GESTREEPTE HOUSES „L'HIRONDELLE" „DE EEMLANDER" BUITENLAND. FEUILLETON. CE ÜEiJEZ; :r 9.75 Langsstraat 39. Tel. 462 20e Jaargang no, 301 .bet post f 3.-—, per week (met cratis verzekering |cgen ongelukken) f 0.17s, afzonderlijke nummers {j QjQS. AMERSFOORTSCH DAGBLAD DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOFF. ARNHEMSCH^TOORTWAL 2 A. POSTREKENING N°. 47910. TEL INT 513. Vrijdag 2' Juni 1922 PUIS OEI tDÏERTENTKH bewijsnummer, elke rcqcl meer f O 25, dienstaanbie* dmgen en Lictdadigheids-advcitcnticn voor de helft der prijs. Voor handel en bedrijf bestaan zeer vooideclige bc^alin^cn voor het adverteeTen liene cncuiaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Poliliek Overzicht. rRijksminister Rathenau heeft in den Rijks gezegd, dat, wanneer onder de neutra- satie van 't Rijnland de vorming van een neu- alen bufferstaat werd verstaan, hier tegenover st worden gesteld, dat het Rijnland ook olgens het verdrag van Versailles een inte- jjfrc erend deel van het Duitsche rijk bleef. Een Verwerkelijking van een dergelijken eisch zou lus neerkomen op een schennis van het ver drag. Uit naam der rijksregeering verklaarde fuj, dat zij nooit het Rijnland, dat gedurende ide periode der bezetting dikwijls blijk had ge- geven van zijn onwrikbaren wil om bij het /yadcrland te blijven, zou prijsgeven. Over de strategische spoorbanen in het Rijn land zeide de minister, dat de Duitsche regee- sring wist, dat volgens het verdrag van Versail les geen permanente voorzorgsmaatregelen in het bezette gebied konden worden genomen, die ■fret doel der mobilisatie dienen. De regeering ïou derhalve de aanwezige spoorwegaanleggen en andere inrichtingen, voor* zoover zij werke lijk van militairen aard waren, volgens haar plicht laten vernietigen, voor zoover deze eisch, spijts alle economische overwegingen, bleef gehandhaafd. Daarentegen was de Duitsche re geering door het verdrag van Versailles niet verplicht inrichtingen en instellingen, die voor de gezonde economische ontwikkeling van 't Rijnland doelmatig en noodzakelijk waren, te vernietigen of onuitgevoerd te laten, wijl de raad van gezanten van oordeel was. dot zij een eventueele mobilisatie konden vergemakkelij ken. De rijksregeering zou den geallieeidcn regee ringen het bewijs leveren, dat de geëischte maatregelen de betreffende gebieden ernstig economisch nadeel zouden berokkenen en het economisch preteticvermogen van Duitschland schaden. De Duitsche regeering twijfelde er niet aan, of de ophelderingen, die zij openhar tig en eerlijk zou geven, zonden de geallieerden ertoo brengen van hun ongemotiveerde eischen af. te zien. Over het Saargebied zei de minister, dat het land en de bewoners Duitsch waren en dat het beheer in handen lag van den Volkenbond. De mijnen waren het eigendom van den Franschen slaat en het douane-systeem was Fransch. In den raad-van-vijf, die het Saargebied regeert, zat slechts een lid van de Saarlandsche bevol king, op wiens benoeming de Saarbevollring geen invloed had. Het economische leven van het land was onverkwikkelijk. De scheiding, die onlangs had plaats gehad tusschen de ko len-industrie en het overige bedrijfsleven, de nieuwe douane-linie cn de invoering ven d#»n frankenkoers druischten in tegen het verdrag. De circulatie van franken in het Saorbe.kken in al te rijke male was in strijd met het ver drag, want dit ruimde de Fransche munt slechts een plaatsje in van „toegelaten geld"r dat naast de mark mocht circuleeren. Het land had een natuurlijk afzetgebied in Duitschland .en kon daarvoor elders, met name in Frank rijk, geen vergoeding vinden. Rathenau ein digde met de verklaring in politiek opzicht te moeten vaststellen, dat de regeering van 't Saarbekken door de commissie, die den Vol kenbond vertegenwoordigde, niet deswijze werd geleid als men zou mogen verwachten. Dat er zich op het