FEUILLETON.
iBOIIEHElTSPtllS Zl Ttï Z
DE EEMLANDER
BUITENLAND.
Frans Jozef B'tterwaier ner fl. 50 cent
Frrsserwater per kruik 75 cent.
A. VAN DE WEG. Langestraat 23.
MAISON „L'HIROHDELLE"
WOLLEN JUMPERS
hoop. si uitend
e
Het Verloren Toliuis
20e Jaargang No. 188
>CT port 1 y—. por *«r had gratt» TOTtkcr.ot
kgen ongelukken) f 0.17», rtiondetlyke nummer»
W».
AMEBSFGORTSGH DAGBLAD
f?
ff
DIRECTEUR-UITGEVER» J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWA»
rrn INT 513.
D?nsd?g 7 Februari T&zm~
PRIJS DER ADVERTEMYIÉH met inbegrip van eea
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, diensta.inbie»
dingen en Licldadighcids-advcitenticn voor de belfl
der prijs Voor bande) en bedrijl bestaan teer
vooidceiige bepalingen woor het «dvcrlccren. ben#
^11 cut aire, bevattende de voorwanden, wordt op
•anvraag toegezonden-
Politiek Overzicht
De stading in Duitschland woekert nog steeds
Voort en beperkt zich niet slechts tot den spoor
wegdienst in sommige deelen van Duitschland
Immers behalve dat de spoorwegstaking zich
heeft uitgebreid, o.a. in Mecklenburg, Beieren en
Baden, hebben ook werklieden bij andere tak
ken van dienst zich bij de staking aangesloten
hiet alleen arbeiders, die bij de telegrafie werk
zaam zijn, hebben gevolg gegeven aan 't sta
kingsparool, maar ook zij, die werkzaamheden
Verrichten bij de Berlijnsche electriciteits- en
gasfabrieken, de waterleiding enz. hebben het
bijltje erbij neergegooid, fjet behoeft geen be
toog, ""dat deze uitbreiding van de staking tot
genoemde diensten, welker goed functioneeren
fcen vereischte is voor 't vlot marcheeren van 't
idagelijksch leven in een groote stad, Berlijn in
feen onaangename situatie heeft gebrachtde be
volking is plotseling de dupe geworden van het
Cptreden der malcontente arbeiders, die haar
plotseling voor een fait accompli stelden.
Telkens meer wordt de indruk versterkt, dat
bij de thans uitgebroken staking vooral de ra
dicale elementen een levendige activiteit aan den
dag leggen de uitgebroken stoking zou te wij
ten zijn aan het ijveren van communistische agi
tatoren, die ook arbeiders, die politiek anders
fijn georiënteerd, hebben kunnen bewegen het
werk neer te leggen. De meening wordt don ook
reeds onverbloemd uitgesproken, dat de z.g. eco
nomische zijde der spoorwegstaking slechts de
dokmantel is voor politieke eischen der radicale
elementen, wien het gelukt zou zijn ook, in poli
tiek opzicht, minder heethoofdige kringen aan
hrn zijde te krijgen. Dat een blad als de Vor-
wiirts, het orgaan der Duitscne meerderheidsso-
rialisten, de staking veroordeelt, is veelzeggend
en wijst erop, dat de Duitsche meerderheidsso-
riolisten niet verantwoordelijk gesteld wenschen
te worden voor de actie der radicalen, wier lei
ders zich op heel geheimzinnige wijze verbor
gen houden. Trouwens ook de Duitsche rege*»-
ring, aan wier hoofd president Ebert staat, heeft
Van den beginne af aan scherpe maatregelen te
gen de staking genomen. Zooels men weet heeft
het verbond van zadelmokers te Keulen, hierop
gereageerd door in een algemeene vergadering
met 200 tegen 8 stemmen den Duitschen rijks-
president Ebert, die naar men weet zadel
maker is geweest, uit te sluiten „wegens zijn
voor de vakvereeniging nad^elige verordening"
Trouwens ook de Nederlandsche Tribune fulmi
neert ?n een hoofdartikel fel tegen Herr Ebert,
die in bedoeld stuk de „dikke schavuit" wordt
genoemd.
