rins bb «nmanu r, L:,n i*
Jongens RÜOOSTTIHF.S
BUITENLAND.
KOUSEN
Mm „l'HIBOHDELLE"
UTERiuunitiio *c
voorhanden van af f 8-,
fe
HAHÖSMEH
1.50
XÖIMN
ïLSi-flZ1 üB
SLQüSES
1.25
9.75
2.45
44 LANGESTRAAT
FEUILLETON.
EEN WAAN
18e Jaargang No. 199
W* po*t f ?.60, per week (met eratis verzckcr-ng
Of^frinkkca) 0.176. ilxondeilijke nummers
üxa.
FOORTSGi
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
„DE EEMLANDER"
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
Dinsdag 22 Februari 1921
bewijsnummer, elke tegel meer 0.25, dicnstaanNe»
dingen cn Ücldadlgheids-advc.tcntiën voorde helft
der prijs. Voor handel cn bcdrijt bestaan recr
voordeelt ge bepalingen voor het adverieercn. teut
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht
Blijkens een oWicieel bericht, zijn gister
ochtend onder voorzitterschap van Lloyd
jucorge <ie voorbereidende besprekingen
Ven do Londensche conferentie begonnen,
wa deze besprekingen werd door de Brit-
Vche, Pransche en Italiaansche afgevaardig
den. deelgenomen, terwijl ook de Belgische
gezant was uitgenoodigd. Overeen werd ge
tto ner» de Grieksche delegatie te inviteeren
'deel te nemen aan de conferentie, die des
Itvonds zou worden gehouden in 't St. James
Palace. Bovendien werd de regeling bespro
ken» inzake het Opper-Silezische plebisciet
door stemgerechtigden, die niet in 't gebied
zelf wonen. Men heeft besloten, dat dezen
op denzelfden dag aan de stemming zullen
deelnemen als de stemgerechtigden, die in
woners zijn.
Inderdaad heeft de geallieerde confe
rentie in haar zitting van gisteravond de
verklaring van den Griekschen gedelegeer
de. den premier Kalogeropoelos over de
Situatie in Klein-Azië aangehoord. De eerste
an'nister verklaarde, dat zijn land volkomen
te vreden was met het verdrag van Sèvres en
in staat was om zonder miiitairen steun af
te rekenen met de Turksche nationalisten,
maar niettemin vroeg het de toestemming
der geallieerden om zich in 't buitenland de
vereischte geldmiddelen aan te schaffen. Of
met de Grieksche wensoh-en rekening zal
worden gehouden? De aanwezigheid der
Turksche gedelegeerden uit Angora, die te
Rome waren gebleven en eerst niet naar
Londen wilden gaan, maar achteraf toch
maar besloten naar Londen tè reizen, waar
men hen gisteravond verwachtte, zal, naar
men vermoedt, een herziening van 't ver
drag van Sèvres tengevolge hebben. De
Temps geeft er zijn blijdschap over te ken-
urn, dat Frankrijk en Italië beide een her
ziening van het verdrag noodzakelijk blijven
achten. Uit het vorenstaande is reeds ge
makkelijk ai te leiden, dat het geen verwon
dering zou behoeven te wekken, wanneer
het ter conferentie tot belangenconflicten
kwam. Er zal dus veel gegeven en genomen
moeten worden om de yerschillende partijen
meer of minder tevreden te stellen. Dat het
nabije Oosten dus ook in den vervolge een
broeinest van-intrigues zal blijven en een
bron voor oorlogsgevaar, is wel te aanvaar
den.
