mm „mm welle".
Ponne.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MiïsmsE.'T^z'i:
DE EEMLANDER
PIII1S 0E8 ADVERTENVIÊH Z Inbegrip van cca
Politiek Overzicht
Vlasskkerwe" 52d
Telefoon !61
EBecfriciteit oo alle eiebied
Rep-rsert alle machines
Opgericht I90S
Laaqste oriizen
HOEDEN
BLOUSES - ROKKEN
MANTELS.
LUSTEN
B. NIEWEG,
Langostraat 39, Tel. 462.
Het Vfifjorfin Tehuis
20e Jaargang No. 221
per post f l.-\ per week (met gratis aowkerum
ongelukken) f OJJ», aizoodcdyke
r oos.
AMEBSFOOBTSOH
DIRECTEUR-Ut TQEVERi J. VALKHOFP.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTW41
TEl. INT 813.
Vrlfdag 17 Maart 1922
bewijsnummer, elke regel meer 1 0.25, dienstaanbie»
dingen en Uetdadii-hcids advcitentiën voor de helft
der prijs. Voor handel en bedriji beslaan teer
voordeelige bepalingen *oor hel advertecrcn. h'cns
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt of
aanvraag toegezonden
DB NOOD IN RUSLAND.
feen der ontstellendste rampen, die sinds den
•orlog Europa heeft getroffen, is wel de moor*
pende hongersnood in Oost-Europa; de ellende,
ISfe het deel js van Rusland, draagt een bijkans
hpocalypïisch karakter. De tot in de kleinste
bizonderheden uitweidende beschrijvingen von
Hogbladcorrcspondentcn alsmede de foto's van
Hen hongergruwel, die iemand de keel dicht
knijpen, hebben een bijstand-actie in 't leven
teeroepen om nog te redden wat te redden valt.
Telkens wordt duidelijker, dot onthouding van
(mverwijldcn steun duizenden en duizenden het
leven kost. Verheugend is, dat van vele zijden
iivordt geijverd om den omvang van de romp
|net de middelen, die ten dienste staan, te be«
Erken. Als Christelijke notie zijn wij Neder-
tders echter verplicht onvermoeid te blijven
pandringen op dodelijken steun in geld cn
gfoed, opdat niet te eeniger tijd ons kan worden
Rrerweten, dat wij in den liefdeplicht der barm
hartigheid te kort zijn geschoten. Een millioe-
Vienvolk is bezig op afschuwelijke wijze en on
der het hevigste lijden weg te kwijnen. Wij zijn
In de gevaarlijke fase gekomen, dat de veelheid
der alormeerende berichten ons aan de bedroe
vende situatie van een verkommerend volk ge-
Woon doet raken; dit mog niet alzoo zijn: ons
geweten mag niet in slaap gesust; terwille van
de beschaving en menschelijkhcid zijn wij ver
plicht met telkens meerderen aandrong tot hulp
vaardigheid aan te sporen, zelf te offeren, de
Idee der Christelijke liefde in troostbrengende
daden om te zetten, opdat eindelijk, eindelijk
Afdoend soulaas wordt gebracht aan de millioe-
flen ellcndigen en verkwijnenden in ons wereld
deel, dot steeds prat is gegaan op zijn bescha
ming.
Het bovenstaande schreven wij o.o. naar aan
leiding van 'n correspondentie, die Woensdag in
de Frankfurter, Zeitung is opgenomen. Einde
Februari heeft Georg Popoff een 9chets ge
schreven uit Oefa (Oeral) aan genoemd Duitsch
blad, dien wij thans hieronder laten volgen.
Nu de conferentie van Genua nadert, zou
Aldus is men hier van oordeel de belang-,
stelling voor Rusland bij den dag moeten toe
nemen. Het is misschien het centrale probleem.
