BUITENLAND.
MAISON JJiflöfIDmr
FEUILLETON.
Het Verloren Te!iii!s
PRIJS DER ADTERTEST'.Ell
206 Jaargang Na. 197
mins
per 3 nuundca voor Amen»-
iooct 1 2.10. Idem inncm
pott f J.—per week (met pritt» werrekenna
ongelukken) f 043», «liontWIgke i
QjQi,
AMERSFOORTSC
Vrijdag 17 Februari 1922
DE EEMLANDER"
omecTEUfP-urrGEVER» J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTW4L*
TEl. INT 613.
1 -4 rcgeU f LOT
Inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer t 0.25, dienstaanbi»
dingen en Llctdadigheids-adveitenticn voor de helft
der prijt* Voor hondd en bedrijf bestaan zeer
voordeeligo Hcpalinqen voor het advertccren. Ecn«
Circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden-
Politiek Overzicht
jPofavcaré vreest, dat in Genua een slipje van
djn gewaad van Versailles in het raderwerk der
puropeesche economische reorganisatie kan ge-
pwken en hem ten slotte alle kleeren van het
lichaam gerukt kunnen worden. Zal het spel van
JCannes worden herhaald Aan den anderen
fcant hoopt een deel van Duitschland's openbare
Jneening, dat Duitschlond in Genua het Nessus-
gewaad van Versailles zal kunnen uittrekken en
genezende pleisters op zijn vele wonden leg
ger."
Aldus de aanhef van een artikel in de Deut
sche Allg. Ztg., waarin verder wordt opgemerkt,
Jdat het stellig op den eeTsten blijk schijnt, als
Benden besprekingen over het herstel van Euro-
ra's economisch leven niet anders practisch
unnen worden begonnen dan met de kritische
|>clichring van het vraagstuk der Duitsche scha-
Beloosstelling. Dit zou, vindt het blad, stellig de
Iftirecte, kortste en het snelst tot het doel lei-
Sdeivde weg zijn; daarover zouden de verstandige
«conomen in alle kampen het eens zijn. Maar
■evenals in duizend andere gevallen verbiedt
ide politiek der economie den rechten en kori
sten weg te gaan, maar tevens toont zij aan, dat
de door haar gewezen weg, zij 't ook de langste,
niettemin de weg is, die 't gauwst tot het doel
leidt. Engeland's diplomaten waren niet voor
luemervdal in Washington geweest; zij hadden
'de zwakte van de internationale positie van
(Frankrijk gevoeld en ingezien, dat het zoo dik-
iwijls ontkende belang der Ver. St. bij Europa en
fcijn toekomst, op een punt van toenemende in
tensiteit is. Washington had Lloyd George den
"wog gewezen en te Cannes had hij voor zijn
JGenueesch programma op verstandige wijze
Frank rijk's inter-Europeescho positie appre-
cieerend zelf grenzen gesteld. Voor een
forum, dat bestaat uit vriend en vijand, liet
Frankrijk's prestige en zijn openbare meening,
die men nog steeds de illusies van na den oor
log liet koesteren, een be- en zelfs veroordee
ling van zijn „te Versailles verworven recht"
rviet toe. Het genezingsproces mocht niet over
(Versailles leiden, hoogstens daar eindigen.
Het artikel vervolgt: „Wanneer aan den eenen
kant Duitschland voor Frankrijk een kapitaal is,
dat niet genoeg rente opbrengt, houdt Frankrijk
•an den anderen kant er een luxueuse liefheb
berij op na, die milliarden verslindt. En dit is
Amerika al long een doorn in 't oog en voor den
Vriend Engeland aanleiding voor een steeds toe
nemende onbehaaglijkheid. Harding's recept ten
opzichte van de dreigende Oost-Aziotische ziek
te wil Lloyd George op het zieke Europa toe
passen. Europeesche ontwapening is de kem von
de Genueesche noot, die in Lloyd George's
meesterlijke hand tot een wapen, even schitte
rend voor den aanval als voor parade wordt.
