i». m mm
BUITENLAND.
JMMIISPIUIS
F00RTSC1
PRHS DER AO'MEüTlEü
„DE EEMLANOER"
I
ONTVANGEN: f45
BE ECHTE ISÜKF REGEHMAITELS
m VOETBALLEN en
'VOETBALSCHOENEN
J. Eillili 20.
19e Jaargang Ne, 198
per maanden voor Arcrv
loort 2 10, idem wanco
pgr poet f ?.d0, per week (roet pratis vetieker ng
legen ongelukken) 0.17°, alxondeilijkc nummers
f tAS.
te
Maandag 21 Februari 1921
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORT WAL.
TEL. INT 513.
van 1-4 rebels 1 1.05
met inbegrip van een
bewijsnummer, elke tegel meer 0.25, dicnstaanb<e«
dingen cn l.icldadighc cls-adve.tcntlcn voor .de helft
der prijs Voor handel cn bcdiijt bestaan zeer
voorcieciigc bepalingen voor het advcrtceicn. Bene
circu'airc, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht.
JVipolo Romono had onlangs oproer
lingen gemaakt over de Engelsche politiek,
pe Londenache pers was hier nog al ont-
Vfernd orev geworden en wierp het Italiaan,
'sche blad voor de voeten, dat het pro-
IMlsch was. Tegen dit laatste verwijt pro
testeert hef blad, dat aanspraak wil meken
■Op het recht in 't belang van Italië de En
gelsche politiek te kritiseeren. Het is heel
gemabkeiijk, meert het blad, dergelijke uit
eenzettingen toe te schrijven aan sympathie
voor D Kitsch],trui. Maar hoe was 't in wer
kelijkheid met de reiken gesteld Engeland
herat de heersohappii over de zeeën, den
heslissenden invloed aan alle zeeëngten,
fnet Pranfcnjk monopoliseerde het de
grondstoëfenmarttt, ltalië's rechten waren
ten gunste van Griekenland met voeten ge
treden, Turkije in 't belang der Britsche he
gemonie in stukjes gesneden en de wegen
naar het Oosten waren aan de strengste
■en uitsluitende controle van Engeland on
derworpen. Bovendien werden de betrek
kingen tusschen Frankrijk en Duitschland
dagelijks meer gespannen, opdat de EngeL
fcche politiek buiten Europa de vrije hand
iou kannen behouden. Door het denkbeeld
van de belasting a 12 pet. op den Duitschcn
uitvoer, was een lelie aanval op de Italiaan
sche economie gedaan, daar Italië op den
invoer van waren aangewezen was. Zoo zou
ülalië voor Engeland en Frankrijk moeten
bctaien.
V/at de laatste verklaring van de Pop oio
Romano betreft, maakt de Deutsche Allge-
mcine Zeitung de opmerking, dat de Ita-
liaansche deskundige te Parijs, Giannini,
tiaar bekend is, het zich tot een eer rekent
den stoot te hebben gegeven tot de export
belasting en dat graaf Sforza zich een ijve
rig verdediger van dezen maatregel heeft
betoond. Het Romeinsche blad vermeldde
bovendien niet nog een ander geval, waar
in Italië ten gunste der machtiger bondge-
Tiooten was benadeeld een tijdje geleden
ging door de Italiaansche pers het bericht,
dat Italië oan de grens van Somali-land een
gebiedsverbetering ten koste van Oost-
Afrika zou verkrijgenterwijl Engeland en
Frankrijk in den vorm van mandaten de
band op het geheel het koloniale bezit van
Duitschland hadden gelegd, werd Italië met
een dergelijk klein strookje gronds afge
scheept
Een ander Italiaansch blad houdt zich be-
gig met de houding van Duitschland ten
opzichte van het waagstuk der schadeloos
stelling de Epoca schrijft, dat het haar hee-
lemaal niet verbaast, dat Duitschland de
Parijsche eischen van de hand wijst. Het
Duitsche verzet moest komen, te meer daar
het vertrouwen, dat Duitschland in Lloyd
George had gesteld, bitterlijk was teleurge
steld. Manr misschien was 't juist van de
Duitschers le gelooven, dat Lloyd George,
gedreven door opportunistische motieven,
gedwongen was geweest toe te geven en dat
hii daarom hetgeen hem thans niet gelukt
wos tot later had uitgesteld. Lloyd George
kor, hebben ingezien, dat de openbare mee-
rviiim Frankrijk nog niet rijp is en 't kon
(hem daarom dienstig zijn voorgekomen het
kardnet-Briand te steunen- Wanneer hij zijn
oorspronkelijk standpunt niet had verlaten,
zou het gevolg een nieuwe crisis in Frank
rijk en de definitieve ontbinding der En
tente zijn geweest. Dat de goedkeuring van
Lloyd George afgedwongen was, was nog
eerder aan te nemen, wanneer men in aan
merking nam, dat de dreigementen met
Prat, (de z.g. sancties) juist van een aard
waren, welken Lloyd George steeds had be
streden.