Ondertusschen zal, na de voorafgaande
besprekingen tusschen de vertegenwoordi
gers van Engeland, Frankrijk, Italië en Ja
pan is\ Downingstreet, d# Oostersche con
ferentie morgen in het St. Jamespaleis haar
8vheid aanvangen. Het eerste ernstige werk
zal echter in het Savoy-hotel verricht wor
sen, waar de Engelsche regeering gezorgd
beeft voor huisvesting voor de Turksche
delegatie uit Constantinopel en de delegatie
uit Angora. Men hoopt, dat het verblijf on
der heizelfde dak zal medewerken aan de
totstandkoming van een vergelijk tusschen
•heidfe delegaties, hetwelk noodzakelijk is,
p.'vorens zij in het St. James-paleis geboord
Vannen worden. Wanneer de Turken wijzi
gingen in het verdrag van Sèvres mochten
voorstellen, die de Grièkscbe belangen ra
ken, zullen de wijzigingen aan de Grieksche
delegatie worden voorgelegd. In Engelsche
officieele kringen is men de mieening toe
gedaan, dat, daar de Grieken als geallieer
den hun medewerking hebben verleend aan
het schema, dat voor 't nabije Oosten is
vastgesteld en zoowel Frankrijk en Enge
land hebben opgedragen zorg te dragen
voor 't naleven van 't tTactaat, zij do eerste
stem moeten hebben, wat het waagstuk be
treft van de herziening van 't verdrag.
Wanneer de conferentie, aldus een draad
loos Engelsch bericht, eventueel overgaat
tot een onderzoek in bizonderheden van
't verdrag van Sèvres, zullen de -Britsche ex-
pers van het departement van buitenland-
sche zaken weer de gronden ter sprake
brengen, waarop de oorspronkelijke voor
waarden gebaseerd waren.
In verband met <le Oostersche kwestie
wordt door de Daily Chronicle opgemerkt,
dat het doel moet zijn na te gaan, hoe, met
inachtneming van de diverse beginselen,
die de verschillende verdragen bevatten, n.l.
de bevrijding der christelijke nationaliteiten
van het turksche juk en de vrijheid der zee
engten, een einde kan worden gemaakt aan
den strijd in Klein-Azië met de Kemaiinten.
Het wordt door 't blad wenschelijk geacht,
dat Griekenland en Frankrijk worden onthe
ven van de kosten en lasten, die het onder
houd van hun legers in Klein-Azië mee
brengt. Wanneer zonder opoffering ^van
groote belangen een overeenkomst kon
worden bereikt, die tot een blijvende onlos-
sing van de conflicten leidt, zou Groot-Brit-
tannië bereid zijn hieraan deel te nemen.
Het blad is echter van meening, dat te in
grijpende wijzigingen in de verdragen, zoo-
als in sommige kringen worden voorgesteld,
niet wenschelijk zijn, daar deze aan het ge-
heele verdrag zijn waarde zouden kurvnen
ontnemen.
De „Daily Telegraph" zegt, naar aanlei
ding van Kemal Pasja's eischen betreiflknde
het herstel van de Turksche territoriale in
tegriteit in Klein-Azië, dat Frankrijk wel
licht geneigd zal zijn de troepen uit Crlicië
terug te trekken, indien het voldoende waar
borgen krijgt voor de bescherming van de
Christenen in dat gebied.
Zelfs indien men, wat dit punt betreft, tot
overeenstemming zou komen, vervolgt het
blad, zou er nog de veel delicater kwestie
van de Grieksche bezetting overblijven. Het
leek er niet op, dat de nationalisten zioh vrij
willig zouden vereenigen met een terugtrek
ken der Grieksche troepen uit de Levant.
Het blad ziet nog steeds de mogelijkheid niet
in, dat het beschaafde Europa de groote
handelstad wSmyrna met haar achterland en
Grieksche bevolking aan het Mohamme-
daansche fanatisme en wanbeheer kan te
ruggeven. De terugkeer van Constantijn
had, wat déze kwestie betrof, geen enkele
verandering in de Grieksche politiek ge
bracht- Ten aanzien van de wereldpolitiek
stond Griekenland op hetzelfde standpunt
als vroeger. Het was bereid en blijkbaar in
staat zich van de verplichtingen te kwijten,
die het verdrag van Sèvres bevat. En waar
om, vraagt de Daily Telegraph, zou het niet
vrijgelaten worden zulks te doen Op de
conferentie konden misschien alternatieven
worden voorgesteld, zij zouden echter zeer
waarschijnlijk niet bevredigend zijn. Men
\ou kunnen voorstellen te interna-
tionnliseeren. maar wie zou zrcn in dat geval
borg willen stellen voor de handhaving van
den précairen slatus van de stad Italië zou
een dergelijke taak niet op zich willen ne
men. Frankrijk wilde zijn troepen uit Cilicië
terugtrekken en Groot-Brittannië wenschte
onder geen voorwaarde verdere avonturen
in het Oosten. De Grieken waren echter ter
I plaatse. Zij hadden er troepen en een uitste
kende militaire organisatie. Dit waren intus-
schen zeer belangrijke punten, die de confe
rentie had te behandelen. Zelfs indien de
besprekingen er over niet tot een definitie
ve overeenkomst leidden, diende deze kwes
tie door en door te worden bestudeerd.
