Borstelwerk, Sponsen, Zeemen. j. (mtehhst if ie. AMERSFOORTSCH DAGBLAD „DE eemlander" Fontein Schippers Rijn- en Moeselwijnen PONNE Eleclrische Installaties voor Licht en Kracht k klasse Materiaal Pppiclil 1806. 1. SCHOTERffl XIn., Mtrechtstlisstr.ll, Tel. 145 'BINNENLAND. EipeemsÉe KinMUine. Langs den nrooten weg. Zwem-Aitilelen Menbileeringen - Kunsthandel - Behangerij en Stoffeerderi- bij TWEEDE BLAD. A. VA^S DE WEG. langestraat 23. Magaz. „De Dom" De bron van alle kracht FEUILLETON. 19» Jaargang Ita. 295 Éatoroag" 18 Juni 1921 Langestraat 24. Tel. Int. 496. - AMERSFOORT. TELEPHOON 169 TLitiKKEBIfEO 53d Staten-Generaal. 'Aanvulling- en wijziging der Zegelwet 1917, Blijkens de memorie van Antwoord omtrent bovengenoemd wetsontwerp ziet de Minister niet in dat het voor het publiek bijna ondoen lijk wordt de regelingen der Zegelwet behoor lijk na te leven. Er is echter een andere oor- oorzaak, waardoor het publiek nog wel eens in botsing komt met de bepalingen dezer wet. Ten einde de belastingen te ontgaan, worden stukken gogoten in een vorm, welke afwijkt »ron den tot usver gebruikelijken vaak zeer tot schade van de duidelijkheid en niet in het be lang van de rechtszekerheid. Over de al of «iet zegelplichtigheid van dergelijke stukken heerscht meermalen verschil van gevoelen. Daar plakzegels op olie plaatsen waar post zegels verkrijgbaar zijn, kunnen worden inge slagen, is r geen behoefte aaneen maatregel, welke toelaat om voor de voldoening van het zegelrecht postzegels te bezigen. De Minister meent, dat er tusschen den Rijkspost-, chèque en girodienst en het parti culier bankbedrijf nog zooveel verschilpunten bestaan, dat de bij art. 32 in den Zegelwet be- handhaafde vrijstelling alleszins gewetigd mag eheten. Uitbreiding van de vrijstelling voor de stuk ken. vermeldende den inleg in spaarbanken en de betalingen door spaarbanken aan inleggers gedaan tot de stukken, vermeldende stortingen door- of terugbetalingen aan rekeninghouders bij de afdeeling spaarbank van boerenleenban ken, Roiffeisenbanken en dergelijke zou slechts kunnen gesdhieden door een nieuwe nog groo- tere onbillijkheid te begaan tegenover het par ticulier bedrijf. De vraag of niet bezuinigd zou kunnen wor- len op de kosten van openbaarmaking van goedgekeurde statuten en statutenwijziging in de Stcrt. hebben de Minister van Justitie en de Bezuinigingscommissie onder de oogen gezien. Tot dusverre as een practische oplossing niet gevonden. Bij deze Memorie van Antwoord zijn overge legd een nota van wijziging cn een gewijzigd wetsontwerp. Uit de Pers. poIHifke tata. De Nieuwe Rotterdamse he Cou lant schrijft o. a.: Het kabinet heeft het lang uitgehouden, lenger in ieder geval dun menigeen bij zijn aantreden zal hebben verwacht. Het is im mers niet anders dan de fout, bij de con structie van het kabinet begaan, die zich thans wreekt. Zonder duidelijk omlijnd, aan de tijdsbehoeften aar.gcrast program aan het bewind gekomen, steunend op eene groep van partiien, die in de tijden vóór den oorlog wellicht genoegzame vereni gingspunten hadden, om pructische politiek te kunnen voeren; doch die in en na I9T8 geene voldoende eenheid meer konden vor men, om in eene Kamer, die op het doode punt stond, eene regeering levenskracht toe te dienen, moest wel vroeg of laat dit kunstmatige samenstel ineenzakken. Dat het niet vïoeger bezweken is, in den val noch van den heer Airing von Geusau, noch van den heer Bijleveld meegesleurd is, was slechts bloot toeval. Voor reconstructie van het kabi net ds geen zin, omdat door geen recon structie de gTondfout, die zich nu voor een ieder heeft geopenbaard: het gebrek aan sa menhang en eensgezindheid