a
a
■ST. EfHliiQiN
i
Eea da Cologne en Zeepan, Odeurs.
OELË&EHHEIOS BESCHENKEN
l
Fontein Schippers,
lij J. A. SCRBTllMJIii., Blr.str. II lei. Ill
Eigengemaakte Rinderkleeding.
VIeubileerlngen- Kunsthandel- Behangerü en Stoffeerderö
Langestraat 24. Tel. Int. 493. - AMERSFOORT.
Fes' fiescli f 1.75s per anker f 72-*
TWEEDE CLAD.
De vouw en de polities.
SVSagaz. „De Dom"
BINNENLAND.
A. VAM DE WEG. Langestraat 23.
IjüUUGUlS SUEJSJb lUSJÖira
FEUILLETON.
Ds romen van een siudsnte.
VILTEN ItmPiüTSFFELS
Kinder villen gespschoenen.
lc alie prijzen en kwallteió
^°8t> No. 123 9 AMERSFOORTSCH DAGBLAD „os eemlander"
Zaterdag
3 December IC21V
I
werkveróeeling, vearmcje gepaard kon gaan j district yon mijn nmbtgcnoot EV'cer te splitsen
inkrimpirg van dc bemoeienissen von de or- in twee cVt-len die elk op zichzelf tc klein blij
ken en hij d*ze tv/oo districten donrom uit
breidt met deelen, die hij von omliggende dis-
fknibbelt, don zullen van de 10 dis-
impirg
bcidsinspcciie-
tricten
trictshoofden, die er thnns zijn, moor 4 even*
tueel hun werkzaamheden verminderd zien,
lfld I ri.l. de hoofdinspecteurs in bot 3e, 4e, 6c
CRSG?rt£El E
seer aan te bevalen
Bordeaux, gewas ÏSJ7
^Tedere tijd mnakt in de worsteling om het
geluk ziin eigen fout. Maar uit het nieuwe lij
den ortkiemt het nieuw begrip, het inricht dat
tot verbetering voert. D*t is de ze^-en vnn de
fout". z-<rt Ina Boudier Bakker in haar boekje
^de Moderne vrouw en biar tekort.
Vrouwen von heden zi;t gij gereed om uit
de reurenworstol'ng vnn d^en tijd dien zc-zen
on9 niet onttrekken aan de verantwoordelijk
heid danrvon.
De lendenen omgord en geeft U mot uw ge-
heele hort aan de genvcnschop, die toch ook
is u w huis en u w gezin.
Gij kunt er n?°t meer buiten f
Sluit U ann bij de politieke partij die U het
m«*»st enntiekt.
Staat gif er nog geheel buiten, gaat Jan
met Uw hart te raden welke vooraanstaande
mannen tn vrouwen uw voorlichters zijn g"*-
Tègeluk met dit adres ontvangen wij een
voordruk van eer. aitikel in De Nederlnndsche
N if verheid, orgaan van het bovergonoemde
verbond, waarin dezelfde zaak wordt behandeld
wordt van twee j 7e district. Er blijven dan
die ven het I over, wier distric' i intact blijven, zoodot hei
het oordeel opgenomen wo 1 m-Nnn-i. districtshoofden
hoofdinspecteurs van d n arbeid,
over de spi tting, i t.
de heer Ekker, is blijft houden, 't Plan van den min. zon
ministers plan. dat z:;n dis-leen verlichting kunnen geven voor een groote
.1'
Varkensmarkt Amersfoort^
Speciale ftMecllnj;
3d» en van het 4de dTstrict, over de splitsing. grootste deel der districtshoofden 't zeilde werk
Die van het dde district, de heer Ekker, is blijft houden, 't Plan vun den min. zou don ol-
rrsvnn vnnr pen rrroote I
a».
