rins bb «nmanu r, L:,n i* Jongens RÜOOSTTIHF.S BUITENLAND. KOUSEN Mm „l'HIBOHDELLE" UTERiuunitiio *c voorhanden van af f 8-, fe HAHÖSMEH 1.50 XÖIMN ïLSi-flZ1 üB SLQüSES 1.25 9.75 2.45 44 LANGESTRAAT FEUILLETON. EEN WAAN 18e Jaargang No. 199 W* po*t f ?.60, per week (met eratis verzckcr-ng Of^frinkkca) 0.176. ilxondeilijke nummers üxa. FOORTSGi DIRECTEUR: J. VALKHOFF. „DE EEMLANDER" BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL. TEL. INT 513. Dinsdag 22 Februari 1921 bewijsnummer, elke tegel meer 0.25, dicnstaanNe» dingen cn Ücldadlgheids-advc.tcntiën voorde helft der prijs. Voor handel cn bcdrijt bestaan recr voordeelt ge bepalingen voor het adverieercn. teut circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Blijkens een oWicieel bericht, zijn gister ochtend onder voorzitterschap van Lloyd jucorge <ie voorbereidende besprekingen Ven do Londensche conferentie begonnen, wa deze besprekingen werd door de Brit- Vche, Pransche en Italiaansche afgevaardig den. deelgenomen, terwijl ook de Belgische gezant was uitgenoodigd. Overeen werd ge tto ner» de Grieksche delegatie te inviteeren 'deel te nemen aan de conferentie, die des Itvonds zou worden gehouden in 't St. James Palace. Bovendien werd de regeling bespro ken» inzake het Opper-Silezische plebisciet door stemgerechtigden, die niet in 't gebied zelf wonen. Men heeft besloten, dat dezen op denzelfden dag aan de stemming zullen deelnemen als de stemgerechtigden, die in woners zijn. Inderdaad heeft de geallieerde confe rentie in haar zitting van gisteravond de verklaring van den Griekschen gedelegeer de. den premier Kalogeropoelos over de Situatie in Klein-Azië aangehoord. De eerste an'nister verklaarde, dat zijn land volkomen te vreden was met het verdrag van Sèvres en in staat was om zonder miiitairen steun af te rekenen met de Turksche nationalisten, maar niettemin vroeg het de toestemming der geallieerden om zich in 't buitenland de vereischte geldmiddelen aan te schaffen. Of met de Grieksche wensoh-en rekening zal worden gehouden? De aanwezigheid der Turksche gedelegeerden uit Angora, die te Rome waren gebleven en eerst niet naar Londen wilden gaan, maar achteraf toch maar besloten naar Londen tè reizen, waar men hen gisteravond verwachtte, zal, naar men vermoedt, een herziening van 't ver drag van Sèvres tengevolge hebben. De Temps geeft er zijn blijdschap over te ken- urn, dat Frankrijk en Italië beide een her ziening van het verdrag noodzakelijk blijven achten. Uit het vorenstaande is reeds ge makkelijk ai te leiden, dat het geen verwon dering zou behoeven te wekken, wanneer het ter conferentie tot belangenconflicten kwam. Er zal dus veel gegeven en genomen moeten worden om de yerschillende partijen meer of minder tevreden te stellen. Dat het nabije Oosten dus ook in den vervolge een broeinest van-intrigues zal blijven en een bron voor oorlogsgevaar, is wel te aanvaar den. Ondertusschen zal, na de voorafgaande besprekingen tusschen de vertegenwoordi gers van Engeland, Frankrijk, Italië en Ja pan is\ Downingstreet, d# Oostersche con ferentie morgen in het St. Jamespaleis haar 8vheid aanvangen. Het eerste ernstige werk zal echter in het Savoy-hotel verricht wor sen, waar de Engelsche regeering gezorgd beeft voor huisvesting voor de Turksche delegatie uit Constantinopel en de delegatie uit Angora. Men hoopt, dat het verblijf on der heizelfde dak zal medewerken aan de totstandkoming