sa sftddensws credistm
:aiee6racht ho. 4. te1ephd0h ho. 35!
Deposito-Ren?©:
lips' safe-inriohting
buitenland.
hotel monopole
'binnenlandt
da (oman van een studente.
v slts oho en e n
„DE EEMLANDER"
\hnm M böüo^h klok"
FEUILLETON.
PRIJS DER ADVERTENVIEÜ
Berichten.
J. GROOTENDORST
20e Jaargang No. 118
pos» f 5.—. per week (met gratis verzekering
ongelukken) f 0.17*, «Irondrriyke oummerz
'OCS.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Woensdag 16 November 1921
OIRECTEUR-UITGEVER» J. VALKHOFP.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTW4»
TEl INT 613-
van 1 - 4 pcrcI* 1.01
«et inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer 0 25. d-enstaanb o-
dingen en üeldadighcids-advc.tentiën voorde helft
der prijs Voor handel cd bedrijf bestaan ree*
«oordeciige bepalingen voor het adveriecren. Ecnn
aicu.aire, bevattende de voorwaaiden, wordt op
aanvraag toegezonden.
VLEESGHHOUWER EN LAMME
JlKlHILEEBlJiGHV.
Winkel: HOF 10 TEL. 6!S
Monsterkamers: PAPENHOFSTEDE
Dik Trom.
Amersfoort zol binnenkort ook een voorstel
ling krijgen van het door C. Joh. Kieviet tot too-
keelstuk verwerkte boek van Dik Trom.
Wie kent niet dat eeuwig leuke boek, waar
mee Kieviet zich een eereplaats heeft veroverd
In de harten van onze jongens en meisjes Er
tullen er zeker heel weinig zijn, die niet geno
ten hebben van Diks kwajongensstreken en ook
de ouderen, zoo ze het boek al zelf niet gelezen
Kobben, zullen toch wel eens van den vriend
hunner kinderen gehoord hebben. Want dat is
Dik Trom van onze jongens en meisje^: een
vriend, waarvan allen veel houden en waarover
niet anders dan met enthousiasme gesproken
wordt. Wij voor ons kennen dan ook geen
boek, dat zoo met graagte bij de jeugd is ont
vangen en dat nog immer met zooveel plezie;
wordt gelezen. En niet eenmaal, neen het wordt
gelezen en herlezen, meerdere malen zelfs, en
Steeds schaft het weer opnieuw genot.
Is dat niet het beste bewijs, dat Kieviet met
ongeëvenaarde genialiteit het echte, ware jon
gensleven heeft gepeild I?
O, zeker, het met graagte lezen der kinderen
Btempplt een boek nog niet tot een goed boek.
We denken b.v. aan de Indionenromans von
Aimard en aan de avontuurlijke boeken van
Karl May en Paul d'Ivoi, die een tijd van groo-
ten opgang hebben gekend. Maar dot soort boe
ken, wel eens gekarakteriseerd als „sensatielec-
tuur voor de jeugd" pakken uitsluitend om het
avontuurlijke en worden doorgelezen het een
ra het ander, zonder dot er iets van beklijft.
Hoe geheel anders is dot met Dik Trom I Wel
ke jongen kent niet de geschiedenis van Diks
sledevaart, van zijn vaartochtje in de tobbe
en het verhaal van toen hij voor 't eerst naar
school ging I Hoe precies weten de jeupdige le
zers het na te vertellen, hoe Dik en zijn vrien
den den diender Flippen tot vertwijfeling brach-
ten met hun ruitentikkertje en wat glunderen ze
steeds weer bij het amusante verhaal van Dik's
ontsnapping uit den kelder van het Raadhuis I
En hoe leven ze mee als Dik op zijn best is in
zijn medelijden voor de heks van den Achter
weg I Dot is toch eigenlijk geen wonder ook
want Kieviet zoekt zijn kracht niet in buitennis-
fige avontuurlijkheden, om daarmede den geest
>nzer kinderen te prikkelen, moor hij geeft het
/chte jongensleven, zooals het gelukkig ook nog
)aak wordt aangetroffen.
