UPS' SAFE-INRICHTING Drijfschalen \l ÏI18, UIKSTRUT 39i L L'HIÜOHOELLE" Willem Ortenhiizenjuwefier DE EEMLANDEFT BUITENLAND. FEUILLETON. DE ÜEÜEZEÜ UDimilüllSFIIIi <zl Tt' Z Z» DeposSfo°R©nte: Ben jaar vast s®0 zes maanden opzegging 4l/a°/0 een dag in gelrleard en irisé. DE BAZEL DE LORME UITVERKOOP ID A M E S-M 0 DE-ARTIKELEN EN CONFECTIE. 210 Jaargang No. 28 pei post C 3.—, pet week (met gratis venekcring tegen ongelukken) f. 0.17®. afzonderlijke nummers i 005. flUIERSFOORTSCH DAGBLAD DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOFF. aRNHEMSCHE POORTWAL 2 A. POSTREKENINO N°. «7910. TEL. INT. 813, Woensdag 2 Augustus 1S2z PRIJS DER MRTEHTlEN met inbegrip van een bewijsnummer, elke regel meer f 0.25, dienstaanbic* dingen en Liefdadigheids-ad vcitenticn voor de helft der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zecr4 voordccligc bepalingen voor het advcrtcercn. Ecne circulaire, bevattendo de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. OVERZICHT De titel vnn het vermaarde boek van den irxoegeren Italioanschen premier Nitti, Europa eenza pace, is bijna een gevleugeld woord geworden. Inderdaad Europa is zonder vrede; Verwarring, gebrokenheid, o^»-*"iT^'»nis van elkaar-begrijpen, haat en beroering, zij alle val len rondom ons te constateeren: in België wordt het Vlaamsche recht nog telkendage geknecht. Frankrijk zendt Duitschland een "H- '"-mde noïa inzake het neven-probleen\ der schadeloosstel ling, dat der z.g. Ausgleich s-betalingen, die tot allerlei onaangename verwikkelingen aanlei ding kon geven, in Italië worsteltel dagen long met een kabinetscrisis, de fascist trapt, ge lijk de jongste teekening van Tjerk Bottema in de Notenkraker het zeer pla^i^ch uitdrukte, het arme Italia met zijn zware «^Mntenlaars, oen elgemeene staking der arbeiders is het antwoord; in de centrale rijken, door d^ vre desverdragen geamputeerd en versnlinte-d. Is de gedeprecieerde valuta een svmptoom van de algemeene ontreddering; in Engeland hcerscht een aanzienlijke werkloosheid en in de Vereenigde Staten wordt, nu de mijnwerkers en spoorwegmannen staken, een felle strijd tus- schen kapitaal en arbeid gestreden. De desor. ganisatie draagt een mondial V.»—.Vter en dit èl, terwijl officieel de vrede is gesloten in heel de wereld. Neen strikt genomen in héél de wereld niet Want hoewel tusschen Griekenland en Turkije een wapenstilstand in acht werd genomen den laatsten tijd, verkeerden beide landen nog op voet van oorlog. Den laatsten tijd hebben de zaken in 't nabije Oosten, dot is in Ivlein-Azië, een nieuwen keer genomen. Tot dusver zijn alle pogingen om, hetzij door middel van een con ferentie der voornaamste mogendheden, hetzij 'door directe onderhandelingen van de landen, 'die het meest rechtstreeks bij den strijd zijn betrokken, tot vrede te komen, armelijk mis lukt. Naar men zich herinnert, lag het in 't voornemen der groote mogendheden om straks, «vanneer Poincaré het Kanaal oversteekt om den Engelschen premier te ontmoeten, de kwes'ie van het nabij© Oosten opnieuw ter sprake te orengen en te trachten een vrede tot stond te brengen. IVIaar Griekenland heeft de conferen tie te Londen niet willen afwachten en was van oordeel, dat er een eenvoudiger weg was om tot vrede t© komenenkele dagen geleden heeft het aan de geallieerden gevraagd zich niet t© konten tegen een Grieksche bezetting van Constantinopel, een occupatie, die, naar Athene van gevoelen was, het eenige middel was om den vrede mot Turkije vlotter tot stand te bren gen. Maar de opperbevelhebber der geallieerde troepen heeft de Grieken duidelijk te verstoon gegeven, dat een voorgenomen bezetting geens zins