„DE EEMLANDER"
HHTITÉNLAN bT~
FEUILLETON.
langs den groeten weg.
MmaimsHiüs-jr^rztr
»iïïiiiÊii mcl inbegrip van een
bewijsnummer, elke rc^cl meer 0.25, dienstaanbü»
dmgen ci» Lieidadigheids-adveitenticn voor de helft
der prijs. Vopr handel cn bedrijf bestaan zeer
voocdceiige bepalingen voor bet adverleetcn. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
C. SMITSKAMP - TUiHARCHITECT - ZEIST
FRANSCHE
ENGELSGHE
WEENER
Msison „LIIISIDELIE"
W. VAN RGSSUM
jongens DlilBOTTIHES
voorhanden van si i 8,—.
i. 8R86TEND6IST - BOF 20.
- 19e Jaargang No. 213
p<»t f 2.60, per weck (met sratis vcrtekcnng
legea OBgeluUtcn) f 0.17s, altondcrlljkc nummers
f OM.
AMERSF00RTSG1
DIRECTEUR: J, VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 613.
,- -
fiaiistrachtiDg over den
J Gemeenteraad.
Het rij ïn, atte bescheidenheid gezegd, wij
fcelooven nog al «enigen invloed te hebben
geoefend op de discussies in de Raadsver
gadering van Dinsdagavond. In ons nummer
foan Maandag hebben we uiteengezet, waar-
lom we de voorstellen Noordewier c.s. in*
jzelce overheidszorg voor kraamvrouwen en
tzuigeHngen en het inrichten van douche-
(baden niet rijp voor behandeling achtten.
(En: we mogen zeggen, de heele Raad, de
isociaal-democraten incluis, heeft zioh op
pm standpunt g.esteld. Wel is -er eenige
luren over gedebatteerd, maar het eind van
Öe geschiedenis was toch, dat de Voorstel
den niet m stemming kwamen, maar dat
eerst een behoorlijke schriftelijke voorbe
reiding zal worden afgewaoht. De voorsteS-
3ers moesten zich tevreden stellen met het
door ons voorspelde oratorisch sucoes, al
Ss, dTt moeten w-e er d'adeiiik bijvoegen, dit
succes gnooter geweest don wij feitelijk ver
wacht hadden. De heeren Noordewier en
Hofland toch zijn zoo verstandig geweest
hun verdediging te houden geheel 'binnen
do neutrale -zóne, sober en overtuigend van
argumentatie, waarmee zij m niet geringe
rnitte hun eigen zaak hebben gediend. W6l
kwam even de politiek om het hoekje kij
ken, maar o. i. politiek van de goede soort.
Met verwijt van mr. Stadig, dat de heer
Hofland er een politiek slaatje uit wilde
slaan, was dan ook geheel misplaatst. Dat
verschil van levensopvatting bij deze voor.
stellen aan den dag zou treden was toch
niét meer don natuurlijk en de constatee-
ring doarvaivmag toch niet als politiek in
den slechten zin van het woord worden ge
brandmerkt. Integendeel; met de tegenstel
ling overheidszorg of particulier initiatief
■bracht de heer Hofland de zaak op prin
cipieel terrein en wij zouden het openbaar
college niet bewonderen waar zoo iets tot
de verboden zaken behoorde.
De verdediging der heererv Noordewier
-i Hofland was zeer sympathiek en maakte
dan ook den noodigen indruk. De eerste
ibejgon al dadelijk met een verwijzing naar
ons artikel van Maandag en betoogde, dat
■het wel degelijk ernst was met de voorstel
len. Wij hebben daaraan geen oogenblik
getwijfeld, alleen de wijze van behandeling
maakte, dat de vraag zou kunnen gesteld
worden' of het wel ernstig gemeend was.
En. na de raadsvergadering 'betreuren we
het nc|g sterker, dot de heeren een en an
der niet vooraf schriftelijk hadden voorbe
reid, daar een tweetal kostbare uren dan
niet waren verpraat, maar er hadden ook
zaken kunnen gedaan worden. TVant dat de
zaak zoo en niet anders zou 1-oopen kon
ieder op zijn vingers natellen en een oude
rot in de politiek, zooals de heer Boas den
heer Hofland betitelde, zal zeker zijn ver-
waohtingen niet hooger hebben gesteld.