Dik Trom is een snuiter, die nooit akelig
Vraaf is en die nooit als exempel kan dienen
)oor zoete kindertjes, maar een knaap met pit
)i zijn boddy, die kwajongensstreken u:thaolt,
tiaar nimmer vervalt tot gemeenigheïdjes en
riets zoo zeer haat als het geniepig volsche,
•etgeen Bruin Boon tot zijn schede herhaalde-
lik ondervindt. Hij gaat ver uit boven onze
pgarettenrookerde stadsploertjes in zokfor-
jtinat en verlaagt zich don ook nooit tot daden,
Jwa ervoor hij zich zou moeten schamen en
paarvoor geen woord ter verontschuldiging zou
lijn te vinden. Als al onze jongen waren als
j)ik Trom, wat zouden de straatschenderijen
fan minder aan de orde van den dag zijn en
oe onnoodig zou dan het werk cener Tucht-
zijn I
ten jaar vast s«0
tes maanden opzegging 4 »/3
ren dai 3a°/0
Kieviet s boek voldoet o. i. aan de eischen,
welke een alleszins bevoegd man als de heer
J. Stomperius, zelf kinderschrijver van onmis
kenbaar talent, aan ec-n goed boek stelt.
„Laat het kind", eldys de heer Stomperius,
„de aankomende knoop, het jonge meisje, zich
vrij uitleven; laat ze genieten van hun heerliike
jeugd. En 't kinderboek moge daarvan een blij
den weerklonk geven. Graopen, ondeugendhe
den, kwajongensstreken zelfs, ze behoeven uit
de kinderlectuur niet angstvallig geweerd. Dorh
het opvoedend element blijve aanwezig. Wat
slecht is of verkeerd, worde niet als goed ge-
pro^en."
Daarom heeft het ons altijd bevreemd, dat
er indertiid zwaar over geboomd is of het wel
paedagogi^ch is zoo'n exemplaar alc Dik Trom
aan onze kinderen voor te zetten. Wij hebben
wel eens gehoord, dat paedagogiek voor een
goed deel knmergel°erdhe;d is en zoo gezien
valt het niet te verwonderen, dat de figuur
von Dik Trom niet past in een louter op theo
rie berustende kennis opgetrokken stelsel. Maar
de pae^agoog, die niet verstard is in vooropge
zette principes, die het kinderleven werk"l"k
kent en het ook meeleeft, zol niet oarze1rtn K;-
vict s boek onder de m°osterstukjes der kin
derliteratuur te rangschikken.
Politiek Overzicht.
Nergens zol met meer vreugde dan
in Duitschland de vorming van een Angel
saksisch verbond een alliantie tusschen Groot-
Brittannië en de Vereenigde Staten wor
den gezien. Deze opvatting komt b. v. zeer spre
kend tob.uiting in een artikel van de Deutsche
Allgemeine Zeitung, die van oordeel is, dot
een dergelijke entente met één slag de positie
van den Finnschen staat zou veranderen: tot
dusver was, wat de Europeesche politiek aan
ging, bijna steeds het initiatief von Frankrijk
uitgedaan; van de bepalingen van 't verdrag
van Versailles tot den „roof" van Opper-Silezië.
had Engeland ten aanzien von alle belangrijke
punten zich geschikt naar de Fransche wen-
schen. Thans had Frankrijk zijn voornaamste
doel dp vernietiging van Duitschland) zóó ver
bereikt, dat Engeland zelf de economische ge
volgen van deze politiek aan den lijve gevoelde.
