J.
T, Hof 20.
MKHEIWIliS
„DE EEMLANDER"
Funs DER ADVERTENTIE»
BUITENLAND.
s=@o
Frotté-Rokken
I5.S0-1B.75
MAISOH ..L'KIROHDELLE"
FEUILLETON.
Langs den groeien wen.
m. VOEiBALLEN en
IfWr VOETBALSCHOENEN
Het Tapverbod.
Suède
HOEDEN
Kousen
1.25
AMERSFOORT.
bij:
19e Jaargang Ne, 244
pa 3 auoadsa voo* Amers
foort f 110, kUa franco
jj<ht port t 3.—, per weak (met eratn eaoekeriag
f;.; to ongelukken) t COT*. «tzoodcritlk* i
f COS.
AMEBSFOORTSCH DAGBLAD
DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWV.
TEL. INT 613.
Maandag 18 April 1921
met Inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer t 0.25, dienstaanbie
dingen en Lie Idadii:hcids-aavci lentien voor de helft
der prgv Voor kandd en bedrijf bestaan tec*
«oordcelige Irepalinqeo voor het adverlceren. Eene
ciicuiaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden
'Site Commissie van Wetgeving hoeft tien
a ad ear* voorstel gedaan tot herziening
het tg. tapverbod. Of liever xe stelt
Voor de bestaande verordening geheel in te
.trekken en eer» nieuwe verordening vast te
Stellen, waarbij wordt uitgegaan van het be
ginsel, da* d)e exploitanten ook fei htm, eigen
fee-lang drankmisbruik moeten tegengaan.
Daarom wordt bepaald een-e sluiting van
9e geheele raak op de dagen en uren ge
doemd in de ingetrokken verordening, met
gvadvtlgiing aan den btsgeinveester om van
Oie bepaling dispensatie te verteenen.
Door vaststelling van een dergelijke ver
ordening ontstaat de mogelijkheid om ate
in een of andere lokaliteit ongewenschte
toestanden aan het licht konven door in
trekking der dispensatie, tot sluiting op de
aangegeven dagen en uren over te gaan.
Door aan een ieder in den beginne dis
pensatie te verleenen, behoeft de verorde
ning Toemiand te treffen, een ieder verkrijgt
dan een gunst en heeft zelf in de hand die
gunst te houden.
Dat lijkt ons een gezond standpunt, da*
zeker algemeen sympathie zal vinden. Al
leen de heer Rekké, de vader van het tap
verbod, zal ongetwijfeld een terugkomen op
het vorig jaar door hem met zooveel vreug
de begroete besluit, met leede oogeo zien.
Of ook de heer Leinweber toe* weemoed zei
zijn vervuld, gelooven we niet. Hij, de eenige
bestrijder indertijd van het tapverbod, met
smaad en schimpwoorden overladen, blijkt
het nog niet zoo verkeerd te hebben inge
zien. Ja, de meerderheid der Cammissie van
Wetgeving komt thans met dezelfde bezwa
ren als vorig jaar door den heer Leinweber
werden geopperd. Of nu ook die meerden
heid der Oommissie zoo ral gehoord worden
door sommige raadsleden als toen de heer
L., gelooven wij niet. Da* de strijdlustiger,
die met alle geweld de mensoben willen op
voeden met dwangmaatregelen, het er bij
zullen laten, betwijfelen we echter. Daarom
kan het zijn nut hebben eens te zien naar
andere plaatsen waar in den laatsten tijd
ook het „Tapverbod" is teT sprake gekomen.
En wij meenen dan tc kunnen volstaan me*
te verwijzen naar Utrecht, waar vorige week
de Raad een voorstel tot het instellen van
'een tapverbod heeft behandeld. De discus
sies in den Utrechtschen raad toch doen
zonneklaar blijken, dat de tegenstanders
van een tapverbod onder alle partijen zijn
en dat de vorig jaar door den heer Lein
weber aangevoerde bezwaren zelfs gevoeld
worden in de kringen der S. D. A. P. Uit
de dagbladverslagen halen we het volgende
aan, om tevens de ook onzerzijds bestaande
bezwaren nog eens naar voren te brengen.
De heer Boswijk (Unie-tób.) wee® op het
gevaar van drankmisbruik thuis door het be
letten van drankgebruik in een koffiehuis.