van een vergelijk tusschen •heidfe delegaties, hetwelk noodzakelijk is, p.'vorens zij in het St. James-paleis geboord Vannen worden. Wanneer de Turken wijzi gingen in het verdrag van Sèvres mochten voorstellen, die de Grièkscbe belangen ra ken, zullen de wijzigingen aan de Grieksche delegatie worden voorgelegd. In Engelsche officieele kringen is men de mieening toe gedaan, dat, daar de Grieken als geallieer den hun medewerking hebben verleend aan het schema, dat voor 't nabije Oosten is vastgesteld en zoowel Frankrijk en Enge land hebben opgedragen zorg te dragen voor 't naleven van 't tTactaat, zij do eerste stem moeten hebben, wat het waagstuk be treft van de herziening van 't verdrag. Wanneer de conferentie, aldus een draad loos Engelsch bericht, eventueel overgaat tot een onderzoek in bizonderheden van 't verdrag van Sèvres, zullen de -Britsche ex- pers van het departement van buitenland- sche zaken weer de gronden ter sprake brengen, waarop de oorspronkelijke voor waarden gebaseerd waren. In verband met <le Oostersche kwestie wordt door de Daily Chronicle opgemerkt, dat het doel moet zijn na te gaan, hoe, met inachtneming van de diverse beginselen, die de verschillende verdragen bevatten, n.l. de bevrijding der christelijke nationaliteiten van het turksche juk en de vrijheid der zee engten, een einde kan worden gemaakt aan den strijd in Klein-Azië met de Kemaiinten. Het wordt door 't blad wenschelijk geacht, dat Griekenland en Frankrijk worden onthe ven van de kosten en lasten, die het onder houd van hun legers in Klein-Azië mee brengt. Wanneer zonder opoffering ^van groote belangen een overeenkomst kon worden bereikt, die tot een blijvende onlos- sing van de conflicten leidt, zou Groot-Brit- tannië bereid zijn hieraan deel te nemen. Het blad is echter van meening, dat te in grijpende wijzigingen in de verdragen, zoo- als in sommige kringen worden voorgesteld, niet wenschelijk zijn, daar deze aan het ge- heele verdrag zijn waarde zouden kurvnen ontnemen. De „Daily Telegraph" zegt, naar aanlei ding van Kemal Pasja's eischen betreiflknde het herstel van de Turksche territoriale in tegriteit in Klein-Azië, dat Frankrijk wel licht geneigd zal zijn de troepen uit Crlicië terug te trekken, indien het voldoende waar borgen krijgt voor de bescherming van de Christenen in dat gebied. Zelfs indien men, wat dit punt betreft, tot overeenstemming zou komen, vervolgt het blad, zou er nog de veel delicater kwestie van de Grieksche bezetting overblijven. Het leek er niet op, dat de nationalisten zioh vrij willig zouden vereenigen met een terugtrek ken der Grieksche troepen uit de Levant. Het blad ziet nog steeds de mogelijkheid niet in, dat het beschaafde Europa de groote handelstad wSmyrna met haar achterland en Grieksche bevolking aan het Mohamme- daansche fanatisme en wanbeheer kan te ruggeven. De terugkeer van Constantijn had, wat déze kwestie betrof, geen enkele verandering in de Grieksche politiek ge bracht- Ten aanzien van de wereldpolitiek stond Griekenland op hetzelfde standpunt als vroeger. Het was bereid en blijkbaar in staat zich van de verplichtingen te kwijten, die het verdrag van Sèvres bevat. En waar om, vraagt de Daily Telegraph, zou het niet vrijgelaten worden zulks te doen Op de conferentie konden misschien alternatieven worden voorgesteld, zij zouden echter zeer waarschijnlijk niet bevredigend zijn. Men \ou kunnen voorstellen te