En als verder etappe op den tot nog toe gevol
gen weg oNus is 't blad van gevoelen
zweefde velen Franschen politici de provocatie
van een nieuwen oorlog togen 't Duitsche rijk
voor oogen, dien men ditmaal zonder bondge-
noofen dacht te kjnnen winnen en waardoor het
„bedrogen" Frankrijk al datgene zou kunnen
verwerven, wat het verdrag van Versailles het
had onthouden. Frankrijk toch gevoelde zich
door Versailles „bekocht": het wenschte niet
nlleen de Rijngrens, maar ten overvloede het
Roergebied en nog veel meer. Nu had Brfand
zich tot dusver tegen deze politiek van „oor
logszuchtige avonturiers" om zijn eigen woor
den te gebruiken verzet, maar volgens de
D. A. Z. geschiedde dit niet, omdat hij hun doel
einden, maar omdat hij hun methode afkeurde:
Briand zou n.l. inzien, dat Frankrijk er het
slachtoffer door zou worden van een isolatie, die
het geen baat zou brengen.
Het blad brengt dan hot Engelsch-Fransche
geschil nopens het Fronsch Kemalistisch accoord
herinnering en vindt, dat de omstandigheid,
dat dit incident juist op den vooravond van de
Washingtonsche Conferentie moest plaats heb
ben, nu niet juist geschikt was om "ben goede
stemming voor een EngelschFransche samen-
erking ter conforentie in 't leven te roepen; de
isolatie nu, die Briand wenschte te ontloopen,
zou juist op bedenkelijke wijze de verwerke
lijking nabij kurnen komen door het tot stand
komen van een Angelsaksische entente; daardoor
zou een machtsfactor zijn gschopen, die op ef
fectieve wijze een dam zou kunnen opwerpen
legen de Fransche annexatie- en versnipperings-
nolitiek; zonder een dergelijken dam zou de
'Fransche politiek verder den ouden weg bewan
delen en den olgemeenen chaos in Midden-
Europa naderbij brengen.
In het Odysseus onderteekende arti
kel wordt don verder gezegd: „Duitschland zal
Washington niet vertegenwoordigd zijn. Al
leen zijn vroegere vijanden zullen daar aanwe
zig zijn en aangenomen kan worden, dat me
nige vloek en menige steen naar het afwezige
Morgen: Kalfsfricandeau, Doperwten.
Duitschland zal worden geslingerd. Men over-
wege, dot Engeland door een zoo gepronon
ceerd anti-Duitscher als Balfour op de confe
rentie zol zijn vertegenwoordigd. Duitschland
heeft dus niet op een vriendelijk woord
rekenen. Niet om maar iets te noemen
omdat wij „Hunnen" of „barbaren" zijn en hoe
nog anders *de zottepró-ot nvog luiden, waarmee
men de meeningen van 't groote publiek in
buitenland stelselmatig op (-en dwaalspoor he>
gebracht, maar alleen, omdét wij zwak zijn. De
zwakheid heeft geen vriend en het woord „wie
heeft, dien wordt gegeven, tnoar wie niet heeft,
tb'en zol het weinige; dat hij heeft, worden ge
nomen" heeft zich de laatste maanden wat
Duitschland betreft werkelijk op geduchte wijze
bewaarheid."
Er wordt don op gewezen, dat men er op uit
is de Duitsche industrie, welker roncurreerende
invloed op de wereldmarkt de Entente zelf door
dwang heeft doen ontstaan, met behulp von
vprdrog van Versailles te „worgen": dp vernieti
ging der Deutsche Werke door de Entente had
zelfs de sociaal-democratie er toe gebracht te
protesteeren, de sociaal-democratie, die „nu in
de gelegenheid is over den waren aard der
„democratische Ententepolitiek na te denken"
waaromtrent zij tijdens den oorlog voortdurend
zulke fatale illusies bij de arbeidersklasse had
gewekt. En don wnren er voorts de bemoeiingen
van de Times, Daily Telegraph en verwante
bladen in Amerika om de Duitsche chemische
industrie klein te krijgen. Onder het voorwend
sel, dat in Duitschland verschrikkelijke giftige
gassen worden gefabriceerd om te dienen bij den
revanche-oorlog, die werd voorbereid, eischt*
men het sluiten van alle fabrieken van stikstof
fen en ontploffingsmiddelen van de chemische
belangengemeenschap. Men ging zelfs voo ver,
dat men de romp te Oppau in verbond bracht
met geheime proeven met nieuwe verschrikke
lijke giftige gassen.