De Times constateert, dat noch Frankrijk
noch Engeland streven naar een onrecht
vaardig doel, noch Duitschland wenschen te
vernietigen- Him doel was slechts 'n toe
stand van vrede te scheppen, „overeenkom
stig de bepalingen van het rechtvaardig vre
desverdrag." De geallieerden waren het
moede te zien, dat de voornaamste clausu
les van 't tractaat telkens werden veronacht
zaamd en ter zijde gezet. Noch met Gessler's
uiteenzettingen van Duitschland's uitput
ting, noch met de verklaringen van dr. Si
mons inzake de armoede van het rijk, no
men de bondgenooten genoegen.
Tusschen Frankrijk en Engeland diende
een constante openhartige verhouding te
bestaan, die een akeheele samenwerking
en belangengelijlostelling moest verzekeren.
De Engelsche belangen in het Midden-Oos
ten waren dooi' Frankrijk erkend, die van
Frankrijk in den Levant door Engeland.
Deze en andere vraagstukken, die zich kon
den voordoen, moesten door de beide lan
den in hartelijke samenwerking tot een op-
lossfng worden gebracht.
De opvattingen van de Times geven on
willekeurig de opmerking in de pen bestaan
er ter wereld alleen Engelsche en Fransche
belangen en dient niet evenzeer met die
van derden rekening worden gehouden Er
valt echter niet aan te twijfelen, of de zwak
ken zullen op de conferentie het kind van
de rekening weer worden.
betrekking hebben, staan op het punt te
worden voltooid en zullen zeer eerlang wor
den geteekend.
Het hoofdje „De Sin n-F einb eweging"
koert in de telegrammenrubriek eiken mid
dag cn avond terug en op een Iersch-En-
gelschen vrede lijkt vooreerst nog geen uit
zicht te bestaan. De draadlooze Engelsche
dienst maakt bfeonderheden bekend om
trent de „Sinn Fein-terreur" aan 't einde
der vorige week, die weer een aantal slacht
offers heeft geëischt. De buitengewone
wreedheid, waarmee vele moorden in Ier
land worden gepleegd, aldus wordt opge
merkt, blijkt o.a. üit de volgende staaltjes:
Een burger van Cork, die bij een schiet
partij aldaar gewond was," werd naar het
ziekenhuis gebracht. Eenige woestelingen
van het onafhankelijke republikeinsche leger
drongen in het ziekenhuis door en eischten,
dat de gewonde raar buiten zou worden ge-
biacht. Daarop schoten zij hem op zijn
draagbaar dood.
Twee protestantsche boeren in het graaf
schap Cork werden vermoord, daar zij voor
de rechtbank getuigd hadden tegen een
agent van het leger der opstandelingen, die
beschuldigd werd van het inzamelen van
geld. Een hunner werd op verraderlijke wijze
uit rijn huis gelokt. Toen hij getroffen was,
wankelde hij zijn lvuis bi-nnen, waar hij ineen
zakte. De republikeinsche soldaat drong
daarna het huis binnen en schoot den be-
wustelooren boer nog eenige kogels in het
lichaam.
