AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
I angs
den orooten weg.
FEUILLETON.
/TWEEDE BLAD.
"buitenland.
f>0© Jaargang
No 37
Vrijdag
12 Augustus 1921
^Politiek Overzicht.
"Lagerhuis heeft de tweede lerfng
een van het wetsontwerp, hetwelk
j geeft tot realisatie van het kapi-
kroon tot een bedrag van 100,000
i sterling, ten einde te voorzien in het
in het budget van het koninklijke
ouden.
Bij het indienen van de tweede lezing van
wetsontwerp deed Chamberlain eenige
angwekkende nvededeelingen. Hij zeide,
Idat Z. M. gedurende den oorlog een aan
zienlijke geldsom had kunnen besparen, ge-
ÜeelteJijk door het betrachten van strenge
zuinigheid, anderdeels door het ophouden
der etaatsfunctiën. Z. M. had deze bespaar-
da gelden aangewend in de eerste plaats
idoor een vrijwillige bijdrage van 100,000
portel sterling in de schatkist te storten in
«016 en in de tweede plaats door groote
sommen te schenken aan liefdadigheids-
3nstelLingen, die met den oorlog waren ver
bonden. Pas na den oorlog in 1919 had
(©en snelle verhooging plaats van salarissen,
ttoonen en uitgaven van het koninklijke huis
ten werden de jaarlijks oh e toelagen onvol'
doende om in de uitgaven te voorzien.
Ohamberlain voegde er -bij, dat het een
"•aak was om te overwegen, of niet aan het
parlement zou worden gevraagd tijdelijk het
inkomen der kroon aan te vullen, maar de
koning, die hierin, zooals in alle andere
zaken, zijn zorg toonde voor het algemeen
welzijn, was niet bereid toe te stemmen in
eenige handeling der regeering, waardoor
de staatsschulden nog meer zouden worden
belast. De koning zou wel bereid zijn tot
een vermindering in de mate van ceremo
nieel pracht, die met den troon is verbon-
den> maar de regeering oordeelde, dat zij
de meening van het Huis en van de groote
massa der bevolking weergaf, door Z. M. te
adviseeren, dat de glans van den troon ge
handhaafd moest blijven en zoo weinig
mogelijk moest worden opgeófferd van de
plechtigheden, die "sinds .on'heugelijken tijd
nadden plaats gehad.
Sir Donald Maclean, de leider der libera
len, die het wetsontwerp goedkeurde, zeide,
dat de koning een uitstekend voorbeeld had
gegeven aan alle burgers. De bladen wij
den allen lof aan de zelfopoffering van den
oning en wijzen er op, dat de som, jaarlijks
door het parlement bewilligd voor het
koninklijke huishouden, in 1910 was vast
gesteld en wel op 70,000 pond. Wanneer
men dit in aanmerking neemt, moet zeer
grootè hulde worden betoond aan de spaar
zaamheid des konings, daar, ondanks het
*eit, dat de prijzen meer dan verdubbeld zijn
sinds dien tijd, de koninklijke uitgaven
(slechts 10 jmeer bedragen dan vóór den
Oorlog.
De Lagerhuisleden Wignall, Clyner,
Arthur Henderson en Griffiths hebben, naar
wij in 't Hbld. lezen, een wetsontwerp ter
erbetering van de posjtie van onechte kin
deren ingediend. Het wetsontwerp heeft
voornamelijk betrekking op Engeland en
Wales; maar sommige bepalingen zouden
ook gelden voor de andere deelen van het
Ver. Koninkrijk. Onder de voorgestelde wij
zigingen in de bestaande wetgeving zijn
de volgende
Het maximumbedrag, waarvan door de
(ongehuwde moeder uitkeering door den va
der kan worden verzocht is 2 pond 'sweeks.
