MONOPOLE"
BUITENLAND.
Fet Verleren Tehuis
IBMTMS
C
DE EEMLANDER5
PRIJS DER ADVERIEMVIËH met inbegrip vu cca
S3
Zondag 22 Januari
Ëisilisi
FEUiLLETON.
v-
i.
no® Jaargang No. 173
tianca
pott 1 1—per week (mel rratis Teneker.o»
ongelukken) t (117*. «Ixoodedijke
CjOJ.
AMEBSFOORTSCH BAGBLAD
DIRECTEUR-UITGEVER» A VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWA»
TE1 INT 513.
Vrijdag 20 Jauuari 1922
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbie»
dingen en Lictdadi^hcids-adveitenticn voor de helft
der pri)» Voor handel en bedrijf bestaan zeer
voordcclige bepalingen voor het adverlecren. Een*
cuculaire. bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht
Er vallen kv de wereld der buitenJandsche
politiek niet al te veel bemoedigende teekenen
Ie bespeuren; eerder mocht worden gewaagd
iron ontstellende aanwijzigingen van bestendiging
pan haat, wantrouwen en kwaden wil. Den
^noordenden desorganiseerenden oorlog, die tot
j&asleep heeft eindeloos physiek cn psychisch
leed, doet men voortduren insteê van hem te
liquidceren. Ofschoon elkeen, die niet moedwil
lig voor zijn oogen een blinddoek bindt, door
drongen is van 't besef, dat de mondiale econo
mische ontreddering niet dan door de meest uit
gebreide solidariteit kan worden verholpen het
nuchter, redelijk Britsch inzicht wenscht de mee
ningen bovenal in deze richting te sturen
jwordt tegen de verwerkelijking der gezonde op
vattingen nog al te zeer obstructie gevoerd,
heelal van Fronsche zijde.
Wel allerduidelijkst en op ontmoedigen
de wijze houdt b. v. een gezaghebbend
blad als de Temps den haat wakker
en wel in zijn, reeds in het midagblad in
rt kort geciteerde, rubriek „Opinions de pro
vince", waarin er op wordt gewezen, dat, terwijl
België en Noord-Frankrijk bouwvallen zijn ge
worden, de Engelsche fabrieken stil liggen, zoo
dot twee millioen arbeiders door de Britsche
regeering moeten worden onderhouden, Italië
verstikt wordt door de Duitsche financiën, die
het nauw omvatten en van al!** zijden omsnoe
ren en ook de industrie van Zwitserland („dat
duur moet betalen voor zijn neutraliteit
tijdens den oorlog") door een toenemende
invasie van den handel van over den Rijn
wordt bedreigd met een spoedige ramp. En
volgens 't blad de motiveering is we! heel
simplistisch is het lijden van alle volkeren
hieraan toe te schrijven, dat Duitschland zijn
mark ongeveer tot nul moedwillig heeft laten
i-ellen en zoodoende in staat is voor een wisse
wasje zijn waren van de hand te doen, waardoor
het een geduchte concurrent is geworden. Do
schrijver zou met meerderen hebben ver
wacht, dat heel de wereld nu 7.ou gaan tegen
spartelen en tot het bankroete Duitschland zeg
gen: „Wij hebben er genoeg van. Wij doorzien
het foefje. En omdat je niets hebt gedaan om
de waardevermindering van je mark tegen te
gaan, gaan wij ons zelf betalen met wat bij jou
thuis zijn natuurlijke waarde heeft behouden: je
kolen, je hout, je staal cn de dingen, die je in je
fabrieken maakt."
