Tra-wmii
Willem Eroeihuizen, Juwelier
BUIWEKTSril» Zl rs Z tl
"RIJS DtR ADVERTENTIE
„DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
N.V. Middenstsnds Creiiietbank
LAH6E6RACHT Ho. 4. Liep. 301
l!PS' SAFE-INRICHTING
De H. 1. A. komt
|„L HIRUNUcLU' j
CHAPELLE8IE-HBEDEN EU
WEEHER - «DEI «BEU.
iEiineUetlieepA en Filters!
FEUILLETON.
in den taalstroom
Depos ito-Rente
Heeft ieder 't gehoord?
Gero Zilver
Jam9spel
Fruitlepëis
Suikerstrooiers
tie Jaargang No. 63
post f S,-, pef week (met gratis verzekering
gen ongelukken) f 0,17s, afzondcrlyke nummers
r 0.05.
AMERSFOORTSCH
Woensdag 13 Septtemoer 1922
DIRECTEUR-UITGEVER» J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL 2 A.
POSTREKENING N°. 47910. TEL INT. Bl3.
van 1 —4 regels f i.OJ,
met inbegrip van eea
>ew(isnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbie*
lingen en Ucldadigbcids-advcitenticn voor de helft
der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
voordccligo bepalingen voor het advcrlccrcn. Eciv''
"Irculaire, bevattende do voorwaarden, wordt op
tanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht.
^JHet behoeft heelemaal niet te verbozen, dat
schitterende overwinning, welke de Turken
de Grieken hebben bevochten, in de Mo-
ammedaansche landen aanleiding heeft gege
ten tot enthousiast vreugdebetoon. In de hoofd-
hoskee te Constanlinopel is een dankdienst ge
houden. Duizenden cn nog eens duizenden na
pen eraan deel. Maar ook de Mohammedaan-
jche bevolking in Britsch-Indië en dit kan
ngeland bezwaarlijk aangenaam zijn heeft
haar ingenomenheid met de Kemalistische sue-
pessen niet onder stoelen en banken gestoken.
Hen overvloede is ter vergadering van de Mo-
hammedaansche bevolking van Delhi niet al
leen het besluit genomen telegrammen van ge-
pukwensch te zenden aan de Turksche legers
in Anatolië, maar tevens besloten het Britsche
ministerie van buitenlandsche zaken in kennis te
tetellen van de verontwaardiging, die onder de
bevolking in 't leven is geroepen over de anti-
[Turksche politiek der Britten. Nu tal van En-
Jgelsche bladen zijn weinig vriendelijk voor de
Turken, van wie zij weinig goeds verwachten.
ÏWet ingenomenheid buiten zij het bericht uit, dat
de Zuid-Slavische regeering te Rome den
jivensch heeft uitgesproken zich te doen verte
genwoordigen op de conferentie, waar de Turk-
feche vredesvoorwaarden een punt van discussie
zullen vormeneen Romeinsch bericht toch
hield in, dot de Zuid-Slavische gezant den Itali-
éanschen minister van buitenlandsche zaken
'Schanzer te kennen heeft gegeven, dat de Klei-
Tie Entente niet dadeloos zou blijven, wanneer,
een verandering plaats had ten aanzien van 't
beheer der zeeëngten en ten opzichte van Thra-
cië. Hieruit spreekt wel zeer duidelijk de vrees,
dot de Kemalisten, wanneer het tot onderhan-
Idelen komt, eischen zullen stellen, die minder
'a .rigenaam zijn voor sommige Balkanlanden,
die licht het kind van de rekening erdoor zou
den kunnen worden.