Aan bepaaMe hoven wordt de bevoegdheid
gegeven om te allen tijde, vóór het kind het
10e jaar heeft bereikl', een bijdrage (door
Üen vader) toe te staan om het kind op te
leiden voor een vak of het zakenleven. On
der normale omstandigheden blijft de uilu
fceeringsplicht van kracht tot het 16de jaar,
pxaar is het kind zwak van geestvermogens
ipf lichamelijk misvormd dan kan bepaald
worden dat de uitkeering voor onbepaalden
duur zal galden.
In bepaalde gevallen zal het hof kunnen
bevelen, dat een som m eens wordt uitbe
taald aan de voogden van het kind. Trou
wen de ouders van 'n onwettig kind na de ge
boorte, dan is diit kind daardoor wettig van
de geboorte af aan. Hierbij geldt het voor
behoud, dat op het oogenblik der geboorte
van het kind beidie partijen ongehuwd wa
ren.
De Sovjetregeermg heeft toestemming
gegeven tot den aankoop van voor den land
bouw noodige machines en artikelen voor
een bedrag van een milliard Dultsche mar
ken. Het noodige za& geheel in Duitschland
«worden aangeschaft.
De nood in Rusland houdt aanziekte
en dood maken het leven der Russen tot
een dagelijksche bedreiging en bezoeking,
zoodat steeds noodzakelijker de hulpverlee
ning wordt in het groote land, waar het
transportwezen is ontredderd. De ellende
in Rusland heeft ook gisteren een punt van
bespreking uitgemaakt van den Oppersten
Raad. Zoowel Lloyd George als Briand acht
ten het dringend noodig bijstand te verlee-
nen, al ontveinsden zij zich niet de moei
lijkheden, die vastzaten aan het helpen van
vijf en twintig millioen menschen, die door
honger en epidemieën werden geteisterd.
Als een onontbeerlijke voorwaarde voor
daadwerkelijken bijstand werd beschouwd,
dat van de zijde der Sovjetregeering facili
teiten werd verleend aan de Roode Kruis
organisaties. Ook de vertegenwoordigers in
den Oppersten Raad van Amerika, Japan en
Italië zegden medewerking hunner landen
ten aandien van de hulpverleening toe. Tot
dusver is door den Oppersten Raad beslo
ten de stichting te bevorderen van een in
ternationale commissie, wier taak het is de
mogelijkheid van hulpverleening te bestu-
deeren. Het is te hopen, dat deze bemoeiin
gen succes mogen hebben.
In den Volkenbond is indertijd eensge
zind en welsprekend de noodzakelijkheid
betoogd om de Armeniërs te helpen; hier
van is nooit iets gekomen.
De Balkancorrespondent der N. R. C.
schrijft, d.d. 3 Aug. aan zijn blad o.a,
Uit dien groo'.en wereldoorlog hebben
-we geleerd, dat elk eenigszins grootscheeps
aangelegd offensief na tien of ten hoogste
twaalf dagen tot s'ilstand kwam, omdat voor
eerst de beenen de manetjes niet meer ver
der konden dragen, en er dan geen versche
troepen in voldoend aantal beschikbaar wa
ren om de uitgeputte aanvallers te vervan
gen. Was het vooropgezette doel in die tien
of twaalf dagen niet bereikt, dat de vijand
dan niet vernietigd of onherstelbaar lamge
slagen, zoo was de beweging in werkelijk
heid als mislukt te beschouwen, ook al had
ze eenige terreinwinst en het een of andere
strategische punt van waarde opgeleverd.
Zes weken twee maanden waren er tel
kens ten minste noodig om een nieuwen
voorwaartschen aanloop voor te bereiden en
te kunnen uitvoerenen telken male vergde
zulks meer tijd, zorg en moeke, omdat de
troepen na elk aldus gestaakt offensief moei
lijker opnieuw in beweging en voorwaarts te
brengen waren. Het aantal zieken en der
genen, die zioh op andere wijzen aan den
frontdienst trachtten te onttrekken, ver
meerderden lederen keer in aanzienlijke
mate.
