flEESCM 8 UMME
UPS' SAFE-INRICHTING
NI Middenstands Mistak
lüWHISHB^Tïf
PRIJS DER ADVERTENTlEN
DE EEMLANDER"
amersfoort.
MOLSTERKAMER en FABRIEK AAN DE
PAPENH OFSTEDE
Complete Menbileering
Tain- en Serremenbelen
EERSTE BLAD.
Ds man en het huishonden.
BUITENLAND.
MEEBRACHT Hp. 4. TEltPHDOM Ho. 301
Deposito-Rente:
Ben Jaar vast 5»/0
m maanden opzegging 4»/a#/0
(Ben dag 3»/.®/0
BINNENLAND.
'4
i9e Jaargang No. 295
*r pot t J.—p« week (met Rratu verteketmg
legen ongelukken) f 0.17*, aizonderlijke nummert
jf 0.05.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Zaterdag 18 Juni 1921
DIRECTEUR-UITGEVER! J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POO?iWAt.
TEL. INT 51 a
van 1-4 regels f 1.05
met inbegrip van cea
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbica
dingen en Lictdadiqheids-advcitenticn voor de helft
eer prijs- Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
^ooideclige bepalingen *oor het adverieeren. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
HOF 16 TEL. 618,
Tegenwoordig zijn wij eenigszins den tijd
te boven, waarin men meende, dat een
„heer" zich niet met het huishouden bemoei
en kon. Natuurlijk zijn ze nog talrijk genoeg
ide -bewust- en: onbewust egoïste naturen, die
3n hun vrouw weinig méér zien, dan een on
gesalarieerde meid-huishoudster, die boven
dien haar dienst niet opzeggen kan. In volle
harmonie vergaat haar leven met kopjes-
wassohen en sokkenst oppen ohne En de, een
Voortdurend verzorgen en bedienen van den
echtgenoot, die immers het geld aanbrengt!
Genadig en goedig w-ordt 'haar dan soms (en
met welk een ophefi) een pleziertje voor
haar-pensoonilijk gepermitteerd, waarop veel
sarcastische geestigheden worden losgelaten
en els de vrouw, zielig ontwend, dan maar
liever weer naar de sleur terugkeert van
haar kippenren en 't logeerpartijtje zelf als
Vermoeiend en „niks voor héér" qualificeert,
Yvordt haar dit als 'huismoederlijke deugd ge
rekend. En de vrouw zelf acht dit eveneens
een deugd, omdat ze vergeten is, hoe ze 't
uioh in haar jongemeisjestijd had gedacht en
omdat idealen nu eenmaal vervliegen, zóó
is het leven immersl En ze blijft braaf thuis,
Bis de men met de 'kinderen een fietstochtje
maakt, wacht ze op met thee en is lichamelijk
en geestelijk geabsorbeerd door haar huis
houden.
Wij zijn dien tijd eenigszins te boven. Al
bestaat deze toestand nog veel te algemeen,
het inricht heeft zich niettemin zeer ver
spreid: allon mechelpen. Vooral hebben
övurte en dienstbodenschaaxschte hieraan
(meegeholpen. In veel gezinnen wordt nu de
taak der huishouding op meerdere schou
ders geladen en krijgt de man een portie
van den arbeid mee.
Met vreugde werd ook h/ierom de baan
brekende padvinderij begroet, de jongens
kampen e.d. De jongens worden handig,
leeren hun eigen schoenen poetsen, messen
slijpen, 'koken, aardappelschillen, enz. enz
Kundigheden, waarmee ze in het huisgezin
geducht kunnen helpen.
Nu rijst hierdoor de vraag in hoever
de man zich met het huishouden heeft in te
laten. Want deze maruneb'jke assistentie heeft
een bedenkelijke keerzij! Wij stellen voorop,
dat hun hulp noodzakelijk is; eerstens een
ridderplicht (want wie zich er voor te goed
echt, geeft blijk van bekrompenheid!) en
ten tweede een eigenbelang, omdat de huis
vrouw zich niet mag overwerken en aan héél
wat meer moet toekomen dan aan de mate-
rfeele verzorging.
Maar nu doet zich een eigenaardig gevaar
voor, bij al die verworven handigheid van
't mannelijk geslacht in de vrouwelijke be
Migheden :waar is de grens?