Het merkwoardige bij de in Duitschland uitge
broken staking is, dot de stakingsleiding net-
j>ens is te vinden en dot hoar lokaal telkens van
plaats verandert. Van-belanrr is in dit verband
een document, dat aan den B^rlijnschen corres
pondent van de Kölnische Zeitung is voorgelegd
en dot gedateerd is 1 Febr. In dat stuk wordt
vonduit gezegd, dat de Reichsgewerkschaft met
den „Deutschcn Eiscnbahnerverband" in zoo
nauw mogelijk contact heeft gearbeid. Zou de
opstand ook maar een paar dagen duren, dan
werd met 'n genegenheidsslokïng der metaalbe
werkers te Berlijn gerekend, die on haar beurt
een solidoriteitsstoking van alle Duitsche me
taalbewerkers tengevolge zou hebben. Zou de
regeering door de Schupo (Schurtpolizeivei
ligheidspolitie) of de riiksweerboorheid tegen de
Stekende spoorwegarbeiders optreden of hun
eischen van de hand wijzen, dan was de sta
kingsleiding voornemens oo 6 Febr. dat zou
dus vandaag zijn een ult'mntum te stel
len en tot een algemeene staking in ge
heel Duitschland aan te sporen, wanneer
dit ultimatum van de hand werd gewe
zen. De mijnwerkers, met wie voeling werd ge
houden, zouden misschien al vooraf, het eerst in
h-t Rid'rgehied, in actie komen en wel aanvan
kelijk derwijze, dot zij de tenuitvoerlegging der
reeds vastgestelde eischen als doel der staking
zouden voorstellen. Een mijnwerkersstaking is
inmiddels nog geen feit geworden, naar men
weetmaar volgens bedoeld document zou het
in allen gevalle zeker zijn, dat de eerste helft
van de maand Februari een strijd van politiekcn
cn economischcn aard te aanschouwen zou ge
ven, waarbij de radicale elementen een poging
zouden doen dezen strijd tot het uiterste te voe
ren. Aandacht verdient in 't 'document de me-
deeling, dat op 30 Jan. de Midden-Silezische
mijnwerkers besloten hebben om, indien de sta
king zou voortduren, eveneens in te grijpen, en
wel eerst voor hun eigen eischen, maar daarna
ook met 'n solidariteitsstaking voor de stakende
Midden-Silezische textielarbeiders. De radicale
leiders zouden voorts van zins zijn de zaak een
internotionaol tintje te geven door tegelijkertijd
een algemeene staking der mijnwerkers in Tsje-
cho-S!owekije en in 't geheele Reichenbergscho
gebied in 't leven te roepen. Zij zouden daarbij
ten stelligste de hoop koesteren de beweging
een geprononceerd politiek karakter te kunnen
geven. Wat de stoking in Tsjecho-Slowakije
betreft, deze is inderdaad uitgebroken
niet minder dan 135000 mijnwerkers nemen er
aan deel.
Berichte*.
DE CONFERENTIE TE WASHINGTON.
Washington, 6 Febr. (R.) De laatste ver
gadering van de conferentie trok meer belang
stellenden dan ooit te voren. De meest bekende
conferentieleden werden levendig toegejuicht.
Hughes deelde de onderteekening van h«gt Chi-
neesch-Jopansche verdrag over Sjantoeng mede,
te midden van luide toejuichingen. Harding gaf
een overzicht van de verrichtingen der confe
rentie. Hij verklaarde, dat het beschouwen van
het verrichte werk de grootste voldoening van
zijn leven zou zijn. Daarna is de conferentie
sine die verdaagd.
DE STAKING IN DUITSCHÏ AND.
B e r 1 ij n, 6 Febr. (W. B.). Volgens een
bericht van het Berliner Tageblatt wmt onder
de stakingsleiding van de Reichsgewerkschoft de
ultra-radicale richting telkens meer veld. De
stakingsleiding heeft besloten, als de regeering
niet spoedig toegeeft, tot een verscherping'der
maatregelen over te gaan.
Berlijn, 6 Febr. (W. B). De bakkerijen
bebben het stadsbestuur meegedeeld, dat door
de stakingen de broodvoorziening van Berlijn
dreigt spaak te loopen. De groote bakkerijen
hebben geen kolen meer en de staking van de
waterleiding maakt het bereiden van het deeg
onmogelijk. De kleine bakkerijen, die ten deele
kolen stoken, ten deelen elcclrisch zijn inge
richt, kunnen ook maar weinig brood leveren.