Blijkens een bericht van een Romehvsch
correspondent der D. Al'.g. Zeitung had
Lavalle, die langen tijd vertegenwoordiger
van de Giornale dl l al; d te Constantinopel
is geweest, een onderhoud met Bekir Sami,
den gedelegeerde van Angora ter Londen
sche conferentie, alsmede met Osman Niza-
mi pasja, lid der delegatie van Constantino
pel. De Giornale d'ltalia zegt veel goeds van
de Turken het blad noemt hen een edel
volk, dat in West-Europo, dank zij den las
ter, die werd verspreid over de Turken,
nochtans werd aangezien als een minder
waardig cultuurvolk en het was deze laster
geweest, die een voorwendsel aan de hand
had gedaan om in velerlei opzicht onrecht
tegenover Turkije te plegen; het grootste
onrecht was het jongste verdrag van Sèvres.
De Duitsche correspondent verneemt, dat
de Italiaansche regeering de delegatie van
Angora (der Turksche nationalisten, der Ke-
malisten, derhalve) door een torpedojager
liet afhalen en dat graaf Sforza ze buitenge
woon hartelijk ontving. Bekir Sa-mi verklaar
de, dat het Turksche volk Ilalië's vriende
lijke houding te zijnen opzichte niet zou
vergeten; vruchtbare betrekkingen zouden
daarvan het gevolg zijn. De Turken verlang
den een volko-men politieke en economische
onafhankelijkheid op den grond, dien hun
voderen hadden bewoond. Naar aanleiding
van den wapenstilstand had de En lente de
toepassing van Wilson's principes plechtig
toegezegd, maar haar belofte niet gehou
den. Turkije had in elf jaar vijf oorlogen
meegemaakt en al werd het onderdrukt,
het herbeurde zich thans weer krachtig.
Zonder een erkenning der eischen van An
gora zou evenwel een vrede onmogelijk zijn.
In denzelfden trant liet Osman Nizami zich
uit, die reeds «enigen tijd te Rome vertoef
de, waar hij gezant hoopt te worden en waar
hij ook zijn loopbaan begon.
De redactie der Deutsche AQgemeine Zei
tung knoopt aan het bericht van haar cor
respondent een aanteekening vast, waarin
zij vaststelt, dat de regeeringen van Con
stantinopel en Angora het ten aanzien van
de voornaamste punten, die de levenskwes
ties van 't Turksche rijk betreffen, eens zijn.
De missie van generaal Asis Izzet pasja,
waarover in de Parijsche en Londensche
pers zooveel fabeltjes waren verleid, had
dus toch succes opgeleverd. Zeer veel zou
verder ter versterking der overeenstemming
tusschen de officieele regeering van Stam
boel en de Turksche nationalisten de be
langrijke bespreking hebben bijgedragen,
die te Rome onder de auspiciën van graaf
Sforza heeft plaats gehad. Terwijl niet ont
kend kan worden, in deze lijn redeneert de
D. A. Z., dat de Italiaansche politiek ver
dienstelijk werk heeft geleverd door de Ke-
malisten je laten ontbieden, buiten kijf mo
gen evenmin de bemoeiingen der Engelsche
politiek te laag worden aangeslagen, die er
eveneens groot belang bij heeft, dat er een
einde komt aan de gevechten in Turkije. De
Engelschen zouden, van Constantinopel uit,
de hand willen leggen op geheel Turkije en
Lloyd George had weer eens verklaard, dat
met de rechten der christelijke elementen
onder de bevolking meer rekening moest
worden gehouden. De Grieken en Arme
niërs zouden natuurlijk niet worden ver
sterkt tot hun eigen bestwil, maar slechts
een geschikt middel vormen om den Brit-
schen invloed in 't naburige Oosten ie doen
toenemen. Italië, dot natuurlijk de gerecht
vaardigde belangen der Christenen in 't
Oosten absoluut erkende, had da-ar entegen
tegen een werkelijk onafhankelijk en zelf
standig Turkije geen bezwaar.