voorstander van s munsters pi: n. urn njn uit- SI.,
lrict niet onbelangrijk zal ontlasten. Hij schrijf' mindethe'd van de inspecteurs. De kosten, wel-
o. a. r ke de minister begroot op. 50.000, zijn in
„v'óór de inw-rV'ngtr^Vrg van de Arbeidswet i peen gevol evenredig aan de vermindering van
1919 v/as nog de bevolking van het heele res- 1
sort niet zoo zeer de maatstaf voor den omvang
van de werkzaamheden der inspectie als wel het
aantal or Jer de toen geb'ende arbeidswetgeving i
vollend» inrichtingen en de daarin werkzame
personen. Door de Arbeidswet kwam in dien
stand ven zaken e^n totale omkeer. Vooreerst
werden nu ook kleinere inrichtingen voor de
inspectie belangrijk cn kwamen automatisch
onder haar toezicht, doordat thans elke arbeid
van marncn daaronder viel. De teereming van
orbeid. d:e daardoor voor de inspectie werd ver
oorzaakt, was van dien aard, dat we het hier in
den eersten tijd niet afkonden. De kleinste dorp-
ies werden voor ons plaatsen, waar we wel dege-
l::k de aandacht op moeten vestigen, al was het
alleen maar om de inlichtingen, welke ons van
alle kanten gevraagd werden. En dat blijft zoo
doorgaan. Daarbij komt dat de Arbeidswet nu
«uist geen eenvoudige wet :s zij bevat vele uït-
districts-
- u
we-st bij den arbeid, dien «rij verricht, hü de op- j zonderingen en uitsonderingen op uitzonderin
gen. Zonder voorlichting kan men er niet goed
uit wijs worden. Zoo bleek ons district dus al
voeding uwer kinderen, bij uwe geestelijke vor
ming. Zoftkt en onderzoekt bij welke partij en
If"™' ?;!1 gi' *cr"d voor he' Kr°°" w"rl wanrom deze grn0te rperacW zich dnnrbij aan-
woc 1 'sloten. Voerrt II dan daaririf waar uw hart en
Lag moet on^onVs nvsor^'en een inwendige j it i *j k ki.ïf*
i verstand U lemen, maar helpt, steunt en blijlt
afkeer voe'en c!nt wij ni°t langer de stille rus- 1 afTf<Ji«T
Trouwen kuT;r"> ,"'n v:n T7rVtn' «"'l" k"<'«nd!t voorr.1 tot de Trit-mni-e Trouwen,
onbewogen voor het leven door buiten, haar h haan uit b„r laWhheid en e»mal-
n- leventie b.nnenvbu,, st.jten ,'eucht op te wellen tot plichtbesef en dood-
Al zouden wit met oen zekere vran"?neid bracht
ons er teeen willen vorr-t>en. te reer stonnt pij r,^ Tn)Ipn j!n wooH Tr!j,Tn.
vnn ntle lijden bet l-ven met r.jn moe.l.jlheden dm voIst bieru:, g|j ^„m,crat;.cI, n-jt.
m vronen op ons een. erbt vrouwelijk gevoel is tegen geweld
In bet werk dot veler om—r m-M-n m de pn h(_, ;s Tri;,ipn:„, st d;„ we, der
naatccha^^ij gep'antst e--p in de ve'e vraag- i 11
J 1 v evolutie wil, en die ook aan allen c en we" tot
n j ontwikkeling naar aanleg en karakter zal wil'en
1 openen. Laot uwe gedachten hier vrij over gaan
itukken die ons innerlijk leven bestormen
beïnvloeden ons'met mn#r en bewuster geluk
ook zwaarder strijd en ir'enser le*ri aanbren
gen in ^én woord temidden vnn de krochten
die wif van alle kannen on ons vo?!«n inwerken,
kunnen en mogen wij niet rustig neerzitten en
ons fif7if't?«r houden.
Bij velen onzer rol de hmver m«*'le te
moeten werken n*n het gc'">0l gropj 7Ün, voor- J
al omdat wii sterk vn*1»!! dat wij baa«t geheel
onvoorbereid voor het oroote werk staan.
