J. T, Hof 20. MKHEIWIliS „DE EEMLANDER" Funs DER ADVERTENTIE» BUITENLAND. s=@o Frotté-Rokken I5.S0-1B.75 MAISOH ..L'KIROHDELLE" FEUILLETON. Langs den groeien wen. m. VOEiBALLEN en IfWr VOETBALSCHOENEN Het Tapverbod. Suède HOEDEN Kousen 1.25 AMERSFOORT. bij: 19e Jaargang Ne, 244 pa 3 auoadsa voo* Amers foort f 110, kUa franco jj<ht port t 3.—, per weak (met eratn eaoekeriag f;.; to ongelukken) t COT*. «tzoodcritlk* i f COS. AMEBSFOORTSCH DAGBLAD DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOFF. BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWV. TEL. INT 613. Maandag 18 April 1921 met Inbegrip van een bewijsnummer, elke regel meer t 0.25, dienstaanbie dingen en Lie Idadii:hcids-aavci lentien voor de helft der prgv Voor kandd en bedrijf bestaan tec* «oordcelige Irepalinqeo voor het adverlceren. Eene ciicuiaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden 'Site Commissie van Wetgeving hoeft tien a ad ear* voorstel gedaan tot herziening het tg. tapverbod. Of liever xe stelt Voor de bestaande verordening geheel in te .trekken en eer» nieuwe verordening vast te Stellen, waarbij wordt uitgegaan van het be ginsel, da* d)e exploitanten ook fei htm, eigen fee-lang drankmisbruik moeten tegengaan. Daarom wordt bepaald een-e sluiting van 9e geheele raak op de dagen en uren ge doemd in de ingetrokken verordening, met gvadvtlgiing aan den btsgeinveester om van Oie bepaling dispensatie te verteenen. Door vaststelling van een dergelijke ver ordening ontstaat de mogelijkheid om ate in een of andere lokaliteit ongewenschte toestanden aan het licht konven door in trekking der dispensatie, tot sluiting op de aangegeven dagen en uren over te gaan. Door aan een ieder in den beginne dis pensatie te verleenen, behoeft de verorde ning Toemiand te treffen, een ieder verkrijgt dan een gunst en heeft zelf in de hand die gunst te houden. Dat lijkt ons een gezond standpunt, da* zeker algemeen sympathie zal vinden. Al leen de heer Rekké, de vader van het tap verbod, zal ongetwijfeld een terugkomen op het vorig jaar door hem met zooveel vreug de begroete besluit, met leede oogeo zien. Of ook de heer Leinweber toe* weemoed zei zijn vervuld, gelooven we niet. Hij, de eenige bestrijder indertijd van het tapverbod, met smaad en schimpwoorden overladen, blijkt het nog niet zoo verkeerd te hebben inge zien. Ja, de meerderheid der Cammissie van Wetgeving komt thans met dezelfde bezwa ren als vorig jaar door den heer Leinweber werden geopperd. Of nu ook die meerden heid der Oommissie zoo ral gehoord worden door sommige raadsleden als toen de heer L., gelooven wij niet. Da* de strijdlustiger, die met alle geweld de mensoben willen op voeden met dwangmaatregelen, het er bij zullen laten, betwijfelen we echter. Daarom kan het zijn nut hebben eens te zien naar andere plaatsen waar in den laatsten tijd ook het „Tapverbod" is teT sprake gekomen. En wij meenen dan tc kunnen volstaan me* te verwijzen naar Utrecht, waar vorige week de Raad een voorstel tot het instellen van 'een tapverbod heeft behandeld. De discus sies in den Utrechtschen raad toch doen zonneklaar blijken, dat de tegenstanders van een tapverbod onder alle partijen zijn en dat de vorig jaar door den heer Lein weber aangevoerde bezwaren zelfs gevoeld worden in de kringen der S. D. A. P. Uit de dagbladverslagen halen we het volgende aan, om tevens de ook onzerzijds bestaande bezwaren nog eens naar voren te brengen. De heer Boswijk (Unie-tób.) wee® op het gevaar van drankmisbruik thuis door het be letten van drankgebruik in een koffiehuis. Hij ziet niet in, (lat het tapverbod een goede bescherming is tegen het drankmisbruik. Zelfs noemt Spr. het middel erger dan de De soc. dem. wethouder v. d. Hoeve, die in de plaats is gekomen van den niet wasch- echten en daarom verjaagden wethouder Dr. van Leeuwen, stelde de vraag, of he* tap verbod 'geoorloofd, aanvaardbaar en nuttig is. Het ontwerp heeft niet de sympathie van de soc.