isoiittMaisPEUS^T^^'r:
DE EEMLANDEFT
Pillis DER ADWERIEHÏlErn"'JZv»e«
BUITENLAND.
feuilletonT"
Fr* VerFnrfiii Tph";s
20® Jaargang No. 181
pa port y— p*r «reek (net jmtti rareker.o*
legen f CU7», etoontkrttike nnrnmeie
f OM.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
CIRECTEUR-UtTQEVERi J. VALKHOFF. ARNHEMSCH^POORTWM,
TEl. INT 613.
Maandag 30 Jauuari 1922
bewijsnummer, elke regel meer i 0.25, dienstaanbie»
cl-ogen en Licldadi ;hcid*-advcitenticn voor de helft
der prfr» Voor bande) en bedrijf bestaan ree*
voordeelipe bepailnccn *oor het advcrtceicn. Kent
ciiculaire, bevattende de voorwaarden, woedt op
aanvraag toegezonden-
Politiek OverzichL
,.*Toen het kabinet-Wirth Mei j.l. tot stand
«wam, stond het voor de taak de voorwaarden
wan Londen, die de Entente stelde, naar beste
kztnnen te vervullen. Daarom kan de rijkskan
selier in zijn rede terecht opmerken, dat het
jrraagstuk der schadeloosstelling in 't midden-
Jnmt staat van heel de binnen- en buitenland-
jftche politiek van 't Duitsche rijk. Want de pres
taties, die het Londensche programma eischt,
Jnijpen diep in 't leven van 't Duitsche volk in.
Alle krachten moeten worden ingespannen om
jde bepalingen na te komen. Maar op hoe ern
stige wijze Duitschland in deze richting zich
ï»ok heeft beijverd, het dictaat van Londen gaat
üe krachten van 't Duitsche volk te boven. De
Fransche voorzitter van de commissie van her-
Stel, Dubois, is wel van oordeel, dat Duitsch-
land's rijkdom door den oorlog maar met TO
pet. is verminderd, maar deze raming is ten
leenenmole willekeurig. Zij laat de zware won-
Hen buiten beschouwing, die door de oorlogs
jaren Duitschland zijn geslagen. Dergelijke uit
eenzettingen leiden echter niet tot het doelwij
©n de wereld, die nu eenmaal zonder Duitsch
land er niet weer bovenop kan komen, hebben
yannoode een zuiver zakelijk-behandelde, groot-
scheepsche, nieuw te bepalen houding tegen
over het schadeloosstellingscomplex."
Ziehier de aanhef van een artikel in de Deut
sche Allgèmeene Zeitung, waarvan wij, daar wij
ons gisteren ertoe moesten beperken verschil
lende Duitsche persstemmen beknopt weer te
geven, den inhoud op den voet zullen volgen.
In het stuk, getiteld „Wirlh's antwoord aan
Poincaré", wordt opgemerkt, dat de Fout van
de te Londen door de Entente opgestelde reke
ning hierin bestond, dat niet rekening werd ge
houden met den werkelijken toestand, maar dat
men de Duitsche betaling zeer eenzijdig en wel
volgens de wenschen der crediteuren vaststel
de. Het lukte de Duitsche regeering, nadat zij
zooveel mogelijk gebruik maakte van alle bron
nen, die te harer beschikking stonden, een deel
der verplichtingen te regelen, alhoewel de eco
nomische en militaire „sancties" aan den Rijn
alsmede de afscheiding van een belangrijk dee'
van Opper-Silezië op het meest kritieke oogen»
blik Duitschland's economische krocht onder
mijnden. Do onvermijdelijke ineenstorting volg
de, hoezeer Berlijn zich ook inspande met man
en macht haar op te schorten. De verklaring
van de Bank van Engeland, dat zij Duitschland,
gegeven den aard van de voorwaarden inzake
de schadeloosstelling, geen crediet kon verlee-
nen, was de uiterlijke aanleiding, dat aan de
commissie van herstel voor de op 15 Jon. en 15
Fébr. vervallende termijnen een verzoek om uit
stel werd gedaan. De Jbijeenkomst van den Op
persten Raad, waarop slechts voor 't loopende
'aar T922 tot eervverlichting zou worden beslo-
l?inÉ? uiteen, omdat de Fransche volksver-
jgenwoordiging Briand ten val bracht. De cöm-
Aissie van herstel, noodgedwongen, verleende
Jen kort uitstel en eischte, dat haar op 27 Jan.
een voorstel der Duitsche regeering inzake de
waarborgen voor 't verlangde uitstel zou wor
den ter hond gesteld. Duitschland wilde de
rijkskanselier wees er in zijn rede op de
schadeloosstelling in verband met de groote
vraagstukken der wereldeconomie zien behan
deld. Maar dat beteelcende niet, zegt de D. A.