Het goede in de vooretellen werd alge-
Donderdag 10 Maart 1921
Telef. Inter!. 158.
rit eenige »tteslcn
dat. tiet resultaat van Uw schoppincr bo.on
verwachting zelfs lieett voldaan dat een
ieder, die het ziet. lerrukt is over den lraaien
aanblik en hulde brengt aan den ontwerper
0. F. v. T.
zcor tevradon te ztin ovor don keurigon en
innakvollon aanlog van ren rioot gedeolto van
znijn buitenplaats te 's Oiavoland
J. B
en deel U hierbij mede dal ik bij
'onder tevreden ben ovor den niouvron aanleg
van miju tuin.
Wed. H. J. W.-DE K
meen erkend. Hoe zou het ook anders!
Maar op de uitvoering komt het aan en dat
■dan politieke inziohten en religieuss be
ginselen zullen botsen is te verwachten.
Het zou al te zot zijn te meerten, dat bij
dergelijke belangrijke vraagstukken de be
ginselen, welke richtsnoer zijn van iemands
leven en werken, niet een woordje zouden
meespreken. Thans kwam daarvan al iets
naar voren. De heer Nieuwendijk, die
meen'de, dat ons artikel een wonde had ge
raakt; betoogde al, dat d'e katholieken- met
een neutrale verzorging zeer zeiker geen
wede konden hebben. Ons wacht dus nog
een interessant debat, dat gehouden in de
lijnen thans door d'e voorstellers uitgestip
peld, niet anders dan vruchtbaar zal kun
nen zijn.
Niets afdingende op bet karakter der ver
dediging van de voorstelfen, meenen we
toch met den voorzitter, dat twee uren ver
praat zijn, daar we 'blijven, bdj onze mee-
nin'g, dat de discussies te vroeg kwamen
Beter ware het geweest te volstaan met een
krachtigen aandrang op B. en Wom tprae-
advies en we waven even ver geweest.
Op een punt uit de discussie moeten we
nog even terugkomen. De heer Boas, die
voor 't eerst de zitting meemaakte, en aan
stonds toonde niet tot de zwijgers te willen
■behooren, wees op het goede werk van Het
Groene Kruis. De heer Jorissen onder
streepte dit en bracht veel lof aan de buiten
gewone toewijding en de groóte pRchtsbe-
trachting der zusters. De heer 'Holïand ging
daarmee volkomen accoord maar beweerde
tot tweemaal toe, dat de zustere geëxploi
teerd worden. Dit is op zijn zachtst geno
men een min vriendelijke- terechtwijzing
aan bet bestuur van het Groene Kruis wel
ke zeer zeker onverdiend is. De zusters van
het Groene Kruis verrichten te dezer stede
een ailbeid, welke niet genoeg kan gewaar-
derd worden en het bestuur zal het zeker
het meest betreuren, dat een hooger salaris
nog niet 'kan worden uitgekeerd. Maar dat
de zusters geëxploiteerd worden is een uit
drukking, welke werkelijk niet door de beu
gel kan en alleen kan gebruikt worden door
iemand die niet volkomen op de hoogte is.
Dat de Raad, zoo zonder bepaalde gege
vens, min oi meer huiverig stond tegenover
gemeentelijke bemoeiing is licht verklaar
baar De heer Stadig herinnerde even aan
het jammerlijk fiasco van de centrale keu
ken en voor de.zooveelste maal kwam Dins
dagavond weer het verloop van het gemeen
telijke magazijn ter sprake. Dat daarop
groote verliezen zijn geleden, is uit het
schrijven van B. en W. aan c.en Raad op
genomen in ons nummer van Maandag ge
bleken Maar dat is ook feitelijk het eenig
duidelijke in dat stuk. De heer Noordewier
somde -nog eenige verbluffende staaltjes
van koopmanschap op, waaruit wel bleek,
dia het beheer van het megarijn- niet in alle
opzichten „kaufmannisch" is geweest. En
wethouder Ruitenberg slaagde er niet in,
een en ander duidelijk te maken. Zijn hou
ding was weifelend en hij maakte min of
meer den indruk vooral niet te ve-H te wil
len zeggen. Dat is cenigszins te begrijpen,
waar de zaak hem zelf niet in de -eerste
plaats treft, daar een en ander is voorgeval
len voor hij als wethouder optrad. Zijn er
echter fouten 'begaan, laat men die dan lie
ver ruiterlijk erkennen, vooral in een zaak
als deze waar onvolledige voorlichting niet
anders dan tot min gewenschte gevolgtrek
kingen aanleiding kan geven.
