ST. EMILION
pr- FOTO-ARTIKELEN
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
Fontein Schippers
A. SCHOTERMAH A Zn., Utrechtschestr.17, Tel.HS.
Eigengemaalte KinMhbg.
Sfeobileerlngen - Knnstbandel - Bebangerü en Stoffeerders
Langestraat 24. Tel. Int. 496. AMERSFOORT.
Per flesch ff 1.75, per anker ff 72.-
-t- STOONÏ-APPENDAGES -> P O N N E
P9JPAFSLUITERS - PAKKING TELEPHOON 169
TWEEDE BLAD.
Steun voor de besten.
BINNENLAND.
ZATERDAG na J22 uur
worden GEEN bestellingen
meer aan huis bezorgd.
.jMONÖPOLE"
Magaz. isDe Dom"-
A. VAN DE WEG. Langestraai 23.
LEVENSTEMPO
GOUam- en 1VESWRÏEH
WILLEM 6R0EHHUIZEN Juwelisr Amersfoort.
FEUILLETON.
Langs den grooten weg.
100 Jaargang
No. 243
Zaterdag
16 April 1921.
zeer aan te bevelen
ORIGINEELE
Bordeaux gewas 1917
TEBDÜRG HACHINEK AMF,B-BEHOEFTEN TIASAKKKRWEG «2d
Op elke actie volgt reactie. Wij vrijzinnige
(iemoCTnten zulten niet gemakkelijk toege
ven, dat er voor derv ecorvomisch zwakkere
reeds genoeg- is gedaan. Maar er zijn tal-
iooze, niet conservatieve na-turen in ons
land, die, wat voor arbeider gedaan ds, zoo
«al niet te veel, lam toch al „welletjes" ach
ten. Wij denken hierbij aan het blijspelletje
„de nieuwe lees" (wij nteenen «dat hiet van
Emarots is). Waarbij de meirw-ba'kken poli
ticus, die zoon massa belasting moet beta
ften, vooral om dat er zooveel voor „den
Idemen man" wordt gedaan, deze leuze uit
vindt voor zijne partij:
„Voor den rijken man moet iets gedaan
worden".
Deze reactie tegen eene zioh baanbreken
de stroom ing is de natuurlijkste zaak van de
wereld; zulk eene reactie is ook angstig
zooals eene oprecht-conservatieve partij
baar wet heeft omdat ze een paTtij van de
«actie dwingt tot solide fundeerimg van hare
wertsohen. Dit wordt dikwijls uiit het oog ver
loren»; men maakt ten onrechte degenen, die
op eenig gebied reactie wenscbeny uit voot
alles» wat leelijk is.
Waj stellen dit voorop, nu we «een onder
werp gaan bespreken, waarbij we ingaan te
gen eene strooming va»n de laatste jaren,
•eene strooming, die we met genoegen bloe
der en forschor hebben zien worden. Bn nu
we dót er bijvoegen, zijn we niet beangst
meer, dat men ons zal houden voor reac
tionair of bekrompen. We wagen het -er al
thans op, een lans te breken voor het be
lang der besten in onze samenleving.
Wat we bedoelen is dit. Ons gewoon
lager en middelbaar onderwijs ds berekend
op leerlingen van gemiddelden aanleg. Nu
rijn er helaas in onze samenleving nog al
wat kinderen, die beneden, ver beneden dit
gemiddelde blijven. Zij bemoeilijkten de
onderw-Azers bij hun werk, ze moeten dik
wijls klassen doubleeren. Heit volgen van
bet gewone onderwijs bracht hun weinig
vrucht en hunne aanwezigheid in de klasse
was ran nadeetigen Invloed op het onder
wijs, dat de anderen genieten. Zoowel in
het belang van deze achterlijken als «in het
belang van de enderen is men toen geko
men tot de oprichting en instandhouding
van speciaie scholen voor achterlijke kin
deren. Maar niet alleen het belang der kin
deren was hiermee gediend; ook het be
lang van de gemeenschap. Het onderwijs
van de gemiddelde kinderen werd niet meer
gaand door de aanwezigheid van de intel
lectueel-minderwaardigen. en heeft dus een
grooter nuttig effect en de aohterlijken zelf
worden met zooveel zorg onderwezen, dat
ook zij «enigszins worden toegerust over
den strijd om het bestaan.
