UPS' SAFE-INRICHTING
Drijfschalen
\l ÏI18, UIKSTRUT 39i
L L'HIÜOHOELLE"
Willem Ortenhiizenjuwefier
DE EEMLANDEFT
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE ÜEÜEZEÜ
UDimilüllSFIIIi <zl Tt' Z Z»
DeposSfo°R©nte:
Ben jaar vast s®0
zes maanden opzegging 4l/a°/0
een dag
in gelrleard en irisé.
DE BAZEL DE LORME
UITVERKOOP
ID A M E S-M 0 DE-ARTIKELEN
EN CONFECTIE.
210 Jaargang No. 28
pei post C 3.—, pet week (met gratis venekcring
tegen ongelukken) f. 0.17®. afzonderlijke nummers
i 005.
flUIERSFOORTSCH DAGBLAD
DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOFF. aRNHEMSCHE POORTWAL 2 A. POSTREKENINO N°. «7910. TEL. INT. 813,
Woensdag 2 Augustus 1S2z
PRIJS DER MRTEHTlEN met inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer f 0.25, dienstaanbic*
dingen en Liefdadigheids-ad vcitenticn voor de helft
der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zecr4
voordccligc bepalingen voor het advcrtcercn. Ecne
circulaire, bevattendo de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
OVERZICHT
De titel vnn het vermaarde boek van den
irxoegeren Italioanschen premier Nitti, Europa
eenza pace, is bijna een gevleugeld woord
geworden. Inderdaad Europa is zonder vrede;
Verwarring, gebrokenheid, o^»-*"iT^'»nis van
elkaar-begrijpen, haat en beroering, zij alle val
len rondom ons te constateeren: in België wordt
het Vlaamsche recht nog telkendage geknecht.
Frankrijk zendt Duitschland een "H- '"-mde noïa
inzake het neven-probleen\ der schadeloosstel
ling, dat der z.g. Ausgleich s-betalingen, die
tot allerlei onaangename verwikkelingen aanlei
ding kon geven, in Italië worsteltel dagen
long met een kabinetscrisis, de fascist trapt, ge
lijk de jongste teekening van Tjerk Bottema in
de Notenkraker het zeer pla^i^ch uitdrukte, het
arme Italia met zijn zware «^Mntenlaars,
oen elgemeene staking der arbeiders is het
antwoord; in de centrale rijken, door d^ vre
desverdragen geamputeerd en versnlinte-d.
Is de gedeprecieerde valuta een svmptoom
van de algemeene ontreddering; in Engeland
hcerscht een aanzienlijke werkloosheid en in de
Vereenigde Staten wordt, nu de mijnwerkers en
spoorwegmannen staken, een felle strijd tus-
schen kapitaal en arbeid gestreden. De desor.
ganisatie draagt een mondial V.»—.Vter en dit
èl, terwijl officieel de vrede is gesloten in heel
de wereld.
Neen strikt genomen in héél de wereld niet
Want hoewel tusschen Griekenland en Turkije
een wapenstilstand in acht werd genomen den
laatsten tijd, verkeerden beide landen nog op
voet van oorlog. Den laatsten tijd hebben de
zaken in 't nabije Oosten, dot is in Ivlein-Azië,
een nieuwen keer genomen. Tot dusver zijn alle
pogingen om, hetzij door middel van een con
ferentie der voornaamste mogendheden, hetzij
'door directe onderhandelingen van de landen,
'die het meest rechtstreeks bij den strijd zijn
betrokken, tot vrede te komen, armelijk mis
lukt. Naar men zich herinnert, lag het in 't
voornemen der groote mogendheden om straks,
«vanneer Poincaré het Kanaal oversteekt om den
Engelschen premier te ontmoeten, de kwes'ie
van het nabij© Oosten opnieuw ter sprake te
orengen en te trachten een vrede tot stond te
brengen. IVIaar Griekenland heeft de conferen
tie te Londen niet willen afwachten en was van
oordeel, dat er een eenvoudiger weg was om
tot vrede t© komenenkele dagen geleden
heeft het aan de geallieerden gevraagd zich niet
t© konten tegen een Grieksche bezetting van
Constantinopel, een occupatie, die, naar Athene
van gevoelen was, het eenige middel was om
den vrede mot Turkije vlotter tot stand te bren
gen.