fou worden gedoogd; gewapenderhand zou dit eventueel worden belpt door de geallieerden sn men kan begrijpen, dat ook de Anatolië-s, 3ie onder Moestofa Kemal's energieke leiding geenszins als een quontité négligeable zijn te beschouwen, zich met man cn macht zouden Verzetten tegen de Grieksche plannen. Onder- tusschen hebben de Grieken Podosto al «en 25.000 man geland. Zullen dezen toch nog °en gevaar vormen Volgens de prieken zelf niet: Engeland zou althans van dc Grieken de verze kering hebben gekregen, da* ar geen onaan genaam incident zal plaats hebben en dat de Grieksche regeering haar troepen goed in dc hand heeft. Dit neemt natuurlijk niet weg, dot de Grieken van oordeel b 1 ij v e n, dat hun moet worden toegestaan Constantinopel te bezetten; zij leggen zich echter klaarblijkelijk neer bij den eisch der Entente om met betrekking tot Con stantinopel niet tot daden over te gaan; af te wachten blijft ondertusschen, of Grieken hun belofte zullen houden; het fs niet aannemelijk, dat Griekenland door ee>n onbezonnen stap de geallieerden zal uitdagen; zekerheidshalve hod den dezen echter him troepen gereed. Maar misschien heeft de Grieksche stap toch dit voordeel, dat d© geallieerden nog eens met meer ijver de kwestie „van 't nabij© Oosten ter hand nemen en zinnon op r: middelen om den VTede in den Levant tot stand te brengen; natuurlijk zijn hier allerlei moe^h'rkhed'"*- nan verbonden, omdat Engeland geprononceerd pro- Grieksch, de Franschen Turksch gemind zijn, Maar mag dus het Grieksche voornemen -.en aanzien van Constantinopel voo^1- - 1 kt zijn, met betrekking tot een andeT pimt heeft Griekenland de geallieerden feit :ï*lc voor or,n fait accompli gesteld; een proclamatie toch. voortvloeiend uit een besluit d~- •(*- geering, kondigt de in^Mling aan van zelfbe stuur in de bezette cebieden van K' aan. Het was door den Griekscher» „wrwrcommissariF Sterkiades. dat t-t autono mie van Smyrna werd geproclameerd. Deze be slissing van de Grieksche regeering ging verg«v- zeld van een mededeeling door Sterkiades, wakrin hij aandringt op eer--"^7.indh©id en aan de verschillende rassen verzoekt hot verleden te vergeten en af te zien van elk reli"^""- en ethisch fanatisme. De proclamatie is geteekend door koning Constantijn en volgens een Grieksch re- geeringsblad zal de grondwet van den KVin- Aziatischen autonomen Staat o. m. de instelling van locale of gemeenteraden, plaatselijke gen- dnrmerieen en economische organisaties bevat ten. Het is de vraag, hoe de Turkschc nationalisten zullen reogeeren op een en onder; van Fransche zijde is dan ook al de vrees geuit, dat de afkon diging van de autonomie van Smyrna en de lan ding van Grieksche troepen in Rodosto de Tur ken ertoe zouden kunnen bewegen op te rukken naar Constantinopel; anderzijds wordt in som mige kringen gezegd, dat Constantijn zoo boud is opgetreden, omdat Engeland hem waarschijn lijk heeft aangemoedigd; of zou Constantijn het verzoek aan de geallieerden om Constan tinopel te mogen bezetten hebben gedaan, ten einde een weigerend antwoord te criangen, dnt hem in staat zou stellen zijn leger en zijn volk te zeggen, daar de krijgsverrichtingen tegen de Turken nooit het gewenschte gevolg hebben op geleverd, dot hij voor de teleurstelling niet ver antwoordelijk is Een dergelijke mogelijkheid wordt hier en daar door de Franschen geop perd. Maar dit zijn vermoedens, speculaties en combinaties. Al is het in beginsel niet onmoge lijk en zelfs wel waarschijnlijk dat de jongste Grieksche stap verband houdt met de politiek, die de groote mogendheden achter dc schermen voeren. VOLKENBOND. IntelJectueelc samenwerking. G e n v e, T