onder de par- tijgroepen, waarop de regeering heeft mee- nen te kunnen vertrouwen, kan worden verirolpen. Het zou opnieuw leven worden van de hand in den tand, schipperen op goed geluk, waartoe eene regeering, die zichzelve respecteert, zich niet gaarne, en deze regeering na de opgedane ondervin ding zich niet langer zal willen leenen. De Standaard: Wij merkten reeds op, dat wij het vreemd zouden vinden, als do Anti-revolutionaire Kamerleden, na afwijzing van de verbete ring door het amendement-De Monté ver- Loren bedoeld, zich tenslotte toch zouden voreenigen met het stelsel-Pop, dat nonr onze innige overtuiging neerkwam op de ontwrichting van onze weermacht. Het zal niemand verwonderen, als wij thans zeggen ons te verheugen over de vol strekte eenstemmigheid, waarmee de Chris telijk-Historische en Anti-revolutionaire clubs zich verklaarden voor het amende ment. ook nadat het onaannemelijk was ver klaard, en daarna tegen art. 27. Naar verluidt zouden ook vele Roomsch- Katholieke leden niet volstrekt afwijzend hebben gestaan tegenover het compromis onzerzijds aangewezen. Men betreurde den te korten tijd voor goed overleg. In verband met een en ander schijnt 'het ons van belang te letten op de motiveering van de handhaving van het amendement. De heer Do Monté verLoren zeide. dat de beteekenis van het amendement ook na dc verwerping hierin moet worden gezocht, dat het de basis aanbiedt waarop later een goede oplossing van het legerprobleem •ware te vinden. Men mag in de stem tegen het stelsel- Pop dius geen votum zien tegen het Kabi net, noch een stoot tegen de samenwerking der rechterzijde. De mogelijkheid is niet uitgesloten, en zoo moeten o. i. de woorden van den heer De Monté verLoren worden verstaan, dat de oplossing op de aangegeven basis als nog door dit Kabinet en in elk geval door de gezamenlijke rechterzijde wordt tot stond gebracht. Hoe dit echter ook zij, de o. L noodlot tige splitsing van ons leger in kerntroepen en reserve, de verbreking van de eenheid van ons leger kon en mocht door ons niet worden aanvaard. Het H u i s g e z i rt (r.-k.): Van de voTming van een ministerie uit die groepen, die tot den val der wet heb ben meegewerkt, kan, hoe redelijk in nor moio gevallen een dergelijke oplossing is, hier gèen sprake zijn. De meerderheid tegen de wet, von Van Veen tot Van Ravesteyn, is daarvoor to heterogeen. Dvorming van een zakenkabinet zou k.uinen worden beproefd. Maavan den eencn kont zou het iet wat moeilijk vallen, een tiental personen bereid te vinden voor één jaar den minis- torsrok aan te schieten. Van den anderen kont zou ook een za kenkabinet zich moeilijk geheel buiten de politiek kunnen houden en elk oogenblik gevaar van struikelen loopen. En op de derde plaats is de rechtsche coalitie, al moge het gebeurde met de Militiewet op een tekort ann overeenstcm- mingszin hebben gewezen, niet van de baan. De beste en de meest aangewezen oplossing lijkt ons het ^aanblijven van het ministerie-Ruys met een nieuwen minister van Oorlog. _ir Als zakenkabinet, indien wat wij niet gelooven de beide christelijke groepen de coalitie opzegden; als ministerie van rechts, zooals tot heden, indien het conflict tot het meeningsverschil over de Militiewet bepaald blijft. Levendig betreuren wij, dat dit meenings verschil niet is te overbruggen geweest, dat de katholieken en de minister niet be reid bleken desnoods het christelijk amen dement te aanvaarden. Maar nog meer zouden wij het betreu ren, indien het ministerie aftrad om ccn jaar lang het bewind aan allerlei wind en storm en ongewisheid over to laten. De T ij d (r.-k.) sohiijft in een beschou wing over de stemming in de Kamer: „Wat de Ohrist.