Fontein Schippers
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
Eigengemaakte Kinderkleeding.
Stand No. 8,
A. W. E. T.
sup- electrische installaties
FEUILLETON.
Langs dsn grooten weg.
üüeDbileerlngen - Kunsthandel - Behangerü en Stoffeerderij
voor LICHT en KRACHT PO N N E
Ie KLASSE MATERIAAL
ST. EMILIOW
Per flesch I 1.75, per anker f 72.-
I. L SOHQTERMAÜ h, lltrflchtschBstr.11. Tel. 145.
TWEEDE BLAD._
'BINNENLAND.
ZATERDAG na I uur
worden GEEN bestellingen
meer aan huls bezorgd.
SVIagaz. „De Dom"'
FOTO-aRTIKELEH
A. VAN DE WEG. Langesftraa3 23.
Bezoekt;
WIUfN eHéEHHItlZEH - WfiiEI.
raiMn ui it 18.—
J. Oliïïliiï, Hif 20.
'19# jaargang
No. 260
saterdag
7 Mol 1921
Langstraat 24. Tel, int. 496. - AMERSFOORT.
OPGERICHT 1906.
TELEPHOON 169
TLiSiKKERWEO Bïd.
zeer aan te bevelen
ORIGINEELE
Bordeaux gewas 1917
Staten-Generaal.
TerliooRlng ran de belatitliiie der
gouden en zilveren verken.
In de Memorie van Antwoord inzake het
wetsontwerp tot verhooging van de belas»*
ting der gouden en zilveren werken en wij-
riging der wet van 18 September 1852 laat
stelijk gewijzigd bij die van 1 Juli 1909,
noemt de minister van Financiën het niet
vrij van overdrijving dat de omzet der gou
den en zilveren vlerken gering en het bedrijf
in menig opzich oodlijdend zou zijn gewor
den. Er is wei eenige achteruitgang in de
laatste maanden, dooh niemand heeft ver
wacht dat de goud- en zilverindustrie op
Ihet peil zou kunnen blijven waarop de oorlog
haai* tijdelijk had gebracht.
De voorgestelde verdubbeling der belas
ting zal den omzet wel niet aanmerkelijk
doen verminderen; immers, de belasting
wordt niet geheven naar de waarde der goe
deren, maar naar hun gewicht. En nu is m
de laatste jaren de waarde van gouden en
zilveren voorwerpen, bij een zelfde gewioht
zeer toegenomen, zoodat verdubbeling der
belasting op dit oogenblik eigenlijk geen
fneerderen last beteekent dan vroeger, maar
slechts strekt om de oorspronkelijke verhou
ding der belasting tot die waarde te herstel
len. Om die reden zal er ook geen sterkere
prikkel dan vroeger bestaan voor het publiek
om artikelen rechtstreeks'in het buitenland
aan te koopen, wat dan met frauduleuzen
invoer gepaard zou moeten gaan. Mochten
op den duur de prijzen van gouden en zil
veren werken geleidelijk weder dalen, dan
zullen handle en koopers aan de verhoogde
belasting gewend zijn.
De leden, dié de Waarborgwet beschou
wen als een technische wet, welke het pu
bliek o. m. waarborgen moet versohaffen
aangaande het gehalte van gouden en zil
veren werken, terwijl zij niet zou zijn een be
lasting op de weelde, zien voorbij, dat die
wet uitdrukkelijk naast den waarborg ook de
belasting regelt, en dat deze laatste ver uit
gaat boven het bedrag dat zou mogen wor
den geheven, indien slechts een retributie
weid gezocht.
Onjuist is het ook te meen en, dat de hef
fing eener weeldebelasting steeds bii den
vei koop der weeldeartikelen zou moeten ge
schieden. De belastingen op haardsteden*
mobilieur, dienstboden of paarden zijn in hun
wezen ook weeldebelastingen, hoewel zij op
andere wijze worden geheven.
De vraag of de handel de voortgestelde
belasting dragen'kan, beantwoordt de minis
ter toestemmend, 'T!e belasting op de
koopers wordt afgewenteld en een teruggang
van beteekenis In den omzet niet is te wach
ten.
Uit de Pers.
Het Had-je-ïue-maar ontwerp.