Een merkwaardige ommekeer had zich in
Frankrijk voltrokken. De val van A'ntab had
generaal Gouraud weer meer moed ge
schonken. Tot dusver vreesden n.l. de Fran
schen de samenwerking tusschen Angora
en de bolsjewisten. Nu meenden zij hun po
sitie in Syrië en Cilicië bevestigd te hebben
en men ncerde er niets meer van, dat Cilicic
za' worden ontruimd.
vredesverdrag loyaal uit te voeren. 2. Uit
breiding der bezetting. 3. EveiUueele wijzi
ging der economische betrekkingen tusschen
Rijnland en de naburige landen. 4.
Do niet-toelating van Duitschland tot den
Volkenbond. Briand zeide, dat de sancties
Van deleicle. der bolde Turk*» t*.
voorzien. Duitschland had niet het recht om
gaties is Bekir Sami, de vertegenwoordiger
van Angora, een bekend Jong-Turksch po
liticus en volksvertegenwoordiger, wiens
energie en beleid worden geprezen.
Generaal Osman Nizanii, die door Con
stantinopel naar Londen wordt gezonden,
heeft zijn opleiding op het Weensche The-
resiano genoten. Hij heeft gezanschapspos- j
ten te Rome en Berlijn bekleed en was
Turksch gedelegeerde bij de onderhandelin-
gen met Italië te Cucny. Later heeft hij aan
de Londensche gef&ntencor.ferentie deel
genomen, zoodat h.j ook het Londensche
terrein kent. Tijdens den oorlog was hij
Turksch commissaris in Roemenië. De ge
neraal wordt geroemd als een buitengewoon
ervaren en handig staatsman met heldere po
litieke inzichten. De vertegenwoordiging
van Turkije door hem en Bekir Sami ter
Londensche conferentie wordt dan ook een
zeer gelukkige geacht.
3uitanlandsche RertcMen.
Londen, 19 Fëbr. (N. T. A. Draad
loos van Horsea). De conferentie ter be
spreking van de kwestie van het naburige
Oosten zal Maandag beginnen met een bij
eenkomst van do vertegenwoordigers van
Engeland, Frankrijk. Italië en Japan in Dow
ning Street, waar de lijn van de te volgen
politiek zal worden besproken. Men ver-
daarover te onderhfiftdeier
Nopens de Oostersohe kwestie verklaar
de Briand, dat, naar hij hoopte, de overwin
ning van Aintab de ontruiming van Cilicië
zou mogelijk maken, zoflder dat het prestige
van Frankrijk werd geschaad. Beskoten is
in Syrië een politiek van nauwe samenwer
king met de bevolking te voeren- In zake
Griekenland gaven de Engelschen te ver
staan, dat zij niet van zins waren het verdrag
van Sèvres aan een revisie te onderwerpen
Briand verklaarde, dat het Fransche parle
ment het verdrag niet kon ratificeeren, zoo
lang Constantijn- te Athene ryeert. De En
gelschen, die toenadering wenschen, ver
zochten de bijeenroeping van Turken en
Grieken te Londen. Indien de regeering
te Constantinopel een regeering de jure is,
zoo verklaarden zij, zoo is die te Angora een
regeering de facto en evenzoo die van Con-
stantijif te Athene. Briand, die vurig wensen-
te met de gedelegeerden van Angora in
contact te komen, aanvaardde het voorstel,
dat in overeenstemming is met de belangen
van Frankrijk. Ten aanzien van het forfait
zeide Poincaré, wiens cetuigenis Briand in
riep, dat het forfait nadrukkelijk werd ge-
ëischt door het consortium van intemotio'
nale bankiers, met name van dp Fransche
bankiers te Londen in Januari 1920.
