iBMiiwmspRiis-r/mZt:;:
„DE EEMLANDER
BUITENLAND.
W. VAN ROSSOM
f 6.75
f 619
15.15
FEUILLETON*
Langs den pooien weg.
J. ËSBÏEÜiï, lef 1.
C. SMITSKAMP - ÏIIARCIITIRT ZEIST
BLOUSES hoon en laag siiafóend
urn „mie"
,A^ES?SrOOFIT.
iu BEDRUKTE
VOILE
in GESTREEPT
FI/NFLLETTE
in GESTREEPT
VOILE
bij:
19e Jaar^ana No. 253
La post f 3.—. pet weck (met gratis verzekering
tegen ongelukken) f 0.17», afzonderlijke nummers
C.OJ.
DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWA'
TEL. TNT 513.
Donderdag 28 April 1921
bewijsnummer, elke regel meer t 0.25, dicnstaanbic#
dingen en Licidadigheids adveitcnticn voor de helft
der prijs- Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
voordeclige bepalingen «oor het advcrtccren. tone
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
zanvraag toegezonden-
van de interpretatie, die .van deze en an
dere piunten wordt gegeven.
Wezen wij er in 't overzicht van gister
avond op, dat in Fransche kringen weinig
ingenomenheid heerschte met de nieuwe
Duitsche nota, een Engelsch blad als de
Daily Chronicle is wel wat milder in zijn
commentaar; vooral komt dit tot uiting in
de opmerking, dat deze nota ongetwijfeld
een veel minder onmogelijk stuk is dan de
nota's waren, die vroeger werden gezonden.
Een definitief oordeel wordt echter ook door
't blad opgeschort, daar de tijd tot dusver
ontbrak nauwkeuriger te onderzoeken in
hoeverre de voorstellen aannemlijik zijn;
ondertusschen wordt het door Je Daily
Chronicle duidelijk geacht, dat de beducht
heid voor de bezetting der Ruhrstreek een
zekere' boetvaardigheid in 't leven heeft ge
roepen, die tot dusver nog niet teweeg had
kunnen worden gebracht door een beroep
op rede en recht. Wanneer Duitschland
aldus de lijn, waarin het blad redeneert
deze voorstellen nu in staat is te doen, dan
had het hiermee even goed een heelen tijd
vroeger voor den dag kunnen komen. Jam
mer is 't, wordt besloten, dat het dit niet
eerder heeft gedaan; want door zijn gedraal
had Duitschland bewezen, dat er maar een
argument was, waarvoor het bultte: het ge
weld.
Berichten,
P a r ij s, 2 6 April. (H. R.) Havas is in
staat nauwkeurig aan te geven, dat de Ame-
Tikaansche regeering, nadat deze kennis
'heeft genomen van de Duitsche aanbiedin
gen, bevestigde, dat zij voornemens is de
houding te blijven aannemen, die Briand
aangaf in Kamer en Senaat, n.l. dat de Ver.
St. geen enkelen stap zullen doen zonder
van te voren te weten, of de geallieerden
ei hun goedkeuring aan hechten.
B e r 1 ij n, 2 6 April. (N. T. A. Draad
loos). De eisch van de commissie van hei-
stel, die heelemaal geen rekening houdt met
de Duitsche protesten en tot strekking heeft,
dat Duitschland op 30 April in de kelders
van de Fransche bank een milliard pond
moet hebben geleverd, wordt door de Duit
sche openbare meening van de hand gewe
zen als zijnde monsterachtig en onvervul
baar. De Deutsche Allg. Ztg. schrijft, dat de
eisch bewijst, dat de commissie van herstel
zonder meer het voorzien heeft op het weg
nemen van 't goud en het niet eischte als
een garantie.
New York, 27 April. (V. D.). De
^v'oi'lcl verklaart irr verband met bat nieirwp
Duiische voorstel, dat dit geschikt is voor
arbitrage of hervatting der onderhandelin
gen. Indien de voorstellen onbevredigend
blijken, toonen zij toch toenadering tot de
eisc'nen der geallieerden, zoodat zij voor
overweging in aanmerking komen.