Inmiddels hebben de geallieerde commissaris
sen te Constantinopel en hier gaan wij of
op een Reutertelegram uit Londen de regce-
ring te Angora verwittigd, dat de geallieerden
ïn geen geval zullen dulden, dat de neutrale
zóne de Bosporus en de Dardonellen inbegre
pen zal worden geschonden. Een B. T. A.-
bericht echter, dat dezelfde aangelegenheid be
handelt, geeft dit nieuws in veel zachter vorm
.volgens deze lezing zou de mededeeling in dier
Voege zijn gedaan, dat de geallieerden aan den
Vertegenwoordiger van Angora te kennen gaven,
dat zij hoopten, dat de onzijdigheid van deze
jvuteren zou worden geëerbiedigd. Naar hel
bericht nog verder mededeelt, zou de vertegen
woordiger van Angora daarop hebben verklaard
de mededeelingen van de geallieerden ten spoe
digste naar Angora over te brengen.
Men kan makkelijk begrijpen, dat te dezer
ïf.ke vooral Britsch initiatief in 't spel is. Trou
wens uit Londen wordt een groote activiteit
in regeeringskringen gemeld. De Britsche poli
tici staan voortdurend in verbinding met Dow-
ningstreet en vooral de departementen van ma'
rine en ooi log zijn zeer actief. Dit zijn ernstige
teekenen en wijst erop, dat er mogelijke stap>
pen worden overwogen, wanneer de Kemalisten
aspiraties mochten trachten te verwezenlijken,
een jaar vast 5
zes maandeu opzegging 4 °i«
een dag 3 v»
Laden met bijbeboorende
trommels te huor vanaf f 6,50
per jaar.
die indruischen tegen de Engelsche belangen.
Het voor de Turken uiterst vernederende ver
drag van Sèvres kan zich dus nog op heel pijn
lijke wijze wreken.
De Duitsch-nationalen benijden hevig de Ke
malistische successen en in hun kranten kon
men de laatste dagen herhaaldelijk lezen, dat
de gebeurtenissen in Klein-Azië bewezen, hoe
verkeerd het is geweest, dat de Duitschers den
wapenstilstand van 1918 onnamen, den vrede
von T9I9 aanvaardden en nadien 'n vervullings-
politick voerden. De Duitsch-nationalen had
den steeds geadviseerd een politiek van verzet
te voeren. Kemal pasja had deze politiek ge
voerd en het resultaat was, dat de vroegere op
standelingen een erkende macht waren gewor
den, de vrede van Sèvres in diggelen was geval
len en dat de beschermers van dien vrede el
kaar zelfs in de haren zaten. Daaruit zag men,
dat slechts een volk, dat zich zelf niet opgaf,
zich kon handhoven en dat Kemal pasja een
heel andere kerel was dan de Duitsche repu
blikeinen. Enz. Enz.
In één horer „Bcrqerkungen" leest de Frank
furter Ztg. de Duitsch-nationole hecren in ver
band met de vorenweergegeven opvattingen
genoemde reactionaire kringen flink de les. Het
blad betoogt, dat nationaal verzet een volk
redt, wanneer het óf zelf de kracht daartoe be
zit, of wanneer sterke vrienden hem helpen of
wonneer de macht van den vijand zoo belem
merd wordt, dut hij niet in slaat is het verzet
te breken. De Sicilianen konden tegen de An-
jou's, de Spanjaarden tegen Napoleon met En-
geland's hulp stand houden, de Tirolers konden
het een tijdlang en in Rusland ging de groote
keizer en veldheer te gronde, aangezien deze
volkeren door de natuur van hun land tegen
vernietiging' beschermd waren. Wanneei
Duitschland in de bergen van Anatolië lag en
geen tegenstanders dan de Grieken te duchten
had, wanneer het bovendien zoo gelukkig" was'
om, zooals Kemal pasja door dc Franschen,
met geld en wupens rijkelijk'gesteund in plaats
van voortdurend met 'sancties en leegplundering
bedreigd te worden don moest het zich oor
deelt het Duitsche blad ook tot het uiterste
zich verweren. Wat zou Kemal pasja hebben
bereikt, wanneer hij niet door half ontoeganke
lijke Aziatische bergen, maar door den Rijn
beschermd was geweest. Wonneer het uitgemer
gelde Duitschland zonder wapenen cn hulpbron
nen de politiek had gevoerd, die aanbevolen
werd door de hypcr-natibnolen, dan zou het
thans opgehouden hebben als politiek geheel
te bestaan en de Entente zou daarbij toch niet
uileen zijn geval ien. De Frankfurter Ztg. besluit
haar notitie„Of de politiek, die Duitschland
sinds vier jaren voert, ons als slaat en volk
redt, weten wij niet. Maar wanneer er een mo
gelijkheid bestaat, is het deze. De politiek van
verezt zou een politiek der catastrophe zijn ge
weest en dut ons deze in den afgrond zou heb
ben doen storten, moest ieder mensch met een
greintje verstand duidelijk zijn. Wij gunnen den
dapperen Turken, dat zij het juk van den smade-
Hjken vrede van zich werpen zij zullen door
door indirect en in allen gevalle moreel ertoe
bijdragen heel het z.g. vredeswerk, dat ook ons
drukt, te doen wankelen. Maar zij leven in Azië
en niet aan den Rijn en wat voor hen, zij het
met offers, mogelijk was, is voor ons niet mo
gelijk. Het is dwaas hen ons ten exempel
stellen."