interna- tionnliseeren. maar wie zou zrcn in dat geval borg willen stellen voor de handhaving van den précairen slatus van de stad Italië zou een dergelijke taak niet op zich willen ne men. Frankrijk wilde zijn troepen uit Cilicië terugtrekken en Groot-Brittannië wenschte onder geen voorwaarde verdere avonturen in het Oosten. De Grieken waren echter ter I plaatse. Zij hadden er troepen en een uitste kende militaire organisatie. Dit waren intus- schen zeer belangrijke punten, die de confe rentie had te behandelen. Zelfs indien de besprekingen er over niet tot een definitie ve overeenkomst leidden, diende deze kwes tie door en door te worden bestudeerd. De Times constateert, dat noch Frankrijk noch Engeland streven naar een onrecht vaardig doel, noch Duitschland wenschen te vernietigen- Him doel was slechts 'n toe stand van vrede te scheppen, „overeenkom stig de bepalingen van het rechtvaardig vre desverdrag." De geallieerden waren het moede te zien, dat de voornaamste clausu les van 't tractaat telkens werden veronacht zaamd en ter zijde gezet. Noch met Gessler's uiteenzettingen van Duitschland's uitput ting, noch met de verklaringen van dr. Si mons inzake de armoede van het rijk, no men de bondgenooten genoegen. Tusschen Frankrijk en Engeland diende een constante openhartige verhouding te bestaan, die een akeheele samenwerking en belangengelijlostelling moest verzekeren. De Engelsche belangen in het Midden-Oos ten waren dooi' Frankrijk erkend, die van Frankrijk in den Levant door Engeland. Deze en andere vraagstukken, die zich kon den voordoen, moesten door de beide lan den in hartelijke samenwerking tot een op- lossfng worden gebracht. De opvattingen van de Times geven on willekeurig de opmerking in de pen bestaan er ter wereld alleen Engelsche en Fransche belangen en dient niet evenzeer met die van derden rekening worden gehouden Er valt echter niet aan te twijfelen, of de zwak ken zullen op de conferentie het kind van de rekening weer worden. betrekking hebben, staan op het punt te worden voltooid en zullen zeer eerlang wor den geteekend. Het hoofdje „De Sin n-F einb eweging" koert in de telegrammenrubriek eiken mid dag cn avond terug en op een Iersch-En- gelschen vrede lijkt vooreerst nog geen uit zicht te bestaan. De draadlooze Engelsche dienst maakt bfeonderheden bekend om trent de „Sinn Fein-terreur" aan 't einde der vorige week, die weer een aantal slacht offers heeft geëischt. De buitengewone wreedheid, waarmee vele moorden in Ier land worden gepleegd, aldus wordt opge merkt, blijkt o.a. üit de volgende staaltjes: Een burger van Cork, die bij een schiet partij aldaar gewond was," werd naar het ziekenhuis gebracht. Eenige woestelingen van het onafhankelijke republikeinsche leger drongen in het ziekenhuis door en eischten, dat de gewonde raar buiten zou worden ge- biacht. Daarop schoten zij hem op zijn draagbaar dood. Twee protestantsche boeren in het graaf schap Cork werden vermoord, daar zij voor de rechtbank getuigd hadden tegen een agent van het leger der opstandelingen, die beschuldigd werd van het inzamelen van geld. Een hunner werd op verraderlijke wijze uit rijn huis gelokt. Toen hij getroffen was, wankelde hij zijn lvuis bi-nnen, waar hij ineen zakte. De republikeinsche soldaat drong daarna het huis binnen en schoot den be- wustelooren boer nog eenige kogels in het lichaam. De politiek den- Britsche regeermg in Ier land rs ook