De man zal onomstootelijk een groot deel
Van het huishouden, praotischer, eenvoudi
ger en vooral: ènders kunnen doen. En zoo
dra hij zijn gedachten er op moet richten,
komt de neiging, om die eenvoudiger metho
den (in hoever hij gelijk heeft, laten we
daar) toe te passen en te experimenteeren.
rood-at, met volkomen goede bedoeling en
pel-fs met tegenzin soms, de man, in plaats
Van een hulp, een Jan Hen wordt van de
hatelijkste soort. Dit vindt niet zijn oorzaak
In bedilzucht, maar in het feit, dat de vrou
welijke en de mannelijke „kijk" op het huis
houden hemelsbreed verschillen.
Dit echter mag geenszins een voorwend-
Mei zijn om zich aan den arbeid te onttrek
ken-, die tegenwoordig voor de vrouw te
Waar is geworden. Maar laat de man zich
itoch vooral bepalen tot het eenvoudig hel-
jpen in vervelende karweitjes van dom huis
werk, want als hij „zoo heerlijk handig"
wordt -en allerlei kokerijen en linnenkast-
kunsten gaat leeren verstaan, dan zal de
tijd komen, dat men wenscht, hem maar met
rust gelaten te hebben. Dat is geen aanval
op een Jan Hen-g-eest, maar een noodzake
lijk gevolg.
Wanneer plotseling de vrouw des huizes
zïek wordt, en haar man kan haar nog geen
bord soep aandragen, terwijl hulp eenvou
digweg niet te krijg is, zal de vtouw ziek en
«wak blijven ploeteren tot ze er bij neervalt.
Niemand zal dus laken, dat de man „de
boel aan den gang kan houden". Maar wij
weten een voorbeeld van een dame, die drie
maanden lang rust houden moest en in dien
tijd met de meest uitvoerige en variëerende
menu's is verkwikt, toebereid en uitgedacht
door haar echtvriend en kookgeleerde uit be-
hulpzaamheidf Zoodat thans nu deze
dame gelukkig weer geheel hersteld is
de heer des 'huizes de functie maar heeft
behouden en de inkoopen regelt naar zijn
k? piteins pe ns ioen.
Mag dit al een zéér afschrikwekkend voor
beeld zijn, het feit blijft bestaan, dat het
"huishouden vrouwenwerk is. En de manne
lijke diensten, die wij gaarne overvloedig en
voortdurend wenschen, moeten zich bepalen
tot totale ondergeschiktheid en asje-
blieftr geen al te groote handigheid en
ingewijdheid.
Ws.
Politiek Overzicht.
Het Poolsche hoofd van staat, maarschalk
Pilsoedski, heeft een reis gemaakt door de
voormalige Pruisische gebieden van Polen.
De Duit sobers te Bromberg waren zoodoen
de in staat hun bezwaren en wenschen, die
betrekking hadden op de behandeling der
Duitschers in Polen als burgers van den
tweeden rang, aan den president te kennen
te geven. In zijn antwoord op een toespraak
van den voorzitter van den „Deutschtum-
bund", Landrot A. D. Naumann, deed de
president de toezegging een bizonderen
commissaris te zenden, die de bezwaren zou
aanhooren en aan een onderzoek onderwer
pen en zich, na kennis te hebben genomen
van 't materiaal, binnen 't kader van zijn
constitutioneele macht er voor op te komen,
dat den Duitschers recht gesdhiedde. Het
verlangen zat bij hem voor ten allen kant de
beginselen van rechtvaardigheid te verwer
kelijken.
De Deutsche Allg. Ztg. gelooft niet veel
van die toezeggingen, h-pto^n rf>eds bliikt
uit den titel: Pilsudskis ,|Verspre-
c hun-gen". Maar behalve dat het blad
deze kritische aanhalnngsteekens plaatst,
herinnert het er aan, dat al ongeveer 1 Y\
jaar geleden, een paar maanden na de be
zetting der vroegere Pruisische gebieden
door de Polen, Pilsoedski te Warschau een
Duitsche delegatie ontving, die talrijke
klachten der Duitsche bevolking te zijner
kennis bracht. Toen al beloofde Pilsoedski.
dat de Duitschers zouden worden behandeld
als staatsburgers met gelijke rechten. En
wat w-as vervuld van de toen gedane belof
ten? Wat was geschied na de toezeggingen,
die op 30 Juni 1919. na de onderteekening
van 't verdrag van Versailles de opperste
Poolsche volksraad als mandataris der Pool
sche regeering in een plechtig gestelden
oproep had gedaan?