VOLKENBOND
Het vraagstuk der minderheden,
üenève, 12 Sept. (N. T. A. Draadloos).
De zesde commissie stelt een onderzoek in naar
de kwesties, betreffende de minderheden Pusta
(Estland), Askenazy (Polen), Nansen (Noorwe
gen, Robert Cecil en Gilbert Murray (Zuid-Afri-
ka) hebben het woord gevoerd. Cecil verklaarde,
dat de bescherming van de minderheden thans
haar intrede heeft gedaan in het Europeesche
volkenrecht.
Lloyd George naar Genève.
Reuter verneemt, dat Llcryd George waar
schijnlijk £us tegen de sluiting van de Volken-
bondsvergadering naar Genève zal gaan, moge
lijk niet voor de week, die 18 September begint.
Hij zal niet langer dan tien dagen wegblijven en
worden vergezeld door sir Maurice Hankey en
sir Edward Grigg.
De lAuiSTi'Ouwenvereenigltii;
is hierbij a;ui het vroor
Zwitserland biedt den Bond bouw
terrein aan.
G e n v e1 2 Sept. (B. T. A.) Nu de hand-
haying van den zetel van den Volkenbond te
Genève definitief- schijnt te zijn, biedt de Zwit-
sersche confederatie aan den Volkenbond twee
stukken grond aan, gelegen naast het sccreta'
riaat-generaol, om er de zittingzaal voor de Vol
kenbondsvergadering cn voor de orbcidsconfe
renties op te bouwen, alsmede het meubilair
voor het interna tionaaal urb'idsbureou. De in
ternationale activiteit te Genève zal hierdoor
in dezelfde wijk worden geconcentreerd.
Het ontwopeningsvruagstuk.
Genève, TI Sept. (Kovas). De discussie
omtrent het rapport der commissie voor ont
wapening is begonnen met een reeks vragen.
Fisher (Engeland) wijst op de uiteenloopende
meeningen, die op het stuk der beperking van
wapening bestaan en staaft dit met een verge
lijking tusschen de rapporten en stotistieken, bij
de commissie ingezonden.
De Jouvenel (Frankrijk) is het met Fisher
eens over de noodzakelijkheid om geregeld over
leg te plegen omtrent de militaire behoeften.
Hij vraagt reglementeering der statistieken, die
improvisaties uitsluit en de statistieken beperkt
tot een nuchter weergeven van feiten. Hij be-
pleit de raadpleging daarvan vóór de opening
van de conferenties inzake de uitbreiding vnn de
vlootovcreenkomst van Washington en den han
del in wapenen, daar deze conferenties anders
tot desillusies kunnen leiden.
- A;:3e: aSoori.