Hij ziet niet in, (lat het tapverbod een goede
bescherming is tegen het drankmisbruik.
Zelfs noemt Spr. het middel erger dan de
De soc. dem. wethouder v. d. Hoeve, die
in de plaats is gekomen van den niet wasch-
echten en daarom verjaagden wethouder Dr.
van Leeuwen, stelde de vraag, of he* tap
verbod 'geoorloofd, aanvaardbaar en nuttig
is. Het ontwerp heeft niet de sympathie van
de soc.-dem. fractie. Beeft een klein colle
ge als de raad het recht, zoo diep in te
grijpen in het leven der burger®, als het
voorstel betoogt? Al is spr. geheelonthou
der, toch durft hij niet zeggen, dat dit mid
del geoorloofd is, omdat hij tegen dwang
middelen is. Bij plaatselijke keuze moet een
groofee meerderheid zich er voor uitspreken,
doch daarvan is men thans in het geheel
niet zeker.
Spr. wees er nog op, dat de arbeiders niet I
bevoogd willen worden; de leiders van de
vakorganisaties weten in deze hun taak. Of
het tapverbod succes zou hebben, ken hij
niet beoordeelen. Het is een problematisch
geval. In Noorwegen is er niet veel goeds
uit voortgekomen.
We weten mie* of de heer Rekké morgen
avond den Strijd vóór de bestaande veror
dening zal aanbinden. Mocht dit zoo zijn,'
dan bevelen wij hem het betoog van zijn
partijgenoot v. d. Hoeve, ernstig ter over
weging aan.
Tenslotte nog een stem vrlt den r.Jc. hoek.
De heer Bekker (r. k.) meende, dat het voor
stel het kwaad wel verplaatst, doch niet on
dervangt.
Was den heer Leinweber niet reeds vol
ledige voldoening geschonken door de meer
derheid der Commissie van Wetgeving, de
discussies in den Utrechtschen Raad zouden
bem hebben doen zien, dat hij het nog niet
zoo heelemeal bij het verkeerde eind had.
Wij hopen da-n ook, als er verzet komt, dat
de Raad zich ditmaal niet zal laten intimi-
deernen door groote woorden. De proef met
het absolute tapverbod is genomen en
mislukt. De bona fide ze'ken zijn benadeeld
en de „drankholen" 'hebben er slechts bij
gewonnen. Thans wordt de gelegenheid ge
boden ten opzichte van de dankbestniding
werkelijk 'goed werk te doen, waarbij succes
althans niet iS" uitgesloten: In de eerste
plaats voor onze stad zelve en in de tweede
plaats voor de te goeder naam en faam be
kend staande zaken hopen we, dat de Raad
deze gelegenheid zal aangrijpen bet kwaad,
vorig jaar gesticht, te herstellen.
Politiek Overzicht.
De Engeteche bladen legden Zaterdag
geen neiging aan den dag om te jubelen
over de geschillen, die de arbeiders ver
deelden en die op zoo dramatische wijze
Vrijdagavond het uitbreken der algemeene
staking der triple alliantie voorkwamen, al
dus de strekking van den aanhef van een
draadloos Britsch telegram. Het optreden
van 't drievoudig verbond, dat weigerde
steun te verleenen aan de mijnwerkers tenzij
dezen zich bereid verklaarden te confereè-
ren over de kionen, wordt veeleer toege
juicht als een triomfeeren van 't gezonde
verstand dan als een nederlaag der arbei
ders. Alleen het socialistische orgaan de
Daily Herald schrijft uitdrukkelijk, dat het
besluit van Vrijdag „een van de zwaarste
slagen was, die de arbeidersbeweging in
heel haar loopbaan heeft ontvangen."