Nog lang niet genoeg is in deze richting
gedaa»n. Zoo is b.v. het spreelconiderwijs,
waarbij de reslütaten zooveel duidelijker zijn
dan die bij het onderwijs aan achterlijken,
nog altijd stiefkind. Maar er is toch al zóó
veel gedaan in die richting, aan speciaal
onderwijs voor de minderwaardigen, dat de
reactie niet uit kan en niet uit mag blijven.
Nu rijst n.I. de waag: moet er niet iets
worden gedaan voor de meest begaafde
kinderen? Ook hier zou èn het belang van
die kinderen zelf èn het belang van de ge
meenschap worden gediend.
Wat toch is »het geval? In elke klasse bijna
zitten enkele kinderen, die de te verwerken
leerstof veel sneller hebben opgenomen dan
de gemiddelde leerlingen. Na één keer uit
leggen weten ze precies wat de onderwijzer
•bedoelt. Maar deze moet in het belang van
«het gros hetzelfde nög eens verklaren en
nög eens. Gevolg is, dat de meer intellec-
tueelen zich op school gruwelijk vervelen
en lastig worden, dat ze den lust in opletten
verliezen en katte kwaad gaarv doen. Niet
alleen zouden zij in korten tijd de leerstof
beter verwerken, maar ook zij werken scha
delijk op den geest van de klasse en zij
hinderen dus het gros der gemiddelde leer
lingen-.
Hiet gevolg van de aanwezigheid van de
knapperen is voor de klasse en de gemeen
schap precies hetzelfde als de aanwezigheid
van achterlijke kinderen. De remedie be
hoort ook precies dezelfde te zijn! Voor deze
vóórlijke kinderen behooren speciale scho
len te. worden opgericht, waar zij eene hoe
veelheid leerstof te verwerken krijgen, in
overeenstemming met hunne snellere be-
vattelijkhid en -grooter opnemingsver«mogen.
Zoowel indireot als direct is dit, behalve een
voorrecht en een voordeel voor de hiervoor
vatbare kinderen, een voordeel voor de ge
meenschap.
Berst a'Ls men in beginsel heeft uitge
maakt, dat scholen voor vóórlijke kinderen
een »goed reoht van bestaan hebben, dient
de vraag te worden beantwoord, of men op
die scholen dezelfde leerstof alls op de ge
wone scholen zal behandelen, hetzij m min
der leerjaren, hetzij in mlndeT of kortere
schooltijden, dan wel of men de leerstof zal
uitbreiden en dezen leerlingen reeds op de
•lagere school een deèl zal leeren van» het
geen de gemiddelde leerlingen op de mid
delbare scholen zuilen moeten leeren.
Voor breed© opvattingen valt wat te zeg
gen. Kortere schooltijden, beleekenen. meer
vrije tijd voor ontwikkeling iri andere rich
ting, b.v. muzikaal, sportief of artistiek. Min
der leerjaren ook voor de middelbare
scholen beteekent vroegere aflevering
van de beste elementen der scholen aan de
maatschappij en het «is voldoende bewezen,
dat zij, die jong z.g. volleerd de schoot ver
ia-ten, het meest kan hebben op belangrijke
prestaties, wat alweer in heit belang van do
individuen èn van de gemeenschap is.
Zooals gezegd: hierover volt te debattee-
ren. Maar onaanvechtbaar schijnt ons op dit
gebied- de nieuwe leus: voor het knappe
kind moet iets worden gedaan.
Nerïerl. tentoonstelling te Madrid
De opening van de Nederlandsche
Tentoonstelling te Madrid is thans defini
tief vastgesteld op 9 Mei. In de beide ten
toonstellingsgebouwen in het Parque del
Re tiro, waar nu reeds de HoUondsche tul
pen en hyacinten in vollen bloei staan en
algemeen de aandacht trekken, wordt naar
stig gewerkt aan de vele exposities, waar
mede de Hollandsche nijverheid, landbouw
en kunst, benevens de Nederlandsche Ko
loniën aandacht zullen vragen voor hel-
School- en Kerknieuw*.
De schooljongens en de zo-
me r t ij d. Uit Stellendam schrijft men aan
do N. R. Ct.