Maar heel iets anders gebeurde: uitstel op
iritstel werd aan Duitschland toegestaan en men
waakte er voor de vingers uit te steken naar de
poederen, die Duitschland met hypotheek had
bezwaard. De schrijver, die hierbij vergeet, dat
Duitschland juist bitter graag in goederen wil
betulen en om credieten heeft gebedeld, opdat
bet grondstoffen kon koopen voor de vervaar
diging van aan de geallieerden af te stane goe
deren, is onuitputtelijk m de verdachtmaking der
barbaren, die nij op 't oogenblik de gelukkigste
menschen der wereld noemt: niets ontbreekt hun,
zelfs de overvloed niet; de arbeid in Duitschland
Is in vollen gong, alle fabrieksschoorstecnen
rooken en overal worden spoorwegen, huizen,
fabrieken en schepen gemaakt. En dan volgt de
explosie van haat, die, nadat wordt opgemerkt,
dat alleen hij vergiffenis waardig is, die berouw
heeft en dit berouw toont, door een nieuw leven
te gaan leiden, culmineert in een reeks bitse,
felle zinnen, die hun kracht ontleenen aan de
voortdurende herhaling van tal van oratorische
Vragen:
„Maar heeft het Duitsche volk zijn leven ver
anderd? Heeft het opgehouden te droomen van
de overheersching der wereld en deze voor te
bereiden op een achter-de-mouw-manfer, omdat
het niet openlijk toebereidselen kan maken? Was
ooit zijn heimelijke propaganda onder alle vol
keren zonder uitzondering om dezen onderling
te verdeelen, te verzwakken, om te koopen, te
bedotten, zoo actief als thans? Is het een recht
schapen volk geworden, wiens woord een onder-
teekening waard is en die minstens zich gebon
den acht door hetgeen het heeft geteekend?
Heeft het zijn politieke cn zedelijke theorie ver
loochend, volgens welke macht recht schept? Is
het een „goede Europeaan" geworden, die in
Europa louter en alleen zijn wettige plaats op-
•ischt en van harte werkt aan 't economisch her
stel cn den vrede op het continent? Probeert het
slechts met goeden wil binnen de grenzen van
wat mogelijk is de ruïnes, die het heeft gemaakt,
weer te herstellen of tracht het niet op allerlei
listige maniertjes 't herstel der schade ten laste te
laten komen van hen, die het heeft geruïneerd?"
Het lijdt geen twijfel vervolgt het betoog
of er zijn nog wel een handjevol Duitschers, die
boete doen voor him natie, maar 't is dan ook
maar een handjevol en in verhouding tot de
massa zijn het niet eens de tien rechtvaardi
gen terwille van wie de Eeuwige genade heeft
verleend aan Sodom. En aldus luidt het slot van
het haatartikel, nadat opgemerkt wordt, dat die
nog niet eens tien rechtvaardigen onge
twijfeld zij zijn, die door de regeeringen worden
ontvangen, m. a. w. dat de barbaren in 't buiten
land zich laten vertegenwoordigen door de
minst-verdorvenen:
„Maar zelfs zij, wat brengen ze? Goede woor
den: dat is alles. Men ziet ze niet naar ons toe
komen met vrijwillige boeteoffers, men heeft niet
hooren zeggen, dat de Katholieken van Duitsch
land allen iets hebben bijgedragen om mee te
helpen aan den herbouw van de kathedraal te
Reims, noch dat de Protestanten hiertoe zijn
overgegaan om de kerk op te bouwen, noch dat
de socialisten zulks hebben gedaan om deze of
gene arbeidsbeurs weer te doen verrijzen, noch
dat ook maar één particuliere zij 't ano
nieme gift van ginds is ontvangen ten bate
van één dier Belgische. Fransche of Engelsche
gezinnen, van wie de Duitschers de zonen, de
vaders, de moeders, de km.deren van honger en
ellende hebben doen omkomen of die zij met
voorberaden rade cn on woeste wijze hebben te
rechtgesteld of verdronken."
