Borstelwerk, Sponsen, Zeemen.
j. (mtehhst if ie.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „DE eemlander"
Fontein Schippers
Rijn- en Moeselwijnen
PONNE
Eleclrische Installaties voor Licht en Kracht
k klasse Materiaal Pppiclil 1806.
1. SCHOTERffl XIn., Mtrechtstlisstr.ll, Tel. 145
'BINNENLAND.
EipeemsÉe KinMUine.
Langs den nrooten weg.
Zwem-Aitilelen
Menbileeringen - Kunsthandel - Behangerij en Stoffeerderi-
bij
TWEEDE BLAD.
A. VA^S DE WEG. langestraat 23.
Magaz. „De Dom"
De bron van alle kracht
FEUILLETON.
19» Jaargang
Ita. 295
Éatoroag"
18 Juni 1921
Langestraat 24. Tel. Int. 496. - AMERSFOORT.
TELEPHOON 169
TLitiKKEBIfEO 53d
Staten-Generaal.
'Aanvulling- en wijziging der Zegelwet 1917,
Blijkens de memorie van Antwoord omtrent
bovengenoemd wetsontwerp ziet de Minister
niet in dat het voor het publiek bijna ondoen
lijk wordt de regelingen der Zegelwet behoor
lijk na te leven. Er is echter een andere oor-
oorzaak, waardoor het publiek nog wel eens in
botsing komt met de bepalingen dezer wet.
Ten einde de belastingen te ontgaan, worden
stukken gogoten in een vorm, welke afwijkt
»ron den tot usver gebruikelijken vaak zeer tot
schade van de duidelijkheid en niet in het be
lang van de rechtszekerheid. Over de al of
«iet zegelplichtigheid van dergelijke stukken
heerscht meermalen verschil van gevoelen.
Daar plakzegels op olie plaatsen waar post
zegels verkrijgbaar zijn, kunnen worden inge
slagen, is r geen behoefte aaneen maatregel,
welke toelaat om voor de voldoening van het
zegelrecht postzegels te bezigen.
De Minister meent, dat er tusschen den
Rijkspost-, chèque en girodienst en het parti
culier bankbedrijf nog zooveel verschilpunten
bestaan, dat de bij art. 32 in den Zegelwet be-
handhaafde vrijstelling alleszins gewetigd mag
eheten.
Uitbreiding van de vrijstelling voor de stuk
ken. vermeldende den inleg in spaarbanken en
de betalingen door spaarbanken aan inleggers
gedaan tot de stukken, vermeldende stortingen
door- of terugbetalingen aan rekeninghouders
bij de afdeeling spaarbank van boerenleenban
ken, Roiffeisenbanken en dergelijke zou slechts
kunnen gesdhieden door een nieuwe nog groo-
tere onbillijkheid te begaan tegenover het par
ticulier bedrijf.
De vraag of niet bezuinigd zou kunnen wor-
len op de kosten van openbaarmaking van
goedgekeurde statuten en statutenwijziging in
de Stcrt. hebben de Minister van Justitie en de
Bezuinigingscommissie onder de oogen gezien.
Tot dusverre as een practische oplossing niet
gevonden.
Bij deze Memorie van Antwoord zijn overge
legd een nota van wijziging cn een gewijzigd
wetsontwerp.
Uit de Pers.
poIHifke tata.
De Nieuwe Rotterdamse he Cou
lant schrijft o. a.:
Het kabinet heeft het lang uitgehouden,
lenger in ieder geval dun menigeen bij zijn
aantreden zal hebben verwacht. Het is im
mers niet anders dan de fout, bij de con
structie van het kabinet begaan, die zich
thans wreekt. Zonder duidelijk omlijnd, aan
de tijdsbehoeften aar.gcrast program aan
het bewind gekomen, steunend op eene
groep van partiien, die in de tijden vóór
den oorlog wellicht genoegzame vereni
gingspunten hadden, om pructische politiek
te kunnen voeren; doch die in en na I9T8
geene voldoende eenheid meer konden vor
men, om in eene Kamer, die op het doode
punt stond, eene regeering levenskracht
toe te dienen, moest wel vroeg of laat dit
kunstmatige samenstel ineenzakken.
Dat het niet vïoeger bezweken is, in den
val noch van den heer Airing von Geusau,
noch van den heer Bijleveld meegesleurd
is, was slechts bloot toeval.
