ST. EMILION
BORSTELWERK, SPONSEN en ZEEMEN
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
SAYERS
SIK
Fontein <8s Schippers
Eippete KinderMeedinq.
"binnenland.
mm SROENHUIZEH Juwsliör Amersfoort.
feuilleton.
r*=
FiRMA KLAAS BAVBNG (JOH. SCHUT)
n
iO II. P.
LIGHT dis
voor LICHT en KRACHT POIIE
Ie KLASSE B/IATERIAAL. telephoon 139.
Per flesch f 1.75, per anker f 72.-
j. iSCMENM h,DtreGhtssksir.1T, Tel.145.
Bureau voor Beroepskeuze,
n.
fclagaz. „De Dom".
ZATERDAG na 121! uur
worden GEEN bestellingen
meer aan huis bezorgd.
bi]
MOTIliSï-lF 20.
19e Jaargang
No. 197
Zaterdag
19 Februari 1921.
AMERSFOORT
BARCHMAN WUIJTIERSLAAN 156 - TELEFOON 3S9.
UINIIIEifl
MdaptofM «ooi de proiincio UTRECHT »an dB OVERLAND
Nieuwe eis gebruikte wansrs uit voorraad leverbaar.
ELEGTRISCHE INSTALLATIE5?
OPGERICHT S906. VLASAKKXIRWEG sa<i
Meubileeringeii - Knnsthandst - Pebanprij en Stoffeerder-
Langestraat 24. T©?. ?ni. 49©. - ASt^ERSFOO^T.
zeer aan te beveiei
ORIGINEELS
Bordeaux gewas 1917
TWEEDE BLAD.
Wi) het advies inzake beroepskeuze vol-
Komen waar de hebben, cloni dient het ge
grond te zijm op een onderzoek, ingesteld op
een leeftijd, welke waarborgt dat h<et karak
ter vam den jongen mensch reeds vastere
vormen heeft aangenomen. Dat nu is op 12-
of 13-jarige>n leeftijd volstrekt niet het geval.
Juist in dre jaren valt de grootste ontwikke
ling van het karakter en zijn nog tal van
eigenschappen aanwezig, d'ie weer door an
dere verdrongen worden. Dat het juist is,
dat men reeds in den sohoolleeftijd in staat
is sluimerende eigenschappen te raden, er
kent dr. v. d. Hoeve, maar niet durft hij zon
der meer aan te nemen de mogelijkheid om
ie bepalen, welke overheers oh end zullen
worden.
Verschuiven der beroepskeuze over eeni-
ge jaren1 lijkt dius dringend nood'ig. Sissingh
«cbtte reeds 6 jaren geleden het begin van
den volwassen leeftijd de beste tijd voor een
beslissing en hij maant aan te bescheidener
te zijn met het beoordeelen der kenmerken,
■die de persoonlijkheid stempelen, naarmate
het onderzoek op jeugdiger leeftijd plaats
•heeft.
Afwachten dus ©enige jaren? Maar is het
dan geoorloofd de jaren van 14 tot 18 te
yulfen met een algemeen ontwikkeld onder
wijs, terwijl men gedurende dien tijd niet of
onvoldoende gebruik maakt van de gelegen
heid o>m juist in die jaren van het hoogste
opneroingsvermogetn den grondslag te leg
gen tot de bijzondere vaardigheid', die het
beroep eischt?
Het advies komt dus veeltijds te vroeg en
geen mogelijkheid daaraan te ontkomen zon
der andere schadekansen.
Bn dan ten slotte geeft dr. v. d. H. nog
worden, hoe de verhouding is tirssdhen winst
en verlies voor de gemeenschap.