„De Standaard" (A. R.) verwacht niet veel
van het „Had-je-me-^maair"-ontwerp.
Met het symptoom weg te nemen, ge
neest men echter de kwaal niet.
Het gebeurde is een hoon genoemd voor
het algemeen stemrecht, en reeds werden
stemmen gehoord, die van een beperking
van dit instituut gewaagden.
Zonder bedenking schijnt ons dit niet.
Het zou ons aangenaam zijn als het
mocht gelukken om binnen niet al te
langen tijd te breken met het atomistisch
stemrecht en den weg van het organisch
stemrecht te zoeken. Maar dan wordt een
ander pad gekozen, en dat is heel wat
anders dan een blijven op den verkeerden
weg, om al naar de practijk het uitwijst,
nu eens voorwaarts en dan weer achter
waarts te gaan.
Al naar de uitslag bevalt, zal men oor-
deelen of er waardig dan wel onwaardig
gestemd is, en in wezen nadert dit heel
dicht tot 't revolutionnair staatsrecht, dat
niet lang eleden werd bepleit, of tot de
practijk van de communisten, die al dege
nen, die niet stemmen zooals hun dat aan
genaam is, als onwaardigen uitsluiten.
Onwaardig om de functie te vervullen die
de staat of gemeenschap den burger oplegt
om te zorgen voor de noodige vertegen
woordigende of besturende lichamen.
Welnu, niet op het symptoom, mar op
de kwaal moet de volle aandacht gevestigd
worden. Men zal den onwaardige uit de
raadzaal kunnen weren. Maar men behoudt
de bron van kwaad.
Het toont een verval, dat ons waarlijk
wel ernstig- stemmen mag.
Een verval, waarvoor verandering van
kiesstelsel, wij geven het toe geen
zekere baat brengen zal.
Het wil het Vaderland voorkomen,
dat hei wetsontwerpje onvolledig Is.
Er moet noodzakelijk eene wijziging
van de Kieswet bij, om ook de intree van
de individuen, die men uit Staat en Raden
weren moet, in de Staten-Generaal onmo
gelijk te maken. De Regeering stelt het
laatste uit tot de Grondwetsherziening.
Maar deze is nog geen vogel in de hand,
maar in de lucht, en daarenbovenal
/alt do ontbinding daarop samen met de
verkiezingen voor 1922, dan zou regeling
van de zaak bij de Grondwet bij die ver
kiezing nog niet beletten dat eenig em
porium vol ongelede dieren naar het Bin
nenhof zal kunnen worden gezonden.
Berichten.
Pasvisn voor Finland. De
Finsche legatie bericht dat pasvisa voor
Finland hier te lande kennen worden aange
vraagd b j het Finsche consulaat te Rotter
dam, WcsteTStraat 7; voorts te Amsterdam,
bij het Finsche consulaat. Houthaven 24
zoomede bij het vice-consulaat te Vitrecht.
Dp Ziektewet.
Volgens Het Volk hebben de pogin
gen der georganiseerde werkgevers en
nemers, om tot een regeling eener uitkec-
ring bij ziekte te komen, geleid tot een
„Proev evain een ontwerp-Ziektewet", dat
aan de Regeering ter overweging zal worden
aangeboden.
Het Volk geeft een „korte toelichting"
tot het ontwerp.
Het gaat uit van de verpliching van den
werkgever om aan zijn arbeider, die wegens
ziekte verhinderd is, arbeid te verrichten,
het in het ontwerp nader geregelde zieken
geld ui; te keeren. Die verplichting moet
echter door den werkgever door bijzondere
waarborgen worden gesterkt.
Het ontwerp geeft nadere voorschriften
onder welke voorwaarden een vereenigmp
kan worden erkend.
Het gaat van de verwachting uit, dat de
werkgevers, die den geëischten waarborg
willen stellen, zich zoo spoedig mogelijk in
één, doch in elk geval slechts in een zeer be
scheiden aantal vereenigingen zullen orga-
niseeren.
Het ontwerp stelt niet den eisch, dat de
werkgever zelf lid moet zijn van de hierbe-
doelde vereeniging, maar vordert alleen,
dat de vereeniging zich als mede-schuld i-
naar naast den werkgever stel
T enslotle stelt het ontwerp een fonds in
tot het nemen of bevorderen van maatrege
len ter voorkoming van ziekte. In dat
fonds zal door alle werkgevers moeten wor
den bijgedragen, terwijl he beheer in han
den zal zijn van den raad van toezicht.
ging dezer route voor een groot gedeelte
van ons land.