Voor reconstructie van het kabi
net ds geen zin, omdat door geen recon
structie de gTondfout, die zich nu voor een
ieder heeft geopenbaard: het gebrek aan sa
menhang en eensgezindheid onder de par-
tijgroepen, waarop de regeering heeft mee-
nen te kunnen vertrouwen, kan worden
verirolpen. Het zou opnieuw leven worden
van de hand in den tand, schipperen op
goed geluk, waartoe eene regeering, die
zichzelve respecteert, zich niet gaarne, en
deze regeering na de opgedane ondervin
ding zich niet langer zal willen leenen.
De Standaard:
Wij merkten reeds op, dat wij het vreemd
zouden vinden, als do Anti-revolutionaire
Kamerleden, na afwijzing van de verbete
ring door het amendement-De Monté ver-
Loren bedoeld, zich tenslotte toch zouden
voreenigen met het stelsel-Pop, dat nonr
onze innige overtuiging neerkwam op de
ontwrichting van onze weermacht.
Het zal niemand verwonderen, als wij
thans zeggen ons te verheugen over de vol
strekte eenstemmigheid, waarmee de Chris
telijk-Historische en Anti-revolutionaire
clubs zich verklaarden voor het amende
ment. ook nadat het onaannemelijk was ver
klaard, en daarna tegen art. 27.
Naar verluidt zouden ook vele Roomsch-
Katholieke leden niet volstrekt afwijzend
hebben gestaan tegenover het compromis
onzerzijds aangewezen.
Men betreurde den te korten tijd voor
goed overleg.
In verband met een en ander schijnt 'het
ons van belang te letten op de motiveering
van de handhaving van het amendement.
De heer Do Monté verLoren zeide. dat
de beteekenis van het amendement ook na
dc verwerping hierin moet worden gezocht,
dat het de basis aanbiedt waarop later een
goede oplossing van het legerprobleem
•ware te vinden.
Men mag in de stem tegen het stelsel-
Pop dius geen votum zien tegen het Kabi
net, noch een stoot tegen de samenwerking
der rechterzijde.
De mogelijkheid is niet uitgesloten, en
zoo moeten o. i. de woorden van den heer
De Monté verLoren worden verstaan, dat
de oplossing op de aangegeven basis als
nog door dit Kabinet en in elk geval door
de gezamenlijke rechterzijde wordt tot stond
gebracht.
Hoe dit echter ook zij, de o. L noodlot
tige splitsing van ons leger in kerntroepen
en reserve, de verbreking van de eenheid
van ons leger kon en mocht door ons niet
worden aanvaard.
Het H u i s g e z i rt (r.-k.):
Van de voTming van een ministerie uit
die groepen, die tot den val der wet heb
ben meegewerkt, kan, hoe redelijk in nor
moio gevallen een dergelijke oplossing is,
hier gèen sprake zijn.
De meerderheid tegen de wet, von Van
Veen tot Van Ravesteyn, is daarvoor to
heterogeen.
Dvorming van een zakenkabinet zou
k.uinen worden beproefd.
Maavan den eencn kont zou het iet
wat moeilijk vallen, een tiental personen
bereid te vinden voor één jaar den minis-
torsrok aan te schieten.
Van den anderen kont zou ook een za
kenkabinet zich moeilijk geheel buiten de
politiek kunnen houden en elk oogenblik
gevaar van struikelen loopen.
En op de derde plaats is de rechtsche
coalitie, al moge het gebeurde met de
Militiewet op een tekort ann overeenstcm-
mingszin hebben gewezen, niet van de baan.
De beste en de meest aangewezen
oplossing lijkt ons het ^aanblijven van het
ministerie-Ruys met een nieuwen minister
van Oorlog. _ir
Als zakenkabinet, indien wat wij niet
gelooven de beide christelijke groepen
de coalitie opzegden; als ministerie van
rechts, zooals tot heden, indien het conflict
tot het meeningsverschil over de Militiewet
bepaald blijft.
Levendig betreuren wij, dat dit meenings
verschil niet is te overbruggen geweest,
dat de katholieken en de minister niet be
reid bleken desnoods het christelijk amen
dement te aanvaarden.
Maar nog meer zouden wij het betreu
ren, indien het ministerie aftrad om ccn
jaar lang het bewind aan allerlei wind en
storm en ongewisheid over to laten.