oogenblik nog een aanzienlijk aan tal Fransche troepen in het land bevond, druischtc in tegen 't tractaat van Versailles. Voor de handhaving van rust en orde zoigde de locale gendarmerie, maar ten overvloede waren hiernaast nog Fransche gendarmen werkzaam, wier bestaan niet was te rechtvaar digen. Ook de instelling van een Fransch scheidsgerecht, was in strijd met het verdrag. De regeeringscommissie had van dc rijksre geering gevergd dé behartiging der Duitsche Saarbewoners niet alleen in het buitenland, maar ook in Duitschland zelf door Frankrijk te erkennen, waartegen echter de rijksregeering mei de meeste beslistheid verzet had aangetee- kend, daar het Saargebied voor Duitschland geen buitenland was. Een buitengewoon be langrijke kwestie was het in 't leven geroepen zonderlijke begrip „Saoreinwohner". Daardoor had de regeeringscommissie aan het Staatsbur gerschap der bewoners allen inhoud ontno men. Volgens de opvatting van de rijksregee ring was daardoor een der grondslagen der ver dragsregeling inzake het Saargebied nietig ge maakt. Ook ten aanzien van het onderwijs was in strijd met het verdrag gehandeld. De rijks regeering had uit hoofde van düt alles herhaal delijk bij den Volkenbond geprotesteerd, maar tot dusver zonder succes te kunnen boeken. De regeering kon niet anders dan den indruk krij gen dat van haar protsten bij den Volkenbond niet in die mate notitie werd genomen, als zij verdienden. Nochtans hoopte zij, dat de Vol kenbond ten slotte ervan overtuigd zou raken, dat het -bestuur van het Saargebied thans niet plaats vindt in den juisten geest. Ook in tal van builenlondsche kranten was een vrij scher pe kritiek op de methode van de Volkenbonds- regeering verschenen. De verhouding van de bevolking tot de regeeringscommissie gaf het typisch beeld te aanschouwen van een buiten- londsche heerschappij. De voornaamste posten waien bijna alle door Franschen bezet. De re geeringscommissie en de bevolking stonden zonder vertrouwen tegenover elkaar. Hij ver klaarde, dat het Duitsche Saargebied heel het Duitsche volk een voorbeeld en exempel moest zijn. Hot Duitsche volk en de rijksregeering wisten thans reeds, wat zij aan de bevolking van het Saargebied hadden. Voor haar moes ten zij hun beste willen en kunnen geven in de hoop op den dag, waarop ook uiterlijk de hereeniging zou worden voltrokken. D' 'ITSCHLAND. Kolengebrek. - Volgens een N.T.A.-bericht uit Berlijn klaagt men in Zuid-Duitschland over kolengebrek. De electricitcits- en gasbedrijven in Wurlemberg zijn zonder voorraad, waardoor de verzorging der vitale bedrijven gevaar loopt. Opper-Silczic. B £.r 1 ij n, 2 2 Juni. (N. T. Draadloos.). Op 21 Juni werd te Oppeln het verdrag tus schen Polen en Duitschland geteckend betref fende Opper-Silezië. Berlijn, 2 2 Juni. (N. T. A. Draadloos.). Korfonty heeft een groet gericht tot de Polen in Duitsoh Oppcr-Silezië, de „niet verloste biocdcvs, die, door de onverstandige beslissing dc internationale machthebbers, onder het Pruisisch juk waren gebleven". Volgens een ander bericht ontving Korfanty te Kattowitz van overheidswege uit Warschau een begroetings-telegram, waarin de Poolsche republiek aan de Poolsche bevolking bescher ming belooft tegen misdadigers. De Duitsche pers ziet hierin een bewijs, dat de oproep van Korfanty in nauwe* betrekking tot Warschau staat en maar al te duidelijk aantoont, hoe de Polen van zins zijn de verdragen ter harte te nemen. BELGIE. De kwestie der Duitsche marken. Brussel, 22 Juni. (B. T. A.) Dc Duitsche zaakgelastigde deelde hedenmorgen aan het Belgische ministerie van binnenlandsche zaken betreffende de kwestie der in België achtergela ten papieren marken mede, dat de Duitsche re- geering van meening is, dat Belgic thans nieuwe concessies eischt, die builen het kader van het oorspronkelijke plan vallen en dat de Duitsche regeering Maandag