Die verschijnselen hebben zich bij alle le
gers voorgedaanen bij het Helleensche
legen in Anatolië vertoont zich op het
oogenbHk ook weer hetzelfde.
12 Juli zijn de Hellenen over het geheele
front, dat van Smirna zoowel als dat van
Broesse, de oprukkende beweging begon
nen. Op het Smirna-front trokken de „Na-
tionalisten'x zioh terug tot de voor hen stra
tegisch zoo gunstige stellingen aohter
Afioen Karahissar en Bregli, waar ze ook de
beide vorige malen de Hellenen hebben te
gengehouden. Op het Broessa-front gold
het doel der Hellenen de daar samengetrok
ken hoofdmacht van Moestafa Kemal pasja
zoo mogelijk te omsingelen en dan te ver
nietigen of onschadelijk te maken. De veld
tocht zou daarmede voor de Grieken ge
wonnen geweest zijn. Ze zijn daarin niet ge
slaagd.
We hebben ze ditmaal wat meer bereikt
dan bij de vorige twee offensieven Eski-Sje-
hier het knooppunt van het spoorwegnet in
Anatolië is him in handen gevallen, hetgeen
voorzeker voor hen van wezenlijk voordeel,
en voor de Kemalisten van niet gering na
deel is, omdat ze daardoor de spoorwegver
binding tussohen het Zuider- en Noorder
front hebben verloren, maar de Nationalis
tische strijdmacht is geenszins vernietigd,
ja zelfs niet noemenswaard geslagen, en
heeft zich met nagenoeg al haar materiaal
kunnen terugtrekken op nieuwe stellingen
verder het binnenland in, waar ze zooveel
te moeilijker zal zijn te bereiken. Na het be
zetten van Eshi-Sjehier, den 20 Juli, is den
22n, dus juist tien dagen na het begin, het
Helleensche offensief gestaakt. „We berei
den den marsoh naar Angora voor", heet
het in de oorlogsberichten van het Helleen
sche hoofdkwartier. „We groepeeren ons in
onze nieuwe stellingen, en wachten daar den
vijand af met vol vertrouwen in onze zege
praal" meldt het Kemalistisehe opperbevel.
Het verlies van Eshi-Sjehier was voor de
Kemalisten een harden slag, wararop ze in
waarheid niet hadden gerekend. De inne-
ming, nagenoeg zonder verzet van de Tur
ken, was voor de Hellenen een onverwacht
en onverhoopt buitenkansje. De oorzaak
van dit ongeval wordt door het Kemalis
tisehe hoofdkwartier nu zonder schroom
medegedeeldwaarschijnlijk ook wel om
daarmede aan te t'oonen, dat de strijd
kracht en de waarde van het nationalisti
sche lger daardoor niet zijn aangetast. Ter
versterking van de verdedigingsstellingen
om de stad waren daarheen gebracht de
zware artillerie uit de vesting Kars en een
aantal stukken van groot kaliber, door de
regeering te Moskou beschikbaar gesteld.
Deze had ook voor de noodige munitie voor
al dat geschut gezorgd. Het bleek echter,
dot die schietvoorraad voor 't grootste deel
vann andere kaliber was dan de stukken,
bijgevolg niet bruikbaar. ZoodTa dat was
ontdekt, besloot het „Nationalistische
hoofdkwartier" d'e stelling op te ge,ren, en
werd met het wegbrengen ven al wat ver
voerbaar was begonnen. De burt door de
Hellenen te Eshi Sjehier gemaakt is dan ook
inderdaad onbeduidend geweest, daar de
Kemalisten bijtijds nagenoeg alles, ook al
de artillerie, hebben kunn enbergen.