De politiek den- Britsche regeermg in Ier
land rs ook ter sprake gebracht in 't Lager
huis, w^aar Sir Ha»mar Greenwood heeft vet-
Imt. 8PÈHE
PRIMA
U/ocni._;; j-
zw KaiGBP
1». pftftf
Amerlkaansclie
SYLVAN
W.VAN R0S8ÜM
AMERSFOORT
v/w. t-; J '4a
A. VA^J DE WEG. Larigesftraa* 23.
Door Briand en Sapieha is op 19 Febr.
een politieke overeenkomst geteekend dae
als aanvulling moet dienen van de ver
waarden der op 5 Febr. tusschen de Fran
sche en Poolsche regeeringon opgestelde
verklaring. Behalve de inleiding, waarin
wordt verklaard, dat de beide regeer ingen
gelijkelijk verlangend zijn door het handha
ven der gemeenschappelijke geteekende en
erkende overeenkomsten den vrede in
Europa en de veiligheid har er grondgebie
den te waarborgen, bevat de overeenkomst
de vier volgende bepalingen: 1. Om het
pacifistisch streven te combineeren, verbin
den de beide regeeringon zich ten opzichte
van alle vraagstukken van buiieirlandsche
politiek, die de beide landen betreffen, als
mede ten opzichte van de regeling der in
ternationale betrekkingen overleg met el
kaar te plegen. 2. Daar de her'oeuring een
eerste voorwaarde is voor het herstel der
internationale orde en den vrede in Europa,
zullen dte beide regeeringen haar econo
mische betrekkingen uitbreiden. Br zullen te
dien einde speciale overeenkomsten en han
delsverdragen worden gesloten. 3. Indien,
in strijd met de oprechte vredelievende voor
nemens 'en streven cler beide contracte'eren-
cre staten, een van hen wordt aangevallen
zonder te hebben geprovoceerd, zullen de
regeer in gen tot overeenstemming komen
omtrent de verdediging barer gebieden en
de bescherming harer belangen. 4. De beide
regeeringen verbinden zich oyerleg te ple
gen, alvorens nieuwe inter nation ale verdra
gen te sluiten, die haar politiek in Centraal
en Oost-Europa betreffen.
De speciale overeenkomsten, die op art. 2
klaard, dat Ierland op economisch gebied er
«eer goed voorstond1 en in 1920 een graad
van welstend had bereikt als nooit te voren.
De moordcampagne van den la-atsten tijd, al
dus was zijn oordeel, was 't werk van een
minderheid van jeugdige personen.
De Sinn Pein-beweging bleef evenwel
niet beperkt tot Ierland, maar breidde zich
verder uit. Greenwood deed tn dit verband
niededeeling van het snsationeel document,
d»at Zaterdag jl. te Dublin in het geheime
hoofdkwartier van het Iersche republikein
sche leger in beslag is genomen. In dat
document wordt de kwestie besproken van
operaties op groote schaal, waartoe o.a. zou
den behooren vernietiging van gebouwen en
schepen, het laten ontsporen van treinen en
het opblazen en in brand steken van gasfa
brieken, boerderijen, enz.
Hij deelde verder mede, dat in de in staat
van beleg verklaarde gebieden voortgegaan
werd met het nemen van represailles, waar
bij nauwkeurig werd toegezien, dat geen on
schuldige slachtoffers worden gemaakt. Zoo-
dra een beschuldiging dienaangaande tegen
een politieman werd ingebracht, werd deze
onmiddellijk gearresteerd on in verhoor ge
nomen. In de meeste gevallen bleken de be
schuldigingen ongegrond te zijn.
Spieker zeide ten slotte, dat 'het Ulster-
parlement in Juni van dit jaar tot stond zou
komen en dat aan de instelling van het par
lement voor Zuid-Ierland sleohüs een ter
reur veroorzaakt door gewapende Sinn Fei-
ners in den wag zou kunnen staan. Hij zou
echter alle pogingen in het werk stellen om
te moken, dat zij niet bij machte zouden zijn
een dergelijken terreur uit te oefenen.
Bultenlandsche Berichten.
Londen, 21 Febr. (R.) Generaal Gou*
raud verschafte de conferentie in ivaar
avondzitting inlichtingen en adviezen over
den militairen toestand in Cvcilie en Kien-
Azë, waarop verschillende technische be
sprekingen volgden. De conferentie konvfr
morgen om II uur v.m. weder bijeen.