Wanneer de exodus van Cannes de machtspo
sitie van Lloyd George in Engeland zelf, zij
ook in lichte mate, tot in haar grondvesten d^ed
trillen, zaï elk succes te Genua ze opnieuw be
vestigen en hem de overwinning bij de verkie
zingscampagne verzekeren. Verder eischt Ame
rika, ook Engeland's crediteur, een geschenk
Van Europa als onontbeerlijke voorwaarde
voor een discussie over zijn Europeesche
eischen. Dat geschenk moet ven Genua uit aan
Harding worden gezonden. Afzender: Lloyd
George. Inhoud: do Europeesche ontwape
ning."
Wanneer aldus do strekking van 't ver
der© betoog de conferentie van Genua ein
digt met een resultaat op den weg ven de be
perking van 't militaire budget, dan zal Rusland
kunnen toonen, of het prijs stelt op internatio
naal vertrouwen en van zins is de hand te hou
den aan internationale overeenkomsten. Polen,
veel meer dan Rusland blootgesteld aan den
'druk der Europeesche atmosfeer, zal moeten
♦rijken en zijn leger binnen redelijke grenzen
moeten inkrimpen.
Maar, wijs geworden door de ervaringen van
(Washington, zal ook Frankrijk n;ct „neen" kun
nen zeggen en van zijn militair budget de mil
jarden schrappen, die hem bij zün wederopbouw
roo zeer ontbreken. De Amerikaansche credi
teur zou veranderen en er zou met hem zijn to
•preken. Daar Poincaré heel zijn land viel hem
Merin bij het vraagstuk van de schadeloos
stelling uitschakelde van de conferentie van
Genua, zou hij het onmogelijk als cxceptio tloli
generalis tegen Duitschland in de discussies
kunnen werpenals argument tegen de ont
wapening. Want dan moest gevoegelijk het inr
ter-Euiopeesche forum inhoud en sterkte van
het Fransche argument onderzoeken en dit is
het juist wat Poincaré terecht meende te moe
ten vreezen,
Berichte*.
DE CONFERENTIE TE GENUA.
Londen, 16 Febr. (N. T. A. Draadloos).
De voorloopige bijeenkomst van geallieerde des
kundigen ter bespreking van de agenda der con
ferentie van Genua zal, naar de Evening Stan
dard bericht waarschijnlijk de volgende week te
Londen plaats hebben. De Engelsche deskuruh-
gen hebben belangrijke vorderingen gemaakt
met de voorbereidingen.
Do deelneming van Rusland.
7»! os kou, T 6 Febr. (N. T. A.). In de Is-
westia bespreekt Steklof het meeningsverschil
tusschen Frankrijk en Engeland in verband met
de conferentie van Genua. Frankrijk saboteert
den vrede, aldus besluit Steklof, maar de vijan
dige houding, die het tegenover Sovjet-Rusland
inneemt, dreigt tenslotte meer schade te berok
kenen aan Frankrijk zelf dan aan de sovjet-re
publiek. Verre von beter te worden, is de inter
nationale positie von Frankrijk den laatsten tijd
slechter geworden en zij zal nog slechter wor
den, wanneer het land zich blijft verzetten. We'
licht zei het Frankrijk lukken verwarringx te
stichten, muar Sovjet-Rusland heeft reeds long
genoeg gewacht. Rusland zal nog Unger kun
nen wachten, moor zijn vijanden moeten wel
weten, dat zij er nie's bij zullen winnen.
Parijs, 16 Febr. (Havas). De parlemen
taire groep voor de Fransche belangen in Rus
land heef: een resolutie ingediend, waarin wordt
gevraagd de hei vutting der betrekkingen met
Rusland afhankelijk te stellen van de volgende
voorwaarden: (I) Uitdiukkelijke erkenning von
ftl'e verplichtingen, die door de vorige regeerin
gen zijn aangegaan. (2) Volkomen herstel de'
Fransche bezittingen, rechten en belangen, di#
in eenig opzicht zijn benadeeld en vergoeding
voor de aangebrachte schade. (3) Herstel van
het eigendomsrecht, de individueele vrijheid en
rechtszekerheid. (4) Het verkrijgen van bepaol-
<ie waaiborgen ter verzekering van de uitvoe
ring van bovengenoemde voorwoorden,
DE DEUTSCHE WERKE.
Een nieuwe nota van generaal
Noliet
Berlijn, T6 Febr. (N. T. A. Draadloos).