Berlijn, 6 Febr. (W. B.). Wegens water
gebrek heeft de brandweer heden de voorstel
lingen in de Berlijnsche schouwburgen degens
brandgevaar verboden.
B e r 1 ij n, 6 Febr. (W. B.). Een groot deel
der arbeiders heeft heden door de verkeerssta-
king zijn 'werkplaatsen riïêf" 'kunnen ^bereiken,"
waardoor enkele fabrieken hebben moeten slui
ten. Andere moeten wegens water- en kolenge-
bmk het bedrijf moeten stopzetten.
B e r 1 ij n, 6 Febr. (W. B.). Prof. dr. Langs-
hein, directeur van het Kaiserin Augusta Vic
toria Ziekenhuis ter bestrijding van de zuigelin
gensterfte, heeft als voorzitter van de particu
liere en gemeentelijke ziekeninrichtingen een te
legram tot het Berlijnsche gemeentebestuur ge
richt, waarin hij wijst op de groote gevaren,
waaraan de patiënten der ziekenhuizen door het
afsnijden van gas, water en electriciteit worden
blootgesteld. Dringend noodzakelijke operaties,
waarbij een minuut uitstel noodlottig zou kun
nen zijn, kunnen niet plaats vinden. Tal van pa
tiënten zijn gestorven door gebrek aan de noo-
dige hulpmiddelen, vooral in de inrichtingen
voor kraamvrouwen. De meeste particuliere zie
kenhuizen hebben het meerendeel van hun pa
tiënten moeten ontslaan, daar het niet mogelijk
was hen in verband met het ontbreken van wa
ter, gas cn electrischen stroom behoorlijk te ver
zorgen.
Berlijn, 6 Feb'r. (W. B.). De onderhande
lingen der rijksregeering met do centrale bcstu-
len der vakvereenigingen zijn hedenvoormid
dag begonnen. De rijksbond der Duitsche spoor
wegbeambten was niet vertegenwoordigd. Do
rijkskanselier legde een verklaring af over den
geheclen politieleen toestand. Hij wees er op, dat
het steeds het doel der riiksregeering was ge
weest en ook verder zou zijn de wereld te doen
erkennen, dat do wereldeconomie moest worden
hersteld. In den grooten strijd daarvoor had d<*
legeering al maanden lang haar krachten inge
spannen. Een deel der wereld had zich nu al
geplaatst op het standpunt dei wereldecono
mie, dot de Duitsche rcgcering innam. Het resul
taat was de conferentie vdbr het economisch
herstel der wereld te Genua. Maar een voor
waarde voor deze politiek was het vertrouwen
der wereld op Duitschland, op Duitschlands re
geering en op de economische prestaties van
Duitschland.
Onder algemeene emotie wees de rijkskanse
lier er herhaaldelijk op, dat met een anarchis
tisch Duitschlond in de buitenlondsche politiek
niet te onderhandelen was. Dit moet in het oog
worden gehouden b»j de besprekingen met de
vakvereenigingen.
De vertegenwoordiger von den bond der be
ambten verlangde een meer sociale opvatting in
zake het loontarief en een wet op den arbeids
tijd voor de beambten. De rijkskanselier ant
woordde daarop, dot voor dergelijke eischen een
staking niet noodig was geweest. Over een wet
op den werktijd waren onderhandelingen met
de vakvereenigingsbonden zeer goed mogelijk.
Het rijksministcrie hnd omtrent deze wet tot
dusver geen besluit genomen. Noodzakelijk was
het echter om den spoorwegdienst een econo-
mischen voim te geven en wel zoo, dat de con
ti öle der Entente wordt vermeden. Ook over de
loonkwesties kunnen zeer goed besprekingen
worden aangeknoopt.
44 LANGESTRAAT AMERSFOORT
LAKGE MOUWEN
B e r 1 ijn, 6 Fe b r. (W. B.). Naar de Vor-
wiirts meedeelt, hebben de besturen van den
algemcenen Duitschen vokvereenigingsbond be
sloten hedennamiddag een oproep te richten tot
de stakende arbeiders, waarin dezen worden
uitgenoodigd dadelijk den arbeid te hervatten.