7.tg„ dot Duitschland een samenkoppeling van
beide zaken wenschte ten nodeele van zijn cre
diteuren de Duitsche regeering streefde er
den laotsten tijd veeleer naar begrip voor den
werkelijken toestand van Duitschland te wek
ken en 't buitenland erover in te lichten, dat
het Duitsche volk feitelijk de alleruiterste grens
van zijn betaal vermogen had bereikt. Hef re
sultaat was, dat te Cannes voor de eerste maal
een afgevaardigde der Duitsche regeering zijn
opvattingen vrij en ongehinderd kon uiteenzet
ten, terwijl nog Simons in Londen verhoord en
kan boven af afgevaardigd werd.
Duitschland, betoogt de D. A. Z.. wenscht
eerlijk den vrede en den rustigen arbeid ten be
hoeve van 't herstel der beschaafde wereld
het verheimelijkte geen rijkdommen en wilde
zich evenmin aan zijn verplichtingen tot betalen
onttrekken, gelijk telkens weer werd beweerd
want het belangrijkste was het herstel van 't
yertrouwen tusschen de naties, dat een voor
waarde was voor het welslagen der beraadsla
gingen te Genua, die geroepen was om met
uitsluiting van de kwesties der schadeloosstel
ling een verstrekkend plan ter vernieuwing
van de oude wereld Rusland inbegrepen
te overwegen. Het blad weidt nader uitt
^Machiavellistische bedoelingen, zoookt
Frankrijk den Duitschers in de schoenen schuift,
ztllen zij te Genua werkelijk niet koesteren en
dr. Wirth heeft dergelijke veronderstellingen
geheel terecht afgewezen. Hoe openhartiger de
dingen te Genua behandeld worden, des te voor-
deeliger is hct^Vó'or de groote wereld, die zucht
onder de gevolgen van den oorlog maar niet
alleen is 't b.v. voordeelig voor Duitschland.
Alle staatsgrenzen, die sinds 1918 nog verme
nigvuldigd zijn, veronderen er niets aan, dat
Europa in economisch opzicht één gemeenschap
vormt, dat niet kunstmatig uiteengerukt kon
worden en dot alle deelen van 't continent ge
zond moeten zijn, wil zij geheel in leven blij
ven."
Volgens 't Duitsche blad spreekt uit Poinco-
ré's programma, waarop de rijkskanselier te
rugkwam, nog steeds de geest von wantrouwen,
die slechts garanties van kracht wil laten,zijn
maar daar \wam men niet mee vooruit
Duitschland wist heel wel, dat de verlichtingen,
waarnaar het streeft, zijn krochten nog steeds
ten zeerste belasten en dat de verplichtingen,
die uit 't verdrug van Versailles voortvloeien,
zooveel als slechts kan, moeten worden nage
komen „De crediteur moet ook ponden en ga-
.anties verkrijgen, maar hij mag het woord von
den vroegeren advocaat Lloyd George te Can
nes niet buiten rekening loten, dat men een
schuldenaar wel de rekening moet presenteeren,
maar bij de dwangexecutie zijn betaalvermogen
niet buiten beschouwing laten. Aon een schulde
naar, die bankroet is, heeft de crediteur niets en
ook in 't rechterlijk leven, waaraan Briand in
Mei de vergelijking ontleende, dat Frankrijk als
een onverbiddelijk deurwoarder moest optre
den, is het vergelijk meest ook voor den credi
teur de voordeeligste regeling. Poincaré's rede
klonk scherp en kanselier Wirth kon elk af
zonderlijk punt makkelijk weerleggen, want
Duitschland heeft, gelijk blijkt uit de cijfers,
die de rijkskanselier weer aanhaalde, zich flink
ingespannen om uit te voeren wat van 't rijk
werd geëischt."
De noodzakelijkheid van den wederopbouw
von Noord-Frankrijk erkende Duitschland vol
komen het wilde daartoe met ijver medewer
ken en juist daarvoor positieve voorstellen
doenvoorwaarde voor dergelijken arbeid was
echter, dat Frankrijk ook bereid is deze samen
werking te aanvaarden.