Aug. (B. T. A.). De Volken bondscommissie voor de intellectueele samen werking is hedenmorgen bijeengekomen. De commissie benormde tot haar president Henri Bergson (Frankrijk), en tot vice-president prof. G. Murray (Engelond). Er werd voorlezing ge daan van een brief van prof. Einstein, die Duitschland in de commissie zou vertegen woordigen. Einstein gaf in dezen brief uiting aan zift leedwezen over het feit, dat hij de zit ting niet kan bijwonen. Hij is n.l. genoodzaakt Europa re verlaien voor een wetenschappelijko reis naar Japon, maar hij hoopt de derde zit ting van de commissie te kunnen bijwonen, DUITSCHLAND. DE SCHADELOOSSTELLING. Het Ausgleichsvcrfahren. B e r 1 ij n, T Aug. (N. T. A. Draodloos). Het antwoord der Duitsche regeering aan Poincaré is gepubliceerd. Duitschland weigert zich uit te spreken, voordat onderhandelingen met al le geallieerden zijn gehouden en het betoogt, dat de betalingen in verband met de schade vergoeding en di© inzake de compensatie als ONTVANGEN TFXBPHOON 402. een geheel moeten worden beschouwd. Won neer het Duitsche ecoromische leven de ont trekking van 50 milliocn goudmark per maand voor de schadevergoeding niet kan dragen, dan is het een illusie te meenen, dat do com pensatiebetaling vnn bovendien nog 40 milli- oen goudmork per maand wel kon worden op gebracht. Het Duitsche voorstel, dat niet ten doel hnd een vermindering der compensatie, maar al leen een verdeeling over een langer termijn, berust op dezelfden grondslag als het verzoek om een moratorium voor de betaling der scha devergoeding, n.l. de onmogelijkheid voor Duitschland om betalingen te doen in buiten- landschc valuta, die uit de noodlottige dalinj der mark duidelijk blijkt. De nota besluit met de opmerking, dot de politiek der dreigemen ten niet opbouwend, moar vernietigend werkt. 14 IANGF.»T«AAT. imeriloort. Poincaré's antwoord op de Duit sche nota. P a r ij s, 1 Aug. (Havos). Poincaré stelt in zijn antwoord op de Duitsche nota van T Aug. vast, dat deze niet de verzekeringen bevat, welk© de Fransche regeering heeft geëischt. De Fransche regeering eischt, dat binnen den termijn, voor zien in de Fransche nota van 26 Juni, d. w. z. voor 5 Aug. T2 uur de verzekering zal zijn ont vangen, dat do regeling van TO Juni 192T stipt zal worden toegepa*- cn de overeengekomen som vnn twee millioen pond sterling T5 Aug. zal worden betaald. In het tegenovergestelde geval zal de Fran- sch© regeering het recht hebben ter verzeke ring van de toepassing der bestaande overeen komst de nieuw© dwangmaatregelen te nemen, die zij noodig acht. Deze maatregelen zullen 5 Aug. von kracht worden, maar de regeering ge looft niet thans het volledige plan bekend te behoeven te maken, dot voor dit geval is vast gesteld. De nota behoudt zich het antwoord op de be weringen van de Duitsche nota voor en merkt alleen op, dat het Rijk geen enkele poging heeft gedaan om de betaling der verplichte be dragen aan de geallieerden te verzekeren. Zelfs dragen de Duitschers zelf nog bij tot de daling van de mark. BEIEREN EN IIET RIJK. München, T Aug. (W. B.) De Korr. der Bayrische Volkspartei schrijftDe Zondag heeft geen beslising gebracht. Des voormiddags kwam de ministerraad wel bijeen, maar hij hield zich niet bezig met de voorstellen, die de Beiersche regeering thans naar aanleiding van den brief van den rijkspresident heeft te doen. Noor verluidt, zal graaf v. Lerchen- feld Dinsdag zijn voorstellen bij het kabinet indienen. Van den uitslag der beraadslagingen van den ministerraad zal het afhangen, of de minister-president met do partijen een bespre king zal houden omtrent do redactie van het antwoord. De stoking in de