Keulen, 6 Febr. (W. B.). Noor de spoor
wegdirectie mededeelt, ligt het spoorwegverkeer
in Baden sinds gisteren stil. D:entengcvo1ge rij
den de D-treinen slechts tot Höchst am Main.
Karlsruhe, 6 Febr. (W. B). De bij den
Duitschen Bond van Vnkvcreen:<ringen aange
sloten orboiders-organsaties in Baden hebben
in een motie geprotesteerd te^en de door de
treinmachinisten met 36 tegen 35 stammen tre-
^rocbm°erde spoorwegstaking in Boden. D»
bij den Bond van Vakvereenigingen aangesloten
werknemers worden uitgenoodigd niet deel te
nemen aan de stoking.
Mainz, 6 Febr. (B. T. A.). Uit Frankfort
wordt een lichte verbetering in de staking ge
meld. Zes goederen- en 69 personentreinen
konden gisteren vertrekken.
(Sinds gisteren ontvingen- wij ook weer de
Frnnkf. Ztg. Red. U. D.).
Keulen, 6 Febr. (W. B V Noor aan de
I<öln. Ztg. uit Frank rort a. d. Mo'n werdt ge
meld, zijn een aantal ernstige gevallen van sa
botage voorgevallen van den kont der stokende
spoorwegbeambten. Mén liet den watertoren
leegloopen, opdat de locomotieven geen water
konden krijgen. Vele locomotieven werden door
verwijdering van de ventielen en andere be
langrijke deelen onbruikbaar gemaakt. Naar
rijderde locomotieven werd met steenen ge
gooid met geweld werd belet, dat zij verder
reden om zoodoende tegen te gaan, dat de stad
van levensmiddelen werd voorzien. Ook in de
spoorwegwerkplaatsen zijn beschadigingen ge
pleegd er zijn drijfriemen verdwenen.
DE IERSCHE KWESTIE.
Londen, 6 Febr. (R.) Het kabinet van
rioord-Ierland heeft Lloyd George geschreven,
dat het niet wil toestemmen in een verandering
van de grenzen van Noord-Ierlnnd, zoonis die bij
de wet van 1921 zijn vastgesteld, tenzij met wc-
derzijdsch goedwnden. Het baseert zijn recht om
deze houding aan te nemen op de verklaring,
die Lloyd George aan de Valera heeft gedaan
bij de onderhandelingen in 1920.
Het Portugceschc kabinet.
Lissabon, 6 Febr. (B. T. A.). Dn Silvn,
leider der democratische partij, zal het nieuwe
kabinet presideoren. Barbosn Mogelhaes wordt
minister van buitenlondsche zaken.
DE NIEUWE PAUS.
Rome, 6 Febr. (B. T.-A.). Het besluit van
kardinaal Ratti om den noom van Pius XI aan te
nemer, moet eenigc verbazing hebben gewekt
bri het conclnor
Naar men mededeelt zouden de Duitsche kar
dinalen niet op hora hebben gestemd.
Tem hedenmorgen een witte rook opsteeg uit
den schoorsteen van de Sixtjjnsche Kapel wist
de menigte op het St. Pietersplein, dot de stem
ming van het Conclave heden tot een resultaat
had geleid. De menschenmenigte bleef ecnigo
oogenblikken staan, doch drong toen naar den
inzong van de basiliek, welke bewaakt werd.
Onder de menigte waren vele vrouwen en kin
deren. Door het opdringen werden velen onder
den voet geloopen. Een cordon troepen plaatst©
zich voor den ingang.
Een groote stilte volgde, toon -twee Sampie-
trini voor den hoofdingang von het bolcon ver
schenen. Hen wit satijnen kleed met rood fluwec-
lenhoeken, bestikt met de j>auseliikc wapens,
werd over het bolcon gehangen. Daarop ver
scheen de kardinaal-diaken Bisleti, die door het
omhoog steken von zijn handen de menigte tot
stilte aanmaande.
Onder doodschc stilte maakte hij daarop de
benoeming von den Paus door het Conclave be
kend. Met stemverheffing sprak hij: „Be heb u
een vreugdevolle mededeeling te doen. Wij
hebben tot Paus benoemd kordinaal-priester
Achillc Ratti, die den naam heeft aangenomen
van Pius XI".