Dit zijn droevig-ophitsende woorden, gespro
ken in een blad, dat geacht wordt meer of min
der de opvatt;ngen van de Quai d'Orsay te ver
tolken cn zulks in een tijd, dat men besloten
heeft op 8 Maart te Genua een conferentie te
houden ten gunste van 't economisch cn finan
cieel herstel der wereld. Voeg hierbij het feit.
dat opnieuw zal worden aangedrongen op de
uitlevering der Duitsche „oorlogsmisdadigers" en
men zal begrijpen, dat door het weer op 't tapijt
brengen dezer delicate kwesties de verzoening
der volkeren tot nog verdeT tijdstip wordt uit
gesteld, terwiil tevens in een dergelijke sfeer van
aengewakkerden haat, wantrouwen en verach
ting ook de bespreking van economische kwes
ties hierdoor een fate.len invloed kan ondervin
den. En bovendien: de Temps dringt zoo op
hulp bij don herbouw aan. Du:»schland heeft bij
voortduring aangeboden door Duitsche arbeiders
wat vernield was weer te herstellen. Maar dit is
geweigerd telkens en telkens weer, met een botte
beslistheid.
Berichten.
DE
REGEERING ^VERKLARING VAN
POINCARé.
P a r ij s, 19 Jon. (B. T. A.) In zirn ministerieele
verklaring kondiglo Poincoré de hervormin
gen aan die door den financieelen toestand wor
den vereiscM en die in de begrooting voor 1923
zullen worden aangebracht. Hoe krachtig onze
pogingen ook zijn, aldus de minister-president,
wij zullen de Fransche financiën toch niet in
evenwicht kunnen brengen, als Duitschland,
waaraan wij reeds zooveel milliarden hebben
voorgeschoten, niet eindelijk óveTgaat tot de na
koming der aanvaarde verplichtingen en het
herstel der aangerichte schade. Duitschland be
weert, dat het insolvent is; tegelijkertijd ver
spilt het echter systematisch de staatsinkomsten.
Het is minder zwaar belast dan Frankrijk en int
zijn belastingen niet regelmatig; bovendien
maakt het zich schuldig aan ongemotiveerde uit
gaven. Terwijl het op deze wijze zijn scchijn-
bare misère organiseert, koeren de Duitsche
maatschappijen enorme dividenden uit, hebben
zijn fabrieken volop werk, ontwikkelt het eiken
dag zijn economische kracht en terwijl de staat
zich in den grond v.erkt, verrijkt de natie zich.
Door zijn rechten te verdedigen, verricht Frank
rijk een loyaal werk, daar het zoodoende tevens
de internationale overeenkomsten verdedigt. Het
geeft daarbij geen gehoor aan gevoelens van
wraakzucht en haat, noch aan zelfzuchtige be
weegredenen.
De regeering meent, dot het herstel der ver
woeste streken een eerste voorwaarde is voor
het algemeen economisch herstel. Het vraag
stuk der schadeloosstelling beheer*-rht olie an
dere kwesties en wonneer Duitschland op dit
Hstel Café
Dir. Streefkerk
RasÊaurar-t
ten Klooster.
Matlnóö van 2£— 5 uur n.m.
Concert 8 1C£
Orkest ENSEMBLE LE FE3RE.
kapitale punt niet oan zijn verplichtingen vol- i teneinde te beproeven een hervatting der vijan-
doet, zullen wij, na advies van de commissie van
herstel, overwegen, welke maatregelen moeten
worden genomen. De eerste daarvan 7nl stellig
zijn het nemen van de waarborgen, die nood
zakelijk zullen blijken, zooals een ernstig en
afdoend toezicht op het financial beheer van
Duitschland, dus op de begrooting, de uitgifte
van bankpapier en den uitvoer.
Frankrijk moet evenwel ook de andere bepa
lingen van het verdrag van Versailles niet ver
geten, zooals de ontwapening en de bestraffing
der oorlogsmisdadigers. Zoolang deze bepalin
gen niet zijn uitgevoerd, zullen wij niet alleen,
het recht hebben ten volle de waarborgen te
handhaven, die al genomen zijn en zoo noodig
noÊf genomen zullen worden, maar zullen wij
ook gemachtigd ziin te verklaren, dat de termijn,
binnen welken de linkeroever von den Rijn ont-
puimd moet woiden, nog niet is ingegaan.