Voorshands kemt het niet noodtg voor
andere maatregelen te nemen, daar het
snelverkeer naar en van de Vlissingsche
mailbooten voor den tegemvoordigen om
vang van dat verkeer op voldoende wijze
wordt bediend
Een decoratie. Bijna onbe
merkt, tusschen andere berichtjes in, stond
dezer dagen in de „Staatscourant", dat de
Nederlandsche regeering aan zekeren H. de
Beaumont, koopman te Maastricht vergun
ning had verleend tot het aannemen van de
Belgische Kroonorde.
Naar aanleiding hiervan schrijft het N. v.
d. D.
„Men zal zich herinneren, dat Hyacinthe
de Beaumont het eenige lid van den Maos-
trichtschen gemeenteraad, was, dat gewei,
gerd had, zich tegen de Belgische annexa
tie-plannen te verklarendat de Belgische
regeering hr - daarop tot „ridder der Belgi
sche Kroon" benoemde en dat men hem ver
volgens te Hoey huldigde en een bronzen
beeld aanbood. „Een zoo officieele huldi
ging ven een daad die van landverraad niet
ver meer verwijderd is, zoo schreven wij
toen van deze decoratie, mogen wij be
schouwen als een der ongegeneerdste uitin
gen die de Belgische regeering kon kiezen
om haar gevoelens te luchten ten aanzien
van den buurstaat."
Aan de be'r enis dezer daad viel niet
te twijfelen en spraken het vertrouwen
uit, dat onze reg ring aan de Koningin
geen besluit ter teekening zou voorleggen,
waardoor aan het bedoelde heerschap, dat
in formeelen zin inderdaad nog Nederlan
der is, wordt veroorloofd openlijk met het
kenteeken zijner anti-nationale gezindheid
te pronken". Het spijt ons, thans te moeien
constateeren, dat de Nederlandsche regee-
ring niet indachtig is geweest aan het woord
van Buys, dat art. 57 der Grondwet is ge
v ftflaicAn A KI nuraru
Maison VAN EIMEREN.
Coiffeur Poslicheur Colffenae 3
WIJKRSSTRAAT II. - Tel. 203 1
Hoogst Moderne» Salons voor
DAMES en lïEERC* - Mnnicnro R
Mncrazijn van ParfuraurioPn on Al
Toilofc-Artikelon.
BADINRICHTING
J. J V. HAMERSVELn
Hoofdagent „Araster-blsron.
Varkensmarkt - Amersfoort
Sjieeiiil. alileriiu»
schreven om „tegen verzwakking van het
onderdanenverband te waken",
"e '1- Ztelf.'.-.tl J)„ anti-nationale daad van den heer De
Op vragen van het lid der Tweede Ka- Beaumont vinden wij na twee jaren nog pre-
mer, den heer De Muralt, betrefffende het
sloppen van z.g. mailtreinen op de rou e
Vlissingen—Boxtel, heeft c! minister var.
Waterstaat o.m. geantwoor
Dat vele internationale reizigers zich door
de regeling van het verkeer, zeer tegen hun
zin gedwongen zouden zien, den overtocht
naar Engeland via Ostendé In stede via Vlis
singen te maken, schijnt niet geheel juist.
Het verkeer DuitschlandEngeland bepaalt
zich in hooldzaak tot reizen naar en van het
bezette gebied. Dat van daar over de route
Ostende gereisd wordt, is verklaarbaar, als
men in het oog houdt, dat Engelsche militai
ren blijkbaar de voorkeur geven aan het
traivsiteeren van een tot de Entente behoo-
rered Rijk in stede van êèn ander land. De
afstand over Ostende naar het bezette ge
bied of omgekeerd is korter en dus minder
kostbaar dan over de Nederlandsche route.
De belangen van de beide Nederlandsche
zeerouten (de Mij. Zeeland en de Engelsche
Mij. Hoek van Holland-Harwich) worden op
gelijken voet behandeld.