De klokken vnn de St. Pieter begonnen daarop
te luiden, onmiddellijk beantwoord door die van
alle kerken in Rome, doch niet door de klokken
van het Sant Angelo-kasteel, zooals vijftig jaar
geleden, door dit thans aan de Italiannsche re-
gearing behoort.
De troepen presenteerden het geweer, de me
nigte wierp de hoeden in de lucht en riep: „Long
leve de Paus".
De Paus verscheen blootshoofds voor het
open venster, het Pontificale Kruis werd hem
voor uit gedragen. De kardinalen van het pause
lijke hof omringden hem.
De paus was geheel in het wit gekleed, hetgeen
scherp afstak tegen de hem omringende in het
donker gekleedc kardinalen.
Daarop verspreidde de menigte zich. Velen
begaven zich naar de kerken, waar de vrouwen
knielden cn hun kinderen lieten zegenen.
Kardinaal Achille Ratti werd geboren te Desio
in het aartsdiocees Milaan, op 31 Maart 1857.
Na „met den hoogslen lof" zijn studiën te heb
ben volbrRcht aan het „collegio Lombardo" en
de Gregorinansche Universiteit, ontving hij in
1879 de priesterwijding*. Weldra volgde zijn
benoeming tot leeroar aan het seminarie van
zijn geboortestad en daarna tot professor in de
godgeleerdheid, waar hij door zijn groote ken
nis als docent de bewondering zijner leerlingen
wist te wekken.
In 1887 werd hij verbanden aan de Ambrosi-
aonsche bibliotheek om in 1907 als prefect het
beheer daarvan op zich te nemen. Wijlen Paus
Pius X riep hem naar Rome en Benoemde hem
in 1911 tol coadiutor met recht-van-opvolgfog
van poter Erhle S.J., den prefect der Vaticoan-
sche b-'bliotbeck, wiens functie hij in 1914 over
nam. Vier jaren later zond wijlen Paus Bene
dictus XV hem ols apostolisch visitator naar
Polen, van welke functie Mr. Ratti zich op zoo
verdienstelijke wijze kweet, dat de paus meende
aan niemand beter dan aan hem den post te
kunnen toevertrouwen van apostolisch nuntius
bij de regeering van deze natie. In Juni' 1919
vertrok Mgr. Ratti daarheen en ontving op 20
October von datzelfde jaar te Warschau uit de
honden von den aartsbisschop dier stad, kordT*
nool Kakowski, de bisschopswijding inet dei»
titel van aartsbisschop von Lepanto en latcf
dien van Adonn.
Wijlen Benedictus XV nam Mgr. Ratti in 192T
op onder de leden van het H. College als
kardinaal-priester cn vei hief hem op den
zetel van Milcan ols opvolger van S. Ambro-
sius, S. Carolus cn kardinaal Ferrari.
Het bovenstaande is ontleend aan „De Tijd."
De Temps schrijft over Achi'lc Ratti: „Hij is
een geleerde, een historicus, die zijn leven to
midden von de boeken doorbrengt. Hij was
directeur van de Ambrosinanschc -bibliotheek to
Milaan, voordat hij nnnr Rome werd geroepen,
om leider van de bibliotheek van het Vntiknon
te worden. Benedictus XV schntte hem zeer hoog,
en gaf hem een diplomatieke missie; hij werd
benoemd tot nuntius in Polen. Na deze zending
werd hij aartsbisschop van Milaan.
Vroeger was Pius XI een onverschrokken nlni-
nist; hij besteeg den Monte Rose cn den Monl
Blanc.
Met ceremonieel no dc verkiezing.
Omtrent het na de Pauskeuze gebruikelijke
ceremonieel meldt De Tijd
Zoodro uit een stemming in het Conclave een
pous is voortgekomen, wordt dc deur der Six-
tirnsch© kapel geopend. De secretaris van het
conclaaf, de ceremoniemeester cn de pastoor
van het Voticoan worden binncngelnten. Do
knrdinaaldekon, vergezeld van do eersten kardi
naal-priester en kardinonl-dialcon, begeeft zi< W
naar den nieuwgekozene en vraagt hem „Ac*
ccptosno electionem de te in Summum Ponlifi*
ccm (Neemt gii uw verkiezing tot paus non
Antwoordt de gekozene bevestigend, don wor*
den onmiddellijk olie baldakijnen boven dc ze
tels der kardinalen, met Uitzondering van do.»
gekozene, neergelaten. De deken vraagt dan den
gekozene, welken naam hij wil aannemen, en
deze antwoordt don meestol met opgave der re»
denen, waarom hij dezen of genen nuom kiest!