Maar de opperbevelhebber der geallieerde
troepen heeft de Grieken duidelijk te verstoon
gegeven, dat een voorgenomen bezetting geens
zins fou worden gedoogd; gewapenderhand zou
dit eventueel worden belpt door de geallieerden
sn men kan begrijpen, dat ook de Anatolië-s,
3ie onder Moestofa Kemal's energieke leiding
geenszins als een quontité négligeable zijn te
beschouwen, zich met man cn macht zouden
Verzetten tegen de Grieksche plannen. Onder-
tusschen hebben de Grieken Podosto al «en
25.000 man geland. Zullen dezen toch nog °en
gevaar vormen Volgens de prieken zelf niet:
Engeland zou althans van dc Grieken de verze
kering hebben gekregen, da* ar geen onaan
genaam incident zal plaats hebben en dat de
Grieksche regeering haar troepen goed in dc
hand heeft. Dit neemt natuurlijk niet weg, dot
de Grieken van oordeel b 1 ij v e n, dat hun moet
worden toegestaan Constantinopel te bezetten;
zij leggen zich echter klaarblijkelijk neer bij den
eisch der Entente om met betrekking tot Con
stantinopel niet tot daden over te gaan; af te
wachten blijft ondertusschen, of Grieken hun
belofte zullen houden; het fs niet aannemelijk,
dat Griekenland door ee>n onbezonnen stap de
geallieerden zal uitdagen; zekerheidshalve hod
den dezen echter him troepen gereed. Maar
misschien heeft de Grieksche stap toch dit
voordeel, dat d© geallieerden nog eens met
meer ijver de kwestie „van 't nabij© Oosten ter
hand nemen en zinnon op r: middelen om
den VTede in den Levant tot stand te brengen;
natuurlijk zijn hier allerlei moe^h'rkhed'"*- nan
verbonden, omdat Engeland geprononceerd pro-
Grieksch, de Franschen Turksch gemind zijn,
Maar mag dus het Grieksche voornemen -.en
aanzien van Constantinopel voo^1- - 1 kt
zijn, met betrekking tot een andeT pimt heeft
Griekenland de geallieerden feit :ï*lc voor or,n
fait accompli gesteld; een proclamatie toch.
voortvloeiend uit een besluit d~- •(*-
geering, kondigt de in^Mling aan van zelfbe
stuur in de bezette cebieden van K' aan.
Het was door den Griekscher» „wrwrcommissariF
Sterkiades. dat t-t autono
mie van Smyrna werd geproclameerd. Deze be
slissing van de Grieksche regeering ging verg«v-
zeld van een mededeeling door Sterkiades,
wakrin hij aandringt op eer--"^7.indh©id en aan
de verschillende rassen verzoekt hot verleden te
vergeten en af te zien van elk reli"^""- en ethisch
fanatisme. De proclamatie is geteekend door
koning Constantijn en volgens een Grieksch re-
geeringsblad zal de grondwet van den KVin-
Aziatischen autonomen Staat o. m. de instelling
van locale of gemeenteraden, plaatselijke gen-
dnrmerieen en economische organisaties bevat
ten.