Over dit al is de D. A. Z. verontwaardigd en
zij meent, dot dergelijke feiten opnieuw bewij
zen, dat de stemming in de Ententelonden nog
steeds verbitterd anti-Duitsch is. Zij schrijft don
ook ten slotte:
„En zooals men von 't Engelsche Christen
dom heeft gezegd, dot het een zonderlinge ver
binding tusschen Christus en katoen vormt,
vormt ook de Ententemornal een eigenaardige
kruising tusschen ethiek en ondernemerswin
sten. De campagne tegen de Duitsche chemi
sche nijverheid is daarvoor een drastisch be
wijs."
DE CONFERENTIE TE WASHINGTON.
Washington, 15 Nov. (H. R.). Balfour
heeft op de de conferentie uitdrukkelijk ver
klaard. dot Engeland het voorstel van Amerika
tot beperking van de vloot in principe en naar
den geest aanvaardt. Kato heeft verklaard, dat
Japan het beginsel onder voorbehoud aanvaardt.
De DEUTSCHE WERKE.
B e r 1 ij n, 15 Nov. (W. B.) De noto der
rijksregeering aan de militaire Entente-controle
commissie omtrent de Deutsche Werke luidt:
De vroegere werkplaatsen van leger en vloot
zijn kort na het uitbreken der revolutie aan een
volkomen reorganisatie onderworpen. Het be
heer der bedrijven werd aan een centrale leiding
overgedragen, wier taak het was geordende toe
standen te schepjien en de fabrieken onmid
dellijk voor vredesarbeid in te richten. Om ver
schillende redenen werd hiervoor de vorm van
een particulier-economische onderneming geko
zen. De reorganisatie was reeds geschied toen
de vredesvoorwaarden bekend werden. Reeds
voordien hadden dus de vroegere „rijksfabrie-
ken" opgehouden fobrieken van legergoedercn
in den zin van het vredesverdrag te zijn. Om
echter volkomen zeker te zijn, dot niet op grond
van het betrokken artikel tot sluiting der fabrie
ken zou worden overgegaan (welke sluiting het
bestaan van vele duizenden arbeiders zou heb
ben vernietigd) werd den Gezontenraad ver
zocht het voortbestaan der bedrijven goed te
keuven.
D- Gezontenraad gaf bij nota van 10 Febr.
1920 aan dit verzoek gevolg, op voorwaarde
van algeheelc reorganisatie voor vredesarbeid,
Hij stelde verder geenerlei eischen omtrent den
oord der voortbrengselen. De door den gezan-
(enraod gestelde voorwaarde is sindsdien in vol
Ion omvang vervuld. Met zeer groote kosten
deze reorganisatie voltooid en van het gekozen
fobrielcs-progrnm is de militaire Entente-com
missie cn haar subcommissies op de hoogte ge-*
houden. De reorganisatie heeft zelfs onder haar
oogen en haar dageliik*ch toezicht plaats g<
had. Uw commissie is blijkbaar tot dusver ook
van gevoelen geweest, dot dc voorwoorden
den gezontenraad stipt ziin nagekomen en
he°ft tot onlangs geen enkel bezwaar gemankt.
Toen kwam er plotseling slag op slag een
reeks rr eat regelen der commissie, die dermate
indruisrhte tegen de houding, die deze tot dus
ver had ingenomen en tegen 't besluit van den
gezontenraad von 10 Februari 1920, dot zij het
voortbestaan d-r fabrieken ten zeerste bedreig
den. De Duitsche regeerin'* is zich btwust, dat
honr geen verwijt kon treffen, waaruit de plot
selinge verandering van standpunt der commis
sie volt te verklóren. Alle eischen tot vernieti
ging, wijziging en verwijdering van mochini
stukken enz. zün ingewilligd. Voor milliocnen
daarbij vernield. De Duitsche regeering ontk*
niet, dot het de taak is von de commissie van
toezicht om ten scherpste toezicht te houden _r
het nakomen van do militaire maatregelen van
het vredesverdrag In het onderhavige geval
moet zij echter protesteeren, door de nieuwe
e'srhen der commissie niet alleen ongewettigd
zijn, maar ook kunnen leiden tot de grootste on
rust in brcedc kringen van het Duit^ehe voll<
en het herstel van het Di,:'cche economisch'
leven ernstig nadeel kue^-n ^«mkkenen.