Het „Nationalistische leger" wacht den
vijand nu of in de Sakariastelling, welke
langs die rivier is opgericht in een richting
nagenoeg recht Zuid-Noord. Die streek is
zwaar beboscht en brgachtigvoortreffe
lijk voor de verdediging, ongeschikt voor
aanvallende bewegingen. Behoorlijke wegen
ontbreken er geheel. De paden voor de ka-
meelen en andere draagdieren slingeren
zich tussohen diepe afgronden, en geven
den vrdediger overal de gelegenheid met
geringe strijdkrachten pogingen tot voor-
waarlsdringen van den vijand te verhinde
ren. Zulk een voortdringen zou alleen kun
nen geschieden door diepe colonnes uit
verschillende richtingen, en zou veel meer
troepen vereischen, don de 125.000 man,
die de Hellenen tot nu toe in 't vuur hebben
gebracht. En wanneer het hun zou kunnen
•gelukken zich een 'bres te slhan door die
verdedigingslinie, zou de proviandeering
•hunner voorttrekkende troepen onoverko-
menlijke moeilijkheden opleveren. Op 't
oogenblik bevinden de Helleensche voor
posten zich nog ruim 40 K.M. ten Westen
van de Sakaxia, en hebben daar halt ge
maakt.
Te Angora verheelt men zich den ernst
van den toestand niet. Werden de Hellenen
werkelijk geheel aan zichzelf, overgelaten,
d.w.z. betrachten alle groote mogendheden
der Entente werkelijk te hunnen opzichte
oen volslagen neutraliteit, dan zouden de
„nationalisten" volstrekt niet ongerust zijn.
over den eindelijken uitsla-g van den veld
tocht. Telkens blijkt evenwel, dat de Brit
ten op de een of andere wijze de Hellenen
een handje helpen, en de Kemalisten zoe
ken te fnuiken.
Berichten.
Londen, 11 Aug. (N. T. A". Draad
loos uit Horsea). In de vergadering van den
Oppersten Raad waren de gedelegeerden
het gisteren eens met Lloyd George, die
met betrekking tot de Dardanellen erop
wees, d'at het gewensebt was de groote uit
gaven voor de geallieerde bezettingsstrijd
krachten ter verdediging van de Dardanellen
te verminderen. Men was echter van oor
deel, dat het raadplegen der militaire des
kundigen noodzakelijk was, eerdot een offi
cieel plan zou kunnen worden ingediend, dat
de vrijheid en de veiligheid der Dardanellen
zou kunnen verzekeren met een minimum
van kosten.
Washington, 11 Aug. (R.). Het de
partement van staat •heeft' de uitnoodiging
voor de ontwapenings-conferentie aan, het
gezantschap te Londen verzonden.
W a s h i n g t o n, 1 1 A u g. (R.). De uit-
noadiging voor de conferentie betreffende
de ontwapening en de Oostersche vraag
stukken is verzonden aan Engeland, Frank
rijk, Japan, Italië en China. De openbaar ge
maakte tekst der uitnoodiging stelt geen
grenzen aan den omvang der besprekingen,
maar stelt voor de bewapening tor zee voor
op de agenda te plaatsen, al zullen andere
vormen van bewapening niet van bespre
king zijn uitgesloten.
B er 1 ij p, 1 1 Au g. (N. T. A. Draadloos
uit Nauen). De pers betoont zioh reeds lich
telijk nerveus in verband met geruchten, die
een nieuw uitstel van de beslissing omtrent
O.-S. tot op een tweede conferentie van ge
allieerde premiers aankondigt. Het belang
rijkste bericht brengt de Daily Telegraph,
volgens welk blad de voor de deur staande
oplossing van 't O.-S. vraagstuk het zenden
van verdere troepen geheel overbodig
maakt. Generaal Hennicker hee-ft meege
deeld, dat hij en zijn geallieerde collega's
van gevoelen zijn de orde met de beschik
bare middelen te kunnen 'handhaven.
K o s e 1, 11 Aug. (W. B.). In de kreitsen
Kosel en Grosz-Strehlitz voeren Fransohe
patrouilles massa-arrestaties van Duitschers
uit, die naar Gleiwrtz worden gebracht.