Het is de vraag, hoe de Turkschc nationalisten
zullen reogeeren op een en onder; van Fransche
zijde is dan ook al de vrees geuit, dat de afkon
diging van de autonomie van Smyrna en de lan
ding van Grieksche troepen in Rodosto de Tur
ken ertoe zouden kunnen bewegen op te rukken
naar Constantinopel; anderzijds wordt in som
mige kringen gezegd, dat Constantijn zoo boud
is opgetreden, omdat Engeland hem waarschijn
lijk heeft aangemoedigd; of zou Constantijn
het verzoek aan de geallieerden om Constan
tinopel te mogen bezetten hebben gedaan, ten
einde een weigerend antwoord te criangen, dnt
hem in staat zou stellen zijn leger en zijn volk
te zeggen, daar de krijgsverrichtingen tegen de
Turken nooit het gewenschte gevolg hebben op
geleverd, dot hij voor de teleurstelling niet ver
antwoordelijk is Een dergelijke mogelijkheid
wordt hier en daar door de Franschen geop
perd. Maar dit zijn vermoedens, speculaties en
combinaties. Al is het in beginsel niet onmoge
lijk en zelfs wel waarschijnlijk dat de
jongste Grieksche stap verband houdt met de
politiek, die de groote mogendheden achter dc
schermen voeren.
VOLKENBOND.
IntelJectueelc samenwerking.
G e n v e, T Aug. (B. T. A.). De Volken
bondscommissie voor de intellectueele samen
werking is hedenmorgen bijeengekomen. De
commissie benormde tot haar president Henri
Bergson (Frankrijk), en tot vice-president prof.
G. Murray (Engelond). Er werd voorlezing ge
daan van een brief van prof. Einstein, die
Duitschland in de commissie zou vertegen
woordigen. Einstein gaf in dezen brief uiting
aan zift leedwezen over het feit, dat hij de zit
ting niet kan bijwonen. Hij is n.l. genoodzaakt
Europa re verlaien voor een wetenschappelijko
reis naar Japon, maar hij hoopt de derde zit
ting van de commissie te kunnen bijwonen,
DUITSCHLAND.
DE SCHADELOOSSTELLING.
Het Ausgleichsvcrfahren.
B e r 1 ij n, T Aug. (N. T. A. Draodloos). Het
antwoord der Duitsche regeering aan Poincaré
is gepubliceerd. Duitschland weigert zich uit
te spreken, voordat onderhandelingen met al
le geallieerden zijn gehouden en het betoogt,
dat de betalingen in verband met de schade
vergoeding en di© inzake de compensatie als
ONTVANGEN
TFXBPHOON 402.
een geheel moeten worden beschouwd. Won
neer het Duitsche ecoromische leven de ont
trekking van 50 milliocn goudmark per maand
voor de schadevergoeding niet kan dragen,
dan is het een illusie te meenen, dat do com
pensatiebetaling vnn bovendien nog 40 milli-
oen goudmork per maand wel kon worden op
gebracht.
Het Duitsche voorstel, dat niet ten doel hnd
een vermindering der compensatie, maar al
leen een verdeeling over een langer termijn,
berust op dezelfden grondslag als het verzoek
om een moratorium voor de betaling der scha
devergoeding, n.l. de onmogelijkheid voor
Duitschland om betalingen te doen in buiten-
landschc valuta, die uit de noodlottige dalinj
der mark duidelijk blijkt. De nota besluit met
de opmerking, dot de politiek der dreigemen
ten niet opbouwend, moar vernietigend werkt.
14 IANGF.»T«AAT. imeriloort.
Poincaré's antwoord op de Duit
sche nota.
P a r ij s, 1 Aug. (Havos). Poincaré stelt in zijn
antwoord op de Duitsche nota van T Aug. vast,
dat deze niet de verzekeringen bevat, welk© de
Fransche regeering heeft geëischt. De Fransche
regeering eischt, dat binnen den termijn, voor
zien in de Fransche nota van 26 Juni, d. w. z.
voor 5 Aug. T2 uur de verzekering zal zijn ont
vangen, dat do regeling van TO Juni 192T stipt
zal worden toegepa*- cn de overeengekomen
som vnn twee millioen pond sterling T5 Aug.
zal worden betaald.