B e r 1 ij n, T 5 Nov. (N. T. A. Draadloos).
Gemeld wordt dat de Entente-commissie de
Rochstroh Werke bij Dresden op grond van
een aangifte tmehtte binnen te dringen en zelfs
probeerde de gebouwen in de lucht te- doen
vliegen om ongehinderd nnor wapens te kun
nen speuren. De le'ders der fabriek en de arbri-
ders weigerden echter met beri?sth<Wd de En
tente-officieren toe te loten. De Rochstroh-
fabrioken maken drukmachines, persen enz.
DE NETELIGE IERSCHE KWESTIE.
Londen, 15 Nov. (R.) De delegatie von
Sinn-Fcin is te Londen teruggekeerd en denkt
morgen de Engelsche delegatie te ontmoeten,
om haar houding in de Iersche kwestie te ver
nemen. Lord Middleton, het hoofd van de de
legatie der zes Zuidelijke unionisten, heeft ge
confereerd met de Iersche. commissie uit het
Engelsche kabinet om te zoeken naar een
vreedzame regeling, die de afscheiding van
Ulster zou verhinderen.
De Decnsche treintarieven.
Kopenhagen, T5 Nov. (W. B.). In den
rijksdag heeft de minister van 't verkeerswezen
verklaard, dot hij eerlang een wetsontwerp za
indienen tot aanmerkelijke verlaging van de pas
sagiers- en goederentarieven op de spoorwe
gen.
De Zweedsche vloot.
Kopenhagen, 15 Nov. (W. B.). Ber-
lingske Tidende verneemt uit Stockholm dat de
Zweedsche marine-commissie heeft gerappor
teerd over de hervorming van Zweden's verde
diging ter zee. Het rapport blijft geheim, maar
de marinestaf is bezig een uittreksel te maken
voor de leden van den rijksdog, dat meteen
openbaar zal worden gemaakt. In een geleibrief
bij het rapport zet de commissie In groote trek
ken haar voorstellen uiteen, die er op neer ko
men, dot het aantal torpedobooten, mijnenleg-
gers enz. verhoogd zal worden ten koste van de
groote schepen. Voorts beveelt de commissie
itbreiding van de duikbooten en een hervor
ming van den marinevliegdienst aon.
Draadlooze telefonie.
Stockholm, 15 Nov. (N. T. A. Draad
loos). Het eerste Zweedsche draadlooze tele
foonstation is te Vingo, bij Gothenburg, ge-
opencL
WEST-HONGARIJE.
Boedapest, 15 Nov. (B. T. A.J. Ge
meld wordt uit Oedenburg, dat, zonder reke
ning te houden met de beschikking von de ge
allieerde commissie, de Oostenrijkers de grens
zijn overgetrokken te Vuloa, dot in de onzij
dige strook is gelegen. Het spoorweg verkeer
met Weenen is geschorst wegens de Oosten-
rijksche troepenbewegingen.
Wc enen, 15 Nov. (W. B.). Men meld»
officieel, dot de bondstroepen heden do voor*
geschreven lijn van oprukken hebben bereikt
zonder moeilijkheden te ondervinden. Tea
N.W. van Oedenburg hebben de troepen da
liin van de Vulkabeck overschreden en bevin*
den zich te Rohbach, verderop staan zij t©
Drnssburg en Siepcrdorff, ten N. van Öcden*
burg te Si. Marimretho cn Moerbisch ten O.
van het Nousiedlermecr kwamen de troepen
tot Halturm en Nickelsdorf, ten N. O. van het
meer tot Jornburg en Kittsee. Ook vandaag
zijn de troepen overal waar zij kwamen zeer
hartelijk ontvangen.