R y b n i k, 1 1 A u g. (W. B.). Dinsdag
avond werden in talrijke plaatsen van de
districten Plesz en Rybnik door de Duit-
sobers vergaderingen gehouden, waarop
voor de toewijzing van beide districten aan
Duitschland betoogd werd. De op deze ver
gaderingen aangenomen moties, die aan
Lloyd George en den Oppersten Raad wer
den gezonden, gaven uiting aan dezen
wensch der bevolking. De Poolsche bewo
ners der beide districten zijn, voorzoover zij
het niet reeds waren, voornamelijk door den
laatsten opstand wel zoo wijs geworden, dot
zij weten, dat, wanneer zij aan Polen wor
den toebedeeld, zij in economisch ver
val zullen geraken. Terwijl in het district
Pl'esz de vergaderingen een rustig verloop
hadden, ontstonden na die in het district
Rybnik bloedige botsingen. Een aantal Po
len en Haller-soldaten, uit de Tepubliek Po
len over de grens gekomen, vielen met de
aanhangers van Korfanty in den naoht tus-
schen Dinsdag en Woensdag de betoogen-
de deelnemers van de vergadering aan en
ernstige gevechten en schietpartijen met
b'oedigen afloop volgden. Ook Franschen
namen deel aan deze botsingen. Het schie
ten duurde heel den nacht door tot Woens
dagmorgen tegen 10 uur. De geruchten, als
zou het hier een aanval van Duifsohe com
munisten uit Rybnik gelden, zijn geheel
zonder grond.
B e r 1 ij n, 1 1 Aug. (W. B.). In 't gebouw
der Staatsopera werd heden herdacht, dat
twee jaar geleden te Weimar de nieuwe
grondwet werd aangenomen. Aan de her
denking namen de president van het rijk, de
rijkskanselier, vertegenwoordigers der sta
ten, leiders der fracties en hooggeplaatste
autoriteiten deel. Rijkskanselier Wirth hield
een rede, waarin hij o.a. wees op het belang
der Beslissing over Opper-SMezic.
B e r 1 ij n, 11 Aug. (W. B.) Heden be
ginnen te Berlijn de besprekingen tusschen
de bondsbesturen der rijks-, staats- cn ge
meentebeambten over de nieuwe salaris-
eischen. De voorstellen, die door de ver
schillende organisaties zijn gedaan, stem
men in zooverre overeen, dat er een ver
hooging van 30 40 der dmrrtebijsla-
gen wordt verlangd. Ook zal een wijziging
van het eigenlijke salaris overwogen wor
den. Met inbegrip van de verhooging vooi
de rijksweer zullen de gevraagde verhoogin
gen naar een raming der betrokken vakver
enigingen het rijk op ongeveer zeven mil
liard komen te staan. Ook de afzonderlijke
landen en gemeenten zouden jaarlijks zeven
milliard meer voor de salarissen der be
ambten moeten uitgeven.
B e r Iij n, 11 Aug. (W. B.). Naar het
Berl. Tageblatt verneemt urt Brunswijk zijn
op twee vergaderingen van arbeiders, gis
teravond en hedenvoormiddag gehouden,
alle onderhandelingen over een overeen
komst in de metaalindustrie van de hand
gewezen. Eenstemmig werd als antwoord op
de uitsluiting besloten tot de algemeene
staking. Hedenmiddag trokken verscheidene
honderden deelnemers aan de vergadering
naar de 'bedrijven, waar de uitsluiting of sta
king nog niet is afgekondigd. Zij eischten
van de directies en de bedrijfsraden, dat da
delijk het wftrk zou worden neergelegd.
B e r 1 ij n, 11 Aug. (W. B.). De bladen
melden uit Danzig, dat de „Volksdag" het
voorstel van de meerderheidssocialisten om
het parlement te ontbinden met 62 tegen 4
stemmen, verwierp.
Mühl housen, 11 Aug. (B. T. A.).
De stoking in de textielfabrieken, die acht
weken geduurd heeft, is geëindigd. De sta
kers hebben hun eischen niet kunnen door
zetten.