Duitsche Oostzcehovcns geëindigd. S t o 11 i n, 1 Aug. (W. B.). Do staking der zeelieden is geëindigd. Do zeevaart is hervat, Ook het personenverkeer tusschen Stettin cn de Oostzeebadplaatsen cn het eiland Rügen is hervat. Staking in Oost-Pruisen. B e r 1 ij n, I Aug. (N. T. A. Drndloos). In de Oostpruisische steden hebben de gemeente arbeiders wegens het idet inwilligen hunner looneischen de staking afgekondigd, woardoor te Koningsbergen reeds de gasfabrieken, de wotcrleiding, de clectrische centrales cn het tramverkeer stilstaan. FRANKRIJK. Het spoorwegongeluk in Zuid-Frankrijk. Tarbes, 1 Aug. (B. T. A.). Noor gemeld wordt, zijn er 21 dooden gevonden, van wie TT zijn herkend. Onder de verbrijzelde wagondec- len zijn nog 5 a 6 lijken te zien. ENGELAND. EEN GROOTSCH ENGELSCH VOORSTEL. Engeland is bereid of te zien van do schadevergoeding cn geallieerde schulden. Londen, 1 Aug. (N. T. A. Draadloos). Een buitengewoon belangrijk© keer in de Engelsche politiek is uitgedrukt in een nota aan de ge allieerde regeeringen, die verklaart, dat de Engelsche regeering zoo ten vollo overtuigd is van de economischo onbillijkheid, die der wereld bij den tegenwoordigen stand van zaken is op gelegd, dat „Engeland bereid zou zijn afstand te doen van allo verdere recht op schadeloosstel ling van Duitschland en alle aanspraken op terugbetaling van de geollieerdcn mits deze af stand deel uit zou maken van een algemeen plan, dat dit groote vraagstuk als één geheel onder do oogen zou zien en er een bevredigende op lossing voor zou bicden. Een algemeen© rege ling zou in do oogen dezer regcering voor de menschheid meer waard zijn don de winst, die voort zou vloeien uit de ook allerbest geslaagde afdwinging van de wettelijke verplichtingen." Do nota, die T Aug, is gedateerd en getee kend door lord Bolfour als waarnemend minis ter van buitcnlandsche zaken, is gericht tot de regeeringen van Frankrijk, Italië, Servië, Roe menië, Portugal en Griekenland. Zij begint met do verklaring, dat, al was de Engelsche regee ring er niet op gebrand het vraagstuk der inter- geallicerdo schulden t© berd© tc brengen, de jongste gebeurtenissen haar te dien opzichte geen keus laten. D© nota vervolgt dan „Do ooilogsschulden, afgezien van de rente, die Engeland op het oogenblik tc vorderen heeft, bedragen gemiddeld ongeveer 2400 millioen pond sterling, waarvan Duitschlond verschuldigd is T450 millioen, Rusland 650 milliocn en de ge allieerden 1300 millioen. Anderzijds is Enge land den Vereenigden Stalen ongeveer en vierde van dit vrdrag verschuldigd, d.w.z. 850 millioen pond sterling tegen den normalen wisselkoers, vermeerderd met de rente sinds T9T9. In af wachting van een regeling, die het vraagstuk tot in zijn diepste verborgenheden zou oplossen, heeft de Engelsche regeering stilzwijgend afge zien van elke aanmaning tot zijn bondgenootcn voor de betaling van rente en aflossing. Maar dat zij tot dusver handelend optreden in deze aangelegenheid ongewenscht heeft geacht, was niet wijl zij de nadeelcn van den tegenwoordi gen staat van zaken onderschat of omdat zij zou aarzelen zich ernstige opofferigen te getroosten om er con eind aan te maken. Integendeel is zij bereid, mits zoo'n politiek een onderdeel zou vormen van een bevredigende internationale legeling, allo schulden to schrappen, die zij te vorderen heeft van de geallieerden wegens ver strekte leeningen of van Duitschland ter schade vergoeding. De jongste gebeurtenissen maken echter het nakomen van een dergelijk© politiek moeilijk. In de volmaakste hoffelijkheid en ter uitoefening van haar onbetwiste rechten heefl do Amerikaansche regcering dit land gevraagd do rent© op