Andere kranten beschouwen hetgeen Vrij
dag is gebeurd slechts als een overwinning
van een overweldigende meerderheid gema
tigden op de extremisten. De openbare
meening, zoowel in als buiten de vakver
eenigingen, aldus wordt opgemerkt, schaar
de zich eensgezind en krachtig aan de zijde
der mijnwerkers, wat betreft de eischen van
dezen inzake betere loonen, maar op dezelf
de evidente wijze verzette zij zich tegen den
eisch der mijnwerkers, betreffende een na
tionale „pool" der winsten in de kolennij-
verheid. Het Engelsche persbureau komt tot
deze conclusie Wanneer de leiders van
transportarbeiders en spoorwe.gma-nnen de
mijnwerkers in hun eischen hadden ge
steund, dan had toch al haast niet kunnen
worden voorkomen, dat een ernstige scheu
ring in de tot de Triple Alliantie behooren-
de vakvereenigingen zou zijn ontstaan. Ver
klaard wordt, dat noch de leiders der trans
portarbeiders noch die der spoorwegmon-
nen, er op konden rekenen, dat meer dan de
helft van de leden gevolg zouden hebben
gegeven aan den oproep om uit sympathie
met de mijnwerkers te staken.
Derhalve, oordeelt de Daily Chronicle,
is 't buiten kijf, dat de besturen, die Vrijdag
het bevel tot staking van de spoorwegman
nen en transportarbeiders Introkken, èn het
land èn hun vakvereenigingen een dienst be
wezen bij slot van rekening hebben zij hun
vakvereeniging gesticht om zoowel hun
eigen loonen als arbeidsvoorwaarden te ver
beteren en te Waarborgen. Een afkondigen
van de staking zou 't onmogelijke van hun
loyauteit hebben gevergd. Een dergelijke
staking had slechts kunnen uitloopen op een
nederlaag voor het meerendeel der werk-
Heden, die tezelfdertijd goede vakvereeni-
gingsleden en goede burgers waren.
De Times vergenoegt er zich mee te ver
klaren, dat in den strijd tusschen den rech
ter- en linkervleugel der arbeidersbeweging
de eerste het heeft gewonnen. Maar, ver
volgt het blad, de strijd is nog geenszins ge
streden, daar het kolengesc'nil nog steeds
niet is geregeld de heele kwestie is door
't mijnwerkersbestuur verwezen naar een
volledige redelegeerden-vergadering, die
vandaag (Zaterdag) don dag van samen
komst zal bepalen. (Deze conferentie zal
Vrijdag a.s. te Londen worden gehouden.
„Een uitweg uit dezen ongelukkigen strijd
kan worden gevonden een weg naar een
beter, bevredigender en stabieler toestand
in de miinnijverheld en van hen, die ervan
leven. Een eisch is, dat verstandig advies
tevens van buitenaf zich laat gelden. Wen-
schelijk is bovenal, dat parlementsleiders
den toestand onbevooroordeeld nagaan."
Opvallend wordt gevonden met betrek
king tot de acute crisis, die nu te boven is
gekomen, de onafhankelijke en informeele
actie van een aantal parlementsleden op
Donderdag j.l. Wij hebben, naar men zich
herinnert, te dezen aanzien meegedeeld, dat
zij om een uiteenzetting door beide partijen
zijn de mijnwerkers niet eensgezind, wat het
bestendigen der staking betreft. Zelfs in
sommige Sohotsche bekkens, waar de ver
bittering nog al groot moet zijn geweest, ge
looft men, dat het besluit van 't drievoudig
verbond een regeling op den districtsgTond-
slag zal bespoedigen.
Ondertusschen is door de spoonvegman'
nen en transportarbeiders, die Zaterdagmor
gen vergaderden, een verklaring openbaar
gemaakt, waarin wordt gezegd, dat tenge
volge van de verwarring van de Vrijdag ge
houden conferentie der Triple Alliantie geen
redelijke hoop bestond, dat men zeker kon
zijn van een eensgezinde actie. Tot Donder,
dag, zegt een desbetreffend telegram, be
stond er alle hoop, dat op geduchte wijze
de werkende klasse blijk zou geven van baar
solidariteit, maar hetgeen nadien gebeur
de, vernietigde den vasten grondslag, waar
op de oproep tot staken was gebaseerd.
Berichten.
Londen, 10 April. (R.) Hangende
de definitieve beslissing van het spoorweg
personeel en de transportarbeiders, gaat de
regeering voort met haar noodmaatregelen,
die het land dagelijks een kwart iruTlioen
pond sterling kosten. De regeering is we
gens 't voortduren der mijnwerkersstaking
gedwongen de kraohtigste maatregelen te
nemen om steenkool te sporen.