-dem. fractie. Beeft een klein colle ge als de raad het recht, zoo diep in te grijpen in het leven der burger®, als het voorstel betoogt? Al is spr. geheelonthou der, toch durft hij niet zeggen, dat dit mid del geoorloofd is, omdat hij tegen dwang middelen is. Bij plaatselijke keuze moet een groofee meerderheid zich er voor uitspreken, doch daarvan is men thans in het geheel niet zeker. Spr. wees er nog op, dat de arbeiders niet I bevoogd willen worden; de leiders van de vakorganisaties weten in deze hun taak. Of het tapverbod succes zou hebben, ken hij niet beoordeelen. Het is een problematisch geval. In Noorwegen is er niet veel goeds uit voortgekomen. We weten mie* of de heer Rekké morgen avond den Strijd vóór de bestaande veror dening zal aanbinden. Mocht dit zoo zijn,' dan bevelen wij hem het betoog van zijn partijgenoot v. d. Hoeve, ernstig ter over weging aan. Tenslotte nog een stem vrlt den r.Jc. hoek. De heer Bekker (r. k.) meende, dat het voor stel het kwaad wel verplaatst, doch niet on dervangt. Was den heer Leinweber niet reeds vol ledige voldoening geschonken door de meer derheid der Commissie van Wetgeving, de discussies in den Utrechtschen Raad zouden bem hebben doen zien, dat hij het nog niet zoo heelemeal bij het verkeerde eind had. Wij hopen da-n ook, als er verzet komt, dat de Raad zich ditmaal niet zal laten intimi- deernen door groote woorden. De proef met het absolute tapverbod is genomen en mislukt. De bona fide ze'ken zijn benadeeld en de „drankholen" 'hebben er slechts bij gewonnen. Thans wordt de gelegenheid ge boden ten opzichte van de dankbestniding werkelijk 'goed werk te doen, waarbij succes althans niet iS" uitgesloten: In de eerste plaats voor onze stad zelve en in de tweede plaats voor de te goeder naam en faam be kend staande zaken hopen we, dat de Raad deze gelegenheid zal aangrijpen bet kwaad, vorig jaar gesticht, te herstellen. Politiek Overzicht. De Engeteche bladen legden Zaterdag geen neiging aan den dag om te jubelen over de geschillen, die de arbeiders ver deelden en die op zoo dramatische wijze Vrijdagavond het uitbreken der algemeene staking der triple alliantie voorkwamen, al dus de strekking van den aanhef van een draadloos Britsch telegram. Het optreden van 't drievoudig verbond, dat weigerde steun te verleenen aan de mijnwerkers tenzij dezen zich bereid verklaarden te confereè- ren over de kionen, wordt veeleer toege juicht als een triomfeeren van 't gezonde verstand dan als een nederlaag der arbei ders. Alleen het socialistische orgaan de Daily Herald schrijft uitdrukkelijk, dat het besluit van Vrijdag „een van de zwaarste slagen was, die de arbeidersbeweging in heel haar loopbaan heeft ontvangen." Andere kranten beschouwen hetgeen Vrij dag is gebeurd slechts als een overwinning van een overweldigende meerderheid gema tigden op de extremisten. De openbare meening, zoowel in als buiten de vakver eenigingen, aldus wordt opgemerkt, schaar de zich eensgezind en krachtig aan de zijde der mijnwerkers, wat betreft de eischen van dezen inzake betere loonen, maar op dezelf de evidente wijze verzette zij zich tegen