ronto sinds I9T9 te betalen von de* Engelsch-Amerikonnsche schuld, tcneindo dezet in een gefundeerd© lccning om te zetten cn ttf betalen door amortisatie in 25 inar. Een der* gelijk© gang von znken komt volkomen overeen met de oorspronkelijke overeenkomst. De Engel sche regeering beklaagt zich daarover niot. Zij erkent hoor verplichtingen en is bereid die na tg komen. Maar het is duidelijk, dnt zij zulks niel kan doen zonder een grondige wijziging te bren- gen in do gedragslijn, die zij in andere omstnn* digheden zou hebben willen volgen. Zij kan dd terugbetaling vnn de Amerikaansche leening niet beschouwen als een op zichzelf staando zaak, die alleen de Ver. St. cn Engeland aangaat. Dit is slechts een schakel in een samenhangende! reeks verplichtingen, waaraan dit land deel heeft, nu eens als schuldenaar, don als gcldi schieterals zijn onbetwisto verplichtingen nis schuldenaar moeten worden nagekomen, kun* ncn zijn evenmin betwiste rechten als schuldi eischcr niet ten vollo worden veronachtzaamd.* De nota vervolgt don, dat de Engelsche regeer ring deze gewijzigde politiek niet dan met denf grootsten tegenzin heeft aanvaard. Het is waar, dat Engeland meer tc vorderen heeft dan het verschuldigd cn als nl|o geallieerd© schulden werden betaald, zou Engeland aan de winnende hand zijn. Maar kan de huidige toestand dc* wereld beschouwd worden van dit benepen standpunt Do geallieerden waren en zijn mccfl don schuldeischers en schuldenaren. „Zij waren* bondgenooten in de grootste krachtsinspnn- ring, dio ooit heeft plaats gehad voor do zanlc der vrijheid en zij zijn nog steeds bondgenooten voor de afdoening van ten minste enkele von do* resultaten daarvan. Hun schulden zijn oangoi gaan, hun leeningen gesloten niet voor het eigen voordcel vnn zekere staten op zichzelf,, maar voor het groote gemeenschappelijke doel, dat in hoofdzaak is bereikt. Voor cdeldenkon- den kon het nooit aangenaam zijn, al zou het om staatkundige redenen misschien noodzakelijk zijn de financieel© zijde vnn deze groote zaak to beschouwen als een ofzondcrlijk iets, los van zijn geschiedkundigen oorsprong en te behan delen nis niet meer dan een gewone handels transactie tusschen kooplieden, die leenen en kni pitalisten, die geld verstrekken. Er zijn boven dien redenen van verschil lenden onrd, dio den' weerzin nog verhoogen, waarmee de Engclscho regeering een zoo grondige wijziging nnnvnarclt van de wijze van behandeling der lecningen aon de geollieerdcn. De economische euvelen, waaraan do we reld lijdt, zijn te wijten aan verschillende mo reel© en matericelc oorzaken, maar tot dez® moet stellig gerekend worden de last van d® internationale schulden, met al zijn ongeluk kige gevolgen op het crediet en den wissel* handel, op de nationale productie cn den inter nationalen handel. De volken von alle landen verlangen naar een spoedigen terugkeer lot normale toestanden. Monr hoe kan de normaio toestand bereikt worden, terwijl dergelijke ab normale voorwaarden geduld blijven En ho© kunnen deze voorwaarden hersteld worden door eenig middel, dnt op het ooaenblik toeposselijk schijnt De tot dusver door dit land gevolgd» politiek om geen vorderingen aan zijn schub denaren te stellen, is alleen geoorloofd, zoo lang zij algemeen gevolgd wordt. Het kon niet rechtvaardig heetcn, dot de eene deelhebber in een gemeenschappelijke zaak alles terugkrijgt, wat hij geleend heeft, terwijl de ander zonder iets terug te krijgen, wel alles zou moeten tc rugbetr.lcn, wat hijzelf heeft geleend. Een der gelijke loop van zaken is strijdig met elk priiv cipo von eenvoudige rechtvaordigheid en kan von de bevolking van dit land niet verwacht