P a r ij s, 19 F e b r. (H. R.) Volgens een
mededeeling van het Wolffbureau heeft de
Duitsche regeering van de commissie van
wacht, dat het den volgenden dag mogelijk
zal zijn een voltallige vergadering van de
conferentie te houden in het paleis van Sint
James. Daarop zullen de vertegenwoordigers
van Griekenland en Turkije tegenwoordig
zijn en hun inzichten aan de g-roole mogend
heden kenbaar maken.
P a r ij s, 2 F e b r. (N. T. A. Draadloos).
Briand is Zondag te 8 uur aan het Victoria-
station te Londen aangekomen, alwaar hij
zal worden ontvangen door Lloyd George
en Lord Curzon.
P a r ij s, 18 F'e b r. (I I. R.) Briand heeft
op een door Poincaré gepresideerde ge
meenschappelijke vergadering der senaats
commissie voor buitenlandsche zaken en fi
nanciën gesproken over het accoord van
Parijs en daarbij o a. verklaard, dat hij be
sloten is te Londen de belangen van
Frankrijk krachtig te verdedigen. Hij is
overtuigd, dat hij daardoor in volkomen
overeenstemming met de geallieerden han
delt. De commissies aanvaardden zijn verkla
ringen zeer gunstig en beloofden Briand een
volkomen en loyale medewerking.
Briand zeide, dat de commissie van bui
tenlandsche zaken door Poincaré tot naar
voorzitter te kiezen eenvoudig den wensch
heeft te kennen gegeven de diplometie op
doeltreffende wijze te controleeren. Briand
verklaarde te hebben bewezen, dat de ge
allieerden zich vergisten, toen zij meen
den, dat Frankrijk imperialistische verlan
gens naar den Rijn koesterde. Hij somde de
door alle geallieerden goedgekeurde sanc
ties op: 1 De uitstel termijn der bezettingen
zal pas beginnen te loopen, wanneer
Duitschland zijn goeden wil toont om het
herstel de rekeningen der door de geallieer
de staten geleden schade ontvangen en aan
de commissie medegedeeld, dat de door de
commissie toegestane termijn om te ant
woorden te kort was. Tien tot veertien da
gen zijn aan de Duitsche rogeering Jpege-
staan om naar eerste bezwaren aan de geal
lieerden kenbaar te maken, die daarna bin
nen denzelfden tijd zullen antwoorden. De
'Düïtsche regeerirug moet pas begin Aflril
haar opinie over deze kwestie in haar ge
heel mededeelen en beschikt dientengevolge
over voldoenden tijd om alle aan haar voor
gelegde berekeningen te bestudeeren. Bo
vendien is dè commissie voor herstèl in
strijd met de Wolffberichten nog niet in
het bezit gekomen van Duifschlands bezwa
ren tegen dezen termijn.
P ar ij s, 18 F e b r. (B. T. A.) De offi
cie-use gedelegeerde der Ver. St. in de com
missie van herstel, Boyden, die door zijn
regeermg is teruggeroepen, heeft afscheid
genomen van zijn amblgenooten. Hij uitte
daarbij de hoop, dat weldra hij zelf of -een
andere Amerikesnsclve gedelegeerde weer
zitting zal nemen in de commissie, doch dan
als permanent lid. De voorzitter der com
missie, Dubois, hoopte hetzelfde, want Ame
rika, dat deel nam ean den oorlog en mede
werkte aan het opstellen van het vredes
verdrag, kèin d'e opofferingen, die het zich
heeft getroost om met de geallieerde landen
te strijden voor recht en rechtvaardigheid,
r/iet vergeten. De Engelsche, Italiaansche en
Belgische gedelegeerden brachten hulde
aan hun Amerikaanschen collega, daarbij
den wensen uitsprekende, dat hij spoedig
zou terugkeeren.
P a r ij s, 2 0 F e b r. (B. T A.) Geen en
kele officieele bevestiging is te Parijs ont«
vangen inzake het voornemen der Ameri-
kaansche regeering om haar troepen, dier
nog csn den Rijn zijn, terug te trekken.