Daar het aantal Nederland transiteerende
reizigers thans echter gering Is in vergelij
king met vroeger en met het aantal reizigers
tusseheni Engeland en Nederland, worden de
boottreinen ook dienstbaar gemaakt aan het
nationaal verkeer.
De boottreinen van Hoek van Holland en
Vlissingen sluiten in Duitschland aan dezelf
de sneltreinen aan.
Dat van de route Hoek van Holland—Har
wich meer gebruik gemaakt wordt, moet
worden toegeschreven aan de gunstiger lig-
cies even erg als toen.
De Katholieken endeAm-
sterdomsche verkiezingen.. „Er
zijn uitgebracht in Amsterdam 275.000
stemmen.
„Op de Katholieke lijst 45.000
„Dat is 16%.
„Er wonen, volgens de laatste volkstel
ling, in Amsterdam 642.000 menschen.
„Volgens den Pius-Almanak ruim 150.000
zeg 160,000 Katholieken.
„Dat is 25%
stemden dus belangrijk minder Katho
lieken op de lijst, dan er menschen als
Katholiek in dt bevolkingsregisters staan
ingeschreven. Het feit i9 niet nieuw en goed
verklaarbaar", schrijft „De Gelderlander".
„Men heeft wel eens ter verklaring van
het feit aangevoerd, dat de Katholieken
niet „democratisch" genoeg zouden zijn en
dot er daarom wrklieden zouden overloopen
naar de S.D.A.P. Maar de Katholieke raads
fractie te Amsterdam staat bekend als ultra-
democratisch en als 't b.v. om loonregelin
gen gaat, dan is ze door het democratische
heen, meent het blad.
„Neen, daar zit re verklaring niet, dat de
Katholieken te weinig democratisch zouden
zijn. De afval moet trouwens niet enkel onder
de werklieden en misschien niet eens het
meest onder de Katholiëken worden gezocht
Want de oorzaak van het verschil tusschen
de Katholieke ingeschrevenen is geloofs-
slapte en geloofsafval, anders niet. En die
heerschi onder alle standen, vooral in een
stad a's Amsterdam, waar het grootestads
leven over de menschen gaat als een be
dwelming, die voor God en godsdienst on
gevoelig maakt.
„Rekenen wij op 160,000 Katholieken in
Amsterdam en houden wij vast dat 16.5%
van het kiezerskorps Katholiek heeft ge
stemd, dan komen wij tot bedroevende ge
tallen. Want 16.5 procent van 640.000 in.
woners is slechts 107,000 en er wonen jn
Amsterdam tusschen <le 150 en 160 duizend
Katholieken.
„Nu moeien wij niet (e haastig- conclir-
deeren. Br zijrv 20 thuisblijvers, dat is al
32 000 van de 160.000 af. Er blijft dan
nog een belangrijke gaping tusschen 128
en 107 duizend, maar zij is niet meer ver
ontrustend. Niettemin stemt elk toeken van
geloofsafval lot ernst en is het een verma
ning tot ons allen om den schat des geloofs
met zorg te bewaren en ze ie koesteren door
een echt Obristelijken levenswandel".
Begrafenis G. A. baron Tin
dal. Op de begraafplaats Zorg vlied is
Woensdag ter aarde besteld het stoffelijk
overschot van den heer G. A. baron Tindal,
kamemheer in buiten gewonen dienst van
H. M, de Koningin, oud^presddeivt-commis-
saris van de stoomvaartmaatschappij Ne
derland' en commissaris van vers J lillende
er.dere stoomvnartma-atschappijen en finon-
oieele instellingen.
H. M. de Koningin had zich laten ver
tegenwoordigen door jhr. rnr. F. Röell, ka
merheer te Amsterdam; H. M. de Koningin-
Moeder door jlvr. A., von Tets. Uitfioan-
cieele handelskringen waren tol van voor
aanstaande persoonlijkheden aanwezig.
Op verzoek van den overledene werd op
het graf niet gesproken.
Standbeeld presicïentSteyn.
In de jongste vergadering van den gemeen
teraad van 'Deventer heeft de voorzitter
medegedeeld bericht te hebben ontvangen,
dot de maquette voor het standbeeld von
wijlen president Steyn gereed is. De beeld
houwer Toon Dupuis heeft zijn arbeid ook
reecte voltooid. Dit standbeeld zol zoo moge
lijk te Deventer worden opgericht en wel op
het piem vóór het station of vóór de Groote
Kerk.