Politiek Overzicht.
Het is moeilijk zich een juist beeld te vor
men van wat er op het oogenblik in Rusland,
geschiedt. Niet alleen zijn de verschillende
bronnen, waaruit moet worden geput, niet
altijd betrouwbaar, omdat ze veelal tenden-
tieuse geruchten verspreiden, maar ze spre
ken elkaar dikwijls op een verwarrende wijze
tegen. Een 'bericht van 't B. T. A. uit Reval,
gedagteekend 9 Maart, meldt, dat volgens
de jongste uit Narwa ontvangen berichten
de aan de sovjets trouw gebleven troepen
er in slaagden de opstandelingen te Mos
kou, evenals te Kolomea, dat ten Zuiden van
de hoofdstad ligt, te breken. Uit Helsingfors
werd bericht, dat ten Westen van Petrograd
verscheidene gevechten hebben plaats ge
had tusschen de opstandelingen en de bols
jewisten, welke laatsten numeriek in de
meerderheid waren. Reeds twee etmalen
lang moet een hevige kanonnade plaats
hebben tusschen Kiocnstad en de opstan
dige vloot eener-, Krasnoje Gorka ander
zijds. Volgens de laatste berichten, die
Dinsdag om drie uur te Reval waren ont
vangen, zou het garnizoen van Krasnoje
Gorka gecapituleerd hebben. Volgens een
ander bericht van denzelfden dag wordt de
inneming van Krasnoje Gorka door de revo-
lutionnaire troepen niet bevestigd. Wel zijn
bizonderheden ontvangen, omtrent de be
schieting van Petrograd door de forten van
Kroonstad. Na afwijzing van het ultimatum
heeft Kroonstad Maandagmiddag kwart over
vier de beschieting weer aangevangen zij
duurde tot middernacht en begon Dinsdag
weer om zes uur in den ochtend. De kustbat-
terijen beantwoordden het vuur. De toestand
was verward, daar enkele forten in den om
trek van Kroonstad in handen der bolsje
wisten waren gebleven. Ivlcn bericht, dat de
proclamaties van Kroonstad niet meer door
generaal Koslofski ondei teekend zijn. De
treinen tusschen Moskou, en Petrograd loo-
nen geregeld. En wanneer geloof mag wor
den geslagen aan de Echo de Paris, die een
bericht uit Stockholm ontving, moeten de
Oc-kraine, die zich voorloopig te ïarnof be
vinden. Alle gedelegeerden bevestigen een
stemmig, dat de boerenbevolking den strijd
tegen de bolsjewisten niet moede is,'maar
tegen het voorjaar een algemeenen opstand
voorbereidt. Of zij, of wij meester van het
land, zeggen de boeren, maar wij kunnen het
lijden niet langer verduren. Van alle zijden
komen berichten binnen, waaruit blijkt, dat
de opstandelingen zich organiseeren en
kleine afdeelingen tot groote groepen wor
den bijeengevoegd. Kief is van alle zijden
door opstandelingen omringd, die alle spoor
wegverbindingen bezethouden. Verschei
dene steden zijn geheei van rooden „gezui
verd".
De arbeiders en vreemdelingen, die in de
Oekraïne wonen, sluiten zich bij de boeren
aan. De kozakken uit het Dongebied, Sibe
rië en Orenberg, die tegen de opstande
lingen in het-veld zijn gezonden, weigeren
tegen hen te strijden. De bolsjewisten heb
ben nog slechts afdeelingen Chineezen, Let
ten en wilden uit Basjkir te hunner beschik
king. -De Oekrainische boeren brengen
graan en geld bijeen voor het nationale
Oekrainische leger. De gedelegeerden ver
klaren, dat de boeren slechts de regeering
van Petljoera erkennen Zij verwachten van
deze regeering, dat zij de orde en de rust
in de Oekiaine zal herstellen en verzoeken
haai- hun nadere aanwijzingen te geven om
trent de militaire operaties tegen de roo
den.