De T ij d (r.-k.) sohiijft in een beschou
wing over de stemming in de Kamer:
„Wat de Ohrist.-Historischen en Anti-
Revohitionnairen van deze stemming voor
hun plannen verwachten, is ons niet recht
duidelijk. Dit star vasthouden aan eigen in
zicht in het hoogst gewichtig vraagstuk
der defensiepolitiek is theoretisch tot op
zekere hoogte to waordeeren. Maar nie
mand zal wel zoo naief zijn te meenen, dat
deze uitspraak der Kamer het karakteT
heeft van een votum tegen wat onze coeli-
tie~genoote.n noemen de „legcrverzwakking"
door den Minister beoogd. Het amende
ment-de Monté verLoren kon enkel 18
stemmen vereenigen. Het is dus duidelijk,
dot er in deze Kamer voor de militaire plan
nen der protestantsche partiien volstrekt
geen meerderheid te vinden is. Gelooven
onze protestantsche coalitiegenootcn, dot
de communis opinio in den lande ten aan
zien van het defensie-vraagstuk zóódanig
is, dot er na de verkiezingen een meerder
heid zal zijn om óf de huidige wet met het
contingent van 23.000 man en een eersten
oefentijd van SH maand te handhaven, öf
om de persoonliilce erf financiecle lasten der
nationale verdediging hooger op te voeren,
dan deze in het stelsel-Pol voorzien? Heb
ben zij bit deze stemming wel even bedacht
dat in 1922 ook de vrouwen ter stembus
gaan, de vrouwen, die uit den oord der zaak
het verblijf in de kazerne voor hare kinde
ren beschouwen ols een gruwel en meer don
de mannen nog toegankelijk zijn voor anti-
militairistische propaganda?"
De gevolgen van de houding der pro-
testantsch-christelijke partijen voor het Ka
binet en voor de coalitie zijn, volgens het
blad, niet geheel te overzien. Men kan nu
wel zeggen, dat dit votum noch tegen het
Kabinet, noch tegen 't DrinciDiee'l Drogram
dezer Regeering is gericht; toch kan een
ké-binet, dot haar tweeden Minister van
Oorlog ziet uitgaan, over dat ernstig con
flict met de Kamer maar niet zonder meer
stanpen.
Na verschillende mogelijkheden onder het
oog te hebben gezien, met name een recon
structie van het kabinet, besluit De T ij d
Nog afgezien von het feit, dot het al heel
moeilijk zal zijn om voor dit Kabinet een
derden Minister van Oorlog to vinden, zul
len de vertegenwoordigers onzer partij in de
Regeering hebben te rekenen met dc zeer
groote nadoelen van het verder vervullen
der Regecringstnak, die zij om wille van het
rntionnal belang tot dusver hebben getorst.
Bij de onwelwillende houding der Kamer
behoprcn de leiders der R.-K. Staatspartij
t« overwegen of zij alleen de eigen belan
gen steeds heeft te offeren voor den onwil
van onderen.
Intusschen meenen wij het Minister Ruys
de Beerenbrouck en aan de leiders onzer
Kamerfractie gerust te kunnen overlaten,
uit te maken of het nationaal belang, dat
ook in dezen het zwaarste moet wegen, ver
dere offers vergt cn het aanblijven van dit
Kabinet noodzakelijk maakt.
Stemdirniift en Evanreellso
Vertegenwoordiging.
Mr. S. van Houten behandelt in zijn laat-
sten Staatkundigen Brief de prak
tijk van den stemdwang.
„Wat de tegenwoordige kieswet organi
seert, is niet het recht van den burger of
burgeres om een vertegenwoordiger te kie
zen, moor de plicht om zioh bij een politieke
partij aan te sluiten en de machtsverhou
ding van haar leiders to heipon bepalen,
't I9 een soort van politieke dienstplioht,
waarvan de niet-vervulling met straf be
dreigd wordt. Over het onhoudbare van
dit stelsel behoef ik niet meer uit te Wei
den."