Het antwoord daarop, z-egt de D. A. Z.,
geeft de rede van Naumann, waarin de wan
hopige toestand der Duitschers in Polen
werd uiteengezet, maar waarin uit den aard
van de zaak slechts de aand-acht kon worden
gevestigd op de allerergste schennis van de
gewaarborgde rechten der Duitschers. Te
gen de voortdurende Poolsche beweringen,
dat de tot dusver gevoerde „uitroeiingspoli-
tiek" (waardoor binnen de twee jsren ruim
driehonderdduizend Duitschers deze streken
hadden verlaten), zijn oorzaak vond in de
omstandigheid, dat de Duitschers in 't vroe
gere Posen en West-Pruisen van zins waren
dragers van een irredenta te worden, had
de Duitsche spreker verzet aangeteekend.
De Duitschers, heet 'het in 't artikel, waren
er trotsch op door hun bloed en cultuur te
behooren tot de groote Duitsche volksge
meenschap en het recht op de „Pfege" van
deze gemeenschap kon en zou niemand hun
ontzeggen. Geheel onafhankelijk daarvan
was het staatsburgerlijke ondeTdaanschap.
Uit de rede van Naumann zou moeten blij
ken, dat de Duitschers in één woord volko
men rechteloos waren en wel op elk gebied
van 't staatsburgerlijk leven; zijn woorden
vormden geen aanklacht tegen afzonderlijke
overheden en personen, ma-ar het systeem
der vernietigingspolitiek werd op de kaak
gesteld. En onverschillig, of het ging om een
arbeider, handwerksman, koopman, boer,
-grootgrondbezitter of een voornaam heer,
'het Duifcsch-zijn was voldoende om de be
treffende personen rechteloos te maken en
tot staatsburgers van den tweeden rang.
De D. A. Z. vermeldt, naar zij zegt, van
het overvloedig materiaal, slechts de meest
éclatante gevallen, waarin het redht met
voeten wordt getreden. De Duitsche arbei
ders werden broodeloos gemaakt. Wanneer
de arbeiders weigerden te wijken voor den
druk, die op hen. werd uitgeoefend, dan
deinsde men er niet voor terug zijn toe
vlucht te nemen tot maatregelen van ge
weld. In 't bizonder verkeerden ook de Duit
sche domeinenpachters in nood. Ook de
koopman en handwerksman was niet meer
zeker van zijn veilig bezit. Op dezelfde wijze,
waarop tegen afzonderlirke personen of go-
zinnen werd opgetreden, handelde men ook
met rechtspersonen», die uit Poolsche staats
burgers van Duitsche afkomst waren samen
gesteld. De maatschappijen werden onder
dwangbestuur gesteld en zonder de beslis
sing inzake de eventueele „Liquid ierbar-
keit" der onderneming af te wachten, werd
dengene, die met het dwangbestuur was be
last, opgedmgen de maatschappij door de
gedwongen opneming van Poolsche „Genos
sen" te verpoolschen. Het slot van 't artikel
is als volgt in mineur gehouden:
„Tot dusver hebben alle klachten der
Duitschers niets gebaat; ook de vertoogen
tot den Vo'lkenbondsread heeft niet tot resul
taten geleid. Feitelijk is aan geen der toe
zeggingen en beloften van Poolsohe zijde de
hand gehouden. Nu heeft de president der
Poolsche republiek zijn woord verpand. Met
welken uitslag zal pas de toekomst leeren.
Zou ook deze laatste hoop worden verijdeld,
dan zou Polen zich zelf schrappen van de
lijst der beschaafde staten.r
Berichten.