den eisch der mijnwerkers, betreffende een na tionale „pool" der winsten in de kolennij- verheid. Het Engelsche persbureau komt tot deze conclusie Wanneer de leiders van transportarbeiders en spoorwe.gma-nnen de mijnwerkers in hun eischen hadden ge steund, dan had toch al haast niet kunnen worden voorkomen, dat een ernstige scheu ring in de tot de Triple Alliantie behooren- de vakvereenigingen zou zijn ontstaan. Ver klaard wordt, dat noch de leiders der trans portarbeiders noch die der spoorwegmon- nen, er op konden rekenen, dat meer dan de helft van de leden gevolg zouden hebben gegeven aan den oproep om uit sympathie met de mijnwerkers te staken. Derhalve, oordeelt de Daily Chronicle, is 't buiten kijf, dat de besturen, die Vrijdag het bevel tot staking van de spoorwegman nen en transportarbeiders Introkken, èn het land èn hun vakvereenigingen een dienst be wezen bij slot van rekening hebben zij hun vakvereeniging gesticht om zoowel hun eigen loonen als arbeidsvoorwaarden te ver beteren en te Waarborgen. Een afkondigen van de staking zou 't onmogelijke van hun loyauteit hebben gevergd. Een dergelijke staking had slechts kunnen uitloopen op een nederlaag voor het meerendeel der werk- Heden, die tezelfdertijd goede vakvereeni- gingsleden en goede burgers waren. De Times vergenoegt er zich mee te ver klaren, dat in den strijd tusschen den rech ter- en linkervleugel der arbeidersbeweging de eerste het heeft gewonnen. Maar, ver volgt het blad, de strijd is nog geenszins ge streden, daar het kolengesc'nil nog steeds niet is geregeld de heele kwestie is door 't mijnwerkersbestuur verwezen naar een volledige redelegeerden-vergadering, die vandaag (Zaterdag) don dag van samen komst zal bepalen. (Deze conferentie zal Vrijdag a.s. te Londen worden gehouden. „Een uitweg uit dezen ongelukkigen strijd kan worden gevonden een weg naar een beter, bevredigender en stabieler toestand in de miinnijverheld en van hen, die ervan leven. Een eisch is, dat verstandig advies tevens van buitenaf zich laat gelden. Wen- schelijk is bovenal, dat parlementsleiders den toestand onbevooroordeeld nagaan." Opvallend wordt gevonden met betrek king tot de acute crisis, die nu te boven is gekomen, de onafhankelijke en informeele actie van een aantal parlementsleden op Donderdag j.l. Wij hebben, naar men zich herinnert, te dezen aanzien meegedeeld, dat zij om een uiteenzetting door beide partijen zijn de mijnwerkers niet eensgezind, wat het bestendigen der staking betreft. Zelfs in sommige Sohotsche bekkens, waar de ver bittering nog al groot moet zijn geweest, ge looft men, dat het besluit van 't drievoudig verbond een regeling op den districtsgTond- slag zal bespoedigen. Ondertusschen is door de spoonvegman' nen en transportarbeiders, die Zaterdagmor gen vergaderden, een verklaring openbaar gemaakt, waarin wordt gezegd, dat tenge volge van de verwarring van de Vrijdag ge houden conferentie der Triple Alliantie geen redelijke hoop bestond, dat men zeker kon zijn van een eensgezinde actie. Tot Donder, dag, zegt een desbetreffend telegram, be stond er alle hoop, dat op geduchte wijze de werkende klasse blijk zou geven van baar solidariteit, maar hetgeen nadien gebeur de, vernietigde den vasten grondslag, waar op de oproep tot staken was gebaseerd. Berichten. Londen, 10 April. (R.) Hangende de definitieve beslissing van het spoorweg personeel en de transportarbeiders, gaat de regeering voort met haar noodmaatregelen, die het land dagelijks een kwart iruTlioen pond sterling kosten. De regeering