ter sprake gebracht in 't Lager huis, w^aar Sir Ha»mar Greenwood heeft vet- Imt. 8PÈHE PRIMA U/ocni._;; j- zw KaiGBP 1». pftftf Amerlkaansclie SYLVAN W.VAN R0S8ÜM AMERSFOORT v/w. t-; J '4a A. VA^J DE WEG. Larigesftraa* 23. Door Briand en Sapieha is op 19 Febr. een politieke overeenkomst geteekend dae als aanvulling moet dienen van de ver waarden der op 5 Febr. tusschen de Fran sche en Poolsche regeeringon opgestelde verklaring. Behalve de inleiding, waarin wordt verklaard, dat de beide regeer ingen gelijkelijk verlangend zijn door het handha ven der gemeenschappelijke geteekende en erkende overeenkomsten den vrede in Europa en de veiligheid har er grondgebie den te waarborgen, bevat de overeenkomst de vier volgende bepalingen: 1. Om het pacifistisch streven te combineeren, verbin den de beide regeeringon zich ten opzichte van alle vraagstukken van buiieirlandsche politiek, die de beide landen betreffen, als mede ten opzichte van de regeling der in ternationale betrekkingen overleg met el kaar te plegen. 2. Daar de her'oeuring een eerste voorwaarde is voor het herstel der internationale orde en den vrede in Europa, zullen dte beide regeeringen haar econo mische betrekkingen uitbreiden. Br zullen te dien einde speciale overeenkomsten en han delsverdragen worden gesloten. 3. Indien, in strijd met de oprechte vredelievende voor nemens 'en streven cler beide contracte'eren- cre staten, een van hen wordt aangevallen zonder te hebben geprovoceerd, zullen de regeer in gen tot overeenstemming komen omtrent de verdediging barer gebieden en de bescherming harer belangen. 4. De beide regeeringen verbinden zich oyerleg te ple gen, alvorens nieuwe inter nation ale verdra gen te sluiten, die haar politiek in Centraal en Oost-Europa betreffen. De speciale overeenkomsten, die op art. 2 klaard, dat Ierland op economisch gebied er «eer goed voorstond1 en in 1920 een graad van welstend had bereikt als nooit te voren. De moordcampagne van den la-atsten tijd, al dus was zijn oordeel, was 't werk van een minderheid van jeugdige personen. De Sinn Pein-beweging bleef evenwel niet beperkt tot Ierland, maar breidde zich verder uit. Greenwood deed tn dit verband niededeeling van het snsationeel document, d»at Zaterdag jl. te Dublin in het geheime hoofdkwartier van het Iersche republikein sche leger in beslag is genomen. In dat document wordt de kwestie besproken van operaties op groote schaal, waartoe o.a. zou den behooren vernietiging van gebouwen en schepen, het laten ontsporen van treinen en het opblazen en in brand steken van gasfa brieken, boerderijen, enz. Hij deelde verder mede, dat in de in staat van beleg verklaarde gebieden voortgegaan werd met het nemen van represailles, waar bij nauwkeurig werd toegezien, dat geen on schuldige slachtoffers worden gemaakt. Zoo- dra een beschuldiging dienaangaande tegen een politieman werd ingebracht, werd deze onmiddellijk gearresteerd on in verhoor ge nomen. In de meeste gevallen bleken de be schuldigingen ongegrond te zijn. Spieker zeide ten slotte, dat 'het Ulster- parlement in Juni van dit jaar tot stond zou komen en dat aan de instelling van het par lement voor Zuid-Ierland sleohüs een ter reur veroorzaakt door gewapende Sinn Fei- ners in den wag zou kunnen staan. Hij zou echter alle pogingen in het werk stellen om te moken, dat zij niet bij machte zouden zijn een dergelijken terreur uit te oefenen. Bultenlandsche