Wat Poincaré's verlangen inzake de uitleve
ring van de „oorlogsmisdadigers" betreft, is do
D. A. Ztg. van gevoelen, dat hierop met een
beslist „neen" moet worden geantwoord. Daar
op had ook dr. Wirth eergisteren den nadruk
gelegd*; het Duitsche volk kon en zou het nooit
toestaan, dat, om redelooze baat te bevredi
gen, Duitschers in 't buitenlnnd werden -gevon»
nisd. Het blad beslint
,JDe n-enezing van Europa kan bij dergelijke
besprekingen niets winnen. Wij willen positieven
arbeid verrichten en daarvoor alle krachten con-
centreeren. Duitschland wil oprecht het zijne
doen om de aanspraken der vroegere vijanden
zooveel mogelijk te bevredigen. Dot is het doel
der voorstallen, die door de Barlijnsche regee
ring aan de commissie van herstel worden ge
zonden. Daarmee heeft Duitschland het zijne
Gedaan om voor de overeenstemming tusschen
de volkerep den weg te effenen. Het komt er
nu op aan, dat ook de tegenpartij erkent, dat 't
noodig is door een verstandig betreden van
vieer-c.mé wegen de wereld te redden voor den
val in den afgrond."
DR CONFERENTIE TE GENUA.
De Zweedsché regeering heeft de uitnoodi-
ging der Italioonsche regeering om deel te ne
men aan de economische en fianacieele confe
rentie te Genua aangenomen. De regeering uit
in den brief, waarin zij de uitnoodigirg aan
vaardt. de hoop, dat de deelneming zóó alge
meen zal zijn, dat van deze conferentie het her
stel van Europa in den geest van verzoenende
samenwerking tusschen alle volken kan uitgaan.
Rome, 29 Jan. (B. T. A.). Uit Warschau
wordt aan het agentschap Stefani gemeld, dat
volgens berichten uit Moskou het centrale uit
voerende, sovjet-comité besloot een delegatie
naar de conferentie te Gct\ua te zenden, waar
van Lenin voorzitter zou zijn, die volledige vol
macht zou bezitten.
DE DUITSCHE SCHADELOOSSTELLING.
Het antwoord aan de
commissie van herstel.
Het antwoord van de Duitsche regeering op
de beslissing van Cannes van 13 Jonuari zou
Zondagmorgen in de Berlijnsche en Parijsche
bladen worden gepubliceerd. Het bevat het pro-
giomma voor dé hervorming van de begrooting
en den bankbiljettenomloop, met waarborgen
en een programma voor de betalingen in geld
en in nature in het kalenderjaar 1922. Vie^ bij
lagen met gegevens over de Duitsche belastin
gen, de begrooting, de vermindering der levens
middel ensubsidios en de hervorming van het
post- en spoorwegwezen'zijn aan dc nota toe
gevoegd. Het h»-rvormingspTOgramma behan
delt, naar het Hbl. verneemt, achtereenvolgens
de maatiegelen tot vermeerdering van de in
komsten, beperking der uitgaven cn verminde
ring van de vlottende schuld en bankbiljetten-
omloop.
De geallieerde deskundigen op de Brussel-
,sche conferentie in 1921 'hebben, zegt het ant
woord, erkend, dot de Duitsche directe belastin
gen niet verder verhoogd konden worden. Niet
temin verhoogen de bij den Rijksdog ingediende
wetsontwerpen de vermogensbelasting, de be
lasting op de vermeerdering van het vermogen,
de kapitaalbelasting, de verkeeisbelasting, de
belasting err? -nanmlooze vennootschappen op
nieuw, zoodat in vele gevallen het aantasten
der vermogens zelf noodzakelijk zal zün. De
v uhooging van de omzetbelasting van 1 tot
2 pet. en van de kolenbelasting van 20 tot 40
pet. maken den productie- en den consumptie
prijs aanzienlijk duurder. Evenzoo zullen d"
douanerechten worden verhoogd tot de werke
lijke goudbasis en verbruiksbelastingen worden
geheven.
De totale verbruiksbelasting is ten minste ge
lijk aan de indirecte belasting in andere landen.
De bijslagen stellen den Duitschen belasting
druk op 31, resp. 23 pet. van het inkomen te
genover 14—16 pet. in Frankrijk.