Bueno s-A y re s, 18 F e b r. (B. T. A.)|
De regeering, overwegende dat zij niet be
trokken is bij de bepalingen van het verdrag]!
van Versailles, heeft geweigerd, gevolg te
geven aan het verzoek der geallieerden
maatregelen te nemen om Duitsohland te
verhinderen oorlogs'.uig naar Argentinië uil!
te voeren.
P a r ij s, 19 Pebr. (N. T. A. Di aadioos).'
De besprek-ininzake de financtede hulpj'
der geallieerden aan Oostenrijk zijn aan d'enf
g&ivg en men werkt flink om een bevredi
gende oplossing te vinden. In volkomen!
overeenstemming met den Qu&i d'Orsuyj
voert minister Loucheur onderhandelingen
mei vertegenwoordigers van de financier lal
wereld. Er is contact verkregen met dei
Oostenrijksche regeering.
Donderdag hebben de eerste besprekin*
gen plaats gehed met Fransche bankiers en
finonciers. Een tweede bijeenkomst is Vrij
dag gehouden met de vertegenwoordigers
van de Haliaansolve financiecle wereld. Beido
groepen hebben de voorstellen der Fransche
regeering gunstig ontvangen. Ook in Belgi
sche kringen stelt men, in overeenstemming
met de regeering, belang in de kwestie vanl
de aan Oostenrijk te verleenen credieten.
De volgende weëk zullen de onderhande
lingen met de Engelsche regeering en dei
Engelsche crediet-instëllLngen beginnen.
Dit is een der redenen, waarom Loucheur
zijn reis naar Londen een paar dagen heeft
vervroegd. Het is van belang tot eenheid
van handelen te komen tusschen de groove
mogendheden ten gunste van Oostenrijk.
Maar ook al zou men hierin niet slagen, wol
betreft de wijze van de voorgenomen steun»
dan kan men van nu af rekenen op de gel
delijke hulp van elke geallieerde mogend*
heid in den vorm van credieten.
Antwerpen, 19 Pebr. (B. T. ABert
groote brand in de houtopsiogplaatsen in
't noorden van d-e stad, veroorzaakte een
schade van 4 millioen. Personen kregen
geen letsel.
B e r 1 ij n, 2 0 F e b r. (W. B.) De erkie-
zjngen te Berlijn voor den Pruisische^ Land
dag zijn volkomen rustig verloopen. In te
genstelling met de verkiezingen in vroeger
jaren hadden de partijen zich tot
een zij 't levendige propaganda be
perkt. De vergaderingen hadden pas enkelo
dagen voor de verkiezingen plaats en er
kon nu heelemaol geen sprake zijn van een
regen van vliegende blaadjes, die anders
zoo overvloedig neerviel en de straten over
stroomden. Ook de biljetten, die anders de
huizen, muren en schuttingen 'sierden, ont
braken bijna geheel. Maar er werden toch
een paar grapjes op de biljetten gemaakt.
Zoo stond op één er van te lez^r Wat
betéekent IL S. P. D. (onafhankelijke so
cialistische partij)? Het antwoord luidde
Unterste Stufe politischcr Damlichkeit. (Het
laagste trapje van politieke stommiteit!. Op
een ander biljet was een ezel afgebeeld, aan
wie wordt gevraagd :.„Stem jij ook voor de
Duitsch-nationole volkspartij V' De ezel ont-
woordde „I-a."
De correspondent van „De Telegraaf
meldt, d.d. 20 Febr. Er is voor den PruisF
schen Landdag zeer matig gestemd In de
meeste districten hadden nedennamiddag
slechts 40 der kiezers hun slem uitge
bracht. Ook in dc provincie is slecht ge-
stemd. Ordeverstoring is nergens voorgeko-
men.
Hoe de uitslag der verkiezingen voor den
Bii een experiments !s^ de mislukking mijn bloeiende jeugd geofferd. Mijn moeder
k)rd wordt. I -^'ond ik niet schuldig. Zij was altijd een
e wisseling brengt Vermaas c.s. fn dent 'erkturg geweest in zijn hand, had hem al-
o1 .li i I Ken j Kliriiflplincrc o-plinrwTsnamrt .pn r!r»r>r 7Ïil\
val en Snapper c.s. in het middenva'k.