B e r 1 ij n, 2 7 April. (W. B.) De rijks
dog begon heden met de bespreking van de
gisteren afgelegde regeeringsverklaring.
Afg. dr. Riesser (D. V. P.) verklaarde in
naam van het Centrum, de D. V. P., de de
mocratische partij en de Beiersche Volks
partij o.a.:
De ten opzichte van een groot gedeelte
van Duitschland 'afgekondigde dwangmaat
regelen hebben tot dusver' hun doel niet be
reikt en zullen dit. ook al worden zij ver
scherpt, nooit bereiken. Onze stamgenooten
danken wij voor hun trouw. Wij zijn over
tuigd, dat zij ook in de toekomst, indien het
noodig zou zijn, dezelfde standvastigheid en
offervaardigheid zouden toonen.
Met een bezwaard gemoed hechten wij
onze goedkeuring aan het feit, dat de Duit-
sche regeering den weg heeft betreden om
en deel U lnorhii meao dat ik bit i u
zonder tevreden bon over don nieuwen aanleg de bemiddeling van president Harding in te
vad mijn tuin. roepen. De den president medegedeelde
"Wed. H. J. W.-DE K voorstellen stellen ons enorme eischen. Het
Politiek Overzicht.
De nieuwe Duitsche voorstellen inzake de
Schadeloosstelling hebben de Engelsche
regeering nog niet officieel bereikt, maar
joch is men in Engeland blijkens een draad
loos bericht van oordeel, dat de uit Washing
ton geseinde inhoud een vooruitgang betee-
irent vergeleken bij de vroegere voorstellen.
Ten aanzien van verschillende gewichtige
punten wordt de Duitsche nota duister ge
noemd en een beetje dubbelzinnig en voor
deze zaken zijn opgehelderd, wordt het ver
standig geoordeeld een afwachtende hou
ding aan te nemen. De cijfers, in Jan. 1.1.
vastgesteld op de Parijsche conferentie als
't bedrag der schadeloosstelling was 11.300
millioen pond sterling. Opheldering vindt
men in Engeland met name noodig, dear
in 't aanbod heelemaal niet is aangegeven in
hoeveel annuïteiten Duitschland de 200
milliard mark in goud bereid is te betalen.
Dit wordt juist de netelige kwestie geacht,
waaromtrent nadere inlichtingen moeten
worden verstrekt.
Voorloopig is de indruk te Londen, dat,
al blijft de aanbieding minstens een milliard
pond sterling ten achter bij hetgeen in de
Parijsche voorstellen was verrat, het niette,
min een grondslag biedt, waarop kan wor
den gepraat en die zou kunnen leiden tot
verdere verbeteringen'.
Van meer belang is, dat het nieuwe aan
bod gisteren ook door 't Engelsche kabinet
is besproken, a'l bereikten de voorstellen,
naar boven is opgemerkt, het departement
van buitenlandsche zaken nog niet officieel.
Men zou daarom in bevoegde kringen ge>
neigd zijn zich zijn oordeel over het aanbod
oor te behouden, dat, zooals zij door de
persbureaux zijn overgeseind, een groote
mate van verklaring en completeering be
hoefde. Ook de Engelsche rëgeering is van
oordeel, dat het er bovenal op aankomt in
hoeveel jaren 't Duitsche rijk ran zins is
de 200 milliard mat ken in goud te storten
en hoeveel de interest zal bedragen. Men
huldigt de opvatting, dart, wanneer verklarin
gen worden gegeven over de annuïteiten en
de rente, die bevredigen, dit aanbod van
200 milliard, dat 26 milliard beneden de
geallieerde eischen blijft, een duidelijke
vooruitgang kan beteekenen, wanneer men
dit bedrag vergelijkt met Duitsch'land's
vroegere aanbiedingen. Ook noemt men
■een punt van belang, dat overwogen moet
worden, het Duitsche voorstel om terstond
1 milliard mat ken in goud te storten, terwijl
inch, overeenkomstig het tractoot van Ver
sailles, op 1 Mei door 't Rijk 12 milliard
moest zijn gestort. Dan wijst men nog op
een anderen vagen factor: er zou In de Duit
sche voorstellen n.l. niet duidelijk zijn ge
maakt in welke mate de betalingen die reeds
•in Duitsche zijde zijn geschied, inbegrepen
n in de genoemde sommen. De voorloo-
uige conclusie is dan ook, dat alles afhangt
Te!«f. interl. 158.