In het tegenovergestelde geval zal de Fran-
sch© regeering het recht hebben ter verzeke
ring van de toepassing der bestaande overeen
komst de nieuw© dwangmaatregelen te nemen,
die zij noodig acht. Deze maatregelen zullen 5
Aug. von kracht worden, maar de regeering ge
looft niet thans het volledige plan bekend te
behoeven te maken, dot voor dit geval is vast
gesteld.
De nota behoudt zich het antwoord op de be
weringen van de Duitsche nota voor en merkt
alleen op, dat het Rijk geen enkele poging
heeft gedaan om de betaling der verplichte be
dragen aan de geallieerden te verzekeren. Zelfs
dragen de Duitschers zelf nog bij tot de daling
van de mark.
BEIEREN EN IIET RIJK.
München, T Aug. (W. B.) De Korr. der
Bayrische Volkspartei schrijftDe Zondag
heeft geen beslising gebracht. Des voormiddags
kwam de ministerraad wel bijeen, maar hij
hield zich niet bezig met de voorstellen, die
de Beiersche regeering thans naar aanleiding
van den brief van den rijkspresident heeft te
doen. Noor verluidt, zal graaf v. Lerchen-
feld Dinsdag zijn voorstellen bij het kabinet
indienen. Van den uitslag der beraadslagingen
van den ministerraad zal het afhangen, of de
minister-president met do partijen een bespre
king zal houden omtrent do redactie van het
antwoord.
De stoking in de Duitsche Oostzcehovcns
geëindigd.
S t o 11 i n, 1 Aug. (W. B.). Do staking der
zeelieden is geëindigd. Do zeevaart is hervat,
Ook het personenverkeer tusschen Stettin cn
de Oostzeebadplaatsen cn het eiland Rügen
is hervat.
Staking in Oost-Pruisen.
B e r 1 ij n, I Aug. (N. T. A. Drndloos). In
de Oostpruisische steden hebben de gemeente
arbeiders wegens het idet inwilligen hunner
looneischen de staking afgekondigd, woardoor
te Koningsbergen reeds de gasfabrieken, de
wotcrleiding, de clectrische centrales cn het
tramverkeer stilstaan.
FRANKRIJK.
Het spoorwegongeluk in Zuid-Frankrijk.
Tarbes, 1 Aug. (B. T. A.). Noor gemeld
wordt, zijn er 21 dooden gevonden, van wie TT
zijn herkend. Onder de verbrijzelde wagondec-
len zijn nog 5 a 6 lijken te zien.
ENGELAND.
EEN GROOTSCH ENGELSCH VOORSTEL.
Engeland is bereid of te zien
van do schadevergoeding cn
geallieerde schulden.
Londen, 1 Aug. (N. T. A. Draadloos). Een
buitengewoon belangrijk© keer in de Engelsche
politiek is uitgedrukt in een nota aan de ge
allieerde regeeringen, die verklaart, dat de
Engelsche regeering zoo ten vollo overtuigd is
van de economischo onbillijkheid, die der wereld
bij den tegenwoordigen stand van zaken is op
gelegd, dat „Engeland bereid zou zijn afstand te
doen van allo verdere recht op schadeloosstel
ling van Duitschland en alle aanspraken op
terugbetaling van de geollieerdcn mits deze af
stand deel uit zou maken van een algemeen plan,
dat dit groote vraagstuk als één geheel onder
do oogen zou zien en er een bevredigende op
lossing voor zou bicden. Een algemeen© rege
ling zou in do oogen dezer regcering voor de
menschheid meer waard zijn don de winst, die
voort zou vloeien uit de ook allerbest geslaagde
afdwinging van de wettelijke verplichtingen."