De president wordt voorgesteld, staande
op en tegen rotsblokken geleund, met de
handen achterwaarts op de rotsen rustend,
in de houding waarin hij de /burghers" in
het veld placht toe te spreken.
G e p. o f f i c i e r e n Ned. land
macht. In de le 's Gravenhage gehouden
jaarlijksche algcmeene vergadering van de
Kon. Ver. van Gepens. officieren van het
Ned. leger werden de notuian van de vorige
vergadering en het algemeen verslag goed
gekeurd.
Al is de zee groot, toch ontmoeten
schepen elkander soms.
Naar het Engelsoh van
JEFFERY FARNOL.
46
„En een half," verbeterde Jk>b, terwijl hij
me* een grijns mij den hamer in die ha*\d
«topte.
„Kun je dat van mij winnen?" vroeg
Zwarte George voor de tweede maal.
/■/Ja, kun je dat van hem winnen. her
haalden de omstanders.
„Het was een zeldzame worpl" zei ik, het
hoofd schuddend. Ik was er dan ook in mijn
hart van overtuigd, dat ik er niet -aan be
hoefde te denken, even ver, laat staan nog
verdei' te gooien. Ik besloot dus mijn toe
vlucht tot Üst te nemen. Met zorg ging ik
«eist den op enJkeie plaatsen, .reeds uitge-
4vi«ohten dried herstellen, maakte den oud1
daarbinnen met mijn voeten zooveel moge
lijk gelijk, stroopte mijn hemdsmouwen op,
en haalde den gordel nog wat stijver toe
kortom, ik nam al die voorzorgen, welke
men van iemand verwacht, die zijn krach*
tot op het aMeruiterste zal gaan inspannen.
Eindelijk, na alles te hebben gedaan, wat
dezen indruk bij de toeschouwers kon wek
ken, nam ik den hamer op.
„Nou zal hij 't gaan doen 1" schreeuwde
de man met de hark,1 in zijn opwinding Job's
hoed afslaande, toen ik met een geweldigen
zwaai mijn tweede worp deed. Er was een
oogenlblik van ademlooze stilte, terwijl de
hamer door de lucht suisde toen, als een
echo van zijn val ging er een luid gelach om
mij 'heen op, want het was duidelijk dot de
afstand bij lange niet zoo groot was als die»
van den laatsten machtigen worp van den
smid. Na eenige oogen'blikken kwam Job
weer aanstappen en kondigde aan:
„Zeven en tachtig!" Een waar geroeze-
moes van allerlei stemmen volgde op deze
bekendmaking
„Je hebt hem al te pakken, George
„Ik heb 't al dadelijk wel 'geweten I"
„Wacht nog wat!" riep Simon, „hij heeft
nog een kans 1"
„Dat zal hem niet veel helpen!"
„Als ik hem was, zou ik 't maar opgeven
en. mijn pak slaag in ontvangst nemen, dan
was hij meteen van alles af!"
Het was duidelijk, dat mijn list althans bij
de menigte om mij een uitstekend was ge
lukt allen, tot de laatste toe, geloofden dat
ik mijn alleruiterste best had gedaan, en be
schouwden mij als hopeloos overwonnen.
Mijn kans -op winnen hing er nu van: af, of
de smid, op gelijke wijze op een dwaalspoor
gebracht, zich er tevreden mee zou stellen
met enkel mijn laatsten worp te verbeteren,
zonder meer, want ik begreep, dat mijn kans
beslist hopeloos wats, wanneer hij opnieuw
zijn geweldige kracht tot het alleruiterste
ging inspannen.
Ik volgde dan ook met kloppend hart al
zijn bewegingen, toen hij zich voor den der
den worp gereed maakte. Om zijn mond
speelde een glimlach van zelfvertrouwen
niettemin nam hij den hamer op met zulk
een kalme en berekenende zakelijkheid, dat
het hart mij in de schoenen zonk, en ik blij
was, toen ik een tik op mijn arm voelde en
ik mij kon omkeeren.
tg. jongens RUGGOTTINES
bij
„Ik zal een spons en water gaan halen,"
zei Simon.
„Een spons en water?"