UITGEBREIDE KEUZE
De Jouvenel verklaart, dot Frankrijk Cecil
erkentelijk zou zijn voor het tot stand brengen
der proctische toepassing van een waarborg-
overeenkomst tusschen de staten van hetzelfde
continent om te geraken tot een gelijktijdige be
perking der wapening. Cecil maakt het sluiten
van een verdrug omtrerhet verlcenen van
krachtige hulp afhankelijk van de voorafgaande
beperking der wapening in de betrokken landen.
De Jouvenel meent daarentegen, dat het waar-
borgverdrag moet leiden tot de beperking der
wapening, m. o. w. men moet beginnen met een
moreele ontwapening, die alleen mogelijk is na
oplossing der vraagstukken, die de groote mo
gendheden verdeeld houden. De Jouvenel zegt,
dat een Fransch-Engelsch-Amerikaonsch ver
drag die taak zou hebben verlicht. Het Fransch-
Engelsche verdrag had als voorbeeld kunnen
dienen; andere verdrogen zouden daarop stellig
zijn gevolgd. De Jouvenel besluit onder alge-
meene toejuichingen zijn rede aldus: We moe
ten weten of de groote volken, die in den oorlog
solidair zijn geweest, daartoe ook in vredestijd
in staat zijn.
Groote hoeveelheid ontvangen.
PRIJZEN ZEER BILLIJK
HE ETALAGE
Lloyd George naar Genève.
Hoewel er nog geen datum definitief is vast
gesteld wordt thans algemeen verwacht, aldus
een R uter-telegram, dat Lloyd George den vol-
on n Dinsdag of Woensdag naar Genève zal
gaan om de vergadering vun den Volkenbond bij
te w ncn.
Do Evening Standard vernoemt, dot Balfour
aan Lloyd George een volledig rapport over de
werkzaamheden heeft gezonden en het duidelijk
ïceft gemaakt, dat Lloyd George's tegenwoor
digheid in dc vergadering door zijn collego'
op prijs zou worden gesteld cn van waarde zou
zijn voor den arbeid inzake den economischen
vrede in Europa.
Verwacht wordt, dat Lloyd George in Genève
een verklaring van groote politieke bcteekenis
zal ufleggcn.
DUITSCHLAND.
DE SCHADELOOSSTELLING.
Dc Duitsch-Belgische onderhan
delingen.
Het Belgische kabinet heeft het besluit vnn
minister Theunis, om de Duitsche voorstellen
von de hond te wijzer, aldus meldt men d.d.
gisteren aan dc Tel., goedgekeurd. Minister Jos-
heeft daarop heden den Duitschen zaakgelastig
de Landsberg bij zich ontboden cn hem ver
zocht aan de regecring te Berlijn mede te doe
len, dat de Belgische regeering verlangt, dat
uiterlijk op 15 Sr.pt. as. dc beide termijnen
von elk vijftig milliocn goudmork, die op 1
Aug. cn 15 Sept. vervallen, in scha tkisbi) jetten
op zes maanden moet-n worden betaald en dat
daarvoor een gouddepot van honderd milliocn
mark aan ce Eanque Notionale moet worden
'crgemao'f.
Deze mededeeling bcleekent, dat, indien de
Duitsche rc;;c erirg riet binnen drie dogen de
vefcischtc vzr.rrc. n aer.iiedt, de Belgische
gedelcgccrJ;n eczi do commissie van herstel
zullen kcm. gevm v.:n het in gebreke blijven
van DuitLchLr..', v k\! dan door de commis
sie van herstel zal dienen te wordon geoonsta.
teerd.
Berlijn, 13 Sept. (V. D.). Te Berlijn
men verrast door de Belgische eischen met be
irekking tot het storten van een goud-depót,
Afwijzing dezer eischen is waarschijnlijk.
Uit het bezette gebied.