Do nota, die T Aug, is gedateerd en getee
kend door lord Bolfour als waarnemend minis
ter van buitcnlandsche zaken, is gericht tot de
regeeringen van Frankrijk, Italië, Servië, Roe
menië, Portugal en Griekenland. Zij begint met
do verklaring, dat, al was de Engelsche regee
ring er niet op gebrand het vraagstuk der inter-
geallicerdo schulden t© berd© tc brengen, de
jongste gebeurtenissen haar te dien opzichte
geen keus laten. D© nota vervolgt dan
„Do ooilogsschulden, afgezien van de rente,
die Engeland op het oogenblik tc vorderen heeft,
bedragen gemiddeld ongeveer 2400 millioen
pond sterling, waarvan Duitschlond verschuldigd
is T450 millioen, Rusland 650 milliocn en de ge
allieerden 1300 millioen. Anderzijds is Enge
land den Vereenigden Stalen ongeveer en vierde
van dit vrdrag verschuldigd, d.w.z. 850 millioen
pond sterling tegen den normalen wisselkoers,
vermeerderd met de rente sinds T9T9. In af
wachting van een regeling, die het vraagstuk tot
in zijn diepste verborgenheden zou oplossen,
heeft de Engelsche regeering stilzwijgend afge
zien van elke aanmaning tot zijn bondgenootcn
voor de betaling van rente en aflossing. Maar
dat zij tot dusver handelend optreden in deze
aangelegenheid ongewenscht heeft geacht, was
niet wijl zij de nadeelcn van den tegenwoordi
gen staat van zaken onderschat of omdat zij zou
aarzelen zich ernstige opofferigen te getroosten
om er con eind aan te maken. Integendeel is zij
bereid, mits zoo'n politiek een onderdeel zou
vormen van een bevredigende internationale
legeling, allo schulden to schrappen, die zij te
vorderen heeft van de geallieerden wegens ver
strekte leeningen of van Duitschland ter schade
vergoeding. De jongste gebeurtenissen maken
echter het nakomen van een dergelijk© politiek
moeilijk. In de volmaakste hoffelijkheid en ter
uitoefening van haar onbetwiste rechten heefl
do Amerikaansche regcering dit land gevraagd
do rent© op ronto sinds I9T9 te betalen von de*
Engelsch-Amerikonnsche schuld, tcneindo dezet
in een gefundeerd© lccning om te zetten cn ttf
betalen door amortisatie in 25 inar. Een der*
gelijk© gang von znken komt volkomen overeen
met de oorspronkelijke overeenkomst. De Engel
sche regeering beklaagt zich daarover niot. Zij
erkent hoor verplichtingen en is bereid die na tg
komen. Maar het is duidelijk, dnt zij zulks niel
kan doen zonder een grondige wijziging te bren-
gen in do gedragslijn, die zij in andere omstnn*
digheden zou hebben willen volgen. Zij kan dd
terugbetaling vnn de Amerikaansche leening niet
beschouwen als een op zichzelf staando zaak,
die alleen de Ver. St. cn Engeland aangaat. Dit
is slechts een schakel in een samenhangende!