'nmiddellijlc gaan onze stadgenooten er
o. door en met een vliegend schot maakt
j. van 't Hoenderdaal no. 2. 21).
Spoedig daarna is het rusten.
sTa de thee laat aanvankelijk het samen-
jd blindelings gehoorzaamd en door zijn
am"ogert gekeken. Ik bracht mij allerlei klei-
sta-nve voorvallen te binnen, ik herinnerde mij
oe mijn vader, steeds onderdanig tegen-
ver menschen, die maatschappelijk hooger
iT- betonden dan hij, die hem hun meerderheid
Na de thee laat aanvankelijk het samen- scha-isten te doen voelen, mijn moeder gebruik-
èl in t middenvak wel wat te wenschen groce om zijn nveenjng te verkondigen en zijn
er, maar na een minuut of tien hersteld hof fr'il te doen, hoe hij haar tiranniseerde en
l'c zich. l fenisoe de arme ziel dat niet eens geweten en
De aanval verhoogt de score echter niet,1 kant evoeW had in haar bewonderend opzien* te
el wordt er hard gewerkt en vermaakt Ver- bij t»€n ^en man' ^eri meester-
pas de toeschouwers met zijn slangen-leert Neen, ik voelde geen zachte aandoening
^nschstanden, doch de mand wordt niet op: :n toen kwam er weer een groot medelijden
vonden. j Alge*^ mijzelf over mij, omdat ik die niet voe-
Asn den andieren kant zijn de blauwwit ten ber bon. Wat was ik, ondanks al mijn uiter-
:el meester van de situatie.
jke rijkdom en praal een doodarm, rnis-
Bindelijk wordt op fraaie wijze het derde Wesee^ schepsel, omdat ik mijn vader zag
nt gemaakt. (3—1) d terven' ZOiKier ^at i'c <>m nern treuren kon,
u l j 7; ',n ik mijn man, ginds in den vreemde, had
L>e va-Kwissehng brengt, wat de v-erdedi- Kon- i 7 •- u - i a
i. f* .linnen verlaten terwijl hij ziek was; omdat
i e voordeel aan de keunen- ds. k niet naar hem verlangde, en ik toch wist
ken en reeds na ÏO minuten profiteert stuutat hij leed, zonder deernis te kunnen-heb-
Excelsior heer van een groven blunder i Am-een met zijn smart.
vendbint 'den achterstand. (3 2) Het AVirji Toen vader gestorven was zaten, moeder
denvak werkt nu kolossaal en vooral blin- foorin ik dien avond in de huiskamer en over-
de dames M. Serré en R. van Loenhout dier lacht^ ik al1 die dingen met bitterheid. We
Teebpraken weinig, de oude vrouw snikte en
napper doelpunt twee keer bijna, op dehier)et groote verdriet, over hetgeen ik geen
:st schitterende wijze. Do stand blijft Hei^o^heid waardig keurde, hinderde mij.
ewijtzigd. Zoo komt het etnde met 32| Di „Zoudt u niet liever naar bed gaan?"
r onze stadgenooten, die de volgende van /roeg ik, zenuwachtig door moeders tranen,
k in Amsterdam tegen Hercules II hundrie Zij keek mij aan en zei treurig, haar -hoofd
sten competitiewedstrijd moeten «pelen,1 de ^chuddend
ce ontmoeting tevens zai beslissen over na-ai geloof, Gertrude, dat je heelemaal niet
bezetting der 2de plaats. I a»itte>edroefd bent-"
„Ik kan niet zoo huilen," antwoordde ik
ontwijkend-
„Dat is het niet," en klagend klonk het
„Je bent zoo koud, zoo akelig kalm, zoo on
verschillig."
Plotseling voelde ik behoefte om mij te
verdedigen. Ik bedacht niet dat de tijd daar
toe slecht was gekomen. Ik dacht alleen aan
het onrecht dat mij was aangedaan en ik
zei hard
„Neen, ik ben niet bedroefd, ik kan pa
niet veTgeven, zelfs nu niet, omdat hij mij
ongelukkig heeft gemaakt."