is we gens 't voortduren der mijnwerkersstaking gedwongen de kraohtigste maatregelen te nemen om steenkool te sporen. Lond en, 1 6 April. (N. T. A. Draad' loos uit Horsea). Het mijnwerkersbestuur besloot het ontslag van Hodges als secre taris aan te nemen. (Volgens een ander be richt heeft Hodges zijn ontslagaanvrage weer ingetrokken). Parijs, 16 April. (B. T. A.) Volgens een telegram uit Praag aan de Temps, heeft prluja voile in zw.irt en bruin, Prima kwaliteit W. VAN ROSSUM 44 LANGESTltiAT vroegen en daarna Lloyd George gingen opzoeken. Aan deze tusschenkomst was voor een groot deel te danken, dat de deliberaties Vrijdag zoo n gelukkigen afloop hadden. Wij hopen, merkt de Times op, dat het parle ment ook in den vervolge zich laat gelden. Dat is zijn juiste functie in een nationale cri sis van dezen aard. Eveneens wordt door de Daily News erop gewezen, dat veel gewicht moet worden ge hecht aan 't optreden der parlementsleden. Het was duidelijk, zegt het door Charles Dickens gestichte dagblad, dat toen de La gerhuisleden de twee partiien hadden ge hoord, zij een indruk hadden gekregen, die 't gunstigst was voor de mijnwerkers. In dat opzicht weerspiegelde het Huis de openbare meening der laatste dagen. En, zegt het blad, de gebeurtenissen van Vrijdag, zullen geenszins afbreuk doen aan de mijnwerkers, indien en wanneer dezen weer gaan onder handelen met de patroons. Naar gemeld wordt, schenkt de eerste mi nister de meest ernstige aandacht aan 't ko len-geschil. Wanneer men kan geraken tot een regeling der loonen, aldus de kranten, kunnen de mijnwerkers er staat op maken, dat de regeering zich zal beijveren, opdat voor hen een genereuse Tegeling tot stand komt. Hoe de tegen a.s. Vrijdag uitgeschre ven vergadering van mijnwerkersgedele geerden ook moge zijn, men is blijkens een draadloos bericht uit Horsea van oordeel, dat de mijnwerkers in Yorkshire bereid zijn dadelijk de houweelen weer op te nemen, terwijl waarschijnlijk een eendere houding zal worden aangenomen door de mijnarbei ders van Durham. Overal, zegt men, waar de mijnwerkers meer voordeel behalen van een districts- dan van een nationale regeling, zou men een laten varen van het voorstel in zake een nationnien „pool" toejuichen en de Duitsche regeerinig Tsjecho-Slowakije gevraagd als bemiddelaar op te willen tre den tusschen Duitsohlaod en de Entente in zake het nieuwe Duitsche plan betreffende de schadeloosstelling. Tsjecho-Slowakije weigerde nochtans. P a r ij s, 16 April. (B. T. A.) He* Jour nal verneemt uit intergealiieerde diploma tieke kringen te Berlijn, dat diezen van oor deel zijn, dat de door DuitscMamd gekozen bemiddelaar de Heilige Stoel is. Verschil lende Parijsche bloden gelooven nog steeds, dat Berlijn Brussel als bemiddelaar heeft ge kozen, hoewel de minister van buitenland- sche zaken te Brussel zegt hiervan niets te weten. Kassei, 16 April. (W. B.) 'sNachts is het verbazend' hard gaan sneeuwen. Daar door ontstond veel stoornis in 't telefonisoh verkeer. De telefoonverbindingen zijn ge deeltelijk onderbroken. Antoine Dubost, senator en oud-voor*, zitter van den Franschen senaat, is over leden. Londen, 16 April. (R.) Officieel. De kosten voor het levensonderhoud bedroe gen op 1 April 133 pCt. meer dan in 1014; vergeleken bij de 141 pCt. op 1 Maart is de vermindering voornamelijk te danken aan de goedkooper levensmiddelen. Berlijn, 16 April. (W. B.) De inter gealiieerde commissie te Oppeln deelt offi cieel mee, dat zij van 18 April af den staat van beleg opheft. B e r 1 ij n 16 