Genève, 17 Juni. (W. B.)). Op de
agenda van de heden gehouden zitting van
clen Volkensbondsraad, die de gedelegeer
den van minstens 15 staten, alsmede de ver
tegenwoordigers van de door den Volken
bond bestuurde gebieden, van de vrije stad
Dantzig en het Saargebied, bijwoonden,
kwamen de volgende punten voor: het
vraagstuk van de Aa'.andseilanden, het
Poolsch-Litausch conflict, de vaststelling der
Albaneesche grens en de financiee1© -hulp
aan Oosteenrijk. Onder de door speciale
commissies behandelde kwesties, waarover
thans door den Volken-bondsraad zal worden
beraadslaagd, bevinden zich o.a. het rap
port van de commissie voor de amendemen
ten op het Volkenbondsverdrag en het rap
port van de commissie voor de verdeeling
van de kosten van den Volkenbond over de
Staten, die lid van den Bond zijn.
B e r 1 ij n, 17 J u n i. (W. B.). Het bestuurs
lid van den bond van Duitsche mijnwerkers
Silberschmidt is als adviseur en medewer
ker in arbeidsaangelegenheden toegevoegd
aan het rijksministerie van herstel en aan
het rijkscommissariaat voor het uitvoeren
van herstellingwerk in de verwoeste gebie
den.
P a r ij s, 1 4 J u n i. (N. T. A. Draadloos).
Vijftig Aroerikaansche studenten, ingenieurs
en architecten hebben zich ter beschikking
gesteld von rlpn minister der bevrijde stre
ken, om gedurende den ?r>mor moo te wer
ken aan het herstel der vorwoeste streken.
Loucheur heeft zich gehaast het edelmoe
dige aanbod te aanvaarden va'n deze jonge
mannen, die van Juli tot October in de de
partementen van Marne, Aisne, Ardennen
en Maas zullen verblijven. Zij zullen zich
voornamelijk wijden aan het bestudeeren
der plannen voor openbare gebouwen, zoo
als stadhuizen en scholen. Zij hebben aan
geboden zelf het verschil bij te passen,
wanneer de uitgaven de staatsuitkeering
voor de schadeloosstelling te boven gaan.
B e r 1 ij n, 1 7 J u n i. (N. T. A.) De reeds
van Fransche zijde aangekondigde nota in
zake de inbeslagneming van Duitsche vlieg
tuigen is heden door de rijksregeering ont
vangen. Geëischt wordt, dat wegens het
niet nakomen van de besluiten van Bou
logne alle militaire en 25 van de niet»
militaire vliegtuigen in beslag zullen wor
den genomen en dat de overblijvende par*
ticuliere vliegtuigen zullen worden uitgele
verd, totdat het artikel van het vredesver
drag nopens het verbod op de constructie
van vliegtuigen zal zijn nagekomen.
B e r 1 ij n, 16 Juni. (W. B.). Volgens
een bericht in de Voss. Ztg. schijnen de
commissie van twaalf en de Ententecom
missie het eens te zijn geworden. De Engel-
schen zijn Zalenze, een voorstad van Katlo-
witz, binnengerukt. Door hun opmarsch is
ook de streek van Lublinitz bevrijd.
O p p e I n, 16 Juni. (W. B.). Engel-
sche troepen zijn Ratibor, Ferdinandshof,
Guttentag en Kostellitza binnengerukt. In
Kostellitza zijn ook Fransche troepen aan
gekomen. Lubow is door Italianen bezet.
Berlijn, 17 Juni. (W. B.). Volgens be
richten uit Kattowitz houden de opstande
lingen de spoorbaan tot aan Gleiwitz bezet.
Alleen Entente- en levenmiddelentremen
worden doorgelaten. Naar het Berl. Tagebl.
verneemt, hebben de opstandelingen de te
lefonische verbinding tusschen het Engel-
sche hooldkantoor te Gross-Strehlitz en Op-
peln doorgesneden.
B e r 1 ij n, 1 7 J u n i. (W. B Volgens me-
dedeelingen van verschillende Entente-offi
cieren en geestelijken bevinden zich, naar
aan de bladen uit Oppeln wordt bericht, in
het Poolsche interneeringskamp te Neu-
Berun tweeduizend Duitschers, die uit alle
districten van Opper-Silezië daarheen zijn
weggevoerd. De geïnterneerden zijn volko
men uitgeplunderd en voor 't grootste ge
deelte zonder kleederen en schoeisel. De
gevangenen lijden aan typhus, schurft en
buikloop.