Maar terwijl de Ententemogendheden nu de
poging willen doen om Rusland bijna met ge
weld weer de hem toekomende rol in het eco
nomisch leven der wereld aan te wijzen, omdat
Eij zelf door de afsluiting van Rusland zeer
fernstig zijn getroffen, terwijl hun staatslieden,
gelijk de bladen daaglijks berichten, reeds aan
Ide bevordéring der natuurlijke rijkdommen van
Rusland denken (waarbij de een al hooger
biedt dan de ander), speelt zich juist in de ge
bieden met de grootste natuurlijk© rijkdommen.
Waarnaar Europa met het grootste begeeren
Idjkt, in 't Wolgabekken en in den Oeral een
tragedie, als de wereld nimmer aanschouwde, af,
ÜEe in menig opzicht veel ontstellender is dan
ide oorlog, omdat de dood hier letterlijk mil-
liocnen menschenlevens wegneemt, zonder dat
Ide buitenwereld hiervan ook maar een syllabe
IVerneemt.
Er is over de Russische hongercatastrophe
Wel bij verschillende gelegenheden in de bladen
tan het Westen gewaagd. Êcn jaar geleden
doorspelde men, als onvermijdelijk gevolg van
Hen misoogst, het groote sterven. In den herfst
dan T92T zonden Amerikaansche corresponden
ten berichten over het vernietigend werk der
droogte. Daarna zag men den winter als een
spook, dat ellende in 't leven riep, nadeTen.
Men zed tot elkander: als nu geen hulp opdaagt,
zullen millioenen menschen dezen winter niet
overleven. Dat zei men toen. Nu is het ge
vreesde een gruwelijk feit geworden. Het gewe
ten der wereld is niet wakker geworden. De
hulp bleef uit. En tegenwoordig lijkt héél het
gebied van Wjatka tot Astrakan één enkel gi
gantisch kerkhof.
Van deze treurige waarheid kan, helaas, al
leen hij zich overtuigen, dia#zelf deze gebieden
heeft bezocht en de hier heerschende ellende
met eigen oogen heeft aanschouwd. Ik vertoef
sinds enkele dagen in 't gebied van Oefa. Hier
sluiten zich de republikeinen der Tartaren (Ka
zan), Basjkiren (Oefa) en Kirgiezen (Orenburg)
aaneen. Dit geheele gebied met de aangrenzende
Russische gouvernementen heeft zwaar geleden
door den misoogst. In het najaar reeds nam de
sterfte een ontstellenden omvang aan. Nu is, in
den winter, bij al deze ellende, honger en epidei
mieën, de vorst als een onbarmhartig wurger
gekomen. In Januari en Februari heerschte hij
hier met een gestrengheid, als men sinds jaren
niet heeft gekend. In Oefa is de thermometer
tot 30 40 graden beneden het vriespunt ge
daald. De vogels vallen verstijfd op den grond.
De stad Oefa. Het station Is door allerhande
in lompen gekleede en half bevroren menschen
overvuld. Zij zoeken hier in vuil en nauwheid,
redding voor de koude. De meesten eten een
weerzinwekkende massa, die zij brood noemen,
en drinken daarbij warm water. In de vol ge
sneeuwde stad heerscht op de straten zooiets
als leven. Op de markt handelende cn mar-
chandeerende boeren. De uitstallingen ontzet
tend poovertjes en arremoeiig: ouwe spijkers,
verroeste sloten, opgelapte laarzen enz. wo en
verkocht. Het is dan ook niet waar, wat
Westen wordt verteld, dat in de steden v
-oqaSuvo uopjoM dooij et uej^aoui op do uapp
-pruisi»A0| uopaqjaaAaoq etooJÜ poiqaSiaSuoq
den. Ik zag maar enkele houten kramen, waarin
bevroren vleesch en slecht meel verkocht werd.
Wanneer de hongerlijdende dit beetje niet plun
dert, doet hij zulks niet uit vrees voor de gewa
pende mocht. Hier heerscKt niets minder dan
een terreur; er is nauw één milicien te zien,
De hongerende is grenzenloos apathisch. Hij is
volkomen willoos. Bovend'en ligt het in ,den
aard der Russen ook in de ergste omstandig
heden steeds iets als doffe gehoorzaamheid te
bewaren.