Lond en, 1 6 April. (N. T. A. Draad'
loos uit Horsea). Het mijnwerkersbestuur
besloot het ontslag van Hodges als secre
taris aan te nemen. (Volgens een ander be
richt heeft Hodges zijn ontslagaanvrage
weer ingetrokken).
Parijs, 16 April. (B. T. A.) Volgens
een telegram uit Praag aan de Temps, heeft
prluja voile
in zw.irt en bruin,
Prima kwaliteit
W. VAN ROSSUM
44 LANGESTltiAT
vroegen en daarna Lloyd George gingen
opzoeken. Aan deze tusschenkomst was voor
een groot deel te danken, dat de deliberaties
Vrijdag zoo n gelukkigen afloop hadden. Wij
hopen, merkt de Times op, dat het parle
ment ook in den vervolge zich laat gelden.
Dat is zijn juiste functie in een nationale cri
sis van dezen aard.
Eveneens wordt door de Daily News erop
gewezen, dat veel gewicht moet worden ge
hecht aan 't optreden der parlementsleden.
Het was duidelijk, zegt het door Charles
Dickens gestichte dagblad, dat toen de La
gerhuisleden de twee partiien hadden ge
hoord, zij een indruk hadden gekregen, die
't gunstigst was voor de mijnwerkers. In dat
opzicht weerspiegelde het Huis de openbare
meening der laatste dagen. En, zegt het
blad, de gebeurtenissen van Vrijdag, zullen
geenszins afbreuk doen aan de mijnwerkers,
indien en wanneer dezen weer gaan onder
handelen met de patroons.
Naar gemeld wordt, schenkt de eerste mi
nister de meest ernstige aandacht aan 't ko
len-geschil. Wanneer men kan geraken tot
een regeling der loonen, aldus de kranten,
kunnen de mijnwerkers er staat op maken,
dat de regeering zich zal beijveren, opdat
voor hen een genereuse Tegeling tot stand
komt. Hoe de tegen a.s. Vrijdag uitgeschre
ven vergadering van mijnwerkersgedele
geerden ook moge zijn, men is blijkens een
draadloos bericht uit Horsea van oordeel,
dat de mijnwerkers in Yorkshire bereid zijn
dadelijk de houweelen weer op te nemen,
terwijl waarschijnlijk een eendere houding
zal worden aangenomen door de mijnarbei
ders van Durham. Overal, zegt men, waar de
mijnwerkers meer voordeel behalen van een
districts- dan van een nationale regeling, zou
men een laten varen van het voorstel in
zake een nationnien „pool" toejuichen en
de Duitsche regeerinig Tsjecho-Slowakije
gevraagd als bemiddelaar op te willen tre
den tusschen Duitsohlaod en de Entente in
zake het nieuwe Duitsche plan betreffende
de schadeloosstelling. Tsjecho-Slowakije
weigerde nochtans.
P a r ij s, 16 April. (B. T. A.) He* Jour
nal verneemt uit intergealiieerde diploma
tieke kringen te Berlijn, dat diezen van oor
deel zijn, dat de door DuitscMamd gekozen
bemiddelaar de Heilige Stoel is. Verschil
lende Parijsche bloden gelooven nog steeds,
dat Berlijn Brussel als bemiddelaar heeft ge
kozen, hoewel de minister van buitenland-
sche zaken te Brussel zegt hiervan niets te
weten.
Kassei, 16 April. (W. B.) 'sNachts
is het verbazend' hard gaan sneeuwen. Daar
door ontstond veel stoornis in 't telefonisoh
verkeer. De telefoonverbindingen zijn ge
deeltelijk onderbroken.
Antoine Dubost, senator en oud-voor*,
zitter van den Franschen senaat, is over
leden.
Londen, 16 April. (R.) Officieel. De
kosten voor het levensonderhoud bedroe
gen op 1 April 133 pCt. meer dan in 1014;
vergeleken bij de 141 pCt. op 1 Maart is de
vermindering voornamelijk te danken aan
de goedkooper levensmiddelen.
Berlijn, 16 April. (W. B.) De inter
gealiieerde commissie te Oppeln deelt offi
cieel mee, dat zij van 18 April af den staat
van beleg opheft.