De mpA«ten vnn ons vrouwen zul'en m^t on
voldoende Venn's en n'gem'-ene ontwikke'ing
niet gewend ann stelselmatig denken, plotse-1
ling gesteld voor de zwaor-te lsven«-vrogen rich
huiverin- voeten, omdnt zij er t~renover staan
met d:Vwifls ni«'s nn'Ws d^n haar in*u?tieve
pevo"!ons. F^n k'rine. rn'o-t^rh^id, d» h(»st cn
diep'-tvo^l'-nde ond«»r de vrouwen hebben on
der hard werken, vel t«ed en verguizing ons
geb-ptrhf waar wij nu zi»n.
Z ii vo*Hen dat h®t "in" om de persoon-
1 ij k h e i d der vrouw, dat de vrouw m e n s c h
moest worden in haar vrouw-rijn en dat vooral
de maa<*cbappïi cn do nr-4s««to *nment/»v:ng h°-
ho-fte had en b«oft a«n d«« p'»uv> mensch.
En mi, vrij plot^ot'ng, zon^-vr dat h«»t grootste
do-1 ven ons er ecn;"e o^t-id-V-r voor h"-ft "e-
had stonn wii nmt ons Vt««rocht en de kies-
p'i/-hf voor het ontza""e'*:be wori- de v"'"r-
opbouw der maat«cbaT>oiï, worden wif be
stormd nw»t de moeiel;'kste vrn"on op erono'
misch, stnatkun-1''" m«»*,'"*vappeHjk en do
Zwaarteop zedoi?»k gebied.
Want wij weten en voorat a^s vi"vr v o e-
1 e n wij v»ftl te goed, dat noliti^V en bet -kie
zen van de vertegenwoordigers der regeering
niet enkel is het irvii"rtn ven pen jn pen
veri-tezingstijd maar dat de politiek alles
roakt.
Daarom mogen wii nïöt a's onver^nMlluren
büiven toekijken, doch juist met onze viouwe
aanvaardt pij deze motieven, sluit U dan
aan hij de partij die de7e drie punten tot haar
hoofdbeginsel meaktde Vrijz. Dem. Partij.
Ik weet, dat het vooral ons vrouwen moeite
kost 'zich bi} deze partij aan te sluiten, omdat
zij niet werkt met groote leuren cn kostbare
propaganda vergaderingen, en er behalve ons
gevoel ook verstandelijk in^'cht voor noodig is.
Maar wenscht gij werkelijk een partij die ons
vi ijzinn'ge vrouwen door hare ruime doch
krachtige en waarachtige beginselen
de gelegenheid opent om ons naar alle zijden
te ontwikkelen, waardoor wij juist ons inzicht en
onzen invloed kunnen doen gelden, zoodat wij
ons werkelijk vrij kunnen. voe!»n en niet als op
gesloten in een nnrtükooi, sluit U dan aan bij
de Vrijz. Dem. Partij.
FANC7.
te groot. In dit p-deelte van Holland slaat de
polsslag van het bedrijfsleven krachtiger dan
elders I De drukte was zóó groot, dat we het
n'et efkonden. Er zijn openbaarlijk wel eens
klachten gerezen, dat men lang moest wachten
op beslissingen, b.v. op aanvragen om over-
werkvergunning. Maar de menschcn moesten
wel wachten tot dat de beurt aan hen kwam.
Het was ons onmogelijk alles tegelijk af te
doen. Toch wilde men vaak een beslissing heb
ben op staanden voet, of den volgenden dag.
Maar dat kon nu eenmaal niet 1
Voeg daar nu bij de betrekkelijk groote af
hel werk, die hij h:crdoor aan de
hoofden, brengt. Ik kan niet inzien, dat ik door
de verm!r'J *-'v, y - m'jn district ondergaat,
zooveel minder werk zal hebben, dat ik mij
weder ook ann het toezicht op de naleving
van andere wetten dun dc Arbeidswet zai kun
nen gaan wijden.