B e r 1 ij n12 Sept. (W.-B.). De rijkscom
missaris voor het bezette Rijnland heeft in de
kwestie der arrestatie van den regeeringscom-
missaris dr. Prange te Wiesbaden aan de com
missie voor het bezette Rijngebied een nota ge
zonden, waarin KTj, met verwijzing naar de nog
onbeantwoorde nota en naar het feit, dat de
onderzoekingen van Duitsche zijde niets hebben
opgeleverd wat een zoo ernstige inbreuk op het
Duitsche bestuur kon rechtvaardigen, opnieuw
vraagt om mededeeling van de beschuldiging
tegen Prange. De nota teekent protest aan
tegen de gevangenneming en drukt de hoop uit,
dut spoedige violating zal volgen. In de nota
van 7 September was ook geprotesteerd tegen
hei binnendringen in de dienstlokalen der regee-
ring te Wiesbaden, do huiszoeking in deze loka
len en de medeneming van akten.
De economische nood.
B e r 1 ij n, 12 Sept. (W. B.) Het rijksmi-
nisterie voor voedselvoorziening en landbouw
heeft een verordening uitgevaardigd, die ten
doel heeft om het onder de tegenwoordige om-
slarriighcden ondoelmatig verbruik van suiker,
gerst en fruit te voorkomen. De vervaardiging
van chocolade, zoetigheden, brandewijn, likeu
ren en schuimende wijnen, alsmede von zwaar
bier, wordt beperkt, resp. verboden, voorzoover
daarin inlandsche grondstoffen worden verwerkt.
B e r 1 ij n 12 Sept. (W.-B.). De rijkskanse
lier heeft vandaag Hermann, den algemeenen
secretaris van het rijksverbond van handwerks
lieden, ontvangen, die hem de steeds toenemen
de moeilijkheden voor de handwerkslieden uit
eenzette. De rijkskunselier verklaarde bereid te
zi{n zoo spoedig mogelijk een congres onder
zijn leiding bijeen to roepen, waarop behalve de
vertegenwoordigers vnn de verschillende hand
werken ook de betrokken departementen verte
genwoordigd zulen zijn. ten einde den toestand
grondig te bespreken.
B e r 1 ij n, 12 Sept. (N. T. A. Drov^oos;
ïijkspresidont Ebcrt heeft Maandag de verte
genwoordigers van het socioobdomocrotisclj
partijbestuur cn van dc vakvereenigingen ont-j
vangen, die hem spraken over hun ernstige be*
zorgdhe.id over den economischen toestondj
Ebcrt cn de rijksminister voor economie beloof
den al wat mogelijk was te zullen doen om do
belangen van het arbeidende volk te behartigen.
De rijkspresident heeft verder het bestuur ont
vangen van dc vcrecniging van Duitsche dog*
dn du it gevers ter bespreking van den noodtoc*
stand cn van de daarvoor te nemen maatrernv
len.
De rnmp vnn dc Hammonia»
De Neue Berliner Zeitung verneemt uit Lon
den, dnt een drnndloos telegram van het Engel*
sche schip Kinfouns Costle is opgevangen, vol*
gens hetwelk zestien opvarenden vnn de Ilam*
monia zouden zijn omgekomen.
Uit Londen wordt d.d. 12 Sept. gcmcló:
De stoomboot Kinfauns Castle der Union
Castle kwam heden te Southompton non me»
385 overlevenden van de Duitsche stoomboot
Hommonio, die in oen storm zonk ter hoogt*
van Finisterre, terwijl zij op weg was naai
Mexico. Spannende verhalen werden gedaan»
Kapitein Höfer vnn dc Hammonia, die voor den
oorlog gezagvoerder wns vun dc Imperator,
deelde mede, dnat het schip Vigo verliet met
355 pssagiers en 192 officieren cn matrozen
nan boord. Een hevige Noord-Oostelijke stórm,
die Vrijdag tegen middernacht opkwnm, nam
toe tot een orkonn. Zaterdagochtend bevond
men, dal het schip water maakte. Groote golven
beukten het schip, dat langzamerhand naar
stuurboord overhelde. Noodsignalen werden
daarna afgezonden. Höfer dacht, dat de pussa-
giers en dc bemanning allen gered waren, bc*
halve de inzittenden van twee reddingsbooten,
die, naur men vreesde, waren verdronken.