Mr. van Houten beantwoordt dan de vraag
wat er voor in de plaats gesteld moet wor
den
„Om nu de zaak weder goed geregeld te
krijgen, kan het geldende stelsel, wat zijn
technisch o organisatie betreft, uitnemend
benuttigd worden. Men schrappe slechts de
bepaling, volgens welke de kiezerslijsten in
do verschillende kieskringen verbonden kun
nen worden en late geen candidaat toe zich
in meer dan één kieskring op de candidaton-
1 ijst en te laten stellen. Verder verdeelo men
het aantal plaatsen over de kieskringen naar
evenredigheid der bevolking en regele de
toekenning der plaatsen in eiken kring naar
het beginsel, dat ik in 1882 heb ontwikkeld,
volgens hetwelk de gezamenlijke condidaten
in de districten van eiken kieskring do op
hen uitgebrachte stemmen voorzoover zij
onnoodig of ontoereikend zijn voor het er
langen eener plaats, zelf in een vergadering
onder leiding van een Commissaris" des Ko-
nings of Gedeputeerde op een der anderen
von de lijst overbrengen en wel in deze volg
orde
Eerst brengen de gekozenen hun overtol
lige stemmen over op een of meer der niet-
gekozenen cn vervolgens telkens do laagst
staande op de lijst de zijno op een of meer
der hooger geplaatsten, tot sleohts één meer
over is dan er plaatsen te vervullen zijn. Van
de laagste twee erlangt d eg een die de mecs-
ste stemmen heeft, do nog te vervullen
plaats.
Om vooral het opkomen van candidaten
van onderen to bevorderen en tevens een
practische wijze van aanvulling van vaca
tures bij overlijden of bedanken te verkrij
gen, worde elke kieskring in zooveel dis
tricten verdeeld als daarin plaatsen te ver
vullen zijn en worde zulk een openvallende
plaats bij stemming bij eenvoudige meerder
heid aangevuld door het kiesdistrict, waarin
de uitvallende de meeste eerste stemmen
bekomon had.
Ik voeg hier nog bij, dat de stembiljetten
ook zeer gemakkelijk zoo kunnen worden
ingericht, dat de kiezer zelf een tweeden
candidaat kan aanwijzen op wion de eerste
eventueel zijn stem heeft over te brengen.
Eerst als deze tweede stem geen effect kan
hebben, komt de stem don tor beschikking
van den eersten candidaat.
Ik geef dezen vrij eenvoudigen weg tot
verbetering een alle ontevredenen ter over
weging, natuurlijk met afschaffing van den
opkomstplioht. Wie zich onthouden wil,
moet op geenerlei wijze lastig worden ge
vallen. rt Gaat er om, een regeling van kies
recht in de plaats te stellen van de tegen
woordige regeling van volg-plicht."
Varkensmarkt - Amersfoort
Spv'olnle nfrieelins
I IVSaison VAN EIMEREN. jj
C'ollleiir 1'osUcïictir C'olttcuse 2
WIJF.ItSSTIMAT 14. - Tel. 205 P
Hoogst Modorno Salons voor
(jl IHMI SonHEEItlIN - Manicure (I
P Magazijn van Parfumuriottn on
dj Toilot-Artikolen.
BADINRICHTING S
Sm-«k?» i»v «was»
Voedsel is do bron van alle kracht Wan?
neer oen zwakke zijn krachten wil herwin
nen, is er slechts één middel: eten. liet
noodlot wil echter, dat juist degenen, dia
het meest voedsel noodig hebben, het minst
voedsel kunnen verdragenmen moet
eten, men wil eten maar men kan niet
eten.
Voor deze zwakken bestaat één middel:
Sanatogcn. Sanatogen wordt altijd verdra
gen, geeft krachtige versterking en wekt den
eetlust op, terwijl hij bijdraagt tot dc boterö
vertering van liet andere, gewone voedsel.
Deze eigenschappen zijn door meer dan
21.000 medici schriftelijk erkend.
De beroemde prof. dr. VON LEYDEN
schrijft: „Ik heb Sanatogen in mijn kliniek
vaak cn gaame voorgeschreven en bon met
de resultaten buitengewoon tevreden".
Sanatogen is in verpakkingen vanaf één'
gulden bij allo apothekers 011 drogisten vcj>
krijgbaar.
Berichten.
Nerterlatul en do Yup-kwestie.
De Berlijnsche correspondent der N. R.
Ct. geeft uit een artikel van de Chicago Tri
bune „De Hollanders zouden de helft van den
yap-knbel moeten hebben. Een Duitsche eisch",
het volgende
Zoowel in den Haag ols te Berlijn hebben
de aanspraken van de Vereen. Staten tegen
over Japan op den Yap-kobel de levendigste?
belangstelling gewekt, omdat Nederland zoo
wel als Duitschlnnd van meening zijn, dat Ja*»
pon, noch Engeland, noch de Vereen. Staten
volledig recht op dezen knbel kunnen hebben.