Met betrekking tot alle vraagstukken zullen
wij trachten loyaal in overeenstemming met de
geallieerden te handelen. De kwesties, die een
misverstand^ van voorbijgaandéh aard zouden
kunnen doen ontstaan, zullen opnieuw door ons
worden onderzocht en wij zullen deze kwesties
dadelijk trachten te regelen. Een noodzakelijke
waarborg voor d<m vrede is het bestaan van
overeenkomsten tusschen de volken, die ont
staan zijn uit een gemeenschap van belangen,
zoools de Kleine Entente, die Frankrijk met vol
doening heeft zien ontstaan en waarvan het de
ontwikkeling met vertrouwen en genegenheid
heeft gevolgd. De regeering zal den Volken
bond krachtdadig blijven steunen. De resultaten,
die deze Bond reeds heeft bereikt, geven een
beeld van de belangrijke diensten, welke de
wereld er nog van mag verwachteif.
Te Genua zullen wij er op aandringen, dat de
voorwaarden, in het protocol van Cannes neer
gelegd, door de gedelegeerden zullen worden
arnvaard of verworpen, alvorens de discussies
zijn begonnen, opdat geen der bepalingen van
de vei dragen zelfs indirect door de conferentie
zou kunnen worden aangevallen. Daar te dezen
aanzien nauwkeurig omschreven waarborgen
ontbreken, zouden wij gedwongen zün in dat ge
val ons vriiheid van handelen voor te behou
den. Het zal ons zeer aangenaam zijn, wanneer
het verdrag, dat de consolidatie van d?n vrede
ten doel heeft, binnenkort door Engeland cn
Frankrijk onderteekend zal kunnen worden.
Daar 't beide landen ten voordele zal moeten
strekken, twijfelen wij niet, of het zol op een
voet van volkomen gelijkheid worden gesloten
cn de tegenwoordige cn toekomstige waarbor
gen hondhaven, die ons door de verdragen wor
den toegekend. Tevens zullen wij met Italië en
deliikheden in het Oosten tusschen Turkèn en
Grieken te voorkomen, om verder in overeen
stemming met onze geallieerden de voordeelen
van de overeenkomst van Angora te genieten en
eindelijk om do Tust in de uithoeken van Europa
te herstellen. -
W:j zullen het ten zeerste op prijs stellen
met alle andere volken, dio aan onze zijde voor
de rechten der menschheid stredtn, de hechtste
en meest vriendschappelijke betrekkingen te on
derhonden, bovenal met Amerika, welks deel
neming aan den oorlog zooveel heeft bijgedra
gen tot de gemeenschappelijke overwinning en
dat te Washington doorslaande bewijzen heeft
geleverd van zijn edele gevoelens. Wij zullen te
genover onze geallieerden steeds een gematig
de, openhartige en vriendschappelijke taal bezi
gen, maar wij weten, dat het hen nooit zal ont
stemmen, wanneer wij de belangen verdedigen,
zooals zij de hunne zouden verdedigen.
Deze nationale taak zullen wij slechts kun
nen volbrengen met den steun" van de Kamer.
Wij doen een beroep op allen, die de ernst van
het oogorbiik beseffen en daarom, met eerbie
diging van de weltcn der republiek, bereid zijn,
de rechten van Frankrijk te handhoven.
Motie von vertrouwen in de
regcering aangenomen.
Par ij s, TO Jan. (B. T. A.) De Kamer heeft
met 472 tegen 107 stemmen een door Arago
ingediende motie van vertrouwen aangenomen,
die als volgt luidt
De Kamer keurt de regeeringsverklaring goed,
betuigt haar vertrouwen in het kabinet, verwerpt
elke aanvulling van do motie en gaat over tot
de orde van den dag.