D© secretaris, van het conclaaf stelt onmiddellijk
de oorkonde over de keuze cn dc aanvaarding
op.
Intusschen loot men den conclavist van den
gekozene binnen, die don nieuwen Paus met den
ceremoniemeester en den secretaris von het con
claaf noor het kamertje vergezellen, wnnr de
pnuskleedercn gereed liggen.
De nicuw-gekozene doet wilte kousen cn »».u
witte toga met het rochet oon, waarover een
rood manteltje hangt. De eerste kardinaal-diaken
hangt hem een roode met goud geslikte stoln
om cn de nieuwe paus keert nnnr de kapel terug,
wnar hij nu op den voor het altaar opgerichten
troon plants neemt. Do kardinalen brengen op
de beurt den paus hun eerste hulde (ndornzione).
Op de knieën liegend, kussen zij hem den voet,
danmn do hand en omhelzen hem dnn. D^ nieu
we paus geeft ten slotte von dit oltoor af zijn eer
sten pnuselijken zegen.
De afsluiting vnn het conclnnf is intusschen
opgeheven cn de eerste kardinnal-dioken ver
schijnt op het middenbolcon van de basiliek van
St. Pieter cn verkondigt de wachtende menigte
Annuntio vobis gaudium magnum. Ik verkondig
u een groote vreugdewij hebben een pous.
Zijn Eminentie kardinaal N., die den naam N.
oengenomen heeft.
De klokken van St. Pieter luiden cn met deze
alle andere der Eeuwige Stad. Spoedig daarop
verschijnt de nieuwe pous en zegent voor de eer*
ste maal zijn volk.
DE MINISTERCRISIS IN ITALIË.
Rome, 5 Febr. (V. D.) Dc koning heeft
hedenavond Giolilti de vorming van een nieuw
kabinet aangeboden. Giolitti weigerde echter cn
stelde den kamervoorzitter De Nicola als kabi
netsformateur ypor.
Dorp door wolven aangevallen.
P a r ij s, 6 Fe br. (B. T. A.) Uit Boekorest
wordt gemeld aan de Intronsigeant, dat in een
gevecht tegen een troep wolven, die een dorp
overvielen 18 bewoners zijn gedood.
Dc verkiezing von dc sovjets-.
Moskou, 6 Febr. (N. T. A.). De central©
verkiezingscommissie heeft dc verkiezing von
1659 leden van de sovjets bekrachtigd. Onder
de gekozenen zijn 207 porlijloozen, ëén revolu
tionair socialist, een maximalist cn 3 mensje*
wisten
Die zal ik tot mijn beste vrienden rekenen,
die mij de waarheid zeggen, al krenken zij er
mij mee.
door
DAVID L7alL.
Uit het Engelsch noor
Mevr. J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM.
18
„Wat! Een schitterend denkbeeld!" riep Fergu-
Eon ruw uit. „Dat zou toch een schreeuwend on
recht zijn! Ik zou bijna nog een sterker woord
gebruikt hebben".
„Als het niet was, daf zij tante Lucy alleen
moest laten, ben ik er zeker van, dat zij naar
St. Bede zou gaan en met oom Henry zou samen
wonen, om hem te helpen. Zij heeft werkelijk
aanleg om te verplegen en houdt dolveel van
arm© menschen. Geen zuigeling, al is die nog
zoo vuil, of hij lokt haar aan. Nu, ik houdt al
leen van hen als ze aardig en helder en lief zijnl"
Ferguson keek erg verrast en verwonderd.
Tk heb hen gisteravond hooren praten, over
h l gaan naar St. Bede en oom Henry zeide, dat
hij nog niet opgegeven had het te verwachten'
en erop te hopen; dus zie je. Dan, dat je mijn
Engelsche bloedverwanten niet goed beoordeeld
hebt en zal je nog eens van voren ai moeten be
ginnen 1"
„Nu, hier zijn wij bij de deur cn het ruilt hier
buiteno-ewoon lekker," zeide Ferguson, of hij
blijde was, dat er een eind kwam ten het tre-
sprek over de familie.