De bezetting van Dusseldorp, Duisburg en
Ruhvort door de geallieerden is. naar wij
reeds mededeelden, geschied zonder dat
eenig incident plaats had en ook nadien is
het volkomen rustig -gebleven. De bevolking
schikt zich kalm in het onvermijdelijke en
legt er zich bii nc-er, dat generaal Gaucher,
bevelhebber d. - Fransche bezel-tingstroe-
ER
44 LiNGESTRMT
AMERSFOORT
batterijen van Krasnaja Gorka. dat zich de
finitief bij Kroonstad zou hebben aapgeslo
ten, zich tegen Petrograd hebben gekeerd.
Van wijder strekking is echter nog hetgeen
ons d.d. 9 Maart (gister) door Reuter uit
Londen wordt geseind en waaruit zou blij
ken de Times *veineemt -het vit Riga
dat volgens een officieel bericht Petrograd
op twee spoorwegstations na door de op
standelingen is veroverd. Den sovjet-strijd
krachten moeten zware verliezen zijn toege
bracht.
Moskou had anders Dinsdag nog al een
zonnigen kijk op de situatie en volgens de
altijd optimistische bolsjewistische berich
ten, geloofde men te Moskou aan den voor
avond van de nederlaag van generaal Kos
lofski te zijn. De toestand van Kroonstad
zou hachelijk zijn eenerzijds wegens gebrek
aan voedingsmiddelen anderzijds wijl de op
standelingen verdeeld zouden zijn door al
lerlei geschillen. Er valt voorloopig echter
slechts te wachten op bevestiging of ont
kenning der berichten. Zeker is evenwel, dat
een krachtige poging wordt gedaan om 't
sovjet-regiem aan 't wankelen tc brengen.
Cok in de Oekraïne schijnt het verzet te
gen de bolsjewisten met den dag toe te ne
men althans door het Oekrainisch persbu
reau worden ons uit Tarnof in dezen geest
allerlei teekenendó bizonderheden geseind.
Talrijke delegaties van opstandige Oekrai
nische boeren uit de districten Kief. Polta-
wa, Cherson en Podolië zijn te Tarnof aan
gekomen om hun trouw te betuigen aón de
regeering en den nationalen raad van de
pen, zich naar den regeeringspresident te
Dusseldorp heeft begeven om regelingen te
treffen inzake het toepassen van den staat
van beleg. Tot nu toe schijnen de occupa
tie-overheden geen uitdagende houding te
hebben aangenomen en naar verluidt, ziet
generaal Degoutte cr geen bezwaar in, dat
de provinciale Landdag van het Rijnland op
13 Maait bijeen zal komen. Als voorwaarde
wordt nochtans gesteld, dat geen redevoe
ringen over de bezetting zullen worden ge
houden. De gemeente-politie blijft gewoon
in functie, terwijl de veiligheidspolitie op
nieuw van wapenen zal worden voorzien. De
houding der bevolking, vooral der arbei
dersklasse, is uitnemend, merkt hel B. T. A.
op.
Lloyd George heeft op 8 Maart aan Ti-
rard, den president dier hooge intergeallieen.
dc commissie voor het Rijngebied, de in
structies van den Opperstij Raad doen toe
komen in zake de douane aan den Rijn. De
hooge commissie is o.a. belast zoo spoedig
mogelijk den geallieerden regeeringen dc
maatregelen voor te leggen betreffende het
innen der douanerechten tusschen de be
zette gebieden en Duitschland. De commis
sie heeft aanstonds de noodige maatrege
len getroffen. Het Duitsdie douane-perso
neel en dat der invoer- en uitvoerdiensten is
onder de orders der oommissie geplaatst.