Londen, 11 A u g. (N. T. A.). In ant
woord op de betuigingen van trouw van de
premiers der dominions na afloop van de
rijksconferentie, heeft de koning zijn dank
betuigd. In zijn antwoord aan de premiers
merkt de koning op, dat hij de tastbare be
wijzen van de gevoelens der dominions in1
de geestdriftige en treffende ontvangst
heeft gezien, die hem op zijn bezoeken aan
de verschillen de deeien van het rijk is te
beurt gevallen, terwijl hij eveneens hêrin-
nert aan de betuigingen van trouw en goe
den wil jegens den kroonprins op zijn reis
door de dominions en koloniën. In de ko
ninklijke boodschap wordt verder gezegd
waar kan een meer tastbaar bewijs van hun
zin van saamhoorigheid met het rifk gevon
den worden dan in hun edele zelfopoffering
tijdens de oorlogsjaren? Betreffende de rijks-
conferentie zelf zegt de boodschap verder,
dat alle faciliteiten moeten worden verleend
aan zulke periodieke bijeenkomsten.
L o n d e n, 1 1 A u g. (R.). De bespreking
vam de bepalingen van de wet tot bescher
ming der industrie loopt vandaag af en de
maatregel werd bestreden zoowel door de
protectionisten, omdat de bepalingen waren
besnoeid, als door de vrijhandelaars.
Baldwin deelde mede, dat de regeering op
het oogenlblik niet van plan was de bestaan
de handelsverdragen op te zeggen. Spreken
de over de vrees, die -de Engelsohe kooplie
den gevoelden ten aanzien van het nieuwe
Fransche tarief en de handelsvoorwaarden
van ook andere vreemde landen, zeide Bald
win, dat de regeering overwoog, 'hoe zij
deze zaak aan die landen het best aan het
verstand kon brengen, evenals die landen
klaar stonden, tot ons vertoogen te richten,
wanneer zij meenden, dat zij benadeeld wer
den door onze daden. Het amendement,
waarbij de geallieerde landen werden uitge
sloten van de bepalingen tegen de dunv
ping werd met 169 togen 59 stemmen ver
worpen. Baldwin zeide, dat a!s dumping ver
keerd was, het geen verschil maakte of de
goederen gedumpt werden van een vroeger
vijandelijk of van een geallieerd lan 1 uit.
Londen. 11 Aug. (R.). In zekere krin
gen beweert men, dat het Iersche an.woocd
Groote menschelijke ondeugden zijn
rónorutvankelijk voor verbodsbepalingen.
Naar het Enigelsoh van
JEFFER7 FARNOL.
119
En toen het maal ten einde was, kreeg hij het
plotseling in zijn hoofd te verklaren, dat PruQ
piet zooveel van George hield als ze moest, en
pis hij verdiende, en hij zei niet overtuigd te
pullen zijn voor Prue George flink had gekust,
goo dat allen het zagen.
i „En dan niet op 't voorhoofd ook niet op
fle wang, maar op de plaats, die God ervoor
pestemd heeft op den mond, mijn kind I"
„En toen wie was er ooit zoo verlegen, en
Jvie bloosde er ooit zoo als Prue, en wie was
•r ooit zoo zenuwachtig als Zwarte George, om
harentwil, terwijl hij haar hand onder tafel
Teep en drukte tot Prue zijn hoofd tus
schen haar beide handen nam, en hem kuste
niet eenmaal, of tweemaal, maar driemaal,
op de plaats, „die God daarvoor had be-
|^tt den mond."
HOOFDSTUK XXXVII.
De prediker.
fièt Is een verstandig en tot zeitere hoogte
pok waar woord, dat harde arbeid een tegen-
pf i3 tegen verdriet, een panacé voor alle
wanner het werk voleindigd is^
en het gereedschap opgeborgen wordt, en de
moede werker den kalmen avond ingaat wat
dan Want wij kunnen niet altijd werken, en
vroeger of later, komt het uur van de rust,
waarin de herinnering opnieuw op ons los
stormt/en Smart en Berouw en Wroeging, som
ber en dreigend, zich naast ons nederzetten.