Budapest, 18 Febr. (H. K. B.) De
onderhandelingen over de verdeeling de>r
Duitsche, Oostcnriiksche en Hongaorscho
schepen zullen op 24 Februari te Parijs be
ginnen. De Amerikaan Walker Hunnes zal
daarbij als scheidsrechter fungeeren.
C o b 1 e n t z, 19 Febr. (B. T. A.) De
geoMieerde hooge commissie heeft de Mun-
chener Neiieste Nachrichten voor een
maand in het bezett£ gebied verboden we
gens het opnemen van leugenachtige be
richten, waarin de Fransche bezettingstroe
pen worden beleedigd. Om dezelfde reder
heeft die commissie het boek „Die Sklaven
der Marianne" verboden.
B e r 1 ij n, 2 I Febr. (W. B.) De rijksoivt
wnpeningscommissnris dr. Peters is naar Ko
ningsbergen vertrokken om de ontwope-
ningskwestie in Oost-Pruisen te regelen.
B e r 1 ij n, 21 P e b r. (W. B.) Bij de ver
kiezingen voor den Pruisischen Landdag zijn
tot dusver 84 afgevaardigden gekozen. De
Onafhankelijken kregen belangrijk veeJ min
der stemmen dan bij de vorige vericiezingeov,
i welke stemmen voor een deel ten goede zijn
gekomen aan de vereenigde communisten
en van de meerderheids-socialisten. Da
winst dezer partijen weegt echter bij lange
na niet op tegen de verliezen der Onafhan
kelijken. Van de burgerlijke partijen heeft
tot dusver de Duitsch Nationale Volkspartij
winst behaald, terwijl de Duitsche Volks,
partij en de Duitsche democratische partl;
stemmen verloren. De MicldenstandspartiJ
heeft ook nog al wat stemmen gekregen.
B e r 1 ij n, 2 1 F e b r. (W. B.). Over den
uitslag der' Pruisische verkiezingen schrijft
de Vorwarts Er zijn 3 winners en 3 verlie
zers. Gewonnen hebben de soc.-dcm.,
Duitsch-nationalen en communisten. Verlo
ren hebben de Duitsche volkspartij, demo
craten en onafhankelijken. Het verlies der
laotsten is zoo groot, dat het door de winst
der soc-dem. en communisten bij lange na
niet aangevuld wordt. De communistische
partij heeft nu gelegenheid haar nanhen®
precies te tellen Zij mag zelf zeggen ol da
bereikte cijfers hun aanspraak rechtvaardi
gen vertegenwoordigers van 't proletariaat
te zijn. De onafhankelijken gaan hoe lan
ger hoe meer achteT uit, bij de socialistische
partij heeft echter een aanwas plaats.
P a r ij s, 2 O F e b r. (N. T. A. Draadloos),
Uit Berlijn wordt de dood bericht van gene
raal Von Boehm, die bij 't begin van den
oorlog het bevel voerde over den rechter
vleugel van Von Kluck'-s leger en later de
Duitschevs aanvoerde bij de Aisne.
Essen, 21 Febr. (\V. B.) De staking
van het tramwegpersoneel in het Rijnschw
Westfaalsche industriegebied duurt voort.
Verzoeningspogingen hadden geen succes,
daar de werknemers op de beslissing door
een scheidsgerecht aandringen, terwijl dei
werknemers verklaren, dat zij de lasten niet
kunnen dragen. Men verwacht het ingrijpen
van den rijksminister van arbeid.
Blijkens mededeelingen in het Lagerhuis
bedragen de kosten der Engelsche strijd
krachten in Mesopotamië maandelijks 2.3
millioen pond sterling, in Palestina een half
millioen, Gon-stantinopel een vierde millioem
en in Ierland 1.3 miljioan pond, ongerekend
de kosten der in Ierland gestatior.neerde
liegtuLgen.
Men kan niet bewijzen, dat iets mooi is.
door
SUZE LA CHAPELLE-ROOBOL.