Met de sancties wordt dus, naar men ziet,
alle ernst gemaakt en officieel wordt be
kend gemaakt, dat in een gisteren te Lon
den gehouden conferentie de hoofden van
de delegaP.es der geallieerden de bizonder
heden hebben geregeld van de toepassing
der sancties op Duitschland en overeen zijn
gekomen, dat de sancties pas dan zulieifj
eindigen, zoodra een bevredigende oplos*,
sing van de vraagstukken der schadevergoe*|
ding, ontwapening en „oorlogsmisdadigers''!
is verkregen. Er wordt aan toegevoegd, dat
Briand nieaedëelde, dat de Fransche regee*
ring niet van zins was de Duitsche provin*
cies op den linkeroever van den Rijn duur-'
raam te bezetten, of te annexeeren. Het
eenig doel van Frankrijk was de uitvoering
van het vredesverdrag te vei zekeren. Of
van Duitsche zijde deze verklaring anders
dan als „schone Worte" zal worden opge
vat, valt te betwijfelen, daar men te Berlijn'
van de zuiverheid der Fransche bedoelin
gen verre van verzekerd is.
Ondertusschen neemt het Duitsche volk/'
naar wij opmerkten, althans uiterlijk-g-èlaterï
den toestand op, maar dat zulks geschiedt
al protesteerende, spreekt vanzelf. In den'
Beierschen, Badenschen en Saksischent
Landdag zijn Dinsdag demonstraties tegen'
de maatregelen der Entente gehouden,
evenals tegen het Iaden van de schuld van
den wereldoorlog alleen op de schouders
van het Duitsche volk. In alle drie de Land
dagen werd verklaard, dat hoe sterker de
druk zou zijn, des te. sterker de eenheid van!
het Rijk zou worden. Ook de Dinsdag m
den rijksdag aanwezige parlementaire verte*
woordigers van het bezette gebied verklaar*
den, naar men -zich herinnert, dat ook de
zwaarste economische lasten de bevolking
van dat gebied trouw zou doen blijven aart
het vaderland.
Buifenl?ndsche Berichten.
B e r 1 ij n9 Maart. (W. B.) Dr. von
Simons is van avond met de heele delegatie
aan het Potsdamsche station aangekomen/
waar de rijkskanselier hem afhaalde. In ei\
bui-ten het station had zich een dichte me
nigte verzameld.
B e r 1 ij n, 9 Maart. (W. B) Bij da
aankomst van Simons waren het perron, do
overkapping, de trappen, de Potsdammer
Platz en zijstraten, alsmede alle vensters der
omliggende gebouwen door een reusachtige
menschenmassa dicht bezet. Onafgebroken
werd door vele duizenden „Leve Simons",
„leve Duitschland" geroepen. Slechts met
dé grootste moeite' kon de politie een weg.
-banen voor de heeren der delegatie. Toen
de auto's wegreden barstte er opnieuw
spontaan gejuich uit.
Te Efberfeld, de eerste stad op vrijen Duit-
schen bbdem, stond de extra-trein, waarmee
de delegatie reisde,, geruimen tijd stil. Ook
hier bracht een onoverzienbare" menigte op
't 'station geestdriftig hulde aan dr. Simons.
De eerste burgemeester heette den minis
ter ïn zijn vaderland welkom, waarop Srmonf
zeide:
De delegatie heeft te Londen alles gedaan
om den vijand af te houden van verder®
maatregelen tegen ons vaderland. Het zou
echter noodig geweest zijn meer te beloven/
dan Duitschland houden kon. Het vaderland
zal alles welen te doorstaan, als alle Duit*
schers maar trouw aaneengesloten bKjvenï
Overweldigend instemmend gejuich van dl
menigte was het antwoord op dc woorden
van den minister.
Berlijn, 9 Maart. (W. B.) Over hei
verloop der onderhandelingen te Londen
wórdt in net departement \an buitenland-
sche zaken een Witboek bewerkt, -dat aart
den Rijksdag zal worden voorgelegd.
Lenden, 8 Maart. (N. T. A.). Vol
gens New-Yorksche berichten zal een dei"
eerste doden van president Harding zijn,
dat hij een commissie van zeven zendt naar.
Londen om daar met de geallieerden de
voorwaarden te' bespreken, waarop de Ver-
eenigde Staten bereid zijn met hen samen'
te wecken voor den vrede.