Berichten. Londen, 21 Febr. (R.) Generaal Gou* raud verschafte de conferentie in ivaar avondzitting inlichtingen en adviezen over den militairen toestand in Cvcilie en Kien- Azë, waarop verschillende technische be sprekingen volgden. De conferentie konvfr morgen om II uur v.m. weder bijeen. Budapest, 18 Febr. (H. K. B.) De onderhandelingen over de verdeeling de>r Duitsche, Oostcnriiksche en Hongaorscho schepen zullen op 24 Februari te Parijs be ginnen. De Amerikaan Walker Hunnes zal daarbij als scheidsrechter fungeeren. C o b 1 e n t z, 19 Febr. (B. T. A.) De geoMieerde hooge commissie heeft de Mun- chener Neiieste Nachrichten voor een maand in het bezett£ gebied verboden we gens het opnemen van leugenachtige be richten, waarin de Fransche bezettingstroe pen worden beleedigd. Om dezelfde reder heeft die commissie het boek „Die Sklaven der Marianne" verboden. B e r 1 ij n, 2 I Febr. (W. B.) De rijksoivt wnpeningscommissnris dr. Peters is naar Ko ningsbergen vertrokken om de ontwope- ningskwestie in Oost-Pruisen te regelen. B e r 1 ij n, 21 P e b r. (W. B.) Bij de ver kiezingen voor den Pruisischen Landdag zijn tot dusver 84 afgevaardigden gekozen. De Onafhankelijken kregen belangrijk veeJ min der stemmen dan bij de vorige vericiezingeov, i welke stemmen voor een deel ten goede zijn gekomen aan de vereenigde communisten en van de meerderheids-socialisten. Da winst dezer partijen weegt echter bij lange na niet op tegen de verliezen der Onafhan kelijken. Van de burgerlijke partijen heeft tot dusver de Duitsch Nationale Volkspartij winst behaald, terwijl de Duitsche Volks, partij en de Duitsche democratische partl; stemmen verloren. De MicldenstandspartiJ heeft ook nog al wat stemmen gekregen. B e r 1 ij n, 2 1 F e b r. (W. B.). Over den uitslag der' Pruisische verkiezingen schrijft de Vorwarts Er zijn 3 winners en 3 verlie zers. Gewonnen hebben de soc.-dcm., Duitsch-nationalen en communisten. Verlo ren hebben de Duitsche volkspartij, demo craten en onafhankelijken. Het verlies der laotsten is zoo groot, dat het door de winst der soc-dem. en communisten bij lange na niet aangevuld wordt. De communistische partij heeft nu gelegenheid haar nanhen® precies te tellen Zij mag zelf zeggen ol da bereikte cijfers hun aanspraak rechtvaardi gen vertegenwoordigers van 't proletariaat te zijn. De onafhankelijken gaan hoe lan ger hoe meer achteT uit, bij de socialistische partij heeft echter een aanwas plaats. P a r ij s, 2 O F e b r. (N. T. A. Draadloos), Uit Berlijn wordt de dood bericht van gene raal Von Boehm, die bij 't begin van den oorlog het bevel voerde over den rechter vleugel van Von Kluck'-s leger en later de Duitschevs aanvoerde bij de Aisne. Essen, 21 Febr. (\V. B.) De staking van het tramwegpersoneel in het Rijnschw Westfaalsche industriegebied duurt voort. Verzoeningspogingen hadden geen succes, daar de werknemers op de beslissing door een scheidsgerecht aandringen, terwijl dei werknemers verklaren, dat zij de lasten niet kunnen dragen. Men verwacht het ingrijpen van den rijksminister van arbeid. Blijkens mededeelingen in het Lagerhuis bedragen de kosten der Engelsche strijd krachten in Mesopotamië maandelijks 2.3 millioen pond sterling, in Palestina een half millioen, Gon-stantinopel een vierde millioem en in Ierland 1.3 miljioan pond, ongerekend de kosten der in Ierland gestatior.neerde liegtuLgen. Men kan niet bewijzen, dat iets mooi is. door SUZE LA CHAPELLE-ROOBOL. 