Zoo is het ingesneeuwde Oefa naar 't uiterlijk
schijnbaar een beeld van vrede. Overdag enkele
uren lachende zonneschijn. Maar welk een hel
is deze plaats in werkelijkheid. Het eerste, wat
ik des ochtends zag, toen ik op straat kwam,
was 't volgende voorval: een tot een geraamte
vermagerde boer draaft met zijn zoontje langs
den weg. Plotseling valt de door honger vol
komen krachteloos gewordene voorover en
blijft voor dood in de sneeuw liggen. Er ver
loopt een tijdje, tot een slede ter plaatse komt.
Het kost moeite de onverschillige en door eigen
ellende afgestompte voorbijgangers er toe te
brengen hulp t© bieden. Men tilt hem eindelijk"
op. Zijn gezicht is met bloed bedekt. „Die leeft
niet langer dan vanavond", zegt een der boeren,
die erom heen staat, droogjes. Dergelijke voor
vallen zag ik in den vervolge hier bijna dage
lijks.
Verder ontmoet ik tal van sléden, waarin
heele families zitten, tot halve lijken bevroren
Zij probeeren d© stad te bereiken, waar zij red
ding hopen te vinden. Op den hoek van een
straat werpen enkele boeren met groote
sneeuwschoppen twee lijken op de klaarstaande
slede: van honger omgekomenen, die des nachts
op straat ineen zijn gezakt en in de sneeuw be
vroren waren. Op een andere plaats liggen ver-
ïchillende kinderlijken op den weg.... Nie
mand bekreunt er zich om.
De kinderellende van Qefaf Het is misschien
het gruwelijkste, wat ik tot dusver hier heb
gezien. Een vuile, armoeiige houten barak op 't
station wordt de „isolatieplaats van 't commis
sariaat voor gezondheid" genoemd. Hier vinden
alle in den naasten omtrek aangetroffen ouder-
looze kinderen het eerste onderkomen. De
meesten hebben echter dermate hun krachten
verloren, dat zij al direct de eerste dagen ster
ven. Door hun wanhopige ouders worden zij des
nachts voor de deur van dit „tehuis" neerge-
llat nira di/oor kftn oon kou bczor«,n
Ufll ylli" c>vul waaraan U voor uw loven
genoetr heeft. Noemt tijdig A iiHlIQIDfinP
de hoesistillendc. zuivorondo HualjOlliUUi
legd. Alle vondelingengestichtcn cn kinderasy-
len in Oefa zijn overvuld. Men weet niet, waar
men heen moet Tnet deze kinderen, die dage
lijks bij dozijnen op straat en de stations ge
vonden worden. In het isolatiegebouw liggen cn
zitten zij bij honderdon in een kwalijk riekende,
verpeste, donkere ruimte nauw op elkaar. Zij
klagen voortdurend zachtjes cn zonder hoop.
Dit eentonige, hulpelooze schreien der kinderen,
dat men al van verre hoort, is hartvcrscheu
rend. Velen van hen zijn naakt. Hun
lichaampjes, die als geraamten zijn, zijn zwart
van vuil en kou. De mecsten dragon els klee
ding lompen, zooals de armste bedelaar ze niet
draagt. Deze totaal vermagerde kindcr-
lichnampjes zijn bovendien met de verschrikke
lijkst© zweren bedekt. Bij velen sijpelt het bloed
langzaam uit oogen, neus en mond. Door
scheurbuik en typhus sterven dagelijks in dit
„tehuis", zooals mij de opzichter mededeelde,
evenveel als er levend van de straat worden
opgeraapt. De opzichter wees op een hoopje
hnlfdoode kinderen, die in een hoek dicht tegen
elkaar zaten gehurkt; een meisje van acht jaar
zorgde voor haar vijfjarig broertje, wien het
bloed langzaam uit den holf-verstijfden mond
sijpelde, de oogen smeekend naar den hemel
gericht. De opzichter gaat den dokter halen,
di© binnen enkele minuten verschijnt. Te laat
het kind was al dood. Gauw wordt het wegge
bracht. Men vroge niet: waarheen? En de be
daarde dokter wijst op verschillende huiverende,
om de eenige kachel saumuringende kinderen en
legt met gecefenden blik uit, welk kind nog
twee, welk nog drie en welk misschien nog vier
dogen zal leven.