Duitschlnnd cn Nederland zijn van meening,
dat de kabels Yap-Menado, 7ap-Sjanghai, en
yap-Guoiti op zijn minst voor 50 pCt. het
eigendom zijn von do Nederlnndsche Regee-»
ring en Nederlondsche aandeelhouders.
De Nederlondsche protesten tegenover d«
Groote Vier hebben geen resultaat gehad en
in de jongste onderhandelingen is vnn Neder
land haast in het geheel geen sproke geweest.
Niettemin houdt den Haag de toewijzing van
de kabels nauwlettend in hot oog, wont op zijn
minst de helft von hun wonrde zol aan Neder
land terug moeten worden betaald.
Duitsche en Nederlondsche rcgceringsper-y
sonen zijn het er over eens, dat het tractoat
tusschen Nederland cn Duitschlnnd over dezen
knbel hun internationaal heeft gemaakt cn dat
derhalve dc Groote Vijf er geen aanspraak op
kunnen doen gelden. Uit zeer vertrouwbare niet
Duitsche bronnen verneem ik, dot de reden,
waarom Nederland zich slechts tot formeele
protesten heeft beperkt is, dat Nederland, als
slechts een kleine stoot die betrekkelijk geen
De meeste menschen zijn gelukkig
londer het te weten.
"mibSTJE toi'H 'üir~
IANGFSTRAAT 411 - AMERSFOORT
FTefc afl restoor
Honden Trouw* en Verlovicgrinoen
l>e juiste moffelle»
WfïXKM
77
Naar het Engelsch van
JEFFERy FARNOL.
„Zoolzei ik, en keerde mij om en bleef in
5de beek staren; want ik dacht op dat oogen
blik aan niets anders dan daaraan, dat zij ook
alleen en verlaten was, evenals ik, en het
scheen mij toe, dat dit ons met een onzicht-
baren band weder tot elkaar bracht, terwijl ik
het tegelijkertijd belachelijk prettig vond dat
idit zoo was.
„Neen," zei Charmian nog altijd op den wil-
gentak starend, „ik heb noch vrienden, noch
familie, noch geld, en zoo omdat ik zoo hon
gerig was ben ik hier weer teruggekeerd, en
heb alle ham opgegeten."
„Dat was dan niet veel, als ik mij goed her
inner."
„Zes plakjes!"
Terwijl zij daar zoo stond, half in de schaduw
half in het maanlicht, werd ik mij bewust van
haar bekoorlijkheid zij was geen liefelijke
vrouwelijke verschijning; achter de heerlijke
schoonheid van haar gelaat lag een sluimeren
de kracht, die met liefelijkheid onvereenigbaar
is, en waartegenover ik mij vreemd en wonder
lijk te moede gevoelde. Maar toch, door haar
vurige schoonheid, het schalksch spottende en
betooverende in haar oogen, de wiegeling van
haar lichaam in het maanlicht omdat zij
geen godin was en ik geen herder in Arcadia,
vouwde ik mijn handen achter op mijn rug, en
ging in den stroom staan kijken.
„Werkelijk," zei ik, mijn gedachten hardop
uitsprekend, „dat is hier geen plaats voor een
vrouw."
„Neen," zei ze, zeer zacht.
„Neen ofschoon, om de waarheid te zeg
gen ,er zijn erger plaatsen."
„Ja" zei ze, dat geloof ik ook."
„Aan den anderen kant is het hier weer ver
von de wereld, zoodat een vrouw afgesneden
is van al die kleine genoegens en verfijningen,
die verondersteld worden haar bestaan in
hoofdzaak te kenmerken."
„Ja," zuchtte ze.
„Ofschoon ik niet begrijp," ging ik voort,
„wat ter wereld het nut zou zijn van een.
laat ik zeggen, een haip, of een paar haar-
ijzers ii> deze wildernis!"
„Men zou op de eene kunnen spelen en zijn
haar krullen met het andere," zei ze.
„Verder," ging ik voort, „op deze plek, zooals
ik u al heb gezegd, spookt het; niet" ver
volgde ik, toen ik zag, dat zij bleef zwijgen,"
dat u in die dingen gelooft, natuurlijk nietl
Maar de hut is erg ruw en slecht en onhandig
gemeubileerd -ofschoon hij, aan den anderen
kant, misschen toch nog wel gezellig genoeg
gemaakt zou kunnen worden, en
„En?" vroeg zij, toen ik bleef zwijgen.