Dc strijd tussciien ouden cn nieuwen tijd is
hier thans beslist door de schooljongens. Veel
was er reeds over gekibbeld en van beide kan
ten moesten onze dorpelingen wel wat toege
ven. De boer, die schimpte op die nieuwlichters,
die 't zonnetje wel zouden willen verzetten, hoor
de bij zijn aankomst aan 't station, dat de tram
ongeveer een uur tevoren vertrokken was. En
de dominee, die nieuwen tijd hield, zag een dei-
diakenen een uur over tijd de kerk binnen stap
pen. enkelen geheel wegblijven cn liet den
dienst tenslotte een uur later beginnen. En hoe
ren kerkvoogden, die de klok een uur achteruit-
zetten, moesten op last van het wereldsch ge
zag -tot nakoming van hun contract met de ge
meente, spoedig terugkrabbelen.
Maar de school hield nog steeds vol cn vol|
de den tijd van de torenklok, totdat de vorige
week de leerlingen der bizondcre school een
uur thuis bleven. De meester ging' toen over
tot den ouden tijd, echter met het gevolg, dat
eon vader zijn kinderen een uur vroeger liet
halen om op nieuwen tijd to kunnen eten. Het
voorbeeld van de bizondcre school werkt*» aan
stekelijk op de leerlingen der groote school;
een paar klassen der openbare lagere school
bleven een uurtje aan den dijk. En de ouders,
die tegen het gedoe met den zomertijd waren,
lieten him kinderen de vaccinatiebewijzen op
vragen. Om de concurrentie is toen ook op de
geen Nederland op verschillend gebied ver
mag. Gedurende deze ten toonstelling, wel- openbare school de oude tijd maar weer inge-
ke 3 weken zal duren, zullen Prof. Vogel
sang, Prof. Diepenhorst, Prof. Quanjer en
Dr. Moresco verschillende conferenties
houden en za'l Willem Mengelberg te Ma
drid een tweetal concerten loonven dirigee-
ren. Voorts zal er een schimmenspel wor
den gegeven ,zal de nieuwe film Nederland
er worden vertoond, terwijl de Voorzitster
der Spaansche Commissie van de Vereeni-
ging „Nederland in den Vreemde" voor 12
Mei een luisterrijk cos-tuunvFeest hoeft ge
organiseerd.
Staangeld bij de Spoorwe
gen. Van industrieele zijde heeft de Nijver-
heidsraad den laatslen tijd talrijke klachten
ontvangen over de thans bij de spoorwegen
geldende «regeling betreffende de staangel
den, volgens welke ook voor den Zaterdag
middag staangeld wordt geheven, terwijl de
Arbeidswet den fabrikanten verbiedt, gedu
rende dien tijd arbeid te doen verrichten. De
Nederlandsche nijverheid toch voelt het als
een groote onbillijkheid, dat. terwijl de ar
beidswet «enerzijds verbiedt, op Zaterdag
middag te laten arbeiden, een semi-officieel
lichaam als de Nederlandsche spoorwegen
anderzijds een regeling handhaaft, waar
door aan het niet laten werken gedurende
dien verboden arbeidstijd geldelijke nadee-
len kunnen zijn verbonden. Nadat de raad
over deze regeling eerst met den chef der
afdeelmg spoorwegen "van het departement
van waterstaat van gedachten had gewisseld
heeft hij in deze laatste vergadering een be
spreking gehad met den chef van den goe
derendienst der Nederlandsche spoorwegen
die daartoe door de directie was aangewe
zen en toegezegd heeft, over een oplossing
van de bezwaren met de directie nader over
leg te plegen.
Bezitters van Russische
fondsen. Te 's-Graen-hage is een adres
beweging «op touw gezet voor het aanbie
den van een verzoekschrift aan de Ko
ningin ter verkrijging van de medewerking
van d'e regeering in het belang van hen,
die hun geld belegd hebben in Russische
fondsen en reeds sedert lang hunne rente
derven. Het initiatief hiertoe is genomen
door den Bond van Beleggers in Russische
fondsen.
voerd. En alle ambachtslieden en fabrieken hru
den nu ouden tijd, en in vele gezinnen is dc
vrede teruggekeerd door de staking van de
schooljongens.