44 UEGEST3.WT AMERSFOORT
Wie deze regels leest, zal vrogen, of hier
tenminste de noodigste hulp wordt verleend.
Het mag niet verzwegen worden, dat in dit rijk
van troosteloosheid cn ellende wel een straal
der liefde is gevallen. Deze hulp gaat van de
Amerikaansche Relief Administration uit, die
hier in 't gebied van Oefa zoo'n 150.000
kinderen daaglijks voorziet van voedsel en
drank. Oefa is in 't Oosten de laatste plaats,
waar de Relief Administration werkzaam is. Zij
heeft in de verst afgelegen dorpen der Bosjki-
ren, die dikwijls honderden mijlen van de
spoorlijn verwijderd liggen, meer dan duizend
keukens geopend. Haar arbeid verspreidt buiten
gewoon veel zegen. Evenzeer beijvert zich de
sovjetregeering alles te doen om de groote
kindersterfte tot stilstand te doen komen, zooals
trouwens in Rusland voor de kinderen al het
mogelijke wordt gedaan. Het is 'verbazingwek-
kenr^ hoe de regeering, ondanks haaf geringe
hulpbronnen, het mogelijk moakt alleen in Oefa
vele duizenden kinderen onderkomen, kleeren en
voedsel te verschaffen. Maar wat zijn duizen
den? In dit land schijnen menschenlevens waar
deloos te zijn.
Alleen in 't gebied van Oefa lijden van dc
vier millioenen menschen zoo'n drie millioen
honger. In heel hel Russische rijk worden tegen
woordig stellig meer dan dertig millioen door
den hongerdood bedreigd. Een groot gedeelte
hiervan zal het onder geen omstandigheden tot
de eerstvolgende oogst kunnen uithouden. In
verband met dit feit is het biina overbodig met
nadere cijfers te komen. Is het verder niet
ijzingwekkend, dat, naar mij oen hier vertoevend
Duitsch geneesheer bevestigde, de gevallen
daaglijks toenemen, dat hongerenden niet terug
deinzen voor het eten van menschenvleesch?
Het vorenstaande mog? voldoende zijn. Dc
staatslieden, die tot talrijke offers zijn bereid,
wanneer het erop aonkomt „Rusland's rijkdom
men te bevorderen", mogen niet vergeten, dat in
(lit land dertig millioen menschen van honger
sterven. De groote sterfte is in zijn tegenwoor-
digen vorm buiten kijf voor een deel het gevolg
van de interventie- cn blokkadepolitiek der
Entente ten opzicht© von Rusland. Dat is het
bitterste gevoel, waarvan hier bijna elkeen is
vervuld- en, waarlijk, ongemotiveerd schijnt dit
gevoel van een stervend volk niet te zijn.
Eforlchte*.
DB CONFERENTIE TE GENUA.
B e r 1 ij n, 16 Maart. (W. B.) De Itollnan-
sche „czant heeft hier een nota der Italiaansche
regeering overhandigd, waarin wo.lt med
dëold, dat de conferertie van Genua definitief
is bepaald op 10 April.
De BritSche delegatie.
Londen, 16 Maart. (R.) Chamberlain ver
klaarde heden in het Lagerhuis, dot Lloyd
George en Curzon deel zullen uitmaken van de
Britsche. delegatie naar Genua.
DE ONTWAPENING VAN DUITSCHLAND.
B e r 1 ij n, 16 M a ar t. (W. B.) De Duitsche
rijksregcering heeft in een uitvoerige nota ge
antwoord op de nota van 27 Febr. van de goal
lieerde militaire controle-commissie, waarin deze
de reorganisatie van de orde-politio eischt. In
die nota 'wordt uitvoerig uiteengezet, dat de
Duitsche landen de hun door de Entente ten
aanzien van de orde-politie tot dusver opge
legde verplichtingen nouwgezet zijn nagekomen.