zal bijeenkomen om een be- sb'ssing in dezen te nemen. Van haar besluit za) zij Dinsdag aan de Belgische regeering kennis geven. Brussel, 22 Juni. (B. T. A.) De Belgische regeering heeft besloten om het verzoek der Duitsche regeering inzake de terugneming der marken in te willigen, mits het definitieve ant woord Dinsdag wordt overhandigd. FRANKRIJK. De Fransche Kamer over het Duitsche militarisme. Par ij s, 22 Juni. (Havas). Niettegenstaande de rede van Lefèvre, oud-minister van oorlog, die aantoonde, dat Duitschland volstrekt niet ontwapend is en een revanche-oorlog voorbe reidt, heeft de Kamer, in overeenstemming met de regeering, het amendement van dezen afge vaardigde verworpen, dat strekte tot de voor- „Zich door elk voorval mee te laten slee pen, betcckcnt in het geheel geen politiekstel- sel hebben (I) NAPOLEON. door ROBERT HERRICK 36 Op dezen killen somberen morgen na den rftorm, keek ze slechts vluchtig om zich heen, ze verlangde naar haar eigen warm nestje. „Zou je kunnen loopen l" vroeg hij. „Het is nu niet ver meer en het beste is, dat we het meer overstaken vóór de sneeuw zachter v ordt." Zij kon zich slechts met moeite bewegen, haar teer.en voelden als lood. Het was of dien nacht al dc veerkraoht van haar jeugd verdwe nen was. Z" voelde zich traag en verkleumd. .Het is te veel voor je geweest," zei hij vol zelfverwijt, terwijl hij zijn arm door den haren sta1 om haar te steunen. „3c voel me niet gced," zei ze, „ik heb geen kracht meer." C? hanen sprongen haar in de oogen. „Ve zullen het langzaam aan doen, het is zoo ve*- niet." De tocht over het meer in dien schitterenden, .wolkenloozen morgen leek* haar eindeloos. Zij ^kwamen met moeite vooruit, zijn arm steunde Ïict. Nu en dan stonden ze stil om de scherpe Jucht in te ademen en het zweet van hun voor- Jhoold te veo-en. De za< |te wind uit het zuixk (westen blies kleine sneeuwvlokken op en dreef tze hen in het gezicht. Toen ze eindelijk het kleine steenen huis op |de rots bereikt hadden, wierp ze zich uitgeput !op de bank voor den haard, terwijl hij het vuur 'aanmaakte en het eten gereed zette. „Mijn zorgelooze tijd is vooi-bij," fluisterde ze idroevig in zichzelf. „Ik ben de oude niet meer/' Na korten tijd wist ze de oorzaak. Zij moest (moeder worden. De matheid, die den eigenaar» /digen toestand van haar lichaam aankondigde, had ze het eerst gevoeld op dat groote bevroren meer te midden van die zee van sneeuw. Een kind dat was een gebeurtenis, waar ze niet op gerekend had. VUL Het bleef een week of zes echt winterweer, nog tot in April toe. Al dien tijd bleef de jon ge vrouw meestal in huis. Zij ging van haar eigen kamer naar de groote kamertdaarnaast en terug, of lag gedurende die stormachtige da gen op de bank met het dierenvel vóór den haard. Haar vroolijke lach, als van een kind, deed zich nog nu en dan hooren, en haar grap pige belangsteling in alles wat er in en om de door den storm geteisterde hut gebeurde, was nog even levendig. Maar haar bewegingen waren vermoeid, het was of zij die tintelende vreugde in het leven verloren had, die de eerste maanden van haar huwelijk tot een open baring van een bovenmen schel ijk bestaan had gemaakt. De moeheid, die zich op het sneeuw veld van haar had meester gemaakt, dien nacht toen haar kracht en haar moed haar voor den eersten keer in den sleek lieten, werd lang zaam grooter, zij bracht onmerkbaar verande ring in haar leven en in haar stemming, ver» wiiderde haar meer van haar echtoenoot den loopige handhaving van den militairen dienst tijd van twee jaar, totdot er 100.000 personen zullen hebben geteckend voor verlenging van hun diensttijd. P a r ij s, 2 2 Juni. (Havas). De Kamer heeft de bespreking van de wet op de recrutecring voortgezet. André Lefèvre toonde aan, dat Duitschland zijn bewapening tracht te herstel len en zijn materieel en manschappen daarop