Tit eenige attesten
dal. het resultaat ran Uie schepping boven
verwacht inn zelfs hoeft voldaan dat. eon
ieder, die het ziet. verrukt is over den iraaion
aanblik en huldo brengt aan den ontwerper
G. F. v. T.
zeer tevreden te ziin over den keurigen en
sruaakvollen aanleg van i-oii -root gedeelte van
mijn buitenplaats to 's Gravoland
J. B
U LAlVCi£STliAAT
Dliitsche volk is echter bereid zonder voor
behoud op te brengen, wat het kan. Mislukt
ook deze poging, dan is voor de geschiede
nis vastgelegd, dat Duitschland alles heeft
gedaan wat in zijn vermogen is om de uit
geputte en verwoeste wereld den vrede te
verschaffen.
Na de rede van Ries r zesde de soc.-
dem. afgevaardigde Muller-Franken:
Voor het beroep op Harding draagt de
regeering alleen de verantwoordelijkheid.
Wanneer het leven der nalie op het spel
slaat, is het de plicht der regeering te juister
tijd de gekozen volksvertegenwoordigers ad
vies te vragen. Da voorstellen der Amster-
damsche Internationale zijn op het oogen-
blik het maximum van welwillendheid van
Europa tegenover Duitschland. Mijn fractie
staat ten aanzien van de betalingen op haar
vroeger ingenomen standpunt, dat de Parij
sche eischen in 42 jaren niet kunnen won
den vervuld. Ook de nieuwe voorstellen zul
len op twee generaties lasten leggen. De
dividenden-politiek van onze industrie prik
kelt de Entente tot ingrijpen. De kapitaal-
beleggingen in weeldeartikelen geven ral-
sche voorstellingen van Duitschlands wel
vaart.
Sprekers bewering, dat de bijzetting der
ex-keizerin van D.-nat. zijde voor de partij
politiek is geëxploiteerd, lokt aan de rech
terzijde stormachtige protesten uit.
Spr. gaat voort: Ik geloof niet, dat Lloyd
George van alle goden zoozeer verlaten is,
dat hij de Poó'lsche gendarmen op ons zal
loslaten om daardoor tientallen jaren lang
nieuwe haat en verbittering te wekken.
Maar de pröefmpMlisntie in het oosten is
„grober Unfug". De arbeiders 'rullen verhin
deren, dat wij iii een nieuw oorlogsavon-
teerd door het dringen naar den Rijn. Het
is niet mogelijk het Duitsche volk tot sla
vernij te brengen, wanneer wij daartoe niet
zelf de behulpzame hand bieden.
P ar ij s, 2 7 April (H. R.). De Temps
analyseert de Duitsche voorstellen lang en
nauwkeurig en komt tot de gevolgtrekking,
dat deze analyse commentaar overbodi
maakt. Deze voorstellen kunnen geen grond
slag van bespreking uitmaken, daar zij ver
beneden het accoord van Parijs blijven, het
bedrag en de vervaltermijnen niet nauwkeu
rig omschreven zijn en de voorstellen go-
paard gaaan met eischen, die het verdrag
zouden omverwerpen en de geallieerden
zouden berooven van haast al hun waarbor
gen. Zij wettigen volkomen de flinke, ener
gieke taal, die Briand gisteren sprak vóór hij
de voorsteken kende. Deze zullen in geheel
Frankrijk den wil slechts intenser maken om
de Duitsche regeerders eindelijk tot rede te
brengen. De verpletterende meerderheid
der Kamer, de eenparigheid van stemmen
in den senaat, zullen Duitschland toonen,
dut Frankrijk met zijn regeering is en ach
ter haar stnat.