-Historischen en Anti- Revohitionnairen van deze stemming voor hun plannen verwachten, is ons niet recht duidelijk. Dit star vasthouden aan eigen in zicht in het hoogst gewichtig vraagstuk der defensiepolitiek is theoretisch tot op zekere hoogte to waordeeren. Maar nie mand zal wel zoo naief zijn te meenen, dat deze uitspraak der Kamer het karakteT heeft van een votum tegen wat onze coeli- tie~genoote.n noemen de „legcrverzwakking" door den Minister beoogd. Het amende ment-de Monté verLoren kon enkel 18 stemmen vereenigen. Het is dus duidelijk, dot er in deze Kamer voor de militaire plan nen der protestantsche partiien volstrekt geen meerderheid te vinden is. Gelooven onze protestantsche coalitiegenootcn, dot de communis opinio in den lande ten aan zien van het defensie-vraagstuk zóódanig is, dot er na de verkiezingen een meerder heid zal zijn om óf de huidige wet met het contingent van 23.000 man en een eersten oefentijd van SH maand te handhaven, öf om de persoonliilce erf financiecle lasten der nationale verdediging hooger op te voeren, dan deze in het stelsel-Pol voorzien? Heb ben zij bit deze stemming wel even bedacht dat in 1922 ook de vrouwen ter stembus gaan, de vrouwen, die uit den oord der zaak het verblijf in de kazerne voor hare kinde ren beschouwen ols een gruwel en meer don de mannen nog toegankelijk zijn voor anti- militairistische propaganda?" De gevolgen van de houding der pro- testantsch-christelijke partijen voor het Ka binet en voor de coalitie zijn, volgens het blad, niet geheel te overzien. Men kan nu wel zeggen, dat dit votum noch tegen het Kabinet, noch tegen 't DrinciDiee'l Drogram dezer Regeering is gericht; toch kan een ké-binet, dot haar tweeden Minister van Oorlog ziet uitgaan, over dat ernstig con flict met de Kamer maar niet zonder meer stanpen. Na verschillende mogelijkheden onder het oog te hebben gezien, met name een recon structie van het kabinet, besluit De T ij d Nog afgezien von het feit, dot het al heel moeilijk zal zijn om voor dit Kabinet een derden Minister van Oorlog to vinden, zul len de vertegenwoordigers onzer partij in de Regeering hebben te rekenen met dc zeer groote nadoelen van het verder vervullen der Regecringstnak, die zij om wille van het rntionnal belang tot dusver hebben getorst. Bij de onwelwillende houding der Kamer behoprcn de leiders der R.-K. Staatspartij t« overwegen of zij alleen de eigen belan gen steeds heeft te offeren voor den onwil van onderen. Intusschen meenen wij het Minister Ruys de Beerenbrouck en aan de leiders onzer Kamerfractie gerust te kunnen overlaten, uit te maken of het nationaal belang, dat ook in dezen het zwaarste moet wegen, ver dere offers vergt cn het aanblijven van dit Kabinet noodzakelijk maakt. Stemdirniift en Evanreellso Vertegenwoordiging. Mr. S. van Houten behandelt in zijn laat- sten Staatkundigen Brief de prak tijk van den stemdwang. „Wat de tegenwoordige kieswet organi seert, is niet het recht van den burger of burgeres om een vertegenwoordiger te kie zen, moor de plicht om zioh bij een politieke partij aan te sluiten en de machtsverhou ding van haar leiders to heipon bepalen, 't I9 een soort van politieke dienstplioht, waarvan de niet-vervulling met straf be dreigd wordt. Over het onhoudbare van dit stelsel behoef ik niet meer uit te Wei den." Mr. van Houten beantwoordt dan de vraag wat er voor in de plaats gesteld moet wor den „Om nu de zaak weder goed geregeld te krijgen, kan het geldende stelsel, wat zijn technisch o organisatie betreft, uitnemend benuttigd worden. Men schrappe slechts de bepaling, volgens welke de kiezerslijsten in do verschillende kieskringen verbonden