22 Voor het eerst, in al de jaren van ons sa menzijn, kwam er een weldadig gevoel van medelijden over mij, niet met mijzelf, god dank alleen met hem, om de stille, berus tende kalmte waarmee hij zijn lot droeg, om' de schuwe, haast angstige uitdrukking in ziin groote oogen, waarmee hij mij vergif fenis vroeg voor zijn eigen leed. ik boog mij over hem heen en kuste hem, ik zag een glans van geluk over zijn gezicht ïrekhen en toen hij mij toefluisterde dat hij niets had te klagen en alle krachten zou in^ Spannen om Cisha en mij zoo weinig mo gelijk door 2ijn droeven toestand te doen lijden, toen nani ik mij voor om ook goed' voor hen» te zijn, hem rviet meer te verla ten, zjjiY laatste levensjaren te verzachten. Zooveel ik kon hield ik mijn woord. Ge durende een paar jaar leefden wij stil op Sparhuize. Daar Ciska nog zoo jong was, hoefden we niet in de wereld te verkeeren, Waren we niet verplicht uit te gaan of menh schen te ontvangen. Met bovenamenschelijke inspanning zorgde Alfred er voor dat zijn 'toestand geen druk uitoefende op zijn om- jpeving. Zijn geest, die altijd even helder bleef, maakte hem tot een oogewekt huisge noot, spraakzaam en soms vroolijk. Ik ge loof dat hij dikwijls ondragelijke nijnen leed zonder iets te laten merken. Alleen als hij een erge aanval kreeg, sloot hij zich op in zijn kamers, dan mocht gedurende de eerste dagen niemand hem zien of verplegen dan Dirk en eerst, als hij zichzelf weer meester genoeg v/as, om niet te toonen hoe hij leed, werden Ciska en ik bij hem toegelaten. Toen onze dochter ruim zeventien jaar was bracht ik .haar naar Zwitserland, waar haar opvoeding voltooid zou worden. Een jaar later keerde ze terug en nu vond Al fred het noodig om een verandering in onze levenswijs te brengen. Het kind mocht niet opgeofferd worden aan de omstandigheden, het stille, eentonige leven op Sparhuize vond hij niet langer geschikt. Franciska zelf was volkomen tevreden met haar lot. Zij verlangde niet anders dan te blijven op ons heerlijk landgoed, dan te genieten \*an haar 'bloemen, haar rijpaard, van het buiten zijn, maar Alfred, nog sterk gehecht aan de overleveringen van zijn opvoeding en om geving, oordeekle, dat het kind in de we reld moest gepresenteerd worden, d^t zij wat anders van het leven moest leeren ken nen dan Sparhuize. Hij wilde dat ik in den komenden winter met haar zou uitgaan, haar aan onze kennissen voorstellen, kortom, haar al de genoegens en afleiding zou ver schaffen, waarop zij nu, als volwassen meisje, recht had. Dus werd er een mooi, gToot huis in den Haag gehuurd en inge richt en in October ging ik met Ciska voor uit om alles in bezit te nemen. Alfred zou een paar dagen later door Dirk gebracht worden. Hij voelde zich den laatsten tijd tamelijk goed, en wanneer ik er hem od wees dat het voor hem een groote opoffe ring was om Sparhuize te verlaten, dan glimlachte h«j en beweerde dat hij het prettig vond om naar de residentie terug te keeren. Hij verlangde naar afwisseling en verheugde zich reeds op het genot dat hij zou smaken wanneer Ciska en ik hem vertelden van al les wat wij zouden zien en meemaken. Op een avond in het vroege wintersei zoen stond ik voor den grooten spiegel in mijn kleedkamer. Ik zou met Ciska naar een diner gaan en mijn kamenier had de laatste hand aan mijn toilet gelegd. Alfred bemoei de zich nog altijd met onze kleeding en de japon, die ik droeg, had