Generaal Noliet heeft aan de Duitsche regeering
een nieuwe nota inzake de Deutsche Werke over
handigd, waarin wel enkele concessies worden
gedaan, maar waarin strikt wordt vastgehouden
aan het standpunt der intergeallieerde controle
commissie omtrent de noodzakelijkheid van de
verandering der Deutsche Werke. Te bevoegder
plaatse te Berlijn vindt men de beslissing niet
gunstig.
De Amerikaansche bezettingstroepen
in Duitschland.
Washington, 16 Febr. (R.) Het ministe
rie van oorlog kondigt aan, dat do Amerikaan
sche bezettingstroepen in Duitschland met 3000
man en 203 officieren zullen worden vermin
derd en maar 169 officieren en 2217 man in
Duitschland zullen echter blijven.
HET DUrrsCH-ZWITSERSCHE ARBITRAGE
VERDRAG.
Berlijn, 16 Febr. (W. B.). Heden behan
delde de rijksdag het wetsontwerp nopens het
Duit9ch-Zwitsersche arbitrage-verdrag. Bij de
besprekingen voerde de minister van buitenland-
sche zaken, dr. Weiter Rethenau, het woord.
Hij noemde het verdrag een gelukkig voortee
ken voor Duitschlonds toekomst. Zwitserland
is een land, waarmede wij eeuwenlang door nau
we handelsrelaties zijn verbonden geweest. De
beteekenis von dit verdrag is, dat Duitschland
thans ten opzichte van de arbitrage-idee een
ander standpunt inneemt dan het in Den Haag
heeft gedaan. De rechtsidee van het scheidsge
recht wordt hier bekrachtigd door een abso
luut rechtsprincipe.
Het verdrag heeft betrekking op alle moge
lijke geschillen zonder eenig onderscheid en
MAISON WILMS,
v/h, Onderlinge Keuken, Tel. 287.
Zondag 19 FebruariSoep, Gebraden Gans,
Appelmoes, Annanaspudding. Diners vanaf
1.05 zonder bon (aan huis bezorgd).
tracht die uit den weg te ruimen. In geschillen
betreffende rechtskwesties worden definitieve
beslissingen genomen door een scheidsgerecht;
omtrent politieke kwesties zal in instanties uit
spraak worden gedaan. Deze laatste arbitrage
hoven kunnen weliswaar geen definitieve beslis
singen nemen, maar zij z.ullen pogen de partijen
tot elkaar te brengen en, naar te hopen is, in
alle belangrijke gevallen een definitieve uit
spraak kunnen tot stand brengen. Ik hoop, dot
dit verdrag zal worden gevolgd door arbitroge-
verdiagen met andere landen. De verzekering
dot do rechtsorde gehandhaafd zal worden in
de wereld, is de voorwaarde voor het herstel von
Europa. (Bijval.) De verschillende partijen be
tuigden hour instemming met het orbitrogever-
drag. Afgevaardigde dr. Schücking (dem.) ver
klaarde
Als voorzitter van de Duitsche cfdeeling der
interparlementaire unie juich ik dit wetsont
werp van harte toe. Het verdrag is een uitste
kend werk tn zal niet alleen een band vormen
tusschen de Zwitsen>che en de Duitsche rcree-
ring, mooi ook tusschen de beide volken. (Bij
val.)
Het verdrag werd daarop in tweede en derde
lezing aangenomen, evenals het wetsontwerp in
zake de verdrogen tusschen Duitschland
Oostenrijk nopens oorlogsinvaliden, oorlogs
weduwen en -weezen.
De Duitsche spoorwegtarieven.
B o r 1 ij n, 16 Febr. (W. B.). Naar 'de
Deutsche Allgemeine Zeitung verneemt, zullen
de spoorwegtarieven voor het goederenvervoer
met ingang von 1 Maart a.s. opni nxw met 20%
worden veihoogd.
44 LANSESTPAAT AMERSFOORT
(OOK IN EFFEN TINTEN)
NA DE STAKING IN DUTTSCUÏ.AND.
Dc strafmaatregelen.