kun nen worden en late geen candidaat toe zich in meer dan één kieskring op de candidaton- 1 ijst en te laten stellen. Verder verdeelo men het aantal plaatsen over de kieskringen naar evenredigheid der bevolking en regele de toekenning der plaatsen in eiken kring naar het beginsel, dat ik in 1882 heb ontwikkeld, volgens hetwelk de gezamenlijke condidaten in de districten van eiken kieskring do op hen uitgebrachte stemmen voorzoover zij onnoodig of ontoereikend zijn voor het er langen eener plaats, zelf in een vergadering onder leiding van een Commissaris" des Ko- nings of Gedeputeerde op een der anderen von de lijst overbrengen en wel in deze volg orde Eerst brengen de gekozenen hun overtol lige stemmen over op een of meer der niet- gekozenen cn vervolgens telkens do laagst staande op de lijst de zijno op een of meer der hooger geplaatsten, tot sleohts één meer over is dan er plaatsen te vervullen zijn. Van de laagste twee erlangt d eg een die de mecs- ste stemmen heeft, do nog te vervullen plaats. Om vooral het opkomen van candidaten van onderen to bevorderen en tevens een practische wijze van aanvulling van vaca tures bij overlijden of bedanken te verkrij gen, worde elke kieskring in zooveel dis tricten verdeeld als daarin plaatsen te ver vullen zijn en worde zulk een openvallende plaats bij stemming bij eenvoudige meerder heid aangevuld door het kiesdistrict, waarin de uitvallende de meeste eerste stemmen bekomon had. Ik voeg hier nog bij, dat de stembiljetten ook zeer gemakkelijk zoo kunnen worden ingericht, dat de kiezer zelf een tweeden candidaat kan aanwijzen op wion de eerste eventueel zijn stem heeft over te brengen. Eerst als deze tweede stem geen effect kan hebben, komt de stem don tor beschikking van den eersten candidaat. Ik geef dezen vrij eenvoudigen weg tot verbetering een alle ontevredenen ter over weging, natuurlijk met afschaffing van den opkomstplioht. Wie zich onthouden wil, moet op geenerlei wijze lastig worden ge vallen. rt Gaat er om, een regeling van kies recht in de plaats te stellen van de tegen woordige regeling van volg-plicht." Varkensmarkt - Amersfoort Spv'olnle nfrieelins I IVSaison VAN EIMEREN. jj C'ollleiir 1'osUcïictir C'olttcuse 2 WIJF.ItSSTIMAT 14. - Tel. 205 P Hoogst Modorno Salons voor (jl IHMI SonHEEItlIN - Manicure (I P Magazijn van Parfumuriottn on dj Toilot-Artikolen. BADINRICHTING S Sm-«k?» i»v «was» Voedsel is do bron van alle kracht Wan? neer oen zwakke zijn krachten wil herwin nen, is er slechts één middel: eten. liet noodlot wil echter, dat juist degenen, dia het meest voedsel noodig hebben, het minst voedsel kunnen verdragenmen moet eten, men wil eten maar men kan niet eten. Voor deze zwakken bestaat één middel: Sanatogcn. Sanatogen wordt altijd verdra gen, geeft krachtige versterking en wekt den eetlust op, terwijl hij bijdraagt tot dc boterö vertering van liet andere, gewone voedsel. Deze eigenschappen zijn door meer dan 21.000 medici schriftelijk erkend. De beroemde prof. dr. VON LEYDEN schrijft: „Ik heb Sanatogen in mijn kliniek vaak cn gaame voorgeschreven en bon met de resultaten buitengewoon tevreden". Sanatogen is in verpakkingen vanaf één' gulden bij allo apothekers 011 drogisten vcj> krijgbaar. Berichten. Nerterlatul en do Yup-kwestie. De Berlijnsche correspondent der N. R. Ct. geeft uit een artikel van de Chicago Tri bune „De Hollanders zouden de helft van den yap-knbel moeten hebben. Een Duitsche eisch", het volgende Zoowel in den Haag ols te Berlijn hebben de aanspraken van de Vereen. Staten tegen over Japan op den Yap-kobel de levendigste? belangstelling gewekt, omdat Nederland zoo wel als Duitschlnnd van meening zijn, dat