Londen, 17 Juni. (R.). Officieel wordt
medegedeeld, dat de mijnwerkers zich bij
de gehouden stemming voor do bestendiging
van de staking hebben uitgesproken.
Een draadloos Londensch bericht houdt
het volgende inHet totale aantal stem
men, bij de stemming der mijnwerkers uit
gebracht, was 616,338daarvan waren
432,511 tegen en 183,827 voor het aanvaar
den oer patroonsvoorstellen. Terwijl dus de
uitgebrachte stemmen de vereischte meer
derheid van MI gaven voor voortzetting der
staking, toont het feit, dat het totaal aantal
leden van de mijnwerkersfederatie 957,610
bedraagt, hoe groot het percentage was der
mannen, die zich onthielden van stemming.
Zoonis algemeen erkend wordt, vertegen
woordigen cleze onthoudingen een bijna aan
eengesloten lichaam van mijnwerkers, die
tot den arbeid wenschen terug te keeren. In
vele districten hebben de mannen besloten
de volgende week den arbeid te hervatten,
wat ook de instructies van den Uitvoeren
den Raad mogen zijn. Onder deze omstan
digheden moest de vergadering van den
Uitvoerenden Raad der mijnwerkers van
gisteren rekening houden met het vooruit
zicht eener bepaalde splitsing in hun fede
ratie. De moeielijkheden werden verhoogd
door het weten, dat, terwijl de mijneigenaars
mat hun voorwaarden concessiën hadden
gedaan tot de uiterste grenzen en het aan
bod der regeering een subsidie van 10 mil-
lioen bij de loonen te verstrekken, nog
slechts enkele dagen geldig blijft, de sta
kingsfondsen der federatie bijna geheel zijn
verbruikt. De Uitvoerende Raad hield gis
termiddag een particuliere bijeenkomst en
verdaagde tot des avonds. Sommige leden
drongen er op aan, dat de beslissing over de
te volgen handelwijze zou worden overgela
ten aan de vergadering van gedelegeerden,
die onmiddellijk moest worden ontboden,
maar het eindbesluit is nog niet bekend.
De berichten uit Berlijn, dat ex-keizer Karl
op 20 Aug., den Stephanusdag, met toe
stemming der regeering naar Hongadije zal
terugkeeren, worden volgens een ander
Weensch bericht positief weersproken en
een hoosaardig verzinsel der anti-Iegitimis-
tische kringen genoemd.
B e r 1 ij n, 17 Juni. (N. T. A. Draad
loos). Volgens een bericht uit Constantino-
pel, heeft de Engelsche regeering aan de
Turksche nationalisten meegedeeld, dat
elke poging om Constantinopel in te ne
men, oorlog met Engeland zou beteekenen.
P a r ij s, 17 Juni. (B. T. A.). Curzon is
te half 7 te Parijs aangekomen. Hij heeft
zich langdurig met Briand onderhouden.
Morgenochtend te half 11 zullen de minis
ters elkaar weer ontmoeten.
P a r ij s, 1 7 J u n i. (H. R.) Met 427 tegen
116 stemmen heeft de Kamer besloten tot
verdaging van het debat over een interpel
latie van den commitn-"»* cqj,i„ betroffen-
de de gebeurtenissen in het Oosten. Briana
vorMoorrle. dat elke dlseuacio thans voor
barig en gevaarlijk zou zijn zekere be
raadslagingen over Angora bewijzen het.
De regeering denkt er niet aan het land
lichtzinnig in een oorlogsavontuur te wik
kelen. Met een weinig geduld en veel om
zichtigheid zal men den vrede stichten in
het nabije Oosten in overeenstemming met
de traditioneele belangen van Frankrijk.
Antwerpen, 17 Juni. (B. T. A.). Uit
den Congo terugkeerende reizigers verkla
ren, dat de opstand in de provincie Equa
tor vrijwel geëindigd is. Zij maken echter
melding van eenige onrust onder inboorlin
gen vooral in h^t dorp( waar zij een soort
inboorlingenleger vormden, dat van gewe
ren en munitie is voorzien. Amerikaansche
negers, in dienst bij een handelsfirma, ont
vangen een blad, waarin tot den opstand
wordt aangespoord. Dit wekt levendige ver
ontrusting onder do blonken.
Uit de Pers.