Kapitein Day van de Kinfouns Costle verhaal
de, hoe hij in antwoord op de noodsignalen vun
de Hammonia te hulp kam. Toen hij ten too-
neele verscheen, vond hij het schip in zinkenden
toestand. Vrouwen cn kinderen klemden zich
vost aan omgeslagen reddingbootcn cn vlotten
en doodc lichamen dreven in de zee. Geduren
de acht uren was het scheepsvolk van de Kin
founs Custle bezig met het reddingswerk in den
orkaan. Een der reddingbooten zonk tijdens do
werkzaamheden, maar de inzittenden werden ge
red. De overlevenden deelden mede, hoe, toen
groote golven over dc Hammonia joegen, ver
schrikte vrouwen met kinderen, sommige met
babies in de armen, zich vustklcmdcn aan d«
stuurboord-leuningen, die gedeeltelijk onder
water kwamen. Sommige vrouwen werden over
boord gespoeld. In dezen vreeselijken toestand
onderscheidde zich Jubb, een Engelschman, die
noar Mexico reisde, door zijn moedige hulp aan
vrouwen en kinderen. Hij redde een kind door
overboord tc springen in de woedende zee.
Donk zij de heldhaftigheid van het scheepsvolk
van de Kinfaims Cn~Me dat d^r stnomhC'!cn
Valencia Euclid en Tudor Prirce hebben, naar
men gelooft, slechts ongeveer 30 personen hel
leven verloren.
FRANKRIJK.
De inkomsten van Frankrijk.
P a r ij s, 12 Sept. (Havas). Dc opbrengst dei
indirecte belastingen cn der staatsmonopolies
voor Augustus 1922 bedraagt 1.1G8.401.000
francs, wol een vermeerdering betockent vnn
152.012.000 francs vergeleken bij Augustus
1921. De geheele opbrengst der acht maanden
tot 1 September van 1922 vertegenwoordigt eer»
vermeerdering van I.275.788.I00 francs tegen
over de overeenkomstige periode van 't voor
maande joar.
ENGELAND.
Dc verhouding tot den sultan von Ccntraol-
Arabië.
Londen, 12 Sept. (V. D. Draadloos.;.
Het ministerie von koloniën spreekt de berich*
legen, volgens welke dc sultan van Ccn*
fronl-Arabiü een militaire overeenkomst zou
hebben aangegaan, die gericht is tegen dc En
gelsche politiek. Het ministerie zegt, dat dc
su1 tan zulk een verdrag niet heeft gesloten. Hi
heeft uit eigen beweging, terwijl hij de berich-
«cn tegen sprak, vpn dc gelegenheid gebruik
Twijfel werkt altijd verlammend, onver
schillig of ze al dan niet in verband staat met
de zaak, die ons bezighoudt.
MULTATULI.
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Wesselinkvan Rossum.
6
Sinds dien avond behoorden ze bij de partijen
ftvan de Graebners, zooals de „Rehrücken" en de
(kappen bij de gangen van het diner, of zooals
cognac bij de koffie zonder melk.
k Sedert dien avond echter was er ook in
pusaime's ziel een honger naar leven en genot
jpntwaak-t en een bijna lichamelijke afkeer van
fcaor eigen bekrompen levenswijze.
5" Als ze, zooals op dezen onzaligen avond, naar
guis kwam en de warme lucht van de onvoldoen*
*6 ffeiuchtes choolkamers haa£ tegemoetkwam.
dan sloeg de walging haar tot aan de keel en de
walging verhinderde alle vreugde in haar over
haar man over haar kinderen.
Het te nauw geworden huisjasje met de ver
sleten knoopen, dat Otto Graebner placht aan te
trekken na het los geven, de groene bril, die zijn
overspannende oogen beschermen moest voor
het schelle gaslicht, de lucht van zijn zuinig ge
rookte sigaar, die hij dikwijls liet uitgaan, het
gezicht van de met muziekpapier bedekte schrijf
tafel, die in de eetkamer stond, dit alles vervulde
Susanne met een gevoel van vreemdheid tegen
over hem en haar huis. Ze scheen zichzelf een
gast in een ongezellig gemeubelde woning, bij
menschen, die ze wel mocht, maar die in haar
leven niet noodwendig waren.