Als krachtige maatregel te^en de kapitaal-
smokkelarij en belastingontduiking wiist het
antwoord in het bijzonder op de opheffing
van het bankgeheim en de controle van het be
zit aan waardepapier bij de banken.
De tarieven zijn in vergelijking met vóór den
oorlog als volgt verhoogd voor het personen
verkeer op de spoorwegen bedraagt het nieuwe
tarief het 19-voudige van vóór den oorlog, voor
het goederenveri'oor het- 32-voudige, voor post
en telegraaf het 21-vowdigp
De toeslagen voor het goedkoop er maken der
levensmiddelen zullen in 1922 nog slechts T
milliard papiermark, tegenover tot dusver 22.5
milliard bedreden. De broodprijs zal eerstdaags
opnieuw met 75 pet. worden verhoogd. In plaats
van werkloozenondersteuning zal werkloozenver-
zekering komen op kosten der patroons cn werk
lieden. De buitengewone uitgaven voor post en
spoorwegen bedragen nog slechts 1.3 pet. van
de kapitaalswaarde, tegenover 3 pet. voor den
oorlog. De gewone begrootmg wijst met 103.2
milliard inkomsten en 86.7 milliard uitgaven
een overschot aan van 1614 milliard, dat voor
de betaling van de schadevergoeding enz. ter
beschikking is. Voor de beperking van de vlot
tende schuld zal dc rijksregeering in 1922, niet
tegenstaande de mislukking van de spnarpre-
mieleening van 1919, opnieuw een binnenland-
sche leening uitschrijven. Hiervan is succes te
verwachten wanneer vaststaat, dat de bepalingen
van het verdrag van Versailles geen invloed
kunnen hebben on den rentedienst. Onafhanke
lijk daarvan is de in het belastingcompromis
opgenomen gedwongen leening, die echter
slechts een uiterste,*niet wederkeerende maat
regel moet blüven, om de schadevergoeding-
kosten voor 1922 zoo mo^eliik zonder de bonk-
biliettercers te kunnen financieren. De auto
nomie van de rijksbank wordt wettelijk gewaar
borgd: de bevoegdheid von den rukcknnselier
tot het ingrijpen in de zakelijke leiding van de
rijksbank wordt opgeheven. De «•conornis^he
en fmarcieele statistiek zal evenals vóór den
oonoo- worden gepubliceerd.
Het hervormingsprogramma waarborgt de
dekking van de binnenlandsche betalingsver
plichtingen, echter niet do gezonde financie
ring van de schadc-vergoedingsbetalingcn. daar
de rijksinkomsten slechts papiergeld opbren
gen. De noto wijst op do uiteenzettingen van
Rathencu te Cannes over de redenen v„in de da
ling van do mark en de onmogelijkheid, niette
genstaande alle krachtsinspanning oo dit
oogenb'ik de sc'uudevergoed:ng;;osten op te
Brengen.
Duitschland bezit behalve kolen nog slechts
zeer weip-'g grondstoffen. De productie van den
landbouw is aanmerkelijk gedaald. Jaarlijks
moet er aan onontbeerlijke grondstoffen en 'e-
vensmiddelen ingevoerd worden voor ccn be
drag van 2': milliard goudmark en de uitvoer is
von 10 milliard goudmnrkt in 1913 tot onge
veer 4 milliard, dus met inachtneming van de
a'gemeene stijging van den wereldmarktprijs,
tot ongeveer een vierde gedaald en de beta
lingsbalans vertoont een deficit van ongeveer 2
milliard goudmnrk. Elke aanzienlijke betaling
in buitenlondsche wissels brengt een nieuwe
aanmerkelijke daling van de mark teweeg, ver
meerdert de inflatie en verzwaart Duitschland's
capaciteit, om de schadevergoeding te betalen,
steeds meer. Als men het schadevergoedings
probleem 'uit een economisch oogpunt be
schouwt, komt men dus tot het resultaat, dat het
onvoorwaardelijk nbodzakelijk is, dat Duitsch
land ten minste voor 1922 van alle betalingen
in geld wordt vrijgesteld. De Duitsche regeering
erkent echter, dot de groote moeilijkheden voor
de financiën en den economischen toestand van
Duitschland moeten worden ten achter gesteld
bij de politieke noodzakelijkheden.