worden. Dit lijdt onder een onvcrgelijkclijken druk vnn belasting, een geweldigen ochteruiM gang van nationaal vermogen, ernstige werk loosheid cn een groote beperking van nuttig® uitgaven. Deze nadeelcn worden moedig ge- drogen, maar als zij vermeerderd zouden wor den door een regeling, die, ofsohoon gerecht vaardigd, duidelijk eenzijdig is, zou de Engel sche belastingbetaler natuurlijk vragen, waarom hij de eenige zou moeten zijn tot het drogen van de last, die anderen met hem moesten deelen. Op deze vraag is slechts één ant woord mogelijk en ik bon er van overtuigd, dat de publieke opinie der geallieerden de recht» Gero Zilver Ja^iiepel FruitBepels Suikerstrooiers door ROBERT HERRICK. 69 „Dat is goed voor uw rijke patiënten daar," £n ze wees naar het ziekenhuis beneden „maar u weet, dat ik hier maar niet zoo kan blijven rusten ik heb mijn werk. Ik moet teven I" Een nijdige trek kwam op zijn bleek gezicht. „U bent onbillijk I U hebt al uw kapitaal ver spild en nu wilt u het door een wonder terug krijgen." „Ja," hield z© vol, „ik wil, dat er een wonder gebeuren zal 1 mijn wonder." „Er gebeuren in dezen tijd geen wonderen jneer." Hij lachte onaangenaam. „Ze heeft immers gezegd -r* „Ik kan geen wonderen doen mt met meer/* Cêi hij spottend, „el hebben ze a ook nog zoor yeel verhalen van mijn Genezend© bron gedaan, fk doe alles voor u, wat de wetenschap doen Jtan, om n beter te maken. Daar «aoet u tevne» den mee zijn en geduld hebben." Toen volgde nog meer gewichtige kal mee rende zoete praat. „Ik doe net voor u, wat er voor die anderen daar beneden gedaan wordt en zij zijn tevreden. Ze worden beter soms ten minste." „Ik wil meer," zei ze met een wonderlijk glim» lacht jo„ik wil mijn wonder." „Het onmogelijke kan ik niet doen." „Eenmaal hebt u het gekimd." Hij stond ongeduldig op van den rand van de bank, waarop hij gezeten had. „Ga nu niet weg „Waarom zoudt u het wonder verwachten?" „Omdat ik er zoo'n behoefte aan heb." „We hebben allemaal ons wonder noodig of we denken, dot we het doen I" Er was een leeg stilzwijgen tusschen hen. „U vindt dus, dat ik er mij bij neer moet leg gen. Is er geen ander middel voor me dan dat de natuur zich herstellen kon =3 kan niets an ders ter wereld me helpen Hij schudde zijn hoofd. „Zeg me de waarheid de heel© waarheid I" „Goed I Die zult u hooren. Er blijft niets an ders over. Vóór uw geboorte waart u al door God tot dit lot gedoemd. Dc kan u niet oplap pen dat kan geen een dokter. Uw kleine vlam is voor zijn tijd verminderd door wreeden ar beid in ongezonde omstandigheden. Er is nie mand, di© u terug kan geven wat u de laat ste twaalf jaar verbruikt hebt!" In de schemering had zijn bleek gezicht iets sinisters. De vrouw keek hem aan zonder iets te zeggen maar met steeds gr00ter wordenden angst. Ze richtte zich op en streek het haar weg, dat over haar strak gezicht was gevallen. rJk kan het niet gel00ven V fluisterde ze. „Ik zeg het a omdat a de waarheid wilt weten de heele waarheid, zooals ik die ken -. D» modiclirvem. die ik, a tceot, zjyli-arv Aa machi ne weer voor een poosje op gang brengen, ze zullen u een schijn van gezondheid geven. Als u geld hodt, genoeg geld om nooit meer hard te hoeven werken zoudt u verder kunnen leven, een bestaan voortsleepen als een halve- zieke, zooals zoo veel rijke vrouwen doen." „Maar hoe komt het dan „Omdat u, zoools ik u nu al zoo dikwijls ge zegd heb, uw ziel en lichaam gebrek hebt laten lijden, ja uw ziel en uw lichaam. Van het be gin af hebt u al de kracht uit uw lichaam ver bruik L" „Dat moest ik wel," kreunde ze. „U hebt ze geen voedsel, en geen vreugde gegeven vreugde, dat hadden ze het meest noodig