De nota bespreekt gedetailleerd de aanmer
kingen van de controle-commissie en ontkent dot
de verdere uitbreiding van hot ondergeschikt
makén van den stnot van die politie, die reeds
in 1913 in de Duitsche landen bestond, een on
gepaste centralisatie zou beteekenen, aangezien
het locale karakter van die politie bewaard
blijft.
Een zeker verband tusschen de politieambte
naren is noodig wegens den moeilijken toestand,
waarin Duitschlond verkeert. De nota wijst er
op, dat Engeland, Frankrijk, Italië cn Amerika,
ondanks hun krachtige militaire bescherming en
rustigen binnenlondschen toestand, het zonder
een groot en goed ingedeeld politiecorps niet
kunnen stellen.
De rijksweerbaarheid cn de veiligheidspolitie
zijn in geval van het uitbreken van opston
den in verschillende deelen des rijks zelfs bij
de tegenwoordige organisatie al onvoldoende om
de orde te herstellen. Ten slotte doet de regee
ring voorstellen voor een vergelijk, dat oon
verscheidene eischen der commissie tegemoet
komt.
MINISTER HERMES OVER DE DUITSCHE
FINANCIEN.
B e r 1 ij n, 1 6 M a a r t. (W. B.). Bij de eerste
beraadslaging over het wetsontwerp inzake de
wijzigingen op het gebied van financiën ver
klaarde de rijksminister van financiën dr. Her
mes in den rijksdag, dat in geen enkel land de
belasting zoo hoog was als jn Duitschland. Des
niettegenstaande wordt in Frankrijk nog steeds
het tegendeel beweerd, op grond van absoluut
tendencieuse, voor Duitschland ongunstige, me
thodes van vergelijking. De nieuwe belastingwet
ten leggen het Duitsche volk geweldige losten
op. Een nog hooger belasting zou in verband
met den tegenwoordigen toestand van het eco
nomisch leven ondraaglijk zijn. Het is dwaas, to
beweren, dat Duitschland zijn valuta opzettelijk
deprecieert om daardoor de leveranties in ver
band met de schadevergoeding onmogelijk te
maken. Een gevolg van de daling der merk is
wel het duurder worden der noodzakelijke le
vensmiddelen en het gevaar voor den onder
gang der Duitsche industrie, wie het steeds
moeilijker valt grondstoffen in te koopen. Een
verbetering kan alleen komen van buiten af.
door een verstandige vaststelling der voor
Duitschland uit het vredesverdrag voortvloeien
de leveranties.
De beschuldiging tegen Hermes.
Berlijn, 16 Maart. (W. B.). Naar de Frei-
heit meldt, is de eerste gerechtelijke behande
ling van de aanklacht van minister Hermes te
gen den verantwoordelijken redacteur van dit
blad op Maandag o.s. vastgesteld.
De bczold tying van het Duitsch©
Rijkspersoneel.
Berlijn, 16 Maart. (W. B.) De onderhan
delingen tusschen de rijksregering en de vak
organisaties omtrent de verhooging der
dcrsloonen hebben gisteravond tot overcmstcirvi
nu'ng geleid.
Dc nood der Duitsche dierentuinen.
B e r 1 ij n, 16 Maart. (N. T. A.) Thans zal
ook de stads-dierentuin te München wegens on
voldoende fondsen gesloten worden. De dieren
tuin te Hamburg was, zooals men weet, om di#
reden reeds opgeheven.
Dc bomaanslag te Dinkclsbühl.
Dinkelsböh l, 16 Maart. (W. B.) De ai*
beider Klinglcr, die op Nieuwjaarsnacht op d©
marlot alhier een bom wierp, waardoor 25 per©
sonen zwaar gewond werden, is wegens poging
tot doodslag en overtreding van de wet nopens
de springstoffen tot negen jaar tuchthuisstraf
en vijf jaar eerverlies veroordeeld. Klingier ver-
klarde de daod te hebben gepleegd, omdat zijn
makker niet uit de gevangenis werd ontslagen.
Gevechten tusschen arbeiders.