Ja*» pon, noch Engeland, noch de Vereen. Staten volledig recht op dezen knbel kunnen hebben. Duitschlnnd cn Nederland zijn van meening, dat de kabels Yap-Menado, 7ap-Sjanghai, en yap-Guoiti op zijn minst voor 50 pCt. het eigendom zijn von do Nederlnndsche Regee-» ring en Nederlondsche aandeelhouders. De Nederlondsche protesten tegenover d« Groote Vier hebben geen resultaat gehad en in de jongste onderhandelingen is vnn Neder land haast in het geheel geen sproke geweest. Niettemin houdt den Haag de toewijzing van de kabels nauwlettend in hot oog, wont op zijn minst de helft von hun wonrde zol aan Neder land terug moeten worden betaald. Duitsche en Nederlondsche rcgceringsper-y sonen zijn het er over eens, dat het tractoat tusschen Nederland cn Duitschlnnd over dezen knbel hun internationaal heeft gemaakt cn dat derhalve dc Groote Vijf er geen aanspraak op kunnen doen gelden. Uit zeer vertrouwbare niet Duitsche bronnen verneem ik, dot de reden, waarom Nederland zich slechts tot formeele protesten heeft beperkt is, dat Nederland, als slechts een kleine stoot die betrekkelijk geen De meeste menschen zijn gelukkig londer het te weten. "mibSTJE toi'H 'üir~ IANGFSTRAAT 411 - AMERSFOORT FTefc afl restoor Honden Trouw* en Verlovicgrinoen l>e juiste moffelle» WfïXKM 77 Naar het Engelsch van JEFFERy FARNOL. „Zoolzei ik, en keerde mij om en bleef in 5de beek staren; want ik dacht op dat oogen blik aan niets anders dan daaraan, dat zij ook alleen en verlaten was, evenals ik, en het scheen mij toe, dat dit ons met een onzicht- baren band weder tot elkaar bracht, terwijl ik het tegelijkertijd belachelijk prettig vond dat idit zoo was. „Neen," zei Charmian nog altijd op den wil- gentak starend, „ik heb noch vrienden, noch familie, noch geld, en zoo omdat ik zoo hon gerig was ben ik hier weer teruggekeerd, en heb alle ham opgegeten." „Dat was dan niet veel, als ik mij goed her inner." „Zes plakjes!" Terwijl zij daar zoo stond, half in de schaduw half in het maanlicht, werd ik mij bewust van haar bekoorlijkheid zij was geen liefelijke vrouwelijke verschijning; achter de heerlijke schoonheid van haar gelaat lag een sluimeren de kracht, die met liefelijkheid onvereenigbaar is, en waartegenover ik mij vreemd en wonder lijk te moede gevoelde. Maar toch, door haar vurige schoonheid, het schalksch spottende en betooverende in haar oogen, de wiegeling van haar lichaam in het maanlicht omdat zij geen godin was en ik geen herder in Arcadia, vouwde ik mijn handen achter op mijn rug, en ging in den stroom staan kijken. „Werkelijk," zei ik, mijn gedachten hardop uitsprekend, „dat is hier geen plaats voor een vrouw." „Neen," zei ze, zeer zacht. „Neen ofschoon, om de waarheid te zeg gen ,er zijn erger plaatsen." „Ja" zei ze, dat geloof ik ook." „Aan den anderen kant is het hier weer ver von de wereld, zoodat een vrouw afgesneden is van al die kleine genoegens en verfijningen, die verondersteld worden haar bestaan in hoofdzaak te kenmerken." „Ja," zuchtte ze. „Ofschoon ik niet begrijp," ging ik voort, „wat ter wereld het nut zou zijn van een. laat ik zeggen, een haip, of een paar haar- ijzers ii> deze wildernis!" „Men zou op de eene kunnen spelen en zijn haar krullen met het andere," zei ze. „Verder," ging ik voort, „op deze plek, zooals ik u al heb gezegd, spookt het; niet" ver volgde ik, toen ik zag, dat zij bleef zwijgen," dat u in die dingen gelooft, natuurlijk nietl Maar de hut is erg ruw en slecht en onhandig gemeubileerd -ofschoon hij, aan den anderen kant, misschen toch nog wel gezellig genoeg gemaakt zou kunnen worden, en „En?" vroeg zij, toen ik bleef zwijgen. „En," zei ik, „wanneer gij zonder familie en