K e r k e 1 ij k compromis. Tus-
schen de Kerkelijke Vrijzinnige Kiezersvereeni-
ging en de Rechtzinnige Kiezersvereeniging
Evangelie en Belijdenis te Zutfen is voor den
tijd van tien jaar een overeenkomst aangegaan,
waarbij zij zich verbinden in het kiescollege bui
ten den kerkeraad zitting tc doen hebben 38
vrijzinnigen en 12 rechtzinnigen. Een jaar zullen
orthodoxen en drie jaar vrijzinnige candidaten
worden gekozen. In den kerkeraad zullen van
vrijzinnige zijden twee predikanten, zes ouder
lingen cn zes diakenen zitting hebben. Van
rechtzinnige zijde twee predikanten, vier diake
nen en vier ouderlingen. Zutfen is de eerste Ned.
Herv. gemeente in Nederland waar voor een
geruimen tijd overeenstemming is bereikt tus-
schen vrijzinnigen en orthodoxen inzake het be
zetten van predikantsplaatsen en zetels in de
kerkelijke besturen.
9 Maison VAN EIMEREN.
Coiffeur Posllclicur Coitfleuso
WIJFJRSSTIIAAT 14. - Tel. 305
Hoogst Modonio Salons voor
DAMES en aKKK M nuk'ure
Magazijn van Pai (umurioün on
Toijot-Artikèlén.
BADINRICHTING
ras««p
J. J. V. HAIVEHSVELD
Hoofdagent „muohI"-lileren.
Hotal Caié Restaurant
Restaurant den gebeelsn dag.
Znloit disponibel toot:
VERGADERINGEN, PARTIJ
EN, GROOTE cu KLEINE
BRUILOFTEN, RUIMTE pliu
100 PERSONEN,
Nixlere inllchllnK.H bij de
Dlrectio, Telcloon 41,
VarkensmsrS-.t - Amersfoort.
Speciale afileciiiig
N. V. Nationale Opera. Maan
dag 11 April j.l. hield de N. V. Nationale
Opera te Den Haag hare eerste algemeene
vergadering van aandeelhouders.
In een verhandeling omtrent de subsidie-
verleening zette de president-commissaris
uiteen hoe de belangstelling in de opera van
de zijde der Regeering steeds duidelijker
naar voren komt. Over het speelseizoen
19191920 werd reecis door H. M. de Ko
ningin, het Rijk en de gemeenten Amster
dam en Rotterdam gezamenlijk een subsidie
van ƒ45.000 uitgekeerd, terwijl men ver
wacht, dat in het daarop volgende vennoot-
schapajra deze bedragen tot 94,000 zul
len stijgen, alhoewel dit een beduidende
vooruitgang is, moet toch onder de oogen
worden gezien, dat de uitgaven der ven
nootschap steeds grooter worden, gezien de
betere arbeidsvoorwaarden aan het perso
neel en de drukkende stedelijke belasting.
In het speeljaar 19191920 bedroeg de
belasting ruim 60.000. Nu de Nationale
Opera overal 20 van hare inkomsten aan
den fiscus moet afdragen, zal in het loo-
pende seizoen dit bedrag een som van
100,000 zeker overschrijden. Er zal dus
voortdurend moeten gewerkt worden, zoo
wel van de zijde van particulieren als van
de Regeering, om de opera geleidelijk te
blijven steunen, wil zij aan hare artistieke-
zoowel financieele verplichtingen op den
duur blijven voldoen.
In de plaats van den heer J. A. Schuijt
te Huis ter Heide, die als commissaris aftrad,
werd met algemeene stemmen benoemd
mej. W. S. Jager te Den Haag.
Allo snelheid kost kracht. T>e eeuw var.
de stoommachine, den motor, do vliegkunst
heeft dit aanschouwelijk voorgesteld. Ook
levcnssnelhoid kost lovcnskracht. Door alle
leden der maatschappij wordt dit met den
dag meer gevoeld. Deze Icvenssnelheld
maakt den monsch vroeg oud, te vroeg om
en nog cenigen tijd rustig te kunnen go-
nieten.
Om dus do verhoogde snelheid met do be
schikbare kracht in evenwicht te houden,
moet deze worden aangevuld in een mate,
die met do. snelheid evenredig is. Dat is nu
mogelijk door het gebruik van Sj aiogen, do
bron van levenskracht. F.» v van?