Om drie uur gingen zij naar Digswell toe, een
typisch klein gehucht, dat listig verborgen lag
in een kloof tusschen de vlakten, met een mooi
uitzicht Op de zee.
Daar had Bain terwille van zijn kindpren, die
wegkwijnden in St. John's Wood, een aardig,
goedkoop optrekje laten neerzetten, waaraan zij
allen zeer gehecht waren.
Hij kon er niet zooveel tijd als hij wenschte
aan ernstig werk besteden, daar hij bij den staf
van verschillende geïllustreerde bladen behoor
de, die van hem eischten, dat hij het leven in
Londen zou schetsen.
Hij was een korte, dikke man, met opgeblazen
wangen, rood haar en groote blauwe oogen,
waarvoor bij een grooten bril droeg. Hij was in
den tuin aan het rooken, toen Ferguson en Na
omi voor het hek verschenen en toen Naomi nu
mevrouw Bain zag, was zij ten zeerste verrast.
Want Bain, met het ware schildersoog voor
schoonheid, was verliefd geworden op haarr
waar hij die gevonden had en Margaret Bain
had tot bezieling en tot niet-officieel model ge
diend aan menigen vriend van haar echtgenoot.
Zij was klassiek mooi en droeg haar eenvoudige
kleeren met een zeker soort vrije cn koninklij-
-ke bevalligheid. Zij was erg, erg Schotsch, en
beiden, Bain en zij hielden van de taal en bedien
den zich er bij voorkeur van. Zij waren bizonder
gelukkig, begrepen elkander volkomen en of
schoon zij niet rijk aan wereldsche goederen
waren en dit ook npoit zouden zijn, waren zij
rijk in alles, wat van belang is en zouden met
geen koning hebben willen ruilen.
Toen zij stemmen in den tuin hoorde, kwam
Mars^"?t ijlings aanloopen.
„O, ben jij het. Dan? En dat is zeker juffrouw
Speed?" zeide zij, en strekte vriendelijk de hand
uit ter verwelkoming. „Mag ik u eens zeggen,
dat ee een zeer gelukkige vrouw zijt, juffrouw
Speed. Iedere vrouw uit ons kringetje heeft een
appeltje met u te schillen, dot u onzen eer>:gen
vrijgezel tot u getrokken hebt. Komt u om Dun
can Her'ot? Als jb ons kunt vertellen, wat hem
scheelt, Dan, zullen wii je zeer verplicht zijn."
„ïk stel voor, dot wij eerst naar binnen zullen
^aan, Peggy", zei Peter Ba:n „Als juffrouw
Speed den geheelen weg van Upleys is komen
afwandelen, zal zii- wel een kop thee lusten, daar
van ben ik zeker."
„Hoor eens, hoe Peter Ba?n d<?n spijker op den
kop slaat. Be'rin, zoools u denkt te eindigen, juf
frouw Speed!" zeide Margaret verrukt. „Kom
toch binnen! Wel, het verheugt mij u te zren en
ik hoop, dat ik het ten slotte bij hot ve-keerde
eind en Dan het bij hot goede zal hebben 1"
„Hoe bedoelt u dat?" vroeg Naomi, wat in de
war gebracht door den woordenstroom van me
vrouw Bain.
„Wel, ik zeide, dat wij hem een innig vaarwel
moesten toeroepen, dat voor eeuwig zou zijn,
nu dat hij zich bij de rijken en grooten geschaard
had. Een geneesheer uit Harley Street kan geen
nrpm,>ep.c"'ri>aT> heKV-en met arme schilders uit St.
John's Wood dat zóu hij ook zonder u gewor
den zijn. Hij hoeft het in zich. Toch zult u hem
helpen, want iedere man is veel beter af met een
goede vrouw. Waar zou Peter Ba'n geweest zijn,
als ik er n;ct wes? O, Duaton Heriotl Ja, Dan
Toe, vert^'t ons nu eens voor altijd, wat scheelt
dien man?"