Zij wijst uitdrukkelijk op de bekende sommen
van 720 millioen gouden marken in geld en
150 millioen in nntura, die de geallieerden te
Cannes hebben voorgesteld. Zij verzoekt, de
betolingen in geld, zoo noodig onder verhoo-
-ging van de betalingen in nature, lager vast te
stellen, stelt achter, zonder rekening te houden
met de hoogte van het vastgestelde bedrog, op
grond der voorloopige besprekingen te Cannes
verschillende bijzonderheden voor de uitvoering
der leveranties voor. O.a. zullen de bezettings-
kosten met het totooi der betalingen in 1922
worden verrekend en de overige verplichtingen
in vreemde geldmiddelen volgens het vredes
verdrag door clearing mogelijk gemaakt wor
den. Duitschland verklaart zich verder opnieuw
bereid, met alle tot zijn beschikking staande
middelen en krochten aan het herstel der ver
woeste gebieden mede te werken. In dezen geest
is het verdrag van Wiesbaden gesloten. Duitsch
land is bereid ook met de andere geallieerden
overeenkomsten omtrent leveringen in notura
te sluiten.
Ten slotte wijst de noto op de ervaring, dat
maandelijksche of driemoandelijksche schade
vergoedingsbetalingen in vreemde valuta's
Duitschland aanzienlijk nadeel berokkenen en
het volkomen herstel van zijn financiën belet
ten. Een werkelijk vermogen om te betalen,
zonder gebruik te maken van binnen- en buitcn-
landsche credieten is ondenkbaar. Het herstel
van het vertrouwen van de wereld in Duitsoh-
lnnds betalingscapariteit is de voorwaarde van
het in grooten omvang betelen van de schade
vergoeding. De Duitsche regeer mg is daarom
van meening, dat de regeling van de srhodever-
goedingsbetaling voor 1922 slechts de eerste
stop op don v/eg vnn de oplosring van het ge-
heele schadevergoedingsprobleem is. Wordt de
ze stap niet gedaan, dan zal de onzekerheid over
de betalingen van 1923 af ook op den econo
mischen en fin-ncieelen toestand van de geal
lieerde landen een ongunstigen invloed oefenen.
De Duitsche regeering verzoekt de commissie
van herstel, speciaal aan het slotwoord haar
aandacht te schenken, opdat de weg tot herstel
van het Duitsche crediet in het binnen- en bui
tenland gevonden en een groote schadevergoe-
dmgsleening door internationale samenwerking
mogelijk gemaakt kon worden.
DE DUITSCHE BEGROOTING.
B e r I .j n, 2 8 Jon. (W. B.) In den Rijksdag
is het wetsontwerp tot vaststelling der begroo
ting ingediend voor het financieele jao«- 1922
Een bijlage in drie deelen is bij het ontwerp ge
voegd. n.l. het algemeen administratief beheer
des rijks, het beheer der bedrijven en de uit
voering van het vredesverdrag. Het tweede deef
betreflende de bedrijven loopt over de positie!
van posterijen en telegrafie, van rijksdrukkerij
en Duitsche rijksspoorwegen.
De begrooting wijst voor het financieele jaafl
van 1 April 1922 tot 31 Maart 1923 tot in mil*
liocnen afgerond, voor 't algemeen beheer var*
het verkeer, aan inkomsten cn uitgaven uanc
285,424 millioen mark, voor posterijen cn tele-
grofie 18.781 millioen mark, voor de «poorwe*
gen 78,788 millioen, voor de uitvoering voiV
't vredesverdrag 187,532 millioen mark.
De rijksminister van financiën wordt gomach*
tlgd om, ter afdoening van spoedige buitengo*
wone uitgaven, 183,366 millioen mark op le ne
men in den vorm van een leening, voor tijdelijke',
versterking van do gewone middelen der schat
kist een bedrog «ot 12,500 millioen mark non
schatkistbiljetten uit te geven en ter voldoening)
non noodzakelijke door de nawerking van den
oorlog veroorzaakte behoeften zoo noodig waar
borgen over te nemen. Van de In dc rijksbegroo®
ting voor 1920 voorziene plaatsen voor nmbte*
noren mag, zoo er vrij worden, slechts een van
de twee plaatsen weer worden bezet.
Bezuiniging bij de Duitsche spoorwegen*
B e r 1 ij n, 2 8 Jan. (V. D.). De rijksminister
van verkeer heeft ccn verordening uitgevaor*.
digd, volgens welke bij de rijksspoorwcgcïi
voorloopig 20.000 arbeiders moeten worde#
ontslagen.