DE ERKENNING DER RUSSISCHE
SCHULDEN.
B e r 1 ij n, 15 Nov. (N. T. A. Draadloos).
Naar uit Riga wordt gemeld, is de Sovjct-ro-
gcering begonnen met het vaststellen van het
bedrog dei Russische schulden van vóór den
oorlog, alsmede met het opstellen van lijsten
der nationale tokken van nijverheid cn der hnn*
delsondernemingen, die vroeger aan buitcnlon*'
dors toebehoorden.
Twaalfurigo werkdag in Rusland.
B c r 1 ij n, 15 Nov. (N. T. A. Draadloos)
Het. bolsjewistisch blad Rood deelt mee, dot
wegens gebrek aan arbeiders op de meest©
spoorwegen in sovjet-Rusland de werkdag van
12 uren is ingevoerd.
DE OPSTAND IN DE OEKRAÏNE.
Berlijn, 15 Nov. (N. T. A. Draadloos).
De in opstond ""ckomcn Oekrniners zijn in den
loof» dezer weck tot in dc voorsteden van Kief
doorgedrongen.
Kopenhagen. 15 Nov. (W. B.) De Ber-
lingske Tidende verneemt uit Hclsingfors, da»
de Poolsche cn Roemeensche regeering maat
regelen hebben genomen voor de bescherming
van de bondgenoolen. Er zijn sterke Roemeen
sche trocpennfdeelingon samengetrokken nnn de
linie van de Dnjestr. Tusschen dp Oekrainische
en de bolsjewistische troepen wordt voortduren*
fel gevochten in den sector van Komonetz Po
dolsk.
Kopenhagen, 15 Nov. (W. B.). De Mos*,
kousche bladen berichten officieel, dnt de op*
stond in de Oekroine zich voortdurend uitbreidt.
Zij beschuldigcji de Poolsche regeering ervan,
dat deze de opstandelingen steunt. O.u. moeten
zij Petljoero versterkingen hebben gezonden, die
door de Polen zijn opgeleid en op Poolsche
spoorwegen non de GolicischOekrainische
grens zijn vervoerd.
Staking in het kleedingbcdrijf to New-York
New-York, 15 N o v. (N. T. A. Draad
loos). Zestigduizend werklieden in het kleeding-
bedrijf zijn gaan staken als een protest tegen
stukwerk en de 49-urig© werkweek
Kameroverzicht.
Tweede Kamer.
In de zitting van Dinsdag werd het debat
over de grondwetsherzieningsvoorstcllen voort
gezet.
De heer Visser van IJ zendoorn vcrdc-
digtNecn amendement om ollcen voor verdragen
niet ook voor andere overeenkomsten da
goedkeuring Sta ten-Generaal te vorderen.
De heer Van Rave steyn licht een omen-
dement toe teneinde te doen uitkomen dat allo
daden der regeering inzake het buitenlandsch
beleid onderworpen zijn aan de controle der
Staten-GeneraaL Spr. bestrijdt het amendement-
Visser von IJzendoorn.
De heer Troelstra meent, dat het amen
dement-Van Ravcsteyn niets anders beteekent
dan het regeeringsvoorstel. Hij bestrijdt het
amendement-Rink.
De heer Van Rijckevorscl zal voor het
regeeringsartikel stemmen.
Het amendement-Van Rijckevorscl betreffende
een referendum over de oorlogsverklaring wordt
verworpen met 81 tegen 3 stemmen. Het amen-*
dement-Morchant om voor alle militaire maat
regelen tegen een vreemde mogendheid de toe
stemming der Staten-Generaol te vorderen,
wordt verworpen met 71 tegen 9 stemmen. Hd
amendement-Troelstra den koning opdragend»
UNGRSTR4AT 43 - AMERSFOORT
Het aires *©or:
tonden Trouw- en Vorlovingringen
l)e luiste modellen
WILLKM GïlOE^HïlIZf:»
door
RUDOLPH STRATZ
uit hét Duitsch door
Meviouw A. E. NUIJS—POSTHUMUS.