De minïsterieele verklaring
in den Senaat
Pa r ijs, 19 Jan. (B. T. A.) Borthou heeft in
den Senaat de ministerieele verklaring voorge
lezen, die zeer goed werd ontvangen. Verschil
lende passages werden luide toegejuicht. De
Senaat is daarop tot 24 Jan. uiteengegaan.
DE DUITSCHE „OORLOGSMISDADIGERS".
B e r 1 ij n, 7 9 Jan. (N. T. A. Draadloos.).
Behalve de Times vcrkloart zich heel de En
gelsche pers tegen de uitlevering der z.g. Duit
sche oorlogsschuldigen. De Daily Chronicle
schrijftvoor Engeland wns de zaak opgelost,
omdat tegen de Leipzigsche vonnissen van of-
ficieele zijde niet werd geprotesteerd.
Luther-herdenking.
Berlijn, 79 Jon. (W. B.). Volgens een
dngbladhericht uit Halle zal te Wittenberg op
Engeland tot overeenstemming moeten komen,1 5 Maart a.s., op welken dag het 400 jaar zal
zjjn geleden, dat Luther naar den Waiiburg t<
rugkccrde, een groot hervormingsfeest plna
hebben, waaraan behalve de Duitsche Hervorm*!
de Kerken ook vertegenwoordigers der buiten*
londschc Evangelische kerken zullen deelnemend
HET ENGELSCHE PARLEMENT.
Londen, 79 Jon. (V. D.). Wegens den
arbeid, die moet worden verricht Jn vorbond
met het totstondbrengen von de wetten, noodig)
voor den Ierschcn Vrijstaat, heeft het kabinet
gisteren besloten de opening van het parlement
uit tc stellen tot 7 Fcbr.
Alles wijst er op, dnt het tijdsverloop tusschen;
thans en de opening von het parlement eert
periode vnn groote politieke activiteit zal zijn^
herinnerende non den tijd von voor den oorlog<
Austen Chomberloin, leider van do coalitie**
unionisten zol heden in Glasgow spreken enl
Sir George Younger, voorzitter van de Uni*]
onistische oPrtij zal hem vergezellen. Asquitlv
leider der onafhankelijke liberalen en der op*
positie in het Lagerhuis, zal hedenmiddog irt
Londen een vergadering toespreken.
Morgen zullen, zoonis reeds gemeld, vcrschci*.'
dene leden van het kabinet, behoorende tot det
coalitie, onder wie Churchill cn Sir Gordon
Hcwnrt, het woord voeren in het partijcongres^
dat Zaterdag zal worden vorotgezet, wannecfl
Lloyd George de vergadering zal toespreken*
In dezelfde zaal zullen Maandag de voeger*
collega's von den premier Asquith cn Grey ant*
woorden op de rede van Lloyd George. Anderal
belangrijke politieke redevoeringen zijn in uit*
zicht.
DE IERSCHB KWESTIE.
De overdrocht der regeeringy
Londen, 79 Jon. (N. T. A. Draadloos). D*
overdracht van de verschillende tukken vai(
dienst aan de Iersche voorloopige regeering vor*
dert goed. Tol vnn détails moeten natuurlijk noflj
geregeld worden cn deze worden thans bespro*
ken door een commissie uit Winston Churchill'*
kabinet en twee leden der voorloopige regcering*
Verdere besprekingen over dit onderwerp zijnl
vandaag gaande cn ook de kleinere détails no*
deren hun definitieve afhandeling.