„Kind de schrik en de verbijstering van
mijn moeder waren zoo groot, dat zij op
hield met schreien.
bij
„Ja," ging ik onmeedoogenloos voort,
„ongelukkig, omdat hij mij met Alfred heeft
Laten trouwen, omdat hij me gekoppeld Heeft
aan een man, die ongeneeslijk ziek was. Dat
wist hij, en hij waarschuwde mij niet, hij
maakte misbruik van mijn onwetendheid, hij
dacht alleen aan het geld, aan de positie.'
„Maar Gertrude, dat Alfred ziek is kan
hij toch niet helpen. Koe kun je zoo harte
loos zijn om hem daarvan een verwijt te ma
ken? De man is alles en alles voor je, hoe
durf je klagen?"
Ik zweeg en de oude, zeurige stem ging
voort
„Ik zeg je, je hebt alles wat een vrouw
piaar wenschen kan. Je arme vader f Ik dank
de lieve God, dat hij dit niet geweten heeft,
dat hij je leelijke ondankbaarheid niet ziet.
De man was zoo gélukkig, zoo trótsch om
dat ie met Alfred getrouwd bent. Moeder,
heeft hij dikwijls gezegd, we hadden 't niet
mooier en heerlijker voor ons kind kunnen
droornen, zp is zoo prachtig bezorgd, en
heeft een geluk uit duizenden."
En weer kwamen de tranen en moeder
snikte alsof haar hart breken zou.
Ik keek op haar neer en begon te begrij
pen. Ik was onrechtvaardig geweest in mijn
oordeel, in mijn bitterheid, wan4, die twee
menschen, mijn ouders, hadden niet willens
of wetens aan mij gezondigd. Ze hadden
niet anders geweten, niet anders gekund-
Was mijn vader dan aansprakelijk voor de
grofheid van zijn aanleg, die hem het hoog
ste heil in geld hebben, in rijk zijn, deed
zien Hij had nooit overwogen wat ik te
kort kwam. Zelfs als Alfred stierf zou ik im
mers prachtig bezorgd zijn, dat was zijn
hoogste ideaal. Hij had naar zijn overtui
ging, die hij meende dat goed was, gehan
deld. Hij loog niet wanneer hij beweerde
mij een groot geluk te hebben gegeven.
Is ooit wet -de eene nvensch schuldig aan
het ongeluk van den ander, dacht ik, en
kunnen we ooit een handeling veroordee-
ien, al® we ons volkomen trachten te ver
plaatsen in de gevoelens van e-en individu,
dat zoo versohillervd is van onszelf? Ik ging
naar moeder toe, kuste haar en wel wetend
dat de oppervlakkige gemakkelijkheid, waar
mee zij de dingen aannam, haar niet verder
zou doen zoeken, zei ik sussend:
„Huil maar zoo niet. Ik meende natuurlijk
niet wat ik zei. U moet maar denken, >k benl
ook zenuwachtig, het is alles zoo onver-'
wachts gekomen."
En moeder, tevreden gesteld, zuchtte ert
droogde haar tranen.
Den dag na de begrafenis keerde ik naar
Sparhuize terug en een week later schreef
Alfred dat de dokter hem vertof gaf om
naar huis te komen. Zijn toestand was re*
delijk, alleen het loopen ging niet vooruit,
't Was of zijn beenen geheel krachteloos
waren, soms meende hij dat het met cenl
totale verlamming zou eindigen. Hii zou d-o
reis maken met kleine tusschenpoozen omf
zich niet te veel te vermoeien. Binnen vier,
vijf dagen konden Ciska en ik Hem verwach*
ten.
Op een avond in September, toen de
gerd, die ons mooi huis omrankte, at rooa
begon te kleuren, kwam Hii thuis- Wij warenj
niet naar het station gegaan op zijn vcr<
zoek, maar ik 'had de auto gezonden. Enl
toen ik hem zag, toen Dirk hem naar binnei^
droeg en hem neerzette op de voor der|
haard geschoven rustbank, wist ik. Hij wa$
verlamd, hij zou nooit meer kunnen looperu
voortaan zou hij zijn i'even moeten dooH
brengen, gekluisterd aan zijn zitplaats, verj
voerd in een rolstoel, hulpeloos, afhankftj
lijk.
(Wordt vervolgd),