voorbereidt. Duitschland heeft nog nooit zooveel koper gekocht: 250.000 ton. Duitschland ver zamelt zijn manschappen. Tal van studenten ne men dienst bij de Rcichswehr. Dc bataljons krij gen rantsoenen boven de reglementen, die be stemd zijn voor manoeuvres, die in strijd met het verdrag zijn. De Engelsche officier Morgan heeft geconstateerd, dat er op de 100.000 manschop pen 79.000 onderofficieren zijn. In de Duitsche bladen staan kolommen vol benoemingen, pro moties en verplaatsingen van onderofficieren cn officieren. Lefèvre herinnert aan dc kader-manoeuvres op vastgestelde tijdstippen, met name aan die, onlangs te Frankfurt a.d. Oder gehouden. De leden van den Duitschen jeugdbond zijn dezen zomer tot een manoeuvre met wapens opgeroe pen. Spr. zegt zich ongerust te maken over de mogelijkheid dat Duitschland, dank zij zijn on gerept gebleven fabrieken en zijn overeenkom sten met Rusland, zijn oorlogsmnterieel snel zul herstellen. Hij leest vervolgens de rede voor, die Ludendorff te Erfurt heeft gehouden om den ouden Pruisischen geest weer wakker te roepen. Lefèvie gnat nis volgt voort: Duitschland begeerde in 1914 de Vlnamsche kust. Het staat Engeland vrij, dot niet in te zien. Maar de Franschen kunnen hiervoor de oogen niet sluiten. Spr. blijft er bij, dat een diensttijd van, 24 maanden het mogelijk zou maken, te genover de oorlogszuchtige bedoelingen van Duitschland het perspectief te stellen van den oorlog op zijn grondgebied te brengen. Hier door zou Diritschlond, om aan de vernietiging te ontkomen, den oorlog- weigeren. 44 JLANGESTIÏAAT. Amersfoort. In Tricoline in Frolté €.90 Fabry, de rapporteur, volt hem in de rede. Hij ontkent, dat de Duitsche jongelingen hunkeren naar de revanche. Het is waar, dat Frankrijk be lang heeft bij de Rus ,vsch-Poolsche grens, want een onweerlegbaar document bewijst, dat er 850,000 man, misschien slecht gewapend, moor uitstekend geëncadreerd, van St. Petersburg tot Kief staan. Maar de legercommissïe, die haar verantwoordelijkheid kenrt, is er zeker van, dat, met de belangrijke troef van de bezetting van den linker-Rijnoever en een diensttijd van 18 maanden, er het effectief zal worden verzekerd, dat onmisbaar is voor de veiligheid van het land. Na het amendeïnent-Lefèvre te hebben ver worpen, stelt de Kamer den duur van den mili tairen diensttijd vast, gedurende 30 jaar op 18 maanden actief cn 2 jaar beschikbaarheid voor den actieven dienst, 16jaar voor de landweer en 10 jaar voor den landstorm. Brilsche nota's over „afzonderlijke actie". De diplomatieke redacteur van Havas ver neemt, dat het Biitsch'é ministerie van buitcn- landsche zaken in den loop der vorige week eenige nota's heeft gericht tot de Fransche re geering, waarvan één, waarin nogmaals wordt FOTOARTï&ELEfê :n ruime sorÉceriogr Toorhstnilen, B. PJJEWEG, uiteengezet, dat Engeland tegen elke afzonder lijke actie is bij de toepassing der vredesverdra gen, overeenkomstig de beginr.clcn, reeds vroe gcr door de Britsche regeering aangegeven naar aanleiding van de bezetting van Frankfort. ENGELAND. Ontvangst op Buckingham-Pulnco. Londen, 22 Juni. (V.-D.) De koning en koningin hielden gisteravond hun tweede recep tie in dit seizoen. De cx-presidcnt der Vereen Stoten Tnft en diens echtgenoot.-* werden door den koning ontvangen. Ex-president Tnft zat rechts van den koning en mevrouw Taft links van de koningin. Dc terugkeer vnn Jen Prins van Wales. Londen, 22 Juni. (V.