reeks verplichtingen, waaraan dit land deel
heeft, nu eens als schuldenaar, don als gcldi
schieterals zijn onbetwisto verplichtingen nis
schuldenaar moeten worden nagekomen, kun*
ncn zijn evenmin betwiste rechten als schuldi
eischcr niet ten vollo worden veronachtzaamd.*
De nota vervolgt don, dat de Engelsche regeer
ring deze gewijzigde politiek niet dan met denf
grootsten tegenzin heeft aanvaard. Het is waar,
dat Engeland meer tc vorderen heeft dan het
verschuldigd cn als nl|o geallieerd© schulden
werden betaald, zou Engeland aan de winnende
hand zijn. Maar kan de huidige toestand dc*
wereld beschouwd worden van dit benepen
standpunt Do geallieerden waren en zijn mccfl
don schuldeischers en schuldenaren. „Zij waren*
bondgenooten in de grootste krachtsinspnn-
ring, dio ooit heeft plaats gehad voor do zanlc
der vrijheid en zij zijn nog steeds bondgenooten
voor de afdoening van ten minste enkele von do*
resultaten daarvan. Hun schulden zijn oangoi
gaan, hun leeningen gesloten niet voor het
eigen voordcel vnn zekere staten op zichzelf,,
maar voor het groote gemeenschappelijke doel,
dat in hoofdzaak is bereikt. Voor cdeldenkon-
den kon het nooit aangenaam zijn, al zou het
om staatkundige redenen misschien noodzakelijk
zijn de financieel© zijde vnn deze groote zaak
to beschouwen als een ofzondcrlijk iets, los van
zijn geschiedkundigen oorsprong en te behan
delen nis niet meer dan een gewone handels
transactie tusschen kooplieden, die leenen en kni
pitalisten, die geld verstrekken. Er zijn boven
dien redenen van verschil lenden onrd, dio den'
weerzin nog verhoogen, waarmee de Engclscho
regeering een zoo grondige wijziging nnnvnarclt
van de wijze van behandeling der lecningen aon
de geollieerdcn.
De economische euvelen, waaraan do we
reld lijdt, zijn te wijten aan verschillende mo
reel© en matericelc oorzaken, maar tot dez®
moet stellig gerekend worden de last van d®
internationale schulden, met al zijn ongeluk
kige gevolgen op het crediet en den wissel*
handel, op de nationale productie cn den inter
nationalen handel. De volken von alle landen
verlangen naar een spoedigen terugkeer lot
normale toestanden. Monr hoe kan de normaio
toestand bereikt worden, terwijl dergelijke ab
normale voorwaarden geduld blijven En ho©
kunnen deze voorwaarden hersteld worden door
eenig middel, dnt op het ooaenblik toeposselijk
schijnt De tot dusver door dit land gevolgd»
politiek om geen vorderingen aan zijn schub
denaren te stellen, is alleen geoorloofd, zoo
lang zij algemeen gevolgd wordt. Het kon niet
rechtvaardig heetcn, dot de eene deelhebber in
een gemeenschappelijke zaak alles terugkrijgt,
wat hij geleend heeft, terwijl de ander zonder
iets terug te krijgen, wel alles zou moeten tc
rugbetr.lcn, wat hijzelf heeft geleend. Een der
gelijke loop van zaken is strijdig met elk priiv
cipo von eenvoudige rechtvaordigheid en kan
von de bevolking van dit land niet verwacht
worden. Dit lijdt onder een onvcrgelijkclijken
druk vnn belasting, een geweldigen ochteruiM
gang van nationaal vermogen, ernstige werk
loosheid cn een groote beperking van nuttig®
uitgaven. Deze nadeelcn worden moedig ge-
drogen, maar als zij vermeerderd zouden wor
den door een regeling, die, ofsohoon gerecht
vaardigd, duidelijk eenzijdig is, zou de Engel
sche belastingbetaler natuurlijk vragen, waarom
hij de eenige zou moeten zijn tot het drogen
van de last, die anderen met hem moesten
deelen. Op deze vraag is slechts één ant
woord mogelijk en ik bon er van overtuigd, dat
de publieke opinie der geallieerden de recht»
Gero Zilver
Ja^iiepel
FruitBepels
Suikerstrooiers
door
ROBERT HERRICK.
69
„Dat is goed voor uw rijke patiënten daar,"
£n ze wees naar het ziekenhuis beneden
„maar u weet, dat ik hier maar niet zoo kan
blijven rusten ik heb mijn werk. Ik moet
teven I"
Een nijdige trek kwam op zijn bleek gezicht.
„U bent onbillijk I U hebt al uw kapitaal ver
spild en nu wilt u het door een wonder terug
krijgen."
„Ja," hield z© vol, „ik wil, dat er een wonder
gebeuren zal 1 mijn wonder."