vrienden zijt, alleen op de wereld, don moge God verhoeden, dat ik u een toevlucht zou wei geren, zelfs in een plaats als deze, zoo in dien u geen thuis heeft, en geen geld.... blijf hier indien u wil zoolang u lust heeft...." Ik hield mijn oogen strak gericht op het water dat zonder ophonden snel aan mijn voet voor- bijstroomde, terwijl ik wachtte, wat zij antwoor den zou; maar het scheen mij toe, dat het zeer lang duurde voor zij weer sprak. „Houdt gij veel van konijn?" „Konijn?" zei ik haar aanstarend. „Met uien?" „Uien?" In groote verscheidenheid bij „Ja ik kan wat koken en het is tijd voor het avondmaal." „Avondmaal'?' „Als je dus honger hebt „Ik verga gewoon!" „Waarom zouden wij dan niet naar huis gaan om daar te eten?'* „Naar huis?" „Ja in plaats van al maar weer te herha len wat ik heb gezegd en de maan zoo aan te bliiven kijken dat ze er verlegen van worden zal! Kom ga mee," en meteen keerde zij zich om en ging mij voor nnar de hut. En ziet daar waren de kaarsen aangestoken, de tafel was gedekt met een schoon, hagelwit kleed, en boven het vuur pruttelde een pot, een pot, waar uit een allerheerlijkste geur opsteeg en waar over Charmian zich onmiddellijk heen boog om er met een onderzoekenden blik en vork in te kijken en te prikken. „Ik geloof dat hij goed isï" „Ik geloof het ook", zei ik, den heerlijken geur opsnuivend „maar, hoe kom je er aan?" Van een man gekocht hij had er een massa." „Hm?" zei ik, „waarschijnlijk gestroopt." „Ik heb hem gekocht voor een sixpence uit den ouden schoen genomen." „Sixpence? dan waren het zeker gestroop te konijnen. Dit zijn de Cambourne bosschen, en alles daarin, visch, vleesch of gevogelte, levend of dood, is het eigendom van Lady Sophia Sefton van Cambourne." „Dan was het toch misschien maar beter, om er niet van te eten," zei ze, schalksch naar mij omkijkend, en lachend toen zij mijn blik ont moette. Toen duurde het niet lang meer of' wij zaten aan ons avondmaal, en het konijn mocht dan gestroopt zijn geweest, moeilijk kan ge zegd worden, dat het maal er iets minder gezel lig en genoegelijk om was. HOOFDSTUK IX. Waarin een en ander van Charmian Brown wordt verteld. We zaten in het maanlicht. „En nu" zei Charmian, den blik omhoog, naar den helderen hemel, „laten wij nu wat praten." „Met genoegen." antwoordde ik. «laten we het over de sterren hebben." „Neen laten wij het over onszelf hebben/* „Zooals ge wilt." „Heel goed begin maar." „Wel ik ben een smid." „Ja, dat heb je me al meer verteld." „En ik maak hoefijzers „Hij is een smid en maakt hoefijzersl" zef Charmian tegen de maan knikkend. „En ik woon hier, in deze eenzaamheid, heel tevreden, zoodat het niet anders dan redelijk is aan te nemen, dat ik hier zal blijven wonen, en hoefijzers maken maar werkelijk," viel ik mijzelf ih de rede, „er is al bitter weinig dat ik u over een zoo alledaagsch en gewoon per« soon zou kunnen vertellen, waarin gij belang zoudt kunnen stellen." „Neen," zei Charmian, „zeer zeker nietl*) Mijn blik wendde zich zoo snel naar haar gc^ laat, dat ik mij verbeeldde nog de schaduw vai^ een glimlach daarop te ontdekken. „Dan," zei ik „blijft er niets anders over, dofltf een beter onderwerp van gesprek te kiezen, i „Ja," stemde zij toe, „laten we het hebber^ over de vrouw Charmian Charmian —ij Brown." Heur haar was losgegaan cn een vollrf tros hing over haar voorhoofd; in de schaduw ervan sthenen haar oogen spottender en schalks scher uitdrukking te krijgen dan ooit, en terwijf onze blikken, elkaar ontmoetten, nam zij dd losse vlecht tuschen haar vingers en begon ef mede te spelen. (Wordt vervolgd);

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1921 | | pagina 5