Wil men het doel bereiken ons meer gelegen
heid te geven voor onder weik don de Arbeids
wet, dan zal men een andere regeling moe'cn
maken, waardoor ons administratief werk min
der wordt. Het is zeer noodzakelijk, dat er
meer tijd vrijkomt voor het toezicht op de
naleving van de Veiligheidswet".
De beer Drion c. s. hebben amendementen
op de begiooting van arbeid ingediend strek
kende om niet over te gaan tot uitbreiding van
het aantal districten der arbeidsinspectie.
EEN KOPEREN FEEST. f
Do Vereeniging von Directeuren van dagbla
den in Nederland, „Dc Noderlundsche Dagblad
pers", heeft Dinsdag j.l. haar 12^-jorig bestaan
herdacht.
Aangezien het koperen feest samenviel met
het feit, dot dc heer A. G. Boissevoin, directeur
van het „Handelsblad" van de oprichting der
vereeniging of haar voorzitter is geweest en
deze onlangs als zoodanig door H. M. de Ko
ningin werd gesierd met het officierskruis der
Oranje-Nossouorde, hadden de leden besloten
hun voorzitter op den jubeldag een bewijs te
geven van hun vriendschap en waardeering.
Vóór zij hun werkzaamheden in ecne in de
bibliotheekzaal van het „Handelsblad" gehouden
Maison VAN EIMEREN.
Coiffeur Postlclienr Colfflenne
W1JKRS8TKV4T l i. - 'lol. 2«5
Hoogst Modorno Salons voor
DAMKN cn lIRF.ItKN Manicure
Magazijn van ParfumurioPn ua
Toilet-Art ikolcn.
BADINRICHTING
I
standen voor het bereizen van ons district, ,,v' ,-
Z.ch uilstr.lt tot de -rr-ns vttn Noord-Holl.tod ^icngewone .Igcmecnc v-rgttdermg s mtddags
_l_. ktj begonnen, was dc onder-voorzitter, dc heer Ch.
A. Vieweg, directeur der „Prov. Geld. cn Nijm.
lijke in'uitie moeten
wij v"rien whar wij moe
ten werV°n n?>?ir en hóe wij ons inri^M moeten
loten gelden. Met ons geheele vrouwe'i'ke ziin,
met ons moederlijk instinct en ons vrouwelijk
mcdevoel^n en medelijden moeten wii ons ge
ven aan het werk, dat in deze mocielijke tijden
ons op de schouders is gelegd en mogen wij
EEN EIFDE DISTRICT DER
ARBEIDSINSPECTIE
Het voornemen van den Minister van Arbeid
om een elfde district der'Arbeidsinspectie in het
leven te roepen door splitsing van het vierde
district, is voor het Verbond vun Nederlandsche
Fabrikantenverenigingen aanleiding geweest
om een adres te richten tot de Tweede Kamer,
ten einde hiertegen te protesteeren
Het bestuur acht het niet verantwoord, dat
men de jaarlijksche kosten der arbeidsinspectie
weder met, naar het becijfert, 50,000 per jaar
doet stijgen. Daar zijn de tijden niet naar.
Heeft de dienst der Arbeidsinspectie verbete
ring noodig, dan zoeke men deze niet in uit
breiding van den dienst, doch in een betere
dat Utrecht omvat en het Noordelijk deel
van Zuid -Holland, waarin steden als den Haag,
j Gou.ln, Leiden, de Rijnstreek en dc bollen
streek, waar we als gevolg van de Arbeidswet
weer een nieuw arbeidsveld krijgen, doordat nu
het bollenpellen onder de arbeidswetgeving
valt, en ge beseft, dat ons district met het oog
op den thans geschapen toestand werkelijk
véél te groot is geworden. En we sp«aken tot
dusver nog mnnr alleen over de fabrieken en
werkplaatsen, zooals de nieuwe wet die aan-
gceft. Maar de nieuwe wet omvat ook winkels,
apotheken, koffiehuizen, kantoren, verplcgings-
inrichiingen en, last not least, arbeid buiten fa
brieken en werkplaatsen, d.w.z. zoowat alles,
wat er in het bedrijfsleven is 1 Nu zijn dio
winkels, apotheken, enz. nog niet in dien zin
aan het toezicht der inspecteurs onderworpen
als de fabrieken en werkplaatsen. Maar het zal
niet heel lang duren, of daarop moeten ook
von toepassing worden verklaord de zéér in
grijpende bepalingen omtrent arbeidsduur, enz.