Het Journal des Débals beschouwt de
Duitsche nota en de rede van Simons, die
en hel commentaar °P vormde, als eerder
bedoe' >p het Duitsche volk dan op de
kabinetten der geallieerden indruk te ma
ken. Doetende op de zinsnede van Simons,
dHt als de geallieerden het Ruhrgebied be
zetten, het Duitsche volk lot slavernij zal
worden gebracht en als het Joodsohe volk
in de woestijn zal zwerver., zegt hei Journal
des Débats, dat het vooruitzicht van dit
schouwspel ïroch de geallieerden noch de
wereld zal verontrus en. Helaas, zoo voegl
het blad er nar. toe, vormen nog langen tijd
tuur worden gewikkeld. De overwinnaars in de door dA Duitschers verwoeste gebieden
den w-ereld-oorlog moeten het zich voor ge- een woestijn. Wij-denken er in het geheel
zegd houden, dat het Duitsche volk zich niet aan het Duitsche volk tot slavernij te
evenals het Belgische zich tegen de duur- 'icngen, moor wij willen het r.open voor
zame economische slavernij en politieke t herstel der gebieden te betalen, die het
verdeeldheid zal weten te verdedigen. in een woestijn herschiep.
Afg. Helfferich (D.-nat.) zegt: Het is do I L o n de n, 2 7 A pr il. (N. T. A.). Draad-
onverantwoordelükheid tot het uiterste ge-1 loos uit Horsa). De Daily News laat uitko-
diavan, dal 1 doion moeilijken tijd de
a van
lei-der eener groote jzartij de verantwoorde
lijkheid voor den toestand op het Duitsche
volk en zijn regeering werpt (stormachtige
protesten links). De bewering, dat de recht-
sche partijen de bijzetting der keizerin in
politieken zin zouden hebben geëxploi
teerd, toont een voorbeeldeloos lagen aard.
(Starmacht. toej. rechts). Wij zijn ten aan
zien der schadevergoeding tot zware offers
bereid, maar niet tot een of andere moreele
vernedering. Wij betreuren, dat de minister
van buitenlandsche zaken in zijn rede tel
kens liet doorschemeren, dat Duitschland in
moreel opzicht iets heeft goed te maken. (Dr.
Simons schudt het hoofd). Het verdrag van
Versailles is gebaseerd op de leugen van
Duitschlands schuld aan den oorlog. Wij
kunnen het begrijpen hoe men in een
kwestie, waarbij het voor éen land op leven
en dood gaat, de beslissing zonder voorbe
houd in handen van een derde leggen kan.
Het nieuwe aanbod overschrijdt de Duitsche
betalingscapaciteit verre.
Het is bedenkelijk, dat wij "ons bereid ver
klaren elke soort waarborg te geven. Hoe
verder wij achteruitwijken, des te brutaler
wordt Briand. Diens politiek wordt thans
evenals in den tijd van Lodewijk XIV gedic
men, dat de nota niet uitmunt door helder
heid en dat hel noodig is duidelijk te maken,
voor men een definitief oordeel vormt, of
de 50 milliard gouden marken een maxi-
mumcijfer is, waarin ook posten zijn begre
pen als de kosten van wederopbouw van het
verwoeste gebied en overnemingg van de
schulden der geallieerden aan Amerika, of
dat één van beide sommen of alle twee op-
teld moeien worden bij de 50 milliard.
Het feit, dat een onafhankelijk onder
zoek van Dui'.schlahd's vermogen om te be
talen voorgesteld wordt, wekt het vermoe
den, dat het genoemde cijfer vatbaar is voor
uitbreiding en het zinspelen op het toene
men van de termijnen naarmate Duitsch-
land's welvaart zich ontwikkelt, schijnt tot
dezelfde conclusie te leiden.