Berlijn, 16 Febr. (W. B.). Vandaag is te
Berlijn een uitgebreide bestuurscommissie van
do Reichsgcwerkscheft F itscher Eisenbahnbe-
amter bijeengekomen om het standpunt der
Reichsgewerkschaft ten opzichte ven de straf
maatregelen der regeering vost te stellen. De
rijksminister voor het verkeer had aan de le
den dezer commissie geen verlof gegeven. Zij
waren echter allen verschenen.
Eischen van Dirifschc beambten.
B e r 1 ij n, 1 6 F e b r. (W. B.). Volgens de Zei»
heeft het bestuur van den centralen bond van
beambten aan den economiscRen rijksraad en
den rijksdag een adres gericht, waarin gevraagd
wordt de salorisgrens voor de verzekering dor
beombten op 100.000 mark te brengen, daar
door hot voortdurende achteruitgaan in werke-
'ijke vaarde van het geld, de salarislimiet van
30.000 Mark overschreden kon worden geacht.
Sop Oerter.
Brunswljk, 16 Febr. (W. 3.). Volgens
de Bninswiiksche Freiheit is de vroegere mi
nister-president van Brunswijk, Oerter, gisteren
op een vergadering, die door meer dan 2500
partijleden werd bezocht, met algemeene stem
men uit de partij der onafhankelijken gestoo-
■:en.
Bolsjewistische propaganda in Duitschland.
Keulen, 16 Febr. (W. B.). De Kölnische
Volkszeitung verneemt uit Berlijn De zoo juist
te Berlijn aangekomen hande(scommissaris der
Russische Sovjet-republiek heeft een spoorweg-
v/agon vol reclamemateriaal medegebracht. Bij
het onderzoek van den wagon bleek, dat de re
clame-artikelen bolsjewistische propagandamid
delen waren van de radenregeering. Behi lve de
rijkscommissaris voor de openbare orde en de
Berlijnsche president von politie, is het minis
terie van bul'enlondsche zaken van een cn on
der op de hoogte gesteld. Do reclome-nrtikclen
worden door de beambten nauwkeurig onder
zocht.
Typhus.
B e r 1 ij n, 16 Febr. (W. B.) Naar de Lokal
Anzeiger uit München bericht, zijn te Schwein-
furt wegens de daar heerschcndc typhusepidemie
alle scholen gesloten.
De vorst in 't buitenland.
Memel, I 6 F e b r. (W. B.). De havon von
Memel is wegens drijfijs gesloten.
OPPER-SFLEZIË.
Het incident te Petersdorf,
Berlijn, 16 Febr. (N. T. A. Draadloos).
Na het onderzoek van den vroegeren ontwape
ningscommissaris Peters geeft de Duitsche re-
geering een rapport uit over de voorvollen te
Pctersdorf bij Gleiwitz (Opper-Silezic) volgens
hetwelk alle twijfel wordt opgeheven of een lei
dend, burgerlijk of militair Duilsch lichaam di
rect of indirect te maken had met de incidenten
of kennis droeg von eer. voorgenomen onderne
ming in het bezette gebied. Peters overtuigde
zich ook door een reis van eenige dagen door
de landelijke districten in Opper-Sileziö, dot
veiligheidsformaties, arbeidsvereenigingen, enz.
in OpperSileziö niet meer bestaan.
B e r 1 ij n, 16 Febr. (\V. B.) Omtrent het resul
taat van het onderzoek van den gewezen staats
secretaris, die zich naar Petersdorf in Opper
Sileziö heeft begeven om een onderzoek in te
stellen nonr den aanval op Fransche soldaten,
verneemt Wolff, dat noch de militaire, noch do
burgerlijke overheid in Oppcr-Silezië iets van de
voorbereiding van het incident afwist. Geen en
kele autoriteit heeft iets gedaan wat tegen do
bevelen van de rijksregeering of van de Pruisi
sche regeering indruischto en nergens zijn wa
pentransporten naar het bezette gebied gecon
stateerd. Het heele geval staat geheel buiten
alles wat de Duitsche overheid betreft.
HOT FRANSCHE LEGER.
Por ij s16 Febr. (Havas). De lichting 1920
zal met igong van 1 Maart met groot verlof
gaan.
Uit de Fransche Kamer.