Nu geloof is dat het met een goed inzicht
niet vereenigbnar is om in het district 4, waar
in een zóó groot aantal bedrijven gcconcen-
ticerd zijn, aan de inspectie, zooals wij die
thans hebben, met ham tegenwoordige bezet
ting, een afdoend toezicht tc verwachten. Denk
alleen maar eens aan een stad als den Haag,
met zijn tallooze winkels, kantoren, koffiehui
zen, hoteb denk Scheveningen daar eens bijl
Weik een v/erk levert alléén die ééne stad niet
al op wanneer streks de Arbeidswet in vollen
omvang op al die bedrijven van toepassing
wordt I"
Dc heer Last, hoofdinspecteur van het 3de
district, meent onder meer
„Wanneer de minister enkel en alleen het
aantal districten met één uitbreidt, door het
Ct." aller tolk, toen hij den heer Boissevain in
tegenwoordigheid zijner tot de plechtigheid ge-
noode gade, von harte geluk wenschte met de
hem ten deel gevallen onderscheiding der regee
ring en hem tev-ns verzekerde dat olie leden
zijn leiding als voorzitter steeds hoog hadden
geschat en hoopten dat zij die nog jaren zouden
mogen behouden.
Als stoffelijk blijk von hoogachting voor hun
voorzitter, bood de heer Vcrweg namens allen
een prochtigen voorzilterszetel aan, terwijl de
heer Nijjh, directeur der „N. R. Ct.", daaraan
een voorzittershamer toevoegde.
De heer Boissevain verklaarde de geschenken
op hoogen prijs tc stellen en gof de vei zekering,
dat de bewijzen van vriendschap en wnardee-
ring van zijn werk voor de vciecniging op de
zen dag ontvangen, in tegenwoordigheid zijner
gade, door hem zeer werden gewaardeerd.
Telegrammen van gelukwensch werden nog
voorgelezen van den „NeleiI. Journalistenkring"
en van de „Katholieke Journalistenverceniging
in Nederland".
Des avonds vereenigden zich een aan'al leden
met hun voorzitter aan een vriendschappriijkcn j gramma
maaltijd, waar natuurrijk heel wat vriendelijke
woo,den tot den voorzitter en vele i»nd*ien,
rich voor de vrieeniyng gedurende die 12y»
jaren verdienstelijk ha.U^n gemaakt, w^rt'et*. gc-
spiok en.
Veimeld zij nog, dat in Ce samenkomst van
en nnmiddog de leden <et vereenig rg ook
dirk brachten aan de neeren H. Kuype»-:, dircc-
teur van „de Mansbode" cn H. Nygh, die ge
durende den oorlog als leden der pipicrcom-
missie zooveel arbeid hadden verricht om de
leden in die kritieke dagen te helpen aan het
voor hun bedrijf onmisbare popier.
Als bewijs hunner erkentelijkheid boden dc
leden den beiden genoemden ieder ccn fraai
schilderij aan, waarbij gevoegd een album be
vattende de namen der deelnemers aan het hul
deblijk. De heer Peereboom, directeur „Hnorl
Dagblad", vertolkte bij het overreiken dier hulde
blijken de erkentelijkheid der leden aun deze
beide leden der thans overbodig geworden pa
pier-commissie.
Do huurwetten.
Op het te Rotterdam gehouden congres van
den bond von huiseigenaren heeft do voorzitter^
Mr. B. W. Vos, een hartig woordje gcsprokcat
over de huurwetten.