22
Voor het eerst, in al de jaren van ons sa
menzijn, kwam er een weldadig gevoel van
medelijden over mij, niet met mijzelf, god
dank alleen met hem, om de stille, berus
tende kalmte waarmee hij zijn lot droeg, om'
de schuwe, haast angstige uitdrukking in
ziin groote oogen, waarmee hij mij vergif
fenis vroeg voor zijn eigen leed.
ik boog mij over hem heen en kuste hem,
ik zag een glans van geluk over zijn gezicht
ïrekhen en toen hij mij toefluisterde dat hij
niets had te klagen en alle krachten zou in^
Spannen om Cisha en mij zoo weinig mo
gelijk door 2ijn droeven toestand te doen
lijden, toen nani ik mij voor om ook goed'
voor hen» te zijn, hem rviet meer te verla
ten, zjjiY laatste levensjaren te verzachten.
Zooveel ik kon hield ik mijn woord. Ge
durende een paar jaar leefden wij stil op
Sparhuize. Daar Ciska nog zoo jong was,
hoefden we niet in de wereld te verkeeren,
Waren we niet verplicht uit te gaan of menh
schen te ontvangen. Met bovenamenschelijke
inspanning zorgde Alfred er voor dat zijn
'toestand geen druk uitoefende op zijn om-
jpeving. Zijn geest, die altijd even helder
bleef, maakte hem tot een oogewekt huisge
noot, spraakzaam en soms vroolijk. Ik ge
loof dat hij dikwijls ondragelijke nijnen leed
zonder iets te laten merken. Alleen als hij
een erge aanval kreeg, sloot hij zich op in
zijn kamers, dan mocht gedurende de eerste
dagen niemand hem zien of verplegen dan
Dirk en eerst, als hij zichzelf weer meester
genoeg v/as, om niet te toonen hoe hij leed,
werden Ciska en ik bij hem toegelaten.
Toen onze dochter ruim zeventien jaar
was bracht ik .haar naar Zwitserland, waar
haar opvoeding voltooid zou worden. Een
jaar later keerde ze terug en nu vond Al
fred het noodig om een verandering in onze
levenswijs te brengen. Het kind mocht niet
opgeofferd worden aan de omstandigheden,
het stille, eentonige leven op Sparhuize
vond hij niet langer geschikt. Franciska
zelf was volkomen tevreden met haar lot.
Zij verlangde niet anders dan te blijven op
ons heerlijk landgoed, dan te genieten \*an
haar 'bloemen, haar rijpaard, van het buiten
zijn, maar Alfred, nog sterk gehecht aan de
overleveringen van zijn opvoeding en om
geving, oordeekle, dat het kind in de we
reld moest gepresenteerd worden, d^t zij
wat anders van het leven moest leeren ken
nen dan Sparhuize. Hij wilde dat ik in den
komenden winter met haar zou uitgaan, haar
aan onze kennissen voorstellen, kortom,
haar al de genoegens en afleiding zou ver
schaffen, waarop zij nu, als volwassen
meisje, recht had. Dus werd er een mooi,
gToot huis in den Haag gehuurd en inge
richt en in October ging ik met Ciska voor
uit om alles in bezit te nemen. Alfred zou
een paar dagen later door Dirk gebracht
worden. Hij voelde zich den laatsten tijd
tamelijk goed, en wanneer ik er hem od
wees dat het voor hem een groote opoffe
ring was om Sparhuize te verlaten, dan
glimlachte h«j en beweerde dat hij het prettig
vond om naar de residentie terug te keeren.
Hij verlangde naar afwisseling en verheugde
zich reeds op het genot dat hij zou smaken
wanneer Ciska en ik hem vertelden van al
les wat wij zouden zien en meemaken.
Op een avond in het vroege wintersei
zoen stond ik voor den grooten spiegel in
mijn kleedkamer. Ik zou met Ciska naar een
diner gaan en mijn kamenier had de laatste
hand aan mijn toilet gelegd. Alfred bemoei
de zich nog altijd met onze kleeding en de
japon, die ik droeg, had hij ook uitgekozen.
j.
bij:
10.