-D.) Na de buiten gewoon populaire ontvan _'?t, welke gisteren den prins van Wales bij zijn terugkomst var. zijn mo fon J°el v'n' .a -J d- volrrervde hood<?rhan door den koning van het Buckingham Palace af gegeven „De koningin en ik zijn diep getroffen door de bijzondere demonstratie. Onze vreugde bii het verwelkomen van onzen lieven zoon werd ver hoogd door de toegenegenheid cn het enthou siasme van de ontvangst door de groote me nigte, bijeengestroomd om hem te begToeten. Hij is veilig teruggekeerd van een lange cn ver. antwoordelijke reis en ik vertrouw, dut mijn volk deelt in onzen dank aan God voor dezen gelukkigen en onsterfelijken dag". Een extra gift van vijfhonderd pond is door den koning gezonden aan de ziekenhuizen te Londen als dank voor den veiligen terugkee van den prins van Wales. De prins van Woles. Naar verluidt, is dc prins van Wales vermoeid van zijn lange en inspannende reis cn neemt hij nu rust op het land. Wnarschijlijk zal hij zijn openbare bedrijvigheid niet voor het najaar hervatten. Twee Engelsche officieren vermoord. Het departement van koloniën deelt mede, dat op 18 Juni twee Engelsche officieren Koerdistan zijn vermoord. Dreigende sloking. Londen, 22 Juni. (R). De mijnwerkers- bond in Wales heeft besloten mededeeling te doen, dat hij over veertien dagen het werk neerlegt, ten einde zoodoende alle mijnwerkers te verplichten zich bij den bond aan te sluiten; tegelijkertijd zal de bond aan het nationaal be stuur vragen om een loonsverhooging van zes tig pCt. te eischen. IERLAND. DE MOORD OP VELDMAARSCHALK WILSON. VeldmuarschalX Sir Henry Wilson werd gistermiddag op zijn buitenverblijf bij Londen doodgeschoten door twee mannen, die gearres teerd werden. Sir Henry Wilson, werd in T864 te Edgeworthstown (Ierland) geboren. Hij nam indetijd zoowel aan do Birma-expeditie als den oorlog tegen de Boeren deel. In den wereldoorlog liet hij verder van zich spreken zijn diensten werden dermate geap precieerd, dot hij in 1919 tot veldmaarschalk werd benoemd, nadat hij eerst achtereenvol gens sous-chef van den generalen staf, verbin dingsofficier met de Franschen, militair verte genwoordiger van Engeland te Versailles, chef van den generalen rijksstaf en lid van 't oor logskabinet was geweest. Naar de Engelsche drandlooze dienst meldt, heeft te Londen de moord op Sir Henry Wil son, die in zijn woning op het Eaton Plein in het hart van Londen is doodgeschoten, een diepen en pijnlijken indruk gemankt. Het betreffende radiogram houdt verder in Bijzonderheden over de misdaad zijn nog niet te krijgen, maar naar verluidt hebben de moor denaars uit een hinderlaag <-l van schoten op Wilson gelost, toen hij, i. rniform gekleed, bij zijn huis uit een huurrijtuig stapte. Een ko gel trof hem in het hoofd en doodde hem op slag. De moordenaars zijn toen in een kleine auto gestapt en met groote snelheid weggere den, achtervolgd door andere auto's met poli tieagenten, die uit het naburige bureau waren toegeschoten. Aan het einde van het plein werden de moordenaars omsingeld cn gevangen genomen,, nadat zij nog drie politieagenten cn con bur-' gcr hadden verwond. Een der agenten is eriw stig gewond. Wilson hod een schitterende militaire loon* boon achter zich cn zijn waarde voor de milw toire Entente-staven gedurende den oorlog kan niet licht worden oversrbat. In 1910 werd hij tot chef vun den gcnerèlen rijks-sfhf benoemd, Welk ambt hij dit jaar had neergelegd. Daarna werd hij tot lid von het Lagerhuis gekozen, waar hij spoedig groot aanzien verwierf. Korten tijd geleden had hij het ambt van mi-, litair adviseur van het Noord-lcrsche parlonvmt aanvaard hij was uit Ulster geboortig - ui. welke functie hij maatregelen ontwierp om Ul ster tegen aanslagen van republikcinsche hen den uit Zuid-Terlond te beschermen. De algemeeno indruk is dnt hij om daze ra den vermoord is door leden von een republi- keinsche Iersche bende Het bericht van de misdaad wekte vanmiddag in het Lagerhuis, dot juist een zitting hield, groote ontsteltenis en afgrijzen. Asquith, die zeer onder den indruk wos, vroeg den voorzitter vnn het Huis om inlichtingen aangaande het misdrijf. Hij noemde Wilson, een der uitstekendstc leiders op het oorlogs terrein. Chamberlain, die ook diep bewogen wns, deelde de bijzonderheden, die