I>e puliiicke crisis.
Wij lezen in de Middelburgsche
Courant:
Den 28sten Mei spraken de gezamenlij
ke R.-K. bisschoppen als htm „verlangen"
uit, dat de samenwerking met de chris
telijke partijen zou worden bestendigd.
Nog geen drie weken later helpen de
anti-revol. en chr.-hist. een wetsvoordracht
verwerpen, waarvan zij wisten dat de
verwerping een regeeringscrisis kon uit
lokken. En zoo iets gebeurt, nadat reeds
meermalen, nu eens hier, dan weer daar
uit dezelfde groepen stemmen naar de op
positie dwaalden, zooals nog onlangs bij
de grondbelasting, toen de Chr.-hist. stem
men den doorslag gaven voor een verwer
ping.
Of de gebroken vaas weer gekramd zal
worden tot de vrldezingen van 't volgend
jaar, kon pas over eenige dagen blijken.
Maar dit is uit deze crisis toch al weer
duidelijkdat de christelijke coalitie geen
voldoenden samenhang heeft voor een re-
geeringsprogram over de geheele linie. Dat
wisten we wel reeds lang. Maar het werd
rechts steeds ontkend. En deze, legerkwes-
tie stelt het in een zcér helder licht. De
nu ondervonden tegenslag is niet het ge
volg van de onzekerheid van 50 tegen 50
waarin dit ministerie geboren werd. De slag
kwam in weerwil van den steun van den
Vrijheidsbond door de openlijke rebellie
van het prot chr. deel der regeeringstroe-
pen, een rebellie die zijn oorsprong vond
in een principieele tegenstelling ten opzich
te van de legerorganisotie.
Wij kunnen geen afdoend antwoord ge
ven op de vraag, wat voor verband er zit
tusschen het katholieke geloof, en 't steeds
bij de katholieken zeer sterk levende verzet
tegen de persoonlijke lasten van den dienst
plicht. We kunnen alleen een verband ver
moeden tusschen het krachtige democrati
sche element, de talrijkheid der arbeiders
in de Roomsche partij, en dien tegenzin.
In ieder geval, het verzet is er, en kwant"
tot uiting de in inkrimpingsvoorstellen vnn^
hot ministerie.
Maar dunrmee kwamen deze onvermij*!
delij!; in bosing met de prot.-christclijkcnryj
die historisch in ons lund steeds een zeen
strijdbare partij zijn geweestdie eerst inj
de republiek cn later in het koninkrijk stecdj
geijverd hebben voor een krachtig legcrJ
Tegen die tegenstelling is de uit den on-J
derwijsstrijd overgebleven conliticband taf
2wok gebleken. En dot feit, met de veclvuW
dige andere voorbeelden van afval, is oveni
tuigendor dan alle beweringen over do rot
geerkracht van dc gezamenlijke Chr. pnr-J
tijen. Vooral sedert de katholieke partij
met volle zeilen de democratische richtina
invoer, was het verschil met de chr.-histoJ
rischen in 't bijzonder voor ieder duidelijk
afgescheiden nog van de geloofstegen4
stelling, zich o.a. uitend bij dc kwestie vnfy
den gezant bij den paus, en bij die der pre*
cessies.
Maar nu do gevolgen.
Uit do gister gevallen besb'ssïng de cot\}
sekwentie trekken dot do tegenstemmers nu
maar moeten trachten do zaken verder t«
leiden, dat kon niet, want die tegen*
stemmers bestaan in hoofdzaak uit del
prol. christclijkcn met de socialisten cn
vrijz.-democraten. En de aan de regeeringa
zijde staande katholieken en vrijheidsbon*
ders vormen ook geen eenheid.
Een Kamerontbinding Met welken
inzet zou dut moeten gebeuren
Een geheel nieuwe regecring voor één
jaar Het is wel wat erg kort.
Alleen den Minister van Oorlog vervan*
igen cn dnn verder goon zonder tegenvoor*
stel? liet is wellicht de eenige oplossing
die overblijft. Moor don znl er toch eerst
nieuwe zekerheid voor versterking von dö
discipline moeten zijn verkregen, want ook
reeds onder dc voorstellen die nog dit zit*
tingsjaar aanhangig zijn, komen er cnkeld
voor waarover bij de chr. partijenn princi*
pieel verschil van mccning bestaat
Maar dat is alles nog fantnisie.