Knappsock, 16 Maart. (\V. B.) Tus
schen Beierscho arbeiders en arbeiders uit do
plaats zelf ontstond eergisteren een groot©
vecht oartlj. Als wapens dienden ©«rei straotstee-
ncn en ten slotte werd geschoten. Een arbeider
kreeg een schot door een der longen, terwijl
twee man in de beenen gewond werden. Dri©
daders zijn <re::rrert'»erd.
HET FRANSCHO LEGER.
Par ij s, 16 Moort (Havas) De Kamer zett©
de discussies voort over het ontwerp betreffen
de de recruteering von het leger. Maginet, de
minister von oorlog, verklaarde, dat Frankrijk
met ontzetting opzièt tegen de mogelijkheid von
een nieuwen oorlog, wont het heeft te veel ge
leden het bemint hartstochtelijk den vrede.
Moor de veiligheid des lands wordt niet verze
kerd met woorden, met droomen. Tegenover con
volk als Duitschland, dat het aanviel, moet
Frankrijk zorgen voor zoo'n organisatie, dot
Duitschlond er niet aan kan denken opnieuw
oon te vollen. De minister wijst met nadruk op
het belnng der voorbereiding van een mobili
satie, die elkeen op den dag van het gevaar op
zijn ploots zal zetten en die het beginsel van
persoonlijken verplichten militairen dienst voor
opstelt. Dc spreker zegt, dot Duitschland mo
reel niet ontwapent en wijst verder op het ge
vaar der Duitsche industrie, die door den oor
log niet Is benadeeld dit gevaar blijkt uit de
onlangs in beslag genomen wapens cn ammu
nitie voor artillerie, voldoende voor 22 divisies
en die ontsnapten aan het toezicht der contro
le-commissie. Ook sprak de minister von d©
activiteit en de macht der Duitsche militaire
organisaties. Tegenover dezen stoot von zaken
moet Frankrijk voor zijn veiligheid een troe
penmacht bezitten, sterker don die van Duitsch
land. Het leger, dat de regccring voorstelt, zol
475.000 man tellen, die in 1923 verminderd
worden tot 450.000 en misschien tot 420.000
man.
TOOK PI. ATTN KI* TOTO'S
Blllilhe prijzen x
Maginot verklaarde, dot hij een voorstandet
was vnn den diensttijd van een jaor, maar een
▼oorloopige diensttijd van 18 maanden wax
noodzakelijk. Wat de noodzakelijke uitgaver
voor de nationale verdediging betrpft, zeide d*
minister nog, dat die van Frankrijk naar ver
houding minder hoog zijn don die van d© Ver.
St en Engeland. De militnirc uitgaven von
Frankrijk bedroegen nog niet het vijfde van d©
totale uitgaven, terwijl die von Engeland cn
Amerika het vijfde deel te boven gaan. Frank
rijk tracht de uitgaven zoo veel mogelijk te be
perken. Ten sla*£e zeide de minister, dat
Frankrijk niet blootgesteld wil zijn non de re
vanche van den buurman, wiens gedrag hij ken
de uit den tijd, toen die de sterkste was. Allen
zullen het onmogelijke doen om te voorkomen,
dat de gevaren terugkeeren, die het vaderland -
bedreigd hebben.
Uit het Engelsch door
Mevr. J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM.
door
DAVID L7ALL.
BI
r»Uij heeft zich van ons en ons aardsch slijk
teruggetrokken, Mary," zeide hij, op den drem-
bel der kleedkamer staande. „En Naomi gaat
baar Oakley .Square, naar het schijnt."
„Het is een afschuwelijk klein huis en zij
Rullen niet hoog staan op de maatschappelijke
laddermaar ik weet, dat zij dit wenscht, Tom.
iWaarom kom je niet binnen en gaat zitten om
Iiuj alles te vertellen, wat er gebeurd is
„Ik ben niet in het humeur er voor, lieve. Ik
Ral je licht nu uitmaken en je slapen laten gaan
want ik zal vannacht op het bed in de kleed
kamer gaan liggen, Dc ben wat onrustig en er
is heel wot, dat mij wakker houdt."