De toestond voor do huiseigenaren noemde hij
onbevredigend. De Huurcommissiën in over*
grooten getale hebben het sadistisch genoegen
hen tc laten leven met juist zooveel, dot zi)
niet van gebrek omkomen cn juist zoo wei*
nig, dat zij niet naar bchooren hun eigendom
kunr.cn onderhouden. Van de geleidelijke op
voering von de huren tot 50 pCt. boven 1916
en 37yi pCt. boven 19IÖ komt in dc proktijk
niets of weinig terecht.
De gevolgen zijn ccn steeds grootcrc ver*
scherping von den toestond tusschen huiseige
naren en huurders, een steeds toenemende
ontduiking von do Huurcommissicwet, niette
genstaande dc Bond van meet of aan zooveel
mogelijk zijn maatregelen tegen deze ontdui
king heeft genomen, ccn groeiende minachting
voor de wet, een haat tegen de mannen, die
deze wet uitvoeren, Huurcommissiën en Kan
tonrechters. Dc huiseigenaren, die geen tmdera
middelen vnn bcstnnn hebben zijn verplicht, wil
len zij niet armlastig worden, roofcxploitutie
yan hun paden tc bedrijven. Het onderhoud,
vooral aon dc binnenzijde der woningen wordt
daardoor hier cn daar beneden alle critiek; d«
willekeur is overheerschcnd.
Van de Woningnoodwetswijziging cn d«
Huuraonzcggingswet wordt het wonderlijkste
gebruik gemaakt. Kantonrechter Hollan
der te Polterdom, construeert, dat wanneer
de hoofdhuurder zijn perceel verlaat na opzeg
ging, de onderhuurder een zelfstandig recht
krijgt tegenover den eigenaar, indien het on
derhuren althans contractueel den hoofdhuur
der niet verbonden was. Cassatie van deze be
slissing, welke met elk rechtsgevoel en elk
rechtsbeginsel, strijdt zal niet op zich laten
wachten.
De tijd is gekomen dot een einde gemaakt
worde aan deze dwnngwetlcn, dat geen middel
worde ontzion om deze wetten op zijde gstcld
to krijgen of zoo verruimd als de tegenwoordig®
omstandigheden godoogen. Het plan door mr,
van Nieukarko indertijd opgeworpen om al
leen dc Huuropzeggingswet tc laten bestaan
en de Huurcommissicwet geheel ter zijde t®
stellen, dunkt spr. op dit oogenblik uitvoerbonr.
Voor het volgende jaar heeft do Nederland"
sche Bond dan ook als hoofdpunt op zijn pro-
geplant-.t: strijd tegen de Huurcom
missicwet met alle geoorloofde middelen, di®
hem ten dienste -.taan.
Het moet uit zijn met dc wettelijke plunde
ring van do huiseigenaren, het moet uit zijn
met de mogelijkheid, dat de Nederlondsrhcn
huiseigenaar den weg opgaat van den Ber-
Üjnschcn, waar 90 pCt. der huiseigenaren thans
armenonderstcuning genieten. Den vrijdom op
elk gebied cischen wij op ook voor onzen slandk
i
Bnmcvclder-no. von Avicultura.
De ijverige redactie van Avicultura is
ditmaal' op het gelukkige denkbeeld gekomen
ann ccn populair rashocn ols de Barnevelder
zoo langzamerhand is geworden een afzonder
lijk Jiommer te wijden. De aflevering is rijk en
afwisselend van inhoud; kwistig weer zijn op el
ke bladzijde verschillende illustraties afgedrukt,
die den bevnttelijken cn lecrznmcn tekst op aan
gename wijze aanvullen en verduidelijken. Als
losse bijlage werd een welgeslaagde driekleuren-
druk aan de aflevering toegevoegd, die vooral
een denkbeeld vermag te geven vun de schoon
hei der, behandelde retboenders.
WILLED GROENHUIZEN
JUVEI IKÏI AH Ellsroillt r
Grocie keuze
door
RUDOLPH STRATZ
47
En weer zag hij Erna's gelaat vóór zich
de teedere, verstandige trek'r'm de
heldere jeugdige oogen de roode lippen,
half geopend als om te smeeken: Hevriid mij
uit onwetendheid en kleingeestigheidI Geef
mij iets van uw rijkdom! Laat mij ontwikke
len en groeien, het licat teger.octl Bevrijd
den mensch in mij! Ma.'k mij sterk cn viij
ei verheug u daarial..