Uitsluiting in de ^uld-Duifschc houtindustries
Stuttgart, 79Jnn. (W. B.) Betreffende d*
uitsluiting in de Zuia-Duitschc houtindustrie, dio
door de werkgevers is afgekondigd in verband
m*t het mislukken der onderhandelingen met:
de arbeiders, wordt nog gemeld, dut de werk*
nemers ecn# loonsverhooging hebben geeischt
van vijftig procent. De uitsluiting is thans nf^e*
kondigd voor de geheele houtindustrie van Ba*
den en Wurtemberg.
DREIGENDE UITSLUITING IN
DENEMARKEN.
Kopenhagen, T9 Jan. (W. B.) De Deen*
sche werkgeversvereniging heeft een brief ge*
richt tot de vcreenigde vakbonden van Done*
marken, waarin zij kennis geeft van de iritslui*
ting der werknemers, wier contracten op T
Febr. ofloopen. Dit betreft ongeveer 80,000
arbeiders, n.l. de werknemers in het bouwvak, do
ijzer-industrie, de hout-industrie, de texticl-in*
dustdie, de steenbakkerijen en do arbeiders aai*
de scheepswerven.
Do Zweedsche koning ongesteld.
Stockholm, 19Jnn. (W. B.) De koning fe
lijdende oan griep en moet het bed houden.
De ongesteldheid van den paus.
R o m e, I 9 J a n. (B. T. A.) Battistini, de lijf*
arts van den paus, heeft hedenmorgen den pauf
bezocht. Daarna werd een bulletin uitgegeven,
waarin wordt gezegd, dat in den toestand vnn
zijne heiligheid geen verandering is ingetreden*
Sedert gisteren is de aandoening der luchtpijpen
niet verergerd. De koorts is afgenomen. De kar
dinalen zijn als naar gewoonte in het Vaticaail
bijeengekomen voor de zitting van de consis
toriale congregatie.
AFTREDEN VAN T OOSTENRIJKSCHE
KABINET.
W e e n e n, 2 0 Jon. (V. D.). Het kabinet*
Schober heeft thans zijn ontslag ingediend.
Uit Tirol.
Innsbrück, 79 Jan. (W. B.) In tegeïK
spraak met nndcTC berichten hebben de mili*
Keer uw gelaat niet anders naar het ver»
leden, om te leeren hoe gij de toekomst ont»
moeten moet.
door
DAVID L7ALL.
Uit het Engelsch coor
Mevr. J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM.
Heriot zelf had geen pogingen gedaan dit of
te wenden. Hij was reeds een onwillige bruide
gom en werd haar zedenmeester en haar rech
ter. Vlug had hij bevolen, dat er een scheiden
de lijn, die zich steeds verbreedde, zou zijn tus
schen zijn tehuis en zijn beroepsleven. Dat is in
liet huwelijk een noodlottige, onherstelbare fout,
'Want sinds de kern van verwantschap, vereni
ging is, moet die kern zorgvuldig bewaakt en
verzorgd worden, indien er geluk of vrede heer-
Schen zal.
Heriot was een echtgenoot, die tfctaal als
Eoodanig mislukt was. Maar hij was zich, wat
sijn deel betreft, volstrekt niet bewust van die
mislukking en schreef alles toe aas zij onge
lukkige deelgenoot.
Hij was met de verkeerde vrouw getrouwd
dat was eigenlijk zijn misdrijf en het hare ge
weest I Weinig menschen vroegen naar me
vrouw Heriot in de holen, waar hij kwam. Ve
len wisten niet eens dat zij bestond. Wanneer
•ens een enkelen keer naar haar gevraagd werd,
dan was zijn antwoord, dat zirn vrouw, die het
J druk had met haar jonge kinderen, tijd noch
lust had. om de deur uit te gaan.
Voor hem was zij slechts een huishoudster,
tot wie hij nu en dan een beleefd woord richtte.
Maar er was nu geen beleefdheid in zijn ge
drag, toen hij haar gestalte overzag, die onbe
holpen tegen de deur leunde, terwiil zij hem
vroeg, den dokter te halen voor hun kleine
meM.