Omdat Sanatogcn aan het organisme liet
cellcnbouwendc eiwit cn aan het zenuwstel
sel zijn voedsel phosphor verschaft. Talrijke
onderzoekingen bewezen deze eigenschap
pen van Sanatogcn. Op het Internationale
Medische Congres in 1907 werd aangotoond,
dut de oiwitopnamo van het lichaam doop
het gebruik van Sanatogcn met -48 en de
phosphoropname met 63 vermeerderde.
Sanatogen is in verpakkingen van 1.
tot 0.verkrijgbaar in apotheken cn dro
gisterijen.
De gepensionneerde m i 1 H
t ai ren vergeten. Hot comité tot bei
hartiging van de algemeene belangen van hef
marinepersoneel beneden den rang van officier
(C. A. M. B. O.) heeft zich tot de Tweede Km
mer gewend met een verzoekschrift, waarin leed*
wezen wordt uitgesproken over het feit, dat irt
het door den 'heer Ketelaar ingediendo voorstel
van wet tot het verstrekken uit de Staatskas
van oen vergoeding voor gestorte bijdragen aart
het weduwen- cn weezenfonds aan gepensiom
neerden en op wachtgeld gestelden niet worden)
genoemd do gepensionneerde militairen vort
land- en zeemacht, dio evenmin als dc burger"
Beber vaak te overschatten dan nooit
ïe vereeren.
U attent maken op
de groote sorteering
Noar het Engelsoh van
JEFFER7 FARNOL.
81
Ik stond op het pimt mij te verwijderen,
4oen een man naar buiten in het maanlicht
Stapte. Zijn gelaat was verborgen onder den
tbreeden -rand van zijn hoed, maar te oordee-
len naar zijn uiterlijk was hij, naar ik dacht,
Jeen der reizigers wier rijtuig gebroken was.
fit zag hoe hij langzaam den hoek van/ het
.huis omging en verdween. Een oogenblik
later trok ik jnijn hoofd weer naar binnen
jen na mij van mijn stoffige schoenen, ronsel
icn jas te hebben ontdaan, blies ik de kaars
tót en legde mij te slapen.
Het scheen mij of ik teruggekeerd was
naar den weg en wederom bij den grooten,
dikken eikeboom stond. En terwijl ik hem
aanstaarde, kroop er een kleine, gebochel
de gedaante uit de holte in den boom, een
gedaante met een bengelend pak op rug;
toen ik dit zag keerde ik mij om en rervde
weg, bevangen door een onbeschrijfelijke
ontzetting. Echter, onder het loepen, kletter
de het pak van den ketellapper duidelijk vlak
adhter mij, en toen ik omzag, zag ik hoe hij
aohter mij aan holde, terwijl zijn 'hoofd op
de meest afschuwelijke wijze aan zijn romp
bengelde. Harder en harder liep ik, maar de
ketellapper bleef mij op de 'hielen, tot ik de-
herberg terzij van den weg bereiktede
deur vloog met een slag achter mij dicht,
•en, terwijl ik daar lag, wist ik, dat «hij daar
buiten stond, in het maanlicht, met zijn ont
zettend bleek doodengezidht naar het ven
ster starend-
Op dit oogenblik werd ik, gelukkig, wak
ker, en bleef een poos stil liggen, glanzend
in het spookachtig Hoht der maan, dat in
volle stroomen door het venster op mij
sohen. Of het nu kwam door de levendigheid
en duidelijkheid van mijn droom, of door
iets anders, weet ik niet, maar, terwijl ik zoo
lag, drong rich opeens de zekerheid aan
mij op, dat do-arbuiten werkelijk iemand in
de laan stond en naar mijn venster opzag.
En zoo sterk was dit gevoel, dat ik, door een
plotselinge ingeving gedreven, opstond en
voorzichtig naar 'het raam gaand naar buiten
keek. En werkelijk daar stond een man, de
beenen wijd van elkaar, de handen op den
rug, en keek naar mijn venster. Zijn hoofd
wa9 achterovengeworpen, zoodat ik zijn ge
laat duidelijk kon zien een grof gezioht,
met kleine ^arjes, die zeer dicht bii elkaar
stonden, en dikke lippen, waarachter ik de
schittering van groote witte tanden zag. Het
was blijkbaar de ketellapper niet ik her
kende in hem dadelijk den slankste der twee
„Corinlhiërs," die ik in „De Schakers" had
ontmoet. Toen mij dit duidelijk was gewor
den, begaf ik mij weer naar bed, mij erover
verwonderend, wat toch zoo iemand wel
voor reden kon hebben op zulk een uur
rond te zwerven om een zoo afgelegen her
berg. Doch langzamerhand werden mijn ge
dachten minder samenhangend, mijn oogen
vielen toe, en het volgend oogenblik zou ik
weer in slaap gevallen zijn, toen ik mdj plot
seling halverwege oprichtte, klaar wakker,
en bleef luisteren. Ik had twee geluiden ge
hoord, het zachte kraken van een venster,
dat dicht bij mij geopend werd, en een slui
penden voetstap buiten mijn deur.