Een week kroop voorbij, een eeuwigheid van
wisselende hoop en doffen wanhoop, een rus
tel ooze koorts van nachten en dagen, want met
iederen dageraad ontwaakte opnieuw de hoop,
om dien damij bij te blijven, doch om met de
zon weer tev luchten en mij in wanhoop achter
te laten. Ik hongerde naar het geluid van Char-
mian's stem, naar den lichten, vluggen stap van
haai voet, naar de beroering van haar hand.
Meer en meer maakte een ziekelijke waan zich
van mij meester, dot zij misschien dicht in mijn
nabijheid was wanneer ik haar slechts kon vin
den; dat zij den weg, dien ik ging, misschien nog
maar kort geleden ook was gegaan, of dat ze
mij op dat oogenblik tegemoet kwam, en ik
haar zou kunnen zien, als ik maar vlug ge
noeg was
Op zulke oogenblikken kon ik vaak, tot Ge
orge's groote verbazing, den hamer neerwer
pen en naar de deur vliegen, om ingespannen
den weg af te kijken, of plotseling met hameren
ophouden en George barsch vragen hetzelfde
te doen, omdat ik mij verbeeldde haar stem te
hooren, die in de verte riep. En dan placht Ge
orge mij aan te zien met iets zorgelijks in zijn
blik, en ik kon zien hoe alleen een sterk gevoel
van kieschheid hem deed zwijgen.
Dc gedachte aan Charmian bleef mij altijd en
overal bijde klinkende hamerslagen zongen
haar lof, de blaasbalg galmde haar schoonheid
uit de boomen fluisterden „Charmian I Char
mian I" Doch wanneer ik met tegenzin George
te rusten" had gewenscht, en voortstapte
over de groene landwegjes, in den frisschen
geur der avondschemeringwanneer ik, in de
Vallei gekomen, het lommei rijke pad lungs de
beek volgde, waar zij en ik zoo vaak naast el
kander hadden gewandeld wanneer ik in mijn
sombere hut zot, met om mij heen de diepe
stilte alleen gebroken door het klagend gemur
mel der beek dan, inderdaad, ja dan werd
mijn eenzoamheid bijna meer dan ik kon ver
dragen.
Daar waren ook de uren der duisternis, wan
neer de hut vol was van vreemde geluiden, wan
neer ik met mijn gezicht op den grond lag, en
mijn hamerende slapen tusschen mijn handen
klemde bevangen door ontzettende angst voor
mezelf, door de vrees krankzinnig te zullen
worden.
Het was ook in dien tijd, dot ik onder de be-
toovering begon te raken van de roestige kram
boven de deur de kram, die zesenzestig jaar
geleden iemand door verstikking uit zijn lijden
had verlosteen zwerver, een eenzaam en ver
loten man, misschien iemand die veel ellende
had gekend, misschien ook veivolgd was dcor
wroeging, iemand die veel en lang had geleden
even als' ik maar die onn het eind zijn be
vrijding van dat alles had gevonden evenals
ik zou kunnen doen. En dan'zat ik, het hoofd in
de handen gesteund, en staarde naar de kram
daar boven de deur, tot het geheel donker was
geworden en soms midden in den nacht, sloop
ik zacht, naar de deur om met mijn vinger te
voelen of zij er nog wel was.