hem hekend w v ren, mee cn gewaagde van het zware vei lies voor het land vnn een man, die aan het Brit sche succes in den wereldoorlog zooveel heeft bijgedragen. Als blijk van eerbied voor den doode werd het Huis vervolgens verdaagd. Londen, 22 Juni. (R.). De ooggetuigen van den moord geven tegenstrijdige lezingen over de bijzonderheden. Wilson, die een khaki-uniform droeg, was in een huurrijtuig naar huis gereden, na in 't Liver- poolstreet-station een oorlogsgedenkteekcn te hebben onthuld. De meest waarschijnlijke lezing is, dot hij hij 't stappen uit het rijtuig dooi twee jonge Teren, die uit revolvers van zwaar kaliber verscheidene schoten op hem los'en, is vermoord. Toen de eerste schoten vielen, bukte Wilson snel, rende de stoep van zijn hu»s op en trachtte de deur te openen, toen hij, door een kogel in het hoofd getroffen, dood neer viel. De plegers van den aanslag renden da straat of cn schoten op dc hen achtervolgende politie, die hen ten slotte wist te grijpen, nadut drie agenten cn een burger ernstig waren ge wond. Een agent is sindsdien in het ziekenhui» aan zijn wonden overleden. Wilson stond sedert eenigen tijd onder po- litie-bewaking, aangezien de autoriteiten een aanslag tegen hem vreesden. De politie patrouilleerde juist in de buurt van Wilson's woning, toen de oonslag werd gepleegd. Londen, 22 Juni. (R.). Het Hoog'uhuis heeft heden bij 't vernemen van den moord zijn werkzaamheden geschorst, na in een motie zijn afschuw over de vreeselijke misdaad en zijn deelneming met de weduwe van den vei noorde te hebben betuigd. Birkenhead dealde mede, dat de gevangen genomen mannen weigeren hun namen op te geven. De politie heeft echter op een hunner het officieele orgaan van het Ier sche republikeinscho leger gevonden, nismede brir-ven, gericht onn „Connolly", waaruit blijkt, dat hij lid is vnn het republikcinsche leger. Rcuter's bizondere dienst meldt nog De tijding van den moord op sir Wilson werd in het Lagerhuis bekend, doordat een der leden van Ulster ze aan de ministers mededeelde. Als een loopend vuur verspreidde de mare zich door het Huis, waar aanstonds alle belangstelling in de lange lijst van vragen verdwenen was en do leden in groepjes opgewonden den moord en de mogelijke gevolgen besproken. Asquith hoorde het nieuws, toen hij de zoal "binnentrad en liep onmiddellijk noar de bonk der ministers, waar hij naast Lloyd George ging ziten en zich met hein, Churchill cn Chamberlain over het gebeurde onderhield. Tijdens dit gesprek stoof Baird, onder-staatssecretaris van binnenlandsche zaken, de zoal binnen met een politicrapport over dei^, moord, dat de ministers en Asquit'h haastig lazen. Dublin, 22 Juni. (R.). In een interview heeft president Griffith gezegd, dat het funda- man, die dat gevoel van onvermogen niet kende. Den eersten tijd bracht Holden al zijn tijd bij haar door in de groote kamer, hij werkte met zijn gereedschappen aan zijn werkbank, las of zat peinzend voor het vuur. Maar toen het ein delijk voorjaar werd na een opeenvolging van ontzetlende stormen, werd hij geroepen om de zieken te helpen in kampen ver weg. Het was een gezonde winter geweest, maar nu aan het einde van het seizoen na al die maanden in de ruwe hutten gewoond te hebben, werden do mannen ziek. En toen de houthakkers en de mijnwerkers terugkeerden naar de nederzetting om hun verdiende geld te verbrassen, brok ook daar ziekte uit. v o De dokter werd voortdurend uitgeroepen, en Nel bleef uren lang, soms tot in den nacht, al leen. Eigenlijk nam zij hem kwalijk, dat hij al tijd zoo gewillig die lange tochten ondernam, steeds bereid de sneeuwschoenen aan te bin den en er op uit tc trekken in storm en regen, zelfs midden in den nacht, wanneer hij maar een boodschap kreeg. Hij zwoegde en sloofde zich uit voor onbeschaafd, onwetend voJk, dat hem niet, of met een kleinigheid