Russische gedelegeerden geweigerd.
Brussel, 28 Jan. (B. T. A.), De Peupïa
bericht,^dnt de minister van buitenlondsche za*
ken geweigerd heeft dc Russische gedelegeerd
den, die ccn conferentie vnn hot comité vnn hel
internationaal coöperatief verbond zouden bij®
wonen, vergunning te verleenen in België te ko®
men. Deze conferentie beoogt het verwezenlijken
der twee voornaamste resoluties, die op het
congres van Bazel zijn genomen, n.l. de oprich*
ting van een internationale coöperatieve banld
en het in het leven roepen vnn een internntioi
naai bureau ten behoeve van engros-annkoopen^
Fransche, Engelsche, Nederlondschc, Duitsche,,
Itolioansche, Tsjechnische en Belgische ntve*
vaardigden nemen er aan deel.
ENGELAND EN EGYPTE.
Onafhankelijkheid vooi
Egypte?
Londen, 29 J an. (R.) De diolomntlekc cor®
•espondent van 't Zondagsblad Observer ver®
klaart, dat dc Brilsche regcering bereid is Egypta
een volledige onafhankelijkheid te vcrleenoru
Morgen zullen officicclc medcdcelingon worden
verstrekt, waarin precies is aangegeven tot hoc.
ver de regcering bereid is te gaan. Een der fun®
dnmcnteclc voorwaarden is. dnt dc Britschc ver®
binding met Indië en het Oosten wordt gewaar*
borgd.
(Volgens de Tel. heeft gisteravond het En*
gelsche ministerie von buitenlondsche zaken he^
volgende communiqué openbnnr gemaakt:
De Hooge Commissaris van Egypte werd naar,
Engeland ontboden, om aan de regeering Inlich®
tingen te verstrekken cn von advies te dienenf
omtrent den toestand aldaar, alsmede rapport uit
te brengen omtrent de onderhandelingen, tus
schen hem en den gewezen minister van Egypte*
nopens de toekomstige regeering van dit land
gevoerd. In sommige kringen, vervolgt het com
muniqué, schijnt de meening te heerschen, dal
de Britsche regeering haar vrijzinnige houding
tegenover Egypte's aspiraties zou hebben opge*
geven of zal opgeven cn dat zij haar bijzondere
positie in Egypte zou wenschen te benutten la
hGndhoving van een politiek en administratief be*
stuursstelsel, onvereenigbanr met de vrijheid, lol
welker erkenning zij zich bereid verklaarde. Dil
is evenwel niet het geval. Het standpunt, dooi
de Britsche regeering ingenomen, ook gedurende
den tijd, dat de missie van Adly Pasja Tn Londen
vertoefde, werd op de volgende beginselen ge®
baseerd:
De regeering heeft zich steeds nadrukkelijk be*
reid verklaard het parlement le verzoeken, het
in 1914 over Egypte afgekondigde protectoraat
op te heffen, Egypte's bestaan als soevereine
staat te erkennen en toe te stemmen in dc sa®
menstelling van een Egyptisch parlement en het
herstel van een Egyptisch ministerie von Buiten
londsche Zaken, zoodra de Britsche regecringi
voldaan Ls omtrent de vervulling van de vol
gende voorwaarden, die van vitaal belang zijne
Het voornemen is goed, de vervulling
«waar.
door
DAVID LYALL.
Uit het Engelsch noor
Mevr. J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM.
11
„Wij hebben tot nu toe Henry nooit erg
irotsch gevonden, Tom, en ik vind, dot je te al
gemeen bent in je beweringen," waagde me
vrouw Ferrars tegen te spreken. Ma^r vertel mij
aog wat van Naomi's verloofde."
„Een harde werker, bedaard, fatsoenlijk
Iemand, die een goed leven leidt, zooals wij in
Schotland zeggen en daarbij ook eerzuchtigl
Dat ben ik van hem te weten gekomen op
een avond, dat hij bij mij thuis* kwam eten. Hij
*ou eigenlijk niet de helft van zijn tijd laoeten
«woegen in sloppen, om arme kleine kinderen
op de wereld te helpen. Maar, omdat het bij zijn
werk behoort, doet hij het met el zijn macht!
•Geef hem maar een halve kans en hij zou zijn
idoel bereiken, en ik zeide lang geleden, voordat
tiij over Naomi begon te denken, dat die jongen
eigenlijk in Harley Street moest zijn. Ik heb
mijn tijd afgewacht. Ik maakte zelfs geen toe
speling op hetgeen ik dacht want waarom?