36
„ik vind h<t hier heel mooi!" zeide Erna spijtig.
„Ik nietl Het is alsof ik een nummer van dc
frFliegende Blatter" inkijk verstrooide geleer
den, aangeschoten studenten, zondagsjagers en
jkmdagsruiters, slimme poedels, bierbuiken en
twistende echtparen kinderen allemaal
Spoken bij klaarlichten dag! Dat was eenmaal
too Dat is niet meer waar! Stap in den trein en
rijd naar de naastbijzijnde havenstad dan zul
|e eens wat zienl Of zak den Beneden-Rijn af,
waar wij thuis behooren, Erna, en zie, hoe
nachts de hemel rood is van de vlammen der
looarovens on ho© ÜL tb» boasoben vervuld
zijn van den walm iler schoorsteenen nu, mor
genavond zet ik mijn reis voort. Erna
„Waarheen?"
„Een rondreisje!" zeide Van Lennc-p gemoe
delijk. „Je weet dat we vóór twee jaren den
grooten trust opgericht hebben, waarvan ik
een der directeuren ben, en wat zich niet naar
ons voegt, maken wij heel stilletjes van kant. Met
deze vriendeliike bedoeling reis ik nu naar de
laatste drie fabrikanten, die nog weerstand bie
den aan ons wcreldverbond. Gehoorzamen of de
dood een andere keus hebben zij niet. Nu
hebben wij hen in den zak. Maar geloof mij
je maakt je. daardoor niet bemind bij de men-
schenl"
„Op die manier ben je zeker indertijd ook bij
papa gekomen?"
„Ja", antwoordde John Henry snel en
eenigszins afgetrokken. „Nu je vader was
een verstandige cude-heer. Met hem had ik niet
veel moeite."
„Maar jullie hebt er toch weken long over
gevochten vaak heele nachten door en als
je wegging, was papa altijd heelemaal peel in
het gezicht, en doodop. I)at weet ik nog heel
goedl"
„Best mogelijkl" zeide hij luchtig. „Je papa
was een beetje eigenzinnig. Een man van de
oude school. Eindelijk zag hij in, r ik gelijk
had. Ik heb altijd gelijk. Dat is een van mijn
meest komische eigenschappen. Maar nu ben ik
je een parasol schuldig. Dezen heb ik al spelend
stuk gemaaktl"
Hoofdschuddend nam zij hem het sierlijke, in
het midden doorgebroken voorwerpje uit de
handen.
„Hoe heb je hem dat nu weer geleverd?"
Hij glimlachte óp zijn eigenaardige manier.
>„Dat is mijn huismiddeltje tegen zenuwachtig
heid. Dan breek ik stil iets aan stukken om be
daard te blijvenl"
Erna zag hem aan, alsof zij er niets van be
greep.
„Je bent vandaag zoo vreemd. Ik moet gedu
rig denken aan wat je daar straks zeidedat
je een middel hadt om mij te dwingen
.mijn vrouw te worden?"
Hij stond op.
„Je wordt mijn vrouw. Erna, zoo zeker als
daarginds de zon onder gaat, maar zonder
dwang. Dat hoop ik tenminste. Dat ligt alleen
aan je zelf. En nu keeren wij terug naar de stad.
Het wordt donker."
VOORHANDEN
VOrtKKIIVnERKÏÏ
VANAF f 2.—
L4.VGESTRAAT 80
De zon was onder. Maar nog altijd stonden
de steenmassa's boven op den berg in rooskleu-
rigen gloed, alsof zij al het licht en de warmte
van den lang1' t lentedag in zich opgenomen had
den en die nu weer als een geheimzinnig, zwaar
moedig avondrood over dal en-rivier, in nacht
en schemering uitstraalden. In de stad, wier to
rens slank uitkwamen tegen de grauwscheme-
rende Rijnvlakte, luiden de avondklokken, en
van den Neckar klonken nog altijd heldere
meisjesstemmen, on in 02 verte een ir.annekoor,
ofschoon de booten en vaartuigen bijna niet
meer te zien waren.