Misschien kwam er iemand een prins of een
millionnair of misschien slechts een zeer rijke en
kunstlievende dame en ontvoerde haar, ergens
heen, in een wereld van vreugde en schoonheid.
Dan zou. ze ook haar man daar laten komen
en de kinderenen Liesel zou altijd witte
schortjes met kant dragen en Kurt blauwe ma
trozenpakjes met wit piqué-kragenEn haar
man zou erg verliefd op haar zijn en de kinderen
heel aanhalig en welopgevoedl En hun vader
hoefde dan niet meer tegen hen te zeggen: „Wees
blij dat je wat te eten krijgt", zooals vroegerl
Dat had zoo vreeselijk ruw geklonken, zoo af-
schuwlijk liefdeloos en hardl En terwijl Susanne
Graebner aan dit alles dacht, naaide ze aan den
kostbaren kraag van Maltakant en was heelemaal
vergeten, dat haar huishoudgeld op was en dat
ze op zijn best morgen wat van het dienstmeisje,
maar overmorgen Elise om geld moest vragen.
Tegen zijn innerlijke overtuiging in, had dokter
Graebner bij de stichting van het sanatorium er
in toegestemd, da zijn vrouw zich met het beheer
bemoeide. Hij vreesde voor oneenigheid, wrijving
.tusschen de zusters, voortrel^kiiur van enkele pa
tiënten en misschien ook een persoonlijke over-
heersching, die hem zijn betrekking zouden kun
nen verzwaren.
Maar Elisc had bij de financiëele regeling der
zaak zekere garanties weten te verstrekken,
waardoor Z£ van het begin af een stem in het ka
pittel bedongen had. Ze had geen moeite, geen
reis gespaard, om haar vader de voordeelcn van
de onderneming duidelijk te maken. Daarbij had
ze een heftigen strijd met haar broeder gehad,
die na zijn huwelijk met een rijke boerendochter
op zijn eigen landgoed zat en slechts den bodem
vertrouwde dien zijn voeten aanraakten.
„Laat vader met rust met je groote-stadsonder-
neroingenl Jullie huizen in Berlijn behooren jullie
op het papier, cn voor je langs de voortrap in je
woning bent gekomen, komt je de deurwaarder
langs de achetrtrap al tegemoet".
Maar ze was de lieveling van den ouden Hol-
lerschmiea en tenslotte wist ze hem tc bepraten.
En op den dug dat ze een flinken post van, de
door de Duitsche handelsbank uitgegeven aan-
deelen van de „Gesellschaft m. b. H. des Graeb-
ner-Sanatoriums" overnam, op dien dag had dok
te'- Graebner zelf een groot gedeelte van zijn be
slissingsrecht verloren. Zij echter had slechts de
eerzucht, de aandeden langzamerhand op te
koopen om alleen-bezitster te worden. De heb
zucht van den boer toonde zich in haar en de be
hendigheid van de herbergiersdochter.
Na een rusteloozen arbeid van vijf jaar had ze
haar doel bereikt. Ter viering van haar-bezit ters
vreugde gaf ze de groote partij waartoe ook Su
sanna en Otto Graebner waren genoodigd.
Elise, die zich heel beminnelijk toonde, als
haar eigen wenschen vervuld waren, nam haar
zwager dadelijk na zijn aankomst terzijde.
„Ik zal je dadelijk aan den oom van mevrouw
von Paul sin" voorstellen, Felix Frank uit Glogau.
NBosch heeft onlangs in Leipzig een Suite van
hem gespeeld. Nu komt hij voor den dag met
een groote symphonie.