slechts, voor zijn moeite beloonde. Als zij over dit alles zat na te denken, trachtte zij haar „Wilde" tegen over haarzelf in bescherming te nemen. „Hij is zoo goed," zei ze dan. „Daarom wil hij zich voor anderen opofferen." Maar dat was nog geen afdoende verklaring voor zijn manier van handelen. In haar „Wilde" was de „Heilige" niet altijd te vinden. Da dacht ze weer„Hij is trotsch op zijn kunde hij vindt het prettig om te weten, dat al die hulpelooze menschen hem noodig hebben. Waarom zou hij alleen zijn kracht beproeven op dit soort onbeschaaf de schepsels als hij hier. behandel*. inplaats heel wat voordeeliger te werken onder menschen zooals wij „Wat is hij rusteloos," dacht ze, als zij in de grijze, sombere schemering op hem wachtte. AI tijd moet hij bezig zijn, altijd zoekt hij nieu we avonturen, nieuwe opwinding. Eens was „zij" dat geweest; had zij hem aangespoord tot doden, en naijverig werd zij op zijn werk, dat hem van haar aftrok, zooals elke vrouw altijd zijn zal, totdat zij haar eigen, door de natuur aangege ven took, gekregen heeft, Zij wilde nu meer dan ooit haar man voor zich alleen hebben en zij was boos als hij zich met iets anders dan met haar bezighieldin haar eenzaamheid bedacht zij allerlei maniertjes om hem aan zich te bin den door hem te bekoren en te liefkoozen Op een zonnigen namiddag, een voorbode van de lente, waren zij samen naar de bron gegaan en Holden zette de nieuwe ziekenbarak wijd open om het gebouw na den winter te luchten. Tot nog toe had het leeg gestaan, daar zich nog geen gelegenheid had voorgedaan om het in ge bruik te nemen. Toen waren ze naar een van de oude hutten gegaan, die de dokter voor werk- en bergplaats gebruikte. Hij was nu bezig een nieuwe boot te bouwen zij ging gemakke lijk op een zonnig plaatsje bij de deur zitten en keek lui en droomerig hoe haar man met zijn sterke honden de buigzame spohten hanteerde. Een frissche, aromatische geur steeg op uit de houtkrullen op den grond. Plotseling zag zij een man aankomen op het pad, dat van het meer of gebaand was. Hij struikelde cn waggel de en hield zich slechts met moeite op de been. Zij docht niet anders, dan dot hij dronken was. „Erik, kom eens hier I" zei ze zacht tot haar man. Holden kwam naar de deur en wierp een snellen, onderzoekenden blik naar den man, die met moeite voortkwam, en zijn laatste krach ten, inspande om niet neer. ta sprong hij op de strompelende gestalte toe cn slooft zijn nrmen om hem heen. Hij sleepte hem tot ii» de hut waar hij hem op de houtkrullen neer legde. „Hij heeft hooge koorts, roep Jack gauw," zei hij toen. De oude Jock was nergens te vinden en zij moest dus zelf haar man helpen om den zieke in het nieuwe gebouw te dragen, hem uit te kleeden en in bed te leggen. De man ijlde en kreunde, en trachtte stamelend uit t« leggen wat hem scheelde. Gedurende de maanden voor haar bevalling die nu volgden, kon de jonge vrouw nooit den onaangenamen indruk vergeten, dien de met bloed beloopen oogen, het vuurroode, hariga gezicht, de vuilheid cn smerigheid van dien vreemdeling op haar maakten. Dit ijlende, grieK zelige, onverzorgde wezen was haar het levend symbóol van ziekte en kwaad, van alles wat eM lendig was. Zij rilde cn toen zij haar plicht had gedaan, holde zij naar haar huis terug en daar vond haar man haar toen hij in het donker bon ven kwam. Zij zag niet de opgewonden glanr in zijn oogen, maar vroeg ongeduldig „Hoe is het met dien vreesel ijken kerel V Het gezicht van haar man betrok en zijn toon was bijna ruw toen hij antwoordde „Hij is zwaar ziek. Longontsteking, allebei dei longen. „Die vreeselijke kerel" heeft ijlend van koorts, den heelen weg van de plek, waar d# nieuwe spoor wordt aangelegd veertien miji, len hier heen geloopen, om hii mij hulp t* halen Wordt vervolgd.*

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1922 | | pagina 1