April. (N. T. A. Draad loos). De uitlatingen van Briand voor de Kamercommissie, volgens welke men het Opper-Silezische industriedistrict (dat, naar meen weet een Duitsche meerderheid heeft) aan Polen kan geven, wordt van Duitsch® zijde de meest schaamtelooze aanzegging genoemd, die men zich denken kan, van hel voorgenomen onrecht. De Duitsche pers vindt de bewering, dat Lerond slcschts naait Parijs is geroepen om van Briand instructie® te holen, volkomen bevestigd. Weenen, 15 April (W. B.) In detv' nationalen raad werd vandaag met de stems} men van alle partijen een voorstel van <ia Groot-Duitsche partijen aangenomen, waorJ in aan de Oostenrijksche regeering, in vei/ band met de verklaring, die do Fmnschei* gezant op 14 April den bondskanselier deer! toekomen en waarbij de vertegenwoordi gers deT Ervgelsohe en Italieanschc regee ring zich aansloten, wordt verzocht er biji <ie mogendheden op aan te dringen, dat de. rechten, die aan Oostenrijk overeenkomstig het verdrag von St. Germain zijn tocge- kend, te handhoven. Uit art. 188 blijkt, dad Oostenrijk het recht heeft zich tot den Vol kenbond te wenden met het verzoek toe tot stemmen in de aansluiting bij 't Duitschei rijk. Bewegingen, blijvende binnen het ka der en voortvloeiende uit de behoeften dcfl bevolking, die in haar levensbelangen' zwaar is getroffen, kunnen geenszins wor den aangemerkt als woelingen. Innsbruck, 16 April. ('W. B.) Giste ren, ter conferentie van de leiders (ter fracties uit den landdag, werd door demi Landeshauptmann een telegrafische mecie- deeling van den bondskanselier inzake de bezwaren der Eniteivtevertegenwooidigers tegen do door den Tiroolschen landdag voorgenomen volksstemming ter kennis ge bracht. Na een diepgaande beraadslaging kwam de conferentie tot het besluit, dat he* bijeenroepen van den landdag uit dozenl hoofde niet noodzakelijk was, daar nveni stellig kon verwachten, dat de overgroots meerderheid van den landdag liet vaste bo skat zou handhaven de stemming op 24; April te doen plaats hebben. In een dadelijk' daarop volgende zitting der landsiegeering werd in verband met deze houding der fractieleiders het besluit genomen af te zienl van het bijeenroepen van den landdag ten einde ten nieuwen male de houding inzak» het plebisciet vast te stellen. Constantinop.eIj 15 April. (B. T A.). Door den suhan ontvangen, bracht de grootvizier Tewfik pasja dezen verslag uit van zijn zending bij verschillende regee- ingshoofden en van zijn gesprekken met dezen, waarna hij zijn voornemen te ken nen gaf om af te treden. Hii wees op den staat vun zijn gezondheid, en zijn hoogen ouderdom. Men gelooft, dat het nieuwe ka binet een kabinet van verzoening zal zijn inl overeenstemming met de dringende behoef-' ten van Turkije, waarvan er eene is de zeer spoedige toenadering tusschen cle regee ringen van Constantinopel en Angora. Constantinopel, 16 April- (B. T. A.). De ministercrisis is voorkomen. Tew fik 'Houdt het vizirant. De ministers van ma rine en 'handel trokken hun ontslag in. Ver zet blijft en 't kabinet, maar zonder porte feuille. fn elk geval verwacht men verande ringen in 't kabinet. Athene, 16 April. (B. T. A.). Dal Noordelijke afdeeling van een gemengd vij andelijk detachement naderde gisteren on ze voorposten en schoot enkele koeren met kanonnen. Zoodra onze troepen' oprukten, trok de vijand terug. De Zuidelijke groep deed zwakke aanvullen op de linie van Toe- loe Boenar. Ze werdeni gemakkelijk afge weerd. New-York, 16 April. (R.) Een-torna do heeft des nachts het Zuiden van Arkan sas geteisterd en groote schade toegebracht nen buizen en aan den oogst. Er zijn min stens 50 personen gedood en honderden» gewond. Het huwelijk is een muizenval. Hon derden willen er binnen en die er in zit, wil er weer uit. Naar het Engelsoh van JEFFERY FARNOL. 