Volgens een Berlijnsch bericht deelt het
Engelsche -departement van oorlog med^.
Ken- U zëlven, beheorsdh U zeiven,
veredel U zeiven, maar bovenaf: heb eer
bied voor U zeiven.
Naar het Enge'soh van
JEFFER'/ FARNOL.
5
Sir Richard Austinther is groot en' Breed
gebouwd, heeft een roode gelaatskleur, een
vooruitstekendie forsche neus en een vier
kante kin, waarvan de norschheid teniet
wordt gedaan door de wonderlijke zachtheid
van. zijn mond en den vriendelijken glans
van zijn blauwe oogenhij is in waarheid
in elk opzicht eert gentleman. Zooals hij
daar stond in zijn eenvoudige -blauwe jas,
mot de hooge omgeslagen boord en glin
sterende zilveren knoopen, het smetteloos
bombazijn en zijn zware vierkante rijlaarzen
vos het een fraai type bij uitnemendheid
van den En gel schen landedelman. Het zijn
«mannen als hij, die, na onbevreesd op.het
stuk geschoten en met lijken? bezaaid achter
dek van het slagschip, onverschrokken op
het slagveld te midden van Took, dood en
verschrikki^ fier en edel hun plicht te heb-
fisuaoA, huiswaarts zijn gekeerd, om hun.
dagen1 door te brenger* temid-
knollen en kooien, hun zwaar-
irierj om^ndend tot snoeimessen, en blijde
idot zij dit doen kunnen.
*ei hij plotseling.
„Sir?" zei ik.
„Je hebt je vader nooit gezien, voor zoo
ver je weet, is hei niet?"
„Neen, Sir Richard."
„Ook je moeder niet?"
„Ook mijn moeder niet."
„Arme jongen arme jongen!"
„Heeft u mijn moeder gekend?"
„Ja, Peter, ik heb je moeder gekend," zei
Sir Richard, terwijl hij wederom den blik
strak op den leuningstoel gevestigd hield,
en ik zag dal om zijni mond een trek van
wonderlijke zachtheid en teederheid kwam.
„Je hebt tot nu een zeer eenzaam leven ge
had, Peter," ging hij na een oogenblik
voort.
„Ja, erg eenzaam," zei ik, „behalve dan
de onvergetelijke bezoeken aan de Hall."
„Ja, ja, ik heb je nog le6rem rijden I"
„Voor mij is u één met elk genoegen' dat
ik aOs knaap ooit heb gekend," zei ik, mijn
hand op zijn arm leggend. Sir Richard kuch
te en werd zeer rood in het.gezicht.
„Wel och zie je Peter," begon hij,
zijn rijzWeèp van den grond oprapend en
zonder den blik hiervan af te wenden, „je
oom hield nooit erg van gezelschap, terwijl
ik
„Terwijl u altijd tijd konclt vinden' om zich
den eenzamen en' verlaten knaap te herin-
meren, wanneer al zijn vrienden met -hun va-
cantie waren weggegaan overgelaten aan
zijn boeken en de sombere leegte van het
verlaten schoolgebouw
„Poeahl" riep Sir Richard, rooder dan
ooit. „Onzin
„Denkt u dat ik ooit dien heerlijker* dag
zou Jcunnen vergeten, teen u met uw vier
span kwam aanrijden en mij in triomf mee
nam. «n; hoe wij een race begonnen met
dien man met zijn witten hóetLjn de til
bury
„En hoe wij hem voorbijvlogen
„Zijn linkerwiel bij den draai er finaal uit
reden zei ik.
„Zijn eigen schuld, die gekl" zei Sir Ri
chard.
„En hoe wij hem in de greppel lieten lig
gen, terwijl hij ons achterna vloektezei ik.
„Allemachtig, ja, Peter! Ja, dat waren
prachtige paarden en al zeg ik het zelf, er
was in het heele district geen fi jner'span. Je
weet zeker wel, dat het vandelvandscne kort
daarna zijn poot brak en doodgeschoten
moest worden, het arme dier."
„En later, te Oxford," begon ik.
bij:
„Wat toen, Peter?" zei Sir Richard.