Washington, 26ApriI. (R.) Aan de
uitneodiging van den secretaris van staat
Hughes aan de gezanten der geallieerde mo
gendheden om met hem aan zijn departe
ment samen te komen ter informeele bespre
king van de nieuwe Duitsche nota, werd o.m.
gehoor gegeven door Geddes (Engeland),
Jusserand (Frankrijk), Ricci en Sjidihara
(Japan). Er werd te verstaan gegeven, dat
vóór het Amerikaansche antwoord aan
Duitschland wordt verzonden, te Washing
ton zal worden afgewacht, hoe de opvattin*
'.en der geallieerde regceringen zijn inzake
de voorstellen. 1
Par ij s, 2 7 April. (B. T. A.) De Temps
verneemt uit Washington, dat, indien de ge-,
nllieerde regeeringen van oordeel zijn, dnt
de Duitsche voorstellen geen aannemelijke
basis van bespreking vormen, Duitschlands
stap geen enkel gevolg zal hebben. De re
geering der Ver. Staten zou zich hebben ver
bonden zich in geen enkel opzicht to zullenl
afscheiden van de mogendheden, die gedu
rende den oorlog de bondgenooten waren'
van Amerika.
P a r ij s2 7 April. (tl. R.) De Excelsion
geeft de volgende cijlers in verband met da
kwestie der schadevergoeding: de oorlog)
kostte Frankrijk 500 milliard aan uitgaven)
en geleden schade. Vóór Augustus 1914J
hod Frankrijk geen schuld aan het buiten
land, thans heeft het een buitenlandsche
schuld van 80 milliard; die var» Duilsohland!
bedraagt twee milliard mark. Wat betreft del
500 milliard, die de oorlog kostte, voorziet
het verdrag van Versailles in de teruggave
van 220 milliard voor herstel-doeleinder».
Het deel van Frankrijk (52 in de 20
milliard goudmarken en de annuïteiten,
waartoe rte Parijs werd besloten en welke
voorstellen door Duitschland werden verwor
pen, zou ongeveer 140 milliard francs zijn,
d. w. z. 23 van de geheele oorlogsuitga-
vcn en 63 pet. van het totale bedrag, dat
Frankrijk volgens het verdrag von Versail
les voor herstel-doeleinden heeft te vorderen.
Frankrijk schoot Duitschland sinds den wa
penstilstand 38 milliard voor. In gereed geldl
betaalde Duitschland nóg nites, maar het
leverde vbor 8 milliard goudmnrken aan
waren.
Washington, 27 April. (R). Tot
vanmiddag 12 uur had de Amerikannscho
regeering nog geen enkele gezoghebbenrlo
inlichting omtrent de houding der geallieer
den ontvangeir. Ongetwijfeld zal het depar
tement van Staat de ontvangst van eenige
aanwijzing betreffende de aannemelijkheid
van Duitsche tegenvoorstellen afwachten,
alvorens Berlijn te antwoorden.
De Berliner Lokal Anzeiger publiceert
eenige meeningen van Duitsche financiers
en industrieelen omtrent de door Duitsch
land gedane voorstellen. De voormalige on
derhondelaar van de rijksregeering, direc
teur Stauss uit zich o.m. als volgt
De deskundigen hebben in verband
met de conferentie te Londen verklaard, dat
zij de te Londen gedane voorstellen als te
vergaand en ondoorvoerbaar beschouwen.
Onder deze omstandigheden is het duide
lijk, dat dit oordeel ook van toepassing is
op de nieuwe Duitsche voorstellen. Natuur
lijk beleekent eon aanbod als het huidige
een Duitsche slavernij gedurende tientallen
jaren. De plaatsing van een groote leening
is op het oogenblik in geen land ter wereld
mogelijk.
Een vooraanstaand indusfricel verklaarde,
dat het aanbod door een ieder nis politic-!:
onvolledig zal worden beschouwd. De des
kundigen hebben zich niet de minsle moeite
gegeven na te gaan of de belofte werkelijk'
kan worden uitgevoerd en ik durf zeggen,
dat geen van hen het aanbod kan ondev-
streepen.
In het Berliner Tageblatt toonl Theodor
Wolff aan, dat, indien de te Washington ge
dane atop eventueel geen succes heeft, de
positie van Duitschland veel verbeterd is.
B e r 1 ij n, 2 6 A p r i l. (N. T. A. Draad
loos). De Duitsche schadeloosstellingskolen,
die aan de Entente werden gc-leverd worden:
in Zuid-Wales 50 pet. lager aangeboden dan
de Engelsche kolenprijs bedraagt.