En weer hoorde hij naar jeugdige over
drijving: „Liefst zou ik alles willen lecren
alles!" En door de heldere meisjesstem
heen, herkend^ hij toch den ernstigen, moe
digen mensch in haar.
Een dochter dus in plaats van een zoon?
Hij lachte om zichzelf. Hij wist wel beter.
Haastig werd er aan de deur geklopt.
Zonder op zijn „Binnen!" te wachten, kwam
de majoor de kamer in, onrustiger en opge
wondener dan met.zijn goedig gelaat over
eenkwam.
■v „Ik kom vroeg," zeide hij, terwijl hij
bleef staan en hoed en stok in de hand
hield. „Maar er is geen tijd te verliezen.
Ben je voorbereid om een slechte tijding te
vernemen?"
Langzaam verzamelde de professor zijn
gedachten.
„Spreek op!"
„Is Otto Helmuth gisteravond nog hier
geweest?"
„Neen. Wij hebben vergeefs op hem ge
wacht."
„Heb je een brief of een ander tceken van
leven van hem ontvangen?"
„Niets!"
„En van juffrouw Bauernfeind heb je na
tuurlijk ook verder niets gehoord?"
„Neen. Wat moet ik dan gehooid heb
ben?"
„Ik heb het eerst giaieravond laat verno
men op mijn aandringen... van de jonge
studenten. Juffrouw Bauernfeind werd op
straat lastig gevallen door een buitenlan
der. Je zoon achtte zich verplicht, haar te
beschermen en gaf den ander, toen hij
handtastelijk werd, een vuistslag in het ge
zicht."
„En nu?" j
e majoor was zeer ernstig.
,Nu zal je zoon om haar en ook om
jou, omdat zij nog kort tevoren je gast was,
duelleeren! Zonder twijfel! De kerel geeft
in ieder geval satisfactie en verlangt ze.
Het is een soort mislukte student. Ik ken
hein van vroeger, toen hij wel eens op de
kroeg kwam. Hij en Otto Hellmuth konden
elkander toen reeds niet uitstaan.
„Hij zal niet duelleeren!" zeide de pro
fessor, snel zijn ontroering onderdrukkend.
„Er zijn toch wel middelen 0111 zoo iets te
verhinderen, vooral tegenover een man, zoo
als gij hem uitduidtl" -
De ander legde hem de hand op den
schouder en liet zijn stem dalen.
„Blijf bedaard! Ik vrees, dat het te laat
is! Ik vermoed, dat zij op het oogenblik aan
het vechten zijn, of dat het reeds afgeloopen
is..."
„Otto Hellmuth's kamerbiiurmaii verried
mij vannacht, wat er op til was!" ging hij
voort' toen zijn vriend ontsteld zweeg, ,.en
heel in de vnegte ging ik vanmorgen naar
de kamer van den knaap, om te vernemen,
wnt hij eigenlijk van plan was. De kamer
was ledig! Des morgens om 7 uur! Toen
Onlvangem
Groote colïect:e
^r»ubeyelcari,
J, GRGOTENDöRST
kreeg ik kwade vermoedens en spoedde mij
hierheen."
„Maar je hebt hem niet zien vertrekken?"
„Niemand in huis! Aten heeft ook geen
rijluig gehoord!"
„Dan bestaan er toch nog andere moge
lijkheden! Misschien i5 hij in liet geheel niet
thuis geweest!"
„Hij mocst-toch vandaag voor het eerst
op de mensuur!"