B e r 1 ij n 16 April. (N. T. A. Draad
loos). De uitlatingen van Briand voor de
Kamercommissie, volgens welke men het
Opper-Silezische industriedistrict (dat, naar
meen weet een Duitsche meerderheid heeft)
aan Polen kan geven, wordt van Duitsch®
zijde de meest schaamtelooze aanzegging
genoemd, die men zich denken kan, van hel
voorgenomen onrecht. De Duitsche pers
vindt de bewering, dat Lerond slcschts naait
Parijs is geroepen om van Briand instructie®
te holen, volkomen bevestigd.
Weenen, 15 April (W. B.) In detv'
nationalen raad werd vandaag met de stems}
men van alle partijen een voorstel van <ia
Groot-Duitsche partijen aangenomen, waorJ
in aan de Oostenrijksche regeering, in vei/
band met de verklaring, die do Fmnschei*
gezant op 14 April den bondskanselier deer!
toekomen en waarbij de vertegenwoordi
gers deT Ervgelsohe en Italieanschc regee
ring zich aansloten, wordt verzocht er biji
<ie mogendheden op aan te dringen, dat de.
rechten, die aan Oostenrijk overeenkomstig
het verdrag von St. Germain zijn tocge-
kend, te handhoven. Uit art. 188 blijkt, dad
Oostenrijk het recht heeft zich tot den Vol
kenbond te wenden met het verzoek toe tot
stemmen in de aansluiting bij 't Duitschei
rijk. Bewegingen, blijvende binnen het ka
der en voortvloeiende uit de behoeften dcfl
bevolking, die in haar levensbelangen'
zwaar is getroffen, kunnen geenszins wor
den aangemerkt als woelingen.
Innsbruck, 16 April. ('W. B.) Giste
ren, ter conferentie van de leiders (ter
fracties uit den landdag, werd door demi
Landeshauptmann een telegrafische mecie-
deeling van den bondskanselier inzake de
bezwaren der Eniteivtevertegenwooidigers
tegen do door den Tiroolschen landdag
voorgenomen volksstemming ter kennis ge
bracht. Na een diepgaande beraadslaging
kwam de conferentie tot het besluit, dat he*
bijeenroepen van den landdag uit dozenl
hoofde niet noodzakelijk was, daar nveni
stellig kon verwachten, dat de overgroots
meerderheid van den landdag liet vaste bo
skat zou handhaven de stemming op 24;
April te doen plaats hebben. In een dadelijk'
daarop volgende zitting der landsiegeering
werd in verband met deze houding der
fractieleiders het besluit genomen af te zienl
van het bijeenroepen van den landdag ten
einde ten nieuwen male de houding inzak»
het plebisciet vast te stellen.
Constantinop.eIj 15 April. (B. T
A.). Door den suhan ontvangen, bracht de
grootvizier Tewfik pasja dezen verslag uit
van zijn zending bij verschillende regee-
ingshoofden en van zijn gesprekken met
dezen, waarna hij zijn voornemen te ken
nen gaf om af te treden. Hii wees op den
staat vun zijn gezondheid, en zijn hoogen
ouderdom. Men gelooft, dat het nieuwe ka
binet een kabinet van verzoening zal zijn inl
overeenstemming met de dringende behoef-'
ten van Turkije, waarvan er eene is de zeer
spoedige toenadering tusschen cle regee
ringen van Constantinopel en Angora.
Constantinopel, 16 April- (B.
T. A.). De ministercrisis is voorkomen. Tew
fik 'Houdt het vizirant. De ministers van ma
rine en 'handel trokken hun ontslag in. Ver
zet blijft en 't kabinet, maar zonder porte
feuille. fn elk geval verwacht men verande
ringen in 't kabinet.
Athene, 16 April. (B. T. A.). Dal
Noordelijke afdeeling van een gemengd vij
andelijk detachement naderde gisteren on
ze voorposten en schoot enkele koeren met
kanonnen. Zoodra onze troepen' oprukten,
trok de vijand terug. De Zuidelijke groep
deed zwakke aanvullen op de linie van Toe-
loe Boenar. Ze werdeni gemakkelijk afge
weerd.
New-York, 16 April. (R.) Een-torna
do heeft des nachts het Zuiden van Arkan
sas geteisterd en groote schade toegebracht
nen buizen en aan den oogst. Er zijn min
stens 50 personen gedood en honderden»
gewond.