P a r ij s, 1 6 F e b r. (H.-R.). Bij de bespre
king van het ontwerp van de bizondere begroo
ting van do verhaalbare uitgaven, constateerde
Eymond, de rapporteur, dat Frankrijk door zijn
persoonlijk© inspanning cr tot dusver in is ge
slaagd die uitgeven te doen. Frankrijk zou erin
geslaagd zijn het evenwicht in zijn financiën te
herstellen, als het niet de uitgaven op zich had
moeten nemen, die het verdrag van Versailles
non Duitschlond oplegt. De wereld moet de in
spanning van den Fronscherr belastingbetaler
weten. Op 1 Jon. 1922 had Frankrijk voor re
kening van Duitschland 80 milliard voorge
schoten, n.I. 45 milliard voor vergoeding van
de schade, berokkend aan goederen, 29 milliard
voor vergoeding van de schade, berokkend aan
personen en 10 milliard voor betaling van de
rente van zijn leeningen. Voor 1922 bedragen
de noodzakelijke crcdieten op de begrooting van
de verhaalbare uitgaven 10 milliard 375 mil-
lioen.
Daarna bespreekt de rapporteur de vlotma-
king van de Duitsche schuld door middel van
de uitgifte van obligaties. Hij betreurt, dot
Duitschlond niet alleen geen enkele storting
heeft gedaan, maar dot, terwijl de Fransche be
lastingbetaler zich ongehoorde opofferingen
heeft getroost, de Duitsche regeering onverschil
lig toeziet bij de kapitaalvlucht uit het rijk. De
Duitsche belastingbetaler betaalt vier maal min
der belasting dan de Fransche. Het Duitsche
rijk heeft stelselmatig het deficit van zijn be
grooting georganiseerd en heeft door de infla
tie het failliet van Duitschlond voorbereid.
De rapporteur herinnert verder aan de laat
ste voorstellen van Duitschland, no Cannes,
voor het herstel van zijn financiën gedaan en
verzoekt, dot de Fransche regeering aan de Ka
mers de conclusies zo! mededeelen van de rap
porten van de Fransche deskundigen nopens de
meatrecofen, die door Duitschland zijn voorge
steld. Elke concessie, die aan Duitschlond zou
worden gedaan, elk voordeel, olk uitstel, zou tol
onvermijdelijk gevolg hebben, dot de Finnsch*
schatkist nieuwe lasten zou moeten dragen, di*
zij moeilijk kan dragen. Duitschland ontlosten!
wil zeggen: Frankrijk overbelasten. (Algomee*
ne, levendige toejuichingen).
ENGELAND EN DE BEZUINIGING.
Londen, 16 Febr. (N. T. A. Draadloostt
Tn antwoord op een vraag omtrent het voorste»
der nationale bezuinigingscommissie inzake he^
vcreenigen der departementen van marine, oor^
log en luchtvaart in één ministerie van verdedig
ging, verklaarde Chamberlain in het Lagerhuis;
dat niet is voorgesteld dit jaar al hiertoe ov«
te gaan, maar dat technische commissies de mc
gelijkheid am bepaalde administratieve dienste^,
der betrokken drie departement te vereenigen
zouden onderzoeken. i
beantwoording van een vraag van een dc^>
DE ÏERSCHE KWESTIE.
Londen, 16 Febr. (N. T. A.) In antwoord
op verschillende tot hem in het Lagerhuis ge*-
richtc vragen omtrent den toestond in Ierlon<|
deoldo Winston Churchill hedenavond mede^ dad
tengevolge van de bemoeiingen der voorloopigej.
Iersche regeering aan 26 personen, die onlangs»
werden ontvoerd, de vrijheid is hergeven. Bij dd
tegenstanders van het verdrag zotte Churchill op{
nieuw het standpunt dor Engelsche regceringj
uiteen. Dat standpunt, betoogde hij, is duidelijk^
De regeering handhaaft het Iersche verdrag enf
zal hiermede voortgaan in het volle vertrouwen,,
dat hoor lastgevers vost besloten zijn hetzelfde
te doen. Later gaf Churchill een vollediger uit-*
renzetting, toen hij de tweede lezing von de wet
in zake het verdrag inleidde, welke Wet het vcm
drag moot bekrachtigen, dat reeds door eert
groote meerderheid in beide huizen van het par*
lament is goedgekeurd. Omtrent het doel den
wet, zeide hij, dat zij de voorloopige regeering|
met wettig gezag bekleedt. Hij merkte op, dat
het niet redelijk zou zijn te verwachten, dot on*
wettige bewegingen kunnen worden onderdrukt,
indien er geen regeering is, die gerechtigd ia
gezag uit to oefenen.
