneer Nel, die nu zelf getrouwd was, geen kinderen had, reeds eenmaal op ft punt van scheidén gestaan had mij met tuchtigen spot aantoonde hoe benijdenswaardig het was een man te hebben die niets eischte, die mij aanbad, mij volkomen vertrouwde en mij in alles vrij liet Franciska telde ongeveer vijftien jaar en we maakten een reis door het Schwarzv/ald, toen Alfred te Baden-Badem door een aan val van zijn ziekte werd getroffen, erger dan alles wat ik nog had bijgewoond. Het zou weken duren eer hij vervoerd kon worden en hij drong er op aan, dat ik met ons doch tertje naar Sparhuize terug zou kee-ren en hem overlaten aan de zorg van Dirk, die ons, als altijd, vergezelde. Franciska ging nog- school in Utrecht, van waar zij dage lijks met ons rijtuig werd gebracht en ge haald. Ik maakte tegenwerpingen. Zeker, het kind moest naar huis, haar studies konden niet voor langen tijd onderbroken worden, maar wij hadden vrienden genoeg in Utrecht en ik behoefde slechts een paar regels te schrijven, om haar een prettig en vertrouwd logies te bezorgen. Alfred schudde h.et hoofd. Misschien deden de koele, plichtma tige woorden waarmee ik zijn voorerf af wees, hem pijn. Ik weet het niet, ik weet al leen dat medelijden met hem niet mijn sterkste gewaarwording was, dat ik een groote bitterheid in mij voelde omdat hij stand kwam tegen mijn levenslot en mijzelf wijs maakte hoe het, ter wille van Francis-* ka, veel beter was dat ik naar huis terug! keerde. En dus gingen wij heen en lietenl hem achter in de zorg van Dirk, een uitstek kende pleegzuster en den dokter van dö villa, waar wij verblijf hadden gehouden. Maar ik vond geen vrede met mijn be* sluit. Op gekomen betrapte ik mij op eent vage onrust. Ik voelde een zekere behoefte' om mij te verdedigen tegenover de men** schen, die belangstellend naar Alfred's ge* zondheid kwamen vragen- Ik zag in de gre* tigheid, waarmee Cisfca en ikzelf de berich* ten uit Baden-Baden tegemoet zagen, iets als verwijt omdat we vader, alleen met vreemden, hadden achtergelaten. Honderd* maal hield ik mij voor dat het toch zijnt eigen wil was geweest, en honderdmaal zagt ik, in mijn verbeelding", de uitdrukking van! zijn gezicht, wanneer ik mij over hem heen^ had gebogen, hem 'had gekust en hem ge* zegd dat ik hem niet alleen kon laten. In dien tijd van tegenstrijdige gewaar* wordingen, toen ik het heelemaal niet me^ mijzelf eens kon worden, kreeg ik berichtl van mijn moeder dat vader in den laatster( tijd sukkelde. Hij had last van neusbloedin* gen> en erge duizelingen. Schuchter, haasf angstig kwam het verzoek of ik niet peruaf wilde overkomen. De dokter zag het ®\ie| goed in. (Wordt vervolgd). meer en meer w door mi in rirk huwelijk, het niet beffriioen weer ziek was, dat ik meer dan ooit in op-

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1921 | | pagina 5