Zijige, zilvergrijze tulle, hier en daar opge
nomen met donkerroode rozen, omwolkte
mijn Slanke gestalte. Een dubbel parelsnoer
met diamanten slot om tien gevulden hals,
geen enkel sieraad in het golvende, laag ge
kapte, donkerbruine haar- Ik monsterde het
beeld ten voeten uit, zooals de spiegel mij
dat teruggaf en ik moest het wel bekennen,
ik was nog heel mooi, ondanks mijn veertig
jaar. Maar geen opwelling van voldane
ijdelheid kwam over mij, integendeel, ik
glimlachte bitter tegen mijn beeltenis. Waar
toe dien-de die schoonheid Wat had ik ge
noten van mijn jeugd, mijn kracht, mijn ge
zondheid"? Ik had immers evengoed een
vroeg verouderde, ziekelijke vrouw kunnen
zijn-
Maar ik bracht die oproerige gedachten
tot zwijgen, wierp mij den kostbaren, bon
ten mantel om de ontbloote schouders en
ging naar beneden.
Franciska wachtte mij reeds. Zij babbelde
opgewekt met haar vader, die ineengedoken
voor den haard zat, maar zich oprichtte toen
ik binnenkwam en mij glimlachend toeriep:
„Nu Gertrude, wat zeg je van ons kind?"
Ik keek, en toen ik mijn meisje zag in haar
eenvoudig kleedje van,wit gaze de soie met
de wijd uitstaande rokjes, toen het mooie
gezichtje met den teeren, toch gezonden
blos en de van genot stralende oogen, zich
geheet! raar mij toekeerde, maakte een ge
waarwording van groote, dankbare vreugde
zich van mij meester.
„Je ziet er heel lief uit, Ciska," en ik ver
schikte nog wat aan de guinlanden van fijne,
zacht-rose bloempjes, waarmee de stiooken
van het fladderende rokje waren afgezet.
„Niet waar?" riep zij vroolijk. „O vader,
wat ben je toch een schat, ik vind mijn ja
pon een rêvé en ik ben zoo blij dat, je daar
net zei hoe sprekend ik op moeder lijk."
„O jij ijdeltuit," lachte Alfred, „heb ik dat
gezegd Verbeeld je maar niets, zoo mooi
als je moeder wordt je toch nooit."
„Hoeft ook niet," meende Ciska, „met mo -
der is niemand te vergelijken, dat wee: i!
wel. Kijk ze er nu weer uitzien, zoo prachtk
zoo voornaam en toch zoo innig mooi er
lief l"
„Kom, kom," zie ik, ondönks mijzelf een
beetje gevleid, „genoeg van die admiration!
mutuelle. Doe je sortie om, Ciska, we moe*
ten gaan, 't is al lang zeven uui-
Ik boog mij over Alfred heen en kuste heml
vluchtig. Ciska nam eeri hartelijk afscheid^
keerde zich bij de deur nog verscheidenl
malen om met lieve woordjes en kushanden.
Wij kwamen laat, de gasten waren alianl
ireeds verzameld in den ontvar.gsalon, en nai
enkele minuten -bood de gastheer mij derf
arm en wij daalden paarsgewijze de breecfe,
eikenhouten trappen af, naar de groote eet-*
zaal.
Ik herinner mij de ietwat sombere zaal,
fnet eikenSiouten lambriseeringen en be*
schotten, thans verhelderd door den zach-i
ten glans der tallooze kaarsen in de
ren kandelaars op de tafel en door hetj
electrische Jicht dat van de wanden schiH
terde. Ik herinner mij den kleurengloed cle^
prachtvolle toiletten, de geur der witte en*
roode rozen- in de groote zilveren iardinie«j
res, het gegons der stemmen, waaruit nu ertj
dan een "heldere lach opparelde, ik heriimerJ
mij dat ik mij voor het eerst, na langen lijd/
ove—af aan den invloed van de behagel^
ke, mondaine schoonheid om mij heen, toenj
ik plotseling -een naam hoordie uitspreker»
die mij, midden in een gesprek met rniji^
gastheer, deed blijven steken en miin eaa^
dacht afleidde.
(Wo Yi-rvntgd).