Aangaande do in Ierland te houden verkiezing
gen zcide hij, dat het doel dezer verkiezingen
was: een wettige vertegenwoordiging in het levert
te roepen. Het is noodzakelijk, dat er een nicuwi
en formeel parlement komt, wnarin veeleer dö
hoop van de toekomst wordt vertegenwoordigd
dan dc haat van het verleden. De positie vort
Ulster, vervolgde Churchill, is er een van groota
materieele en morcele krocht, maar die vnnf
Zuid-Ierlond is er een van groole moeilijkheden
cn gevaren. Do Iersche onderteekenaars van het
verdrag hebben het verdrag tegen onrechtvoar*
dige aanvallen verdedigd. Dc Britsche regecringi
stelt echter vertrouwen in hen en zij verdienen!
daar steun.
De toestand aan de grens is verbeterd, zeida
hij, in verband met de overeenstemming tus*
schen de beide regeeringen om buffercommis*
sies in tc stollen cn de jongste ongeregeldheden
aan de grens en de stad Clones aan een partijdig
onderzoek te onderwerpen. Aangaande de onlus*
ten te Belfast vertrouwde Churchill, dat het mo«
gelijk zou zijn een bijeenkomst to beleggen rati
vertegenwoordigers van Noord- en Zuid-Ierland
ten einde de kwestie te bespreken.
Londen, 16 Febr. (R.) Bij het voorstellen
in het Lagerhuis van de tweede lezing van d<t
wet nopens het Iersche verdrag, waarvan dn
eerste lezing 9 Febr. heeft plaats gehad, weef
Churchill met klem op de noodzaak om de voor*
loopige regeering uit te rusten met do noodiga
macht en hear in staat te stellen een verkiezing
te houden. Alle inlichtingen, die de Engelsche!
regeering heeft ontvangen, leiden haar er toe tf
gelooven, dat het vermoeden, als zou de Volerd
bij de verkiezing winnen, onjuist is. Evenmini
achtte de regeering het ook maar eenigszinf
waarschijnlijk, dat de voorloopige regeering zoa
worden omvergeworpen door een staatsgreep en
dat er een roode sovjet-ree ccring in haar plant*
zou worden gesteld. Hij deed een krachtig be*
roep op het Huis om bij het verdrag te blijven
gispte het voorbarige opwerpen van d*
grenskwestie.
Londen, 16 Febr. (R.) De regeering van
Noord-Ierland heeft last gegeven alle wapenen
en munitie te Belfast vóór 18 Febr. en in het
land tegen 21 Febr. in te leveren.
Londen, 16 Febr. (R.). Nog 23 van dc
ontvoerde Ulstermannen zijn heden vrijgelaten
Uit het Engelsch door
Mevr. J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM.
door
DAVID LYALL.
27
Haar oogen stelden de volgende vraog, die
fiaar lippen niet uitspraken, en ofschoon hij zich
hiervan volkomen bewust was, duurde hert een
poosje, voordat hij beproefde haar te antwoor
den.
„Ik ben hier vanmiddag gekomen, omdat ik
Je iets wenschte te vertellen, met je wenschte
te praten over dingen, die mij hinderen. Ik ben
tot de slotsom gekomen, dat het voor mij en
jnijn huisgezin beter zou zijn, als ik een huis
ging bewonen buiten Londen."
„Geloof je dat zeide zij, terwijl zij achter-
IDver leunde, en haar handen op de armen van
'den stoel liet rusten, terwijl haar gelaat be
langstellend en peinzend keek. „Dc heb je altijd
den man hooren beklagen, die 's morgens en
s avonds heen en weer moest rijden langs de
fcindelooze spoorweglijnen. Ik dacht, dat je heel
poed tevreden waart met het huis, waarin je
Hu woont in noordelijk Londen, is het niet?"