„Ja en ook wat azijn... niks is 200
goed als azijn! en denkt erom de kin,
liefst een beetje aan één kant I"
„Dus je gelooft, -dat ik het niet meer win
nen zal?"
„V/el, dat zeg ik niet, maar het is toch al
tijd goed voorbereid te zijn, nietwaar?"
Met een vriendeüjken, krtik ging de her
bergier daarop vaan mij weg. Op hetzelfde
oogenblik steeg er een nieuw gejubel uit de
omstanders op, waarmede zij den laatsten
worp van Zwarte peonw» begroetten:
„Achtennegentig 1"
Daarop, terwijl de lucht nog trilde van hun
gejuich, stapte ik in den kring, nam den he-
mer op, en begon hem, met de volle lengte
mijner armen, rond te zwaaien. Sneller en
sneller cirkelde het ijzer rond, tot ik het ein
delijk, mijn tanden op elkaar klemmend, met
een laatste inspanning van al mijn kracht tot
op de laatste zenuw en spier voort liet vlie
gen,.
Het bloed hamerde in mijn slapen, en mijn
adem hijgde terwijl ik het werktuig volgde.
Een verwarring van allerlei stemmen door
een om mij maakte het onmogelijk zijn val
op den harden weg te hooren; ingespannen
volgden aller oogen Job, toen deze, stap
pend en tellend nader kwam.
„Eenennegentig, tweeënnegentig, drieën-
negentig, vierennegentig, vijfennegentig,
zesennegentig, zevenennegentig, achtenne
gentig, negenennegentig," honderd, honderd'
en een, honderd en twee
Het volgend oogenblik was de oude man
al bezig met allerlei wanhopige pogingen om
mij weer in mijn ja9 te krijgen, terwijl Si
mon mijn hand stevig heeni en weer schud
de.
„Je hebt mij beet genomen!" hoorde ik
tegelijk een toornige stem aan mijn oor, en
mij omkeerend, zag ik Zwarte George met
gebalde vuisten voor mij staan.
„En hoe heb ik je beet gehad
„Ik kon veel verder als dat gegooid heb-
ben I"
„En waarom heb je 't dan niet gedaan?'
„Omdat ik dacht, dat je 't too'n niet meer
kon winnen. Ik zeg, dat je me beet hebt ge
nomen
„En ik zeg je, dat het een eeriiike striid
was van 't begin tot 't einde 1"
„Houd je handen klaar!" zei de smid drei
gend op mij toetredend.
„Neen," zei ik, „eerlijk is eerlijk, erv ik
heb het van je gewonnen," waarop ik hem
mijn rug toekeerde en al mijn aandacht wijd
de aan den man met de hark, die, niet tevre
den met Job's woord; op eigen gelegenheid
den afstand nog eens voor ziohzcl 1 namat.
„Houd je handen klaarherhaalde Zwar
te George dreigend, met een stem, die
'heesch von toorn klonk.
„Voor de laatste maal, neen 1" zei ik over
mijn schouder. „Sla mij als je wilt," ging *\l
voort, toen ik zag dat hij zijn vuist ophief*
„ik zal me niet verdedigen, maar dit zeg ilc
je, Zwarte George, dat de eerste slag, die ja
me geeft, je eens en voor altijd als een laf*
aard znl brandmerken."
„Wat, een lafaard?" schreeuwde hij, en'
hetzelfde oogenblik had hij roii beetgepakt
in een greep, die mijn pols soheerv te ver
brijzelen, en die mij bijna tegen den grond
had geworpen wat, een lafasrd
„Ja," zei ik ward alléén een lafaard kar
iemand aanvallen /lie zich niet verdedigt.
Zoo stonden wij een minuut lang tegenovei
elkaar, recht in elkanders oogen ziende, er»
wederom zag ik de haren van zijn goudblon*
den baard opkrullen.
Hoe dit alles afgeloopen zou zijn, kan ili
niet zeggenmaar plotseling klonk in de stiJ*
te van de straat het geluid van snel nadei
rende voetstappen, de omstanders weken uit
el'kaar, en er stond een jong meisje vooii
ons, groot van gestalte, met gitzwart haan
en groote. schitterende donkere oogen
een wonderlijk schoone versohijning.
(Wordt vervolgd).