„Dat is juist, wat ik u niet kan vertellen, me
vrouw Bain. Ik wist in het geheel niet, dat hem
iets scheelde. Den patsten keer, dat ik hem ge
zien heb, was hij goed gezono en at hij om twaalf
uur 'savonds kreeft in het club-restaurant, dien
fk voor geen duizend pond zou geproefd heb-
benl"
„Hij is hier gekomen om een paar vrije dagen
h*t einde der week te hebben", zeide Peter's
rustige, bedaarde zwakke stem. „Maar hij schijnt
zichzelf niet te zijn. Of er hindert hem iets, of
hij lijdt aan de een of andere kwaal. En dezen
morgen, toen hij terugkwam uit de kerk van
Upleys, waarheen hij gegaan was. naar wij
dachten, om je oo te zoeken, heeft hij eenvou
digweg zijn hondkoffer geoakt, heeft wat gegeten
en is naar London gegaan."
„Dus hij is niet hierl" zeide Ferguson, hevig
teleurgesteld.
„Neen. H'? weggegaan om den een* of ande
ren onmo^elijken trein van 3.15 te halen, die bij
drie~en-viiftig stations stopt en h«*m ongeveer
tegen middernacht aan het Victoriastation
brengt."
„Dus ging hij naar huis?" zeide Ferguson, of
hij daaraan twijfelde.
„Ja", antwoordde Peter bedaard. „Hij zeide,
dat hij nog hedenavond dringend noodzakelijk
thuis moest zijn."
HOOFDSTUK VI.
De predikant van St. Bede keerde in den na
middag van Bank-Holiday naor Londen terug,
ondanks de tegenwerpingen van zijn fimilie.
„Ik voel, dat ik gaan moet, Lucy", zeide hij
tegen zim zuster, „nc was niet voornemens ge
weest dezen vacantiedog er bij te nemen en
daarom heb ik niets afgesproken. Het kan zijn,
dat iemand uit de parochie mij noodig heeft,
want Frew kon niet eens op de pastorie slapen.
En indien dat niet het geval is, moet ik toch mor
gen namiddag om vijf uur in de Portman Rooms
spreken en moet mij daartoe nog voorbereiden.
„Je heb niet veel voor te bereiden voor de
Portman Pooms, Henry", zeide zijn zuster, die
in h*t geheel niet overtuigd was.
„Maar ik veronderstel, dat als je gaan wilt,
je ook gaan moet en wii zullen dan maar dank
baar ziin voor hetgeen wij gehad hebben."
„De aardige menschen gaan altijd weg en
blijven nooit 1" zeide Joy ontevreden. Het was
een regenachtige dag. Anna wos vertrokken en
zii stond op voet van oorlog met het leven
„Neem mij ook mee, oom Henry. Mag ik,
moeki
„Vandaag niet, lieveling. Je kunt oom Henry,
niet zoo als een stormwind overvallen,"
„Oom Henry leeft in een storm, die den ge
heelen dag en het grootste deel van den nacht
rondom hem blaast I"
„Met nu cn don een oogenblik von de rust uit
het Paradijs willen wij hopen," zei Hunt Je zu!t
mij het kind sturen, Lucy en spoedig TT
„Ik zal eens zien. Misschien aanstaanden win*
ter. De zomer is de tijd voor Upleys en ik wd
de rozen niet te spoedig zien verwelken."
„Als ik bij oom Henry zou wonen, moeder,
dan zou ik van eenig nut zijn in de wereld," zei*
de Joy ontevreden.
„Ga je hoed krijgen en wandel met mij naaïl
het station, Joy," beval haar oom en Joy vloog
weg, om hem te gehoorzamen.
Het rijtuig stond voor de deur, maar er woê
nog tijd genoeg om hem de wandeling van tien
minuten te veroorloven, zoodat de koetsier weg
gezonden werd met de bagage op het rijtuig.
„Ik voel, dat mim leven bijzonder leeg Is,"
zeide zij, terwijl zij haar wandelstok heen e®
weer zwaaide.
„Ik weet niet, wat mij sedert kort scheel^,
maar ik kook over van ontevredenheid, zooalJ
een slecht verzorgde pot. Leer mij stil te zitte®(
en rustig te koken, oom Henry I"
(Wordt vervolgd