32 „Vlug dan I" riep ze, haar hand uitstekend. „Waoht even," zei ik, en keerde in mijn kamer terug. Ik sloot de deur, trok mijn laarzen weer aan en mijn jas, deed tien ran sel om mijn schouders, en wierp daarna mijn stevigen stok van sleedoornihout uit bet vaan* opdat ik hem gemakkelijk weer zou Runnen vinden en klom toen zelf uit het venister. Het portiek, dat ik hierboven heb genoemd, en waarop ik nu stond helde ge ducht, zoodat ik niet weinig moeite had om mij op de been te houdenik zag echter te gelijk, dat het niet zoo heel hoog was, zoo idat het gemakkelijk genoeg zou zijn den feagaiven grond te bereiken. Op dit oogenblik verscheen het meisje «eer aan het venster. „Wat is er?" vroeg ik, getroffen door de utefrufckiny van schrik op haar geüaat „Vlug 1' riep ze, in haw enigst alle voor- iRhtigheid vergetend, „vlug daar komen aaik hoor iemand op de trap. Ol u somt te laat f", en op haar knieën zink end, .verborg ze het gelaat in beide hemden. Zon- ot* een oogenblik verder na se denken «rok ik mij aan het kozijn op, en sprong in de kamer bij haar. Ik zag rond naar iets, dat mij als wapen zou kunnen dienen, waarbij mijn oog viel op een hooge, .eikenhouten kast, een zwaar, log gevaarte, maar, met het bed, het eenige meubel dat er in het vertrek te ontdekken was. Ik zette mijn schouders er onder en begon het naar de deur te schui ven. Doch ik begreep weldra, dat ik het zware stuk daar niet meer bijtijds voor zou kunnen krijgen, want de sluipende voetstap daar buiten naderde al meer en meer, en het volgend oogenblik hoorde ik zacht een sleutel in het sleutelgat steken. „Vlug! Verberg u!" fluisterde ik, en'n paar pas terugtredend om mij ruimte te gever», balde ik mijn vuisten. Ik hoorde een zacht knarsen, toen de sleutel werd omgedraaid, voorzichtig werd de deur geopend, en in het 'halfdonker verscheen de vaag omlijnde gestalte van een man op den drempel. Hij had, op zijn te enen, twee of drie stap pen in de kamer 'gedaan, toen hij eerst mijn aanwezigheid ontdektetoen hoorde ik 'hem plotseling hijgen, een onheilspellend gesis wrong zich tusschen zijn tanden door en het volgend oogenblik sprong hij op mij los. Doch ik had hem geen oogenblik uit het oog verloren, en terwijl ik terzijde sprong gaf ik hem met de gebalde vuist een slag, zoo hard ik kon, vlak onder zijn oor. Hij wankelde, eni viel met een doffen slag tegen den grond, op zijn rug, en bleef toen doodstil liggen. Terwijl ik mij over hem heenboog kwam er echter nog een gesmoorden vloek over zijn lippen, waarop ik hem bij zijn kraag pakte en buiten de kamer m de gang sleepte; daarna nam ik den sleutel uit de buitenkant van de deur, stak hem aan de andere zijde in het tlot en sloot de deur. Toen kroon ik, zonder ook maar een oogenblik meer te ver liezen weer door het raam, en staande op het portiek reikte ik mijn hand omhoog. „Komzei ik, en 'bijna zoo vlug als ik tijd noodig heb om het hier neer te schrij ven, stond zij naast mij op het dak van het portiek, zich aan mijn arm vastklemmend. Ik zou onmogelijk meer weten te zeggen hoe ik alles klaarspeelde; wanneer ik aan die oogenblïkken terugdertk heb ik alleen nog een vage herinnering aan een slanken en fraaien voet en enkel, en een zeer fraai ge vormd been. Onze verdere afdaling naar den