Na al de genoemde bezwaren getuigt het
van een benijdenswaardig optimisme, Dr. v.
d. Hoeve te hooren zeggen, dat deze hem
geen tegenstander van het instituut hebben
gemaakt. Maar wij zouden toch willen vra-
en of het aanbeveling verdient een bureau
voor beroepskeuze in te richten, waar blijk-
<aor zoo weinig positiefs is van te verwach-
en. De kosten er voor zullen zeker niet ge-
Lng zijn en mag nu de giemeentehuishou-
Img nog bezwaard worden met uitgaven
oor een instituut van zoo problematisch
iut? Wij meenen van niet en te meer niet,
laar één algemeen bureau, te dezer stede
dthans, zeen: zeker niet zal voldoen. „De
Bombode" heeft er reeds op gewezen, dat
ie katholieken zich ni-et een algemeen, neu
raal gemeentelijk instituut voor beroeps
keuze niet kunnen vereenigen. Bij de keuze
van een beroep zijn ook andere don bloot
nateirieel-e belangen betrokken, die de Bem-
ode doen wenschen de zaken van beroeps-
euz>e op eigen «terrein te werken.
„Het werk der voorlichting draagt een
opvoedend karakter ep hiermede staat de
godsdienstige richting uiteraard In het nauw
ste verband. De oudere van katholieke kna-
->en en meisjes winnen Over de beroeps-keu-
-e bet allerliefst raad in bij diegenen, d'ie in
evensopvatting hun het naast staan en de
odsdienstige gevoelens met hen doelen.
Hierbij -komt nog in aanmerking, dat aan
le voorlichting bij de beroepskeuze voor de
llerjeugdigste personen tevens onmiddol-
ijk plaatsing verbonden is en het vinden van
en mil'lreu, waarin een jeugdig persoon zich
"al hebben te ontwikkelen, van de grootste
>eteekenis kan zijn voor zijn toekomst. Bij
deze keuze wordt door zeer velen de hoogste
trijs gesteld op de voorlichting van personen
;an eigen godsdienstige richting."
Nu mag men daaromtrent van meening
verschillen met de Eembode, de tijd is voor
bij, dat „de minderheden clan maar onder
drukt moeten worden". Men zal dus wel
Idegelijk rekening er mee moeten houden,
dat men met één algemeen bureau er niet
*af is.
En ook van andere zij-de is het streven
naar „een eigen bureau" gekomen^ Niet
lang geleden kwamen in de bladen adverten
ties voor omtrent voorlichting bij beroeps-
een vraagpunt ter overdenking, ©en sociaal- j keuze, welke de onderteehe-ning droegen van
personen van kerkelijke richting. Het is crus
oeconomisohe quaeslie.
Meestal wordt als krachtig argument vóór
acivies gewezen op de sociaal oeconomische
voorde elen, die een goed ge>l©id advies op
leveren kan.
Tot nu toe werd de toefoop naar een be
paald beroep echter beheenscht door vraog
volstrekt niet denkbeeldig, dat men ook in
amti-nevolutionaire en christelijk-historische
kringen van een gemeentelijk bureau niet
gediénd is.
Wel is waar doen bun bezwaren, evenmin
als d'ie der katholieken, van het principe van
het instituut niets af, maar dat cleze bezwa-
en aanbod. Gesteld nu eens, dat het govern pen wel dec,e^k overwogen moeten worden,
van advies in zake beroepskeuze op-gro-nd ;s ^fteïrTrjr. De pamtenle heeft niet alleen
van aanleg en jeschdrtheid werkelijk alge- le bevoorcteefen of een zaak goed is of niet,
meen werd toegepast, dan zou dit een nieu-
we factor, en wel een zeer belangrijke, wor
den in. de verdeelimg van het aantal mietn-
schen over de verschillende beroepen. Het
is a priori zeer onwaarschijnlijk, dat bet aan
tal geschikten voor een bepaald beroep zou
overeenstemmen met de vraag naar arbeids
krachten in dat vak, zoodat opeenhoopiing
hier en tekort ginds het gevolg zou zijn.
Rekening houden met vraag en aanbod zou
toch opnieuw voeren tot het plaats-en in min
der geschikte beroepen.
De consequentie hiervan zou zijn: veran
deren van beroep, verspilling van werk
kracht, verminderde productie, kortom alles
wat juist gedreven heeft tot het geven van
advies, en nogmaals moet de vraag gesteld
maar moet ook en vooral rekening houden
met de fin an creel e consequenties. En waar
het dan een zaak geldt als een bureau voor
beroepskeuze, zeggen wij iaat de financi-
eele zijde zwaar wegen, daar in deze mate
rie zeer zeker de grootste omzichtigheid is
aan te bevelen.