M.aar de instrumenteering schijnt nog niet in
orde te zijn. Dien mr.n kun je helpen. Verder
komt hij in het sanatorium wonen, omdat hij
onder behandeling is. Klamp hem dus oonl"
De onverbloemde doelmatigheids-politiek van
zijn schoonzuster had altijd iets pijnlijks gehad
voor Otto Graebner. Onwillekeurig strekte hij
zijn dorre, witte hand uit. En daarbij verdween
ook, zooals altijd het, lichte gevoel van afgunst,
dat hem vluchtig overviel, als hij na langen tijd
weer eens in de zeer moderne en degelijk inge
richte woning van zijn broer kwam.
Zijn blik gleed door de twee groote salons, die
hel verlicht, den in dit huis gewonen aanblik
weergaven von een bont door elkaar gemengd,
stijf gezelschap en bleef toen op zijn viouw rus
ten, wier blanke hals vandaag bijzonder lief door
den mooien krong omlijst was.
„Susel ziet er knap uit" zei Elise en knikte
goedkeurend- „Van wie heeft ze dot mooie kont-
garnituur gekregen. Dat is prachtig!"
Maar ze wachtte het antwoord niet af, want ze
moest een heeleboel menschen aan elkaar voor
stellen. Het was een altijd wisselende kring, die
op de Graebnersche avonden samenkwam. Elise
maakt jacht op patiënten met dezelfde onver
moeidheid, els waarmee haar vader eens gasten
in zijn lokaal hod weten te lókken. Een ondeu
gend jong dokter beweerde van haar, dat ze een
betere diagnose wist vast te stellen dan haar
man, want ze zag iedereen door jas en vestjes
zak in de beurs, terwijl haar man, om de diagnose
van een lijden te bepalen, eischte dat de patiënt
zich uitkleedde.
Elise was niet erg gevoelig, ze lachte maar
hard en een beetje scherp, als zulke ondeugende
gezegden haar ter oore kwamen, en ze ging er
pvon grru»d mr.A d«ar_ nn hnqp-o» ^v>V ni*»* He~
ponld oanstcotelijkc, dan toch overbloemde ma
nier, gasten cn patiënten voor het sanatorium tc
werven.
De voortdurende toestand von gezondheid ir
de Paulsinsche familie vervulde haar met eer
bijna ergerlijke vrees. Met het onafhankelijk zijn
van den dokter verdween meestal ook de herin*
nering aan hem.
Het private verkeer echter met den grooten
financier beperkte zich tof een joarlijkschc uit-
noodiging tot een van die groote portijen, wouri
op men den gastheer en vrouw bij komen en gaan
nauwelijks vluchtig de hand drukt. Mem zelf had
ze nog nooit in hoar woning gezien, slechts mei
vrouw von Paulsin had één maal in het jaar een;
kopje thee bij haar gebruikt, deed in aansluiting
daarmede een rondgang door het sanatorium en
verzekerde eiken keer, dat ze verrukt was van
het organisatie-talent van mevrouw Graebneri
Daarom was het nu voor Elise Graebner een
triomf, toen mevrouw von Paulsin de uitnoodi*
ging tot de partij aannam en tegelijk vergunning
vroeg een broer van hoor overleden vader met'
zijn vrouw te komen voorstellen, den heer Felix
Frank, die waarschijnlijk langen tijd in het»
Graebner-sanatorium zou wenschen door ta
brengen.
En dus was het hoofdnummer van den ovon<^
niet mevrouw Paulsin zelf, maar Felix Frank uit;
Glogau.
Het eerste oogenblik was mevrouw Elisa
eenigszins teleurgesteld. Dadelijk na de cersta
begroeting nam mevrouw Frank haar vertrou-i
welijk bij den arm en zei: „Ik dank u zeer, dat iJ
ons voor vanavond heeft geïnviteerd, we moch-i
ten dit, als geheel vreemden niet van u verwachk
ten. Maar ne«at u nu ook een verzoek niet kwa<
lijk".
„O zeker niet, zeker niet," haaste Elise zien
te antwoordeuv>' 4
ÏWÖrdf jvervöIèdS