Werkelijkheid is voor 't oogenblik op
politiek gebied alleen dit feit, dat dc chr.«
historischen en nnti-revolutionnairen tol
•openlijk verzet zijn overgegaan tegen het*
geen hun katholieke bondgenooten wem
schen. Dat is een leclijkc breuk.
En nu de militaire kont.
In de eerste troonrede van den oorlog
in Sept. '19 deelde de regeering mee, dat
de oplossing van het defensie-vraagstuk
eerst ter hand zou kunnen worden geno*
men, wanneer er meer zekerheid zou zijn
verkregen omtrent de internationale regeling
door den Volkenbond beoogd.
In de volgende troonrede, Sept. '20,
werd gezegd, dat de vooruitzichten door
den Volkenbond geopend, nog niet In ver-
«.ainu.vi' ..Onder dezo om*
Staridjjgheid blijf Ik bedacht op maatregelen
tot sterking van Ue ncciXmuu van vu»
volk, gepaard met vermindering van
den persoonlijkon en geldelijkcn druk von
den militairen dienst."
Voor die zonderlinge combinatie von een
„sterking", gepaard met een „verminde*
ring" heeft deze regeering geen bevredi
gende oplossing kunnen geven. En het is do
vraag of iemand dat kon I
Die vermindering von losten is nog altijd
een leuze, geboren in den tijd van mobi
lisatie-moeheid en von Volkcnborvdver*
v/achtingen. Die moeheid zijn we te boven;
die verwachtingen zijn niet uitgekomen.
Maar als men erkent dat nog steeds een
weermacht noodig blijkt, loat men dan ook
ook de pogingen nalaten om een vermin
dering voor te spiegelen, die slechts schijn
kan wezen. Een eerlijk reorganisatieplan tot
verbetering der gebreken, die bij de mobili
satie oan het licht kwamen, zal ton veel
kans hebben, temeer omdat dar allicht
overbodige lasten kunnen worden wegge*
De Rotterdammer (a.-r.) zeg* o.a.J
Deze gong von zaken volt ernstig te be
treuren dc verdeeldheid der rechtt rzijdö
stemt somber.
Juist op het stuk der Innds-defensie heeft
de rechterzijde zoo schoonen staat van
dienst.
Hooge zedelijke moed is vcreischt om>
ziende op het gebod, blind voor de electo
rale uitkomst, de verantwoordelijkheid te
durven aanvaarden voor het opleggen van
lasten, die zeker herd zijn om te dragen,
maar onontbeerlijk voor de handhaving valt
ons zelfstandig nationaal bestaan. De rech*'
terzijde heeft in den loop der jaren getoond
hare ernstige roeping in deze te verstaan<
Wat de oplossing der moeilijkheid be*
treft, zegt het blad
Aan Kamerontbinding, aan Kabinetswis*
seling valt onzes inziens niet te denken.
Zelfs de minder diep ingrijpende maatregel
die voor de portefeuille van Oorlog een an*
der dignitaris aanwijst, is niet aannemelijk
Wat zin zou het hebben voor den kortctf
tijd die nog rest, te zoeken naar een nieu-<
wen man, die zich van meet af in de zaken
moeten inwerken? j
Wij zien geen andere situatie dan deze*,
Bij het verwarde beeld, dot de stemmingi
oplevert, is het plicht voor de rechterzijde
om in raadkamer te gaan cn met de drei*
gendc positie van het heden voor oogciy
geen middel onbeproefd te laten om, in den
geest der beginselen die tot hiertoe richt-^
snoer voor de rechterzijde vormden, een
compromis te zoeken. I
Daartoe dwingt de hopeloos verwa) 'laf
politieke situatie, daartoe dwingt het lonc
belang, daartoe dwingt het schoone vaf
leden der Christelijke partijen.
Bedriegen wij ons, vraagt het Ham
d e 1 s b 1 a d, wanneer wij meenen, dat hie^
een nieuw teeken is van een beginnendd
verschuiving in de partijgroe'peering Eemj
nieuw teeken, dat de kerkelijke partijen po
litiek geen homogeniteit hebben, naar ver*]
schillende richtingen uiteengaan