Staten-Generaal.
TV/EEDE KAMER.
OorlogsbcgTOoting voor 1918.
Ingediend is een wetsontwerp tol verhoogir.g
van het VUIste hoofdstuk der Staatsbegrooting
voor 1918.
Blijkens de Memorie van Toelichting moc.t,
VAPi IDE WEG. Langestraa* 23.
SEES 7??*ïBjK2fEC??;r
in legenstelling met den dienst van 1917, die
blijkens Staatsrekening, na het tot stand
komen ven de z.g. regularisatiewet, ccn over
schot gaf van f 38,450,983.54, bij het hierbij
'aangeboden wetsontwerp ten slotte een bedrag
van f 21,910,080 suppletoir wqjrden aange
vraagd om, zelfs na cvrnvindcring van de arti
kelen die doorvoor in aanmerking konden ko
men, de begrooling voor 1918 in overeenstem
ming le brengen met de gebleken behoeften.
De ambtsvoorgangers von den minister van
Oorlog' hebben zich gedurende dc oorlogsjaren
telkenmale geplaatst gezien voor de moeilijk
heid om voor de aan te vragen buitengewone
kredieten die grondslagen te vinden. Onder
'len invloed van de telkens wisselende omstan
digheden en als gevolg vnn de niet te voor
ziene maQtregelen, die daaruit voortvloeiden,
on het wel niet anders of dc werkelijke be
hoeften in menig opzicht belangrijk afwijken
van de verwachting, die de Regeering bij het
aanhangig maken der kredietaanvragen had ge
koesterd.
Invoering van het Wetboek van Militair
Strafrecht en van de Wel op de Krijgstucht.
Verschenen is de Memorie van Antwoord
(Tweede Kamer) in zake bedoeld wetsontwerp
Het was de Regcormg zeer aangenaam, uit j
het Voorloopig Verslag te ontwaren, dat de Bij
zondere Commissie in haar geheel van oor
deel is, dot het uiterst bedenkelijk zou zijn, in
dien te dezer gelegenheid de beraadslagingen
over het nieuwe militaire straf- cn tuchtrecht
wedden heropend.
De vrees, dot don de invoering van dat recht
nog geruimen tijd in haar huidig stadium van
voorbereiding zou blijven vcrkceren, acht ook j
zij geenszins ongegrond.
Dot de Commissie zich ook lvecft kunnen ver- i
eenagen met het door de Rcgcering ingeno-
men standpunt, om bij deze wetsvoordracht
geen voorstellen lot wijziging van de in te voe- 1
ren wettelijke regelingen te doen dan op grond
van sedert 1Q03 gebleken feitelijke noodzake
lijkheid, werd met voldoening vastgesteld.
Hetzelfde mag' volgens de Rcgcering ook
getuigd werden met betrekking tot de opvat
ting van dc minderheid von de Comm. welke
minderheid hoewel zij er prijs op stelt te
verklaren, «lat zij hel zeer gewenscht acht, dat
hi het Wetboek van Militair Strafrecht cn de
Wet op de Krijgstucht verschillende princi'pi-
eele wijzigingen worden aangebracht l het
niettemin thans, bij de behandeling van de
Invoeringswet, niet het juiste oogenblik
acht. om die wijzigingen, welke reeds eerder
ter sprake kwamen, doch toen door Regoering
en Staten-Generaal niet werden aanvaard, we
derom tot een onderwerp van beraadslaging te
maken. Zulks kon slechts aan vlotte afdoening
■van het wetsontwerp ten goede komen.
Met ccr.ige verwondering werd dan ook ken
nis genomen van de meaning van de minder
heid ven de Commissie, dat het met boven
staande opvatting volkomen in overeenstem
ming zou zijn, indien bij deze gelegenheid in de
Wet op de Krijgstucht cenrgo veranderingen
van principieelen aard, niet name de instelling
van tuchlraden cn de invoering van voorwaar
delijke veroordeeling luchtzaken, werden aan
gebracht.
Een nota van wijzigingen vergezelt de Me
morie van Antwoord.
Berichten.
De VrijheMoboud.