„Maar jij zult de verloving toch niet verbre
ken wel
„Neen, ik heb het recht daartoe niet. Naomi
P geen tand meer, Mary."
„En je gelooft niet, dat hij die wenscht te ver-
preken, wel vroeg zij en haar toon werd
hoorbaar scherper.
Speed antwoordde achteloos.
„O neen. Hij is oprecht zoover als hij zfch uit.
Het geld zit hem in zijn maag en hij wil zijn
•igen baas zijn. Ik neem hem dat niet kwalijk.
Wij moeten hem er maar een kerk of een mo
wn van laten maken Mary, en een of ander
hospitaal of tehuis voor oude vrouwen met ons
geld beschenken. Goedennacht, lieve, slaap ge
zond."
Hij sloot zacht de deur en verdween. Mary
Speed, die nu geheel wakker was geworden, lag
over deze dingen te peinzen tot de vroege och-
ten duren
Zij ontmoetten elkaar allen aan het ontbijt op
een vriendelijke wijze en Naomi, die glimlach
te en bedaard was, scheen niet verstoord door
een enkele gewetenswroeging. Het was een on
aangename morgen, met dien verraderlijken
terugkeer naar de winterkoude, die de Engel
sch© lente kenmerkt.
Men genoot van een wandeling naar de kerk
dwars door het park en men stapte flink door.
Maar de vijf minuten voor den dienst hadden
juist geluid, toen zij zich haastten naar de kerk
bank van het Heerenhuis.
Het was gedurende het eerste gebed dat Fer
guson s oogen, die rusteloos maar niet oneer-
biedig het gebouw doordwaalden, verrast waren
drie mannen te zamen te zien in de kerkbank
der oude Pastorie Vickary Hunt, Duncan
Heriot en Geoffrey Ferrers I
Het gaf hem gedurende den geheelen dienst
te denken.
Zoo werd hij door de mogelijkheden betref
fende het Heriot-vraagstuk in beslag genomen,
dat zijn eigen zaken op dat oogenblik geheel
teruggedrongen werden.
Heriot was waarschijnlijk van Digswell ko
men wandelen zoools hij een vorigen Zondag
gedaan had, die nog versch lag in zijn herin
nering. Maar Fei^uson had de gelegenheid hen
dit te vragen, tosn zij aan den ingang buiten
de zijdeur waardoor zij allen binnengekomen
waren, elkaar ontmoetten.
•Hallo. Heriot I Het schijnt voorbeschikt te
ten ontmoeten T Zijn de Bains gedurende het
zijn, dat wij elkaar in de kerk van Upleys moe
einde der week in Digswell
„Neen, ik ben in de Pastorie."
Ferguson keek verwonderd maar daar Na
omi on dit oogenblik aankwam, konden zij niet
met dit onderwerp doorgaan, tenminste niet
zoo intiem.
Want Ferguson, die zoo gewoon was, om
trent onderen alles geheim te houden, had het
zijn plicht niet geacht, Nfcomi in te lichten om
trent de waarschijnlijk algeheele breuk in He-
riot's leven. Hij had gezien, dat de dingen snel
ler weer in orde kwamen, wanneer het spreken
erover de moeilijkheden niet grooter hadden
gemaakt.
Wat hem het meeste verraste, was de kalmte
van Heriol's gelaat. Die maakte hem'opgewon
den want hij moest niet kajm zijn. Hij moest
er uitzien of hij in de klauwen was van een
knagend geweten.
Ferguson moest zich terzijde wenden om den
predikant aan te spreken en Naomi stelde He
riot een haastige vraag.
„Ik veronderstel dat u tante Lucy niet gezien
hebt. Ik hoop, dot zij dezen morgen wat
beter is
„Zij wordt beter, juffrouw Speed. Zij zeide,
dat zij dezen namiddag naar beneden wilde ko
men, om thee te drinken."