hij ook uitgekozen. j. bij: 10. Zijige, zilvergrijze tulle, hier en daar opge nomen met donkerroode rozen, omwolkte mijn Slanke gestalte. Een dubbel parelsnoer met diamanten slot om tien gevulden hals, geen enkel sieraad in het golvende, laag ge kapte, donkerbruine haar- Ik monsterde het beeld ten voeten uit, zooals de spiegel mij dat teruggaf en ik moest het wel bekennen, ik was nog heel mooi, ondanks mijn veertig jaar. Maar geen opwelling van voldane ijdelheid kwam over mij, integendeel, ik glimlachte bitter tegen mijn beeltenis. Waar toe dien-de die schoonheid Wat had ik ge noten van mijn jeugd, mijn kracht, mijn ge zondheid"? Ik had immers evengoed een vroeg verouderde, ziekelijke vrouw kunnen zijn- Maar ik bracht die oproerige gedachten tot zwijgen, wierp mij den kostbaren, bon ten mantel om de ontbloote schouders en ging naar beneden. Franciska wachtte mij reeds. Zij babbelde opgewekt met haar vader, die ineengedoken voor den haard zat, maar zich oprichtte toen ik binnenkwam en mij glimlachend toeriep: „Nu Gertrude, wat zeg je van ons kind?" Ik keek, en toen ik mijn meisje zag in haar eenvoudig kleedje van,wit gaze de soie met de wijd uitstaande rokjes, toen het mooie gezichtje met den teeren, toch gezonden blos en de van genot stralende oogen, zich geheet! raar mij toekeerde, maakte een ge waarwording van groote, dankbare vreugde zich van mij meester. „Je ziet er heel lief uit, Ciska," en ik ver schikte nog wat aan de guinlanden van fijne, zacht-rose bloempjes, waarmee de stiooken van het fladderende rokje waren afgezet. „Niet waar?" riep zij vroolijk. „O vader, wat ben je toch een schat, ik vind mijn ja pon een rêvé en ik ben zoo blij dat, je daar net zei hoe sprekend ik op moeder lijk." „O jij ijdeltuit," lachte Alfred, „heb ik dat gezegd Verbeeld je maar niets, zoo mooi als je moeder wordt je toch nooit." „Hoeft ook niet," meende Ciska, „met mo - der is niemand te vergelijken, dat wee: i! wel. Kijk ze er nu weer uitzien, zoo prachtk zoo voornaam en toch zoo innig mooi er lief l" „Kom, kom," zie ik, ondönks mijzelf een beetje gevleid, „genoeg van die admiration! mutuelle. Doe je sortie om, Ciska, we moe* ten gaan, 't is al lang zeven uui- Ik boog mij over Alfred heen en kuste heml vluchtig. Ciska nam eeri hartelijk afscheid^ keerde zich bij de deur nog verscheidenl malen om met lieve woordjes en kushanden. Wij kwamen laat, de gasten waren alianl ireeds verzameld in den ontvar.gsalon, en nai enkele minuten -bood de gastheer mij derf arm en wij daalden paarsgewijze de breecfe, eikenhouten trappen af, naar de groote eet-* zaal. Ik herinner mij de ietwat sombere zaal, fnet eikenSiouten lambriseeringen en be* schotten, thans verhelderd door den zach-i ten glans der tallooze kaarsen in de ren kandelaars op de tafel en door hetj electrische Jicht dat van de wanden schiH terde. Ik herinner mij den kleurengloed cle^ prachtvolle toiletten, de geur der witte en* roode rozen- in de groote zilveren iardinie«j res, het gegons der stemmen, waaruit nu ertj dan een "heldere lach opparelde, ik heriimerJ mij dat ik mij voor het eerst, na langen lijd/ ove—af aan den invloed van de behagel^ ke, mondaine schoonheid om mij heen, toenj ik plotseling -een naam hoordie uitspreker» die mij, midden in een gesprek met rniji^ gastheer, deed blijven steken en miin eaa^ dacht afleidde. (Wo Yi-rvntgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1921 | | pagina 1