Dc N. A« nli. Cl. heeft aan ccn aantal naar voren
tredende politieke persoonlijkheden hun oordeel ge
vraagd over" den 'nicutVcn Vrijheidsbond.
Prof. T r e u b schrijft o.a.
Naar dc vaste overtuiging van hen, die in den
nieuwen bond bun verccnigingspunt vinden, zal de
vreedzame ontwikkeling van ons volk naar lioogcre
toestanden zoowel op geestelijk als op stoffelijk ge
lded afhangen van de mate, waarin het gelukken
zal, het gestelde ideaal nabij le komen.
Dc heer J. T. C r c m c r, lid van dc Eerste Ka
mer, kon met het oog op zijn gezondheidstoestand
geen uitvoerige bijdrage zenden. Toch machtigde hij
zijn naam tc noemen en wel onder ccn kort en
krachtig: „Eendracht maakt macht".
Prof. dr J. K r a u s c. i., lid van dc Eerste
Kamer
..Met is meermalen voorgekomen, dat ik van per
sonen, in wie 'ik, na jarcnlangen omgang, nauwe
politieke geestverwanten had inccncn le zien, als bij
toeval vernemen moest, dat zij anders vrijzinnig
heetten dan ik. Vaak bleek dan, dat niet zoozeer
verschillen van beginsel of van inzicht, als wel bij
zondere omstandigheden of persoonlijke relaties, op
Varkensmarkt - Amersfoort.
SneciaJo nfileolin:-,
Liaison VAN EIMEREN.
I
I
Coiffeur l'ostichear C'oilfeusc
WIJERSSTRAAT 14. - Tol. 205
- ITooecst Modorno Salons voor
DAMES en MEEHEIV Itluiilciirc
Magazijn van Partumurioön on (ft
Toilol-Artikolen.
S RAniNmDHTiir^
KoteB ca?é Restaurant
.WIOMSQPOLE"
De Directie ruiAnkt b^keitil,
dat zij togen nader overeen
le komen voorwaarden de
A€HTEIt7iAAh snel ClRSl.O-
TEUT SEKRE {gedurende liet
winterseizoen voor {gesloten
dansclub* beschikbaar stelt.
Nadere inlichtingen l»ij de
Directie (Tel. 41 p.
J. J. HAMERSÏELD
Hoofdagent „Amstel"-bieren.
hun aansluiting bij dc ecne of andere partij hadden
invloed gehad.
Voor allen, die iets soortgclcijks mochten hebben'
ervaren, is het daarom reeds een voldoening, dat sa
mensmelting der vrijzinnige partijen in ons land
werkelijkheid is geworden."
In het schrijven van den heer F. J. W. D r i o n,
(ld van dc Tweede Kamer, wordt gezegd:
Men wordt groot door zijn karakter, niet doof
zijn verstand. Slechts volmaakt onderling vertrou
wen cn volkomen eenheid van wil kunnen aan ccni
partij karakter geven.
Als een wat langduriger onderhandelen die beide
kunnen brengen, kan dc tpekomst van het Ncdcr-
landschc politieke leven er slechts bij winnen.
Zóó gezien is er dus reden tol blijdschap over dg
op i Januari getoonde voorzichtigheid.
Mr. dr. R J dc Visser, wethouder van Arn<
hem, besloot zijn schrijven
Daarom is het bovcnals plicht voor allen, die par
tij kiezen voor het individu tegen het opdringen'
der gemeenschap, zich aaneen tc sluiten cn dat kan
niet anders, bij dc huidige constellatie der partijen'
in ons land, dan door zich aan te sluiten bij den
bond der middengroepen.
Het Eerste Kamerlid mr. dr. C C. G e e r t s fi
rn a tc Groningen, is vol goeden moed, maar blijft
voorzichtig afwachten wat dc toekomst brengen zal.
Wij hebben alle reden om bescheiden tc zijn enj
moeten toonen dat wij na onze nederlaag vecj heb
ben vergeten en veel hebben geleerd om wederom,
het vertrouwen in den lande le krijgen.
Dc heer E d o J. l> c r g" s m a, lid van dc Eer
ste Kamer, kan niet aan het verzoek voldoen om
een beschouwing aan de fusie tc wijden. Hij voelt
zich ,,tc weinig partijman om vast in ecnigc partij
vooraanstaand tc kunnen zijn."