Het zou alles bedorven hebben. En dan hij
heeft zijn eigen trots. Hij beroemt zich op het
feit. dat hij zichzelf er doorgeslagen heeft. Maar
Ik kon toch de laatste twee jaren een soort in-
Ünking zien van den geest niet een. ver
mindering van zijn geestkracht, maar een soort
afstand doen van de hoop".
„En hebt gij die hoop doen herleven, Tom?"
zeide Lucy en haar oogen begonnen te schit
teren.
„Neen mijn beste dat heb ik niet gedaan. Ik
was er juist over aan het denken, toen Man/ mij
eens heel terlooos zeide: „Tom, heb je opge
merkt, dat Dan Ferguson hier zoo dikwijls komt
en dat Naomi belang in hem stelt? Zou ie dat
gaarne zien?" „Zeker, meid, zeer gaarne," en
dus gaven wij ze de gelegenheid en nu zullen
ze samen trouwen ik heb ze gezegd, wat ik be
reid ben te doen".
„En wat is dat, Tom?" vroeg Lucy met een
trilling van echte bezorgdheid in haar aange
name stem.
„Ik zal hem in Harley Street installeeren. Hij
zal eed goeden prijs voor zijn praktijk kriigen:
het is een gezonde oude zaak, zoodat hij niet
bepaald arm zal zim en ik zal borg voor hem
staan de eerste vijf jaren. Dat is zijn kans en
ik geloof, dat het een van de beste geldbeleg
gingen is, die ik ooit gedaan heb."
„Ik hoop, dat het zoo zijn zal, Tom. Het
klinkt bemoedigend", zeide Lucy, maar toch was
er diep in haar verborgen gedachten een vaag
wantrouwen.
Luisterende naar de edelmoedige waardeering
van den zoon van een ander, peinsde zij over de
behandeling, die hij zijn eigen zoon had doen
ondergaan. Wat had hem toch in staat doen ziin
tot zulk een vreemde eigenzinnigheid en hard
heid tegen de nalatenschap van de vrouw, die
hij zoozeer had liefgehad Lucy was niet knap
en ook niet, behalve in zaken van genegenheid
en plicht, erg slim. Haar kennis van de wereld
v/as beperkt tot de grenzen van den noodzake
lijken nauwen cirkel, waarin zij zich bewogen
had. En dan had zij nog veel echt vrouwelijke
«rouwen-bekrompenheid. Zij wist niet, dat
Speed's lange veete met Charlie een strüd was
geweest tegen elke leerstelling van de Ferrars'
overlevering en te^en hun geloef; de oude ras
oorlog tu^chen Schotten en Engelscben, ge
streden te Bannockburn en te Flodden cn nooit
door beide ziiden vergeten of begaven. Soeed's
behoefte om de goe-hï hoedanigheden van ziin
ras te bewijzen, hadden hem van ziin zoon ver
wijderd en hem dienaangaande verblind en dat
het gebleken was, een mislukking te zijn, had
hem bitter gestemd. Lucy durfde hem er niet
aan herinneren. Zij verwonderde zich alleen.
"„Wacht tot je hem gezien hebt, Lucy", ging
Hij verder met hptzelfde groote zelfvertrouwen
in ziin stem. „Hij heeft de handen van een
chirurgijn en in het gasthuis hebben zii c-ezegd,
dat hij een veelbelovend mensch is. Hii komt
hier vanavond, om over Bank Holiday hier te
blijven en kennis te maken met de plaats, die
Naomi meer dan iedere andere nlek ter wereld
bemint. Schotland niet uitgezonderd I Waarom
kom je ook niet met ie allen hedenavond eten
Ik zal teruggaan en Marv zeggen
„Maar je vergeet, dat Henry komt."
„Waarom komt Henry ook niet mee Wat
verhindert hem mee aan te zitten in de oude
heerlijkheid? Hij zal daar niets zien, dat de
schaamteblos naar ziin manlijke wang zal jagen,
wel?" vroeg Speed met een van zijn grove
schertsen. „Maar vertel eens, waar is de kleine
Joy vanmorgen
„Een loopje maken met de honden. Zij heeft
Anna Main waring over uit Tramlinghem gedu
rende de Paaschweek."
„Wel, breng het heele zootje mee I" zeide
Speed gul. „En morgen zeg je me dan je mee
ning over miin aanstaanden schoonzoon."