„Misschien heeft hem dat wat opgewon
den gemaakt, zoodat hij niet slapen kon, en
een morgenwandeling is gaan doenl
„Beste vriend!" ze'rde de majoor, „die
morgenwandelingen kennen wij zelf uit on
ze jeugd! Wij welen, hoe het daarbij toe
gaat, en waarom één van 't gezelschap een
zwart kistje onder den arm draagt, cn
waarom er naderhand een gesloten rijtuig
stapvoets terugkomt. Maar ik wil geen on
geluksprofeet zijn. Ik heb het mijne gedaan
en je de zaak medegedeeld. De rest laat ik
ann jou overt"
De professor had zijn hoed reeds gegre
pen.
„Wij moeten hem zoeken,' 'zeide hij met
triilenoe stem. „Ga spoedig mede".
Hij liep zoo hard, dat de oude soldaat
hem nauwelijks kon volgen en builen adem
raakte.
„Beste vriend... dat hollen dient tot niels
V/ij kunnen hem slechts op twee plaatsen
ontmoeten. Of hij is nog op zijn kamer, of
wij vinden hem op het vechtterrein, en an
ders moeten wij hein op den weg daarheen
tegenkomen!"
Doch Otto Hellmuth's kamer was ledig.
Er was r.iets ongewoons tc bespeuren. In
schilderachtige wanorde lagen in den eencn
hoek laarzen, op tafel stonden ledige bier
glazen en het overblijfsel van het ontbijt van
den vorigen dag, daarnaast lag het „Va
demecum van den Duiischen corpssludent"
mgt al de cirkcis, kleuren en zinspreuken
van de Duitsehc corpsen erin, een lange
pijp, een pakje tabak, en een ongebru kt
colltgv-cahicr, dat dienst deed als wasch-
lijst.
Aan den anderen kant een stompe scherm
degen, sporen en rijzweep en „Die fromme
Heiene" van Wilhelm Busc'n met een onbe
taalde kleermakersrekening als bladwijzer
erin, alles -ooals het jaren lang bij alle sru-
denlen op deze kamer was geweest, cn als
of de jonge man zooeven vertrokken was.
vvijgend zagen de twee heeren elkander
aa er. gingen het portaal op. Daar stak de
lange theoloog, die iels gehoord had, zijn
verwarden haarbos en zijn ongeschoren ge
zicht met den schcefzitter.den bril door de
halfgeopende deur van zijn kamer. Ook hij
had niets van Otto Heltmuih vernomen.
„Maar dat is waar... ik heb een gezegen»
den slaap!" zoo verontschuldigde de studio
sus Kindervaler zich. en voegde er een wei
nig verlegen bii: „Baron Von Arras heeft
mij zelfs verweten, dat ik hoorbaar snork,
toen ik eens klaagde over het geblaf van
zijn poedel gedurende mijn HcWreeuwsche
studiën. Dan gebeurt er veel, dat men niet
hoort. De heeren zijn allen weggegaan naar
de mensuur in de Hirschgasse. Dat gebeurt
tweemaal in de weck. Dat zijn altijd heer
lijke uren voor mij. Dan is het zoo rustig 111
huis..
De twee heeren luisterden nauwelijks meer
naar hem. Met een vluchtigen groet schreden
ze dc trap af en de theoloog ging weer te
rug naar zijn kamertic, waar naast het
opengeslagen Oude l es!anient in den onr-
spronkc!ijken tekst de chocolade gezellig
stond te pruttelen, waar alles gemocdeihk
en rustig was, terwijl ginds in de Hirsch
gasse de degens kletterden en het bloei
stroomde...
Er was een gewichtige, ernstige mensuur
aan den gang in de bekende schermzaal,
toen de twee oude hce 1 van de Cheruskia
binnenkwamen. Moeilijkheden waren hun
onderweg niet voorgekomen. De aan den
Neckar uitgezette wachtpost had eerbiedig
den hoed afgenomen, cn ook in huis had
niemand den welbekenden majoor tegenge
houden. Nu liet hij zijn vriend aan zichzelf
over. I11 een hoek der zaal had hij den con
sul ontdekt, die zeker na zooveei zwerf
tochten toch weer eens een Duitsche studen
tenmensuur wilde bijwonen.
(Wordt vervolgdju