Wanneer ik op dit alles terugzie, lijkt het mij
of het dien tijd maar heel weinig heeft ge
scheeld, of ik had mijn verstand verlorenwant
ook toen nog was ik geenszins volkomen her
steld van Zwarte George's vuistslag, waarvan
ik tiouwcns thans zelfs nog de nawerking nu en
dan aevoeb
Mijn slaap werd in die dagen vaak onderbro
ken en was rusteloos door wilde droomen, zoo
dat het bed oen plaats van verschrikking voor
mij werd don stond ik op, en ging voor den
baard zitten, een kaars flikkerend naast mij, en
dacht aan Charmian, lot ik mij verbeeldde het
geritsel van haar kleed achtèr mij te hooren,
zopciat ik bevend en ademloos opsprongop
zulke, oogenblikken vervulde het geluid van een
blad, dat door den wind tegen de vensterruit
v/erci gedreven, mij met een koortsachtig ge
voel van hoop en v r\. achting. Vaak, heel vaak
ook hoorde ik haar znehten lach in het mur
melen van de beek, en het was mij dan of zij
mij in dc diepe stilte van den nacht riep, met
een lieflijke stem, heel lieflijk, maar ook heel,
heel ver. Dan stortte ik mij in de donkerte en
hief mijn handen omhoog naar de sterren, die
glimlachend op mijn zielestrijd neerzagen, en
dwaalde docr bosch en struik en velden om te
gen den dogeraad weer te keeren, uitgeput en
wanhopig.
Het Was na een dezer nachtelijke tochten, dat
ik aan den voet van een boom neerzat om den
zonsopgang te zien. Doch ik moet half gesla*
pen hebben, want plotseling werd ik opge
schrikt door een stem vlak bij mij. En opziend
herkende ik den kleinen prediker. Toen onze
blikken eikaar ontmoetten nam hij onmiddellijk
zijn pijp uit den mond, en maakte een bewe
ging alsof hij haar in zijn zak wilde stoppen.
„Neen, hij is leeg, werkelijk I" ^ei hij, alsof ik
een aanmerking had gemaakt. „Oude gewoonten
blijver, iemand bij, mijn jonge vriend, cn deze
pijp hier is vele jaren lang mijn trouwste vriend
in de eenzaamheid geweest, en ik kan het niet
over mij verkrijgen haar nu zoo opeens in den
steek te latendaarom draag ik ze nog altijd
bij me, en zoo nu en dan, wanneer ik wat al te
fcterk in mijn gedachten verdiept ben geweest,
dan vind ik ze tusschen mijn lippen. Moor al is,
zooals je ziet, het vlccsch zeer zwak, ik ver
trouw, dat de tijd zol komen, waarin ik ook
dit zal hebben overwonnen." Toen hij dit had
gezegd zuchtte hij, en schudde het hoofd, als
in zacht verwijten van zichzelf. „Muar wat ziet
gij er bleek en verwilderd uit," ging hij voort,
„gij zijt ziek, mijn jonge vriend J"
„Neen, neen," zei ik, opspringend„zie jo
dezen aim is dat de arm van een ziek man?
Neen, neen I met mij is het goed genoeg
maai hoe is het met den man, dien' wij samen
in den greppel hebben gevonden
„Hij is de dood heel nabij geweest en ik ge«
loof dat nog zijn dagen geteld zijn maar voor
't oogenblik is hij weer v:at beter en gisteravond
heeft hij mij zelfs gezegd, dut hij van plun was
mijn nederige stulp te verlaten om zijn zending)
verdei te gaan vervullen."
„Z.jr« zending
„Jo hij spreekt over zichzelf als over iemand
die door God is uitverkoren om Zijn wil ubtc-
voeren, en hij vraagt niets meer don dat het
hem gegeven moge zijn die zending te volbren
gen. Een wonderlijk heer I" zei de.kleine predi
ker, terwijl hij weer aan zijn leege pijp begon
te trekken, terwijl hij naast mij voorliep, „een'
sombere, onbegrijpelijke man, en bovendien een'
rampzalig, heel rampzalig wezen de orma
ziel I"
„Rampzaligzei ik; „maar is dat niet het
lot van ons allen Heeft Job niet rei gezegd,
dat de mensch voor smart en pijn is geboren, en
gold Job niet voor een wijs man in z%n tijd?
(Wordt vervolgd).