Berlijn, 27 April. (W. B.) Het Ber
liner Tageblatt bevat berichten uit West-
Duitschlond omtrent een toenemend slech.
Het is de dure plicht des gehuwden
mans te waken, dat hij zijn kinderen groot
brengt en zijn vrouw klein houdt.
Naar het Engelsch van
JEFFERY FARNOL.
40
„Van kant gemaakt 1" zei ik.
„Ja zichzelf opgehangenachter
tie deur, zesenzestig jaar geleden aanstaan
de Augustus, en ik was het die hem vond-
Ziet u," zei de oude man, t#wijl hij zijn
mand neerzette, en zeer voorzichtig op den
groenbemoste™ drempel ging zitten; „ziet
u, het was dien nacht noodweer,regen
en wind en de bliksem was niet van de
lucht. Ik herinner me, dat ik uit vrijen was
geweest op de boerderij van Nancy Brent
ze is nu dood, de stakker, al jaren geleden
gestorven, maar toentertijd was het een
knappe fiksohe deem. Ik was op weg naar
huis, en het eer» kwam bij het ander en ik
verdwaalde. En plotseling, terwijl ik voort
strompelde in de duisternis, komt er een
felle lichtstraal, ik kijk op, en wat zie ik? De
hut hier 1 Ze zag er toen nieuwer uit, met
leen deur en ramen, maar de deur was ge
sloten en de ramen waren donkerdaar
Stond ik in de regen maar ik gevoelde niet
•veel lust den vreemdeling te storen, want
het was een norsohe, trotsche, onvriende
lijke kerel, en die er buitengewoon op ge-
'*teld was met rust gelaten te worden. Even
wel na een poosje ging ik toch naar de deur,
en klopte (want ik was een stoere, sterke,
kranige, knappe kerel in die dagen, ziet u,
ik stond mijn man en was voor geen kleintje
vervaard!) ik ging dus naar de deur en
klopte met mijn vuist, klaar om er op te
slaan (en het was in dié dagen een stevige,
■groote vuist) maar groote hemel, ik kreeg
heelemaal geen antwooidl Zobdat ik einde
lijk de klink oplichtteHier wachtte de
oude man even om op zijn gemak een snuif
doos uit zijn zak te halen, terwijl hij met
een eenigszins ondeugende uitdrukking in
zijn oogen mijn opgewekte nieuwsgierigheid
gadesloeg.
„En toen?" vroeg ik.
„Toen." ging hij langzaam voort, „lichtte
ik de klink op, en gaf een duw tegen de
deur, maar ze ging'maar een klein eindje
open een duim misschien, en toen ging
ze niet verder." Hij klopte op de snuifdoos
en deed ze open.
„En toen?" vroeg ik weer.
„Toen," ging hij voori, „gaf ik er een [lin
ken, stevigen duw tegen met mijn schouder
(ik was in dien tijd een pootige. sterke ke
rel en op hetzelfde oogenblik, dat de deur
■opan vloog kwam er weer een bliksemstraal
en het eerste wat ik zag waseen
schoen."
„Een schoen riep ik.
„Een doodgewone schoen 1" knikte de
oude man en nam met zichtbaar genot een
snuifje.
„Ga verder," zei ik, „ga verder."
„O'het is een prachtige geschiede
niseen prachtige gesohiedeniszei
hij, zacht in zidvzelf lachend, „er zullen niet
veeii mensohen van mijn leeftijd gevonden
worden, die bij onweer een man vonden, dia
zich had opgehangen I Zooals ik u zei, zag
ik een schoen, toen een been, en daar hing
die zwerver bengelend achter de deur aan
een groote kramkijk. maar 1" riep hij,
en met eenige moeite stond hij op en
strompelde de hut binnen, „daar is diezelfde
kram nog, daar is ze!" Daarbij wees hij naar
boven, naar een roestige ijzeren kram, die
diep in de balk boven de deur was geslagen
„En waarom," zei ik, „hing hij zichzelf
op?"