Het huwelijk is een muizenval. Hon
derden willen er binnen en die er in zit, wil
er weer uit.
Naar het Engelsoh van
JEFFERY FARNOL.
32
„Vlug dan I" riep ze, haar hand uitstekend.
„Waoht even," zei ik, en keerde in mijn
kamer terug. Ik sloot de deur, trok mijn
laarzen weer aan en mijn jas, deed tien ran
sel om mijn schouders, en wierp daarna
mijn stevigen stok van sleedoornihout uit bet
vaan* opdat ik hem gemakkelijk weer zou
Runnen vinden en klom toen zelf uit het
venister. Het portiek, dat ik hierboven heb
genoemd, en waarop ik nu stond helde ge
ducht, zoodat ik niet weinig moeite had om
mij op de been te houdenik zag echter te
gelijk, dat het niet zoo heel hoog was, zoo
idat het gemakkelijk genoeg zou zijn den
feagaiven grond te bereiken.
Op dit oogenblik verscheen het meisje
«eer aan het venster.
„Wat is er?" vroeg ik, getroffen door de
utefrufckiny van schrik op haar geüaat
„Vlug 1' riep ze, in haw enigst alle voor-
iRhtigheid vergetend, „vlug daar komen
aaik hoor iemand op de trap. Ol u
somt te laat f", en op haar knieën zink end,
.verborg ze het gelaat in beide hemden. Zon-
ot* een oogenblik verder na se denken «rok
ik mij aan het kozijn op, en sprong in de
kamer bij haar. Ik zag rond naar iets, dat mij
als wapen zou kunnen dienen, waarbij mijn
oog viel op een hooge, .eikenhouten kast,
een zwaar, log gevaarte, maar, met het bed,
het eenige meubel dat er in het vertrek te
ontdekken was. Ik zette mijn schouders er
onder en begon het naar de deur te schui
ven. Doch ik begreep weldra, dat ik het
zware stuk daar niet meer bijtijds voor zou
kunnen krijgen, want de sluipende voetstap
daar buiten naderde al meer en meer, en
het volgend oogenblik hoorde ik zacht een
sleutel in het sleutelgat steken.
„Vlug! Verberg u!" fluisterde ik, en'n paar
pas terugtredend om mij ruimte te gever»,
balde ik mijn vuisten. Ik hoorde een zacht
knarsen, toen de sleutel werd omgedraaid,
voorzichtig werd de deur geopend, en in
het 'halfdonker verscheen de vaag omlijnde
gestalte van een man op den drempel.
Hij had, op zijn te enen, twee of drie stap
pen in de kamer 'gedaan, toen hij eerst mijn
aanwezigheid ontdektetoen hoorde ik 'hem
plotseling hijgen, een onheilspellend gesis
wrong zich tusschen zijn tanden door en
het volgend oogenblik sprong hij op mij los.
Doch ik had hem geen oogenblik uit het oog
verloren, en terwijl ik terzijde sprong gaf ik
hem met de gebalde vuist een slag, zoo hard
ik kon, vlak onder zijn oor. Hij wankelde, eni
viel met een doffen slag tegen den grond,
op zijn rug, en bleef toen doodstil liggen.
Terwijl ik mij over hem heenboog kwam
er echter nog een gesmoorden vloek over
zijn lippen, waarop ik hem bij zijn kraag
pakte en buiten de kamer m de gang sleepte;
daarna nam ik den sleutel uit de buitenkant
van de deur, stak hem aan de andere zijde
in het tlot en sloot de deur. Toen kroon ik,
zonder ook maar een oogenblik meer te ver
liezen weer door het raam, en staande op
het portiek reikte ik mijn hand omhoog.
„Komzei ik, en 'bijna zoo vlug als ik
tijd noodig heb om het hier neer te schrij
ven, stond zij naast mij op het dak van het
portiek, zich aan mijn arm vastklemmend. Ik
zou onmogelijk meer weten te zeggen hoe
ik alles klaarspeelde; wanneer ik aan die
oogenblïkken terugdertk heb ik alleen nog
een vage herinnering aan een slanken en
fraaien voet en enkel, en een zeer fraai ge
vormd been. Onze verdere afdaling naar
den beganen grond bleek veel moeili jker dan
ik mij had voorgesteld, maar mijn metgezel-
lm, hoewel ik haaf voelde trillen en beven*
gehoorzaamde steeds onmiddellijk mijn ge
fluisterde bevelen, en gaf zich zonder voor
behoud aan mijn leiding over, zoodat wij
weldra in het laantje voor het huis stonden,
behouden en wel, met uitzondering van een
paar scheuren in onze kleeren.