„Ik geloof dat ik de kinderen hoor", zeide
mevrouw Ferrars en ging vlug naar het raam
toe. „Ja, zij steken nu den graskamp over. Maar
voordat zii komen, Tom, moet je mii iets meer
omtrent Geoffrey vertellen. Ik hen wat ongerust
over hem den InnNten ti'd en ik kon geen reden
vinden, waarom hij met Paschen niet hier komt.
Hij zegt dat hii nog hoooen achterstallig werk
he°ft, en dat alles wil afmaken."
Barclay cneed schraaote zijn keel eens, maar
verzweeg datgene, wat Lucy's ongerustheid nog
grooter zou gemaakt hebben.
„Ik geloof wel, dat je ons verlangen geraden
hebt, waar het Anna betreft. Zij zijn heimelijk
verloofd. Het zou mij zoo gelukkig maken en
ik hoopte, dat je hem spoedig een betere positie
kon geven, natuurlijk, indien je denkt, dat hij
het waard is."
„Zoo, dus daar zit hem de knoop, Lucy Nu
zij is een aardig meisje en ook goed, geloof *ik.
Ik zal er eens over denken en met den jongen
oraten. Ik heb niets op hem aan te merken; hij
is een flinke, standvastige erker, maar doet
tot heden niets uit zichzelf. Hij komt nu zelden
naar Boyswater, ja zelfs minder, don toen hij bij
Henry gewoond heeft. Hij heeft zijn eigen vrien
den veronderstel ik. Nu de jongen moet zijn
evenwicht hervinden, Lucy, maar ik weet zeker,
dat je 's nachts niet wakker behoeft te blijven
uit bezorgdheid over hem."
Lucy liet blijken, hoe verlicht zij zich gevoel
de.
„Dank je. Tommaar toch had ik wel gaarne
willen weten, waarom hij niet gekomen is, daar
Anna expres» uitgenoodigd was en daarom met
haar vader niet naar Cheltenham is gegaan.
Daar zijn ze."
Op hetzelfde-.oogenblik werd de deur geopend
en jeugd vulde de kamer. Joyce en haar vrien
din met schitterende oogen en een blos als
het morgenrood op haar gezicht, en 'de dauw
van de grootste gift ter wereld, de ieugd, in
haar oogen, die als sterren waren. Zij waren
een verrukkelijk paar en de oogen van Speed
keken zachter, toen hij ze zag.
„Zoo, hoe gaat het, oom Tom?" zeide Joy
„Wij hoorden dnt u gekomen waart en zouden
bijna Naomi afgehaald hebben, om met ons ta
wandelen. Dit is Anna Moinwaring."
Joy was mooi en zocht en liefelijk, met een
kleur als von de wilde rozen op haar wongen
haar korte rok liet even den fiinen enkel zien'
en haar blauwe sportblousc de lijnen van haaf,
lenige gestalteeen muts eenigszins schuin op
gezet, liet het goud van haar krullen bloot, dat
er göed bij afstak.
Anna v/as nauwelijks minder bekoorlijk, en
daar zij zeer donker was, vormde zij een prach
tige tegenstelling. De verpersoonlijking deti
jeugd, haar onvergelijkelijk erfdeel haar gavent
voor geen geld verkrijgbaar, schenen een nieuw
leven in de kamer te brengen.
Sneed verwonderde zich vaag, toen hij noor zal
keek, dot ze zooveel van Naomi verschilden*
Die was nu zeven-en-twintig jaar, maar zelfs og
haar zeventiende had zij nooit die heerlijke bca
koorlijkheid gehad, maar was zij een ernstig^
leeiijk kind geweest, linksch in haar beweging
gen en verlegen als het woord tot haar gericht
werd.
Joy (vreugde), die haar naam eer aandeed^
draaide vroolijk de kamer door.
„O, Moeki I Pickles was toch zoo ondeugend^
hij was vandaag echt bandeloos, niet, Anna
En wij .moesten hard wegloopen, want wij za*
gen boer Truscott in de verte met zijn geween
zwaaien. Pickles heeft de schapen naar bene-*
den naar den rand von het kreupelbosch ge®
jaagd en och, hij had zoo'n pret."
„Als dot zijn pret is, liefje," zeide oom Tom
vrij boos, „heeft boer Truscott het recht hem
dood te schieten.'
(Wordt vervolgdJI