Mcj. D. Roothaan, een voorgangster uit do.
vrouwenbeweging tc Arnhem, schrijft dat 15 Janu-
Goede smaak kan het ook zonder kost"
kaarhek! stellen.
Ti aticnl maken opt
de sroote soi'leering
"1^ COliüfH- en ZIlVERWEf
EE^ WAAN
door
SU2B LA CHAPELLE-ROOBOL".
20
Bn hoe vreemd het ook moge klinken, in
al jaTen was Alfred mij nader gekomen-
Er waren o ogenblikken geweest, en soms
kwamen ze nog terug, dat ik hem haatte,
dat alles in mij schreide omdat ik, jong en
krachtig, voor mijn leven gekoppeld was
«aan een ziekelijken man, die mijn buwe-
fcfkeleven tot een spotternij maakte. Ik voel-
,«e een groot medelijden met mijzelf, omdat
flitijn 'beste, mijn bloeienidste jaren voorbij
gingen zonder dat ooit nieuwe moederweel
de mlfn deel kon zijn, omdat ik 'kamote met
I
mijn natuur, en het leven, waartoe hij mij
gedoemd had, onnatuurlijk ers dor was.
Soms welden woorden van bitter verwijt
naar mi jn lippen, maar ik kreeg de kracht om
ze niet uit te spreken, want ik begon deer
nis te krijgen met den man, die zooveel leed,
die mij ondanks alles beminde en die, zco-
veed hij kon, trachtte te vergoeden, wat hij
aan mij misdaan had. Want hij leed, niet al
leen door zijn ziekte en door de wetenschap
dat hij altijd verergeren zou en misschien
■heel oud zou worden, maar meer nog door
zijn. berouw, door bet bewustzijn dat eigen
schuld hem een gelukkig leven met de
vrouw, die hij liefhad, onmogelijk bad ge
maakt. De angst om het behoud van ons
kind leefde bij hem sterker nog dan bij mij
en daarom leerde ik hem verdragen en ver
geven. Ik had hem nooit hartstochtelijk lief
gehad wanneer dat zoo geweest was had
ik mij misschien geheel aan hem kunnen
wijden als zijn verzorgster, zijn verpleegster,
maar tot zooveel zelfopoffering was ik niet
in staat. In de eerste tien, twaalf jaar van
ons huwelijk kwamen de aanvallen van zijn
ziekte nog niet zoo heel veelvuldig voor.
Maanden achtereen voelde hij zich redelijk
wel en was het aandoenlijk om te zien hoe
hij zich inspande om mij te doen genieten.
Hij ging met mij uit, bracht mij in de we
reld. In den beginne vond ik mijzelf zoo ver
ongelijkt, dat ik het alles aannam, veinsde
niet te zien, hoe hij zich inspande om naar
een diner of een bal te kunnen gaan, deed
alsof ik het niet begreep welk een geweld
hij zich aandeed om mij op reis te kunnen
vergezellen. Ik wilde tenminste wat genie
ten van mijn jeugd, 't kwam mij toe, dat
was de egoïstische gedachte die ovèr-
heerschte. Jonc en mooi en rirk, onthrak 't
mij natuurlijk niet aan bewonderaars en
soms kwam het denkbeeld bij mij op, om
mijn leven te leven gelijk zooveel vrouwen
en te nemen wat mij zoo ruimschoots gebo
den werd- Maar ik deed het niet, nooit,
daarvoor had ik mijn kleine Franciska te
iief en daarvoor, want.ik wil mijzelf geen
brevet van onverdiende deugd geven, was
de verzoeking niet groot genoeg. Want
noch op de badplaatsen, die wij ter wille
van Alfred's gezondheid bezochten, noch in
de deftige of mondaine kringen, waarin we
verfoeiden, ontmoette ik een enkel man die
zóó sprak tot mijn zinnen of tot mijn hart
dat ik een dwaasheid voor hem over had.
VOETBALLEN eö
VOETBALSCHOENEN
Zoo kreeg ik den naam van een koude
coquette, wat ik allerminst was, maar ik
vond 't goed om de menschen in dien waan
te laten. Ik geloof ook dat de wereld me
benijdden en misschien was daar reden,voor.