„Wat is er f fluisterde zij, toen ze mij in
hei gras zag zoeken.
„Mijn stolt," zei ik, „een trouw vriend, die
ik niet gaarne zou verliezen."
„Maar ze zullen hier dadelijk wezen
ze zullen ons zien."
„Ik mag mijn slok niet verliezen," zei ik.
„O, maak voort, maak toch voort I" riep
ze, haar handen wringend. Eenige oogen-
hlikken later, toen ik mijn stok had gevon
den, keerden wij onzen rug naar de herberg
en begonnen zoo snel wij konden het weg
getje op te loopen, naast elkaar. Wij hadden
nog slechts eenige schreden gedaan, toen
wij plotseling achter ons een deur hoorden
slaan, het geluid van stemmen, en vlak
daarop de knal van een pistoolhetzelfde
oogenblik vloog mijn hoed van het hoofd.
„Hebben ze u geraakt?" hijgde mijn met
gezellin.
„Neen," zei ik, „maar het was toch een
prachtig mooi schot I" En dit was hettoen
ik mijn hoed opraapte ontdekte ik tusschen
rand en bol twee kleine gaatjes, waar de
kocel in «h uit was gegaan.
Het laantje wrong zich in vele bochten
tusschen hooge heggen door, die den weg
zeer donker maakten, want de maan was
reeds weer bijna onder, terwijl het gaan nog
meer bemoeilijkt werd door de vele diepe
wagensporenwij snelden echter voort, zoo
hard wij konden .voortgejaagd door het ge
luid van onze vervolgers achter ons Wij
hadden ongeveer eerv halve mijl afgelegd,
toen ik duidelijk kon hooren, dat zij op ons
wonnen, en ik begon mezelf reeds geluk te
wenschen. dat ik zoo verstandig was ge
weest naar mijn stok te blijven zoeken, tot
ik hem had gevonden, toen ik ontdekte dat
mijn metgezellin niet meer bij mij was. Ter
wijl ik stil hield, niet wetend wat te doen,
hoorde ik 'haar stem uit de schaduw van den
heg.
„Hierheen!" hijgde rij.
„Waar?"
.Jdierl" en terwijl zij sprak gleed haar
hand in de mijne en zoo leidde ze mij voor
een kleine opening in de heg, naar eert
breed, open weideveld aan de andere zijde»
Het zou echter dolheid geweest zijn ook maar
een poging te wagen om dit veld over te ste
ken, want wij zouden geen stap kunnen
doen zonder gezien te worden. t
„Laten wij wachten tot ze voorbij zijn 1
fluisterde mijn meigezellin, nog altijd hij
gend van het snelle loopen. En zoo stondenl
wij daar, hand in hand, door de dikke haag
volkomen onzichtbaar van uit 'het laantje.
Het geluid van onze vervolgers kwam al
dichter en dichter bij, tot wij eindelijk dui
delijk een stem konden ondeischeiden, dia
de eene vloek na de andere uitbraakte, over
den weg, -over ons, en over de geheele we
reld'. Toen mijn gezelling deze stem hoorde,
voelde ik hoe ze begon te 'beven en to sid
deren, terwijl ze mijn hand vaster greep ent,
zioh tegen mij aandrukte. Zoo bleven wijf
staan tot de stemmer* en de voetstappen',
flauwer en flauwer waren geworden en in dal
verte verdwenen, doch ook toen nog voeldo
ik ihoe zij nog altijd angstig beefde en trilde,
Plotseling trok ze haar hand uit de mijne,
en verborg haar gelaat in beide handen. „Qj
die man 1" riep ze fluisterend uit, „ik heb to»
op dit oogenblik nog niet goed geweten -rt
waaraan ik 'ben ontkomen. O, dat beest P
„Sir Harry Mortimer? zei ik.
„Kent u hem riep ze,
(Wordt vervol*!)