„Ik heb hier voor den gebeelen avond werk
liggen en het kamt zeer ongelegen," zeide hij
met weerzin. „Nu, het is goed, ik zal gaan",
voegde hij er haastig bij toen de echo van het
gehuil beneden tot hem doorklonk.
„Probeer eens wat pnp of zooiets I Je schijnt
altijd te wachten tot de zaken een wanhopigen
keer nemen". Zij trok de deur vlug dicht, alsof
zij, nu zij verkregen had, wat zij wilde, niet ver
der op die kleingeestige schermutselingen wilde
ingaan. Maar toen zij de tTap afdaalde, kwam
een dwalende glimlach, de ge^st van een onuit
gesproken, missch;en niet uit te spreken ge
dachte, om haar lippen.
Zij was opmerkzamer dan Heriot wist. Zij
had hem reeds lang gewogen en te licht bevon
den. Zij zou zelfs, zonder zich te vergissen, den
vinger hebben kunnen leggen op zijn zwakke
plek, die zijn geluk had tegengehouden in zijn
geheelen levensloop. Eens hadden zij samen de
kansen besproken, om het succes te verkrijgen,
dat hij zich ten doel gesteld had, maar nu de
den zij niets te samen.
Zijn bijtende spot, zijn gewoonte, steeds te
vitten en te verwijten, zijn zware geest hadden
haar verpletterd en ter zelfverdediging had zij
zich In wolken van stilzwijgen gehuld. Mis
schien omdat zij zwijgzaam was, verbeelde hij
7-ich, dat zij dom was. Zij had opgehouden, iets
in zijn leven te beteekènen en als een man die
trap bereikt heeft met de vrouw zijner keuze.
dan zijn de dingen op een kruispunt gekomen
en hij is rijp voor een andere aantrekkings
kracht.
Voor de kinderen van Heriot was htm vader
eenvoudig de man, die, als hij thuis was, ver
zocht, dat de st'lte des grafs in en er omheen
zou heerschen. Z»i waren zeer bevreesd voor
hem en Kenneth, die al in zijn negende jaar was,
begon reeds te toornen onder het gevoel van
onrecht, hetwelk de eerste striid is met het le
ven, dien het kind te voeren had. Als Kenneth
zijn vader onvriendelijk tegen ziin moeder
hoorde snreken, die hij aanbad, dan verzette hij
zich in zijn geest daartegen, balde ziin vuisten
en verlangde er near een man te zijn. Jeanie,
die hiervan volkomen op de hoogte was, voor
zag reads den tweestrijd tucschen vader en
zoon, die hieruit onvermijdelijk moest ont
staan.
Alleen gelaten, stak Heriot 7.ijn pijp aan, trok
zijn uitgeschoten laarzen weer aan en sukkelde
weg in den avond.
De storm was gedeeltelijk minder hevig en
ofschoon zware wolken door het zweik joegen,
waren zij hier en daar reeds doorzichtiger en
lieten heerliike plekken blauw zien, waarin de
sterren schitterden. Het was een wondermooi
luchtgezicht en Heriot, die een schildersoog
had van natuureffecten, stond meer dan eens
stil op zirn korte wandeling naar Oal.ly Square,
om de meeslepende schoonheid van het uit
spansel te bewonderen. Een schitterende, bui
tengewone ster, die nu en dan heenstraalde
door teedere sluiers van duistere wolken, her
innerde hem ann zijn eigen loopbaon. Op de
zelfde manier was ziin schitterende drcom ver
duisterd door de alledaagsche werkende we- j
reld I
Voor de deur van den dokter gekomen, luid
de hij de bel voor de praktijk, en er weid dade-
lijk opengedaan door een nette dienstmeid, dio
met een noordelijken tongval sprak.
Ferguson, een landgenoot von Heriot, was
vrijgezel met een goede praktijk, een gezellig
tehuis, ontelbare vrier.dcn en vrijheid. De laat
ste dezer bezittingen was de eenige, welke He
riot hem benijdde.