„O, heerlijk I Vader, hoort u dot Tante Lucy
komt beneden voor de thee. Ik weet niet, of wij
onszelf niet zullen uitnoodigen Ik wil zoo
gaame dat Don haar ziét. Zij moest die vreese-
Iijke aanvallen van haar hort niet zoo dikwijls
hebben. Wel oom Henry Ik veronderstel, dat
Joy nog bij haar moet zitten en niet mee naar
de kerk gaan kon
„Dat is zoo, lieve. Wat ziet ge er goed uit
Ja sr* ik ben dankbaar te kimman zegcran, dat
tante Lucy zooveel beter is en dezen morgen
bijna weer geheel de oude scheen. Deze goede
vriend heeft best geholpen, beter don een ge
neesmiddel."
Naomi keek op bij die voor haar geheimzin
nige woorden.
„Ik heb juist gedacht, dat zij te ziek is ge
weest, om iemand te zien I Dus denkt u, dat wij
misschien heden namiddag na de thee er heen
kunnen wandelen
„Ik geloof, dot ik je veilig kan uitnoodigen.
Joy zou het prettig vinden, jelui allemaal te
zien. Als u niet te veel haast hebt, dominee,
maak dan een wandeling met mij door het park,
wilt u zeide Barcloy Speed, terwijl het denk
beeld om het onderwerp van zijn gesprek met
Ferguson voort te zetten, plotseling bij hem
opkwam.
Hij-ook was telkens, wonneer hij hem ont
moette, onder de bekoring van Henry Hunt's
mooie, rijke persoonlijkheid gekomen. Grondige
ervaring was de zijne en nog iels meer een
zeldzame, geestelijke wijsheid, die hem een
juister en fijner inzicht gaf, dan de meeste man
nen in het menschelijke karakter en zijn beweeg
redenen hebben.
Speed was de preek van Paschen niet verge
ten. Die had zijn eerbied voor <ie eer der Kerk
in het olgemeen vergroot en dien voor den do
minee von St Bede in het bijzonder. Hij was
zelfs zoo ver gegaan te zeggen, dat indien de
Kerk zich op meer zulke mannen zou kunnen
beroemen. Schotland op zijn hoede moest zijn
voor zijn ouden roem. Hij vertelde Hunt vrij
gebrekkig den hoofdinhoud van het gesprek,
dat hij gisteravond met Ferguson had gehouden
maar het was voldoende.
„Ge kunt niet boos op hem zijn of er zelfs
verwonderd over wezen, Tom, zeide de predi
kant. „Eigenlijk, om geheel oprecht jegens ie
te zijn, was ik verwonderd, toen ik hoorde, <ïat
Ferguson zich zoo aan je wetgeving onderwierp.
Het is zoo in het geheel niets voor hem I"
„Dat is goed en welmaar waar houdt hij
dan rekening met Mary en mij Zooals ik ge
zegd heb, wij hebben toch het recht iets hoo-
gers voor Naomi te eischen."
„In stoffelijke dingen, misschien. Mnor wot tel
len die eigenlijk, Tom, in het werkelijke leven
van een man I De meeste koningen onder d©
menschen, van wie ik gehoord heb, zijn arm
geweest. Ferguson is een prachtige kerel en
zelfs al zou Naomi betrekkelijke armoede met
hem deelen tot aan haar dood en ik ben er
zelfs niet zeker van, of dat voor hen beiden
niet beter zou zijn den zol haar leven daar
door toch verrijkt worden. Het zal werkelijK
leven zijn."
„Dat is nu allemaal heel mooi," herhaald©
Speed, wat somber. Maar wat wordt er dun van
het geld. dat ik bij elkaar gekregen heb
Een glimlach als van een lichtende zon speel©
de over Hunt's gelaat
„Kom bij mij, Tom, cn ik zal het op mij nes
men, het weer uit te strooien. Neen, niet uits
strooien, maar het zoo mooi beleggen, mooier
dan gij ooit gedaan hebt
„Ik ken dat soort geldbelegging," zeid.
Speed, nog somber.
„Zooals ik reeds tegen Mary zei het zal
wel naar weeshuizen gaan of tehuizen voor ons
de dames. Het fs een armzalig einde voor all*
inspanning van een man V'
fWoTdt vervolgd^
I