„Ja, Camden Town. Het is een afschuwelijke
plaats, werkelijk I Dc geloof, dat ik ver weg te
Hatch End of Potters Bar - in ieder geval
noordwaarts zal gaan wonen, op den weg
®aar Schotland," voegde hij er bij met een
Bchten, maar geen vroolijken lach.
-•J-n ga je dan eiken daar reizen
„Natuurlijk dat zal ik wel moeten doen. Ik
heb dan 's avonds meer tijd om mijn boeken te
schrijven. Je weet, dat Londen veel afleiding
biedt. De schouwburgen hebben mij meer kee-
ren gelokt, dan ik het recht had er heen te gann.
Ik heb in die richting veel verspild. Ik moet mij
meer aan ernstig werk wijden. Want ik geloof,
dat het beter voor mijn kleintjes zal zijn," ging
hij voort op kol men bedaarden toon. „De klei
ne jongen groeit verbazend en ziet er zoo on
gezond uit. Ik wil hem geen ongezonde Lon-
denaar laten worden."
Later, toen hij in pijnigende herinnering dit
onderhoud voor zijn geest terugriep, was He~
riot verbaasd, dat zijn mond die woorden had
kunnen uitbrengen. Toen hij Elsa Marsden's
woning betrad, had hij niet het flauwste denk
beeld, hoe hij haar alles moest uitleggen en
zijn eigen woorden gaven hem voor den eersten
keer het denkbeeld in, buiten Londen te gaan
wonen. Het was of een geheel afgescheiden we
zen bezit van hem genomen had en hem nood
zaakte te spreken, zoo ongeveer als een knap
buikspreker de monden van zijn poppen opent
en weer sluit
Hij zag, dat zij in de war was en dat langzaam
maar zeer goed merkbaar, haar gelaat weg
kroop in de schaduw.
„Je hebt twee kleine kinderen, niet Ik heb
mevrouw Bain over ze hooren spreken."
„Ik heb er twee. De kleine jongen is acht Hij
is erg lang voor zijn leeftijd," antwoordde Heriot
op beuzelachtigen toon. „Dc ben zeker, dat het
buitenleven hun goed doen zal, hun en hun
moeder."
„Houdt mevrouw Heriot dan niet van Lon
den vervolgde Elsa, terwijl zij aandachtig
haar thee dronk.
^Neen zij verafschuwt het Dat zou je begrij-
als ie de plaats zag, waar zjj gebaren is."
Elsa deed geen vragen naar die plaats en He
riot kon onmogelijk van haar gelaat lezen, wat
zij dacht.
Zij zag er nu volgens haar ouderdom uit
ouder zelfs dan Jeanie met een niet te verklaren
hardheid.
„Heb je de vrouw gezien, waarmede Dan Fer
guson verloofd is vroeg zij nu, terwijl zij van
onderwerp veranderde, zoo plotseling, of haar
korte belangstelling in hem en de ziinen al
weer vlug getaand was
„Ja. Dc heb haar Zondag in de kerk van
Upleys gezien."
„Ben je naar de kerk geweest vroeg zij en
een glimlach van nlezier ging over haar gelaat.
„Maar waarom Ik zou wel kennen zweren, dat
je er door de Boins niet heengesleept bent
„Neen, ofschoon al de Boins naar een kleinen
tabernakel in Digswell gingen. Ik geloof het was
een kapel van de Congretionisten. Ik ben naar
Upleys gegaan, eensdeels omdat ik wist, dat
Dan daar was en ik juffrouw Speed wilde zien
en anderdeels, omdat ik geloofde, dat een bizon
dere vriend van mij daar misschien zou pree-
ken
Zij merkte niet de innerlijke kracht zijner
stem op en ging vlug verder
„Vertel mij wat omtrent de aanstaande me
vrouw Ferguson. Is zij heel jong
„Neen rijp, mooi, op een voorname manier
en zij zijn ontzettend rijk. Arme oude Dan I Hij
zit vast in het net I"
„Bezie jc de zaak zóó Maar h ij zal er an
ders over denken. Is hij niet in den zevenden
hemel
„Ik heb hem niet gezien, maar Zondag zag
hij er beslist niet naar uit. Het is verdacht, dat
hij er mij niets van verteld heeft. Een man praat
gewoonlijk over zün geluk, als hij het heeft,
Elsa alleen nis het hem heeft verlaten, heeft
hij geen stem."