„Afschuwelijkl" zeide John Henry van Lennep
knorrig. rJk heb het geteldin het uurtje dat
wii hier hebben crezeten. is er zeven maal ge
vraagd, wie toch eigenlijk „dat mooie woud daar
boven geplant heeft", in plaats dat zij zich
rechtstreeks tct de houtvesterij wenden cn meer
dan een dozijn molen hebben zij „Alt-Heidel-
berg du Feine" gezongen. Ik werd wee en be
nauwd van al die sentimentaliteit. Hier voel je
ie weer terupkeeren tot den ouden tijd, toen
iedereen in het buitenland ons uitlachte. Dot is
nie^s ,foor miV"
Erna knikte.
„Eigenlijk ben je een vreeselijk arme man,
mijn beste John Henry, met al je slimheid en
je roem als koopman. Bij voorbeeld dat hier
om ons heen, zoover men in de schemering
zien kan, alles wit is en geurt en dat de
maan daar achter de bergen te voorschijn
komt en haar glans daarover uitgiet, als in een
toovcrland, en dat de rivier vol zilveren en
gouden b'chtjes is, wanneer de maan zich in
de golven spiegelt en dat het kasteel om
hoog met één slag al zijn vroolijke levendige
tinten verloren heeft, en spookachtig staat in
het licht, plechtig en weemoedig, zoodat een
mcnsch het hart erbij opengaat dat alles zie
je niet. Als het nog de effectenlijst was I"
„Ja, ik ben een ezel J" zeide John Heniy een
voudig. „Daar ziet iedereen mij voor aan."
Zij glimlachte even.
„Zie jeje kan ten sló:te zoo verstandig
worden dat je weer dom wo.dt. Ik benHatuui-
lijk maar een meisje een wezen van den
tweeden rang niet in één adem te noemen
met jou maar mijn leven geniet ik nu
zoo recht van harte. Goede hemelwat een
heerlijke dag was het vandaag I De morgen
luchtde bergen en de rivier... en goede,
vroolijke menschen, die zich nog zoo onschul
dig en hartelijk in iets kunnen verheugen, dat
je vanzelf met hen meedoet enja
dat raadselachtigehet gevoel, dat je jong
bent, en gezond en welgemaakt en dat de we-*
reld voor je openstaat. Ik had vandaag voorti
durend lust om de armen uit te breiden en luid-*
keels te zingen, als dat voor een studeerondo
vrouw gepast had. Zoo zalig gevoeldo ik mijl
Als een vogel, die gelukkig ontsnapt is uit zij*,
kooil En zich niet weer laat vangenweet
je
Haar metgezel zocht in zijn zak naar eei*
potlood, dat hij ols toevallig in stukken brak
én in de rivier wierp, zonder een spier van zijn
gelaat te vertrekken. Nu wist Erna wat dit be*
teekende.
„Waarom ben Je toch zoo zenuwochrig
vroeg zij eenigszins verwijtend. „Wij kunnen
elkander toch alles volkomen bedaard vertel*
len."
„Er is zooveel wot ik niet kan vertellen*
Daarom ben ik zenuwachtigl"
Weer gleed een schaduw van angst over Er*
na's lief gezichtje.
„Wil je het mij heusch niet zeggen?"
„Neen."
^Nooit?"
„Alleen als ik niet anders kon!"
„En wie kan je daartoe dwingen?"
„Jij alleen, Ernal"
Zij ontstelde. v-
„Op welke manier?"
„Ik zol wel oppassen, dot ik het je niet veK.(
raadl" zeide hij droog. Hij was nu weer vol
komen bedaard. „Geniet hier je leven maar,
zooals je zelf wilt. Dans maar, als de vlieg in
den zonneschijn. Op jouw leeftijd heeft men
recht op geluk. Ik zal in 's hemelsnaam kalm
wachten."
Vroolijk en toch bijna teeder zag zij hem
aan.
rWordt vervolgd.)/