Vrijheid is het ding I Als een man vrij is, kan
hij dan niet ziin volle waarde toonen Toen de
ordelijke gezelligheid van het doktershuis tot
hem doordrong door de open deur, vervloekte
h«j weer eens de dwaasheid, die hem onher
roepelijke ivoorden had doen spreken op een
ovon-l in den lichten maneschijn te Glen Kin
der. Hij leed nu door dat etgroen. Nooit had lie*
bitterder gesmaakt, dan nu hij het oogstte I
„Het spüt mij, dat de dokter niet thuis is, mr.
Heriot. Hij is in de pastorie. Ik kan hem wel
or r telefoon roepen, als het een dringend gevai
is
..O, de pastorie. St. Bede's pastorie, bedoel
je?"
„Ja, mijnheer"
„Dan ga ik zelf wel even oan. Het is n;et ver
cn ik kan het vlug genoeg doen. Dank je, Lizzie.
Ik hoon, dat je goed nieuws van Alloa zult heb
ben. Goeden avend."
Hij raakte zi»n hoed aan met die beleefdheid,
welke hij steeds betoonde tegenover alle vrou
wen, zelfs de geringste, buiten zijn huis en ging
iv*g. Terwijl hij de Square overstak, kwam hij uil
in een doodloopende straat, 'angs welker eenen
kent een hooge muur liep, die een van de ver
rukkelijkste tuinen in noordelijk Londen omgaf.
Een kleine, groene deur weel: terug bi{ zijn aan
raking, hij finq naar binnen, en terwijl hij die
sloot, was hii ineens ver wag, alsof hij neergezet
wns in een of ander landeli'k dorp.
Jidst r'oeg de klok van den nabijzijnden toren
van St. P-ede neq?n uur.
H~r:ot was. ofschoon geen ï'verig kerkloooer
goed bekend met den eerwaarden Henry Vickarfl
Hunt, predikant van St. Bede cn een van de
hardst werkende en meest beminde geestelijken
in het dicht bebouwde en bevolkte stadsdeel, da^
al zijn geestkracht behoefde. Hij was ook vrij*
gezel cn zonder twijfel zou Heriot geen oogen*
blik geaarzeld hebben, de oorzaak van diens wel*
slagen aan die omstandigheid toe te schrijven^
Hunt was echter geen celibatair uit overtui*
ging of vrifc keus, maar eenvoudig omdat dal
vrouw, die hij had liefgehad, met een ander ge*
trouwd was.
De vensterramen der pastorie, die geheel ge*
vrijwaard waren tegen een blik Van buiten, wer*
den z lden verduisterd door neergelaten gordijn
nen cn toen Heriot het grasperk overstek fn een
schuine richting, had hij het voorrecht, de ver*
lichte binnenruimte van de twee laagst gelegen
kamers te ontwaren.
In de eetkamer was een aardige jongen
een brandhout, gehaald uit den brand der slop*
pen van Somers Town bezig de overblijfselen
van den avonamaaltijd van de tafel weg t*
ruimen, terwijl in de studeerkamer aan den en^
deren kant van de gang, drie mannen verdiep#
waren in een naar het scheen zeer belangrijn
gesprek. De predikant cn gastheer zelf stond ofl
het haardkleed en sprak ernstig.
Hunt had op het eerste gezicht een onbetee*
kenende figuur, klein cn dik, met dat waas vam
middelbaren leeftijd rondom zich, dat meer dei#
strijdenden dan den geestelijken Godsaman lie{
veronderstellen. Zijn glad, rond gelaat, dat jon*
gensachtig scheen door zijn engelachtig© uit*
drukking en frischheid, had zeer regelmatig*
trekken, met zachte, grijze oogen en mooi
dat hier en daar bij de slapen even grijada.
(Wordt vervolgd*