Zij zette met een licht gekletter haar kopje
neer en terwijl zij haar armen boven haar hoofd
vouwde, keek zij voor zich uit, in de ruimte.
„Wat je mij vertelt, stelt" Don Ferguson in
een nmuw licht dat van een Schot, die in de
maatschappij wil gelden. Dc hoop, dat het niet
waar is. Hij was zoo'n prachtige kerel, en ik
geloof niet dot hij daartoe in staat is I"
„Niemand kan dat gelooven," zeide Heriot
barsch. „Maar hij zal moeien betalen betalen
tot den laatsten penning."
„Wil je niet trachten het te voorkomen deze
manage de convenance, verondersteld altijd, dot
het zoo is zeide zij ernstig. „Hij is je vriend.
Het is je plicht hem te waarschuwen. Als ik hem
góed genoeg kende, i ik het doen."
„Ik weet het niet. Ik moet eens zien. Ik moet
er eens over denken. Als een man tot over zijn
ooren in eigen moeilijkheden zit, heeft hij den
tijd en ook den moed niet, om over de levens
lijn onderen na te denken. Dc .zal moeten
we-*""«n Elsa. Ik geloof, dat ik gezegd heb,
wat ik bij mijn komst heb willen zeergen. De
bladzijde moet nu bij het laatste hoofdstuk om
geslagen worden en het nieuwe moet worden
begonnen. Je weet hoe het is, als men een boek
schrijft als het hoofdstuk goed geweest is,
of tenminste naar on^n zin, dan spijt het ons.
Je vindt het onaangenaam, het nieuwe aan te
vangen. Het is moeilijk. Want je vraagt je af,
of iets dat zoo goed, of tenminste zoo aange
naam was, weer zal komen."
Zij lochle toen heel schril, wat onnatuurlijk.
„Het klinkt als een begrafenisrede I denk je
over zelfmoord, Duncan
Hij deinsde terug.
„Neen I God geve dat het redding moge zijn,"
mompelde hir. „Dc doe slechts van een aantal
aangename dingen afstand, waarvan sommigé
mij machtig veel waard zijn geweest en ga hard
aan het werk. En om het goed te doen, of met
kans op welslagen, moet ik Londen vaarwel zeg*
gen. Daarom kan ik hedenavond niet naar eert
schouwburg goan en ook geen onderen
avond," voegde hij er wat zorgeloos bij.
„Er zijn verschillende soorten zelfmoord.**
zeide Elsa met een lichte boosaardigheid. „Ert
geen goed werk wordt geleverd door menschen^
die bang zijn het leven grootsch en ruim op
te vatten."
„Ik schenk je die grootheid de vraag komt
op hoedanigheid en graad aan," zeide Heriot
droogjes. „Ik heb alles, wat ik kon krijgen, mij
steeds genomen, Elsa en anderen hebben er
door geleden dat is alles. Mijn oogen zijtt
nu wijd geopend. Ik wilde, dat ik duidelijker kon
spreken, maar ik heb nooit geloofd, dat ja
stompzinnig bent. Je bent nu ook niet stomp*
zinnig. Heb medelijden met mij en zeg mij vaar*
wel."
Zijn met moeite geuite woorden toonden zijrt
ontroering. Het was een pijnlijk oogenblik en!
de vrouw, die het met hem deelde en die hcixr
veel beter begreep, dan hij zelf wist, zou hef
gemakkelijk tot een gevaarlijk, zelfs tot eefl
noodlottig oogenblik hebben kunnen makets
Maar zij, wetend dat het een vaarwel was en
dat iets goeds uit haar leven wegging Waar*
óm, dot was zij niet in staat te begrijpen -*
glimlachte hem dapper tegen.
„Het is nogal treurig geweest. Ik heb je nooll
zoo somber gezien. Vaarwel dan. En succes mei
de onderneming. Ik zal eens uitkijken naar hel
nieuwe boek geboren uit werk en
landleven."
(Wordt vervolgd)»