„Er gebeuren in dezen tijd geen wonderen
jneer."
Hij lachte onaangenaam.
„Ze heeft immers gezegd -r*
„Ik kan geen wonderen doen mt met meer/*
Cêi hij spottend, „el hebben ze a ook nog zoor
yeel verhalen van mijn Genezend© bron gedaan,
fk doe alles voor u, wat de wetenschap doen
Jtan, om n beter te maken. Daar «aoet u tevne»
den mee zijn en geduld hebben." Toen volgde
nog meer gewichtige kal mee rende zoete praat.
„Ik doe net voor u, wat er voor die anderen
daar beneden gedaan wordt en zij zijn tevreden.
Ze worden beter soms ten minste."
„Ik wil meer," zei ze met een wonderlijk glim»
lacht jo„ik wil mijn wonder."
„Het onmogelijke kan ik niet doen."
„Eenmaal hebt u het gekimd."
Hij stond ongeduldig op van den rand van de
bank, waarop hij gezeten had.
„Ga nu niet weg
„Waarom zoudt u het wonder verwachten?"
„Omdat ik er zoo'n behoefte aan heb."
„We hebben allemaal ons wonder noodig
of we denken, dot we het doen I"
Er was een leeg stilzwijgen tusschen hen.
„U vindt dus, dat ik er mij bij neer moet leg
gen. Is er geen ander middel voor me dan dat
de natuur zich herstellen kon =3 kan niets an
ders ter wereld me helpen
Hij schudde zijn hoofd.
„Zeg me de waarheid de heel© waarheid I"
„Goed I Die zult u hooren. Er blijft niets an
ders over. Vóór uw geboorte waart u al door
God tot dit lot gedoemd. Dc kan u niet oplap
pen dat kan geen een dokter. Uw kleine vlam
is voor zijn tijd verminderd door wreeden ar
beid in ongezonde omstandigheden. Er is nie
mand, di© u terug kan geven wat u de laat
ste twaalf jaar verbruikt hebt!"
In de schemering had zijn bleek gezicht iets
sinisters. De vrouw keek hem aan zonder iets
te zeggen maar met steeds gr00ter wordenden
angst. Ze richtte zich op en streek het haar
weg, dat over haar strak gezicht was gevallen.
rJk kan het niet gel00ven V fluisterde ze.
„Ik zeg het a omdat a de waarheid wilt weten
de heele waarheid, zooals ik die ken -.
D» modiclirvem. die ik, a tceot, zjyli-arv Aa machi
ne weer voor een poosje op gang brengen, ze
zullen u een schijn van gezondheid geven. Als u
geld hodt, genoeg geld om nooit meer hard
te hoeven werken zoudt u verder kunnen
leven, een bestaan voortsleepen als een halve-
zieke, zooals zoo veel rijke vrouwen doen."
„Maar hoe komt het dan
„Omdat u, zoools ik u nu al zoo dikwijls ge
zegd heb, uw ziel en lichaam gebrek hebt laten
lijden, ja uw ziel en uw lichaam. Van het be
gin af hebt u al de kracht uit uw lichaam ver
bruik L"
„Dat moest ik wel," kreunde ze.
„U hebt ze geen voedsel, en geen vreugde
gegeven vreugde, dat hadden ze het meest
noodig I U bent uitgehongerd en het is te
laat om nog voedsel te nemen."
„Dc moest wel."
Zachter ging de dokter voort
„Waarom bent u niet getrouwd
„Getrouwd
„U hadt toch wel kunnen trouwen."
„O ja," zei ze eenvoudig, „dat had ik wel
gekund als ik anderen had willen laten
verhongeren I"
„Het was een duur betaalde opoffering," zei
hij koud.
„Hij was niet veel meer dan een jongen," zei
ze peinzend, „net als ik werkte hij voor een
paar dollars in de week. We hadden met alle
inspanning niet meer kunnen doen, dan ons zelf
in het leven houden ien wat moest er dan van
de anderen worden, van mijn moeder en mijn
zuster
„En later?"