„En," zei ik, „wanneer gij zonder familie en
vrienden zijt, alleen op de wereld, don moge
God verhoeden, dat ik u een toevlucht zou wei
geren, zelfs in een plaats als deze, zoo in
dien u geen thuis heeft, en geen geld.... blijf
hier indien u wil zoolang u lust heeft...."
Ik hield mijn oogen strak gericht op het water
dat zonder ophonden snel aan mijn voet voor-
bijstroomde, terwijl ik wachtte, wat zij antwoor
den zou; maar het scheen mij toe, dat het zeer
lang duurde voor zij weer sprak.
„Houdt gij veel van konijn?"
„Konijn?" zei ik haar aanstarend.
„Met uien?"
„Uien?"
In groote verscheidenheid bij
„Ja ik kan wat koken en het is tijd voor
het avondmaal."
„Avondmaal'?'
„Als je dus honger hebt
„Ik verga gewoon!"
„Waarom zouden wij dan niet naar huis gaan
om daar te eten?'*
„Naar huis?"
„Ja in plaats van al maar weer te herha
len wat ik heb gezegd en de maan zoo aan te
bliiven kijken dat ze er verlegen van worden
zal! Kom ga mee," en meteen keerde zij
zich om en ging mij voor nnar de hut. En ziet
daar waren de kaarsen aangestoken, de tafel
was gedekt met een schoon, hagelwit kleed, en
boven het vuur pruttelde een pot, een pot, waar
uit een allerheerlijkste geur opsteeg en waar
over Charmian zich onmiddellijk heen boog om
er met een onderzoekenden blik en vork in te
kijken en te prikken.
„Ik geloof dat hij goed isï"
„Ik geloof het ook", zei ik, den heerlijken
geur opsnuivend „maar, hoe kom je er
aan?"
Van een man gekocht hij had er een
massa."
„Hm?" zei ik, „waarschijnlijk gestroopt."
„Ik heb hem gekocht voor een sixpence
uit den ouden schoen genomen."
„Sixpence? dan waren het zeker gestroop
te konijnen. Dit zijn de Cambourne bosschen,
en alles daarin, visch, vleesch of gevogelte,
levend of dood, is het eigendom van Lady
Sophia Sefton van Cambourne."
„Dan was het toch misschien maar beter, om
er niet van te eten," zei ze, schalksch naar mij
omkijkend, en lachend toen zij mijn blik ont
moette. Toen duurde het niet lang meer of' wij
zaten aan ons avondmaal, en het konijn mocht
dan gestroopt zijn geweest, moeilijk kan ge
zegd worden, dat het maal er iets minder gezel
lig en genoegelijk om was.
HOOFDSTUK IX.
Waarin een en ander van Charmian
Brown wordt verteld.
We zaten in het maanlicht.
„En nu" zei Charmian, den blik omhoog,
naar den helderen hemel, „laten wij nu wat
praten."
„Met genoegen." antwoordde ik. «laten we het
over de sterren hebben."
„Neen laten wij het over onszelf hebben/*
„Zooals ge wilt."
„Heel goed begin maar."
„Wel ik ben een smid."
„Ja, dat heb je me al meer verteld."
„En ik maak hoefijzers
„Hij is een smid en maakt hoefijzersl" zef
Charmian tegen de maan knikkend.
„En ik woon hier, in deze eenzaamheid, heel
tevreden, zoodat het niet anders dan redelijk
is aan te nemen, dat ik hier zal blijven wonen,
en hoefijzers maken maar werkelijk," viel ik
mijzelf ih de rede, „er is al bitter weinig dat ik
u over een zoo alledaagsch en gewoon per«
soon zou kunnen vertellen, waarin gij belang
zoudt kunnen stellen."
„Neen," zei Charmian, „zeer zeker nietl*)
Mijn blik wendde zich zoo snel naar haar gc^
laat, dat ik mij verbeeldde nog de schaduw vai^
een glimlach daarop te ontdekken.
„Dan," zei ik „blijft er niets anders over, dofltf
een beter onderwerp van gesprek te kiezen, i
„Ja," stemde zij toe, „laten we het hebber^
over de vrouw Charmian Charmian —ij
Brown." Heur haar was losgegaan cn een vollrf
tros hing over haar voorhoofd; in de schaduw
ervan sthenen haar oogen spottender en schalks
scher uitdrukking te krijgen dan ooit, en terwijf
onze blikken, elkaar ontmoetten, nam zij dd
losse vlecht tuschen haar vingers en begon ef
mede te spelen.
(Wordt vervolgd);