Want nu heb ik leeren inzien, dat ik in dien
tijd, dat ik mijzelf dikwijls beklaagde, eigen
lijk gelukkig was. Alleen maarik wist
het nietIk weet het nu, na zooveel ja
ren, nu er een andere storm over mijn hoofd
gegaan is.
fie kon woedend worden op mijn moeder,
die, meer en meer verbaasd en verblind
kon dat ik niet juichte in het bezit van kost
bare juweelen en mooie toiletten.
Ik antwoordde niet wanneer mevrouw Eer
hof mij wees op het geluk van een dochter
te bezitten, die zich zoo lief ontwikkelde
als mijn Franciska.
Mijn lippen plooiden zich verachtelijk
wanneer Nel, die nu zelf getrouwd was, geen
kinderen had, reeds eenmaal op ft punt van
scheidén gestaan had mij met tuchtigen
spot aantoonde hoe benijdenswaardig het
was een man te hebben die niets eischte,
die mij aanbad, mij volkomen vertrouwde
en mij in alles vrij liet
Franciska telde ongeveer vijftien jaar en
we maakten een reis door het Schwarzv/ald,
toen Alfred te Baden-Badem door een aan
val van zijn ziekte werd getroffen, erger dan
alles wat ik nog had bijgewoond. Het zou
weken duren eer hij vervoerd kon worden en
hij drong er op aan, dat ik met ons doch
tertje naar Sparhuize terug zou kee-ren en
hem overlaten aan de zorg van Dirk, die
ons, als altijd, vergezelde. Franciska ging
nog- school in Utrecht, van waar zij dage
lijks met ons rijtuig werd gebracht en ge
haald. Ik maakte tegenwerpingen. Zeker, het
kind moest naar huis, haar studies konden
niet voor langen tijd onderbroken worden,
maar wij hadden vrienden genoeg in Utrecht
en ik behoefde slechts een paar regels te
schrijven, om haar een prettig en vertrouwd
logies te bezorgen. Alfred schudde h.et
hoofd. Misschien deden de koele, plichtma
tige woorden waarmee ik zijn voorerf af
wees, hem pijn. Ik weet het niet, ik weet al
leen dat medelijden met hem niet mijn
sterkste gewaarwording was, dat ik een
groote bitterheid in mij voelde omdat hij
stand kwam tegen mijn levenslot en mijzelf
wijs maakte hoe het, ter wille van Francis-*
ka, veel beter was dat ik naar huis terug!
keerde. En dus gingen wij heen en lietenl
hem achter in de zorg van Dirk, een uitstek
kende pleegzuster en den dokter van dö
villa, waar wij verblijf hadden gehouden.
Maar ik vond geen vrede met mijn be*
sluit. Op gekomen betrapte ik mij op eent
vage onrust. Ik voelde een zekere behoefte'
om mij te verdedigen tegenover de men**
schen, die belangstellend naar Alfred's ge*
zondheid kwamen vragen- Ik zag in de gre*
tigheid, waarmee Cisfca en ikzelf de berich*
ten uit Baden-Baden tegemoet zagen, iets
als verwijt omdat we vader, alleen met
vreemden, hadden achtergelaten. Honderd*
maal hield ik mij voor dat het toch zijnt
eigen wil was geweest, en honderdmaal zagt
ik, in mijn verbeelding", de uitdrukking van!
zijn gezicht, wanneer ik mij over hem heen^
had gebogen, hem 'had gekust en hem ge*
zegd dat ik hem niet alleen kon laten.
In dien tijd van tegenstrijdige gewaar*
wordingen, toen ik het heelemaal niet me^
mijzelf eens kon worden, kreeg ik berichtl
van mijn moeder dat vader in den laatster(
tijd sukkelde. Hij had last van neusbloedin*
gen> en erge duizelingen. Schuchter, haasf
angstig kwam het verzoek of ik niet peruaf
wilde overkomen. De dokter zag het ®\ie|
goed in.
(Wordt vervolgd).
meer en meer w
door mi in rirk huwelijk, het niet beffriioen weer ziek was, dat ik meer dan ooit in op-