Ze boog haar hoofd.
„Was er later geen gelegenheid Kon u niot
van een ander houden?" ging hij meedoogen-
loos voort.
„Ja." zei ze. bief Kaar trelaat op en keek
hem recht in de oogen. „Ik heb van een onder
gehouden. Hem had ik kunnen krijgen I"
„En waarom dan
„Hij was getrouwd ri hij leefde gescheiden
van zijn vrouw I"
„O I"
„Toen vond ik, dat ik dot niet doen kon. Het
leek me gemeen. Ik ging weg om niet in de ver
leiding te komen. Het was hord. Ik had al mijn
kracht noodig om hem te verlaten om mijn
geluk in den steek te laten. Maar ik heb het
gedaan I"
„Dat was hard," zei hij stroef.
„Dc weet niet eens, of ik er goed aan gedaan
heb," ging ze voort met heldere stem. „Als ik
er nog eens voor stond, als ik nog eens kiezen
kon zijn liefde en mijn geluk, dan zou ik an
ders doen."
Hij knikte, dot hij hoor begreep.
„Dat zou me leven hebben gegeven dan
zou ik hier zoo niet liggen."
„Neen."
„Ja, dan zou ik het nemen," zei ze rustig.
„Men moet bestaan en zijn werk doen dat
is het groote punt in het leven."
„Een vrouw als u moet liefde hebben zei hij.
„Of zij moet tol betalen zooals u Maar er is
moed voor noodig om de wereld te trotseeren
veel moed voor een vrouw."
„Er is moed voor noodig, en dien had ik niet
omdat ik niet zeker van mo zelf was. Maar de
tijd zal komen, dat alleenstaand© vrouwen, die
zooal» ik, werken als mannen, den moed zullen
hebben om lief te hebben, en de wereld zal hen
eerbiedigen I"
„Ik hoop het."
Ze zwegen, zittend in de schemering, als twee
die elkaar heel goed kennen. Buiten fladderde
een vogel, en zong zijn lied. Toen was ook daar
alles stiJ-
„U hebt de fout gemoakt, die de hcele be
schaving mankt. Nu moeten we zien, dat we er
nog van maken wat er van tc maken is."
„Ja
„Dc wilde, dat ik u beter kon helpen, maar dnt
kon ik niet."
„Dat geloof ik niet," riep ze plotseling in op
stand komend. „Ik kon niet geloovcn, dot het
leven voor mij ten einde is dat olie geluk
voor mij is afgesloten, dot alle Eenmaal,"
zei ze en er sprak een beschuldiging uit haar
toon, „zoudt u mij dat niet gezegd hebben —1
zoudt u mij niet met drankjes zijn aangeko
men om de waarheid te verbergen I Toen zoudt
u niet zoo gedacht hebben I Toen zoudt u het
wonder voor mij verricht hebben."
„Als je jong bent, is je vertrouwen zoo groot
dan probeer je zooveel," zei hij strak. „Mis
schien zou ik toen geprobeerd hebben het won
der te doen wie weel cn het volbracht heb
ben ook. Maar ik kan het niet langer dat if
de kwestie."
„Hoe is dat gekomen Wot heeft de gavo
gedood
Hij wees naar het dal, dat voor hen lag in het
donker.
„Er is een vuur over de wildernis gegaan en
dat heeft de verwoesting gebracht."
„Vertel me hoe het gekomen is," drong ze
aan, als iemand, die op haar beurt recht heeft
de heele waarheid te weten. „Vertel me hoe
u uw gave van te genezen verloren hebt."
„Wie weet I Misschien is die gave nooit
geweest, zooals ik dacht
„Maar anderen wisten toch, dat u haar bezotl*
„Zelfbedrog waan I"
(Wordt vervolgdL