„Daar hij geen vrienden had, en hij het
niemand ooit verteld heeft.... weet nie
mand het," antwoordde de oude man, het
hoofd schuddend, „maar aan die kram daar
heeft hij zich opgehangen en aan diezelfde
kram vond ik hem in dien onweersnacht zes
enzestig jaar geleden met aanstaande Augus
tus."
„Je hebt een verbazend geheugenl" zei
ik-
„Ja, dat is zeker? Een verbazend geheu
gen, een verbazend geheugen
„Zesenzestig jaar is een menschen-leef-
tijd/' zei ik.
„Dat is ook zoo," knikte de oude, „ik was
een InaDDe ionge kerel in die dagen, ik was
forsch en recht als een kaars. Het is nu wel
een beetje anders."
„Je wordt nu langzamerhand oud," zei ik-
„Ja, maar die kram daar ook, al ziet ze er
nog zoo goed uit
„IJzer vergaat meestal niet zoo spoedig
als vleesch en bloed," zei ik„zoo is de
natuurwet."
„Ja, maar eeuwig kan het toch niet duren,
zei de oude man, met gefronst voorhoofd,
terwijl 'hij het hoofd schudde tegen de roes
tige kram.
„Ik heb ze bekeken, maand in, maand uit,
al die jaren, en ik heb ze roestiger én roes-
tiger zien worden: „Toch zal ik je overle
ven," heb ik tegen haar gezegdze
weet helze heeft het me verscheiden
malen hooien zeggenik zal je toch over
leven 1 Ik heb het gezegd, en ik wil het
ookze kan niet eeuwig duren en ik heb
een krachtig gesteleen sterfelijk maar
krachtig mensch :1' ben ik niet?"
„VerbazendJSfci
„En sterk als een- st -r l"
„Zeker
„En de kram zal het niet zoo heel lang
meer uithouden, wel mijnheer?.... zoo oud
en roestig als ze is
,,'t Is moeilijk te denken."
„Niet zoo lang als zoo'n verbazend krach
tige man als ik ben?" vroeg hij met iets
droevi ;s smeekends in zijn oogen-
„Neen," antwoordde ik spontaan.
„Ik wist het wel ik wist het wel," lachte
hij, met zwakke hand zijn stok zwaaiend,
„het is ook zoo'n arme oude kram, heele
maal weggevreien door de roest. Altijd als
ik hier kom om waterkers te halen, ga ik
even) naar binnen om naar haar te kijken,
boe ze weoroest en werrroesten ze hcudt
het vast niet zoo long uit als ik, dat doet
ze vast idet l"
En na nogeens geknikt te hebben tegert
de kram, keerde hij zich ern en strompelde
naar buiten, de zonneschijn in.
Ik zag hoe hij, ondanks zijn uiterlijke dap
perheid, zwoegen meest om de zware, mond
te dragen, en olotseling nam ik ze hem af,
niettegenstaande zijn tegenstribbelen, eni
liep naast hem voortmaar terwijl wij voort
liepen, keek ik toch nog eens om naar de
verlaten hut.
„U denkt er zeker aan, dat hier 's nachts
wel vreeselijk zijn moet," zei de oude man.
„Integendeel," antwoordde ik, „ik dachti
eraan, dat het een heel geschikte plek zóu
zijn voor een man zonder tehuis, zooals ik."
„Bedoelt u dat u hier zouc'et willen wo*
nen
„Ja," zei ik.
„Bent u clan niei bang voor het spook?"
„Neen," antwoordde ik.
„Bent u don missohien een van die dwa
zen, die denken dat er geen geesten be*<
staan
„Wat dat betreft," antwoordde ik, „dat
weet ik niet, maar ik geloof niet, dat ik erg(
bang zou zijn, en het is een heele zegen iets
te hebben op deze onvriendelijke wereld;
dat je je „thuis" noc-men kuntal is het
dan maar een hut, zelfs een spookhut."
Na korten tijd- voerde het pad, dat we
volgden, naar een eenigszins steile helling,
die vrij moeilijk te beklimmen was; ik stak;
daarom mijn hand uit naar mijn bejaarden!
metgezel, maar hij wees mij bijna ruw af.
(Wordt vervolgd).