beganen grond bleek veel moeili jker dan ik mij had voorgesteld, maar mijn metgezel- lm, hoewel ik haaf voelde trillen en beven* gehoorzaamde steeds onmiddellijk mijn ge fluisterde bevelen, en gaf zich zonder voor behoud aan mijn leiding over, zoodat wij weldra in het laantje voor het huis stonden, behouden en wel, met uitzondering van een paar scheuren in onze kleeren. „Wat is er f fluisterde zij, toen ze mij in hei gras zag zoeken. „Mijn stolt," zei ik, „een trouw vriend, die ik niet gaarne zou verliezen." „Maar ze zullen hier dadelijk wezen ze zullen ons zien." „Ik mag mijn slok niet verliezen," zei ik. „O, maak voort, maak toch voort I" riep ze, haar handen wringend. Eenige oogen- hlikken later, toen ik mijn stok had gevon den, keerden wij onzen rug naar de herberg en begonnen zoo snel wij konden het weg getje op te loopen, naast elkaar. Wij hadden nog slechts eenige schreden gedaan, toen wij plotseling achter ons een deur hoorden slaan, het geluid van stemmen, en vlak daarop de knal van een pistoolhetzelfde oogenblik vloog mijn hoed van het hoofd. „Hebben ze u geraakt?" hijgde mijn met gezellin. „Neen," zei ik, „maar het was toch een prachtig mooi schot I" En dit was hettoen ik mijn hoed opraapte ontdekte ik tusschen rand en bol twee kleine gaatjes, waar de kocel in «h uit was gegaan. Het laantje wrong zich in vele bochten tusschen hooge heggen door, die den weg zeer donker maakten, want de maan was reeds weer bijna onder, terwijl het gaan nog meer bemoeilijkt werd door de vele diepe wagensporenwij snelden echter voort, zoo hard wij konden .voortgejaagd door het ge luid van onze vervolgers achter ons Wij hadden ongeveer eerv halve mijl afgelegd, toen ik duidelijk kon hooren, dat zij op ons wonnen, en ik begon mezelf reeds geluk te wenschen. dat ik zoo verstandig was ge weest naar mijn stok te blijven zoeken, tot ik hem had gevonden, toen ik ontdekte dat mijn metgezellin niet meer bij mij was. Ter wijl ik stil hield, niet wetend wat te doen, hoorde ik 'haar stem uit de schaduw van den heg. „Hierheen!" hijgde rij. „Waar?" .Jdierl" en terwijl zij sprak gleed haar hand in de mijne en zoo leidde ze mij voor een kleine opening in de heg, naar eert breed, open weideveld aan de andere zijde» Het zou echter dolheid geweest zijn ook maar een poging te wagen om dit veld over te ste ken, want wij zouden geen stap kunnen doen zonder gezien te worden. t „Laten wij wachten tot ze voorbij zijn 1 fluisterde mijn meigezellin, nog altijd hij gend van het snelle loopen. En zoo stondenl wij daar, hand in hand, door de dikke haag volkomen onzichtbaar van uit 'het laantje. Het geluid van onze vervolgers kwam al dichter en dichter bij, tot wij eindelijk dui delijk een stem konden ondeischeiden, dia de eene vloek na de andere uitbraakte, over den weg, -over ons, en over de geheele we reld'. Toen mijn gezelling deze stem hoorde, voelde ik hoe ze begon te 'beven en to sid deren, terwijl ze mijn hand vaster greep ent, zioh tegen mij aandrukte. Zoo bleven wijf staan tot de stemmer* en de voetstappen', flauwer en flauwer waren geworden en in dal verte verdwenen, doch ook toen nog voeldo ik ihoe zij nog altijd angstig beefde en trilde, Plotseling trok ze haar hand uit de mijne, en verborg haar gelaat in beide handen. „Qj die man 1" riep ze fluisterend uit, „ik heb to» op dit oogenblik nog niet goed geweten -rt waaraan ik 'ben ontkomen. O, dat beest P „Sir Harry Mortimer? zei ik. „Kent u hem riep ze, (Wordt vervol*!)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1921 | | pagina 1