HOOFDSTUK XIX.
Ik treed op als vrouwenredder.
Wie erkent niet de plechtige majesteit
van den Nacht die uren van ontzagwek
kende stilte, wanneer de vermoeide mensch
terneerligt in die wonderlijke onbewegelijk
heid, welke zoo gelijk is aan den dood; wan
neer de ziel, voor een wijle het afgetobde
lichaam verlatend, heenvliegt maar waar
heen
Is het wonder, dat in zulke uren het meest
onbete ekenende voorval voor ons wordt tot
een omen vol spookachtige bedoelingen en
mogelijkheden? Het kraken van een deur,
een geritsel in het duister, worden voor ons
van oneindig grooter beteekenis dan het ge
kraak van ineenstortende wereldrijken.
Zoo lag ik dan ook en 'bleef met elke ze
nuw gespannen, luisteren, wachtend op i'k
weet niet wat.
Eindelijk hoorde ik -.veer een geluid, doch
een geheel ander ditmaal'het onbeschrij
felijk droevig en wanhopig onderdrukt ge
snik ven een vrouw.
Ik stond voor de tweede maal op en zag uit
mijn venster naar buitendoch het laantje
was verlaten, de man was verdwenen- Tege
lijk zag ik, dat het raam naast het mijne
hoog open stond, en bemerkte ik, dat het
zachte schreien vandaar kwam.
Na een korte aarzeling klopte 8c zacht te
gen den muur, waarop het schreien plotse
ling ophield, behalve nu en dan nog een
enkelen, korten onderdrukten snik ik wacht
te nog even en tikte toen/ nogmaals. Het vol
gend oogenblik zag ik een kleine, blanke
hand uit het aangrenzend raam te voorschijn
komen, en daarna een bekoorlijk frisch ge
laat, omlijst door praohtig glanzend haar,
met oogen die door het weenen dik gezwol
len waren doch één enkele blik was vol
doende om mij te doen zien, dat zij jong
was, en van een zeldzame en liefelijke
schoonheid.
Voor ik iets tot haar kon zeggen, bracht
ze waarschuwend haar vinger aan haan
mond.
„Help mij o, help mij 1" fluisterde zq
snel; „ze hebben me hier opgesloten, en ilé
durf niet naar bed gaan en en
wat moet ik doen
„U opgesloten?" riep ik.
„Ja, wat moet Ik doen?" snikte rij.
zeg u, ik ben bang voor hem, voor zij»
slechte, gemeenie oogen 1" Ben rilling scheert
haar te bevangen en ze verborg het gelat*
in haar handen. „Vanavond, toen ik beHj
merkte dat de sleutel uit de deur was ver^
dwenen, en ik mij herinnerde hoe hij mi|i
had aangekeken, toen hij mij goeden naohi
wenschte, daoht dk dat ik het besterven zo»
Ik heb hier al dien tijd gewadht, ihier, dichj
bij het venster, aldoor luisterend, luist»
rend. Eén keer dacht ik, dat ik voetstapper
hoorde; toen heb ik het venster open g«
maakt, om eruit te kunnen springen, hl
zal mij hier niet viraien, wanneer hij komt*
„Neen," zei ik, ^tdj til u hier niet vinden
wanneer hij komt
Zij had mij dat alles verteld fa korte, aft
gebroken fluisterrinneiv,
„Wat bedoelt u V
7,U moet vluchten."
„Maar de deur is gferioteci"'
„Dan blijft nog het venster over."
„Het venster herhaalde ze sidderend, a
„Wanneer ik u help, sol hel gewvtlrWJaftf
genoeg gaan." >-
(Wordt vervoWJ