„Herinnert u zich de bronzen vaas, die op
•den schoorsteen in mijn studeerkamer
stond
„Bronzeru vaas herhaalde Sir Richard,
terwijl hij andermaal zijn aandacht aan de
rijzweep scheen te wijden.
„Daar vond ik altijd banknoten in, wan
neer u bij mij op bezoek was geweest, en
toen ik later de vaas verborgen had, vond
ik ze op de meest onverwachte andere -plaat
sen." r
„Jonge man had geld noodig nu en
dan," mompelde Sir Richard-
Op dit oogenblik werd er een bescheiden
kloppen op de deur gehoord en verscheen
de 'bottelier met de mededeeling, dat Sir Ri
chard's paard gereed stond. Daarop nam de
baronet, e enigs zins haastig, zijn hoed en
handschoenen, terwijl ik hem volgde, het
'huis vit en de trappen af.
Sir Richard trok zijn -hondschoenen aan,
zette zijn voet in den stijgbeugel en keerde
zich toen naar mij om
„Peter," zei hij.
„Sir Richard zei ik.
„Wat betreft je wandelioohi 'r
„Ja
„Ik geloof dat 'het een verduivelde non
sens is!' 'zei Sir "Richard. Nadat Juj -dit ge
zegd had, wierp hij zich in het zadel met een
vlugheid en eei* gc„die menig jongere
'hem had kunnen benijden-
„Het spijt n»i'. Sir, maar ik ben vast van
plan hem te doen."
„Met tien guineas in je zak?"
„Bij gepaste zuinigheid zullen die vol
doende zijn om mij op de been te houden,
tot ik de gelegenheid heb gevonden om er
meer te verdienen."
„Leuterpraatjes, mijnheervervloekte leu-
terpraatjes 1" snoof Sir Richard. Hoe kan
een knaap als jij, een onervarens, heethoof
dige dwaas als jij, zijn eigen brood verdie-
nen
„Andere hebben het ook gedaan," be-
0gon ik.
„Pfut!" zei de baronet
„En zich er aan het eind te 'beter bij be
vonden."
„Poeahzei de baronet.
„En ik heb nu* eenmool een sterk verïAn-
gen in me om de wereld eens van het ge-,
zichtspunt der groote menigte te bekijken/'-
„Bah F" zei de baronet, zóó krachtig, dat
zijn merrie begon te steigeren, „dat komt
van die verduivelde Revolutionaire theori-
ën. Laat mij je vertellen, dat het gebrek «eert
harde leermeester is, en dat de wereld eert
-moeilijk plaats is voor iemand die geen gel<J
en geen vrienden heeft
„U vergeet. Sir, dat ik nooit geheel zon
der vrienden zal zijn."
„Dat weet God, jongc-n," antwoordde Sin
Ridhard, tei wijl hij zijn hand 3iet zakken en
een oogenblik op mijn schouder diet rusten!
„Peter," zei hij, zeer langzaam en ern
stig, „ik word oud" en ik zat nooit trou"
wen en soms, Peter, vooral 's avonds, kani
ik mij zeer eenzaam voelen, zeer eenzaam,
Peter." Hij zweeg een oogenblik. de staren^,
den blik gericht op de groene helling vanr
Schooter's Hill, in de verte. „O, mijn jon^
gen f" zei hij eindelijk, „zou je niet met mijt
mee willen gaan naar de Mali en daar blij-'.
Ven, om mij mijn geld te 'helpen opmaken
Zonder te antwoorden greep ik zijn hand
•het was de hand die de rijzweep vasthield'
en ik gevoelde hoe stevig zij 'het handvat'
omklemde.
„Sir Richard," zei ik eindelijk/ „waar iü
ooit heen moge gaan, nooit zal ik de herin-jJ
nering aan dit oogenblik vergeten, maar4
„Maar, Peter?"
„Maar, mijnheer
„O, verduiveld 1" riep hij uit, en drulctd
zijn merrie de sporen in de zijde. Nog eenr.
maal echter keerde 'hij zioh in zijn zadel
om, om mij met den rijzweep toe te -zwaai*
en vóór hij uit het gezicht verdween.
(Wordt vervolgd)