I U bent uitgehongerd en het is te laat om nog voedsel te nemen." „Dc moest wel." Zachter ging de dokter voort „Waarom bent u niet getrouwd „Getrouwd „U hadt toch wel kunnen trouwen." „O ja," zei ze eenvoudig, „dat had ik wel gekund als ik anderen had willen laten verhongeren I" „Het was een duur betaalde opoffering," zei hij koud. „Hij was niet veel meer dan een jongen," zei ze peinzend, „net als ik werkte hij voor een paar dollars in de week. We hadden met alle inspanning niet meer kunnen doen, dan ons zelf in het leven houden ien wat moest er dan van de anderen worden, van mijn moeder en mijn zuster „En later?" Ze boog haar hoofd. „Was er later geen gelegenheid Kon u niot van een ander houden?" ging hij meedoogen- loos voort. „Ja." zei ze. bief Kaar trelaat op en keek hem recht in de oogen. „Ik heb van een onder gehouden. Hem had ik kunnen krijgen I" „En waarom dan „Hij was getrouwd ri hij leefde gescheiden van zijn vrouw I" „O I" „Toen vond ik, dat ik dot niet doen kon. Het leek me gemeen. Ik ging weg om niet in de ver leiding te komen. Het was hord. Ik had al mijn kracht noodig om hem te verlaten om mijn geluk in den steek te laten. Maar ik heb het gedaan I" „Dat was hard," zei hij stroef. „Dc weet niet eens, of ik er goed aan gedaan heb," ging ze voort met heldere stem. „Als ik er nog eens voor stond, als ik nog eens kiezen kon zijn liefde en mijn geluk, dan zou ik an ders doen." Hij knikte, dot hij hoor begreep. „Dat zou me leven hebben gegeven dan zou ik hier zoo niet liggen." „Neen." „Ja, dan zou ik het nemen," zei ze rustig. „Men moet bestaan en zijn werk doen dat is het groote punt in het leven." „Een vrouw als u moet liefde hebben zei hij. „Of zij moet tol betalen zooals u Maar er is moed voor noodig om de wereld te trotseeren veel moed voor een vrouw." „Er is moed voor noodig, en dien had ik niet omdat ik niet zeker van mo zelf was. Maar de tijd zal komen, dat alleenstaand© vrouwen, die zooal» ik, werken als mannen, den moed zullen hebben om lief te hebben, en de wereld zal hen eerbiedigen I" „Ik hoop het." Ze zwegen, zittend in de schemering, als twee die elkaar heel goed kennen. Buiten fladderde een vogel, en zong zijn lied. Toen was ook daar alles stiJ- „U hebt de fout gemoakt, die de hcele be schaving mankt. Nu moeten we zien, dat we er nog van maken wat er van tc maken is." „Ja „Dc wilde, dat ik u beter kon helpen, maar dnt kon ik niet." „Dat geloof ik niet," riep ze plotseling in op stand komend. „Ik kon niet geloovcn, dot het leven voor mij ten einde is dat olie geluk voor mij is afgesloten, dot alle Eenmaal," zei ze en er sprak een beschuldiging uit haar toon, „zoudt u mij dat niet gezegd hebben —1 zoudt u mij niet met drankjes zijn aangeko men om de waarheid te verbergen I Toen zoudt u niet zoo gedacht hebben I Toen zoudt u het wonder voor mij verricht hebben." „Als je jong bent, is je vertrouwen zoo groot dan probeer je zooveel," zei hij strak. „Mis schien zou ik toen geprobeerd hebben het won der te doen wie weel cn het volbracht heb ben ook. Maar ik kan het niet langer dat if de kwestie." „Hoe is dat gekomen Wot heeft de gavo gedood Hij wees naar het dal, dat voor hen lag in het donker. „Er is een vuur over de wildernis gegaan en dat heeft de verwoesting gebracht." „Vertel me hoe het gekomen is," drong ze aan, als iemand, die op haar beurt recht heeft de heele waarheid te weten. „Vertel me hoe u uw gave van te genezen verloren hebt." „Wie weet I Misschien is die gave nooit geweest, zooals ik dacht „Maar anderen wisten toch, dat u haar bezotl* „Zelfbedrog waan I" (Wordt vervolgdL

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1922 | | pagina 1